1
„ONS BLAD”
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
IT*.
POSTGIRO 134861
JUoaderdag 14 Augustus 10X4
POSTGIRO 134861
B
EH H
3E
jver hjj
ISc «Ijtargaag
BRIEVEN UIT FRANKRIJK.
FEUILLETON.
Het roode testament.
ii.
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaar t •7fV'T
Foor buiten Alkmaar Y*. f 2 85
WEGENS FEESTDAG VAN
MARIA HEMELVAART. ZAL DIT
BLAD MORGEN
NIET VERSCHIJNEN.
Verspreide Berichten.
EEN GOUVERNEUR-GENERAAL
GEVANGEN GENOMEN.
BUITENLAND.
Advertentieprijs
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Ve<
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bfj
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
ongevallen tot een bedrag van f 500,f 400,—. f 200,—, f 1OO,—f 60,—, f 35,f 15^
alle abonné’s wordt op aanvrage gratis een polls verstrekt, welke hen verzekert
«pn
5*
I
I
4
Mr. P. S.
te
vervolgden hem ook in den droom.
VI.
VL
si-ji
i
Och- hemel! ik geloof
Het is reeds vier uur
En het vuur is uitgu-
ónderhouden w:
stellen ook des
dagen, de stedelingen in staat
raaf Phi-
ADMINISTRATIE No. 439
REDACTIE No. 333
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
ide aangelegenheid is
den keener Rausch we-
vlakkig een vergelijking tusscben ons land
en ons tweede Vaderland kon worden ge
maakt.
Parijs, 13 Augustus 1924.
igenisstraf ver
oordeeld geweest zonder proeftijd. Wanneer
zij dus de gevangenis eenmaal verlaten had
den, waren' zjj vrij om Kaan, waarheen
ze wilden.
De politie had geen macht meer over hen
op het oogenblik dat de gevangenispoort
achter hen was dichtgevallen.
Op het oogenblik hunner invrijheidstelling
had men hun het geld, dat zij met hun
werken in de gevangenis hadden verdiend,
ter hand gesteld.
Beiden waren zij dus in het bezit van een
som gelds, die hen de vrijheid toestond te
gaan, waarheen zij dat raadzaam oordeelden.
Pascal Saunier had driehonderd francs
ontvangen, Jacques Lagarde ongeveer vijf-
honderd.
lachen en lieten zoo helder zijn witte tauden
zien, die eenigszins van elkander stonden.
Hy heette Jacques Lagarde.
Hij was geneesheer en een zeer bekaam
geneesheer.
Hij was veroordeeld geweest ot vijf jaar
gevangenisstraf wegens medeplichtigheid in
een zeer duistere erfeniszaak, waarin hjj, in
overleg met den erfgenaam bet leven van
den erflater, een rijk burger van Joigny-sur-
Yonne, zijn geboorteplaats, scheen verkort
te hebben.
De tweede ontslagene was acht jaar jonger
dan Jacques Lagarde.
Hij was ook groot en mooi, en stevig ge
bouwd, met zeer regelmatige trekken en
bleeke gelaatskleur. Hij had bruin zjjdeacb-
tig krulhaar en zjjn hoog voorhoofd getuig
de van ontwikkeld verstand.
De groote zwarte oogen trokken de aan
dacht door hun droomerige uitdrukking.
Zijn uiterlijk vertooride zwaarmoedigheid.
Die tweede ontslagene was Pascal Saunier.
Hij was in 1875 door de rechtbank veroor
deeld tot drie jaar gevangenisstraf wegens
valschheid in geschrifte.
Onze lezers hebben zijn naam reeds ver
meld gezien in het testament van grai
lip de Thonerieux, wiens geheimschrjj'
was geweest
Geen van beide behoorde tot dat eerloos
ras van dieven en moordenaars, die dria
kwart van hun leven in gevangenis door-
den soms plotseling
gelaat en maakte hc
Zijn dunne Hopen schenen ”oortdurend te
regeering te
willen vereeni-
De gevangenis te Nimes bevat vier afdce-
Ungen. Bjj zijn aankomst was Pascal Saunier
Ingedeeld in de tweede afdceliug waar ook
Jacques Lagarde zich reeds twee jaar be
vond.
