VOOR DE
8
B
B
B
none
ij
O w B
DE VADER UIT INDIÊ.
I’
1
NUMMER 16
•r
DAMBORD.
i
fa V
HET NOTITIEBOEKJE.
23 xii
ONS
r ...1_
I
Beloof mij slechts
mij tusschenbeide met
genova zich het politieke hoofd gewaar
vijftig iaat ongeveer, zeer eenvoudig ge-
tl
Hij heeft veel gereisd en schijnt zeer ge-
XI.
van
van Vallombreuse wandelde waar zijn
sn
van Roseünde’s
„Zou tk het adres mogen zien V' vroeg
van
12—18
20—24
14—20
9x20
34
35
36
37
7—12
12—17
1x12
44
45
46
47
48
49
50
51
26-31
20-24
15-20
„Hij zou toch door het venster binnen
komen, neef,** antwoordde Charlotte.
„Of door den schoorsteen, gelijk een
met in opstand tegen de handelwijze det
Moldavische overheid?”....
„Ik weet mets at van uwen Calmacan,
42—38
47—42
37—31
39
40
41
'2
28—32
9x20
21—26
32x43
7-11
2—7
10—14
5—10.
20—25
15—20
10-15
17—22
E. B. G. Mattison zat voor de tafel
„Neen, mijnheer Mattison. Papa heeft
op de bladzijden,
k Vraag excuus.’
aan
J3e heer Guillaume.” „Betreffende?.
De heer Guillaume was voor Leopold graaf levendig
„Och. niets Familiezaken.”
„Luister eens," hernam Leopold, „de
„Welnu Kitty vroeg de gravin.
„Mevrouw, die reiziger is een man van naam, waarin hij zich verheugt."
immers met een schijf achterstand moest
hij eiken afruil vermijden.
37 22-27
38 48—42 8—13
39 29—23?
Zie vorige opmerking.
39—34
43—38
ouwtentoonstelling
11
12
maal.
er bij, gretig deze gele-
om 1“
„Maar u schijnt krankzinnig, mijnheer
Dubouvreuij. met uw Moldavië en t~
De^ Am** h°d 8'en e*gen waarde
tot de rol vannhandelswkene^irdrraCh’
verlies, in dollars uit. Zoo schreef hij na dagelijks de vorderingen
r-
in zijn notitieboekje „Gpge
ideeën bij de beschouwing
„Ik tracht het waardig te zijn.”
„Naar ik zie. belast hij u met zijn za
ll HUISKAMER
Allt correspondentie deze rubriek be-
t ..J...
Stuifbergen en P. G van
bureau van dit blad.
De oplossing van probleem no. 73
(Auteur A. H. v. d. Geest, te Lisse) is:
Wit 21—17, 44—40, 43—38, 16 x 20,
32 x 1.
^Zwart gedw.12x21, 35x33, 33x22,
Partijstand No. 74 (auteur A. F. Hoog-
velt, Haarlem).
Wit.
Zwart.
„In uw gesprekken, mijnbeer, heb ik
U ge ondanks uw
fortuin een zeker gevoel beat, origineel
naar kiesch
Ik zie, dat ik mij heb vergist. In Frank-
ijk verwarren wij dollars met met vriend-
hap En wij zijn daar trotsch op. Deze
onafhankelijkheid is misschien het laat-
14, 19, 20, 23, 24 en 27.
Wit 12 schijven op 16, 17, 26, 28,
33, 34, 35, 36, 39, 40, 41 en 50.
PARTIJ.
Gespeeld te Haarlem, 8 Juni 1924, hooge mate, en belet zoowel 3933 als
tusschen de heeren A. Gigengack met 34—30
wit, en A. F. Hoogvelt met zwart 20 27—21 16 x 27
fransche opening. 21 31x22 18x27
blik er aan ge
dol- winst te boeki
woord, reikte ze hem de hand en fluister-
„Ik bemin u eveneens 1 Maar waarom
vriend, zijt ge, zoo rijk
DAT ZOU ‘GEZELLIG GEWEEST
ZIJN.
Uit het programmaboek van een land
bouwtentoonstelling
10 uren Aankomst van het vee.
Gemeenschappelijk middag-
GOED BEDOELD.
