VOOR DE
i
B
BI
F
4
rsfe-si jïïxX.1?;inSMS:
S7i
moanmmmmrxoam
DE VADER UIT INDIÊ.
I
st
Q I*
I
V
I
sEZxnoacxnaanaaaQac
ELCK WAT WILS
'./•v
4
A'
T
HUISKAMER
liano. En
Vrouwlief,
.Met
DOOLHOF-PUZZLE.
XXII
fel:
ONS ZOEKPLAATJE
te betuigen en u te smeeken, deze ver-
ver-
7
i
.•I
,4
f;
deur van het
op dit oogenblik zonderling op zijn traan*
te*
EEN APPEL IN VIEREN DEELEN
ZONDER DE SCHIL TE BESCHADI
GEN.
Ga van Kiosk No. 1 (links) naar Kiosk
No. 2 (rechts) zonder over een lijn te gaan.
jes gelegd als te
dat de kaarten
voor te stellen, den vader van burg-
- - w
s
a
U1"
•Ofl
to Ito*
Bcutn, n.«», 1
SwM>
worden. Je kunt hem dan aan iemand,
die de kunstbewerking niet gezu
te schillen geven. Die zal zeker
genoeg zijn als ziirf appel, zoodra de schil
er af is, in stukken valt.
er
zoodat te gerust naar huis kunt gaan.'
ftr jlLrt .In»
NO». IH
wtoti
J»to, hui
wiligpr
n Ingin net
vindt men, door het
plaatje onderstboven
te nemen hij wordt
gevormd door den
boom bij het huisje.
OPLOSSINGEN
De houthakker uit den nood-
-- De vier ijzeren
Jw ,taafles moeten als
dere f*f?uur over
elkaar gevlochten
en zoo op de hou-
ten stokjes gelegd
'worden, dan zullen
t') elkaar dragen.
en kan de pot er
-- midden op staan.
Oplossing van ons laatste Raadsel.
DE KAARTEN RADEN, DIE
BENIGE PERSONEN ZICH
UIT EEN BEPAALD AANTAL
GEDACHT HEBBEN.
Ieder van degenen, die mee
doen, krijgt zooveel kaarten in de
hand als er medespelers zijn, en
wordt verzocht één daarvan in zijn
gedachten te houden. Dan vraag
je aan ieder de kaarten terug en
legt op al de kaarten van no. 1 al
die van no. 2, enz. Daarna wor
den alle kaarten weer, nu open,
in zooveel hoopje
voren, maar zoo,
van na 1 de onderste van elk
hoopje zijn, van na 2 de tweede
van onder, enz. Ieder moet nu
op zijn beurt ’t hoopje aanwijzen,
waarin zich zijn kaart bevindt, en
je kunt hem die oomiddellijk
vertoonen. Want welk hoopje no. 1
aanwijst, altijd is de onderste kaart
van hem, de tweede van no. 2, enz
een zakje bonbons meegebracht, en als
nu zijn avondeten opgediend is, laat hij
waarom zei u niet terstond, dat u
hernam deze. „U bent makelaar?”
Jawel, mijnheer.”
„Welnu, ik ben het dan niet,” vervolg
de de oude edelman, „en toch beweer ik,
dat de stal, de schilderijen en de meubelen
„Ik, niet herkennen riep de graal
uit. „P- J- J J L
M*ah *>«t voort, i Is
vijl over mrm
Waar is de smokkelaar
Den jongen uit onze vorige opgave
Nov. 't to allton «aar tpal, Utw,
ik aOu het «vel leek viadM. alt |i| 1
«on to koatng it tn gevaar
boot. J
Ka alg ik <•--
hondio »ia Ik
to ’i ale< ,MI
DADELIJK
BEREID. v
Hij. „Kom, wees
nu niet meer boos,
Louise neem den
mantel der liefde..**
Zij (verzoenend).
„Een mantel, zeg je?
Hoeveel mag die
koeten
WEDERKEERIGE
DIENSTEN.
Vader. „Ben je
met mijn zoon te
vreden?”
Meester. .Need
volstrekt l
i is lui en store
een Haar is, <m
dl ander met
volgende letter, net
mo lang tot man
j r*
niethij
■drirdig-**
Vader„Zoo? Als
hij zich weer lui
aanstelt, moetje hem
maar eens flink af
rossen. Tot weder
dienst ben ik gaarne
bereid.”
