’1
„ONS BLAD»
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
POSTGIRO IMM3.
I
- 1
s
We. 904 postgiro iMasi Vrijdag ffSeptember 1994 postgiro t«4wx ]Se Jwwrgwg
FEUILLETON.
Het roode testament.
BUITENLAND.
Verspreide Berichten.
Korte Berichten.
Abonnementsprijs!
Per kwfiBHTvoor Alkmaar .y. f Z—
Foor buiten Alkmaar f 2 85
Met OefUuifreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
Aan alle abonné’s wordt op aanvrage gratia een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag
Advertentieprijs i
Van I—5 regel» f 1.25; elke regel meer f0.25; Veda*
per regel f 0.75; Rubriek «Vraag en aanbod* bij vor
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 1OO,—f6O,—f 35,—, f 15,
BRIEVEN UIT FRANKRIJK.
VAN EEN ZOMER, DIE GEEN ZOMER
WAS.
X
1
Mr. P. v. S.
<1
.1
XV.
tot stand te kunnen brengen, moest
en kom spoedig
de
(Wordt vervolgd)
te betwijfelen, maar zeker is dat hij nog ge
nt
vei
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. 633
het
de
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
ongeveer
gezegd,
behoef-
iruggekeerd uit
>e Bijdragen de
lez^gen als in
na afloop van
lerljjn terugge-
29.
Toen Martha alleen gebleven was, liet zjj
haar oogen over het papier gaan. Het waren
veel geneesmiddelen en de apothekers heb
ben de loffelijke gewoonte loffelijk, wel te
verstaan ten opzichte van zich zelf om
twee francs te laten betalen voor iets dat
inaar een halven waard is. Zeker zou de
prijs meer zijn, dan het geld, dat ze nog
komt maar niet en ik zou u willen vragen of
u nog altijd de gouden medaille zoudt willen
koopen. die u getaxeerd hebt.”
„Wel zeker, juffrouw.ik blijf bij mijn
bod.”
Martha deed het zijden lint van haar hals,
waaraan de medaille hing.
Haar hand beefde.
Dikke tranen kwamen in haar oogen, on
danks een poging om ze terug te houden.
Zy drukte haar lippen op don gouden
penning. waarvan ze moest scheiden en op
haar gelaat teekende zich een onzegbare
droefheid af.
De juwelier bezag het meisje met belang
stelling. waartegen hij zelf niet bestand was.
„Het is een familiestuk zeker, juffrouw?
Een herinnering?”
„Een herinnering, ja mijnheer,” antwoord
de Martha met gesmoorde stem.
„Wat ik nu doe, doe ik enkel uit de groot
ste noodzakelijkheid, ik mag niet aarzelen,
maar het spijt mij vreeselijk.... Hier, neem
het als 't n belieft.”
„Bestaat er dan geen ander middel om
geld voor dien penning te krijgen, buiten
hem te verkoopen?”
Een oogenblik scheen het meisje geheel
«n al terneergeslagen, doch die neerslach
tigheid duurde maar kort Eensklaps, als met
nieuwen moed bezield, hief ze het hoofd op.
„De genezing van moeder gaat goed,” zei
Da bij zich zelf, „en gauw is ze weer heele-
maal beter. Binnen eenige dagen zal ik werk
knanen zoeken en als die brief niet komt,
voor ons tweeën den kost kunnen verdie
nen. Ik mag niet aarzelen en moet het offer
brengen...,. en bovendien... is ’t wel een
•tfer?”
Martha trad de kamer van Perine weer
wanen ea naderde het bed.
„Lieve moeder,” fluisterde ze, de arme
Trouw omhelzend, „u is genezenwat
S’d’tkkig.als u eens wist hoe blij
Ik ben.... ik geloof, dat ik nog nooit zoo
goed begrepen neb, wat het wil zeggen, een
goede moeder te hebben. U moogt vandaag
weer eten, de dokter heeft het goedgevon
den. Ik zal u een versch ei, wat kippensoep
en een glas wijn laten brengen en voor het
eind van deze week is u weer -ter been.
