„ONS BLAD»
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
POSTGIRO IgMX
Vrijdag Augustus 1994
POSTGIRO 1MM&
’^.99 POSTGIRO 1^863, Vr|jdag SS Aagastu* 1924 i postgiro immu, ISc J^argawg.
oor buiten Alkmaar i w
et OeOlustreerd Zondagsblad0 60 f booger.
UIT DE PERS.
DE AARTSBISSCHOP EN DE
KATHOLIEKE PERS.
FEUILLETON.
Het roede testament.
DUITSCHLAND EN HET VERDRAG
VAN LONDEN.
3RIEVEN UIT FRANKRIJK.
HET INTERNATIONAAL KATHO
LIEKENCONGRES TE LUGANO.
BUITENLAND.
Advertentieprijs i
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Vecfa*
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bfl wjf
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
‘an ^alle abonné'a wordt op aanvrage gratis een poli» verstrekt welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f &OO,f 400,—, f 200,f 1OO,f 60,-, f 35,f
V
■5'!
grepen
>e
Mr. P. v. S.
IX
niet
centimes,”
de
in
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. 633
in zijn bereke-
hjj de lijst van
verleden jaar te Kon-
ons ditmaal opgeroe-
den
zal
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
AANSLAG OP EEN SERVISCH
ATTACHé.
Onbekenden, die de vlucht genomen heb-
i verscheidene revolverschoten
waarmee kolonel Mil-
te
ITALIË EN HET VERDRAG VAN
LONDEN.
De Italiaansohe ministers De Stefani en
De Nava zjjn uit Londen te Rome terugge
keerd. De Stefani heeft aan de pers een ex-
;egeven van den arbeid door de Itali-
-™ie dedogatie op de conferentie verricht,
reele verplïchf
ventig francs en wat klein geld. Nu moet
ik het doen!”
Zy ging de straat over en sloeg een zij
straat in, om naar het Mariaplein te gaan,
waar de juwelier woonde.
Voorbij een kerk komend, trad ze binnen,
en stortte het vurigste gebed, dat ooit een
door smart gebroken ziel had kunnen stor
ten.
Toen zij onstond, had een plotselinge ver
andering in haar plaats gegrepen.
Haar gelaat wasnoo bleek en ontsteld niet
meer.
De bittere plooi om haar lippen was ver
dwenen. Zij begaf zich regelrecht naar den
juwelierswinkel.
De koopman was alleen en zat met een
vergrootglas een horloge na te zien, waar
van hjj het werk repareerde.
Toen hij het meisje zag, legde hij het
vergrootglas en het horloge op de toonbank,
stond van zijn stoel op en groette, terwijl
hy het vette fluweelen kalotje, dat hij droeg,
even oplichte.
Het was een mager mannetje met listige,
sluwe oogen, doch die er niet kwaadaardig
uitzag.
„Wat belieft u, juffrouw?" vroeg hij be
leefd.
„Martha bloosde en begon schijnbaar zon
der reden, over geheel haar lichaam te be
ven
Rechtvaardig in uw taxatie te zijn.
.Rechtvaardig.... als ik dat niet was,
thans ben....
Zij deed zich echter geweld aan om haar
ontroering te bedwingen en antwoordde met
onvaste stem, terwijl zij haar pandbriefjes te
voorschijn haalde:
„Mijnheer, ik heb op de kaart in uw éta
lage gezien, dat u pandbriefjes opkoopt en
ik wou u deze te koop aanbieden.
ben, hebben
gelost op het
kowitsj, de Servisclie militaire attaché
Sofia en een secretaris van het gezantschap
van een uitstapje terugkeerden. Niemand
werd geraakt.
De Servische gezant te Sofia heeft onmid
dellijk verzet aangeteekend bij den Bnlgaar-
schen minister-president, die zjjn leedwezen
betuigde en beloofde een onderzoek te zul
len laten instellen.
DE KRUIERSSTAKING IN COVENT
GARDEN.
