VOORDE
il
B
B
Cl
Ê-slÉS 3 “3“ - gÈrSsSS
gjuraii g mm maai i w «i 11 h ijl im<i
DE VADER UIT INDIÊ.
M
te
-**•
«JUK
Als meester Hosenberg met een kon
HUISKAMER
„Maar hoe komen die
,,'t Is tammer, maar geen ongeluk,
T'Ïa meet*».
WUrUCIJ, WJv -JtU tuvliilvuv v/a i
dadelijk invalt, verbeurt een pand..
DOOLHOF-PUZZLE.
:htingen, ten einde zijn doei te
zoodat het bijna zeker was, dat
XXII
ONS ZOEKPLAAT JE
ver-
boven te
tranen weg te wis
op dit oogenblik zonderling op zijn traan-
Het wordt tijd dat
-
0
Ga van Kiosk No. 1 (links) naar Kiosk
No. 2 (rechts) zonder over een lijn te gaan.
EEN APPEL IN VIEREN DEELEN
ZONDER DE SCHIL TE BESCHADI
GEN.
het u belieft, voor/
..Met genoegen,”
n en
ien."
„Zeker, kindlier, zeide de vocgd
haar. „Het rijtuig is tot je dienst. Neem
grofheden te zeggen
-- t u
over
verbaasde lippei
in de piano f”
„We zullen
ibracht had.
zulke ge-
l wilde
een uitwerking teweeg,
stigste ongeval niet had
Verwonderd over den uitslag van haar
- met
de juffrouw nog
te geven had en
komen zou.
UIT DE MOPPENTROMMEL.
BELEEFDE MANIEREN.
„Smijt een hond een been toe,” zei
sens een scherp opmerker, „eh hij loopt
i zijn bek weg, maar zijn staart
hem echter bij
tem het been uit
uw hand aannemen,
en hij kwispelstaart
van dankbaarheid.”
„Neen. Aan het einde verklaart de wanneer u de zaak zoozeer ter harte gaat,
--u-. u.-: _..j ln een schikking zouden kunnen tre-
hij durft zijn vrouw niet aanzien, die vrouw met hem naar de kamer te
voortgaat met 11—
2t; De
het voorhoofd, zoodat die ook zijn ‘erwijl
gepeinzen, I
theid heeft
OPLOSSINGEN
De houthakker uit den nood.
De vier ijzeren
staafjes moeten als
in deze figuur over
elkaar gevlochten
en zoo op de hou
ten stokjes gelegd
worden, dan zullen
zij elkaar dragen,
en kan de pot er
midden op staan.
Oplossing van ons laatste Raadsel.
Denzelfden avond, waarop verschei
dene personen, in Falamon’s woning ver-
igd, de terugkomst vat» den burggraaf
la Rochefernv verbeidden, schelde een
Den graaf werd verzocht zich met ui.
„IjL-”2--2 .te komen
Hij vroeg verlof naar de bibliotheek te
gaan en de woning niet te verlaten, het-
Rosemonde en haar voogd lieten hem
daar alleen achter.
Het rijtuig wachtte hem aan de deur
van het hotel.
e. i
wij hem noemen
vindt mem door het
plaatje onderstboven
te nemen hij wordt
gevormd door den
boom bij het huisje*
vrouw einde i
aan dat de muizen de oorzaak dezer ver
mei
„Zou het mogelijk zijn riep hij un
De bankier maakte de opmerking, dat,
wanneer Guillaume een zaak in handen
Ill, et aiuvui «vuiv. 6——
Intusschen had Guillaume zich naar
„Hé, maar, wie is dat toch I” riep de
oude graaf, gel
haar bekoorlij!
waak ik?....1
DADELIJK
BEREID.
Hij. „Kom, wees
nu niet meer boos,
Louise neem den
mantel der liefde.."
Zij (verzoenend).
„Een mantel, zeg je?
Hoeveel mag die
kosten
kende teekent. Twee jongelui, die ik ken,
Iden dat jaren vol en vertoonden me
eens een prachtige verzameling fantasieën
over het varken.
DE KAARTEN*RADEN, DIE
EENIGE PERSONEN ZICH
UIT EEN BEPAALD AANTAL
GEDACHT HEBBEN.