„Ik gevoel reeds mjjn krachten weer terug
komen. Sinds gisteren is er een groote ver
andering gebeurd.”
Martha deed haar mantel a^n en zette haar
hoed op.
„Ga je uit?” vroeg vrouw Grandchamp.
„Ja, moeder.”
„Waar ga je heen?”
„Eerst naar den apotheker om het recept
te laten klaarmaken en dan zal ik u alles
laten brengen, wat u noodig hebt. Wij zullen
vandaag samen eten.”
„Ga dan, kindlief
terug.”
Martha gaf haar moeder een kus, nam
een mandje om er haar boodschappen in te
doen en vertrok.
Pascal zat te loeren op zijn kamer, waar
van hij de deur half open had laten staan.
Hy had den dokter zien komen en weer
zien vertrekken. Hij wachtte tot Martha de
deur uit kwam.
Toen hy de deur hoorde open gaan van de
kamer naast hem, ging hij zijn kamer uit,
zoodat hij tegelijk met het meisje op de trap
kwam.
Zjj moest hem voorbij en ze beantwoord
de den groet van Pascal met een buiging.
DE VOLKENBOND.
MacDonald sprak er gisteren in de verga
dering van den Volkenbond zijn vreugde
over uit, te kunnen deelnemen aan de Vol
kenbondsvergadering nu deze te kampen
heeft met ongunstige omstandigheden Hij is
hierheen gekomen om te verzekeren, dat de
Engelsche regeering niets van plan is te on
dernemen wat het aanzien en den invloed
van den Volkenbond kan schaden. Er zijn
hier gedelegeerden bijeen uit deelen van de
verwoeste gebieden, wien hij wil helpen de
hoop terug te geven dat de Volkenbond een
maal in staat zal zijn vrede op aarde te
brengen.
De laatste oorlog is door Engeland begre
pen als inderdaad de laatste te zijn geweest.
Als de groote en kleine naties het eens
waren en een commissie zou worden inge-
steld met de opdracht dat zij zich niet mag
faten uit het veld slaan door de hindernissen
die zich op haar weg bevinden, dan zou het
succes verzekerd zijn en dan kan binnen oen
jaar de Volkenbond een conferentie bijeen
roepen met een goed voorbereid program.
Daartoe moeten twee voorwaarden zijn ver
vuld, n.l. ten ’eerste dat alle volken bij den
Volkenbond zjjn aangesloten en ten tweede
dat deze conferentie in Europa zal worden ge
houden.
Daarna sprak MacDonald over de volken
die geen lid Van den Bond zijn. Europa
zeide hy is de laatste jaren voor Amerika
een zeer aantrekkelijke vriend geweest. Ont-
kend kan dan ook niet worden, dat Amerika
aan Europa groote diensten heeft bewezen.
Niet omdat wjj Amerika roepen of druk op
Amerika uitoefenen, maar Amerika zal zich
aansluiten op den dag dat wjj zoo verstan
dig zullen zyn, dat wjj in staat zjjn onze po
gingen om tot vrede te komen met succes
te bekronen.
Dan zal Amerika vinden, dat in ons mid
den een eervolle plaats voor dat land is en
wat Duitschland betreft, ook dat land kan
ónmogelijk buiten den Volkenbond blijven.
Wij kunnen eenvoudig niet veroorloven de
luxe, om Duitschland buiten den Volkenbond
te laten.
Wy behoeven hier deze kwesties niet ver
der te bespreken, als die ledige plaatsen in
deze vergadering blijven bestaan. En hoe
zou Duitschland in zyn eigen belang buiten
den Volkenbond willen blijven? Onderhande-
lingen met een geisoleerd Berlijn kunnen
niet tot een goed resultaat leiden.
