„ONS BLAD”
Bureau: HOF 6, ALKMAAR, r Telefoon:
4
«T
Dingdag 17 JT«ai 1994 postgiro 1O4S£~ 18e Jaargang
Ingezonden Mecfedeellngen.
Schrammen mmw»
Lm* Kloosterbalsem I
Korte Berichten.
Verspreide Berichten.
Abonnementsprijs:
Rer kwartaal voor Alkmaar rFilJTf 2.—
Foor buiten Alkmaar f 2 89
Het Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
Armer^^ en „crisis'1*
werkloosheid.
DE ONTVOERING VAN MATTEOTTI.
FEUILLETON.
Avonturen van een Lord.
26.
Advertentieprijs»
Van 1—9 regels f 1.25; elke regel meer f 0.29; Yecla^
per regel f 0-75; Rubriek „Vraag en aanbod" bq vo<
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
kan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 600,f 4OO,—, t 200,—, f 1OO,—f 60,—, f 35,f 15,1
HERRIOT NAAR LONDEN EN BRUSSEL.
BINNENLAND.
BUITENLAND.
■i»
altijd
de
dreigd.
I
IBUltUI,
reiken.”
;stuk van de veilig-
ragen onder het ge-
waarmede zij hem belaft zal vergemakkelij
ken.
AOMINtSTRATUE No. 433
REDACTIE No. 633
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
De werkloozen-zorg, welke wij hoe
zeer ook vaak gewijzigd heden ten dage
nog I
Ooi
dag naar Londen zal gaan, en Zondag
Maandag i -
reeren. Ooi
geweest,
in prak-
I en andere kwetsuren genezen da-
delijk zonder litteeken na te laten
I met den pijnstillenden AKKER’* g
Zondag
plaatselijk
strjjdersvereeniging georganiseerde
-Zsebetooging plaats gehad.
ties van Vlaamschi
GELADEN REVOLVER.
Een rechte’ te Santiago (Cahfornië) wilde
bÜ dé behandeling van een moordzaak toonen
hoe een bepaalde wond kon zijn toegebracht.
Hij nam de revolver, welke als stuk van ovér
tiiiging dienst deed op, plaatste die onder
tegen zijn linkeroor en trok af. Een schot
weerklonk en de rechter was een lijk. De
rechercheurs, die het wapen in beslag geno
men hadden, bleken verzuimd te hebben het
te ontladen.
reweg ’t grootste deel toch bonafide werk
nemers, zich Allen onderstand ontzegd
zagen, daar moesten zij tenslotte wel bij de
Armbesturen terecht komen.
Ziedaar op het gebied der burgerlijke ar
menzorg een wantoestand, welke zich de
laatste jaren met buitengewone snelheid
heeft ontwikkeld, zóó dat we er verrast en
in groote verlegenheid tegenover staan,
een wantoestand, welke in het algemeen be
lang zoo spoedig mogelijk dient te verdwij
nen.
De crisis duurt- zóó lang, dat we eigenlijk
van geen „crisis” meer kunnen spreken,
en de economische vooruitzichten zijn van
dien aard, dat men zich niet verantwoord
mag achten, wanneer men in de hoop op
een naderend einde van de crisis den
hierboven bedoelden wantoestand nog maar
„zoo lang” laat voortduren.
Er dient onderscheid gemaakt te worden
tusschen de gewone armen en de crisis-ar-
men:
door den grooten toevloed van crisis-ar-
men zijn de Armbesturen allerwegen met
werk overladen; dAArdoor, doch vooral
ook doordat de beoordeeling van crisis-
armoede eigenlijk niet tot hun competentie
behoort, kunen de armbesturen ondanks
hoe grooten ijver en hoe groote menschlie-
vendheid ook aan de crisiswerkloozen
ni»t diè zorg besteden, welke èn in het al
gemeen belang èn in bet persoonlijk belang
der werkloozen eigenlijk gewenscht ware.
Er zal een scheiding gemaakt moeten
worden, een splitsing in twee -groepen,
met voor iedere groep een afzonderlijk be-
oordeelend college.
