I
„ONS BLADSJ
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
N». 17»
Diasdag Jali 1*14.
F
4
f 400,-. f 2óO -, f 1OQ,—f 60—, f 35,—, f 15^
Na-lezing.
alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,-
18e Jaargaag
FEUILLETON.
Een duel zonder getuigen
i.
Abonnementsprtyat
Per kwartaal voor Alkmaar -*■*• f 1—
Voor buiten Alkmaar f 28$
Met Geïllustreerd Zondagsblad O 00 f hooger.
Piet Tideman in actie
Advertentieprijs i
Van 1—5 regela f 1.25; elke regel meer f 0.25; Veda0
per regel f 0.75; Rubriek .Vraag en aanbod" bf vof
BUITENLAND.
POSTGIRO 104M&
POSTGIRO 104831
I
I.
I
bovjn
I
F
>én in
■e»t«
die (nog) verre van om staan en die (nog)
niet het geluk hebben tot onie Moederkeric
te behooren, zal ons Cor
indruk gemaakt hebben,
ichiede voorlezing
i R. K. Paus Pius
ADMINISTRATIE Mo. 433
REDACTIE No. 333
meerdere
mati
stral
son
ai
’P
^1
het verloop
gebeur-
behoef-
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
sterdamsche Katholieken ten voorbeeld
voor allen stelt, maar ook het verlangen
naar volledige vrijheid der Katholieke
plechtigheden welke vrijheid helaas
verloren is gegaan scherper doet ge
op-
Nu bet groot Internationaal Eucharistisch
Congres te Amsterdam wederom tot het ver
leden behoort en nu we rustig
van deze onzegbaar-indrukwekkende
tcnis kunnen overzien, is het ons een
te, de ongedacht-sehoone week nog eens in
aller herinnering terug te roepen en met groo
te dankbaarheid i
wagen een zwakke en een hul^elooze po
ging tot schetsing
ke dit congres gehad
king van het Westen voor de Kerk van
Rome zulke schoone perspectieven bieden,
was een machtig bewjjs van ons aller eenheid,
van ons sterk samenvoelen in de H. Eucharis
tie.
itan van
het Congres mogen we wijzen op het voor de
Katholieken alsnog zoo gelukkjg gevolg: dat
dit Congres de saamhoorigheiff ran alle Ka
tholieken der wereld zooz 'er versterkt heeft:
ten duidelijkste en ten waardigste is weder
om onze innige eenheid in den God van lief
de gedemonstreerd en verstevigd; vooral
de aanwezigheid der Oostersche Kerken, wel
ke met geestelijke en stoffelijke medewer-
goed half acht, toen zjj de trappen opgingen,
en achter de kamerdeur verdwenen. Enkele
minuten voor acht kwam de Mercy, ©ogen
schijnlijk verschrikt, in een schermhemd ge
kleed, zonder jas, naar buiten loopen: klopte
bij den nabywonenden dokter Bonnet aan
en vertelde dese, half stamelende, dat hij
moest komen, omdat in zijn kamer iemand
bijna dood ter neder lag De dokter ging ijlings
mede, vond Rozier zwaar gewoud door een
sabelstoot die hem aan de linkerzijde was
toegebracht en die de edele deelen had ge
raakt. De Mercy vroeg met onmiskenbare®
angst in zyn stem, of hij het er nog bovenop
zou brengen, wat de dokter niet verwachtte.
Toen hoorde men stemmen op de gang; het
waren Walter en de jongere Rozier, die bin
nenkwamen. De laatete wierp een blik op
het bed, waar men zijn broeder had neergw-
legd; hjj scheen plotseling alles te begrijpen,
drong op de Mercy aan en wierp hem: moor
denaar! in het gezicht. Inmiddels was uit de
nabijgelegen kamers een ander officier, Gres-
zien, toegeschoten; deze bracht de Mercy de
kamer uit en bemoeide zich daarna met den
gewonde. Hij boog zich over hem heen en
hij was het, die evenals de dokter en zjpz
broeder, hem de woorden hoorde stamelen;
„Misdadiger, lafaard het was een gemeene
streek." Meer kon hjj niet uitbrengen; voor
een kwartier verloopen was gaf hjj den gei
(Wordt vervolgd)
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
dat by een gesprek over de jacht, Rozier met
een zeker air van meerderheid aan de Mercy
vroeg: ,.Maar kent ge dan de jachtverhalen
van Gérard niet; die moet ge dan nog lezen.”
