s
VOOR DE
8
i
0
n
O1
Ml
s& n J&I i*
I I
ësIéI
RÜI
DERD5 JAARGANG 1924
NUMMER 50
DAMBORD.
ONS
aaaan
naaMM
I
MURIEL’S VLUCHT
AAR HST CNStLSCH VAM WAY THORNt OOOK M T
i. Q
B
2^
53
Jn
2
n c 4 - E*4S 161:
"o o
H «W
JUU^
1
Moet men' tensponge luxe werd aan den dag ge
wit 35:24, zwart 15:4 (niet 20:39, dan krachten daartoe inspande.'
ontging hem een mooie damslag.
S -
III.
A
1
Hij zegt, dat hij meer dan bij de tui-
Er klonk een tevreden gemompel in
(Wordt voortgezet.)
gebeuren is natuurlijk jammef uit een
HOOFDSTUK 1.
dat
a
del. Ik weet het toevallig, omdat n een»,
soort atelier, waarin ik mijn schi|der-
PARTIJSTAND No. 32.
zei hij,-„zou ik dan al die moeite
„Prachtig, prachtig," zei mijnheer Rad-
26, 30, 31, 34,
i
voor u krijgen, als u het aan mij overlaat.
„Wat moet, dat moet,
Gaarne houd ik mij aanbevolen voor
u
en dan kom ik terug in taijn auto."
J A
Wit 8 schijven op
37, 42, 48 en 49.
Zwart 8 schijven op6, 13, 14, 19,
PROBLEEM No. 34
Auteur B. P. A. Kloos
EINDSPEL No. 33.
Auteur Mr. C. Rian ken aar.
Mijnheer Radney glimlachte tevreden.
In het geval, dat ze het me in Marsh-
Mijnheer Radney stak een sigaret op
„Je zegt het
t zou
nc een hevtg gabel uit Madame
a. - jFÏ
45x32
46 slaat
Zwart:
33—39
39—44
44-50
36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 45, 46
en 48.
nomen
Wit44—40, 39 50, 27—21, 38—32,
43 3, en wint.
Zwart gedwongen 35 44, 30 28,
16 27, 27 38.
Slagzet gedaan in de partij door W.
N. Stuifbergen, is heel aardig. Oplossing:
34—29, 23 34, 32 23, 19 28, 39 8,
28 48, 8-2, 48 21, 2 10, 5 14, 36 7
en wint.
„Maar ik kan er niet aan denken....**
„Denk dan met, Juliette. Je hebt mij
te hulp geroepen en mijn methoden gaan
I
„Maar de pijn...."
Mijnheer Radney schudde ongeduldig
JUK
ben hier te gebruiken.
„Als het zoo in elkaar zit," antwoordde
de opgeluchte herbergierster. „Ik ken
den eigenaar van het ding heel goed en
de bladzijde staan en niet beneden, waar van hij thans noodzakelijk de resul-
Deze is voldoende om den speler van (Zoo was het nJ. bij de oude notatie). En taten te moeten mededeelen
Ik moest daarna erkennen,
door het verwijderen van woorden, die gerlui, soldaten, ambachtslieden, zij allen
door het gebruik geheiligd waren, nog beoefenen het damspel. Zoo groot was de
meer onverstaanbaar zou maken en dat voorliefde voor dit spel, dat er geen mili- eindspelen, partijstanden, lokzetten, slag-
ik den lezer zelfs zou vermoeien door tair was, van generaal tot gewoon soldaat, zetten, problemen enz. De oplossingen
geen bepaald verlangen heb naar een gi- dat
was,
Stand in cijfers
Zwart 16 schijven op 3, 6, 8, 9, 10,
11, 12, 13, 14, 16, 18, 19, 21, 23, 24 en
26.
ineens op uit zijn stoel en
--*-*
Het was een dier, een kat, wat de op
zichter omhoog hield, maar
mijnheer Radney er nog nooit een gezien aan King’s Cross dacht, dat hij
HUISKAMER
„Arm meisje," zei Madame Juliette.
