„ONS BLAD»
f
1
I
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
No «oa
‘Abonnementspry»»
per kwartaal voor Alkmaar.
voor buiten Alkmaar TS^.^gsSr.-.
Met Oeflluatreerd Zondagsblad 0 60
BUITENLAND.
Korte Berichten.
BINNENLAND.
Advertentieprijs!
Van I5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Vecla^
I per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bq vor
uitbetaling per plaatsing f •60
f 400,—, f 200,—, f »OO,—, 1 60,—, f 35.—, f 15.^
BRIEVEN
UIT DUITSCHLAND.
fl Z**V
0 60 f hoogcr.
fran alle abonné's wordt op aanvrage graft» een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,-
FEUILLETON.
Het roode testament.
1
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
geruimd. Het on-
H. L.
of aanneming. En dan dio
ellende,
(Wordt vervolgd)
jelas-
[arine
ADMINISTRATIS No. 433
REDACTIE No. 333
ter
van
i voor
zoo zwaar
die-
te re-
EEN REDE VAN MARX.
I op den Katho-
rede gehouden,
COMMUNISTEN VAN DE DAAD.
Het toenemend communistisch schrikbewind
te Gerthe beeft geleid tot huiszoeking bjj ’n
19-tal communisten. Daarbij zijn handgrana
ten en munitie ontdekt en is gebleken, dat
zich te Gerthe een 33 man sterke „tsjeeka”
had gevormd. Eenigon tjjd geleden is een
aantal revolvers en andere wapens naar Ger
the gezonden. Uit verschillende mijnen in
het district Bochum zijn bij elkaar ongeveer
30 K. G. dynamiet gestolen. In de gevonden
papieren was do aangetroffen hoeveelheid
overvallenlaat vrouw Granchamp plot
seling vernemen, dat ze bestolen is door den
bankier, wien zij haar klein vermogen heeft
gegeven en de ontroering, die ze zal onder
vinden, zal den gewenschten uitslag tewoeg
brengen, Als de moeder eenmaal dood is,
is de dochter in onze macht. Vindt ge de
redeneering zoo niet goed?”
„Ik vind, dat je niets anders doet, dan
veronderstellingen te maken, dat is alles
„Veronderstellingen, die spoedig waarheid
zullen worden.”
„Waarom denk je dat?”
„Omdat ik vanmorgen me.t den waard heb
gesproken, die goed op de hoogte is van het
geen er gebeurt.De twee vrouwen schrij
ven herhaaldelijk aan den bankier, maar deze
geeft zich zelfs niet eens de moeite om te ant
woorden Dat is toch duidelijk genoeg.
Die bankier heeft haar zeker bedrogen....
Alle twijfel is uitgesloten."
„Ik geef toe, dat de schijn gelijk geeft,
maar hoeveel dingen, die onverklaarbaar
schijnen worden eensklaps op de eenvoudig
ste manier uitgelegd?"
Pascal haalde ongeduldig de schouders op
en hernam:
„Ge moet met de grootst mogelijke stipt
heid de voorschriften van mijn collega vol
gen en regelmatig, op de aangegeven tijd
stippen, de voorgeschreven geneesmiddelen
gebruiken. Verder moet ge alle onrust en
ontroering vermijden. Een hevige aandoe
ning zou in staat zijn, om in eenige minuten
den goeden toestand die tot nu toe lang
zamerhand is gekomen, te vernietigen.”
„Dokter Gerbaut heeft ons dat reeds ver
zekerd,” riep Martha uit. „Hjj verzekerde, dat
de minste ontroering noodlottig voor moeder
zou zjjn.”
„Als h(j dat gezegd heeft, heeft hjj niet
overdreven. Gelukkig kan het vermeden
worden en is de genezing van uw moeder
zeker en zal deze niet lang meer op zich laten
wachten."
„O, mijnheer, wat maakt u mjj gelukkig,
en wat moet ik u bedanken!”.... stamelde
het meisje met saamgevouwen handen en
oogen vol tranen van vreugde en erkentelijk
heid. Ik bedank u uit den grond van mijn
hart!”.... Ge hebt mij weer moed en hoop
gegeven!.... Uw woorden zijn zoozeer de
zelfde, als die van dokter Gerbaut, dat ik
nu niet meer twijfel! Moeder is gered!....
