r i jONS BLAD” Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: POSTGIRO 184861 Afrvertentiepr U« Van 1—5 regefat I .25; elke regel per regel f 0.75; Rubriek „Vraag uitbetaling per plaatsing f 0.60. jan alle abonnt’u wordt op aanvrage gratiu een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 1OO,—f 60,—, f 35,—, f 15? Abonnementsprijs Per twwtMl *oor Alkmaar f 1— Voor buiten Alkmaar i-v f 285 Met Oeflluafreerd Zondagsblad 0 60 f hooger. POSTGIRO 104861 Di S «faal 1925 POSTGIRO 104861 j9e DE KANAALFEESTEN. FEUILLETON. Het stomme meisje, w- om de '1; 0 ’s Avond* Om 5 uur werd de tentoonstelling voor het publiek opengesteld en gedurende den avond rullen ongeveer 1000 personen een bezoek ADMINISTRATIE No. 433 REDACTIE No. «3» De Nat. Zeilwedstrijden. Gister vonden van 104 uur op het Alk- maanler Meer de nationale Zeilwedstrijden plaats, uitgeschreven door het Comité ter herdenking van het 100-jarig bestaan van het Groot Noörd-Hollandsche Kanaal. Deze wedstrijden, welke onder leiding stonden van de Zaanl. Zeilvereeniging te Zaandam, mo- zoo lazen wjj op menig bord. De Alkmaardermeer bood met zijn vele versierde booten een betoovercnden aanblik; de versierde booten, welke in feestelijken stoet de „Prins Hendrik” gevolgd waren, als ook nog vele andere vaartuigen brachten een groote menigte belangstellende feestvierders naar Akersloot en het eiland in de Meer, al waar een prettige, feestelijke drukte heersch- te; met belangstelling werden de kra nige vcrtooningen der zeilers en zeilsters ge volgd. uit het dichte rozenboscbaadje scheen zich de godin der liefde te verheffen, en met,do blanke hand te wenken. Toen het rijtuig vóór de breede trap stil hield, stond Nadine boven op de buitenging en knikte de beide heeren vriendelijk tot. Op dit oogenblik was zjj wonderbaar schoon, ten wit kleed met korten sleep, versierd met gele zijden banden en een geelzijden „Kazabaikii” met hermelijn bezet en gevoerd, het raven zwarte haar in Grieksche kronkels geslingerd, daar, in het maanlicht. Vroeger had Salvator zoo iets wel gezien in museums of in den schouwburg, maar nooit in werkelijkheid. Wat zegt ge er van? fluisterde Dodazil hem toe. Staat zij daar niet als een beeld? Ja, zij is schoon, inderdaad, antwoord lo Wolkoff, en als hij de trappen opsteeg, en dit schoone, dichterlijke wezen hem glimlachend de hand toestak, dan klopte hem toch een weinig het hart, en hij vergat zich voor een oogenblik zooverré, dat hij zich over die hand heenhoog en ze kuste. Nadine bloosde en wierp Dodazki een 'nel len blik toe, en deze wierp zegevierend het hoofd in den nek. Terwijl hij dan zich spoed de om vrouw Dunin en Lolla te begroeten, logde Nadina ^liaar vollen arm op dien van Salvator, en meld hem een wijle op de ter rassen terug. Is het iriet schoon, niet dichterlijk hier? vroeg ze. Na het avondmaal scheidde men. De dames echter wilden Salvator kost wat kost bege leiden, en zoo bleef er urm niets meer over, dan er zich in te schikken. De tocht door de steppe was ditmaal dub bel schoon. De maan stond hoog aan den hemel, overal lag een zilveren glans, en de graszee, waardoor men ging, bewoog in den Oosterwind als groene en zilveren golven. En daarbij zat ditmaal Nadine aan Salvator's zjjde. Alhoewel hij zich ook tegen haar be- toovering verweerde, was het toch geheel wat anders, naast haar in den wagen te zitten, dan naast Dodazki. Zjj spraken weinig, maar Nadine dwong Wolkoff, door haar bewegingen en blikken, zich onophoudelijk met haar bezig te