Door hun overeenkomst van karakter en
zienswijze waren zij tot elkander aangetrok
kén en hadden innige vriendschap gesloten.
Daar zij wisten, dat zy op denzelfden dag
ontslagen zouden worden, hadden zij elkaar
beloofd niet van elkander te gaan en hunne
pogingen te vereenigen om zich op de samen
leving te wreken, die zjj beschuldigden, hun
toekomst gebroken te hebben, alhoewel deze
niets anders gedaan had dan van haar recht
gebruik te maken door het artikel van de
wet die zii overtreden hadden, op hen toe.
te passen.
Op den dag hunner invrijheidstelling, had
den zij al de booze plannen, gemaakt tijdens
hun opsluiting niet vergeten en zij verheten
de gevangenis, den geest vervuld van ver
schrikkelijke plannen tot wraakneming.
Ja! De samenleving moest nu maar oppas
sen! Zij voelden zich volkomen toegerust om
baar te bestrijden en om haar dezen keer te
overwinnen.
Zij waren beiden tot gevanj
HOLLAND—FRANKRIJK.
De titel van dezen brief doet vermoeden,
dat een voetbalmatch tusscben beide landen
bet onderwerp er van zal uitmaken. Het zal
echter bij een onjuist vermoeden blijven.
Want vooreerst is er de laatste maanden
voldoende, zoo niet te veel, over sport ge
praat en vervolgens wensch ik alleen een
vergelijking te maken tusschen Holland en
op enkele punten.
izoek aan het Vaderland is daartoe
meest
brengen.
Toch waren zjj gevaarlijk voor de samen
leving, ja zelfs nog meer, juist door hun op
voeding.
Door hun bedorven karakter en door het
verblijf in de gevangenis, dat hun zedeloos
heid nog had vermeerderd, waren zjj op weg
helden van beruchte processen te worden en
zy waren des te gevaarlyker, 'omdat hun
voorkomen, hun manieren en opvoeding hun
de gelegenheid openstelderf-in kringen te
verkeeren, die voor gewone misdadigers ab
soluut g*«,r>'en hieven.
„Mijnheer de Graaf zal mij veroorloven
te zeggen, dat hij zichzelf dood,” sprak hjj
met ontroerde stem.
„Volstrekt niet, mijn beste Jerome,” her
nam Philip.
„Mynheer de Graaf had mij toch bejpofd
>iet lang op te blijven!”
„Ik moest belangrijke zaken regelen.”
„Zjjt ge dan nu klaar?”
„Ja.... en nu ga ik rusten.... het zal
wel laat zijn.
„Of het laat is-.
vel, dat het laat is!,
in den morgen!.... D
gaan! U hadt mij tenminste moeten roepen
net weer aan te maken.”
„Ik heb ’t niet koud gehadkom
help mij nu maar naar bed.
De oude knecht leidde zijn meester bij
ien arm naar zijn slaapkamer en kleedde
hem uit en verliet hem niet eerder, dan na
lem als een kind te hebben toegedekt.
Graaf de Thonnerieux had veel moeite om.
ie rust te genieten, die hij zoo noodig had.
Sombere gedachten verdreven zijn slaap''
<m zulke slapelooze nachten ondermijnden
Z1J11 gezondheid. Toch, kort voor den dage
raad, sliep hjj in, maar dezelfde gedachten
Den 23en Mei, dus één dag na het begin
van ons verhaal, ongeveer acht uur ’s mor
gens, kwamen twee mannen uit de gevan
genis van Nimes en begaven zich langs den
wge, die naar de wandelwegen leidt.
Deze wegen loopen rondom de gebeele
stad. i
De twee mannen ademden met volle teu
gen de warme, geurende lucht van den lente
morgen in. Zy schenen haast te hebben, den
afstand tusschen hen en de gevangenis te
vergrooten. Behoorlijk, bijna deftig gekleed
en welverzorgd als zij waren, schenen tot
den hoogeren stand te beboeren en volstrekt
niet tot de gewone armzalige bevolking der
gevangenissen.