Jacques de Lagarde stond op.
«En ik juffrouw,” hernam hjj ‘„ik bsn
gelukkiger dan ik kan zeggen, u de zeker
heid te hebben kunnen geven op herstel.
Stel het volste vertrouwen in uw gewonen
geneesheer. Hij heeft een merkwaardige ge-
belofte van den dag ofte wel het aas, dat
haar wordt toegeworpen. Dat bjj de hooge
politiekers ook wel het principe op de tweede
of derde plaats komt en het materieel voor
deel op de eerste plaats, bewezen nu weer do
Duits ch-nationalen.
By voors temming moest hunne demagogie
bq de verkiezing aan het licht komen en
gaven zij zich aan de algemeens bespotting
prijs, bq tegenstemmen zouden ontwijfelbaar
zeer velen het zeteltje in den Rijskdag ver
liezen, dat behoorlijk bezoldigd postje met
veel afleiding en veel vrijen tijd. De situatie
was niet prettig. Draden werden gesponnen
een plank werd gelegd over den afgrond
diepen kloof, dan een vlondertje, en ten
slotte de plompe maar stevige brug, waar
over de 50 Duitsch-nationalen marcheerden,
die daartoe waarschijnlijk door het lot wirn
aangewezen.
De Dawes-wetten waren dus verzekerd.
Maar D.-w. of geen D.-w., dat doet er minder
toe; allen behouden hun postje en de bespot
ting van Jan Publiek wordt bezworen door
de mare, dat achter de schennen voor do
Duitsch-nationale partij enorme politieke
voordeelen waren verkregen ter compensatie
voor de geleverde 50 man. Over die voordee
len gaan nu weer alle mogelijke geruchten,
die de coalitie-partjjen tegen elkaar in 'iet
harnas dreigen te jacren.
De eene partij zou achter den rug van de
anderen met de D.-n. over kabinets-verande-
ring onderhandeld hebben en toezeggingen
hebben gedaan, ook in verband met zwart-
wit-rood en zwart-rood-geel, die niet voor de
poes zyn.
Aldus werpt de Duitsch-nationale Rijksdag
fractie haar kiezers een pil toe en de coalitie
partijen een strijdappel.
Dat is politiek.
DE COMMISSIE VAN HERSTEL.
De Commissie van Herstel heeft gisteren
vergaderd onder voorzitterschap van Bar-
thou. Men heeft Owen Young, den agent-
generaal voor de betalingen, gehoord over
de maatregelen, die hjj genomen heeft en die
hq goed vindt te nemen om de hem opge
dragen taak te vervullen. Na de gedachten
wisseling, die volgde op de uiteenzetting van
Owen Young, bedankte de president den
agent-generaal voor zijn verklaringen en gaf
hem de verzekering, dat zijn methode ver
zekerd was van de algemeene instemming
van de commissie van Herstel.
Op verzoek van den Franschen zaa
tigdo te Peking heeft de minister van
order gegeven tot het onmiddellijk vertrek
van de twee kruisers „Kolmar” en „Jules
Ferry” van Saigon naar Shanghai.
was zoo prachtig voor ons geschikt.”
Pascal sprong op.
„Er van afzien om van Martha Grand
champ het werktuig van ons te maken,” her
haalde hij, „je bent stapelgek!”
„Wel neen,” antwoordde Jacques. „Ik zie
alleen maar de onmogelijkheid om moeder en
dochter van elkaar te scheidenwant ze
hebben elkaar bartstochtelijk lief en er valt
niet aan te denken om moeder en dochter
tegelijk tot ons plan over te halen.... Dat
zou een dwaasheid van ons zjjnHet zou
al te gevaarlijk zijn het zelfs maar te pro-
beeren
„Je schijnt geen rekening te willen houtman,
met iets, dat waarschijnlijk zeer gauw yj-
beuren kan en ons van dienst zal kunnep
zijn.”
„Wat is dat?"