Ieder van degenen, die mee
doen, krijgt zooveel kaarten in de
hand als er medespelers zijn, en
wordt verzocht één daarvan in zijn
gedachten te houden. Dan vraag
je aan ieder de kaarten terug en
legt op al de kaarten van no. 1 al
die van no. 2, enz. Daarna wor
den alle kaarten weer, nu open,
:n zooveel hoopjes gelegd als te
voren, maar zoó, dat de kaarten
van no. 1 de onderste van 'elk
hoopje zijn, van no. 2 de tweede
van onder, enz. Ieder moet nu
op zijn beurt 't hoopje aanwijzen,
waarin zich zijn kaart bevindt, en
je kunt hem die onmiddellijk
vertoonen. Want welk hoopje no. 1
aanwijst, altijd is de onderste kaart
van hem, de tweede van no. 2, enz
DE HANDELS-
REIZIGER.
Dit aardige gezel
schapsspel gaat het
prettigst wanneer er
een groot gezelschap
bijeen is. Nummer
één stelt zich voor
„Dt heet Albert, kom
uit Amsterdam, ga
naar Antwei
handel in aar
Hieruit zal men zeker
wel begrijpen, dat de
naam van den per
soon, van de plaatsen
en van het artikel met
dezelfde letter moet
beginnen. Zoodra de
een klaar is, begint
da ander met de
volgende letter, net
eoo tang tot men
MET GESLOTEN OOGEN TEEKE- hiel.
NEN.
Ieder van de meespelers krijgt een blad
-----
beert met de oogt
Neem een zachten appel en steek onder de onderstaande
de schil een fijne naald met een zijden
draad er in. Eén c.M. verder wordt de
naald er weer uitgestoken en de draad, klaar is, n
Waar is de smokkelaar? aan't eene eind vastgebonden, ook onder welke van
Den jongen uit onze vorige opgave weer in 't
„Zeker, kindlief,” zeide de vocgd tof klieren. Hij weende werkelijk. En waarom
2. 7ook niet? Hij had zijn zoon lief en ver-
de kamenier van mijn vrouw maar mede.” smaadde edelgesteenten niet
J Daar hij het verlangen te kennen gal
:heel onder den indruk van onmiddellijk naar de gevangenis te gaan,
ikheid„Droom ik, of wist men hem te bewegen zijn vertrek
uit te stellen, door hem onder het oog te
„Hoe fluisterde de leepe Guillaume brengen, dat het uur te ver gevorderd
hem in het oor, „herkent u dan niet op was om de gevangenen te bezoeken, en
--.L. j. j.—l. - L.. -j— waar.
lamon
ten opening aangezien en toen getracht
brengen? dankomt zijtT woolijkheid gebed dank gezegd heéft°aan Men Gevet vrouw, die een kolossale uitweiding op de buitenwereld te komen. Doch’ze
schitteren, ondeugend in zijn oog en van alle goedé gaven, verzoekt hij de natuurkundig gebied verwachtte. „Maar bereikte haar doel niet, miste aan de
hij durft zijn vrouw niet aanzien, die vrouw met hem naar de kamer te gaan 1 *J* J** -i—a i j. i_i _r
- jjet verjia]en vaa haar nu zal de zaak onderzocht worden
angst en haar moed. Hij houdt de hand De piano wordt opengemaakt en, „ik twijtei er niet aan, maar laten we
aan het voorhoofd, zoodat die ook zijn 'erwijl hij zijn vrouw op eenige zwarte gaan zien”j meester plaatste zich bij
oogen verbergt, en zit als in
papier en een potlood voor zich, en pro-
[en toe, in één haal een van
dieren te teekenen. Het
oog mag wél afzonderlijk, maar moet toch
ook in den blinde ingezet worden. Ah ieder
mag 't heele gezelschap raden
._j de vier dieren ieder van de er mee in zijn bek weg, maar zijn staart
de schil doorgehaald. De naald verdwijnt fabelachtige teekeningen voorstelt. Mis- beweegt zich niet. Roep
‘t zelfde gaatje en komt er één schien voelt een van de lezers wat voor u, streel zijn kop, laat hi
17.
„Ah de knaap komt eerst aan het einde verklaar ik, mijnheer de makelaar, die het eerste gezicht de Indische prinses^ dat hij bovendien"denburggraaf,
et zijn vraag voor den dag?” mij een slimme vogel schijnt te zijn, dat de aanstaande^ van uw^zoon..5^l’5l.1Lkbl’ den beer
een schikking zouden kunnen tre- tut.
