„ONS BLAD”
Bureau: HOF ^ALKMAAR. Telefoon:
AUGUSTINUS
JOSEPHUS GALLIER.
FEUILLETON.
OM DE EER DER FAMILIE.
UIT DE PERS.
De Katholieken in het „slop"!
BUITENLAND.
I A*vertentteprtj»<
Van 1—5 regels-f f.25; eica regel maar f O.2fa tedwft
I per regel f 0.75; Rubriek .Vraag an aanbod" bg
uitbetaling per plaatsing 1 0.60
f 400,—, f 200,—, f 1OO,—f 60,—, 1 36,—, f 1*C
HET VERDRAG VAN LOCARNO.
Abonnwnentsprtyat
kwart»! voor ADaaaa»
M^C^mtre^ZondagsM^ Z f* hooger.
all« abonné’a wordt op aanvraga gratia een poli» veratrekt, welke han veraokert tvgon ongevallen tot een bedrag van f 600,
NOORD-HOLLANUSCH DAGBLAD
gevallen
I
kerken zijn,
u
De Gravin.
(Wordt vervolgd.)
Moor de genade Gods en de gunst van den
Apostolischen Stoei
BISSCHOP VAN HAARLEM,
Huisprelaat van Z. H. den Paus,
Assistent-Bisschop Mj den Pauseltyken Troon,
Aan de Geestelijkheid en de geloovigen van
ons Bisdom.
Zaliheid in den Heer.
AOMMSTRATH Nol 4»
RKDACTW Ns «M
i.
stappen tot regeling
bracht Hq stelde de
de sowjetunie tegenover het gewapend
grijpen, waartoe de
aergelqke
gaan.
NIEUWE
Wjj kunnen de zaak im-
i. En wanneer ik werke-
liet was een heftig tooneel. De hoogbe
jaarde vrouw met de witte haarlokjes, waar
over een kanten doek lag, wiens zwarte ma
zen het verblindend witte zilver van den
ouderdom in ’t oog loopend temperden, hief
in de hoogste opwinding de beide handen bo
ven het hoofd, balde ze in grimmigen toorn
en sloeg woedend op de naast haar staande
sierlijk gebeeldhouwde, mahoniehouten tafel.
„Weg uit men oogen, de deur uit!” riep zij
mot een forsche stem, die een zeldzaam con
trast vormde met de kleine, tengere gestalte.
De groote kleurlooze oogen blikten strak
naar de deur van het behagelijk verwarmde
vertrek, bij welke een lange heer met zieke
lijk bleeke trekken stond. In onverschillige
kalmte kruiste bij de armen over de borst en
bjj de heftige woorden der oude vrouw knip
te hij zelfs niet eens met de wimpers.
„Huigelaar. Waarom draal je nog? Zeg eens?
Óf meen je soms dat mijn blinde oogen je niet
zien? Kom nimmer weer, nimmer."
„Tante, wind u toch niet zoo noodelooe op.
Waartoe dient dat? -
mers kalm bespreken.
J&ar den Jubili
wordt in het jaar
volkomen kwjjteci
de Jubilee-aflaat verleend, dien zij eenmaal
voor zich zelve kunen verdienen of aan de
zielen des Vagevuurs toevoegen, en de an-
••ere maal op de geloovige zielen moeten toe
passen.
Voor lederen keer, dat men aan den Ju-
iilee-aflaat deelachtig worden, moet men
voldoen aan .ie volgende voorwaarden:
1. Waardig biechten en Communiceeren.
Dn jaarlqksche biecht en de Paascbcommu-
nie kunnen daarvoor niet gelden.
2. Op vjjf verschillende dagen, welke niet
onmiddellijk achter elkaar behoeven te vol
gen, eens per dag de voornaamste kerk der
,>)aate met drie andere aan te wijzen kerken
bezoeken. Zijn er geen vier kerken of is er
slechte één kerk, dan zullen minder kerken
of slechte één kerk worden aangewezen tot
het afleggen der vier bezoeken.
