r
i
jONS BLAD”
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
POSTGIRO 184861
Afrvertentiepr U«
Van 1—5 regefat I .25; elke regel
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
jan alle abonnt’u wordt op aanvrage gratiu een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 1OO,—f 60,—, f 35,—, f 15?
Abonnementsprijs
Per twwtMl *oor Alkmaar f 1—
Voor buiten Alkmaar i-v f 285
Met Oeflluafreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
POSTGIRO 104861 Di S «faal 1925 POSTGIRO 104861 j9e
DE KANAALFEESTEN.
FEUILLETON.
Het stomme meisje,
w-
om
de
'1;
0
’s Avond*
Om 5 uur werd de tentoonstelling voor het
publiek opengesteld en gedurende den avond
rullen ongeveer 1000 personen een bezoek
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. «3»
De Nat. Zeilwedstrijden.
Gister vonden van 104 uur op het Alk-
maanler Meer de nationale Zeilwedstrijden
plaats, uitgeschreven door het Comité ter
herdenking van het 100-jarig bestaan van
het Groot Noörd-Hollandsche Kanaal. Deze
wedstrijden, welke onder leiding stonden van
de Zaanl. Zeilvereeniging te Zaandam, mo-
zoo lazen wjj op menig bord.
De Alkmaardermeer bood met zijn vele
versierde booten een betoovercnden aanblik;
de versierde booten, welke in feestelijken
stoet de „Prins Hendrik” gevolgd waren, als
ook nog vele andere vaartuigen brachten een
groote menigte belangstellende feestvierders
naar Akersloot en het eiland in de Meer, al
waar een prettige, feestelijke drukte heersch-
te; met belangstelling werden de kra
nige vcrtooningen der zeilers en zeilsters ge
volgd.
uit het dichte rozenboscbaadje scheen zich
de godin der liefde te verheffen, en met,do
blanke hand te wenken.
Toen het rijtuig vóór de breede trap stil
hield, stond Nadine boven op de buitenging
en knikte de beide heeren vriendelijk tot. Op
dit oogenblik was zjj wonderbaar schoon, ten
wit kleed met korten sleep, versierd met gele
zijden banden en een geelzijden „Kazabaikii”
met hermelijn bezet en gevoerd, het raven
zwarte haar in Grieksche kronkels geslingerd,
daar, in het maanlicht.
Vroeger had Salvator zoo iets wel gezien
in museums of in den schouwburg, maar nooit
in werkelijkheid.
Wat zegt ge er van? fluisterde Dodazil
hem toe. Staat zij daar niet als een beeld?
Ja, zij is schoon, inderdaad, antwoord lo
Wolkoff, en als hij de trappen opsteeg, en dit
schoone, dichterlijke wezen hem glimlachend
de hand toestak, dan klopte hem toch een
weinig het hart, en hij vergat zich voor een
oogenblik zooverré, dat hij zich over die hand
heenhoog en ze kuste.
Nadine bloosde en wierp Dodazki een 'nel
len blik toe, en deze wierp zegevierend het
hoofd in den nek. Terwijl hij dan zich spoed
de om vrouw Dunin en Lolla te begroeten,
logde Nadina ^liaar vollen arm op dien van
Salvator, en meld hem een wijle op de ter
rassen terug.
Is het iriet schoon, niet dichterlijk hier?
vroeg ze.
Na het avondmaal scheidde men. De dames
echter wilden Salvator kost wat kost bege
leiden, en zoo bleef er urm niets meer over,
dan er zich in te schikken.
De tocht door de steppe was ditmaal dub
bel schoon. De maan stond hoog aan den
hemel, overal lag een zilveren glans, en de
graszee, waardoor men ging, bewoog in den
Oosterwind als groene en zilveren golven. En
daarbij zat ditmaal Nadine aan Salvator's
zjjde. Alhoewel hij zich ook tegen haar be-
toovering verweerde, was het toch geheel wat
anders, naast haar in den wagen te zitten,
dan naast Dodazki.
Zjj spraken weinig, maar Nadine dwong
Wolkoff, door haar bewegingen en blikken,
zich onophoudelijk met haar bezig te houdon.
De dames deden vóór Salvator’s huis stil
houden, maar nu verzocht deze, hen naar
Schenkowa te mogen begeleiden, en zoo gin
gen allen weder verder tot aan de groote
poort van mevrouw von Dunin’s hof.
