I
„ONS BLAD”
OPENING
HULPGEBOUW da Groot» Kerk)
DONDERDAG, ’s middags 3 uur
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
POSTGIRO 104861
No 37
a.s.
te
I
I
I
i
Vrijdag 13 Februari 1935. POSTGIRO 104861 19 e Jaargang
Abonnementsprijs*
per kwartel voor Alkmaar j i I l-
koor buiten Alkmaar ....••...f285
Het Oeflluztreerd Zondagsblad 0 00 f hooger.
kan slle abonné’8 wordt op aanvrage gratis een
Advertentieprijs.
Van I5 tegels f 1.25; elke regel meer 10.25; Vecla^
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod* b| «oy
uitbetaling per plaatsing f 0.60
poli? verstrekt welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400.—. f 200^-1,1OO.—f 60.t 35.—f 15^
1 - --r ■wmwwnwwmi»«3na3*i II
In 10 weken opgtbquwd, zal het grootste magazijn (1400 vierkante
meter oppervlakte) voor stoffering, ineubileering, enz., a.s. Don
derdag geopend worden.
Wij noodigen U allen tot bezichtiging uit
VROOM DREESMANN
BUITENLAND.
BRIEVEN UIT FRANKRIJK.
Verspreidt. Berichten.
DE MIJNRAMP BIJ DORTMUND.
FEUILLETON.
De verborgen schat.
VAN ONS
OP DEN OPENINGSDAG WORDT NIET VERKOCHT
naar
hij met ver-
(Wordt vervolgd)
P
ADMINISTRATIE No. 43»
REDACTIE No «3»
t
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
VRIJ ENTREE
windsman verzocht, zich by de begrafenis-
vertoonen.
De beide lijkkisten verdwenen onder de
bloemen. Zij werden opgebaard in de kerk
van den H. Vincentius van Paulo, waar een
zeer plechtige Requiem-Mis gezongen werd.
Mgr. Champavier verrichtte de absoute.
Langs den geheelen weg, dien de stoet
nam om het kerkhof te bereiken, was een
dichte menschenmenigte opgesteld. In den
stoet zelf hadden tal van Katholieke en na
tionale corporaties plaats genomen. .Mgr.
Champavier heeft zich in een herderlijk
schrijven tot de geloovigen van zijn diocees
igt daarin hulde aan de j
övèrieden slachtoffers en aan de talrijke ge
wonde priesters en geloovigen, die voor
■Christus en Zijn Kerk zijn gesmaad en ver
trapt.
De dag van de begrafenis is zonder inci
denten voorbijgegaan.
----weet
gÜ, dat een simpel blad papier u rijker dan
een koning kan maken!..,. Een hoop oude
wijven zijt ge! Niet één uwer waagde het,
Joe Catfish onder de oogen te treden ik,
die blind ben, moest voor u do kastanjes vit
het vuur halen.... En door uwe schuld ver
lies ik nu een onmetelijk fortuin en moet
mijn leven lang rondzwerven en schooien!..
Nog eens: zoekt dat volk op!
Kom, Harry, wind u niet zoo op, zei
een der mannen. Wjj hebben in ieder geval
het goud.
En wie weet, vroeg een ander, of- dat
papier niet ergens in den grond verstoken
is? Neem uw geld, Harry, en sta daar niet
zoo te janken en te brullen.
Nu begon de blinde als razend zijn stok te
hanteeren; maar de anderen lachten h '•nd
en trachtten den woesteling zijn wapen te
ontnemen, wat hun echter niet gelukte.
duw to blijven, en op hetzelfde oogenblik
floot hem een kogel langs bet oor.
De kotter verdween om den boek van de
baai, zoodat den heer Young niets overbleef,
dan een zijner mannen naar Bristol te zen
den, om het vaartuig te signaleeren.
Er is nu eenmaal niets aan te. doen; de
heeren zijn ontsnapt, zei de inspecteur. Maar
t doet me in ieder geval pleizier, dat mijn
paard den rekel, die daar ligt, zoo flink op
de eksteroogen heeft getrapt.
