„ONS BLAD” Bureau: HOF ^ALKMAAR. Telefoon: AUGUSTINUS JOSEPHUS GALLIER. FEUILLETON. OM DE EER DER FAMILIE. UIT DE PERS. De Katholieken in het „slop"! BUITENLAND. I A*vertentteprtj»< Van 1—5 regels-f f.25; eica regel maar f O.2fa tedwft I per regel f 0.75; Rubriek .Vraag an aanbod" bg uitbetaling per plaatsing 1 0.60 f 400,—, f 200,—, f 1OO,—f 60,—, 1 36,—, f 1*C HET VERDRAG VAN LOCARNO. Abonnwnentsprtyat kwart»! voor ADaaaa» M^C^mtre^ZondagsM^ Z f* hooger. all« abonné’a wordt op aanvraga gratia een poli» veratrekt, welke han veraokert tvgon ongevallen tot een bedrag van f 600, NOORD-HOLLANUSCH DAGBLAD gevallen I kerken zijn, u De Gravin. (Wordt vervolgd.) Moor de genade Gods en de gunst van den Apostolischen Stoei BISSCHOP VAN HAARLEM, Huisprelaat van Z. H. den Paus, Assistent-Bisschop Mj den Pauseltyken Troon, Aan de Geestelijkheid en de geloovigen van ons Bisdom. Zaliheid in den Heer. AOMMSTRATH Nol 4» RKDACTW Ns «M i. stappen tot regeling bracht Hq stelde de de sowjetunie tegenover het gewapend grijpen, waartoe de aergelqke gaan. NIEUWE Wjj kunnen de zaak im- i. En wanneer ik werke- liet was een heftig tooneel. De hoogbe jaarde vrouw met de witte haarlokjes, waar over een kanten doek lag, wiens zwarte ma zen het verblindend witte zilver van den ouderdom in ’t oog loopend temperden, hief in de hoogste opwinding de beide handen bo ven het hoofd, balde ze in grimmigen toorn en sloeg woedend op de naast haar staande sierlijk gebeeldhouwde, mahoniehouten tafel. „Weg uit men oogen, de deur uit!” riep zij mot een forsche stem, die een zeldzaam con trast vormde met de kleine, tengere gestalte. De groote kleurlooze oogen blikten strak naar de deur van het behagelijk verwarmde vertrek, bij welke een lange heer met zieke lijk bleeke trekken stond. In onverschillige kalmte kruiste bij de armen over de borst en bjj de heftige woorden der oude vrouw knip te hij zelfs niet eens met de wimpers. „Huigelaar. Waarom draal je nog? Zeg eens? Óf meen je soms dat mijn blinde oogen je niet zien? Kom nimmer weer, nimmer." „Tante, wind u toch niet zoo noodelooe op. Waartoe dient dat? - mers kalm bespreken. J&ar den Jubili wordt in het jaar volkomen kwjjteci de Jubilee-aflaat verleend, dien zij eenmaal voor zich zelve kunen verdienen of aan de zielen des Vagevuurs toevoegen, en de an- ••ere maal op de geloovige zielen moeten toe passen. Voor lederen keer, dat men aan den Ju- iilee-aflaat deelachtig worden, moet men voldoen aan .ie volgende voorwaarden: 1. Waardig biechten en Communiceeren. Dn jaarlqksche biecht en de Paascbcommu- nie kunnen daarvoor niet gelden. 2. Op vjjf verschillende dagen, welke niet onmiddellijk achter elkaar behoeven te vol gen, eens per dag de voornaamste kerk der ,>)aate met drie andere aan te wijzen kerken bezoeken. Zijn er geen vier kerken of is er slechte één kerk, dan zullen minder kerken of slechte één kerk worden aangewezen tot het afleggen der vier bezoeken. Dienovereenkomstig bepalen wij het vol gende: dat de Geloovigen zullen bezoeken op één en denzeifden dag, welke bezoeken op vijf verschillende dagen zullen worden herhaald; a. in plaatsen, waar meer dan vier kerken zijn: In Haarlem: de Kathedraal, in Amsterdam: de 8t Nicolaaskerk binnen de Veste, in ’s Gravenhage: de 8t. Jacobskerk. in Rotterdam: de St Laurentiuskerk. in Leiden: de kerk van O. L. Vr. Hemel vaart. en no; Z. E. I