„ONS BLAD’1
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
UIT DE PERS.
Een mooi voorbeeld.
Advertentieprijs»
Hs-f 1.25; elke regel meer f 0.25; VedMQ
75; Rubriek .Vraag en aanbod" b| v«
Vin 1—5 r
per regel f
uitbetaling per plaatsing f 0.60
f 400,—, f 200,—, f 1OO,—f 60,
BUITENLAND.
r isrrrmgBM
AbonnonwnteprQM
per kwartaal voor Alkmaar t
Foor buiten Alkmaar I 2 85
Met Oeflluzfreerd Zondagsblad O 60 f booger.
N« W3 P06TG1R0 io«6X Maumdag Novemaber postgiro 19e JMunaag
all* abonnéa wordt op aanvrag* gratis een poli» verstrekt welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,
ALGEMEENE BOND VAN R. K. RlJKSKIESKRING-
ORGANISATIES IN NEDERLAND.
1
hem in het belang onzer zaak
deze schittb-
Wat eischt ook voor de rangen en
e cauaUofklt
ADMINISTRATIE No. 4SS
REDACTIE No. S3S
vele door
v c rrich t.
Toen de heer Van Wi
tien jaren geleden tot
aan de verlangens van den middenstand
wordt tegemoet gekomen. Voor het overige
zullen de Kamerleden de middenstandspara-
giaaf niet uit hun geheugen verliezen.
Door een anderen afgevaardigde van Hel
der werden nog inlichtingen gevraagd, om
trent de by de verkiezingen gevolgde metho
des van propageernig van het politiek advies.
Mr. Leesberg gaf in overweging deze aan
gelegenheid in het bestuur onder de oogen
te zien.
De voorzitter slot hierna onder dankzeg
ging de vergadering met den Chriateljjken
groet.
HET COMPLOT TEGEN MUSSOL INT.
Er zijn te Rome eenige personen gearres
teerd verdacht van medeplichtigheid in hei
complot tegen Mussolini.
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
De Italiaansche corespondent van de „Dal
ly Herald” meldt, dat er geen twjjfel kan be
staan, dat het complot tegen Mussolini doo
de, Italiaansche geheime politie in scène is
gezet om de vakvereenigingen en de socia
listen met één slag te kunnen vernietigen.
Nadat te Triest de tij ling was bekend ge
worden van de aanslag op Mussolini dron
gen daar ongeveer 120 fascisten het redactie-
gebouw binnen van een Sloveensch blad, en
vernielden het gebouw. Toen men van het
gebeurde kennis kreeg in Laibach, stroom
de daar een Sloveensche menigte samen voor
het Italiaansche consulaat en ging zich te
buiten aan scheldwoorden tegen 't fascisme
en tegen Mussolini.
Naar de „Pepolo Di Roma” bericht, is te
Napels de broeder van generaal Capello,
oud-directeur der postenjen, ter beschikking
der justitie gesteld. Verder hebben in Genna
8 arrestaties plaats gehad, waaronder die
van twee zeer bekende doktoren. Dertig an
dere personen worden ter beschikking der
justitie gehouden.
Toen Donderdagmiddag de tijding bekend
werd van den aanslag, die daags tevoren, Jen
derden verjaardag van den fascisten opmarsen
naar Rome en het overwinningsfee t, op Mus
solini zou zjjn gepleegd, als groote waak
zaamheid dit niet verhinderd had, begaf een
enorme menschenmenigte zich naar het Co-
lonnaplein, waar zjj begon te roepen, dat
Mussolini zich op het balcon vati het paleis
Chigi moest vertoonen. Van alle kanten
weerklonk de krcot „Leve Mussolini! Wjj
eischen het hoofd van Zaribori!”
De geestdrift' steeg ten top, toen de „duce”
omringd van de leden van het kabinet, op
het baacon verscheen. Mussolini, vriéndelijk
glimlachend, begon eerst zwijgend de gewel
dige menschenmenigte te monsteren. Toen
de stilte was teruggekeerd, sprak hij met
krachtige stem en op elk woord nadruk leg
gend als volgt:
„Volk van Rome, ik dank u voor deze ont
roerende manifestatie van broederlijke sym
pathie. In uw kreten uit zich uw ziel, in uw
hartstocht zie ik uw geest van discipline,
(toejuichingen.)
