„ONS BLAD”
K Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
wU t
Ito 3*0
M*»dag October 19*4
i
UIT DE PERS.
dat *t oen
voor ona Pa*-
18c Jaargaag
Korte Berichten.
Le Sage ten Broek,
ff
n.
vriend”,
teekenis
lieken reeds in die jaren ongeveer H deel
van de bevolking uitmaakten, en hun te
genstanders over verscheidene uitstekend-
geredigeerde bladen beschikten.
FEUILLETON.
Het roode testament.
Verspreide Berichten.
Abonnementsprijs
Per kwartaal “voor Alkmaar ff, ff^f X—
voor buiten Alkmaar .12 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
|an alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 6OO,-
Advertentieprijs
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Veda*
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij vof
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
f 400,-, f 200,—, f 1OO,—f 60,—, f 35,—, f 15/
BUITENLAND.
f Jr
I
POSTGIRO 1M86&
POSTGIRO 104863.
i
i
der
do
van
0
XXXI.
voortva-
cuteur teer gemakkelqk worden.
van Jan de Chateh
Georgine de Grave*,
;elqk was
Igypte bljj-
ADMINISTRATie Ho. 433
REDACTIE No. «33
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
,-S F
gelaten
uit te brengen.
„Nu het Primo He Rivera is gelukt”,
heet het in dit bericht verder, „de e<
revolution naire
isatie worden verwacht.
pers in Belgrado zegt, dat de Macedo
nische organisatie in handen is van de mili
taire partij, welke een hernieuwing van de
actie in Macedonië vraagt. Tegenmaatrege
len zjjn door de regeering voorbereid.
testament
•g in
door
DE TOESTAND IN JOEGO-SLAVIë.
De „Morning Post” verneemt uit Belgra
do, dat de ‘toestand aan de Zuid-Servische
grens ernstig wordt, en dat nieuwe stroop
tochten der Macedonische
organisai
De pei
Het voorloopig onderzoek in de zaak-de
Man, die te Brussel een Waal neerschoot, is
gesloten. Het schijnt vast te staan, dat de
Man uit wettige zelfverdediging handelde.
De gezworenen te Essen hebben den
25-jarigen Robert Mueller tweemaal ter dood
en tot verlies van de burgerschapsrechten
veroordeeld, wegens vergiftiging van zijn
moeder en vader. De psychiaters hebben den
booswicht toerekenbaar verklaard.
De" tegen Nederland zeer vijandige
Waal, Roland de Maes, zal het buitenlaud-
sche politiek overzicht schrijven voor de
Fransche „Temps.”
De Roemeensche regeering heeft over
het geheele land den uitzonderingstoestand
afgekondigd. De geheel© pers zou onder
strenge censuur staan.
In Rangoon is de Boeddhistische pries
ter Ottama, de leider der Indische onafhan
kelijkheidsbeweging, wegens samenzwering
tegen de veiligheid van den staat, gevangen
genomen.
De nieuwe Zweedsche Tweede Kamer
zal als volgt zijn samengesteld: 104 socialis
ten, 64 conservatieven, 30 vrijzinnigen, 23
leden van den boerenbond, 5 liberalen, 4
communisten.
DE STRIJD IN HEDZJAS.
Koning Hoessein zal onmiddellijk Hedzjas
verlaten en men verwacht, dat door dezen
stap een strijd om Mekka zal kunnen wor
den vermeden. Inmiddels wordt uit Jeruza
lem bericht, dat een groote bereden troepen
macht der Wahabieten oprukt naar Trans-
jordanië dat onder gezag van Emir Abdoel-
la, Hoeesein’s' zoon, staat. Hun nadering ver
spreidt zulk een schrik, dat een groot deel
der bevolking van Amman naar Jeruzalem
vlucht.
Het Hedsjas-agentachap te Cairo heeft be
richt ontvangen uit Mekka, dat koning
Hoessein gisteren officieel afstand heeft ge
daan van don troon, en dat het volk van
den Hedsjas zijn zoon emir Ali tot wettig
koning heeft uitgeroepen.
