„ONS BLAD’1 Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon: UIT DE PERS. Een mooi voorbeeld. Advertentieprijs» Hs-f 1.25; elke regel meer f 0.25; VedMQ 75; Rubriek .Vraag en aanbod" b| v« Vin 1—5 r per regel f uitbetaling per plaatsing f 0.60 f 400,—, f 200,—, f 1OO,—f 60, BUITENLAND. r isrrrmgBM AbonnonwnteprQM per kwartaal voor Alkmaar t Foor buiten Alkmaar I 2 85 Met Oeflluzfreerd Zondagsblad O 60 f booger. N« W3 P06TG1R0 io«6X Maumdag Novemaber postgiro 19e JMunaag all* abonnéa wordt op aanvrag* gratis een poli» verstrekt welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500, ALGEMEENE BOND VAN R. K. RlJKSKIESKRING- ORGANISATIES IN NEDERLAND. 1 hem in het belang onzer zaak deze schittb- Wat eischt ook voor de rangen en e cauaUofklt ADMINISTRATIE No. 4SS REDACTIE No. S3S vele door v c rrich t. Toen de heer Van Wi tien jaren geleden tot aan de verlangens van den middenstand wordt tegemoet gekomen. Voor het overige zullen de Kamerleden de middenstandspara- giaaf niet uit hun geheugen verliezen. Door een anderen afgevaardigde van Hel der werden nog inlichtingen gevraagd, om trent de by de verkiezingen gevolgde metho des van propageernig van het politiek advies. Mr. Leesberg gaf in overweging deze aan gelegenheid in het bestuur onder de oogen te zien. De voorzitter slot hierna onder dankzeg ging de vergadering met den Chriateljjken groet. HET COMPLOT TEGEN MUSSOL INT. Er zijn te Rome eenige personen gearres teerd verdacht van medeplichtigheid in hei complot tegen Mussolini. NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD De Italiaansche corespondent van de „Dal ly Herald” meldt, dat er geen twjjfel kan be staan, dat het complot tegen Mussolini doo de, Italiaansche geheime politie in scène is gezet om de vakvereenigingen en de socia listen met één slag te kunnen vernietigen. Nadat te Triest de tij ling was bekend ge worden van de aanslag op Mussolini dron gen daar ongeveer 120 fascisten het redactie- gebouw binnen van een Sloveensch blad, en vernielden het gebouw. Toen men van het gebeurde kennis kreeg in Laibach, stroom de daar een Sloveensche menigte samen voor het Italiaansche consulaat en ging zich te buiten aan scheldwoorden tegen 't fascisme en tegen Mussolini. Naar de „Pepolo Di Roma” bericht, is te Napels de broeder van generaal Capello, oud-directeur der postenjen, ter beschikking der justitie gesteld. Verder hebben in Genna 8 arrestaties plaats gehad, waaronder die van twee zeer bekende doktoren. Dertig an dere personen worden ter beschikking der justitie gehouden. Toen Donderdagmiddag de tijding bekend werd van den aanslag, die daags tevoren, Jen derden verjaardag van den fascisten opmarsen naar Rome en het overwinningsfee t, op Mus solini zou zjjn gepleegd, als groote waak zaamheid dit niet verhinderd had, begaf een enorme menschenmenigte zich naar het Co- lonnaplein, waar zjj begon te roepen, dat Mussolini zich op het balcon vati het paleis Chigi moest vertoonen. Van alle kanten weerklonk de krcot „Leve Mussolini! Wjj eischen het hoofd van Zaribori!” De geestdrift' steeg ten top, toen de „duce” omringd van de leden van het kabinet, op het baacon verscheen. Mussolini, vriéndelijk glimlachend, begon eerst zwijgend de gewel dige menschenmenigte te monsteren. Toen de stilte was teruggekeerd, sprak hij met krachtige stem en op elk woord nadruk leg gend als volgt: „Volk van Rome, ik dank u voor deze ont roerende manifestatie van broederlijke sym pathie. In uw kreten uit zich uw ziel, in uw hartstocht