Gij voelt, dat, zoo ik op dit balcon zou
neergeschoten zijn, niet een tyran, maar de
dienaar van het Italiaansche volk zou ge
troffen zjjn. (herbaalde toejuichingen).
De regeering heeft alle maatregelen geno
men en zal de maatregelen nemen, die noo-
dig zijn om de vijanden van het regime er
van te overtuigen, dat er nieta meer voor hen
valt uit te richten, (toejuichingen.)
Maar ik verlang, dat er geen enkele nutte-
looze wanordelijkheid plaats grijpe, dat er
geen enkele individueele gewelddadigheid
geschiede. "Belooft ge mij dit?”
Het volk schreeuwde: Ja!”
Mussolini vervolgde: „Dit antwoord be
wijst, dat gij u uw verantwoordelijkheid en
de burgerlijke discipline bewast zqt. De we
reld moet een prachtig bewijs zien, dat er
©enerzijds slechts kleine minderheden zjjn
van onverzoelijke fanatici en dat aan den an
deren kant staan alle gewetensvolle burgers,
de enorme meerderheid van hst Italiaansche
volk.
Ik ben er zeker van, ik zeg zeker, dat
mij de bitterheid zult besparen, verschillen
feiten te moeten lezen, ,die op deze schitt
rende volksmanifestatie een schaduw zonden
werpen. (Toejuichingen.) Ik wil het niet en ik
zal het niet zien gebeuren.”
De menigte schreeuwde: „Neen! Neen!"
„Ik begrijp heel goed”, zoo vervolgde Mus
solini, „uw geestesgesteldheid, uw veront
waardiging. Op dezen dag van de heilige
overwinning van heel het Italiaansche volk
kan men niet denken aan een afschuweljjke
en afgrjjselijke daad. Maar gjj cn ik, wjj zjjn
bereid, onzen opmarsch onverbiddelijk te ver-
volgen, (toejuichingen.)
Wjj'zullen alle hinderpalen omverweerpen,
zij mogen van politieke groepen komen, of
van hen, die misdadige handen van wapens
voorzien, (toejuichingen.)
Het regime is op een onverwoestbare ba
sis gegrondvest. Gij weet, dat men bezig is,
alle centra van anti-natl<male besmetting te
zuiveren, (toejuichingen.)
Maar zulks is alleen dc taak van de fas
cistische regeering, die, op dit oogenblik
reeds de noodige maatregelen getroffen heett
en nog andere maitregelen zal nemen, (toe
juichingen.)
De menigte schreeuwde weer: „Ja!"
Mussolini ging voort: „Dezo volksmatjifes-
tatie is de beste compensatie voor de droef
heden vau dit uur. Laten wjj onzen weg ver
volgen. Niemand kan ons tegenhouden. Wi“
zullen, weest er zeker van. het einddoel be
reiken. Leve het fascisme! Leve Italië!"
Eindelooze toejuichingen volgden op Mus
solini’s rede.
DE FRANSCHEN IN SYRIë.
Volgens Engelscbe berichten zjjn de Fran-
echo troepen rond Damascus in ernstige ge»
vechten gewikkaM met de opdringeude Dru,
■en.
De Pransche militaire autoriteiten hebben
la geheel Syrië weger» mtweljjke caMetrofglt
gebeuxteaissen de eensuur iageeteld.
De rede van Barop van Wijnbergen werd
hartelijk toegejuicht.
De secretaris, mr. Fr. T o u 1 i n g s, deel
de, nadat besloten was telegrammen te zen
den aan Z. D. H. den Aartsbisschop van
Utrecht en aan H. M. de Koningin, mede, dat
bericht van verhindering was gezonden door
den Voorzitter der Eerste Kamer, de minis
ters Lambopy en Bongaerts, de Kamerleden
mr. Aalberse, mr. Van Lanschot, Dobbel-
mann, H. Hermans, Fleskens en dr. Korten
horst.
De Voorzitter der Eerste Kamer bracht in
zjjn schrijven hulde aan den aftredenden
bondsvoorzitter.
