a KERK EN SCHOOL. GEMENGD NIEUWS. KUNST EN KENNIS. Pluimveeteelt „DE BARNEVELDER KIP EN DE BARNEVELDER CLUB.” t' wel ...V BERICHTEN VAN DEN TENKUNDIGEN nstig veel gunstiger al- jaar f~“ ------- »-■" i bederven. De centra voor den zijn Enkhuizen groote 1 strekt Dienst Dienst met de rvlakte vindt <>m te en aanlokkelijk ge- R. praktisch zielzorger ‘t het zelf- graut hun aan oc-k in «eer vlekkerig neer, waardoor een r uitertrooien zoo al niet ónmogelijk, f ■- - - - - niet ver genoeg weg ten valt het aan vlol Niettegenstaande wij der zjjn, kleven aan ’t pi aangehaalde van het Centraal Bureau nog dezelfde fouten en zjjn de producenten er oog niet in geslaagd afdoende verbetering aan te brengen. Misschien is dit een der oorzaken, waar door Leunasalpeter veel minder wordt ge vraagd, dan men naar aanleiding der gewel dige reclame, die er voor is gevoerd zou mo gen aannemen. In het Marktbericht van het Centraal Bu reau van 1 September wordt over het ge bruik van Leunasalpeter gezegd: „Dit artikel ia absoluut dood; geen verbruiker vraagt er naar en wij beginnen zachtjes aan te geloo- ven, dat men goed doet voorloopig af te wachten. Zooals de toestand zich op het oogenblik iaat aanzien, pakt het bij losse ver- lading te zeer aaneen.” Ik geef dan ook den welgemeenden raad: „Gebruikt voor stikstofbemesting Chilisalpe- ter en gij voorkomt allerlei onaangenaamhe den en teleurstellingen.” Het malen bracht groote bezwaren mede, daar Leunasalpeter in den kunstaaestbrckor niet wil zakken. Volgens verklaringen van de arbeiders kon men vlugger 10 baal Chilisalpeter malen, dan een baal Leunaealpeter.kOok het uitstrooien vereischt grooter bedrevenheid van den zaaier dan voor Chili. Leunasalpeter valt n.l. zeer vlokkerig neer, waardoor een regelmatig uitstrooien zoo al niet ónmogelijk, dan toen zeer moeilijk wordt. Bij windstilte is het bijna -te werpeili j,jj windstoo- aan vlokken neer. j thans drie jaar ver leven aan ’t product zie ’t boven aan als aan als Kramer, die met zjjn tuin is opgegroeid en alle bijzonderheden kent v. honderden toor ten en nog meer variëteiten, dan krijgt men daar werkelijk eerbied voor. Reeds de Ijitijn- sche namen alleen vullen een behoorlijk ge deelte van de lijvige prijscourant der firma. In lange rijen ziet ge daar vóór U, Flora's kinderen, die het sieraad onzer tuinen en ser res uitmikken en ontmoet ge als leek of liefhebber een enkele maal al een o:id- bekende, dikwijls genoeg moet ge nog vragen naar den naam van nieuwelingen, die U in- teresseeren. En eigenaardigheden zijn er in overvloed. Wel toekenden we menigen naam aan, doch zonder object heeft men aan naam en beschrijving niet veel. Beter kan men zelf gaan kijken. Als men maar op een door-de» weekschen dag komt, zal dat niet geweigerd worden. Opmerkelijk zijn vooral de broeikasten. Op een warmen zomerdag mag het daarin *at heet zjjn, gaame offert men dat klein onge mak op voor het genieten van veel schoons en wetenswaardigs. Zoo zagen we een hèele kas gevuld met Gloxinia. Dit is een der glorie’» van leze firma, en de tuinbaas was er dan ook trotech op, want telken jare teelt man door kruisbe- bepaald worden gezegd. Daar het een kalme kip is kan men haar zeer geschikt in kleine rennen hou den, wat voor de kleine kippenhouders van zeer groot belang is. De vliegerige en dikwijls veerenvretende lichte rassen zijn voor menigeen een ergernis. Een an der voordeel is de kleur van het geve derte, zoo vuil en goor als de wit Leg horns en wit Wyandotten er dikwijls uit