Emir Ali heeft in de aankondiging van
zijn troonsbestijging uitdrukkelijk medege
deeld, dat hij alleen het koningschap over
Hedsjas aanvaardt, zoodat dus de kwestie
van het kalifaat, dat door zijn vader even
eens was bekleed, geheel buiten beschou
wing blijft
Officieel wordt bevestigd, dat de Waha
bieten de grens van de heilige zone rondom
Mekka bereikt hebben
hetwelk
in dood
°og
nu de som van fr. 4300.000.
---Ö-Jters van den Burgerlijken
Stands van het arrondissement van Parijs
HET ONTWAPENINGSDEBAT.
Mr. Marchant schrijft in „De Vrijzinnig
Democraat.
„De pers heeft, door het rumoer, de slot
woorden van den president niet juist ver
staan. Hij heeft herinnerd wat hij bij de ope
ning had gezegd, dat voor dezen avond
groote belangstelling was verwacht, en dat
men over die belangstelling tevreden kon
zijn. Had hij gezegd, dat de vergadering alle
.reden had om over haar houding tevreden
te zjjn, dan zou hq zeker van slechten smaak
zjjn te beschuldigen, maar dat heeft hij na
tuurlijk niet gezegd.”
„De Tijd” antwoordt op dit stukske:
De heer Marchant vergist zich. De voor
zitter was aan de perstafel, ondanks het
rumoer duidelijk te verstaan. Hij heeft de
woorden over het bevredigend verloop der
vergadering, in de pers algemeen gewraakt,
wel degeitjk uitgesproken. Mi. Werker bad
een papier voor zich liggen en keek er naar
terwijl hij sprak. Onze indruk was, dat hij
zjjn sluitingsrede vooraf had klaar gemaakt
In dit geval treft hem alleen het verwqt, dat
hjj den „slechten smaak” heeft gehad, een
rede te willen uitspreken, waarin het tegen
deel van de werkelijkheid werd geconsta
teerd.
Doch Le Sage gaf den móed niet op. In
1826 verscheen de „Ultramontaan”, met het
spottend onderschrift „Tijdschrift voor Dom-
vervaardigd, die zij aan hun kind moesten
geven, opdat op één en twintig jarigen
leeftijd dien penning, hetzij aan mij, hetzij
aan mijn executeur zouden aanbieden.
Die gedenkpenningen dragen op eene zij
de een volgnummer, het jaartal en den da
tum van geboorte, aan de andere zijde zjjn
ze voorzien wederom van het volgnummer
en eenige woorden onder elkaar gegrift."
Jacques Lagarde had de gouden medaille,
die voor hem op tafel lag. in de hand geno
men en bekeek ze aandachtig, terwijl Pascal
verder las:
Tegen inlevering van die medaille en de
identiteitsstukken, zal elk kind de som,
krachtens mijn testament ontvangen. Indien
ik op dat oogenblik niet meer in leven ben,
heeft mijn executeur de verplichting, de be
langhebbenden bq zich te roepen, hjj moet
de zes medailles nemen en ook die, welke
zich in het koffertje bevindt, waarin mijn
testament ligt en ze volgens nummer naast
elkander leggen. Dan zal hjj de drie regels
kunnen lezen, welke door de woorden op
elke medaille worden gevormd.
De volzinnen, door die woorden gevormd,
zullen dan de plaats aanduiden, waar de
vier millioen acht honderd duizend francs
geborgen zijn. In geval bij de opening van
mijn testament, een of meerdere mijner erf
genamen niet meer in leven zijn, zal het deel
of zullen de deelen der overledenen gelijke
lijk tusschen de overlevenden verdeeld
worden.
Indien door het overlijden van een der
kinderen een of meer medailles ontbreken,
zoodat de volzinnen om de plaats te ont
dekken, waar de som zich bevindt, niet
kunnen gevormd worden, moet mijn notaris,
die tevens mijn executeur is, naar de werk
zaal van de Nationale Bibliotheek gaan en
daar vragen naar een boek, getiteld: „Het
Roode Testament”, gedenkschriften van den
heer de Laffemas, dienstig voor de geschie
denis van zijn eminentie den kardinaal de
Richelieu, eersten minister van Zjjn zeer
Christelijke Majesteit Koning Lodewqk XIH,
gedrukt te Amsterdam, anno Domini 1674.”
