„ONS BLAD
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
r
f 35.—, f 1S^
FEUILLETON.
DE GEHEIMZINNIGE
MOORD.
„1
BUITENLAND.
BEKORING.
Aa^ertentieprljsi
Van I9 regeh f 1.25; elke regel meer f 0.25: Vecta<
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" b|
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
•Ho «bonné’s wordt op aanvrag» gratir oen polis verstrekt, walk» han verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, JOO,—1 6<\
UIT DE PERS.
De opdracht aan
Mr. Marchant
Abonnementspriiat
Per kwartaal voor Alkmaar
Foor buiten Alkmaar t 2 85
Met Oeflluatreerd Zondagsblad O 00 f hooger.
E
LEID ONS NIET IN
katholieke
van dezen zomer,
wet van
G.
de
14.
HOOFDSTUK XXXIIk
DB SCHEIDING.
Hoewel de koorts den ganseben dag nog aan
hield zoo was hare kracht toch niet gebroken
en den daarop volgen.ien morgen vond de
heer Vincent den toestand der lijderes buiten
verwachting gunstig. Naarmate evenwel deze
verbeterde, moest het den nauwkeurigen
waarnemer te meer m het oog vallen -lat
haar gemoedsgesteldheid een schok on ier-
gaan had, waarvan geen zoo sjtoedig herstel
te wachten was. Mevrouw Austin merkte wel
op, dat er een groote verandering met Ma-
AOaMNISTRATW No.
REDACTIE No. S33
De Nederlander:
Het gezantschap bjj den Paus is door mr.
„De
een driestar:
hope.
in
I
orn bjj hem eenig besef te wekken van de
roekelooze rol, die hij by het gezantschap
gespeeld heeft.”
„De Standaard” laat zieb over de
opdracht aan den heer Marchant o.a. als
volgt uit:
Natuurlijk gaan wjj uit van de veron
derstelling, dat de heer Marchant een ba
sis geeft voor een meerderheid. Een par
lementaire meerderheid. Een parlementair
Kabinet in den echten zin van bet woord.
Een minderheids-kabinet vormen, kan bij
wijze van spreken, een ieder.
Afgewacht moet natuurlijk worden, of
hjj zal slagen.
Heel waarschijnlijk lijkt het niet, als wij
letten op de bekende verklaring van den
heer Nolens, vernomen vóór de slag viel,
welke verklaring naar men weet, inhield,
dat de Roomsch-Katholieken geen kabinet
kunnen steunen voortgekomen of steunen
de op groepen, die hebben medegewerkt
aan de aanneming van het amendement
dat strekt tot verwerping van den gc-
zantsebapspost.
Afgaande op deze verklaring, zoude
men mog:m verwachten, dat de meerder
heid waarop de heer Marchant eenig en
alleen doelt, niet zal zijn te vinden.
Maar men zou zieb de mogelijkheid
kunnen denken, dat de attracties van zjjn
program zóó groot zijn, dat de R.-Katb.
Kamerfractie, om enkele voor haar zeer
aangelegen doeleinden te bereiken, voor
het aanbod bezweek en aan de verleiding
geen weerstand kon bieden.
Hapt de R.-Kath. party toe, er zou een
meerderheid zjjn te vormen van 62 leden
en er ontbraken daar maar een vyftal
leden aan, om qpn grondwetsherziening in
eigen kracht mogelijk te maken, waarbij
ook de derde wensch (na gezantschap bij
den paus en intrekking van art. 123 R. R.)
door een bepaalde groep bij de R.-Kath.
zeer krachtig bepleit de vrijheid van
processies verkregen werd.
het was hem niet mogelijk zich ter ruste te
begeven. Hij zat totdat de dag aanbrak met
inspanning te luisteren naar elke beweging,
dio in bet ziekenvertrek plaats bad en naar
elk woord dat de zieke sprak. Eerst nada: hy
omstreeks acht uur van zjjne moeder verno
men had, dat de koorts aan 't afnemen was,
besloot hij een weinig rust te nemen. Die rust
werd evenwel door zulke benauwende droo-
men afgebroken, dat hy weldra besloot om
weder op te staan en zich aan te kleeden.