De staking van de kruiers op de vrnchten-
en groentenmarkt in Covent Garden te Lon
den, heeft een ernstige uitbreiding verkregen.
De patroons hebben geweigerd in te gaan op
het voorstel van den vakbond der wetkne-
mers, dat er een samenkomst zou werden
gehouden van beide partijen onder leiding
van een onpartjjdigen voorzitter.
Tot dusver is Londen nog voorzien van
voldoende fruit en groente.
Het dageiyksch bestuur van het Britsch
nationaal verbond van spoorwegarbeiders
heeft meegedeeld, dat het besloten heeft zoo
noodig met de vakvereenigingen van trans
portarbeiders en sjouwerlieden samen te wer
ken om den aanvoer van groente en fruit
over het Kanaal te staken.
DE DAWES-WETTEN.
De Duitsch-nationale Rqksdagfractie heeft
gisteren, na langdurige beraadslagingen, be
sloten het standpunt te ahndhaven, dat is
vastgesteld in de zeven punten van 23 Juli
1924 en in de rede van den afgevaardigde.
Hoetzsch gehouden op 26 Juli 1924.
Dit beteekent, dat de regeering in
Rijksdag geen twee-derde meerderheid
verkrijgen voor de aanneming der uitvoe
ringswetten. voorzoover zjj die noodig heeft
zoodat het thans vaststaat, dat het zal ko
men tot ontbinding van den Rijksdag.
Intusschen zal, naar vernomen wordt, het
ontbindingsbesluit niet terstond na het nega
tieve resultaat van de stemming in den Rijks
dag worden uitgevaardigd, doch zal de
Rijksdag nog bjjeenblijven. ter afdoening
van eenige dringende wetsontwerpen.
De koopman bezag zijn nieuwe klant
nieuwsgierig en bemerkte aan haar verlegen
houding, aan den blos, die haar wangen be
dekte en aan haar aarzeling, dat de bood
schap, die zjj verrichtte, haar onaangenaam
was. Het was gemakkeljjk te zien, dat al
leen de diepste ellende haar ertoe aanzette
„Gjj woont niet in Joigny, juffrouw?”
vroeg hjj.
„Neen, mjjnheerik ben hier toevallig
door de ziekte van mijn moeder, die haar
op reis is overvallenen nu ben ik
genoodzaakt geweest mjjn kostbaarheden te
Meenen.”
„En welke juweelen hebt ge verpand?"
„Als ’t u belieft, mijnheer.”
De juwelier zag de pandbriefjes na en las
hardop:
Een dameshorloge.... een paar oorknop
jes.... een medaillon met ketting.... twee
ringen, waarvan een bezet met een pareltje.
Na eenige oogenblikken nagedacht te
De heer J. B. Vesters, voorzitter van
R. K. Journalistenvereeniging schrijft
„Het Huisgezin”:
Gisteren is de Aartsbisschop door en na
mens geheel Katholiek Nederland gehuldigd.
Er is geen corporatie of vereeniging, geen
goed of nuttig werk, geen stichting of con
gregatie, geen instelling of actie, of zjj heeft
den Aartsbisschop dank te weten.
Ook de Nederlandsche R. K. Journalisten-
vereeniging maakta haar opwachting.
Maar toen zjj k<wam, werden de rollen ver-
wisSeld.
Tijd tot dank en huldiging werd haar
nauwelijks gelaten.
De Aartsbisschop
d.w.z. de Katholiek»
DE ECONOMISCHE ONTRUIMING VAN
DUITSOHLAND.
De opheffing van de z.g. binnen-tolgrena
tueschen het bezette en het onbesefte gebied
is blijkens een mededeeling van Fransche
zjjde niet voor 20 Sept, te wachten. Overi
gens zijn de Micum en de Franscfae-Belgische
douane in het Roergebied al met de liquida
tie begonnen. Zoo heeft de Micum haar ver-
koopen reeds gestaakt en de douane sluit
haar kantoren, die zich met den verkoop
van in beslag genomen goederen euz. bezig
houden. In beslag nemingen die nog hangen
de zijn, zullen te niet worden geaan.
