II
„ONS BLAD”
Mln-, llger-, Salamandir-
•n Petroleumkachels,
Haarden, Vloerplaten,
Vulemmen
f.
Knzt Ut rils 100 ■tdellei.
POSTGIRO 104863.
u 304
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
li
tot ean bedrag van f 600,-
I
T (Wordt vetvotaö
FEUILLETON.
DE GEHEIMZINNIGE
MOORD.
AOMtMSTRATM No. 4M
RKDAcns m*. «aa
alle abonné'a wordt op aanvrage gratia een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen
'>l M>l*,*IM*s"HBeawasBMK'<*-eaMaMMeMaBaewaBBewMwewaweeMMaeeeeNWMa»c^
DeBderdag iO September IMS POSTGIRO 104861 l»e Jaargang
PncM celltctit in
u lilt nitre tnnn viorktnnit
Mtitrirtiktlti.
'f
i
II
Abonn«mentepr(j«:
hir Icwvnahr voor Alkmaar A
Foor buiten Alkmaar jówjLEGdt j«.
Ret Geïllustreerd Zondagsblad 080 f
ONZE SPOORWEGEN.
UIT DE PERS.
Onze Tuinbouw bedreigd.
DE CANISIUSFEESTEN
TE NIJMEGEN.
Mwertentieprfjsi
Van l-J ferte'f 1.25; elke regel meer f Alfa Recta»
per regel f 0.7J; Rubriek .Vraag en aanbocr bl voi
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
Teo,—, f as,—, f isj
Fa. R. J. HOUWING
MIERT TILEFR. 144. RLHMHRK.
10.
f 400,—f 200,—, f 1OO,
4
Pontificaal Lof.
HOOFDSTUK V,
Mathilda’s vader.
der huishoud!
•ten tjjd had
later nog v<
en M|
Heer
■en
lh-
heeft Canisius gezwoegd en gest
h|j zich een ontzaglijke kennis had
1- -
katholieke leer.
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
We zullen niet trachten na te speuren,
i ommekeer te
danken hebben, noch ook trachten uit te ma-
■oegdi
Dr. B.
i deze gevoelige
>uw door Duitscn-
van 1T
Hoogeerw. Heer Kanunnik T. Bootsma
Volgt
cale Romanum i
ken en een stoet
then de kerk binnei
den gastheer van Z.1
de volle kerk binnen Sch
haren echtgenoot een zul
twaalf maanden nalaten*
ong<
and<
assisteert! door Mgr.
ter-assistens, de Zeei
tegenover.- Die
jj de wetenseh ip
leid kon doen iwiehten.
ir
als
--- van
Muluktnn, pastoor der kerk aan den Groene-
straat en als ceremoniarius door den secre
taris van den Bisschop van Namen, den
Volgens het ceremonieel ren het Pontifi-
".omanum werd Z.Em. door de geesteljj-
"l van koorknapen en acoly-
ingeleid. Een zoontje van
LEm, die in groot ornaat
eed, droeg den lan
gen sleep van den Kardinaal.
Het zangkoor voerde de zesstemmige Mis
„O Crux Ave” van Frans Nek es uit
In de Jozefskerk werd om 11 uur de Pon
tificale Hoogmis opgedragen door Z.Ex. Mgr.
Laurentius Schioppa, Apostolisch Internun
tius te ’s-Gravenhage.
Ook hier had de intocht in de kerk op de
gebruikelijke ceremonieels wijze plaats.
De Internuntius werd bij het H. Officie ge-
Dr. B. Eras als presby-
ireerw. Pater v. 8pa*?u-
donck als diaken en den Zeereerw. Pater Bak
als sub-Diaken bij de H. Mis.
De plechtigheden stonden ook hier onder
leiding van den Regulieren Kanunnik dr. T.
Bootsma.
Het is opvallend, hoe geheel andere men-
•ehen de directeuren der Nederlandsche
jpoorwegen in enkele jaren tjjds geworden
zqn; althans in hun bedrjjïsleiderstoktiek.