„Verbeeld je, die X heeft mij gisteren
n aar»
„O ik weet het. die lomperd kan ie-
De zon stond nauwelijks aan den ne-
zijn gevoelens mijnheer." zeide Leopold, terwijl hij op- mei, toen Leopold de la Rocheferney, na
,En wie dan?” vroeg Guillaume.
„Een voornaam >ong persoontje. Kent boodschap te belasten
„Neen, volstrekt met,” antwoorddt
de schoone gravin, terwijl zij haar neef
Zij is een uitstekende partij doch tuf- veelbeteekenend aankeek, „mijnheer Guil-
Guillaune (rouw de Villefort wil. op het voorbeeld la urne zal mijn brief wel aan Bernard
gierigheid. Leopold was verstrooid, hij mijn jachtwagentje bij mij. Nu voert mijn
snerp even een blik op den bezoeker en weg langs Groenenhof dus rijd u mede r
begon toen met een papegaai te spelen, mijnheer, dan kan ik tevens Bernard en het venster gestoken, „komt uw gemoed draf d<-ot de oorihaanT
zoowel als voor de gravin een onbekemde
Hij werd zeer welwillend ontvang»i en
uitgeaoodigd een kop thee te gebruiken jelegenheid wordt mij aangeboden u van laume kon niet nalaten in deze algemeene
ik het je. Ik zal „Het doet mij zeer veel genoegen," met moeite een glimlach onderdukkend in gereedheid gebracht was De gravin
ld, wanneer de zeide de gravin, „dat ik m de gelegenheid „Niets, mets en Kitty trokken zich eveneens in haar
zich voordoet.” ben, iemand ter wille te zijn, die den heer heeft een allerliefst karakter," ver- kamers terug, zoodat Leopold alleen in
wilde burggraaf de la Roche- Falamon tot zijn aanbeveling kan noe- volgde Guillaume: „zacht en goed.." het paviljoen bleef zitten mijmeren. Hoe
grootste trusts in Noord Amerika. Hij
handelde in i
zooals ook zijn overleden vader gedaan digen. Hij zal echter spoedig komen. Bin- der. Ik ben gekomen om u te zien vlie-
had. Dit had hem reeds OJ5 j’TAT* **n lz,T,n»l,A» l* La.» Da», LA - V -A - - t A— -J A ».J_..__l.
leeftijd vele malen millionnair gemaakt. En dien, ge weet, dat hij, na uw aeroplane
daar hij bij een krachtig gestel - - -
goede gezondheid een aangenaam uiter- ben samengesteld, er prijs op stelt u de
lijk bezat, ffold hii hii ïiin m»rl»Ktj«*ar»rc to notion
voor een dér "gelukkigste menschen ^an
49—44 en 35x2 (4).
33 44-40 14-^19
Hier is 2117 veel sterker I
34— 29 18—23
29x18 13x22
35— 30 25x34
40 x 29
want dan vervolgt zwart met 2429, Wit’s tactiek is niet goed te verklaren,
vleugel, die ietwat geïsoleerd stond in het voorkomen.
30 40—34
31
32
17—21
26x17 12x41
36 x 47 16—21
Op 1319? volgt natuurlijk 3933.
14-719
gen. Laat mij nu zien, dat gij vleugels
hebt.”
PROBLEEM No. 75.
Auteur A. F. Hoogvelt, Haarlem.
opgelost en de veran- „Maar komt het u niet voor, alsof die
- - een dubbele enveloppe va*
„Ik onderzoek enveloppen noch harten
en zal dit schrijven aan den pachter ter
zeide Guillaume koel.
- --- De burggraaf twijfelde geen oogenblik
Hij plaatste zich bescheiden op de pum dienst te zijn, naar ik meen, ik grijp ze vroolijkhad te deelen of de brief was onder dubbel enveloppe
van een bankje en nam het kopje aan bet- met beide bande i aan. Mijn plan was „Maar u schijnt krankzinnig, mijnheer aan Rosemonde gericht en moest een
welk Kitty hem aanbood. Charlotte be- morgen vroegtijdig te vertrekken, wan Dubouvreuij. met uw Moldavië en uw pleidooi ten zijnen gunste bevatten.
h*® ®ef achtbare nieuws- neer mijn nicht zulks goedvindtik heb Calmacanzeide de gravin. Vroolijk en vol hoop stepte hij in het
l was verstrooid, hij mijn jachtwagentje bij mij. Nu voert mijn „Hoe I mevrouw,*' antwoordde de rent- rijtuig de heer Guillaume nam naast
meester, nog steeds met zijn hoofd door hem plaats en voort ging het in gestrekten
gesprek op de politiek te brengen.'
