VOOR DE
B
B
B
i
g
■n 77
yvywV1
umsnmn
nn»
RJRJRJiJi-
VWZ
B BW
i B W O O B
nrararararara
ir w w o li
a» -
KXMimUUULX
DE VADER UIT INDIË.
SUMMER 23
S3TK
irffiK
DAMBORD.
ELCK WAT WILS
ONS
3. De »lak\
ONS ZOEKPLAATJE
1. De dronkaard.
DENKT V OOK NIETT....
HUISKAMER
ze
2. De Indiaan.
Haar vriendin
,Wat dien armen Delannay betreft
XIX.
Wi
V/XVi 1” ID «J» Ulumi’ J7 <6 J y IV» 40.17, t 11. JV~TT,
Partij gespeeld tusschen de hceren ’O—14 12. 3025, 5 10 13. 3530,
gingen, enjstapte uit. Guillaume liet zich
I--- -j
over twaalven.
Parijs ophield.
Dit laatste was een gemakkelijke zaak,
•'VI laa IraAa. J—
- 11—17 16. 27—21’, 16:27 17. 31:11, 6: Geest met wit en H. Sprengers met zwart.
1733—28? 18-23 2. 39-33, 12-18 17 18. 32-27, 17-22 19. 36-31, 7- m --
.Waar?.... In „De Twee Konijn-
■dde Guillaume, „lie-
VINGERGYMNASTIEK.
(Om achaduwbeelden gemakkelijker te
wees.
Als door een geheimzinnige macht ge-
allen juffrouw
Terwijl ze voor de étalage van een
winkel itonden te kijken, werden te
Southall twee vrouwen gewond door een
afbrekend uithangbord. Natuurlijk d'r
eigen schuld: haar mannen zullen dikwijls
genoeg gemopperd hebben, dat ze zoo
veel voor winkels bleven kijken.
Trotzky zegt, dat de cinema de beste
opvoedster ia Het is prettig, te weten,
dat al die verkronkelde drama's ten
minste nog ergens worden gewaardeerd.
Een motorrijder, die te Parijs wegens
te wild rijden werd gearresteerd, bleek
een roover te zijn. Zelfs al rijden zulke
menschen op roof it, dap dienen ze toch
nog een beetje meer égards te hebben
voor het publiek, vind ik, dat toch hun
klanten vormt
Waar is het kind, dat de zwanen voert?
De woudfee vindt men I
gave gemakkelijk, door het plaatje op de
rechterzijde te zriten: een zwevende
vrouwenfiguur raakt met de voeten het
eenzame boompje in de verte. Hoofd en
armen i
middelste hoornen
Haarlem.)
Wit: 30—24, 35—30, 25x14, 24x2.
Zwart gedw. 27 x 18, 14 x 32, 10 x 19.
PARTIJSTAND No. 90.
Was het Guillaume moeilijk gevallet!
-PM aangekomen brieven
Ja en neen.
Eenerzijds bestond er een onmogelijk-
beleefdheid, om naar mijn gezondheid te tot zijn metgezel t t__w
j „En mijnheer, bent u tevreden over zijn, die het zijne niet gehouden zou
h;k verbluf vrlaten keert terug daarin, het schouwspel, hetwelk ik u 1
EENIGE SCHADUWBEELDEN.
Met zeer eenvoudige hulpmiddelen,
zooals een stukje carton, een flesch of
een pet kunnen wi’ ons scbaduw-beelden-
>ire belangrijk uitbreiden, zooals
die de toeschou-
heeren houden,
vier verschil-
het spel, laat
afnamen, neemt de kaarten weer
i en spreekt er wat hocus-pocus
Nu legt men ze open en tot aller
groote verwondering zullen de oogen-
schijnlijk gescheiden heeren weer bij
elkander liggen, en wel in dezelfde volg
orde. als waarin ze op het spel gebracht
Werden.
Stellig zou het Guillaume niet geweest vangen te hebben
;:_i van LJ
beloofd hebben eerstens streed zulks tegen zijn hem verzocht hebt
door allen opgemerkt
eenvoudige Weeding
bracht. Zij droeg
netje, zonder linten of strooken
mantel van zwart laken en
je van hoogstens vijftig franken.