Voorheen kon men niet ontkomen aan den
indruk, dat deze directeuren ongenaakbaar
hoog op bun troon te Utrecht zetelden en
dat het publiek er mocht zjjn omwille van
de treinen;
thans valt er werkelijk een goede koop
manschap waar te nemen in het‘beleid der
spoorwegdirectie’s, de directeuren zjjn nu
-\tisch berekenende bedrjjfa-
die nagaan, op welke wjjze
ist kunnen
•jjk en
t kun-
„Het Huisgezin” schrijft:
Ónze professoren en Kamerleden van den
vrijhandel hebben op buitenlandsche congres
sen geregeld successen.
Geen wonder.
Er komen ook wel buitenlandsche vrjjhan-
delaars, Fransche, Eugelsche, Duitsche en an-
‘dere, maar hun theorieën worden door de
handelspolitiek van hun land voortdurend ge
logenstraft, terwjjl alleen de Nederlandsche
met gepaaten trots kunnen verklaren, dat in
hun land de theorie door de praktijk wordt
gedekt.
De kinder-hulde.
Een der schitterendste momenten van de
Canisiusfeesten, schrijft de „Msb.” is de
grooteche hulde geworden der Njjmébgsch.)
kinderen aan bun stadgenoot den H. Petrus
Canisius.
Als het jonge christenleger trok de Njj-
meegsche katholieke jeugd gistermiddag op
naar het wjjde veld aan den Bijleveldsingel
bet z.g. „Wedren”,
Het was de dag der kinderen. Bljj zwaai
den zjj bun vlaggen toen zjj in gesloten kolo-
nes het door een cordon van volk omgevea
terrein binnentrokken. Kapelaan J. Knegtel
en Broeder Pius van de Congregatie van 0.
L. Vrouw Onb. Ontvangen namen hier de lei
ding.
Aan de eene zjjde van het terrein was een
tribune opgealagen voor de hooge autoritei
ten. Voor deze tribune moesten in wijden
kring de 5000 kinderen, die aan het défi'é
zouden deelnemen, worden opgeeteld. Ondhr
leiding hunner onderwijzers en onderwijze
ressen, de eerw. Broeders en Zuster met het
leekenpersoneel der bijzondere scholen, mar
cheerden zjj ordeljjk voort en spoedig was
;ansch het terrein als een wiegend korenveld
leplant met veelkleurige vlaggen en wim-
jels. Twintig groote groepen, elk van twee
ronderd en vyftig kinderen, werden ge
vormd. Daarvoor stonden in een hal ven cir
kel opgesteld een vijftigtal forsebe knapen
met groote vlaggen als de standaarddragers
der steden, waar St Canisius leeraarde en
werkte. In het midden de roode vlag met hoi
witte kruis van de stad Freiburg. Ter zjjde
andere vlaggen van Nijmegen, Keulen, In-
gol.’tedt, Weenen e. a.
Meer op den achtergrond, stonden bruidjes
in goud omzoomde witte tunica’s. Met een
guirlande van geel en wit dundoek sloten zij
den grooten hal ven cirkel af, waarin het on
afzienbaar leger van kinderen was opgesteul.
Recht voor de tribune stonden wederom
een aantal lieve bruidjes met paarse sjerpen
om en bouqetten dragend van paarse en wite
asters.
In het midden van het terrein bad de Fan
fare: „Na Arbeid Gezelligheid” baar plaats
ingenomen.
Om iï uur kwam Z. Em. Kardinaal von
Faulhaber met Z. D. H. Mgr. A. J. Callier,
den voorzitter van het Centraal Canisius-
Comitê, Prof. Mag. G. de Langen Wen iels
eu verschillende leden van bet Eere-coinitO
op het terrein.
Bij hun verschijnen gingen de vlaggetjes
heel gewone, praktisch berekenende
leiders geworden, die nagaan, op w
zjj bet publiek bet best van dieni
zijn en daardoor tevens hun omvangrj
ingewikkeld bedrjjf zoo goed mogeljjk
hen laten floreeren.
We zullen niet trachten na te
waaraan we dezen gelukkigen
^5» - 1 a
ken, in hoeverre een sterke concurrentie van
autobussen de directie’e tot meer koopman
schappelijke activiteit geprikkeld heeft.
We constateeren alleen maar het verheu
gende feit en we willen slechts hopen, dat
de thans blijkende activiteit niet van voorbjj-
gaanden aard zal zjjn:
de directie’s mogen voortgaan, middelen te
bedenken om bjj bet best mogeljjke gerief
van het publiek het best mogeljjke rendement
voor hun bedrjjf te verkrijgen, vooral het
systeem der „Goedkoops treinen” Ijjkt ons
voortreffelijk.
