1 to „ONS BLAD” I r I f I I I Bureau: HOF 6. ALKMAAR. Telefoon: tSXZtfn I I I I 1 *>S postgiro iMMi Masada* beeeaber 1995 postgiro imwx 19e Jaargang J r FEUILLETON. DE GEHEIMZINNIGE MOORD. r. i- JbNdertantfoprQti Vm 1—5 regeh« 1.25; elke regel meer f OJSitedatf per regel f 0.75; Rubriek .Vraag en aanbotr* b| «of uitbetaling per plaatsing f 0.60. f 400, fi <Mi» 2.52“^,“*" —m f200,-, f 1CXJ,—f 60,-, f 35,—, f 15? 5” deze vien levenswandel te volharden. Abonnementcpry«i tar Irwarüra! voor Alkmaar L— roor buiten Alkmaar f 28S Met Oeflimtreerd Zondagiblad O 60 f hooger. ton abonné'n wordt op «anvrago gratia een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500,' Encycliek van anzen H. Vader Pius XI, door de Goddelijke Voorzienigheid Paus aan de Patriarchen, Primaten, Aartsbisschoppen, 4 Bisschoppen, en andere plaatselijke Ordinarii, die In vrede en gemeenschap leven met den H. Stoel, OVER DE INSTELLING VAN HET FEEST VAN JESUS CHRISTUS' KONINGSCHAP NOORD-HOLLANDSCH DAGÉLAD di staat vrqmoedigbfcid jende: f met i v< het e- -Ji- De jj—rnrr-ti^ op Woodbine Cottage. «8. vertrek het in ’las en zeide daar- (Worth vsrveitfM f M t iw beer den f te vieren feest Christus-Koning geeft Öm de beste hoop, tct -c goeder ure temg te keeren tot den aitert» minneljjksten Verlosser. Bet zou nu de plicht der Katholieken zjjn ITK Nol 4M Na OM van de Ko- verbonden dwenen.” „Wat bedoelt nen, mjjnheer? T. ►Or g**r. mot e<- om bw fcfl verder. it mi af tot in eeuwigheid, i leer der Heilige Boeken lag te beklemden als past aan hen. die dra- achterstaad rroet .mi— -Men worden toege- schreven aan de sjtthe der goedi stand of uage rookte uit een ren het aaibaren mond stuk waarvan ij" tanden Mhw omnerkbnai t 21 „vier ■ür nitaprak. Des» omstandigbebd entging Nadat Carter voor de tweede maal ge scheld had werd Je glazen deur der villa door een dienstmaagd geopend, wier gezicht nagenoeg geheel door een ouder de kin vast- ■turn lachte edig weder We, want eerste bezoek op dp "i voor zeven uen majoor Vernon te spreken, en werd ter stond in een aan het einde van de gang ge legen vertrek gebracht. Hier heerschte een soort van halfduister, daar het Ueht, dat door het eenige venster inviel, onderschept werd door Meilaadjes met cactusplanten liefhebbe rijen van den vorigen eigenaar der villa, tie meer dan de helft der ruimte van het vertrek innamen. De huisheer zat in een leuningstoel by den baard eene courant te lezen. Carter nam hem snel maar nauwkeurig op, en vond in hem iemand tusscben de vyf-en-vjjftig en zestig jaar, met grijsachtige knevels, een stroef ge laat en een vrijmoedigen blik. „Ik kom navraag bjj u doen, mj^iheer,'* zei.it> Carter „naar een uwer vrienden, den heer Walter, die sedert hedenmorgen viet uur vermist wordt" De bewoner van Qof~ meenehuimen pijp, tegen •t_l klapperden, toen Carter da woorden PAUS PIUS XL den laatste niet, en hjj leidde er uit af, dat Veruon zjjn vriend Wilmot gesproken had en onaangenaam verrast was, dat anderen nauwkeurig wisten, op welk uur deze de Ab dij verlaten had. „Kunt gij mjj ook zeggen, mijnheer Ver non, waar hjj heen gegaan is?" vervolgde Carter, hem scherp aanzieude. „Ik?” vroeg de ander verbaasd. „Wel neen, mijn vriend. Ik was juist voornemens hem hedenavond een bezoek te brengen. Wat hoor ik”, ging hjj met toenemende verbazL-ig voort, „Heeft Henry Walter de Abdij verlas ten? Ik wist niet beter, dan dat hjj nog onder geneeskundige behandeling was en op kruk ken sprong.” „Dat meende ik ook, maar toch is hjj ver» t gjj met vermist en verdwo- Walter was immers vrjj om te gaan werwaats hjj wilde?'