De kwestie van de ontwapening moeten
wy aanpakken als politici van de werkelijk
heid, niet als idealisten. Het is niet voldoende
verplichtingen op papier vast te stellen om
de rust te verzekeren, en wjj moeten ons er
wel van bewust zyn, waarin deze verplich
tingen bestaan. Het is tot nu toe nog nimmer
gelukt, een definitie te geven van het begrip
aanvaller. Het staat niet aan ons, politici,
die den oorlog hebben meegemaakt, over
het feit van den aanval een beslissing te
vellen; dat is de taak van de historici van
over vijftig jaar. Het eenige middel om hot
probleem te beheerschen, is de erkenning van
het scheidsgerechtwezen, d.wjj. de instelling
van een of meer scheidsgerechten. Er zyn
toch immers slechts rechte- en politieke
kwesties. Wat wjj noodig hebben, is een vol
maakt ingericht stelsel van het scheidsge-
rechtswezen. met een waarnemer aan het
hoofd, die zelfs de kleinste wolkjes aan den
hemel ziet als een teeken oin alarm te maken
en die daarnaar zyn maatregelen neemt, geen
militaire, maar verstandige maatregelen.
De Nederlandscbe minister van Buiten-
landsche Zaken jhr. Van Karnebeek, betoog-
Het betalen van de rekening van dokter
Gerbaut en de prjjs van de geneesmiddelen
dat ze op de pandbriefjes had gekregen,
hadden al spoedig al het geld opgeslokt,
Maar om de zorgen voor vrouw Graud-
champ voort te kunnen zetten en zoo haar
genezing tot stand te kunnen brengen, moest
dat geld noodzakelijk aangevuld worden.
Martha had nog wel een flauwe hoop,
dat haar moeder het kapitaal bij de bank
te Genève niet verloren had, maar ze gaf
geen cent van dat kapitaal op het oogenblik
in handen en ze moest dus wel een offertje
brengen.
Zeer bevreesd, maar vastberaden trad ze
bij den juwelier binnen.
Ze dacht nu alleen maar aan de genezing
van haar moeder, by welke gedachte alle
andere hoop op misschien een fortuin In de
toekomst voor haar verdween.
Op het oogenblik, dat ze den juwelierswin-
kel binnentrad, herkende de goudsmid on-
middellyk zyn lieve cliënte van den vorigen
dag.
„Heeft u misschien mjjn diensten noodig,
vandaag, juffrouw?” vroeg hy beleefd.
„Helaas, ja, mynheer,” ^mtwoordde het
arme kind met een diepen zucht. „Ik heb
bjjna niets meer over van het geld, dat u mjj
gisteren hebt gegevën en moeder is altijd
nog ziek...v Het geld, waarop we wachten
den juwelier, by wien ze gisteren de pand- i
briefjes had verkócht.
Men weet, dat de juwelier voor do
medaille, die ze bij zich droeg en die volgens
zeggen van haar moeder haar op haar een en
twintigste jaar rjjk zou maken, honderd
dertig francs had geboden.
loeg op deze niet al te dure vervoermiddelen
'erdient, om zich dergelijke buitensporighe
den te veroorloven. Reclame is echter ook iets
waard, al is deze nu juist niet van superieur
gehalte. Toch zijn er velen die de schaduw
zijden van dit regenzomertje duchtig aan
den Ijjve en in him portemonnaie hebben ge
voeld. Ik spreek niet van de reizende ge.
meenschap, waarvan menigeen zyn geld in
armoe heeft verteerd, maar van hen, wier
bedrijf staat of valt met een warmen of
kouden zomer.
Het baden in de Seine behoort in snikheete
zomermaanden tot de grootste attracties
van de Parjjsche bevolking. Troosteloos
stonden in de afgeloopen maanden de zwem
inrichtingen te wachten op een enkelen on-
versaagden minnaar van het kille water.
De café-terrassen, het brandpunt van ge
zelligheid na een zwoelen zomerdag, lagen
meestentijds verlaten, als een glimmende
ijsbaan na het intreden van de dooi, waarop
de regen klettert.
De bierbrouwers hebben het ai heel zwaar
te verantwoorden gehad. Parijs heeft, vol
gens berekening, slechts een vierde gedron
ken van de hoeveelheid een vorig jaar in
een zelfden tjjd geconsumeerd. Indien dit de
broodvoorziening ten goede komt, mag men
er zich niet over beklagen. Want de graan
oogst laat, tengevolge van den sterken re
genval, veel te wenschen over; maakt groo-
tere aankoopen, die den wisselkoers nadeelig
zullen beinvloeden, in het buitenland nood
zakelijk en zal binnenkort ’t blanke brood ’n
kleurwisseling doen ondergaan. Dit laatste
tusschen twee haakjes.
