n
ia!
K
FIH T-Hutomobielen.
„ONS BLAD»
1 1 1 1 1 - -
i 4 .->^2
Hl
THEODOOR GILISbEn
Oeposito't onderpand
Rekening-Gourant
vergoeding
Garage Scharlo Tel. 490.
Stalling voor meer dan
40 Automobielen.
.0
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
N« S1O
een bedrag van f 500,
J
i
FEUILLETON.
DE GEHEIMZINNIGE
MOORD.
Zaterdag 10 September 10M postgiro imsml 10e Jaarlaag
Korte Berichten.
regel f 0.75; Rubriek -Vraag en aanbot/1
staling per plaatsing f 0.60.
f 400—f 200,—, f 1OO—f 60,—, f 36,—, f ,1gj
Awertentieprfja i
•moren? Staat dat in uwe macht?.*1
BINNENLAND.
BUITENLAND.
DE REGELING DER FRANSCHE
SCHULDEN.
BRIEVEN UIT FRANKRIJK.
Abonnement«prtj«i
óar kvmrtaaï vuor Alkmaar m - f 1—
ptn alle abonnt'a wordt op aanvrage gratis e>n polia verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot
A. DAM Coü
•-
POSTGIRO 1*48*3.
geschieden op de basis van de regeling
Mr. P. S.
en
4
ADMUNtSTRAT* Na. OJ
REDACTIE Na
i sterke af-
dc met bun
;ebo-
ligen
na de
laar in
do
voor-
kier, terwijl hij zyne knevels met een pein
zend gelaat ons1
„Ik laat ait
ir," zeide Joi
,Hoe zoudt
■O
It, zyn daar
vleeschver-
NOORD-HOLLANÜSCH DAGBLAD
BRAND IN HET JAPANSCHE
PARLEMENT.
Er is brand uitgebroken in de parlements
gebouwen te Tokio.
Beide huizen staan in lichtelaaie.
Een later ontvangen bericht meldt, dat de
Tokiosche brandweer het vuur meester is. De
schade bedraagt 3 millioen yen. Zeer belang
rijke parlemenU-archieven zijn vernield.
Volgens de laatste berichten zijn de beide
parlementsgebouwen bijna geheel verwoest,
terwijl verschillende andere gebouwen be
langrijke schade bekwamen. Ten gevolge van
den hevigen wind kon de brandweer weinig
tegen het vuur uitrichten en moest zij zich
bepalen tot het redden van de naastbijgele-
gen gebouwen.
3
Men vermoedt, dat de brand, ontstaan is
ten gevolge van de onvoorzichtigheid van
een werkman, die reparaties verrichtte in het
gebouw van het Hoogerhuis. De vlammen
grepen zoo snel om zich heen, dat spoedig
beide gebouwen in een vuurzee gedompeld
waren. Na een uur was de brandweer mees
ter van het terrein, zij het ook dat de puin-
hoopen nog smeulden- eu hier en daar vurige
tongen omhoog lekten.
Van andere zijde wordt gemeld, dat het
vermoeden bestaat, dat deze aan misdadig
opzet is te wijten.
De brand begon in een klein gebouw tus-
schen het Hooger- en Lagerhuis en breidde
zich zoo snel uit, dat binnen korten tijd dw
parlementsgebouwen geheel door het vuur
waren verteerd.
Donderdag is te Berlijn in twee synago-
gen ingebroken. Er zijn zilveren bekers ge
stolen en offerbussen gelicht.
Er zijn momenteel in Duitscbland ruim
achthonderdduizend menschen, die een radio
toestel bezitten.
Naar Wolff uit Barmen meldi
110 personen ziek geworden aan
giftiging.
De begroeting van Tsjechoslovakjje
over 1926 sluit voor de eerste maal met een
actief en wel ten bedrage van 15 millioen
kronen. De raming der uitgaven ten behoeve
van het leger is 120 millioen kronen hooger
dan over 1925.
De prins van Wales wordt nog steeds
in Chili gehouden door de sneeuw op de lijn
in de Andes. De baan is meters diep onder
gesneeuwd en de terugkeer naar Buenoe
Ayres is op het oogenblik onmogelijk. Het
verblijf van den Prins te Valparaiso is strikt
incoguito.