DE HANDELS-
REIZIGER.
Dit aardige gezel
schapsspel gaat het
r prettigst wanneer er
een groot gezelschap
bijeen is. Nummer
5 één stelt zich voor
,Jk heet Albert, kom
uit Amsterdam, ga
- naar Antwerpen en
handel in aardbeien.”
i Hieruit zal men zeker
wei begrijpen, dat de
tatam van den per
soon, van de plaatsen
en-*#n het artikel met
dezelfde letter moet
beginnen. Zoodra de
int
de
't idee om een varkens-boek aan te leg
gen, waarin iedere bezoeker boven zijn
nandteekening, in den blinde een var-
UIT DE MOPPENTROMMEL.
BELEEFDE MANIEREN
„Smijt een hond een been toe," td
eens een scherp opmerker, „en hij loopt
Z ti weg, maar zijn staart
hem echter bö
tem het been uit
uw hand aannemen,
en hij kwispelstaart
van dankbaarheid.”
hebben en tegen den avond behoefte
gevoeld hebben aan een wandeling door
de vrije lucht over de daken der huizen,
iets wat voor een goede spijsvertering
<:eer bevorderlijk ts De kat heeft verder
de twee ruiten boven de gangdeur voor
een opening aangezien en toen getracht
door een salto mortale langs dien weg in
de buitenwereld te komen. Doch ze
klieren. Hij weende werkelijk. En waarom
ctok niet Hij had zijn zoon lief en ver
smaadde edelgesteenten niet.
Daar hij het verlangen te kennen gai
onmiddellijk naar de gevangenis te gaan,
wist men hem te bewegen zijn vertrek
uit te stellen, door hem onder het oog te
brengen, dat het uur te ver gevorderd
was om de gevangenen re bezoeken, en
dat hij bovendien den burggraaf, waar
schijnlijk spoedig, bij den heer Falamon
aan huis zien zou.
„Zou het mogelijk zijn nep hij un
De bankier maakte de opmerking, dat
wanneer Guillaume een zaak in handen
nam, er stoom achter gezet werd.
Intusschen had Guillaume zich naar
buiten begeven. Hij doorkruiste Parijs
in alle richtingen, ten einde zijn doel te
bereiken, zoodat het bijna zeker was, dat
zijn handje voor vrouwlief heeft hij zei Hosenberg. „De onfeilbare muizen- heeft gevonden, om dit
een zakje bonbons meegebracht, en ais tarwe, die ik uit de stad meebracht, zal binnen te drii-
- dergelijke muzikale uitstapjes een hij zijn r'“
het geheele alfabet (q en z mogen
overgeslagen warden) door ts. Dan
begint het weer opnieuw, maar de weer in ’t eerste
eerste krijgt dit keer de letter b en ver- gelijkmatig aan
telt bijv.„Ik heet Barends, ben uit Bus- trekken, gaat 2.
sum, reis naar Berlijn en verkoop bezems, dat de schil cr~_.--
Ieder woord mag maar één keer genoemd de haast onzichtbare gaatjes. Op dezelfde
worden, wie zien hiermede vergist of niet manier kan hij in 4 of 8 stukken gedeeld
dadelijk invalt, verbeurt een pand. worden. Je kunt hem dan aan iemand,
--*■---jen heeft,
verbaasd
te dringen. Hier op zolder zal
slag geslagen en zijn buik gevuld
c.M. verder weer uit en zoo verder, tot
men den heelen appel rond is geweest en
gaatje uitkomt Door nu
de twee einden draad te
it de appel in tweeën zonder
erger beschadigd wordt dan
„Zeker, kindlief,” zeide de voogd tot
haar. „Het rijtuig is tot je dienst Neem
de kamenier van mijn vrouw maar mede.”
„Hé, maar, wie is dat toch 1” riep de
oude graaf, geheel onder den indruk van
haar bekoorlijkheidDroom ik. of
waak ik?...."
„Hoe fluisterde de leepe Guillaume
hem in het oor, „herkent u dan niet op
met zijn vraag voor den dag?” mij een slimme vogel schijnt te zijn, dat de aanstaande van uw zoon...?'