Keeren wij terug tot de slachtoffers van
God Pluvius of van Mars, aan wien sommi
gen dezen ongestadigen zomer toeschrijven.
Het zyn vooral de kleinere seizoenhandelaars
die te Parjjs hun nood klagen. De jjswagen-
tjes rinkelden tevergeefs met hun bellen en
de talrijke kooplieden in luchtballonnetjes in
het Luxembourg, hadden beter gedaan een
handeltje op te zetten in nood-parapluies
van een kwartje.
De publieke speeltuinen en parken, waar
zomers door stoelen verhuurders en houders
van cbocoladetentjee een aardig duitje wordt
verdiend, lagen eenzaam en verlaten. En de
bekende ezeltjes in de Champs-Élysées wa
ren niet in staat hun kostje op te halen. Zelfs
de „Grand Guynol”, de Fransche poppen
kast in de omgeving van het „Grand Palais”
bij klein en groot in trek, kondigde meestal
„rélAche" aan, bjj gebrek aan belangstelling.
Dat de winkels in sportartikelen en sport-
kleedjj al evenmin goede zaken hebben ge
maakt, zal niemand verwonderen. En de bil
lijke prys waarvoor stroohoeden, toch reeds
meer en meer in onbruik rakend, werden
aangeboden, spreekt duidelijk van de gerin
ge klandisie door de heeren al-behoeders ge
noten. Geen artikel daarentegen mocht zich
zoozeer in de algemeene waardeering ver
heugen als de regenjas, waarvan de prijs dan
ook merkbaar is gestegen.
Dit wel en wee van een natten zomer,
moge op zich zelf niet uiterst belangrijk zijn,
het geeft toch een kjjk op sommige klein
bedrijven, met meerderen aan te vullen,
waaraan anders de aandacht niet wordt ge
schonken.
Hoe het ook zjj, niemand zal wel terug
verlangen naar een hopeloozen zomer als
1924 ons heeft gebracht en die, wat weersge
steldheid betreft, sedert lange jaren zijns ge
lijke niet heeft gehad.
Een zomer zonder zon, Ls, wel wat pro-
zaisch uitgedrukt, als een eitje zonder zout.
De eenigen wellicht, die zonder spijt terug
blikken op die maanden van grauwe luch
ten en trieste regen, zyn vermoedelyk zij, die
financieel of om andere redenen gedwongen
waren te huis te blijven en althans deze
schrale troost hadden niet onvoldaan huis
waarts te moeten keeren.
Want OosVWest, thuis best, hoevelen zul
len dit niet hebben verklaard, na vele dagen
van vergeefs wachten op zon en warmte in
temperatuur er 95 grSFahrenheit. Duizenden
brengen den nacht in de open lucht door.
Men verdacht nog meer hitte.
De Letlandsche regeering heeft te Mos
kou krachtig verzet aangeteekend tegen het
bombardement gedurende 10 minuten van
een plaatsje in Letland, dat dicht bij de grens
gelegen is.
De politie te Zuaim heeft aldaar twee
bolsjewistische koeriers in hechtenis geno
men. Zij kwamen van Moskou en hadden een
groote hoeveelheid bolsjewistisch propagan
damateriaal bij zich, dat voor Bohemen be
stemd was.
„Hoe gaat het nu met uw moeder, juf
frouw?"
Martha bleef met de hand aan de trap
leuning staan en antwoordde met een glim
lach:
„Beter, mynheer.veel beter!”
„Dat is gelukkig nieuws, ik ben er blij om.
Is de dokter er al geweest?”
„Ja mynheer.... nog geen vijf minuten
geleden. Hy is over mjjn moeder zeer tevre
den, en ze mag nu een beetje eten.”
„Ge hebt toch niet gesproken over het
bezoek van dokter Thompson?”
„O, mynheer.daarvoor heb ik wel op
gepast."
