i
„ONS BLAD”
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
W'.
BRIEVEN UIT FRANKRIJK.
I
BUITENLAND.
Deader dag 9 October 1924 -
FEUILLETON.
Het roode testament.
Verspreide Berichten.
Abo nn ementspryas
Per kwartaal voor Alkmaar f 2.—
Koor buiten Alkmaar «12 85
Met Oefllustreerd Zondagsblad 060 f hooger.
DE NEDERLANDSCHE BEDEVAART
NAAR LOURDES.
Advertentieprljsi
Van I5 regels f 1.25 elke regel meer f0.25; Vetlap
per regel t 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bfj vo
uitbetaling pér plaatsing f 0.60.
Un alia abonné’s wordt op aanvrage gratis een polis verstrakt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van 500,—, f 4OO,—, f 200,—, f 1OO,—f 60,—, f 35,—, f 15;
'4»
POSTGIRO 104863.
POSTGIRO 1
een punt ge-i
zichtbare
„Volkomen geiyk, maar maak voort.”
(Wordt vervolgd)
■O
i
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. «33
een twintigtal
Ludwigshafen
V
I-
Bfe-
DE BURGEROORLOG IN CHINA.
De Daily News verneemt uit Sjanghai: De
troepen van Tsjekiang het „rebellenle
ger” dus bieden heldhaftigen tegenstand
aan de onafgebroken aanvallen, die de troe
pen van Kiangsoe over het geheele front
uitvoeren.
1 e beslissende strjji
Sjanghai heeft thans
duurd en de verdediger
zijn weder opgebouwd op de 742.000. Twee
én half millioen vroegere bewoners zijn in
hun woonplaatsen teruggekeerd.
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLA
HET BRiTSCH-RUSSISOHE VERDRAG.
Uit Londen wordt aan de „Roelj” gemeld
dat MacDonald besprekingen heeft aange
knoopt met Joffe, den plaatsvervanger van
Rakofski betreffende het aan brengen van
eenige wijzigingen in het Russisch-Engelsch
verdrag en wel wat betreft de leening.
De wijzigingen moeten aan de wenscben
I
52.
De nacht viel: een mooie heldere Juni-
nacht.
De maan goot haar matte stralen over de
hooge boomen en de zerken van het kerk
hof.
De torenklok in de nabijheid sloeg negen,
tien, elf uur.
Op het oogenblik, dat de laatste slag weg
stierf, kwam er beweging in het struikge
was in een der hoeken van het kerkhof.
Twee mannen kwamen voorzichtig te
voorschijn en slopen langzaam naar de laaa,
met zorg de door de maan beschenèn plek
ken vermijdend.
„Elf uur,” zei Pascal halfluid.
„Nu kunnen we gerust aan het werk
gaan.”
„Zoudt ge den weg hier tusschen al die
lanen weten?” vroeg Jacques.
„Wees maar gerust.... Ik heb een uit
muntend geheugen.”
„Laten we zoo zacht mogeijjk loopen,
voor het geval dat nog de een of andere be-
nrakfir^op wacht is.”
Pascal stapte vastberaden door, en na een
iBten bleef hij voor een grootsch
eken staan.
„Daar.' is het,” zeide hy, het met den vin-
ger aardwijzend. „Nu moeten we zien binnen
te komen, ik hoop, dat het niet al te lang
zal duren.
Hjj haalde zijn sleutelbos te voorschijn en
probeerde den een na den ander, maar geen
paste.
Geen van de sleutels gaat er op,” zei hjj
ongeduldig. „Ik zal de haken maar gebrui
ken.”
Met de haken was hjj gelukkiger, want na
verloop van eenige oogenblikken deed zich
een gekraak houren, een bewijs, dat het slot
open was.
Pascal trok de deur naar zich toe.
„Kom gauw binnen!” hernam hy, zich tot
de laatste schroef eruit.
,,’t Is klaar, zei Pascal; over een paar mi
nuten zijn we rjjk.”
Jacques kwam naderbij en knielde neer
aan den kant van den kuil.