Toen hij echter gereed stond om het vertrek
der zieke weder in te treden, zeide zyn moe
der hem dat deze haar in een helder oogen-
blik gebeden had om niemand, ook Clement
niet, by haar toe te laten, daar haar zwakte
en zenuwachtige toestand dit niet toeliïten.
Marchant tot bandelsartikel gemaakt.
Als de R. K. eeno zijns inziens verkeerde
politieke Ijjn volgen, is hy er tegen. Ale za
hem in defensie- en andere politieke kwes
ties ter wille zjjn, is hy er vóór.
Zóóver is men thans, ook hier te lande,
van eenvoudige politieke zeden af ge weken.
De zaak die in stemming komt, wordt niet
meer beoordeeld, naar haar eigen mérites,
maar naar wat men ervoor koopen kan.
De koopkracht van bet gezantschap schijnt
aan mr. Marchant toe, ten gevolge van de
jongste gebeurtenissen gestegen te zyn. En
fluks werpt hy zich daarop, ten einde met
dit booggekoerst ruilmiddel kostbare poli
tieke zaken te bemachtigen.
Of de R. K. in zyn aanbod zullen treden
dient te worden afgewacbt. Allicht zullen zj)
dit niet doen, al ware bet slechts omdat zij
er stevig door in zyn macht zouden komen.
By elk ingrijpend geschil zouden zjj gevoe
len, dat mr. Marchant vóór het gezantschap
koos omdat en zoolang zyn politieke lijn ge
volgd wordt Die verhouding zal hen vermoe-
delyk niet aantrekken.
De vraag is opgeworpen, of de missie bij
bet Vaticaan als een „nationaal belang” of
als een „apecifiek-rootnscbe wensch” moet
worden gezien. Waarschjjnljjk zullen de R. K.
baar in geen geval willen zien als de „pas
munt”, waarmee politieke partijen elkaai
diensten betalen.
Maar hoe dit zy, voor het prestige van d»
„politiek” is dit incident alweer allerbcden-
kelijkst.
thilda had plaats gehad, maar niet in staat
om er de oorzaak van te gissen, stelde zij
hare afgetrokkenheid en de wanhopige uit
drukking van haar gelaat geheel op rekening
van den geduchtcn stoot, die haar gestel had
ondergaan.
Toch kon zy hars bevreemding niet voor
Clement verzwijgen, dat Mathilda, die anders
zoo gevoelig was voor den geringsten vriend
schapsdienst, haar nog met geen enkelen
handdruk bedankt had voor de zorg, die zij
aan haar wydde. „Het is zonderling”, zeide
zy, „hoe somber en moedeloos deze ziekte
haar eensklaps gemaakt beeft, ’t Is alsof haar
karakter geheel veranderd is.
Clement beantwoordde deze woorden met
een ongeloovig hoofdschudden. Inderdaad
echter woog de opmerking zyner moeder
veel zwaarder dan mevrouw Austin vermoed
de. Hy bad Mathilda's vreemde boudiug op
de stoep en de trap van het logement eerst
toeoeschreven aan vermoeienis en vervolgens
aan het opkomen der koorts; maar boe moer
hy over haar raadselacbtig verdwijnen uit de
Abdy had nagedacht, des te meer was hy
overtuigd geworden, dat er voor haar gedrag
een andere reden moest bestaan; en zoowel
de zucht der kranke om bsa.i uit bet zieken
vertrek te weren, als de woorden zijner moe
der, versterkten hem in dit vermoeden, ea
wekten een even pynljjk als onverklaarbaar
voorgevoel van naderend onheil bij hem op.
Den tweeden dag vroeg hii niet of zijne
Twee hapjes uit de Tribune.
Het mislukken van Mr. Marchant ligt er
dik op en zelden is een kabinete-formatcur
met zoo weinig ernst ontvangen als deze.