zie ik uw geest van discipline, (toejuichingen.) Gij voelt, dat, zoo ik op dit balcon zou neergeschoten zijn, niet een tyran, maar de dienaar van het Italiaansche volk zou ge troffen zjjn. (herbaalde toejuichingen). De regeering heeft alle maatregelen geno men en zal de maatregelen nemen, die noo- dig zijn om de vijanden van het regime er van te overtuigen, dat er nieta meer voor hen valt uit te richten, (toejuichingen.) Maar ik verlang, dat er geen enkele nutte- looze wanordelijkheid plaats grijpe, dat er geen enkele individueele gewelddadigheid geschiede. "Belooft ge mij dit?” Het volk schreeuwde: Ja!” Mussolini vervolgde: „Dit antwoord be wijst, dat gij u uw verantwoordelijkheid en de burgerlijke discipline bewast zqt. De we reld moet een prachtig bewijs zien, dat er ©enerzijds slechts kleine minderheden zjjn van onverzoelijke fanatici en dat aan den an deren kant staan alle gewetensvolle burgers, de enorme meerderheid van hst Italiaansche volk. Ik ben er zeker van, ik zeg zeker, dat mij de bitterheid zult besparen, verschillen feiten te moeten lezen, ,die op deze schitt rende volksmanifestatie een schaduw zonden werpen. (Toejuichingen.) Ik wil het niet en ik zal het niet zien gebeuren.” De menigte schreeuwde: „Neen! Neen!" „Ik begrijp heel goed”, zoo vervolgde Mus solini, „uw geestesgesteldheid, uw veront waardiging. Op dezen dag van de heilige overwinning van heel het Italiaansche volk kan men niet denken aan een afschuweljjke en afgrjjselijke daad. Maar gjj cn ik, wjj zjjn bereid, onzen opmarsch onverbiddelijk te ver- volgen, (toejuichingen.) Wjj'zullen alle hinderpalen omverweerpen, zij mogen van politieke groepen komen, of van hen, die misdadige handen van wapens voorzien, (toejuichingen.) Het regime is op een onverwoestbare ba sis gegrondvest. Gij weet, dat men bezig is, alle centra van anti-natl<male besmetting te zuiveren, (toejuichingen.) Maar zulks is alleen dc taak van de fas cistische regeering, die, op dit oogenblik reeds de noodige maatregelen getroffen heett en nog andere maitregelen zal nemen, (toe juichingen.) De menigte schreeuwde weer: „Ja!" Mussolini ging voort: „Dezo volksmatjifes- tatie is de beste compensatie voor de droef heden vau dit uur. Laten wjj onzen weg ver volgen. Niemand kan ons tegenhouden. Wi“ zullen, weest er zeker van. het einddoel be reiken. Leve het fascisme! Leve Italië!" Eindelooze toejuichingen volgden op Mus solini’s rede. DE FRANSCHEN IN SYRIë. Volgens Engelscbe berichten zjjn de Fran- echo troepen rond Damascus in ernstige ge» vechten gewikkaM met de opdringeude Dru, ■en. De Pransche militaire autoriteiten hebben la geheel Syrië weger» mtweljjke caMetrofglt gebeuxteaissen de eensuur iageeteld. De rede van Barop van Wijnbergen werd hartelijk toegejuicht. De secretaris, mr. Fr. T o u 1 i n g s, deel de, nadat besloten was telegrammen te zen den aan Z. D. H. den Aartsbisschop van Utrecht en aan H. M. de Koningin, mede, dat bericht van verhindering was gezonden door den Voorzitter der Eerste Kamer, de minis ters Lambopy en Bongaerts, de Kamerleden mr. Aalberse, mr. Van Lanschot, Dobbel- mann, H. Hermans, Fleskens en dr. Korten horst. De Voorzitter der Eerste Kamer bracht in zjjn schrijven hulde aan den aftredenden bondsvoorzitter. Aan de orde kwam hierna de verkiezing van een voorzitter ingevolge art. 6 van het Bondsreglement. De beer W. Nieuwenhuis, Amsterdam heeft geen bezwaar tegen den candidaat door bet bestuur voorgesteld al wenscht hjj een klein voorbehoud te maken. Liever had