„ONS BLAD”
j
M» 1»«.
Weeasdag 4 Jnai 1924
POSTGIRO 1M8F
4
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
i l
r
1
TT-
-1
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar I*t 2.—
voor buiten Alkmaar f2 85
^an alle abonné‘8 wordt op aanvrage gratis eon polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 600.—. f 4QQ.—f 200.—. f IQQ— f an— i«T
BiJ het afscheid van
Poincaré.
FEUILLETON.
Avonturen van een Lord.
16.
Korte Berichten.
BUITENLAND.
UIT DE PERS.
POSTGIRO 164861
werd vastgesteld dat een wijdvertakte
gisterenavond durft
f
f
i
man.
gelegd,
den re-
schoft
(Wordt vervolgd)
ming
renie
toepassingen, welke bijvoorbeeld de
van een Maginot uitmalen. Poincaré
zou bewonderenswaan
van een geniaal ma».
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. 033
Te
gwvecht,
ontstaan
isteren, «Ut
Ij hardslag
,De
koelies
I
de werkelijkheid schijnt te beantwoorden en
veel onverklaarbaar» in het politieke leven
van deze eerste figuur onder de tegenwoordi
ge staatslieden bloot legt. Met al zyn schitte
rende gaven, met zijn kracht en doorzettings
vermogen beeft Poincaré ten slotte nog niets
bereikt. Oorzaak? Gebrek aan werkelijkheids
zin. Een tijd lang lijkt bet mogelijk het groo-
te leven te wringen, naar eigen, singuliere in
zichten; maar de groote tijdsstroom gaat
toch ten slotte weer zijn eigen weg. tenz(
er een menschelijk genie, een heros, op staat
die de historie leidt in een nieuwe baan.
Maar genieën zijn niet de gaven voor onzen
tijd.
NOORD-HOLLANOSCH DAGBLAD
dienst doet, indien hij haar verlost van
een „voor de gemeenschap gevaarink”
individu.”
„U wilt er dus niets aan doen?”
„Mijn beste vriend, er is niets aan te doen.”
„Ben u dan niet van plan om die roovers
te verhinderen uw goud uit den grond te
halen en er de Rajah mede te laden?”
„Beslist niet, waarom zou ik dat?”
„Zult u er ook geen mededeeling van doen
aan de autoriteiten?”
„Zeer zeker niet, de autoriteiten hebben nu
al meer mededeelingen dan ze kunnen ge
bruiken.”
,Js u dan zelf van plan om er de politie
iets van mede te deelen?”
,J)e politie is een landmacht; zjj kan geen
roeiboot huren en de Rajah achterna jagen,
en al kon ze dat ook, dan zou ze haar toen
niet inhalen. Wat voor goed steekt er dus
in het onmogelijke te verlangen van Scotland
Yard of van het ministerie van Buitenland-
sche Zaken?”
„U hebt dus geen plannen om de gouddie-
Ven iets in den weg te leggen?”
„O neen, antwoordde Lord Stranleigh
kalm: op onverschillige wijze schoof hjj zijn
stoel achteruit, legde zijn eene been over tet
andere, nam een sigaret uit de doos en sta*
die op.”
„Het zou mij genoegen doen, my Lord,
om een ander schip uit te rusten, de Rajah
te vervolgen en die roovers te dwingen hun
plannen op te geven om een andermans goed
Melt".”
van de borstkas. Aan een operatie valt voor-
loopig echter niet te denken.
De vice-kanselier Frank is te Weenen tan-
gekomen. Onder zijn voorzitterschap heeft
een ministerraad plaats gevonden, welke zich
met de voorbereidende maatregelen voor de
aanstaande Volkenbondsvergadering te Ge
nève, heeft beziggehouden.
De Oostenrijksche Nationale Raad heeft
gisterenmiddag een indrukwekkende belon
ging "^houden tegen den aanslag op den
bondskanselier Seipel.