De bourgeoisie beeft deze mislukking der
zoogenaamde „democratie” noodig om den
weg te ruimen voor.Colyu of een van
het soort Colyn.
De opdracht aan Mr. Marchant, die er uit
ziet als een klucht, is intusseben een hoogst
ernstige zaak, een weloverwogen manoeuvre
der bourgeoisie, liberaal en clericaal, om de
Coljju-politiek als regeeringspolitiek te be
houden. Want welk kabinet er ook komt, het
zal tot taak hebben het program van Colyn,
met of zonder Coljjn, als richtsnoer te ne
men.
met treurige weerzin vervullen.
Zeker, wjj zeggen
artikel „Het aanbod
bet landsbelang zou noodzaken met
groepen samen te werken, zou de kath. par
ty zich mogelyk niet afzijdig houden, ook
Roomsch Duitschland leverde zyn beste
mannen om den Staatswagen uit den mod
der te trekken, maar wy wagen te veron-
deetellen, dat die noodzaak dan zeer, zeer
groot zou moeten i
Is het niet walgell.
noemde groepen een
klap in het gelaat van
kening mede toedienden, nu bet gezant-
- - - - - VJU) ;iet
r iche Re-
geeringsreglement heet, die zelfde kath. als
lokaas voorhouden?
Neen, de crisis zal lang moeten duren en
moeten zyn, eer do
dien weerzin en dio
walging voldoende zullen hebben overwon-
l samen te
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Het Volk stelt vast dat de
party voor de vraag wordt gesteld, zich
over haar geneigd*
een democratisch
Mr. Marchant is Kabinetsformateur in J van elkaar nog in allerlei
Aan den constitutioneelen eisch, dat bij
ministerieele crisis de verantwoordelyk-
heid gelegd wordt op wie welbewust de
breuk veroorzaken, is voldaan.
De vraag kan worden gesteld, of by het
gemis aan ernst door mr. Marchant op 11
November en daarna aan den dag gelegd,
handhaving van dien strengen eisch gebo
den was.
Hoe dit zy, mr. Marchant heeft de volle
maat gekregen.
De opdracht is door hem in beraad ge
nomen.
Lang behoeft dit beraad niet te duren.
Toch wel lang genoeg, besluit het blad,
DE» KABINETSCRISIS IN FRANKRIJK.
Douiner beeft gisteren, nadat hy Retra
in eek, Briand, Ohautemps en Bérenger had
gepolst, aan Doumergue medegedeeld, dal
hy weigert een kabinet te vormen. Daarop
heeft Doumergue Herriot by zich ontboden.
Deze heeft zieh bereid verklaart een minis
terie te vormen.
Men spreekt van een combinatie-Herriot
welke ook de radicalen zou omvatten, die
tot dusver buiten het Cartel waren geble-
ven.
DE ENGELSCHE COMMUNISTEN.
De twaalf Engelsche Communistische lei
ders, die acht dagen lang terecht hebben
gestaan wegens het publieeeren van pp*
ruiende geschriften, zyn gisteren door de—-
jury op alle punten van aanklacht schuldig
bevonden. Vijf van hen hebèen 12 en de
andere zeven 6 maanden gevangenisstraf ge
kregen.
Den zeven laatsten werd de straf pas op
gelegd, nadat zij het aanbod van den rech
ter geweigerd hadden, om in vrijheid te
worden gesteld, als zy beloofden, d«
communistische party te verlaten.
Bij het uilspreken van het vonnis verklaar
de de rechter, dat uit de getuigenverklarin
gen duidelijk gebleken is, dat de beklaag
den beboeren tot een onwettige partij, die
onwettig werk doet, waaraan een eind moet
worden gemaakt.
De vyf beklaagden, die 12 maanden heb
ben gekregen, werden vroeger al veroor
deeld.
oogen.