houdon. De dames deden vóór Salvator’s huis stil houden, maar nu verzocht deze, hen naar Schenkowa te mogen begeleiden, en zoo gin gen allen weder verder tot aan de groote poort van mevrouw von Dunin’s hof. Hier werd dan eindelijk afscheid genomen. Wederom reikte Nadine bevallig haar nand van uit de heldere sneeuw van het herme lijn, Salvator toe, en wederom kuste hij deae kleine, fijn gevormde hand, die met een lich ten druk van hem scheidde. (Wordt vê¥vftlgd> ’s Middags om stiekzaal van do excercitieloods, die omge- vonnd is in een gezellig restaurant, de effi- ciëele opening der tentoonstelling plaats. Onder de talrijke aanwezigen merkten wij op: Z. Ex. Minister E. P. Westerveld; het 2c Kamerlid Oh. van de Bilt; Vice adiuiraal C. Fock met zijn adjudant luit, ter zee ie kl. W. C. H. Hoogh; do leden van God. Staten Kooiman en Michels; B. en W. van Helder on Anna Paulowna; den burgemeester van Alkmaar, Mr. W .0. Wendéfaar; den burge meester van Callantsoog, diverse afgevaar digden van vereenigingen voor vreemdelin genverkeer en verschillende marine-autoritei- ten. Door Mej. Bakker werden aan Mevr. Biersteker, Mevr. Fock, Mevr. Houwing en Mevr. Rappard bloemen aangeboden. De Voorzitter van „Hclder’s Belang”, Ver- eeniging voor Vreemdelingenverkeer, de heer W, Biersteker, heetto do aanwezigen wel kom, en gaat daarna de geschiedenis van de totstandkoming dezer feestelijke herdenking na. Voor Helder is er reden om met dank baarheid bet tot standkomeu van het Kanaal te- herdenken. Immers door dat Kanaal voornamelk is Helder, vooral in de jaren i860 tot 1880, tot ongekenden bloei gekomen. Gaarne greep .spr. dezo gelegenheid aan om onzen dank uit te spreken in de allereerste plaats aan H. M. de Koningin dio voor deze tentoonstelling scheepsmodellen heeft aangestaan. Vervolgens aan Zijne Ex. cellentio den Minister van Marine, die ons in zoovele opzichten steun heeft verleend. Dank ook aan ons Gemeentebestuur en voorts aan allen, die ons financieel steun den. Maar vooral voelen wjj ons verplicht aan de leden van ons Eere-Comité, Zjjne Excellentie den Vice-Admiraal Fock en den heer Direc teur van ’s Rijkswerf, Jhr. H. Rappard. (Ap plaus.) Spr. wijst dan op de medewerking van zeer vele plaatsgenooten. Dames en heeren gaat hij voort het stemt tot g-rooto tevredenheid, dat hier door een eenswillend streven het doel zoo schit terend is bereikt. Dat doel is toch niet anders dan aan velen, dio helaas nog Onbekend zijn met de gunstige ligging en de ruime gelegen heden voor handel en industrie, die hier nog braak liggen, te kunnen aantoonen. Helder toch is bij duizenden Nederlanders, om maar niet te spreken van de buitenlanders, nog totaal onbekend. Hoevelen in ons land heb ben van onze stad nooit gehoord, en als men er al van gehoord heeft, dan is ’t of Helder zoo n verloren hoekje is aan het eind van de bewoonde wereld; een visschersdorpje met ’n beetje Marine. Juist tot hen, die aldus re- deneeren, Ibepen wjj toe: „Komt en ziet!” Wij zijn overtuigd, dat Gij dan anders zult oordeclen. Spr. zegt, dat het noodig is dat hier naar nieuwe bronnen van welvaart wordt uitgezien de gelegenheid is er om langs nieuwe banen te water en te land de handelsvlag te voeren. Oiuniddelljjk gelegen aan de nieuwe Zuider- zee-poklers is de outillage van onze haven uiterst gunstig. Naast de groote werken van het Marine-etablissement en de belangrijkheid als Marinehaven wat naar we hopen en ver trouwen wel lang zal blijven is, hier vol doende en ruime gelegenheid om