Young kende nu heel de geschiedenis; hij
was meegegaan naar de herberg, waar do
bandieten uit louter moedwil alles hadden
vernield of tegen den grond geworpen.
Schoon ze niets hadden meegenomen dan
het door ons achtergelaten good van den
„kapitein” en ’t beetje geld, dat zij in de
lade van 't buffet hadden gevonden, w.is de
verwoesting, door hen aangezicht, voor ons
een zware slag.
De heer Young begreep niets van de
woede, waarmede zij te werk waren gegaan.
Zjj hebben, naar ge zegt, het geld mee
genomen. Wat konden zij dan nog méér zoe
ken? Nog ander geld?....
DE SCHULD VAN DEN WERELDOORLOG.
Do Amerikaanschc Senaatscommissie voor
de bnitenlaniische aangelegenheden heeft
een voorstel van .Senator Ower aangenomen,
waarbij aan de Congres-Bibliotheek wordt
opgedragen een onpartijdige verzameling
van feitenmateriaal over het vraagstuk der
oorzaken van den wereldoorlog ter hand to
nemen.
Bjj de opening van de gisteren gehouden
Rijksdagzitting herdacht de president de
slachtoffers van de ramp te Dortmund. Hij
zeide onder meer: «Wij kunnen aan onzen
rouw en aan onze deelneming met de nabe
staanden der slachtoffers slecMs op waar
dige wijze uiting geven, wanneer wy a!Ies
doen, voor zoover inenscbt-lyk ingrypen
daartoe in staat is, om zulke verschrikkelijke
ongelukken te voorkomen en wij de materi-
eele lasten der nagelaten betrekkingen trach
ten te verlichten^ alsmede alles doen om
hun, die onder zulke ontzaglijke gevaren
hun beroep moeten uitoefenen, meer be
scherming en verbetering in hun lot te geven
De Rijksdag nam een soe.-democratisch
voorstel aan tot benoeming van een com
missie van vier Ryksdagledec door de per
manente Pruisische veiligheidscommissie en
derf bedyjjfsraad van de mijn „.Minister Stein”,
ten einde een onderzoek in te stellen naar
de oorzaak van de ramp.
trokken om onmiddöliyk maatregelen te
nemen voor het verleencn van steun aan de
door de ramp getroffen gezinnen. Ook de
Oberpraesident van Westfalen heeft zich
onmiddeliijk na het bekend worden van de
catastrofe naar Dortmund begeven.
OnMrent het ontstaan van d<. explosie zegt
het officieele rapport het volgende. De ont
ploffing ontstond in schacht 3 en twee in
aanbouw zijnde gangen werden vernield. De
juiste plaats waar de ontploffing plaats had,
alsmede de oorzaak er van zijn tot dusver
nog niet vastgesteld. Op bel ogenblik kan
reeds worden vastgesteld, dat de zoogenaam
de kolenstof-ontploffing geen rol heeft ge
speeld. Er waren reeds nieuwe veiligheids
maatregelen in voorbereiding, doch nog niet
geheel voltooid.
Op de mijn „Minister Stein en op de bui
zen in Dortmund waaien de vlaggen halfstok.
De plaats van de ramp ztdf doet denkt n aan
een verlaten slagveld; auto's met leden van
het Roode Kruis en met politie rjjdeu af en
aan. Brandweerlieden, reddingsmanschap-
pen met zuurstofapparaten en mijnwerkers
in werkkleeding verdringen zich voor Jen
mijningang. Bleeke gezichten, waarop Je
ontzetting ligt uitgedrukt over de dingen
welke zy beneden gezien hebben. Du’d'lyk
hoort men de lift naar omhoog komen, waar
in in plaats van kolen de lijken de.r slacht
offers naar boven worden gebracht. Een
afgrijselyken aanblik levert net waschlokaa!
op, waarin de lyken ondergebracht zijn.
