i
„ONSBLAD”
Bureau: HOF 6 ALKMAAR. Telefoon:
Keelontsteking
»O5
BUITENLAND.
285
0 60 f booger.
Advertentieprijs i
Van l—J regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; ?ec
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod’1 bq
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
f 400,
f 200,—, f 1OO,—f 60,—, f 35,—, f 15'/
AMERIKA EN DE REDE VAN
MACDONALD.
DE MOORDENAARS VAN MEVROUW
EVANS.
Verspreide Berichten.
polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,-
FEUILLETON.
Het roede testament.
Abonnemuntspry»;
Per kwartaal voor Alkmaar..*
voor buiten Alkmaar
jHet Oeflluatreerd Zondagsblad 06
^an alle abonné*» wordt op aanvrage gratis een
Kerkelijke politiek.
1
T
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
forceert,
van
we u de moeite bes;
AOWMSTRATIE Na 4S3
REDACT1B Na NM
catarrh, bronchitis, schorheid.
Gebruik AKKER’»
wnm Abdijsiroop
maar de twintig duizend francs op te strijken.
Is er hier geen nieuws?”
„Toch wel jongen, er is nieuws,” antwoord
de Pascal.
„Goed of slecht?"
„Goedwij zijn met de dames boven
klaar; Martha Grandchamp kan ons niet meer
ontsnappen.”
„Wat wil je zeggen?”
„K.jjk hier evenlees maar.”
Pascal gaf zijn vriend de courant en wees
hem het bericht aan.
Jacques las aandachtig en er kwam een
trek van voldoening op zjjn gelaat.
Toch, na eenige oogenblikken te hebben
nagedacht, fronste hij de wenkbrauwen en
zeide:
„Ja maar.... 't lijkt me toch, dat we do
huid van den beer een beetje te gauw ver-
koopenIs die voortvluchtige bankroetier
en de bankier van vrouw Grandchamp wel
dezelfde persoon?.... Dat is nog heelemaal
niet bewezen.”
„Het is integendeel zeer duidelijk bewe
zen,” zeide Pascal.
Als het niet een en dezelfde persoon was,
hoe konden die brieven dan drie weken ach-
u het
u het noo-
drie politieke partijen, die de regeering steu
nen. Deze weigering is het gevolg van het
feit, dat deze partijen een ultimatum aan de
regeering hebben opgesteld, waarin zij voor
de keus worden geplaatst, 6t het leger met
zes divisies te verminderen óf het oorlogs-
budget met een bedrag, gelijkstaande aan
1 millioen pond sterling, te verlagen.
las, beving hem een siddering en er blonk
een zonderlinge glans in zijn oogen; lang
zaam las bij bet bij rich zelf nog eens over:
„Genève.” Een bankier, wiens huü het
grootste vertrouwen inboezemde, wiens kre
diet op vaste gronden gevestigd scheen en
wiens eerlijkheid niemand durfde betwisten,
is sedert veertien dagen voortvluchtig.
Er is een tekort van meer dan drie mil
lioen.
Het faillissement is tegen hem uitgespro
ken. De politie zoekt ijverig naar den misda
diger.
„Natuurlijk,” zeide Pascal bij zich zelf,
terwijl een kwaadaardige grijnslach op zijn
gelaat verscheen, „natuurlek is die ban
kroetier niemand anders dan de bankier waar
van die twee vrouwen daarboven dat geld
verwachten, dat niet komt.... 't is nogal te
begrijpen.
Maar me dunkt, dat we nu alles hebben,
wat noodig is voor de vercischte ontroering.
Het geluk dient one. In den toestand, waarin
de vrouw nu is, zal ze, waneer ze hoort,
dat zij en haar dochter niets meer hebben,
dien schok niet kunnen weerstaan en we
zullen onzen toevlucht niet tot krasse maat
regelen behoeven te nemen.”
ge-
•egakis, heeft geweigerd een samen-
nebben met gedelegeerden van de
DE PRINS VAN WALES BEDREIGD.