bandel en industrie uit te breiden. Een verblijdend teeken noemde spr. het, dat ook in Marinekringen meer en meet wordt higezien, dat medewerken aan verbe tering van den economischen toestand no>- dig is. Het aanboren van nieuwe bronnen van in kom, ten is voor onzo gemeente, met haar overbelast budget dringend noodig. Aan -on§ Gemeentebestuur do taak daar de bakens uit te zetten, het terrein te verkennen en de wegen te effenen. Wjj zijn slechts de zaaiers; als ons nage slacht de vruchten zal mogen plukken, dan is ons werk niet vergeefsch geweest. -^Spr. uoodigt dan dén Burgemeester uit de tentöonsteliiug te openen. De leer W. Houwing zegt, dat do opzét van deze tentoonstelling met groote belang stelling door het Gemeentebestuur is gevolgd Het ziet hierin een ernstige poging van onze burgers zelve om er toe mede te werken, on zo gemeente te onttrekken aan het isolement wai.rin zij zoo lange jaren heeft verkeerd. Wat de tentoonstelling zelve betreft, ten spijt van de ook in onze gemeente nog wel eens voorkomende pessimisten die zeggen: „Helder kan toch niets”, is door onze bur gerij hiermede bewezen, dat Helder wel de gelijk iets kan, mits Helder maar eensgezind is. Marine, landmacht en de overig© burgerij hebben zich bij deze gelegenheid nu eens één van zin getoond om van deze tentoon-, ^telling iets goeds te maken. Alvorens tot de opening over te gaan, meent spr. niet te mogen nalaten groote er kentelijkheid er over uit spreken, dat Zijne Excellentie de Minister van Marine de ope ning van deze tentoonstelling wel met zijn tegenwoordigheid heeft willen vereeren. Excellentie, toen gij hier nog in ons midden verkeerdert en aan het hoofd stond van ee'n der belangrijkste bedrijven, hebt gij getoond warme belangstelling te hebben voor onzo gemeente. Wjj stellen het op hoogen prjjs dat gjj als Minister van do Kroon nog wel bljjk hebt willen geven dat de gemeente Helder U nog steeds ter harte gaat. Namens ons Gemeentebestuur zeg ik U hiervoor harteljjk dank. (Applaus.) Ten slotte meent spr. namens het Gemeen tebestuur een woord van dank aan het Co mité te moeten brengen voor hetgeen reeds is tot stand gebracht, en verklaart hjj de ten toonstelling „Stad Helder 1925”, voor ge opend. (Applaus.) Hierna werd de eerewijn aangeboden, waarna de geloodigden de tentoonstelling be zichtigden, terwjjl de kleine kapel van het Stedeljjk Muziekcorps concerteerde. Den journalisten werd gelegenheid gege ven tot bezichtiging van den kruiser „Java” waaromtrent wij morgen een en ander zullen mededeelen. aan do tentoonstelling hebben gebracht. In de tentoonstellingszaal speelde een Jazzband Hawaiian- en strqkorcheat onder leiding van den heer H. C. Breeuwer, terwjjl ook in het restaurant een strijkje voor vroolijko muziek zorgde, zoodat er den geheelen avond een prettige stemming heerschte. Op het tentoon stellingsterrein zijn eenige kermisvermake lijkheden, die tot de vrooljjkheid het hunne kunnen bijdragen. Tocht met de „Prins Hendrik” naar de Alkmaardermeer. Te half 11 werden de autoriteiten en genoo- digden door den burgemeester van Alkmaar ontvangen aan boord Van het te Alk maar alreeds welbekende oefenschip „Prins Hendrik”, dat in de Handelskade vóór de Doelenkluft gemeerd lag. Het was een zeer talrijk gezelschap, dat geleidelijk bet dek van liet feestelijk versier de en bevlagde schip vulde: Aanwezig waren behalve de recipiee- rende burgemeester van Alkmaar en Me vrouw Wendelaar Z.Exc. do Minister van Waterstaat G. J. van Swaay, Holder’s vice- ad mi