Een geweldige ontroering maakte zich
van Pascal meester.
„Lees door”.... sprak Jacques, bijna op
bevelenden toon.
Pascal las verder:
Wanneer hij in het bezit van dit boek is,
moet hg op de twintigste en de drie volgen
de bladzijden de woorden bijeenvoegen, wel
ke hq er met rooden inkt onderstreept zal
vinden. De volzinnen, door deze woorden
gevormd, zullen dezelfde zijn als die, welke
op de medailles gegrift zjjn en die duidelijk
de plaats zullen aanwijzen, waar de som ge
borgen is.
„Duivels,” riep Jacques, doodsbleek wor
dend. zou naast zeggen,
droom is. Die millioenen zjjn
cal. voor ons alleen! Versta je?”
„We hadden zoo uitgerekend,” hernam
Jacques, „dat we over een jaar drie millioen
rijk zouden zijn, maar nu zijn we over acht
dagen bijna vqf millioen rijk.”
Waarom zou ik eigenlijk dokter Thomp
son blijven? Martha Grandchamp behoeft
ons nu toch niet meer te helpen.
We hebben dan een inkomen van drie
honderd duizend francs. Nu kunnen wij
waarachtig nog eerlijk worden, want we zjjn
rijk.”
„Ja, we zijn rijk, maar laat ik nu het
testament ten einde lezen, dan ben ik ten
minste zeker, dat er niets meer in staat,
dat ons zou kunnen schaden.”
En hij las kalm verder:
„Ik herhaal nog eens, dat oik kind, dat
zich op den dag zijner meerderjarigheid
met de medaille zal aanmelden, voorzien
moet zijn van de geboorteakte en de iden
titeitsbewijzen.
Op het oogenblik, dat ik dit
neerschrijf, zijn al die zes kinderen no;
leven, hetgeen gebleken is uit onlangs
mjj genomen onderzoekingen.
Ik noem hier hun namen, adressen, naax
de volgnummers der medailles. Dank deze
voorzorg, zal het onderzoek voor mijn exe
cuteur zeer gemakkelijk worden.
No. 1. Graaf Fabien de Chatelux, zoon
x, overleden, «n van
Tourmonstraat 19.
(Wordt vervolgd)
stonden zes kinderen opgegeven, als gebo
ren op denzelfden dag als mjjn dochter.
Dus krijgt ieder hunner de som van
800.000 francs en moet ik die aan hen uit
betalen op den dag hunner meerderjarig
heid.
„In hoe signo vinces”.
(Onderschrift van den „Gods
dienstvriend”.)
Juist door de beide tijdschriften, de
„Godsdienstvriend” en de „Ultramontaan”
is het, dat Le Sage ten Broek den grootsten
invloed op zijn Katholieke landigenooten
heeft uitgeoefend en zoodoende den hechten
grondslag heeft gelegd, waarop in latere ja-
ren het massaal gebouw der emancipatie
ópgetrokken zou worden. Hoe hard noodig
overigens een goede Katholieke pers was,
moge blijken uit het feit, dat er vóór het
verschijnen in 1818 van Le Sage’s
eersteling op dit gebied „De Godsdienst-
geen katholiek blad van eenige be-
bestond. En dat, terwijl de Katho-
Le Sage echter, dacht er bij de oprichting
van den „Godsdienstvriend” nog niet aan,
om aan dit tijdschrift een politiek karakter
te geven. Het hoofddoel was en bleef voor-
ioopig: godsdienstige uiteenzetting en pole
miek; en nog in 1825 rekent Le Sage het de
Katholieke geschriften als een bijzondere
verdienste aan, dat zq zich nooit mengen
„in het staatkundige, administratieve of an
dere vakken des bestuurs.” Maar in ’n fel-
bewogen tijd, als de binnenlandsche staat
kunde tusschen de jaren 18251830 door
maakte, een periode van machtige volks-
peti tie's en oplevende parlementaire actie,
was het voor een man als Le Sage ten Broek
onmogelijk zijn tijdschriften, door welke hij
immers zijn geloofsgenooten kon- aanvuren,
uitsluitend op godsdienstig terrein te hou
den. Want in die jaren, waarin de katho
lieke Zuid-Nederlanders met kracht bij de
regeering op 4-egneming van hun grieven
aandrongen, een beweging, die zou eindigen
met de afscheiding van België in 1830,
waagden ook de Katholieken van Noord-
Nederland, aangemoedigd door het voor
beeld van het 'Zuiden, een eerste schuchtere
»oging om zich te doen gelden
plotselinge en verrassende op-
do Noerd-Nederlandsche Katho
lieken duurde niet lang. De afscheiding van
België bracht voor vele jaren weer den
doodenden sluimer der Iqdelqke berusting.