De bladen vernemen uit New York, dat
de politie aldaar het aantal detectives, die
zjjn toegevoegd aan den prins van Wales,
heeft nitgebreid. Deze maatregel is genomen
omdat de Britsche consul een schrijven heeft
ontvangen, dat een bedreiging inhield tegen
het leven van den prins. De politie is van
meening, dat deze brief door een ontoereken
baar individu is geschreven.
In Amerikaansche kringen te Londen
heerscht een zekere vrees, dat de verklarin
gen van MacDonald te Genève een niet on
verdeeld goeden indruk in de Ver. Staten
zullen maken. Niet zoozeer om den inhoud
en den gedachtengang, waarmede de Ameri
kanen het in het algemeen eens zjjn, doch
wegens de wqze, waarop hq Amerika in ze
keren zin heeft uitgeschakeld wat het hou
den van de ontwapeningsconferentie betreft.
In Amerika had men verwacht, dat de con
ferentie voor de ontwapening te land zou
worden beschouwd als een voortzetting van
de conferentie te Washington over de ont
wapening ter zee en derhalve ook in de Ver.
Staten zou plaats hebben.
Nu MacDonald dit uitdrukkelijk heeft uit
geschakeld en tevens in zekeren zin het ini
tiatief uit banden van de Amerikaansche re
geering heeft genomen, gelooft men, dat
Washington zich eenigszins gekrenkt zal ge
voelen en wellicht niet zoo bereid zal zjjn
tot medewerking als in den laatsten tqd Het
geval wn. Bovendien beschouwen vele Ame
rikanen de uitlatingen van den Britschen
premier als eeq soort van veroordeeling van
de wjjze waaop Amerika zich langen tijd van
alle Buropeesche aangelegenheden heeft ver
re gehouden. z
Volgens een door bet Mexicaansche consu-
laat-generaal te Hamburg ontvangen tele
gram heeft de Mexicaansche regeering de
moordenaars van de Engelsche mevrouw
Evans, die ook den Duitschen Hans Strauss
te Puebla licht gewond hebben, gevangen
genomen en zjjn zq ter dood veroordeeld.
Strauss bevindt op weg naar volledig herstel.
De Engelsche regeering heeft de Mexicaan
sche haar voldoening uitgesproken over
haar activiteit in deze zaak.
DE PRINS VAN WALES.
Tjjdens de polowedstrqden te New-York
drongen de menschen zoo dicht bjj den Prins
van Wales op, dat hij zich tweemaal genood
zaakt zag de spelen te verlaten en in een
aqio te ontsnappen. Ben eersten keer sprong
hjj over de rails, wandelde naar een hoek
van het veld en zette zich daar ergens neer.
Een vrouw met een sterke veldkijker ont
dekte hem echter!
De tweede keer ging hjj tusschen de
grooms en de chauffeurs zitten. Hjj zat daar
zeer lang. Niet zoodra zag de Prins dat hij
alweer ontdekt was, of hij sprong weg!
MU1ZENLEGERS IN RUSLAND.
Een berichtgever van de „Chicago Tribu
ne” meldt uit Wolhytrië in Weet-Rusland, dat
dit gebied op het oogenblik wordt over
stroomd door enorme legers veldmuizen, die
in colonnes van anderhalven kilometer breed
en drie kilometer lang, langzaam maar
weerstaanbaar door de ongelukkige streken
vooruitdringen. Op een uur afstand is de aan
tocht van een der vjjf muizenkorpsen al te
bespeuren door de wolken vogels, die boven
de knaagdiertroepen zweven, en er een on
ophoudelijke slachting onder aanrichten, ha-
vikken en kraanvogels, terwjjl ’s nachts de
uilen en andere nachtvogels hun taak over
nemen; bijgestaan door viervoeters ah vossen
en wezels. Ondanks de voortdurende verlie
zen, schijnen de muizenmassa’s steeds te
groeien. De bevolking van dorpen waardoor
DE VOLKENBOND.