zien is bij de Barnevelder uitgesloten De legcapaciteiten gaan geleidelijk vooruit. Bij doelmatige huisvesting en verzorging is een gemiddelde van 180 tot 200 eieren zeer zeker te bereiken. Op dit punt verdringen ze de wit Leg horns nog niet want het aantal produc tieve stammen van Leghorns is momen teel grooter; maar dit kan een kwestie van tijd zijn. Door doelmatige teeltkeus en selectie is de productie der B's na tuurlijk ook op te voeren. Opgericht 22 Maart 1924 heeft de Ned Barnevelder Club thans reeds een groot aantal erkende bekwame fokkers in zich vereenigd. De ledenlijst, die in gemelde brochure voorkomt telt ongeveer 200 namen, grootendeels Veluwsche pluim- veefokkers, maar ook uit Groningen, Limburg, Zeeland en Noord-Holland tref fen we er bekende namen in aan. Opvallend is echter het geringe aan tal leden dezer club in Brabant en Lim burg. Voor deze geringe belangstelling moet natuurlijk een reden zijn en die kleine, in hoofdtaak bruingrijze motjes, dl.- in het een of ander schuilhoekje hebben over winterd. Het inseet doet zelden schade van beteekenis, en ook dit Jaar zullen er hoe al gemeen en hevig de- plaag ook is, wel geen >lgen voor de boo- zelfs niet bjj kaal- liging eerst Wel is het meen ik hierin te vinden, dat deze pluim veehouders hun eieren voornamelijk naar de Roermondsche Eiermijn brengen waar het prijsverschil tusschen bruine en witte eieren niet zoo heel groot is. De op deze veiling aangevoerde eieren worden grootendeels naar Duitschland uitgevoerd, waar men blijkbaar aan het bruine ei niet veel grootere waarde toe kent. Dit is naar zijn meening de reden, dat de Leghorns in Limburg en Brabant populairder zijn dan de Barnevelders. Een beschrijving te geven van de kleur en de standaardeischen zou wat te veel plaatsruimte vergen, ik wil hiervoor ver wijzen naar de juist verschenen keur- plaat met bijbehoorende tekst, terwijl men bij den secretaris der N. B. C,. de heer H. Pilon te Glindhorst nauwkeuri ger inlichtingen kan inwinnen omtrent de voorwaarden van lidmaatschap en werkzaamheden dezer vereeniging. Het ijverige bestuur zal zeer zeker al les in het werk stellen, haar vereeniging grooter en krachtiger te maken, in het belang van hare leden en tot meerdere glorie van ons nationaal pluimveeras de „Barnevelder." blijvende schadelijke gevol men uit voort vloeien, vraat, en wel omdat de beschadi laat in den zomer plaats vindt. 1 mogeljjk, dat bij zeer sterk aangetaste hoo rnen de vruchten te vroeg noodrjjp worden en misschien te vroeg afvallen, doch in het volgend jaar zullen de boomen zich hoogst waarschijnlijk weer normaal ontwikkelen. Bestrijding zou kunnen plaats hebben door bespuiting der boomen met *n maaggif, doch daarvoor is het nu te laat; deze be spuiting moet n.l. plaats hebben, als het by- eenspinneft der bladeren pas begonnen is. Er bestaat eenige kans, in verband met het dit jaar betrek kei jjk vroeg in den tyd optreden der tweede generatie, dat zich nog een derde generatie van rupsjes vertoont. Deze zou dan nog door de spuiting bestreden kunnen worden, doch noodjg zal dit waar schijnlijk wel niet zjjn, daar deze late rup sen dan vermoedelijk wel voor het grootste gedeelte tengevolge van nachtvorsten of on gunstig weder zullen omkomen. Nadere inlichtingen worden gaarne ver- door den Plantenziektenkundigen te Wageningen en door de by dien werkzaam zynde ambtenaren. JAN DE BAKKER „MARTELAAR”? De heer B. L. schrijft ons: Uw medewerker F. 8. deed een goed werk met bet voeren der Plstorius-herdenking