Bronchitis
Al» Uw ia den aanv.ng onb»t—
kenende verkoudheid ia verergerd
tot hrondutu, talm dan niet langw,
Abdijsiroop
ver.eiM zuivert geaeeat.
„ONS BLAD» -
THEODüOrt Gi LISSEN
R. Doelenstiaat 12—14, Hmsterdam
I
W* »s»
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
buitenland.
BHitMland8clis Wissels
Vreemd SanknaDier
FEUILLETON.
DE GEHEIMZINNIGE
MOORD.
HET FRANSCHE
VOORBEELD.
Zaterdag 1* December 19X5 postgiro i0486i i9e Jaargang
feHrertentieprijsi
Vin KJ regeh-f 1.25; eUce regel meer f 0.
per regel f 0.75; Rubriek .Vraag en aant
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
Korte berichten.
Abonnementsprijs*
gg rwaraai voor Alkmaar 2.—
foor buiten Alkmaar 285
Xct Geïllustreerd Zondagsblad 000 f booger.
e: u
EEN ANTWOORD?
87.
alle abonné» wordt op aanvrage grati» een polia verstrekt welke hen verzekert tegen ongevallen tot egn-bedrag van f 500.—. f 400—'f 200— f rq'J t qK-'
Verspreide Berichten.
POSTGIRO 104861
POSTGIRO 104861
met
HOOFDSTUK XXXVIIL
(Wordt vervolgd.)
van
vei
'3
ADMINISTRATIE No. «33
REDACTIE No. 033
onze vr;
het dan
-v MM MV. a
te Genève meldt, beeft de Turksche minister
van 1
een mislukking van de onderhandelingen
(1 •_><--»
De verdere loop der besprekii
geheel van Engeland af. De
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Zooals we gisteren in onze buitenlandsebe
rubriek reeds met een enkel woord te ken
nen gaven, heeft de Fransche volksvertegen
woordiging de Nederlandsche dito een lesje
gegeven door met 280 tegen 180 stem \en
een communistisch voorstel om het Fransche
gezantschap by den H. Stoel af te schaffen,
te verwerpen.
We komen er thans nog even op terug, en
wel, omdat deze gebeurtenis in staat moet
zyn om alle tegenstanders van het gezant
schap hier te landevooral de principieele
tegenstanders tot nadenken te stemmen,
zoo niet tot inkeer te brengen.
Wanneer een Fransche volksvertegenwoor-
DE VREDESVOORSTELLEN VAN
ABD-EL-KRIM.
Gordon Cunning is uit Fez door Rabat ge
komen, waar hy een beleefdheidsbezoek beeft
gebracht aan den afgevaardigde van den re
sident, alvorens naar Frankrijk te vertrek
ken. In officieele kringen is men zeer gereser
veerd met betrekking tot de vredesvoorstel
len van Abd-el-Krim, waarmee Cuntnng be
weert, dat hij belast is. Men gelooft, dat de
geruchten hieromtrent weinig grond hebben,
aangezien het hoofd dor Rif-Kabylen tot dus
ver niemand officieel er mee heeft belast, uit
zyn naam besprekingen te voeren.
DE HEILIGE OORLOG GEPROCLAMEERD?
Volgens een bericht uit Beiroet hebben de
Drusen den heiligen oorlog geproclameerd.
Sultan Atrascb heeft gelast, dat wintergraan
zal worden uitgezaaid, doch dat ieder man
tusseben de 20 en 60 jaar zich by net leger
moet aansluiten. De verschillende sjeiks bob
ben eveneens orders uitgevaardigd, dat .eder
zichzelf voor den oorlog moet opofferen.
I neem de beproefde Akkpr’. Abdij
siroop die de prikkelende boeet*
«navallen zal temperen, de «lijm
I eglomen en Uw ontatekea
a^hMhazn volkomen genezen.
