4
f
„ONSBLAD”
Kedcdeelingen nn het
Hsliiiir der R. K. Staatspartll.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
Bronchitis, Vastzittend Slijm, Verouderde Hoest
WINKELPUIEN
r
No 337
l-
f
WINKELBETIMMERING.
18e Jaargaag
BUITENLAND.
Loonen en prijzen.
FEUILLETON.
Het roode testament.
Abonnementsprijs^
Per kwartaal voor Alkmaar f 1—
Ifoor bulten Alkmaar «f2 85
Het Geïllustreerd Zondagsblad 060 f hooger.
ïan alle abonné*» wordt op aanvrage gratis een polis veHtrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f SOO,—, f 400,f 200.—, f 1OO.f 60,f 36.—. f 15«
len tegen al te sterke prijsopdrijving nemen,
zooals in onzen befaamden distributietjjd.
En men krijgt den indruk, dat in vorige
eeuwen de niet-kapitaalkrachtige bevolking
vroeger door het ingrijpen der overheid
meestal nooit zoo goed beschermd is als tij
dens do rampjaren 19141918, ondanks
de vele fouten, die toch ook aan ons distri
butiestelsel kleefden.
1
POSTGIRO 1MM&
bevolen, den
delen,
Geloof me
„Breng ’t maar naar de keuken dan zal
bleek
(Wordt vervolgd)
we al
We
ADMINISTRATIE No. 43»
REDACTIE Nou S3»
W. C. HöLSMANN Junior, AMSTERDAM.
Lijnbaansgracht 211-214. Tel. 42957.
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
en
van
groot
10.500
gaan.
huis, in
en
gevol-
hooge
van 1920 willen blijven, 'dan zouden wij
campagne in de locale kiesvereenigingen en
pron.^andaclubs zal doen gevoelen.
Voorts zjj nog medegedeeld, dat exempla
ren van het Algemeen Kiesreglement voor
een ieder .verkrijgbaar zijn bij den Bonds-
secretaris mr. Frans Teulings, te 's-Herto-
genboseh, onder gelijktijdige toezending van
een bedrag berekend op basis van 5 cents
per exemplaar.
n wijzen, die te
len gezien au al-
kunnen brengen."
■oi-foe ontslaat uit zny huidigen post
lem benoemt tot eersten commissaris
dat een
Tibet,
Advert entieprijai
Van J—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Veda*
per regel f 0.75; Rubriek .Vraag en aanbod" bg vo<
uitbetaling per plaatsing 1 0.60.
ben opgeteerd. Omdat we daarvoor te ver
standig waren, zijn we allen aan het bezui
nigen gegaa- Di» ^roces duurt nog voort,
heeft natuurlijk ziin ruwe kanten met vele
onbillijkheden, gelijk alle groote <economi-
■che verschuivingen. Maar als geheel is het
ons behoud.
Verder is een der voornaamste voorwaar
den tot herstel van het evenwicht het op
voeren der productie, eveneens internatio
naal.
Dat waarborgt op den langen duur onom-
stooteljjk prijsverlaging, hoewel ook die pro-
ductievermeerdering weer individueel voor
dezen en genen onaangename gevolgen kan
hebben.
En eindelijk kan zeer veel tot het herstel
len van het evenwicht bijdragen: inkrim
ping van de publieke diensten. Niet voor
niets hameren alle economen voortdurend
op hetzelfde aanbeeld: bezuiniging op de
overheidsdiensten! Dat zijn de groote, im
productieve slokoppen in dè samenleving,
die in den vorm van belastingen kapitaal
tot zich trekken, hetwelk onvoldoende ren
dement oplevert. Met een enkel voorbeeld
is dat duidelijk te jnaken. Wanneer het eens
mogeljjk was de huishouding van den Staat
en der groote gemeenten plotseling voor de
helft in te krimpen en het vrijkomende geld
te besteden om af te schrijven op de kapita
len, welke Rijk en gemeenten in den bouw
van arbeiderswoningen in den duren tijd
hebben gestoken, en op de tweede plaats
tot belastingverlaging zóó, dat opeens de
wonlnghuren voor de helft naar beneden gin
gen en ook maar de helft van het thans ge-
eischte bedrag aan belastingen op zij be
hoefde te worden gelegd, dan zou voor het
overgroots deel der Nederlandscbe arbei
dersgezinnen het vraagstuk van loonsverla
ging en prjjsverhooging weinig beteekenis
meer hebben. Het economisch proces
voor het grootste deel van internationaal
karakter gaat toch zjjn gewonen gang, on
danks al onze zuchten en wenschen. Door
ingrijpen verergert men den toestand, die
moet uitzieken, gewoonlijk meer dan men
hem verbetert. Wil men verlichting, men
zoekt die waar ze te vinden is, n.m. natio
naal, door het openbare leven zoo spoedig
mogelijk op „vredespeil” te brengen.