Mijnheer Radney zuchtte. „Ik ben Mu-
tend, „ik wensch je een prettigen middag,
elkaar nog ontmoeten, voer het ongeluk."
-- En lachend om zijn grap, greep hij
bewezen worden. Nee, Juliette, daar zijn hoed, handschoenen en stok met gou-
Ite nu hsreane als Ha wuumma maa^ J - - - «a - -
dig, om zulk een methode te bedenken"
hebben,
te. Ik v
Wit’s laatste zet is 36—31, om zwart te speelde of sprak, toch telkens dat eene
verlokken tot 1318, die dan hiermede woord gebruikte, zelfs als er sprake was
oogenschijnlijk een schijf zou kunnen win- van die drie begrippen tegelijk en dat men
PARTIJSTAND No. 31.
Onderstaande stand kwam voor
hun gesprek kunnen we zei ze langzaam „hield erg veel van laven
volgen. del. Ik weet het toevallig, omdat ze ecus,
"^eet l* xeker’„d^‘ w g?en “dere toen h‘er *»s, opmekte, dat het de
‘ie zee meest fnssche van alle parfums wan. Ze
- ---1 een klein fleschje lavendel
met hem over het damspel in een vreemde of zij droegen in hun uitrusting een dam- van de vraagstukken moeten binnen 10
taal te spreken. Ik nam overigens in aan- hord met zich mede, aldus de schrijver van dagen in mijn bezit zijn. Voor alle pro-
merking, dat men iederen dag, of men I’ Egide de Pallas. blemen d. geldt wit zet en wint.
leege hut gezien, met een schuurtje erbij.”
'„Ik ben bang, mijnheer/'
bergierster vlug, „dat u zich daar lang
niet op uw gemak zou voelen."
►v—W >wrwM rau 4<u;v. xv&ama iw teinVf a a wvu 51 «mg WVlWlj W43, WêUlUCKUC HIJ XJIlf
denken, daar te gaan wonen. Niets zou of 1* misschien een bijzonder soort kat denwinkel en bracht
Mijnheer Hagen rack maakte een onge-
er ten, zooals de lynx, de civet- en de wilde bleek uitzag. De dikke man maakte een had meestal
J ---- - I naar beweging met zijn handen. „Als die er wel in haas taschje.”
schuurtje betreft, dat zou juut goed zijn het huisdier, dan heb ik een paar mooie was," zei hij,-„zou ik dan al die moeite „Prachtig, prachtig." r»i mijnheer Rad-
beroemd gedaan hebben En bedenk, dat ik min- ney, en zijn zakboekje, dat zooveel
en ongewoon aardige informaties bevatte, te voorschijn
halend, schreef hij het op.
„Nu," zei hij eindelijk met zijn zachte,
maar, na- zalvende stem, zich uit zijn stoel opneta-
f
bedenk, dat Ik geloof niet, dat het noodig is, dat we
t de voor-
zorgen, welke ik neem, kan er niets te^M
Stand
Zwart 1 schijf op 33 en 1 dam op 46. 1
Wit 2 schijven op 32 en 42, en 2 dam- 1
men op 37 en 47.
Oplossing
Wit:
1. 47—411
2. 42-38
3. 32—28
Op 44—49 volgt 28—23 (49 x 5), 37—10
(5 of 46 slaat), wit slaat naar den hoek 11
4. 38—33 1 50—45
Op 5044 volgt weer 2823 enz. 1
5. 33—29
6. 37x5
7. 5 slaat1
Correspondentie
Goede oplossingen van deze en vorige
en dt manitr om het goed te spelen." Pierre probleemen mocht ik ontvangen van J.
beteekent. Ons is deze moeilijk- Mallet, koninklijk ingenieur en profes- a. Verbeek, P. Braber, M. B. Braber
heid al vaak gebleken. In de Fransche sor in de Wiskunde, heeft dit werk ge q, j, Bokhout, J. Emanuel en A. v’
studie-boeken moet men de beteekenis schreven, dat mij onbekend was toen ik Lochem.