„Neen. Aan het einde verklaart de wanneer u de zaak zoozeer ter harte gaat, „Ik, niet herkennen riep de graal
edele, fiere jongeling mij, dat hij volstrekt wij in een schikking zouden kunnen tre- “it- „Reeds terstond dacht ik.... O,
geen diensten van zijn vrienden wil aan- den en ik u den ganschen inboedel voor waarde mijnheer Falamon. stel mij als
nemen en een makelaar den bepaalden tachtig duizend laten wil, begrepen Daar- het u belieft, voor.”
le^t gegeven heeft meubels, paarden, van betaal ik dan het bedrag, verschul- „Met genoegen,” zeide de bankier,
rijtuigen, en wat hij verder bezit, te ver- digd door mijn zoon, benevens de kosten. „Juffrouw, vergun mij u graaf de laRoche-
L-- M-U-J--
aan edelman aan u, mijnheer den makeïaar, s?raaf Leopold.
Onder de
t voort,
feit, dat
muziek houden
l
papier en een potlood voor zich, en pro-
met de oogen toe, in één haal een van
onderstaande dieren te teekenen. Het
ooe mag wél afzonderlijk, maar moet toch
ook in den blinde ingezet worden. Als ieder
't heele gezelschap raden
vier dieren ieder van de er mee in zijn bel
rdwijnt fabelachtige teekeningen voorstelt. Mis- beweegt zich niet. Roep
er. één schien voelt een van de lezers wat voor u, streel zijn kop, laat hi
Denzelfden avond, waarop verschei
dene personen, in Faiamon's woning ver-
eenigd, de terugkomst van den burggraaf
de la Rocheferny verbeidden, schelde een
bezoeker, die veel haast scheen te heb
ben, aan de villa der Champs-Élysées
bewoond door Roselmde.
Op dat oogenblik had de juffrouw de
twee meest bekende modisten van Parijs
bij zich en paste eet ige hoedjes, welke eet
winkeljuffrouw van een der eerste maga
zijnen der rue de la Paix gebracht had
Natuurlijk, dat Roselinde bij zulke ge
wichtige bezigheden niet gestoord wilde
worden.
Toen een bediende de, voordeur vooi
r geopend had, ontving dezt
afwijzend antwoord.
„Het is volstrekt onmogelijk.”
klaarde de knecht.
„Is de juffrouw dan voor niemand
thuis?”
„De juffrouw heeft verboden boven te
j*. j..
zal lzij dat doen vroeg
„Ja, dat weet ik niet,” was het antwoord.
Wijl hi" --
-unie maken. Ik vermoedde aanstonds,
dat de pluizen de oorzaak dezer ver-
aatuurkundigen,” ging hij deftig
„is *t een algemeen bekend te
muizen dolveel van muziek I.
Reeds Plinius
- -B - - „Dank ie. dank je, onderbrak zijn
dan komi zijn vrooujkhetd gebed dank gezegd heeft aan den Gever vrouw, die een kolossale uitweiding op de buitenwereld te romen, i^ocn r»
y; _2_ 1. S.„.'—2 1:1. „Maar bereikte haar doei niet, miste aan de
hij durft zijn vrouw niet aanzien die vrouw met hem naar de kamer te gaan nu het tweede feit, staat dat ook met ruiten een houvast, gleed langs de bel af,
haai nu_zai de zaak onderzocht worden. de muizen m verband?" waardoor deze geluid gaf; hierdoor
piano wordt opengemaakt en, „Ik twijfel er niet aan, maar laten wë schrikte ze zelf zoodanig, dat ze in een
nij zijn vrouw op eenige zwarte gaan zien” meester plaatste zich bij paar sprotfgen over de trap weer naar
de lijstjes, de trap in de gang. „Ja vrouw, stellig en boven zich in veiligheid bracht. En
- --- docr diep u, Hszht ,’sdith, die anders zooveel
nadenken geleid, mii getuigt Onder de moediger bent, die uw echtgenoot steeds
natuurkundigen is 7, o vrouwlief, een uitiacht wegens zijn bange vreesachtig-
j bekend feit....” heid, kom mee naar boven, en als daar
„Laat nou de natuurkunde in 's hemels- geen andere uitweg voor de kat bestaat,
naam er buiten,” onderbreekt zijn zal haar aanwezigheid op den zolder het
bewijs zijn van de juistheid mijner ver-
je doet de wetenschap onderstellingen en gevolgtrekkingen.”
vui— Werkelijk vonden ze boven, wegge
kropen in een hoek, een zwarte kat.