Vooropgesteld, dat een rechtvaardig loon,
dus een loon naar behoefte, in evenredig
heid met de prijzen der eerste levensbenoo-
digdheden, een christelijke eisch is, dienen
wij te vragen, hoe aan dien eisch is te vol
doen. Want niet altijd zal het even gemak
kelijk, ja zelfs soms onmogelijk zijn ’t loon
aan stijgende prijzen aan te passen. Het ge
makkelijkst gaat dit bij een evenwichtigcn
economischen toestand. En daarom dienen
alle krachten te worden aangewend, natio
naal, zoowel als internationaal om dien
evenwichtstoestand zoo snel mogeljjk te be
reiken.
DE VERKIEZINGSSTRIJD IN DE VER.
STATEN.
Nu de 4e November, de datum van de
presidentsverkiezing in de Ver. Staten in
het zicht komt, begint de openbare belang
stelling eindelijk wakker te worden. Presi
dent Coolidge heeft, naar men verwacht voor
de laatste maal, een beroep op het volk ge
daan om hem te herkiezen. Zjjn argument daar
in is, dat zjjn bgttuur het land een tijdperk
>n in de gouden jaren
it nog zoo kort ach-
onevenredig© loonstij-
breken. Zeker, ook de prjjzen liepen sterk
op; indexcijfers van 250 en meer boven
den standaard van 1913 grjjnzen ons nu nog
tegen. Maar in de industrie ging de loon-
boweging daar nog boven uit. Wij zijn im
mers de loonen van 1912 en 1913 nog niet
vergeten: 10, 12 en 14 per week wa
ren toen normale inkomens, welke tot 30,
40, f 50 en meer per week opliepen. Het
Is onmiskenbaar, dat niets zoo spoedig
wapt als een beter leven. En zoo is het
heel begrijpelijk, dat de arbeidersklasse en
de lagere ambtenaarsstand zich thans niet
getnaxkeljjk tan indenken in de eigenlijke
oorzaak .va;^. de tegenwoordige moeilijkhe
den. Een dozijn jaren geleden waren de
prjjzen van vele eerste levensbehoeften,
brood, kleeding, margarine, vet, schoeisel,
door scherpe concurrentie en overproduc
tie buitengewoon laag, terwjjl de loonstan-
daard door allerlei tendenzen een stijgende
lijn aanwees. Men kwam uit een tjjdperk
van groote zuinigheid; denk aan de malaise
van 19061907, zoodat do ruimere ver
diensten bjj lage eischen het leven gemak-
kelyk maakten. Daarop volgde de oorlog
met eerst een tijd, dat het geld minder
waardig leek. Wjj leefden „op den bon”
vroegen meer, wat beschikbaar was, dan wat
hetk ostte. Daarop kwamen de geweldige
loonstijgingen en ontstond een korte tijd
-van weelde. Na 1918 moest de maatschappij
weer in evenwicht trachten te ko'"'"1. is
het wonder, dat dit niet zoo gemakkelijk
gaat? Het zou grooter wonder zijn, wanneer
plotseling het loonpeil weer evenredig
wrd aan het prjjzenpeil; wanneer ieder »ijn
behoeften precies weer kon inkrimpen naar
de levensmogelijkheden van de verarmde
maatschappij. Het ingewikkelde en ernstig
verstorode raderwerk der internationale
samenleving zal nog heel wat reparaties
noodig hebben eer het uurwerk weer regel
matig loopt!