„De armoede.de volkomen
waarin ze zullen vervallen.”
„Al was de moeder in de diepste ellende
vervallen, dan zou ze toch niet op onze voor
stellen ingaan. Er zijn menschen, die ondanks
allee toch eerlijk blijven”.
„’t Zjj zoo, maar we hebben nog nooit
een andere betere kans.... Verstaat ge, wat
ik zeggen wil?”
„Neen, wat bedoel je?"
„Ik herhaal je eigen woorden, een ontroe
ring, heb je daar straks gezegd, zou vrouw
Grandchamp kunnen dooden. Nu dan laat
het nieuws van baar ellende haar plotseling
DE TOESTAND IN CHINA.
Do troepen van generaal Loe-Joeng-
Sjang hebben een overval gedaan op den
spoorweg Sjanghai-Nangking op 15 mijl af
stand van Sjanghai. De verbinding met Pe
king is verbroken.
Patrouilles van het leger van generaal
Tsji-Sje-Tsjeng rukken naar Sjanghai op.
De elkaar vijandige generaals dwingen elk
alle valide mannen, alssoldaat in hun leger
dienst te nemen; zij requireeren wat zjj maar
kunnen en oefenen een volslagen tirannie
uit overal waar zij passe eren.
De troepen van maarschalk Tsji rukken
tegen de forten van Woesong op.
De vreemdeingen, die de zomerverbljjf-
plaats Hokansjan bewonen, hebben den raad
gekregen, vóór het einde der week die plaats
te verlaten.
De troepen van de beide vijandige provin
cies staan thans min of meer in een boog
tegenover elkaar. Op sommige plaatsen be
draagt de afstand, die hen scheidt, nog maar
twee mijlen. De vredesonderhandelingen, die
tot Zondag ijverig zijn, voortgezet, hebben
blijkbaar gefaald. Op de reede van Sjanghai
bevinden zich thans 9 Amerikaansche, En-
de bijeenkomsten van de gemengde tjjdclijke
commissie en hair sub-commissie en de te-
genwoordigbeid van een afgevaardigde in de
derde commissie het niet in staat zou stellen
zjjn meening uitvoeriger te kennen te geven,
dan het reeds deed. De Ver. Staten zijn be
reid een uitnoodiging voor een internationale
conferentie tot het sluiten van een overeen
komst als de bedoelde gunstig te aanvaar
den.
nezing volbracht.
Dan zich tot Perine wendend, voegde bij
er bij:
„Houd goeden moed, juffrouw. Ge moet
nog een beetje geduld hebben.... Ge zult
spoedig kunnen opstaan."
„Ik dank u, mijnheer.... Honderd maal
dank!” stamelde vrouw Grandchamp. „De
Goede God heeft u hier gebracht.”
De drie mannen gingen heen, terwijl Mar
tha verheugd hun uitgeleide deed tot op de
trap.
Na eenige woorden .gewisseld te hebben
met den baas van den Martin-Pécheur,
keerde® Jacques en Pascal naar hun kamer
terug.
„Nu", vroeg Pascal aan Jacques, zoodra
ze alleen waren, „wat denk je van die
vrouw?”
„Precies, wat ge mij hebt hooren zeggen.”
„Dus sprak je in ernst?”
„Zeker in ernst. Wat ik zei, was mijn
letterlijk oordeel over den toestand."
„Zij leek mjj wel een lijk, dat sprak.”
„Voor er veertien dagen verloopen zijn, is
zjj door de goede zorgen van Gerbaut weer
op de been.
Zjj zal weliswaar, ten gevolge van de ziek
te, een hartaandoening behouden, maar dat
neemt niet weg, dat ze nog lang kan leven.
Wij moeten er dus niet meer aan denken, ons
van de dochter meester te maken en haar als
middel tot fortuin.het is jammer, want ze
Marx heeft gisterenochtend
liekendag te Hannover een i
waarin hij o.a. verklaarde: Ons doel kan niet
een op den spits drijven der tegenstellingen
zjjn, maar het streven naar eenheid. Alle
groepen moeten zich schikken onder de ge
meenschap. Weet men dan nog niet, dat wjj
bankroet zijn en gevaar loopen, in een af
grond te vallen? De Duitsche regeering heeft
nooit voor moeilijker beslissingen gestaan
als in de laatste dagen en weken. Maar zij
moest die beslissing nemen, al brak haar het
hart daarbjj.