ia 't juiste Rooinsche licht te stellen. Onze pastoor zou geen praktisch zi zijn, als hy niet in zijn Zondagspreek de thema had behandeld. Hy deed het dus wel en op een wjjze, die voor de luisteraars al weer een genot was om gespannen te volgen. U moet niet verwachten, dat ik op dezen Zondagmiddag een verslag ga schrrjjven van de preek in-kwestie. Maar wat mjj speciaal getroffen heeft, dat Is de nadruk, welke de eerwaarde redenaar legde op het velschil tusschen het z.g. mar telaarschap van Jan de Bakker en het waar achtig bloedgetuigenis van b.v. onze Gorkuns- sche Martelaars. Daar is een hemelsbreed verschil tusschen. Onze Gorkunuche Belijders, negentien in getal, hadden zelfs op 't laatste moment vóór hun wreeden dood door 't Geloof te verza- kyn, en de ketterij te verkiezen, zich zelf kunnen redden, al ware dan al het tot da* toe geledene tevergeefs geweest. Juist hun onverzwakt getuigen voor de H. Eucharistie in den Paus als Hoofd der Kerk is de oorzaak van hun dood geweest, of beter de directe aanleiding. Er was geen Andere reden om hen anders te treffen. Maar geheel anders was de situatie bjj Jan de Bakker. Hy had zich vergrepen aan de landswetten, de plakkaten door Karel V uitgevaardigd als gebieder. En volgens die strenge maatstaf was hij des doods schuldig. Ook al had hy op ’t laatste oogenblik zjjn dwaalleer afge zworen, hy was èn door zjjn aangenomen leer èn door zjjn leven volgens de wetten dier dagen gedood. Hy was als zoodanig misdadi ger. Hij had zjjn wetsovertreding niet onge daan kunnen maken. En ziedaar nu vooral t kardiale punt: de H.H. Martelaren van Gor- kum waren geen misdadigers, hadden geen geldende wet overtreden en stierven niet door wettige hand. Men doet goed, als men dit groote onder scheid wel terdege in ’t houdt. Ons dunkt, dat onze pastoor de strijker hier mede op den kop slaat. BENOEMINGEN. Z. D. H. de Bisschop van Haarlem heeft benoemd de volgende Weleerwaarde Heeren tot Kapelaan: Rotterdam (H. Joseph) P. Poppen; Heemskerk: W. J. M. v. d. Ber^! Gravenhage (H. Gerardus Majella): H. 4. M. Heynen; Soestermeer: C. J. Koene, en Kethel: F. F. van Buuren, de beide laatste» Neomysten. tale vlak en die gevormd women door af neembare één ruiters in houten lijsten gevat, die de afmeting hebben vaa 141 X 78 c.M. Het geheel wordt gevormd en gesteund door stylen en spanten van gewapend ^eton, doch alles zoo rank en smal mogeljjk, <-m een minimum schaduw te veroorzaken. Het geheel Ijjkt dus wel wat op den bouw van een ouderwetsche kerk met 4 evenwij dige beuken. Elke beuk nu heet warenhui* zoodat we in ons geval dus 4 warenhuizen naast elkander zien. Ook vóór- en achtergevel zjjn geheel vaa' glas. De hoogte is verschillend, doch moet als minimum zóó zjjn, dat men overal recht opstaand móet kunnen werken* Overal af hangende opzetjjzers maken, dat men de dak ramen tot de gewenschte hoogte kan open zet ten. De frissche lucht moet vrjjen toegang kunnen krijgen. Het regenwater wordt langs ijzeren goten naar bakken geleid, die in 't warenhuis zelf zjjn gëbetonneerd. Men doet dit, om het sproei water de temperatuur van het waren huis te geven. Ook plaatst men wel eens re servoirs in de hoogte, terzijde van het waren huis, om den sproeiingsdruk te vergrooten. De aanleg van duinwaterleiding zal dit laat ste ook" wel overbodig gaan maken. Langs de wanden en ook horizontaal in de lengterichting van de kap zjjn ijzerdraden ge spannen, die moeten dienen tot steun van de klimplanten, zooals sommige