„ONS BLAD”
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
Asthma. Bronchitis
Abdijsiroop
Mo. 134
Zaterdag 14 Jami 19X4. - postgiro immx i$e jtt9rgaug
Advertentieprijs!
FEUILLETON.
Avonturen van eon Lord.
Verspreide Berichten.
Korte Berichten.
(Wordt yeryolgdi
BUITENLAND.
Abonnementsprij»:
Per kwartaal voor Alkmaar f 2.—
voor buiten Alkmaar ..f2 85
Met Oeflluztreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
^an alle abonné’s wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot «en bedrag van f 6OO,—, f 400,—, f 2OQ,—f IOC,—, f 6O~-, f 35,—. f 15*
Onze badplaatsen
bedreigd.
1
POSTGIRO 194861
ii
daar
is Doumer-
wel van be
reis. Je suit
i breed®
vrouwen
getrouw,
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. 633
estoomd,
land. Het
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
-Nu volgens den kalender de
ch
I..I «i'F«w...■I
T u
moet. Overal doet het na-oorlogsche zich als
met oorlogsgeweld gevoelen, overal drukken
sware zorgen terneer, en een weldoende rust,
eeue verfrisschende verpoozing is vaak
noodzakeljjk om moed en kracht groot en
sterk genoeg te doen bleven.
Bij al dezen voor wie rust, gezonde om
geving, strand, bosch en zee min of meer
noodzakelijk is, komen er nog velen, die ver
langend uitzien naar de duinen, komen er
nog o zoovelen, die gaarne onze badplaat
sen als uitepanningsoorden willen gebruiken,
namelijk degenen, voor wie bet woord „va-
cantie” als een tooverwoord is. Hoe schit
tert het in de oogen der kinderen, voor wie
„vacantie” en Bergen, Egmond, Schoort en
andere plaatsen zoo ongeveer hetzelfde be-
teekent. Ouders en Onderwijzers verheugen
zich er niet minder over: met deze kleinen
naar hartelust te kunnen genieten van duin
en boseb, van zee en strand.
Nu doen zich evenwel voor ouders en oude
ren in de laatste jaren omstandigheden voor,
welke het zoo heerlijke genoegen een lee-
Jjjken bijsmaak geven. Het strandleven heeft
voor velen gedurende de laatste jaren een
minder goeden naam gekregen.
Het heeft er allen schijn van, dat de toe
standen, welke in het begin onzer jaartel
ling in het heidensche Rome bestonden,
overgebracht worden naar hier; het heeft er
allen schjjn van, dat de beruchtheid der oude
Romeinsche baden ook onze badplaatsen
eigen wil worden.
Onze badplaatsen dreigen voor velen, voor
zeer velen ongenietbaar te worden en als
deze toestanden zich niet wijzigen, zullen
onze Noordzee-badplaatsen heel spoedig eeue
„reputatie” krijgen, waarover Nederland
zich zal hebben te schamen.
plaar van „De witte vrouw” in iedere hut,
groot of klein, en ieder exemplaar is gebon
den zoo, dat het geheel overeenkomt met
de decoratie van de hut. Ik moet je dus ver
zoeken, Mackeller, wanneer je die geschie
denis begint te lezen in je hut, en ze mocht
willen voortzetten, in het salon of op het
dek bijvoorbeeld, dat je dan het salon- of
dekexemplaar neemt, zoodat de band niet
vloekt met de omgeving. Eigenlijk moest ik
de boeken aan kettingen leggen, zooals dat
wel in oude kerken gebeurt, want het is
een pijnlijk gezicht om een man te zien, die
een grjjs boek leest in een salon van wit en
goud of een rood boek op het dek.”
„Ja, dat moet vreeseljjk zjjn/l spotte Mac
keller.
„Wees nu niet sarcastisch, Peter, en
wondt niet mjjn teerste artistieke gevoelens.
Als je van z'n leven nog eens honger mocht
lijden in een woestijn, dan zul je wel leeren
begrijpen, dat dit ernstige dingen van het
leven zijn.”
'„Vermoedelijk wel,” antwoordde Peter
barsch.
