I „ONS BLADSJ Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon: N». 17» Diasdag Jali 1*14. F 4 f 400,-. f 2óO -, f 1OQ,—f 60—, f 35,—, f 15^ Na-lezing. alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,- 18e Jaargaag FEUILLETON. Een duel zonder getuigen i. Abonnementsprtyat Per kwartaal voor Alkmaar -*■*• f 1— Voor buiten Alkmaar f 28$ Met Geïllustreerd Zondagsblad O 00 f hooger. Piet Tideman in actie Advertentieprijs i Van 1—5 regela f 1.25; elke regel meer f 0.25; Veda0 per regel f 0.75; Rubriek .Vraag en aanbod" bf vof BUITENLAND. POSTGIRO 104M& POSTGIRO 104831 I I. I bovjn I F >én in ■e»t« die (nog) verre van om staan en die (nog) niet het geluk hebben tot onie Moederkeric te behooren, zal ons Cor indruk gemaakt hebben, ichiede voorlezing i R. K. Paus Pius ADMINISTRATIE Mo. 433 REDACTIE No. 333 meerdere mati stral son ai ’P ^1 het verloop gebeur- behoef- uitbetaling per plaatsing f 0.60. sterdamsche Katholieken ten voorbeeld voor allen stelt, maar ook het verlangen naar volledige vrijheid der Katholieke plechtigheden welke vrijheid helaas verloren is gegaan scherper doet ge op- Nu bet groot Internationaal Eucharistisch Congres te Amsterdam wederom tot het ver leden behoort en nu we rustig van deze onzegbaar-indrukwekkende tcnis kunnen overzien, is het ons een te, de ongedacht-sehoone week nog eens in aller herinnering terug te roepen en met groo te dankbaarheid i wagen een zwakke en een hul^elooze po ging tot schetsing ke dit congres gehad king van het Westen voor de Kerk van Rome zulke schoone perspectieven bieden, was een machtig bewjjs van ons aller eenheid, van ons sterk samenvoelen in de H. Eucharis tie. itan van het Congres mogen we wijzen op het voor de Katholieken alsnog zoo gelukkjg gevolg: dat dit Congres de saamhoorigheiff ran alle Ka tholieken der wereld zooz 'er versterkt heeft: ten duidelijkste en ten waardigste is weder om onze innige eenheid in den God van lief de gedemonstreerd en verstevigd; vooral de aanwezigheid der Oostersche Kerken, wel ke met geestelijke en stoffelijke medewer- goed half acht, toen zjj de trappen opgingen, en achter de kamerdeur verdwenen. Enkele minuten voor acht kwam de Mercy, ©ogen schijnlijk verschrikt, in een schermhemd ge kleed, zonder jas, naar buiten loopen: klopte bij den nabywonenden dokter Bonnet aan en vertelde dese, half stamelende, dat hij moest komen, omdat in zijn kamer iemand bijna dood ter neder lag De dokter ging ijlings mede, vond Rozier zwaar gewoud door een sabelstoot die hem aan de linkerzijde was toegebracht en die de edele deelen had ge raakt. De Mercy vroeg met onmiskenbare® angst in zyn stem, of hij het er nog bovenop zou brengen, wat de dokter niet verwachtte. Toen hoorde men stemmen op de gang; het waren Walter en de jongere Rozier, die bin nenkwamen. De laatete wierp een blik op het bed, waar men zijn broeder had neergw- legd; hjj scheen plotseling alles te begrijpen, drong op de Mercy aan en wierp hem: moor denaar! in het gezicht. Inmiddels was uit de nabijgelegen kamers een ander officier, Gres- zien, toegeschoten; deze bracht de Mercy de kamer uit en bemoeide zich daarna met den gewonde. Hij boog zich over hem heen en hij was het, die evenals de dokter en zjpz broeder, hem de woorden hoorde stamelen; „Misdadiger, lafaard het was een gemeene streek." Meer kon hjj niet uitbrengen; voor een kwartier verloopen was gaf hjj den gei (Wordt vervolgd) NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD dat by een gesprek over de jacht, Rozier met een zeker air van meerderheid aan de Mercy vroeg: ,.Maar kent ge dan de jachtverhalen