Het werd gezegd op een wjjze, waaruit
duidelijk bleek, dat Rosier bedoelde zyn col
lega een weinig in het zonnetje te zetten,
maar de opmerking was zeker niet van dien
aard, dat de Mercy daarover In drift behoef
de te ontvlammen, hem een volgenden dag
behoefde terecht te wijzen, en hem daarop
behoefde toe te voegen: „Ik zal je den hals
afsnijden als een kip als je zoo voortgaat.”
Dat Rozier ietwat verlegen was met deze
zaak, kan niemand verwonderen. Hij raad
pleegde zyn kameraden; men ging naar den
kolonel, die de beide onder-lnitenants by
zich deed komen, hen vermaande en hen op
strengen toon toevoegde, dat indien tusschen
hen beiden weer iets zou voorvallen, hij ge
streng dengene zou straffen, die in ’t ongelyk
was.
In korten tjjd gebeurde er niets; daarna
bleek bij de Mercy neiging tot toenadering.
Hy verklaarde tegen iedereen die het maar
hooren wilde, dat hij zich in Rozier vergist
had; dat dit een goede, oprechte jongen was,
en dat hij zich geheel njet hem wilde verzoe
nen. Tal van malen drong hij zich aan Rozrer
op die hem niet wilde weigeren, maar toch
op die toenadering weinig gesteld was. Zoo
gebeurde bet, dat op den Nieuws jaarsdag
van 1858 Rozier verscheen in het café, waar
in het hart eenige poging te
■pelooze po-
van de beteekenis, wel
moet hebben.
O zeker! We weten het wei: de indrukken
zijn nog te versch en het enthousiasme houdt
ons nog te zeer bevangen, dan dat wjj de be
teekenis van dit Congres in alle opzichten
in volmaakte rust en in ovwrschouwing van
het gansche, veelvoudige geheel nuchter en
koel zouden kunnen berekenen en afmeten,
bovendien: kunnen wjj, kortzichtige men-
schen, wel ooit de volle beteekenis van eeni
ge, ook maar gering schijnende gebeurtenis
vaststellen, en vooral: kunnen wy, in tyd
en in stoffelijkheid levende stervelingen, wel
ooit, ook maar bjj benadering, de geestelijke
waarden bepalen, welke een zekere gebeur
tenis naar God’s bestier voor de eeuwigheid
voor den Hemel, in zich bevat en voort
brengt?
God alleen is het bekend, wit de wereld
met dit Eucharistisch Congres voor de eeu
wigheid des Hemels bereikt heeft en nog be
reiken oU.
Het zB zoo.
Al kunnen wy derhalve de volledige betee
kenis van dit Congres allerminst vaststellen,
we mogen toch wel trachten, ons van die
beteekenis eenig idee te vormen en in het
algemeen eenige aanduidingen ten beste te
geven, aanduidingen, welke het kan
niet anders voor onzen Roomschen geest
weidsche vergezichten doen opdoemen.
een lichtelijk aan den drank verslaafd man.