Sinds dien tijd is meester Hosenberg
wwdie niet m de oogen zijner vrouw aanmerkelijk
aangerand van de hamertjes en aldus bet wederireerig is bij de muizen zooals de gerezen wegens zijn moed.
- -.w V.*. l_ JJ VCF” laaet aMalMat tete smsm trersowi tar»»t
ngen zou als schuldig aan....”
MÓ, mijnheer, schud deze denkbeeldige
de ree1
weigering om geld te weggestopt zult hebben. En spreken’wij te een reverence, waarop een koningin
laid als het bevel tot er niet meer over. Staat u mim voorslav trotsch had mogen zijn ^en graai werd verzocht zich niet ut.
Juffrouw,” zeide de oude edelman, de wijk te verwijderen en terug te komen
1Ï-T«i srwj^^r» runlinfri»>k fg
te
„_,j en de woning niet te verlaten, het-
i’cen hem met vreugde toegestaan werd
Rosemonde en haar voogd lieten hem
t u bij mij heeft gaande ge- daar alleen aehter.
t en u op voldoende wijze van mijn He’ rijtuig wachtte hem aan de deut
eerbied te overtuigen. Door mijn gelukkig van h^t hotel.
[raaf her in de oogen blikte. eenter niet in zijn nanaen
iomaan de eerlijkheid in persoon lattn' Ik zal hem voor de verzoeking vrij
waren. O, ik ken de jeugd 1 -*'-;
weet ik die dertigduizend franken, welke
deelige wijze te beleggen.”
Terwijl de graaf zich reeds blijde mkak-
,,-d n Mve man, we i.ebbeu waiwcjt - s*a>v .mazen xaj,,
;ehad I” begint Hcsenbergs ega, en schrijft het aan zijn hongerige maag, aan
’Meesters vroóhjkheid wijk, geen enkel wwd oveFde akeltee luitorie
feiten te vergelijken en in verband te
brengen, dan komt zijn vroolijkl'J
schitteren, ondeugend in zijn oog en
inzen. korreltjes wijst, binnen'op c- r -
Jt vraagt hij „Zeg eens. vrouwtje, zou je vast luister wat mijn geest, door jfiep u, kloeke fudith,
geleid
idigen
bekend feit....”
vöortgaat met het verhalen van
.j angst en haar moed. Hij houdt dejiand De
aan het voorhoofd, zoadat die ook zijn terwijl
oogen verbergt, en zit als tn gepeinzen
schijnbaar maar tn werkelijkheid heeft
hij moeite om zijn goeden luim te beletten nu de ijeheimzinnigc muzikanten
tn een schaterlach door te breken, als straks kennen?”
hij er om denkt, dat zijn kloeke, moedigt „De muizen." klinkt het van baar algemeen
vrouw bang is geweest voorverbaasde lippen ..Maar hoe komen die
„Nu, Hubert en Leendert, ik dank ie in de piano?"
wel, dat je mijn vrouw in die benauwde „t~
(-■ ^“blikken hebt bijgestaan En nu antwoord hij verschoof de
op
ook geen gevaar meer, zou ik denken, mum her muizengat en hoe ze in den zij is toch de moeder van alle kunsten.
Met een „goeden avond” vertrekken
Meester Hosenberg drukt eën kus nuttige met het aangename hadden ver- ondervinding leert, maken de katten En als zijn vrouw weer eens hoog
op de wang van den nog slapenden lieve- eenigd. acht op de muizen. En nu stel ik me voor, opgeeft van haar on vervaardheid, dan
ling en legt een nieuwen rammelaar in „’t Is jammer, maar geen ongeluk," dat zoo'n jager door den dag gelegenheid ziet hij haar eens beteekenisvol aan en
- -- - - •-■*-J-- ,irijke jachtveld zij zingt onmiddellijk een toontje lager.
Hier op zolder zal
ite verbaasd
A WM VVU I
-I gelaat den t>ezoe]tef
zij week eenige schreden achteruit en
keek haar voogd smeekend aan, alsof zij
Hij vatte aanstonds haar bedoeling.