Hier werd dan eindelijk afscheid genomen.
Wederom reikte Nadine bevallig haar nand
van uit de heldere sneeuw van het herme
lijn, Salvator toe, en wederom kuste hij deae
kleine, fijn gevormde hand, die met een lich
ten druk van hem scheidde.
(Wordt vê¥vftlgd>
’s Middags om
stiekzaal van do excercitieloods, die omge-
vonnd is in een gezellig restaurant, de effi-
ciëele opening der tentoonstelling plaats.
Onder de talrijke aanwezigen merkten wij
op: Z. Ex. Minister E. P. Westerveld; het
2c Kamerlid Oh. van de Bilt; Vice adiuiraal
C. Fock met zijn adjudant luit, ter zee ie kl.
W. C. H. Hoogh; do leden van God. Staten
Kooiman en Michels; B. en W. van Helder
on Anna Paulowna; den burgemeester van
Alkmaar, Mr. W .0. Wendéfaar; den burge
meester van Callantsoog, diverse afgevaar
digden van vereenigingen voor vreemdelin
genverkeer en verschillende marine-autoritei-
ten. Door Mej. Bakker werden aan Mevr.
Biersteker, Mevr. Fock, Mevr. Houwing en
Mevr. Rappard bloemen aangeboden.
De Voorzitter van „Hclder’s Belang”, Ver-
eeniging voor Vreemdelingenverkeer, de heer
W, Biersteker, heetto do aanwezigen wel
kom, en gaat daarna de geschiedenis van de
totstandkoming dezer feestelijke herdenking
na. Voor Helder is er reden om met dank
baarheid bet tot standkomeu van het Kanaal
te- herdenken.
Immers door dat Kanaal voornamelk is
Helder, vooral in de jaren i860 tot 1880, tot
ongekenden bloei gekomen.
Gaarne greep .spr. dezo gelegenheid aan
om onzen dank uit te spreken in de
allereerste plaats aan H. M. de Koningin dio
voor deze tentoonstelling scheepsmodellen
heeft aangestaan. Vervolgens aan Zijne Ex.
cellentio den Minister van Marine, die ons
in zoovele opzichten steun heeft verleend.
Dank ook aan ons Gemeentebestuur en
voorts aan allen, die ons financieel steun
den.
Maar vooral voelen wjj ons verplicht aan de
leden van ons Eere-Comité, Zjjne Excellentie
den Vice-Admiraal Fock en den heer Direc
teur van ’s Rijkswerf, Jhr. H. Rappard. (Ap
plaus.)
Spr. wijst dan op de medewerking van zeer
vele plaatsgenooten.
Dames en heeren gaat hij voort het
stemt tot g-rooto tevredenheid, dat hier door
een eenswillend streven het doel zoo schit
terend is bereikt. Dat doel is toch niet anders
dan aan velen, dio helaas nog Onbekend zijn
met de gunstige ligging en de ruime gelegen
heden voor handel en industrie, die hier nog
braak liggen, te kunnen aantoonen. Helder
toch is bij duizenden Nederlanders, om maar
niet te spreken van de buitenlanders, nog
totaal onbekend. Hoevelen in ons land heb
ben van onze stad nooit gehoord, en als men
er al van gehoord heeft, dan is ’t of Helder
zoo n verloren hoekje is aan het eind van de
bewoonde wereld; een visschersdorpje met
’n beetje Marine. Juist tot hen, die aldus re-
deneeren, Ibepen wjj toe: „Komt en ziet!”
Wij zijn overtuigd, dat Gij dan anders zult
oordeclen.
Spr. zegt, dat het noodig is dat hier naar
nieuwe bronnen van welvaart wordt uitgezien
de gelegenheid is er om langs nieuwe banen
te water en te land de handelsvlag te voeren.
Oiuniddelljjk gelegen aan de nieuwe Zuider-
zee-poklers is de outillage van onze haven
uiterst gunstig. Naast de groote werken van
het Marine-etablissement en de belangrijkheid
als Marinehaven wat naar we hopen en ver
trouwen wel lang zal blijven is, hier vol
doende en ruime gelegenheid om bandel en
industrie uit te breiden.
Een verblijdend teeken noemde spr. het,
dat ook in Marinekringen meer en meet
wordt higezien, dat medewerken aan verbe
tering van den economischen toestand no>-
dig is.