Hy trouwde op vrjj jeugdigen leeftijd, met
een zekere mej. Zépherine de Salmon, die
niets ten huwelijk medebracht dan haar lief
talligheid en haar goeden naam. Beide echter
schenen voor de Mercy voldoende; hij had
zijn vrouw oprecht en innig lief, droeg haar
op de banden en het was een onherstelbaar
verlies dat hij leed, toen zy na drie jareu
gelukkig huwelijk kwam te overlijden, hem
twee kinderen achterlatend. Intusschen, hoe
gelukkig het huwelijk zijn mocht, reeds vóór
dien tijd toonde de Mercy zich als boven ge
schetst, en bezocht hjj meer dan goed en
nuttig voor hem was, de café’s. Dat deze
slechte eigenschappen na het verlies van zyn
vrouw toenamen, en door sombere buien nog
werden aangewakkerd, kon niet verwonde
ren. Geheel zijn opvliegendheid kwam ook
voort uit een groote mate van ijdelheid, die
geen echte trots was. Hij kon zich spoedig
geraakt toonen, en een dergenen, die dit
ondervond was een zekere Rozier, dienende
by hetzelfde wapen als hij. Tusschen die
twee was een groot contrast; Rozier was
ryk, jong, vroolyk, maar niet vry van een
zekeren critischen geest, van een wat al te
sarcastische conversatie. Toen zij elkander
het eerst leerden kennen, was de Mercy de
““dcre in rang; voor een kleine onregel-
:igbef<Miet hjj Rozier, overigens terecht,
ifffn. Toen zjj elkander later te Montbri-
m garnizoen ontmoetten, gebeurde het,
we zien den Kardinaal zyn
St,
nog zoo weinig heiHg! wc
als ware de gansche bevoll
schoone Roomsche geloof, uitgeloopen en in
ondoordringbaar breede hagen langs de stra
ten opgesteld van het ééne einde der stad
naar het Andere einde! opgesteld, om den
Kardinaal te zien, om hem te begroeten;
we hooren wederom den Kardinaal feestelijk
en spontaan begroeten in de St Willibrordus
kerk; we hooren den Kardinaal met zyn
welluidende, voorname en toch zoo vriende
lijke stem spreken by de openingsplechtig-
op den ongelukkigen Nieuwjaarsdag
185b afspeelde, is onder deze zeldzame
beurtenissen van gelijken aard daarom zoo
merkwaardig, wyl het listig en lang te voren
was voorbereid, en geheel zjjn opzet toch,
onder den drang der niet te weerspreken
omstandigheden, geen enkel effect sorteerde.
De onder-luitenant de Mercy, stammend
uit een nobele doch verarmde familie, wa»
als eenvoudig soldaat in dienst gegaan, cn
had zich door goed gedrag opgewerkt tot
officier; stond zelfs op de voordracht, om
kapitein te worden. Bij het meerendeel zjjner
superieuren stond hy aangeschreven als een
goed officier, een, die zyn dienst met jjvor
•n opgewektheid verrichtte, op wlen viel
staat te maken. Naar buiten was hjj voor
degenen, die hem slechts oppervlakkig ken
den, een aangenaam mensch met hoofsche
vormen. Voor degenen echter, die hem betor
kenden, voor zjjn soldaten in de eerste
plaats, was bij een hard, een opvliegend en
In de geschiedenis van de misdaad komt
het slechts zelden voor, dat van den schijn
van 'n duel misbruik is gemaakt om een mis
drijf te bedekken.
Het geval van den onder-luitenant de
Mercy, in garnizoen te Montbrison, dat zich
van
ge-
de Mercy zjjn koffie dronk. Rozier was in
gezelschap van een jongeren broer, pas tot
korporaal bevorderd, die naar Afrika zou
vertrekken. Dien avond zou chamjiagiib
te zyner eere worden geschonken. De Merey
maakte den indruk alsof hij ruzie wilde oe-
ken; hjj vaarde tegen iedereen uit had op
alles wat aan te merken, en beweerde zon
der eenige aanleiding tot Rozier: -<Iij zult
van avond tusschen 9 en 10 uur niet bij mij
komen.”
„Waarom niet” vroeg de ander.,
„Omdat ik het niet hebben wil en omdat
ik in mjjn eigen huis er iedereen uitgooi, die
mij daar niet bevalt."
De overigen trachtten de woordenwisse
ling, die een nieuwe twist scheen te worden,
te sussen; man slaagde er zoo goed in, dat
de Mercy met do beide broeders Rozier en
nog een *bnder-luitenant, Walter genaamd,
vertrok, om zich te begeven naar het koffie
huis waar men den jongen Rozier zou „uit
drinken". Walter en de korporaal liepen
voorop; toen zij reeds gerttimen tjjd ter plaat
se waren verschenen de oudere Rozier en de
Mercy maar steeds niet. Meer nieuwsgierig
dan ongerust, gingen zjj terug, en kwamen
eindelijk bij de kamer van de Mercy, waar
zich een vreeselyk schouwspel aan hun
oogen vertoonde.
