Advertearen doet verkoopen.
I
Specialiteit in heerlijk Gebak en Koekjes
GELD VERDIENEN
in Galanterieën*
ligru, la dafaW
tjibhbs,
Nieuwe Rijwielen 2de Hands Rïwtelen,
steeds weer goedkoop viMwrtte
HEER-HUCO
ZELF SCHILDEREN?
Bebruikt dn GLOS- in GBOVDVKBT vu
K. DE HEER, Boterstraat 13-15.
PRIMA en BILLIJK.
Telifoon 738
ZT-A-C. OTTT,
Kok en Banketbakker,
Ondegracht 154 hoek Ridderstraat,
ALKJÏAAR
G. Burger,
HEER-HUGOWAARD (ZUID),
tlcctr. Smederij. LandbommrkfnlBM.
C. BIJTJES
P. GLAS,
Buurweg,
n koopera n
kunnen brengen.
Mint 21
UBt D 70,
Klndorwagons
Youwvagm
Tafilstoalai
Di kwaliteit It print fl|i
Bij WOLZAK Milt U daanoor zij»
Mient 20
Poland - Heer-Hugowaard
Opruiming,
m ta«n atari verlaagde grihaa,
vu
Karpetten,
Heeren-Gostuums etc.
Speciale aanbieding
in HOLTONS, FLANELS
v. pl.m. 35 ot
Klein Mieuwland hoek Wfidei üsurttft
Rywiel Heparateur rimaW«s
1W“ Beer biUtffre prijaean *^Q|
BM* Alle onderdeden, f
MAARTEN SMIT - KOEGRAS
Zidtlmakirll.
stoffeerder!!.
De fijnste
Onovertroffen
4
TttifOM 738
■Iknuai,
goedkoop. Doe
>P HET ADR
biddende bruine menschen, die in stille
het
van
is alleen mogsltyk
doen bjj C. BIJTJES, GRO88IE
staan in relatie met de grootste fabrikani
Daarom syn wy beslist
mU niet te kort LET O.
door Uwe inkoop»
'R.
groote
Remp
Overheerlijk Iets bijzonders
Complete Ford-Vrachtwagens en Ford Bisftlwagons koopt u
nergens voordeeliger dan bij
OFFICIAL FORD-DEALRR- FORD REPARATIE IMBICHTIMO
Broote voorraad Ford-Onderdeelen tegen de door de Ford Motor
Company vastgestelde LHBE PRIJZEN.
BELEEFD AANBEVELEND.
Alles moet binnen den kortst moge
op ons gebied te kunnen brengen.
Vraagt Uwen Winkelier
Puddinglabriek „VICTBIX”
Fa. B. G. GODIJN, ALKMAAR.
„VICTR1X” Pudding probeeren
Doet nooit meer andere begeeren,
Doch „VICTBIX” prefereeren.
Benige gebruikte Oareelen en
een dof Nartulg.
WERKGAREELEN. WERKTUIGEN.
MOSTERD HOKKENTOUW
tegen uiterst lage prijzen.
DEKKLEEDEN.
Beleefd aanbevelend,
Noor liugowaard.
Buscnhot, is niet lang daai-na bita» OQ
dezelfde plaata, in os Da mauan rivier
het slachtoffer gewordaa wan een kro
kodil.
BEZOEKT DE VEREENIGDE BADHOTELS
„WELGELEGEN” en „TROMPENBERG”,
direct aan zee gelegen te
susuxx Zeo.
Uitstekend Ingericht voor schoolfeesten on partijen, (waar
voor een apart tarief)..
Disponibel zijn groote zalen, diverse serre's en terrassen,
autogarage en uitspanning.
Strandstoelen te huur en baden onder vakkundig toezicht.
Aanbevelend, P. DE GRAAFF.
gebergte de kust bereiken. Hier ver
lieten wii het strand en gingen het oer
woud in. achter elkaar langs een heel
smal kronketoaadje, tusschen hooge va
rens en wild groeisel door, al verder,
al dieper onder het ruischende loover-
dak van het reuzen-geboomte.
Na een half uur stonden we plots
voor een open plek en.... warempel!
óók voor de twee vluchtelingen. Zoo
vredig stonden ze naast elkaar te smul
len van ’t malsche groen, dat een zeld
zaamheid is in deze woestijn. Toen wii
naderden, keken ze even op en bleven
dan rustig staan, als was hun ffltwi-
ten vrii van schuld. „Luilekkerland”
boeide hun aandacht aoo.
Van deze frissche, bloeiende oase
ging ’t nu dra weer de wildernis in,
terug naar het zandige strand. Bruintje
zéker de schuld igste werd nu
getooid met zijn aOedaagsche zadel;
Ik steeg op; de jongens volgden mii
met Beis.
Toen ik het vlakke strand weer voor
me had, voelde ik mii .geneigd om dit
gunstkr rrein te benutten en Bnuirj
begcfrr door bet zand te draven
Zóó kwam het, dat ik mii opeens
héél alleen zag op ’t eenzame strand.