De aardbevingsramp van 1923 werd
gisteren in Japan herdacht door klokgelui
en sirenegeloei. Voorts werd het zakenleven
en het verkeer te Tokio een minuut lang
stopgezet.
Aangekondigd wordt, dat de Valera op
een aantal vergaderingen in Tyrone en Der
ry redevoeringen zal houden. In geen jaren
is de Valera in Ulster geweest.
Gonzalo Cordova heeft het president
schap van de republiek Ecuador aanvaard.
In 1923 zjjn 75.456 personen uit Enge
land naar de Dominions geëmigreerd, tegen
50.983 in 1921.
Het Duitsche Rijkskabinet heeft zich
Maandag voor verlaging der goederen tarie
ven op de Duitsche rjjksspoorwegen uitge
sproken.
Uit Moskou wordt bericht, dat na 24
uur vechten de revolutionnaire poging in
Georgië is onderdrukt.
Volgens berichten uit Tokio heeft een
socialist den Japanschen generaal Gisoe-
hoera door een revolverschot gedood, uit
wraak voor het doodschieten van socialisten
tjjdens de aardbeving.
Het aantal werkloozen in Engeland be
droeg op 25 Augustus j.. 1.149.101 zjjnde een
vermeerdering van 26.785 in één week.
Het Internationaal Middenstandscongre»
is gisteren te Bern geopend, in tegenwoordig
heid van vertegenwoordigers van 18 staten.
Naar Italiaansche bladen melden ver
sterkt Rusland zijn troepen aan de Roemeen-
scbe grens en de Djnestr-linie. De Roem *en-
sche regeering verplaatst daarheen de troe
pen aan de Bessarabische grens en roept ie-
serves onder de wapenen.
DANKBARE HONGAARSCHE OUDERS.
Naar aanleiding van den verjaardag van
Koningin Wilhelmina hebben dankbare Hon-
gaarsche ouders, wier kinderen bjj Holland-
sche families in huis zjjn geweest, een huldi-
gingstelegram aan de Hollandsche vorstin ge
zonden.
dynamiet zorgvuldig gespecificeerd. Volgens
de plannen was het de bedoeling aanslagen
.te plegen. Men heeft een lijst gevonden met
de namen van tal van politiemannen, die uit
den weg moesten worden geruimd. Het on
derzoek duurt voort.
MGR. Dr. SEIPEL.
De Oostenrjjksche bondskanselier, Mgr.
dr. Seipel, is Maandagmorgen te Weenen
teruggekeerd en heeft zjjn intrek genomen
In het Hütteldorfer Erhohlungsheim. Zjjn
toestand is uitstekend. Voorloopig zal hjj de
leiding der zaken nog niet op zich nemen,
daar hjj zjjn kuur, die tot nu toe uitstekende
resultaten oplevert, nog wil voortzetten.
De bondskanselier heeft te Lidau een be
zoek gebracht aan den premier van Beieren.
Hjj heeft eveneens om genade verzocht
voor Javorek, de man die enkele maanden
geleden den aanslag op zjjn leven pleegde
en die einde dezer maand voor de rechtbank
zal moeten verschjjnen.
DE SPANJAARDEN IN MAROKKO.
De berichten uit Marokko luiden zeer ver
ontrustend. De Andjera- en Wadrasstammen
nemen een dreigende houding aan. De post
wagens, die de verbinding tusschen Tandsjer
en Tetoean onderhouden, zjjn aangevallen,
en verbrand en de weg tusschen beide ste
den is thans versperd. Enkele arbeiders, die
aan den spoorweg van Tandzjer naar Fez
werkten, zjjn vermoord.
De operaties in de westeljjko zone zjjn in
vollen gang en het geweervuur is te Gibral
tar hoorbaar. De Spanjaarden zenden voort
durend versterkingen.