„Wat is nu de vlieg in de zalf,” vroeg de
dokter. ,.I» dat misschien het feit, dat je
gasten altijd de exemplaren wegnemen van
de plaats waar ze behooren?”
„0 neeo; een man die een schip beeft dat
„De witté vrouw” heet, moest eigenlijk een
kapitein hebben genaamd Wilkie Collins. Ik
heb geheet Engeland en Schotland afgezocht
waar meerderen bij voorkeur wel en velen
bjj voorkeur niet komen.
Gaarne hopen wg, dat men middelen zal
weten te vinden, waardoor het mogeljjk
wordt, dat ook kinderen met hunne ouders
en geleiders hun dagje aan bet strand kun
nen doorbrengen, en dat bet niet noodig zal
worden of blijven, de strand- en badplaatsen
om genoemde redenen geheel te vermijden.
KI.
Van I—5 fegds f 1.25; elke regel meer f 0.25; Vedag
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod* btj vot
uitbetaling per plaatsing f 0.60
hij de Nationale Vergadering dank zegdt
voor zijn verkiezing.
De Vergadering, aldus vervolgde de nieu
we president, kan er van verzekerd zijn, dat
ik dit in mij gestelde vertrouwen zal recht
vaardigen en niemand meer dan ik, eerbied
zal hebben voor de grondwet, en boven de
partijen zal blijven, ten einde als onpartijdi
ge scheidsrechter tusschen u te zijn.
Niemand zal meer dan ik zich inspireeren
op de wilsuitdrukking van het parlement,
welke voor mij de uitdrukking der nationals
souvereiniteit is.
Spr, besloot met zijn hoop uit te spreken
dat wederzjjdsch vertrouwen en samenwer
king tot een oplossing der huidige ernstige
problemen zullen leiden, en aan Frankrijk
in weerwil van de diepe wonden, welke het
heeft ontvangen, de middelen geven, om in
orde en vrede te arbeiden voor zijn welzijn
en zijn voorspoed.
Doumergue heeft gisterenavond de tradk
tioneele bezoeken gebracht aan Bienvenu—
Martin, den eersten vice-president van den
Senaat en Painlevé, den voorzitter der Ka
mer.
Toen hy bij Painlevé kwam, was deze In
conferentie met Herriot, Briand, Cbaumet,
Justin en Godard.
Doumergue zal hedenochtend de politie
ke besprekingen aanvangen. Om 10 uur zal
hg Bienvenu - Martin, een kwartier later
Painlevé en eindelijk om half 11 Herriot
naar het Elysée ontbieden.
aan de Kamer worden voorgesteld.
By de overdracht van het presidentschap
heeft Doumergue een rede gehouden, waarin
24.
Mackeller ging terneergeslagen naar zjjn
hut, die hg zoo ruim en prachtig vond, dat
hg een oogenblik in verbazing op den drem
pel bleef staan. Hij kwam te voorschijn toen
de gong begon te klinken, en ging het salon
binnen, dat zich van de eene zijde van het
schip naar de andere zjjde uitstrekte. Lord
Stranleigh zat aan het hoofdeinde van de
tafel, en hg stelde aan Mackeller voor: Dok
ter Holden, en Mr. Spencer: electrieien en
telegrafist Noch de kapitein noch de stuur
man lieten zich gedurende den maaltijd zien.
De eerste wachtte tot zjjn schip in meer
open water was, en de andere bleef by de
machine om te zien hoe die zich aan het
begin van deze lange reis hield.
„Je hebt een mooie boot, Stranleigh,” zei
de dokter.
„Niet zoo heel slecht,” gaf zgn Lordschap
toe. „Maar er is altjjd een vlieg in de zalf.
Ik noem haar „De witte vrouw” naar de be-*',
kende novelle van Wilkie Collins. Je kent
het boek, Mackeller, vermoed ik?”
„Ik heb er nooit van gehoord. Ik lees geen
novellen.”
