„ONS BLAD” Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon: II Mo »<J3 H SCHOOHHOYBM en X* FEUILLETON. DE GEHEIMZINNIGE MOORD. W01IVUIMBICHTIVG LaNMESIRAAT too - teLKMAArc I' Vryd»£ «O Mevemftcr 1035 postgiro imsm. IGe Jaargang Abonnementsprijs i <her riwtsal voor Alkmaar 1— /oor bui<en Alkmrar f 2 8S Met Oefllustreerd Zondagsblad 0(50 f hoog er. tan alle abonnés wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,-. f 200 t 1OO,—f 6O~-',T~35~,f Van 1—5 regeh t 1.25; elke regel meer f 0.25; Vecteaf per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod* b| vos uitbetaling per plaatsing f 0.60 BRIEVEN UIT FRANKRIJK. ONFUST EN ONZEKERHEID HEERSCHEN OVER FRANKRIJK. BUITENLAND. Arme Vervolgden. UIT OF PERS. Het Gezantschap van den Paus niet opgeheven. I POSTGIRO 1MM3. be- er (Wordt rervelgdj ADMINISTRATIE No. 439 REDACTIE No. Ml bjj een bezoek verheugd was hou- i be- giste. Lovell zjjne ware meeniug verraden jesteld is. Een hard- 't de longen aange- hartkwaal gekomen fe. Vanwege den n>ogen leeftijd van de patience xjj wordt 1 Decern- ber 81 jaar wordt de toestand als kritiek beschouwd. NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD Wat in oorlogsjaren mogelijk wak, schijnt onbereikbaar in tyd vaa vrede. Men is vergeten dat „1” Union fait la for ce” en wil niet inzieft, dat een volk, in zich verdeeld, ten ondergang is gedoemd Mr. P. v. Parijs, 18 November 1925. Zet bovenaan op Uw verlang- llja |o oen -yen oi.ze ktelno MoBhalijea bjj het voorstellen van zijn amendement re kening moeten houden, zooal niet uit defe rentie voor Z. H. den Paus, dan toch Alt eerbied voor de Koningin. Om dit goed te maken, zal hij met een initiatief-voorstel moeten komen, waarbij hij voorstelt gelden te voteeren ter bekostiging van het Gezantschap bjj den Paus, voor zoo lang als de Koningin het niet heeft opge heven! O Kersten! In welk een galei hebt gij u begeven! toren, meldt, dat de Engelsehe Koningin- moeder Alexandra? de weduwe van Koninz ■Eduard VII, ernstig on gi - nekkige broncMüs Weeft tast, waarbij nojfWi ernstige aanval van een trachten te geven. Geldverspilling iuvfi op groote schaal plaats gevonden, niet het minst in de verwoeste gebieden. De strijd in de koloniale landen Syrië en Marokko heeft nieuwe offers, geldeiuke en HEVIG GEVECHT IN DE 1TALIAANSCHB KAMER. De zitting van de Itaiiaanscho Kamer van gisteren begon met de reed, verwacnte bot sing tusschcn de fascisten en hun tegenstan ders. Van deze laatsten waren alleen je com munisten verschenen, uit wier naam Maffi een verklaring trachtte af te leggen, l\«en njj begon: „De Kamer -demonstratie van gu'ereu is uiet in overeenstemming met de gevoelens van de meerderheid van het land, «prong Fkrinacci onmiddeUjjk op, stortte ztcn op Maffi en schreeuwde: „Dat verdient de Ducti niet! waarbij *ÜQ vuist op Maffi liet neer dalen. Maffi trachtte zich te verdedigen, maar reeds waren ongeveer 20 fascisten van hun zetels opgesprongen en lieten een regeu vau slagen, slompen en trappen op Maifi' neer- komen. De communist Repossi werd van de trappen in de zaal afgesleept. Daarop wer den Maffi en Repossi in den nek gegrepen en terwijl men hen voortdurend afranselde, naar buiten gesleurd. Het tumult hield rat op, toen Mussolini de zaal betrad. De voorzitter van do Kamer, die tot dusverre niet had in gegrepen, waarschuwde toen de oppositie voortaan