De Voorzitter hield een door het Huis
staande aangehoordo rede, waarin hij namens
het Huis diepen afschuw over de misdaad tot
uiting bracht. Voorts getuigde hjj namens
het'Huls en het gebe.de volk ze-’ - onder
scheid van stand of politieke gezindheid on
rechte deelneming met den onzelfzuchtigen
en succesrijken staatsman.
DE OPSTAND IN ALBANIË.
Naar gemeld wordt is Pirana door de Alba-
neesche nationalisten bezet; de regeerings-
troepen zijn verslagen.
Volgens berichten uit Belgrado vechten te
Skoetari 1700 opstandelingen tegen 300 gen
darmes en 400 vrijwilligers. Gemeld wordt dat
de commandant der gendarmerie is gedood.
DE REGEER1NGSCRIS1S IN DUITSCH-
LAND.
De onderhandelingen met de Duitsch-natio-
nalen over hun toetreden tot de regeering,
zijn gisteren voor de derde maal mislukt
Gisterenavond om* 7 uur zijn de fracties
van de midden partijen bijeengekomen om
een definitief besluit te nemen over de vor
ming van een midden-kabinet met dr. Marx
als rijkskanselier.
Terwijl de Duitach-nationale fractie nog
vergaderde, werd aan de pers een mededee
ling gedaan, waarin gesproken wordt vau
vijf Duitsch-natiouale else hen en wel in zake
de afwijzing van de continuïteit van de bui-
teulandscbe politiek, de opheffing van de co
alitie in Pruisen, de kwestie van de valori
satie, de schuldvraag en het geheele politieke
program.
Deze mdedeeling is echter later djor
het fractiebestuur tegengesproken en her-
I roepen.
By de besprekingen met de midden-partyon
kwamen de Duitsch-nationalen op hun oude
sischen terug: zelfs kwam de candidatuur
Von Tirpitz voor bet rykskanselierschap
weer op bet tapijt. De democraten verklaar
den daarop voor hunne fractie de onderhan-
delingen voor geëindigd en het centrum sloot
zich hierbij aan.
Het zou in de bedoeling liggen hedenmid
dag om 5 uur in den Rijksdag de regeeriugs-
verklaring af te leggen.
Een later bericht meldt:
De rijkspresident heeft gisterenavond don
Rijkskanselier dr. Marx in zijn ambt beves
tigd en op diens voorstel ook de andere
Rijksministers in hun functies gehandhaafd.
Het nieuwe ministerie ziet er derhalve
precies als het oude uit, zoodat alleen de
post van minister van Justitie onbezet is.
DE PRESIDENTSVERKIEZING VOOR
DEN BEIERSCHEN LANDDAG.
De Beierscbe landdag koos in de gisteren
gehouden konstituèerende zitting tot presi
dent Köningsbauer, die tot de Beiersche
Volkspartij behoort, tot eersten vice-presi
dent na herstemming met den sociaal-demo-
craat Stud den Völkischeu afgevaardigde
Doerfler en tot tweeden vice-president den
Duitscb-nationaal Priegen. Het vormen van
het kabinet zal eerst na Pinksteren plaats
vinden.
DE RIJKSDAGSCHANDALEN HERHALEN
ZICH.
Aan de zitting van den Duitschen Rijksdag
van gisteren kwam spoedig een einde. Aan
de orde was het voorstel om drie zich in
voorloopige hechtenis bevindende Commu
nisten in vrijheid te stellen. Het kwam ech-
VREEMD.
In de „Tribune” lezen we volgende waar
schuwing:
Wij waarschuwen nogmaals alle afdee-
lingen en partügenooten den Duitscher
Thoormejjer geun onderdak, geen eten en
geen geld te verstrekken.
De man, die zich met papieren als
Duitsch partijgenoot legitimeert, bestal de
Hollan&sche partygenooten, die hem hiel
pen, in Rotterdam en is nu afgezakt naai
Eindhoven. Wij waarschuwen dus de
Limburgers in het bijzonder.