„Zoo, wel daar zullen we je
keeren, voor het einde van de
er genoeg aan boord vinden. Er is een exem-
voor een man van dien naam, maar tever
geefs. Ik was dus gedwongen een vergelijk
te treffen, iets waar ik niet van houd. Mijn
kapitein heet Wilkie, en de achternaam van
mijn hoofdingenieur in Collins; de last is nu
verdeeld over de schouders van twee men-
seben, terwijl een genoeg zou zgn geweest,
wanneer zjjn ouders by zjjn doop maar ge
noeg gezond verstand hadden getoond. Ik
zou elk redelijk salaris willen betalen aan
een kapitein, die Wilkie Collins heette.”
„Ik denk dat ik eens een boek zal schrij
ven,” zei de dokter. „Ik zal het noemen „Do
groote zorgen van een millionnair”. Heb je
er wat tegen dat ik je als een voorbeeld
voor mjjn Croesus gebruik?”
„Integendeel, ik zou me gevleid gevoelen,
en terw ijl je er mede bezig was, z«yi ik je
bijzonderheden kunnen mededeelen, die je
zoo langzamerhand ih je verhaal kondt
vlechten.”
Mackeller zat stil terwijl deze luchtige ge
sprekken hun gang gingen; die zelfde stilte
bewaarde hy gedurende het grootste deel
van de reis. Mackeller was ongerust. Hij
was een ernstige jongeman, wiens denkbeel
den gegrondvest waren op het gezond ver
staand en er waren heel wat factoren in deze
geschiedenis die hem grond gaven voor
vrees. Wanneer het er Op aan kwam, da!»
geloofde hij ten volle in bet gebruik van
kracht. Zoover als hij kon oordeelen was
de Heer altijd geweest aan den kant van het
grootste bataljon. Hjj vertegenwoordigd*
in dit gezelschap het Amerikaansche ver
trouwen in' de „big stick”, (dikke stok, uit
drukking van President Roosevelt) het Eo-
gelsche geloof in het droog houden van
het kruit, en de Duitsche gepantserde vuist.
Hier stond hij op het dek van een teer
bloemetje van de scheepsbouw, een schip
dat door het water voer, zoo gracieus als
ware het een levende witte zwaan. Haar
welgevormde witte zijden waren van de
fijnste kwaliteit van geperst staal, zoo dun
byne als papier. Hij was er van overtuigd,
dat een enkel schot uit een klein kanon
haar naar den bodem der zee zou zenden,
daar het de metalen huid zou vernielen, zoo
als een stuk glas wordt gebroken door een
goed gemikte steen. Men kon hem nauwe
lijks kwalijk nemen dat hij zoo dacht, want
hij was een mijningenieur en van waterdich
te compartimenten wist hij niet veel af. Hij
wist niet dat op open zee ..De witte vrouw”
niet kon worden ingehaald door een schip
ter wereld, of het zou dan een van do
nieuwste torpedojagers moeten zgn. Het was
niet zeer waarschijnlijk dat men die aan de
Westkust van Afrika zou tegenkomen. Hij
kende ook de plaats waarheen bet schip
voer, en hjj wist dat wanneer het ontdekt
mocht worden, nadat het de rivier was op
gevaren, het de zee slechts zou kunnen be
reiken, na een delta te zgn doori
vlak voorbij bet kamp van den vi
Het moet toch wel treurig gesteld zijn met
de moraliteit van een volk als men zooieta
duldt.
Indien de moraliteit of liever: de im
moraliteit van een volk zooiets mogeljjk
maakt, dan baat geen sport of strand, geen
zon of bad, dan baat geen bosch, om het
volk gezond te houden, dan is zoo’n volk
ongezond, veroordeeld om te verdwijnen,
gelijk het eens zoo fiere Romeinsche volk is
ten onder gegaan.
Gelukkig heeft er evenwel een
schare van gezonde mannen en
die, aan de Christelijke zedeleer l
zich afwenden van dergelijke vertooningen
«n zich verre houdend van excessen van
bad en sport veel bijdragen tot de in
standhouding van een sterk geslacht.
Doch, al moge dit waar zjjn, ook dezen
hebben recht op rust en op genieting van de
schoonheden der natuur, en het aantal
van dezen is zóó groot, dat de badplaatsen
goed zullen doen, alleen reeds hierom
met dezer wenschen rekening te houden.
