„ONS BLAD”
„Even naar WESTERKAMP”
Leidschestraat 68-70-72 - Amsterdam
om te profiteeren van de
OPRUIMING
in Mantels, laponnen. Blouses, Stoffen enz.
i;
Bureau: HOF 6. ALKMAAR. - Telefoon:
Advertentieprijs
mm
FEUILLETON.
DE GEHEIMZINNIGE
MOORD.
BUITENLAND.
De schuldigen.
Abonni
per kwanaai voor
goor buiten Alkmaar ...«••...f283
Met Oefllustreerd Zondagsblad 080 f booger.
allo abonné’» wordt op aanvrage gratis
.UIT DE PERS.
Na de tweede mislukking van
Dr. De Visser.
Van I—-Jregeh-f 1.25;<elkeregel meer f0.25; Veda0
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" b|
uitbetaling per plaatsing f 0.60
een polis verstrekt, wolke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,t 1OO,—f 60,—, f 35,—, f 1C«
DE RIJKSMIDDELEN
IN 1925.
•’OSTOIRO 104863.
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
kreeg
aanvaarden, hoe
naast
VIJF JAAR LATER.
(Wordt vervolgd.)
M
I
ik
ik
;e plannen
i luchtend
ADMiNISTRATH No. 439
REDACTIE Ne. «39
r.
dit
het
zou
I
l
I
MONARCHISTISCH COMPLOT.
De G. P. O. E. heeft te Odessa een groot
monarchistisch complot ontdekt Tal van of
ficieren uit het tsaristische leger zijn gear
resteerd, evenals de eigenaars van de wonin
gen, waarin zij verbljjf hielden. De Russi
sche pers verklaart, dat vele dezer officie
ren spionnage-diensten voor Polen en Roe-
rneniië verrichtten. Vele kooplieden te Odes
sa zijn op beschuldiging van medeplichtig
heid aan de samenzwering gearresteerd.
ZWITSERLAND EN RUSLAND.
De Zwiteerscho bondsraad beeft zich gis
termorgen in een zitting, die twee en een
half uur duurde, opnieuw bezig gehouden met
de kwesties, die voortsprniten uit een avea-
tueele deelneming van Rusland aan de voor
bereidende ontwapeningsconferentie in ver
band met de verhouding tusschen Zwitser
land enRusland.
Een definitief besluit werd niet genomen.
De Zwitsersehe bladen wijzen er tegenover
de eisehen, die Rusland stelt in verband met
den moord op Worowsky op, dat de sovjet-
regeering geen genoegdoening heeft gegeven
voor de berooving van het Zwitsersehe ge
zantschap te Petersburg en van de duizenden
Zwiteerechers, die in Rusland woonden. Wan
neer eisehen gesteld moeten worden, <lan
moet dit van de Zwitersche zijde gedaan
worden.
Zagen wij gedurende den loop van dit ver
haal het geluk de eer en de rust van venehei-
dene boofdpereonen door de lagen der boon*
„Ja”, hernam Wilmot
„ondanks al mijn ongen
ie hoop op hereeniging
•ogenblik. Ik wist wel niet, hoe die I
verwezenlijken zou zjjn, maar bet was
DE VALSCHE BANKBILJETTEN.
De PTocureur-Generaal te Boedapest heeft
de ecde-formule vastgesteld, welke de veld-
bisschop Zadrawecz de aan de vervaleching
der Fransche bankbiljetten deelgenomen heb
bende personen afnam, waaruit blijkt, dat de
Bisschop niet geweten heeft wat achter den
patriottischen eed stak.