De Mercy waa er, zjj bet ook niet toader
moeite, in geslaagd om den ouderen Rozier
mede naar zijn kamer te krjjgen Wet w«a
mming te geraken, zonder met de bepa-
„en van het vredesverdrag in conflict te
komen zegt het rapport het volgende: In do
eerste plaats moet Duitschland’s bereidver
klaring het Dawes-plan uit te voeren en
daartoe de maatregelen te treffen, die tot
zjjn competentie staan, het onderwerp uitma
ken eener afzonderlijke overeenkomst. Aan
gezien bjj het verdrag van Versailles de com-
missie van herstel is gemaakt tot het uitslui
tend orgaan van de geallieerde mogendhe
den voor alles wat het ontvangen der beta
lingen betreft, zou dus deze commissie de
bedoelde overeenkomst met de Duilscbe re
geering moeten sluiten, aangezien de over
eenkomst uitsluitend de betaling betreft
Aan den anderen kant te het herstel van de
fiscale en ©economische eenheid van Duitsch
land geen zaak die de commissie aangaat.
De overeenkomst tusschen de bondgenoo-
ten aangaande de sancties moet aan de
Duitscbe regeering worden medegedeeld op
dusdanige wjjze, dat de Duitscbe regeering
er iets aan heeft bjj haar onderhandelingen
met de bankiers. Hoewel bet karakter der
verschillende maatregelen noodig voor bet
in werking stellen van het plan-Dawes het
opstellen van 3 verschillende overeenkom
sten veretecht te het niettemin waar, dat dit
plan de juiste oplossing te, en dat de tegen
woordige conferentie juist bjjeen is om de
volledige en loyale uitvoering ervan te ver
zekeren. Om deze opvatting duideljjk te la
ten uitkomen zal het goed zjjn de drie over
eenkomsten, die moeten worden gesloten
te combineeren en ze na onderteekening ter
conferentie op te nemen in het slotprotocol.
Dit verslag is door de vergadering aan
vaard en deze besloot, dat de Belgische,
Fransche en Britscbe premiers met de eer
ste gedelegeerden van Italië en Japan, han
delend in overeenstemming met den Ame-
rikaanschen gezant, een uitnoodiging aan de
Dnitsche regeering zullen richten om verte
genwoordigers naar Londen te zenden ter
bespreking van een en ander zoodra de ge
allieerden het onderling eens zullen zjjn ge
worden. Verder is besloten de noodige stap
pen te doen om een bijeenkomst met de
eominteme van herstel te Londen te houden.
Thomas diende het verslag in van de 2e
commissie aangaande de fiscale en ©econo
mische eenheid van Duitschland. Zjjn ver
slag werd door de vergadering aangenomen.
Namens de derde commissie deelde Sir
Robert Kindersley mede, dat deze nog niet
met haar taak gereed was, doch zulks zeer
spoedig hoopte te zjjn.
Na deze zuiver geestelijke results)
mogen we wjjzen op het
alsnog zoo gelukt
’ioorig,hei#’vsn alle Ka-
Mr. Piet Tideman, de erntfeste papenhater,
die steeds in het geweer komt, wanneer de
Roomsche Kerk in eenig opzicht te bestrijden
valt en ondanks hoeveel ondervonden te
leurstellingen ook nog maar steeds niet
wjjzer is geworden, hjj heeft gemeend, dat
zekere protestanten van Nederland van ’t ras
der Gravemeyers zichzelf in de voorbjje week
nog niet genoeg geblameerd hebben hij meent
het nog een beetje erger te moeten maken
en is er volgens de „Opr. Haart. Crt.”
in zyn fatale verblindheid zelfs toe gekomen,
„de aandacht van den Minister van Ju
stitie, van den Procureur-Generaal bij
den Hoogen Raad, van den Procureur-
Generaal by het Gerechtshof te Amster
dam en van deu Officier van Justitie bjj
de Arr. Rechtbank aldaar te vestigen op
de opruiende rede door den te Amster
dam vertoevenden Kardinaal-legaat der
Roomsch-Katholieke kerk, kardinaal W.
van Rossum, op 23 Juli j.L, te Amster
dam, voor een groote menigte in hoofd
zaak bestaande uit ingezetenen van Ne
derland en van Amsterdam in het open
baar gehouden, waarin hjj in aansluiting
aan en in vervolg op de aldaar v<g>r die
zelfde menigte gesi
eener Breve van den
XI, waarin het herstel van de hier te
lande afgeschafte volledige vrijheid van
Roomsche processie werd opgeëischt aan
de bevolking van Nederland en van Am
sterdam den opstand heeft gepredikt,
hetgeen in dit verband niet anders kan
beduiden dan de opstand tegen de be
staande rechtsorde of tegen wet en over
heid. als misdrjjf tegen de openbare orde
strafbaar gesteld bjj art 131 W. v. Str.