Het is ongetwijfeld voor de badplaatsen
van beteekenis, dat men een zoo groot mo
gelyk aantal tezoekers krijgt. Het yeizoen
voor de badplaatsen toch is zeer kort, zoo
dat in korten tjjd de kosten voor een geheel
jaar moeten worden goedgemaakt, en nu is
bet toch niet onmogeljjk om aan redelijke
eischen te voldoen; kan er b.v. geen ge
deelte strand gereserveerd worden voor een
rustig zitje? kunnen de baden niet geschei
den worden? kan er niet op worden toege
zien, dat men, als men zich op het gewone
strand beweegt, behoorlijk gekleed is? dit
zjjn toch heusch geen onoverkomelijkheden;
met eenigen goeden wil is er best te voldoen
aan redelijke eischen.
Nu begrjjpen we wel, dat zulks al kan
het gemakkeljjk daarom nog niet ge mak
kelijk zal gebeuren.
Overal heeft men tegenwoordig van die
nieuwerwetsche zcdelykheids-apostelen, die
een grccten mond opzetten, als men met de
heeren van gedachte verschilt, die steeds
alarm blazen, als getracht wordt, de beproef
de Christelijke zeden ongerept te handhaven;
die al in beweging komen, als maar ergens
eventjes wordt gepoogd, een beetje orde in
'8e zedelijke verwildering te brengen; die,
als men ze even narekent, het bewjjs leve
ren, op dit gebied totaal den kluts kwjjt te
zjjn. Zoo kon men Zaterdag j-L in een ze
ker blad lezen, dat de gemengde baden toch
vooral moesten behouden bljjven, omdat het
baden toch zoo gezond is.
De zedelijkheidsapostel, daar aan het
woord, vond het als van zelfsprekend, dat
„het badcostuum tot de kleinst mogelijke
proporties werd teruggebracht, en dat men
zich heelemaal niet aan zjjn omgeving stoort”
deze zedeljjkheids-apostel haalde als voor
beeld aan, hoe „in de buitenlandsche bad
plaatsen, het vanzelfsprekend is, dat de bad
gasten het badcostuum voor een groot deel
van den dag als het meest gewenschte cos-
tuum prefereeren.”
Ongelukkig een volk, dat aldus wordt
voorgelicht en opgevoed! Het wordt voorbe
reid om te verdwijnen.
RAMP AAN BOORD VAN EEN OORLOGS
SCHIP.
By een ontploffing aan boord van 't Ame-
rikaansche oorlogsschip „Mississippi®” zjjn
3 officieren en 43 manschappen gedood. Het
ongeluk geschiedde toen een der kanonniers
tijdens de schietoefeningen het sein gaf de
elect riciteit tot ontsteking der lading in wer
king te stellen, voordat het sluitstuk dicht
was.
Ten vervolge op dit bericht wordt nog ge
meld, dat de ontploffing plaats greep in den
tweeden geschutstoren terwjjl het schip be
zig was met schijfschieten in de nabijheid
van San Clemence-eiland. 20 man werden
onmiddolljjk gedood en 100 gekwetst. De
Mississippi begaf zich onmiddellijk onder
vollen stoom naar San Pedro, waar, toen
het anker nauwelijks geworpen was, e«V
tweede ontploffing plaats had, waardoor een
14 inch granaat werd afgevuurd. De kogel
ging rakelings langs het stoomschip Yale.
•- In Engelsche diplomatieke kringen
wordt verwacht, dat Herriot op 19 Juli te
Londen z»l aankomen, om een onderhoud
te hebben met Ramsay MacDonald.
De koning en koningin van Italië zjjn
Donderdag te Barcelona aangekomen en
geestdriftig ontvangen. Van Barcelona kee
ren de koning en de koningin met het slag
schip „Dante Allighieri” naar Italië terug.