„Maar dat is joch een krokodil van een ontberen mijnheer Guillaume, maar wan- 1
rentmeester 1*' nep Leopold uit. „hij neer u mij noodig mocht hebben....' kander aan en hadden moeite met
t.’-d* maw AntmAaë f' TL
zijn gezin eens goeden dag zeggen wan’
k ken hem en draag hem ichting toe
„U bent ai 'e goed, mijnheer.' ant
woordde GuiLaume „zou u mij ook wil- noch van Moldavië. U is met wijs, mijn*
en mededeelen. wien ik zooveel dank ver- heer Dubouvreuil
schuldigd ben?’ „Neen, neen.” verklaarde Leopold;
„Aan burggraaf Leopold de la Roche- „hij is van het hondje gebeten, dat is
terny mijn neet gaf mevrouw de Ro- zeker I”
noy ten antwoord Het was reeds laat geworden en me-
Guillaume boog, zeggende vrouw de Ronoy achtte het noodig het
„Is de burggraaf met een huisvriend teeken tot naar bed gaan te geven, al
van zijn waardigen patroon zou zij daardoor ook eemge offideele me-
„Ja. ia.' intwoordde Leopold „zoo dedeehngen moeten derven, betrekkelijk
.usschenbeide zal men bij den heer Fa- de Donau-provtndes en den Calmacan
amon wei eens over mij spreken." Zij toonde zich ten zeerste ingenomen
„Zelfs met veel ’of naar ik meen.” met Leopold's aanbod, den heer Gud-
„O u wilt mij vleien mijnheer Guil- laume gedaan en voegde er zelfs bij, dat
laume er bevindt zich toch iemand in zij een briefje' wilde medegeven voor
dat huis
u tuffrouw de Villefort
„Ja, mijnheerzeer goed, van naam
Stand in cijfers
Wit 9 schijven op 26, 31, 33, 35, 37, 41.
44, 45 en 47 en dam op 40.
Zwart 9 schijven op 3, 6, 7, 8, 12, 16,
17, 18, 22 en dam op 20.
Gaarne houden wij ons aanbevolen
voor problemen, eindspelen, lokzetten,
enz. De oplossingen van de problemen
mneten binnen 7 dagen in ons bezit zijn.
jen avond wat wandelen doch had wijzet
’edaan den weg te volgen.”
„Hebt u zaken te Corbeil vroeg de
gravin „Morgen kan de koetsier u er
-u, gisteren hebben wij een uur onge
veer samen gebabbeld. Ben ik het, die
u dien tijd heb doen verliezen dat zou ik
Verrast door deze vraag stamelde de
controleeren. «longe man „veroeeio je, cue x beeft mij gisteren
„Neem mij met kwalijk.... Dat is een aap genoemd.”
••O tk weet het, die lomperd kan ie-
mand zoo geducht de waarheid zeggen.**
43 49 x 38
45—40
40—35
38—33
34—30
30x19
33—29
42—37
47x29
b
„Je kunt mijn zaak bij mijn vader be
pleiten, nicht, door je invloed kun je be- i
verslindt dien hij op zijn weg ontmoet*
„Laat ons dien ongeluktagen vreem-
deling te hulp komen.” sloeg de gravin staan. Trouwens de goedheid van
▼oor „Trouwens, ik zou heno wel eens heer Falamon....”
willen zien hij boezemt -nij belang in.’
Zij schelde en gaf 1 binnenkomenden Leopold ten antwoord. „En geniet u zijn
bediende last den rein get te verzoeken vertrouwen, mijnheer?"
boven te komen, zoodr* hij geguten had.
„Kunnen wij den ouden Dubouvreuil
niet buiten de deur houden vroeg ken te Parijs
Leopold. „Somtijds, mijnheer.”