steeds uit den zin opmaken, voor al in de rnijb boek l'Essai liet drukken. Dit werk
oudere werken. Maar ook bij ons hebben is volgens Manoury van grootere waarde
wij dat woord „zet” voor de drie ge- dan V Egide de Pallas waaraan Manoury
noemde begrippen. Bijvoorbeeld. Hij verschillende interessante bijzonderheden
is aan den „zet." Bij een partij waarin ontleende. Benige daarvan trekt de schrij-
een slagzet gedaan wordt hoort men toch ver in twijfel. Wanneer de schrijver van
zoo vaak„Wat een mooie ,^et.” In een 1' Egide beweert, dat het damspel ouder
eindspel„Hierdoor win ik een „zet.” is dan het schaapkspel en dat yele zeer
Altijd dat woord ,/tet.” Wij hebben' aHen oude volkeren, waarvan hij de namen
'wr:. ia -ia 0-7 ofl in de praktijk die moeilijkheid gevoeld noemt, dit spel speelden, bijna bij het
Wit 16 schijven op 26, 27, 28, 32, 35, M men ,f onöUan w£dd
spreken van den „voor-zet.” In ’t tweede ry „ik heb moeite om het te gelooven en
geval zegt men „slag-zet" en in ’t derde vindt, dat de onderzoekingen te ver gaan,
geval wordt vaak van tempo-zet gespro- doch ik meen, dat men naar verschillende
ken. Manoury zegtEerst had ik de uit- bekende feiten, die de ongenoemde schrij-
drukkingen verwisseld, opdat ze door de ver van V Egide vermeldt, niet in twijfel
wijze van uitdrukking te onderscheiden kan trekken, dat het damspel meer dan
zouden zijn, evenals door de beteekenis. een eeuw vóór hem overal zeer sterk be-
Onder meer noemde ik le tour (de beurt), oefend werd. Er was geen behoorlijk huis-
hetgeen men aanduidt door den zed, dien gezin, of men vond er een dambord,
iedere speler inderdaad om de beurt speelt, evenmin was er iemand die het spel niet
dzt ik mij speelde. Koningen, prinsen, beeren, bur- 23, 25, 28 en 33.
mijnheer Radney. „Ziet u, ik ben een is, wat gewone menschen het fantastische,
artist, een schilder....” het ultra-groteske zouden noemen en dat
„Ik begrijp. Een van mijn mannen zal u in een geval als dit zal slagen. Zooals je
de dieren laten zien,” en een pa^f minuten weet, behalve in zaken, zal ik geen vlieg
later stond mijnheer Radney in een ge- kwaad doen, maar zaken zijn zaken en
bouwtje met een glazen dak, vol kooien, daarbij kan geen rekening worden ge-
Nummer 13 waarin lenige, blazende en spinnende houden met persoonlijke gevoelens."
Zelfs voor mijnheer Radney wegging dieren onophoudelijk heen en weer
het rond, maar mijnheer Radney sprong om den trein te Ayr te pakken, was de liepen, of zich met hun klauwen aan de
1 boog zich voor- zaak beklonken en was hij in het bezit van tralies vastklemden.
over, zijn gezicht vol leven en aandacht, de sleutels. Uit dit gewemel van ongetemd wild je niets aan/
Het was prettig zijn voldoening te zien leven koos mijnheer Radney een groot,
een, zooals en zijn metgezel in den slaapcoupé tot bont exemplaar uit met gele woedende
_j nog oogen en spitse ooren, welke achter op met het hoofd.