Het zijn geen halve maatregelen, zegt de
„Msb”, die men in de communistische ge
meenschap tegen dezen broeder-in-den-go-
loove neemt en datlouter omdat hij
du socialistische theorie in praktijk brengt.
Want sinds wanneer is „eigendom” geen
„diefstal” meer?
Zelfs bij de communisten (hoe vleekt dit
woon! met „geen onderdag, geen -eten!”)
schijnt ten slotte de natuur boven de leer
te gaan.
Met Oeflluztreerd Zondagsblad 060 f hooger.
Zondag heeft Poincaré dan toch afscheid
genomen van zjjn eerste-ministersebap, een
ambt, waarvan hij niet la scheiden leek. Het
is voor Frankrijk al ‘ets zeldzaams, wan
neer een en dezelfde regeering het meer
dan twee jaren uithoudt; en zeker moet het
langdurig bewind van een zoo weinig plooi
baar man als Poincaré als een bijzonderheid
worden aangemerkt.
Dat bijzondere heeft zich in heel de jong
ste Fransc.be kabinetscrisis afgeteekend en
laat ook nu nog zijn invloed gelden. De
uitslag der verkiezingen van 11 Mei gaf
onmiddellijk en onmiskenbaar aan, dat het
nationale blok, waarop Poincaré steunde
de nederlaag had geleden. In Frankrijk
waar de politieke hemel zoo snel verandert
als een Hollandsche lucht in Maart, ver
wacht men in die omstandigheden niets an
ders dan de dadelijke ontslagname der re-
geeripg. de benoeming van een nieuwen
premier en de vorming van een ander ka
binet binnen vier en twintig uur. keepende
ministererises zooals bij de koudbloedige en
bedachtzame noordelijke volkeren zjjn daar
njet bekend. Het was dan;ook ongewoon,
dat Poincaré ondanks zijn verpletterende
nederlaag besloot nog drie weken aan het
bewind te blijven en even ongewoon, dat
'de overwinnende partijen in ai dien tijd nog
‘igeen
regeering
Poincai
die eenige jaren de
„Ik houd niet van geweld, Mackefler. Ik
ben er niet tegen de kracht van een reus te
bezitten, enkel moeten we ons altijd herinne
ren dat we die niet op een reuzenmanier moe
ten gebruiken.”
Lord Stranleigh leunde als een waar toon
beeld van tevredenheid achterover in zijn
stoel en blies kringetjes rook naar den zolder.
Peter Mackeller die hoe langer hoe boozer
was gaan kijken zag den nonchalauten jon
gen edelman aan niet een trek van verach
ting om zijn mond; hij begreep echter dat
wanneer zijn Lordschap niet van plan was
iets te doen, hij zelf geheel machteloos was.
Ten slotte stond hjj op; het was de eerste
beweging die hij had gemaakt sinds hij de
kamer was binnengetreden. Het is goed, my
Lord, zei hij, u hebt mij dan ook verder niet
noodig; ik zou u willen verzoeken mijn ont
slag te willen aannemen.”
„Het spijt mij zei Stranleigh langzaam,
maar voor je uit mijn dienst gaat zou ik nog
wel eens een welgegronde opinie van je
willen hebben.”
„Wat is uw probleem, my Lord?”
„Dit, Mackeller. Ik ben van oordeel dat de
sigaret die men na het ontbijt rookt, de lek
kerste is van den geheelen dag. Een man,
die goed geslapen heeft en daarna flink heeft
ontbeten, voelt zich juist in de rechte stem
ming om kalm van zijn morgensigarette te
genieten. Ik zou willen weten of ie dat met
„Afgeloopen?” riep Mackeller uit. „Afgc-
loopen Lieve hemel, we zijn juist begonnen.
Weet u dat de vrachtboot, de Rajab, met
een 150 gehuurde dieven aan boord, zoo
hard als ze maar kan, stoomt naar uw eigen
dom om u te berooven Begrijpt u dat die boot
door mij is uitgerust met de meest moderne
mynmachinerieën, met lynamiet, met provi
sies, met alles wat noodig is om die goud
velden zoo spoedig mogelijk van hun goud
te berooven, en dat daarbij nog komt dat u
dien Schwartzbrod een stuk gegeven hebt
waardoor hij kan doen wat hjj maar belieft?”