AKKER'»
Aha wAad.il Uk*. n. MO
/I 30Z 550 r— /ZJJ a 1000 ma/43O
WAT ARTHUR LOVELL TE LONDEN
DEED.
Terwyl Lady Haughton deze ontdekkin
gen deed, was Arthur Lovell op Weg naar
Londen, om daar inlichtingen in te winnen.
DE STRIJD IN MAROKKO.
De „Daily Mail” meldt uit Tanger, dat Abd-el-
Krim, die thans officieel geantwoord be dt op
de in Juli 1.1. door Painlevé aangeboden vre
desvoorstellen, deze voorstellen aanvaard
heeft.
De Portugeesche minister van handel ia
afgetreden wegens de aanvallen in de pers
als zou hjj persoonlijk betrokken zijn geweest
bij het belleer van of bet toezicht op de Bank
van Angola.
Reuter meldt thans uit Kalro dat de be
richten volgens hetwelk Medina thans ook in
handen van de Wahabieten gevallen was,
op goeden grond blijken te berusten.
Borah heeft een resolutie ingediend, be
nogen de de erk'nning van de Sovjet-regeo-
ring door de Verconigie Staten.
Een hevige aardschok, welke vier se
conden duurde, beeft te Kingston op Jamaica
plaats gehad. Een paniek maakte zich van
de bevolking meester.
Bandieten hebben weer twee raids on
dernomen op Damascus en wel ten Oosten en
ten Westen van de wjjk Assah. Beide aan
vallen werden afgeslagen met verliezen voor
den vijand.
Bij een spoorwegongeluk op de lijn
MayavaramAvanthangi in Britsch-Indië zyn
verscheidene personen gedood en zeventien
gewond. De locomotief-en vyf wagens wer
den omgeworpen.
tret zag beschouwen.
_Er valt niet
22 i uit.
Lovell zeide toen tot den beeldhouwer:
j u nog, boe de man er uitzag,
kinzoon by u is geweest, en hoe
goed uur in de Tolmin-street v6ór den beeld-
houwerswinkel stond, dien Wolterscliocker
een paar maanden vroeger met den kleinen
George was binuengetreden.
„Zijt gij Je vader van Agatha Pickshaw,
die voor eenige jaren met den schilder Joce
lyn Gilbert getrouwd is?” vroeg bij aan den
man, die uit de achter den winkel gelegen
werkplaats kwam, toen hij de huisdeur open
de.
„Om u te dienen, mijnheer”, antwoordde
James Pickshaw. „Is men nog om mijn arme
Agatha bekommerd! Wat is er?” ging hjj
voort, Arthur voor iemand houdende, die
door Wolterschocker gezonden was.
Het bleek nu dat Arthur aan den vorigen
bezoeker, Vernon, geheel vreemd was, en in
lichtingen van denzelfden aard als deze, inaar
op eigen hand kwam inwinnen. Pickshaw
bracht hem in het binnenvertrek, waar zyn
dochter Betsy eenige huiselijke bezigheden
verrichtte, en gaf hem van Agatha’s geschie
denis een omstandig verslag, als hjj in Juni
aan Widtertcbwker gegeven bad.
„Bezit gij een portret van uw schoonzoon?*
vroeg Arthur aan den ouden man.
„Ja, mynheer”, antwoordde deze; „op de
bovenkamer hangt een welgelijkend portretje
van Gilbert. Ik zal het halen.”
Na weinige ©ogenblikken kpam hjj met
een daguerreotype terug, die wel niet fraai
uitgevoerd en sterk verbleekt was, maar toch
nog duidelijk genoeg om Arthur te overtui-
DE BURGEROORLOG IN CHINA.
De troepen van de» gouverneur van Tsjili
hebben Donderdag de voorhoede van het na
tionale leger (dat zjjn de verbonden legers
der centrale provincies onder opperbevel van
Woe-Pei-Fae) by Matsjang verslagen. De
strjjd duurde den geheelen dag. De spoorlij
nen om Tientsin waren opgebroken. De auto
weg tusschen Peking en Tientsin was op eCu
aantal plaatsen vernield.