Zjj verlieten de gevangenis van Nimes,
waar de een vijf, de andere drie jaar had
doorgebracht, en waar zjj op denzelfden dag,
op hetzelfde uur ontslagen waren.
De eerste, een man van ongeveer vjjf
en dertig jaar, groot van gestalte en kloek
gebouwd, droeg een vollen baard, dien hjj,
op zijn verzoek had mogen laten staan, eeni-
ge weken voor zyn invrjjhei^ptelling.
Hy had een bijzonder verstandig voorko
men en fijne regelmatige trekken, doch zyn
beweeglijke donkerblauwe oogen verander
de uitdrukking van zyn
iet byna afstooteljjk.
EEN LEEUWENJACHT OP GROOTE
De boeren in een bepaald gedeelte vat»
Transvaal hebben veel last van leeuwen, die
regelmatig des nachts ossen, paarden en
ezels komen weghalen, en dringen erop aan
een „round-up” te ondernemen en een paar
honderd werklooze ex-soldaten op de leeu
wenjacht te zenden. Het aantal ronddolende
leeuwen wordt op 3000 geschat. De provin
ciale raad van Transvaal looft intusseben
een premie van vjjf pond sterling uit voor
den kop van eiken leeuw of leeuwin.
DE ONZEDELIJKHEID IN DE PARKEN.
Evenals in enkele groote Nederlandsche
steden, heeft men thans ook in Birmingham
naast de mannelijke een vrouwelyke zeden
politie ingevoerd, vooral om toezicht te hou
den in de vele parken aldaar.
Er waren namelijk talrijke klachten inge
komen over zekere misdragingen, welke in
die parken voorvielen en, daar de deliquen-
ten de uniform der mannelijke politieagen
ten maar al te goed kennen, werd besloten,
een vjjftal vrouwelyke politiebeambten in
DE IMMIGRATIE IN DE VEREENIGDE
STATEN.
Uit New-York wordt gemeld, dat er in de
Vereenigde Staten gedurende bet afgeloo-
pen belastingjaar 670.000 immigranten zyn
aangekomen, ofschoon er volgens de nieu
we immigratie-bepalingen slechts 357 000
personen konden worden toegelaten. Dit
verschil is toe te schrjjven aan het aantal
der uit Canada en uit het Zuiden komende
Inadverhuizers.
DE 1ERSCHE GRENSQUAESTIE.
Het lersehe parlement heeft met 60 tegen
JO stemmen het wetsontwerp inzake de
grensregelingscommissie in eerste lezing aan
genomen.
GRONDWETSHERZIENING IN ITALIë?
Volgens de bladen is Mussolini voorne
mens bij de heropening der zitting een wets
ontwerp aan de kamer voor te leggen, be
treffende een fundamenteele gron.l wetswij
ziging waarby een geheel nieuw stelsel van
parlementsverkiezingen zal worden inge
voerd.
DE AGITATIE IN DEN ELZAS.
Kardinaal Maurin, primaat van Gallië heeft
een herderlijk schryven uitgevaardigd voor
de vrijheid van onderwijs, ter verdediging
van de vrye scholen en als protest tegen de
voornemens van de regeering in Elzas-Lo
tharingen.
Er is thans ook een gezamelyk protest uit
gevaardigd door de protestantsche vereeni-
gingen in Elzas-Latharingen.
DE GRONDWETFEESTEN IN
DUITSCHLAND.
De rykspresident heeft aan de pers een
rondschrijven gericht, waarin hjj mededeelt
by gelegenheid van de grondwetsfeesten een
overgroot aantal bewjjzen van genechtheid
aan de republiek te hebben ontvangen. Deze
hulde geeft Ebert de zekerheid, dat de groo
te meerderheid van het Duitscbe volk, met
name de Duitscbe arbeiders, vastbesloten is
op den bodem van den gronwetteljjken staats
vorm den weg te volgen, die naar vrijheid en
naar een b eteretoekomst leidt.