M'n lieve man, we hebben watfAcn dai goeu smaxen. *Ziju vrouw einde maken. Ik vermoedde aanstonds, nebben en tegen den avond behoefte
gehad I" beginr Hosenberg» ega, en schrijft het aan zijn hongerige maag, aan dat de muizen de oorzaak dezer ver- gevoeld hebben aan een wandeling door
vertelt het gebeurde in al zijn verschrikke- zijn verbiwlirn eetlust toe, dat hij met schrikkingen zouden zijn Onder de de vrije lucht over de daken der huizen,
ijkheden. Meesters vroolijkheid wijkt geen enkel woord over de akelige historie natuurkundigen,” ging hij deftig voort, iets wat voor een goede spijsvertering
oij dat verhaal naar den achtergrond, van straks spreektzij zelve voelt zich „is 't een algemeen bekend feit, dat zeet bevorderlijk is De kat heeft verder
doch als het relaas langzamerhand vor- echter ook heeiemaal gerustgesteld, nu muizen dolveel van muziek houden de twee ruiten boven de gangdeur voor
dert en hij m de gelegenheid komt de haar man thuis is. Reeds Plinius....” een opening aangezieq en toen getracht
.eiten te vergelijken en in verband te Als meester Hosenberg met een kort „Dank je, dank je,” onderbrak zijn door een salto morale langs dien weg in
WEDER KEERIGE
DIENSTEN.
Vader. „Ben je
met mijn zoon te
vreden V'
Meester. „Neen
volstrekt niethij
is lui en slordig."
Vader„ZooÏAls
hij zich weer hii
aanstelt, moet je hem
maar eens flink af
rossen. Tot weder
dienst ben ik gaarne
bereid.”
i nep uc ia xxuuiiciciijy „ja gidcu uvgdi ictus u<ku ut ucui uc&uuieii Wdb, CCn CCISIC OOgenDllK ——o
zulke ezelsstreken lezen? Weet u wel, om heen te gaan, wrevelig en wanho- van mijn ontroering zou het mij onmoge- ?een hem ®e' vreugde toegestaan wera.
j— jl. Ji—iap onder curateele zou pend, dat het doel van zijn bezoek niet J-.L. »n haar vnoed lieten hem
Weet u wel, dat ik veel bereikt was, toen hem plotseling het ant- to,
hem wegens zijn buitensporig woord van den makelaar in de ooren maakt en u op voldoende Wijze
doen opsluiten. Hoe I hij steekt klonk eerbied te overtuigen. Door mijn
voorslag gesternte hierheen geleid, ben ik in de
- - gelegenheid u mijn dank te betuigen,
„Hé zeide de oude graaf, haastig juffrouw, voor uw goedheid, mijn zoon
„Z.
„Tachtigduizend franken, contant te uitverkoren en laat toe, dat hij naar uw
hernam Guillaume. htxd Ik -
„Hij kan ze best missen," voegde de werpen, ten einde
k.i. te betuigen en u te smeeken, deze ver-
Als door een tooverslag veranderde de bintenis ten spoedigste tot stand te bren-
Guil- g’tt- Neen, juffrouw, hier is geen eigen-
oude belang in het spel,
edelman was naar hem toegegaan en zei- een dierbaren zo< L 1
k-1- /—I iï Z~- i aan uw
;en schuld u hebt er mij voeten brengen en hem doen begrijpen,
1 en dat het gropte voon-echt, u als vrouw te 'd,, Roselinde bij zuil
het mogen bezitten méér waard is, dan alle ^rfgheden niet gestoord
>ver kronen ter wereld. worden.
Beschroomd en ten hoogste verbaasd Toen een bediende de voordeui
„U wilde mij tot het uiterste drijven, had Rosemonde met een blozend gelaat den bezoeker geopend had, ontvini
a. makelaar. deze overdreven toespraak aangehoord dan ook een anvijzend antwoord.
zij week eenige schreden achteruit en
keek haar voogd smeekend aan, alsof zij Haarde de knecht,
verklaarde de hem verzocht, haar te hulp te komen.
Hij vatte aanstonds haar bedoeling.