Falamon was veel te scherpzinnig, om
met te raden hoe nieuwsgierig de jonge-
heden waren, die met zooveel voorko- - -
mendheid naar hem toe kwamen. Hij gelukkig zulk een rijtuig onderweg
glimlachte dikwijls onder het praten, gaf te houden en er in te stappen, ondanks
geen antwoord op de rechtstreebche verzet van tien, vijftfen bu
vragen en trachtte zijn jonge i L
van de wijs te brengen. Nadat men zoo
dan de duimendraaien).
De afbeelding geeft een voorstelling een
van hetgeen wij bedoelen. De eerste oefe- r.
ning (no. 1 van de illustratie) schijnt zeer F.
gemakkelijk te verrichten. Verzoek een
uwer vrienden de beide leden zijner mid
denvingers op de afgebeelde wijze, tegen
elkander te sluiten, en de toppen der
duimen, wijsvingers, ringvingers en pin
ken tegen elkander te leggen. Dit is
de houding in de figuur aangegeven.
Zeg hem nu, dat hij achtereenvolgens
de duimen, de wijsvingers, de ringvingers
en de pinken weder van elkaar moet
brengen. Hij zal dit met groot gemak doen
en u allicht vragen wat er voor interes
sants aan die heele oefening kan verbon
den zijn; maar bij de ringvingers geko
men, zal hij tot de ontdekking komen, dat
het onmogelijk is deze te scheiden, al
thans zonder d° middelvingers te
scheiden. Ziedaar eene onmogelijk
heid, welke inderdaad niet onaardig is,
in de vorige op- niet waar?
Figuur 2 stelt een andere oefening
voor, welke daarin bestaat, d t men wijs
vinger en middenvinger, alsmede ringvin-
ger en pink eener hand in twee groepen
vindt men- in het gebladerte der scheidt Sommigen gelukt dit al vrij spoe
dig. Anderen hebben er een meer of min
der langdurigen leertijd voor noodig, eer
zij de kunst kennen.
No. 4 vertoont ons de volkomen bui-
het gezelschap ging Van den pink in het binnenste
1 der hand, terwijl de andere vingers ge
strekt en vast tegen elkaar gesloten
blijven. Deze twee oefeningen zijn zeer
heilzaam voor de personen, die hunne
vingers buigzaam wenschen te maken,
l.'l aan de ombromanie te
wijden, de kunst om schaduwbeelden op
den muur voor te kunnen stellen.
De oefening no 3 ten slotte bestaat
daarin, dat men den top of het laatste
lid van een of meer vingers moet vouwen,
terwijl de beide eerste vingerleden ge
strekt blijven Het lijkt zoo gemakkelijk,
niet waar? Welnu, beproef het maar
eens.
ONGELUKKIG GEWORDEN.
Een arme vrouw roept een heer aan.
„U herkent me nog wel/' zegt ze. „Ik ben
de vrouw van den armen blinde, voor
wien u zoo goed waart
„En wat zou dat?”
„Wij zijn diep ongelukkig geworden.”
„Zoo? En waardoor?”
„Mijn man is weer ziende geworden.”
A. Mulder, met wit en Herm. de Jongh. 17-21 14. ?7-31, 21-26 15. 42-37? partij tusschen de heeren A. H. v. d.
H-!-’2x«. !Wiw
zwart kan evenwel gelijk spel verkrijgen.
Stand in cijfers
Zwart 16 schijven op M ,3,5,6,7,8,9,10,
vu av.
Wit 17 schijven op 16,23,2832,33,35,
Het executieve Comité van de Rus
sische Communisten heeft Trotzky's
laatste boek verboden. Vermoedelijk om-
da* bet met inkt gedrukt was inplaats
van met bloed.
r bij het
„Ja, dood hem ik wil, dat hij morgen
_2.i meer van
werd, en welker woede 1”
„j war Het avondfeest was ten einde. Het pu-
een grijs zijden japon- bliek verliet den tuin en twee of drie-
--een f*"- J ~"“"Z u J*
een stroohoed- naar Parijs terug. Nadat de eigen rijtui
gen verdwenen waren, kwamen de huur
rijtuigen, welke binnen het bereik van
iedere beurs zijn.
Guillaume en zijn metgezel waren zoo
aan
het
Probleem No 87 (Auteur A. F. Hoog- 1134,17,19,20,24,25 en 26.
VeWitH“7-”l,: 46-41, 49-43, 26-21, 37,38,39,«42,434147,48,49’en 50.’