Onmiddellyk na het bekena worden der
ramp verzamelden zich aan den mijningang
familieleden en vrienden der afge loten
mijnwerkers. Toen in dt n loop van defi mor
gen de omvang van het ongeluk eentgszins
was te overzien, speelden zich hartroerende
tootieelen af; vrouwen schreiden luide door
elkander, kinderen jammerde om hun va
der. De opgewonden bevolking baande zich
met geweld een weg door het politiccordon
naar den ingang van de myn.
blik op de linkerzijde liggen, zooals ny ge
vallen was, zeeg toen achterover en roerde
zich niet meer.
Ik had inmiddels mijn schuilplaats verlaten
en begon luid te roepen, opdat do miters my
zouden hooren. Ontsteld over het ongeluk,
onder hunne oogen gebeurd, hadden zij allen
hun paard tot stilstand gebracht, ’t Warep
tolbeambten te paard De jongen, die den
vrederechter ging verwittigen, had hen toe-
I vallig ontmoet en was zoo slim geweest, de
gewapende heeren van alles op de hoogde
te brengen. Hun chef, inspectejir Young, had
reeds vernomen, dat er in Kitts Gate ten
verdachte kotter vóór anker lag, en zou dien
avond een oog in 't zeil houden. Aan die om
standigheden dankten moeder en ik onze
redding.
Wat Harry betreft, die wa.^dood/heele-
maal dood.
Een beetje koud water was voldoendo om
moeder, die nog steeds in zwjjm lag, tot be
wustzijn te brengen. Nauwelijks was zjj thuis
en ’n beetje van den schrik bekomen, of zij
begon te jammeren over de enkele gienjes,
die zy n’og op Catfish toegaf.
Inmiddels was inspecteur Yonng met zyn
mannen spoorslag^ doorgereden naar Kitte
Gate. Bij de kreek gekomen, zag
wondering, dat de kotter reeds het anker ge
licht had. Toch was 't vaartuig nog onder t
bereik van zyn stem. Hij riep, doch men ant-
wovrdde, dat hu wM zou doen, in de «cha-
Die twist redde moeder en my. Want plot
seling hoorde ik in Je richting van ’t dorp
den hoefslag van talrijke paarden, en jyna
op hetzelfde oogenblik flikkerde en knalde
’ii pistoolschot. Onmiddellyk sloegen de ban
dieten op de vlucht; sommigen liepen naar
de baai, anderen dwars door het veld. In
minder dan een halve minuut was Harry
alléén. Hij sloeg wanhopend met zyn stok ep
den grond, ging aarzelend vooruit, riep
vruchteloos zyue „vrienden”. Na een poo->je
heen-en-weer te hebben geloopen, sloeg hij
een verkeerden weg (dien naar het dorp) in,
en kwam dicht voorbij mijne schuilplaats.
Johnny, Old Hunter, Tony en de ande
ren, jammerde hy, gij zult toch uw ouden
'makker niet in den steek laten?.... Neen,
dat niet mogelijk!.
Op hetzelfde oogenblik hoorde ik op nau
welijks twintig schreden afstand den luef-
slag der paarden, en zag ik vier of vyf rui
ters in gestrekten draf naderen. Harry begreep
dat hij den verkeerden weg volgde. Hij bleef
staan, liep toen rechts en .uimelde hals-ovcr-
den kop in den sloot. Onmiddellijk sprong hij
op: maar de ongelukkige was zoo verbijsterd,
dat hij terecht kwam onder de hoeven van
X eerste paard.
De ruiter wilde het foreche dier tot staan
brengen, maar dat gelukte hem niet, ’n Vree-
seljjken kreet slakend, viel Harry ten gronde;
de hoeven van het paard gingen plet‘erend
over zijn lichaam. Hij bleef nog een oogen-
VAN ’s PAUSEN KRONING.
Gisteren vierde Rome den derden verjaar
dag van de kroning van Z. H. Paus Pius XL
Omgeven door de kardinalen en de digni
tarissen van Zijn Hof begaf de h. Vader zich
gisterenmorgen in plechtigeu stoet naar de
St Pieter.
Daar nam de Paus plaats op de sedia ge-
statoria, en langzaam schreed do stoet nu
door de basiliek, welke een talryke menigte
vulde, naar het altaar.