Volgens een officieel Spaansch bericht zjjn
zeven nieuwe bataljons naar Marokko ge
zonden.
Berichten uit Parjjs zeggen, dat de Spaan-
sche tegenslag te wjjten is aan een algemee-
nen aanval der Rif-bewoners.
Uit Ferrano wordt gemeld, dat een
hulp gezonden colonne in de streek
Wadlau is afgesneden.
DE VOLKENR0ND.
Bjj den aanvang van den gisterenmorgen
gehouden vergadering van den Volkenbond
deelde de voorzitter Motta, den uitslag mede
van de samenstelling der zes commissies.
Deze commissies hebben de volgende zes
voorzitters gekozen:
1ste commissie: Sir Littleton Groom (Aus
tralië); 8e commissie: Garry (minister van
buitenl. Zaken van Canada); 3e commissie:
Duca (minister van buitenlandsche zaken
van Roemenië); 4e commissie: Abatcy (Ja-
pansch gezant te Brussel); 5e commissie:
zahle (Deensch gezant te Berlijn); 6e. com
missie: Engkoll (minister Buiten], Zaken van
Finland).
Deze zee voorzitters zullen tevens vice-
voorzitters van de vergadering zjjn, welke
zelf ook nog zes vice-voorzitters beeft be
noemd, n.l. Léon Bourgeois (Frankrijk); Lord
Parmoor (Engeland), Salandra (Italië);
Skrzynski (Polen); Tang-Sai-Foe (China) en
Urrutia (Columbia).
Aan het slot der zitting deelde Motta me
de, dat de Nederlandscbe delegatie een wij
ziging voorstelde van art. 27 van het huis
houdelijk reglement van de vergadering,
volgens welke de Commissies hare besluiten
kunnen nemen bjj meerderheid van stemmen
inplaats van met algemeene stemmen, zooals
tot nu toe het geval is.
Tot ondervoorzitter van do eerste com-
missie (Statuten en interne aangelegenheden)
is de Nederlandscbe gedelegeerde Mr. J.
Limburg gekozen.
DE VER. STATEN EN DE BEPERKING
VAN BEWAPENING.
Het Amerikaansche gezantschap te Bern
heeft den secretaris-generaal van de volken
bondsvergadering te Genève een brief ter
hand gesteld, welke zegt, dat Amerika ten
volle zjjn denkbeelden over het toezicht op
de bewapening heeft te kennen gegeven in
Berljjn, 80 Aug. 1924.
DEUTSCH-VOELKISCHEN EN DEUTSCH-
NATIONALEN.
Verfluchtes Volk!
kaum bist du frei,
So brichst du dich
in dir Sel’bst entzwei.
War nicht der Noth
des Gl ticks genug?
Deutsch Oder Teutsch,
du wirst nicht klug.
Goethe.
„Echte deutsohe Manner" eeren Goethe als
hun grooten profeet, aanvaarden dus ook
deze niet erg vleiende uitspraak. Evenwel als
bedoeld, niet voor hen. maar voor „de ande
ren”. Wie deze „echte deutsohe Manner”
zijn? In de eerste plaats al die voormannen
van het Keizerrijk, die in 1918 als bjj toover-
slag verdwenen, toen gevaar voor hen dreig
de en alles in het lieve vaderland onbeheerd
achterlieten aan benden losgebroken duivels
meest opgeschoten kwajongens, die, nu het
hek van den dam was, ongehinderd konden
beschikken over gepantserde auto’s kanon
nen, ammunitie en al het moordgerei, waar
mee ze hun schrikbewind uitoefenden. Zelfs
de roemzuchtige Ludendorff was gevlucht
naar Zweden. De nobele Hindenburg was een
der weinigen, die op hun post bleven, om
het totaal gedesorganiseerde leger nog zoo
veel mogelijk leiding te geven. Als „de ande
ren”, die ze nu verraders gelieven te schel
den, wat orde in den chaos hadden gebracht,
doken ze allengs weer op; eerst wat schuch
ter maar naar gelang de orde in den staat
zich bevestigde, in steeds brutaler overmoed.