De Italiaansche Kamer heeft het verdrag van Locarno goedgekeurd met 254 tegen stemmen. In het jongste nummer van zijn „Vrqzm nig-Dmocraat” aldus schrijft „Het Cen trum” trekt mr. Marchant opnieuw van leer tegen den Kabinets-fonnateur en tegen de katholieken. „De katholieken zitten in het slop. De beer Limburg zou een deur open zetten, om eruit te komen”, schrijft hij. En dat slop-idee laat hem niet los. De katholieken moeten voor de keuze blij ven: ófwel Coljjn terug, ófwel de uiterste noodzaak decreteert hij. Jln bet slop. Geen lucht maken.” Wij behoeven ons van zulk geschrijf niet veel aan te trekken. De beweringen van den V. D. leider kun nen ons te eenenmale koud laten. Hij zou, vermoedelijk, de positie vaa zqn partij nog wel met die der katholieken wil len tuilen! Ondanks het zoogenaamde slop Maar voor de stemming, welke thans bij de vrijzinnig-demooraten en anderen ten aanzien van onze partij gevonden wordt, is ook deze slop-theorie, en wat men daar om heen weeft, wel kenschetsend. DE BANKBILJETTENVERVALSCH1NG. Uit Boedapest wordt gemeld, dat bij de behandeling der voorloopige twaalfden in de Hongaarsche Nationale Vergadering een der leden een debat over de bankbinetten- vervalscbing heeft uitgelokt. Hij verklaarde, dat bet niet te betwijfelen viel, dat Bethlen in deze zaak een verantwoordelijkheid droeg en dat hij moest aftreden. Bethlen antwoord de, dat de parlementaire enquéte-commissie een rapport uit zal brengen. Daarna zal het parlement de verantwoordelijkheden kunnen vaststellen. t De chef der staatspolitie, Nadossy heeft tegenover zijn verdediger verklaard, dat hij iedere mededeeling zal weigeren, in dien hg voor de parlementaire commissie van onderzoek moet verschijnen. Een telegram uit Bilbao meldt, dat graaf Karolyi, die 'angdurig verblijf heeft gehou den te Loquatio, waar zich de ex-keizerin Zi ta bevindt, plotseling naar Boedapest is ver trokken. Hij zou door de Hongaarsche re geering dringend daarheen zijn geroepen, in verband met zekere publicaties in verschil lende bladen, die aan hem worden toege schreven. Ook Italiaansche valscbe biljetten. De „Corriore dela Sera” verneemt uit Boe dapest, dat ook Italiaansche valeche liro- biljetten-in groote hoeveelheden zijn aange maakt en in omloop gebracht. De Italiaansche regeering heeft een krachtige nota aan de Hongaarsche regeering van Bethlen gezon den. Te Milaan gearresteerde personen moe ten seuefttioneele onthullingen hebben ge daan, waardoor de arrestatie van hoogge plaatste regeeringspersonen in Hongarije on vermijdelijk is. Het algemeen Jubilee werd in het afgloo- pen jaar met groote plechtigheid en onder algemeene deelneming gevierd. Uit alle ran gen der maatschappij en uit de meest afge legen landen zijn talrijke geloovigen heen- gestroomd naar het centrum der eenheid om aan den Jubilee-aflaat deelachtig te worden. Het voorrecht van het Jubilee, in 1925 verleend aan de stad Rome, heeft Z. H. de Paus voor dit jaar geschonken aan de ge loovigen der geheel» wereld. Het is de uit drukkelijke wil van Z. H., dat alle geloovi gen zooveel mogeljjk den aflaat van het Ju- Mlee zullen verdienen en op hizondere wijze, hetzij door missies, hetzij door andere gees telijke oefeningen, daartoe zullen voorbe reid worden. Aan alle geloovigen buiten de stad Rome, ook aan hen, die in het afgeloopen Heilig lee-aflaat hebben verdiend, aar 