Dienovereenkomstig bepalen wij het vol
gende:
dat de Geloovigen zullen bezoeken op één
en denzeifden dag, welke bezoeken op vijf
verschillende dagen zullen worden herhaald;
a. in plaatsen, waar meer dan vier kerken
zijn: In Haarlem: de Kathedraal,
in Amsterdam: de 8t Nicolaaskerk binnen
de Veste,
in ’s Gravenhage: de 8t. Jacobskerk.
in Rotterdam: de St Laurentiuskerk.
in Leiden: de kerk van O. L. Vr. Hemel
vaart.
en no;
Z. E. I
De Italiaansche Kamer heeft het verdrag
van Locarno goedgekeurd met 254 tegen
stemmen.
In het jongste nummer van zijn „Vrqzm
nig-Dmocraat” aldus schrijft „Het Cen
trum” trekt mr. Marchant opnieuw van
leer tegen den Kabinets-fonnateur en tegen
de katholieken.
„De katholieken zitten in het slop. De beer
Limburg zou een deur open zetten, om eruit
te komen”, schrijft hij.
En dat slop-idee laat hem niet los.
De katholieken moeten voor de keuze blij
ven: ófwel Coljjn terug, ófwel de uiterste
noodzaak decreteert hij.
Jln bet slop. Geen lucht maken.”
Wij behoeven ons van zulk geschrijf niet
veel aan te trekken.
De beweringen van den V. D. leider kun
nen ons te eenenmale koud laten.
Hij zou, vermoedelijk, de positie vaa zqn
partij nog wel met die der katholieken wil
len tuilen!
Ondanks het zoogenaamde slop
Maar voor de stemming, welke thans bij
de vrijzinnig-demooraten en anderen
ten aanzien van onze partij gevonden wordt,
is ook deze slop-theorie, en wat men daar
om heen weeft, wel kenschetsend.
DE BANKBILJETTENVERVALSCH1NG.
Uit Boedapest wordt gemeld, dat bij de
behandeling der voorloopige twaalfden in de
Hongaarsche Nationale Vergadering een
der leden een debat over de bankbinetten-
vervalscbing heeft uitgelokt. Hij verklaarde,
dat bet niet te betwijfelen viel, dat Bethlen
in deze zaak een verantwoordelijkheid droeg
en dat hij moest aftreden. Bethlen antwoord
de, dat de parlementaire enquéte-commissie
een rapport uit zal brengen. Daarna zal het
parlement de verantwoordelijkheden kunnen
vaststellen. t
De chef der staatspolitie, Nadossy heeft
tegenover zijn verdediger verklaard,
dat hij iedere mededeeling zal weigeren, in
dien hg voor de parlementaire commissie van
onderzoek moet verschijnen.
Een telegram uit Bilbao meldt, dat graaf
Karolyi, die 'angdurig verblijf heeft gehou
den te Loquatio, waar zich de ex-keizerin Zi
ta bevindt, plotseling naar Boedapest is ver
trokken. Hij zou door de Hongaarsche re
geering dringend daarheen zijn geroepen, in
verband met zekere publicaties in verschil
lende bladen, die aan hem worden toege
schreven.
Ook Italiaansche valscbe biljetten.
De „Corriore dela Sera” verneemt uit Boe
dapest, dat ook Italiaansche valeche liro-
biljetten-in groote hoeveelheden zijn aange
maakt en in omloop gebracht. De Italiaansche
regeering heeft een krachtige nota aan de
Hongaarsche regeering van Bethlen gezon
den. Te Milaan gearresteerde personen moe
ten seuefttioneele onthullingen hebben ge
daan, waardoor de arrestatie van hoogge
plaatste regeeringspersonen in Hongarije on
vermijdelijk is.
Het algemeen Jubilee werd in het afgloo-
pen jaar met groote plechtigheid en onder
algemeene deelneming gevierd. Uit alle ran
gen der maatschappij en uit de meest afge
legen landen zijn talrijke geloovigen heen-
gestroomd naar het centrum der eenheid om
aan den Jubilee-aflaat deelachtig te worden.
Het voorrecht van het Jubilee, in 1925
verleend aan de stad Rome, heeft Z. H. de
Paus voor dit jaar geschonken aan de ge
loovigen der geheel» wereld. Het is de uit
drukkelijke wil van Z. H., dat alle geloovi
gen zooveel mogeljjk den aflaat van het Ju-
Mlee zullen verdienen en op hizondere wijze,
hetzij door missies, hetzij door andere gees
telijke oefeningen, daartoe zullen voorbe
reid worden.