„U hebt het hart van mijn lief pupdle- -
een opschrijfboekje te voor-
i er een blad uit en schreef
er haastig eeqige regels op.
„Durft gij dit briefje aan uw meesteres
brengen Ik zal u een goede fooi geven."
tt""' -l“L,."’T Een kamenier, die eveneens naderbij
*S"de eerlljkheid en gekomen was, nam het briefje aan en
tt snelde er mede de trap op.
mij van vreugde en zult „Zij denkt er niet lang over,” mompelde
Tv,. taald znn. wil ik echter met m ziin handen veveven heeft?” een uitwpTwinp u-.ZT
stigste ongeval
Verwonderd
zoo juist yan pas komen, op een voor- mij belasterd, en wil ik naar hem toesnel- de mededeelii
«rseteA fz» kalorraAM t9 Iam nm laat Hiarkntia
17.
„Ah 1 de knaap komt eerst aan het einde verklaar ik, mijnheer de makelaar, die het eerste gezicht de Indische prinses,
met zijn vraag voor den dag?" t: 2_: A‘ -
y.Neen. Aan het einde verklaart de wanneer u de zaak zoozeer ter harte gaat,
geen diensten van zijn vrienden wil aan- den en ik u den ganschen inboedel voor waarde mijnheer Falamon. stel mij als
nemen en een makelaar den bepaalden tachtig duizend laten wil, begrepen Daar- het u belieft, voor.”
l^t gegeven heeft meubels, paarden, van betaal ik dan het bedrag, verschul- ."M** genoegen,” zeide de bulkier.
koopen, en mij de opbrengst ter hand te Dat alles verklaar ik op mijn woord ah ferny
stellen, zoodat zijn schuldeischer aan edelman aan u, mijnheer den makelaar, graaf
mijn kas betaald worden kan en te die zulk een goeden neus in zaken heeft De graaf maakte voor Rosemonde een bereiken, zoodat het bijna zeker was, dat
mijnen huize de gijzeling kan doen eindi- en dus, hier of daar, wel een kous vol geld statige, ouderwetsche buiging deze maak- Leopold de la Rocheferny voor den avonc
f, oe weigering om geld te weggestopt zult hebben. En spreken wij te een reverence, waarop een koningin ,n vrijheid zijn zou.
-len is even bepaald als het bevel tot er niet meer over. Staat u mijn voorslag trotsch liad mogen zijn Den ?raaf werd verzocht zich niet
„juxiiuuw, «IUC ut uuuc «WUHMU, - -
toen hij «enigszins van zijn verwondering Hij vroeg verlof naar de bibliotheek te
De graaf begat zich reeds naar de deur bekomen was, „in een eerste oogenblik Wn cn woning niet te verlatetb het-
- -u wel, om heen te gaan, wrevelig en wanho- van mijn ontroering zou het mij onmoge- vmwd» tnemtaun werd
onder curateele zou pend, dat het doel van zijn bezoek niet lijk zijn u de groote bewondering kenbaar
eet u wel, dat ik veel bereikt was, tifh hem plotseling het ant-
tens zijn buitensporig woord van den makelaar in de ooren maakt
luiten. Hoe I hij steekt klonk
hij wordt gegijzeld, kan 'tien, r
miljoen trouwen en aarzelt 1.... Hij „Hé?” zeide de oude graaf, haastig juffrouw, voor uw goedheid, mijn zoon
vindt er vermaak in een melkmeid te aan- omkeerende. l_.2. *2
bidden I haar briefjes te schrijven 1 En „Tachtigduizend franken, contant te uitverkoren en laat toe, dat hij naar
dat uilskuiken is door een schatrijke betalen,” hernam Guillaume,
prinses ontvoerd, met haar in het buiten- „Hij kan ze best missen,”
land geweest I Deze aanbiddenswaardigc bankier er bij.
irrouw, die schooner en reiner is dan de
zon, heeft hem innig lief en hij deins'
voor haar terug I Maar bij den hemel
ik, zijn vader, zal toch zeker wel het recht
hebben, hem van den rand van den afgrond
te houden, en verklaar, dat ik regelrecht
de justitie in kennis stellen zal, met het
geen hier voorvaltWat die koehoedste-
betreftjja, ik zweer u dat ik haar eveneens
zal doen arresteeren, de onbeschaamde
deerne, die zij is 1”
Onder deze woorden had Falamon ge
scheld en was een bediende binnen
gekomen.
t „Verzoek mijnheer Guillaume hier te
komen,” had de bankier gezegd.