In de vergadering van de Hongaarsche na
tionale vergadering zei de voorzitter in zijn
openingstoespraak: „Na onze laatste bjjeen-
mjjn voet op het vasteland had, schriftelijk
alles mede te deelen en u te smeeken om mij,
als mijn goede engel, op den weg des berouws
en der bekeering ter zijde te staan. Dit plan
is, door Gods genade, langs andere wegen en
zonder mijn toedoen, verwezenlijkt gewor
den: gij zyt als een beschermengel tot mij ge
komen zonder dat ik u geroepen had, ten
einde mij van een smadelijken dood te red
den en een boetvaardig leven te doen lel
den 1”
Wilmot stelde haar nu onverwijld de ju
weelen ter band, die, met uitzondering van
hetgeen Wallance zich had toegeëigend, on
aangeroerd gebleven waren. Mathilda zou ze
terstond naar Clapham hebben willen bren-
werd aanmerkelijk vertraagd. Eerst wilde zjj
oegen, die
zij van de
ERNSTIGE ONLUSTEN.
Naar bericht wordt hebben te Lorenzo Mar
ques ernstige onlusten plaats gehad en werd
naar een der spoorweg-autoriteiten een bom
geslingerd, toen hij in het Carlton-hotel aan
het dineeren was. De gevolgen van dezen aan
slag zij.i nu nog niet bekend. Verder wordt
nog medegedeeld, dat bij straatgevechten
twee mannen zijn doodgeschoten.
De „Msb.” schrjjft:
Eindelijk is het sinds een week aangekon-
digde communique der Katholieke Kamer
fractie gepubliceerd. Na hetgeen reeds, on
danks de opgelegde geheimhouding, in de
pers uitlekte, brengt het geen nieuws; doch
als officieele bevestiging van een en ander
heeft bet stellig zijik waarde.
Er blijkt uit, dal de Katholieke fractie in
derdaad als „uiterste noodzaak” een rege
ling van de gezanteciiape-k westie heeft wil
len aanvaarden, die hoe weinig gewenscht
op zich in elk geval aan den gestelden
eisch, zjj het op minimale wjjze tegemoet
kwam. Van den kant der Katholieken werd
'hiermede ongetwijfeld de uiterste grens der
concessie bereikt. Doch zelfs voor zulk com
promis schenen de Christel ijk-Historiche
Tweede Kamerleden beter gezegd, sommi
gen hunner niet te vinden; ondanks de
verzekering, dat ook hun de coalitie na aan
het hart ligt en de erkenning bovendien,
dat zjj voor die coalitie nog nooit een offer
gebracht hadden.
Het is wel ietwat zonderling, te moeten
constateeren, hoe onder deze omstandighe
den de liberale en socialistische pers nog
maar steeds blijft volharden bij het inzicht,
dat de katholieken de schuld dragen van al
les en zij het op hun geweten hebben, als
een parlementaire regeering niet langer mo
gelijk is.
Wie zoo oordeelt, moet toch wel door een
erg beslagen bril zien.
I Verder verminderden nog registratie- en
I mijnrechten, en zelfs het onnoozele bedrag
der speelkaartenbelasting met f 10.000.
Doch dan komen een heelo reeks van ver
meerderingen, waaronder de invoerrechten
met een accres van niet minder dan
f 8.703.000 de eerste plaats innemen. De oor
sprong van de stijging is niet ver te zoeken.
Zjj ligt voor het grootste gedeelte, misschien
wel geheel, bij de tariefverhooging, welke
mot ingang van 1 Juli 1925 in werking is ge
treden.
Ditzelfde geldt ook voor de bierbelasting,
die door de verhooging op 1 Mei 1924 tot
12.555.500 opklom.
Dat de impopulaire rjjwielbelasting nog
met ruim 1 mlllioen steeg tot 6.486.196,
bewjjst, dat de Fordjee nog geen groote con
currenten voor het nationale vervoermiddel,
de fiets, geworden zijn.
Op 2 stijgingen willen we nog wjjzen, n.l.
op de dividend- en tantièniebelasting, die van
15 op 18 millioen kwam, en de loodsgelden,
die ’n vier ton omhoog klommen. Omdat deze
beide belastingen zoo innig verband houden
met den toestand van zaken en handelsver
keer, zijn zjj in ’t bijzonder de graadmeters
van ’n verbeterde conjunctuur.