Geruchten, die te Genève de ronde doen,
zeggen dat Duitschland voornemens is nog
tjjdens deze vergadering te verzoeken om
toelating tot den Volkenbond.
Volgens het Journal de Genève zullen do
beraadslagingen over het Mosoelvraagstuk
waarschijnlijk geruimen tijd in beslag nemen
en zal de raad van den Volkenbond niet
vóór zjjn eerstvolgende vergadering een be
slissing daarover nmen.
Herriot beft in zjjn hotel een diner gege
ven voor de leden van de Fransehe delega
tie, het presidium van de volkenbondsver
gadering, de hoofden der delegaties, de ver
tegenwoordigen van het secretariaat van
den Volkenbond en de voornaamste leden
van de Fransehe kolonie te Genève.
Naar verluidt zullen de Fransehe en En
gelsche delegaties heden een gemeenschap
pelijke vergadering houden, m een alge
meen pogram in groote Ijjnpn uit te werken.
i-
dat de godsdienst voor de politiek wordt
misbruikt, of wel de profane politiek in de
gewqde sfeer van den godsdienst wordt bin
nen gehaald.
Wjj, katholieken, kunnen dan ook, ondanks
de verkeerde meening van „de Nederland jr”
over de Roomsche gedachte omtrent kerk
en staatkunde, veilig onderschrijven, wat
genoemd orgaan aan het adres van de Kerke-
Ijjke politieke vergadering te Utrecht schrjjft:
„Dat thans de leden eener bepaalde kerk
gemeenschap, op grond van hun lidmaat
schap dier kerk, samenkomen om, als kei
ware, met den leidd| der Anti-revolutional-s
Staatspartij te onderhandelen, dit Ijjkt ons
èn voor het kerkelijk leven, én voor h::
staatkundig leven,- geen gunstig verschijnsel.
Waar kerkeljjke gedachten het staatkundig
leven gaan beheerschen komt de vrijheid in
het gedrang. Waar politieke overwegingen
gaan medespreken in bet kerkeljjk leven kan
net geloof worden geschaad. lagen beiden
moet worden gewaakt.”
Dit alles geldt echter al’een, wanneer de
meening omtrent de samenkomst der anti
revolutionairen op 30 September a.s. juist
is. „De Standaard” zal daarop het antwoord
wel niet schuldig blqien en in dit antwoord
ttelt niet alleen bet chriftelqk-historisehe
deel der rechtsche c?»litie belang!
Pascal vouwde de courant op en wilde
deze in zjjn zak steken, toen de postbode
binnenkwam met verscheidene brieven.
Toen de waard, die in de keuken was, de
deur van de gelagkamer hoorde opengaan,
kwam hjj aanloopen.
„Woont hier zekere juffrouw Grand
champ?” vroeg de postbode.
”Ja”
„Hier is een brief voor haar.
De postbeambte overhandigde Lureau een
brief en verwijderde zich.
Zooals men wel kan begrijpen, hadden
Jacques en Pascal aandachtig toegeluisterd.
„Ik zal mq met die boodschap belasten,”
zei Pascal stil tot Jacques. „Dat zal de ver
wachte brief zqn.”
De herbergier bezag het adres en het post
stempel.
„De brief komt uit Genèvfe,” zeide hjj,
„maar hjj is niet zwaar’t Zou me ver
wonderen, als er geld in zat.
De arme vrouwen wachten met ongeduld
naar dezen brief, en ik geloof toch, dat hij
maar slechte tijding kan bevatten, afijn, ik
zal hem aan juffrouw Granchamp bren
gen.”
„As
gerechtstelsel is opgekomen, dat wjj zelf on
langs te Londen hebben^ voorgesteld, daar
het ons voorkomt, dat het slechts door dit
denkbeeld mogeljjk zal zjjn, zelfs het een
voudige vraagstuk van de reparaties op te
lossen.
Met grooten nadruk zeide Herriot dan:
Wij wenschen dat het één van de daden
van deze Vjjfde Volkenbondsvergadering
moge zjjn, het besluit, betreffende *t scheid-
gerechtsysteem daadwerkelijk door te voe
ren, met een oplossing van de moeilijkheid
in dien zin, dat voortaan als „aanvaller”
beschouwd wordt, wie het scheidsgerecht
afwijst!”