had. Het was groot er dan de grootste nooit iemand gezien had, die zooveel zijn* kop lagen. „Heb ik je met al verteld, dat ar heda-
kater en verschilde ook in verscheidene plezier in het leven scheen te hebben. „Klauwen als beitels,” zei de bewaar- maal geen pijn zal zijn," zei hij. „Dat is
opzichten van dit huisdier. De ooren Na zijn ontbijt bestudeerde mijn- der, „en de Hemel sta dengene bij, wiens juist het fijne van het plan. Een aanraking
waren puntiger en hadden' bosjes haar, heer Radney met zorg het Londensche keel hij te pakken krijgt. U zult zeer voor- en onmiddellijk de dood. Wat daarna zal
De kop was scherp en leek op een vos, adresboek, riep een taxi aan en liet zich zichtig met hem moeten zijn, mijnheer," gebeuren is natuurlijk jammef uit een
de tanden leken een bloeddorstige naar het Oostelijk deel van Londen rij- en hier gaf de man mijnheer Radney thetisch oogpunt beschouwd, doch dat
grijns. De kleur was grauw-zwart en mijneden en stopte in East India Dock Road, eenige technische aanwijzingen voor de kan haast met vermeden worden."
heer Radney dacht, dat hij zelden iets Het was een onbekende buurt voor hem, behandeling van het dier, waarnaar hij 4-~ r..u,
leelij kers gezien had. Zelfs terwijl het vervuld met de zee en alles, wat daarop met de grootste belangstelling luisterde.
daar dood en stijf lag, was de kracht en betrekking had. Zeelieden van alle nationa- „Ik zal hem een halsband om doen, nel niet kwaad gezind,” zei hij. „Ik ge
lenigheid van het dier nog zichtbaar, liteiten liepen over den weg, lugubere voor ik hem inpak en misschien wilt u loof niet, dat ze ooit van me ia gaan hou-
„Hemel, wat is dat,” vroeg hij. matrozen kwamen en gingen in en uit op het kantoor wel zeggen, waar het den, gedurende de drie jaar, welke ze of
„Het is een wilde kat, mijnheer," de kroegen en de maangezichtetj der dien afgeleverd moet worden mijnheer. Marshlands doorbracht, maar ik kan wat
vertelden ze hem en hij hoorde, dat die Chineezen gluurden als uilen uit de kleine Hij zal zoo vervoerd kunnen worden per mij betreft, zeggen, dat ik zelden een
dieren zich de laatste jaren sterk verme- winkeltjes. Een politieagent wees hem spoor, daar hij natuurlijk absoluut veilig bevalliger en bekoorlijker kind ontmoet
nigvuldigd hadden op de heide en een de plaats, die hij zocht en eindelijk hield is in een gesloten kist met luchtgaten heb. Ja, ik had zelfs plannen met haar
gevaarlijke bedreiging voor de jacht wa- hij stil, voor een groote poort, waarop erin.”’ voor mijn zoon Philip, die zich de laatste
ren geworden. Nu waren, door geheel dit eene woord stond „Hagenrack” De man vertrok, na een flinke fooi ont- zes maanden van haar verblijf sterk tot
Ayshire, de opzichters ze aan het neer- een naam, over de heele wereld bekend vangen te hebben en toen mijnheer Rad- haar aangetrokken veelde, maar Muriel
schieten en binnen een paar jaar hoopte een van den meest beroemden handelaar ney de som van zestien guineas betaalde zag niets in hem."
men ze geheel uitgeroeid te hebben, in wilde dieren, die er bestond. Hij werd aan den heer Hagenrack, zei hij, dat hij „Je dacht zeker," zei Madame vlug.
Hij hoorde veel van de gewoontens dier naar een 1' 21„2_1
wezens, hun ongelooflijke 'bloeddorstig- bracht, over een uitgestrekte plaats, om- zou komen hajyn om het in zijn gesloten ning uit Richmond zou komen."
heid en de schade, die ze aanrichtten, niet geven door hokken en open omheiningen, wagen mee te nemen. Het was nog geen LLj JL
alleen onder de vogels, hazen en konijnen, vanwaar eigenaardige geluiden kwamen, middag, toen mijnheer Radney, na zijn en glimlachte flauwtjes.
t g lr
ter. Meer dan eens was een klem kind, Hollander, voor wien op dat oogenblik het West End bereikte en zichzelf in zeker verbaasd zijn geweest als er geen
dst juist begon te loopen, er door aange- jagers op groot wild in de verste uit- Haymarket verfrischte met een dozijn notitie van de gebeurtenis was genomen,
vallen, in een geval bezweek het zelfs hoeken der aarde aan het werk waren, oesters en een kleine flesch champagne. Doch we hoeven daar niet over te spreken,
dieren waren zoo bloeddorstig en zonder
vrees, dat ze, in het nauw gebracht, er Radney,'
r’*~
sen man naar de keel te vliegen.