Peter, ik geloof wel dat de dingen
ongeveer zoo zjjn als je zegt; dat zou dan
jehynen te bewijzen dat ik schuld heb in
leze zaak. Maar toch verklaar ik je dat ik er
niets aan kan doen en dat enkel de omstan
digheden er schuld aan hebben. Waarom zou
k Ine dan druk maken over iets waar ik
ter woreld niets aan doen kan. Je beschuldigt
me toch niet, wel?”
„Neen, my Lord, ik heb geen recht u tc
beschuldigen, wat er ook moge gebeurc.”
„0, laat geen kwestie van recht of onrecht
Je rechtvaardige verontwaardiging in den
wnt staan. Mackeller. Wanneer je gelooft dat
Advertentieprijs
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; VedaSR
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bg voy
uitbetaling per plaatsing f 0.60
Rome heeft een koopman b(j es»
dat wegens politieke oneenigheic
was, den chef van de fascistisch
„militia” door een revolverschot gedood.
Bü 'ie receptie ten hove te Londen wa
ren o.a. Rakofski als Russische zaakgelastig
de te Londen en leden van de Russische dele
gatie aanwezig.
By een plechtigheid, die door de natio
nalistische jeugdvereeniging te Terblovlje
was georganiseerd, werd de nationalistische
stoet plotseling met revolverschoten en i«oiï-
men door de communisten bestookt. Zeven
presonen werden gedood vijftien zwaar en
velen licht gewond.
De posttrein van St.-Louis naar Detroit
Is tien myn bewesten Hare een goederentrein
in de flank gereden. Drie personen werden
gedood en byna vijftig gewond.
Tengevolge van het plotseling springen
van een stoompüp in de Birla-fabrieken te
Delhi zün 18 personen gedood en één eni-’tir
gewond.
Uit Cannes wordt gemeld, dat verschil
lende plaatsen in de Zee-Alpen door sprink
hanen worden geteisterd. In de gem. Ma-ido-
lieu hebben de insecten in *t büzonder huisge
houden cn groote schade aan het gewas toe
gebracht.
De jury te Berlün heeft dén oud-luite-
nant Ankermann, den aanstichter van den
aanslag op Harden, veroordeeld tot 6 jaat
tuchthuisstraf-
Volgens Duitsche bladen heeft de Turk-
sche regeering besloten zes duikbooten aan
te koopen.
Uit Dublin wordt gemeld, dat de regie
ring van den lerscben Vrystaat den gezond
heidsraad in het graafschap Ixmgford heeft
ontbonden, omdat hy weigerde aan bepaalde
bevelen te gehoorzamen.
Inzake bet Duitsch-Russiscbe incilent
heeft de Sovjetregeering opnieuw een nota
aan de Duitsche regeering gezonden. Deze
nota is zeer omvangrqk en bevat dezelfde
eischen als de eerste.
Te Breslau is door de politie de leider
van de communistische Tjseka, die eveneens
de leider der Silesische communisten is, ge
arresteerd.
Bü den Postchèquedienst te München
heeft een beambte een bedrag van 70.000
Goudmark verduisterd. Terwyl hü zichzelf
bü de politie aanmeldde, is een medeplichtige
met het geld naar Italië gevlucht.
In bet Roergebied waren gisteren alleen
nog de arbeiders van één mün in staking. (»p
alle andere mijnen zijn de arbeiders voltallig
opgekomen
Het aantal werkwilligen neemt in Sile-
zië overal toe. In het büzonder stijgt bet aan
tal arbeiders, die zich aanmelden voor her
vatting van bet werk in de steenkolenmün *n,
bü voortduring.
Uit Martinique wórdt gemeld, dat giste
renmorgen een hevige aardbeving tieeft
plaats gehad. Er is weinig srtiade aangericht.