Wq stammen dan ook ten volle in met
’het voorstel van MacDonald, om te trachten,
de clausules inzake de verplichting tot on
derwerping aan het oordeel van het interna
tionale Gerechtshof zóó te redigeeren, dat zij
voor alle staten aannemelijk zjjn. De idee
van een scheidsgereehtwezen moet geplaatst
worden in het middenpunt van het inter
nationale recht, doch het is niet voldoende:
het is middel en niet doel!”
Wq mogen art. 8 van het Pact niet ver
geten, dat veiligheid en vermindering van
bewapening eisent. Het mag niet zoover
komen dat het scheidsgerechtsysteem een
„val” wordt voor een volk, dat erop heeft
vertrouwd. Onze groote dichter Pascal heeft
gezegd: „Rechtvaardigheid zonder macht is
onmachtig en macht zonder rechtvaardig
heid is tyranniek.” Wij moeten gerechtigheid
en kracht naast elkander plaatsen. Dit is
naar mijn meening het program, dat wij
moeten verwezenlijken.
Arbitrage-systeem, veiligheid en ontwape
ning', dat zjjn de drie punten, naar welker
gelijktijdige verwezenlqking wij moeten
streven.
Wq gelooven ook, dat het noodzakelijk
is een groote algemeene ontwapeningscon
ferentie voor te bereiden, doch wjj zqn over
tuigd, dat een niet voldoende voorbereide
conferentie, zooals reeds gisteren is gezegd,
een mislukking zal worden.
Laat ons om godswil niet beginnen met
do geschiedenis van den bouw van den to
ren van Babel. Dan zou het kunnen gebeu
ren, dat wjj een nieuw i—Vtont schiepen,
dat vqandig staat tegdnover de oude orga
nisatie en het ware toch al te gek, een oor
log tusschen twee vredes-organisaties te
voorschijn te roepen.
Wat Duitschland betreft, onze vérklarin-
gen daarover zullen alle dubbelzinnigheid
missen. Wjj hebben in Duitschland bestre
den het militairisme en de onwaardige leer
die in het openbaar in zjjn parlement werd
uitgesproken, dat nood wetten breekt Maar
wjj hebben nooit de ellende van ’t Duitsche
volk gewenspht. Frankrijk kent geen haat,
Frankrijk leeft niet van haat en Frankrijk
leeft niet in haat Wat wjj willen is vooral
goede trouw.
Voor al het overige verwijzen wji naar
de art 1, 8 en 9 yjp k©fr Volkenbondspact,
dat dB bopattngen bevat in zake de bijzon
dere doorvoering van de verplichting om
trent de ontwapening en voor de toelating
van een staat tot den Volkenbond.
Deze artikelen gelden voor Duitschland
zoo goed als voor alle andere landen. Voor
onzen bond mag geen uitzondering en geen
bevoorrechting bestaan. De eerbied voor de
verdragen en verplichtingen is een gemeen
schappelijke wet. Het standpunt van volko
men onpartijdigheid, benevens het oprechte
streven naar vrede, den wil om zoo spoedig
mogelqk althans de eenheid van Europa
te herstellen, dat Alles is het standpunt van
de Fransehe regeering en ik spreek dit uit,
zonder eenige „arrière-pensée”.
Spr. verklaarde nadrukkelijk, Duitschland
tot den Volkenbond te willen laten toetre
den.
DE JAPANSCHE WEERMACHT.
De Japansche minister van Oorlog,
neraal 0<
komst te
uw raad", riep Martha vol vuur uit. „Ik ga
direct naar den „Berg van Barmhartigheid”
Dan zal ik dat kostbaar stuk tenminste
niet verliezen.... ik dank u hartelijk en u
moet het mq niet kwalqk nemen, dat ik u
zooveel last heb veroorzaakt....”