de gevoelens van de ineerdeiheid vau het Huis niet te kwetsen. Intusschen wilde de communist Picelli, die zich had verlaat, bet parlementsgebouw bin nenkomen. Hjj werd echter herkend en op straat met knuppels afgoraoseld, zoodat bjj in een ziekenhuis moest worden opgenomen. De Popolari hebben ingevolge de bedreigin gen der fascistische partij er van afgezien naar het parlement terug te keeren m net incident van beden toont aan, dat zij gelijk hadden. Dok een journalist, die protesteerde tegen de ruwe Ao verton tiepniu vigo gewoonten van den bankier gewaagde, dat -leze niet tot zijn boezem vrienden be hoorde; en toén hij vervolgens ’t rechtsgeding van Winchester op het tapijt bracht, trok ”t zijne aandacht, dat LoveU Walter’s onschuld niet bepleitte, en zich in zeer raadselachtige bewoordingen over den vcnnoedelijken moor denaar uitliet. Door ieder ander zou dit wel licht niet zijn opgemerkt, maar voor Austin die geheel met de zaak vervuld was, was elke uitdrukking van zjjnen vriend van gewicht. Weldra maakte het geen punt van twijfel bij hem uit, dat Lovell in de vermoedens deel de, die hij en Mathilda omtrent Henry Wal ter koesterden, en hij aarzelde niet hem te kennen te geven, dat hij zijne geheime ge-- dachte Toen zag, trachtte hjj Clement te doen gelooven, dat hij zich bedroog, maar deze beduidde hem dat dit vergeefsche moeite was, en ver sweeg ook niet, dat hij gelijke vermoedens koesterde. Hij deelde hem vervolgens de re den zijner komst mede, en verzocht dringend om zijn medewerking tot ontknooping van het geheimzinnige in deze zaak. „Gij hebt, Ui weerwil J van mij, mijne ge dachten geraden, Austin,” antwoordde Ar thur. „Maar die gedachten bewijzen op zich aolve evenmin iets, als uwe vermoedens en die van miss Wilmot. Doch al bewezen zjj ook nog veel, gtt moet mjj ten goede bou- vriend, dat ik wi*t kan medewerken om Wie zich aan een ander spiegelt, spiegelt zich zacht. Het is onbegrijpelijk dat Frankrijk de wijze les hiervan niet wil inzien. Een blik op '..et Duitschlaud van drie jaren geleden moest vol doende zjjn, de Regeering te doen begijjpen, welk een noodtoestand wordt geschapen door redding te zoeken bjj inflatie en kapitaalbef- fing. Want al worden beide niet met name genoemd in de financieele ontwerpen, geljjk zq thaus na een week van onbestemde en ver warde beraadslagingen aan de Kamer worueu voorgelegd; practisch zal bet er toch op neer komen. Wij zullen niet in beschouwingen treden over de financieele maatregelen van Paialevé, of liever van zijn socialistisch^ raadgevers, voor dat het parlement uitspraak heeft ge daan. Al schijnen de kansen momenteel gun stig «lat er in de Kamer een meerderheid voor zal worden gevonden, de onweerswolken -ijn niet van de'lucbt en niemand kan zeggen of bij de openbare behandeling, niet nieuwe voetangels en klemmen zullen worden geleg Het verlangen bjj sommige parlementsleden is te levendig in troebel water te visseben en zich 'n zetel in een eventueele concentratie- kabinet te veroveren, om niet door middel van amendementen roet in ’t eten te gooien dat 't kartel de belastingbetalende burgerij wil doen slikken. Dat de rechterzjjde.niet genegen is aan den leiband te loepen der linkscbe partijen, staat buiten kijf. Afgezien van politieke overwe gingen die er haar toe moeten drijven, zoo spoedig mogelijk den val van het kabinet Paiulevé