„Dat is goed, juffrouw: Wilt u zoo goed
zyn. als u terugkomt, mjjn groeten aan uw
mooder over te brengen?”
Martho boog opnieuw en vervolgde haar
weg.
Pascal ging naar de gelagkamer in afwach
ting dat Jacques Lagarde zou terugkomen.
Het meisje bracht het recept haar den
apotheker, die zeide de geneesmiddelen bin
nen een half uur klaar te zullen maken.
Dan begaf ze zich naar den winkel van
STORM IN ROEMENIE.
In het Oosten van Roemenië heeft een
vreeseljjke storm gewoed, die met een alles
vernielenden wolkbreuk gepaard ging. Voor
al in de Debroedsja was het noodweer. Ten
gevolge van hoog water is dit district van
de rest van Roemenië afgesneden.
In de buurt va"n Constanza zijn in een
dorp meer dan 100 huizen vernield. Er zijn
reeds 12 lijken in de puinhoopen gevonden
doch tal van personen worden nog vermist.
Men raamt het getal der doódên in de
buurt van Constanza op minstens 40, terwijl
de materieele schade minstens 50 millioen
ley bedraagt.
In de haven van Spezia heeft een ont
ploffing plaats gehad aan boord van de tor
pedoboot N 63. Verscheidene manschappen
werden op slag gedood. Vjjf lijken zjjn reeds
geborgen.
Dr. Marx is Woensdag
den katholiekendag naar Bi
keerd en gisteren met verlof naar Sigmarin
gen doorgereisd.
Als gevolg van het verwerpen der
eisehen, gesteld dodt de metaalbewerkers
zijn te Weenen particuliere stakingen uitge
broken.
Een ontzettend familiedrama wordt uit
München gemeld, waar de vrouw van den
meubelmaker Vogt haar man een twee kin
deren doodde. De zestienjarige zoon schoot
daarop zijn moeder dood en joeg ten slotte
zich zelf een kogel door het hoofd.
Luitenant Lawrence, adjudant van den
politieken agent, is te Perim vermoord, naar
men aanneemt door ongeregelde Arabische
troepen.
Stefani spreekt het bericht
aanslag op Mussolini tegen.
Uit New York wordt een nieuwe hitte
golf gemeld. Den 3en September bereikte de
hotels en pensions te hebben doorgebracht.
Een harteljjk vaarwel? maar vooral geen
tot weerziens roepen wjj den zomer van
1924 toe.
Parijs, 3 September 1924.
ce heeft aangevallen. Een van de gevange
nen, aan wien, gratie is geschonken, heeft bij
het onderzoek verklaard, dat de bende te
Minsk eenige maanden geoefend was door of
ficieren van het roode leger en voorzien was
van machinegeweren, karabijnen, yjamwer-
pers, handgranten, enz. door de sovjfts. Na
het overschrijden van de Poolsche. grens ver
deelde de bende zich overeenkomstig de
bevelen van de aanvoerders in drie afdee-
lingen. die tegelijkertijd het dorp moesten
aanvallen, de regeeringsfrebouwen vernielen
het dorp plunderen en in brand steken en
paniek zaaien onder de bevolking.
DE UITVOERING VAN HET
PLAN-DAWES.
Owen Young, de voorloopige agent voor
de betalingen voor rekening van het herstel,
ih gisterenmiddag om half zeven te Berlijn
aangekomen. In zjjn gezelschap bevonden
zich de Fransch-Belgische gedelegeerde Gutt,
de Engelsche commissaris Mac Faydean, als
ook Rnfo« Cutten Dawes, de broeder van
generaal Dawes.
Aan het station Friedrichstrassen werden de
heeren begroet door vertegenwoordigers
van de rijksregeering en door den Ameri-
kaanschen zaakgelastigde.
de in een lange, met aandacht aangehoorde
rede, dat men eigenljjk geen enkel nieuw
verdrag noodig heeft tot het in het leven
roepen van een scheidsgerechtsysteem. Se
dert 1899 bestaat het Internationale Scheids-
gerechtshof in Den Haag, dat op de tweede
vredesconferentie van 1907 is uitgebreid.