Wellicht echter ware in het algemeen neg
meer te bereiken, indien de nog steeds bar
hooge tarieven der gewone treinen verlaagd
konden worden.
Het hooge tarief houdt thans ontelbaar
velen terug van treinreizen, indien deze niet
absoluut noodzakeljjk zjjn.
Het ware te wenschee, dat men eens een
proef nam met hetzelfde systeem als de di-
reeteur-geoeraal der post en telegraphic
nu een nieuwe minister van waterstaat op
trad schjjnt te willen probeeren: „Kleine
winst, groote omzet.”
Wellicht zoudsn de resultaten voor bet
spoorwegbedrijf zeer profjjteiijk zjjn.
Zeker, het tarief is hier van 5 op 8 per
cent verhoogd, maar het percentage is nog
belachelijk laag als men bet met die in bet
buitenland: 30 procent en meer, vergelekt.
Kan het buitenland de overproductie van
zjjn industrie bq manier van spreken vrjj in
voeren, en weert het onze industrieelen ex
port door telkens nieuwe en meer vexatoire
bepalingen ook onze land- en tuinbouw-
werden meegedragen
lanen te zien verdwjji
sneer leek als Mn ver geel
Gedurende bjjna twéé mr
door de stad. Overal was de belangstelling
van de bevolking bijzonder groot.
Tegen elf uur kwamen de deelnemers we
der op het punt van uitgang, het Kerkplein
voor de 8L Josephskerk, terug.
De rector der St. Josepbskerk, de weleerw.
Pater H. v. d. Hulst 8. J., droeg, nadat de
deelnemers met hun lampens zich op hut
ruime plein binnen hét hek hadden verza
meld, omgeven door de parochiale geestelijk
heid en eenige prieeters-hoogleeraren. net
Allerheiligste door de openstaande kerkdeu
ren naar buiten. Daar was een hoogst een
voudig, met enkele bloemen versierd ruat-
a’taar opgeslagen. Gegeleid door de harmonie
zong het verzamelde volk, dat nog bjj.hon
derdtallen buiten het kerkplein stond, het
„Tantum ergo.”
De wierook kringelde omhoog, volk en
priesters baden, dan, onder het roffelen van
den trommel en het schetteren dan faufares
maakte rector Van der Hulst langzaam en
plechtig met den gouden monstrans, waarin
de smettelooze H. Hostie rustte, het kruis-
teeken over grooten en kleinen, die op de
kniën gezonken waren. Het „Aan U, o Ko-
ning der Eeuwen” daverde door de nachte-
lijke stilte en onder het bescheiden geklin
gel der bellen werd bet Ons Heer weder in
het tabernakel geborgen.
Pontificale Hoogmissen.
Gistermorgen hadden wederom twee in
drukwekkende plechtigheden plaats.
In de 8t. Caniriuskerk celebreerde de
aartsbisschop van Müuchen, Z.Em. Michael
Kardinaal von Faulhaber, een Pontificale
Hoogmis, waarbjj assistentie werd verleen 1
door den Hoogeerw. Heer Mgr. 0. van Son,
deken van Njjmegon, als presbyter assistent,
Pontificaal Lof.
Dinsdag te zeven uur celebreerde in de
overrode St Canisius-kerk Zjjne Eminentie
Michael Von Faulhaber, aartsbisschop van
München, een plechtig Lof,
Ditmaal werd de feestrede door den be
kenden redenaar, pater F. Hendrichs 8J.,
uitgesproken.
Na een begroeting in het Duitsch tot Zjjne
Eminentie Kardinaal v, Faulhaber, ving de
eerw. redenaar aan met een verwfjzing naar
de Evangelische gelijkenis van den man, die
sjjn huis bewaakt, maar door een sterkere
dan hjj wordt overvallen, toe te passen op
Christus en Zjjn navolgers, die als Hjj heb
ben aangehouden, tot de helscho machten
waren overwonnen. Onder die reuzen van
Christus-na volgers is een der grootsten Pe
trus Canisius, die als geen ander den satan
heeft bestreden. Ondanks zjjn sterke bewa
pening is deze door den Godsman overwon-
De satan was gewapend met het algemeen
verval van de zeventiende eeuw, met de ver-
waarlooziug van het gebruik der Sacramen
ten, met de tekortkomingen van geestelijken
en boven dat alles met den ijzingwekkende
waan van de godzalige eigengerechtigheid en
met den haat tegen het Roomsche Kerkeijjk
gezag. In dien strjjd heeft Canisius overwon
nen in de kracht van God en de satan zjjn
Wapenen ontrukt en zjjn buit verdeeld.