komkomincr- soorten, tomaten, peulvruchten enz. Dit op klimmen geschiedt langs touwen, die aan deze ijzerdraden bevestigd worden, ook wel langs rieten staven. De serre, ten slotte, is de welbekende drui venkas, met veel schuiner oploopende zijlen en boven in één vorst eindigend. De heester wordt lang» deze zyden geleld en gebogtn naar *t midden toe, zoodat om dezen tjjd ie zwaar geschouderde druiventrossen naar be neden afhangen, vroegrjjpend door de zon, die nu een groote oppei te stoven. Een kostelyk zicht! HET MODEL VAN HET NIEUWE j 10 OÜLDEN BILJET Het bericht als zou de dienstbode van den agent der Nederfandsche Bank te Middelburg! gediend hebben als model voor het portret op het nieuwe bank biljet van f 10, wordt door de ,Mtdi Ct.” tegengesproken. We) diende hef costuum van deze dienstbode als voor heek* bii deze afbeelding; ril zelf echter niet. Het gezicht is geheel anders. MISHANDELING EN BEROOVINQ Zaterdagavond is de broodbezorger H. W. in de Spiegekiisserstraat te Rot terdam op straat van achteren door een man aanegvallen en m?t een zwaar voojrwerp bewusteJbos geslagen. Na den op straat ineengezakte man te heb ben beroofd van een zwart lederen geki- tasch, waarin ongeveer 180, o.a. tier bankbiljetten van f 10, is de dader, i» mand van ongeveer 25 jaar. gekleed met lichüie regenias en geiuite pet ont komen. Dte bewusteloos geslagen brood- bezorger is met een schedefcreuk in net ziekenhuis aan deji Bergfweg opgeno» men. VAN HET OUDE LANDSCHAP. XXIII. De wandeling door den Bouwhoek van ons gewest brengt wel de meeste afwisseling. Dat was de conclusie waartoe we in onzen vori- gen brief kwamen en we voegden erbjj, dat de grootste sierlijkheid zioh ontplooit, naar mate we den uithoek, het aloud Enkhuizen naderen. .De cultuur van bloemzaden heeft hier de grootste uitbreiding verkregen. Voorheen waren de bloemtuinen van Quedlinburg aan den noordvoet van den Harz in Duitschland bjjna zonder concurrentie, thans mag men veilig in één adem met die befaamde plaats het Hollandsche Enkhuizen noemen. Dit maakt vooral effect, doordat men deze oude veste bezoekend, ook tevens zoowel om al* in de stad hare veelkleurige versiering opmerkt. De plaats, die in haar bloeityd naar men gist wel ’n 40000 zielen telde, heeft tr thans 'n 8000. Daardoor ontstonden Dinnen haar omman teling tal van leege plekken, die echter geen beeld van verval* of varlAeen heid opleveren, wyl het frisch groen van boomgaarden en. plantsoenen, benevens zoo vele kweektuinen de hiaten hebben aange wild. Ook als men de groene wallen bestijgt en den blik laat weiden over den nabyen <-n verren omtrek ziet men allerwegen als fyne mollige Leidsche dekens uitgespreid tusschen het helder groen der weiden. De.banen, af- geteekend door de meest uiteeuloo|>ende bloemsoorten, maken de ergeljpting aanne melijk. Naast het aloud Voorkomen dezer echt oud-Hollandsche plaats en het keurig gezicht op de haven en de zee, maakt dan ook die ligging in een bed van bloemen de groote aantrekkelijkheid uit voor de vele vreemde lingen, die haar in ’t reisseizosn komen l«e- zoeken. Ook het artistiek oog vindt er bevrediging. Hoe anders te verklaren het aantal schilders en schilderessen, die op hoeken en kanten, langs grachtjes en zee gezeten, zoo menig mooi paneel aan Enkhuizen ontleenen. Of wilt ge ’t nipt gelooveh? Hebt ge dan niet op ’t mooi aloud stadhuis de PotSor- tentoonstelling gezien? Ge troft daaraan be halve natuurlijk de werken van den grooten meester, zoo menig zee-, haven-, stads- en