„Aan my?” vroeg Clement verbaasd, ten
wyl de sombere gedachten, die zyne ziel i»
de laatste dagen vervuld hadden, opnieuw
daarin opkwamen. Doch zich terstond bezin
nende, vervolgde hy op opgeruiinden toon:
„Ik begrijp bet: gij vreesdet,-dat w-y elkander
in de eerstvolgende dagen niet zonder getui
gen zouden ontmoeten, en gy wildet het voor
gevallene op de Abdy niet langer voor mij
verzwijgen. Maar gevoelt gy dan niet, mjjii
beste, dat gy u door de inspanning van hét
schryven, de koorts weder op den hals zóadt
halen?”
Mathilda glimlachte pyiilyk, alsof zy wildo
zeggen: „Dit zou zoo'n groote raiuf» niet zijn!’*
„Eindelyk hebt gy Henry Walter dap ge
zien”, ging Clement voort. „Ik weet Jet
reeds door den bediende, die u uit zyn ka
binet zag komen.”
Het dooJsbleeke gelaat van het meisje
werd vuurrood.
De „N. Venlosehc Courant”, het
blad, waarin mgr. Nolens, gelijk men weet,
verschillende malen bijdragen schreef, zegt
over de opdracht o.a.:
„Het ia altjjd gevaarlijk, voorspellingen,
inzonderheid politieke voorspellingen, te
wagen; het zou echter geenszins onze be
vreemding wekken, indien de heer Mar
chant, na veel getob, tot de erkenning
moest komen, dat zyn poging geen kans
van slagen heeft.
Zelfs zouden minder objectief denkende
politici durven beweren, dat de heer Mar
chant te voren overtuigd is, van de on
mogelijkheid om zyn opdracht te vervul
len. En dat zyn innerlijke bedoeling slechts
zyn kan den politieken misslag «van 11
November op rekening te schryven van
hen, die thans weigeren zyn politiek, en
den weg dien hy aangeeft, te volgen.”
Want minstens zeer waarschijnlijk lijkt
ons, aldus besluit het Kath. blad, dat de heer
Marchant met zjjn S. D. A. P.-sche bondge-
nooten, by den onmisbaren derde in dien
bond, de Katholieken, kortaf niet-thuis zul
len krijgen.
Rotterdammer” schrijft
Het politieke spel, dat thans gespeeld
wordt door vrijzinnig- en sociaal-democra-
len, een politiek van een treurige en
lage soort moet toch wel eiken katholiek
het de redactie in haar
compleet” na: Als ooit
deze
De dokter bad terecht gezegd, dat de
koorts nog in hevigheid zou toenemen, of
schoon mevrouw Austin het niet noodig
•chtte hem opnieuw te ontbieden. Het ge
lukte haar de kranke geregeld hare geneeè-
middelen toe to dienen, en daaraan was het
waarschijnlijk toe te schryven, dat zij zia ver
loop van een paar uren in een sluimering i
verviel, dio even weldadig werkte als de
ontspanning, door een sterke uitwaseming te I
weeg gebracht. Clement kou niet besluiten
hot ziekenvertrek te verlaten. Terwjjl zyne
moeder vóór Mathilda’s ledikant zat en al
hare bewegingen bespiedde, hield hy zich in
oen hoek van de kamer op, waar de zieke, al
was zy by kennis, bem niet kou zien.
Nadat zij echter in het midden van den nacht
Weder ontwaakt was, begon zy opniobw te
Wen; do namen van Henry Walter, van haren
vader en van Clement zweefden steeds op
hare lippen, en onophoudelijk maakte zy een
bewegiug met den asm, alsof zy iemand wildo
weren, wiens byzyn haar benauwde.
Eindelijk liet Clement zich door zyn moe
der bewegen om naar zijn kamer te gaan,
terwyl zij bij de kranke bleef weken. Maar
»DMaasbode” w jjdt een tweetal
artikelen aan den toestand. In het eene lezen
wy o.m.:
Het program is een compromis, inhou
dende hetgeen men wil, niet hetgeen men
niet wil. Aan bet slot van zyn rede in de
Kamer zeide de man, die thans, geheel
overeenkomstig zijn wenschen, opdracht
heeft ontvangen een kabinet te vormen,
dat voor een beleftl, hetwelk zich riebt
naar de regelen van zyn program, in deze
Kamer een meerderheid aanwezig is.