Canisius met zjjn hoofd in den hemel eri
ajjn voeten op de aarde, was de reus Godt,
sooals die in de H. Schrift wordt geteekend.
Om die sterkte Gods in zich op te bouwen,
Hjj was omstreeks drie-en-vjjftig jaren oud;
zjjn hoog en breed voorhoofd getuigde vat,
schranderheid, terwjjl de toon, waarop i>5
sprak, een groote mate van wilskracht ver
ried. Men behoefde James Wentworth niet
lang aan te zien om zieh te overtuigen, uat
hjj wraakgierig en driest was, en het alzeo
gevaarlijk moest zjjn hem iets in den weg tu
Terwijl hjj zjjn dochter gadesloeg, fron.de
hjj de wenkbrauwen zóó sterk en nam zjjn
mond zulk een wrevelige plooi aan, dat men
er niet aan behoefde te twijfelen, of zjjn ge-
moe<l was door zeer sombere gedachten ver
vuld.
Mathildal begon James Wentwordth ein
delijk, zjjne armen over elkander slaande,
ik verwonder mij dikwijls over u. Gjj zjjt even
tevreden, ofschoon gij een leven leidt, zóó
eentonig en vreugdeloos, dat -andere meis
jes in uwe plaats haar geduld of verstond
zouden verliezen. Hebt gjj volstrekt geen be
geerten? Haakt gjj nooit naar verandering?
De wenscii naar eene verandering van on
ze omstandigheden is mij alles behalve
vreemd, beste vader!” antwoordde het meisje,
James 'weemoedig aanziende. Niet dat het
mij verveelt hard te werken en ik aan een
gemakkelijker leven de voorkeur zou geven,
maar ik zou gaarne zien, dat het u beter ging
in de wereld, dat gtt den welstand en bet
aanzien genoot, die gjj verdient.
Haar vader haalde de aehoudan o» en loo^-.
ham had gehad en zijn brood alzoo niet el
ders had behoeven te zoeken. Hjj was echter
te huis veel minder tevreden, dan wanneer
hjj door het land rondzwierf. En niet zelden
vond Mathilda hem dau ook in somber, wre
velig gepeins verzonken, of zag zjj, toevallig
haar oog opslaande, zjjn blik met eene onbe
schrijfelijke uitdrukking op baar gevestigd.
Zjj legde dan meestal haar werk ter zjjde,
sloeg de armen om haara vaders hals en
trachtte den man, dien zjj zoo innig liefhad,
door zjjdelingsche vragen te nopen om het
geheim in haren boezem te ontlasten, dat
hem in zulke oogenblikken blijkbaar op de
tong zweefde, maar dat hjj telkens weder
naar het diepst zijner ziel tenigdrong. Hjj be
paalde zich dan bjj het uiten van aïgemeene
weeklachten over de wreede vernietiging
zjjner uitzichten en over de valschheid en
meedoogenloosheid der wereld, en hoorde de
troostredenen, door Mathilda met evenveel
oordeel als vromen zin aan de beste bron van
levenswijsheid ontleend meestal met een som
ber, wanhopig hoofdschudden aan.
Den 17den Atmustus 1850, den d«< voor
het vertrek vaaWBipson Wilmot naar Sout
hampton bestemd, ut James Wentworth des
morgens aan zjjn werktafel, in hetzelfde ver
trek, waar zjjn dochter druk aan een japon
arbeidde welke dien avond nog gereed moest
zjjn.
James had zjjn pen nedergelegd en sloeg
ziine dochter met zeer pjjnltjke blikken gadev
hampton vergezellen, moeten wjj een vluchtig
bezoek afleggen in het stadje Wandsworth,
waar, hoewel het gezegd kan worden, onder
den rook van Londen te liggen, eene stilte
heerscht, alsof het honderden mjjlen van do
woelige wereldstad verwijderd lag.