Wjj drukken op het internationale karak
ter van het vraagstuk, iets wat maar al te
vaak verzuimd wordt. In Holland vergeten
wij b.v. dat wjjtJn de groote samenleving
nog altijd als op een eiland "zitten; ons ge-
mideld levenspeil staat nog ver boven
van de meeste volkeren van Europa
noodzakelijk moeten wij daarvan de
gen ondervinden. Hadden wy op het
I peil 22222
in weinig *”ds ons nationaal kar,i‘aal
Meermalen wordt door middenstanders
de opmerking gemaakt, dat de middenstand
in het geheel geen belang heeft bij loons
verlagingen van overheidspersoneel of arbei
ders in particuliere bedrijven, maar integen
deel van flinke loonen een koopkrachtig
publiek verwacht.
Daarnaast wordt in arbeiderskringen vaak
do vraag gesteld: „Hoe komt het, dat ons,
als arbeiders, altijd is voorgehouden dat
loonsverlagingen de productiekosten zouden
verminderen, ook van de dagelijksche be-
noodigdheden, b.v.' brood, vet, boter, aard
appelen, groenten, melk, schoenen enz. om
nog maar niet te spreken van andere zaken
als belasting, huren en dergelijke? Terwijl
er echter nu loonsverlaging is, worden die
artikelen juist duurder."
Ziedaar een der moeiljjkste economische
problemen aan de orde gesteld! De handel
drijvende middenstand zegt: blijf van de loo
nen af, want, gaat het den werkman goed,
dan gaat het ook my goed. En de eerljjko
arbeider, die niet aan agitatie doet, doch
eenvoudig voor zijn gezin leeft, zegt: of de
geldswaarde van mijn loon groot of klein is,
laat mjj koud, wanneer de prijzen der eerste
levensmiddelen maar aan de koopkracht
van mjjn inkomen beantwoorden. Maar la
gere loonen en hoogere prijzen, dat klopt
niet!
Begrijpelijkerwijze spookt dit eeuwenoude
vraagstuk den laatsten tijd weer door de
hoofden van duizenden, ’t Is de cirkelloop
van prijzen en loonen, die voornamelijk sinds
het uitbreken van den oorlog voor velen
een onoplosbaar raadsel lijkt.
Nu^nUen wij er ons niet toe zetten offi in
het korte bestek vaa èen courantenartikel
t« trachten dit geheele economische vraag
stuk uit te putten. We zouden dan een boek
deel noodig hebben. Maar wel willen wij op
de enkele voorname
veol over het hoofd
thans eenigo verhelde:
Bij een studie van prijzen sinds den tijd
van de algemeene invoering van het munt
wezen, ziet men deze twee sterk sprekende
verschijnselen; eenerzyds een geleidelijke
stijging over bijna de geheele linie van de
loonen en van de meeste waren; anderzijds
tijdelijke schokken naar boven en naar be
neden. Met andere woorden, onder allerlei
invloeden van hoogconjunctuur of overpro
ductie, van schaarschte, hongersnood, oor-'
log enz. kunnen de prijzen tjjdelyk een hef-
‘:gen sprong naar boven of naar beneden
makenop hun ouden stand komen zij niet
meer terug. Bij de loonsbeweging ziet men
hetzelfde verschijnsel. Wanneer men zjjn
studie maar ver genoeg, over verschjllendo
eeuwer in rekeningen v. d. 15e en 16e eeuw
nie van pryzen en loonen een geleidelijke
stijging. Met verbazing leest een 20ste
eeuwe in rekeningen van de 15e of 16e eeuw
hoe voor weinige stuivers per dag gewerkt
werd, hoe kostbare werken werden uitge
voerd, groote voorraden werden geleverd
voor evenveel honderden guldens, als men
thans duizenden sou vragen. Maar de huis
houdboekjes en andere documenten uit dien
tijd laten zien, dat aan de lage inkomens ook
evenredig lage prjjzen der eerste levensmid
delen beantwoorden. De geschiedenis ver
meldt echter evenzeer in die tijden nu en
dan een wanverhouding tusschen inkomens
en prijzen, bij misoogst, het uitbreken van
een oorlog, tijdens een belgering enz. Ook
dan zag men nu en dan overheidsmaatregel
zetten, als hij komt.”