met opmerking, dat bjj vervolging, ook
de verantwoordelijke uitgevers der offi-
cieele Roomsche dagbladen en van het
half-Roomsche dagtlol „De Telegraaf”,
in zoover zy de op schrift gestelde Breve
van den genoemden Paus, én in verband
daarmede de in schrift gestelde rede van
genoemden heer W van Rossum in druk
hebben verspreid met het oogmerk om
de ruchtbaarheid daarvan te vermeerde
ren, voor vervolging op grond van art.
182 W. v. Str. in aanmerking komen”.
Waarin bestond het „opruiende”!!) in de
Breve van Z. II. dey Paus en in de rede van
Z.Em. Kardinaal van Rossum?
In de Pauselyke Breve lezen wy:
„Voorwaar een grootsch schouwspel,
hetwelk niet alleen het Geloof der Am-
heid in het Stadion; we denken aan de
luisterrijke pontificale H. H. Missen, aan de
lieve, blijmoedige kinderhuldo in Amster
dam’s kerken, aan de nachteljjke aanbiddin
gen, aan de tailooze H. H. Communiën,
vooral aan de H. Communie der tienduizend
kleinen in het Stadion alles tot verheer
lijk ing-in-gebed van den Eucharistischen Ko-
ning; we denken aan de grooteohe alge-
meene en aan de welhaast onoverzienbare
sectie-vergaderingen, waarin in velerlei taal,
opgewekt werd tot eerherstel, tot dieper be
sef, tot meer Eucharistisch leven; we den
ken, ja, we denken vooril aan dien eeuwig
onvergeteljjken Zondag, toen met een hier te
lande nooit geziene praal en plechtigheid
‘voor een menigte vWi vale duinenden mannen
en vrouwen door den Kardinaal de H. Mis
in het Stadion werd opgedM0M^« jen M>so
in den namiddag bet SMliep toot eeB
menschenmaesa, ate welke, bet Stadion nog
nimmer bevatte, na het pootXteaok Lof en na
de solemneele processie, welke hier te lande
nimmer haar weerga vond, de PauseljjMn Ze
gen geschonken werd: supreem moment van
Hemelsohe Zaligheid, vóórproeve van wat
God bereid heeft voor degenen, die Hem aan
bidden en liefhebben!
Is er wel ooit in ons land, zoo veel Room
sche ontroering gewekt?
Tenslotte kan het niet anders, of op velen
die (nog) verre van ons staan en die (nog)
niet het geluk hebben tot onze Moederkerk
>ngres een zoodanigen
dat zjj voor een wjjle
uit hun geestelijke apathie ontwaakt zjjn, en
dat zjj zich met eenige verwondering hebben
af gevraagd:
Wat is het toch, dat de Roomschen zoo
samenbindt en van heilig enthousiasme door
gloeit? Welke hoogere macht werkt dit alles
in millioenen menschenharten in ander
opzicht vaak voor viel verschillende idealen
kloppend uit?
Hoeseer hebben zy hun God lief en welk
een immenne kracht ontieenen zij aan die
Heffee!
Ook hier wenken heerlijke vergezichten, in
dien in de harten van degenen, die aldus tot
nadenken gestemd werden, de genade niet
jjdel zal blyven.
Ook in dit opzicht kan de eerherstel-inten-
tie nog zeer schoon gediend worden:
de wereld terug aan den Konirur der Ko-
ningen!