te bevorderen, vindt de oppositie aanleiding genoog in de ontwerpei> zelf om een hardnekkig verzet te voeren. Niemand twijfelt er aan, ook niet bij de rechtsche j>ar- tjjeii, dat zware geljelijke offers dienen ge vraagd om de berooid- schatkist aan te vul len. Maar de middelen die daartoe worden voorgemeld dragen 'n ergelijk demagogisch karakter: bieden zoo weinig zekerheid de fi nancieels crisis er door op te losset., dat oór stemmen zou beduiden, een geraken van de Scylla in de Charybdis. En de stemming in den Senaat is dermate ngunstig dat, zelfs indien de Kamer haar goedkeuring aan de ontwerpen hecht, de kans >p aanvaarding in bet Luxembourg nog oogst tqwelachtig is. Het einde van Jen toestand van onzeher- neid en onrust die thans over Frankrijk beer- schen is dan ook verre van nabij, zal deze week vermoedeljjk een beslissing vallen, waardoor de positie van het tegenwoordige kabinet nader wordt bepaald. Frankrijk blqft in een impasse, waaruit het moeilijk is onge havend te voorschijn te treden. Het meest bedroevende is zeker dat do mannen met de leiding belast, niet denken aan de gevaren die dit land loopt en do dra gende ineenstorting van het Staatsgebouw, maar hoofzakelijk zich verdiepen in vraag stukken van mintlerwaardige partijpolitiek. Zjj twisten over bet leven óf den dood vau het kartel, berekenen de voordeel en-aan een behoud verbonden en ondertusschen daalt de franc, waarvan zelfs een interventie e ziel togende waardevermindering niet kau belet ten. De crisis die Frankrijk thans doormaakt is voor alles ’n crisis van vertrouwen en al leen door herstel van do Union sacrée kan daaraan een einde worden gemaakt. Men zai tot inzicht moeten komen, dat door eigen schuld, die het meeste plaagt, de Staatskaros steeds dieper in het financieele tnoras is gezakt. In on vergeeflijke onbezorgdheid heeft men jaren lang voortgeleefd. De oplossing der financieele moeilijkheden is ovorg-laten aan hen, die later zouden komen, ju> bel landsbestuur te leiden. Met de leuze „Duitsch- lanj zal betalen”, heeft de eene Kegoering na de andere de gemoederen voldoening 69. Niet vóórdat hij het oogenbiik om te han delen gekomen achtte, deelde hij zijn plan •an Mathilda mede. „Ik geloof”, zeide hij tot haar, den zelfden dag, waarop hij, niet zonder groote aandoening afscheói van den heer Burham genomen had, „ik geloof, beste Ma- Jiilda, dat de toestand, waarin de heer Wal ter thans verkeert, allergunstigst is voor de ’®rw-zen!liking van uw verlangens naar een jes-^rek mèt hem. H(j is nu niet in staat om door een tuin deur te ontsnappen, of met een sneltrein uit voeten te komen; wij hebben hem iu onze macht, als wjj onze maatregelen goed nemen en van het rechte oogenbiik om hem te over- **Hen gebruik maken. Het best zal zijn dat RÜ eutngo dagen te Shorncliffe of te Lieford vertoeven, liefst to Shorncliffe, omdat Arthur Lovell daar woont, de jonge advocaat, dien tV te Winchester gesproken hebt, en, met *ien ik bevriend ben. Daar ik hem eenige Malen op de Abdij ontmoet Beb en in de ge- lëgenheid geweest ben om hem en zijn v*- ,e“ dan eepigen dienst te bewijzen, twgfel ik niet of hij zal ons, zoo niet reêbtn- ktrpeks dan toch zijdelings, van nut kunnen zyn. Tracht dus, mijn beste, eenigo dagen verlof van tarty Herbert te bekomen, terwijl ik mijne moeder zal overhalen om ons te ver gezellen.” Dit laatste viel