Paul merkte wel, dat Madeleine bang
was en zei:
„Als u het goedvindt, vader, wil ik me
nu ook klaar maken en vanavond al met
Madeleine meegaan.”
„Uitstekend", riep de oude meid, nu ge
heel gerustgesteld.
- „Zoo gevangen, zoo gehangen.... Ik zal
wel op de een of andere manier een goede
tafel klaar maken.”
Paul ging naar zjjn kamer en pakte Je
noodzakelijkste voorwerpen in.
Toen Paul was weggegaan, zeide Ray
mond op gedempten toon:
„Madeleine, we moeten ernstig voor Paul
zorgen. Ik heb een geneesheer gespro
ken".,
„En?” vroeg Madeleine gejaagd.
„De jongen is in gevaar.”
„In gevaar?” herhaalde da meid,
van schrik, „’t Is niet mogelijk.”
„Toch is het zoo zoo, helaas. Maar we
kunnen het gevaar nog afweren door op
lettende zorgzaamheid. Hy moet zeer veel
versterkende middelen hebben, volkomen
rust en hij mag niet werken.
Geef hem alles, wat je krijgen kunt, je
behoeft geen geld te sparen. Koop den nes
ten Bordeaux en Bourgogne
Ik wil, dat al het mogeljjke voor hem
gedaan wordt.”
„Dat zal gebeuren,” antwoordde Made-
„U wilt dus, vader, dat ik met Madeleine
morgen al naar het landgoed ga?”
„Ja, dat is het beste, want ik moet mor
gen ook reeds vroeg op reis. Ik geloof, dat
net goed zal zyn Madeleine vanavond al te
sturen om alles hier in orde te brengeu.”
Na eenige oogenblikken zwjjgend te zjjn
voortgegaan, hernam Raymond met een ze
kere verlegenheid in zijn stem:
,Jk wilde je nu over iets spreken, dat
jou betreft en waarover ik me erg bezorgo
maak. Sedert de laatste twee jaren work je
te veel.”
„Och toch niet, vader”, onderbrak Paul
haastig.
„Laat mo verder gaan,” zei Fromeuthal
kalm. „Ik herhaal het, je werkt veel meer
dan noodig en redelyk is en ik geloof, dat
je nieuwe studies voor het toelatingsexamen
■aan de Polytechnische school je bovenmatig
vermoeien en afmatten en zeer nadeelig
vöor je zjjn. Ik wilde dan ook, dat je het
examen een jaar uitstelde. Dat zou je weer
geheel en al genezen.”
„Zoudt u dan werkelijk willen, vader, dat
ik myn examen een jaar uitstelde. Een jaar
lang wachten, zonder te kunnen werken.
Dat zou my nog erger maken.”
„Er is geen sprake van niet kunrMh wer
ken, maar van langzaam, rustig en bijgevolg
zonder vermoeienis werkèn....
Ik houd ’t er by, dat het gebeurt.
Wat d»e verveling betreft, daarvoor ben
mooi dineetje met een fijne
Hnulenois lichtte even aan zyn pfet, liep
naar zyn boot om do visch er uit te halen
en liep naar het restaurant, door den eige
naar gevolgd.
Pascal greep, zoodra de eigenaar we"
was. Jacques bjj de hand.
„Wat deuk je van ons geluk?” vroeg hij
fluisterend. Dat is do eerste, dien
heel gemakkeljjk gevonden hebben,
moeten zjjn medaille zien te krygen.”
Onderwjjl begaven Raymond Fromenthal
•u sjjn zoon zich naar de brug van Charon-
tou.
ik niet bezogd. Je kunt gaan wam
vissvhen, roeien en allerlei ander© verstrooi
ingen zoeken.
Bovendien over een paar dagen gaan we
samen naar een geneesheer.”