* „Natuurigk.’ „Dan verwondert bet mij niet, dat hjj de Abdij zoo spoedig verlaten heeft, als hjj maar kon, zeide Je bewoner der Cottage, de a»ch mt zjjn pijp kloppende. „De arme drommel had lang genoeg huisarrest gehadl en ten verderve worden erk, die het menschdom voedsel geeft ten eeuwigen leven, door met geslachten van heilige mannen en vrouwen voort te brengen en te vormen voor Chris tus, die niet ophoudt Zjjn trouwste en ge hoorzaamste dienaren in Zijn Kerk op aar de op te roepen ter zaligheid in het hemel- »ohe rjjk. Wjjl dit heilige jaar zoo herhaaldeljjk tot verheerlijking van het rjjk van Christus heeft bijgedragen, meenen Wjj te bandelen over eenkomstig. Ons Apostolisch Ambt, als Wjj, toegevend aan de verzoeken welke zoovele kardinalen, bisschoppen ‘en geloovigen, geza menlijk of individueel, tot Ons richtten, dit heilige jaar besluiten met de instelling in dr Kerkeljjke liturgie van een bijzonder feest van Onzen Heer Jesus Christus, Koning. Christus in overdrachtcljjken zin Koning te noemen, om den hoogen graad van verhe venheid, waardoor Hjj boven al het gescha pene uitbiinkt, was reeds lang een algemeen gebruik Dat Christus koning is, lezen wjj bet niet in talrjjke plaatsen der H. Schrift? Hjj wordt immers genoemd de heerseber, die uit Jacob zal rn, die door den Vader is aangestrtd als koning up Sion, Zjjnen heiligen berg, en de heidenen tot zjjn erfdeel za> krijgen, en dee aardrjjks einden tot zjjn eigendom; en de bruiloftszang, waarin Hjj, die waarljjk ko ning van Israel zou zjjn, Ons wordt voor gesteld in de gedaante van een allerrijkst en oppermachtig vorst, bevat deze woorden: Uw troon God, staat voor immer en voor eeuwig; een sebepter van gerechtigheid is de sebepter van Uw rjjk. „Kwam Je majoor hem dikwjjls Ix-zocken, ,n op welken tjjd van den dag gewuonljjk?’’ „Hjj kwam niet geregeld, maar van tjjd tot 4jd en op verschillende uren van den dag. *om* zeUs 's avonds iaat” „Kende uw meester den heer Vernon reeds lang?’ „Hjj had hem in Indie leeren kennen. In Januari op den trouwdag van lady Haughton kwam de majoor voor ’t eerst op Je Abdjj. Hjj had de huwelijksplechtigheden te Lisford bjjgewoond, en sprak den beer Walter bjj het w«KrÜden aan. Deze herkende hem echter B*et t$r*t°nd. Het was den majoor, naar het mterljjk te oordeel en, in don laats ten tjjd dan “ok niet meegeioopen; maar de fortuin lach.e naar t scheen, *og geen week na i_, Abdl) koekt hjj de Cottage reeds Mhooderd pond.” '„Ik geloof, om u de waarheid te zeggen, dat de heer Walter de kennis van den maj<>or niet gezocht zou hubben, als deze hem in In- Jifi niet uit een groot gevaar had gered. Er vielen wel eens harde woorden tusscben hen.” „Ei? Waarover verschilden zjj dan?” „Ja, dat weet ik niet precies. De majoor was wat vrjjpostig en indringend van aard.” „Is Je beer Vernon gisteren bjj den heer Walter geweest?” „Dat geloof ik niet; bjj is misschien in geen veertien dagen op de Abdjj geweest. Maar ik ben er niet geheel zeker van want hjj trad onaangediend bjj den heer Walter binnen.'' „Hebt gjj nooit bespeurd dat uw beer wa pens bjj zich droeg?,* vroeg Carter, toen zjjn oog op een tweetal pistolen viel, dat bezjjden den schoorsteen hing. „Wapens? Neen, mijnheer! Ik heb wel eeus bjj bet verbedden ontdekt, dat de heer Wal ter een riem om bet Ijjf droeg, waarin ik knobbeltjes voelde, die mjj san groven ge- weerhagel deden denken. Maar later heb ik begrepen, dat het een met zeem bekleede galvanische gordel tegen jicht was, Namaan rnjjn meester nogal leed Carter antwoordde niet, maar kaJ moeite rlimiaak Ie onderdrukken. -Hoe was ie» bjj rijn weggaan geleed?’