„Ik heb besloten,” zei
ABe corresponaentu aeee rabneh te- nen_ Tevens heeft zwart gezien, dat op elkaar toch zeer goed begreep. Ik heb de dat het damspel reeds omstreeks 1570
treffende moet morden gezonden aan den a, onderstaande volgende wijzezwart schrijfwijze over het spel dus laten be-^in Frankrijk buitengewoon veel werd
heer W. N. Stofbergen, adres bveaa van 10—15 wit doet 2823 geheel vrij komt staan, in de hoop dat men mij eveneens beoefend. Er wordt verhaald dat in dien
dil blad. op zwart 19 39, wik30 10, zwart 39*30, begrijpen zou, terwijl ik niettemin alle tijd in de dambordenfabricatie een bui-
wit 35:24, zwart 154 (niet 20:39, dan krachten daartoe inspande.” Moet men' tensperige luze werd mn den dag gs=
De Oplossing van probleem no. 15 naaf d>m door jq5^ 24-15 geen waardeering hebben voor de aardige legd. Omstreeks 1665 was te Parijs bij
(stand P. v. Engelen M. v.d. Pavert) is: eQ u geheel uit de opsluiting. Zwart en nauwgezette manier waarop Manoury een Duitscher, Balthazar KOtcler Fau-
W*t: <3? L 10’ dit, maar bij het spelen van 1318 zich moeite geeft zijn lezers op te voeden bourg Saint Germain, als curiositeit
Zwart gedwongen18 27 A, 27 18, hetn <en moole damslag. in de edele damkunst. Manoury schreef een dambord te bezichtigen, dat een waar-
16 27.
A. 16 27 volgt 32 21 en 3933 enz.
Trobleem no. 16 (auteur A. F. Hoog-
velt)
Wit 16-11, 43—39, 26-21, 21 32,
33 2 en wint
Zwart gedwongen 7 27, 40 49, 49
41 of 46, 41 28.
Probleem no. 17 (auteur P. G. v. Enge
len). Oplossing
Wit 33—29, 43-39, 32—28, 26—21,
48—42, 49—43, 35 2, 27—21, 2 22 en
wi?t* .o Daar zijn het verscheidene schijven, die
Zwart gedwongen: 24 33, 33 49, j .ju
22 33, 17 737 37 48, 48 30, 44 35 vereen*8d’ teMmen
16:27.
De oplossing van no. 19 (auteur A. H.
v. d. Geest) is
Wit 21-17, 29-23, 31-27, 35-30,
33 15, 38 9 en 15 4.
Zwart gedwongen 12 21, 18 29,
21 23, 24 44, 44 33, 4 13.
De oplossing van no. 20 (auteur A. F.
Hoogvelt) is wel verrassend 1
Wit: 33-28, 37-31, 47—42, 38 7,
35 2.
Zwart17 26, 26 48, 48 33, 2 11.
No. 21 is niet meegevallen
Op het probleem stond abusievelijk
vermeld oefenprobleem. Dit probleem is
echter van den heer A. F. Hoogvelt De
oplossing is
Wit 32—27, 42—37, 30—24, 48—42,
33—28, 23—19, 29-23, 35 2, 2 7.