hjj, nadat de commissie Kooien lu-ar rapport heeft uitgebracht, de bezetting van bet voorzitterschap aan de orde gesteld gezien. In zekeren zin acht spr. zich geluk kig de eerste te mogen zijn om een woord van afscheid, hulde en dank aan den aftre denden voorzitter te richten. Wanneer eenmaal de geschiedenis zal ge schreven worden van onzen tijd, dan zal, zegt spr., onder de namen der groote mannen die van baron Van Wjjnbergen grooten roem dragen. (Applaus). De heer J. B. v a n D ij k uit Amsterdam wenschte te spreken als oudste der aanwezi-* ge Kamerleden, die hier als gasten aanwezig zijn en deze gelegenheid buitengewoon ge schikt achten om dank te brengen voor de verleende gastvrijheid. D r. A. C. A. Hoffmann, loeiden, bracht hulde aan den arbeid door den heer Van Wijnbergen verricht vooral door bet schrijven van artikelen die steeds op bet juiste moment aangavon, welke houding moest worden aangenomen. De heer Van Wijnbergen bracht aan do drie sprekers diepgevoeldeu dank. Bij het eindigen van do 10 jaren die spr. met het presidium was belast, wenscht hjj nog een mededeeling te doen. ITet presidium van een organisatie als deze is geen eenvou dige zaak wegens de groote verantwoorde lijkheid. Altoos is spr. in zijn openbaar leven spe ciaal in de tien jaren van het bestuur van den bond, bij het vervullen van zjjn taak in dachtig geweest den raad die hem gegeven werd door dr. Schaepman: Onthoud één ding. Luister altjjd naar datgene wat de bisschop pen willen, maar tracht ook te luisteren naar den minsten wensch der bisschoppen. Wees kinderlijk gehoorzaam aan het episcopaat. Vervolgens had de stemming voor een nieuwen Voorzitter plaats. Uitgebracht werden 50 stemmen, waarvan 45 op jhr. mr. Ch, Rujjs de BeerenbrOuck, 2 op mr. J. R. H. van Schaik, 1 op dr. H. Mol ler, 1 op W. Nieuwenhuis en een stem blan co. Deje mededeeling verwekte een algemeen langdurig applaus. De Voorzitter schorste hierop de ver gadering. Na een pauze van ongeveer een kwartier werd de vergadering heropend en werd de nieuw gekozen Voorzitter onder geestdriftige toejuichingen door een tweetal bestuursleden de vergaderzaal binnengeleid. Zoodra de heer Ch. Rujjs de Beerenbrouck den voorzittersstoel had ingenomen, sprak de heer Van Wjjnbergen hem als volgt toe: De vergadering heeft zoo even u gekozen tot voorzitter van den Algemeenen Bond van R. K. Rjjkskieskringorganisaties. Mag ik daarmee op de eerste plaats den bond geluk- wenschen, daarnaast past een harteljjk woord van gelukwensch aan u. Onnoodig is bet, u te schetsen de beteekenis en het be lang van den bond en zijn presidium. Gjj kent ze te zeer van nabjj. Dat gjj het voorzitterschap van den bond aanvaardt op den dag dat de Kerk het feest van St. Wlllibrordus viert, mag als een ge lukkig teeken worden begroet. Laat ik u persoonlijk dank zeggen voor de bereidwilligheid waarmede gjj het presidium 9p u wilt nemen. Persoonlijk doet het mij goed het presidium te mogen afstaan aan u, dien ik reeds zoo lang als vriend waardeer en op wien ik in de afgeloopen 10 jaren nooit tevergeefs een beroep heb gedaan. Met den wensch, dat onder Gods zegen de taak door u mag worden aanvaard, ver zoek ik.u uit mjjne handen den voorzitters hamer te willen overnemen (applaus). De heer Ruys de Beerenbrouck nam den hamer over en sprak daarop als volgt: Mijn eerste woord in deze vergadering zjj or een van welgemeenden dank voor de bet- W aar xk dat voorzitterschap ga men van uwea scheidenden voorzitter, ver- van‘c gÜ mij in te stemmen met