Tot slot ’n simpele opmerking: Er zjjn dit
jaar
dan volgens de raming noodig was. We ne
men gaarne aan, dat de schatkist best 'n
dergelijk douceurtje weet te gebruiken, maar
’t is voor den veel gepijnigden belastingbeta
ler niet aangenaam, te moeten bemerken,
dat de belastingschroef méér uit hem geperst
beeft, dan strikt noodig was.
Zou voor het komende jaar die schroef niet
’n enkel t lag je teruggedraaid kunnen wor
den?
wijl Clement met gevouwen handen
haar bleef staan.
„Was uw vader met de geschiedenis van
onze ongelukkige liefde bekend?” vroeg Cle
ment, toen zij langzaam naar het stadje te
rugwandelden, en Mathilda eveh vertrouwe
lijk als vroeger aan zjjn arm hing.
„Ja,” antwoordde zij, „en hij betreurde liet,
dat onze betrekking zoo eensklaps door zjjn
schuld verbroken was. Ik liet hem echter
nooit, zelfs iriet in de verte, bevroeden wat
de scheiding van u mij kostte. Hij had genoeg
te Ijjden en te dragen!
Toen Clement bjj hare woning afscheid
van Mathilda nam, was bij reeds tamelijk wel
verzekerd, dat zjj den vurigsten wensch van
zjjn hart vervullen zou.
Den volgenden morgen in de vroegte zond
hij een telegrafisch bericht aan zijn moeder,
en reeds des middags om vjjf uur zat me
vrouw Austin naast hare aanstaande schoon
dochter in het kleine maar bekoorlijke huis
vertrek op „Buitenrust”, gelukkiger dan zij
sedert de noodlottige reis naar Shorncliffe
ooit geweest was.
HOOFDSTUK XLVIII.
116.
_lk zou al uwe verachting verdienen, Ma
thilda!” antwoordde Wilmot, „wanneer ik
toen ter tijd nog het plan had kunnen koes
teren om Laura Walter op die wijs to beste
len, al mocht ik daardoor ook geen merk
baren slag aan haar fortuin toebrengen.
Neen, ik verklaar u, het was mjjn heilig voor-
■emen, toen ik bet geld uit de kas der fir
ma lichtte en de juweelen- kocht, om er
slechts tjjdeljjk en in dringende gevallen ge
bruik van te maken. Ik had geen ander plan
dan om er buiten 's lands voordeel mee te be
halen; van de winsten alleen het noodigo voor
uw en mijn eigen onderhoud af te nemen,
en het overige, benevens het kapitaal na mjjn
dood, zoo’met reeds bjj mjjn leven, aan de
wettige eigenares of haar erven te doen toe
komen.”
„Dacht gij bij al die rampzalige
toch altijd aan mij?” vroeg Mathilda
en met een weemoedigen glimlach.
op bewogen toon,
■echtigheden verliet
met u mij geen
hoop te
i rnjj ón
mogelijk wjj een toeKOB>8t tonder u voor te
•heid, door toomelooze wraakzucht en andere
hevige hartstochten meermalen ernstig be
dreigd, op het tijdstip waarop wy afscheid
van hen nemen, omringen hen ongestoorde
kalmte en volmaakte vrede. Alle onweders
en stormbuien hebben uitgewoed of zijn over
gedreven, en waarheen wy ook het oog wen
den, overal worden wjj een zachten, onbe-
wolkten hemel gewaar .De stikduistere Nacht
die velen van hen hield omtogen, heeft plaats
gemaakt voor een liefelijk schijnenden Mor
gen.