De Litausche regeering heeft aan den
Volkenbond een nota gezonden, waarin ge
protesteerd wordt tegen de Poolsche militaire
maatregelen in het Wilnagebied.
EEN SCHANDAAL IN HONGARIJE.
Volgens een bericht van het Hollandsch
Nieuwsbureau uit Weenen maakt een blad
daar, melding van een groot schandaal in
Hongarüe, dat door den algemeenen commis
saris van den Volkenbond aan het licht zou
zün gebracht. Hü heeft betrekking op de zoo
genaamde „Helden-besitze”, dat zijn lande
rijen, die waren toegewezen aan personen,
die zich 'in den oorlog verdienstelük hadden
gemaakt. Het is gebleken, dat tal dezer boe
ven zün geschonken, aan personen die nooit
aan het front zün geweest of zelfs in bet ge
heel niet als militair hebben gediend en dat
velen der begiftigden blükbaar alleen zulk ’n
bezitting heblten gekregen, omdat zq be
vriend waren met booge regeeringsperitonen.
De vleugei-adjudant van den regent, majoor
Magas Haz, beeft op die- wyse KMK) morgen
land gekregen. Ook de regent Horthy telf
zou een groote hoeveelheid lands in de nabü-
heid van zün bezitting in Kenderes voor zieb-
nelf ia beslag hebben genomen. De algemeens
commissaris heeft er op gewezen, dat een
dergelük omgaan met het grondbezit onge
oorloofd is en ook een inbreuk vormt op net
vredesverdrag. De groote bezittingen, die
door verbeurdverklaringen aan den staat
zijn gekomen, behooren te worden verkocht
en niet te worden weggesebonken.
HET PLAN DER DESKUNDIGEN.
De voorbereidende werkzaamheden van de
commissie tot organisatie van de Duitsche
spoorwegen zün Maandag te Parü» geëindigd
Zestien Juni begint de eigenlüke bijeenkomst
te Berlijn. De commissie voor de organisatie
van de verplichtingen voor de nüverheid
heeft Maandag voor het eerst te Parijs ver
gaderd.
DE AANSLAG OP MGR. DR. EL.
Volgens berichten uifc Boedapest zeggen
de bladen daar, dat er een uitgebreide samen
zwering op touw gezet is, die zoowel tegen
het leven van Seipel als dat van Horthy ge
richt is.
Het bulletin over Seipel zei gist
de toestand bevredigend was. De
was regelmatig, de temjteratuur 37.5.
Op grond van het plaats gehad hebbende
onderzoek, krijgen de behandelende genees-
heeren van dr. Seipel thans den indruk, 'lat,
indien zich geen complicaties voordoen, op
volledig herstel kan worden gehoopt. De cri
sis is echter nog niet overwonnen. Het pro-
ectiel bevindt zich, hetzü in bet longweeDol,
of, hetgeen waarschünlüker is, in de rugzüde
me eens bent?”
„Verduiveld,” riep Mackeller uit, met zyu
groote vuist op de tafel slaande dat de kopjes
er van rinkelden; daarna liep hü *1® cen rar
zende naar de deur. De bottelier stond dair
om die voor hem open te maken, maar zün
Lordschap maakte een lichte draaiende be
weging i»t zün pols, waarop Ponderby
oogenblikkelük de deur sloot en de sleutel
in zün zak stak, en dat met zulk een kalm
gezicht, alsof hü daar niet zoo juist een vrij
geboren Britsch onderdaan had opgesloten,
iets wat hü zeer zeker niet het wetteljjk
recht had om te doen. De woedende Mac
keller schudde de deur vruchteloos en keerde
zich toen om; zün gezicht was rood vau
toorn. Noch zjjn Lordschap, «och Ponderbj
bewogen een spier.
„Mr. Mackeller,” zei zqn Lordschap, „l
hebt, ik moet bekennen op zeer onderkou
dende wyze, gepraat over dingen die u nieti
aangingen. Nu wilt u misschien wél weer >t
uw plicht terugkeeren?"