„Naar een geneesheer?....
vader, ik ben niet ziek.”
„Ziek niet, maar zwak. Je moet een juiste
levenswijze volgen, die de dokter je zal
voorschrijven.”
„Ik zal doen, wat u wilt, vader, dat weet
u welMaar, heusch, myn sterkte komt
wel weer terug.”
Ze waren aan Charenton gekomen en
gingen daar op de stoomboot. (Ongeveer te
twee uur waren ze weer thuis.
„En heeft u iets naar onzen smaak ge
vonden?” vroeg Madeleine.
„Ja, Madeleine,” antwoordde Raymond.
„Je kunt onmogeljjk een mooiere plaats
bedenkenHet ligt aan den kant van
de rivier, met een groeten tuin vol groenten
en fruit en prachtige boomen.’
„Ik heb de koffers al gepakt,” riep Made
leine verheugd. „Wanneer gaan we ver
huizen?” r
„Paul morgen vroeg,” antwoordde Ray
mond en jij kunt vanavond al heen
„Heelemaal alleen in een vreemd
een plaats, waar ik niet bekend ben”; en de
oude meid trok een vies gezicht.
„Je kunt dan alles in orde brengen en
voor Paul morgen een flink ontbijt klaar-
Gebruik hiertegen Mjjnhardt’s Anga-Siroop, f 1.75. Bij Apoth. en Drogisten.
van meer dan gewonen voorspoed heeft ge
bracht. Hy wyst het staatsbezit van de trans
portmiddelen van de hand en, wat de buiten
landsche aangelegenheden aangaat, belooft
hij samenwerking met andere landfii in bet
belang van den vrede, zoolang de onafhan
kelijkheid van de Vereenlgde Staten niet in
het gedrang komt De president is voorstan
der van constitutioneele overeenkomsten,
welke den aanvalsoorlog onwettig maken,
doch blijft gekant tegen internationale con
ferenties, welke zuiver binnenlandsche aan
gelegenheden der staten zouden regelen. Ook
wil hjj niets weten van het schrappen der
vorderingen op de geallieerden wegens de
leeningen uit den oorlog en van het toetre
den van de Ver. Staten tot den Volkenbond.
KABINETSCRISIS IN BELGIS?
Het gerucht doet de ronde dat ’n ministe-
rieele crisis in België dreigt Vele katholie
ken zouden voor een salarisverhooging voor
ambtenaren zjjn, doch weigeren hun stem te
geven aan het invoeren van nieuwe belastin
gen, terwjjl minister Theunis geen begroe
ting voor het jaar 1925 zou willen indienen,
die niet sluitend is.
DE BURGEROORLOG IN CHINA.
Het bljjkt, dat een groep generaals besloot
de vijandelijkheden te doen eindigen en
maatregelen nam om generaal Feng Yoe
Sjang naar Peking te laten terugkeeren, op
dat deze daar het commando zou overnemen
terwjjl anderen den terugkeer van Woe Pei
Foe verhinderden. De commandant van het
garnizoen van Peking opende de poorten
voor Feng’s troepen, die eenige leden der re-
geering arresteerden. Een groep vooraan
staande persoonlijkheden, waaronder een mi
nister, verleenen hun medewerking aan de
zen coup d’état. Zjj willen een conferentie
bijeenroepen, waaraan ook Tsjang Tso Lin
en Soen Yat Sen zullen deelnemen, met het
doel China te hereenigen.
Een telegrafisch verspreide proclamatie
van Feng en twee andere generaals zegt,
dat een nationaal leger zal worden georgani
seerd, gewjjd aan den voorspoed van bet gan-
schr volk.
De president van China heeft een bevel
uitgevaardigd, waarbij hij het onmiddellijk
staken van de vijandelijkheden gelast, Woe-
hen.
de exploitatie van Kokonor,
zoutwater-meer is in N. O.
voet boven de zeespiegel.
Aan Tsjili en Moekden is
Status quo te handhaven.
Een communique zegt, dat president Sas
keen is gevlucht naar de wjjk der gezant
schappen te Peking. Woe-pci-fo© is op de
vlucht. De terugtocht van eht leger van de
centrale regeering te Sjan-hai-kwan is af
gesneden.