? vroeg „In een bruinen rok. grjjze b(pek. aan mat bont gevoerden pels, een zwart vilten hoed en een cachemieren cbane-nez." „Welke kleur bad het laken van den pels?” „Blauw.” „Carter teëkende deze laatste bijzonderhe den op, en vroeg vervolgens, terwijl hij da Hjk zjjn En eenzelfde vrijheid moet bovendien de staat peven aan de religieuze orden on congregaties van beide seksen, die, omdat zjj de krachtigste medewerkers zjjn van de Herders der Kerk, ook het meest er toe bij dragen. dat het Rjjk van Christus wordt uit gebreid en bevestigd, hetzjj door de bestrij ding met hun heilige kloostergeloften van de drievoudige begeerlijkheid der wereld, het zij door de vervolmaking van eigen leven bewerkend dat de heiligheid, die Christus Zjjn Kerk als een merkteeken gaf, in voort- durenden en dagelijks toenemenden luister voor aller oogsn schittert. De wereldlijke gezaghebbers zal voorts de jaarljjks terugkeerende viering van dit feest vermanen, dat de plicht om Christus publie kelijk te eeren en te gehoorzamen niet enkel op private personen maar ook op de overho- den en bestuurders rust; hun zal hjj in de ge dachte roepen het laatste oordeel, waarin Christus, niet alleen gebannen uit de publie ke zaak maar ook door minachting veron achtzaamd of misschien, gestrengeljjk al die beleodigingen .wreken zal, daar zjjn Konink lijke waardigheid vordert, dat geheel de men- scheljjke samenleving ruste op de Geboden Gods en de Christelijke beginselen zoowel wm de wetgeving betreft als in de recht spraak en voor wat aangaat het onderwijs der jeugd in de zuivere leer en haar opvoe- tot ongerepte zeden. bovendien zullen de Christeh-geloovi- ;en niet weinig kracht en moed putten uit Ijze viering, om in een waarljjk Ohristeljjken andel te volharden. heid te verkondigen de van Christus. Krachtens Ons Apostolisch Gezag stellen Wjj derhalve den feestdag van Onzen Hoer Jesus Christus Koning in, telken jare op den laatsten Zondag van October, dien nJ., welko den feestdag van Allerheiligen voorafgaat, over geheel de wereld te vieren. En tevens schrjjven Wjj voor, dat op dien zelfden dag jaarljjks de toewjjding worde hernieuwd van het menscheljjk geslacht aan het Allerhei ligst Bart van Jesus, zooals Onze Voorgan ger Pius X z. g. die opstelde; voor dit jaar echter wenschen Wjj dat die toewijding ge schiede op den 31 en dezer maand op welken dag Wjj zelve een pontificale H. Mis zullen opdragen ter eere van den Christus-Kenmg en fn Onze tegenwoordigheid die toewijding zullen doen plaats hebben. Beter en geschik ter meenden Wjj bet Heilig Jaar niet te kun nen sluiten; noch door Onze dankbaarheid tn kunnen toonen jegens Christus den onsterfo- Ijjken Koning der eeuwen waarbjj Wjj te. vens <i« luik zjjn van geheel de Katholieke wereld voor de weldaden gedurende dezen heiligen tijd aan Ons, aan de Kerk sn ge heel de Christenheid verleend. Er is geen reden, eerbiedwaardige Broe ders, om U in den breede te onderhouden over het motief, waarom Wjj bepaald hebben, dat een afzonderlijke feestdag zal gevior 1 werden van den Christus-Koning, waaraan eenig symbool en een erkenning t ninklijke