Op welke wijze zulks bereikt zal kunnen
worden?
DAArover in een volgend artikel.
Volgens een bericht uit Madrid zal Pri
mo de Rivera zich begin Juli naar Marokko
begeven ter voorbereiding van een nieuw
offensief tegen de Rif-Kabylen.
Koning Hoessein van den Hedjas heeft
besloten de kosten op zich te nemen van het
herstel der Omar-moskee te Jeruzalem, wel
ke op meer dan 100.000 pd. sterling worden
geschat.
Veertig geestelijke leiders en andere
persoonlijkheden hebben den Sjah van Pe.r-
zië telegrafisch verzocht om zoo spoedig
mogelijk naar zijn land terug te keeren.
De Noorsche transportarbeiders en de
werkgevers hebben de nieu we loon-overeen-
komst aanvaard. Het werk zal onverwijld
worden hervat.
Volgens een officieele mededeeling
hebben er gedurende de laatste zes weken
Weenen 500 gevallen van zelfmoord en po
ging tot zelfmoord plaats gehad.
Het Tjsecho-Slowaksche parlement be
sloot de ondersteuning van werkloozen tot
April 1925 te verlengen en buiten de reeds
gevoteerde 1.1 milliard tsjechokronen nog
een aauvullingscrediet voor dit doel van 80
millioen toe te staan.
Generaal Pershing heeft zich met een
speciale commissie naar Frankrijk begeven
ter bestudeering van plannen voor do op
richting van gedenkteekenen voor de in den
oorlog gesneuvelde Amerikanen.
De nieuwe Fransche minister-president
Herriot heeft Duitschland een waarschuwing
gezonden tegen het goochelen met de ont
wapening, op gelijke wijze als na den vrede
van Tisit in 1806.
Na de plechtigheden Zondag te Berlijn
door de communisten georganiseerd bij de
graven van Liebknecht en Rosa Luxemburg
kwam het tot verschillende botsingen met
de politie.
In de afgeloopen week zijn ruim 100
lersche politieke gevangenen in vrijheid ge
steld.
De onderhandelingen tusschen Litwinof
en den vertegenwoordiger der Deenscho re-
geering te Moskou naderen haar einde, en
de erkenning de jure der Unie van Sovjet
republieken door Denemarken is in ’t zicht.
Het Duitsche rijkskabinet heeft in zijn
gisteren gehouden vergadering besloten den
rijkspresident te verzoeken, de belasting op
do reizen naar het buitenland op te heffen
aan welk verzoek door den president is vol
daan.
DE RAMP OP DE MISSISSIPI.
Blijkens een bericht uit ban Peru o is het
officieele onderzoek naar de oorzaken van de
noodlottige ontploffing aan boord van het
Amerikaansohe slagschip Mississipi Zaterdag
begonnen aan boord van de New Mexico, het
vlagschip van het eskader, waartoe de Mis-
sissipi behoort. Overste Reinecke, de artille
rieofficier van de Mississipi, verklaarde, dat
kanon no. 2 in den toren uitstekend werkte.
Hjj gelooft dan ook eerder aan een vergissing
of een verkeerd uitvoeren van een order van
een der bedieningsmansebappen, dan aan
een haperen van het kanon.
als je wilt. Probeer het maar eens met Ja
cobs, maar ik vertrouw op Russel.” Met dat
gezegde tot afscheid begon zjjn Lordschap
weer te lezen.
Mackeller besloot geen verdere pogingen
te beproeven om verstand te pompen in een
leeg hoofd. Ook Jas hij geen zout- of zoet
water schrijvers. Hij besteedde zijn tijd met
het lezen van enkele wetenschappelijke boe
ken, die hg in de bibliotheek had ontdekt.