Clement niet moeilijk. Wel was het weder niet uitlokkend tot het doen van uitstapjes, en niemand was wellicht ster ker aan haar huisdaken haard gehecht dan mevrouw Austin; maar de gezondheid en de belangen van haren zoon stonden op het spel Clement had haar gezegd, dat het reisje zoowel tot zjjne verstrooiing als tot het raadplegen van Arthur Lovell en diens va der over zijne toekomst moest dienen en boe zou zy dan de geringste zwarigheid heb ben kunnen opperen. Lady Herbert, niet minder inschikkelijk waar het de wenschen harer gezelschapsjuf frouw, dan mevrouw Austin, waar het de be langen van haren zoon gold, stond aan Ma thilda oogenblikkelijk een week verlof toe, en reeds den tweeden dag, nadat Clement haar zijn plan had medegedeeld, Konden zij tot de uitvoering daarvan overgaan. Zoodra Austin zjjne moeder en Mathilda in het „Koningshert”, bet voornaamste logement van Shorncliffe een goed verwarmd en gezel lig vertrek had bezorgd, ging b§ Arthur LoveU brengen, die hem te zien. Spoedig kwam het gesprek tussehen hen op Henry Walter. Het Week Clement weldra, uit «h wjjze, waaroo Arthur van de een zei- jien, DE CONFERENTIE VAN DE DL'ITSCHE MINISTERPRESIDENTEN, De conferentie van de Duitsche minister presidenten, die gisteren te Berlyn is gel den, heeft tot half zeven geduurd. De sprekingen werden door den rjjk.skajiseli-.r geleid. Gezien het vergevorderd uur werd besloten, de aangekondigde kabinetsraad tot I heden uit te stellen. In een officieel commu niqué wordt gezegd, dat bet aangeKondigde Wetsontwerp betreffende Locarno tnans aan de wetgevende lichamen zal worden voorge legd. De beraadslagingen der minister-presiden- ten hebben zooveel tjjd in beslag genomen, om<iat de rjjk«kanselier te vergeefs heeft ge tracht, een bepaald besluit met algemeene stemmen te laten aannemen. Hierin is hjj echter niet geslaagd. Vermoede)jjk was d«» heer von Brandstein, minister-president van Mecklenburg, do eenige tegenstemmer. DE ENGELSCHE KON1NG1N-MOEDER ERNSTIG ONGESTELD. Een bulletin uit Sandringham van gister middag 4 uur, onderteekend door twee doc- Het „D. v. N. B.” schrijft: De Roosendaalsche correspondent van het Volk doet in dat blad verontwaardigd dat aan een arbeider die door een ongeval ge dood was, de kerkeljjke begrafenis werd ge weigerd omdat hjj modem georganiseerd was. Hjj was „katholiek" en „modern georga niseerd”, schrijft de correspondent. Hoe dikwjjls moet nu gezegd worden dat dit ónmogelijk is? De rood-georganiseerden sluit de kerk van het ontvangen der H. Sacramenten uit, sluit ze dus buiten de kerk. Met! weet dat tevoren, als men zich „mo dem” gaat organiseeren. Dus wil men de gevolgen daarvan. Die arbeider R. kon zjjn Paschen niet hou den, stond buiten de kerk, werd dus niet op het R. K. kerkhof begraven. De kerk heeft volkomen het recht zelf te bepalen, wie zij als haar kinderen erkent en wie niet. Of „Het Volk” het goed vindt of niet. En wie zich daar uiet aan houden wü. die gaat maar. Het blad heeft schoon geljjk, als het dat vreeseljjk vindt voor de moedier van den on gelukkige. Maar net is de Kerk niet, die haar dit aan doet. Met die overwegingen houdt „Het Volk” geen rekening als het katholieke arbeiders tegen beter weten in, wjjs maakt dat ze Roomsch kunnen blijven en tevens socia list zjjn. In zjjn heele beschouwing gaat „Het Volk” uit van de verkeerde stelling, dat