„U hebt het hart van mijn lief pupilli
wj en x mogen
overgeslagen worden) door is. Dan men den heelen appel rond is geweest en
begint het weer opnieuw, maar de weer in 't eerste gaatje uitkomt. Door nu
eerste krijgt dit keer de letter b en ver- gelijkmatig aan de twee einden draad te
telt bijv.„Ik heet Barends, ben uit Bus- trekken, gaat de appel in tweeën zonder
sum, reis naar Berlijn en verkoop bezems, dat de schil erger beschadigd wordt dan
Ieder woord mag maar één keer genoemd de haast onzichtbare gaatjes. Op dezelfde
worden, wie zich hiermede vergist of niet manier kan hij in 4 of 8 stukken gedeeld
warden. Je kunt hem dan aan iemand,
die de kunstbewerking niet gezien heeft,
te schillen geven. Die zal zeker verbaasd
genoeg zijn als zijn appel, zoodra de schil
er af is, in stukken valt
nu het tweede’ feit, staat dat ook mer ruiten een houvast, gleed langs de bel af,
de muizen in verband waardoor deze geluid gafhierdoor
„Ik twijfel er niet aan, maar laten we schrikte ze zelt zoodanig, dat ze in een
-rJ - I P**1 sprongen over de trap weer naar
korreltjes wijst, binnen op de lijstjes, de trap in de gang. „Ja vrouw, stellig en boven zich in veiligheid bracht. En
schijnbaar maar in werkelijkheid heeft vraagt hij „Zeg eens, vrouwtje, zou je vastluister wat mijn geest, door diep u, kloeke Judith, die anders zooveel
hij moeite om zijn goeden luim te beletten nu de geheimzinnige muzikanten van nadenken geleid, mij getuigtOnder de moediger bent, die uw echtgenoot steeds
in een schaterlach door te breken, als straks kennen?” natuurkundigen is 't, o vrouwlief, een uitlacht wegens zijn bange vreesachtig-
hij er om denkt, dat zijn kloeke, moedige „De muizen," klinkt het van haar algemeen bekend feit...." heid, kom mee naar boven, en als daar
is geweest voor.... verbaasde lippen „Maar hoe komen die --- - *-• v—
Leendert, ik dank je in de piano r' naam er buiten, onderbreekt zijn zal haar aanwezigheid op de
..3uw in die benauwde „We zullen het onderzoeken," is zijn vrouw bewijs zijn van de juistheid
oogenblikken hebt bijgestaan. En nu antwoord hij verschoof de piano. En „Vrouwlief, >e doet de wetenschap onderstellingen en gevolgtrekkingen.
j Werkelijk vonden ze boven, wegge-
muur het muizengat en hoe ze in den zij is toch de moeder van alle kunsten, kropen in een hoek, een zwarte kat
orug van de piano een gat hadden ge- Zij leert dat de katten heel veel van Sinds dien tijd is meester Hosenberg
Met éen>'Lgöèdën”avond"” vertrekken knaagd en hoe ze de viltbedekking hadden muizen houden, een liefde, die niet in de oogen zijner vrouw aanmerkelijk
beiden. aangerand van de hamertjes en aldus het wederkeerig is bij de muizen zooals de gerezen wegens zijn moed.
Meester Hosenberg drukt een kus nuttige met, het aangename hadden ver- ondervinding leert maken de katten En als zijn vrouw weer eens hoog
op de wang van den nog slapenden lieve- eenigd. «cht op de muizen. En nu stel ik me voor, opgeeft van haar onvervaardheid, dan
ling en legt een nieuwen rammelaar in ,,’t Is jammer, maar geen ongeluk," dat zoo’n jager door den dag gelegenheid ziet hij haar eens beteekenisvol aan en
zijn handje voor vrouwlief heeft hij zei Hosenberg. „De onfeilbare muizen- heeft gevonden, om dit rijke jachtveld zij zingt onmiddellijk een toontje lager,
een zakje bonbons meegebracht, en als tarwe, die ik uit de stad meebracht, zal binnen te dringen. Hier op zolder zal
nu zijn avondeten opgediend is, laat hij aan dergelijke muzikale uitstapjes een hij zijn slag geslagen en zijn buik gevuld
fTf ATT Wil het geheels alfabet (q en x mogen c.M. verder weer uit en zoo verder, tot 't idee om een vaikens-boek aan te leg-
overgeslagen worden) door is. Dan men den heelen appel rond is geweest en gen, waarin iedere bezoeker boven zijn
- --r,-handteekehing, in den blinde een ver
een beëedigd,
mag, het met mij ééns zal zijn bovendien vroeg om uit te gaan.
mededeeling, dat
eenige laatste bevelen
.Goed zoo. Hier is een louis
bediende de voordeur voot
:nd had, ontving deze
„Het is volstrekt onmogelijk,
•mOTAS W* 1
Is de juffrouw dan voor niemand
thuis
„De juffrouw hei
„En 'wanneer zal zij dat dpen?" vroeg
„JaTdat weet ik niet,” was het antwoord.