Op een nacht ontwaakte hij plotseling. De
boot lag stil. Hoe licht ook het geruisch was,
dat de turbines maakten toen zy ophielden
te werken werd hij wakker. Hij ging naar
het dek. De stoomboot rolde zachtjes heen
en weer op de golven. Van het oosten kwam
het zacht geluid van de branding op de kust
Het was alsof hij in de verte een waterval
hoorde. De schimmen van donkere heuvels
tegen een minder donkere lucht kon hij zien,
maar meer niet. Mackeller bleef tot het ko
men van den dag op het dek; toen lichtte
het schip weer het anker en naderde behoed
zaam de kust. Een van de sloepen werd over
boord gezet, en onder Mackeller’s leiding
werd de diepte van het vaarwater gelood.
Het jacht voer langzaam achter de sloep aan
totdat bet de rivier binnen liep. Om negen
uur lag het aan den oever bij de goudvelden
Een paar minuten later verscheen Lord
Stranleigh aan het dek, welgekleed, met hel
dere oogen, frisch als een jongen man wiens
nachtrust ongestoord is geweest. Hij waa
op de verschansing.
Den volgenden morgen trokken zij de ri
vier over met Mackeller en een paar van de
boschwachters, die bijlen by zich hadden en
een grooten verrekijker met standaard be
nevens een kleine tent. Op den top van den
heuvel ruimden de mannen de boomen op
die een ruim uitzicht op de goudvelden zou
den kunnen beletten. De standaard voor den
verrekijker werd op de rotsen geplaatst, en
de tent er over heen getrokken; Stranleigh
stelde den verrekijker zoo dat de goudvelden
duidelijk waren te zien, en daarna wreef hij
zijn handen met voldoening. „Wel”, zeide
hij, „wij kunnen hun méést verborgen ge
dachten hiermede zien.”
Toen zij naar beneden gingen, zond Stran
leigh een paar andere mannen naar boven
met het apparaat voor de draadlooze tele
grafie, dat door den electrcien werd opge
steld.
,.Als dat ding werkt, dan sparen we ons
een telefoondraad,” zei zijn Lordschap.
„Mackeller," vervolgde hij, „ik benoem je
tot onzen verspieder, en je metgezel zal zijn
de man van de draadlooze telegrafie. Men
kan nooit weten wat er hier met ons gebeu
ren kan. Als dus ons stoomschip moet
vluchten, dan houden jullie je daar boven
verborgen, en je blijft met ons in verbin
ding, zoolang we zijn binnen de vier mijl
radius, of hoe ver die draadlooze dan mag
niet verwonderd de plaats te zien vaar zyn
schip lag, maar hij zeide enkel tot den kapi
tein:
„Dat is ’n tamelijk goed schot, in aanmer
king genomen de groote van de schijf en de
afstand; wanneer hebt u de kust in bet
zicht gekregen?"
Om vier uur, mynheer."
„Moest u op en neer kruisen om de plaats
te vinden?”
„Neen, mynheer".
Kijk eens aan, en toch gelooft Mackeller
dat we in den val loopen.”
Na het ontbijt gaf Lord Stranleigh bevel
dat het schip zoo ver mogelyk den stroom
zou opvaren. Ze lieten dus de touwen gaan
en begonnen hun tocht. Zij ontdekten dat de
stroom waarop zij voeren slechts een zijtak
was van de eigenlijke rivier. Mackeller had
gedacht dat het anders zou geweest zyn. On
geveer een mijl boven de plaats waar de
goudvelden waren gelegen, begon de grond
hooger te worden, beide oevers waren be
dekt met prachtige bosschen. Toen ze bij
bet begin van de delta kwamen, bemerkten
zy dat de stroom juist naar het noorden liep
terwyl een zijrivier, ongeveer even groot als
diegene die langs de goudvelden stroomuc,
zich door het bosch naar het Zuld-W esten
boog. Zij voeren verder den hoofdstroom
langs, tot dat ze kwamen aan een gedeelte
waar de heuvels naar het Oosten begonnen
to loopen*
L
Armenzorg is altijd een der moeilyksté
maatschappelijke problemen geweest.
Christus’ woord „armen zult gij
hebben”, is in den loop der eeuwen maar Al
te zeer bewaarheid, en dientengevolge
heeft de gemeenschap collectief en indi
vidueel zich steeds gesteld gezien voor
de taak: eenigc oplossing te vinden voor het
vraagstuk: Armenzorg.