landgezicht v. onze hedendaagsche meestors, die met zoo groote voorliefde Enkhuizen tot object hunner studie’s nemen. We noemen slechts een W. B. Tholen, J. E. v.M. Wetering, De Rooy, D. de Vries Lain, G. L. Reindershof, J. C. Kerkmeijer, M. Hejji, 8. Henstra, wjjlen P. Egmond, C. M. Harms én zeker niet in de laatste plaats G. J4. Tamson, den organisateur dezer tentoonstelling, alle in kunstkringen bekende kunstenaars. We keeren echter thans tot de bloemen terug. We vermeldden reeds als de promotor dezer culttiur wijlen den heer Nanne bbiis, den stichter der grootste firma op dit gebied, doch thans, et^ met succes door anderen na gevolgd. Meermalen waren we in de gelegenheid >n de tuinen dezer firma van naby te zien. Als men Jan daarby bet voorrecht heeft dep hoofdtuin te bezichtigen onder begeleiding van den ouden tuinbaas, Kramer, die nu reeds 40 jaar daar de leiding heeft, dan wordt het tevens een zeer leerzaam bezoek. Men moet het echter een beetje gunstig treffen, want 's mans rheumatiek maakt hem het gaan zeer moeiljjk. Indien één vak een goed geheugen en zaakkennis echt, dan zeker wel dat van den bloemist, en treft men dan zoo iematid Kramer, die met zjjn tuin is opge- stuiving er nieuwe variëteiten bjj. Wat levert zoo'n kas een prachtig gezicht op! Al die groote, rein gevormde bloemkel ken, zich op 't voordeeligst toonead door de trapsgewjjze opstelling der potten, waarlangs ze afhangen, wjjj geopend, als om den be- zichtiger maar niets te doen ontgaan van haar fluweelige, heldere kleuren en uiteen- loopende vormen, ze deden ons oogen tekort komen. Wjj vonden vooral GL Tygriaus getijgerd zeer mooi; de tuinbaas bad moer oog voor de effen kleuren, omdat hij rich meer plaatst op 'n kweekersstandpunt. Nu kau men ook nagaan, wat 'n werk <>an al die bloemen besteed wordt. *t Is hier na tuurlijk om het zaad te doen en tevens urn 't ontstaan van nieuwe variëteiten. Eiken dag gedurende den bloeitijd, wanneer van 11 tot 3 uur de kelken geopend zijn, brengt men met t penseel het stuifmeel op de stempels. Ook de aankweek van palmen, varens, en andere exotische planten konden we waar nemen. Een centrale verwarming door alle kassen zorgt voor de zorgvuldig op den thermometer nagegane temperatuur. Een opmerkelijke kweek is die van blad- begonia’s met haar groote verschei lenheid van kleuren. Men snijdt een daartoe geschikt blad in kleine, rechthoekige stukjes, legt deze in kweekkistjes op de vochtige aarde, bedekt ze met een glasplaat en na verloop van eenige da^en komt uit het stukje blal- nerf, dat elk stukje bevat, een fijn worteltje groeien: het nieuwe exemplaar ia ontstaan. Achter in den tuin wordt een groote plek ingenomen door zoogenaamd plat glas. Hier zyn de bakken, waarin de jonge zaad- plantjes geteeld worden, die 's zomers cp de groote velden Rorden uitgezet. Degewn, die voor de firma bouwen, d.w.z. zjj, die het geoogste bloemen zaad by haar in 't najaar komen verkoopen, kunnen hier plantjes ontvangen. Zoo ziet men de omtrek-dorpen Andyk. Bovenkarspel, Ven huizen, Wydenes enz. tuinen en tuintjes met viooltjes, anjers, Indische kers, reseda en dergelijke op 't schoonst bezet. Voorheen kon ook wel eens 'n particulier mensch, al was 't dan ook niet om den zaden- bouw ’n verscheidenheid van jonge plantjes krygen, want er is natuurljjk van alles nog heel wat over, maar dit jaar was 't mis. De firma vofid zeker, dat er al bloempjes genoeg in Enkhuizen zijn. Op ’n ander gedeelt» konden we de ver schillende proeven zien. Alle