THt kwam eensdeels wel door het ver
lies van den machtigen steun uit het zuiden
en het scherpe toezicht der regeering op al
wat katholiek was, maar anderdeels toch
ook, omdat ondanks alles de Katholie
ken uit het Noorden trouwe onderdanen ge
bleven waren en zq het zich tot een plicht
achtten, om de regeering, in de moeilijke
dagen, die deze na de afscheiding doonnaak-
te volledig te steunen.
En pas omstreeks 1835 beginnen zq weer
teekenen van nieuw leven te geven.
Ook Le Sage had al dien tqd gezwegen en
zqn tijdschriften buitengewoon rustig gehou
den, hoewel hem dat vaak zwaar zal zqn
gevallen bq de maatregelen, die de regee
ring tegenover zqn geloofsgenooten nam.
Doch als een goed vaderlander achtte hij
zich daartoe verplicht. Maar in 1835, het
jaar der herleving, begint ook hq weer met
vernieuwde geestdrift den strijd. Men be
gon in te zien, dat de regeering uit haarzelf
in niets aan de grieven der Katholieken
zbu tegemoet komen.
In 1831 had de „Ultramontaan” de politiek
eraan gegeven, en was omgezet in het letter
kundig.--tijdschrift „De Morgenstar”, later
omgezet ih „Morgenstar der Toekomst”.
In 1835 nu, verscheen de „Catholqke Ne-
derlandsche stemmen over Godsdienst,
Staat-, Geschied- en Letterkunde”, waarin
grootendeels werd voortgezet, de politiek in
de „Ultramontaan” gevoerd. Het nieuwe
blad bleef bestaan tot 1874. Ondertussohen
mocht ook de „Godsdienstvriend” zich nog
in veler vriendschap verheugen en pas in
1869, lang na den dood van Le Sage dus,
gaf dit tijdschrift den geest
A. W. A. v. <L EELAART.
DE POLITIEKE CRISIS IN ENGELAND.
De Labour Party verlangt vurig naar een
algemeene verkiezing, maar de meeningen
zqn verdeeld over de vraag naar aanleiding
van welke kwestie men die verkiezing moet
uitlokken.
MacDonald moet er voor zqn, dat het par
lement deze week wordt ontbonden, daar hij
het onduldbaar acht, dat een enquête plaats
heeft, waarvan de Worker’s Weekly zou
profiteeren en die een gebrek aan vertrou
wen in den Attorney General zou beteeke-
nen.
Andere Labour-groepen dringen aan op
bet aftreden van den Attorney General,
zoodat de verkiezing kan gaan over het
Russisch verdrag.
In 1822 kreeg do „Godsdienstvriend”
even de „Roomsch-Katholqke Courant”
naast zich, maar de tqd bleek voor een bjj
uitstek Katholiek dagblad nog niet rijp. De
korte levensgeschiedenis van dit courantje
is zoodoende één groote tragedie geworden.