In vroegere samenlevingen moge men
naar het karakter der tijden deze taak
minder omslachtig hebben verricht dan in
onze tot meer kiesebkeurigheid geneigde
eeuw: waar men in welk tijdsgewricht
ook bet vraagstuk zoo goed mogelijk
heeft willen oplossen, zal men stééds buiten
gewoon groote moeilijkheden ondervonden
nebben.
Stééds toch zag men zich gesteld voor de
vraag:
Wie moeten wij ondersteunen?
Wie en in welke mate?
Hoe ontzettend moeilijk een juiste beant
woording van deze en aanverwante
vragen heeten moet, blykt alreeds aan
stonds, waneer we maar even bedenken, dat
behoudens de meest individueele beoor
deeling ook hiér het algemeen belang op
den voorgrond gesteld moet blijven.
Welke ondersteuning vergt het algemeen
belang? Welke ondersteuning zal zóó werken
dat er met zoo weinig mogetyk offers
der gemeenschap door de minder-begun-
stigden der samenleving zoo weinig mogelijk
of (nog liever) géén gebrek geleden zal
worden?
Welke ondersteuning zal van zoodanigen
invloed zyn, dat een in godsdienstig, rede
lijk en maatschappelijk opzicht gevaarlijke
degeneratie zooveel mogelyk voorkomen
wordt?
Welke ondersteuning zal nog tot op zeke
re hoogte en ziedaar het allervoornaam
ste! in staat zijn, het naar degeneratie
neigewde individu óp te heffen uit zijn ver
val?
kort
of misschien
MacDonald.
DE POLITIEK VAN HET KABINET-
HERR1OT.
De Fransche kabinetsraad heeft gisteren
ochtend de ministerieele verklaring uitge
werkt, welke heden aan Doumergue zal
worden voorgelegd. De voornaamste punten
zyn de volgende:
Binnenlandsche politiek: algemeene am
nestie, behalve voor dienstweigeraars en
ontslagen spoorwegpersoneel; afschaffing
van het gezantschap by het Vaticaan; stipte
toepassing van de wet op de congregaties;
inkrimping van de militaire lasten, voorzoo-
ver de veiligheid des lands dat gedoogt, af
schaffing van de besluit-wet ten, herstel van
het lucifersmonopolie, instelling van een
nauwgezet overzicht van den financieelen
toestand, teneinde het evenwicht in de be
groeting te verzekeren, de vervolging van
de belastingontduiking, onverkorte toe
passing van de inkomstenbelasting, een
nieuwe inrichting van de directe belastin
gen, verlaging van de verbruiksbelastingen,
met name van de omzetbelasting, eerbiedi
ging van do wet op den achturigen werkdag
en van het recht van vakvereeniging, toe
passing van de sooiaic verzekeringen, er
kenning van het vakvereenigingsrecht van
het personeel in overheidsdienst, administra
tieve hervorming.
Buitenlandsche politiek: versterking van
den vrede door een goede verstandhouding
der volkeren; uitbreiding van het werk van
den Volkenbond; het Internationaal Arbeids
bureau en bet Internationaal gerechtshof in
Den Haag; herstel van de normale betrek
kingen met Rusland; aanvaarding zonder
bijgedachten van het verslag der deskundi
gen, handhaving van de bezetting aan do
Roer tot de instelling en de overdracht van
de waarborgen, voorzien in het rapport Da
wes, aan de internationale organen, die aan
gewezen zyn om ze te beheeren; herstel van
het toezicht op Duitschland's ontwapening;
oplossing .van het vraa
heid door waarborgven
zag van den Volkenbond.
HET INTERN. ARBEIDSBUREAU.
De ryksminister van Arbeid van Duitsch-
land dr. Brauns, heeft een bezoek gebracht
aan het Internationaal Arbeidsbureau, al
waar hjj ontvangen door den directeur van
het Instituut Albert Thomas, in gezelschap
van diens voornaamste medewerkers.