Aan alle geloovigen buiten de stad Rome,
ook aan hen, die in het afgeloopen Heilig
lee-aflaat hebben verdiend,
aar 1926 tweemaal de meest
ichelding hunner zonden of
KEULENS BEZETTING VERTROKKEN.
Zaterdagmiddag 3 uur werd de Union
Jack van het Britsche hoofdkwartier, Hotel
Excelsior voor den Dom te Keulen naar be
neden gebaald. Te zelf der ure werden ook de
vlaggen der Fransehe en Belgische geallieer
den in de overige garnizoensteden van de
Noordelijke Rijnlandzone ingehaald. De laat
ste deelen van de bezetting zijn afgemar
cheerd. Van Kleef tot Bonn is het Rijnland
vrij van de bezetting geworden.
Een ontz;
zich op het
teruggeslagen.
teing met Fransehe troepen,
die naar Voeneitra op weg waren, werden 75
rebellen gedood.
Het is in Damascus nog steeds onrustig.
De rebellen hebben o.a. pogingen gedaan om
verschillende vooraanstaande autoriteiten te
ontvoeren, waaronder den burgemeester.
Daar dit mislukte, namen zq zijn zwager ge
vangen en ontvoerden hem. Sedert die ge
beurtenis durft de burgemeester geen twee
nachten achter elkaar op dezelfde plaats te
overnachten.
Gauvain, de redacteur voor de buitenland-
sche politiek van de Journal des Débat»,
sluit zich aan bq den wensch van Carton de
Wiart, dat de jurdische lacune in de verdra
gen van Locarno, die niet de Duitscb-Neder-
landsche grens waarborgen, gelijk zij de
Duitsch-Belgische doen, zou worden aange-
vukl door een rechtetaeeksche overeenkomst.
Gauvain voegt hieraan toe, dat het van
belang is voor den Europeeschen vrede, dat
het Nederlandscho gebied, dat bijna tot de
Fransehe grens reikt, ernstig gewaarborgd
zq. Hij begrijpt en deelt den wensch van
vooruitziende Belgen, dat Nederland op
eenigerlei wijze bij het Rijnlandverdrag zou
worden betrokken.
nog drie andere kerken door den resp.
Deken aan te wijzen, éénmaal;
b. in plaatsen, waar vier kerken zqn, deze
Mer kerken éénmaal:
c. in plaatsen, waar drie kerken zqn, twee
maal de parochiekerk en de
kerken éénmaal;
d. in plaatsen, waar twee
tweemaal beide kerken;
e. in plaatsen, waar slechts één kerk is,
•dermaal deze kerk;
Het is niet noodzakelijk de aangewezen
kerk of kerken van de eigen plaats te be
zoeken. Men kan ook elders zqn kerkbezoe
ken houden, mits men daar de aangewezen
kerk of kerken bezoekt.
3. Bidden volgens de meening van Z. H.
dei Paus, d. i. voor de uitbreiding van het
Katholiek geloof, voor den vrede en de een
dracht der volken, voor de rechtmatige rege
ling der rechten van de Katholieke Kerk op
de heilige plaatsen van Palestina.
Brandt de grond niet onder je voeten, herin
nert bq je niet aan de ondo Kempers, 't ach-
tenswaardig advocaten-geslacht, dat steeds
voor recht en billijkheid in krqt trad?
„Waartoe u zoo druk gemaakt, ontzie
zelve wat, beste tante, en overweeg de ge
volgen uwer woorden, want ik zou allicht het
geduld eens kunnen verliezen.”
,Jk heb niets te overwegen, met den woe
keraar wil ik niets uit te staan hebben, ik
neem voortaan geen bete broods meer van
je aan, en ik verlang dat je nimmermeer da
zen drempel zult betreden.”
„Maar gelooft ge dan. dat ge van den wind
zult kunnen leven, of kunt ge soms de stee
nen van dit huis o|>eten, dat ongetwijfeld uw
onbetwist eigendom is?”