men ka tholiek kan zjjn en tevens modern georgani seerd. Het zal het nu nog niet weten, althans niet willen weten. Maar moge dit de katholieken, wien bet roode lokaas toelacht, tot nadenken stem men. Hoe geheel anders handelden zjjn geest verwanten thans! De Kroou handhaaft liet Gezantschap: de verantwoordelijke Minister verdedigt het; waar zij schrappen de gelden, ervoor benoodigd, op de begrooting. Wat zou Van Idsinga hiervan gezegd heb ben? Doch hoe dit zjj, door dit votum der Tweede Kamer is het Gezantschap niet op geheven. Door de aanneming immers -van het ainen- denient-Kersten sprak de Tweede Kamer alleen uit, dat zjj aan de Koningin de gelden weigerde toe te staan, om de kosten van dit door Haar nog niet ingetrokken Gezant schap te bestrijden. Maar nog' is over het artikel, waarop dit amendement werd aangenomen, niet ge stemd. Daarna moet nog over de begrooting in baar geheel gestemd worden, niet gleolits in de Tweede, maar ook in de Eerste Ka mer. Ongetwijfeld is niet uitgesloten de moge lijkheid, dat de Eerste Kamer deze begroo ting verwerpt, omdat zjj aan de Kroon de gelden onthoudt, om een door Haar niet in getrokken Gezantschap te bekostigen. Er zjjn trouwens tal van moeilijkheden. Stel, dat ook de Eerste Kamer deze be- i grouting aanneemt. Dan wordt het toch April, eer dit geschiedt. Eerst ver in het jaar 1926 zou dus een eventueele opheffing van dit Gezantschap kunnen volgen. Er is toch ook eenigen tjjd noodig voor de afwikkeling der zaken. In elk geval had Dominé Kersten hiermee Marokko heeft uieuwe offers, geldeijjke lichamelijke, geëischt. Het anti-clericalisme heeft het laatste grein tje vertrouwen den doodsteek toegebracht en als van ouds hebben godsdiensttwisten, ontketend door aan Rome vjjandige machten, de zonen van één volk tegen elkander in bet harnas gejaagd. Radicalen en socialisten, schijnbaar nu en dan verdeeld over de financieele hervonnings- maatregeien, hervinden elkaar steeds, waar4 het geldt het ongeloof in school en openbaar leven te doen zegevieren. Een zedeljjke ver wildering doet zich gevoelen met al de nood lottige gevolgen daaraan verbonden. Nog een», het vertrouwen in de politieke leidsmannen is verloren. En het beeld van grenzelooze verwarring en onmacht door ben in de laatste weken gegeven, is zeker niet in staat het te doen terugkeeren. De tegen woordige bewindsmannen, zjjn, of zjj bet wil len of niet, de wegbereiders van de volgelin gen van Moskou, die door een Herrtot met al te grooio welwillendheid zjjn behandeld. Men heeft niet geschroomd de zelfverdedi ging der katholieken op één lijn te steile* met de revolutionaire beginselen der commu nistische drjjvers. Een omkeer in de g eesten zal zich moeien voltrekken om het land te redden van den afgrond, waarin het dreigt neer te storten. Evenals in de uren vun ge vaar toen de grenzen van Frankrijk werden bedreigd, zal eendrachtige samenwerking van allen zonder onderscheid, een hernieuwde Union sacrée noodig zjjn om orde te sca 'ppen in de financieele en moreele chaos van het oogenbiik. Hoe wenscheljjk zou het zjjn, dat het land eens consult ging zoeken bjj andere gepees- heeren dau die, welke jarenlang in eer, on verflauw den godsdienstiiaat, in plaats van genezing te brengen, den zieke steeds verder naar de stervenssponde hebben gevoerd. De groote massa op wier schouders de financieele' lasten