van Gérard niet; die moet ge dan nog lezen.” Het werd gezegd op een wjjze, waaruit duidelijk bleek, dat Rosier bedoelde zyn col lega een weinig in het zonnetje te zetten, maar de opmerking was zeker niet van dien aard, dat de Mercy daarover In drift behoef de te ontvlammen, hem een volgenden dag behoefde terecht te wijzen, en hem daarop behoefde toe te voegen: „Ik zal je den hals afsnijden als een kip als je zoo voortgaat.” Dat Rozier ietwat verlegen was met deze zaak, kan niemand verwonderen. Hij raad pleegde zyn kameraden; men ging naar den kolonel, die de beide onder-lnitenants by zich deed komen, hen vermaande en hen op strengen toon toevoegde, dat indien tusschen hen beiden weer iets zou voorvallen, hij ge streng dengene zou straffen, die in ’t ongelyk was. In korten tjjd gebeurde er niets; daarna bleek bij de Mercy neiging tot toenadering. Hy verklaarde tegen iedereen die het maar hooren wilde, dat hij zich in Rozier vergist had; dat dit een goede, oprechte jongen was, en dat hij zich geheel njet hem wilde verzoe nen. Tal van malen drong hij zich aan Rozrer op die hem niet wilde weigeren, maar toch op die toenadering weinig gesteld was. Zoo gebeurde bet, dat op den Nieuws jaarsdag van 1858 Rozier verscheen in het café, waar in het hart eenige poging te ■pelooze po- van de beteekenis, wel moet hebben. O zeker! We weten het wei: de indrukken zijn nog te versch en het enthousiasme houdt ons nog te zeer bevangen, dan dat wjj de be teekenis van dit Congres in alle opzichten in volmaakte rust en in ovwrschouwing van het gansche, veelvoudige geheel nuchter en koel zouden kunnen berekenen en afmeten, bovendien: kunnen wjj, kortzichtige men- schen, wel ooit de volle beteekenis van eeni ge, ook maar gering schijnende gebeurtenis vaststellen, en vooral: kunnen wy, in tyd en in stoffelijkheid levende stervelingen, wel ooit, ook maar bjj benadering, de geestelijke waarden bepalen, welke een zekere gebeur tenis naar God’s bestier voor de eeuwigheid voor den Hemel, in zich bevat en voort brengt? God alleen is het bekend, wit de wereld met dit Eucharistisch Congres voor de eeu wigheid des Hemels bereikt heeft en nog be reiken oU. Het zB zoo. Al kunnen wy derhalve de volledige betee kenis van dit Congres allerminst vaststellen, we mogen toch wel trachten, ons van die beteekenis eenig idee te vormen en in het algemeen eenige aanduidingen ten beste te geven, aanduidingen, welke het kan niet anders voor onzen Roomschen geest weidsche vergezichten doen opdoemen. een lichtelijk aan den drank verslaafd man. Hy trouwde op vrjj jeugdigen leeftijd, met een zekere mej. Zépherine de Salmon, die niets ten huwelijk medebracht dan haar lief talligheid en haar goeden naam. Beide echter schenen voor de Mercy voldoende; hij had zijn vrouw oprecht en innig lief, droeg haar op de banden en het was een onherstelbaar verlies dat hij leed, toen zy na drie jareu gelukkig huwelijk kwam te overlijden, hem twee kinderen achterlatend. Intusschen, hoe gelukkig het huwelijk zijn mocht, reeds vóór dien tijd toonde de Mercy zich als boven ge schetst, en bezocht hjj meer dan goed en nuttig voor hem was, de café’s. Dat deze slechte eigenschappen na het verlies van zyn vrouw toenamen, en door sombere buien nog werden aangewakkerd, kon niet verwonde ren. Geheel zijn opvliegendheid kwam ook voort uit een groote mate van ijdelheid, die geen echte trots was. Hij kon zich spoedig geraakt toonen, en een dergenen, die dit ondervond was een zekere Rozier, dienende by hetzelfde wapen als hij. Tusschen die twee was een groot contrast; Rozier was ryk, jong, vroolyk, maar