Bruin begon te dampen, want ’t was
daar eigenlijk geen renbaan soms
door stroompjes en piassen, dan weer
óoor mullig zand. Ik kreeg meddiiden
en liet hem ^tappen bed langzaam,
dan konden mijn vier boys met Bles
mii odk inhalenwant ver waren ze
achter ik kon ze niet meer zien
De golven bes»relden rusteloos het
strand en deunden het lange, nooit-
begrepene lied. Ik luisterde. De zon
hing laag en gloeide de wateren rood.
Een avond vól purper-gtorie Maar
dat duurde zoo kort; want in een
kwartier is de dag hier in nacht ver
duisterd.
Opeens bleef mijn Bruinige staan, en
door de schemering heen staarde ik
verbaasd in de stuwende rivier, die
onbesuisd hier in zee vjeL Dat be-
teekende „haft”. En ik dacht nu
want 's morgens waren we óók hier
langs gegaan, en er was toen géén ri
vier. wis en zeker niet! Maar de
tropenwerdd speelt je soms parten:
dat wist ik ai. De kolossale branding
had de riviermond dicht gestegen met
bergen zand, en gerust waren wii daar
dien morgen overgegaan, zonder te
empi- merken, dat achter dien reuzen-dam
Rijwielen
zijn prima en niet duur.
VOORTS VOORHANDEN:
Union, Bonn-, Tibini-, Pillis- m
Biki-BUwiclia.
Uitstekend* Reparatte-lnrlcltlng,
Ahnbar.l.nd,
•n Dag om grijs te worden
Pater Jos. Schmidt, oud-missionaris
van Nieuw-Guinea, schrijft in de Kath.
Missiën
Een guidene tropen-dag steeg uit den
Stillen Oceaan. Onder de palmen van
Matoekar. aan de kust van Nieuw-Qui-
ne, was ’t al vroeg een wemeiende
drukte; en op al die gebruinde men
sdiengezichten speelde een glans van
blijheid. Want het was „Maria-He-
melvaart”. en dit feest zou in luister
worden gevierd-daar houden de
nikkertjes vanl
’t Was dan ook schoon en stichtend:
ons nederig kerkje zoo vól zoo vól met
liefde opzagen naar het beeld
bloemrijke altaar naar ’t b<
hun hemelsche Moeder.
En evenals mijn parochianen was ik
ook zélf in mijn beste, Zondagsche
stemming. I
Totdat ik kort na de Hoogmis de
menschen hoorde roepen: „De paarden
zijn weg! De paarden van den pa
ter....!” Dat schrikte mii op. Mijn
stemming was heen natuurlijk!
Tien twintig en nog meer boodschap
pers: „De paarden zijn weg! De paar
den weg!”
Wat te doen?! 't Was feestdag
Zondag! i
..Maar als je ezel of os op den Sab
bat in den put valt...” Mijn paarden
moesten terug. Vóór den avond nog!
Want in de aantrekkelijke vrijheid wa
ren ze het aas van de vele krokodil
len. die óók tot mijn parochie meen
den te behooren.
Juist daags te voren had ik een nieu
wen draver uit Sidney thuisgekregen.
Doch die nieuwe ,,Bles” voelde zich
blijkbaar niet thuis ut het oude, vreem
de hok, en was er ’s nachts maar tus-
schemrit gegaan. En ouwe „Bruin”,
die naast hem stond, had 't slechte
voorbeeld van zijn nieuwen makker zoo
maar gevolgd, ondanks zijn 30 jaren.
Nu werd de heilige feestdag een
groote zwerf-dag. Voort ging het nu
langs het strand jn Zuid-OosteHifcei
richting, vahwaar Bies den vorigen dag
gekomen was per (stoomboot
Urm ver! en nog geen paard te
zien; wél op sommige plaatsen bun
voetspoor Dat gaf nog wat hoop op
eindelijk „weerzien”.
Zoo kwamen wii aan een
schreeuwde ik hun toe: „Boekkodc!
Boekkoek -jKrodcxlil’ Krokodil‘V
Doch de jongens praatten gemoed»-
lijk door en langzaam kwamen ze na
der. Had de bruisende zee mijn stem
gesmoord? Of hadden de jongens mu i
verkeerd verstaan Misschien vertelden
zij elkaar wel van roowers, van moor
denaars terwijl ik zoeéveu een ech
ten, ontzettenden moordenaar was ont
snapt. „Boekkoek...!” schreeuwde- ik
weer. En toen ze mij verstonden, scha
terden zii het uit: „Hal wat is die
blanke huid toch bang! Hier zijn g en
Krokodillen heeiemaal ntet! Waarom
bent u dan bang...?” Maar dit zei
den ze wel. om zichiaeh moed te
geven want ze wisten zoo goed ate ar,
dat 't hier gevaarlijk was
„Nu. we zullen ziet! Komt maar ecus
mee!” Dus gingeti we samen op zoek
naar het gevaarlijk monster; voorop de
lantaarndrager, overal speurend langs
het smalle strand. Plotseling gaf hjj
’n schreeuw en wees ontzet naar diepe
sporen in ’t losse zand. ,X>Aar.._! daair
heeft je gebopefl' Oei...!- Toen
snelden ook de anderen toe. „la» lal
Daar is ’n krokodil geweest; ’n hecle
groote! Daar heeft ie z'n klauwen ge
zet' en ’t was zoorii groolet
zoo’n reus!”