Het aanboren van nieuwe bronnen van in
kom, ten is voor onzo gemeente, met haar
overbelast budget dringend noodig.
Aan -on§ Gemeentebestuur do taak
daar de bakens uit te zetten, het terrein te
verkennen en de wegen te effenen.
Wjj zijn slechts de zaaiers; als ons nage
slacht de vruchten zal mogen plukken, dan
is ons werk niet vergeefsch geweest.
-^Spr. uoodigt dan dén Burgemeester uit de
tentöonsteliiug te openen.
De leer W. Houwing zegt, dat do opzét
van deze tentoonstelling met groote belang
stelling door het Gemeentebestuur is gevolgd
Het ziet hierin een ernstige poging van onze
burgers zelve om er toe mede te werken, on
zo gemeente te onttrekken aan het isolement
wai.rin zij zoo lange jaren heeft verkeerd.
Wat de tentoonstelling zelve betreft, ten
spijt van de ook in onze gemeente nog wel
eens voorkomende pessimisten die zeggen:
„Helder kan toch niets”, is door onze bur
gerij hiermede bewezen, dat Helder wel de
gelijk iets kan, mits Helder maar eensgezind
is. Marine, landmacht en de overig© burgerij
hebben zich bij deze gelegenheid nu eens
één van zin getoond om van deze tentoon-,
^telling iets goeds te maken.
Alvorens tot de opening over te gaan,
meent spr. niet te mogen nalaten groote er
kentelijkheid er over uit spreken, dat Zijne
Excellentie de Minister van Marine de ope
ning van deze tentoonstelling wel met zijn
tegenwoordigheid heeft willen vereeren.
Excellentie, toen gij hier nog in ons midden
verkeerdert en aan het hoofd stond van ee'n
der belangrijkste bedrijven, hebt gij getoond
warme belangstelling te hebben voor onzo
gemeente. Wjj stellen het op hoogen prjjs dat
gjj als Minister van do Kroon nog wel bljjk
hebt willen geven dat de gemeente Helder
U nog steeds ter harte gaat.
Namens ons Gemeentebestuur zeg ik U
hiervoor harteljjk dank. (Applaus.)
Ten slotte meent spr. namens het Gemeen
tebestuur een woord van dank aan het Co
mité te moeten brengen voor hetgeen reeds
is tot stand gebracht, en verklaart hjj de ten
toonstelling „Stad Helder 1925”, voor ge
opend. (Applaus.)
Hierna werd de eerewijn aangeboden,
waarna de geloodigden de tentoonstelling be
zichtigden, terwjjl de kleine kapel van het
Stedeljjk Muziekcorps concerteerde.
Den journalisten werd gelegenheid gege
ven tot bezichtiging van den kruiser „Java”
waaromtrent wij morgen een en ander zullen
mededeelen.
aan do tentoonstelling hebben gebracht. In
de tentoonstellingszaal speelde een Jazzband
Hawaiian- en strqkorcheat onder leiding van
den heer H. C. Breeuwer, terwjjl ook in het
restaurant een strijkje voor vroolijko muziek
zorgde, zoodat er den geheelen avond een
prettige stemming heerschte. Op het tentoon
stellingsterrein zijn eenige kermisvermake
lijkheden, die tot de vrooljjkheid het hunne
kunnen bijdragen.
Tocht met de „Prins Hendrik”
naar de Alkmaardermeer.
Te half 11 werden de autoriteiten en genoo-
digden door den burgemeester van Alkmaar
ontvangen aan boord Van het te Alk
maar alreeds welbekende oefenschip
„Prins Hendrik”, dat in de Handelskade vóór
de Doelenkluft gemeerd lag.