Aan de orde kwam hierna de verkiezing
van een voorzitter ingevolge art. 6 van het
Bondsreglement.
De beer W. Nieuwenhuis, Amsterdam
heeft geen bezwaar tegen den candidaat door
bet bestuur voorgesteld al wenscht hjj een
klein voorbehoud te maken.
Liever had hjj, nadat de commissie Kooien
lu-ar rapport heeft uitgebracht, de bezetting
van bet voorzitterschap aan de orde gesteld
gezien. In zekeren zin acht spr. zich geluk
kig de eerste te mogen zijn om een woord
van afscheid, hulde en dank aan den aftre
denden voorzitter te richten.
Wanneer eenmaal de geschiedenis zal ge
schreven worden van onzen tijd, dan zal, zegt
spr., onder de namen der groote mannen die
van baron Van Wjjnbergen grooten roem
dragen. (Applaus).
De heer J. B. v a n D ij k uit Amsterdam
wenschte te spreken als oudste der aanwezi-*
ge Kamerleden, die hier als gasten aanwezig
zijn en deze gelegenheid buitengewoon ge
schikt achten om dank te brengen voor de
verleende gastvrijheid.
D r. A. C. A. Hoffmann, loeiden,
bracht hulde aan den arbeid door den heer
Van Wijnbergen verricht vooral door bet
schrijven van artikelen die steeds op bet
juiste moment aangavon, welke houding
moest worden aangenomen.
De heer Van Wijnbergen bracht
aan do drie sprekers diepgevoeldeu dank.
Bij het eindigen van do 10 jaren die spr.
met het presidium was belast, wenscht hjj
nog een mededeeling te doen. ITet presidium
van een organisatie als deze is geen eenvou
dige zaak wegens de groote verantwoorde
lijkheid.
Altoos is spr. in zijn openbaar leven spe
ciaal in de tien jaren van het bestuur van
den bond, bij het vervullen van zjjn taak in
dachtig geweest den raad die hem gegeven
werd door dr. Schaepman: Onthoud één ding.
Luister altjjd naar datgene wat de bisschop
pen willen, maar tracht ook te luisteren naar
den minsten wensch der bisschoppen. Wees
kinderlijk gehoorzaam aan het episcopaat.
Vervolgens had de stemming voor een
nieuwen Voorzitter plaats.
Uitgebracht werden 50 stemmen, waarvan
45 op jhr. mr. Ch, Rujjs de BeerenbrOuck, 2
op mr. J. R. H. van Schaik, 1 op dr. H. Mol
ler, 1 op W. Nieuwenhuis en een stem blan
co.
Deje mededeeling verwekte een algemeen
langdurig applaus.
De Voorzitter schorste hierop de ver
gadering.
Na een pauze van ongeveer een kwartier
werd de vergadering heropend en werd de
nieuw gekozen Voorzitter onder geestdriftige
toejuichingen door een tweetal bestuursleden
de vergaderzaal binnengeleid.
Zoodra de heer Ch. Rujjs de Beerenbrouck
den voorzittersstoel had ingenomen, sprak
de heer Van Wjjnbergen hem als
volgt toe:
De vergadering heeft zoo even u gekozen
tot voorzitter van den Algemeenen Bond
van R. K. Rjjkskieskringorganisaties. Mag ik
daarmee op de eerste plaats den bond geluk-
wenschen, daarnaast past een harteljjk
woord van gelukwensch aan u. Onnoodig is
bet, u te schetsen de beteekenis en het be
lang van den bond en zijn presidium. Gjj
kent ze te zeer van nabjj.
Dat gjj het voorzitterschap van den bond
aanvaardt op den dag dat de Kerk het feest
van St. Wlllibrordus viert, mag als een ge
lukkig teeken worden begroet.
Laat ik u persoonlijk dank zeggen voor de
bereidwilligheid waarmede gjj het presidium
9p u wilt nemen.
Persoonlijk doet het mij goed het presidium
te mogen afstaan aan u, dien ik reeds zoo
lang als vriend waardeer en op wien ik in
de afgeloopen 10 jaren nooit tevergeefs een
beroep heb gedaan.