waardigheid zelve zoude zjjn. Rest Ons nog, eerbiedwaardige Broeders, aan het slot van dezen Brief kort uiteen te zetten, welke vruchten Wjj uit dezen publio- ken eeredienst van den Christus-Koning dur ven verwachten en Ons beloven, zoowel vooy Kerk en Maatschappij als tot heil vaa eiken geloovige afzonderlijk. Ongetwijfeld zal deze eerbetuiging jegens de goddelijke Opperheerschappij niet nala ten de mensehen in herinnering te brengen, dat de Kerk, door Christus als een volmaak te maatschappij gesticht, krachtens geboor terecht waarvan Zjj geen afstand doen kan. de volledige en ongerepte vrijheid van net wereldlijk gezag voor zich moet opeischen, en bjj de vervulling van de baar van Gods wege toevertrouwde taak, bet ond< rwjjzen en besturen en tot de eeuwig» zaligheid gelei den van allen die tot Christus* Rijk beboe ren, van andere: willekeur niet kan afhanao- HOOFDSTUK xlil lamp van de toilettafel nam waarop Mathilda nagenoeg geheel door een ouder de km vast haar had neergezet: „Brandde deze lamp I geknoopten doek bedekt was. Hjj toen gjj hedenmorgen k waant?” „Neen; zjj was neergedraail.” „Kuilt gij misschien nagaan tot hoe lang zjj gebrand beeft?” - „De kamerdienaar goot olie, die zich nog in de lamp bevond in een glas en zeide daar op: „Jot vier uur vermoed ik." Carter dankte Jeffreys voor zjjne inlichtin gen en keerde toen terug naar het park, waar hjj Tibbles trouw op poet vond. Zij namen nu beiden plaats in een rjjtuig, dat bulten op hen wachtte; maar aan de laan van WooJbine-cottage stapte Carter er we der uit. na aan zjjn metgezel gelast te hebben om zich naar het spoorweg-station te Shoni- *diffe ta begeven, en daar nauwkeurig aeht te slaan op een kreupelen reiziger, gekleed in •en blauwiakenscb«n pels met bruine bont gevoerd en een grjjze broek. In geval bjj zulk een passagier in T oog kreeg moest hjj hem velgsn, waar hjj ook been ging, na bjj Jen StadoMehef een briefje met de veretodite ta- HchtfaurM aabternelatem te hebben. om door hun actie en werken dien terugkeer te bevorderen en te verhaasten; maar zeer velen hunner schfinen In de sociale samen'e- ving niet die nis»»* In te nemen noch dat ge- gers zjjn van (akk -' der waarheid. Der.e vreesachtigheid len, die zien iVen van tegen- zich al te zwak verzetten, waarvan het gevolg is dat de tegenstanders der Kerk slechts grootere driestheid en vrijmoedigheid ten toon spreiden. Wat is nu d» reden, dat Wij voqr het in stellen van dezen feestdag sinds bet einde van de vorige eeuw den weg soo gelukkig en uitstekend voorbereid vinden? Niemand kan het onbekend zjjn, met hoeveel eruditie en klaarheid de devotie is verdedigd in tal van boeken, welke over de geheele wereld in groote verscheidenheid van talen zjjn uitge geven, en boe het Koningschap en de heer schappij van Christus worden erkend sinds de invoering van dat vrome gebruik, waarbij bjjna ontelbare huisgezinnen zich aan het Al lerheiligst Hart toewijden en overgeven. Maar niet enkel huisgezinnen deden zulks doch ook gemeenten en landen, ja zelfs het gebedje menscbelQk geslacht, op initiatief en onder leiding van I^o XIII, heeft zich aan datzelfde Goddelijk Hart in 1900 toegewjjd. En dan mogen wjj ook niet stilzwijgend voor bijgaan de talrjjke Eucharistische congres sen, welke in onzen tjjd plegen byeen te ko men, en welke op wonderbare wjjze hebben medegewerkt om plechtig aan de mensch- heid te verkondigen de Koninklijke macht En talrjjker nog