Een prachtstukje 1 Dat dit probleem zeer
moeilijk was blijkt wel uit het feit dat ik
er slechts 2 goede oplossingen van mocht
ontvangen I
nut te zijn in geval de posities waarin hij indien iedere regel slechts 5 nummers kon
zich bevindt, aan de mijne,, doet denken, bevatten dan zou no. 1 het eerst staan op
Hiermede toont Manoury oa. allerminst den eersten regel, no. 5 aan het eind, no.
aan, dat het publiceeren van gespeelde 6 aan het begin van den volgende regel
partijen geen nut heeft. Het nut, dat Ma- en zoo vervolgens. Dit is de gewone volg-
noury ontdekt in de publicatie van sla- orde en dz gemakkelijkste om gauw een
gen, dit nut openbaart zich toch evenzeer nummer te vinden, hetgeen zelfs na oefe-
bij het bestudeeten van geanalyseerde ning, met moeite gepaard ging in mijn
partijen. Geroutineerde spelers weten oude notatie.” Hoe kort en duidelijk zet
maar al te goed, hoevele malen men in Manoury hier de diverse voordeelen
gelijksoortige posities 'komt. Wel zijn van zijn notetie uiteen. Uit het voorwoord
nooit twee! partijen aan elkaar gelijk, maar van Manoury’s werk hebben wij u nu
in de klassieke partij, bij opsluitingen het belangrijkste medegedeeld,
en in bepaalde operringen, hoe vaak ge- Thans zijn wij aan het eerste hoofd-
De damslag no. 22 werd als volgt ge- mkt menJ“f T.d?’ V“ Werk »e“derd’ n
jMejaamsias uu. m .«ij. precies gjja. Al is het dan daar met
een slag, die het pleit beslist, toch weet
men door studie van geanalyseerde par
tijen en bij ervaring hoe men in gelijk
soortige standen het spel te leiden heeft.
De geanalyseerde partij, kan daarin
zeer zeker als voorbeeld dienst doen. Dat Over den oorsprong, grondbeginselen en
Manoury dit betwist bewijst alleen, dat de den geest van het Poolsche Damspel,
spelstudie in die dagen bij lange na niet Het damspel dat heden onder den titel
op het peil stond van vandaag. Met van Poolsch Damspel gespeeld wordt, is
welk een grooten ernst Manoury zich eigenlijk niets anders dan een uitbreiding
aan zijn werk wijdde, kan uit het vol- en verfraaiing van het spel, dat eertijds
gende blijken, waar de schrijver zegt: onder de eenvoudige benaming van dam-
in „lederen keer kwam ik in moeilijkheden, spel gespeeld werd. Gelijk met vele an-
een partij tusschen de heeren J. Stout met als ik te spreken had van de „zet”, dien dere spelen het geval is, is men omtrent
wit en M. B. Braber met zwart. Zawrt men door fijn spel op zijn tegenstander den oorsprong van het oude spel zeer on-
zag dat 1217 niet ging. Waarom niet 7 voorkomt. „Zet,” in de beteekenis van zeker. Het lijdt evenwel geen twijfel
aan de beurt te spelen zijn. „Zet” in de of de oorsprong van dit spel moet diep in
beteekenis van combinatie-zet. Voor drie den oudheid gezocht worden, afgaande
zeer verschillende zaken, had ik slechts op een boek dat in 1668 verscheen, ge-
het zelfde woord tot mijn beschikking.” titeld Het damspel met alle grondbe-
De lezer diene te weten, dat de Franschen ginselen en regels, algemeens zoowel als
voor de drie genoemde begrippen slechts bijzondere, die men wel in acht moet nemen
een woord kennen en wel „Coup” dat r- ---*■-' J •- -
.jet”
curiositeit
in de edele damkunst. Manoury schreef een damberd te bezichtigen, dat een waar-
zijn werk uit pure liefde voor bet spel, hij de van 30.000 Fransche ponden moet ge
was amateur in ieder opzicht. In dit boek had hebben. Het was middelmatig groot
van 1787 publiceerde Manoury voor het en ingelegd met wit en geel barsteen ta
Nadat Manoury oa. tevergeefs getracht eerst zijn nieuwe notatie. De oude ver- de warmste kleuren. De sch#ven waren
heeft aan te toonen dat de publicatie scheen in l’Essai in 1770, dezelfde, die in van het zelfde materiaal vervaardigd. In
van gespeelde partijen van geen nut is, het boek van Ephraim van Embden voor- Parijs werd er geen kooper voor gevonden,
omdat zij niet als voorbeeld kunnen die- komt, meer bekend als de oude Holland- doch later kocht het een amateur in ItaHi.