Wijl hij inzag, dat hij op deze maaier
een opschrijfboekje te voor-
sr een blad uit e
er haastig eenige regels op.
„Ik r riep de la Rocheferny ,jk 1
onder curateele zou
toestand. De nederige, eenvoudige
laume werd de hoofdpersoon. De
,1, slechts het geluk van
dierbaren zoon heb ik op het oog
de, hem zacht op denschoudtr kloppende waart ge doodarm, ik zou hem aan uw
„Het is uw eigc-*- 1J u--
jan blootgesteld
waarom zei u niet terstond, dat 1
meubilair van mijn zoon wenschte
te nemen
mijnheer,” antwoordde de
„Daarom bood ik weerstand.'
„Wat zal ik er u van zeggen Ik zag u
voor een arm man aan," ’’•■■khzrdc
graaf.
„En nu denkt u zeker, dat ik millionnair t
ben Om het even ik blijf bij hetgeen tje van vreugde vervuld, heer graaf," zei- komen, zonder dat zij schelde."
ik gezegd heb en zal in den, loop van den de Falamon, „terwijl u tevens als vader J
dag tachtig duizend franken storten in een plechtige verbintenis aangegaan hebt.” de'bezoeker gejaagd,
handen van den heer Falamon, die er „Zoo plechtig,” hernam de oude edel- „Ja, dat weetik niet,”
mede doen kan, wat hij verkiest. Pen. man, nog altijd verblind door de diamanten v,.,. -
inkt en een stuk paier 1 ik stel een acte der Indische prinses, „dat wanneer mijn niet veel verder komen zou, haalde de
op, breng deze naar de gevangenis en doe zoon zoodanig in zijne hersenen gekrenkt vreemdeling"-“---*-2*
ze daar door den burggraaf teekenen was, dat hij de hand van deze juffrouw schijn, scheurde er een blad uit en schreef
dan begeef ik mij naar het tribunaal, ver- weigerde, ik hem voor den strafrechter er haastig eenige regels op.
ut Qe ia ïsucneicrnv vul de fortnal‘teiten. wtlke vereischt wor- brengen zou schuldig aan....’’ „Durft gij dit briefje aan uw meesteres
•veer zestig duiz’nd franken d?n’ ora de gevangenschap te doen ein- „O, mijnheer, schud deze denkbeeldige brengen? Ik zal u een goede fooi geven.”
Guillaume d*8en en. n0? dezen avond zal de heer vrees van u af,” viel Rosemonde hem in Een kamenier, die eveneens naderbij
Leopold in vrijheid zijn.” de red’. „Uw zoon is de eerlijkheid en gekomen was, nam het briefje aan en
„Die beste jongen 1” zeide de graaf, opred t tid zelve...." snelde er mede de trap op.
een traan wegpinkend. „Enfin, nu ben „U overstelpt mij van vreugde en zult „zij denkt er niet lang over,” mompelde
ik toch van mijn zorgen ontheven, ik mij waanzinnig maken van trots, juf- vreemdeling in zichzelf. „Wat dat geld
heb hem uit den brand geholpen. Zijn frouw. Naar het mij toeschijnt, staat dus toch al niet uitwerkt.”
ticsi mu- sc^uld zal betaald worden. Wat er over niets deze gelukkige verbintenis in den Blijkbaar had hij over een belangrijke
terwijl hij blijft, nadat de vijftigduizend franken be- weg. Zei u niet, dat mijn zoon u zijn woord jja^ geschreven, want zijn billet bracht
taald zijn, wil ik echter niet in zijn handen gegeven heeft een uitwerking teweeg, zooals het ern-
.l j „Wel honderd malen voor eens,” zeide stigste ongeval niet had kunnen doen.
waren. 0, ik ken de jeugd! Toevallig Falamon. Vei
„Maar dan heeft men hem tegenover boodschap kwam de kamenier terug
dat het groote voorrecht, u als vrouw te 21“*“
waard is. dan alle INatUUr IJ
len, om het dierbare kind te omhelzen!”