Thans heeft hy gelegenheid gekregen te
bewjjzen, dat zyn woorden waarheid be
vatten. Wy kunnen rustig dat bewijs tege
moet zien, al betwijfelen we of het
ten spijt van zijn bedreigingen, dat by niet
slagen de democratie nog sleyjits iets heeft
te verwachten van de schokken der revo
lutie nu reeds geleverd zal kunnen
worden.
Het neemt niet weg, dat we met belang
stelling zijn arbeid rolgvn.
Het andere artikel besluit het Rotterdam-
sche orgaan met de zinsnede:
„Wy hopen zeer, dat in onze kringen de
zelfbeheersching gróót genoeg zal zyn, om
ook ten aanzien van een poging als van
mr. Marchant, die aan de Katholieken
eenige lekkere brokken voorhoudt, de af
wachtende houding, te bewaren, die voor
alsnog ons past”
schier onoverkomelijk
Joden van onze party
walging voldoende au
nen om met dergelijke partyen
werken en als het er ooit toe zou komen,
dan zou het minstens moeten zyn op een
program dat niet zy ons, maar onze party
non aanbiedt. Dat zou alleen de eer van
de party reeds eischon.
En dan nog komt het ons voor dat dit
niet zou mogen geschieden voor de orga-
nisatie der Rootnscbe kiezers gelegenheid
zou hebben gehad, om zich over een derge-
Ijjke samenwerking en de gronden hiervan
uit te spreken.
Er is n.l. aan dergelyke samenwerking
laten wy het toch niet verbloemen, doch
bet maar ronduit zeggen zulk een groot
gevaar voor onze eenheid verbonden, dat
net onverantwoordelijk zou zjjn van ouzo
Kamerclub om zich zonder ruggespraak met
de kiezer» tot zuSk'een samenwerking te
leenen. Op dit groote gevaar wenschen wQ
nadrukkeljjk te wyzen.
Het is bekend, dat onze party leden telt,
die ten opzichte van vraagstukken, die dn
beginselen niet rechtstreeks raken, verschil
lend denken en - er meeningen op na hou
den, die elkander niet dekken. Laten wy
het noemen: het zwak van onze party.
Maar hoe ook die meeningen soms tegen el
kaar indruisebten, steeds kwam de kracht
onser party boven: de eenheid in beginsel.
Wy willen hier niet lang bij stilstaan, ieder
weet dat, en die eenheid van beginsel is he*
altyd geweest, die niet alleen alle katholie
ken byeen heeft gehouden, maar tevens de
politieke modderaars ter Imkerzyde, dia
steeds hun best deden, die eenheid te ver
breken, tot onmacht heeft gedoemd. En te
verwonderen is hét daarom niet dat de lin-
kerzydo elke gelegenheid heeft benut om in
die beginseleenheid een wig te dryven. En
de daad van 11 Nov. IJ. moet dan ook
beusch niet alleen beschouwd worden als een
middel om de coalitie kapot te maken, maat
veeleer als een proeve om verdeeldheid te
brengen' in de party, zonder wie een regee-
ringsmeerderbeid niet is te vormen.
Zy weten het o zoo goed: als men zou sla
gen om de katholieken politiek in twee doe
len te scheiden, dan zou het voorgoed uit
zyn met de kans om nog ooit een Riégeering
te vormen op den grondslag der chr. begin
selen en het land zou geregeerd worden, zij
het niet door, dan toch bij de gratie van do
uiterst linksche groepen.
Er is bn de lokkende aanbiedingen van de
heeren Albarda en Marchant echter een ge
lukkig verschijnsel waar te nemen. In
groote haast, waarmede hun programs in el
kaar zyn getimmerd, heeft men niet kun-
duideljjk uit te spreken
heid tot deelneming aan
bewind.