HET CQMMUNISTEN-PROCES TE
LEIPZIG.
Het communistisch hoogverraadsproces te
Leipzig heeft slechts weinig sensationeels
opgeleverd.
De eenige spannende aangelegenheid
het vermoorden van 1
gens verklikking aan de politie. Deze moord
had vermoedelijk plaats als vonnis vol trekking
van een communistisch gericht Het openbaar
ministerie eischte verschillende straffen, die
tot 10 jaar tuchthuisstraf opliepen.
DE TOESTAND IN BULGARIJE.
Volgens bericht uit Belgrado heeft de laat
ste dagen een gedachtenwisseling plaats ge
had tusschen de regeeringen van Grieken
land, Joego-slavië en Roemenië, in verband
met den toestand in Bulgarije.
De drie regeeringen hebben het noodig ge
oordeeld, de aandacht der groote geallieer
de mogendheden te vestigen op de schending
van de clausules van het verdrag van Neuilly
door de regeering van Sofia, welke den
laatsten tyd 4000 vrijwilligers heeft gemobi
liseerd.
Volgens de bladen te Belgrado is de toe
stand in Bulgarije nog steeds zeer ernstig.
De onlusten te Varna, Philippopolis en Stara
Zagora krygen meer en meer het karakter
van een burgeroorlog.
De berichten uit Bulgarije zelf spreken el-
kaafr tegen en het blykt niet, óf de gemelde
troebelen van plaatseljjken aard zyn, dan
wel deel uitmaken van een algemeen revo-
lutionnaire beweging.
De Gouverneur-Generaal der provincie
Hakkiari is, aldus wordt uit Turkjje ge
meld vergezeld door den commandant
der gendarmerie *en geëscorteerd door een
DE CONFERENTIE TE LONDEN.
Het oordeel van Coolidge
over de conferentie.
President Coolidge is ten zeerste voldaan
over de* vorderingen der intergeallieerde con
ferentie, maar betreurt, dat de quaestie der
intergeallieerde oorlogsschulden met de scha
de vergoeding in verband is gebracht. Wat
de schulden aan da Ver. Staten betreft is
de president de meening toegedaan, dat hy
geen eventueele nieuwe voorstellen in over
weging kan nemen, aangezien het Congres
de bepalingen der regeling tot in bijzonder
heden heeft vastgestekl.
Tusschen de Franacbe, Belgische en Duit-
sche gedelegeerden to* Londen is gisteren
langdurig beraadslaagd over de ontruiming
van. het Roergebied.
De besprekingen hebben nog niet tot een
resultaat geleid; zy zouden hedenmorgen
worden voortgezet.
De Fransche delegatie handhaaft haar
zienswijze, dat de* Roerontruiming niet kan
plaats hebben tenzy binnen een jaar na een
vast te stellen datum.
De Duitschers wenseben de troepen
zien terugtrekken binnen een maand.
Een later telegram meldt:
De onderhandelingen over de Roerontrui
ming zyn schijnbaar op het doode punt ge
raakt. Gemeld wordt, dat de Duitscbe gede
legeerden tot een onmiddellyk onderhoud bjj
Mac Donald genoodigd zijn.
Marx heeft gisterenavond nog een bezoek
gebracht aan Mac Donald en dezen het Duit-
sche standpunt inzake de Roerontruiming
meegedeeld. In diplomatieke kringen te
Londen was men gisterenavond niet zonder
hoop, dat een compromis zou worden be
reikt, ofschoon men zich den ernst van den
toestand wel bewust is.
De besprekingen tusschen de Fransche,
Belgische en Duitsche gedelegeerden betref
fende de ontruiming van het Roergebied zou
den om 9 uur heden och^nd worden hervat
Gemeld wordt, dat de onderhandelingen
thans een beslissend stadium hebben bereikt
het is echter niet mogeïyk reeds thans te
zeggen, of overeenkomst bereikt is of niet
Men verwacht, dat de Duitschers op een
aantal punten, door Herriot voorgesteld, he
den definitief antwoord zullen geven.