Tot dagblad heeft het zich dan ook nooit
opgewerkt; in het eerst verscheen het twee
maal per week, later eenmaal. De titel
„Roomsch-Catholqke Courant” lokte al da
delijk heftige protesten van anti-papisten
uit; zooi ets was voor dien tqd een onge
hoorde brutaliteit. Vele Katholieken durfden
dan ook op de courant geen abonnement ne
men, uit vrees dat, zoo dit door andersden
kenden bemerkt werd, het hun een betrek
king zou kosten of in hun handel schaden.
Teekenend is wat hierover in no. 97 van
het blad geschreven staat: „Wq gevoelden
wel, dat wq aan de zqden der Protestanten
geenen bijval te verwachten hadden, doch
wq konden niet vermoeden, dat lieden, die
bq iedere gelegenheid op verdraagzaamheid
roemen, niet zouden kunnen verdragen, dat
bqv. een catholqke koffiehuishouder de „Ca-
tholqke Courant” onder de menigvuldige
openlijke nieuwspapieren waarin niet zelden
de Catholqke religie gehoond en bespot
wordt, openlqk ter lezing legt”. En hoewel
men den titel wijzigde, eerst in „Nederland-
sche Catholjjke Courant”, daarna in Noord-
Nederlandsche Courant”, het blad had nu
eenmaal den naam, en bq den aanvang van
het jaar 1824 was men genoodzaakt, wegens
gebrek aan den noodigen steun, de uitgave
stop te zetten.
55.
Op den leeftjjd van vqf en veertig jaar,
zonder naaste of verre bloedverwanten, dus
zonder natuurlijke erfgenamen, ben ik ver
liefd geworden op een jonge wees, zonder
fortuin en ik heb haar getrouwd. Ik had de
gerechtvaardigde hoop, dat door mqn huwe
lijk met Suzanne de Rouvray, jong en be
vallig als zij was, ik mq in mijn kinderen
zou zien gerieven. Inderdaad, een jaar na
dit huwelqky waarop ik al mqn hoop had ge
steld, schonk Suzanne de Rouvray, gravin
de Thonnerieux, mij een dochter.
Die geboorte vervulde mq zoozeer met
vreugde, dat ik besloot hiervoor mijn dank
•an God te betuigen door er anderen van
te doen mededeelen.
Er was een middel om dit te doen. Dat
was een fonds te stichten voor al de kin
deren die, in het arrondissement, waar ik
woonde, op denzelfden dag geboren waren
•Is Marie, mqn dochter,
In overleg met mevrouw de Thonnerieux
bepaalde ik een aanzienlijk bedrag, he
ik. later, toen ik door den vroegtqmgen
mqner geliefden alleen was geblevén,
Vermeerderde.
Het be
Op de
EEN TRAGISCH TESTAMENT
De „Evening Standard” meldt een zeer
aangrijpende episode uit de lersche troebelen
Rory O'Connor had zich als aanvoerder van
een aantal republikeinen destijds verschanst
in het Paleis van Justitie te Dublin waar
hq verscheidene dagen lang tegenstand bood
aan de regeeringstroepen. Hii werd ten slot
te
raai
De minister
kon verleenen, was O. Higgins, en het toe
val wilde, dat O’Connor een zqner beste
vrienden was, die nog geen half jaar daar
voor getuige was geweest bij ’s ministers hu
welijk. Niemand verwachtte dan ook, dat
gratie niet zou worden verleend en toch
heeft de minister, de executieorder onder-
teekend, zq het dan ook na een awaren twee
strijd tusschen zqn ambtelqk geweten en zqn
gevoelens van vriendschap.
opening van O’Connor's testament
dat hq zqn geheele vermogen had na-
i aan zqn vriend, die had gemeend,
zqn leven niet te mogen sparen.
DE SPAANSCHE KROONPRINS
AANGEVALLEN.
De 17-jarige kroonprins van Spanje, die
een week te Parqs heeft doorgebracht is
bq'na het slachtoffer geworden van enkele
movers. De prins wildo deaer dagen 's-
avonds eens oud-Parqs exploreeren. Geheel
alleen ronddwalend, ontmoette hij in het
Temple-district, een der oudste gedeelten,
een net gekleed heer, die verklaarde oud-
Parijs goed te kennen en gaarne den vreem
deling eenige historische plaatsen wilde too-
nen.