De H. Vader woonde do plechtige H. Mis
by, welke door kardinaal Locatelli werd op
gedragen. De zangers der Sixtijnsche kapel,
onder leiding van Perosi, voerden de liturgi
sche gezangen uit.
De plechtigheid werd o.a. bygewoond door
den prins en prinses Johan van Saksen, prins
Georges van Beieren, den aartshertog Gott
fried van Oostenryk, prinses .Mathilde van
Saksen, prinses Josephine van België, het
corps diplomatique bij den H. Stoel en een
groot aantal pelgrims uit 1-talie.
Na de II. Mis gaf de II. Vader plechtig den
Zegen.
Daarna keerde Zijne Heiligheid naar do
Pauselijke appartementen terug.
HET ACCOORD VAN PARIJS.
Do Londensche bladen publiceeren een
bericht uit Washington, volgens hetwelk
Kellog tengevolge van de oppositie van
den senaat tegen de overeenkomst van Parijs
gedwongen zou zyn, als minister van buiten-
landscho zaken raf te treden, nog voor dat
hij dit ambt zou hebben aanvaard.
In de omgeving va» Kellog, die op bet
oogenblik nog te Lowten vertoeft cu eerst
Woensdag a.s. mei ne „Berengaria” naar
Amerika zal vertrekken, hecht men aan dit
bericht eehter geen beteekenis en men ver
trouwt, dat Kellog de Parysche overeenkomst
met goed succes zal kunnen verdedigen, en
dat de onwillige elementen in den senaat hun
oppositie niet te ver zullen dryven.
Kellog zal vermoedelyk 25 Februari
Washington aankomen.
DE BEGRAFENIS DER SLACHT
OFFERS TE MARSEILLE.
Marseille heeft in zeer indrukwekkende
plechtigheden de slachtoffers der anti-Ka-
tbolieke woelingen grafwaarts gedragen.
Het overgroote deel der winkels was ge
sloten. Ook de beurs. De Katholieken hadden
de Fransche vlag halfstok geheschen.
Do families Ville en Viaux, die reeds ge
protesteerd hebben tegen het bezoek van
den burgemeester-senator Flassieres aan het
hospitaal, hadden dien onruststokende!! be-
mild men over de daad van dit meisje ook wil I plechtigheden niet te
denken, een goedkeuring er aan hechten, een 1 iv„ h..;.!..
vrijsprekend vonnis er over uitpsreken is
niet mogelijk voor iemaqjl diw hoogere,
Christelijke beginselen is toegedaan. Boven
dien', afgezien van Godsdienstige overwegin
gen, welk een verontrustend toekomst-beeld
houdt dit vonnis niet in. Wy kennen hier he
laas reeds de passioneele moorden, waarvan
de pleegsters maar al te vaak vrij uitgaan;
hieraan een reeks van moorden toe te voe
gen, geoorloofd omdat de dader uit liefdes
overwegingen, uit medelijden heeft gehandeld
reis naar Frankrijk, waar by in een hospitaal
werd opgenomen. Stanislawa gedwongen het
levensonderhoud te verdienen, kon eerst twee
maanden later volgen, toen de meest veront
rustende berichten haar bereikten. Met toe
stemming harer Ouders ging zy naar het ziek
bed van baar zoo geliefden bruidegom. Niets
mocht meer baten, Jeai^mis ten doode opge
schreven. Stanislawa was voor hem een engel
van liefde en geduld. Geen dag en geen nacht
verliet zij het ziekbed en toen een overstor-
ting van bloed door een der doctoren werd
aanbevolen, bood zij onmiddellijk het nare
aan. Verzwakt en uit geput door deze opera
tie kwelden haar dubbel, de lydenskreten die
onafgebroken van het ziekbed weerklonken.
Jean had een vriend verzocht hem een revol
ver mede te brengen om een einde aan zyn
leven te kunnen maken. Zelf er niet toe over
gaande smeekte hy zijn meisje hem te dooden
telkens waer herhalend diezelfde smeekbede,
dood my, maak een einde aan myn ondrage-
lyk lyden. En zjj weigerde, weerstond aan
zijn verwyt, dat zij hem niet zou lief hébben.