In eene der zijstraten, die van de hoofd-
straat naar de rivier leiden, stond destijds
een eenvoudige woning; zjj werd bewoond
door Mathilda Wentwordt, naaister en mode
maakster, en haar vader James Wentworth.
Mathilda had haar moeder nooit gekend. De
ze was reeds voor zeventien jaren overleden
ligeling van nog geen
ide. James, die een
ongestadig man was, en nu het een, dan bet
ander ondernam om aan den kost te komen,
had zich om zjjn eenig kind niet veel bekom
merd en het meestol aan de zorg van buren
en vreemden overgelaten. Toch was hjj zeer
gehecht aan zjjn dochter, die, boe ook ver
waarloosd niet slechts tot een allerliefst meis
je opgroeide, maar ook, wat verstand en
nart betrof, allergelukkigst ontwikkelde. Zjj
was thans achttien jaren oud en paarde aan
tal van vrouweljjke deugden een voorbeelde-
looze werkzaamheid. Hieraan was bet te dan
ken, dat zjj, bjj de veelal geringe verdiensten
van haren vader, in de dringendste nooden
voorzien. Ia den laat-
aorns minder gezworven dan
vroeger, daar hjj volop schrijfwerk voor een
paar praktfzjjns van Wandsworth en Clap-
de ZeerEerw. Paters B. Regouen 0. P„ pas
toor der St Dominicanerkerk en B. Kruitwa
gen O. F. M. pastoor der St Franciscuskerk
als troondiakens, als diaken bjj de H. Mis
door den Zeer Eerw. Heer O’Reilly, pastooi
der kerk aan den Groeebeekschen weg,
sub-diaken door den Zeereerw. Heer J.
I heeft Canisius gezwoegd en gestudeerd tot
I hjj zich een ontzagljjku kennis had verworven
van de bewjjzen van voortreffelijkheid Ier
katholieke leer.
Hjj wilde zjjn de kampioen van God, en
begreep daarvoor een goed voorzien wapen-
niagazjjn noodig te hebben.
Die kracht van liefde Gods, waarin hjj als
apologeet was uitgtgroeid, greep ook zjjn
hart en ontwikkelde m hem de heiligheid.
De groot sche on waardige Prelaten, de spe-
I lende zich aan ontucht overgevende priesters,
leefden in Canisius' tjjd.
Dsar staat ■Canisius nu f
waan verplettert hjj, omdat hjj
voor zjjn meerderheid kon <1
Het ongeloof en de ketterjj bestreed hjj door
Seminaries in Duitecbland op te richten, ter-
wjj] zjjn catechismus tallopze naar de schaap
stal terug brengt.
Hoe heeft Canisius het kind liefgehad; niet
met een valscbe paedagogie, maar met zjjn
liefdevol hart en gezond verstand, omdat hjj
begreep, dat de ziel van bet kind voor Chris
tus moest bljjven bewaard.
Staande voor Uw beeld, Christus reus, Ca-
nisius, met Uw verleden voor oogen, zulku
wjj beloven ons Roomsch Geloof te be
waren. Ondersteun ons daarbjj en bescherm
ons H. Canisius. Met een treffende peroratie
eindigde Pater Hendrichs zjjn rjjk gedocu
menteerde rede, in ademlooze stilte aanboord.
De lichtotoet
Des avonds te half negen, terwjjl duizenden
en duizenden, als een geweldige donkere
vloed door de stelle Njjmeegsche straten zich
voortbewogen, om de grandiose feestverlich
ting der kerken nogmaals te bewonderen,
werd in de omgeving van bet Keizer Karel-
plein de Mchtstoet opgesteld.
Vanuit het gebouw der R. K. Universiteit
zagen wjj den Hchtstoet nader komen. luing-
zaam kwamen de lampions tusseben de don
kere boomgroepen nader en na het wit ver
lichte Universiteitsgebouw te zjjn voorbijge
trokken, lagen de lichten als een gloeiend
snoer rond net plein.