De heer Thomas heette dr. Brauns welkom
on sprak de hoop uit, dat zijn bezoek zou
helpen, de nauwe samenwerking tusschen
Duitschland en de Internationale Organisatie
van den Arbeid te versterken en de voltooi
ing van het sociale vredeswerk, dat het
Bureau op zich genomen heeft, zal begun
stigen.
Dr. Brauns dankte hierop in vriendelyke
bewoordingen en verklaarde, dat zyn re
giering het werk van de Internationale Or
ganisatie van den Arbeid zal blyven steunen
en hem tevens de uitvoering van de zending
EEN DIRECTORIUM.
Om ertoe te komen, dat de fascistische
posten juister worden gevormd overeenkom
stig de algemeene instructiën van het cen
trale directorium en ook opdat de organl-
satiën, die de party vertegenwoordigt, vlug
en werkelijk voor hun taak berekend zullen
worden, heeft Mussolini een uitgebreid voor-
loopig directorium gevormd, dat bestaat uit
11 leden. Dit directorium zal in functie blij
ven totdat de nationale raad in zijn aan
staande vergadering zal overgaan tot een
definitieve benoeming overeenkomstig het
reglement van de party.
ENGELAND EN MEXICO.
De Mexicaansche minister van Buiten
landsche Zaken heeft een verklaring gepu
bliceerd waarin hij zegt, dat het verban-
ningsbesluit tegen den Britschen diplomat ie-
ken agent Cummins tot iederen prijs wordt
uitgevoerd. Den agent werd tien dagen ge
leden verzocht, binnen acht dagen bet land
te verlaten. Hij weigerde dat echter en
wordt op het oogenblik nog in zyn woning
belegerd. Inmiddels is de Engelsche vlag op
zijn woning geheschen. De Britsche consul-
generaal kreeg toesteming hem te bezoeken,
maar mocht hem niet van levensmiddelen
voorzien. Het corps diplomatique zet zijn
pogingen voort om de Mexicaansche regee-
ring te bewegen van haar besluit af te zien.
Gemeld wordt, dat de Amerikaansche ge
zant een neutrale houding heeft aangeno
men.
De affaire-Matteotti ontwikkelt zich meer
en meer tot een politieke crisis van betee-
kenis.
Op aansporing van een der ministers
heeft het geheele Italiaansche kabinet zijn
ontslag aangeboden. Mussolini heeft daar
over nog geen besluit genomen.
De vlucht van Fillipelli, de hoofdredae-
teur van de „Corrière Italiano”, wordt be
vestigd. Ook van den persdienst
van het depa i van Binnenlandsche
Zaken, Rossi heert^Rh door de vlucht aan
zyn arrestatie, waartoe bevel was gegeven,
onttrokken.
Over de vlucht van Fillipelli wordt ge
meld, dat hy het laatst gezien werd op het
station van Piacenza. Twee fascistische af
gevaardigden, die hem daar zagen, riepen
eenige politiebeambten om hem te arrestee-
ren, de politie weigerde dit evenwel te doen.
Toen eindelijk een hooger politie-beambte
ter plaatse kwam, was Fillipelli reeds ver
dwenen.
De quaestor van Rome is uit zijn ambt
ontslagen, evenals de directeur-generaal van
politie. De houding der politie wordt zelfs In
fascistische kringen afgekeurd. Er dreigen
stakingen in verschillende bedrijven.
Te Rome zyn troepen geconcentreerd.
Ook verzamelen zich daar groepen fascisten.
Een communiqué van den premier ver
biedt aan de bladen het in omloop brengen
van ongecontroleerde berichten. Gebeurt dit
niet, dan wordt met preventieve censuur ge-
„Dit zal onze kampeerplaats zyn, vermoed
ik", merkte Lord Stranleigh op. „Wy zullen
er later terug komen, maar ik wil eerst de
rivier tot aan de monding onderzoeken."