zaad, dat iuge- leverd wordt van groent en zaden af tot gras sen toe, wordt op afzonderlijke bedden van naambordjes voorzien, uitgezaaid, alvorens het als kiemkrachtig ensoort echt iu den handel komt. Ook zaden uit hot buitenland, of o>k wel uit andere deelen van ons land (want lang niet alles wordt hier geteeld of kau hier ge teeld worden) krygen eerst een beproeving in den tuin of in de bakken. Zoo zagen wo een groote bak vol Spaansche pepers in di verse 'soorten, een andere met de bekende Elplant. Groote „eieren” hingen er reels aan in allerlei kleur, van de bekende witte af tot donkerrood, byna zwatt, toe. Als men nu opmerkt, hoe het personeel van één zoo’n tuin reeds een dertig maa be draagt, bovendien, hoe deze bloemtuinen om de heele stad heen liggen, terwyl ten tijde van de zaadinzaïneling scharen vaij.jjpsl?Jlls als losse hulptroepen komen opdagén, lerwul by winterdag dezelfde meisjes in do zaad- zoekery en de verpakking werkzaam zyn, dan kan men nagaan hoe de voortdurende uitbrei ding van zulke bedrjjven ten goede komt aan een bepaald gebied. Omtrent ééne zaak heerscht niet altyd te vredenheid. Velen zyn er, zooals we reeds opmerkten, die op eigen grond voor de za denfirma’s bouwen en hun oogst aan deze af leveren. De betaling nu gaat volgens tarief, dat zoo'n firma zelf stelt. Zjj houdt daarbjj rekening met den marktprijs vanzelf, maar toch meent men wel eens, dat de betaling ruimer zou zyn, indien er concurrentie tus schen de opkoopers was. Het is nu z.oowat hetzelfde als wat ^ve onlangs schreven over den verkoop van groenten voordat de markt- vereenigingen begonnen te werken. Door het klein aantal zadenfirma’s schijnt verbetering in deze, indien dan noodig, nog wel wat te zullen uitblyven. We hadden 't zoo juist over de warme kassen en over 't gebruik van plat glas. Dik laatste kennen we in de groenten bouwerij al sinds jaren, doch dan meer als de ouder- weteche ramen met kleine ruiten, die dan over de lage bakken gelegd, dienden om in 't vroeg voorjaar bezaaid te worden koolzaad, teneinde zoo vroeg mogelyk bloemkoolplautjes te kunnen uitzetten. De moderne tuinder gaat met de cultuur ouder glas veel verder. Hy bouwt nu cok warenhuizen en serres en al is nu hun aantal niét zoo erg groot, wy treffen toch in heel wat dorpen, zooals Venhuizen, Wyi‘>nos, Wognum, Bovenkarspel, Andyk er teveel aan, om in ons schetsje over den tuinbouw, wil het eenigszins op volledigheid aanspnak maken, er geheel over te zwijgen. Allereerst,, wat Is een warenhuis? Allicht zou ’n leek in 't vak zich by dezen naam 'n verkeerde voorstelling maken en den ken aan zoo’n bazar van alles en nog wat, als men in groote steden vindt. En dat zou toch ver bezyden de waarheid zijn. Het warenhuis, dat wy bedoelen (en we be palen ons nu maar eens tot een bepaald, d<»or on^ zelf bezichtigd bouwsel) beslaat een rejenthoekige oppervlakte gronds ter grootte van 15 Aren, ’t Is dus niet een van de aller grootste. Het is opgetrokken uit drie materialen: glas, beton en ijzer. De wanden, langzaam schuin oploupeud, bestaan uit klein glas (ruiten van ge<oon vensterglasformaat) dakpansgewijs over el kander gelegd en met stopverf aan het lijst werk verbonden. Dit is het vaste gedeelte van het huis, dat dus by winterdag niet weggenomen wordt en dus zeer stevig moet geconstrueerd zijn, om winddruk en hagelslag te weerstaan. Het laatstgenoemd natuurevenement wordt even wel aan de glascultuur nogal eens noodlottig, hoewel we in den regel er in Wost-Frieslaad nogal goed