niet vry van een zekeren critischen geest, van een wat al te sarcastische conversatie. Toen zij elkander het eerst leerden kennen, was de Mercy de ““dcre in rang; voor een kleine onregel- :igbef<Miet hjj Rozier, overigens terecht, ifffn. Toen zjj elkander later te Montbri- m garnizoen ontmoetten, gebeurde het, we zien den Kardinaal zyn St, nog zoo weinig heiHg! wc als ware de gansche bevoll schoone Roomsche geloof, uitgeloopen en in ondoordringbaar breede hagen langs de stra ten opgesteld van het ééne einde der stad naar het Andere einde! opgesteld, om den Kardinaal te zien, om hem te begroeten; we hooren wederom den Kardinaal feestelijk en spontaan begroeten in de St Willibrordus kerk; we hooren den Kardinaal met zyn welluidende, voorname en toch zoo vriende lijke stem spreken by de openingsplechtig- op den ongelukkigen Nieuwjaarsdag 185b afspeelde, is onder deze zeldzame beurtenissen van gelijken aard daarom zoo merkwaardig, wyl het listig en lang te voren was voorbereid, en geheel zjjn opzet toch, onder den drang der niet te weerspreken omstandigheden, geen enkel effect sorteerde. De onder-luitenant de Mercy, stammend uit een nobele doch verarmde familie, wa» als eenvoudig soldaat in dienst gegaan, cn had zich door goed gedrag opgewerkt tot officier; stond zelfs op de voordracht, om kapitein te worden. Bij het meerendeel zjjner superieuren stond hy aangeschreven als een goed officier, een, die zyn dienst met jjvor •n opgewektheid verrichtte, op wlen viel staat te maken. Naar buiten was hjj voor degenen, die hem slechts oppervlakkig ken den, een aangenaam mensch met hoofsche vormen. Voor degenen echter, die hem betor kenden, voor zjjn soldaten in de eerste plaats, was bij een hard, een opvliegend en In de geschiedenis van de misdaad komt het slechts zelden voor, dat van den schijn van 'n duel misbruik is gemaakt om een mis drijf te bedekken. Het geval van den onder-luitenant de Mercy, in garnizoen te Montbrison, dat zich van ge- de Mercy zjjn koffie dronk. Rozier was in gezelschap van een jongeren broer, pas tot korporaal bevorderd, die naar Afrika zou vertrekken. Dien avond zou chamjiagiib te zyner eere worden geschonken. De Merey maakte den indruk alsof hij ruzie wilde oe- ken; hjj vaarde tegen iedereen uit had op alles wat aan te merken, en beweerde zon der eenige aanleiding tot Rozier: -<Iij zult van avond tusschen 9 en 10 uur niet bij mij komen.” „Waarom niet” vroeg de ander., „Omdat ik het niet hebben wil en omdat ik in mjjn eigen huis er iedereen uitgooi, die mij daar niet bevalt." De overigen trachtten de woordenwisse ling, die een nieuwe twist scheen te worden, te sussen; man slaagde er zoo goed in, dat de Mercy met do beide broeders Rozier en nog een *bnder-luitenant, Walter genaamd, vertrok, om zich te begeven naar het koffie huis waar men den jongen Rozier zou „uit drinken". Walter en de korporaal liepen voorop; toen zij reeds gerttimen tjjd ter plaat se waren verschenen de oudere Rozier en de Mercy maar steeds niet. Meer nieuwsgierig dan ongerust, gingen zjj terug, en kwamen eindelijk bij de kamer van de Mercy, waar zich een vreeselyk schouwspel aan hun oogen vertoonde. De Mercy waa er, zjj bet ook niet toader moeite, in geslaagd om den ouderen Rozier mede naar zijn kamer te krjjgen Wet w«a mming te geraken, zonder met de bepa- „en van het vredesverdrag in conflict te komen zegt het rapport het volgende: In do eerste plaats moet Duitschland’s bereidver klaring het Dawes-plan uit te voeren en daartoe de maatregelen te treffen, die tot zjjn competentie staan, het onderwerp uitma ken eener afzonderlijke