De Britache munt zal veertig millioen
zilveren roebels voor Sovjet-Rusland maken.
net zou echter niet eerder dan Dinsdag a.a. .De Heli at kist gaf hiertoe verlof op voor-
waarde, dat het muntmateriaal en de pro-
ductie-kosten vooruit zouden worden over
handigd.
zou nooit zjjn volle vaart kunnen maken,
doordat de rivier te bochtig was, en, daar
hij meende «lat een enkel schot het schip
onklaar zou doen worden, stelde hij zich al
voor het schoone jacht en zjjn bemanning,
hopeloos gevangen, ergens tussehen de heu
velen en de zee, overgegeven aan de onge
nade van welgewapende desperados, in een
land waar geen wet bestond, behalve de wet
van de sterkste. Wanneer men hem had ver
teld, «lat men het jacht tot een zeef zou
kunnen schieten, en «lat het toch zou kun
nen bljjven drijven, ja <iat zoolang niet een
kanonschot haar machinekamer doorboorde,
het in weinige minuten buiten het bereik
van eenige macht te lan«l zou zjjn, hij zou
het niet hebben geloofd. Hij geloofde zeer
zeker «lat de Rajah voorzien was van kanon
nen en van ammunitie, en ook van drjjvende
mijnen die het ontsnappen uit de rivier tot
iets onmogrtjjks zouden maken. In dio val
liep nu lichthartig genoeg, Lord Stranleigh
met zjjn kruiser gew'a|»en<l met enkel luxe
De officieren en manscliappen waren het
vechten niet gewend. Hoe goed of misschien
ook do boschwachters mochten kunnen
schieten, gedisciplineerd waren ze niet. Bo
vendien, al waren ze nog zulke goede schut»
ters met hun jachtgeweren, in hoever ze om
zouden kunnen gaan met de repeteergewe»
ren, die Mackeller had gekocht, was nog
een groote vraag.
MATTEOTTI.
Mussolini heeft in de Baliaansche Kamer
verklaard, dat de geheiMzinnige verdwijning
van den socialistisch en afgevaardigde Mat-
teotti de verontwaardiging van regeering en
parlement heeft gewekt en dat niets zal wor
den nagelaten om licht in deze zaak te bren
gen en de schuldigen te straffen.
Volgens bericht uit Rome geven de bla
den in verband met dit verdwijnen als hun
meening te kennen, dat hjj bet slachtoffer is
geworden van een politieken aanslag en wij
zen er op, dat hjj reeds in 1923 het slacht
offer van een fascistischen aanslag is ge
weest.
Er bestaat geen twjjfel meer aan, dat Mat-
teotti, het slachtoffer is geworden van een
brutalen overval. Intusschen weet men nog
steeds niet, wat er precies met hem is ge
beurd. Uit de mededeelingen van eenige
oorgetuigen is gebleken, dat de afgevaar
digde zich Dinsdagmiddag omstreeks half
vjjf op weg naar zjjn woning bevond. Hjj
werd toen plotseling op straat
door een vjjftal personen aangesproken. Na
dat er eenige woorden waren gewisseld wier
pen de onbekenden zich op hem en sleurden
hem in een gereedstaande auto.
Een advocaat, die tégenover de plek
woonde waar dit gebeurde, kon uit zjjn
raam het geheele voorval volgen. Hjj zag
dat Mateotti zich heftig verzette en hoorde
hem om hulp roepen. De advocaat liep on
middelljjk naar buiten maar kwam te laat,
want hjj zag toen den auto juist óm een
hoek verdwijnen. Hjj had evenwel nog net
den tjjd om het nummer op te nemen, het
welk hjj aan de politie heeft medegedeeld.
Mussolini deelde gisteren in de Kamer
mede, dat de pojftie «te ontvoerders van Mat-
teotti op bet spoor is gekomen. Drie hunner
zjjn reeds gearresteerd, terwjjl de arrestatie
van 4 anderen gisterenavond verwacht
werd.
DE AANSLAG OP MGR. DR. SEIPEL.
Men schrjjft uit Wiener Neustadt aan de
„Reichspost”: Het zal de zoekende justitie
niet zwaar vallen te vernemen, dat reeds
acht dagen voor bet bezoek van bondskan
selier Seipel in Neudörfer het dreigwoord
ging: „Hjj zal slechts komen, levend terug
gaan zal hjj niet!' En den dag na den Aan
slag zeide socialistische spoorwegarbeiders
aan een makker, die verontwaardigd sprak:
„Wind je niet op. Er gaan er nog meer aan.