„U heeft mij volstrekt geen last gedaan,
juffrouw en ik ben zeer blij, dat ik u ter wille
heb kunnen zjjn."
Het meisje haastte zich naar de „Berg
van Barmhartigheid.”
Na verloop van een kwartier kwam zq er
uit, zonder de medaille, van graaf Philip de
Thonnerieux, maar in het bezit van honderd
zeven en twintig en een halve franc, en een
pandbriefje, waarop het verpande voorwerp
aldus stond beschreven:
„Een gouden medaille, eerste kwalteit,
wegend vqf en vqftig gram, voorzien aan
den eenen kant van de letters 61860- 10
Maart, en aan den anderen kant de Woorden
I a-Der-Hoek.”
Martha's gelaat straalde van vreugde.
Zq ging naar den apotheker om de genees
middelen te halen, deed eenige kleine in-
koopen en keerdo dan naar Perine terug.
In de gelagkamer zat Pascal Saunier nog
altqd te wachten op Jacques Lagarde et
Generaal Weyler is benoemd tot chef
van den generalen staf van het Spaanscbe
leger. In een verklaring van het
wordt I
standig!
der regeering vragen, met name den strijd
in Marokko, de koning en generaal primo
de Rivera hun reis naar Bilbao hebben uit
gesteld. Primo de Rivera heeft thans ver
zocht de feestelijkheden ter gelegenheid van
de herdenking in zake de instelling van het
directoire uit te steUgA totdat de toestand
wqer normaal is geworden.
Primo de Rivera en drie generaals, leden
van het Directorium, hebben besloten, naar
Tetoean te gaan, waar zq den toestand zullen
beetudeeren.
DE MILITAIRE CONTROLE.
In een mededeeling der Duitsche rqksregee-
ring wordt er op gewezen, dat de 8 dezer
aanvangende algemeene intergeallieerde in
spectie van de Duitsche bewapening het slot
van de militaire controle is.
De bevolking wordt aangespoord, zich
van daden van vijandschap tegenover de
controlecommissie te onthouden, omdat
zulks tot voortduren van den tegenwoordi-
gen toestand en zqn gevolgen kan voeren.
EEN AANSLAG.
Toen het hoofd van de Poolsche republiek
gisteren een bezoek bracht aan Lemberg,
wierpen twee individuen een bom naar zqn
auto. De bom ontplofte evenwel eenige
oogenblikken later, zoodat niemand gedeerd
werd. Een der aanvallers kon worden gear
resteerd. De verontwaardiging over den aan
slag is algemeen in de stad.
In de gisteren gehouden vergadering
heeft de Fransehe Minster-President een
rede uitgesproken. Herriot begon met zijn
eerbied uit te drukken voor deze vergade
ring, welke hq thans voor de eerste maal
toesprak namens Frankrijk.
Frankrijk blqft trouw ana het pact van
den Volkenbond, dat is, een pact van sa
ntenwerking, rechtvaardigheid en recht en
dat niet van ’t Verdrag v. Versailles is tó
scheiden, zonder dat te vernielen.
„Toen de vergadering verleden jaar die
vermaarde 1411!) RwolUtfë aannam, welke
hèk önlwèrp voor een wederzqdsch garantie-
verdrag ten gevolge had, heeft zq zich
slechts laten leiden door den geest van art.
8 van het Volkenbondspact, welks strek
king eischt de vermindering van de oorlogs
toerustingen tot het minimum van hetgeen
noodzakelqk is voor de nationale verdedi
ging.
Er zqn echter drie hoofdbezwaren: le.
dat de garanties, welke het pact aanbiedt,
onvoldoende zqn; 2e, dat de verplichtingen
van de verdragsstaten niet precies zqn vast
gesteld en 3e. dat de bepaling van den
„aanvaller” volgens het verdrag niet pre
cies mogelqk, ja, zelfs onmogelqk is.”
Het grootste bezwaar is zeker, dat wat
betreft den „aanvaller". Daarom heeft men
ook het verslag van dr. Benesj van een
commentaar moeten voorzien.