Maar de 15 Juli toen de doctoren haar waar
schuwden dat iedere hoop was verloren en
zij opnieuw thans zonder eenige kans op red
ding, dat pijnl. vertrokkeiv gelaat aanschouw
de, gehoorzaamde zy aan het zpo vaak uitge
sproken verlangen, groep zjj naar het wapen
om hem van zyn aardsche lyden te bevrijden.
Hij zou anders dienzelfden nacht een na
tuurlijken dood zyn gestorven.
Klinkt difr verhaal, ontroerend op do zit-
tkjjfüi herhTnering gebracht door de» presi-
dhib Mbntap, niet als e»n tooneelstuk «4 'een
onwerkelijke roman. Wij voelen mee met dat
meisje dat haar zoo afschuwelyko daad
heeft bedreven uit do meest teedero gevoe
lens, blijk wildo geven van een ontzaggelijk
groote liefde, maar boven alles voelen wij
medelijden met haar, omdat zij niet in do
godsdienst kracht wist te putten om het lij
den te dragen en te doen dragen. Zij ver-
smaade den bron, of kende hem niet, waar
alleen whre troost was te vinden.
Zij en zoovelen met haar zien alleen in dit
leven de bestemming van den mensch. En
noodwendig moeten zij komen tot een op
lossing, gelijk Stanislawa bracht, als een on-
geneeslyko ziekte het lichaam kwelt. Hoe
geval te beoordeeleu. De eerste stap op het 1
pad van vrijspraak wegens moord uit liefde
is gezet. Al te velen zullen daardoor zich niet
langer laten terughouden van een handeling,
die zij anders uit vrees voor straf zouden heb
ben achterwege gelaten
Zeker de justitie zal in leder geval hebben
te oordeelen. En dit geval van Jean Zynow-
ski en Stanislawa Uminska, zal zich in dezen
vorm niet licht herhalen; haar groote liefde
bleek te goed om eenig ander motief aan
baar daad ten grondslag te leggen.
Maar zal dit steeds zoo zyn. Wordt hier niet
een weg geopend voor kwaadwillende», een
nieuwe weg, geïnspireerd door ongeloof en
verval van zeden, waar reeds een oudo be
stond om maardenaars uit liefdeshartstocbt
en liefdeshaat vry uit te doen gaan.
Hoe moeiljjk zal het blijken na dit voor
beeld in andere gevalen te veroortleelen, als
overtuigend wordt aangetoond dat de ziekt»
zelf om den dood heeft gevraagd. “Er is een
praecedent geschapen waarvan de gevolgen
niet zyn te overzien.
Wij eindigen gelijk Wij begonnen zyn, ook
wij zouden wellicht als jurylid, gedreven door
ons goede hart Stanislawa Uminska gaarne
hebben vrijgesproken, maar hoogere motie
ven van zedelijken en maatschappelijke»
aard, zouden ons gezond verstand hebl>en
doen overwinnen.
Niets ter wereld kan een mensch wettigen
zyn medemenseben van het leven te beroo-
ven.
Moord blijft moord, ook als deze uit mede
lijden of uit liefde wordt bedreven.
Parijs llFebr. ’25 Mr. P. v. S.
In een officieel bericht wordt gezegd, dat
hoewel de redtfingsmanschappen met koorts-
achtigen ijver werken, niet te verwachten is,
dat ook maar één der afgesloten mijnwerkers
nog in leven is of gered kan worden.
Het grootste gedeelte der slachtoffers, wel
ker lijken tot nu toe geborgen zyn, schjjnt
op hun vlucht in de mijngangen door de gas
sen te zijn achterhaald.