En als de dictatuur er is, ga jjj er ook aan!”
Hoe dikwijls is tot veler verontwaardiging
niet openljjk gezongen en geschreeuwd: „Sei
pel moet aan de „lantaarn”, of „Seipel moest
in de worstmachine” en dergelyke. De so
cialisten hebben hier de meerderheid, ook in
de politie. Des te zwaarder is hun verant
woording voor de opruiing.
DE BEWAPENING VAN DUITSCH-
LAND.
De Echo de Paris meent te weten, dat ge
neraal Nollet onlangs een rapport aan de
bondgenooten heeft toegezonden, waarin hjj
een vrjj verontrustende beschrijving geeft
van de ontwikkeling in den laatsten tjjd van
de bewapening van Duitschland.
DE STAKING BIJ DE SPOREN
TE LONDEN.
De stakers aan het electrische krachtsta-
tion van Chelsea (Londen), die sedert 5 de
zer den dienst bjj de ondergrondse he sporen
verlamden, hebben met 135 tegen 84 stem
men besloten terstond 't werk te hervatten.
De staking is overigens gisteren in elkaar
gezakt
Het stakingscomité heeft uitgejnaakt, dat
alle pogingen om den thans hopeloos gewor
den strjjd voort te zetten, opg«»geven moei
ten worden. Tegelyk wordt erkend dat de
technische arbeiders geweigerd hebben een
sympathiestaking uit te roepen ten behoeve
van de stakende werklieden van de spoor-
wegplaatsen.
De staking aan de tunnelspoor kan als
geëindigd worden beschouwd. Men verwacht
te dat de dienst reeds gisterenavond weer
normaal zou zjjn.
DE SOCIALISTISCHE PARTIJDAG TE
BERLIJN.
Op het Congres der Duitsche Soc.-Demo-
cratische Party werd na lange discussie be
sloten over te gaan tot stemnfmg over twee
ter tafel liggende moties: één van Hermann
Müller, waarin aan de partjj de vrjjheid ge
laten wordt en haar geen beperkingen wor
den opgelegd ten aanzien van samenwer
king met burgerlijke partijen en één van
Dissmann (Frankfort), waarin elke coalitie
politiek definitief wordt afgewezen.
De motie-Müller werd aangenomen met
266 tegen 115 stemmen, waardoor de motie
der oppositie kwam te vervallen.
Eveneens werd verworpen het voorstel
om aan de Rjjksdagfractie op te dragen, te
gen de begroeting voor de Rjjksweer te
stemmen.
HET DUITSCH-RUSSISCHE CONFLICT.
Zoo#el te Moskou als te Berljjn hebben de
laatste dagen besprekingen plaats gehad,
die aan het Duitsch-Russische conflict wa
ren gewjjd. Te Berljjn nam de heer Wigor
Kopp, de eerste gezant van de sovjet-regee-
ring in Duitschland, aan de besprekingen
deel. Beide partjjen schijnen het thans eens
te zjjn geworden. Vermoedeljjk zal van
Duitsche zjjde bet binnendringer: van de
politie in het gebouw van de handelsverte-
gen woordiging worden betreurd. De schul
digen zullen worden gestraft en de schade
zal worden hersteld. Alleen over de exterri
torialiteit van de handelsafdeeling wordt
de gedachten wisseling nog voortgezet. Zoo
dra men het ook hieromtrent eens zal zjjn
geworden, zal de handelsdelegatfe haar kan
toren weer openen.
EEN AANSLAG OP MUNCHY.
Vjjf personen, vermoedeljjk nationalisten,
hebben den inspecteur van het Fransche
Rijnleger Munchy overvallen en gekneveld.
Nadat zjj zich verwjjder«l hadden, gelukte
bet den inspecteur zich los te maken, doch
hjj kon zich niet bewegen tengevolge van
de ondergane mishandelingen. Hjj werd door
Duitsche arbeiders gevonden, die hem naar
een in de buurt gelegen huis brachten, waar
hem de eerste hulp werd verleend.
DE NIEUWE FRANSCHE PRESIDENT.