Een Italiaanscbe beambte van den
Soenghai-spoorweg in China is in Westelijk
Honan in een trein door Chineesche soldaten
ernstig gewond. De Italiaanscbe gezant te
Peking heeft een protest ingediend.
Volgens nadere berichten u’ .apaz (Bo
livia) werd daar een samenzwering ontdekt,
welke de omverwerping van het gezag ten
doel had. De staat van bele^ is afgekonügd
in de departementen van Lapaz, "b-ro en
Cocbacamba.
Tegengesproken wordt, dat een moord
aanslag is gepleegd op president Calles. De
Mexicaansche regeering heeft den gezant te
Den Haag gemachtigd, dit bericht ‘en «terk-
ste tegen te spreken.
tusschen den millionair en zijn voormaligen
bediende terdeeg in het oog te houden, Hen
ry Walter! Voor u een vorstelijk landgoed irt
Warwickshire, een ander goed in Yorks him
een paleis op Portlandplace, en nagenoeg bet
ganscho kapitaal uwer schatrijke firma! Wel
aan, mijnheer Walter, ik neem uw edelmoedig
aanbod aan, dat mij in elk geval op mijn
ouden dag tegen broodgebrek beveiligt!” Hij
lachte overluid en zijn oogen schoten von
ken.
Maar de heer Walter bezat te veel zelfbe-
heersching, wereldkennis en gevoel van
eigen waarde, om zicb de uitdrukkingen .van
zijn ietwat zonderlingen en overgeVoeligen
voormaligen bediende meef aan te trekken,
dan hem volstrekt noodig scheen.
„Op deze wjjze voortredeneerende,” zeide
hij, Wilmot op den schouder kloppende, „zou
den wij in den sentimenteelen toon vervallen
waarmede ik, zoo als gij wellicht nog van
ouds weet, niet veel op heb. Bevredigt mijn
aanbod uw weuschen niet volkomen, mijn
vriend. Zoudt gij nu zoo goed willen zijn een
diner voor mij te bestellen?”
HOOFDSTUK IX.
De eerste pleisterplaats op de thuisreis.
Het middagmaal, dat na verloop van wei
nige minuten werd opgedragen, was zóó keu
rig, als men het slechts in den „Dolfijn” had
kunnen verwachten. Nadat Henry Walter de
vaak met zijn voormaligen bediende tot wft-
over.
„Hoe zoudt gij er dan over denken, wan
neer ik u levenslang een klein jaargeld toe
zegde, waardoor de Inkomsten, die gij schijnt
te hebben, een vaste verhooging kregen? Een
bijdragen van vijftig of zestig pond ’a jaars
bijvoorbeeld?"
„Vijftig pond *a jaars!” riep Wilmot op bit
teren toon, terwijl zjjn oogen fonkelden. „Een
pond weeks dual .Gij schijnt den afstand
Van 1.25; elke regel meer f 0.25: Vi
nitbetaling per plaatsing f 0.60
om 10 uur het kerkhof en legde eveneens een
krans neer.
Om 11 uur had een patriottische betopging
in de groote zaal van het stedelyk feestge
bouw plaats. De toeloop van deelnemers was
enorm. De zaal was prachtig versierd.
Kort na 11 uur trad de rykspresident de zaal
binnen onder luide toejuichtingen
Na het spelen van orkest en orgel werd
den rjjkspresident door dr. Fuchs, oberpreei-
dent der Rijnprovincie, bet welkom toegeroe
pen.
Vervolgens voerde de Pruisische minister
van binnenlandsche zaken, Severing 't woord
die aan de bevolking van Essen den harte-
Ijjken groet der Pruisische Staatsregeering
overbracht. Hij wees er in het verder verloop
zijner rede op, dat het nog wel niet de tijd
was om luidruchtig feest te vieren, maar dat
toch met voldoening moest geconstateerd
worden, dat de trouw en volharding der
Rijnsch-Westfaalsche bevolking en haar goed
recht tenslotte over een dwangheerschappi)
gezegevierd hadden.