Met den wensch, dat onder Gods zegen
de taak door u mag worden aanvaard, ver
zoek ik.u uit mjjne handen den voorzitters
hamer te willen overnemen (applaus).
De heer Ruys de Beerenbrouck
nam den hamer over en sprak daarop als
volgt:
Mijn eerste woord in deze vergadering zjj
or een van welgemeenden dank voor de bet-
W aar xk dat voorzitterschap ga
men van uwea scheidenden voorzitter, ver-
van‘c gÜ mij in te stemmen met de woorden
van dank tot hem gesproken voor den groo-
«®n Over, de onbegrensde zelfopoffering ge-
>*ren den
gèlegd. Niet licht aal vergeten worden
Het „Hdbd.” schrijft onder den titel „De
man, die den moed had”:
De maaltijd, dien de regeering heeft aan
geboden aan de leden*van- de conferentie van
den Industrieelcn Eigendom, werd gepresi
deerd door Minister Kooien.
Daar was een groot internationaal gezel
schap bijeen, bok het corps diplomatique, al
lerlei autoriteiten in staat en gemeente en
dit gezelschap, zoo lezen wij in de „Residen
tiebode” keek even vreemd op, toen nog
vóór den aanvang van den maaltjjd de voor-
zittersbel klonk.
In de aldus verworven stilte hoorde men
de stem van den heer Kooien, die in het
Fransch enkele oogenblikken stilte ver
zocht, om dengenen die dit wenschten gele
genheid te geven tot een kort gebni.
Ook hun voor wie godsdienst eeazaak is
van de binnenkamer, moet dit gebaar sym
pathiek zjjn geweest, De minister was zich
natuurlijk ten volle bewust, dat onnadenken
den dit breken met een gewoonte mip of meer
bespotteljjk jouden vinden, misschien zelfs
hebben gespot over „poppenkasterjj”, toen
de minister zelf voor het gebed het kruis-
teeken maakte. Dat heeft hem evenwel niet
belet voor zijn overtuiging uit te komen.
In dat opzicht kunnen velen ook van onze
geestverwanten van den heer Kooien iets
leeren. Wjj hebben vooral in liberalen kring
nog al eens den „défaut” van een goede qua-
liteit.
Wjj drjjven de verdraagzaamheid soms
zoover, dat het zelfverloochening wordt. Dat
maakt wel eens den indruk althans van laf
heid. Daartegenover steekt de houding van
den heer Kooien in dit geval gunstig af.
Hjj had den moed uit te komen voor zjjn
overtniging, op een tjjdstip en bij een gele
genheid, dat menigeen het maar gemakke-
Ijjker zou hebben gevonden het met zjjn ge
weten op een accoordje te gooien.
Dat is in onze dagen een niet zoo vaak
voorkomend verschijnsel, dat bet niet eenige
aandacht verdient.
Zjjnbergen meer dan
Voorzitter werd be
noemd, was het leiden van den bond vrjj wat
eenvoudiger werk dan het thans bet geval ie.
Het is allereerst de invoering der even
redige vertegenwoordiging, die aan de orga
nisatie van het katholieke kiezerscorps een
geheel ander karakter gaf.
En dat ook hier menschenwerk aanwezig
ia, dat steeds voor verbetering vatbaar is,
bewjjst de instelling der commissie tot reor
ganisatie van den bond.
Gjj verwacht niet van mij, dat ik vooruit-
loopc op de voorstellen dier commissie.
Ik aent het beter bjj deze gelegenheid eeni
ge beschouwingen te wijden aan de plaats,
me de Nederlandsche katholieken in het
staatkundig leven innemen.
Indien wjj onbevangen de geschiedenis van
ons vaderland raadplegen, dan zien wjj dat
de ontwikkeling van bet katholicisme in Ne
derland voor een groot deel de geschiedenis
van onze natie vormt.
De katholieke geloofsverkondigers zijn in
ons vaderland de grondleggers van de chris
telijke beschaving. Haar door ons aller in
spanning in de toekomst te vervolmaken is
de taak, die wij met onze landgenooten ge
meen hebben.
Willen wjj katholieken die taak naar be-
hooren vervullen, dan is onder meer noodig,
dat onze staatkundige organisatie voldoe aan
de eischen, die wjj aan een nationale partij
mogen stellen.