Het was een fantastisch gezicht de optocht,
waarin verschillende verlichte transparanten
om het in de duistere
ten, tot het geheel niet
1 vuur.
uur trok de Hchtstoet
V.w.r.te» wU ««mptnn Wilmot naar Sout-
de een diepen zucht. Voor mjj is het te iaat!
hernam hjj. Er is een tjjd geweest, dat er iets
beters van mjj had kunnen worden, maar die
tjjd is ras voorbijgegaan en sedert keerde de
fortuin mjj bestendig den rug toe. Gjj zjjt er
•elve getuige van geweest, mjjn kind, hoe ik
gezwoegd en geworsteld heb om mjj te ver
heffen of iets bjjeen te krijgen, en hoe al mjjn
plannen verijdeld en aan alle mjjn verwach
tingen de bodem Ingeslagen is. Gelukkig,
Mathilda, dat gij onder al die teleurstellingen
zulk eene goede dochter voor mjj waarti
Maar, ging hjj aarzelend voort, één ding hoeft
mjj wel verwonderd.
En dat is beste vader? vroeg het meisje,
haren vader verbaasd aanziende.
Gjj hebt mij in alles wat ik ondernam
schipbreuk zien lijden, vervolgde hjj; gjj hebt
mjj gekend als koopmansbediende, als zaak
waarnemer, als agent van verschillende on
dernemingen, als copilst, altjjd even bard
zwoegende voor den soberen kost. Gjj zjjt
van al die wisselingen, van al mjjn rampen
en tegenspoeden getuige geweest, maar
schjjnt njnuner over hun oorzaak nagedacht
te hebben; nooit althans hebt gjj er naar ge
tracht om met mjjn levensgeheim bekend tb
worden.
Sampson Wilmot hechtte zich niet langjr
aan zjjne bedenking en men kwam overeen,
dat Inj reeds den volgenden dag naar Sout
hampton zou vertrekken om zeker bjj de aan
komst aanwezig te zjjn. De'hcer Burham stel-
dzjjn klerk zes banknoten elk van 5 poud
-e“ *toldc ?em dat h*i I'Jn in
ge „uoifqn een der voornaamste hotels in
Me havenstad, moest nemen.
ergeet vooral niet hem tc zeggen, voegde
w el- m*!*8 L*ur» overmorgen uit
Warwickshire te Londen verwacht wordt
'Haar verlangen om haren vader te zien, van
Wien zq sedert haar tweede Jaar gescheiden
was, is onuitsprekelijk groot. Zonderling is
■■77*» Laura Walter zou haar vader, op straat
tegen komende, niet kennen, en nochtans,
(Verzekert zjj mjj, dat zjj veel van hem houdt.
Sampson stond op en nam afscheid van
Bqii patroon en van den kassier.
artikelen krjjgen het steeds zwaarder te ver
antwoorden.
Het Duitsche tarief, dat met 1 October zal
worden ingevoerd, is eenvoudig moordend.
Onze groenten- en fruitproducten zullen
roet 30 tot 100 percent van de waarde worden
belast.
Geen wonder, dat de tuinbouwveilingen
een noodkreet slaken en de tusschenkoinst
der regeering inroepen.
-Wat moet er met onzen tuinbouw gebeu
ren, die in 1924 voor ruim 63 millioen uit
voerde, voor verreweg 't grootste gedeelte
naar Duitschland, indien het hooge, byna pro
hibitieve recht aan onzen exporthaudel ecu
doodeljjken slag toebrengt?
Dan zullen de Nederlanders misschien een
keer goedkoope groenten en fruit kunnen
hebben, maar het Nederlandsche verbruik
kan die ontzaglijke hoeveelheden niet aan, er
zal overproductie ontstaan, waarvoor geen
debiet te vinden is, de productie zal moeten
worden ingekromjjen, en met deze inkrim
ping zal de werkloosheid in den tuinbouw
haar intrede doen.
Als onze tuinbouw zjjn voornaamste afzet
markt in bet buitenland verliest, dan zal hjj
in zjjn tegenwoordigen omvang niet staande
bljjven en kan van de onmisbare eajMuaic
nog minder sprake zjjn,
Wat vermogen wjj tegen
bedreiging van onzen tuinbon
land?
Op het oogenblik niets.
Men kan wel zegden, dat het Duitschland,
tot welks herstel wjj ook door onze financi-
eele credieten hebben bjjgedragen, niet fraai
staat, een van onze belangrijkste exporttak-
ken te fnuiken.