Pascal had het deksel van de kist ge
schoven.
Door het doodslaken heen kon men de
gestalte van graaf de Thonnerieux herken
nen.
De twee booswichten gaven er geen acht
op.
Pascal strekte de banden uit en lichtte
het lijk een weinig op en het taschje met den
kostbaren inboud kwam te voorschijn.
„Hier is het,” zeide hij, het taschje aan
Jacques overreikend.
„Eindelijk,” momeplde deze. „Wij hebben
nu een reuzen prijs gewonnen. Kom gauw
boven en laten we weggaanF’
„Je denkt zeker, dat ik de boel hier maar
zoo laat liggen....! Een beetje geduld,
vriend.... Morgenochtend vroeg komen de
werklieden. Stel je voor, dat ze bij toe val
de vloersteenen oplichten, alvorens ze vast
te leggen. Dan zouden ze toch onmiddellyk
de grafschennis bemerken.
Onmiddellijk zou de politie er van in ken
nis gesteld worden. Dat zou voor ons toch
gevaarlijk kunnen worden. Ik zal alles weer
in orde brengen en neerleggen zooals we
het gevonden hebbenDenk je niet, dat
ik gelijk heb?.
paar m
gedenk1
te handelen.
Het beste bewijs echter van waardeering
zal zeker zyn het voornemen een volgend
jaar opnieuw deel uit te maken van de Ned.
Bedevaart naar Lourdes.
„Tot een volgend jaar”, riepen ook wij
allen toe, „als God het wfl,’’ nadat zich
onze wegen te Bordeaux hadden geschei
den.
Lourdes, 1 October 1924.
Mr. P. v. S.
DE SPANJAARDEN IN MAROKKO.
Sanchez Guerra, de zoön van den voor-
maligen Spaauschen minister-president en
twee journalisten, die onlangs werden ge
arresteerd, zijn in vrijheid gesteld.
Primo de Rivera heeft een telegrafischen
gelukwensch aan generaal Serrano, „den
bevrijder van Sjesjoean,” gezonden. Hij liet
verder aan de Madrileensche bladen weten,
dat het directoire binnen een jaar Spanje t
een constitutioneele regeering hoopt te kun
nen geven.
HET HERSTEL VAN FRANKRIJK.
I e Matin bevat een balans van deu her
opbouw der verwoeste gebieden. Op een
schade van 82 milliard heeft Frankrijk 54
milliard uitgegeven voor herstel. Verder
heeft Frankrijk bijna geheel de schade her
steld, die aan het openbare domein Jotj-
gebracht ta weten milliard. Op 22.9(10
vernielde fabrieken en werkplaatsen zijn ei
20.872 herbouwd. Op 200 mijnputten zijn er
145 weder in exploitatie. 42.260 kilometer
wegen zijn hernieuwd en 4800 constructie
werken op 6215. De veestapel en het paar-
dental zijn verdriedubbeld. Het aantal var
kens is van 3461 op 133.720 gekomen.
Slechts 130.000 hectaren van de roode zone
zjjn nog niet in exploitatie. 650.000 huizen
van vele parlementsleden tegemoet komen
en daardoor een meerderheid voor de aan
neming der verdragen wa -schjjnlyk l.eft.
DE SERVISCH ALBANEESCHE GRENS
INCIDENTEN.
Het Servisch gezantschap te Parijs ver
klaart. dat het incident van Vermosja al’.eey
te wijten is aan Albaneesche invallen op
Servisch grondgebied, waar zij twee jonge
meisjes hebben meegevoerd, en vee geroofd
van den Montenegrijnschen stam 'Toets ji.
waarvan de mannen de roovers vervolgen!
Daaruit zjjn verschillende incidenten voort-j
gesproten, die echter niets te maken hebben*
met de kwestie van de afbakening van de:
Servisch-Albaneesche grens.
OVERSTROOMINGEN.