overeenkomst. Aan gezien bjj het verdrag van Versailles de com- missie van herstel is gemaakt tot het uitslui tend orgaan van de geallieerde mogendhe den voor alles wat het ontvangen der beta lingen betreft, zou dus deze commissie de bedoelde overeenkomst met de Duilscbe re geering moeten sluiten, aangezien de over eenkomst uitsluitend de betaling betreft Aan den anderen kant te het herstel van de fiscale en ©economische eenheid van Duitsch land geen zaak die de commissie aangaat. De overeenkomst tusschen de bondgenoo- ten aangaande de sancties moet aan de Duitscbe regeering worden medegedeeld op dusdanige wjjze, dat de Duitscbe regeering er iets aan heeft bjj haar onderhandelingen met de bankiers. Hoewel bet karakter der verschillende maatregelen noodig voor bet in werking stellen van het plan-Dawes het opstellen van 3 verschillende overeenkom sten veretecht te het niettemin waar, dat dit plan de juiste oplossing te, en dat de tegen woordige conferentie juist bjjeen is om de volledige en loyale uitvoering ervan te ver zekeren. Om deze opvatting duideljjk te la ten uitkomen zal het goed zjjn de drie over eenkomsten, die moeten worden gesloten te combineeren en ze na onderteekening ter conferentie op te nemen in het slotprotocol. Dit verslag is door de vergadering aan vaard en deze besloot, dat de Belgische, Fransche en Britscbe premiers met de eer ste gedelegeerden van Italië en Japan, han delend in overeenstemming met den Ame- rikaanschen gezant, een uitnoodiging aan de Dnitsche regeering zullen richten om verte genwoordigers naar Londen te zenden ter bespreking van een en ander zoodra de ge allieerden het onderling eens zullen zjjn ge worden. Verder is besloten de noodige stap pen te doen om een bijeenkomst met de eominteme van herstel te Londen te houden. Thomas diende het verslag in van de 2e commissie aangaande de fiscale en ©econo mische eenheid van Duitschland. Zjjn ver slag werd door de vergadering aangenomen. Namens de derde commissie deelde Sir Robert Kindersley mede, dat deze nog niet met haar taak gereed was, doch zulks zeer spoedig hoopte te zjjn. Na deze zuiver geestelijke results) mogen we wjjzen op het alsnog zoo gelukt ’ioorig,hei#’vsn alle Ka- Mr. Piet Tideman, de erntfeste papenhater, die steeds in het geweer komt, wanneer de Roomsche Kerk in eenig opzicht te bestrijden valt en ondanks hoeveel ondervonden te leurstellingen ook nog maar steeds niet wjjzer is geworden, hjj heeft gemeend, dat zekere protestanten van Nederland van ’t ras der Gravemeyers zichzelf in de voorbjje week nog niet genoeg geblameerd hebben hij meent het nog een beetje erger te moeten maken en is er volgens de „Opr. Haart. Crt.” in zyn fatale verblindheid zelfs toe gekomen, „de aandacht van den Minister van Ju stitie, van den Procureur-Generaal bij den Hoogen Raad, van den Procureur- Generaal by het Gerechtshof te Amster dam en van deu Officier van Justitie bjj de Arr. Rechtbank aldaar te vestigen op de opruiende rede door den te Amster dam vertoevenden Kardinaal-legaat der Roomsch-Katholieke kerk, kardinaal W. van Rossum, op 23 Juli j.L, te Amster dam, voor een groote menigte in hoofd zaak bestaande uit ingezetenen van Ne derland en van Amsterdam in het open baar gehouden, waarin hjj in aansluiting aan en in vervolg op de aldaar v<g>r die zelfde menigte gesi eener Breve van den XI, waarin het herstel van de hier te lande afgeschafte volledige vrijheid van Roomsche processie werd opgeëischt aan de bevolking van Nederland en van Am sterdam den opstand heeft gepredikt, hetgeen in dit verband niet anders kan beduiden dan de