Maar met dergeljjke, mln of fneer senti
menteels overwegingen bereikt men niets,
o We hadden iets Runnen vermogen, indien
we gewapend waren geweest, indien we re-
torsiemaatregelen tot onze beschikking had
den.
Doch deze zjjn indertijd, ten einde de ta-
riefsverhooging niet in gevaar te brengen,
uit de ontwerp-tariefsherziening gelicht.
Nu zjjn we weerloos.
Onze ministers van Landbouw, van Buiten-
landsche Zaken en van Financiën mogen en
zullen probeeren wat ze kunnen om den
grooten slag af te wenden, maar wij durven
uen geen sucees waarborgen.
Wel moge het exorbitante Duitsche recht
een spoorslag voor onze regeering zjjn om
onverwijld maatregelen te stellen, die ons te
gen het buitenland bewapenen.
Want zoo als het thans gaat: overstroomd
te worden met buitcnlandsche artikelen, be
lemmerd, en erger, in den uitvoer van onze
industrieele en tuinbouwproducten, wordt
een toestand geschapen, die ons economisch
herstel tegenhoudt in plaats van bevordert.
Het is fraai, bjj de verdediging der vrjj-
handelsbeginselen te sneven, maar wjj zien
liever noch onze nijverheid, noch onzen tuin
bouw door het buitenland afgeslacht
omhoog en uit de rijen der kinderen steeg
het gejubel op.
Zoodra de hooge autoriteiten, waarbjj zich
den Z.Exc. Mgr. L. Schioppa
Eras met den HoogEerw.
ken Mgr. C. van Son, op de tribune
hadden plaats genomen, ving het défilé aan.
Vier aan vier geschaard trokken de kinde
ren voorbjj, eerst de meisjes, dan de jon
gens. Bjj het passeeren van de tribune zwaai
den zjj hun vlaggetjes. Met kinderljjken trots
wuifden zjj de hooge autoriteiten toe en lie
ten hun vrooljjk geroep schallen: „Leve de
Kardinaal, Leve de Bisschop".
Harteljjk beantwoordden de Hoogwaardig-
heidsbekleeders met handgebaar en vriende-
Ijjken lach deze hulde uit duizend kinder
monden.
Lang, zeer lang duurde het défilé. Het was
een onvergetelqk schouwspel dat al de toe
schouwers met geestdrift vervulde.
Na bet défilé werd de wjjde kring, waarin
de kinderen waren opgesteld, meer naar de
tribune geschoven.
De beer P. Pelser beklom den inmiddels
opgerichten hoogen katheder. De muziek zet
te bet Canisius-lied van W. van Kalmtbout
in en jubelend klonk het over het véld.
Z.Em Kardinaal Von Faulhaber en Mgr.
Callier gaven het sein tot applaus en minuten
lang daverde het geestdriftig handgeklap.
Nog eens moesten de kinderen hun gezang
herhalen.
De hooge autoriteiten lieten hierna den di
rigent, den heer Pelser,' en de leiders dezer
grootsche kinderhulde aan zich voorstellen
en complimenteerden hen met bet schitterend
geslaagde feest.
Dan werden bloemen aangeboden aan Zjjne
Eminentie en de Bisscbopjien Mgr. Callier
en Mgr. Schioppa.
De Rector-Magnifieus Prof, de Li
Wendels dankte namens Z.Em. en de
schoppen de kinderen en hun leiders voor de
schitterende manifestatie die het glanspunt
mag genoemd worden van deze feesten, en
deelde mede, dat Kardinaal von Faulhaber
ook uit naam van Mgr. Callier en Mgr.
Schioppa aan allen zijn zegen wilde schen
ken.
De menigte knielde neer en plechtig klonk
de stem van den Kardinaal: jBenedlqat vos.
omnipotens Deus”....
Pontificaal Lof.
Tot slot der kerkeljjke plechtigheden cele
breerde Z. Exc. Mgr. L. Schioppa, Aposto
lisch Internuntius, om half zes een pontificaal
Lof ip de 8t. Canisiuskerk.
Door het versterkt kerkkoor werden hierbjj
uitgevoerd „Coenantibus illis van M. Haller,
„Magnificat” va% Bots en „Tantum Ergo”
van M. Haller.
Na het lof zongen allen het Canisiuslied
van W. van Kalmthout.