Maar Ook naar buiten zal deze dag stel
lig zijn weerklank vinden. Wij zouden geluk
kig zijn, wanneer wy den aftocht der bezet
tingstroepen als den eersten stap op den weg
der overeenstemming zouden mogen beschou
wen. Een samenwerking vooral op econo
misch gebied met onze westelijke buren, zal
ook den grondslag leggen voor een blijven-
den vrede.
Na de feestelijkheden in de Stadtshalle be
gaf de rykspreeident zich naar de villa Hagel
om den heer Krupp van Bohlen und Halbach
te bezoeken.
EEN GEVECHT IN SYRIë.
Het Fransche garnizoen van Moesyeifre
heeft in den nacht van 16 op 17 September
«en hevig gev^m geleverd tegen
deelingen Droezen, hetwelk eindigt
algemeen en terugtocht. De Droezen lieten
eenige honderden gesneuvelden en een vaan
del achter. De Fransche verliezen zyn zeer
gering.
17.
„Ja.... ik herinner het mij thans.... Jo
zef Wilmot!” stotterde Henry Walter. Hij was
doodsbleek geworden en wischte met zyn
zakdoek do koude zweetdruppels af, die op
*ijn voorhoofd parelden.
„Ha! herinnert gy u mijner eindelijk?” riep
Wilmot, hem verachtelijk aanziende.
Jlet verwondert mij thans, dat ik u niet
dadelijk herkend heb”, hernam de bankier.
,Jk verzeker u Wilmot, dat het verledene mij
van harte leed doet. Maar, Wilmot, thans ben
ik mijn eigen meester, en zie ik mij in staat
gesteld het verledene uit te wisschen.”
„Het verledeno uitwisschen?” herhaalde
Wilmot met een schamperen glimlach.
„Kunt ge mij mijn eer en goeden naam
teruggeven 't merk vernietigen, dat door
myn veroordeeling op mij gedrukt is, en my
op het standpunt plaatsen, waarop ik mij
bevinden zou, indien Ik u niet-ontmoet had?
Kunt gy my de vijf-en-dertig laatste, in
schande en allerlei ellendo doorgebrachte ja-
ren teruggeven; mijne lang voor den tijd van
verdriet gestorven moeder uit het graf terug
roepen; mijne sombere herinneringen vernie-
tigen, en de wroeging *,an mijn geweten
LOONRAAD SPOORWEGPERSONEEL.
In plaats van mr. D.‘A. P. N. Kooien is tot
lid tevens voorzitter, van den Loonraad van
het Spoorwegpersoneel benoemd mr. A. B. G.
M. van Rijckevorsel, lid van de Tweede Ka
mer.
DE HANZE IN HET BISDOM HAARLEM.
Te Haarlem werd, onder presidium van den
heer C. G. J. Struycken uit Den Ha;
jaarlyksche H. Mis aan het Hanze-.
de Kathedraal, een vergadering gehouden
van de voorzitters der plaatselyke vereeni-
gingen van de R. K. Middenstandsvereeni-
ging in het bisdom Haarlem.
Besproken werd o.m. de op 16 October ta
te Amsterdam te houden Centrale Raadsver
gadering en de bondsbegrooting 1926, in *t
bizonder de contributieafdracht aan den al-
gemeenen Bond.
Uit de vergadering werd een voorste! ge
daan om de periodiek aftredende hoofdbe
stuursleden niet steeds herkiesbaar ta stellen,
welk voorstel in de vergadering van het
hoofdbestuur zal worden behandeld.
Verder werd voorgesteld de volgende jaar
vergadering in Alkmaar te houden.
Een voorstel van Alkmaar, om leden die
bedankt hebben, bet weder toetreden moei
lijk te maken, vooral voor bouwvakpatrotjns
zal nader overwogen worden.
Een voorstel-Gouda om den naam van
de vereeniging te veranderen vond geen
steun.
BARON W1TTERT VAN HOOGLAND.