Van dezen Duitsch Nationalen scheid
den zich de Deutsch-Völkischen af, naar wier
zin het er nog niet „Duitsch” genoeg toeging
'Synoniem mot Spaansch"?) Het is hun
eigen qualificatie van den onverzoenljjken
kamp dien zjj hebben aangebonden tegen al
len, aie bet niet met hen eens zjjn en wier
Moed, cultuur en godsdienst niet honderd
procent Duitsch zjjn.
Zji presenteeren in allen ernst Wotan in
het Walhalla als hun eigen Duitschen god en
Ludendorff als zjjn profeet. Zjj echrjjven
„DEUTSCHLAND” met kapitale letters, op
aansporing van dezen veldmaarschalk, die
diep geroerd betuigde, dat deze grossartige
manier van echrjjven als balsem werkte voor
zjjn „armee DEUTSCHES Herz” zoo
gewond door die hundsgemeine Schuit
se elenden Sau-juden en Halunken van
geering.
Het scheld-vocabularium der communisten
hebben ze overgenomen en verrjjkt met een
schat van kachttermen, die dezen rooden
broeders het water uit den njond doen loo
pen. En gedurende de laatste Rjjksdagzittin-
gen hebben deze antipoden, Deutsch-Völki-
schen en communisten, één in dollen haat
tegen de regeeringspartjjen, heel die schimp-
Ijjst herhaalde malen gezamenlijk afgerateld
zoodat men al spreekt van eenfront-Lsiden-
dcrff-Iwan Kasz.
Fraai gezelschap - voor den man, die alle
gelegenheden aangrijpt, om te poseeren als
DE man van Tannenberg. Zelfs toen de Da-
wes-wetten -waren aangenomen, gesticuleer
de en lawaaide hij in den Rijksdag met de
communisten mee en geheel in hun genre en
riep admiraal Brüninghaus die vóór ge
stemd had met „donderende” stem toe:
„Schande voor Duitschland! Ik hen tien jaar
geleden Tannenberg gewonnen. Jullie hebben
hier vandaag het Joodsehe Tannenberg ge
maakt!” Eerbiedig heeft de admiraal geant
woord: „Excellentie, daarover zal de Historie
richten". De Historie zal ook wel recht zet
ten, wie eigenlijk de held van Tannenberg
was: de zwijgzame, algemeen geachte Hinden
burg of hjj, de befaamde.
De Duitsch-Nationalen zjjn wat minder ex-
alusief. Onder hen bevinden zich Germanen 1
van eiken godsdienst en ook joden men
zegt: alleen rjjke joden Toch eiachen zjj
voor zich het monopolie der vaderlandslief
de. Elke andere politiek dan de hunne ach
ten zjj, het Rjjk te voeren naar den onder
gang; in waarheid naar drukkender lasten
op het bezit van den groot-agrariër. Intus-
schen kunnen zij bezwaarlijk zich zelf dank
weten, dat het Kijk niet volkomen is ineen
gestort. Hun optreden was altijd protestee-
rend, negatief dus; meer een belemmeren van
regeeren dan een strjjd met de regeering te
gen den gemeenschappeljjken binnen- en bui-
tenJandsohen vjjand. En bjj hunne verwoe
de aanvallen op de regeering om haar bui-
tenlandsche politiek, bleven ze steeds in'ge
breke, een beteren weg aan te wijzen. Hun
eisch, het Darwes-plan zelfs niet in beraad te
nemen, kon toch ónmogelijk serieus genomen
worden, een eisch, die zooals ten slotte blijkt
hun zelf niet eens ernst was!
Maar voor de laatste Rjjkedagvsrkiezingen
was de leuze „tegen het Dawee-plan" een
prachtige lijmstok om kiezers te vangen. In
derdaad legt dit plan het Duitsche volk zwv-
re lasten op. Wat kon dus loonender zjjn
om op de goft-gemeente in te werken, dan
haar in schrille kleuren te malen al wat over
haar moest komen als het zou worden aange-
nomen.