Inzonderheid is dit op Jocclyns-Rock het
geval. Do verzachtende invloed van den tijd
heeft bij Laura de smartelijke indrukken uit-
gewischt, die het verlies haars vaders, de
aanrakingmet Jozef Wilmot en de bedreigin
gen van Wallance langen tjjd in haar gemoed
hadden achtergelaten. De abdij betrad zjj ech
ter niet weder sedert den dag, waarop Carter
haar daar ontmoette. Kort na Wilmot’s vlucht
werd dit landgoed van lord Haughton door
zekeren baronet Macmahon voor zyu oudsten
soon gekocht; maar ofschoon hjj en zijn
▼rouw, Ellen Melville, tot Laura’s intieme
vrienden behoor en, heeft zij het tot op dit
oogonblik niet van zich kunnen verkrijgen
om op het door Wilmot’s euveldaden onthei
ligde Maudesley-Abbey weer een voet te
zetten.
„Wanneer onze staatkunde het roer moet
omgooien naar een butteu-parlementair Ka
binet, dan stevenen wjj met volle zeilen
naar den toestand, waarin een groote per
soonlijkheid een zegen, maar dan een onmis
bare zegeu wordt voor ons land”, meent
„De Maasbode”:
Volgens de schoone lijkrede van Tfceyki-
dides, gewjjd aan Perikles, is de overheer-
sobende positie van zoodanige groote per
soonlijkheid gepaard gegaan met den boog-
sten bloei der democratie Alles wat aan een
bjjna ideale democratie eigen ie, vertoont
ons de periode, waarin Perikles, hetzjj als
de voornaamste der tien strategen, hetzjj als
bestuurder der financiën, hetzjj als epistaat
voor de bouwwerken, de alles beheerschen-
de figuur was: Aan die periode zjjn de ele
gieën, ter verheerlijking van de democrati
sche Atheenscho regeering, gewjjd.
Niet een Mussolini-figuur wenscht men, als
men wel eens met een heel slecht gekozen
woord van een dictator spreekt Maar ook
zjj, wien de democratie lief is, moeten, als
het parlementaire steleel zich zelf zóózeer
verteert, als nu wordt vertoond, verlangen
naar Regeeringen meer los van het Parle
ment en naar de moreelo en intellectueelo
hoogheid eener enkele figuur als Perikles
was.
Als het ta^k is der pers de gebeurtenissen
niet alleen te ondergaan, maar ook te duiden
en te belichten, dan mogen wjj als onze over
tuiging voordragen, dat de parlementaire
machteloosheid in die richting wjjst.
kleinooden te gelde te maken. In alle "Stilte
begaf zij zich naar Bredford, waar men haar
voor een en ander vjjftig guinjes betaalde.
Verheugd over dezen uitslag, voegde zjj bjj
hare thuiskomst de gansche opbrengst van
haar verkoop bij de juweelen, als een be
wijs van hare zucht om de onuitdelgbare
schuld van haren vader aan de familie Wal
ter, zoo veel ’t in haar vermogen stond, te
verminderen. Maar den volgenden dag werd
Wilmot ongesteld, en wel zoo ernstig, dat Ma
thilda zieh genoodzaakt zag hare reis naar
Claphain weder zes weken uit to stellen, en
zoo gebeurde het, dat het doosje met dia
manten niet vóór Januari 1852 in handen van
Clement geraakte.
Eerst nadat hjj de diamanten kwjjt was,
scheen Wilmot volkomen tot rust te komen,
en gaf hjj zich geheel aan de leiding van zjjn
dochter en van den even menschkundigen als
braven Lindsay over. Op het laatst van No
vember 1852 werd hjj opnieuw door hevige
koortsen overvallen, die hem den 19den dei
volgende maand, nadat hjj op zjjn ziekbed
nog menig oprecht bljjk van boetvaardigheid
gegeven had, ten grave sleepten.
De maan verlichtte reeds een geruimen tjjd
het kerkhof met zjjn cipressen en Ijjkgesteen-
ten, toen Mathilda haar verhaal eindigde.