„Kent u Bernard, den pachter
Groenenhof
.J^een, mijnheer, doch ik heb een brief
kerkuil,” voegde juffrouw Kitty erbij, voor hem van den heer Falamon Ook bladen, mevrouw de gravin de Donau-
Een kwartier later diende de Itnecht moet ik hem een mondelinge opdracht kwestie is biji
doen betreffende..,.” dering indent
herhaalde de burg- ,^AJle duivels I Je bent zelf een Cal- zonden wordt
macan 1” riep Leopold, terwijl hij naai
het andere einde der serre wegvluchtte
Nu konden allen vrij lachen en Guil- hand stellen,
kunt mijn diensten waarschijnlijk wel ke ook wel zijn kluchtige zijde had.
Mevrouw de .Ronoy en Kitty keken el- rijtuigje wachtte. De heer Guillaume was
t in hem reeds een half uur voor geweest en
„Ik heb weinig behoeften, mijnheet achen uit te barsten, hetgeen nog al zon- ging hem te getnoet, gewapend met een
i ben tevreden met mijn nederig be- derhng zou voorgekomen zijn aan den dikken wandelstok, terwijl hij onder den
den vertrouweling van >den heer Falamon linkerarm een lederen portefeuille droeg.
„Trouwens, ik zou heno wel eens heer Falamon...." aan den bewonderaar van Roseünde’s „En de brief van mijn nicht voor
„Ja. hij is een ware voorzienigheid.” gal deugden. Bernard vroeg Leopold, terwijl hij
Een gelukkig toeval zou de dames een hem de hand reikte,
voorwendsel geven haar vroolijkheid bot „Een bediende heeft hem mij van
te vieren. Tusschen twee magnolia's door morgen gebracht mevrouw de gravin
kwam het gelaat van Dubouvreuil te had hem gisteravond nog geschreven,
voorschijn Hij had zijn hoofd door een alvorens ter ruste te gaan.”
geopend venster gestoken en zeide. bui-
ten de serre staande, tot mevrouw de de burggraaf.
Ronoy „Zeker, hier is het, mijnheer. Hij is
„Zooeven ontving tk de Parijsche dag- aan Bernard den pachter gencht.”
„Ongetwijfeld,” hernam de burggraaf,
ijna r—J--
Calmacan van Moldavië...' brief onder
kunnenl doen over zaken, de boerderij betreffende, gemeten, alvorens te trouwen. Overigens den pachter op en wenschte hem ver-
aan den heer Falamon, bankier te Parijs is zij een enge) van deugd en schoonheid.’ schillende zaden te vragen voor mijn
„Je vriendschap zal wonderen te weeg en deze belast mij tusschenbeide met „O I” nep de burggraaf uit. alsof hem moestuin.”
brengen I" dergelijke zendingen Ik ben makelaar, een wesp gestoken had Guillaume maakte een buiging en be-
„O, wat overdrijf je l Maar je bent ver- mijnheer.’ „Wat had u, neef?” vroeg Charlotte, gaf zich naar het vertrek, dat voor hem
liefd en daarg^RjUPjgrf ik het je. Ik zal „Het doet mij zeer veel genoegen," met moeite een glimlach onderdukkend
mijn best doen, teöpold. wanneer de zeide de gravin, „dat ik in de gelegenheid „Niets, mets
gelegenheid zich voordoet.” ben, iemand ter wille te zijn, die den heer
Juist v"- J
ferney daarvoor zijn dunk betuigen, toen men." „Ah I” zeide Leopold, die zich ditmaal haastig nam hij echter de vlucht en stoof
Kitty terugkwam. „Kent u hem dan, mevrouw in een zenuwachtige beweging werke- hij de trappen op. toen hij eensklaps te*
„Welnu Kitty vroeg de gravin. „Ja, mijnheer, vooral door den goeden lijk aan een rozenstam gestoken had. genover zich het politieke hoofd gewaar
„Mevrouw, die reiziger is een man van naam, waarin hij zich verheugt." „Geestig een onbedorven zieltje en werd, hetwelk nog steeds door het ven*
vijftig laar ongeveer zea eenvoudig ge- „Hij is een bewonderenswaardig man. daarbij oprecht in haar omgang; mis- ster naar binnen keek l
kleed, maar met een zeer «del voorkomen zooals er weinig zijn, mevrouw schien is ze wel een beetje verlegen uit-
Hij heeft veel gereisd en schijnt zeer ge- „Ik vereer hem bizonder als den meest gevallen," voegde de ondeugende make-
leerd te zijn. Op het oogienblik^ gebruikt -echtschapene, den beste die er bestaat,” laar erbij
hij met smaak zijn souper, in gezelschap voegde Leopold er bij, gretig deze gele- „Zeker u kent naar bizonder goed,
vza mijnheer Dubouvreuil, die de on- genheid aangrijpende, om B-i-_r -----
mogelijkste windingen gebruikt, om het jegens den bankier kenbaar temaken„u stond om zijn wrevel te verbergen, wel- een slapeloozen nacht, over het voorplein
gesprek op de politiek te brengen.” - 1 1-1 ‘-1-—-"J- - -
„Maar dat is joch een krokodil van een ontberen mijnheer Guillaume.