Naar „De Rsb." verneemt heeft het Zerste
Kamerlid E. B. F. F. Baron Wittert van
Hoogland, die Donderdagavond voor le bij
eenkomst der Interparlementaire Unls naar
Amerika is vertrokken, vóór zijn vertrek te
kennen gegeven, dat bij waarschijnlijk niet
meer als lid v. den Haagschen Gemeenteraad
zou terugkeeren. Een nadere verklaring hier
omtrent heeft hy echter niet gegeven. Wel
loopen er geruchten, zegt het blad dat het
niet uitgesloten is, dat de heer Wittert naar
de diplomatie zou overgaan.
DE VOLKENBONDSV^RGADERING.
In de ontwapeningscommissie van den
Volkenbond is gisteren to Genève het groote
debat voorgezet.
Coppola (Italië) kwam tegen do Spaansehe
motie op, daar deze een sympathiebetuiging
met de grondbeginselen van het protocol van
Genève was.
Hy richtte zich verder tegen een spoedige
bijeenroeping van een ontwapeningsconfe
rentie, daar bet thans vooral ging om de in-
dustrieele en oeconomische macht van lan
den. Voorts maken groote landen als de V.
St., Duitschland en Rusland nog geen deel
uit van den Volkenbond, wat de oplossing
van het ontwapeningsprob^eem zeer bemoei
lijkt. Ook in Europa is bèt evenwicht van
krachten sedert den laatsten oorlog nog niet
hersteld. Met dat al was de Spaansehe motie
nog altijd te verkiezen boven de Nederland-
sche en Hongaarsche voorstellen, daar zij
minder ver fcing. Een opkomen voor do
Spaansehe motie was nog altijd met
behoud mogelyk.
De Australische gedelegeerde merkte op,
dat de ontwapeningsconferentie te zeer pas
klaar gemaakt was voor Europeesche behoef
te. Europa had in de eerste plaats zedelyke
ontwapening noodig.
De Roemeensche gedelegeerde stelle in
het licht, dat Roemenie reeds zuiver verde
digende overeenkomsten met andere landen
heeft gesloten. Het was bereid met Wester-
sche landen soortgelijke overeenkomsten aart
te gaan.
VllïBgas (Chili) en Clark (Brazilië) weien
op de groote inkrimping van de vredessterk-
te van de Zuid-Amerikaanscbe staten, Jou-
haux (Frankrijk) bepleitte dat men de coör-
dinatie-commissie een duidelijk omschreven
program voor de ontwapening moest geven.
Met goeden wil was een praktische uitkomst
mogelyk, maar verscheidene regecringen
moesten dan ook zulk een goeden wil too-
nen. De arbeiders van alle landen wenschen,
dat men in de ontwapeningskweWie iets stel
ligs zal bereiken.
Het Nederlandsche voorstel in rake de
voorbereiding der ontwapeningsconferentie Is
naar een subcommissie verWfezen, die uit dit
voorstel, bet Spaansehe en het Hongaarsche
en de denkbeelden ter vergadering geuit
een ontwerp ontwerp-besluit zal moeten dis-
tllleeren.
De juridiscA commissie verwijst het
Zweedsche voorstel inzake verplichte arbi
trage naar een sub-commissie. Engeland ver
zette zich hiertegen.
In bevoegde kringen is men er van over
tuigd, dat tusschen de Vereenigde Staten en
Frankrijk overeenstemming zal worden be
reikt over een regeling der schuldenkwestie.
Het verluidt, dat een compromis zal tot
stand kómen op de volgende basis. Frankryk
begint onmiddellyk met betalingen op de
hoofdsom, terwijl gedurende een of twee jaar
de rente zal worden vastgesteld op K per
cent. Frankryk zou beginnen met per jaar
twee millioen dollar te betalen. Deze betalin
gen zullen langzaam stijgen met verhooging
der rente tot 3% percent, zynde dezefde ren
te als Engeland betaalt. Een moratorium van
vyf tot tien jaar zal worden toegestaan, waar
schijnlijk met kleine betalingen gedurende do
laatste vyf jaar, waarna de betalingen zul
len geschieden op de basis van de regeling
met Engeland.
HINDENBURG IN HET ROERGEBIED.