Vóórdat zjj bet kerkhof verlieten knielde
Mathilda bjj de grafzerk onder den hoogen
treurwilg neder, zooala haar gewoonte steeds
was als zü de stille rutplaats bezocht, ter-
Laten wjj nu maar ophouden met lof
liederen te zingen op d» voortreffelijkheid
der koalitie de chriateljjk-Iiistorischen wil
len geen koalitfe meer. Dat is zoo waar, als
tweemaal twee vier is”, schrjjft „De Gelder
lander”:
De heer Krijger vertelt in zjjn weekblad
nog ’n keer, dat hjj het voortbestaan der ko-
le. Overeenstemming tusschen de fracties
zelve: juist bjj de oplossing van punten,
waarover geschil ontstond,
2e. Moet het Kabinet van den steun dier
fracties verzekerd zjjn, wanneer aanvallen
worden ondernomen, die er op gericht zjjn
het ten val te brengen.
Kan dit in het huidige stadium niet ver
kregen worden, dan is het beter dat men het
bewind aan anderen overlaat, tot tjjd en wij
le men elkaar wellicht door den nood
gedreven weer beeft teruggevonden.
En te eerder spreken wjj dit oordeel uit,
omdat Dr. de Visser ons, als hjj slaagt
wat wjj harteljjk hopen een extra-parle-
mentair Kabinet zal bezorgen, dat met de
Rechterzijde op voet van vriendschap ver-
k eer en zal.
Dat kan ook moeiljjk anders!
Immers 30 plus 13 plus 11 is 54.
stellen. Nu eens was ik voornemens om u,
zoodra ik buitenslands in veiligheid was, te
schrijven en do een of andere fabel op te dis-
schen om mjjn raadselachtige verdwijning en
later mijn vertrek naar het vasteland te ver
klaren. Dan echter verwerp ik dZ
plan weder, overtuigd dat
veinzen jegens u nog minder
kunnen volhouden dan jegens Laura Walter,
komst is het Hongaarsche volk geplaatst lu
het centrum van een droevige, algemeene
sensatie, tengevolge van de niet genoeg te
vefoordeelen misdaad van de vervalscbing
van francsbiljetten. Ik meen, dat tot een
apoedige opheldering van deze misdaad alles
gedaan is, wat de wet en het boven alles
gaande welzijn des lands gebiedt.” (algemee
ne instemming en applaus).
Toen minister-president Bethlen het woord
kreeg ging er aan de uiterste linkerzijde een
gejoel op met het geroep van „aftreden, af
treden!” De regeeringspartjjen brachten
daarop den premier een stormachtige ovatie,
wat de linkerzijde tot nog heftiger uitlatin
gen prikkelde.
Graaf Bethlen zeide, dat hjj de vergade
ring .uitsluitend op de hoogte wilde brengen
van de inzichten en de voornemens- der re
geering. Ik wilK zoo vervolgde hjj, 4e verant-
woordelijkheid niet ontwijken om bijzonder
heden over de affaire mee te deelen, doch
zulks zal pas kunnen geschieden als het on
derzoek van de justitie 4s afgeloopen. De
handen der regeering zya volkomen zuiver.
Zij zal het onderzoek ten einde toe voortzet
ten.
De regeering is bereid iu hooge mate met
de Fransche politie samen te werken, voor-
zoover zulks op grond van internationale
verdragen en volgens de Hongaarsche wet
mogelijk is.
Het staat, zoo ging Bethlen voort, buiten
twjjfel vast, dat degenen die in de zaak ge
moeid zjjn, voor het gioote meerendeel geen
materieel voordeel nagestreefd hebben. Er
zjjn ook geen aanwijzingen dat er eenigerlei
gevaar voor een staatsgreep heeft bestaan.
De Justitie zal de zaak tot in de kleinste bij
zonderheden uitpluizen. Wat de zoogenaam
de politieke doeleinden betreft, daar willen
wjj niets mee te maken hebben.