raai C. Fock, Mr. H. Smcenge, lid der Eerste Kamer en griffier van het Amster- damsch Gerechtshof, als voorzitter der ver- eeniging „Schuttevaer”,-de wethouders van Alkmaar, de heeren Mr. Leesberg, Thomsen en Ringers, verschillende burgemeesters van (veelal) aan het Kanaal gelegen gemeenten, de burgemeesters nJ. van Akersloot Purme- rend, Rijp en Graft, Anna Paulowna, Beem- ster, Zuid- en Noord-Scharwoude, Ilpendam; voorts de burgemeester van Helder, meer dere bestuursleden der Alkmaarsehe Kamer van Koophandel.en haar actieve secretaris, de heer D. J. Scheffel, de ingenieurs van'den Rijkswaterstaat J. A. Ringers en J. C. Ra- maer. Verder waren aanwezig zeer vele leden van het Comité tot viering der kanaalfeesten. Te ongeveer kwart vóór 11 zette de „Prins Hendrik” zieb, onder het stoom-gefluit van alle in het Kanaal gelegen, eveneens versier de en bevlagde booten, statig in beweging. Een talrijk publiek stond overal op den wal en verder op den groenen oever opge steld en overal, waar de „Prins Hendrik” passeerde werd een enthousiast gejuich ver nomen. Een heerlijk frisch lenteweer begunstigde dezen tocht: er stond een fiksche bries, doch wat kan men zich op een Holiandsch water idealer denken dan zóó’n bries, vooral wan neer er gezeild gaat worden! De tocht naar Akersloot was waarlijk een genot en opnieuw was het ons een openba ring, het heerlijk-schoono landschap te be wonderen, zooals het frisch groen daar lag onder do blauwe, met wolken doorzeilde luchten. Hier en daar had men er op den oever van liet Kanaal zorg voor gedragen, propaganda te maken voor de plannen der West-Friesche Kanaalplannen: „Reeds 100 jaar dit kanaal bestaat, En nog geen schip door West-Friesland gaat,” Nog eenmaal droeg de lucht afgebroken to nen van het oude Kozakkenlied tot bij hem; dan was er wederom niets meer dan de diepe stilte en de onmeteljjke steppe, die in vocii- tigcii glans rustte, tot zich eindelijk in de vorte een zeldzaam wonder vertoonde. Als een Fata Morgana, als een spel der Delibeb, de toovergodin der Putsta, stegen in het maanlicht stil sidderende cypresscn en palmboomen en een door zullen geschraagd dak op. En steeds duidelijker vertoond© zich dit gehoon© raadsel. In de eindelooze, verlaten steppe, Jag daar een schitterende oasis met. wijnstokken, bloe men en boomen uit het zuiden beplant, en te te midden van dat liefeljjk, bloeiende eilaud, verhief zich een klein paleis, evenals een Grieksche tempel, met zuilengangen omge ven. Waar voert ge me eigenlijk naar toe? vroeg Salvator, die als iemand die pas ont waakt, met wijd opengesperde oogen om zich heen blikte. Dat is toch Schenkowa nietl. Neen, antwoordde Dodazki, dat is Pol- toff. Nadine heeft het voor twee jaar geërfd van haar oom, den zonderlingen Kubalski, dien gjj zeker wel gekend hebt, en wil u Be den hier op haar eigen grond ontvangen. Een welriekende koele lucht begroette de aankomenden. Vóór hen stond nu Poltoff als een sprookjesgebouw in den maneschcjjn. Men hoorde in den hof de fonteinen plassen, en Voorzeker, antwoordde Salvator, de om geving is uwer waardig. Hoe vleiend kunt ge toch zijn! Ik heb slechts de waarheid gezegd. Nadine zweeg; zij liet haar donkere togen droomerig over- de mot zilveren dauw beleg de steppen zweven, en ademde eindelijk zoo diep, dat het als een zucht klonk.' Ik ben zelden hier, sprak zij dan, het maakt me weemoedig alleen to zijn; het is hier een oord, waar men met tweeën zijn moet; een vergeten neet voor een beminnend paar, of voor man en