Voorts is in 1919 het Volkenbondspact vast
gesteld, op grond waarvan deze vergadering
bijeenkomst en dit pact legt in art. 12 tan
alle leden de verplichtng op, in bijna alle
kwesties een beroep te doen op een scheids
gerecht. Sedert leven wjj dus inderdaad
onder het scheidsgerecht en de techni
sche - middelen tot het doorvoeren
daarvan zjjn aanwezig en vatbaar voor vol
making. Zelfs in de enkele gevallen dat de
oorlog volgens het Volkenbondspact nog ge
oorloofd zou zjjn, is het uitbreken er van aan
zooveel voorwaarden gebonden, dat het wer
kelijk ontbranden van een oorlog zeer on
waarschijnlijk is, als ten minste het gegeven
woord nog eenige waarde heeft. Ook onder
het regiem van het door den Volkenbond
voorgestelde garantiepact zou men niet ver
komen, als de daarin vastgelegde verplichtin
gen niet werden nagekomen.
Wanneer wjj in deze vjjfde vergadering ons
binden aan den eed om ons aan den Volken
bond te houden, en wanneer wjj de instem
ming van alle leden voor de obligatoire
clausule van het Internationaal Gerechtshof
kunnen vinden, dan zullen wjj de menschheid
nieuwe hoop gegeven hebben op het -tot
stand komen van de ontwapening, volgens
art. 8 van het Volkenbondspact.
De rede van Van Karnebeek, die ook toen
hij op de spreektribune kwam, reeds met
groeten bijval was ontvangen, lokte uitbun-
dge toejuichingen uit van de geheele verga
dering.
Ten slotte sprak de Deensche minister
president Stauning die zich namens de
Deensche regeering ten volle aansloot bij de
meening van MacDonald.
DE SPANJAARDEN IN MAROKKO.
De ontruiming van Marokko wordt ernstig
in overweging genomen door bet Spaanscbe
Directoire. Pimo de Rivera is voor een ont
ruiming, mits met behoud van de eer. Momen
teel biedt generaal Esting weerstand aan de
Mooren. Meerdere Spaansche voorposten zjjn
overmeesterd.
DE BURGEROORLOG IN CHINA.
Een Japansch nieuws agentschap publi
ceert een telegram uit Peking, waarin wordt
gemeld, dat Tsang Tso Lin aan de regeering
een ultimatum heeft gezonden, waarin hy
dreigt,, dat, indien de regeering den aanval
tegen den militairen gonverneur van Tse
Kiang niet stuit, hij met geweld tusschen-
beide zal treden.
In het fort Woesoeng bjj Sjanghai, zjjn
machtige kanonnen opgesteld, om voorbereid
te zjjn tegen een aanval van de vloot van
Tsjili, welke zich op het oogenblik te Ningpo
bevindt. Talrijke buitenlandsche schepen
bevinden zich te Woesoeng.
DE POOLSCH-RUSSISCHE
GRENSINCIDENTEN.
Ondanks de beloften van de Sovjet-Unie hou
den de invallen van gewapende benden aan.
De laatste dagen hebben er 3 invallen plaats
gehad, te Horeoz, Krasna Wola en Demosz-
kow, met de gebruikelijke plunderingen en
wreedheden jegens de inwoners. Het onder
zoek ter plaatse heeft niet alleen aangetoond
dat bolspewieksche overheidspersonen tot
deze aanvallen opstoken, doch ze ook steu
nen, door den aftocht van de benden te
deken, door het vuur van hun geregelde troe
pen. Men heeft plannen ontdekt, die duidelijk
aantoonen, dat een plaatseljjke opstand voor
bereid was, door de sovjets aan de grens,
welke deze steunen met geregelde- benden,
maar die voor de Iws onder bevel zouden
staan van Ottomaansche rooverboofdlieden.
Men meldt uit Nowo Grodek, dat daar
twee leden terechtgesteld zjjn van do bende,
die een tiental dagen geleden het dorp Stolp-
van een
De avonden beginnen reeds angstig te len
gen, de zomer nadert bet einde en van een
lachende, stralende zomerzon, die meer is
dan een snel voorbijgaande glimlach, is wei
nig te bespeuren geweest.