Het te een onuitsprekelijk genot voor geeet
en hart, de voorbjje Congresweek ze vloog
veel te gauw om! tdk us weer in herinne
ring te beleven, ons de schoonste momenten
telkens weer voor den geest te halen, weder
om te zien, wat wy zagen, wederom te hooren
wat wjj hoorden, wederom te voelen, wat wjj
voelden. -
Wjj sluiten de «ogen en wederom ouder-
garu wjj de machtige indrukken, welke ons
in de vorige week zoo gelukkig gemaakt heb
ben:
we zien den Kardinaal-legaat, omgeven
van zjjn statierjjk gevolg, vanaf de hooge
plecht der „Batavier II” uitschouwen over
de wateren van het Noordzeekauaal te IJmui
den, waarop de tallooze versierde' en bevlag-
de booten en bootjes rondwemelda©^ van
waaruit duizenden wuivende handen en ju
belende monden den afgezant des Pauses eer
biedig begroetten; we i -
minzaam weder groeten en in heilige ontroe
ring de ontroerde menigte zegenen; we
beleven wederom den grootschen en emotie-
vollen triomphtocht naar de Congresstad,
lang» feestelyk-getooidc er bljj juichende
oevers, over het van bevlagdc en bewimpel
de vaartuigen overwemelde IJ, welks wate
ren fel klotsen van zóóveel beweeg;we
zien den Kardinaal aan land treden, ontvan
gen door Haarlem's grijzen Kerkvorst temid
den van vele imponeerende verschijningen in
bisschops-purper en in ridder-rood-en-goui;
we zien den Kardinaal zjjn „joyeuze en
trée" vieren iu de Heilige Stede anders
aen Ajjswfd^m
iet
DE COMMUNISTISCHE ACTIE IN
DUITSCHLAND.
Het „Hamburger Fremdenblatt” doet me-
dedeelingen omtrent eenige orders van de
Berljjnsche centrale der communistische par
ty waarin een militaire gewapende aanval
op 4 Augustus wordt geseind. Het sein tot
den aanval zou worden gegeven door een
te Berlyn te plegen aanslag. Er zouden groo
te demonstraties gehouden worden met
werkloozen, invalieden en vooral vele vrou
wen en kinderen. De arbeiders zouden uit
de fabrieken worden gehaald. De demon
straties zouden moeten verloopen in een
strjjd met de politie met korte-plaatselyke ge
vechten. Daaruit zou zich dan een militaire
strjjd ontwikkelen. Het geveHitsterrein zou
zooveel inogeljjk naar de bourgeois-wjjken
moeten worden verplaatst. Iedere ernstige
vjjand zou dadelijk neergeschoten moeten
worden.
Venter bevatten de orders ook aanwijzin
gen over het bezetten van gebouwen, het
vermoorden van bestuurshoofden, het be
zetten der stations, bankgebouwen, gas, wa
ter en electrische centrales en de stillegging
van spoor- en tramverkeer.
Ook de bestrijding van de technische nood
hulp, de ryksweer en de politie werd aange
geven alsmede de communistische vecht-
wjjze in straten en buizen en de te volgen
tactiek in den burgeroorlog.
verloren
voelen en het herstel dier vrijheid
eischt”.
En Kardinaal Van Rossum zeide:
„D^t te het wat wjj willen d jen in deze
dagenons geloof, onze liefde, onze dank
baarheid uitvieren v.w den God onzer
tabernakelen.
Sta dan op gjj, Nederland, dat de ver
drukking en vervolging hebt verduurd,
boeten en kastijdingen hebt verdragen,
maar uw geloof aan het Allerheiligst Sa
crament met hebt prjjs gegeven. Sta dan
°P gt) Nederland dat uw martelaren, de
martelaren van Gorcum en Alkmaar en
zooveel anderen met onverwintaare stand
vastigheid hun bloed en leven hebt zien
offeren voor de waarheid van Jezus’
waarachtige tegenwoordigheid, in het Al
le rh. Sacrament”
Ziedaar de misdadige taal!
Een zachte aanmaning tot de Katholieken
van Nederland om natuurlijk op volkomen
wettige wjjze te streven naar processie-vrij
heid en zich op te maken tot dieper Eucha
ristisch leven!
De antipapistische advokaat wenscht er
een „opruiing" in te zien; de voor meer
dere uitleggingen vatbare uitdrukking „Sta
dan op" heeft hem blijkbaar zenuwachtig ge
maakt!
’t Is met den heer Tideman alreeds lang
zoo ver gekomen, dat hjj als antipapist „niets
te dol” vindt, nu blijkt hjj bovendien niet te
schromen, zich als advokaat belachelijk te
maken, Indian hjj meent, dat zooiete hem
dienstig kan zyn bjj de nastreving van zjjn
„heilig ideaal”!
Het woord „geslaagd" werd in dit ver
band zelfs als een profanatie
Niettemin: de bedoeling wordt door een
ieder begrepen, ook al - zou het niet licht
vallen, hier het juiste woord voor een zóó
schoonen uitslag te vinden.