De socialist Natasios: „Gjj verloochent uw
spitsbroeders!” (Beweging bij, rechterzijde en
centrum).
De president roept Natasios tot de orde.
„De Standaard" schrjjft:
Hoezer ook wjj, met vele anderen, den
langen duur der crisis betreuren, wjj zjjn er
niet rouwig om, dat het met het overwogen
plan liep zooals hot liep.
Dat is natuurlijk niet, omdat wjj het Ka
binet, dat het volle vertrouwen der A.-R-
had, zoo gaarne zien heengaan, maar omdat
wij den terugkeer op al te lossen voet niet
zouden kunnen toejuichen.
Wil de recbteche samenwerking in stand
bljjven, dan moet er zjjn:
over de laatste 19 jaren:
1916 198.669.000
1917 235.075.000
1918 249.232.000
1919 328.912.000
1920 439.623.000
Langzaam herstel.
Gisteren verscheen in de pers de maande-
Qjksche staat van de opbrengt der rjjksmid-
delen in December 1925, waardoor tevens de
totaal-cjjfers over het afgeloopen jaar bekend
werden.
Gewoonlijk zjjn dergelijke cijferreeksen niet
bjjater interessant en we nemen gaarne aan,
dat het oog van menig lezer lichtelijk ver
veeld over dit ook door ons gepubliceerd
overzicht ia heengegleden.
Ditmaal echter ten onrechte!
Immers, uit al deze miHioenencjjfers spreekt,
wat deskundigen reeds maanden lang
vermoedden het langzame herstel van de
zieke schatkist en dus.van ons nationaal
vermogen.
Dat is de poëzie in deze prozaïsche optel
sommen en vergelijkingen.
Deze overweging en de overtuiging, dat
niemand ongevoelig is voor den finautieelen
toestand van het dierbaar vaderland, geeft
ons den moed, hier nógrnaals den lezers wat
ejjferkoet op te disschen.
Om maar dadelijk met de hoofdzaak te be
ginnen: de gewone middelen brachten in 1925
op 464.076.700, dat is bjjna 27 millioen
méér dan in 1924.
Ter vergelijking geven we hier de cijfers
1921 438.021.000
1922 468.769.000
1923 '428.866.000
1924 437.226.400
1925 464.076.700
Men vergete hierbjj niet, dat 1924 met z'n
bjjna 9 millioen accres óók al ’n gunstig jaar
mocht geacht worden.
We aarzelen niet, deze stijging buitenge
woon gunstig te noemen, daar onze eerste
deskundige op dit gebied als zoodanig be
boeren we toch den Minister van Fïnantiën te
beschouwen blijkens z’n begroeting
slechte gerekend had opi f 417.942.UOO.
Een meevallertje van maar hl slordige 46
millioen!
Het is niet aan ons, uit te maken, wat de
oorzaak is van dit mistasten door een zóó-be-
kwaani zakenman als de Heer Colyn: een on
verwacht herstel of.’n gewild pessimisme?
Hoe 't zjj, 't stemt tot vreugde, dat do fi.
nkntieele toekomst van ons land in ’23 inkt
zwart, nu weer door 'n zonnetje zjj ’t nog
maar 'n bescheiden winterzonnetje verhel
derd wordt.
De conjunctuur-verbetering, die in d e
hoofdsom tot uiting komt, blijkt nog duidelij
ker uit de onderdeelen.
Indien men deze nagaat, dan bljjkt er
slechte bjj een zevental middelen, in vergelij
king met 1924, een noemenswaardige vermin
dering in de opbrengst te zjjn geweest, en
wel tot een gezamenlijk bedrag van
7.„42.600. Daartegenover stonden bjj de
overige middelen vermeerderingen, die in het
geheel een som van 34.092.900 uitmaakten.
Van de verminderingen in do opbrengst
noemen wjj het eerst die by de inkomsten
belasting. Zjj bedroeg 1.260.600 en bracht
Je bate uit dit voor de schatkist verreweg
gewichtigste middel tot f 95.096.000 terug.