opstand tegen de be staande rechtsorde of tegen wet en over heid. als misdrjjf tegen de openbare orde strafbaar gesteld bjj art 131 W. v. Str. met opmerking, dat bjj vervolging, ook de verantwoordelijke uitgevers der offi- cieele Roomsche dagbladen en van het half-Roomsche dagtlol „De Telegraaf”, in zoover zy de op schrift gestelde Breve van den genoemden Paus, én in verband daarmede de in schrift gestelde rede van genoemden heer W van Rossum in druk hebben verspreid met het oogmerk om de ruchtbaarheid daarvan te vermeerde ren, voor vervolging op grond van art. 182 W. v. Str. in aanmerking komen”. Waarin bestond het „opruiende”!!) in de Breve van Z. II. dey Paus en in de rede van Z.Em. Kardinaal van Rossum? In de Pauselyke Breve lezen wy: „Voorwaar een grootsch schouwspel, hetwelk niet alleen het Geloof der Am- heid in het Stadion; we denken aan de luisterrijke pontificale H. H. Missen, aan de lieve, blijmoedige kinderhuldo in Amster dam’s kerken, aan de nachteljjke aanbiddin gen, aan de tailooze H. H. Communiën, vooral aan de H. Communie der tienduizend kleinen in het Stadion alles tot verheer lijk ing-in-gebed van den Eucharistischen Ko- ning; we denken aan de grooteohe alge- meene en aan de welhaast onoverzienbare sectie-vergaderingen, waarin in velerlei taal, opgewekt werd tot eerherstel, tot dieper be sef, tot meer Eucharistisch leven; we den ken, ja, we denken vooril aan dien eeuwig onvergeteljjken Zondag, toen met een hier te lande nooit geziene praal en plechtigheid ‘voor een menigte vWi vale duinenden mannen en vrouwen door den Kardinaal de H. Mis in het Stadion werd opgedM0M^« jen M>so in den namiddag bet SMliep toot eeB menschenmaesa, ate welke, bet Stadion nog nimmer bevatte, na het pootXteaok Lof en na de solemneele processie, welke hier te lande nimmer haar weerga vond, de PauseljjMn Ze gen geschonken werd: supreem moment van Hemelsohe Zaligheid, vóórproeve van wat God bereid heeft voor degenen, die Hem aan bidden en liefhebben! Is er wel ooit in ons land, zoo veel Room sche ontroering gewekt? Tenslotte kan het niet anders, of op velen die (nog) verre van ons staan en die (nog) niet het geluk hebben tot onze Moederkerk >ngres een zoodanigen dat zjj voor een wjjle uit hun geestelijke apathie ontwaakt zjjn, en dat zjj zich met eenige verwondering hebben af gevraagd: Wat is het toch, dat de Roomschen zoo samenbindt en van heilig enthousiasme door gloeit? Welke hoogere macht werkt dit alles in millioenen menschenharten in ander opzicht vaak voor viel verschillende idealen kloppend uit? Hoeseer hebben zy hun God lief en welk een immenne kracht ontieenen zij aan die Heffee! Ook hier wenken heerlijke vergezichten, in dien in de harten van degenen, die aldus tot nadenken gestemd werden, de genade niet jjdel zal blyven. Ook in dit opzicht kan de eerherstel-inten- tie nog zeer schoon gediend worden: de wereld terug aan den Konirur der Ko- ningen! Het te een onuitsprekelijk genot voor geeet en hart, de voorbjje Congresweek ze vloog veel te gauw om! tdk us weer in herinne ring te beleven, ons de schoonste momenten telkens weer voor den geest te halen, weder om te zien, wat wy zagen, wederom te hooren wat wjj hoorden, wederom te voelen, wat wjj voelden. - Wjj sluiten de «ogen en wederom ouder- garu wjj de machtige indrukken, welke ons in de vorige week zoo gelukkig gemaakt heb ben: we zien den Kardinaal-legaat, omgeven van zjjn statierjjk gevolg, vanaf de hooge plecht der „Batavier II” uitschouwen over de wateren van het Noordzeekauaal te IJmui den, waarop de tallooze versierde' en bevlag- de booten en bootjes