Volgens den diplomatieken redacteur van
Havas gelooft men in conferentie-kringen
algemeen, dat Duitscliland ten slotte de
Fransch-Belgische voorwaarden voor de ont-
ruiming van het Roergebied zal aanvaarden.
officier en zqsticn soldaten, op een inspectie
reis bij Most*] in een hinderlaag gevallen,
door Nestoriahen gelegd.
Het grootóte deel van het escorte werd ge
dood of gewond. De gouverneur werd ge
vangen genomen.
ERNSTIGE BERICHTEN UIT MAROKKO.
Het officieele communiqué over Marokko
meldt, dat in de oosteljjke zone de vjjand,
die de hoogten bezet beeft, welke de posi
ties van Ifartan en Hoy beheerschen en de
appro viandeering verhindert, een aanval
deed op Harten, waarvan het garnizoen ze
ven gewonden had. Het dorp Xeruta is door
de inwoners verlaten, die naar den vyand
overliepen.
Het directoire heeft een communiqué ge
publiceerd, waarin gezegd wordt, dat de be
richten uit Marokko niet bevredigend zyn.
De rebellen hebben de nieuwe positie van
de linie ElLau geblokkeerd.
Het is derhalve noodig onmiddellijk de
troepen der westelijke zone te versterken
zonder te raken aan die va*i de oosteljjke
zone. Met dit doel heeft een reserve-brigade
uit Andalusië order gekregen zich in te
schepen naar Marokko. Twee andere bri
gades worden in gereedheid gebracht»
ki het communiqué wordt er aan t<
voegd, dat er een algemeene opstand
stammen wordt waargenomen en dat deze
beweging moet worden onderdrukt door voor
het oogenblik af te zien van andere plannen
waarvan het onder de huidige omstandig
heden dwaas en nutteloos zou zjjn ze te wil
len verwezenlijken.
Met de „andere plannen” worden bljjk-
baar bedoeld de plannen van Primo de Ri
vera om de Spaansche troepen in Marokko
zich geleidelijk te doen terugtrekken.
EEN NIEUWE KATHOLIEKE PARTIJ
IN ITALIë.
Uit Rome wordt aan de Temps” gemeld,
dat de onlangs gevormde nieuwe katholieke
party een manifest heeft gepubliceerd, waar
in zy verklaart alle dissidenten uit de groep
der populari, die het eens zyn over de nood
zakelijkheid de fascistische
steunen, onder haar vlag te
gen.
DE ONRUST IN PEN SOEDAN.
Vanuit den Soedan worden geen verdere
ordeverstoringen gemeld. Het i« duidelijk dat
de troebelen te Atbara, Khartoen en Port
Soedan veroorzaakt werden door Egyptische
extremistische elementen.
Lord Allenby, de Britsche Hooge Commis
saris in Egypte en Sir Leeslack, de gouver
neur generaal van Soedan zyn toevallig met
verlof te Londen en beiden trachten vandaag
een bezoek aan het Ministerie van Buiten-
landscbe Zaken, waar zjj^e situatie met
MacDonald bespraken.
Frankryk
Een be:
steeds een welkome aanleiding. Het
heeft mjj ditmaal opnieuw getroffen bet ver
schil van het Fransche dorpsleven en het
Hollandsche. Welk een levendigen aanblik
bieden niet onze Nederlandsche dorpen. Een
talrnke jeugd krioelt er vooral in den vacan-
tietjjd, langs de openbare wegen. De tuinen
zyn niet verborgen achter hooge muren en
stevig gesloten, ondoorzichtbare hekken. De
dorpelingen, als de avond is gevallen, zitten
voor hun buisjes; de buurpraatjes scheppen
een spheer van gezelligheid en er heerscht
een intimiteit, jn andere landen vrjjwel on
bekend. Niets Van dit alles tenminste in de
Fransche dorpen. De jeugd is te weinig tal
rijk om zich te doen gelden en de Franech-
man in het algemeen is te zeer gesteld op
zyn vrijheid, om zijn huiseljjk leven van de
binnenkamer naar een open on bleet liggend
terrein over te brengen. Hy bljjft binnen zyn
muren, sluit zyn luiken en vertoont zich niet
meer dan hoogst noodzakelyk is. Dit alles
geeft een doodsch karakter aan bet Fransche
ïandscbap, al rennen de auto’s langs de
hoofdwegen, de fietsen ontbreken zoo goed
als geheel en al stemt op vele plaatsen de
bijzondere schoonheid der natuur tot diep-
doorvoelde bewondering.