17.
Terwijl se zoo sprak, had Martha uit een
kast de pandbriefjes genomen. Zjj vouwde
C0 op, stak 'ze bjj zich, nam het recept van
den dokter, zette haar hoed op en ging naar
de kamer van haar moeder.
„Ga je uit, kind?” vroeg de zieke.
„Ja, moeder, maar ik blijf niet lang weg.”
„Waar moet je heen?”
„Naar den apotheker. Hebt ge nog iets
noodig voor ik uitga.”
,Jk heb dorst, ik zou wel willen drinken.”
Martha gaf haar moeder een kopje met
een verkoelenden drank, verliet de kamer
en sloot de deur achter zich.
Sedert den morgen had het meisje niets
gegeten. Zjj kon zich ternauwernood staairae
houden. Haar beenen wankelden bjj eiken
*tap, en verschrikkelijke maagkrampen de
den haar het kille zweet uitbreken.
nik heb honger".... mompelde zjj. „Ik
word flauwmaar toch moet ik me sterk
houden om moeder te kunnen verzorgen
Martha trad een bakkerswinkel binnen,
kocht een broodje, baalde bjj een kruidenier
een stuk chocolade, en terwijl ze de stad ki
ging, at ze dat armzalige voedsel, dat haar
honger voor eqp
In de openingszitting *vair den Duitschen
Rjjksdag zullen heden vÏBrmoedeljjk behalve
de rjjkskanselier ook de ministers Stresemann
en Luther aan het woord komen. Over het
geen vervolgens zal geschieden is men het
in het Seniorenconvent niet eens geworden.
De Duitsch-nationalen willen ook Zaterdag
vergaderen, maar andere partijen willen dien
dag voor groepsbesprekingen openht uden
en het debat eerst Maandag met de eerste
en tweede lezing openen. De derde lezing
zou Wojjsdag plaats vinden en de eindstem
ming Donderdag.
De Duitsch-nationalen en communisten
zullen heden voorstellen in elk geval Zater
dag te vergaderen ter behandeling van de
Duitsch-nationale moties betreffende be
ambten- en tariefskwesties, terwjj] de com
munisten over het verbod hunner pers wil
len interpelleeren. Pogingen daartoe 7 uilen
echter wel mislukken.
De Internationale Katholieke Liga, waar
van wjj het 8e congres
itanz bjjwoonden, had
pen naar Venetië.
De Internationale toestand echter van de
laatste tijden maakte het wenscheljjk dit
congres liever in Zwitserland dan in Italië
ie houden. En zoo zjjn wjj thans te Lugano
vereenigd, in die schilderachtige aan het
meer van Lugano gelegen stad, v aar de om
geving een en al schoonheid is en de natuur
jtemt tot vrede, het hoofddoel van dit con-
^res.
Hoe verleidelijk ook, wjj willen ons niet
verdiepen in natuurbeschouwingen; wjj tre
den de kathedraal St. Lorenzo niet binnen als
Vreemdelingen, die slechts een kunstwerk
komen bewonderen, maar als congresleden
die Gods zegen komen afsmeeken over een
vredeswerk. Ons oog blijft
voor de schoonheid van ae kerk „Santa Ma
ria degli Angroli”, waar de „Passion Christi”
van Bernardina
dacht trekt, maar in stille wjjding
rij neer in de kerk van den Allerhi
geplaatste; die beter dan wie ook uit de
feiten conclusies trekt en kan waardeeren:
die gewoon is al het aardsche en meneehe-
Ijjke te beschouwen sub specie aeternitatis.
Ik schat de Katholieke pere hoog, zei de
Aartsbisschop, en ik wenschte wel, dat allen
haar beteekenie begrepen en beseften. Van
wat gedurende mjjn beetuur tot stand kwam,
is het grootste deel te danken aan de Ka
tholieke pers.
Meer nog dan de woorden zeiden de toon,
do blik, het gebaar, de hartelijkheid en de
warmte waarmee de Aartsbisschop, hetgeen
hjj sprak, benadrukte.