„Veroorloof mij mevrouw de gravin, u
mijn nedengsten dank te betuigen vooi
werkstelligen. dat Roselmde van mij ai- de gastvrijheid welke ik hier geniet,’
ziet en ten mijnen gunste spreekt met de zeide Guillaume. „Te voet van het station
bekoorlijke doch hardvochtige Rose Jorbeil komende, ben ik hier in de bos-
monde, die nüj afwijst, mij waarschijnlijk chen verdwaald. Ik wildé in dezen schoo
verfoeit, overtuigd als zij is dat ik haa
voor den gek gehouden heb en haar zus
ter het hof tn.iak, ter wille van haar on
metelijk tortuitv” L
„Helaas, waande neet, welk een zending heen rijden.’ dat huis die vreeselijk veel kwaad van iemand, die op Groenenhof verb ijt hield,
draag je mij daar op I" zuchtte Charlotte „Duizendmaal dank, mevrouw, ik moei mij vertelt daar ben ik zeker van I” Leopold beefde van vreugde, toen hij
„Je veronderstelt in mij een macht welke iemand bezoeken op de hoeve Groenen- ,En wie dan?” vroeg Guillaume. zich bereid verklaarde zich met deze
ik met bezit IVelke middelen zou ik hof. op zestien kilometers van hier.’"
moeten aanwenden....?” „Op Groenenhof!” zeide Leopold
JCoek daar met naar, waarde nicht naastig. terwijl hij zijn papegaai den rug
God zal ie leiden Beloof mij slechts keerde en naderbij kwam
dat je zult willen." „Ja. mijnheer.' hernam
„Willen Zeker Leopold," hernam „Pachter Bernard moet verantwoording da Engelsche meisjes, haar volle vrijheid willen ter hand stellen. Ik heb veel met
Charlotte neerslachtig, „maar
Enfin.
37 bezet, b.v.
Wit 42—38, 27—21.
Zwart 28—32, 32—371 en zwart
plaatst een duchtigen ste-in-den-weg op
37!
28 6-11 I
29 42—37 11—16!
Nu is schijfverlies voor wit niet te
20—25
13x24
24x33
31x42
Hiermede is het plat natuurlijk direct
beslecht I
51 27—32
°P 20U W1' °P het nippertje
WSSCA nAVABAAM
-O mi
52 29—24 32—37
Wit geeft op
Analijste van A. F. Hoogvelt.
PROBLEEM No. 76.
Auteur H. Korstanje, Rotterdam.
waken van schilda- en beeldhouwkunst bekoorlijkheden van diens doenter. waar
10.000 dollar.’’ om interesseerde hij zich voor die jonge meenen te ontdekken, dat
--- - -Dezen avond evenwel had de kolonel dame? Hij kon het zich niet verklaren
rnder het zachte licht van een electrische een oogenblik geaarzeld om in cijfers Misschien waren haar mattieren, ernstig
amp met zijden kap en haalde een notitie- uit te drukken het tijdvalies dat hij en tegelijk kordaat, haar vroolijk gekeu-
ooekje uit den zak dat zea eenvoudig meende gehad te hebben door een ge- vel en ongedwongen bewegingen en niei
JiJeer gebonden was. Hij opende het en zellig gebabbel. Zelfs had hij een oogen- het minst haar schuwe onafhankelijkheid ichat
’«hreef op de gedateerde pagina blik er aan gedacht het als ontvangst ot daarvan de oorzaak. In elk geval, het re-
”,7^5^°®?*?* <d’^9ue 100.000 dol- winst te boeken. En hoe zeker hij altijd iultaat was duidelijk E. B. G. Mattison ite, wat ons overgebleven is Het spijt
ar. Ondanks het gesloten venster hoorde ook was van zich zelf, hij gevoelde zich oeminde Demse. hij had een telken.' nij, die bij u met te hebben gevonden.”