Hoe wjj dien schoonen uitslag beschouwen
en aan voelen?
Allereerst:
Overweldigend groot, breed en diep te de
hulde geweest, welke in de voorbjje week ge
bracht is aan Jezus in Zjjn H. Sacrament!
Ook thans te natuurlijk St. Thomas' hym-
ne-woord bewaarheid, dat dt Christus Encha-
rteticus niet volprezen kan worden, doch ge
hoor gevend aan de vermaning „quantum po-
tes, tantum aude*^beproef. Hem te loven
zooveel gjj kun/F* heeft men op dit Oen-
gres naar het hoogste gestreefd, heeft men
hier in vromen zin de grenzen van het men-
scheljjk kunnen trachten te benaderen.
Dit is op zichzelf al machtige akte van eer
herstel de algemeene intentie van dit con
gres geweest, doch men heeft niet vol
staan met een oogenblikkelyke hulde: er te
hier niet alleen voor het heden, doch ook
en méér nog voor de toekomst gearbeid:
door in deze dagen zich te verdiepen in
zien den Kardinaal het geheim der H. Eucharistie, door veel en
trurig te bidden tot den God onzer Altaren,
door wederzjjdsehe stichting en leering en op
wekking, is het Eucharistisch besef, het Eu
charistisch gevoel in den geest en in het hart
van tallooze duizenden verdiept en verleven
digd.
Dit geldt voorzeker voor alle Katholieken,
hetzjj ze in Amsterdam het Congres geheel of
gedeeltelijk bjjwoonden. betzy ze elders, te
huis, uit de dagbladver»lagen de gebeurtenis
sen van het Congres volgden.
Hoe vele en hoe schoone rjjke vruchten
zal dit alles voor de toekomst, voor het zie-
leleven van ons zelf en van hen. die na ons
komen, afwerpen!
DE CONFERENTIE TE LONDEN.
t Kolonel Logan, de Amerikaansche toe
hoorder bij de C. v. H. heeft gistermorgen
in de commissie die de kwestie v. een in ge
breke bljjven van Duitschland en de daarop
te nemen sancties moet behandelen voorge-
•teld aan de door <ie commissie uitgewerkte
regeliar nog het volgende toe te voegen:
De Duitscbe regeering en de Commissie
van Herstel zullen vertegenwoordigers aan-
wjjzen, die in onderhandeling met de ban
kiers zullen treden ten einde te komen tot
een gemeenschappelijk aecoord over de
voorwaarden voor de leening van 800 mil-
lioen goudmark.
De Fransche experts hebben in beginsel
dit voorstel aanvaard hetwelk in overeen
stemming te met het vredesverdrag waarin
aan de Commissie van Herstel het recht
wordt gegeven haar bevoegdheden op ande
ren over te dragen en prioriteiten toe te
staan. De Engelsohe expert 8nowden verzet
te zich evenwel tegen dit voorstel.
Na afloop van de algemeeuo vergadering
van de conferentie is een communiqué open
baar gemaakt, dat meldt, dat de vergadering
besloot een juridische commissie te benoe
men ter overweging van de artt. f en h van
de 5e alinea van de Fransch-Britsche nota
van 9 Juli.
In het communiqué is voorts opgenomen,
het volledig verslag van de commissie van
juristen. Na een onderzoek van de bepalin
gen van het verdrag van Versailles ten aan
zien van de schadevergoeding en van <le
bevoegdheden bjj het verdrag aan de com
missie van herstel gegeven wjjst de commis
sie er op, dat met uitzondering van eeni
ge artikelen, waarbij de afgifte van bepaal
de baten werd gestipuleerd Duitschland
volgens het verdrag de vrjje hand was gela
ten ten aanzien der middelen, waarmede het
de noodige bedragen byeen zou brengen ter
nakoming van zjjn verplichtingen.
Ten aanzien van de werkwjjze die noo
dig te om met Duitschland tot een overeen-
Uit den mond van vele geesteljjke hoog-
waardigheidsbekleeders, van Kardinalen en
Bisschoppen, te het direct na afloop van
het Congrqs vernomen, dat bet 27ste In
ternationaal Eucharistisch Ccngres
verwachting geslaagd mag heeten.
Het woord „geslaagd" werd ii
revoeld.