Een emmunique uitgegeven door het
hoofdkwartier van Tsjang-Tso-Lin zegt, dat
de oorlog met de Chineesche centrale regee
ring geëindigd is.
De Japansche regeering heeft besloten,
twee torpedobootjagers naar Tientsin te zen
den en 200 man troepen naar Sjan-hai-kwan
De verdere ontwikkeling van de gebeurte
nissen in China za beslissen of Japan het
noodig acht, zjjn strijdkrachten overeenkom
stig het bokser-protocol uit te breiden.
DE VALERA GEARRESTEERD.
Het Central News agentschap meldt, dat
De Valera door de autoriteiten te Ulster is
gearesteerd, toen hjj de Noord-Iersche grens
overschreed met de bedoeling in het graaf
schap Down het woord te voeren ten be
hoeve van republikeinsche candidaten.
Zooals men weet had de regeering van
Ulster eenigen tijd geleden reds de waar
schuwing laten hooren, dat, indien Sinn Fei-
leine beslist, „daarvoor sta ik in. 1^ zal
mjjn uiterste best doen.”
„Hier is duizend francs. Als je meer
moet hebben, vraag het dan, je kunt het
krjjgen.”
Op dat oogenblik kwam Paul terug.
„Ben je klaar?” vroeg Raymond.
„Ja vader, ik heb maar een paar boeken
meegenomen. We kunnen gaan, maar ’t spijt
me, dat u niet mee kunt gaan.”
„Je weet wel, dat het voor het oogenblik
ónmogelijk is, maar zoo dikwijls, als het mjj
mogeljjk is, zal ik je komen opzoeken.”
Een rijtuig werd gehaald en de koetsier
laadde de koffers op.
Raymond gaf Paul een paar goud- en zil
verstukken en dan vertrokken ze.
Een uur later deden ze hun intrede in de
villa van Port-Cetreil.
Na het restaurant van het eiland verlaten
te hebben,'»arcn Jacques en Pascal naar ’t
„Kasteeltje” teruggekeerd.
Ze spraken slechts weinig, doch wat er
gezegd werd, ging uitsluitend over de on
verwachte ontmoeting met Boulenois. Daar
van moest party getrokken worden.
„We zullen op zijn tjjd handelen,” merkte
Jacques aan. Ik denk, dat het raadzaam is
te wachten, totdat ons huis in Parijs geheel
en al is ingericht, maar we moeten er zoo
veel mjureliik spoed mee maken."
72.
„Lastig vallen? Wel neen, mynheer ik
kwam de heeren een portie visch te koop
aanbieden.”
•„Heb je visch gevangen?”
„Tameljjk veel nogal."
„Wat?”
„Ongeveer vyf pond.”
„Breng ’t maar naar de keuken dan zal
Ik je straks k< iren betalen.”
JI.II.
„Ziet u wel," hernam Boulenois tot Pas
cal en Jacques.
„Gisteren had ik geen beet, vandaag wel,
nu krijg ik een mooi dineetje met een fijne
.lescli wyn.”
Uit een en ander volgt, dat de gelukkigste
tijd die is, waarin de loonen en prijzen aan
weinig schommelingen onderhevig zijn. Ze
ker, er is nog een betere tijd denkbaar, n.m.
een tijdperk van dalende prijzen en rijzende
loonen, zooals wjj de laatste jaren vóór den
groot en oorlog beleefd hebben, een tjjd,
dat het leven willig en gemakkelijk is.
Maar op dergeljjke perioden volgen ge
meenlijk economische inzinkingen, tijden
van groote werkloosheid op zjjn minst of,
meestal erger, geweldige uitbarstingen in
den vorm van rampen als de groote oor
log, welken wjj hebben beleefd. Daarom
leeft de mensebheid het gelukkigst in den
tjjd van weinig schommelende pryzen en
loonen.