De graaf
halen c
met zijn vraag voor den dag?” -- -- -c
„Neen. Aan het einde verklaart de wanneer u de zaak zoozeer ter harte gaat, niet herkennen? nep de graai aan huis zien zou.
edele, fiere jongeling mij, dat hij volstrekt wij in een schikking zouden kunnen tre- uit* „Reeds terstond dacht O,
geen diensten van zijn vrienden wil aan- den en ik u den ganschen inboedel voor waarde mijnheer Falamon, stel mij als j
nemen en een makelaar den bepaalden tachtig duizend laten wil, begrepen Daar- het u belieft, voor.’ i- --
last gegeven heeft meubels, paarden, van betaal ik dan het bedrag, verschul- „Met genoegen, zeide de bankier, nam, er stoom achter gezet^wera.
rijtuigen, en wat hij verder bezit, te ver- digd door mijn zoon, benevens de kosten. „Juffrouw, vergun mij u graaf de la Roche- I„;-
koopen, en mij de opbrengst ter hand te Dat alles verklaar ik op mijn woord als f«nv voor te stellen, den-vader van burg- buiten begeven Hij doorkruiste Fanjs
stellen, zoodat zijn schuldeischer aan edelman aan u, mijnheer den makelaar, ?raaf Leopold.” in alle richtingen, ten einde zijn doel te
mijn kas betaald worden kan en te die zulk een goeden neus in zaken heeft De graaf maakte voor Rosemonde een bereiken, zoodat het bijna zeker was, dat
mijnen huize de gijzeling kan doen eindi- en dus, hier of daar, wel een kous vol geld statige, ouderwetsche buiging deze maak- Leopold de la Rocheferny voor den avon
gen. Dus, graaf, de weigering om geld te weggestopt zult hebben. En spreken wij te een reverence, waarop een koningin in vrijheid zijn zou.
leenen is even bepaald als het bevel tot er niet meer over. Staat u mijn voorslag trotsch had mogen zijn. v
verkoop zijner goederen. Lees het zelf aan? Tachtig duizend frank in contant „Juffrouw,” zeide de oude edelman, de wijk te verwijderen en terug
maar." te betelen.” toen hij eenigszins van zijn verwondering Hii vroea verlof blbl’
De graaf begaf ^Ich reeds naar de deur bekomen was, „in een eerste oogenblik
dat ik dien knaap onder curateele zou pend, dat het doel van zijn bezoek niet lijk zijn u de groote bewondering kenbaar
kunnen stellen Weet u wel, dat ik veel bereikt was, toen hem plotseling het ant- te maken, welke u bij mij heeft gaande ge
zin heb hem wegens zijn buitensporig woord van den makelaar in de ooren maakt en u op voldoende Wijze van mijn
gedrag te doen opsluiten. Hoe I hij steekt klonk eerbied te overtuigen. Door mijn gelukkig
tot over de ooren in schulden (ik eveneens), „Ja, mijnheer, ik neem uw voorslag gesternte hierheen geleid, ben ik in de
hij wordt gegijzeld, kan tien, vijftien aan. Tachtig duizend franken.”* gelegenheid u mijn dank te betuigen,
miljoen trouwen en aarzelt!.... Hij „Hé?” zeide de oude graaf, haastig juffrouw, voor uw goedheid, mijn zoon
vindt er vermaak in een melkmeid te aan- omkeerende. betoond. U heeft hem boven de anderen
bidden haar briefjes te schrijven En „Tachtigduizend franken, contant te uitverkoren en laat toe, dat hij naar uw t._.-kofn.t vaft aen ourggraai
vrouw, die schooner en remer b dan de een toverslag veranderde de bintenis ten spoedigste tot stand te bren- u» ’„-a Hoor Roseïmde.