Naar verluidt trekken de strijdkrachten
van maarschalk Woe-pei-foe de provincie Ho
nan binnen, hetgeen Feng-joe-sing en de
andere leiders van Koeo-minUjoen party doet
vreezen, dat by van plan is, samen te werken
met Je hun vjjandelijke strijdkrachten.
Het Japansche ministerie van oorlog be
vestigt noch ontkent het gerucht dat er troe
pentransporten worden samengebracht te
Koeroemc, maar naar verluidt worden er
voorbereidingen getroffen om zoo <ioodig
versterkingen naar Mandjoerjje te zenden.
„Ach ja, Humphrey, dit begrijp ik heel
goed!” antwoordde de moeder, terwyl zjj met
haar voorschoot een traan af veegde. „Onge
lukkig dat die slechte kerel alles weet! Hjj
heeft ook gesproken van een zoontje van den
graaf. Was dat....’’
Laura hoorde op dit oogenblik het hek
aan den straatweg opengaan, en daar zy niet
gaarne ontdekt wilde worden, verwijderde zij
zich schielijk en keerde door de donkere laan
naar het kasteel terug, verheugd dat zy, om
achter de boofdzaak te komen, geene verne
dering had behoeven te ondergaan, noch in
bet byzijn barer ouderhoorigen over het ver
leden van baren echtgenoot had behoeven
te blozen. „Ach Jocelyn!” sprak zjj by zich
zelve, „hoe vreeseljjk moet gjj geleden heb
ben! Nu kan ik mij uwe afgetrokkenheid en
de pynlyke uitdrukkng van uw gelaat volko
men verklaren. Maar Goddank, dat gij uwe
band niet met bloed bezoedeld hebt en uw
geweten van die schuld rein is gebleven!
Mijne liefde zal uw steun en troost zjjn, en
wij zullen dan te zamen do listen van dien
vagebond verijdelen!”
Zooals onze lezers zich zullen herinneren,
Stelden wy in een hoofdartikeltje in ons blad
van Zaterdag 1.1. in verband met de twee
slachtige houding van „De Morgen inzake de
Oplossing van de kabinetscrisis de vraag:
„Wat wil „De Morgen”?
Wij schreven by die gelegenheid:
„De Morgen” voorzoover wij weten
het éénige katholieke dagblad, dat niet
zeer positief (voorloopig) stelling genomen
heeft tegen de pogingen tot vórming van
„een demokratische regeering” moest
nu maar eens ronduit zeggen, wat zy eigen
lijk wil!
Durft zy het Kan te advfeeeren tot een
verbond met Rood, welnu, zij ga haar
gang en neme de verantwoordelijkheid
daarvan op zich.
Durft zy dit niet, dan onthoudo zjj zich
ervan, andere oplossingen en vooralde
andere oplossing, gesteld dat zy mogelyk
ware te bemoeilijken op een wjjze, wel
ke andere sympathieën verraadt.”
Onze geachte Helmoudsche collega is ons
bet antwoord op onze vraag niet schuldig
willen blijven, zy het dan ook, dat het ant
woord, dat wij kregen, slechts een herhaling
la van wat onze collega reeds vroeger over
het probleem der crisis-oplossing schreef.
Om ronduit te zeggen, wat „De Morgen”
eigenlijk wil, verwijst de redactie ons ten
aanzien van de politieke crisis naar het hoofd
artikel in „De Morgen” van 25 November,
getiteld „Marchant’s Program”, waarin ie re
dactie als bare meening uitsprak, dat een sa
menwerking van R. K., V. D. en S. D. A. P.
haar thana ongewenscht voorkomt en in strijd
met de goede politieke en parlementaire ze
den.