Uit Simla en Lahore zijn berichten ont
vangen over ernstige overstroomingen in het J
Noorden van Britsch-Indië, veroorzaakt door’
den abnormalen regenval, die hier en daar
in twee dagen 38 c.M. bedroeg. De Ganges
en twee andere rivieren traden buiten hun'
oevers. De spoorweg werd op verschi'l-nde
plaatsen doorbroken. Groote deelen van den'
spoorweg spoelden weg. Op
schiedde een doorbraak tijdens het passee-
ren van een trein, die van de baan werd ge-
schoven waarbij de locomotief omkan'eldé.
Persoonlijke ongelukken kwam niet voor.
Simla werd van het spoorwegverkeer af
gesneden. De telefonische en telegrafische
verbindingen waren op verschillende plaat-»
sen verbroken.
BROODKAARTEN IN
DUITSCHLAND?
Volgens de laatste mededeelingen be
draagt de éogst iu Duitschland van dit jaar
nauwelijks *de helft van dien van 1923.
De toestand is moeilijk en ernstig wordt lie
invoering van broodkaarten weer overwogen.
Vele groote aankoopen van graan in het bui
tenland zullen noodig zjjn. Tc bevoegder
plaatse is men van meening, dat indien deze
aankoopen vlot kunnen geschieden, de we-
der-invoering van broodkaarten niet noodig
zal blijken te zijn
TREINBOTSING.
De personentrein naar Worms is gistereh-
middag in een tunnel tusschen het Centraal
station en het Zuider-Station te Mainz *öp
den sneltrein naar Bazel geloopen. welke
door een defect gedwongen was in den tun
nel te stoppen.
Er zijn 8 a 10 personen gedood. Een twaalf
tal personen werd zwaar en
licht gewond.
Het verkeer op de lijn naar
is volkomen gestremd.
ERNSTIGE OVERSTROOM1NG.
Vele Atlantische kustplaatsen der Centrale
en Zuidelijks Staten van Noord-Amerika zjjn
Dinsdag geteisterd door een hevigen stofm,
gepaard gaande met een zwaren regenval,
die tot ernstige overstroomingen leidde.
Aanzienlijke schade werd aan eigendotn-
men berokkend. Meer dan een dozyn perso
nen zyn omgekomen. In het Oosten vah
Pennsylvania, waar alle rivieren buiten haar
oevers traden, verdronken voor zoover be
kend 8 personen.
Te Hazelton in den zelfden staat liepen 18
anthraeietmynen onder water.
In een andere plaats spoelde een deel van
de spoorbaan weg, waarbij de locomotief van
een trein, met machinist en stoker er op,
door den geweldigen vloed van de hooge
spoorbaan weid geslagen.
Te Richmond (Virginia) moesten aan den
oever alle werkplaatsen, magazijnen en woon*
huizen worden ontruimd, daar de plaatseljj*
ke rivier-zoo boog gestegen was De storm
deed de rivieren vervaarlijk zwellen.
Nabij Utica moesten op den hoofdweg ta*
rijke auto’s aan hun lot worden overgelateri,
en de inzittenden moesten haastig een veil%
heenkomen zoeken.
„Volkomen gelijk, maar maak voort.”
In minder dan een half uur was Pascal
klaar en kwam weer boven. De vloersteenej
werden weer neergelegd en de stoelen <p
hun plaats gezet.
Jacques blies bet dievenlantaarntje uit. l
„Verduiveld!” zei Pascal eensklaps gram
storig.
„Wat is er?” vroeg Jacques.
„Ik heb wat beneden laten liggen.*1
„Wat?”
„De schroevendraaier.”
„Je wilt er die toch'niet uit gaan halen?
„Och neen, alles welbeschouwd, kan de
aanwezigheid ervan toch geen kwaad...»
Maar ik had hem toch liever bij me",
MGR. RUCH.
Mgr. Ruch, de moedige bisschop van
Straatsburg, die met zulk een voorbeeldigen
jjver en verrassende kracht de agitatie der
Katholieken leidt tegen den overmoed van
het laicistisch schrikbewind, staat thans
bloot a.an een arglistige campagne ten einde
den doorluchten prelaat in Frankrijk ver
dacht te maken.