Rijkskanselier Luther, die in Karlsruhe
aangekomen was, om een bezoek te bren
gen aan de regeering van Baden, kreeg in
den loop van den ochtend bericht van de grafenis.
ramp. In verband hiermede besloot hy zyn v»-
bezoek aan Karlsruhe te bekorten en is
I vroeg in den middag naar Dortmund ver- telegrammen
De bedryfsraad van de mijn „Minister
Stem”, welke «overwegend uit communisten
bestaat is de ineening toegedaan, dat de
mijn Mont Cenis, waarbij tachtig mijnwerkers 1 mijndirectie op de meest lieil tzinnige wijze
gedood werden en van de mijn Karolinen- het leven der mijnwerkers op net spel heeft
glück, waarbij honderd slachtoffers, vielen. gezet, aangezien reeds der dag voor de ramp
In een officieel bericht wordt gezegd, dat myugas werd geconstateerd op de plaats
waar de ontploffing heeft plaats gevonden
De communistische vakvereenigmgen
eischen in strooibiljetten de arrestatie van de
mijndirectie. Talrijke pamfletten van een
dergelyken inhoud zyn in oes.ag genomen.
Onder de arbeiders heer«cht groot© opwin
ding.
De coiymmunisten zyn van plA» euu .twf-
fen met de politie uit te lokken. De politft-.
macht is reeds versterkt en voorts worden
vowjorgen getroffen met het oog op de be-
De Nederlandsche mijnwerkersorgamsaties
en ook die uit Frankrijk en Bhgeland hebben
van rouwbeklag gezondey.
kennen. Laat hem fluiten, en zoekt! Gij moet
dat volk terugvinden. Kijkt toch uit uw
oogen! Hel en duivel! kon ik maar twee mi
nuten zien!.
Nu begonnen er twee het kreupelhout in
maar zjj legden
nek omge- daarbij niet veel jjver aan den dag. Wat de
u 1. - wat *1‘:m anderen betreft, die schenen besluiteloos en
toekomt. Een half uur geleden waren die roerden zich niet.
ï,e’dM^nAnOd»n,er’»WTlt n krai"’ Ezels! huilde WCer de bHnd0- KÜ hebt
e r op .den grendel. Verspreidt u, jon- maar de hand uit te steken om de millioeneii,
gens, en zoekt ze op! die men ons ontstolen heeft te achterhalen,
Do kaars, die ztf gebruikt hebben, en gjj zyt tc lui om het te doen! Tóch weet
brandde nog! nep de man aan het venster.
Zoekt, zeg ik u, en geen plaatsje over-
slaan! Gy zult desnoods de hut tot den grond
afbreken I bulderde Harry, terwijl hij zijn i
stok zwaaide.
Nu ontstond er een helsch rumoer, doch
weldra kwam men den blinde boodschappen,
dat wy zeker den herberg verlaten hadden.
Op dat oogenblik klonk weer het schril
gefluit, dat moeder zooveel angst op ’t !yf
had gejaagd, ’t Was ditmaal geen sein tot
den aanval, maar voor de bandieten veeleer
een waarschuwing, dat er gevaar dreigde.
’t Is Tony zei een der jnannen. Hij heeft
twee maal gefloten. Dus, vrienden, gauw
onze biezen gepakt-
Wie spreekt daar van heengaan?
schreeuwde Harry. Moeten wy de riucht
nemen, omdat die lafaard van 'n Tony bang
is geworden? Gü moet hem, dunkt mif, beter
EEN BEDENKELIJKE UITSPRAAK IN
EEN ONTROEREND PROCES.
Hoe zouden „wy” geoordeeld hebben, in
dien wjj geroepen waren geweest als juiylid
een vonnis te vellen over Stanislawa Umins-
ka?
Deze vraag hebben wij ons meermalen
gesteld tijdens het proces van dit jonge meis
je, dat uit overgroote liefde een einde heeft
gemaakt aan bet leven van hem die baar het
allerdierbaarst was en wiens lyden geen hoop
op beterschap in zich droeg.
<his hart zou eveneens een vryspraak heb
ben doen volgen, maar het feit, ondanks de
meest verzachtende omstandigheden, zou ge-
cischt hebben dat een veroordeeling werd uit
gesproken.