1926 tweemaal de meest ichelding hunner zonden of KEULENS BEZETTING VERTROKKEN. Zaterdagmiddag 3 uur werd de Union Jack van het Britsche hoofdkwartier, Hotel Excelsior voor den Dom te Keulen naar be neden gebaald. Te zelf der ure werden ook de vlaggen der Fransehe en Belgische geallieer den in de overige garnizoensteden van de Noordelijke Rijnlandzone ingehaald. De laat ste deelen van de bezetting zijn afgemar cheerd. Van Kleef tot Bonn is het Rijnland vrij van de bezetting geworden. Een ontz; zich op het teruggeslagen. teing met Fransehe troepen, die naar Voeneitra op weg waren, werden 75 rebellen gedood. Het is in Damascus nog steeds onrustig. De rebellen hebben o.a. pogingen gedaan om verschillende vooraanstaande autoriteiten te ontvoeren, waaronder den burgemeester. Daar dit mislukte, namen zq zijn zwager ge vangen en ontvoerden hem. Sedert die ge beurtenis durft de burgemeester geen twee nachten achter elkaar op dezelfde plaats te overnachten. Gauvain, de redacteur voor de buitenland- sche politiek van de Journal des Débat», sluit zich aan bq den wensch van Carton de Wiart, dat de jurdische lacune in de verdra gen van Locarno, die niet de Duitscb-Neder- landsche grens waarborgen, gelijk zij de Duitsch-Belgische doen, zou worden aange- vukl door een rechtetaeeksche overeenkomst. Gauvain voegt hieraan toe, dat het van belang is voor den Europeeschen vrede, dat het Nederlandscho gebied, dat bijna tot de Fransehe grens reikt, ernstig gewaarborgd zq. Hij begrijpt en deelt den wensch van vooruitziende Belgen, dat Nederland op eenigerlei wijze bij het Rijnlandverdrag zou worden betrokken. nog drie andere kerken door den resp. Deken aan te wijzen, éénmaal; b. in plaatsen, waar vier kerken zqn, deze Mer kerken éénmaal: c. in plaatsen, waar drie kerken zqn, twee maal de parochiekerk en de kerken éénmaal; d. in plaatsen, waar twee tweemaal beide kerken; e. in plaatsen, waar slechts één kerk is, •dermaal deze kerk; Het is niet noodzakelijk de aangewezen kerk of kerken van de eigen plaats te be zoeken. Men kan ook elders zqn kerkbezoe ken houden, mits men daar de aangewezen kerk of kerken bezoekt. 3. Bidden volgens de meening van Z. H. dei Paus, d. i. voor de uitbreiding van het Katholiek geloof, voor den vrede en de een dracht der volken, voor de rechtmatige rege ling der rechten van de Katholieke Kerk op de heilige plaatsen van Palestina. Brandt de grond niet onder je voeten, herin nert bq je niet aan de ondo Kempers, 't ach- tenswaardig advocaten-geslacht, dat steeds voor recht en billijkheid in krqt trad? „Waartoe u zoo druk gemaakt, ontzie zelve wat, beste tante, en overweeg de ge volgen uwer woorden, want ik zou allicht het geduld eens kunnen verliezen.” ,Jk heb niets te overwegen, met den woe keraar wil ik niets uit te staan hebben, ik neem voortaan geen bete broods meer van je aan, en ik verlang dat je nimmermeer da zen drempel zult betreden.” „Maar gelooft ge dan. dat ge van den wind zult kunnen leven, of kunt ge soms de stee nen van dit huis o|>eten, dat ongetwijfeld uw onbetwist eigendom is?” Het was een kort hoonlachen, dat deze woorden vergezelde. ,Jk zal voor mqn onderhoud alles verkoo- pen, wat ik bezit, alleen dit huis niet; en leef ik langer dan ik vefwacbt, welnu, dan zal ik bq eerlijke menechen om een stukje brood bedelen.” „Hm!” onderbak de heer. Peinzend boog hq ’t hoofd