de woorden van dank tot hem gesproken voor den groo- «®n Over, de onbegrensde zelfopoffering ge- >*ren den gèlegd. Niet licht aal vergeten worden Het „Hdbd.” schrijft onder den titel „De man, die den moed had”: De maaltijd, dien de regeering heeft aan geboden aan de leden*van- de conferentie van den Industrieelcn Eigendom, werd gepresi deerd door Minister Kooien. Daar was een groot internationaal gezel schap bijeen, bok het corps diplomatique, al lerlei autoriteiten in staat en gemeente en dit gezelschap, zoo lezen wij in de „Residen tiebode” keek even vreemd op, toen nog vóór den aanvang van den maaltjjd de voor- zittersbel klonk. In de aldus verworven stilte hoorde men de stem van den heer Kooien, die in het Fransch enkele oogenblikken stilte ver zocht, om dengenen die dit wenschten gele genheid te geven tot een kort gebni. Ook hun voor wie godsdienst eeazaak is van de binnenkamer, moet dit gebaar sym pathiek zjjn geweest, De minister was zich natuurlijk ten volle bewust, dat onnadenken den dit breken met een gewoonte mip of meer bespotteljjk jouden vinden, misschien zelfs hebben gespot over „poppenkasterjj”, toen de minister zelf voor het gebed het kruis- teeken maakte. Dat heeft hem evenwel niet belet voor zijn overtuiging uit te komen. In dat opzicht kunnen velen ook van onze geestverwanten van den heer Kooien iets leeren. Wjj hebben vooral in liberalen kring nog al eens den „défaut” van een goede qua- liteit. Wjj drjjven de verdraagzaamheid soms zoover, dat het zelfverloochening wordt. Dat maakt wel eens den indruk althans van laf heid. Daartegenover steekt de houding van den heer Kooien in dit geval gunstig af. Hjj had den moed uit te komen voor zjjn overtniging, op een tjjdstip en bij een gele genheid, dat menigeen het maar gemakke- Ijjker zou hebben gevonden het met zjjn ge weten op een accoordje te gooien. Dat is in onze dagen een niet zoo vaak voorkomend verschijnsel, dat bet niet eenige aandacht verdient. Zjjnbergen meer dan Voorzitter werd be noemd, was het leiden van den bond vrjj wat eenvoudiger werk dan het thans bet geval ie. Het is allereerst de invoering der even redige vertegenwoordiging, die aan de orga nisatie van het katholieke kiezerscorps een geheel ander karakter gaf. En dat ook hier menschenwerk aanwezig ia, dat steeds voor verbetering vatbaar is, bewjjst de instelling der commissie tot reor ganisatie van den bond. Gjj verwacht niet van mij, dat ik vooruit- loopc op de voorstellen dier commissie. Ik aent het beter bjj deze gelegenheid eeni ge beschouwingen te wijden aan de plaats, me de Nederlandsche katholieken in het staatkundig leven innemen. Indien wjj onbevangen de geschiedenis van ons vaderland raadplegen, dan zien wjj dat de ontwikkeling van bet katholicisme in Ne derland voor een groot deel de geschiedenis van onze natie vormt. De katholieke geloofsverkondigers zijn in ons vaderland de grondleggers van de chris telijke beschaving. Haar door ons aller in spanning in de toekomst te vervolmaken is de taak, die wij met onze landgenooten ge meen hebben. Willen wjj katholieken die taak naar be- hooren vervullen, dan is onder meer noodig, dat onze staatkundige organisatie voldoe aan de eischen, die wjj aan een nationale partij mogen stellen. Willen wq katholieken die taak naar be- hooren vervullen, dan is onder meer noodig, dat onze staatkundige organisatie voldoe aan de eischen, die wij aan een nationale partij mogen stellen. Iedere katholieke kiezer vinde er bewe- gingsmogelqkheid. Is het noodig