zullen drukken, staat schouderopha lend, «set teeds stijgende minzctnh’g tegen over de gedragingen van haar vertegenwoor digers. De ontevredenheid neemt toe, naarmate het leveh duurder wordt, etschen vau loons- verhooging weerklinken alom en menige vuist wordt gebald tegen een regime dat niet de minste Rcgeeriugskraeht meer ver toont. En verbitterd vraagt bet volk zich af, waarheen dat allee moet leiden. Het ant woord geeft niemand. Ook het parlement zal het deze week niet geven, al barsten de stroomen van welsprekendheid los. al vordt de schjjn gered van een onsamenhangende kartelceubeid, die boe dan ook de kiem in zich bljjft dragen van ontbinding, het vinkentouw om bjj de eerste de beste gelegenheid de politieke touwtjes aaneen te knoopen. Zal hjj binnen enkele dagen reeds geroepen worden, spoedig zullen wjj het we ten. Zeker is, dat zjjn uur binnen enkele maanden zal slaan. Want Pain levé blijft met den dood in de schoenen loopen. als hjj den politieken doedstrjjd nog niet heeft volstreden op het oogenbiik dat deze cor respondentie bereikt. Is het wonder, dat een Fransch fascisme- meer en meer van zich doet spreken temid den van de chaotische verwarring die hier heerscht? Het verlangen naar een krachtige regeer- dershand is al te bogrjjpeljjk. Maar zelfs als men niet tcrugschrikt voor dit geweldsmid del, erger misschien nog dan de kwaal, bljjft de vraag, wie de Fransche Mussoikii zal i moeten z|jn. Met duizend Diogenes-lantaarntjes is geen te vindën. Frankrijk mist waarachtig groote mannen om in den moeilijke ure een reddende be slissing, te nemen. treffen of ongemerkt tot hem door te drin gen.” „Wat het eerste betreft,” antwoordde Ar thur, „wil ik u gaarne alles zeggen, wat ik weet. Het gaat met den heer Walter vooruit: maar toch wordt hjj nog altijd van het bed naar den stoel gedragen. Hjj ziet met onge duld naar zjjn herstel uit, en heeft een paar krukken laten maken om zish in zjjne kamer iu het loopen te oefenen, maar deze heeft hjj nog niet aangeraakt. De heer Daph- ney is een week lang op de Abdy bjj hem gebleven en toen naar Banbury terugge keerd, zjjn patient aan de zorg van den dok ter van Lisford, den heer Holmes, overla tende. Met de localitoit der Abdjj zjjt gjj nog van ouds bekend. De vertrekken van den heer Walter zjjn gelijkvloers, in den 'iuker- vleugel van de dwarjqjang. Zjj komen alle met deuren in die ging uït, maar deze zjjn meestal gesloten, en alleen toegankelijk door de bibliotheek. Wanneer de heer Walter ah leen is, en dus het best door miss Wilmot te naderen zou zjjn, kan ik u in waarheid niet zeggen.” „Daar valt mjj iets int” riep dement „Is de oude Grumbleton, de gewezen kantoor knecht in St-GundoInMane. nog portier op de Abdij?** den zoon van den braven Percival Walter en den vader der gravin Haughton in het verderf te storten. Ik zou integendeel alles willen doen, wat mogeljjk was, om zjjn doch ter I>aura voor verdriet en schande te be hoeden.” Clement verklaarde, dat hjj zijn medewer king niet vorderde om den bankier in handen van het gereeht te leveren. „Ik verlang niets anders van u”, zeide hjj, „dan dat gij miss Wilmot helpt, om haar het gesprek onder vier oogen met den heer Walter te bezorgen, waarop zjj billijk aanspraak beeft, en waar toe gij zelf reeds te Winchester pogingen voor baar gedaan hebt. Deze ontmoeting moet enkel strekken om Mathilda en