De Primaat der Nederlandsdhe Kerkpro
vincie heeft geen heiligverklaring van de
Katholieke pers uitgesproken noch bedoeld.
Maar hjj heeft wel heel duidelijk en on
omwonden aan de pers de plaats aangewezen
dien haar in de orde der geestelijke meer
nog dan der stoffelijke dingen toekomt, en
van haar getuigd, dat zjj die plaats met
eere vervult.
Hoevelen zjjn er nog onder ons, overigens
voortreffelijke katholieken, die in onze
katholieke gemeenschap veel en juist weten
te waardeeren: den arbeid van den priester,
het belang van ’t katholiek onderwijs, de
beteekenis van ’t vereenigingsleven, maar
die de waarde van de pers ganecheljjk onder
schatten.
Haar werk van dag tot dag, haar voor
lichting, haar strjjd tot afweer en opbouw,
haar katholieke beschavings- en ontwikke
lingsarbeid.
Zonder do katholieke pers «ou het woord
van den priester en do vrucht van het
katholiek onderwijs ver-ijlen en vervliegen.
Zeker, de katholieke pers doet niets meer
dan haar plicht en vervult haar roeping,
zooals de priester en de katholieke onder
wijzer den hunne doen, maar de katholieke
gemeenschap moge uit het woord van den
Aartsbisschop leeren, dat zjj uit laksheids en
onnadenkendheid vaak te kort schiet en dat
zjj, aan de katholieke pers steun onthoudend,
een harer beste en sterkste geestelijke wa
penen ongebruikt laat.
DE TOESTAND IN CHINA.
De „Times” meldt uit Hongkong:
Sun Yat Sen heeft een schrijven gezonden
aan de vrijwilligers uit de kooplieden, waar
in hjj hun aanbiedt, „dat gedeelte der «be
slaggenomen wapenen terug te geven, dat
door U is gekocht.”
Hjj verklaart, dat de rest ia verkregen met
gelden van den vjjand. In den brief stelt hjj
den commandant van het corps Qhan IJ.ni
Pak buiten rechten, dien hjj beschuldigt van
het voornemen de vrijwilligers te willen ge
bruiken om de regeering omver te werpen
en van „het willen volgen van de voetatap-
pen van Mussolini.”
Hjj verklaart, dat de 14 Augustus was
gekozen voor bet uitvoeren van den staats
greep, welke ten doel had Chan Lim Pak
tot gouverneur te maken en daarna de pro
vincie te onderwerpen. Hij gelooft niet, dat
de vrijwilligers hieraan mede schuldig zjjn en
•wil zjjn volle vertrouwen schenken.
De vrijwilligers hebben tot nu too niet op
dit schrijven geantwoord. Het verluidt, dat
zjj een gedeeltelijke teruggave der -wapenen
niet zullen accepteeren.- Zjj zjjn evenwel
machteloos. Hun gewapende macht rondom
Kanton wordt geschat op 27.000 man. Deze
troepenmacht is te klein om zich te meten
met die van Sun Yat Sen, die meer mannen
en betere vechters heeft dan Chan Lim Pak.
Deze laatste is een bekend en geacht za
kenman en philantroop en agent te Kanton
van een groote bank te Hongkong en Shang
hai. Hij ontkent politieke oogmerken te heb
ben.
„Juffrouw,” zeide hj), „ik kan er u
meer dan tachtig francs voor geven."
Martha sidderde.
„Tachtig francs” herhaalde zjj met een
uitdrukking van diepe ontmoediging. „Och.
mjjnheer, dat is toch te weinig....”
„Het is juist zooveel„ als het noodig is."
„Doe er dan tenminste twintig francs bjj
....zeg honderd francs.”
dankte en huldigde haar,
:e pers.