OOI VSfl ^eetnro oen oeeteea non aWaTU* -- -- 1— - - 1
die ova de Champs Elysées voorbij snor
den. Dit gaf aan de weelderige kamer
van het hotel althans nog eenige levendig
heid.
E. B. G. Mattison schreef vada
„Uitgaven Qu
plane 6000 dollar. I
derij 10000 dollars
dollar.” Hij weifelde een i
voltooide toen het lijstje
in i
E. B. G. Mattison, dien men ook wé)
1
leeftijd van vijftien jaren een voetbalclub
gezouten varkensvleesch mij verzocht hem bij u te verontschul-
had. Dit had hem reeds op dertigjarigen nen een kwartia zal hij bij u zijn. Boven
leeftijd vele malen millionnair gemaakt. En
daar hij bij een krachtig gestel en een volgens de nieuwste teekeningen te heb-
“ide gezondheid zz~
lijk bezat, gold hij bij zijn medeburgers eerste les te geven."
“r-1i „Dank u, juffrouw!”
<fe wereld- En wijl de Amerikaan er niet van hield proef. Maar de kou was vinnig. Hij haast- nemen. Ziehier, wat ik
u.i -h En het pa^.er n
Juist had hij zijn vliegcostuum afgelegd rende, liet zij die door den wind
en zijn pels weer aangetrokken, toen voeren, p -
Denise verscheen.
„Bravo,” zeide ze, „ge zult spoedig het jonge meisje had hem doen zien.
I ..1.— .1. I, Ij 1
Vervolgens reikte ze hem een klein nieuwe hefti
nkaan zijn uitgaven in schreef.
_t u niet
„ja, waamj*. i* „vi
verwisselen van kleederen."
Zij zag hem met een vreemden blik
aan en sprak zacht
„Om den
-- -- - -- TV*»*»* WWJ w* iv UUVU
reld vertrokken om zich te verstrooien, de Franschen. Maar daarom ben ik u met
Sedert twee maanden woonde hij nu minder vriendelijk gezind.”
te Parijs in een van de groote hotels, die Zonder het telegram te voltooien, had
wat® paleizen genoemd mogen worden hij papier en potlood in den zak gebor-
Als een nauwgezet zakenman had de gen en keek het jonge meisje aan. Nog
ag op te teekenen men. iZe was in een ruimen mantel ge-
Hierin verschilde huid, droeg een bonten muts, die de ha-
-J- r. ren bijna geheel verborg, maar haar ro-
talisten. Alleen hadden zijn aanteekeningen zig gelaat, met de levendige oogen en den
iets bijzonders. vroolijken glimlach, stak bekoorlijk af te-
Daar reeds zoovele jaren lang cijfers gen de donkere omlijsting.
fen eenigen grondslag van zijn bestaan Zij reikte den jóngen man de kleine teekemng van gisteren gelezen, dat ge
vormden, was hij er toe gekomen ze te hand en sprak „Ik vergeef het u 1” het verlies van tijd voor nuttelooze ge
maand j bezocht de sprekken op 500 dollar hebt getaxeerd
teur Vernel. Hij had een monoplane be- veer samen gebabbeld. Ben ik het, die
u <1z
Itj drukte millionnair, en daar hij zeer gehaast wel willen weten.”
Amerikaan de -
de uitgaven van den daj
in zijn notitieboekje. I
hij echter^ met van vele Fransche kapi-
iets bijzonders.
fen eenigen grondslag van zijn’bestaan
beschouwen als de eenige middelen ter Reeds bijna een maand bezocht de spi
waJf‘teePn?- Elk gevoel, elke aandoening Amerikaan de ateliers van den construe- Nt
teur Vernel. Hij had een monoplane be-
iracht steld, een gril van den nietsdoenden
- --- ootf W*V*****, ^****»**f waa fcCVl ^tllddil
aan ook hun waarde, hetzij als winst of was die in zijn bezit te krijgen, kwam hij
verlies, in dollars uit. Zoo schreef hij na dagelijks de vorderingen t
e5n..^s'te ket museum du Louvre Natuurlijk was hij daardoor in nadere
..Opgedaan nieuwe kennis gekomen met den ingenieur, maar
j van kunst- nog meer werd hij aangetrokkén door de
Wit Zwart.