Verstokte optimisten kondigen mooie Sep
temberdagen aan, na de droeve bekentenis
zich in hun voorspellingen omtrent Juni, Juli
en Augustus deerljjk te hebben vergist. En
September zet niet beter in. De boomen ver-
toonen bedenkeljjke teekenen van naderende
herfst, geheel Parjjs neemt een maand vroe
ger dan anders, een houding aan, alsof het
winterseizoen op het punt staat te worden
ingeluid.
Dat de magazjjnen wintermodes uitstallen,
zal niemand verwonderen. Al sedert eenige
jaren is het de gewoonte daarmede in Mei
to beginnen, terwjjl in Januari de zomer-
modes zich aankondigen. Evenmin dat de
schouwburgen zich haasten hun deuren open
te zetten om de breede scharen Parjjzenaars
en vreemdelingen te ontvangen. De laatsten
vullen de hotels tot aan den nok. Zjj zjjn
eerst gekomen na de Olympische spelen, in
de overtuiging dan ruimer plaats tegen lage
re prjjzen te zullen vinden. Het zal voor de
meesten wel bjj een illusie zjjn gebleven.
Tenminste, in een klein en eenvoudig hotel
waar ik nog al eens van buiten komende, af
stap, had men den pensionprjjs
verdubbeld. Eerlijkheidshalve dient
dat oude klanten die aderlating niet
den te ondergaan.
Het slechte zomerweer is mede een factor
geworden om Parjjs te overstroomen met
buitenlanders, terwjjl de Parjjzenaars zelf,
eerder dan het plan was. ter-
verregende badplaatsen, er toe
boulevards een aanzien te bei
de drukste wintermaanden.
Het eigenaardige echter is, dat over het
algemeen geen enkel vreemdelingen oord dit
jaar reden tot klagen heeft over net bezoek.
De reislust schjjnt dermate toegenomen,
dat deze ruim opweegt tegen de schade van
den ongekend slechten zomer.
Mn Zwitserland verzekerden mjj desbevoeg
den, heeft men zelfs vóór den oorlog geen
toeloop van vreemdelingen gekend als dit
jaar. Venetië en Florence, veelal minder ge
zocht in Juli en Augustus wegens te groote
hitte, profiteerden van de koelere natuurge
steldheid en geen plaatsje bleef onbezet.
En Lugano, waar het eigenljjke seizoen
in voor- en najaar het hoogtepunt heeft, wist
in Augustus geen voldoende plaats te bieden
aan allen, die aan het wonderschoon© meer
hun vacantiedagen wenschten door te bren
gen.
Had in Venetië de nieuwe wereld verre
weg de overhand, in Lucern was het soms ot
geheel Nederland was uitgeweken naar de
Zwitsersche bergen. Wjj weten niet of do
Hollandsche badplaatsen dezen zomer een
goed seizoen hebben gemaakt, maar te oor-
deelen naar de Hollanders die de grenzen
zijn overgetrokken, vrees ik het ergste. Of de
uitwisseling van vreemdelingen, waaronder
voor ’t eerst na den oorlog de Duitschers ’n
belangrjjke rol spelen, moot ook op ons land
een gunstigen invloed hebben uitgeoefend.
Zoo hebben dan de meeste badplaatsen, op
vreemdelingenverkeer aangewezen, een batig
saldo te boeken en zelfs de Fransche bad
plaatsen toonen zich niet ontevreden, al
heeft hun seizoen wat kort geduurd. Die-
tevredenheid vindt, wat ’t mondaine Deau
ville betreft, zeker zjjn grond in de onmeteljj-
ke fortuinen op het groene laken in het Ca
sino verspeeld en die het geheele badwezen
ten goede komen. De auto-koning Citroen,
heeft er ongetwijfeld met zjjn millioentje,
verloren, naar men zegt, binnen enkele da
gen, de kroon gespannen.
Of een aangekondigde prjjsverhooging van
zjjn wagens daarmede in verband staat, valt