Het heeft ons verheugd, dat Groot-Brit-
tanië gisteren voor de idee van 't scheids-
80.
„Neen, mijnheer, u weet het, moeder is
De dokter heeft geneesmiddelen
voorgeschreven, die ik besteld heb.... ik
ga ze straks halen, en heb dan geld noodig
om den apotheker te kunnen betalen....
„Ik begrqp 't.ik begrqp ’t heel goed,
juffrouw, maar u kunt geld voor die medaille
krqgen, zonder ze te verkoopenAls ik
ze van u kocht, zou er.geen kans meer be
staan, dat u ze ooit weer terug zou kunnen
koopen, want u begrijpt, dat ik het goud al
leen maar koop om e smelten..
Maar als u dat goud nu eens in de „Berg
van Barmhartigheid” beleent, kunt 1
terug krijgen op den dag waarop
Een uitdrukking van levendige vreugde
verscheen op het gelaat van Martha.
„Denkt u, dat ze mq op die medaille zul
len leenen?” vzoeg ze.
„Zonder twqfel, alle gouden en zilveren
voorwerpen w°rden daar als pand aangeno-
Het Christelqk-historisch hoofdorgaan „De
Nederlander** legde dezer dagen den vinger
op een uitvoerig bericht, voorkomend in de
A.-R. „Standaard” en „Rotterdammer” om
trent een samenkomst van leden der Chris-
telqk-Gereformeerde Kerk, op 30 September
as. te Utrecht, ten einde te bespreken de
houding, door de leden dezer Kerk aan te
nemen tegenover de verschillende politieke
stroomingen in ons vaderland. De leider der
Anti-revolutionaire partij, de heer H. Colqn,
hoopt in die bijeenkomst als spreker op te
treden.
„De Nederlander" is over deze vergade
ring slecht te spreken. „Een dergelijk zuiver
kerkelqk samenkomen, met politieke bedoe
ling, is, schrijft het blad, een zeer zeldzaam,
zoo niet geheel nieuw verschijnsel in Neder
land. En het verschijnsel lijkt ons niet van
gunstigen aard.”
Wanneer het Chr. Hist, orgaan de bedoe
ling van die bijeenkomst goed begrqpt, dan
is er voor deze bezorgdheid alle grond.
Daarom moeten wq er tegen opkomen, dat
de „Nederlander” deze kerkelqke politieke
vergadering afwijst als iets, wat men maar
aan deoRooihschen moet overlaten. Het sa
menvallen der grenzen van kerkelijk en
staatkundig streven is een in den grond
Roomsche gedachte, schrijft het blad. Het
kan zqn nut hebben tegen deze bewering
nogmaals op te komen. Wanneer wij „de
Nederlander” om een voorbeeld vroegen,
gelqk aan dat, hetwelk de anti-revoiutionai-
ren blijkbaar stellen gaan, dan zou immers
het Chr. Hist, orgaan verlegen zitten. Wan
neer hebben Schaepman of Nolens of welke
Katholieke politieke leider ook, ooit een
bqeenkolhst van vertegenwoordigers der
Katholieke parochies van Nederland belegd
om daar de belangen van de Roomsche
Staatspartij te bepleiten? Het denkbeeld it
voor ons, Katholieken, meer dan belache
lijk. Waar het Episcopaat zelf uit de sociale
vereenigingen steeds met kracht de politiek
gebannen heeft, zou het diezelfde politiek
in de kerk zelf toelaten?