Dit is te begrijpen, als wo bedenken, dat
de in 1925 ontvangen inkomstenbelasting het
resultaat is van de aanslagen over 1923, soms
zelfs ^2, de ergste malaisc-jaren dus.
Dat de successierechten daalden van ruim
48 tot 45 millioen, behoeft, gezien het wissel
vallige van dit middel, niet tot ongerustheid
te stemmen.
Van de meest opmerkelijke vormindelingen
in 1925 noemen wjj dan nog die bjj het gedis
tilleerd, ten beloope van f 1^51.500. Van
f 48.718.700 in 1924 is dit middel nu verder
tot 47.367.000 teruggeloopen.
We weten niet, waarvoor dit getuigt: voor
de grootere matigheid van ons volk of voor
het verder voortwoekeren van geheime bran
derijen!
alitie voor de algemeene landsbelangen het
beste acht, maar dat zjjn woorden, waar
de daden tegen inschreeuwen.
Zjj willen geen coalitie meer.
Was er in de Tweede Kamer op 11 Nov.
een meerderheid tegen het Gezantschap?
Neen.
Moet dus het Gezantschap bjj deu H.
Stoel verdwijnen na het bekende Kamervo
tum?
Neen.
Moet het Gezantschap dan blijven, wat het
was?
Neen, want dan zou een der drie eisehen
wat een ander niet wil.
Moet het dan ge#eel vordwjjnen?
Alweer neen, om dezelfde redenen.
Dr. de Visser heeft derhalve een kompro-
mis-voorstel uitgedacht: Jhr. Van Nispen, de
tegenwoordige gezant bjj den H. Stoel, zou
naar Weenen gaan en geaccrediteerd worden
by den H. Stoel.
Moesten de Katholieken daar vrede mee
nemen?
Hield men een referendum, men
stellig een ontkennend antwoord.
Maar ook in de R. K. Kamerfractie schjjnt
het voorstel van dr. de Visser geen algemee
ne instemming te hebben gevonden men
heeft het in twee vergaderingen niet kunnen
verwerken. Op het eind der tweede vergade
ring zat men er nog mee: aannemen of ver
werpen.
Toen beeft bljjkbasrf de vraag overbeersefat
of de christelijk -historische fractie het voor
ste] De Visser (voorzitter dier fractie) zou
steunen als de katholieke en de a.-r. fractie
het zouden aanvaarden.
Die vraag moest eerst beantwoord en dat
antwoord heeft de mislukking gebracht van
de tweede poging De Visser tot Kabinets
formatie.
De Christel^k-Historische fractie wil het
compromis niet aanvaarden.
En daaruit conchideeren wjj, dat zij de
coalitie niet wenscht voort te zetten.
Als de katholieken met dit compromis
voorstel tevreden waren, zouden zjj een mi
nimum hebben aanvaard, om de coalitie te
redden.
De ehristeljjk-iristorischen wenschen zelfs
dit minimum niet toe te staan.
Zjj hebben op 11 November de Linkerzijde
geholpen om de coalitie te breken, en als
loon binnengehaald de opheffing van het Ge
zantschap bjj den H. Stoel.
Van dit loon staan zij het minste niet af,
het herstel der coalitie is hun blijkbaar
i niet het minste waard.
Wjj hebben dit feit te
treurig het ook zij.
Dan
weder,
jegens
nog
en vatte het voornemen op om u, zoodra ik
tar band, -die, met uitzondering
Wallance zich had toegeëigend.
aangeroerd gebleven waren. Mathilda zou
gen; maar de uitvoering van dit voornemen
de vjjf-en-twintig guinjes er bjj vi
in de beurs waren geweest, welke
Abdjj had medegenomen, en besloot te dien
einde een paar prachtige armbanden een
geschenk van lady Herbert en anders