vrouw, die zich nog in hunne wittebroodsweken verlustigen. Ditmaal zweeg Salvator, de aanval was te rechtstreeksch. Eer hij het rechte woord gevonden had, want hij liad het ©enigszins moeilijk in denken en redeneeren ver scheen Lolla, en allen te zamen traden in de helder verlichte eetzaal. De gansche avond verliep bij het maal en bij Nadine’s behaag- zuchtige manieren. Terwijl haar schoone, ro zige hand het hermelijn barer „kazabaika” streelde, gingen ook uit hare fluweelen oogen streelingen uit naar Salvator ,en onzichtbare draden, die hem langzaam, als een dicht, on verbreekbaar net gingen omgevenEn, boe wonder, hij zag hoe zij hem trachtte in haar net te vangen, pu hij verheugde zich in het gevaar, dat hjj liep; hij ondervoud een soort van aoeten schrik bjj de gedMbte, de gevangene te worden van dit heerlijk schep sel. t De pyrotechnische werkplaatsen der Mari no hebben ©en groote verzameling monsters ■rëokvrij Macaroni-buskruit, hulzen voor ge- schutladingen, projectielen met springladin gen en door een illustratie model der rotor- vliegbommen, buizen welke dc ontste king van granaten bewerkstelligen, vuurwer ken voor het geven van seinen, ten dienste var» oorlogsschepen en loodswezen en ver ouderd materieel op dc tentoonstelling bij eengebracht. De Gebr. Meijer demonstreeren met eenige machines uit hun confectiefabriek. De Marinewerf stelt ten toon een aantal modellen, in de werkplaatsen vervaardigd, klink werk, een scheepskombuis met olie stookinrichting, door do smederij gemaakt, een eigen fabrikaat benzine motor, zware stalen met de hand gevlochten stroppen, voor het lichten van onderzeebootën, met een breekkracht van 100.000 K. G. en verschil lend© soorten kanonnen, waaronder het nieuwste, een kanon van 8.8 cM. bestemd voor anti-luchtvaartgeschut op onderzeeboo- ten. De afd. elcctriciteit van de Marinewerf heeft o.a. iu’-werking een hoogspannings- transformator tot 80.000 volt en een trans formator voor stroomen tot 2000 Ampère, waarmede wjj een flinke ijzeren staaf in zeer korten tijd wit gloeiend zagen maken. De Marine-vliegdienst heeft in de zaal 2 jagcr-vliegtuigen opgehangen, terwijl in een stand een Mercedes motor van 190 P. K. en een Benz-motor van 230 P. K. en onderdee- len van vliegmachines te zien zjjn. Het geheel is bijzonder interessant en een bezoek zeer zeker waard. De officieele opening. half vier had in de gymna- NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD gen uitstekend geslaagd heetefl. Het weer was schitterend, terwjjl ook de wind gunstig genoemd mocht worden. Te half 10 vertrok van Alkmaar de voor deze gelegenheid feestelijk met vlaggen en wimpels versiert!© passagiereboot „Burge- meeter Van Alkmaar II” naar het Alkmaar- der Meer. Daar werden op een eilandje onge veer in het. midden van het meer de passa giers afgezet. Ook was gelegenheid aan boord der boot de wedstrijden te volgen. Aau het zooeven genoemde eilandje lagen een groot aantal zeilschepen van allerlei soort gemeerd, terwjjl meerdere redds' het ruime sop hadden gekozen. Het was een schitterend schouwspel al deze schepen het water te zien doorklieven. Intusechen hadden de wedstrijden, welke •werden geopend door burgemeester Houwing van Helder, reeds een aan vang genomen. Tegen 12 uur kwam dc eerste boot in zicht van de 35 motorschepen van de Afd. „Schut tevaer” te Broek op I^mgedjjk en andere. Het was een mooi gezicht deze motorschepen, die alle mooi versierd waren, het eiland te zien naderen. De b<x>ten droegen meerdere