Het was een zeer talrijk gezelschap, dat
geleidelijk bet dek van liet feestelijk versier
de en bevlagde schip vulde:
Aanwezig waren behalve de recipiee-
rende burgemeester van Alkmaar en Me
vrouw Wendelaar Z.Exc. do Minister van
Waterstaat G. J. van Swaay, Holder’s vice-
ad mi raai C. Fock, Mr. H. Smcenge, lid der
Eerste Kamer en griffier van het Amster-
damsch Gerechtshof, als voorzitter der ver-
eeniging „Schuttevaer”,-de wethouders van
Alkmaar, de heeren Mr. Leesberg, Thomsen
en Ringers, verschillende burgemeesters van
(veelal) aan het Kanaal gelegen gemeenten,
de burgemeesters nJ. van Akersloot Purme-
rend, Rijp en Graft, Anna Paulowna, Beem-
ster, Zuid- en Noord-Scharwoude, Ilpendam;
voorts de burgemeester van Helder, meer
dere bestuursleden der Alkmaarsehe Kamer
van Koophandel.en haar actieve secretaris,
de heer D. J. Scheffel, de ingenieurs van'den
Rijkswaterstaat J. A. Ringers en J. C. Ra-
maer.
Verder waren aanwezig zeer vele leden van
het Comité tot viering der kanaalfeesten.
Te ongeveer kwart vóór 11 zette de „Prins
Hendrik” zieb, onder het stoom-gefluit van
alle in het Kanaal gelegen, eveneens versier
de en bevlagde booten, statig in beweging.
Een talrijk publiek stond overal op den
wal en verder op den groenen oever opge
steld en overal, waar de „Prins Hendrik”
passeerde werd een enthousiast gejuich ver
nomen.
Een heerlijk frisch lenteweer begunstigde
dezen tocht: er stond een fiksche bries, doch
wat kan men zich op een Holiandsch water
idealer denken dan zóó’n bries, vooral wan
neer er gezeild gaat worden!
De tocht naar Akersloot was waarlijk een
genot en opnieuw was het ons een openba
ring, het heerlijk-schoono landschap te be
wonderen, zooals het frisch groen daar
lag onder do blauwe, met wolken doorzeilde
luchten.
Hier en daar had men er op den oever van
liet Kanaal zorg voor gedragen, propaganda
te maken voor de plannen der West-Friesche
Kanaalplannen:
„Reeds 100 jaar dit kanaal bestaat,
En nog geen schip door West-Friesland
gaat,”
Nog eenmaal droeg de lucht afgebroken to
nen van het oude Kozakkenlied tot bij hem;
dan was er wederom niets meer dan de diepe
stilte en de onmeteljjke steppe, die in vocii-
tigcii glans rustte, tot zich eindelijk in de
vorte een zeldzaam wonder vertoonde.
Als een Fata Morgana, als een spel der
Delibeb, de toovergodin der Putsta, stegen
in het maanlicht stil sidderende cypresscn en
palmboomen en een door zullen geschraagd
dak op. En steeds duidelijker vertoond© zich
dit gehoon© raadsel.
In de eindelooze, verlaten steppe, Jag daar
een schitterende oasis met. wijnstokken, bloe
men en boomen uit het zuiden beplant, en te
te midden van dat liefeljjk, bloeiende eilaud,
verhief zich een klein paleis, evenals een
Grieksche tempel, met zuilengangen omge
ven.
Waar voert ge me eigenlijk naar toe?
vroeg Salvator, die als iemand die pas ont
waakt, met wijd opengesperde oogen om zich
heen blikte. Dat is toch Schenkowa
nietl.
Neen, antwoordde Dodazki, dat is Pol-
toff. Nadine heeft het voor twee jaar geërfd
van haar oom, den zonderlingen Kubalski,
dien gjj zeker wel gekend hebt, en wil u Be
den hier op haar eigen grond ontvangen.
Een welriekende koele lucht begroette de
aankomenden. Vóór hen stond nu Poltoff als
een sprookjesgebouw in den maneschcjjn. Men
hoorde in den hof de fonteinen plassen, en
Voorzeker, antwoordde Salvator, de om
geving is uwer waardig.
Hoe vleiend kunt ge toch zijn!
Ik heb slechts de waarheid gezegd.
Nadine zweeg; zij liet haar donkere togen
droomerig over- de mot zilveren dauw beleg
de steppen zweven, en ademde eindelijk zoo
diep, dat het als een zucht klonk.'
Ik ben zelden hier, sprak zij dan, het
maakt me weemoedig alleen to zijn; het is
hier een oord, waar men met tweeën zijn
moet; een vergeten neet voor een beminnend
paar, of voor man en vrouw, die zich nog in
hunne wittebroodsweken verlustigen.