Willen wq katholieken die taak naar be-
hooren vervullen, dan is onder meer noodig,
dat onze staatkundige organisatie voldoe aan
de eischen, die wij aan een nationale partij
mogen stellen.
Iedere katholieke kiezer vinde er bewe-
gingsmogelqkheid.
Is het noodig u, te wijzen op bet groote
belang van een goed georganiseerde groote
katholieke partij voor een parlementairen
rogeeriugsvorm gelijk wjj dien in ons land
kennen?
Met hare intellectueelen, ambtenaren, ar
beiders, werkgevers, middenstanders, boe
ren, kapitaalbezittenden en alle denkbare
gioepeeringen is zjj eene afspiegeling van
het volksleven zelf in zjjn geestelijke en
maatschappelijke geledingen.
In zulk een partjj wisselen de verscheiden
standen, klassen en beroepen hunne mcenin-
gen met elkaar uit, slijpen de verschillen
op elkander af, neemt de een van den ander
het goede over, vinden de tegenstellingen
elkander in waardeering en verzoening on
der een beter verlicht begrip over personen
en toestanden, welke zij zonder dezen om
gang niet aldus hadden leeren kennen.
Een op deze wijze evenwichtig gebouwde
partij zal ook bet evenwicht helpen bouwen
in de natie, welke in baar de sterks^ be
schermster van haar algemeene belangen
vindt.
Want indien een dergelijke groote partij
uiteenviel door onderlinge oneenigheid, dan
zouden die algemeene belangen weer bena
deeld worden en wellicht opgeofferd aan de
propaganda van nog enkele vooruitstrevende
en middenpartijen en andere groepeeringen
te meer.
Maar blijft die eenheid behouden, dan zal
onze partjj, die meer dan eenige andere in
getalsterkte en verscheidenheid van samen
stelling de natie weerspiegelt, baar eigea be
long uitdrukken in het algemeen belang.
Oök de Nederlandsche niet-katholiek moet,
indien hjj onbevangen |iet verleden onzer
katholieke partij nagaat, tot het besluit ko
men, dat wjj minder bevrediging van eigen
wenschen dan behartiging der algemeene be
langen zoeke.1.
Van onze partij geldt in het bijzonder, wat
ik reeds elders in een ander verband heb
opgemerkt.’
Hoe meer een politici» zich weet in te
denken in de verschillende behoeften der
doelen van ons volk, hoe gemakkelijker hem
d« behartiging van het algemeen belang
grootsten gemeenen deeler van particuliere
(individueele- en groeps-) belangen zal
vallen.
Ik geef het gaarne toe: De groote meer
derheid der Nederlandsche politieke partijen
beoogen het algemeen belang te dienen. Maar
ter linkerzijde mist men de veelzijdigheid van
onderdeden die rechts eigen is. Daar dient
zich de grootste partjj welbewust aan als
eene klassepartjj, dienende het klasse-belang
der arbeiders, terwjjl in de andere partijen
in meerdere of mindere mate het arbeiders
element ontbreekt.
Door den aard harer samenstelling zjjn de
drie partqen van rechts nationale groepee
ringen, wier leiders, wier vertegenwoordigers
in de openbare lichamen zich voortdurend
moeten oefenen in het beantwoorden van de
v
standen, waarmede ik persoonlijk in nauwer
verband sta, het algemeen belang?
Bjj het bljjvend samengaan van dergeljjke
in den waren zin des woords nationale par
tijen is *s lands belang het meest gebaat.
Indien daarvoor in de plaats souden treden
gioepeeringen naar stoffelijke belangen
tegenstelling tusschen de beboudsgezinden
van alle thans bestaande politieke partijen
eenerzjjds en de vooruitstrevenden van aBe
aadMijjda da» vrees ik, dat ons
politiek leven onherstelbaar schade zoude
Ijjtlen en levenseischen van den staat zouden
worden geschaad. Conservatisme in het
staatsbestuur, zonder bet tegenwicht van
vooruitstrevendheid, kan op den duur al
licht leiden tot revolutionnaire woelingen.