opschriften, het lUb-jarig bestaan betreffende. Even daarna arriveerde het instractfevaar- tuig „Prins Hendrik”, waarmede het eere- comité, ,het’ Comité en vele autoriteiten aan kwamen. Onder de autoriteiten, die toen aan wezig waren, merkten wij o. m. op de mi nister van Waterstaat, de burgemeesters van Alkmaar en Helder, Baron van Heemstra, secretaris K. V. N. W. V., Vice-admiraal Fock, Overste Bolding, seer. v. d. K. N. M. J. C.. wethouders en secretaris der gemeente Alkmaar, alsmede voorzitter en secretaris der K. v. K. te Amsterdam en Alkmaar. Midderwi)] hadden de Esona en meerdere andere booten nog vele belangstellenden doen landen, zoodat toen op het eiland een gezel lige drukte Jieersehe. -■ - - De wedstrijden zelve haddén een vlot ver loop. Er werd over het algemeen goed ge zeild en menige belangstellende volgde met aandacht de handige manoeuvres der ranke booten. De volledige uitslagen luiden: Vrijbuitersklasse hoofdprijs Schutte vaer- prjjs. 1. Dirk Duijvel van W. de Vries Lentsch, tjjd 1.42.1 uur; 2e Vrijbuiter van Synd Vrijbuiter, tijd* 1.44.30 Sclieldejallon1. Willv van G. de Vries Lentsch, tijd 1.51.44. Regenboogklasse: 1. Brasem van Oskar Nathan, tjjd 1.43.9; 2. Iris van J. Brouwer, tjjd 1.45.52. Tjotters en Schouwen- 1. Wetterwille van A. Sprenger, tjjd 1.11.47. Z. Z. V. klasse: Lieebeth van H. Velthuis, Mjd 1.43.57; 2. Albatros van M. Noë, tjjd 1.49.57. 12 voetsjollen-klaese voor dames. Hoofdprjjs Malenbeecherprjjs: 1. Snor van Mej. Stap, tjjd 1.4.26; 2. lioj. Hin, tjjd 1.5.46; 3. Pinskkio van H. Stroeve, tjjd 1.5.47. 45 M2 kruiserklasse. Hoofdprijs Zaan prijs: 1. Kem]>baan van H J. Pluygers, tjjd 1.30.30; 2. Loes van P. Molenaar, tjjd 1.32.23. C. Klasse: 1. Wilhelmina van J. H. M. Leféburs, tjjd 1.30.88; 6 meter-klaaae: 1. Adm. de Rujjter van Synd „Seevanck", tijd 1^2.31. 12 voeten jollen. Hoofdprijs Tippers: 1. Marietje van W. de Vries Lentsch, tjjd 1..2.80; 2. Kjjk uit, van P. Dil Jr., tjjd 1.3.45; Boreas van M. Selvit, tjjd 1.44, Mermaid van K. H. Brouwer, tjjd 1.4.1. De heer P. Schoen Pzn., voorzitler van het wedstrjjd-comité reikte met een toepasselijk woord de prjjzen uit. DE FEESTELIJKHEDEN TE ALKMAAR. Het oud-fjf/llandsch inarktfeest. Er bljjkt steeds meer en meer belangstel ling te bestaan voor het oud-Hellandsch marktfeest dat door V. V. V. „Alcmaria” op het Dodenveld te Alkmaar georganiseerd is. Zondag was de toeloop zelfs zoo geweldig dat aan twee kanten queue gemaakt moeet worden. DE FEESTELIJKHEDEN TE HELDER. Zaterdagmiddag bail do officieele opening der tentoonstelling „Stad Helder” plaats. Vanaf het station bereikt men het tentoon stellingsterrein zeer gemakkeljjk door de vele wegwijzers, die in de stad zijn aange- bradit. Men komt langs de uitgestrekte Marinewerf en verschillende havenwerken in een twintig minuten aan de Binnenhaven, waar men een prachtig gezicht heeft op de groote zeevlakte, met heel op den achter grond dc eilanden Texel en Wieringcn. De tentoonstelling „Stad Helder 1925.” De excercitieloods, een' respectabel ge bouw, voor deze tentoonstelling welwillend door de desbetreffende marine-autoriteiten afgestaan, bevat een 70-tal stands van za ken op allerlei gebied. Een bespreking van eiken stand afzonderlijk, zou ons te ver voeren, doch ’t zjj gezegd, dat de tentoon stelling een mtstekenden indruk geeft van Holder’s middenstand. Wij kunnen gelooven dat een stand met zulke zaken een nieuwe, een betere, toekomst tegemoet zal gaau. Als wjj eenige stands wat nader bezien, dan doen wjj dat