op do borst. „En de kleine Reiin- dis, wilt ge haar niet meer u dulden?” „Het kind van den woekeraar neen!" De zeldzaam forsche vrouwenstem klonk half afwijzend. Voor personen, die in Mzondere omstan digheden verkeeren, gelden de volgende be palingen: 1. Zij, die in den loop van bet jaar bijna altijd ter zee of te land reizen, kunnen, als zq naar een bepaalde verblijfplaats terugkee- ren, daar eenmaal den Jubilee-aflaat verdie nen mits zq biechten, Communiceeren, bid den volgens de meening van Z. H. den Paus en de hoofdkerk der plaats op slechts één dag vijfmaal bezoeken. 2. De Bisschoppen kunnen voor degenen, die verhinderd zqn de voorgeschreven bezoe ken te verrichten, naar omstandighelen het aantal bezoeken samenvoegen of verminde ren; toestaan dat de bezoeken niet op één en denzeifden dag geschieden; de bezoeken in andere godvruchtige of liefdadige werken veranderen. Onder dengenen, die vérainderd zqn de voorgeechreven bezoeken te doen, komen ojk. de 'vrouweljjke religieuzen; vrouwen, meisjes en andere personen die in gestich ten en opleidingsinrichtngen verblijven; man nelijke religieuzen, die een kluizenaarsleven leden en zich meer wijden aan het beschou wend dan aan bet werkend leven bijv. Trap pisten; gevangenen; zieken en zwakken en allen die de zieken bijstaan en in 't algemeen allen, die door 't een of ander beletsel niet in staat zijn de bepaalde bezoeken te doen; ook nog de werklieden, die door arbeid in hun onderhoud moeten voorzien en niet zoo lang afwezig kunnen zqn en ouden van dagen die den leeftijd van 70 jaar bereikt hebben. Krachtens de ons verleende volmacht be palen wq, dat bovengenoemde personen de eigen kerk of de huiskapel of één der aange wezen kerken zullen bezoeken op vqf ver schillende dagen viermaal per dag. Ten behoeve van hen, die geen kerk of huiskapel kunnen bezoeken, geven wq aan de biechtvaders de macht, ook buiten de biecht, de kerkbezoeken te veranderen in andere goede werken. De biechtvaders kun nen ook van de verplichting van biecht en 1L Communie ontslaan de zieken, die daartoe wegens zware ziekte niet in staat zijn. 3. De Bisschoppen mogen ook een kleiner aantal bezoeken bepalen voor a. clericale of religieuze instellingen, door het kerkelqk ge zag goedgekeurd; b. voor broederschappen, godvruchtige vereenigingen, en die vereeni- gingen van leek en, wier doel is katholieke werken te bevorderen; c. voor jongelingen, die in colleges verblijven of dagelijks op be paalde dagen colleges bezoeken voor hun vorming en hun opleiding; d. voor alle geloo vigen, die onder leiding van den pastoor of van een door den pastoor gemachtigden priester de bezoeken zullen doen. De Bisschoppen mogen voor al de boven genoemde personen bet aantal bezoeken slechts verminderen op voorwaarde, dat deze allen met plechtigheid, waarbij geen vaan dels noodig zqn, de bezoeken in de kerk gaan afleggen. Krachtens deze volmacht bepalen wq voor onze Seminaristen, onze mannelijke Religieu zen, de leerlingen der jongensinternaten, de studenten onzer R. K. Middelbare en R. K. Kweekscholen, voor al de geloovigen, die onder leiding van den pastoor of diens ge machtigden priester, de bezoeken afleggen dat zq kunnen volstaan met drie bezoeken per dag van één der aangewezen kerken op twee verschillende dagen, mits de bezoeken met plechtigheid verricht worden, hetzij openlqk op straat waar