Sociale aspiraties van onbedachtzame, niet
uit alle deelen des volks samengestelde en
daai-door niet evenwichtige, politieke partijen
dreigen de financiën der openbare lichamen
in de war te sturen. En het zjjn vooral de
breede volksklassen, die het meeste belang
hebben bjj een richtig beheer der openbare
geldmiddelen.
Ook in anderen zin is onze katholieke par
tij een nationale partjj: ,de indeeling der
menschheid in volken is niet kunstmatig. Vol
ken vormen eer. gedeelte van de maatschap-
pjj-orde, door Gpd zelf gewild; zjj zjjn een
uitdriAking van de leidende Voorzienigheid
die, zooals het boek Genesis verklaart, de
landen volgens hun taalgebieden en familiën
in naties verdeelde. Een socialistisch minister
van onderwjjs, Jules Destrée, heeft geschre
ven „Que l’international présupposait des
nations et quo le fait nation avait un carao-
tfre de nécessité”. En toen Ramsay Mao
Donald in Engeland eerste minister was, ver
klaarde hjj in een rede: „Ik ben 'n overtuigd
en onbuigzaam nationalist. Ik eerbiedig de
nationale toestanden en nationale eigenaar
digheden. Nationalisme is niet agressief; na
tionalisme is zelfeerMediging en zjj die ejgen
aard het meest eerbiedigen, zjjn de beste
wenschen om dien van anderen tq eerbie
digen.”
Zeg ik teveel wanneer ik beweer, dat ook
in dezen zin de katholieke partjj eene natio
nale partjj is? Onze partjj erkent de ideële
waarde van onze onafhankelijkheid; door
baar zorg voor het algemeen belang wil zjj
de solidariteit van alle volksgenooten bevor
deren; hare sociale politiek is er op gericht,
zooveel mogeljjk de oorzaken weg te nemen,
welke tueseben de leden van ons volk onge
lijkheid scheppen en versterken ten aanzien
van hun ontwikkelingwoorwaarden; zjj wil
bovendien de baan vrijmaken voor de begaaf
den, opdat ieder Nederlander de gelegenheid
vinde om op de plaats te komen, waar hjj
naar zjjn vermogen tot den bloei van het ge
heel, tot de ontwikkeling van onze volks
kracht kan medewerken.
Nationaal, in den goeden, echt Nederland-
schen zin van het woord beteekent: Liefde
tot eigen volk. Zjj sluit broederlijke samen
werking met andere partqen en volken niet
uit, maar is, integendeel, voor nationale en
internationale samenwerking de eerste voor
waarde.
Welnu, in dezen zin mag de katholieke
partjj bjj uitnemendheid worden genoemd
eene nationale partjj.
Van haar is onze bond, onze kiezersorga-
nisatie een voornaam bestanddeel.
Is het wonder, dat ik voor de bekoring ben
bezweken, om ®et u, mjjne medebestuursle
den, leiding te geven aan onzen bond?
Al dwingen mjj de huidige omstandigheden
van het openbaar leven tot zekere terughou-
dennheid, met de hulp mjjner mede-bestuurs-
leden hoop ik nuttig werk te kunnen ver
richten in het belang van land en partjj.
Op u, mjjne heeren, leden van het bestuur,
van het dageljjkscb bestuur in de eer te plaats
doe ik een beroep. Ook in het openbaar lo
ven is eenzelvigheid gevaarlijk en nadeelig.
Ook daar geldt: Geef vertrouwen en het zal
u worden teruggeschonken.
Wilt, zbo vraag ik u, wanneer gjj het bjj
onze besprekingen met uwen voorzitter niet
eens zjjt vooral dan, zoude ik willen zeg
gen hem uwe meening niet onthouden.
Tot allen, die in de katholieke partij eene
plaats van beteekenis innemen, bestuurders
van kring-- en van plaatseljjke kiezereorga-
ni.-atiee, van pro;>agandaclube en dergeljjke
vereenigrngen, voorlichters van de openbare
meening door het geschreven en het gespro
ken woord tot hen allen een dringend ver
zoek om steun.
Moge onder Gods zegen ons aller arbeid
I strekken tot meerderen bloei van onzen bond.