Zy iontdekten tot Mackeller’s verwonde
ring, dat de rivier zoo ver naar het noorden
liep dat, toen zy ten slotte weer naar het
Westen omboog, een boot gemakkelijk den
oceaan zou kunnen bereiken, zonder van de
goudvelden te worden gezien. Stranleigh
lachte toen ze dat ontdekten, en sloeg Mac
keller op de schouders. „Wel, myn jongen,
waar is nu je val” riep hy uit. „Je zou je
zelf heel wat verdriet hebben bespaard wan
neer je geweten had hoe de zaak in elkaar
zat.”
„Heel goed," zei Mackeller, „maar ze kun
nen de monding van dezen stroom vullen
met drijvende mijnen.”
„Dat kunnen ze deu mond van de Theems
ook, maar dat doen ze nu eenmaal niet. Een
ingenieur moet zich bepalen tot waarschijn
lijkheden, Peter. Nu keeren we terug en zoe
ken onzen schuilhoek op; leggen het schip
vast tegen den Oostelyken oever, zoodat ze,
wanneer ze ons ontdekken, ten minste eerst
de rivier moeten oversteken.”
Zy bereikten de plaats in den avond. Lord
Stranleigh beweerde dat hij een harde dag
taak achter den rug had, en dat hy zijn toe
komstig maal wel had verdiend, hoewel zyn
inspanning zich bepaald had tot het zitten
in een armstoel oo de boeg, met zijn voeten
„Volmaakt. Iedere dag heeft genoeg aan
zyn eigen kwaad. Je bedoelt natuurlyk dat
ik kans loop in die vreemde rivier te worden
opgesloten. In gewone omstandigheden zou
ik eens over de zaak denken, maar nu gaat
dat niet, daar ik net in ’n zeer opgewonden
toestand ben v. dit zeer opwindend boek Als
we maar eenmaal in d. val zyn Mackeller dan
kunnen we eens zien hoe dat ding in elkaar
zit, en hoe we er uit kunnen komen. Maar
er steekt weinig nut in het bestudeeren van
een vennoedelyken val die misschien zal blij
ken niet eens te bestaan als we zoo ver zyn.
Laten we eerst maar eens in den val zien te
komen, als we er ten minste kans hebben;
als er dan geen uitweg is, dan kunnen we
ons troosten met het feit dat we genoeg pro
viand aan boord hebben, en genoeg boeken
om te lezen. Als het heel erg -wordt, dan
zetten wy onze draadlooze telegrafie aan het
werk en zoeken we in verbinding te komen
met een schip, dat daar ook mede is uitge
rust. Ik verwed er 5 pond onder dat hy er ’n
weg op weet”.
Mackeller drukte zijn lippen op elkaar, en
draaide zich zonder een woord te spreken,
.op zijn hielen om.
v „Nu goed," lachte Stranleigh, „net zoo
voerden achtereenvolgens het woord en ten
slotte werd een motie aangenomen, waarbij
de onmiddellijke invrijheidstelling van dr.
Borms, den terugkeer uit Nederland van dr.
Depla en de onvoorwaardelyke amnestie
van alle oud-stryders en Vlaamsche politie
ke veroordeelden geëiacbt wordt. Ook de
slachtoffers van de groote spoerweg-sta-
king moeten door de regeering weer in
dienst genomen worden.
Na afloop van de vergadering trokken er
langen tijd groepjes Vlamingen door de stad
echter was nergens meer een fascist te zien,
zoodat de verdere rust niet meer gestoord
werd.
Herriot bevestigde gisteren, dat hy Zater-
Londen zal gaan, en Zondag en
met Britsche ministers zal confe-
>k zal de nieuwe Fransche premier
naar Brussel gaan, zeer vermoedelyk
na het bezoek aan Engeland,
nog voor het onderhoud met
HET SCHOENENWETJE.
Ingediend is een ontwerp van wet tot na
dere wijzigiiAder wet van 5 Mei 1923 tot
tydelyke beperking van den invoer van
schoenwerk, gewijzigd by de wet van 29
Dec. 1923.