3024, 35 x 22, Goede oplossingen van de vorige pro-
Zwart 36 x 47, 47 36, 39 X 48, 48 x 17, blemen mochten wij alsnog ontvangen van
36 x 30. de heeren M. v. Boom, J. A. M. Bongers
Partijstand No-88 (Van A. F. Hoogvelt, n. Korstanje, A. v. d. Laan, P. v. *t
Sand en A. Kransse
Gaarne houden wij ons aanbevolen
voor, problemen, partijstanden, eindspe-
-- len enz. De oplossingen moeten binnen
Or.dcrstaande stand kwam voor in een 7 dagen in ons bezit zijn.
een andere
gers, van
Alle correspondentie _deze rubriek te
zenden aan
en P. G. van Engelen, adres bureau van
dit blad.
PARTIJSTAND No. 89.
Deze stand kwam voor in een partij tus-
schen de heeren A. H. v. d. Geest met
Wit en W. Weyers met zwart Wit haalde
op mooie wijze dam.
Zwart 16 schijven op 3,5,6,7,8,9,10,
12,13,15,16,17,18,20,21 en 25.
Wit 15 schijven op 24,26,28,29,32,34,
36,37,38,39,43,44,45,48 en 49.
OM NA TE SPELEN.
12—17 \°2.444-?39,2&?42 jll 40—31 28. 49—43,' 19:30 29. 25:34, 23^—29 30.’
14—20 14. 25:14, 9:20 15. 41—37, 2— 34:23, 28:19 31. 38—33, 10—14 32.
8 16. 49—44, 10—15 17. 44—40, 5—10 32—28, 19—24 33. 37—32, 26:37 34.
18. 34—29, 23:341 19. 40:29, 20—25 24:31, 13—18 35. 43—38, 14—19
20. 29:20, 25:14 ll. 46—41, 4—9 22. 36. 31—26, 9—13 37. 28—22, 7—
31—26, 19—23 23. 28 19, 14:23 24. 11 38. 26—21, 4—10 39. 33-28, 10-
33—29, 23:34 25. 39:30, 18—23 26. 27 14 40. 48—42, 11—17 41. 22:11, 16:7;
—21, 16:27 24. 33—29, 23:34 25. 39— 42. 28—22, 15—20 43. 42—37, 3—8
:30, 18—23 26.27—21, 16:27 27. 32: 44. 22—17, 18—23 45. 27—22, 24—30
21, 13—18 28. 43—39, 8—13 29. 37— 46. 32—27, 30—35 47. 40—34, 20—25;
32, 18—22; 30. 41—37, 13—18; 31. 39— 48. 38—33, 19—24 49. 37—32, 14—19;
34,15—20 32. 21—16,1—7 33. 37—31, 50. 32—28, 23:32 51. 27:38, 19—23 52.
10—15 34. 31—27, 22:31 35. 26:37, 45—40, 35:44 53. 39:50, 25—30 54.
20—25 36. 34—29, 25:34 37. 29:40, 9— 34:25, 23—28 Na eenige zetten remise.
13 38. 35—30, 15—20 39. 4034, 3OPLOSSINGEN
9 40. 45-40, 20-25 41.40-35, 23- OFLUbblNOEN.
28 42. 32:23, 18:40 43. 35:44, 25:34;44.
37—31,12—18. Wit geeft op.
2de partij.
Wit M. A. Haye, kampioen van Am
sterdam en Meester A. Visser.
Wit M. A. Haye. ZwartA. Visser.
1. 34-30, 20-25 2. 31-27, 25:34
3. 39:30, 17-21 4. 37-31, 21-26
5. 32—28, 26:37 6. 41:32, 11—17 7.
44—39, 6—11 8. 46—41, 1—6 9. 41—
37, 19—23 10. 28:19,14:23 11. 50—44,
Guillaume legde bij deze gelegenheid
leid zou doen twijfelen,
wanneer wij niet zoo goed zijn rechtscha
pen karakter kenden.
Weinige dagen na den bewusten avond
van den Pré-Catelan, waar markies de
tjnhjk met veel van be- Malatesta toen niet geweest was, - begaf
Onl^at ■U hoofd- de makelaar zich, des middags tegen
-T- twaalf uur, naar den zetel der handelsad-
„Ik dank er u dan ook wel hartelijk ministratie, waarvan de markies het hoofd
voor, antwoordde Guillaume, m ver- en het fortuin was. Guillaume deed zich
2±".bi> den Directeur-generaal der. vennoot-
wanneer wij dien duivelschen Malatesta schap Mndienen en werd terstond toege-
doening. Daarop zeide hij, nogmaals op ri wj t
het laatste tooneel in den Pré-Catelan te- slaagd, dat u hier komt
„Gisteren is de Engelsche mail uit Indié
-;ekomen,” antwoordde Guillaume.