Na een bezoek aan Place de Vosges nam
de man den prins mee naar een oud gebouw
van de Rue de Fourelles, waar Koning
Hendrik IV dikwq'ls zou vertoefd hebben.
Het gebouw is echter geheel verwaarloosd,
terwql de eenige ingang via een onooglqk
café te bereiken, was. De prins ging echter
mede door het café een trap op. Zoodra het
tweetal evenwel, de, wat de „gids” noemde
koninklijke kamer bereikt had, sprongen 2
mannen in matrozenpak te voorschijn en
eischten, de revolvers gereed houdend, van
den prins zqn geld en kostbaarheden.
Deze wachtte een oogenblik, rende dan
naar het venster en schreeuwde een paar
maal: help, help. Twee fietsende politie
agenten hoorden toevallig het hulpgeroep en
stormden het café binnen. Zq slaagden er In
de „matrozen” te arreeteeren. Een van hen
wist echter op weg naar het politiebureau
te ontkomen.
pers en Ignorantqnen”, die al dadelijk aan
politiek deed en, vaak scherpe critiek op be
staande mistoestanden uitoefenend, met
geestdrift voor het goed recht der Katholie
ken opkwam. Maar ook de „Godsdienst
vriend” begon zich, hoewel in het begin
nog aarzelend en bijna met een verontschul
diging, in den politieken strqd dier dagen
te mengen. En in het begin van 1829 werd
de „Noord-Brabander” opgericht, een blad,
dat hoewel niet onder den rechtstreekschen
invloed van Le Sage staande, eveneens met
kracht voor de Katholieke belangen op
kwam.
Maar deze
leving onder
Ook is groote schade toegebracht aan de
kazernes van de troepen van Tsjili bq een
aanval met Tsjang-tso-lin’s vliegtuigen op
Sjan-hai-kwan.
Ook de treinen met troepen van Tsjili
werden door dat bombardement uit de lucht
geteisterd.
DE POLITIEKE CRISIS IN DUITSCHLAND.
Met de regeeringscrisis in Duitschland is
men volgens de „N. R. CrL” nu in een
stadium gekomen, dat als volgt kan worden
omschreven:
De tegenwoordige combinatie van volks
partij, centrum en democraten is wankel,
omdat de volkspartij de Duitsch-nationalen
erbq wil hebben en de democraten wil laten
schieten.
De volkspartij wil een combinatie van
Duisch-nationalen, volkspartij on centrum.
Het centrum is hier echter niet voor te vin
den.
Op dit oogenblik schijnt geen enkele op
lossing meer mogelqk dan terugkeer tot het
bestaande of nieuwe verkiezingen.
Ofschoon de Duitsch-nationalen den eisch
der sociaal-democraten, die daarop neerkomt
dat de tegenwoordige regeeringspolitiek
worde voortgezet voor onaannemlqk hebben
verklaard en daarmede onomwonden hebben
te kennen gegeven, dat het hen om een
verandering van koers in achteruitstrevenden
zin te doen is. blijft de volkspartij hun
opneming eischen en wil uu door dreigemen
ten ’t centrum dwingen dien eisch in te willi
gen. In een officieuse partqverklaring zegt
zij, dat de volksgemeenschap in ruimeren
zin als mislukt moet worden beschouwd
(omdat de Duitsch-nationalen haar niet wil
len) en nu onverwijld de Duitsch-nationalen
in do regeering moeten. Dit mag, zoo heet
het in de verklaring, niet afstuiten op den
onwil van het centrum en de democraten.
Gebeurt dit toch dan zal de volkspartij haar
vrqheid van handelen hernemen.
Om eenig plan in het labyrinth te brengen
zit Marx, de rqkskanselier, richtsnoeren uit
te werken, die leiding aan de beraadslagin
gen moeten geven.
Intusschen schijnt dr. Jarres, de rqksmi-
nister van binnenlandsche zaken zijn vooi-
nemen te kennen hebben gegeven bq een
verandering van het kabinet liever weer
burgemeester van Duisburg te worden.