En zulks:
le omdat onze kiezers in Juli IJ. ter
stembus zijn gegaan voor een Rechtsch ka
binet en het niet zou aangaaq. «u maar
pardoes aan een combinatie met iSks deel
te nemen;
2e omdat wy de 40-jarige coalitiepolitiek
O.i. niet goed kunnen prijs geven zonder
vooreerst de kiezers daarover te raadple
gen; het zou anders door hen slecht worden
begrepen en in menig gamued verwarring
veroorzaken;
3e omdat aan onze partij als grootste der
nieuwe combinatie meer invloed zou toe
komen op de vaststelling van het regee-
ringsprogram;
4e omdat een aantal onzer Kamerleden
zich vermoedelyk uit de Kamer zou terug
trekken en by de verkiezing van hun
plaatsvervangers met een dergelyko
eventualiteit niet is rekening gehouden.
En wy besloten onze bezwaren met te
teggen, dat de nieuwe toestand o.i. niet
ran intreden dan na verkiezingen, waa:by
de R. K. Staatsparty zich de questie der
iiarlementaire samenwerking op zijn minst
voorbehoudt; terwyl in afwachting daar
van o-a. een zakenkabinet, liefst een extra
parlementair kabinet, dient op te traden.
Ziedaar, waarde collega, ons antwoord;
het is, meenen wy, duidelijk genoeg, niet
waar?
VOLK E NBONDSRAAD.
De Volkenbondsraad heeft gisterochtend
niet vergaderd.
Amery heeft een eerste bespreking met do
Turksche delegatie over Mosoel gehad.
Verder heeft ouder leiding van Chamber-
lain de commissie van drie met de commis
sie van onderzoek naar het Grieksch-Bul-
gaarsche conflict vergaderd. Sir Horace Rum
bold, die nogmaals de vertegenwoordigers
van Bulgarije en Griekenland had gehoord,
legde in deze bijeenkomst een aanvullend
rapport over.
De Engelsche minister van koloniën Amery
heeft de commissie van drie uit den Raad
meegedeeld dat Engeland bereid is tot stap
pen die tot een vergelijk met Turkye over
Mosoel kunnen leiden.
Het was ons, als trouwe lezers van „De
Morgen”, natuurlijk niet onbekend, dat „De
Morgen” zich op 25 November in dezen geest
had uitgelaten, maar.is een herhaling
van deze uitlating na alles, wat „De
Morgen” sindsdien debiteerde wel een
antwoord op onze vraag?
Is dit nu een positief antwoord op onze
vraag: „Wat Vil „De Morgen”?”
Als we het „antwoord” goed bekijken,
dan weten we nog niet, of „De Morgen” al
dan niet tot samenwerking met Rood durft
adviseeren.
Eerst somt de redactie een aantal bezwa
ren tegen die samenwerking thans op
geen principieele bezwaren overigens
welke alleen ten doel schijnen te hebben, te
Vóór zyn vertrek had hjj aan een zjjner kler
ken, Wilmington geheeten, wiens takt eem bij
meer dan eene gelegenheid gebleken was, de
taak opgedragen om in ’t geheim onderzoek
te doen, zoowel naar het verledene van den
bewoner van Woodbinecottage, als naar zijne
tegenwoordige omstandigheden, en daaren
boven al zyue gangen to bespieden, en hem
(Lovell) by zyn terugkomst daarvan verslag
te doen. Wanneer bet blijken mocht, dat Ver
non zich in persoon of schriftelijk tot do poli
tie van Shorncliffe of Lisford wendde, moest
by hem\inmiddellyk telegrafisch daarvaa be
richt geven.