dit geoorloofd is en gesenikt kan geschieden, hetzij binnen de kerk, en de gebeden gemeenschappelijk ver- richt worden. Zeer zeker verdient het aanbeveling op juist genoemde wqze de kerkbezoeken te doen verrichten door de leerlingen onzer Ka tholieke scholen, in groepen van één of meer klassen. Aan de door ons goedgekeurde biechtva ders worden door Z. H. den Paus bizondere volmachten verleend, die men kan vinden in de Ned. Kath. Stemmen. DOUANE-MOEILIJKHEDEN IN HET SAARGEBIED. De bestuurs-commissie van het Saargebied heeft den secretaris-generaal van den Vol kenbond het drie-maandeljjksche rapport doen toekomen, waarin er vooral en nadruk- kelqk op wordt gewezen, dat door de volle dige toepassing van het Fransehe douane-sy- steem aan de grens tusschen het Saar-gebied en Duitscbland een toestand is geschapen, die zorgwekkend wordt. Het rapport spreekt de hoop uit, dat een verzachting van he» douane-tarief het mogeljjk zal maken ern stiger moeilijkheden te vermijden. HET CH1NEESCH RUSSISCH GESCHIL. In opdracht van Moekden heeft de politie te Charbin de verzegeling van de kantoren van de vakvereenigingen en bedrqfsraden al daar weggenomen en de vrijgestelden der vakvereenigingen op vrqe voeten gesteld. De stukken die bq de huiszoekingen in be slag waren genomen zqn teruggeven. Het personen- en goederenverkeer op het Zuidelijk deel van den Ooaterspoorwag b volkomen hersteld. In een toespraak in het tehuis van de tex tielarbeiders over het geschil met China over den Oosterepoorweg heeft Trotzky er zqn vreugde over uitgesproken, dat de eerste j der zaak reeds zqn vol de Vijze van optreden van tpend in- groote mogendheden in dadelijk plegen over te jke menschenmassa verdrong implein en in de aangrenzen de straten. De Duitsche politie kon slechts met moeite den ordedienst verrichten. Vqf minuten voor drie rukte de Engelsche com pagnie met muziek aan en stelde zich, met bet front naar bet hotel gekeerd, in vier ge lederen op. Bq de officieren hadden zich ge voegd de Engelsche consul-gencraal te'Keu len en de Engelsche districtegedelegeerde kolonel Birch. Precies om 3 uur presenteerden de man schappen het geweer en gaf de bevelvoeren de officier, kolonel Thorpe, bet commando voor het inhalen van de vlag, welke lang zaam daalde. De muziek speelde „God save the King”. Tienduizenden toeschouwers barstten in uitroepen los, welker karakter men niet kon vaststellen. De troep zette zich daarop in beweging naar het eenige honderden passen verwijder de station, dat zoowel voor burgers als voor spoorwegpersoneel geheel was afgesloten. Om 3.36 vertrok de speciale trein in de rich ting Wiesbaden. Op hetzelfde oogenblik werd de afzetting op het Domplein opgeheven. Op Hotel Excelsior werd vervolgens de witroode Keulsche vlag geheschen. Ook in de straten der stad begon men te vlaggen. HET CONFLICT IN DE BELGISCHE METAALINDUSTRIE. De Belgische premier Poullet en de minis ter van Binnenlandsche Zaken Rolin Jacque- meyns hebben zich naar Charleroi begeven, om zich op de hoogte te stellen van den toe stand in de metaal-industrie, en de mate der arbeidshervatting aldaar. Het referendum onder de stakers over hel compromis-voorstel van PouDet heeft tot re sultaat gehad, dat van de 4950 uitgebrachte stemmen 4600 voor aanvaarding van dat voorstel luidden. NIEUWE GEVECHTEN IN SYR1C. Bandieten hebben een mislukten aanval