rondwemelda©^ van waaruit duizenden wuivende handen en ju belende monden den afgezant des Pauses eer biedig begroetten; we i - minzaam weder groeten en in heilige ontroe ring de ontroerde menigte zegenen; we beleven wederom den grootschen en emotie- vollen triomphtocht naar de Congresstad, lang» feestelyk-getooidc er bljj juichende oevers, over het van bevlagdc en bewimpel de vaartuigen overwemelde IJ, welks wate ren fel klotsen van zóóveel beweeg;we zien den Kardinaal aan land treden, ontvan gen door Haarlem's grijzen Kerkvorst temid den van vele imponeerende verschijningen in bisschops-purper en in ridder-rood-en-goui; we zien den Kardinaal zjjn „joyeuze en trée" vieren iu de Heilige Stede anders aen Ajjswfd^m iet DE COMMUNISTISCHE ACTIE IN DUITSCHLAND. Het „Hamburger Fremdenblatt” doet me- dedeelingen omtrent eenige orders van de Berljjnsche centrale der communistische par ty waarin een militaire gewapende aanval op 4 Augustus wordt geseind. Het sein tot den aanval zou worden gegeven door een te Berlyn te plegen aanslag. Er zouden groo te demonstraties gehouden worden met werkloozen, invalieden en vooral vele vrou wen en kinderen. De arbeiders zouden uit de fabrieken worden gehaald. De demon straties zouden moeten verloopen in een strjjd met de politie met korte-plaatselyke ge vechten. Daaruit zou zich dan een militaire strjjd ontwikkelen. Het geveHitsterrein zou zooveel inogeljjk naar de bourgeois-wjjken moeten worden verplaatst. Iedere ernstige vjjand zou dadelijk neergeschoten moeten worden. Venter bevatten de orders ook aanwijzin gen over het bezetten van gebouwen, het vermoorden van bestuurshoofden, het be zetten der stations, bankgebouwen, gas, wa ter en electrische centrales en de stillegging van spoor- en tramverkeer. Ook de bestrijding van de technische nood hulp, de ryksweer en de politie werd aange geven alsmede de communistische vecht- wjjze in straten en buizen en de te volgen tactiek in den burgeroorlog. verloren voelen en het herstel dier vrijheid eischt”. En Kardinaal Van Rossum zeide: „D^t te het wat wjj willen d jen in deze dagenons geloof, onze liefde, onze dank baarheid uitvieren v.w den God onzer tabernakelen. Sta dan op gjj, Nederland, dat de ver drukking en vervolging hebt verduurd, boeten en kastijdingen hebt verdragen, maar uw geloof aan het Allerheiligst Sa crament met hebt prjjs gegeven. Sta dan °P gt) Nederland dat uw martelaren, de martelaren van Gorcum en Alkmaar en zooveel anderen met onverwintaare stand vastigheid hun bloed en leven hebt zien offeren voor de waarheid van Jezus’ waarachtige tegenwoordigheid, in het Al le rh. Sacrament” Ziedaar de misdadige taal! Een zachte aanmaning tot de Katholieken van Nederland om natuurlijk op volkomen wettige wjjze te streven naar processie-vrij heid en zich op te maken tot dieper Eucha ristisch leven! De antipapistische advokaat wenscht er een „opruiing" in te zien; de voor meer dere uitleggingen vatbare uitdrukking „Sta dan op" heeft hem blijkbaar zenuwachtig ge maakt! ’t Is met den heer Tideman alreeds lang zoo ver gekomen, dat hjj als antipapist „niets te dol” vindt, nu blijkt hjj bovendien niet te schromen, zich als advokaat belachelijk te maken, Indian hjj meent, dat zooiete hem dienstig kan zyn bjj de nastreving van zjjn „heilig ideaal”! Het woord „geslaagd" werd in dit ver band zelfs als een profanatie Niettemin: de bedoeling wordt door een ieder begrepen, ook al - zou het niet licht vallen, hier het juiste woord voor een zóó schoonen uitslag te vinden. Hoe wjj dien schoonen uitslag beschouwen en aan voelen? Allereerst: Overweldigend