Arthur bereikte omstreeks negen uur het
station op Eustonsquare, en liet zien naar
een dicht by de Westminster-brug gele
gen hotel brengen, teneinde den volgenden
morgen bij tjjds zyn nasporingen te kunnen
aanvangen. Hy zou regelrecht naar de West-
minster-Abdy kunnen zyn gegaan, om in de
trouw- en doopboeken de echtheid der hem
vertoonde acten te onderzoeken, maar hier
om was het hem niet te doen; er moest wor
den uitgemaakt of de schilder Jocelyn Gil
bert, in die documenten vermeld, Pliüip Jo
celyn graaf van Haughton was, en dat kon
den de registers der Weetmiuster-Abdij uit t
uitwijzen. Tot dat einde moest hy de familie
Agatha Pickshaw trachten op te sporen,
die volgens de acten in Lambeth woonde, en
hy slaagde zoo voorspoedig in zijne pogingen
daartoe, dat hij reeds na verloop van een
gen, dat Jocelyn Gilbert en lord Haughton
één en dezelfde persoon waren.
„Is dit de man dieu gy bedoelt, mijnheer?”
vroeg Pickshaw met een droevig gelaat, toen
by Arthur in sprak el oo ze verbazing het por-
aan te twijfelen: hij is het!"
riep Lovell getroffen
„Herinnert f
die met uw 1
hy heette?"
„Hij heette.... Weet gij het nog Betsy,
hoe George den heer, die by hem was noem
de?" vroeg Pickshaw aan zjjn dochter.
□dyuheer Wolter' of Walter, geloof ik”,
antwoordde deze.
□Jus niet Vernon, majoor Vernon?”
Deze vraag werd door Betsy en i i»ar vader
ontkennend beantwoord; de besv.v Jvuig, dio
beiden van den persoon gaven, wio.erkto Ar
thur echter alleszins in zijne overtuiging, dat
Georges zoogenaamde oom niemand anders
dan de bewoner van Woodbinecottage kon
wezen.
diging een deigelyk voorstel verwerpt, d-w.z.
bewust het voortbestaan van het gezant
schap eischt, dan moeten er toch daarbij wel
groote nationale belangen geacht worden op
het spel te staan, afgescheiden van religieu-
se overwegingen, welke bovendien speciaal
voor de Katholieken van belang kunnen zyn.
Frankrijk moge nog steeds de oudste doch
ter der Kerk heeten, 't valt niet te ontken
nen, dat de Moeder in dit geval toch wel
heel veel verdriet van haar oudste dochter
beleefd heeft, en in de huidige omstandighe
den behoeft men er Frankrijk waar niet
eens een behoorlijke Katholieke Staatsparty
bestaat waarlijk niet van te „verdenken”
dat het om andere dan nationale motieven
tegenover het Vaticaan de vriendelijkheid
zou willen betrachten.
Zullen de tegenstanders van dit gezant
schap in - ons land den moed hebben, zich
op te werken tot het inzicht van vele niet
en anti katholieken in Frankrijk, dat n.L
hoe men ook over den Paus, als hoofd der
Katholieke Kerk, denkt voortzetting van
bet gezantschap om nationale overwegingen
gewenscht en geboden is?
Want, boor, moeder, ik heb u nooit gezegd,
dat meester Philip vóór dat hy miss Waiter tot
▼rouw nam, reeds getrouwd was geweest. Ik
verzweeg dit niet alleen voor u, maar voor
een ieder, omdat het een huwelijk was met
eene vrouw beneden zyn stand, dat nog treu
riger herinneringen moest nalaten, wyl de
▼rouw door een liederlyk gedrag haar dood
•▼erhaastte. Gij begrijpt ook, moeder, dat dit
rampzalig huwelijk den graaf in de oogeu van
het publiek zou benadeelen, en misschien de
liefde van zyne vrouw doen verliezen. Want
ook aan zijne nieuwe bruid verzweeg de graaf
alles.”
i*en zal zal gemakkelyk Laura’s gewaar
wordingen kunnen voorstellen by dit gesprek,
Waarvan geen woord voor haar verloren ging.