De Pruisische ministerpresident Braun en
Severing de Duitsche minister van binnen
landsche zaken hebben gistermorgen te Essen
op het kerkhof een bezoek gebracht aan de
graven van do dertien slachtoffers der be
zetting, die in Maart 1923 in de Kruppfabrie-
ken gevallen zijn. Minister Braun legde een
krans op bet graf.
Ook rijkspresident von Hindenburg bezocht
„Overdrijf niet, wat ik u bidden mag, myn
waarde Wilmot”, zeide Henry Walter, die
thans van den eersten schrik bekomen was.
„Natuurlijk kan ik het verledene niet onge
daan maken. Maar gij zoudt onbillijk zijn, in
dien gij my voor dat verledene alléén aan-
sprakelyk wildet stellen. Gy waart immers
vry in uw handelingen? Het doet my leed,
dat gij indertyd, gedeeltelijk door myn schuld
in netelige omstandigheden zijt geraakt, en
ik ben bereid dit zooveel mogelijk weer goed
te maken. Het verledene kan ik niet terug
geven; maar mijn fortuin stelt mij in staat
om uwe toekomst te verbeteren.”
„Gij wilt dus de ellende, waarin gij mij ge
bracht hebt, door geld weder goed maken?"
vroeg Wilmot met schamperen lach. „En hoe
hoog zoudt gij de schadevergoeding willen
stellen, sir?"
„Wat zoudt gij begeeren?” vroeg de ban-
itreek. „Laat eens hooren.”
t geheel aan uw beslissing
>zef.
derzijdsch genoegen naar hij meende, ge
schikt had, werd hy zeer opgeruimd en legde
hy een minzaamheid en welwillendheid je
gens Wilmot aan den dag, die hem anders
ten aanzien van ondergeschikten te eenen
male vreemd was. Hij noodigde hem uit zijn
maaltijd met hem te deelen, drong hem de
fijnste lekkernijen op, en spoorde hem gesta
dig aan om te drinken; maar, terwijl de Oos
terling zich dapper te goed deed, at en
dronk Jozef Wilmot nagenoeg niets.
Toen Henry Walter zyn maaltijd geëiudigd
had, stond hij op en ging /an het venster
staan; Jozef Wilmot bleef echter met 'n vol
glas Xeres-wyn vóór zich aan tafel zitten. Of
schoon dit geen ailedaagsche drank voor den
banneling was, scheen hij thans door het
edele vocht in 't minst niet aangetrokken te
worden en zdt slechts met voorover gebo
gen hoofd of met strak op zyn voormaligen
meester gevestigde blikken te peinzen. De
bankier verlustigde zich ongeveer tien minu
ten in de aanschouwing van het gewoel der
straat. „Drink uw glas toch eens uit, Wil
mot!” riep bij, meenende dat door de voor
gestelde schikking allee reeds hersteld was,
„en zit niet zoo te mijmeren en te pruilen.
Geloof my, ik beb ginds te veel leeQjke en
vervalende gezichten ontmoet, om niet te ver
langen in het vaderland enkel door lachen
de en aangename wezens omringd te worden.
Gij ziet somber, alsof gij een moord hadt be
gaan of een moordplan zat te beramen. -
ging van meerdere sneltreinen is eveneens
een bedenkelijk verschijnsel en doet by de
minste hapering der seininrichtingen oriver-
mijdelyk bij een ontsporing een accident
grooteren omvang aannemen.
En het zfjn juist die seininrichtingen welke
veel te wenschen overiaten, de meest moder
ne uitvindingen op dit gebied, waarvan wy
te Wembley menig staakje hebben gezien,
zyn hier nog niet ingevoerd.
Dat de inrichting der compartimenten verre
ten achter staat by die in Engeland, waar de
3e klas coupé’s de eerste klassen in Frankrijk
door een comfort evenaren, zoo niet overtref
fen, is nog le vergeven, maar dat technische
verbeteringen, die de veiligheid vergrootyn,
zich laten wachten, is niet te verontschul
digen.
Zelfs niet de ongunstige financieele toe
stand waarin Frankrijk op dit oogenblik ver
keert, kan als argument worden aangevoerd.