1at_ weet ik verduiveld, ook wel 1"
-aan
zijn Parijschen banker geschreven
„Zeker.”
„Ahik had het wel voorzien. En is
zijn correspondentie in duplo aange-
Daar zijn er, die, niet wetende wat be
iers te kunnen doen, met hun duimen
gaan draaien. Maar wij weten inderdaad
wat beters en vestigen hun aandacht' hier
had U hebt een comedie en een drama principes en ook, omdat hij ten hoogste
bijgewoondongelukkigerwijs een echt ingenomen was met een verbintenis,
drama. Hebt u wel gezien, hoe de woeden- waarvan hij zich zulke gunstige resul-
de Roselinde, die net op haar bank van taten voorspelde.
graszoden niet meer uithouden kon, me- Zooals men zich herinneren zal betrof
vrouw Plock en den Duitschen vorst het zeer eenvoudig den heer Malatesta de
in den steek gelaten heeft Merk daarbij briefwisseling mede te deelen van Fala-
15. op, hoe deze tijgerin, doodelijk in haar mons rijken cliënt, naar gelang de brie-
eer getast, en dol van woede, den ver- ven van dien Nabob uit Indië bij den
„Die duivelsche hertog komt maar met Vergun mij, alvorens afscheid te nemen, heven dwaas meegesleept heeft, dien wij bankier inkwamen.
terug," zeide een der vrienden, brandend dat ik u voorstel aan mejuffrouw Rose- door een noodlottig toeval medegenomen het Ctr"--J“2*--
van verlangen zich bij hem te voegen. „Ik monde Bernard, mijn pupil, op wie ik hadden naar het Bois. Zij dorstte naar zich een dezer
zal hem eens gaan halen.” trotsch ben heeren. en die mij dezen avond wr»ak, naar bloed en zij heeft den eersten te verschaffen
Op hetzelfde oogenblik sloop hij uit het de eer aangedaan heeft, dit uitstapje met den besten aangespoord haar te wreken.
prieel. mij te maken. Welnu, heeren,” vervolgde Wordt morgen de hertog gedood, dan heid aangezien de Villefort niet meer it>
„Mooi zoo,” mompelde een derde Falamon, „keert u nog niet naar het voor- x‘> juichen valt dit lot den dichter Indië was anderzijds kwam het er nu op
nieuwsgierige, „daar heeft mijn buurman werp uwer bewondering terug te.n deel> dan **1 de vo*8cnde> bondige aan een brief te hebben van dien zelfden
bij vergissing mijn sigarenkoker mede- „Het voorwerp onzer bewondering hjkrede houden: „Het is jammer; hij heer de Villefort, die zich in het geheim te
genomen en ik kan niet buiten een si- bevindt zich hier/’ antwoordde een stem? xulke schoone verzen op mij.” Parijs ophield.
gaar.” die van den hertog, terwijl hij op de ge- 's ?vonds «i naar, de °Pera 8aan- Dit laatste w« ee° gemakkelijke zaak,
De nieuwe overlooper verliet het ge- zellin van den bankier wees. Ten “OH* moel lk u doen. opmerken, doch moeüijker was het den brief zoo in
zebehapr en voegde zich bij zijn vrienden. Als door een geheimzinnige macht ge- dat de heer F^mon niet in den Pré- te kleeden, dat de listige markies niet vtr-
Roselinde was doodsbleek geworden, dreven, deden allen juffrouw Bernard en Catelan gekomen enkel en alleen om moeden kon, dat hij in het geheel niet per
Zij zat zwijgend en onbeweeglijk, met Falamon naar het rijtuig uitgeleide. Toen het genoegen te smaken in gezelschap Engelsche mail uit Bombay of Calcutta
fonkelende oogen voor zich uit te staren, het in de richting van Parijs vertrokken Yan exn deugdzaam jong meisje te wande- verzonden was.