Het was een kort hoonlachen, dat deze
woorden vergezelde.
,Jk zal voor mqn onderhoud alles verkoo-
pen, wat ik bezit, alleen dit huis niet; en leef
ik langer dan ik vefwacbt, welnu, dan zal ik
bq eerlijke menechen om een stukje brood
bedelen.”
„Hm!” onderbak de heer. Peinzend boog
hq ’t hoofd op do borst. „En de kleine Reiin-
dis, wilt ge haar niet meer u dulden?”
„Het kind van den woekeraar neen!"
De zeldzaam forsche vrouwenstem klonk
half afwijzend.
Voor personen, die in Mzondere omstan
digheden verkeeren, gelden de volgende be
palingen:
1. Zij, die in den loop van bet jaar bijna
altijd ter zee of te land reizen, kunnen, als
zq naar een bepaalde verblijfplaats terugkee-
ren, daar eenmaal den Jubilee-aflaat verdie
nen mits zq biechten, Communiceeren, bid
den volgens de meening van Z. H. den Paus
en de hoofdkerk der plaats op slechts één
dag vijfmaal bezoeken.
2. De Bisschoppen kunnen voor degenen,
die verhinderd zqn de voorgeschreven bezoe
ken te verrichten, naar omstandighelen het
aantal bezoeken samenvoegen of verminde
ren; toestaan dat de bezoeken niet op één
en denzeifden dag geschieden; de bezoeken
in andere godvruchtige of liefdadige werken
veranderen.
Onder dengenen, die vérainderd zqn de
voorgeechreven bezoeken te doen, komen
ojk. de 'vrouweljjke religieuzen; vrouwen,
meisjes en andere personen die in gestich
ten en opleidingsinrichtngen verblijven; man
nelijke religieuzen, die een kluizenaarsleven
leden en zich meer wijden aan het beschou
wend dan aan bet werkend leven bijv. Trap
pisten; gevangenen; zieken en zwakken en
allen die de zieken bijstaan en in 't algemeen
allen, die door 't een of ander beletsel niet in
staat zijn de bepaalde bezoeken te doen; ook
nog de werklieden, die door arbeid in hun
onderhoud moeten voorzien en niet zoo lang
afwezig kunnen zqn en ouden van dagen
die den leeftijd van 70 jaar bereikt hebben.
Krachtens de ons verleende volmacht be
palen wq, dat bovengenoemde personen de
eigen kerk of de huiskapel of één der aange
wezen kerken zullen bezoeken op vqf ver
schillende dagen viermaal per dag.
Ten behoeve van hen, die geen kerk of
huiskapel kunnen bezoeken, geven wq aan
de biechtvaders de macht, ook buiten de
biecht, de kerkbezoeken te veranderen in
andere goede werken. De biechtvaders kun
nen ook van de verplichting van biecht en 1L
Communie ontslaan de zieken, die daartoe
wegens zware ziekte niet in staat zijn.
3. De Bisschoppen mogen ook een kleiner
aantal bezoeken bepalen voor a. clericale of
religieuze instellingen, door het kerkelqk ge
zag goedgekeurd; b. voor broederschappen,
godvruchtige vereenigingen, en die vereeni-
gingen van leek en, wier doel is katholieke
werken te bevorderen; c. voor jongelingen,
die in colleges verblijven of dagelijks op be
paalde dagen colleges bezoeken voor hun
vorming en hun opleiding; d. voor alle geloo
vigen, die onder leiding van den pastoor of
van een door den pastoor gemachtigden
priester de bezoeken zullen doen.
De Bisschoppen mogen voor al de boven
genoemde personen bet aantal bezoeken
slechts verminderen op voorwaarde, dat deze
allen met plechtigheid, waarbij geen vaan
dels noodig zqn, de bezoeken in de kerk
gaan afleggen.
Krachtens deze volmacht bepalen wq voor
onze Seminaristen, onze mannelijke Religieu
zen, de leerlingen der jongensinternaten, de
studenten onzer R. K. Middelbare en R. K.