Men moet als Hollander geruimen tyd het
leven op het platte land in Frankryk hebben
mede gemaakt, om aan die stilte te gewen-
nen. En dan nog is een kert verblijf zelfs in
Holland voldoende om te beseffen, hoe
Frankryk boven alles mist een bloeiende
jeugd, een opgewekt dorpsleven, vol Hol
landsche bekoorlijkheid.
Op de meeste badplaatsen is het niet an
ders. Wie kent niet dat fleurige en kleurige
strandleven aan onze Noordzeekust.
Van de kleinen tot de grooten, van Eg-
mond en Bergen tot Scheveningen, gaat een
charme uit, die zyn oorsprong vindt in die
ontelbare kinderschaar, gewapepd met schop
V jes en emmertjes, blozend van gezondheid,
met gebruinde gelaatstrekken, sprankelend
van jongen levenslust.
De weelde moge grooter zijn in de Fran-
sche badplaatsen, de casino’s maken te sterk
het middelpunt er van uit om voldoende
recht aan het strand te laten wedervaren.
Denk niet dat chauvinisme ons aldus doet
spreken, een ieder, met persoonlijke onder
vinding op dit gebied, zal er nqede instem
men. Heel sterk valt ook bet verschil in
woningbouw op aan den kenner van beide
landen.
Hoe aantrekkelijk zyn niet de Hollandsche
landhuizen, in de latere jaren gebouwd. Hoe
bekoorlijk zijn zelfs vele arbeiderswoningen
waaraan onze moderne bouwmeesters hun
talent hebben geschonken.
In welke provincie van Nederland men
ook komt, het is een lust te zien hoe iedere
gemeente zich uitbreidt; welk een zorg en
goeden smaak aan den woningbouw over
het algemeen worden besteed.
De zeer bezorgde schrijver Vaillat heeft
onlangs hierover een uitvoerig artikel ge
schreven in de „Temps” en mjj persoonlyk
zijn groote bewondering voor de Holland-
sebe bouwkunst te kennen gegeven.
Met schaamte, zeide hij, moet ik toege
ven, dat Frankrijk in dit opzicht van Holland
nog alles heeft te leeren.
Men blijft hier vasthouden aan een bouw
trant die met stijl niets heeft te maken, hoog
stens deze verdienste bezit, minder kostbaar
te zyn. Al zou ook met geringe verhooging
van kosten een uiterlyke verfraaiing zijn te
bereiken, als de architecten in dezen niet
van een onvergeefljjk conservatisme blijk
gaven.
Het verleden is dhar om te bewyzen, welke
meesterwerken van bouwkunst Frankryk in
den loop der eeuwen heeft tot stand gebracht.
Des te droeviger dat het sedert lange jaren
een kunst verwaarloost, die aan steden en
dorpen zulk een schoonen aanblik kan ge
ven. Ook de inrichting der huizen laat op
de dorpen veel te wenschen over. Eenvoud
moge een voortreffelijke deugd zyn, deze
gaat te ver als zy een negatie inhoudt van
alles wat moderne techniek kan bieden. Wat
te zeggen van groote villadorpen, waar gas
en waterleiding onbekende grootheden zijn
en ieder comfort ver is te zoeken.
De oorlog heeft ongetwijfeld vele verbete
ringen tegen gehouden maar toch ook is het
gemis aan zin voor vooruitgang een der
hoofdredenen.
De Fransche wegen daarentegen zyn met
recht de trotsch van dit land en verdienen
een pluimpje, al heeft ook Holland zich hier
omtrent hoe langer hoe minder iets te ver
wijten.