Ditmaal zweeg Salvator, de aanval was
te rechtstreeksch. Eer hij het rechte woord
gevonden had, want hij liad het ©enigszins
moeilijk in denken en redeneeren ver
scheen Lolla, en allen te zamen traden in de
helder verlichte eetzaal. De gansche avond
verliep bij het maal en bij Nadine’s behaag-
zuchtige manieren. Terwijl haar schoone, ro
zige hand het hermelijn barer „kazabaika”
streelde, gingen ook uit hare fluweelen oogen
streelingen uit naar Salvator ,en onzichtbare
draden, die hem langzaam, als een dicht, on
verbreekbaar net gingen omgevenEn,
boe wonder, hij zag hoe zij hem trachtte in
haar net te vangen, pu hij verheugde zich in
het gevaar, dat hjj liep; hij ondervoud een
soort van aoeten schrik bjj de gedMbte, de
gevangene te worden van dit heerlijk schep
sel.
t De pyrotechnische werkplaatsen der Mari
no hebben ©en groote verzameling monsters
■rëokvrij Macaroni-buskruit, hulzen voor ge-
schutladingen, projectielen met springladin
gen en door een illustratie model der rotor-
vliegbommen, buizen welke dc ontste
king van granaten bewerkstelligen, vuurwer
ken voor het geven van seinen, ten dienste
var» oorlogsschepen en loodswezen en ver
ouderd materieel op dc tentoonstelling bij
eengebracht.
De Gebr. Meijer demonstreeren met eenige
machines uit hun confectiefabriek.
De Marinewerf stelt ten toon een aantal
modellen, in de werkplaatsen vervaardigd,
klink werk, een scheepskombuis met olie
stookinrichting, door do smederij gemaakt,
een eigen fabrikaat benzine motor, zware
stalen met de hand gevlochten stroppen, voor
het lichten van onderzeebootën, met een
breekkracht van 100.000 K. G. en verschil
lend© soorten kanonnen, waaronder het
nieuwste, een kanon van 8.8 cM. bestemd
voor anti-luchtvaartgeschut op onderzeeboo-
ten. De afd. elcctriciteit van de Marinewerf
heeft o.a. iu’-werking een hoogspannings-
transformator tot 80.000 volt en een trans
formator voor stroomen tot 2000 Ampère,
waarmede wjj een flinke ijzeren staaf in zeer
korten tijd wit gloeiend zagen maken.
De Marine-vliegdienst heeft in de zaal 2
jagcr-vliegtuigen opgehangen, terwijl in een
stand een Mercedes motor van 190 P. K. en
een Benz-motor van 230 P. K. en onderdee-
len van vliegmachines te zien zjjn.
Het geheel is bijzonder interessant en een
bezoek zeer zeker waard.
De officieele opening.
half vier had in de gymna-
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
gen uitstekend geslaagd heetefl. Het weer
was schitterend, terwjjl ook de wind gunstig
genoemd mocht worden.
Te half 10 vertrok van Alkmaar de voor
deze gelegenheid feestelijk met vlaggen en
wimpels versiert!© passagiereboot „Burge-
meeter Van Alkmaar II” naar het Alkmaar-
der Meer. Daar werden op een eilandje onge
veer in het. midden van het meer de passa
giers afgezet. Ook was gelegenheid aan
boord der boot de wedstrijden te volgen.
Aau het zooeven genoemde eilandje lagen
een groot aantal zeilschepen van allerlei
soort gemeerd, terwjjl meerdere redds' het
ruime sop hadden gekozen. Het was een
schitterend schouwspel al deze schepen het
water te zien doorklieven.
Intusechen hadden de wedstrijden, welke
•werden geopend door burgemeester Houwing
van Helder, reeds een aan vang genomen.
Tegen 12 uur kwam dc eerste boot in zicht
van de 35 motorschepen van de Afd. „Schut
tevaer” te Broek op I^mgedjjk en andere.
Het was een mooi gezicht deze motorschepen,
die alle mooi versierd waren, het eiland te
zien naderen. De b<x>ten droegen meerdere
opschriften, het lUb-jarig bestaan betreffende.
Even daarna arriveerde het instractfevaar-
tuig „Prins Hendrik”, waarmede het eere-
comité, ,het’ Comité en vele autoriteiten aan
kwamen. Onder de autoriteiten, die toen aan
wezig waren, merkten wij o. m. op de mi
nister van Waterstaat, de burgemeesters van
Alkmaar en Helder, Baron van Heemstra,
secretaris K. V. N. W. V., Vice-admiraal
Fock, Overste Bolding, seer. v. d. K. N. M.