Hoe dan ook, het geld dient gevonden
om de veiligheid van het reizend publiek te
^verzekeren, moderne seintoystellen aan te J
brengen en op behaalde trajecten een flóod-
zakojijke verrtfeuwing van den spoorbaan te
bekostigen. De Regeering mag niet berusten
in het huidige stelsel, moet bet voorbeeld ge
ven op de door den Staat geexploiteerde lij
nen en tevens dwingende voorschriften ge
ven aan de maatschappijen waarover zy con
trole uitoefent. De controle vooral dient ver
scherpt. Controle op de snelheid, op het ma
teriaal en ook op het bedienend personeel.
Een medisch onderzoek der machinisten
vindt weliswaar bij hun in dienst treden
plaats, en wordt herhaald na meerdere dienst
jaren, maar dit moe* veehmldiger, om niet
te zeggen nauwkeuriger geschieden dan tot
nu toe het geval is.
Een wachtzaam oog dient eveneens gesla
gen op het drankgebruik onder spoorwegbe
ambten. Het voorbeeld door andere landen
gegeven verdient navolging. Algeheel verbod
van alcohol houdende dranken gedurende
de diensturen en zelfs eenige uren te voren.
Zonder te mogen zeggen dat de jongste ac
cidenten aan drankmisbruik zyn toe te schrij
ven, is het redelijk te verklaren dat in vele
gevallen de prikkeling van wyn of sterken
drank tot onheilspellende snelheid aanspoort
en een bron kan zyn van onachtzaamheid.
Naast financieele offers eischende maatrege
len zjjn derhalve ook voorschriften te tref
fen, die geen onmiddellyke uitgaven vragen
en een guustigen invloed op de ongelukken
statistiek kunnen uitoefenen. Zooals de toe
stand thans is, kan hy niet blyven. De onge
rustheid in het land is te groot en de over
tuiging te levendig dat de directies niet van
schuld zyn vry te pleiten.
Jaren lang reeds draagt de lyn „Parijs-
•Lyon-Méditerrannée” den bijnaam van „Pour
la Mort”, en is het traject I’arys-Orleans be
rucht om zyn onveiligheid. De oogen der Re
geering moeten eindelijk eens opengaan.
Frankryk streeft er naar, het toerisme uit
te breiden. Dit zal niet mogelyk zyn, zoolang
niet de uiterste krachten worden ingespan
nen den gpeden naam van bet Fransche
spoorwegwezen in eere te hersteller.. En
daaraan ontbreekt nog veel.
Parijs, 16 Sept. 1965
HET SPOORWEGWEZEN IN FRANKRIJK.
Wet wat ongeloovig keken wy enkele
maanden geleden, toen de directeur van bet
Prj-ysche vliegkamp, Le Bourget ons verze
kerde, dat reizen door do lucht minder ge
vaarlijk ie dan per spoortrein.
Een ieder preekt voor zijn eigen parochie,
was onze gedachtengang.
De reeks spoorwegongelukken die sedert
d>en zich in Frankryk heeft voorgedaan, zoo
vele menschenlevens heeft gekost, is bijna in
staat een ongeloovigen Thomas te bekeeren
en hem in het zelfde luchtschuitje te doen
varen. De veiligheid op de Fransche spoor
wegen is dermate onzeker, dat menigeen
huiverig is op bepaalde lijnen te reizen en
dankbaar gestemd, als hy veilig en wel van
zyn retourkaertje gebruik heeft kunnen ma
ken.
De aangekondigde interpellaties in de ka
mer, het slappe rapport van een deskundige
commissie, de aanwezigheid ter plaatse van
den Minister van Publieke werken zijn onvol
doende de steeds groeiende ongerustheid weg
te nemen.
Reorganisatie van het Fransche spoorweg
wezen is absoluut noodzakelyk.
Alvorens het een en ander te zeggen over
onvermijdelijke maatregelen, dienen in het
kort de oorzaken nagegaan, die tot deze veel
vuldige accidenten, meer dan 10 in den afge-
loopen zoinerjzanleiding hebben gegeven. L)e
overbelasting rter spoorlijnen, door velen aan
geveerd, kunnen wij gevoeglijk voorbij gaan.