u, te wijzen op bet groote belang van een goed georganiseerde groote katholieke partij voor een parlementairen rogeeriugsvorm gelijk wjj dien in ons land kennen? Met hare intellectueelen, ambtenaren, ar beiders, werkgevers, middenstanders, boe ren, kapitaalbezittenden en alle denkbare gioepeeringen is zjj eene afspiegeling van het volksleven zelf in zjjn geestelijke en maatschappelijke geledingen. In zulk een partjj wisselen de verscheiden standen, klassen en beroepen hunne mcenin- gen met elkaar uit, slijpen de verschillen op elkander af, neemt de een van den ander het goede over, vinden de tegenstellingen elkander in waardeering en verzoening on der een beter verlicht begrip over personen en toestanden, welke zij zonder dezen om gang niet aldus hadden leeren kennen. Een op deze wijze evenwichtig gebouwde partij zal ook bet evenwicht helpen bouwen in de natie, welke in baar de sterks^ be schermster van haar algemeene belangen vindt. Want indien een dergelijke groote partij uiteenviel door onderlinge oneenigheid, dan zouden die algemeene belangen weer bena deeld worden en wellicht opgeofferd aan de propaganda van nog enkele vooruitstrevende en middenpartijen en andere groepeeringen te meer. Maar blijft die eenheid behouden, dan zal onze partjj, die meer dan eenige andere in getalsterkte en verscheidenheid van samen stelling de natie weerspiegelt, baar eigea be long uitdrukken in het algemeen belang. Oök de Nederlandsche niet-katholiek moet, indien hjj onbevangen |iet verleden onzer katholieke partij nagaat, tot het besluit ko men, dat wjj minder bevrediging van eigen wenschen dan behartiging der algemeene be langen zoeke.1. Van onze partij geldt in het bijzonder, wat ik reeds elders in een ander verband heb opgemerkt.’ Hoe meer een politici» zich weet in te denken in de verschillende behoeften der doelen van ons volk, hoe gemakkelijker hem d« behartiging van het algemeen belang grootsten gemeenen deeler van particuliere (individueele- en groeps-) belangen zal vallen. Ik geef het gaarne toe: De groote meer derheid der Nederlandsche politieke partijen beoogen het algemeen belang te dienen. Maar ter linkerzijde mist men de veelzijdigheid van onderdeden die rechts eigen is. Daar dient zich de grootste partjj welbewust aan als eene klassepartjj, dienende het klasse-belang der arbeiders, terwjjl in de andere partijen in meerdere of mindere mate het arbeiders element ontbreekt. Door den aard harer samenstelling zjjn de drie partqen van rechts nationale groepee ringen, wier leiders, wier vertegenwoordigers in de openbare lichamen zich voortdurend moeten oefenen in het beantwoorden van de v standen, waarmede ik persoonlijk in nauwer verband sta, het algemeen belang? Bjj het bljjvend samengaan van dergeljjke in den waren zin des woords nationale par tijen is *s lands belang het meest gebaat. Indien daarvoor in de plaats souden treden gioepeeringen naar stoffelijke belangen tegenstelling tusschen de beboudsgezinden van alle thans bestaande politieke partijen eenerzjjds en de vooruitstrevenden van aBe aadMijjda da» vrees ik, dat ons politiek leven onherstelbaar schade zoude Ijjtlen en levenseischen van den staat zouden worden geschaad. Conservatisme in het staatsbestuur, zonder bet tegenwicht van vooruitstrevendheid, kan op den duur al licht leiden tot revolutionnaire woelingen. Sociale aspiraties van onbedachtzame, niet uit alle deelen des volks samengestelde en daai-door niet evenwichtige, politieke partijen dreigen de financiën der openbare