J. C.. wethouders en secretaris der gemeente
Alkmaar, alsmede voorzitter en secretaris der
K. v. K. te Amsterdam en Alkmaar.
Midderwi)] hadden de Esona en meerdere
andere booten nog vele belangstellenden doen
landen, zoodat toen op het eiland een gezel
lige drukte Jieersehe. -■ - -
De wedstrijden zelve haddén een vlot ver
loop. Er werd over het algemeen goed ge
zeild en menige belangstellende volgde met
aandacht de handige manoeuvres der ranke
booten.
De volledige uitslagen luiden:
Vrijbuitersklasse hoofdprijs Schutte vaer-
prjjs. 1. Dirk Duijvel van W. de Vries
Lentsch, tjjd 1.42.1 uur; 2e Vrijbuiter van
Synd Vrijbuiter, tijd* 1.44.30
Sclieldejallon1. Willv van G. de Vries
Lentsch, tijd 1.51.44. Regenboogklasse: 1.
Brasem van Oskar Nathan, tjjd 1.43.9; 2.
Iris van J. Brouwer, tjjd 1.45.52.
Tjotters en Schouwen- 1. Wetterwille van
A. Sprenger, tjjd 1.11.47.
Z. Z. V. klasse: Lieebeth van H. Velthuis,
Mjd 1.43.57; 2. Albatros van M. Noë, tjjd
1.49.57.
12 voetsjollen-klaese voor dames.
Hoofdprjjs Malenbeecherprjjs:
1. Snor van Mej. Stap, tjjd 1.4.26; 2. lioj.
Hin, tjjd 1.5.46; 3. Pinskkio van H. Stroeve,
tjjd 1.5.47.
45 M2 kruiserklasse. Hoofdprijs Zaan prijs:
1. Kem]>baan van H J. Pluygers, tjjd 1.30.30;
2. Loes van P. Molenaar, tjjd 1.32.23.
C. Klasse: 1. Wilhelmina van J. H. M.
Leféburs, tjjd 1.30.88; 6 meter-klaaae: 1.
Adm. de Rujjter van Synd „Seevanck", tijd
1^2.31.
12 voeten jollen. Hoofdprijs Tippers: 1.
Marietje van W. de Vries Lentsch, tjjd 1..2.80;
2. Kjjk uit, van P. Dil Jr., tjjd 1.3.45; Boreas
van M. Selvit, tjjd 1.44, Mermaid van
K. H. Brouwer, tjjd 1.4.1.
De heer P. Schoen Pzn., voorzitler van het
wedstrjjd-comité reikte met een toepasselijk
woord de prjjzen uit.
DE FEESTELIJKHEDEN TE ALKMAAR.
Het oud-fjf/llandsch inarktfeest.
Er bljjkt steeds meer en meer belangstel
ling te bestaan voor het oud-Hellandsch
marktfeest dat door V. V. V. „Alcmaria” op
het Dodenveld te Alkmaar georganiseerd is.
Zondag was de toeloop zelfs zoo geweldig
dat aan twee kanten queue gemaakt moeet
worden.
DE FEESTELIJKHEDEN
TE HELDER.
Zaterdagmiddag bail do officieele opening
der tentoonstelling „Stad Helder” plaats.
Vanaf het station bereikt men het tentoon
stellingsterrein zeer gemakkeljjk door de
vele wegwijzers, die in de stad zijn aange-
bradit. Men komt langs de uitgestrekte
Marinewerf en verschillende havenwerken in
een twintig minuten aan de Binnenhaven,
waar men een prachtig gezicht heeft op de
groote zeevlakte, met heel op den achter
grond dc eilanden Texel en Wieringcn.
De tentoonstelling
„Stad Helder 1925.”
De excercitieloods, een' respectabel ge
bouw, voor deze tentoonstelling welwillend
door de desbetreffende marine-autoriteiten
afgestaan, bevat een 70-tal stands van za
ken op allerlei gebied. Een bespreking van
eiken stand afzonderlijk, zou ons te ver
voeren, doch ’t zjj gezegd, dat de tentoon
stelling een mtstekenden indruk geeft van
Holder’s middenstand. Wij kunnen gelooven
dat een stand met zulke zaken een nieuwe,
een betere, toekomst tegemoet zal gaau.