Men heeft niet het recht te dooden. Deze
eeuwige wet geldt bovenal. Niet alleen de
Christelijke overtuiging, dat in het lichame
lijk lyden een weldaad Gods gelegen kan zyn,
iot uitboeting van zonden, maar ook een on-
geloovige levensbeschouwing verzet zich te
gen levensberooviug, in geval zelfs van het
hoogste lijden, omdat de mensehelyke wetaa-
schap feilbaar is en nooit met zekerheid kan
worden gezegd of een' ziekte, ondanks alles,
genezen kan worden.
Hoe ernstig de gevolgen voor de toekomst
gunnen zyn, indien men dat grondbeginsel
prijs geeft; hoe juist daarom dit vrijspre
kend vonnis is, al verdiende dit Reisje iiU
derdaad persoonlijk geen straf, hierop ktfe ik-
aanstonds terug. Laat ik u eerst in korte
trekken de geschiedenis van dit levensdrama
een liefdesroman in den waren zin des woords
vertellen.
Stanislawa Uminsfa was reeds op«19 ja
rigen leeftijd in Varsovie ’n klein persooulijk-
heidje met een veelbeloovende toekomst. Als
tooneelspeler mocht zy menig succes oogsten.
Een jong Poolsch schryver van talent, Jean
Zynowski kruiste haar pad. Een groote en
oprechte liefde bond beider leven samen.
Toen de oorlog uitbrak bevond Jean zich in
Frankrijk en nam plaats in het vreemdelin
gen legioen, waar hij vurig Patriot, op schit
terende wjjze zijn plichten vervulde. Terug in
zjjn vaderland werd hjj al spoedig benoemd
als kunstcriticus, journalist, romanschrijver,
auteur van „Lambcaux sangiants”, waarin
zich de geest van het nieuwe Polen doet ken
nen. Het was ongeveer op dat tydstip dat de
ontmoeting tusschen Jean en Stanislawa
plaats vond. Een bljjde toekomst scheen zich
voor beiden aan te kondigen. Een huwelyk
zou deze twee kunstenaars voor altijd samen
brengen. Maar in plaats van het gedroomde
geluk, kwam een afschuwelyke ziekte een
sluier van leed spreiden over deze beide men-
schen levens.
De doctoren verklaarden eerst dat Jean
door tuberculose was aangetast maar al spoe
dig bleek de ongeneesljjke kanker Zynowskis
lichaam te sloopen. Radium was het laatst
te beproeven redmiddel. Hij aanvaardde de
Volgens de laatste berichten zijn bij de
ontploffing in de mijn „Minister Stein” 136
arbeiders omgekomen.
De ontploffing was zoo hevig, dat niet
slechts de mijngangen werden vernield, maar
ook de hiehttoevoer onmogelijk werd ge
maakt.
Voor zoover thans reeds kan worden vast-
gesteld hebben zich slechts acht mijnwer
kers kunnen redden; een van dezen is later
ten gevolge van de ingcademde gassen ge
storven.
Men vond in de schacht op verschillende
plaatsen nog teekenen, waaruit viel op te
maken, dat de zich daar bevindende mijn
werkers om halfelf, dat is twee uur na do
ontploffing‘hog in leven bevonden. De'ont
ploffing kondigde zich aan met twee zware
doffe slagen. Onder de bevolking is de op-
winding zeer groot. Honderden mijnwerkers'
snelden naar de plaats des onbeils, waar dui
zenden angstig wachtten op berichten om
trent familieleden en vrienden.
Het ongeluk behoort tot de grootste ca
tastrofen in de geschiedenis van den mijn
bouw. Het overtreft no£ het ongeluk op de
gedood werden en van de mijn Karolinen-
8.
wgvuucu o» 1
Die kleine jongen heeft ons bedrogen! den omtrek af te zoeken,
beb bem niet den m'
draaid? Maar geduld: hy zal hebben
toekomt. Een half -
Champavier heeft zich
is een bedenkeljjk teeken van onzen heiden- «rewend. Hij breni
schen tyd.
De vrees is slechts al tc gewettigd dat bin
nen niet al te langen tyd de rechtbanlc zal
worden geroepen min of meer gelijksoortig I