Kweekscholen, voor al de geloovigen, die
onder leiding van den pastoor of diens ge
machtigden priester, de bezoeken afleggen
dat zq kunnen volstaan met drie bezoeken
per dag van één der aangewezen kerken op
twee verschillende dagen, mits de bezoeken
met plechtigheid verricht worden, hetzij
openlqk op straat waar dit geoorloofd is en
gesenikt kan geschieden, hetzij binnen de
kerk, en de gebeden gemeenschappelijk ver-
richt worden.
Zeer zeker verdient het aanbeveling op
juist genoemde wqze de kerkbezoeken te
doen verrichten door de leerlingen onzer Ka
tholieke scholen, in groepen van één of
meer klassen.
Aan de door ons goedgekeurde biechtva
ders worden door Z. H. den Paus bizondere
volmachten verleend, die men kan vinden
in de Ned. Kath. Stemmen.
DOUANE-MOEILIJKHEDEN IN HET
SAARGEBIED.
De bestuurs-commissie van het Saargebied
heeft den secretaris-generaal van den Vol
kenbond het drie-maandeljjksche rapport
doen toekomen, waarin er vooral en nadruk-
kelqk op wordt gewezen, dat door de volle
dige toepassing van het Fransehe douane-sy-
steem aan de grens tusschen het Saar-gebied
en Duitscbland een toestand is geschapen,
die zorgwekkend wordt. Het rapport spreekt
de hoop uit, dat een verzachting van he»
douane-tarief het mogeljjk zal maken ern
stiger moeilijkheden te vermijden.
HET CH1NEESCH RUSSISCH GESCHIL.
In opdracht van Moekden heeft de politie
te Charbin de verzegeling van de kantoren
van de vakvereenigingen en bedrqfsraden al
daar weggenomen en de vrijgestelden der
vakvereenigingen op vrqe voeten gesteld.
De stukken die bq de huiszoekingen in be
slag waren genomen zqn teruggeven.
Het personen- en goederenverkeer op het
Zuidelijk deel van den Ooaterspoorwag b
volkomen hersteld.
In een toespraak in het tehuis van de tex
tielarbeiders over het geschil met China over
den Oosterepoorweg heeft Trotzky er zqn
vreugde over uitgesproken, dat de eerste
j der zaak reeds zqn vol
de Vijze van optreden van
tpend in-
groote mogendheden in
dadelijk plegen over te
jke menschenmassa verdrong
implein en in de aangrenzen
de straten. De Duitsche politie kon slechts
met moeite den ordedienst verrichten. Vqf
minuten voor drie rukte de Engelsche com
pagnie met muziek aan en stelde zich, met
bet front naar bet hotel gekeerd, in vier ge
lederen op. Bq de officieren hadden zich ge
voegd de Engelsche consul-gencraal te'Keu
len en de Engelsche districtegedelegeerde
kolonel Birch.
Precies om 3 uur presenteerden de man
schappen het geweer en gaf de bevelvoeren
de officier, kolonel Thorpe, bet commando
voor het inhalen van de vlag, welke lang
zaam daalde. De muziek speelde „God save
the King”.
Tienduizenden toeschouwers barstten in
uitroepen los, welker karakter men niet kon
vaststellen.
De troep zette zich daarop in beweging
naar het eenige honderden passen verwijder
de station, dat zoowel voor burgers als voor
spoorwegpersoneel geheel was afgesloten.
Om 3.36 vertrok de speciale trein in de rich
ting Wiesbaden. Op hetzelfde oogenblik werd
de afzetting op het Domplein opgeheven.
Op Hotel Excelsior werd vervolgens de
witroode Keulsche vlag geheschen. Ook in
de straten der stad begon men te vlaggen.
HET CONFLICT IN DE BELGISCHE
METAALINDUSTRIE.
De Belgische premier Poullet en de minis
ter van Binnenlandsche Zaken Rolin Jacque-
meyns hebben zich naar Charleroi begeven,
om zich op de hoogte te stellen van den toe
stand in de metaal-industrie, en de mate der
arbeidshervatting aldaar.
Het referendum onder de stakers over hel
compromis-voorstel van PouDet heeft tot re
sultaat gehad, dat van de 4950 uitgebrachte
stemmen 4600 voor aanvaarding van dat
voorstel luidden.