Ook wanneer men de zaax wat breeder
bekijken wil komt men tot geen andere uit
komst. Waar en wanneer heeft het hoogste
kerkelqke gezag zich ooit in zuiver politieke
aangelegenheden gemengd? Zqn de pausen
wit tusschenbeide gekomen in den strijd
.usschen katholieke republikeinen en mo-
larchisten in Frankrijk? Treedt de kerk met
rfficieel gezag tusschen de katholieke Vla
mingen en Walen in? Bestaat er een kerke
ljjke uitspraak over den plicht van dm
katholiek om te kiezen tusschen zuiver
monarebalen, constitutioneelen of republi-
keinschen regeeringsvorm, wanneer hem als
burger een wettige gelegenheid voor die
keuze wordt gegeven? Immers neen! Zoo
zouden wq kunnen wijzen op Staatspensioen
en verplichte verzekering, op vrijhandel en
protectie, op honderden meer of minder be
langrijke politieke vraagstukken en op heel
dit breede terrein zal men de Roomsche Kerk
niet ontmoeten. Het samtn.'. uilen der grëbzen
VMX kiukelijk én staatkundig streven bij de
Katholiek is dan ook een dwaling, die, tel
kens herhaald, niet genoeg kan worden te
gengesproken.
Dat in de Katholieke Kerk de staatkunde
van hooge waarde wordt geacht, dat de
Roomsche burgers bjj het vervullen van hun
burgerplichten zich door de katholieke leer
omtrent gezag en rechtvaardigheid laten
leiden, dat het kerkelijk gezag van tjjd tot
tjjd een bepaald verbod uitvaardigt om
trent actieve deelname aan de jiolitiek, 'zoo
als in Italië, samengaan met socialisten, zoo
als hier te lande, en dergeljjke, is slechts
een bewijs te meer, dat er van een direct
verband tusschen kerk en politiek geen
sprake is. Met „de Nederlander” achten wij
het verkeerd, wanneer het kerkelqk en het
politieke leven in dien zin worden verward,
DE BURGEROORLOG IN CHINA.
Talrijke Chineezen vluchten uit Sjanghai
naar ,da Europeesche wijk, om te ontkomen
aan de inlijving bij de troepen.
De Chineesche regeering ontkent dat Tsjang
Teo Lin aan de regeering een ultimatum
heeft gezonden, waarin hq dreigt met inter
ventie ingeval de militaire actie tegen de
troepen van Tse-Kiang niet wordt gestaakt.
Naar uit New York wordt bericht, qjordt
in de buurt van Sjanghai hevig gevochten.
De aanvoerders van beide partqen dwingen
de bevolking ten behoeve van de troepen
diensten te verleenen. De strijdende partqen
beschikken over vliegtuigen, blijkbaar on
der aanvoering van Russische vliegers.
In den strijd tusschen de legers van Tse-
Kiag en Kiagsov heeft laatstgemelde strijd
macht, na aanvankelijk te zqn teruggetrok
ken, het offensief hervat. De artillerie van
het fort Woesoeng is verstrekt in afwach
ting van een aanval door de vloot van
Tsjili.
De autoriteiten te Woe-soeng, die een aan
val te land tegen de forten van Woesoeng
vreezen in geval Kiangsoe den overgang der
rivier, op 15 mijlen van Woesoeng,
hebben de spoorlijn SjanghaiWoe-soeng
versperd.
De drecteur van het Chineesche persagent
schap, dat het bericht publiceerde, als zou
’ftjang-Tso-lin een ultimatum aan de Chi-
neesche regeering hebben gezonden, is gear
resteerd.
DE SPANJAARDEN IN MAROKKO.
tot
directoire
gezegd, dat als gevolg van zekere om
Rieden, die de bijzondere aandacht
Zoover was Pascal met zijn overdenkingen
gekomen toen Jacques binnenkwam.
„Alles is in orde," zeide hq tot Pascal.
„De handteekeningen zqn gezet en de stuk
ken ter registratie. Ik behoef alleen nog
ondertusschen las hq een dagblad uit Pa h
van a ot z.
Onder de „Telegrammen uit het Buiten
land” trok een bericht zqn aandacht.
Bjj den eersten keer, dat hq n?t bericht
„Welnu, beleen die berinneringsmedaille,
liever dan ze te verkoopen. want u is er
toch zoo aan gehecht, zooals te begrijpen is.”
„O, mijnheer, wat ben ik u dankbaar voor
„Je hebt gelijk.”
„We behoeven nog alleen maar dat be
richtje aan moeder en dochter te laten le
zen.”
„Hoe moeten we dat aanleggen?”