Reeds bjj de eerste stemming
gue gekozen tot president der Fransche Re
publiek. Hjj verkreeg 515 stemmen tegen
309, uitgebracht op Painlevé en 21 op Ca-
melinat, een ouden „communard”, die door
de communisten candidaat was gesteld.
De socialisten hebben slechte gemanoeu
vreerd door aan de candidatuur-Painlevê
vast te houden, terwjjl toch duidelijk geble
ken was, dat Painlevé geen kans van slagen
'had.
Zoodra Doumergue op het Elysée was aan
gekomen, ontving hjj den minister president
Franyois Mar.sal, die hem het ontslag van
het kabinet aanbood, Doumergue nam dit
ontslag aan.
Politieke vrienden van Herriot hebben
verklaard, dat, als deze opnieuw door het
staatshoofd wordt ontboden, hjj aan een tot
hem gerichte uitnoodiging een niéuw kabi
net te vormen, zal gevolg geven. Het kabl-
zomer weer
in aantocht is en wjj reeds van een paar
mooie dagen hebben mogen genieten, wordt
door menigeen met verlangen uitgezien naar
den tjjd, waarin men weer eens van het heer
Hjke buitenleven zal kunnen profiteered
Door jong en oud, door rjjk en arm, wordt
reikhalzend uitgezien naar de heerljjke da
gen die aanstaande zjjn, gedachtig het aan
gename, verfrisschende en verkwikkende
daar buiten.
Hoe beerljjk warmt de zon dan de aarde,
hoe wordt het zand als gestoofd, waarop men
zich straks rustig zal kunnen neervljjen
zonder gehinderd te worden door die vochti
ge kilheid, kenmerk van ons waterland je!
Hoe beerljjk gevoelt men zich, als er na
de dagtaak nog een uurtje overbljjft om zich
in plantsoen of bosch te verpoozen en met
volle teugen de frissche buitenlucht de lon
gen te laten instroomen!
Voor de bleekneusjes komt dan weer de
tjjd om eens wat op verhaal te komen. Al te
lang toch heeft eene onfrissche omgeving
het jonge leven gevangen gehouden, al te
lang hebben de kinderen moeten leven in
muffe huisjes aan nauwe straten en stegen.
Koloniehuizen en liefdadige instellingen be
ijveren zich om zoo velen als maar mogeljjk
is van zee en strand te doen genieten, ook
al is men zich er wel van bewust, dat na
eenigen tjjd voor velen de oude toestand
weer zal intreden, ook al weet men, dat het
slechts een rustpunt is in een voortjachtend
leven. Men weet immers óók, dat voor ve
len een verbljjf aan zee en strand voor eeni
ge weken een machtig middel is om het jon
ge leven te sterken, dat voor velen zoo’n
verbljjf op duin en strand de hefboom is om
het jonge leven de ongunstige factoren te
doen overwinnen, waaronder vaak geleefd
wordt.
Behalve degenen, voor wie strand en zee
>ls berstelLiignvQrtj kan worden beschouwd,
Zjjn er nog talloos velen, voor wie de buiten
lucht, het buiten zjjn, hoogst nutl
noodzakelyk, vooral in dezen tjjd,
Onze badplaatsen hebben evenwel te be
denken, «lat velen, zeer velen, van zulke
platheden niet gediend zjjn en er verre de
voorkeur aan geven op andere wjjze de va
cantie door te brengen of hun dagjesreizen
naar elders te verplaatsen.
Willen de badplaatsen trekken een pu
bliek, dat wil genieten van de omgeving, dat
wil genieten van straqd, duin, bad en bosch
doch er bovenal prjjs op stelt, dat de beta
melijkheid geen geweld wordt aangedaan
dan zullen de toestanden zooals die vorige
jaren tot ontwikkeling kwamen, verbeterd
moeten worden. Deze toestanden zjjn onge
nietbaar voor zeer velen.
Wil men het er evenwel op wagen en het
strandleven zich laten ontwikkelen zooals
thans geschiedt, dan moet het niet verwon
deren, dat men ook over onze kleine bad
plaatsen gaat spreken als over plaatsen,
I PI IM' M3MM—MH6