zjjn de voorspeflingea der profeten; overbekend zjjn vooral deze woor den van Isaias: Een Kindeken ia Ons ge boren en een Zoon Uns gegeven, en de heer schappij i« op Zjjnen schouder gelegd; en Zjjn uaam zal genoemd worden: Wonderbare, Raadgever, God, Sterke, Vader der toeko mende eeuw, Vorst des vredes. Vermeerde ren zal zieb Zjjne heerschappij en aan den vrede zal geen einde wezen; op David's troon en over Zjjn koninkrijk zal Bjj zetelen, op dat Bjj het bevestige en sterke door recht en gerechtigheid, van i Uit de algemeeoe dient te volgen, dat de Katholieke Kerk, welke het rjjk van Christus op aarde is, *n rjjk moet vestigen onder alle mensebea en over geheel de aarde, om haar Oprichter en Stichter gedurende den jaarljjkschen kring loop <ter heilige liturgie door menigvuldige bewjjzen van vereering als Xoning en Beer en Koning der koningen te begroeten. Zjj deed die eerbetuigignen vroeger toekomen, klinkend ipowel in de be wond eren» waardige verscheidenheid van gezangen zooals in de oude psalmgebeden en in de oude Sacramen taria, op dezelfde wjjze als Zjj ze thans nog brengt in de dagelijks aan de Goddelijke Majesteit toegestierde gebeden en in bet of feren van de onbevlekte offerande; en in de ze eeuwige lofprijzing van Christus als Ko ning erkent men gemakkelijk de bijzonder schoone overeenkomst tusschen onze en de Oestersche ritussen, zoodat ook in deze zaak bet woord waarheid bevat: uit wat men bidt, bepaalt men ook, wat o.er. gcl oft Om nu in enkele woorden de beteekenis en de natuur van deze heerschappij te ver klaren, is het nauwelijks noodig te «eggen, dat zjj een drievoudige macht omvat; miste zjj die macht, dan zou nauwelijks die heer schappij begrepen worden. Uit de Heilige Schrift traden overduidelijk de getuigenissen gesproken en afgeleid, te voorschijn en het is Katholiek geloofspunt, dat Christus Je- sua den mensenen gegeven is zoowel als Ver losser, in Wien zij moeten gelooven, als tege lijkertijd als wetgever, Wien zij hebben te gehoorzamen. De evangeliën nu stellen Hem voor niet zoozeer alsof Hjj wetten vastge steld heeft, dan wel als wetten vaststellend: en van al degenen, die deze wetten onder houden wordt door den goddeljjken Meester dan met deze en dan met die woorden gezegd dat zij op hun liefde voor Hem op de pref zullen worden gesteld en'dat zjj in Zijne lief de zullen blqven. Zjjn rechterlijke macht, hem door den Va der verleend, verkondigt Jesus zelf aan de Joden, die hem beschuldigen van schending der Sabtiathrust wegens de wonderbare ge nezing van een lamme. „Want niet de Vad^r oordeelt iemand, maar alle oordeel heeft Hjj aan den zoon gegeven." Schandelijk zou bjj dwalen, die den Chris tus als mensch de heerschappij over eenige burgerlijke zaak zou ontleggen, daar Hjj der wijze van den Vader uvt volstrekte reent over het geschapen heeft verkregen, dat alles in Zjjn macht is gesteld. Evenwel, zoolang Hjj op aarde leefde onthield Bjj er zich ge heel van, die macht uit te oefenen en zooals Hjj vroeger bet bezit eo bet beheer van aard- sche goederen geringslfcatte, zoo heeft Bij goederen vroeger aan de bezitters er van ge laten en laat Bij ze hun ook beden. Wel schoon is hier van toepassing: „Hjj neemt geen vergankeljjke rijken af. Die het hemel- Heerscben moet Hjj derhalve in 's men- schen geest, dewelke in volkomen onderwer ping dc geopenbaarde waarheden en Chris tus" leer vasteljjk en zonder ophouden heeft te gelooven; hcerschen