gedaan in het centrum van Midan. In de buurt van Hasbaya had een gevecht plaats tusschen Franschen en Drusen, welke laateten werden I Tjjdens een botsing met in vergelijking met de mqne.” „Dat is nog zoo zeker niet, beste tante Gij verkwistte, baadde u in overvloed en wierp het geld met volle handen op straat. Gq hebt 'n vorstelijk vermogen verzwolgen, eên rijke familie geruïneerd. Ik echter spaarde de Gros- sohen tot sommen op, bekromp mij en arbeid de met inspanning van al mijne krachten, om mqn bezitting te vermeerderen, die al meer en meer aangroeide en mij thans tot een ze venvoudig millionnair maakt. Ik heb niet go- stolen, niet bedrogen, niet gebrandschat, en niet geroofd, wat hebt gq dus op mq aan te merken, als ik u vragen, mag? Wat heeft de zinnelooze verkwistster tegen haren spaarzamen, huiselijk en solied levenden neef? „Niet gebrandschat, niet geroofd? Maar wat is het dan anders dan gestolen, wanneer je van het geldgebrek van je medemenschen profiteert en ongehoorde intresten neemt, die je geweten bezwaren. Het fe bloedgeld, zeg ik je, bloedgeld.’1 De heer haalde onverschillig de schouders op. „Het zqn rijke jongelui, die het betalen. Wat voert hen tot deze stappen? Lichtzinnig heid genotzucht. Ik spoor hen immers niet aan om tot mij te komen, zij zoeken mq uit eigen beweging op. Wie eischt van hen, dat zij het leven in overmaat genieten zullen? Wat gaat m dat aan. Ik ben geen zedepreker. Leen ik hun bet geld niet, dan doei eenvoudig een w der het. Wie zal mq daarvoor dus veroordee- len? Gq zeker niet, tante, want ge zqt zelve niet vrq van gewetenswroeging. Het is waar achtig om te lachen u gooide het geld weg en ik vergaar het. Laat die zedelijke veront waardiging nu maar achterwege, tante, en wijd uwe zorgen, zooale ge tot nu toe gedaan hebt, maar weer aan mijn kind. Zij wordt een maal nog een rqke erfdochter, wellicht dat gq u ook in haar geluk verheugt, misschien dat wij ons later nog wel het stamslot der Hallweys met zijn erfheer koopen. Zou dat niet een voortzetting van uw roman zqn? „Ellendig mensch”, schreeuwde de oude dame met spookachtig bleeke trekken. „Geen woord meer! Weg uit mijne nabijheid! Ik wil niets meer met je te maken hebben, ik wil geen bete broods meer van je oneerlijk ver worven geld, maar «tierf nog liever van hon ger; moge het het de laatste boetedoening zqn. Mqn beide oogen ontbreekt het licht, het ging verloren door de tallooze tranen, die ik om mqn verloren geluk geweend heb. Vaak heb ik ’t gezichtavcrmogen smartelijk gemist, doch thans doet het mjj genoegen, dat ik je niet zien kan, vampier!" Met een misnoegd hoofdschudden trad de beer achteruit. „Moet dan werkelijk iedere gemeenschap tusschen ons ophouden, iedere betrekking verbroken worden?” „Ieder verkeer. Het achterhuis blqft voe» Je gesloten, het behoort mij toe als erfdeel mijns vaders, iedere steen is hier verworven. beide andere Iqk eens niet meer terug kwam, weet ge dan wel, dat ge van honger zoudt moeten omko men?” „Ach, kon dat nog maar vandaag zqn, ja, vandaag na de ontdekking van de schande onzer familie?” „Maar, rekent gu u dan nog tot onze fa milie? Ik dacht, dat ge tot nu toe tot de Ha.ll- veys behoord hadt, tot dien daar.” De heer wees met een spottend gelaat naar een portret, dat in een rqk vergulde lijst aan don wand hing. „Wel is waar zqt ge met smaad en schan de beladen van hem