1 34—30 17—21
2 30-25 11—17
r- Hier wijkt zwart af. Theoretisch is hier
ef -ï®* /enienJtan de heeren W. N. 2126 aangewezen. (Zie Fransche ope-
Engelen, adres ning). De bedoeling is het spel ingewik
keld en onberekenbaar te maken.
3 31—26
Wit accepteert zwarts’s afwijking, en
sluit den korten vleugel van zwart terecht
°P,3
4 32—28
5 38—32
Belet 2127. Evenwel is de tekstzet
een handelsgewoonte
Maar zij viel hem in de rede.
22 32x21
Teneinde 3430 mogelijk te maken.
22 12-181
Belet voorloopig wit’s plan.
23 37—32
24 21—16
25 16x7
Zwart’s stelling is overwegend sterker.
26 32—28 23x32
27 34x23 19x28!!
28 38 x 27
Deze afruil beschouw ik als de oorzaak
van het verlies der partij voor wit. Met -
voordracht sloeg zwart 19x28!! wijl wit remise ^hebben gemaakt
-- nu noodwendig een schijf mpet verliezen
niet bijzonder sterk 4034 had beter of toestaan dat zwart zeer gunstig veld
in de lijn van wit’s spel gelegen.
51823
In dezen stand de juiste voortzetting!
6
7
8
9 25x14
Zeer goed Zwart kan nu zijn lange
vuur brengen.
31—27
36—31
41—36
46—41
41—37
40-34
44—40
10
11
12
13
14
15
16
De aangewezen zet 1
17 28x17
Wit mag natuurlijk niet 26 x 17 slaan,
want dan vervolg!
Zwart 12 schijven op 3, 6, 7, 8, 9, 10, 22 x 44 en 20 x 29, en wint schijf 17 1
17 21x12
Zwart’s stand is nu prachtig ontwikkeld.
18 50—44 24—29
19 33 X 24 20 x 29!
Deze uitruil belemmert wit’s spel in
gaaas van auto s en rijtuigen besluiteloos, stellig .voor de eerste maai nieuw genoegen in haar gezelschap en
Champs Elyséss voorbij snor- in zijn leven tedaen avond verweet hij zich dit, terwij1
’s Morgens te negen uur bracht een hij in zijn notitieboekje opteekende L,Va-
auto den heer Mattison naar het aëro- ’oren tijd in nuttelooze gesprekken, zoo-
drome van Issy Hij wendde zich met veel of zooveel doll’’- al naar den duu
- - snelle schreden naar de loodsen. De van het gesprek. ull
Qu*jAnJ>e voor ïen mono- poorten van een dezer loodsen stonden „Nutteloos!” Voor ieder ander zou hei daarvoor ben ik niet rijk genneg Maar
:z_~.— .Gekochteen oude schil- geheel open. Daar had men de monoplane woord valsch hebben geklonken. Maar wat betreft den tijd, In uw gezelschap
Diversen 7000 onder dak gebracht, die de Amerikaan de Amaikaan, scepticus als hij was, ge- doorgebracht, heb ik een groot deficit
oogenblik en den jarigen dag gekocht had. De werk- loofde niet aan den anst van eenig ge- te boeken, en wel onder deze woorden:
„Tijd vatoren liedei waren nog druk bezig met den mp- voel. Als het longe meisje hem eemge Verloren illusies.”
8®sPrekken 500 dollar.” ror vriendschap toonde, dan was dit stellig Demse wilde hee-igaan maar hij wea-
„Is mijnhea Vernel daar,” vroeg de uit berekening en eigenbelang om hem hield haar en schijnbaar zea kalm va-
.a“..™onel omdat hu pp den kolonel. tot echtgenoot te krijgen en zoodoende klaarde hij:
-j Een heldere, vrodijke stem antwoord- een fortuin te winnen. Dus waren die ge- „Ik ben u voldoening schuldig. Ea
had aangevoad. was de ziel van een der de sprekken nutteloos en de daaraan beste- wij voor altijd van elkaar scheiden, moet
grootste trusts in Noord Amerika. Hij „Neen, mijnheer Mattison. Papa heeft de tijd verloren. ge mij het genoegen doen deze chëque
handelde m gezouten varkensvleesch. mij verzocht hem bij u te verontschul- „Mijnheer Mattison, daar is mijn va- van mij aan te nemen.”