moet Hjj in den wil, die de goddelijke geboden en voorschriften moet volteengen; heerscben moet Hjj in zjjn hart dat met achterstelling van natuurlijke verlangens, Goj boven al moet beminnen en Bern alleen aanbangen; beerschen in zjjn li chaam en deszelfs ledematen, die als instru menten of om mc^St. Paulus te spreken als „wapenen van gerechtigheid voor God" heb ben te dienen tot innerlijke heiliging der ziek Wanneer dit alles den christcngeloovigen ter beschouwing en overweging wordt v Meld, zullen zjj gemak kelgk tot de voln heid worden geleid. Zoo moge het, eerbied waardige broeders, geschieden, dat èn zjj, die buiten onze gemeenschap staan, bot zoete juk van ChrsRus tol hun heil mogen zoeken en aannemen èn wjj ijlen, die door het raads besluit van den barmhartigen God tot de huisgenooten des geloof» behooren, niet met tegenzin maar met heilig verlangen en liefde dat juk dragen; door een leven overeenkom stig de wet Gods een blijden overvloed van goede vruchten afwerpen en als door Chris tus goed en trouw bevonden dienstkneobteu met Hem deelacbtig^orden aan de eeuwige glorie eu gelukzaligflftd in Zjjn Hemelsch Rijk. Tot onderpand hiervan en als een blijk je gens, U eerbiedwaardige broeders, van Onze vaderlijke genegenheid, bjj de nadering van den geboortedag van Onzen Heer Jesus Chris- tus, strekke dit suhrjjven; en ontvangt den Apostolischen Zegen, dien Wjj U, eerbied waardige broeders, Jen clerus en Uw volk in groote liefde verleenen, als waarborg voor de gunsten des hemels. Gegeven te Rome bjj St. Pieter, den Hen December van het heilige jaar 1925, het vierde van ons Pontificaat. ache rjjk geeft”. Aldus omvat het konigschap van onzen Verlosser alle meuechen; en daarom maken Wjj gaarne de woerden van Onzen Voorgan- jfr z.g. T/mj XIH tot de Onze: „Want Zjjn njk strekt zich niet alleen uit tot de Katholieke volken of tot hen. die door het H. Doopsel gereinigd, ofschoon de dwa”ng hen tot afg> wekenen heeft gemaakt of de ketterij ‘i‘,n van d- liefde heeft afgeechieden. toch tot 4e Kerk, inzoover het baar rechtsgebied betreft, behooren: doch het omvat ook allen, die n!-4 aan het geheele menschelijke geslacht aller- waarachtigst in de macht van Jesus Christus is." Als de menschei! in bet bijzonder zoo wel als in het openbaar leven de Koninklij ke macht van Christus zullen erkennen, zul- noodzakeljjk vanzelf ongelooflijke voordeelen daaruit voortvloeien, als de burgerlijke ge meenschap van een rechtvaardige wjjsheid, van orde en rust, van eendracht en vrede. Want de Koninklijke waardigheid van Onzen Heer <U>ordringt het menachelijk gezi een zekere godsdienstige wijding van selen en voorschriften en evenzeer veredelt zjj de plichten en de gehoorzaamheid der bur gers. Ol welk geluk zou allerwegen genoten worden, sis alle menschen: individuen, huis gezinnen en staten zich door Christus heren besturen, „Dan tenslotte opdat wjj de woorden gebruiken, welke Onze Voorganger Leo XIII vijf en twintig jaar geleden tot alle bisschoppen richtte zullen vele wonden genezen kunnen worden; dan zal het recht in de hoop van het oorspronkelijk gezag weer opleven; zullen alle heerlijkheden van den vrede hersebonken worden; dan zullen de zwaarden en de wapenen uit de handen val len, als allen vrijwillig het Rjjk van Christus aanvaarden en er in gehoorzamen, en alle tong zal verkondigen, dat de Heer Jesus Christus in de glorie van God den Vader is. Opdat nu deze ailerwenscheljjkste voordel