Wat de Primaat van -Nederland zei, was
niet maar eefi hoffeljjkheidsformule, het was
een woord-uit-het-bart van een man, die van
de hoogte de dingen beziet, die meer dan
een menschenleeftjjd klaar de zaken be
schouwt, die aan de ervaring van den le
venswijze het gezag verbindt van den hoogst-
hebben hernam hjj:
„U weet, juffruw, dat de „Berg van Barm
hartigheid-’ op het gewicht van ’t goud
leent”.
„Ja, mjjnheer.-’-
„Ik kan u er dus maar weinig voor geven.”
„Och, mjjnheer,” stamelde Martha, „als
het maar voldoende is om een paar dagen
te kunnen wachten op het geld, dat we
moeten ontvangen, dan ben ik tevreden....
Ik wilde u maar één ding vragen”....
„Dat is?”
„xwvut v vjig
zou ik rijker zjjn, dan ik
veel rijker!”
De koopman scheen zich
ningen te verdiepen, terwijl
de beleende juweelen nalas.
Eensklaps hief hjj het hoofd op.
„Juffrouw,” zeide hjj, „ik kan er
De Duitsehe Rjjk.-raad heeft gisteren de
verschillende wetsontwerpen aangaande de
toepassing van het rapport der deskundigen
met een meerderheid van aangenomen.
Bij de definitieve gemeenschappelijke stem
ming over alle wetsontwerpen stemden de
vertegenwoordigers van Mecklenburg-Schwe
rin en van Mecklenburg-Strelitz tegen, ter
wijl de vertegenwoordigers van Thuringen
zich onthielden. Bjj de stemming over do
spoorwegwet hadden de vertegenwoordigers
van Beieren en Wurtemberg zich onthouden
DE FRANSCHE KAMER BIJEEN.
In de gisterenmiddag gehouden zitting van
de Fransche Kamer waren bjjna alle afge
vaardigden tegenoordig.
Het vraagstuk, dat het drukst bediscussi
eerd werd in de wandelgangen, was niet het
Londensche verdrag, doch de kwestie van
de procedure.
De vraag werd nameljjk opgeworptn of
het Londensche Verdrag geen novum is en
een wijziging van het Verdrag van Versail
les inhoudt.
Herriot werd bjj zjjn binnenkomst luide
toegejuicht door de radicalen en de socialis
ten, terwijl de communisten een bet.oging
voor de amnestie hielden. Het gejuich her
haalde zich, toen de premier de spreek tribu
ne betrad.
Eerst gaf hij een overzicht van de betee-
kenis der conferentie van Londen. Op 26
Juli j.l. was deze conferentie op het doods
punt gekomen, zoodat een échec niet ónmo
gelijk was.
„Frankrijk zoo zeide Herriot neeft
de conferentie over deze moei'jjkhei l been
I gebracht, door het stellen van het principe
posé gi
aansch»
reele verplichting, door Duitscbland aange
gaan.
Betreffende de regeling der intergeallieer-
de schulden zouden Italië en Frankrijk
groote offers brengen wanneer deze landen
bun vorderingen op Duitscliland zouden ver
minderen en het zou onbillijk zjjn, wanneer
deze offers niet werden erkend door de
andere geallieerden, die aan beide voor
noemde landen geld hebben geleend voor
uitgaven, welke zjj zich voor het gemeen
schappelijke doel hebben getroost.
Verder wees spreker er op, dat de autori
teit van den Volkenbond door de conferentie
is toegenomen. De Roerkwestie kan thans
inderdaad als opgelost worden beschouwd.
Frankrijk heeft het bewjjs gelevérd van een
groote edelmoedigheid tegenover Duitsch-
land.
Ten slotte kondigde de minister tegen
October of November onderhandelingen aan
over een Italiaansch-Duitsch handelsverdrag.
Wjj beschouwen het als een groot voor
recht voor Holland deel te mogen uitma
ken van de Int. perscommissie, verleden
jaar tot dit doel in het leven geroepen. Het
Apostolaat van de Katholieke pers is een
uitgemaakte zaak en algemeen erkend; de
schepping van een algemeen katholiek pers
agentschap vindt bjj allen onomwonden in
stemming, slechts de financieels zijde en de
praktische organisatie baren moeilijkheden
die niettemin overwonnen kunnen worden.