Een blad, dat sinds de Meiverkiezingon
er zijn voordeel in heeft gezocht de opgaan
de zon te aanbidden én iu het gevlei tracht
te komen van het gouvernement, heeft eerst
het gerucht verspreid, dat mrg. Ruch Ijjdeud
is en dat zijn geestes vermogens zouden zijn
aangetast. Thans komt het met een nieuwen
fabel: de verdeeldheid onder de geestelijk
heid van zijn diocees over de gevoerde actie
zou dermate groot zijn, dat het den bisschop
niet mogeljjk zou zijn zijn gezag te herstellen.
Het is natuurlijk overbodig te zeggen, dat
de mededeelingen van het ftad niet anders
dan een perfide duimzuigery zijn. De „Msb.”
maakt er melding van om te doen zien, met
welke vinnigheid de anti-clericalen in Elzas-
Lotharingen te werk gaan.
DE OPSTAND IN ARABIë.
MacDonald heeft, gisteren in antwoord op
een vraag omtrent den opmarsch van de
Wahabieten tegen Mekka gezegd, dat het
Engelsche oorlogsschip Clemates zich te
Djeddah bevindt, ten einde de Engelschg
belangen aldaar te beschermen. Beide par
tijen zjjn gewaarschuwd, dat zij alle voor
zorgsmaatregelen moeten nemen voor dé be
scherming van het leven en de eigendommen
van alle Engelsche Mohammedaansche on
derdanen, die zich in het gebied bevinden
waar de vijandelijkheden plaats hebben. De
Engelsche regeering heeft duidelijk te ver
staan gegeven, dat zij vasthoudt aan haar
traditioueele politiek om zich niet te men
gen in rehgieuse aangelegenheden en niet
bereid is zich te laten trekken in een strijd
om het bezit van Heilige plaatsen van den
Islam, welke door de onafhankelijke necr-
schers van Arahië mocht worden ontketend.
Alleen voor het geval beide strijdende par
tijen uit eigen beweging de Engelsche re
geering vragen mochten om hulp te verbe
nen ten einde geschillen op vredelievende
wijze uit den weg te ruimen, zal de Engel-
sche regeering bereid worde gevonden
deze taak op zich te nemen. Hij voegde er
aan toe, dat zich bij den Sultan van Nejd
geen Britsche vertegenwoordiger bevindt.
Maar ik had hem toch liever bij me".
Pascal trok zjjn jas weer aan.
„Waar zjjn de sleutels?” vroeg hij.
„Hier.”
„Heb je je taschje?” j
,,Ja.
„Laten we dan gaan."
Jacques ging het eerst naar buiten.
„Nu is het nog niet klaar,” zei hij. „We,
moeten nog van bet kerkhof af zien te ko
men.’
Er is een nieuwe linie bezet door Assyri-
sche lichtingen, onder stipt toezicht van
Engelsche officieren, bijgestaan door oe-
vriende Koerdische en Assyrische stammen,
13 mijl ten N. van Amadia. Alle Iraksche
politieposten zijn op één na heroverd en er
wordt een scherpe bewaking uitgevoerd door
den Engelschen vliegdienst om de Turksche
aanvallen op het oogenblik zelf te verhin
deren.
''•Een reiziger, die te Cairo uit Mekka is
aangekomen, heeft bevestigd, dat de toe
stand daarSbaclielyk is. De pelgrims '’luch
ten. De politie is door Hussein gemobiliseerd
om de regeering uit zyn hoofdstad Mekka
naar Dzjeddah over te brengen en de stad
is zonder bescherming tegen boosdoener»,
De regeeringsloos >ei<i neemt te Mekka toe.
aren gelooft, dat dl Wahabieten nog maar
enkele kilometeis v.m Mekka af zy i.
De grafkelder lag open en bij de straal
van het lantaarntje bemerkte men de dood
kist, half begraven onder de kransen, die
men er den vorigen dag had opgelegd.
We zullen er niet met ons tweeën in
kunnen,” merkte Jacques op. „De plaats is
zoo klein, dat we elkaar in den weg zouden
staan.