By de kabinetskrisis
na de verkiezingen, evenals tydens de vloot-
wetkrisis, heeft de katholieke party die uit
spraak ontweken door geen acht te slaan
op de van de zjjde onzer party verstrekte
adviezen om de mogelykheid van een denio-
kratisch kabinet te onderzoeken. Met voor
bijgaan van dat onderzoek zyu de katholie
ken toen weer tot een koalitie-kabinet toe-
getreden.'
Ditmaal echter zal outwyken niet meer
mogelyk zyn, als de kabinetsformateur hun
de vraag voorlegt. Dan moet er kleur be
kend worden.
Om die reden reeds slaan wy het verloop
der pogingen van mr. Marchant met groote
belangstelling gade.
Wel heeft de katholieke pers reeds uit
den treure verzekerd dat zy, op dit oogen-
blik althans, niets van een regeeringsver-
bond met sociaal- en vryzinnig-demokraten
wil weten. Maar aan zulke verzekeriniren
i opzichten te
gensprekende bladeu heeft men niéts. Dat
geeft geen houvast. Daarop vallen geen
stellige politieke conclusies te bouweu.
Thans zal de katholieke party als zooda-
danig voor do verantwoordelykheid gesteld
wordeu om de vorming van een demokratiseh
meerderheidskabinet, en daarmee van elk
meerderheidskabinet, ónmogelijk te makes.
Het zou een zware verantwoordelykheid
zyn, die zich vermoedelijk aan de katholie
ke party bitter zou wreken, wyl zij door de
demokreten iu haar ryen stellig zeer slecht
opgenomen zou worden.
tegenwoordigheid in het ziekenvertrek wel
kom zou zyn, maar trad hy dit zonder vooraf
gegane waarschuwing binnen. Zijne verschij
ning bracht de Ijjderes wel in verwarring, wel
was Je glimlach, waarmede zij hem ontving
pynlijk, en zocht hij te vergeefs naar do tce*
dere uitdrukking van haar oog, die daar
voorheen, telkens als hunne blikken elkander
ontmoetten, in doorstraalde; maar toch ver
zwakte de indruk, dien dit bezoek op hem
maakte, eeniger mate do sombere herinne
ring, die de vorige avond by hem had achter
gelaten.
Den volgenden dag zat Mathilda op, toen
Clement haar kamer binnentred, terwyl me
vrouw Austin, die de vorige nachten weinig
had geslapen, zich den gunstiger toestand
der kranke ten nutte had gemaakt om eeuige
rust in het andere vertrek te nemen. Clement
ging naast Mathilda zitten. Zij zag er bleeker
uit dan den vorigen dag, en haar gelaat ver
toonde weder dezelfde wanhopige uitdruk
king, die Clements aandacht by hare terug
komst van do Abdy tot zich getrokken eu
zulk een pijniyken indruk op hem gemaakt
bad.
„Waart gü voornemens om aan lady Her
bert te schryven?” vroeg* bjj, op de schrjjf-
casette wijzende, die, toen hij binnenkwam
vóór haar stond, maar die hy op zjjde had
geschoven.
„Aan lady Herbert enaan u”, ant
woordde zij aarzelend en met neergaelsgen
„Het Centrum” schrijft o.m.t
„De wyze, waarop de uitnoodigiugen, de
aaubiedingeu, de voorstellen en voorspie
gelingen bjj de katholieken ontvangen zijn,
geeft op een medewerking der katholie
ken weinig uitzicht.”
nen voorkomen, dat zjj in groote mate door
zichtig zijn. Omtrent vroegere zeer voorna
me strijdpunten is een soepelheid waar te
nemen, die men toch waarlijk van deze groe
pen niet kan verwachten. Verschillende an
dere punten loopen nagenoeg parallel met
het kath. program, 't Is baast al te mooi om
werkelijkheid te kunnen zjjn. Het gezant
schap by den Paus en de vrijheid van kath.