En wat de verkeersmiddelen betreft, de
treinen en trams mogen al met uiterlyk in
den schaduw kunnen staan van onze keurig
ragens, zjj zyn veelvuldig en
Zondags, zelfs meer op die
*- op ruimen
schaal van de schóone natuur te genieten.
Niet gaarne zou ik de Hollandsche Zon
dagsrust aantasten, maar het groote voor
deel van een uitgebreiden treinenloop op
Zon- en Feestdagen valt niet te loochenen.
Hoe vele duizenden maken er Zondags niet
gebruik van om Parijs te ontvluchten en
nieuwen levenskracht op te doen in Gods
schoone natuur. Een voorrecht dat hen an
ders zou ontbreken, te jneer waar de vryy
Zaterdagmiddag hier zoo goed als onbekend
is. En welk een financieel voordeel onder
vinden niet de spoorwegmaatschappijen, die
ook by ons, wel een steuntje noodig beb-
ben. Dit spoorwegverkeer brengt my on
willekeurig tot een vergelijking van bet Hol
landsche en Fransche spoorboekje. Een Fran
sche vriend verzekerde mij dezer dagen dat
de Ned. reisgids voor hem een verzameling
van raadsels is gebleven, tijdens ^yn be
zoek aan het Eucharistisch congres te Am
sterdam. En ik moest hem toegeven dat er
moeieljjk een meer ingewikkeld boekwerk
is te vinden. Uitzonderingen maken een tel
kens controleeren der reisuren noodzakelyk.
Trein A loopt alleen op Vrydag, maar niet
den zooveelste van bepaalde maanden. Trein
B stopt op verzoek of is afhankelijk van ys
in de Zuiderzee. Trein C rjjdt op 10 Juni,
dit jaar op 9 Juni (dit geval is ongeveer
authentiek) en trein D alleen op marktda
gen. Een oneindig aantal noten en teekens
versiert den tekst. Men neme zelf eens de
proef en bladere eens willekeurig in een
Hollandsch spoorboekje, dat soms aan een
ganzenspel doet denken en men zal tot de
conclusie komen dat zeker een vreemdeling
niet wys kan worden uit dit ingewikkelde
doolhof. Dienzelfden vriend had ook de
driedubbele controle in de treinen getroffen.
En niet ten onrechte merkte hjj op, dat
men of elkaar'in Holland al zeer weinig kan
vertrouwen, of geld genoeg heeft om dit
aan overbodige controleurs te besteden.
Een steekproef van tyd tot tjjd door de
zwarte bende, desnoods een zware boete in
geval van overtreding, zou zeker bezuini
gend kunnen werken. Hier is de controle al
uiterst gering, helpt een ieder zich zelf bjj
uit- en instjjgen, waardoor vele uitgaven be
perkt worden. En klachten worden al bjjzon-
der weinig vernomen.
Mjjn lust tot 't maken van vergelijkingen
zou mjj te ver voerea, indien ik deze zou
willen uitstrekken t<jt de Hollandsche ho
tels, bet verschil in node, beleefdheidsvor
men, onderwjjs en geneeskunst, die beiden
in Holland zoo ver boven die in Frankrjjk
uitblinken. Volsta ik met deze onweerspreek-
bare verzekering dat ieder land zjjn voor
en zjjn nadoelen bezit en dat ’s lands wjjs,
’s lands eer, bjj ied®e onpartijdige beoor-
deeling in het oog dient gehouden. Over de
duurte van levensstandaard zou een afzon
derlijke correspondentie zyn te schrijven.
Dat Holland en Frankrjjk hierin elkander
niet veel toegeven, is wel bet grootste punt
van overeenstemming dat tusschen beide
landen valt te constateeren.
Maar als de franc bljjft stjjgen zal ook die
overeenstemming zeker voor de Nederlan
ders in Frankrjjk, spoedig tot het verleden
behooren.
De duurte van het Fransche leven zal het
winnen (of liever verliezen) van het Holland
sche, al bljjft de lagere belasting hier een
niet te onderschatten lichtpunt
Een „wordt vervolgd” zou niet misplaatst
zjjn onder deze brief, waarin slechts opper-
rg'
Vaderland kon worden