En reeds reikte hij haar een blad pa-
pia waarop zijn handteekemng stond.
Zij nam het uit nieuwsgierigheid aan en
'as
De eerste tocht met de monoplane was „Honderd duizena dollars U is
kort, maar bevredigend. De kolonel stap- zeer edelmoedig. Maar het is hier geen
te van het toestel af, zeer voldaan over de gewoonte zulk soort voldoening aan te
M piVTI. U* *VU „AL IA CT RISC doe
En toch was hij dit in werkelijkheid zijn tijd te verpraten, scheurde hij een te zich naar de loods. En het palier in kleine stukjes schèu-
.uet, ivant de kolonel had volstrekt geen blad uit zijn notitieboekje en begon een Juist had hij zijn vliegcostuum afgelegd rende, tiet zij die door den wind mee
onvervulde wenschen hij verveelde zich, kabel-telegram op te stellen voor zijn en zijn pels weer aangetrokken toen voeren. De Amerikaan had een kreet
•maar hij verveelde zich op een royale fabriek te Chicago. Denise verscheen. niet kunnen weerhouden. Deze daad van
mama. De dwaaste buitensporigheden Maar dezelfde stem onderbrak hem „Bravo,” zeide ze, „ge zult spoedig het jonge meisje had hem doen zien,
lieten hem koud, de meest gevaarlijke „U is niet zeer beleefd van morgen. An- even goed vliegen als papa.” welk een fiere geest in haar woonde Een
sport was met in staat hem eenige emotie ders praten wij zoo gezellig. Gisteren nog Vervolgens reikte ze hem een klan nieuwe heftige gewaarwording, zoo lang
te verschaffen, de wonderlijkste lotge- hebt ge mij als uw kameraad uw verdriet notitieboekje aan, hetzelfde waar de Ame- reeds verwacht, had hem getroffen. En
vallen troffen hem niet. En daarom was geklaagd.” nkaan zijn uitgaven in schreef. voor de eerste maal m zijn leven diep
mj, ondanks alles hopende op een on- „Excuseer mij, juffrouw Demse! Ik „Ik heb dit op den grond gevonden ontroad, sprak hij op smeekenden toon-
waarschijnlijk toeval. naar de oude we- weet mij met zoo galant voor te doen als Behoort dit u met „Denise vergeef mij nog eens. Ik be
reid vertrokken om zich te verstrooien, de Franschen. Maar daarom ben ik u met „Ja, waarlijk. Ik heb het verloren bij het min u. Ik wenschte. dat ge mijn vrouw
Sedert twee maanden woonde hij nu minder vriendelijk gezind.” verwisselen van kleederen.” wildet worden.”
-- -Zonder het telegram te voltooien, had Zij zag hem met een vreemden blik Verward en bewogen door dit ernstig
paleizen genoemd mogen worden, hij papier en potlood in den zak gebor- -•- *-• J --J- J - -
D------ B-*. -*• AAU. „Om den eigenaar te kennen, heb ik de
gewoonte eiken avond nooit.was zij hem zoo schoon voorgeko- een blik moeten werpen op de bladzijden,
[e- die beschreven waren, ’k Vraag excuus.” i
„Ge behoeft u «iet te verontschuldi
gen. Het is van geen belang."
„Integendeel, het is van veel belang.”
„Waarom dan
„Wel, in uw 'agboek heb ik onder dag-
j van 1, 7”
het verlies van tijd voor nuttelooze ge-
Zij hield even op en hernam toen op
■onischen toon
„Bovendien mijnhea als gij uw tijd
lebt verspild door met mij te praten,
fan is dit met mij eveneens het geval.
Ik houd geen dagboek van mijn uitgaven,
open. Daar had men de monoplane woord valsch hebben geklonken. Maar wat betreft den tijd, In
dak gebracht, die de Amerikaan de Amaikaan, scepticus als hij was, ge- Joorgebracht. heb ik ee
1 dag gekocht had. De werk- loofde niet aan den anst van eenig ge-
-i waren nog druk bezig met den mp- voel. Als het jonge meisje hem eemge
vriendschap toonde, dan was dit stellig Denise wilde hee-igs
,Is mijnhea Vernel daar,” vroeg de uit berekening en eigenbelang om hem meld haar en schijnbi
waren die ge-