Als wjj eenige stands wat nader bezien,
dan doen wjj dat om bet bijzonder interes
sants dat zjj geven zonder de overige te
kort te doen en, voor wat do inzendin
gen der Marine betreft, om het uinzonder
lijke, dat verschillende maritieme inrichtin
gen haar werk op een tentoonstelling ex-
posceren.
De Rijkakustverlichting geeft bi een uit
gebreide stand ’n overzicht van de geschiede
nis der kustverlichting. Men ziet er een oude
3-pits petroleumlamp, een pharoline-gloei-
lichtinstallatie, een buiten gebruik gestelde
booglamp van den Brandaris, een 80 volt X
50 ampère Brandaris gloeilamp (tegenwoor
dig!' verlichting), een trommelleus van 375
mM. inw. diameter, voorzien van een speci
ale electr. gloeilamp, 200 watt, 200 volt, be
nevens een door den technischen dienst on
langs geprojecteerd en reeds, uitgevoerd
motor loos electrtech flikkerapparaat, een
reserve lenspaneel van den Brandaris met
een brander van circa 3.000.000 kaarslicht, 4
K.W. model van den vuurtoren Brandaris,
enz.
In het midden der zaal heeft zjj een bran
dend draaiend vudrtorenlirht opgesteld.
De Radiodienst der Marine een oud-Tele-
funken-ontvangtoeste), een gelijkstrooinsta-
liou, een vonkenbrug met vonkpolen, een
hoogspannings-oniBchakelaar, een ongebouwd
ontvangtoestel, 20 watt-zender, ge<L vlieg-
tuigstation, haspel met antenne, antenne-
schacht, microfoon grondstation, vliegerkap
met telefoon en microfoon enz.
De .Noord- en Zuidhollandsche Redding-
Maatschappq demonstreert in een tank met I
k water een model zelfrichtende reddingboot,
tciwjjl verschillende soorten klein en groot
materiaal tentoongesteld zijn.
De stand „Scheepsbouw en Scheepvaart”
toont een groot aantal modellen half-model-
len en doorsnede van schepen: van het pant-
serdekschip „Koningin Wilhelmina der Ne-
derladen”. Hr. Ms. „Gelderland”’, torpedoboo-
ten O 1 en G2, ss. Venezuela en Columbia
enz. Het Departement van Marino o.a. zond
een verzameling van 16 scheepsmodellen,
waaronder dio van de nieuwste (nog in aan
bouw zjjnde) torpedojagers.
De Onderzeedienat van do Marine laat o.a.
modellen zien der eerste Hollandscho onder
zeeboot en der onderzeeboot O 8.
In een tweeden stand heeft deze dienst ’n
periscoop met 4-voudige vergrooting, beven
het dak der zaal uitstekende, torpedo’s, een
onderzeemijn enz.
Het Scheepvaartkundig Museum en Insti
tuut te Rotterdam heeft zijn stand ook bij
zonder interessant weten te maken door het
demonstreeren van verschillende werktui
gen endoor een illustratie model der rotor-
schepen.
14.
De koele lucht was van weemoed zwan
ger.
Immer donkerder werd de blauwe hemel,
immer hooger steeg de halve maan, immer
kwamen er nieuwe, fonkelende sterren bjj,
en nu
W’at duikt daar op uit het steppeugras-
Was dat een groote, roode anjelier?....
Neen, een hoofddoek, een meisje!.
Zou het Barba zijn? dacht Salvator.
Reeds was ook zjj verdwenenZjj buk
te zich als een kat, die op roof uitgaat; doch
als de wagen een eind vooruit was, zette zjj
het op een loopen en volgde hem van verre
als een trouwe hond.
Op eens weergalmde er ipts zachts in de'
lucht. In de verre verte was niets te ontdek
ken. maar een windvlaag droeg nu duideljjk
het weemoedig lied van een paardenboeder
over, die on dezen avond met zjjn kudde door
de steppe dwaalde.
Duideljjk hoorde men nu de op een zacht
treurende wjjze gezongen woorden:
De wind bruist verder, verder op
Over de bloeiende heide
De lentebloemen verwelken, vergaan,
Als mjjne jeugd in lijden.
Een lichte treurnis beving Salvator’s hart.