„Mjjn plicht, wat is mijn plicht? vroeg ds
ingenieur.
ik schuldig ben aan onachtzaamheid, geef
dan gerust uiting aan je gevoel door het ge
bruik van die combinatie van woorden die je
het meeste lucht verschaft. Om mü behoef je
je niet te bekommeren. Ik bewonder in hooge
mate bet gebruik van krachtige taal, hoewel
aan mü die gift niet is geschonken.”
„Is u dan niet van plan om iets te d<xn,
my Lord?”
„Ja, ik ben van plan mün ontbüt te ge
bruiken, en wanneer je wist hoe goed of die
koffie smaakte, dan zou je aan mün smeekin-
gen gehoor geven cn er ook een kop van mee
drinken.”
„Bent u niet van plan dien i
Schwartzbrod te vervolgen?”
„Vervolgen? Lieve hemel, waarom?”
„Om het bedrog dat hy tegenover u en
mün vader gepleegd heeft. Hü heeft het do
cument dat u hem gegeven hebt onder be-
driegelükc voorwendsels verkregen.”
„In het minst niet. Ik heb hem enkele voor
waarden gesteld en l>ü heeft er genoegen
mede genomen. Toen heb ik hem bet docu
ment gegeven waarvan je gesproken hebt, en
daarmede is do heelo geschiedenis len einde.
Als ik een clair voyeur was geweest dan zou
ik misschien geweten Itebben dat die slimme
Schwartzbrod de Rajah de haven uitcezon-
den had met jou als gevangene aan boord.
Maar Schwartzbrod kan het toch niét hel(M>n
dat ik dat niet beu, wel?"
ter tot heftige incidenten tusschen den Pre
sident Wallraff en den Communist Remmcle.
Laatstgenoemde werd voor 20 zittingen van
den Rijksdag uitgesloten. Hij wilde de taal
echter niet verlaten. In de Rüksdagzitfing
werd vastgesteld dat een wüdvertakte ge
heimzinnige Communistische organisatie be
staat tot het verwekken van onlusten en iiel
uit den weg ruimen van tegenstanders.
WAARSCHUWINGSSCHOT.
In een deel der roode pers wordt bet voor
gesteld, alsof de schuld van het misdrijf,
waarvan de Oostenrijksche Bondskanselier
Mgr. dr. Seipel, het slachtoffer werd, niet
zoozeer ligt bij den moordenaar dan wel bü
het z.g. kapitalisme.
„De Tribune”, van
zelfs schryven:
„De Oostenryksche proletariërs zün tot
geworden, tot slaven van bet bin-
nenlandsche en buitenlandsehe kapitaal
en zü" knechten Seipel—Zimmermann.
De lugubere gevolgen van die stelsel
matige en ongekend-wreede massa-uithon-
gering zün duizendmaal erger dan de aan
slag op één man, al is hy dan ook Bonds
kanselier en prelaat, staatsman en pries
ter.
De bourgeoisie heeft geenerlei reden
zich op te winden nu een harer slachtof
fers besloot een der hoofdschuldigen aan
de volksellende mee te nemen in den
dood.
De schuldigen zün de kapitalisten!”
Zeer terecht merkt het „Hbld.” in verband
met dergelyke uitlatingen op:
„De volksvergadering eischt een ande
ren toon”, zoo hoort men dikwyls tot ver
in het onware overdreven voorstellingen,
dikke woorden, al te zvue accenten ver
ontschuldigen.
Dat klinkt als de verontschuldiging van
den man,die in dronkenschap een mis
drijf pleegde.
Op de verantwoordelijkheid van den
volksmenner heeft de bekentenis van den
man, die den Oostenrykschen kanselier
velde, licht geworpen. Hy bad „herhaalde-
lük gehoord, dat de bondskanselier schuld
had aan de ellende, waarin de groote
massa van het volk verkeert.”
Een zwakke geest? Het is mogelük.