„Ik zal er alleen wel ingaan,” antwoord
de Pascal.
„Geef my den schroevendraaier en ’t lan
taarntje. Bljjf jü maar boven en luister goed.
Ik ben wel niet bang voor verrassingen,
maar je zoudt toch nooit kunnen weten.
Voorzichtigheid is de moeder van de porco-
leinkast.”
Pascal liet zich naar beneden glyden en
zette zjjn beide voeten boven op de dood
kist
Jacques reikte hem het lantaarntje en den
schroevendraaier en ging by de deur staan
om te luisteren.
De kalmte van de twee ellendelingen had
iets schrikwekkends.
Na de doodkist ontlast te hebben van de
opeengehoopte kransen, zette Pascal zich
aan het werk.
Het was lang werk, maar niet moeilijk; hjj
moest slechts ongeveer dertig schroeven los
draaien.
Dank zy het goede gereedschap dat hjj
bad meegebracht, ging het werk zonder
moeite. Na verloop van drie kwartier kwam
week, die achter ons ligt, vergezellend de
30e Nederlaudsche Bedevaart, waarbjj zich
ruhu 1400 landgenooten en meer dan 100
zieken, waaronder zeer ernstige patiënten,
hadden aangesloten.
Het bestek is te ’kort u te verhalen over
de moeilijke ruis, van al die lijdenden, over
de aankomst te Lourdes, en u uitvoerig te
spreken over die blijde dagen in de nabij
heid van de grot dootgebracht.
Met welk ceu dankbare vreugde denken
zij niet terug aan den pelgrimstocht, waar
van Mgr. Mutsaers zoo terecht zeide: „Onze
bedevaart mag nooit ’n pleizierreis worden.
In gebed en versterving moeten wjj het hart
onzer Moeder Maria winnen. Hare eer en
hare godsvrucht'zy ons doel, dan zullen wjj
door Haar de genaden verkrijgen, welke wij
van ons aller Kouing Jezus Christus hopen
en verwachten.”
Welk een diepeu indruk heeft niet op ons
gemaakt die dagelijks terugkeerende Sa
cramentsprocessie, als de Christus Eucharis-
ticus rondgaat op het voor de Rozenkrans
kerk gelegen plein, om geheven boven het
hoofd van iedere zieke, bem als het ware ’n
persoonlijk bezoek te brengen.
Hoor tie gebeden en gezangen geestdrif
tig ten hemel opklimmen tijdens die proces
sie, verschillend in taal, maar één in verlan
gen, én in hoop en én in liefde. Aanschouwt
(tic zieken op hun rustbedden en In hun wa
gentjes uitgestrekt, met hun levendig ver
trouwen dat het geloof den mensch gezond
kan maken. En al dio duizenden die in stille
wijding getuigen zyn van dien rondgang
met het Allerheiligste, zy weten dat te Lour
des reeds zoo menig wonder is geschied, rij
vragen onvermoeid om nieuwe wondertee-
keuen, voor zichzelf en voor anderen, bo
venal om de ongeloovige wereld van Gods
Almacht te overtuigen.
Maar de breede scharen, zij weten ook dat
niet het zichtbaar wonder, de lichamelijke
genezing van een enkeling de hoogste bc-
teckcuis geeft aan deze bevoorrechte plaats.
Want wie zal de innerlijke en geestelijke
genezingen tellen die te Lourdes hebben
plaats gevonden. Wie zal de verrukking be
schrijven, die ook zy in deze dagen hebben
medegemaakt, waarmee zelfs de zwaarste
zieken hun eigen lijden wegcijferen om al
leen bevrediging te vinden in de buide
Maria gebracht. Meerdere malen hebben wij
onze Hollandsche zieken in het hospitaal be
zocht en telkens weer trof het ons hoe de
meest en hunuer vervuld waren meer met
het leed van anderen dan met het eigen
leed.
■Neon, Lourdes hééft geen zichtbare won
deren noodig om met het volste recht de
stad der mirakelen te hecten.