Haar vriendin bespeurde, dat zij met moei- was, keken de heeren elkander een oogen- ?n', d?Fb wel degelijk -••• - -•
te adem haalde en dat haar handen tus- blik verlegen aan, zonder zich te kunnen doel. Ik geloof, dat d<
schenbeide zenuwachtig beefden. verklaren, hoe alles zoo gekomen was.
„Wat scheelt er aan, Roselinde vroeg
Zij. „Als je wilt, zullen t._-
ru^keeren. Het rijtuig wacht
KUNSTJE MET KAARTEN.
Men geeft iemand van I
uit eei spel kaarten de vier heeren, met
het verzoek, ze in een willekeurige volg
orde te leggen, en die te onthouden. Ter
wijl dit gebeurt, verbergt men ongemerkt
de vier bovenste kaarten van het spel
in de rechterhand, neemt bet spel in de -ren e;n(]e zjch
linkerhand en verzoekt, de vier heeren er
bovenop te leggen. Hierop neemt men het
spel in de rechterhand en legt dus de vier
verborgen kaarten er boven op. Deze
vier bovenste kaarten, die men echter
niet mag laten zien, en
wers voor de vier
steekt men op
lende plaatsen in
da- i
bijeen
over.
spreekt
met een ernstig Guillaume legde bij deze j,
de boete van deze een behendigheid aan den dag,
ig beefden. verklaren, hoe alles zoo gekomen was. duivelachtigeRoselinde een aanvang aan zijn ewlijkhi
Roselinde vroeg „Wij verbeeldden ons, dat in de Pré- ““«“V Het doe' mi> veel ?ea?e8en “1,n'
we naar Parijs te- Catelan de twee schoonste vrouwen van “e®r>. voegde de onverschrokken baron
t aan het Parijs aanwezig waren,” zeide een hunner, er ’’dat. lk u den df“d van deze voor
gaar ik houd staande, dat zij leelijk zijn, ’telling heb kunnen uitleggen, daar u er
„Neen,” antwoordde juffrouw de Vil- vergeleken bij degene, die zich op het anders waarschijnlijk met veel van be-
lefort droogjes, „ik wil van alles getuige oogenblik in Falamon's rijtuig bevindt.” 8repen zou hebben, omdat ,u de hoofd
zijn, tot het laatste toe. Zie me die onbe- „Onbeschaamde I” riep een dreigende P«rs°nen niet kent.
schaamden eens aan, die ons links hg- stem, welke uit een groep wandelaars
gen laten, om een man na te loopen, die kwam, die voorbij gingen.
geld heeft en een meisje.... Want ge „Welke «zei durfde op zulk een wijze
hebt toch haar kleeding opgemerkt? Zij tot mij spreken?" vroeg de beleedigde,
is een boerin of een werkster...." die niemand anders was dan de hertog de
„Daar je haar haat, zul je haar ook wel Réalmont.
kennen,” merkte de gravin op. „Ik,” antwoordde een jongmensch,
„Ja, of ik haar ken 1" antwoordde Ro- naderbij komende. Hij liep naast een
selinde met ontsteld gelaat. dame, wier gelaat met een sluier bedekt
Intusschen was het priëel bijna geheel was.
verlaten. Behalve de James, was er nie- „Ah I Bent u het, mijnheer Delannay 1" rugkomende
mand meer dan de Duitsche vorst en een zeide de hertog, „en waarschijnlijk heeft
jongmensch, een dwaas, die van de gele- uw gesluierde gezellin u tot deze buiten- i vwumvwu, uuz wi
genheid gebruik maakte om het voor- sporigheid aangezet! Welnu, mijnheer zeide Malatesta, „en heeft de Indiër
werp zijner vereering te naderen. Het Delannay, morgen zal ik u een oor af- *r
was Delannay. Hij en de Duitscher be- snijden om u te leeren niet te veel te luis-
grepen niets van Roselinde’s ontroering teren naar hetgeen men zegt en niet zegt.”
en van den ernstigen trek, welke over het „U zijt een onbeschaamde ik herhaal
gelaat der gravin gekomen was. het, heer hertog I” antwoor,
Barones Plock was ingedut. Niemand bleek en buiten zichzelf
cprak een woord. „morgen zal ik u dooden."