zon, heeft hem innig lief en hij deinst [oestana. De nederige, eenvoudige Guil- Neen, juffrouw, hier is geen eigen- - oogenblik had de juffrouw de
vo°t..haar terug Maar bij den hemel taume werd de hoofdpersoon. De oude belang in het spel, slechts het geluk van tWeé mees^°bekende modisten van Parijs
ik, kijn vader, zal toch «Jter wel het recht e^man was naar hem toegegaan en zei- ee“ dierbaren zoon heb ik op het oog te e£I hoedjes, welke een
hebben, hem van denrand van den afgrond de> hem 2acht Op denschoudit kloppende 11 WMrt 8e doodarm, ik zou hem aan uw winkelmffrouw van een der eerste maga-
te houden, en verklaar, dat ik regelrecht Het uw elgen schuid u hebt er mij voeten brengen en hem doen begrijpen, jnen der de ia Paix geb*'-k'
«en^hier* voor^"? Wa“ die^óeh^cfate’r ian blootgesteld grofheden te zeggen dat het groote voorrecht^ u als vrouw ,te N'atuurdiik, Roselinde bij
betreftjja, ik zweer u dat ik haar eveneens
zal doen arresteeren, de onbeschaamde
deerne, die zij is I”
Onder deze woorden had Falamon ge
scheld en was een bediende binnen
gekomen.
„Verzoek mijnheer Guillaume hier te
komen,” had de bankier gezegd.
„Wie is die mijnheer Guillaume
vroeg de graaf.
„Mijn makelaar. Een zeer fatsoenlijk
man,” antwoordde Falamon.
Guillaume trad binnen. De graaf keer
de hem den rug toe en begon de schilde
rijen te bekijken, welke in het kantoor
van den bankier hingen.
„Mijnheer Guillaume,” zeide Falamon,
„op hoeveel schat u de opbrengst van
het meubilair, de schilderijen, en den stal
van burggraaf de la Rocheferny V'
te „Op onge’
antwoordde
„Het is alles te zamen dus honderd
twintig duizend waard.”
„Mijn zoon wordt bestolen zeide de
graaf, zich plotseling omwendende.
„Wanneer ik mij met een zaak inlaat,
wordt niemand bestolen, mijnheer,” ant
woordde Guillaume ernstig, te:
den graaf fier in de oogen blikte.
„Komaan 1 de eerlijkheid in persoon 1” liten- Ik “dbe® v00f de verzoekmg vrij-
hernam deze. „U bent makelaar wa"n.u O. d« )‘u8d 1 Toevallig
Jawel mijnheer?* weet ik die dertigduizend franken, welke „xvxaar aan neen nu» oooc
welnu ik ben het dan niet vervolg- zo° i**®1 van Pas konwn, op een voor- mij belasterd, en wil ik naar hem toesnel- de
de”de oude edelman, „en toch’beweer ik, deell«e wijze te beleggen." 1~. i.-. t, nmh»l«.n!’’
dat de stal, de schilderijen en de meflbelen Terwijl de graaf zich reeds blijde maak- De graaf moest zijn zakdoek voor den dan terstond in het salon
van mijn zoon honderd duizend franken te in het vooruitzicht van het geld, trad dag halen om eenige tranen weg te wis- „Goed zoo. Hier is een louis voor uw
waard zijn en nog meer. Ik houd vol, dat een schoon jong meisje het vertrek binnen schen. Het vaderlijk gevoel, benevens het moeite,” zeide de bezoeker, terwijl hij den
een beëedigd, gepatenteerd, dubbel ge- en ging regelrecht op Falamon af, dien schitterend vooruitzicht op de groote bediende volgde, die de deur van het
patenteerd deskundige, dien ik kiezen zij haar voogd noemde en wien zij verlof diamanten der Indische prinses werkte salon voor, hem opende, i
vrouw bang is geweest voorverbaasde lippen „Maar hoe komen die „Laat nou de natuurkunde in s hemels- geen andere uitweg voor de kat bestaat,
„Nu, Hubert en Leendert, ik dank je in de piano f” naam er buiten," onderbreekt zijn zal haar aanwezigheid op den zolder het
wel, dat je mijn vrouw in die benauwde „We zullen het onderzoeken,” is zijn vrouw bewijs zijn van de juistheid mijner ver-
oogenblikken hebt bijgestaan. En nu antwoord hij verschoof de piano. En „Vrouwlief, j
je geen mensch gezien hebt in huis, is daar zagen ze in den vloer langs den onrecht, door niet van haar te houden
er ook geen gevaar meer, zou ik denkciL
zoodat je gerust naar huis kunt gaan.”
de piano" een gat hadden je- Zij leert, dat de katten heel veel van
i hoe ze de viltbedekking hadden muizen houden, een