„Wie is die mijnheer Guillaume
vroeg de graaf.
„Mijn makelaar. Een zeer tatsoenlijk
man,” antwoordde Falamon.
Guülaume trad binnen. De graaf keer
de hem den rug toe en begon de schilde
rijen te bekijken, welke ia L*
van den bankier hingen.
„Mijnheer Guillaume,” zeide Falamon.
„op hoeveel schat u de opbrengst van
van burggraaf de la Rocheferny
„Op ongeveer restig d'J'Z’nd fra<
antwoordde Guülaume.
,JIet is alles te zamen dus honderd
ttrintig duizend waard.”
„Mijn zoon wordt bestolen I" zeide de *^n.^tan we8P!
graaf, zich plotseling omwendende.
Blijkbaar had hij over een belangrijke
'teweeg, zooals het ven
niet had kunnen doen,
over den uitslag van haai
2 a j met
ling, dat de juffrouw nog
e bevelen te geven had en
De graaf moest zijn zakdoek voor den dan terstond inhet salon
een beëedigd, gepatenteerd, dubbel ge- en ging regelrecht op Falamon af, dien schitterend vooruitzicht op de groote bediende volgde, die de deur van he
rertelt het gebeurde in al zijn'verschrikke- zijn verbaz-oden eetlust toe, dat hij met schrikkingen zouden zijn
ijkheden Meesters vroolijkheid wijk' geen enkel woord over de akelige historie r—
rij dat verhaal naar den achtergrond van straks spreekt zij zelve voelt zich
- - - 2l 12. nu
de gelegenheid komt de naar man tlouis is
Als meester Hosenberg met een_kort
van alle goede gaven, verzoekt hij de natuurkundig gebied verwachtte,
gaan nu I2- 2_2,
worden. de muizen in verband
Qi
MBT GESLOTEN OOOBN TBBKB.
NEN. een’ prachtige verzameling fantasieën
Ieder van de meespelen krijgt een blad over het varken-
beert met de oogen toe, in één haal een yan
Neem een zachten appel en steek onder de
de schil een fijne naald met een zijden
draad er in. Eén c.M. verder wordt de
naald er weer uitgestoken en de draad, klaar is, n
aan ’t eene eind vastgebonden, ook onder welke van
de schil doorgehaald. De naald verdwijnt fabelachtige teekeningen voorstelt. Mis
weer in *t zelfde gaatje en komt er. één schien voelt een van de lezers wat voor
I D&nk p. maanW,
I fitflool UI ik
I alt ik i« koul
I H ook nl.
verbaasde lippen „1
in de piano?"
_,We zullen het onderzoeken,” is zijn vrouw
oogenblikken hebt bijgestaan En nu antwoord hij verschoof de piano. En „Vrouwlief, je doei oe wetensenap
je geen mensch gezien hebt in huis, is daar' zagen ze in den vloer langs den onrecht, door niet van haar te houden
AM ,‘L U_. «.*2 «A U zla maaz4a«> «VAM teil* irsSMtetAvt,
rug "van de piano een gat hadden ge- Zij leert, dat de katten heel veel van
knaagd en hoe ze de vütbedekking hadden muizen houden, een liefde,
Hosenberg drukt eën kus nuttige met het aangename hadden
ling en legt een nieuwen rammelaar in
k zijn u de groote bewondering kenbaai
maken, welke u bij mij heeft gaande ge-
t en u op voldoende wijze van mijn
mijnen huize de
gen. Dus, graaf,
leenen is even L
verkoop zijner góederen. Lees het zelf aan Tachtig duizend frank in contant
«mm-.’’ te betalen.”