nen voor verder te spelen partijen, gaat sche notatie. Van de nieuwe, dat is de Omtrent den uitvinder van het spel geeft
hij ongeveer als volgt verder. Geheel notatie, die wij heden ten dage nog ge- Mallet slechts gissingen ten beste, vol-
anders is het gesteld met de publicaties bruiken, ten spijt van allen, die getracht gens Manoury zoo fabuleus, dat hij er
van slagen. Daar geldt het niet meer een hebben haar door een antjpre, zoogenaamd zich een verwijt van maken zou daarbij
schijf, die in de menigte verward raakt, betere te vervangen, zegt de ontwerper stil te staan. Manoury meent dat hij nu
'7 Deze is inderdaad natuurlijker dan die wat beters heeft aan te bieden dan gis-
zelfde doel ik in l’Essai had aangenomen. Het dam- singen omtrent den oorsprong en uit
hebben en een tafereel voorstellen. Men bord, dat men op een tafel voor zich legt, vinding van het Poolsche Damspel.
kan het elders met eenige veranderingen moet zijn als een boek of een blad papier Hij zegt, dat hij meer dan bij de tnt-
terugvinden, die het niet zoodanig kun- dat 50 nummer bevat, te beginnen met gave van zijn eerste werk 1’ Essai in staat
nen veranderen of men herkent het om 1, geschreven of gedrukt Gewis moeten is, aan het ongeduld van de amateurs,
dat de kern dezelfde blijft en de karak- zij niet averechts staan, doch in volgorde, tegemoet te komen en hun nieuwsgieng-
teristieke ze*en er in zullen voorkomen. Indien het boek of blad papier verschel- heid te bevredigen. Hij heeft nJ. sedert
Dit is ook waar, dat er verscheidene, hoe- dene regels had, dan zou de eerste boven dien een uitgebreid onderzoek ingesteld,
wel verschillend, een familietrek hebben, aan de bladzijde staan en niet beneden, waar van hij thans noodzakelijk de resul-
En lachend om zijn grap, greep hij
den knop en ging al bogend de deur uit
Ben minuut later schrok juffrouw
naar zijn, huis in Kent en vroeg zijn zoon
den wagen in een garage bij Regent lands niet kunnen vertellen," zei hij, „en
- --vrouw is zoo’n stommeling dat het
zei de her- hij zag, dat dit verwacht werd. --- *- J 2
„Ik ben blij," zei hij, „dat ik vandaag dezelfde manier te weten was gekomen, kan jij me” dan vertellen, of Muriel ook
„Ik zou er ook geen oogenblik aan raffe. Maar ter znke, ik wou graag weten,
me bewegen „The White Heather" te voorhanden had."
verlaten, juffrouw Uchee. Maar ik had t
gedacht, dat de hut kon dienen als een duldige beweging met zijn hand.
„Alles,” zei hij, „vanaf een tijger, luip-
doeken kon bewaren en waar ik op natte aard, jaguar, tot aan de kleinere soor- manier is?” vroeg Madame, 'die
dagen kon schilderen. Het licht es c: 1J
beter dan in mijn zitkamer en wat het kat. Als u natuurlijk: op zoek bent
mn mijn auto in te bergen, die ik van plan Siameesche soorten en ook een I
en zeldzaam exemplaar uit Madagascar.” stens nog hen dagen hard
„U zei wilde kat, meen ik?” werk voor me heb."