Wat de fundamenteels beginselen aangaat
van den Cbristelijken vrede, deze zijn ons
in welsprekende redevoeringen ontvouwd
door de meest bevoegde katholieke autori
teiten uit verschillende landen, aan de hand
van de bergrede, die eeuwige bron van den
„Pax Christi”.
De begrippen van Vaderlandsliefde, natio
nalisme en internationalisme, zoo vaak ver
troebeld in onzen tjjd door politieke harts
tochten, zij kwamen in het zuivere licht door
nadere beschouwing van hetgeen eeuwen ge
leden Thomas van Aquino geleeraard heeft
over het internationale recht
Niet minder belangrijk was de uiteenzet
ting hoe de katholieken staan tegenover een
instituut als de Volkerenbond en het inter-
natiom le gerechtshof.
Ziedaar slechts enkele grepen uit een
rjjk voorzien program, waaraan een levendi
ge gedachtenwissèling al haar beteekenis
heeft gegeven.
Te meer, waar talrijke nationaliteiten er
aan deelnemen om in een geest van broeder
lijke eensgezindheid den wereldvrede te be
vorderen. Het mag zeker een groote ver
dienste van dit congres genoemd worden,
dat het zich niet tot theoretische beschou
wingen bepaalt. Neen, zijn werk is de we
gen te zoeken en do praktische middelen om
de katholieke beginselen over vrede en in
ternationaal recht in toepassing te brengen
en-uaeer en meer te verbreiden.
De groote verantwoordelijkheid die op de
katholieken rust, volgens het Pauselijk
woord, voor te gaan in het bevorderen van
den christeljjken vrede, is zeker aan velen
op dit congres opnieuw duidelijk geworden.
Het gebruik van de wereldtaal Esperanto
door sommige sprekers is wederom gebleken
een praktisch middel te kunnen zijn om de
internationale samenwerking te vergemak
kelijken.
Zonder in alle opzichten deze wereldtaal
als een meesterwerk te beschouwen en als
geschikt voor allen te kenmerken (wjj zou
den aan Latjjn, de katholieke taal bjj uit
stek de voorkeur geven) heeft de ondervin
ding ons geleerd, hoe nuttig zij kan werken.
Wjj hebben Franschen en Duitschers,
slechts hun eigen taal machtig, een onder
houd hoeren voeren" van diepgaande betee
kenis in het „Esperanto”. En hoe wellui
dend deze taal, in perfectie gesproken, kan
klinken, niemand beter dan de ijverige se-
cretaris-generaal van dit congres, Caspar
Mayr, is in staat ons dit duidelijk te maken.
Het congres is nog in vollen gang op het
oogenblik dat deze brief in zee gaat. Maar
bij voorbaat mogen wij zeggen dat het rijke
vruchten zal dragen, gestaan heeft in het
teeken van die eendrachtige samenwerking,
zoo zeer eigen aan personen van één geloof
en een vertrouwen, vooral in den vrede van
Christus, waartoe het plicht is mede te wer
ken. Het is niet een vermeend optimisme,
een vage schoonheidsgedachte, een strijd
voor ontwapening die hier aan den dag wor
den gelegd, het is dat oprechte christelijk
verlangen, berustend op de wetten Gods en
van zijn heilige kerk, den vrede te herstel
len die een wereld zonder Christus do
menschheid heeft ontnomen.
Vrede op aarde aan alle menschen van
goeden wil is de kerngedachte van dit wel
geslaagd congres. Samenwerking onder alle
katholieken om den „Pax Christi” to bevor
deren.
Lugano, 20 Aug. 1924.
Bjj het bureau van „Berg van Barmhartig
heid” had zij den winkel opgemerkt van een
juwelier of liever van een opkooper van
oude juweelen, oud goud, efiz. Op een kaart
in de uitstalkast stond:
„Hier haalt men panden uit den „Berg”
en koop men pandbriefjes.