Maar wie waarborgt de volksmenners,
die bü ons naar aanleiding van de Vloot
wet, de voorgestelde wyzigingen in de
onderwyswetgeving en /le verlaging der
ambtenaarssalarissen, de Nederlandsche
Ministers beschuldigen van soortgelük mis
drüf als aan Seipel ten laste werd
wie waarborgt hun, dat zü niet
volver in de hand drukken van een of
anderen fanatieken of zwakken geest?
Gaan do opruiers van den man, die den
aanslag in Weenen pleegde, zedelük vrü
uit, of staan zy mede schuldig aan deze
misdaad?
Daaro" is maar één antwoord mogelük:
Dat schot in Weenen is een nieuwe
waarschuwing voor onze demagogen. Het
is een waarschuwing, dat de spanning, die
zü verwekken door een zwakke stee een
uitweg zoekt met wellicht fataal gevolg.
Het herinnert hen aan hun verantwoor-
delükheid. Voor de wet mogen zü vrü
gaan, als zü om der wille van een mee-
tingssucces verschil van opvatting om
trent ’s lands belang bij den tegenstander
als misdrüf afschilderen. Hun geweten
kan hen niet vrüspreken, als onder den
indruk van dit meetingssuccesje een
dwaas of een zwakkeling onder hun ge
hoor meent, dat hü der maatschappü een
ongewoon,
kans hebben gezien een homogene
j te vormen
’oincaréis dan voorloopig af. De
eerste viool in het
Europeescho concert heeft gespeeld, moet,
tegen zü» zin, de teugels aan anderen geven.
De nederlaag van zün politiek is voor hem
zelf en voor zeer velen een groote verras
sing geweest. Dat een zoo sterke man ge
slagen werd lykt gezien de stemming in
de Kamers nog kort vóór de verkiezingen
ongelooflijk. Men acht het onwaarschijn
lijk, dat een politieke leider, die week na
week tot bet volk sprak, die in alle deelen
van zyn land politieke redevoeringen hield
en werd toegejuichl, die in de pers zóó wei
nig werd gecritiseerd, ten slotte biükt zee
ver van ’t volk te hebben afgestaan, dat op
het critieke moment der verkiezingen de
meerderheid hem den rug toekeerde.
Niemand beter heeft hier waarschünljjk
de oplossing gegeven dan een syner felst®,
maar kundigste tegenstanders, Léon Blum
die na den val van Poincaré als volgt zün
meening weergaf:
„Bü Poincaré is een innerlyk drama in
het spel. Hü heeft de behoefte, om zich heen
de genegenheid en de toewü'Iing van de men-
echen te voelen. Om die te winnen, is hü in
het particuliere leven beminnelijk, ik zou bü-
na zeggen behaagziek. Maar hü heeft iets, dat
anderer spontaneïteit remt: een innerlyke
dorheid, een buitensporige en wantrouwige
kleinzieligheid, een telkens gekwetste eigen
liefde. Hy heeft dit zoo erg, dat bü een be
sluit nemend denkt ik ben er seker van
aan het artikel, dat Tardieu den volgenden
dag over hem zal schrjjven en zün besluit
daarvan den invloed ondergaat. Hü beeft
zekere eigenschappen, die men by hem niet
zou zoeken. Lichaamskracht trekt hem aan.
Een hooge gestalte maakt indruk op hem
en boezemt hem vrees in. Stellig bezit Poin
caré groote eigenschappen: zin voor orde,
buitengewone werkkracht, een ruime ontwik
keling. Maar de leemte in dit stevige pantser
is, dat hü, begaafd met een zeldzame schran
derheid, volslagen van oordeel des onder-
scheids gespeend is. In abttracto ziet en be
grijpt Poincaré uitstekend, maar hem ont
breekt die zin voor de werkelükheid en tast
bare toepassingen, welke byvoo
kracht van een Maginot uitmaken.
dig zün als rechterhand
Denk hem een oogen-
biik secretaris van een Napoleon en u ziet
hem op zyn juiste plaats”.
Ziedaar de rake teekening, die geheel aan