In de laan wandelde het groepje weg
gelopen gasten op en neder, in druk ge- verwijaerae mj zich snel, schier medege
brek met Falamon en diens gezelun. sleept door de gesluierde dame. Men be-
Een ieder beijverde zich iets aangenaams weert zelfs, dat deze vrouw, toen zij haar
te zeggen tot den waarcigen bankier, dien rijtuig bereikt had, den dichter bij het
elkeen bewonderde om zijn edel karak- afscheid nemen toevoegde
1—-J- i. T- .'I. Tl t-ü
voorname houding sterft. O, ik ken mij zelf niet
werd, en welker woede 1”
Ceding allen in de war Het avondfeest was ten einde. Het pu-
d izendI rfi uiTen bracMen de menSfë levard d« Italiens gekomen. De baron ^n vijfentwintig duizend franken ttt
nïir'piiis’ tX Na£t‘de ellen S wdde.in d*« buurt nog eenige vrienden 5?2^‘k_
»»U ino€t hetn mij hinten dg vieren»
dus, nadat u hem* gelezen?* overwogen,
Z brieft du*ïend donders 1 Ja. De
-treebehê verzet van tien, vijfden burgers, die be- Wij zijn de overeenkomst niet verge- „Teeken eerst dit stuk hernam
vrienden weerden het besteld te hebben. Baron de ten, welke tusschen Guillaume en markies laume, hem een blad nanier voorhrMidï^'
-men zoo Barabas kende echter zijn liedeneen de Malatesta gesloten was een geheim de, waarop drie regek eeschrevm/
eemgen tijd voor Men ingang van het priëel nietig goudstukje, den koetsier terstond contract, hetwelk slechts berustte op het ren, door een andere hand dan de
een bleek, onbeweeglijk gelaat onder- in de hand gestopt, verzekerde hem het woord, dat zij elkander gegeven hadden, „Wat is dat?” vroeg de marlde»
scheiden kon, bleef Falamon stilstaan en, bezit van de huurkoets, welke wegreed doch hetwelk daarom niet te minder ern- „Een ontvangbewijs onbeteefcA„»„x
ach tot de omstanders wendende, zeide tot groote verontwaardiging van hen, stig gemeend was en stipt moest worden voor u, doch voor mil van beta™» T
hij met een heldere stem, welke tot in het die er nog steeds om stonden te twisten, nagekomen, wijl men terecht beweert, het maar,"
priëel doordrong Terwijl zij door het Bois de Boulogne dat het woord van een man van eer het De markies nam het panier ea ta»
„Hebt dank heeren,, voor de betoonde naar Parijs terugkeerden, zeide de baron beste contract is. „Ik erken van den heCT Guülnme «L
beleefdheid, om naar mijn gezondheid te tot zijn metgezel Stellig zou het Guillaume niet geweest vangen te hebben een eerste mededm.r
informeeren. U hebt echter een bekoor- „En mijnheer, bent u tevreden over zijn, die het zijne niet gehouden zou van belangrijke stukken,
ver»och» h»*" waarom Ik
wai uien armen utuiuiay ucireit
zouden wij hem de onaangenaamheid niet
kunnen besnaren kunnen, van door den
hertog aan het spit gestoken te worden
„Daar dacht ik juist over,” antwoordde
baron de Barabas. „Ha I" riep hij eens-
sleept door de gesluierde dame. Men be- n. -r v ”“n Indische brief....?*
t,e„Waar?.... In „De Twee Konijn- „Heb ik in mijn zak.”
„Neen,” antwoordde Guillaume, „lie- 1“er..11 J*** ^ier l” riep de
ver in „De Prov*<;aalsche Broeders 1” mar““ terwijl hij de hand uitstrekte.
„Ik zal u daar om zes uur wachten, „Bedaar wat, zeide Guillaume. „Ik
mijnheer.” waaf vexl’ OW overeenkomst luidt
„Goed, dat is mijn etenstijd eveneens.” >a> hernam de markies
Het rijtuig was ter hoogte van den Bou- levend2?> „d®t ik u een eerste bedrag
des Italiens gekomen. De baron van vijfentwintig duizend franken ter
waavtv 1U UVAV UUUH UVg CCIUgC V1TCUUCI1 J'
opzoeken, die eigenlijk nimmer naar bed ln ?T,,n be.°! beb’ dea brief....’*
giügeü, instapte uit. Guillaume liet zich ï10*1 hera “*1 binnen de vieren-
naar zijn woning brengen. Het was reeds ™rlntl8't*r®n teruggeven, morgen middag
des noods overgescitfeven**'hebt’r''^
„Ja, ja, ja, duizend donders 1 Ja. De
brief
ju.