DE GRENSINCIDENTEN IN IRAK.
Een exchangetelegram meldt, dat de Turk-
sche troepen, die over de grens van Irak zqn
getrokken, de Britsche vliegtuigen bobben
aangevallen, die uitgezonden waren om ben
te verdrijven.
Een Britsch vliegtuig is naar beneden ge
schoten en de twee vliegers zqn gevangen
genomen.
ENGELAND EN EGYPTE.
Uit Egyptische bron verluidt, dat Mac
Donald aan Zagloel-pasja heeft meegedeeld,
dat het onmogelqk was de Britsche troepen
uit Egypte terug te trekken, daar zq noo
dig zqn voor de bescherming van het Suez-
kanaal. Zagloel stelde voor deze bescher
ming aan den Volkenbond op te dragen,
maar Mac Donald verwierp dit.
MacDonald stelde daarentegen een En-
gelsch-Egyptisch bondgenootschap voor.
Zagloel nam dit voorstel aan, maar zeide datl
zoodanig bondgenootschap onmo;-
zoolang de Britsche troepen in I
ven.
DE SPANJAARDEN IN MAROKKO.
Naar de Journal uit Madrid verneemt zal
Trimo de Rivera voor 2 dagen naar Madrid
terugkeeren om rapport over den toestand
uit te brengen.
„Nu het Primo He Rivera is gelukt”, aldus
heet het in dit bericht verder, „de eer van
het leger te redden, zal hq Abdel Krim tot
onderhandelingen uitnoodigen op den grond
slag van erkenning van het Spaansche pro
tectoraat.
DE BURGEROORLOG IN CHINA.
Uit Moekden, het hoofdkwartier van
Tsjang-tso-lin wordt gemeld, dat de troepen
van Tsjang-tso-lin bq hun opmarsoh naar
Jehol do plaats Tsjifeng hebben bezet De
troepen van TsjiH trekken uit Jehol terug.
DUITSCHLAND EN DE VOLKENBOND.
Het „Journal de Genève” deelt mede, dat
volgens Bet secretariaat van den bond
Duitschland in December in den Volken
bond zal treden. Daartoe zal 10 December
te Genève een buitengewone zitting worden
gehouden, die slechts vier of vqf dagen zal
duren. Uit kringen die met de Duitsche re-
geering in nauw contact staan, Is men de
opvatting toegedaan, dat de door Duitsch
land getroffen voorbereidingen op genoem
den datum geheel beëindigd zullen zqn, zoo
dat men inderdaad op een toetreding van
Duitschland in de maand December kan
rekenen.
Dit bericht van het „Journal de Genève”
wordt to Genève in officieuze kringen be
vestigd.
Volgens de „Tag” zou slechts een ver
traging kunnen intreden als het in Engeland
in den tusschentqd tot algemeene verkie
zingen mocht komen.
Pascal ging steeds verder:
Indien ik vóór den dag hunner meerder
jarigheid kwam te sterven, zou het hun toe
komend erfdeel hun door mqn executeur
worden uitbetaald.
Dit kapitaal, dat ik niet meer als het
mqne beschouwde, heb ik aan alle kansen
van verlies in deze woelige tqden willen
onttrekken en heb het raadzaam geoordeeld
de interest er van op te offeren om de
onschendbaarheid van het kapitaal te ver
zekeren. Daartoe heb ik de noodige maat
regelen getroffen.
Pascal hield op. Hq was zenuwachtig ge
worden en z’n hand beefde.
„Lees toch door,” zei Jacques
rend, bq'na gebiedend.
Pascal nam een glas water en ledigde het
in één teug en hq las weer verder:
Een maand na de geboorte van mqn doch
ter, liet ik de vaders van de zes kinderen
roepen en zonder hun het bedrag te noe
men, gaf ik aan ieder van hen een gouden
gedenkpenning, met opzet voor dat dool
de regeeringstroepen. Hij werd ten slot
gevangen genomen en door een krqgs-
.d ter dood veroordeeld.
van Justitie, die hem gratio
val wilde, dat O’Connor een zqner beste
'i'