De strekking van het onderhavige wets
ontwerp is nu als volgt:
BELGISCHE FASCISTEN EN
VLAMINGEN.
heeft te Mechelen een door
plaatseljjke afdeeling van de Vlaamsche oud
strjjdersvereeniging georganiseerde amnes-
l gehad. Talrijke delega-
-msche oud-stryders vereenigin-
gen uit het arrondissement van het Vlaam
sche Front, het Christen Werkersverbond en
het Nationale syndicaat van spoorwegper
soneel trokken onder het spelen ^an de
Vaamsche Leeuw met ontplooide vaandels
door de stad. In den stoet werden spandoe
ken gedragen, amnestie en volledig rechts
herstel eischend voor alle gestrafte oud-
frontsoldaten en politieke veroordeelden. De
Vlaamsche studenten van de Universiteit te
I<euven, door het verbod van de academi
sche overheid belet aan de betooging deel te
némen, hadden een groote banderol ge
stuurd waaraan verscheidene studentenpet
ten vastgehecht waren. Daar fascistische or
ganisaties en de Amité’s Framjaises aan den
burgemeester hadden laten weten, dat zij
den optocht desnoods met geweld zouden
weten te beletten, was er een sterke politie-
en gendarmeriemacht op de been. Reeds bij
het station waagden een vijftig fascisten een
eersten aanval op de Vlamingen. De politie
was er onmiddellyk by en ook bet Vlaam-
sche verweercorps liet zich niet onbetuigd,
zoodal de fascisten na heel wat klappen op-
geloopen te hebben, in een paar koffiehuizen
een veilig onderkomen moesten zoeken. Na
bij de Groote Markt viel eyn groepje Brus-
selsche fascisten de achterste ryen betoogers
aan, maar weer greep het Vlaamsche ver
weercorps, door de bevolking geholpen, in
cn nu moesten de tegenbetoogers hals over
kop de Sint Romboutskerk binnenvluchten.
Eenige fascisten werden door de politie ge
arresteerd. Een drietal werd in het bezit ge
vonden. van revolvers. De volksvergadering
in de geheel met Vlamingen gevulde Aca-
zar-zaal had een normaal beloop. Dr. Leuri-
dan, de leider der West Vlaamsche oud-
stryders, Mej. Olfs en dr. Antoon Jacobs
Het vraagstuk is steeds moeilijk
niet zoozeer in theorie als wel
tijkf
Door den oorlog en zyn gevolgen is het
vraagstuk echter nog oneinaig veel moeiliJ-
ker geworden, en wèl: doordat massa's
nieuwe armen zich by de gewone armen van
voorheen zijn komen voegen:
nieuwe armen, die eigenlijk geen armen
zyn in den gebruikelyken zin van het woord,
nieuwe armen, n.I. de crisiswerkloozen.»
In de dagen, toen alle geleerde koppen
van de wereld zich nog vergisten in de
meening, dat de groote wereldoorlog in zijn
overmatige hevigheid slechts van korten
duur zoy zyn, kwam men tot de oprichting
van het Nationaal Steuncomité: er werd in
den handel al spoedig veel geld verdiend,
*t kon lijden dus meenden meerderen
en de crisislijders bekwamen veelal dèrgelij-
ke uitkeeringen, dat ér hoezeef er in die
jaren ook gekankerd werd voor slechts
weinigen waarlijk reden tot klagen was.
Zoo kon 't echter niet duren» en we
kwamen tot de meer en beter georganiseer
de werkloozen-zorg.
De werkloozen-zorg, welke wij
kennen.
>k de werkloozen-zorg echter kon ten
■lotto niet de crisis-armoede in haar gehee-
fen om vang lenigen:
Geleidelijk raakten 'duizenden en duizen
den crisis-werkloozen de „crisis” toch
iuurdo maar Al te lang! van de werkloo-
senzorg verstoken, men raakte „uitge
trokken”, of men vond in zyn werkloosheid
geen ondersteuningskas.
En waar deze crisis-werkloozen, voor ver-
r-OSTGIRO 1M8SX