groot, breed en diep te de hulde geweest, welke in de voorbjje week ge bracht is aan Jezus in Zjjn H. Sacrament! Ook thans te natuurlijk St. Thomas' hym- ne-woord bewaarheid, dat dt Christus Encha- rteticus niet volprezen kan worden, doch ge hoor gevend aan de vermaning „quantum po- tes, tantum aude*^beproef. Hem te loven zooveel gjj kun/F* heeft men op dit Oen- gres naar het hoogste gestreefd, heeft men hier in vromen zin de grenzen van het men- scheljjk kunnen trachten te benaderen. Dit is op zichzelf al machtige akte van eer herstel de algemeene intentie van dit con gres geweest, doch men heeft niet vol staan met een oogenblikkelyke hulde: er te hier niet alleen voor het heden, doch ook en méér nog voor de toekomst gearbeid: door in deze dagen zich te verdiepen in zien den Kardinaal het geheim der H. Eucharistie, door veel en trurig te bidden tot den God onzer Altaren, door wederzjjdsehe stichting en leering en op wekking, is het Eucharistisch besef, het Eu charistisch gevoel in den geest en in het hart van tallooze duizenden verdiept en verleven digd. Dit geldt voorzeker voor alle Katholieken, hetzjj ze in Amsterdam het Congres geheel of gedeeltelijk bjjwoonden. betzy ze elders, te huis, uit de dagbladver»lagen de gebeurtenis sen van het Congres volgden. Hoe vele en hoe schoone rjjke vruchten zal dit alles voor de toekomst, voor het zie- leleven van ons zelf en van hen. die na ons komen, afwerpen! DE CONFERENTIE TE LONDEN. t Kolonel Logan, de Amerikaansche toe hoorder bij de C. v. H. heeft gistermorgen in de commissie die de kwestie v. een in ge breke bljjven van Duitschland en de daarop te nemen sancties moet behandelen voorge- •teld aan de door <ie commissie uitgewerkte regeliar nog het volgende toe te voegen: De Duitscbe regeering en de Commissie van Herstel zullen vertegenwoordigers aan- wjjzen, die in onderhandeling met de ban kiers zullen treden ten einde te komen tot een gemeenschappelijk aecoord over de voorwaarden voor de leening van 800 mil- lioen goudmark. De Fransche experts hebben in beginsel dit voorstel aanvaard hetwelk in overeen stemming te met het vredesverdrag waarin aan de Commissie van Herstel het recht wordt gegeven haar bevoegdheden op ande ren over te dragen en prioriteiten toe te staan. De Engelsohe expert 8nowden verzet te zich evenwel tegen dit voorstel. Na afloop van de algemeeuo vergadering van de conferentie is een communiqué open baar gemaakt, dat meldt, dat de vergadering besloot een juridische commissie te benoe men ter overweging van de artt. f en h van de 5e alinea van de Fransch-Britsche nota van 9 Juli. In het communiqué is voorts opgenomen, het volledig verslag van de commissie van juristen. Na een onderzoek van de bepalin gen van het verdrag van Versailles ten aan zien van de schadevergoeding en van <le bevoegdheden bjj het verdrag aan de com missie van herstel gegeven wjjst de commis sie er op, dat met uitzondering van eeni ge artikelen, waarbij de afgifte van bepaal de baten werd gestipuleerd Duitschland volgens het verdrag de vrjje hand was gela ten ten aanzien der middelen, waarmede het de noodige bedragen byeen zou brengen ter nakoming van zjjn verplichtingen. Ten aanzien van de werkwjjze die noo dig te om met Duitschland tot een overeen- Uit den mond van vele geesteljjke hoog- waardigheidsbekleeders, van Kardinalen en Bisschoppen, te het direct na afloop van het Congrqs vernomen, dat bet 27ste In ternationaal Eucharistisch Ccngres verwachting geslaagd mag heeten. Het woord „geslaagd" werd ii revoeld.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1924 | | pagina 1