mjj een zedeljjke overtuiging omtrent de schuld of onschuld van mjjn gewezen chef te verschaf fen.” „Het spijt mjj, waarde Austin,” hernam Arthur, „maar LR zie volstrekt geen kans om miss Wilmot bet verlangde onderhoud te verschaffen. De heer W'alter is zoo moeilijk te genaken, dat ik zelf hem ternauwernood een enkele maal gezien heb. Ook spreekt bet van zelf, dat elke poging, die ik tot dat einde mocht aanwenden, juist het middel zou zjjn om uwe vriendin den toegang af te snjjden.” Dit begrijp ik heel goed,’ zeide Clement, „maar gij kunt mjj zonder twjjfel aangaande den toestand van den patiënt Inlichten en mij zeggen op wolken tpd van den dag or de saeeete kant bestaat om hem alleen aan te Evenwel, men vërgisse zich niet: het Ne- derlaadsch Gezantschap bjj den H. Stoel is noo niet opgeheven. Daartoe is de Tweede Kamer niet voegd. Alleen de Koningin stelt gezantschappen in, en heft dese op. Daarom protesteerde in 1915 de Ohriste- Ujk-Historische Heer Van Idsinga er met kracht tegen, dat de Regeering met een sup- pletoire begrooting bij de Kamer kwam, vóórdat de Kroon het Gezantschap had in gesteld. Volgens art, 57 der Grondwet, zoo zeide hjj, behoort het Opperbestuur der bui- tenlandsche betrekkingen bjj de Kroon. „Het is du» aan de Koningin en aan de Konin gin alleen, om te beslissen of de hier bedoel de missie naar, het Vaticaan zal worden ge zonden of niet.” Onjuist vond hij hPt daar om, dat de Regeering vooraf de goedkeu ring der Staten-Generaa] vroeg. Zjj bracht daardoor, in strjjd met de Grondwet, de be slissing over van de Kroon, naar de Kamer. „Dit een regeeringsbeleid, waarmede ik mjj niet kan vereonigen”, zoo verklaarde deze christelijk-historische afgevaardigde op 9 Juli 1915. op de pentribuns e behamiehng. den communisten aangedaan, werd door faseistl- sche collega’s de zaal witgeslagen. DE ONDER TEEK ENING VAN HET LOCARNO-VERDRAG Het programma der plechtigheid voor de onderteekening van bet verdrag van Lo carno te Londen op Dindag 1 December is thans zoo vast als gereed. De delegaties, die te Locarno aanwezig waren, zullen op 30 November November U Londen aankomen, en bjj de onderteeaening der documenten tegenwoordig zjjn, welke Dinsdagmorgen in het ministerie van ouitcn- landsche zaken zal plaats hebben. Het staat vrijwel vast, dat o.a. de volgen de ministers aanwezig zullen zijn: Austen Chamberlain, Briand, Dr. Luther, Dr. Strese- mana, Vandervelde, dr. Bennes eu graaf Skrynski. Het is uog niet definitief bekend, of Mus solini aanwezig zal zijn, om voor Italië te onderteekenen. Na de onderteekening zullen de-gedeh geer den per auto naar Guildhall gaan, waar een lunch ter hunner eere zal worden gegeven. Des avonds zal er een staatsbanket n bet Buckingbampaleis worden gegeven, waar de hoofdgedelegecrden zullen aan zitten. Den volgenden avond zal «ie eerste minister een «iiuer in het St. Jamespaleis aan de ge delegeerden aanbieden, terwijl mevr. Bald win elders de echtgenooten van do gedele geerden te dineeren zal ontvangen. Na het diner zal de eerste mlnistei in het St. Jamespaleis een roev *ie houden, waar bij de gedelegeerden met nuu vrouwen aan wezig zullen zjjn. Tjjdens hun verbljjf IxjiuIüu, dat tot Woensdagavond zal duren, zullen de buiten- landsche bezoekers gasten van de Engelsehe regeering zjjn.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1925 | | pagina 1