„Als zjj niet aan handen en voeten gebon
den den wreeden vreemden uitbuiter overge
leverd wilde worden, dan moest zij deze
regeering, die haar verkoopen en verraden
wil, wegjagen en Duitsch-nationalen kiezen,
die geen tweede Versailles willen en het ver
derfelijke verradeljjke Dawes-plan met af
schuw verwerpen.”
Dat de toestand, zooals die nu is, onmoge
lijk voortduren kan, zonder tot economisch
diep-verval te voeren, lieten ze maar op Jen
achtergrond en als in de vergadering hier en
daar schuchter op dien toestand gewezen
werd en gevraagd, hoe daarin dan verande
ring zou worden gebracht, dan werden de
vragers overstelpt door een hoog-politiek
abracadabra, waar zjj niets van begrepen,
maar waarbij ze berustten, omdat er ook iets
in voorkwam van goedkooper eten en drin
ken en zoo. De geachte spreker-demagoog
bad altjjd succes, want zooals de Duitseh-
nationale bladen den volgenden morgen
„echt deutsch” berichtten „Wie das Don-
nem von Naturgewalten brandete der Beifall
se dem Sprecher auf.”
De oogst was dan ook groot. De vrees
voor het Dawes-plan, zoo fel belicht met zoo
veel afschuw verworpen door de Duitsch-
nationalen, bracht dezen een zoo groot aan
tal kiezers, dat zjj als sterkste partjjgroep in
den Rjjksdag terugkeerden. Als het Dawes-
plan door de delegatie der regeering in Lon
den was aangenomen en de betreffende wet
ten den Rjjksdag ter goedkeuring werdin
voorgelegd, was inmiddels door voorlichting
van regeeringszjjde in de publieke opinie een
wending gekomen. De Duitsch-nationalen
verkaarden opnieuw tegen te zullen stemmen,
omdat niets hun opinie over dit „misdadig
en verderfelijk plan” had kunnen wjjzigsn.
Maar, zoo meenden ze, wat maakte dit eigen
lijk uit, de regeering kon de wetten binnen
halen met eenvoudige meerderheid van stem- gelsche en Fransche oorlogsschepen,
men onafhankelijk van de hunne.
Dit hoopten en hiervoor pleitten ze, om
vrjj te bljjven van eenige verantwoording
voor verwerping
verkiezingsleuze! Maar de bepalingen in het
Dawes-plan, betreffende de Spoorwegm
maakten ’n wetswijziging noodig, welke zon
der stemmen der Duitsoh-nat. niet verkre
gen kon worden. Toen raakten ze in ’t nauwl
Zonder een vijftigtal hunner 106 stemmen
moesten de Dawes-wetten vallen, waarop do
Rjjksdag ontbonden zou worden. Nieuwe viar-
kiezingen moesten hun groote verliezen brm-
gen, gezien de totaal veranderde stemming
van die breede massa kiezers terecht daar
om stemvee genoemd die zich zoo gemak-
keljjk van links naar rechts en van rechts
naar links laat schuiven, naar gelang van de
27.
„De genezingen van longziekten en andere
aandoeningen van dien aard eischen aanhou
dende zorgen en groote voorzichtigheid.”
„Hebt ge steken aan ’t hart?”
„Neen, maar iets hooger.... daar....”
Vrouw Grandchamp legde de hand op de
plaats, waar zjj pijn gevoelde.
Jacques legde er zjjn oor tegen.
„Haal nu eens adem, als ’t .u belieft,”
i vroeg hjj.
De zieke gehoorzaamde.
Na eenige oogenblikken geluisterd te heb
ben, veranderde de geneesheer van plaats,
legde zjjn oor tegen een der schouders en
verzocht de zieke opnieuw diep adem te
balen.
V ervolgens richtte hjj zich op en zeide:
t Gaat goed, zeer goeder is nog
eenige ontsteking aan de linker long, maar
deze zal spoedig verdwijnen. Dokter Gerbaut
beeft zich niet vergist.
Uw toestand is zeer bevredigend en hjj
zal van dag tot dag verbeteren op eenige
voorwaarden.
„Welke mijnheer,” vroeg Martha haastig,
met stralend gelaat, want zjj begon zich ge
rust te gevoelen door de verklaring van dea
▲merikaanschen geneesheaz.