len overvloediger gevoeld worden en in de Christelijke samenleving dieper doordringen, opdat de kennis van de Koninklijke waai- digheid van Onsen Verlosser zoo ver mogu Ijjk verbreid worde, schijnt niets krachtda diger dan dat e«a hjjzonder en eigen feest van Christus-Koning worde ingesteld. Wanneer Wjj voorschrijven, dat Christus als Koning zal worden vereerd door gansch de Katholieke wereld, dan willen Wjj daar, mede ook tegemoet komen aan den nood dezer tijden en een uitstekend geneesmiddal aanwenden tegen de pest, welke de mensche- Ijjke samenleving heeft aangetast. Wgnt een pest van onzen tjjd noemen wjj het zooge naamde laïcisme met zjjn dwalingen en onza lig streven En dit kwaad, eerbiedwaardige broeders, gjj weet het, rjjpte niet in één dag, doch lag reeds lang verscholen. Men begon met te ontkennen Christus’ heerschappij over alle volken en te loochenen, dat uit het eigen recht van Christus volgt het recht' der Kerk om het menscheljjk geslacht te onderwijzen, om wetten te geven en de volkeren te bestu ren en tenslotte den menseb tot zjjn eeuwig heil te brengen. langzamerhand dan ook werd de Christe lijke godsdienst gelijkgesteld met dwaalle ringen en aileronbetamelijkBt met deze op een lijn gesteld; vervolgens werd hjj onder worpen aan bet burgerlijk gezag en aan de willekeur van vorsten en magistraten overge leverd en nog verder gingen zij, die meenden, dat een natuurgodsdienst, het een of ander natuurlijk gevoel, moest worden in de plaats gesteld tan den dienst van God. Staten welke meenden, dat zjj het zonder God kon den stellen en dat hun godsdienst bestond in ongeloof en veronachtzaming van God, ont braken al evenmin. Het in de toekomst jaarlijks van Christus-Koning geeft Ons dat het de menscheid zal aanzutten om te Aan deze encycliek ontleenen wy het vol jende: Eerbiedwaardige Broeders, Heil en Apostolische Zegen. In de eerste encycliek, welke Wij na het aanvaarden van het pontificaat aan de bis schoppen der Katholieke wereld richtten, we zen Wjj op de diepste oorzaken der rampen, welke het menschdom drukten en teisterden, en Wjj herinneren Ons, dat Wjj toen duide- lyk hebben te verstaan gegeven, dat die chaos van ellende over de wereld is geko men, wjjl het meerendeel der menschen zich onttrok heeft aan Jesus Christus en Zjjn heilige wet, zoowel in de practjjk van bun leven als in de huiselijke en maatschsp- pelüke samenleving; doch ook wezen Wjj er op; dat er geen hoop kon zjjn op een bljj- vendeii vrede der volken, zoolang de men- «c! individueel en als naties de heerschap pij vtn Onzen Zaligmaker zouden misken nen en van zich afschudden En daarom vumaanden Wjj allen, den vrede van ChMttm te zoeken in Christus' rjjk, en kondigden Wjj aan, dat Wjj, zoo veel in Ons vermogen is, aan de vestiging van dien vrede zouden medehelpen. In Christus' rijk, zeiden Wjj, want scheen Ons toe, dat men niet krachtiger tot herstel en handhaving van den vrede zou kunnen meehelpen, dan door te herstellen bet rjjk van Onzen Heer. Wat groote vreugde en troost vervulde Ons hart, toen in de majestueuze St. Pieter- basiliek, na de afkondiging door Ons van de helijgverklaringsdecreten, de ontzaglijke menigte dankzeggend God lof zong: Gjj Ko- ning der glorie, CbristM. Want, terwjjl de menschen en de volken, die zich van God losmaakten, door ouderlingen baat en twis ten ten ondergan gevoerd, gaat de

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1925 | | pagina 1