Deze geldt alleen voor "het drukke zomersei
zoen en dit is werkelijk niet bet eenige waar
in spoorwegongelukken zich voordoen.
Trouwen? indjen dit dé reden was, indien
daardoor té véél wordt gevergd van de
denstdoende ambtenaren, hun waakzaamheid
al te zeer wordt verzwakt, dan zou het on
verantwoordelijk zijn geweest van de direc
ties een dergcl{jkcn toestand nog steeds te
laten voortduren.
Hieraan tegemoet te komen, in bet be
lang van het reizend publiek, zou weinig
moeite en niet al te zware gcldelijkc offers
hebben gevraagd. Er zyn andere oorzaken die
zich haast altijd doen gelden bij iedere
spoorwegramp, hoe verschillend deze in de
meeste gevallen ook is. Men mist by de sa
menstelling der treinen homogeniteit van wa
gons. Zware en lichtere rijtuigen maken deel
uit van een zelfden trein. Met het noodlottig
gevolg, dat een onevenwichtigheid ontstaat
en by een overdreven snelheid, ontsporing
van de laatste, groote kans beeft zich te vol
trekken. De zware en langere wagens staan
vaster op de rails, de lichtere overweldigen
zij by de minste ontsporing.
.o Het is deze noodlottige botsing van onge
lijkwaardig en lang niet altijd voortreffelijk
materiaal, die veelal de meeste slachtoffers
maakt.
Een al te groote snelheid is een niet min
der belangrijke factor. Zonder eenigszins te
kort te <|oen aan de verdienstelijke machinis
ten, valt niet te ontkennen, dat zij al te wei
nig aanhebt schenken aan de voorgeschre
ven maximum snelheid en de aanwijzingen
voor den snelheidsmeter onachtzaam over
bet hoofd te zien.
Er wordt door ben menigmaal met wille
keur te werk gegaan, hetzij uit verlangen
verloren tijd in te halen, het zij uit nervtuse
begeerte vlugger voort to jakkeren. Een
eigenschap die niet alleen bij autobestuur
ders valt te ontdekken, maar in het algemeen
eigen is aan een ieder met bet dagelyksch
besturen van een voertuig belast.
De snelheid waarmede thans in Frankrijk
wordt gereden is overmatig en de levensvei
ligheid heeft plaats gemaakt voor een kcorts-
achtig verlangen binnen zoo kort mogelyken
tijd het einddoel te bereiken.
Te bedenkelyker is die snelheid, waar in
een regenseizoen als dit jaar, de spoorbanen
noodwendig van den overgrooten waterval
hebben geleden. De al te spoedige opeen vol-
RIBDTE MELENSTR4AT fl-14 AISTERH1
Jozef Wilmot glimlachte bittes. „Ik heb
ook zoo weinig roden otn somber te zyn,
vindt gy niet?” sprak hij. „Ik heb zulk een
lachend verschiet vóór mij en zulke liefelijke
herinneringen achter my liggen! Had ik het
kwaad, dat gij my in mijne jeugd berokken-
det, kunnen vergeten, dan zou ik een geheel
ander mensch zyn geworden; maar dit is mjj
niet mogelyk geweest; ik heb bet mjj eiken
dag en elk uur van den dag herinnetd; en de
heugenis van uw verongelijking is my even
versch en levendig bijgebleven, alsof gij ze
verleden jaar in plaats van vóór vyf-en-der-
^uwteirWilmotl” zei de heer Walter. „Zoo
mijn compagnon my by het betreden van den
Engelsehen grond zoo diep mogelyk had wil
len ontstemmen, zou hij niemand beter
hebben kunnen zenden om my te begroeten
dan u. Maar ik wil gelooven, dat de heer Bar
ham valstrekt geen schuld heeft en dat gy
zonder zyn voorkennis hier zijt geko
men, met het doel om mij schrik aan te jagen
en uw eigen belang te bevorderen. WeM
echter, vriend, zoo gij het geringste van mij
wilt verwerven, dat gij zorgvuldig wacntaa
moet om my te kwellen en te ergeren, en u
Integendeel, even als vroeger, aangenaam
bij mjj moet trachten te maken.
CWwdt ïeryolflj ja
.-■faM