lichamen in de war te sturen. En het zjjn vooral de breede volksklassen, die het meeste belang hebben bjj een richtig beheer der openbare geldmiddelen. Ook in anderen zin is onze katholieke par tij een nationale partjj: ,de indeeling der menschheid in volken is niet kunstmatig. Vol ken vormen eer. gedeelte van de maatschap- pjj-orde, door Gpd zelf gewild; zjj zjjn een uitdriAking van de leidende Voorzienigheid die, zooals het boek Genesis verklaart, de landen volgens hun taalgebieden en familiën in naties verdeelde. Een socialistisch minister van onderwjjs, Jules Destrée, heeft geschre ven „Que l’international présupposait des nations et quo le fait nation avait un carao- tfre de nécessité”. En toen Ramsay Mao Donald in Engeland eerste minister was, ver klaarde hjj in een rede: „Ik ben 'n overtuigd en onbuigzaam nationalist. Ik eerbiedig de nationale toestanden en nationale eigenaar digheden. Nationalisme is niet agressief; na tionalisme is zelfeerMediging en zjj die ejgen aard het meest eerbiedigen, zjjn de beste wenschen om dien van anderen tq eerbie digen.” Zeg ik teveel wanneer ik beweer, dat ook in dezen zin de katholieke partjj eene natio nale partjj is? Onze partjj erkent de ideële waarde van onze onafhankelijkheid; door baar zorg voor het algemeen belang wil zjj de solidariteit van alle volksgenooten bevor deren; hare sociale politiek is er op gericht, zooveel mogeljjk de oorzaken weg te nemen, welke tueseben de leden van ons volk onge lijkheid scheppen en versterken ten aanzien van hun ontwikkelingwoorwaarden; zjj wil bovendien de baan vrijmaken voor de begaaf den, opdat ieder Nederlander de gelegenheid vinde om op de plaats te komen, waar hjj naar zjjn vermogen tot den bloei van het ge heel, tot de ontwikkeling van onze volks kracht kan medewerken. Nationaal, in den goeden, echt Nederland- schen zin van het woord beteekent: Liefde tot eigen volk. Zjj sluit broederlijke samen werking met andere partqen en volken niet uit, maar is, integendeel, voor nationale en internationale samenwerking de eerste voor waarde. Welnu, in dezen zin mag de katholieke partjj bjj uitnemendheid worden genoemd eene nationale partjj. Van haar is onze bond, onze kiezersorga- nisatie een voornaam bestanddeel. Is het wonder, dat ik voor de bekoring ben bezweken, om ®et u, mjjne medebestuursle den, leiding te geven aan onzen bond? Al dwingen mjj de huidige omstandigheden van het openbaar leven tot zekere terughou- dennheid, met de hulp mjjner mede-bestuurs- leden hoop ik nuttig werk te kunnen ver richten in het belang van land en partjj. Op u, mjjne heeren, leden van het bestuur, van het dageljjkscb bestuur in de eer te plaats doe ik een beroep. Ook in het openbaar lo ven is eenzelvigheid gevaarlijk en nadeelig. Ook daar geldt: Geef vertrouwen en het zal u worden teruggeschonken. Wilt, zbo vraag ik u, wanneer gjj het bjj onze besprekingen met uwen voorzitter niet eens zjjt vooral dan, zoude ik willen zeg gen hem uwe meening niet onthouden. Tot allen, die in de katholieke partij eene plaats van beteekenis innemen, bestuurders van kring-- en van plaatseljjke kiezereorga- ni.