Mijnheer Hagenrack boog. „Het is gewoon verschrikkelijk, Paul/
L - - J *.Ik heb zoowel een mannelijke, als antwoordde ze huiverend, „i
tk kan het voor een paar shilling per week een vrouwelijke/’ zei hij^ de bladeren tuurlijk...."
voor u krijgen, als u het aan mij overlaat.” van zijn voorraadsboek omslaand. „Zij „Wat moet, dat moet, en l
„Wel bedankt hoor 1 Ik zou dan graag zijn nu een poosje in gevangenschap ge- files absoluut veilig is. Met
dat u er dadelijk werk van maak- weest, maar ik moet u toch waarschuwen,
wou den nachttrein naar Londen dat ze nog heelemaal niet te vertrouwen
helen en verschillende dingen halen,die ik zijn, als u er misschien over dacht heb je nu hersens ah de mi/ne voor
noodig heb voor een langdurig verblijf een troeteldiertje ervan te maken.”
en dan kom ik terug in hijn auto." „Dat was mijn bedoeling met,” zei hij zwol op van duivelsche
„mijnheer een kwakenden kikvorsch, ofschoon het een sigaret opstak.
- - - --T--J Na zijn kleine lunch, telefoneerde hij zei Madame Viping.
frouw Uchee, „dat ik hier waarschijnlijk u te zeggen, dat, indien r -•-
nog een heelen tijd zal blijven. Ik heb wenschte, ik u niet voor over een week of Philip niet de auto naaf Londer» te rijden,
een eind verder op de heide een oude zes van dienst kan zijn." ---
Mijnheer Radney lachte hartelijk, daar Street achter te laten”en "met den trein mijn
naar huis terug te keeren. En nadat hij op wel tien tegen één is, dat ze het niet weet,
Madame Juliette in Tracy Street een bepaalde odeur gebruikte? Het is
wandelde hij langzaam naar den hoe- nogal van belang dat ik dat weet.”
t een uur met die Madame wierp hem een vluggen,
dame door. verachten den blik toe. „Het meisje,"
Het einde van hun
hier even laten
Ayshire, de opzichters ze aan het neer- een naam, over de heele wereld bekend vangen te hebben en toen mijnheer Rad- haar aangetrokken voelde, maar Muriel
®en te uitgeroeid te hebben, in wilde dieren, die er bestond. Hij werd aan den heer Hagenrack, zei hij, dat hij „Je dacht zeker," zei Madame vlug,
f naar een klein privé kantoortje ge- zelf dien avond om 6 uur zijn aankoop „dat er een groote chique en een zege-
heid en de schade, die ze aanrichtten, niet geven door hokken en open omheiningen, wagen mee te nemen. Het was nog geen
-7--’O ---A^jAAy^, JWkMWVU AWSMMWMS ixaavatAteg, iwu t jna 41J U CU &UU1MUIIX H4UWIJCB. ZCgl
maar ook onder de lammetjes in den» win- en mijnheer Hagenrack zelf, die beroemde zaken bevredigend afgehandeld te hebben, nogal ruw,«beste Juliette, doch ik
dat juist begon te loopen, er door aange- jagers op groot wild in de verste uit- Haymarket verfrischte met een dozijn notitie van de gebeurtenis wm genomen.
aan de bekomen verwondingen en de ontving hem persoonlijk. Alles, voelde hij, ging goed en meer dan dat behoort alles tot het veriedöi. Wat
dieren waren zoo bloeddorstig en zonder „En wat knd ik voor u doen, mijnheer eens glimlachte hij van plezier over zijn we nu te doen hebben is dit er goed af te
vrees, dat ze, in het nauw gebracht, er Radney,” Zei de groote man, naar het eigen slimheid. „Ik geloof met, dat iemand brengen. Er is toch afgesproken, dat mijn
niet over zouden aarzelen, een volwas- kaartje van zijn bezoeker kijkend ,4k anders in Londen er aan zou gedacht geld beschikbaar is, zoodra alles voorbij
heb alles van een Indischen olifant tot hebben," zei hij bij zi chzelf, terwijl hij is”
--- -„Op denzelfden dag, als je dat weascht"
Paul” den volgenden morgen tegen juf- maar het beste is om oprecht te zijn en - - - - -
'ju een giraffe