NIEUWE GEVECHTEN IN SYR1C.
Bandieten hebben een mislukten aanval
gedaan in het centrum van Midan.
In de buurt van Hasbaya had een gevecht
plaats tusschen Franschen en Drusen, welke
laateten werden I
Tjjdens een botsing met
in vergelijking met de mqne.”
„Dat is nog zoo zeker niet, beste tante Gij
verkwistte, baadde u in overvloed en wierp
het geld met volle handen op straat. Gq hebt
'n vorstelijk vermogen verzwolgen, eên rijke
familie geruïneerd. Ik echter spaarde de Gros-
sohen tot sommen op, bekromp mij en arbeid
de met inspanning van al mijne krachten, om
mqn bezitting te vermeerderen, die al meer
en meer aangroeide en mij thans tot een ze
venvoudig millionnair maakt. Ik heb niet go-
stolen, niet bedrogen, niet gebrandschat, en
niet geroofd, wat hebt gq dus op mq aan
te merken, als ik u vragen, mag? Wat heeft
de zinnelooze verkwistster tegen haren
spaarzamen, huiselijk en solied levenden
neef?
„Niet gebrandschat, niet geroofd? Maar wat
is het dan anders dan gestolen, wanneer je
van het geldgebrek van je medemenschen
profiteert en ongehoorde intresten neemt, die
je geweten bezwaren. Het fe bloedgeld, zeg ik
je, bloedgeld.’1
De heer haalde onverschillig de schouders
op.
„Het zqn rijke jongelui, die het betalen.
Wat voert hen tot deze stappen? Lichtzinnig
heid genotzucht. Ik spoor hen immers niet aan
om tot mij te komen, zij zoeken mq uit eigen
beweging op. Wie eischt van hen, dat zij het
leven in overmaat genieten zullen? Wat gaat
m dat aan. Ik ben geen zedepreker. Leen ik
hun bet geld niet, dan doei eenvoudig een w
der het. Wie zal mq daarvoor dus veroordee-
len? Gq zeker niet, tante, want ge zqt zelve
niet vrq van gewetenswroeging. Het is waar
achtig om te lachen u gooide het geld weg en
ik vergaar het. Laat die zedelijke veront
waardiging nu maar achterwege, tante, en
wijd uwe zorgen, zooale ge tot nu toe gedaan
hebt, maar weer aan mijn kind. Zij wordt een
maal nog een rqke erfdochter, wellicht dat
gq u ook in haar geluk verheugt, misschien
dat wij ons later nog wel het stamslot der
Hallweys met zijn erfheer koopen. Zou dat
niet een voortzetting van uw roman zqn?
„Ellendig mensch”, schreeuwde de oude
dame met spookachtig bleeke trekken. „Geen
woord meer! Weg uit mijne nabijheid! Ik wil
niets meer met je te maken hebben, ik wil
geen bete broods meer van je oneerlijk ver
worven geld, maar «tierf nog liever van hon
ger; moge het het de laatste boetedoening
zqn. Mqn beide oogen ontbreekt het licht, het
ging verloren door de tallooze tranen, die ik
om mqn verloren geluk geweend heb. Vaak
heb ik ’t gezichtavcrmogen smartelijk gemist,
doch thans doet het mjj genoegen, dat ik je
niet zien kan, vampier!"
Met een misnoegd hoofdschudden trad de
beer achteruit. „Moet dan werkelijk iedere
gemeenschap tusschen ons ophouden, iedere
betrekking verbroken worden?”
„Ieder verkeer. Het achterhuis blqft voe»
Je gesloten, het behoort mij toe als erfdeel
mijns vaders, iedere steen is hier verworven.
beide andere
Iqk eens niet meer terug kwam, weet ge dan
wel, dat ge van honger zoudt moeten omko
men?”
„Ach, kon dat nog maar vandaag zqn, ja,
vandaag na de ontdekking van de schande
onzer familie?”
„Maar, rekent gu u dan nog tot onze fa
milie? Ik dacht, dat ge tot nu toe tot de Ha.ll-
veys behoord hadt, tot dien daar.” De
heer wees met een spottend gelaat naar een
portret, dat in een rqk vergulde lijst aan don
wand hing.