„Ik I” riep de la Rocheferny „ik i
zulke ezelsstreken lezen? Weet t
dat ik dien knaap
kunnen stellen We
zin heb hem wegens
gedrag te doen opsluiten. Hoe I hij steekt klonk
totover de ooren in schulden (ik eveneens). „Ja, mijnheer, ik neem uw voorslag gesternte hierheen geleid, ben ik in de
- - -- -vijftien un. Tachtig duizend franken.” gelegenheid u mijn dank te betuigen,
miljoen trouwen en aarzelt 1.... Hij „Hé?” zeide de oude graaf, haastig juffrouw, voor uw goedheid, mijn zoon
yimft er vermaak m een melkmeid te aan- omkeerende. betoond. U heeft hem boven de anderen
uw
hand dingt. Ik moest mij aan uw voeten
voegde de werpen, ten einde u mijn dankbaarheid
te betuigen en u te smeeken, deze ver-
Als door een tooverslag veranderde dc bintenis ten spoedigste tot stand te bren-
roestand. De nederige, eenvoudige Guil Neen, juffrouw, hier is geen eigen
laume werd de hoofdpersoon. De oude belang in het spel, slechts het geluk van
edelman was naar hem toegegaan en zei- *en dierbaren zoon heb ik op het oog
de, hem zacht op denschoud r kloppende 11 waart ge doodarm, ik zou hem aan uw
„Het is uw eigen schuld u hebt er mij voeten brengen en hem doen begrijpen,
lan blootgesteld grofheden te zeggen hel 8roote voorrecht, u als vrouw te
:r „L. 2, 2_. het mogen bezitten méér waard is, dan alle
meubilair van mijn zoon wenschte over kronen ter wereld.’
te nemen Beschroomd en ten hoogste ve.'1
„U wilde mij tot het uiterste drijven, had Rosemonde met een blozend j,
mijnheer," antwoordde de makelaar, deze overdreven toespraak aangehoord
„Daarom bood ik weerstand." rij •■’—v
„Wat zal ik er u van zeggen Ik zag u 1 21_F
voer een arm man aap,” verklaarde de hem verzocht, haar te hulp te komen,
graaf. Hij vatte aanstonds haar bedoeling.
„En nu denkt u zeker, dat ik miUionnair „U hebt het hart van mijn lief pupille-
ben Om het even 1 ik blijf bij hetgeen «„a
ik gezegd heb en zal in den loop van den c_
dag tachtig duizend franken storten in een plechtige verbintenis aai
i ac sennoe- banden van den heer Falamon, die er
het kantoor kan, wat hij verkiest. Pen, man, uo^ vcioimu uour uc uiamanien Wijl hij in rag dat hij op deze matuet
inkt en een stuk paier I ik stel een acte der Indische prinses, „dat wanneer mijn yeej verder komen zou, haalde de
op, breng deze naar de gevangenis en doe zoon zoodanig in zijne hersenen gekrenkt vreemdeling een
u ue opure.up. v„u do?? d.*n teekenen was, dat hij de hand van deze juffrouw schljn, jeheurde
het meubilair, de schilderijen, en den stal d“ begeef ikmij naar het tribunaal, ver- weigerde, ik hem voor den strafrechter
-r dv üwbtfcuY?” vtd de formaliteiten, welke vereischt wor- brengen zou als schuldig aan
iveer zestig duizmd franken," otn de gevangenschap te doen ein- --
digen en nog dezen avond zal de heer vrees van u af, viel Rosemonde hem
Leopold in vrijheid zijn.” de red' z 7
„Die beste jongen!” zeide de graat opre; t ,M zelve...." Jnelde er mede de trap op.
le «u „.au „cgpmkend. „Enfin, nu ben „U v-rstelpt mij van vreugde en zult Zij denkt er niet lang over,” mompelde
ik toch van mijn zorgen ontheven,ik mij waanzinnig maken van trots, juf- de’’vreemdeling in zichzelf. „Wat dat geld
L staat dus u .i
worden’ Wat er over niets deze gelukkige verbintenis in den
wordt niemand bestolen, mijnheer, ant- M;;<, j. j --- -*-
woordde Guülaume ernstig, te
den graaf fier in de oogen blikte.
taald zijn, wil ik echter niet in zijn handen gegeven heeft
honderd malen voor eens,” zeide
O, ik ken de jeugd I Toevallig Falamon.
„Maar dan heeft men hem tegenover boodschap kwam de kamenier terug
len, om het dierbare kind te omhelzen!” eenige laatste
i komen zou.
„Goed zoo. Hier is een louis voor uw