afkomen. Het dak bestaat eigenlijk uit 4 daken (by groote warenhuizen kan dat natuurlijk ook 5, 6 of meer zyn) wier vlakken een hoek van 30 graden ongeveer maken roet het horizm- P. PLANTENZIEK- DIENST. Vogels in 192X In 1925 heeft zich op bijna alle terreinen waar thans, vooral door middel van nestkas ten de vogelstand wordt opgekweekt een succes voorgedaan, dat in verband mettle uitkomsten der voorgaande jaren, buitenge woon kan worden genoemd. Een uitvoerig verslag daarover verschijnt in de loop van het jaar. Hier kunnen thans de getallen van een tweetal terreinen, die hun natuurlijk maximum reeds hebben bereikt, volstaan: Oranje Nassau Oord herbergde in de jaren 1924, 1925 achtereenvolgens 147 en 287 leg- sels, „Hoogeveluwe 323 en 550. Er zyn vele terreinen met dergelijke verhoudingen voor den dag gekomen. Het is zeker, dat deze toe name in verband sttat met de buitengewone ontwikkeling van sommige insecten. Deze sterke vermeerdering van insecten, kan zich tot een plaag ontwikkelen: wy moeten in onze bosschen een goeden vogelstand onder houden, om het optreden van dergelyke plagen te voorkomen. Er zweeft dus thans door ons land een buitengewone hoeveelheid jonge vogels, die voor een deel naar hun geboorteplaats zul len terugkeeren, voor een ander deel zich in andere omgevingen zullen vestigen.. Het is wenschelyk dat getracht wordt van deze vo gels een zoo groot mogelyk gedeelte vast te houden. De omstandigheden zyn nu buiten gewoon gunstig, om op vogelarme terreinen m 1926 met vogelcultuur (vermeerdering van bet aantal insectenetende vogels) te begin nen, en ook om de vogelstand op andere ter reinen te vergrooten. De Plantensiekten- kundige Dienst te Wageningen wekt belang hebbenden hiertoe op. Daarvoor hange men by voorkeur nu dadelijk nieuwe nestkasten op, opdat ze de jonge vogels lokken en des vrinters tot slaapplaats kunnen dienen. Ad viezen hierover worden gaarne -door den Plantenziektenkundigen Dienst gegeven, terwijl men een uitvoerige bandleiding voor het vervaardigen en de behandeling van nest kasten vindt in Mededeeling No. 17 van den Dienst. In het bijzonder wordt de aandacht geves tigd op het verschaffen van nestgelegenhe- den aan spreeuwen, die door hunne-voortdu rende aanwezigheid kunnen bijdragen tot het verminderen van de emeltenplaag. De eerste pogingen daartoe in 1925 begonnen, mot ef- preseelijk geconstrueerde spreeuwenkasten hebben eveneens een buitengewoon resultaat gehad. In de Snippert b. v. by Oldenzaal wer den langs weiden 65 Spreeuwenkasten opge hangen, waarin 62 eerste en 45 tweede leg- aels werden gebracht '(Van de eerste stier ven door vervuiling 4, van de tweede 8 waar omtrent een nader rapport is uitgegeven). DE STREEK. f Men is thans met man en macht bezig den aadopgst binnen te halen. Het weer is voor dezen arbeid vrij gunstjg veel gunstiger al thans dan het vorig jaar toen onophoudelij ke regens veel di De centra voor den aanvoer vaa spi- naziezaad zjjn Enkhuizen en Bovenkar- jpel, vanwaar groote hoeveelheden die eerst de noodzakelijke bewerking hebbed ondergaan om dan handelbaar te zyn, naar het buitenland worden verzonden. Het oog sten van erwten en boonen verschaft ook velen telers drukke dagen. De erwten zyn, zooals men dat noemt vuil. De graansoor ten zjjn binnen, de oogst er van was goed en vooral het droge binnenhalen waarborgt ten goede kwaliteit Op droog weer wordt nu vooral gehoopt om goed zaad te verkrygen, waarvan de handel hier in de laatste jaren een hooge vlucht heeft genomen. Het