Zoodra het spontaan applaus, dat op deze
rede volgde, was verstomd, sprak mr. Heer-
kens Thjjssen den scheidenden en nieuwbe-
noemdeu voorzitter toe.
Door den afgevaardigde van Dordrecht
werd hierna het woord gevoerd om hulde te
brengen aan mevr. Van Wjjnbergen, die zich
ook zooveel opofferingen heeft getroost voor
den Bond van Kieskringsorganisaties (ap
plaus).
De gelegenheid werd hierna geopend tot
het stellen' van vragen.
De algevaardigde van Dordrecht wenschte
do aandacht der Kamerleden te vestigen op,
de noodzakelijkheid van belastingsverlaging.
Spr. wenschte verder, dat de landbouworga
nisaties door subsidies worden gesteund en
dat zal worden aangedrongen op een sneller
afhandelen van bezwaarschriften tegen be
lastingaanslagen.
De Voorzitter antwoordde, dat de aandacht,
waarmede de aanwezige Kamerleden naar de
wenschen van den afgevaardigde hadden ge
luisterd, voldoende waarborg was om aan te
nemen, dat er rekening mede gehouden zal
worden.
Do afgevaardigde van Helder beval de
middenstandsparagraaf in de bijzondere aan
dacht der Kamerleden aan. In het bijzonder
wenschte hjj, dat tegen de vliegende winkels I
sou worden opgelreden.
De Voorzitter merkte op, dat ten aanzien
van de vMegeodo wiebeM zeeda voor een deel
„De Residentiebode” schrjjft:
Dit heeft Donderdagavond Minister Koo
ien gegeven aan het groote diner, dat de Re-
geeriug aan de leden van de conferentie tot
bescherming van den Industrieelen Eigen
dom aanbood in het restaurant „De Twee
Steden (te ’s Gravenhage).
Daar waren aanwezig behalve de leden van
den ministerraad en de gedelegeerden dezer
conferentie, bjjna het voltallige corps diplo
matique, de burgemeesters onzer drie groote
steden en verder eenige boogwaadigheidsbe-
klecders in den lande.
Terwjjl dit druk converseeiende gezel
schap, waarbij baast alle beschaafde talen
der wereld beluisterd werden, zich aan de
rqk voorziene tafels begaf, klonk plotseling
de bel van den voorzitter der tafel. Minister
Kooien.
Men keek even op, niet vermoedende wat
dit ongewone signaal nog vóór de tafel be
gonnen was beduidde. Maar veel tjjd voor
verbazing was er niet, want de heldere stem
van den katholieken minister klonk reeds
door de groote zaal en in de Fransohe taal
verzocht hjj een oogenblik stilte om ieder
gelegenheid te geven voor een kort gebed.
En meteen gaf de Minister het voorbeeld,
maakte een kruisteeken en bad. Zjjn voor
beeld werd onmiddelljjk door velen gevolgd,
onder de diplomaten en gedelegeerden en
andere gasten maakten velen het kruistee
ken en ook anderen vouwden de handen voor
een kort en stil gebed.
Wjj hebben, voor zoover wjj ons kunnen
herinneren aan een officieel cverheidsdiner
iets dergeljjks nog niet mecgemaakt; het
werd om welke reden dan ook, meestal ver
geten.
Minister Kooien heeft Donderdagavond
met die gewoonte willen breken en een voor
beeld willen geven, hoe het hoort.
Dezo daad van een móeic en flinke over
tuiging zal in breede kriiigen van ons volk
dankbaar worden toegejuicht en we mogen
do verwachting uitspreken, dat dit voorbeeld
ook door anderén, ook al is men zelf niet
geloovig, zal worden nagovolgd. Maar ook
zal dit voorbeeld van Minister Kooien een
prikkel zjjn voor zoovele katholieken, die
door een laffe vrees pf een veroordcelens-
waardige liberaliteit meenen in openbar-)
gelegenheden in gezelschap van niet-katho-
lieken hun gebed voor en na tafel te mo
gen verzuimen.
iju eerste woord in deze vergadering zjj
AOèudng tot voorzitter van uwen bond.
Waar ik dat voorzitterschap ga overne
men van uwea scheidenden voorzitter,