En welk een zorgvuldig onderzoek gaat
niet vooraf aan iedere officieele verkiarirrg
tnvênss^ariïw In-
dient toegeschreven. Wjj wisten
hoe nauwgezet het medisch consultatiebu
reau te werk gaat onrjer leiding van Dr.
Marchand .Thans hebben wij van nabij ons
daarvan mogen overtuigen. En wel in een
geval waarbij de genezing van een landge-
Neen, de duizenden die jaarlijks het ge
nadeoord van Maria te Lourdes bezoeken,
worden niet alleen aangetrokkén door de
uiterlijke schoonheid der natuur, van de
kerkelijke plechtigheden met grooten luister
voltrokken, dooi - beweegredenen, vreemd
aan geloof en Godsvertrouwen, berustend
slechts op schoonheidszin en menschelyke
nieuwsgierigheid. Men moet zelf te Lourdes
geweest zyn, de smeekbeden hebben hooren
opstygen ten hemel, de zieken hebben aan
schouwd wier blikken spreken van innig
vertrouwen in de Moeder Gods om dit des
te beter te beseffen.
Wij hebben dat voorrecht gehad, in de
Jacques wendend.
Niet zonder ontroering trad de genees
heer den grafkelder binnen.
„En nu?” vroeg hjj.
„Nu moeten we eerst voorzorgen nemen
Allereerst moeten we die deur weer sluiten
en de opening dicht stoppen, want we zullen
een lantaarn moeten aansteken en dan zou
men het licht buiten kunnen zien
Hy trok zyn jas uit hing die voor de kruis
vormige opening in de buitendeur.
Dan stak Jacques het dievenlantaarntje
aan.
„Nu zullen we maar beginnen,” zeide de
jongeman, en hy begon de stoelen, welke
in de kleihe kapel stonden, naast het altaar
te zetten.
Dan bukte hjj en lichtte een voor een de
vloersteenen op.
I noot al spoedig door een enthousiaste me-
nigte als wonder werd uitgeroepen. Het bu
reau neemt geen genoegen met enkele uiter-
lyke verschijnselen. Hoe gemakkelyk zou 't
geweest zyn de verzamelde pelgrims te be
vredigen en hem, dien wij ontdaan van zyn
stokken, met vluggen pas zagen voortschrij
den, na langen tijd dat vermogen te heb
ben gemist, als wonderbaar genezen uit te
roepen. Niets van dat alles. De doktoren
hebben verklaard, dat deze patiënt aan na
tuurlijke oorzaken, vaak voorkomend by
zenuwpatiënten, zjjn herstel heeft te dan
ken. H(j miste te voren de kfacht zjjn bee-
nen te gebruiken of kever den moed. Hij
heeft deze gevonden in het genade-oord van
Maria. Geen wonder in den hoogverheven
zin van het woord, een gunst zeer zeker in
dat heiligdom verkregen.
En zoo bezorgd is do geestelijke overheid
dat al te spoedig van wonderen zal worden
gerept, zonder dat deze officieel zyn gecon
stateerd dat de Blssqbop van Lourdes er
met kracht onlangs in een herderlijk schrij
ven op heeft gewezen, hoe die overijling ’n
wapen is in handen der ongeloovigen. Zelfs
verklaart hy officieel te zullen ontkennen
wat ongetwijfeld ter goeder trouw, al te en
thousiaste pelgrims als een wonder vermel
den.
Nog eens Lourdes heeft geen
wonderen noodig.
Onvergetelyk is de herinnering aan de
nachtelijke aanbidding in de Rozenkrans
kerk, onvergetelyk de uren doorgebracht in
de omgeving van de grot waar de H. Maagd
eens aan Bernadette verschenen is. Nog
klinkt in onze ooren het „Ave Maria” aan
geheven uit duizende en duizende monden
als in het avonduur zich de lichtstoet vormt
en alle pelgrims met kaarspn gewapend zin
gend trekken langs de Esplanade. En als
dan tot besluit het „Credo” weerklinkt, als
een machtige stormvloed gaat over de vel
den, dan gevoelen wjj eerst tey volle die
heerlijke eenheid van ons Roomsche geloof.