om bet bijzonder interes sants dat zjj geven zonder de overige te kort te doen en, voor wat do inzendin gen der Marine betreft, om het uinzonder lijke, dat verschillende maritieme inrichtin gen haar werk op een tentoonstelling ex- posceren. De Rijkakustverlichting geeft bi een uit gebreide stand ’n overzicht van de geschiede nis der kustverlichting. Men ziet er een oude 3-pits petroleumlamp, een pharoline-gloei- lichtinstallatie, een buiten gebruik gestelde booglamp van den Brandaris, een 80 volt X 50 ampère Brandaris gloeilamp (tegenwoor dig!' verlichting), een trommelleus van 375 mM. inw. diameter, voorzien van een speci ale electr. gloeilamp, 200 watt, 200 volt, be nevens een door den technischen dienst on langs geprojecteerd en reeds, uitgevoerd motor loos electrtech flikkerapparaat, een reserve lenspaneel van den Brandaris met een brander van circa 3.000.000 kaarslicht, 4 K.W. model van den vuurtoren Brandaris, enz. In het midden der zaal heeft zjj een bran dend draaiend vudrtorenlirht opgesteld. De Radiodienst der Marine een oud-Tele- funken-ontvangtoeste), een gelijkstrooinsta- liou, een vonkenbrug met vonkpolen, een hoogspannings-oniBchakelaar, een ongebouwd ontvangtoestel, 20 watt-zender, ge<L vlieg- tuigstation, haspel met antenne, antenne- schacht, microfoon grondstation, vliegerkap met telefoon en microfoon enz. De .Noord- en Zuidhollandsche Redding- Maatschappq demonstreert in een tank met I k water een model zelfrichtende reddingboot, tciwjjl verschillende soorten klein en groot materiaal tentoongesteld zijn. De stand „Scheepsbouw en Scheepvaart” toont een groot aantal modellen half-model- len en doorsnede van schepen: van het pant- serdekschip „Koningin Wilhelmina der Ne- derladen”. Hr. Ms. „Gelderland”’, torpedoboo- ten O 1 en G2, ss. Venezuela en Columbia enz. Het Departement van Marino o.a. zond een verzameling van 16 scheepsmodellen, waaronder dio van de nieuwste (nog in aan bouw zjjnde) torpedojagers. De Onderzeedienat van do Marine laat o.a. modellen zien der eerste Hollandscho onder zeeboot en der onderzeeboot O 8. In een tweeden stand heeft deze dienst ’n periscoop met 4-voudige vergrooting, beven het dak der zaal uitstekende, torpedo’s, een onderzeemijn enz. Het Scheepvaartkundig Museum en Insti tuut te Rotterdam heeft zijn stand ook bij zonder interessant weten te maken door het demonstreeren van verschillende werktui gen endoor een illustratie model der rotor- schepen. 14. De koele lucht was van weemoed zwan ger. Immer donkerder werd de blauwe hemel, immer hooger steeg de halve maan, immer kwamen er nieuwe, fonkelende sterren bjj, en nu W’at duikt daar op uit het steppeugras- Was dat een groote, roode anjelier?.... Neen, een hoofddoek, een meisje!. Zou het Barba zijn? dacht Salvator. Reeds was ook zjj verdwenenZjj buk te zich als een kat, die op roof uitgaat; doch als de wagen een eind vooruit was, zette zjj het op een loopen en volgde hem van verre als een trouwe hond. Op eens weergalmde er ipts zachts in de' lucht. In de verre verte was niets te ontdek ken. maar een windvlaag droeg nu duideljjk het weemoedig lied van een paardenboeder over, die on dezen avond met zjjn kudde door de steppe dwaalde. Duideljjk hoorde men nu de op een zacht treurende wjjze gezongen woorden: De wind bruist verder, verder op Over de bloeiende heide De lentebloemen verwelken, vergaan, Als mjjne jeugd in lijden. Een lichte treurnis beving Salvator’s hart.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1925 | | pagina 1