„Wel is waar zqt ge met smaad en schan
de beladen van hem gegaan, of liever gezegd
weggejaagd, maar niettemin blqft ge hem tot
op dit oogenblik toegedaan, nu ge bekent het
bloed der Kempers te bezitten.” De spreker
grinnikte van inwendig genoegen. „Nu?”
vroeg hq na een poos aan de oude, daar als
een standbeeld staande vrouw: „nu heb ik
soms de waarheid niet gezegd?”
„Ja, het is waar, ik ben de vrouw van Ni
colaus Hallwey en reken mq tot zqn ge
slacht”, sprak zq op een raw klinkenden toon.
,Jfaarikben ook de zuster van je vader. Wat
mjj Hallwey deed verlaten, komt hier niet te
pas. Het was mqn ongeluk. Wat mq ten laste
gelegd wordt, heb ik niet misdreven.”
gebood zij plotseling, toen zjj uit zijn
snelle ademhaling tot het antwoord
besloot, ’t welk thans volgen zou. ,^Je
wilt met de zwakheden mijner jeugd Je eigen
misstappen bemantelen, die hemeltergend zqn
ANTI-DUITSCHE DEMONSTRA
TIES TE ROME.
De anti-Duiteche gevoelens, welke bus
oorsprong vinden in de beschuldigingen in
de Duitsche pers, dat plaatselfjke fascisten
zich aan wreedheden zouden bobben schul
dig gemaakt tegenover de Duitsche minder
heden in Boven-Tirol, en aangemoedigd zijn
door de verontwaardigde protesten der Ita-
liaansche bladen, leidden te Rome tot eeni
ge demonstraties van opgewonden studen
ten. Klaarblijkelijk was net de politie reeds
bekend, dat men bet plan had een demonstra
tie voor het Duitsche gezantschap te hou
den, want de bewaking in den omtrek van
bet gezantschap was versterkt.
Vrijdagochtend verzamelden zich een paor
honderd studenten voor het gebouw en ga
ven daar lucht aan hun verontwaardiging,
’s Middags werd een optocht van studenten
georganiseerd, waarbq voor het Palazzo
Chigi tevergeefs om Mussolini werd geroe
pen. Eenige Duitsche dagbladen werden in
de straten verbrand.
Naar vernomen wordt, is de Italiaansche
gezant te Berlqn, Bosdari, die op het oogen
blik juist te Rome vertoeft, nog niet in ver
band met deze kwestie door den minister
van Buitenlandsche Zaken ontvangen, het
geen er volgens velen op wijst, dat de huidi
ge toestand door de autoriteiten niet ernstig
wordt opgevat. De pers bewaart over de
kwestie tot nu toe het diepste stilzwijgen,
met uitzondering van de „Tribuna”, die aan
raadt zich rustig te houden. Eerst als Duitsch
land van woorden tot daden overgaat, aldus
het blad, zal Italië ook niet daden antwoor
den.
Ook te Napels, Bari en Catania hebben be-
toogingen plaats gehad tegen de z.g. anti-
Italiaansehe „Hetze” in Duitschland.
Mussolini heeft tegen den Duitschen ge
zant zijn leedwezen over het gebeurde -uitge
sproken.
In Verona worden do hoteleigenaars ge
dwongen de Duitsche kranten van de leesta
fels te verwijderen en hun kelners opdracnt
te geven met de Duitsche gasten uitsluitend
Italiaansch te spreken. Te Milaan werden alle
Duitsche bladen van de kiosken en de sta
tions verwijderd. Fascistische controle-organi-
Wij vertrouwen, dat al onxe geloovigen
zich zullen beijveren om aan de onschatbare
gunst van het jubilee deelachtig te worden,
en door ernstige voorbereiding zullen trach
ten dén vollen aflaat geheel en onvermin
derd te verdienen.
En zal dit ons herderlijk schrijven in alle
kerken en kapellen, waarover een Rector is
aangesteld, worden voorgelezen op Zondag,
den Slen Januari a.s.
t AUGUSTINUS JOSEPHUS,
Bisschop van Haarlem.
Gedaan te Haarlem den 25en Januari 1926.