.Ware ’t geen zij nu boorde haar één dag vroe
ger ter oore gekomen, wellicht zou hoi baar
tinneloos hebben gemaakt thans stortte
net daarentegen balsem in haar gewond hart,
•n dankte zy den Hemel voor de opheffing
▼an haar bangste zorg. Het was haar och ter
oog niet mogelijk weg te gaan: met ingehou-
en adem bleef zij luisteren naar ’t geen ver-
jwr gesprokea
voeren tot de conclusie, dat de bedoelde sa
menwerking in ieder geval niet zal mogen
worden aangegaan, zonder dat de R. K. Kie
zers zich daarvoor bij nieuwe verkiezingen
zullen hebben uitgesproken.
En by die verkiezingen zou de R. K.
Staatsparty zich de kwestie der parlemen
taire samenwerking op z’n minst nog slechts
moeten voorbehouden. (Zij moet dus ook nog
anders kunnen.)
't Is voorzeker uiterst voorzichtig uitge
drukt, en wie dit leest, moet wel den indruk
krijgen, dat „De Morgen” tegenover een
eventueele samenwerking van Roomseb
met Rood uiterst gereserveerd staat.
Maar hoe is dit dan te rymen met aile
overige uitlatingen in „De Morgen”, welke
zeer kennelijk bedoelen, in ieder geval een
herstel der coalitie te belemmeren of te ver
hinderen?
Onze Helmoudsche college zal het
ons eens zijn:
ófwel de coalitie wordt hersteld,
ófwel we krijgen 't zy wat vroeger,
’t zy wat later een Roomsch-roode regee
ring.
Mét ons zal „De Morgen” toch ook wel
van meening zijn, dat „O4u een zakenkabinet,
liefst een extra parlementair kabinet” niet
anders dan een enkel tusschenstation betee-
kent, waar slechts heel even gestopt wordt.
Door derhalve te ageeren tegen iedere po
ging tot herstel der coalitie, stuurt „De
Morgen” al dan niet doelbewust AAn
op een Roomsch-roode samenwerking.
Doch waarom dan schijnbaar zoovele be- I
zwaren daartegen aangevoerd, waarom 1
dan een zoo groote gereserveerdheid daar
tegenover aan den dag gelegd?
Wij voor ons begrijpen het wel!
„De Morgen” is van den eenen kant tegen
de coalitie, doch durft van den anderen kant
de consequentie van deze gezindheid wel
ke tot Rood moet voeren niet aan.
Dat blijkt ook thans weer uit het antwoord
van „De Morgen”, dat eigenlijk geen ant
woord is.
En daarom blijven wij er bij, dat „De Mor
gen” zich in deze omstandigheden ervan be
hoorde te onthouden, a priori iedere poging
tot herstel der coalitie uit den booze te ver
klaren doorniet» goed te vinden, wat
in die richting zou kunnen sturen.
Eerst wanneer „De Morgen” het voorzich-
zelf en Voor katholiek Nederland geheel ver
antwoorden kan, zonder die twijfelzucht ver
radende bedenkingen te adviseeren tot
Roomsch-roode samenwerking, eerst wanneer
het blad zich er openlijk overtuigd van zal
mogen en durven toonen, dat deze sa
menwerking allee in aanmerking geno
men voor de toekomst de beste zal zyn,
eerst dAn zal het blad het recht hebben, van
een herstel der coalitie niets te willen weten.
Hoever het blad met zyne overtuiging in
deze gevorderd is, weten we thans on-
■danks het „antwoord" echter nóg niet.
En dót was het, wat wy te weten wilden
komen, toen wy vroegen: „Wat wil „De Mor
gen”?”
dan honderd tegelijk
vi
de.
aangeriebt onder het vee door de wolven, die
i van meer
i van de
---"blijven ste
ken.
gemeld dat de bari
.Grosser Kurfuerst",
den gewoed heeft met
SCHIPBREUKEN.
Drie schipbreuken van Engelsche schepen,
een op de Zuid-Afrikaansehe kust, een aan -
de kust van, Labrador en een op de Oost
kust van Engeland hebben den dood van V
zeelieden ten gevolge gehad.