gegaan, of liever gezegd weggejaagd, maar niettemin blqft ge hem tot op dit oogenblik toegedaan, nu ge bekent het bloed der Kempers te bezitten.” De spreker grinnikte van inwendig genoegen. „Nu?” vroeg hq na een poos aan de oude, daar als een standbeeld staande vrouw: „nu heb ik soms de waarheid niet gezegd?” „Ja, het is waar, ik ben de vrouw van Ni colaus Hallwey en reken mq tot zqn ge slacht”, sprak zq op een raw klinkenden toon. ,Jfaarikben ook de zuster van je vader. Wat mjj Hallwey deed verlaten, komt hier niet te pas. Het was mqn ongeluk. Wat mq ten laste gelegd wordt, heb ik niet misdreven.” gebood zij plotseling, toen zjj uit zijn snelle ademhaling tot het antwoord besloot, ’t welk thans volgen zou. ,^Je wilt met de zwakheden mijner jeugd Je eigen misstappen bemantelen, die hemeltergend zqn ANTI-DUITSCHE DEMONSTRA TIES TE ROME. De anti-Duiteche gevoelens, welke bus oorsprong vinden in de beschuldigingen in de Duitsche pers, dat plaatselfjke fascisten zich aan wreedheden zouden bobben schul dig gemaakt tegenover de Duitsche minder heden in Boven-Tirol, en aangemoedigd zijn door de verontwaardigde protesten der Ita- liaansche bladen, leidden te Rome tot eeni ge demonstraties van opgewonden studen ten. Klaarblijkelijk was net de politie reeds bekend, dat men bet plan had een demonstra tie voor het Duitsche gezantschap te hou den, want de bewaking in den omtrek van bet gezantschap was versterkt. Vrijdagochtend verzamelden zich een paor honderd studenten voor het gebouw en ga ven daar lucht aan hun verontwaardiging, ’s Middags werd een optocht van studenten georganiseerd, waarbq voor het Palazzo Chigi tevergeefs om Mussolini werd geroe pen. Eenige Duitsche dagbladen werden in de straten verbrand. Naar vernomen wordt, is de Italiaansche gezant te Berlqn, Bosdari, die op het oogen blik juist te Rome vertoeft, nog niet in ver band met deze kwestie door den minister van Buitenlandsche Zaken ontvangen, het geen er volgens velen op wijst, dat de huidi ge toestand door de autoriteiten niet ernstig wordt opgevat. De pers bewaart over de kwestie tot nu toe het diepste stilzwijgen, met uitzondering van de „Tribuna”, die aan raadt zich rustig te houden. Eerst als Duitsch land van woorden tot daden overgaat, aldus het blad, zal Italië ook niet daden antwoor den. Ook te Napels, Bari en Catania hebben be- toogingen plaats gehad tegen de z.g. anti- Italiaansehe „Hetze” in Duitschland. Mussolini heeft tegen den Duitschen ge zant zijn leedwezen over het gebeurde -uitge sproken. In Verona worden do hoteleigenaars ge dwongen de Duitsche kranten van de leesta fels te verwijderen en hun kelners opdracnt te geven met de Duitsche gasten uitsluitend Italiaansch te spreken. Te Milaan werden alle Duitsche bladen van de kiosken en de sta tions verwijderd. Fascistische controle-organi- Wij vertrouwen, dat al onxe geloovigen zich zullen beijveren om aan de onschatbare gunst van het jubilee deelachtig te worden, en door ernstige voorbereiding zullen trach ten dén vollen aflaat geheel en onvermin derd te verdienen. En zal dit ons herderlijk schrijven in alle kerken en kapellen, waarover een Rector is aangesteld, worden voorgelezen op Zondag, den Slen Januari a.s. t AUGUSTINUS JOSEPHUS, Bisschop van Haarlem. Gedaan te Haarlem den 25en Januari 1926.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1926 | | pagina 1