Naar dien winkel begaf zich het arme
meisje.
On haar weg Tlaarheen bevond zich de
apotheek, waar zij gewoonlijk de genees
middelen liet gereedmaken.
Zij trad den winkel binnen en overhandigde
het recept aan den apotheker.
Deze keek het in.
In hoeveel tijd is het klaar, mjjnheer,”
vroeg ze.
„Binnen drie kwartier, juffrouw.”
„Zoudt u me kunnen zeggen, hoeveel het
kost.”
„Zeker.”
De apotheker nam een potlood en maakte
de rekening op.
„Zes francs, vijf en twintig
zeide hij.
„Dank u, mjjnheer.... Over drie kwartier
kom ik terug.”
„Dan zjjn de pillen en het fleschje gereed.”
Martha verliet de apotheek.
„Zes franc», vjjf en twintig,” sprak ze bij
zich zelf, „en morgen ze» en zestig francs
i
niet gesloten
kerk „f
Luino onze bjjzondere aan
knielen
leiligsten
Verlosser, waar een plechtige H. Mis de bij
eenkomst van katholieken uit alle landen
heeft ingeleid. Tal van geestelijke hoog-
waardigheidsbekleeders en leeken zijn reeds
den dag te voren (het congres duurt van
1520 Aug.) aangekomen om hetzij als
sprekers, hetzjj als toehoorders aan dit con
gres deel te nemen. Wij treffen er oude be
kenden aan van het vorig jaar met wie de
vriendschapsbanden worden hernieuwd, wij
missen er helaas één, de ziel van de katho
lieke verdesbeweging gedurende geheel zjjn
leven, den Prelaat Giaezwein uit Budapest,
die dozen winter door God naar het land van
ten eeuwigen vyede is ppgeroepen. De herin
nering echter aan dezen begaafden en hu
man an priester blijft zjjn stempel drukken op
dit congres waar menig woord van diep door-
oelde erkentelijkheid aan hem wordt gewjjd
jn doorluchtige hoogwaardigheid Je Bis
hop Baceiarmi, Apostolisch bestuurder
»an Lugano hseft het protectoraat van dit
congres op zich genomen en geeft p<i‘oon-
lijk bljjk in ie stemmen met het doel, dat de
italrjjke deelnemers benogen, de „Pax Christi
in regno Christi” te herstellen. Het zou te
ver voeren u te spreken over den plechtigen
openingsavond, waar vertegenwoordigers uit
alle landen der wereld een begroetingswoord
hobben gesproken over de talrijke algemeene
en sectievergaderingen waarin hoogst nut
tige arbeid is verricht.
Beperken wjj onze eerste indrukken tot de
algemeene Ijjnen die richting geven aan de
ze congreswerkzaamheden, die gelijk veelal
het geval is, niet worden onderbroken door
feestelijkheden en genoegens, die met een
congres weinig hebben uit te staan.
Het doel van dit congres is de vreedzame
samenwerking van katholieken uit geheel
de wereld op den basis der Pauseljjke ency
clieken en herderlijke brieven, te beverde-
>en.
Het middelpunt v.«n dit congres vormt de
Internationale katholieke vredesweek, waar
4e katholieke beginselen over vrede en vol-
ienrecht door theologen en vakgeleerden
uitvoerig worden uiteengezet.
Daarnaast vinden een zestal bijeenkomsten
plaats, waar de meest actueele vraagstuk
ken omtrent een praktische samenwerking
tussohen katholielan worden behandeld.
Samenwerking t'jsschen leeraren en koop
lieden, tusschen priestervereenigingen, ker-
keljjk goedgekeurd te Rome en tal van an
dere katholieke vereenigingen. Het bevor
deren van internationale samenwerking tus-
»chen de katholieke pers in de verschillende
Undon neemt daarbij een allereerste plaats
lp. En de mogelijkheid is niet uitgesloten,
dat dit jaar reeds het verlangen zal worden
bevredigd een internationalen, katholieken
persdienst in het leven te roepen.
Wordt vervolgd)