Wanneer echter de schok er eenmaal is
geweest, dan duurt het meestal zeer lang
eer een nieuwe evenwichtstoestand in
treedt. In zulk een overgangsperiode met
al de moeilijkheden en onaangenaamheden
daaraan verbonden, leven wjj thans. Slechts
weinigen voorzagen
van d© oorlogswinst
ter ons - dat de
gingen de geheele maatschappij zouden op-
PROGRAM DER WERKZAAMHEDEN
voor de verkiezingscampagne
1924—25 der R. K. Staatspartij.
Zaterdag 18 October 1924:
Bondsbestuursvergadering ter aanwijzing
van het Ad viseer end College (afgev. der
Rjjk skiesk ringen).
Zaterdag 8 November 1924:
Eerste bijeenkomst van het Adviseerend
College.
Zaterdag 29 November 1924:
Dag van overleg door het Adviseerend Col
lege met derden.
Zaterdag 2(b~pecember 1924:
Vergadering van het Adviseerend College
volgens art. 7 Kiesreglembnt. Vaststelling
aantal der te verwachten zetels; bespreking
verkiezing; bespreking te stellen candi
daten.
Tusechen 1 Januari en 1 Maart 1925:
Gelegenheid in de Kiesvereenigingen om
candidaten te stellen. Vóór 1 Maart moe
ten de verzamellysten, volgens art. 10 laat
ste alinea, bjj het Bondsbestuur, worden
ingediend.
Vóór 15 Maart 1925:
Indicnfrg door de geeandideerdcr, van de
verklariig bedoeld in art 11 van het Kies
reglement.
Zaterdag 28 Maart 1925:
Vergadering van het Adviseerend College
tot samenstelling van het Politiek Advies.
Waarna onmiddellyk publicatie.
In den loop der maand April 1925:
Stemming in de Kiesvereenigingen over de
candidaten.
Onmiddellyk na 1 Mei 1925:
Vaststelling van den uitslag der stemming
door het Bondsbestuur.
Een algemeen Kiesreglement.
Onderstaand rondschrijven is namens het
Bondsbestuur verzonden aan de besturen der
R. K. Rykskieskringorgaoisaties in Neder-
'and.
„Terwnl bjj de vorige verktezingen elk©
Rykskicskringorganiiatle volgens haar eigen
kiesreglement te werk ging, hebben in de
jongste algemeene Bonds verga dexifig de bjj
den algemeenen Bqp4 aangesloten R. K.
Rykükiesirrtogorganisaties een voor alle die
organisaties geldend algemeen kiesreglement
vastgesteld, dat zal worden gevolgd bjj de
voorbereiding der verkiezing, van leden voor
de Tweede Kamer der SLUen-Generaal.
Het is ons gebleken, dat nog niet in alle
Rjjkskieskringorganisaties in de reglementen
die artikelen zjjn doorgehaald, die tengevol
ge van vóornoemde vaststelling van het alge
meen kiesreglement vervallen zyn.
Teneinde verwarring bjj de kiezers te voor-
komen, geven wjj den kieskringbesturen, die
zulks tot heden nalieten, in overweging ten
spoedigste eene vergadering bjjeen te roepsn
om zulks alsnog te verrichten, en tevens die
wijzigingen aan te brengen, die allicht ten
gevolge daarvan zullen noodig blyken”.
Propagandageschriften.
Naar aanleiding van eene bespreking in
de jj. gehouden vergadering vau bet Bonds
bestuur, inzake het verkrijgbaar stellen van
propaganda-brochwms, kan worden medege
deeld, dat de N.wfrutura te Leiden bereid
is gevonden eene serie zoodanige brochures
zerkrjjgbaar te stellen. Daarover zullen van
ie zijde van Futura binnen eenigen tjjd na
dere mededeelingen geschieden.
De samenstelling en uitgave dier propa-
ganda-geschriften geschiedt dus niet door het
Bondsbestuur, doch op initiatief van dit be
stuur zullen verschillende daartoe bevoegde
en deskundige personen voor de samenstel-
lin- zorgen, terwijl de N. V. Futura de uit
gave ervan op zich neemt.
Hierdoor meent het Bondsbestuur bijge
dragen te hebben tot het voorzien in ©ene
behoefte, welke zich by de a.s. verkiezings-