-atiee, van pro;>agandaclube en dergeljjke vereenigrngen, voorlichters van de openbare meening door het geschreven en het gespro ken woord tot hen allen een dringend ver zoek om steun. Moge onder Gods zegen ons aller arbeid I strekken tot meerderen bloei van onzen bond. Zoodra het spontaan applaus, dat op deze rede volgde, was verstomd, sprak mr. Heer- kens Thjjssen den scheidenden en nieuwbe- noemdeu voorzitter toe. Door den afgevaardigde van Dordrecht werd hierna het woord gevoerd om hulde te brengen aan mevr. Van Wjjnbergen, die zich ook zooveel opofferingen heeft getroost voor den Bond van Kieskringsorganisaties (ap plaus). De gelegenheid werd hierna geopend tot het stellen' van vragen. De algevaardigde van Dordrecht wenschte do aandacht der Kamerleden te vestigen op, de noodzakelijkheid van belastingsverlaging. Spr. wenschte verder, dat de landbouworga nisaties door subsidies worden gesteund en dat zal worden aangedrongen op een sneller afhandelen van bezwaarschriften tegen be lastingaanslagen. De Voorzitter antwoordde, dat de aandacht, waarmede de aanwezige Kamerleden naar de wenschen van den afgevaardigde hadden ge luisterd, voldoende waarborg was om aan te nemen, dat er rekening mede gehouden zal worden. Do afgevaardigde van Helder beval de middenstandsparagraaf in de bijzondere aan dacht der Kamerleden aan. In het bijzonder wenschte hjj, dat tegen de vliegende winkels I sou worden opgelreden. De Voorzitter merkte op, dat ten aanzien van de vMegeodo wiebeM zeeda voor een deel „De Residentiebode” schrjjft: Dit heeft Donderdagavond Minister Koo ien gegeven aan het groote diner, dat de Re- geeriug aan de leden van de conferentie tot bescherming van den Industrieelen Eigen dom aanbood in het restaurant „De Twee Steden (te ’s Gravenhage). Daar waren aanwezig behalve de leden van den ministerraad en de gedelegeerden dezer conferentie, bjjna het voltallige corps diplo matique, de burgemeesters onzer drie groote steden en verder eenige boogwaadigheidsbe- klecders in den lande. Terwjjl dit druk converseeiende gezel schap, waarbij baast alle beschaafde talen der wereld beluisterd werden, zich aan de rqk voorziene tafels begaf, klonk plotseling de bel van den voorzitter der tafel. Minister Kooien. Men keek even op, niet vermoedende wat dit ongewone signaal nog vóór de tafel be gonnen was beduidde. Maar veel tjjd voor verbazing was er niet, want de heldere stem van den katholieken minister klonk reeds door de groote zaal en in de Fransohe taal verzocht hjj een oogenblik stilte om ieder gelegenheid te geven voor een kort gebed. En meteen gaf de Minister het voorbeeld, maakte een kruisteeken en bad. Zjjn voor beeld werd onmiddelljjk door velen gevolgd, onder de diplomaten en gedelegeerden en andere gasten maakten velen het kruistee ken en ook anderen vouwden de handen voor een kort en stil gebed. Wjj hebben, voor zoover wjj ons kunnen herinneren aan een officieel cverheidsdiner iets dergeljjks nog niet mecgemaakt; het werd om welke reden dan ook, meestal ver geten. Minister Kooien heeft Donderdagavond met die gewoonte willen breken en een voor beeld willen geven, hoe het hoort. Dezo daad van een móeic en flinke over tuiging zal in breede kriiigen van ons volk dankbaar worden toegejuicht en we mogen do verwachting uitspreken, dat dit voorbeeld ook door anderén, ook al is men zelf niet geloovig, zal worden nagovolgd. Maar ook zal dit voorbeeld van Minister Kooien een prikkel zjjn voor zoovele katholieken, die door een laffe vrees pf een veroordcelens- waardige liberaliteit meenen in openbar-) gelegenheden in gezelschap van niet-katho- lieken hun gebed voor en na tafel te mo gen verzuimen. iju eerste woord in deze vergadering zjj AOèudng tot voorzitter van uwen bond. Waar ik dat voorzitterschap ga overne men van uwea scheidenden voorzitter,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1925 | | pagina 1