Missie in Indié wordt ons zoo maar in den
schoot geworpen. Wat wil men nog meer?
Neen, en wjj zeggen Goddank, het spel is
al te doorzichtig en er schuilen addertjes on
der het gras. En er zjjn er zelfs bjj, die hun
giftigen kop reeds boven het gras uitste
ken. Geeft bet artikel waarin gesproken
wordt van een minder kostbare toepassing
der onderwjjepacificatie niet reeds te denken?
Doch en dit is het groote gevaar, dat
wjj duchten bet aanbod is uitermate ge
schikt om die katholieken, welke moeite heb
ben om het beginsel vóór het economisch be
lang te doen gelden, te verleiden, een wel
willend oor te leenen aan de lokstem der beide
groepen, die zich thans zoo één gevoelen,
dat een Vliegen geen enkel bezwaar meer
bljjkt te hebben tegen de plannen van een
Marchant.
Dat roer een beginselvast katholiek een
samengaan met de socialisten iets mouster-
achtigs Ijjkt, ie volkomen begrijpelijk. Is hun
strjjd er niet altijd een geweest tegen God,
tegen den Godsdienst en tegen de Kerk? En
geldt dat vooral niet voor de Hollandsche so
cialisten? Zal men ooit kunnen vergeten den
smaad en hoon, waarmede onze priesters en
religieuzen, onze katholieke instellingen al
tijd en altjjd in hun pers werden overladen?
Hebben zjj niet altjjd Kerk en Godsdienst
de groote hinderpaal genoemd voor den uit
bouw hunner principeu? Neen voor den ka
tholiek, die zjjn beginselen voor alles ctelt,
kan het antwoord niet anders zjjn: Aan een
dergeljjk monsterverbond mogen en zullen
onze belangen niet worden toevertrouwd.
En moet dit niet het antwoord van allen
zjjn? Is er wel plaats voor sociale overwe
gingen, zelfs voor hen onder ous die zich
graag democratisch noemeh? Hun democra
tie kan niet parallel gaan met de linksche
democratie.
Onze sociale grondwet ons geschonken
door een Paus, die haar gaf juist als een
wapen tegen het socialisme is niet een
wet van den klassenstrijd, van den strjjd op
leven en dood tusschen de verschillende
groepen der samenleving, m^ar is er eene
van verbroedering op de grondslagen der
rechtvaardigheid en naasten helde. Ey al
mogen alle weuschen onder een anti-socialis-
tisch bewind niet vervuld zijn, wat in Ne
derland buiten de socialisten op sociaal ge
bied bereikt is, mag men wel eens als tegen
wicht in de schaal leggen tegen wat men in
Duitschland en België onder een Roomsch-
Rood bewind heeft verkregen. De evenaar
zal niet ten gunste van de laatste landen
overslaan..
Wjj mogen verwachten, dat de leiders van
onze party en de Kath. Kamerclub zich be
wust zullen zjju van het groote gevaar voor
de partjj uiteindeljjk ook voor ons kath.
volksdeel, zich bewust van het gevaar dat
aan een samenwerking met de doodsvijan
den van het kath. beginsel verbonden is. Hot
Ijjdt geeu twyfel: het vriendelijke aanbod
wordt af geslagen.
Maar dan, dan zal het er op aankomen, dat
alle katholieken zich beginselvast zullen blij
ven toonen. Dan moet tegen den hoon, dat
wjj het mooie aanbod hebben afgeslagen en
alleen de reactie willen dienen eu die
hoon bljjft zeker niet uit ons aller ant
woord zjju: Onze hoogste goederen, onze hei
lige beginselen wenschen wjj niet teu offer
te brengen aan vermeende materieele voor-
deelen. Onze eenheid zal ook in de toekomst
onze kracht blijken te zjjn.
zijn.
ljjk, dat de leiders van ge
dag of tien na den
rde kath. party, dien
zij toch ook^— al was het uit politieke bere-
schap bij den Paus en de opheffing
onrecht, dat art. 12S van bet Jndki
voorhouden?