Geen grenzen van een land, geen verschil
van taal staan in den weg die eenheid te
voltrekken.
Maar het langst zullen ons byblijveu die
oogenblikken, doorgebracht bij de piseinei,
biddend voor hen die in- het wonderbare
water van Lourdes geneeskracht gaan zoe
ken. Tranen wellen in onze oogen bij al
dat leed aanschouwen, by al dat lijden van
onze medcmenschen, terwijl wjj hen behulp
zaam zjjn in de piscine af te dalen.
En minder dan ooit begrijpen wy hoe een
dwaze wereld het oorlogswee heeft ontke
tend, hoe de afschuw van den oorlog niet al
om wordt verkondigd, die aan de mensch-
heid het geluk ontneemt, waarom biet dui
zenden smeekende komen vragen. Het lij
den door God gezonden is reeds zwaar te
dragen, hoe veel moeiljjker het leed dat de
eene mensch den andere aandoet.
Lourdes is by uitstek een plaats van vrede
en liefde. Heeft niet Z. H. de Paus aan de
Litanie van Maria, het „Koningin des vre-
des, bid voor ons” toegevoegd.
De 30e Nederl. Bedevaart is ten- einde, de
pelgrims, waaronder wy verheugd waren
oude bekenden uit Egmond aan te treffen,
zyn teruggekeerd naar hun. steden en dor
pen. Maar het kan niet anders of zjj dragen
met zich mede een schoone herinnering aan
blij doorleefde dagen vol innige godsvrucht.
Dankbaarheid zal aller harten vervullen je
gens de Moedermaagd voor de vele gunsten
in haar heiligdom verkregen. Daarnaast past
ongetwijfeld ook een woord van dank aan
allen die hun moeite.en zorg aan het inlich
ten van deze bedevaart hébben geschon
ken, eeü regeling boven allen lof verheven,
waarvoor het bestuur onze hulde verdient.
Een toewjjdin^ van geestelijken en leeken
waar het den ziekenzorg betrof die ons
met bewondering voor hun zware taak heb
ben vervuld.
Wjj willen geen namen noemen, overtuigd
als wy zjjn hiermede in den geest van allen
om het o-zit van
ieds drie dagen ge-
die verre in de min
derheid zjjn, trekken ach langzaam terug
uit sommige sectoren, waarin zy onder eeï
afsluitingsvuur staan uit kanonnen en vlieg
tuigen.
Aan beide kanten bedragen de verliezen
ongeveer 2000. Het bombardement uit de
lucht neemt toe; ook het schieten uit af
weergeschut.
De artillerie van Kiangsoe lost salvo na
salvo op het front van Wangfoe tot Lioeho.
Daarentegen sparen, de troepen van Tse-
kiang hun kruit en wachten onverschillig
op de bajonet-aanvalien.
Het hevigst zyn de nachteljjke gevechten
waarbjj de strijders af en toe handgemeen
worden.
De berichten uit China luiden tegenstrij
dig. De gevechten duren voort, maar het
tjjdstip voor een beslissing schijnt nog niet
gekomen. Over het algemeen is een zekere
inzinking merkbaar. De aanvoerder Jer
troepen van den staat, Kiangsoe, heeft in
een proclamatie erop gewezen, dat de aan
voerder der troepen van Tsjekiang gedreigd
heeft Shanghai, indion hjj de stad moet ont
ruimen in brand te steden.
Da stad Lo-t-sjiej^ 4 myl van Lioe-ho, staat
in brand. Een deel van de stad is al ver
brand. Er is nog geen oorzaak voor den
brand vastgesteld, maar men zegt, dat het ’t
werk is van agenten v. Kiang-soe, die wanda
den begaan om troebelen te verwekken in
Sjanghai. ‘Generaal Loe is gewaarschuwd,
dat de daar gevestigde autoriteiten in het
consulaire corps voorzorgsmaatregelen zul
len nemen.