sterk optreden van een rupsje in de appelboomen. Allerwege in het land, maar vooral in het Oosten en Zuiden treedt hoofdzakelijk in de appelboomen, soms ook in andere ooftboo- men beschadiging op waarbij de bladeren bruin worden en er uitzien of zij verschroeid z(jn. B|j nauwkeuriger beschouwing blijkt, dat aan een zijde der bladeren bet bladmoes weggevreten is, zjj zijn z. g. geskeletteerd en de o verblijvende opperhuid is bruin gewor den. Verder zjjn de bladeren aan een zjjde om gevouwen en het omgeelagen stukje aan do reet vastgesponnen, of wel 2 of 3 bladeren zijn aan elkaar vastgesponnen. In die spiii- seltjes vindt men de daders, de kleine, gele, Zwart gevlekte zeer beweeglijke rupsjes van het skeletteermotje der ooftboomen, Simae- this pariana. De thans aanwezige rupsjes, die nu ongeveer aan het verpoppen toe zjjn, .waartoe zy zich in een witten cocon op de vreetplaata inspinnen, z(jn die van de 2de generatie; de eerste generatie, die veel min der talrjjk in de maand Juni aanwezig is, ont- staat uit eieren, welke gelegd zijn door do Van den Secretaris der Ned Barne velder Club ontving ik dezer dagen een boekwerkje getiteld ..De Barnevelder kip en de Barnevelder Club", met de uit- noodiging m'n medewerking te willen verleenen om de populariteit van dit ras en deze club te vergrooten. Hieraan wil ik gaarne voldoen en wel in de eerste plaats omdat de Barnevel der kip eeri'Tokproduct van Nederland- schen bodem is en ook omdat het stre ven van de Barnevelder Club ons aller sympathie heeft. Dit streven is n.l. het verhoogen der legcapaciteit der Barnevelders met be houd van de veel geroemde kleur der eieren, het brengen van meer eenheid in vederkleur en type, steunen en be vorderen van legwedstrijden enz. 't Is, om het eens kras te zeggen, als het ware een ziekte van ons Nederlan ders datgene wat één of eenige onzer presteeren te negeeren of af te breken. Het werk van de menschen, die de Bar nevelder hebben gemaakt, heeft in het begin al heel weinig waardeering gehad. Ons nationaliteitsgevoel schiet hierin wel wat te kort. Komt daarentegen iets nieuws uit het buitenland b.v. Engeland of Amerika, uan wordt dit met open ar men ontvangen en slikken we vrijwel al les wat de buitenlandsche fokkers ons voorschrijven. De Barnevelder kip beeft op 't oogen blik de aandacht van vrijwel de geheele fokkerswereld op zich gevestigd door de mooie bruine kleur van het ei. Ook En geland en Amerika beginnen zich voor dit ras te interesseeren, in Duitschland echter wil men er nog niet erg aan. Door kruisingen van diverse rassen is men indertijd aan de Barney's, zooals de Engelschen zeggen, gekomen met dit gevolg echter, dat de eenheid in bouw en vederkleur, vooral bij de nakomelin gen, wel iets te wenschen overlaat. Wan neer men een goed toom Barnevelder hoenders heeft is het niet gezegd, dat daaruit weer mooie dieren kunnen wor den gefokt. Het ras is nog niet constant genoeg, wat tot teleurstellingen van ve le pluimveehouders heeft geleid. De Bar nevelder club kan hierin veel en goed werk verrichten, maar men houde angst vallig vast aan de mooie kleur der eie ren, want dat is per slot van rekening het eenige waar het op aankomt. De Barnevelder is een nuthoen cn moet dit ook blijven, een snortvogel wordt het toch niet; we hebben trou wens geen behoefte aan meer sporttas sen, en dat de Barnevelders uitmunten door lijn of vederkleur kan nu ook niet bepaald worden gezegd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1925 | | pagina 8