En zonder verder naar mii te luiste ren
zochten ze haastig wat hout en takken
bijeen aan den rand van ’tboech en
maakten een duchtig wachtvuur, waar
door de krokodillen worden atgeschrikt
Daar zetten zii zich omheen en wit
ik ook zei, ze waren niet te bewegen
om mee te gaan naar de monding van
de rivier.
En nu de jongens daar zaten in ron
den gloed» en elcaar weer van roovers
Vertelden, nam ik de lantaarn en zocht
het strand wat at. Ik volgde het spoor;
nog honderd meter ver was de kroko
dil miijfevojgd; dan was hii naar rechte
gegaan Ket oerwoud in.
Verder moest ik dien avond mii aan
de jongens houden, met hen overnach
ten in open luöit, biii het spokende
licht van het wachtvuur, vlak bij $le
bruisende zee. Wel fantastisch maar
Van slapen Jcwam niets.
Den volgenden nsotw1 d» rivier
wat kalmer geworden en zóó ondiep,
dat we er door konden gaan om onzen
terugtocht voort te zetten.
1c Was er dus nofi levend aftsekemen.
Maar miht'vriend en oDvoteen pater
zich een meer had opgestuwd in het
oerwoud. Dat meer was gestegen, al
hooger. totdat op eenmaal de dam door
den waterdruk met geweld was door
broken. En zoo stond Ik nu voor een
machtigen stroom. Mijn leven was me
liet en ik besloot om niet verder te
rijden. Dus steeg ik af en zette mii wat
op een aangespoelden boomstam, dicht
bij den waterkant Bruin hield ik vast
aan z’n riem. 7j>ó zou ik wachten,
geduldig wachten tot mijn iongens kwa
men. Daar zat ik...: „aÜein aüi weiter
Flur”. Doch neen, niet op een wijde
vlakte, want 't was maar een smalle!
strook zand: tien meter breed, van
drie zijden ingesloten’ rechts de ko
kende zee,, vóór me de wilde rivier
links het dichte, zwarte oerwoud. Moest
ik dus vludhten. dan kon ik alleen maar
terug langs het strand, ’t Was in die
streek niet pluis: daar was ik diep van
overtuigd. Alles nog oerwild! Oéén
menschen wijd en zijd maar des te
meer krokodillen I I
't Werd al donkerder. En mijn ver
beelding begon haar werking. En todi
was ik eigenlijk niet angstig, al had Ik
ook hief klare besef, dat er monsters
huisden in deze donkere, eenzame streek
en dat ik zélf weerloos was.
Eén ding vond ik erg: de duisternis.
Nog maar even kon ik vlak bii me
water van land onderscheiden, doch iets
verder verdween de grenslijn in dich
ten nacht Mijn vermoeide blikken bo
ren heen door het duister, mijn oogen
doen er pijn van. Doch rusteloos wend
ik mijn hoofd en staar in het zwarte
om mii .heen. En düt is ook noo-
dig! Want zie: daar begint iets te be
wegen vlak bit me. Heel stil schuift
zich langs den donkeren oever omhoog
een licht-girijg reiuenigcdlrocht
Zwaar hijscht ’t zich op £H steigert met
gespreide voor-klauwen loodrecht de
lucht in, met schrikkettic gapende muil
Dan stort het zich op zijn weerloofcje
prooi. Doch mis! de plaats was leeg.
In ontzettenden doodsangst tjad *lk een
luiden gj) geslaakt en was juist bij
tijds opzij gesprongen. Dan stormde
ik weg als waanzinnig van schrik,
voort, voort!. langs 't donkere strand;
en achter mii trok ik het argeiooae
paard, dat nog moe was van 't draven.
Eerst toen ik in de verte een lichtje
zag schemeren, werd ik wat matiger.
En toen ik nog lan« was voortgeijki
en de stemmen van de jongens vernam.
voetspoor,
eindelijk
bocht waai de uitloopers van 'i
ENORM GROOT IB DM KRUAE
U
▼ITRAGRfl, ALLOVERNÏTR,
MATTRA. KARPKTTKR. ZKI-
LM, LOOPERS, KIQ RTU
L-g* pr^nn.
SIDONIUS DE JONG^
M1RNT 18 ALKMAAR.
FORD
Langestraat,
J.
I
I
Verkeer gestremd in de Langestraat III
door de
REITSMHs Heeren Mede-Magaziln
Rlkmaar