Uit Emden wordt
logger van de My.
den» den orkaan welke eenige weken gele
den gewoed heeft met man en muis verg»»^
ia. Er waren 14 koppen aan boord.
«1 MIJNWERKERS GEDOOD.
By de myngasontploifing in de mijn ten
Z. van Birmingham, zijn volgens de laatste
berichten niet minder dan 61 arbeiders ge
dood. Verder zonden er vyf ernstig gewon
den zijn. Vijftien arbeiders zyn ontkomen.
HEVIGE KOUDE IN SERVIë,
Uit geheel Servië worden berichten ont-
'angen over een buitengewoon hevige kou-
le. In Zuidelijk Servië wordt veel schade
meermalen verschijnen in troepen
dan honderd tegelyk. Tengevolge
sneeuw zyn verscheidene treinen bij
- GEEN OORLOGSGEVAAR.
Naar de correspondent van de Frankf. Ztg.
buitenlandsche zaken verklaard, dat by
J over
de grens in Mosoel geen oorlogsgevaar dreigt.
i„.,„ ji-'*ingen hangt za.
Turksche dele
gatie heeft zich uit den Volkenbondsraad te
ruggetrokken omdat zy slechts volmacht had
voor bemiddelaars en niet vóór scheidsrech
ters te onderhandelen.
EEN RELLETJE IN DEN PRUÏSISCHEN
LANDDAG.
In den Pruisischen Landdag is het gisteren
weer een tydje rumoerig toegegaan. Minister
president Braun had Donderdag by het alge
meen© debat enkele sprekers beantwoord, die
beweerd hadden, dat voor het Duitsche be
drijfsleven slechts betere tijden zouden kun
nen aan breken als er meer werd gewerkt.
Braun had in dit verband beweerd, dat zij,
die steeds meer arbeid van anderen eischton,
vaak zelf bitter weinig uitvoeren.
De Duitoch-nationaal Ganger zei uu, dat
Braun Donderdag verklaard had, dat ds l>oe-
ren weinig uitvoeren en van de andere bur
gers steeds meer werk eiseben. Hoewel de
linkerzijde luid te kennen gaf dat de minis
ter-president dergelijke woorden niet had uit
gesproken hield de heer Ganger zyn bewering
staande. Minister-president Braun vroeg zelf
het woord, maar hjj kon slechts één zin uit
brengen. „\Mj bebben er hier, zeide hy, een
duidelijk voorbeeld van op welke wyze de
grondslag voor een leugenachtige agitatie op
het platteland wordt gelegd.” De afg ‘vaar
digden der linkerzijde juichten den minister
president toe, terwijl de Duitsch-natioua.cn
op buitengewoon luidruchtige wyze pre tes
teerden. Zy eischten, dat voorzitter Bartels
den minister-president tot de orde zou roe
pen. Toen Bartels aan dit verlangen niet vol
deed schreeuwden zy: „Weg un-t Brann, hij
moet van de ministerbank.” Braun kon niet
verder spreken en Bartels slaagde er even
min in de orde te herstellen, zoodat hy ten
einde de zitting voor tien minuten schorste.
By de heropening de gemoederen wa
ren inmiddels wat gekahneerd las Kraun
het stenografisch verslag van de vergaderiry;
van Donderdag voor om te bewijzen, dat van
de boeren niet is gezegd, dat zy zelf niets uit
voeren. De Duitsch-uationalen riepen toen,
dat Braun, toen hjj van de menschen sprak,
die zelf weinig arbeiden, op hen had geweien.
Braun werd nydig en wierp het stenogram op
zjjn lessenaar. Hjj riep, dat de verontwaardi
ging van de Duitsch-nationalen komedie was
en herhaalde nogmaals er niet over te heb
ben gedacht zich op eer. dergelijke wjjze ever
de boeren uit te laten.
