VOOR DE HUISKAMER NUMMER 20 o o o 6 - DE BRUIDSDIAMANTEN WOMAN IIHHUIUIUHUilMUilll lilt iiiiiiiimiiiiiiiiiiin IIHIUIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIlllllllinilllllllllllHIIIIIIUIItllK!IIHIIIinilllllllUmilll!lll „Wat zie je er uitKrabben, bebloed 19. van kleeding van meer nabij te beschouwen -volgens beval ik hun het opperhoofd te „Mogen gij en ik 't al niet meer beleven, man een man zooals uw vriend Penne- „Ik heb het beproefd, dozijnen keeren zeide hij glimlachend, „hoe- zondex een woord!’* ijken der.. „Gij hebt dat alles gedaan?” „Hebt ge mij niet verzocht den Geest vooruitzicht, alles lucht kasteden beelden, doortrokken van „Herii u en „Zult ge ooit vergeld „Dacht ge „Ik kan niet zeggen, dat ik ooit IxmiitninH de groote vaas in de vestibule gebroken.*' OOK EEN SYMPTOOM. „Zijn er in uw familie of die van uw -I AAM. a.a...11am- 1J voorgekomen V’ vroeg de dokter. „Nee, dat niet,” antwoordde de vrouw -zizzz, „2"?“ rt i zich, dat hij het hoofd van het gezin is.** EEN PIENTERE VROUW. Vrouw (haar man heftig schuddende) slaapdrank in te nemen f' en met een uitdrukking welk niet veel goeds voorspelde. Te mid den van het erf was een groote steen, waar op ik me zonder veel complimenten een wending van het hoofd Ik heb thuis een ouden Shakespeare, waarvan de witte randen allen met uw portret zijn volge- In dezen zin zijn zeepen met natron- schoonheidsoogpunt volkomen juist, og bereid harde, en die met kaliloog- Want nadat de nuid eenmaal is gereinigd, - ---- I J---t_-*1 - i*i wvw-s V.V-* Mvtviai vu xivixxvil VCl - - poeder daarop de schadelijke inwer- den ni« duid<h’k, kan maken, is oogenblik te aarzelen „Et en Theems bij Parijs." HET VOETREISJE. Zoon „Vader krijg ik een tientje Vader ,,’n Tientje? 1 En waarvoor, als J was. De bezoeker keek hem ongcloovig aan. „Ja zeker, honderddertig meter 1 En zeep een schoo- verleden jaar was er een man die op het - A X t a. A L A* la a. A a.. A. A Aa Aaa 1— t maal los 1” De bezoeker schudde z’n hoofd. „Och kom 1" zeide-ie. „Ik verzeker je, ik heb 't zelf met m'n Toen knipte de bezoeker ’n oogje en „Nou, ik zal *t je maar zeggen die zeide deed een blik der oogen misschien ge een wending van het hoofd Ik heb thuis van glas en van lul- gen de verloofden nog treuzelend heen en haar landschap, waren we i per marcheerden we door, bergop, bergaf, zonder gedurende twee uur een sterveling te ontmoeten. Om de waarheid te zeggen, was ik inwendig niet zulk een held als ik uitwendig scheen, maar ik liet natuurlijk huid niet nog armer aan vet te maken en de afschufering niet te doen toenemen. Er zijn dames met een zachte teint, die Zijn stem haperde. „Ter nagedachtenis van Cuthbert een voordeelig licht te plaatsen. „Ja, ter nagedachtenis van Cuthbert, toch, zooals met al die dingen, is ve te banen" door die haag van zwarte men- goede naam en de vertrouwbaarheid schen. Koelbloedigheid alleen kon me de fabrikanten in aanmerking. IL hier redden. Ze hadden respect voor m'n men een neutrale zeep met niet bepaald stok, en met behulp daarvan maakte ik slechten reuk, dan is al het andere, z.a. spoedig een weg, eerst voor mijn twee parfum, kleur, zachtheid enz. slechts bij- Gateciusten. en vervolgens voor mijzelven, zaak. Hier is voor de huid volkomen on- yZn0”*! ntfr l.nMtrken in den rug te krij- lelie- en ander heerlijk riekende geuren geneis afscheid. Evenwel liep alles zeer wordt gewasschen, gewoonlijk is het .2 agy.gai'K ,u‘- 5“d' getrouwe Catechumenen werden liefde- Ook zeepsoorten, waarin eenig ge- rijk in onze Tabenke-Missie opgenomen, neeskrachtig bijmengsel is verwerkt za. en ofschoon verbannen uit hun land, volg- teer, carbol, zwavel enz. mag men, zonder Een zeeman, den ze gretig de instructies voor het H. bepaalde aanleiding, of liever nog,- Dooosel Ziin ze eenmaal Christenen, dan geneeskundigen raad, nooit gebruiken. zullen wegweer zien. Wellicht, dat dan de Hetzelfde ten* en evenzoc v»n overvette zeepen, Daar drijft het schip naar het strand. F ten a»„ven‘ dat deze regelen geschreven die trots de groote verwachtingen, die men schijnt dat alle h<*x> ve^m is. Kan De zeeman stoof plots overeind en „Laat je anker dan vallen stommeling!" OP WEG NAAR ARTIS. De meneer in het perfecte motorcos- stopte op straatjongen Zij slenterden door den Englischen manns zullen heel goed voor mij zijn en loos als roovers. Hoe kan ik zulk een god- hulpvaardig, de gevallenen opbeuren en Garten, waartegenover, aan de andere bovenal, ik zal bezigheid hebben! Ge deloozen troep op mijn bezittingen, laten de voetstappen der zwakken leiden. Reeds weet niet, hoe hard ik plan heb te werken leven, zonder een poging te doen van beter te maken. Zoo ooit een j hadden laten maken, hadden zij dezen er van te maken is. Ik zal verlangen, dat was het deze, Winifrieda." te voorzien, den overwerkten vader in morgen de fotografieën van zijn atelier ge mijn vorderingen prijst, wanneer ge En toen ging hij voort haar te vertel- staat, nu en dan een welverdienden va- afgehaald twee van die uitermate teere met Paschen terugkomt." len van alles wat hij zich voornam te doen, cantiedag te nemen I „Maar mijn lieveling, hoe zal ik over Op een zekere plek van de heide, waar de -* .1 -2—1 i en de eenige jaren bewonderden, toen zij in de dat ge mij nooit hebt toegestaan, ook grond minder dor was dan op andere Lancelot liet haar geheimhouding bglo- gelijking, van studie. Zelfs moet, wat hij punt doet, altijd achterstaan bij wat hij had ho- versoverleveringen van het ras vergeten van schreien gestaan heb," zeide Lance- pen te doen. De grootste kunstenaars, die zijn. lot, in antwoord op Winifrieda’s voorstel- ooit leefden, b’rachten hun leven door, ling van de voorrechten harer sekse; daar mogen wit zeker van zijn, in het ijdel Winifrieda,” zeide Lancelot, „onze kin- gewone terrein van gesprek tusschen ge- i van een onbereikbaar ideaal, deren zullen het zeker.” liefden terug zij vergeleken elkanders Maar in allegeval, zoo brachten zij hun „Het is een goed werk,” zeide het jon- portretten beloofden met iedere keeren- even ge meisje met warmte. de post elkander te schrijven vergaten den tijd, de plaats en alles, behalve el kander. „De trekken zijn de uwe de oogen „Het is een ge meisje met warmte. „Ik zou het om alles ter wereld niet on- ik talmen bleef? Ik kon‘het denkbeeld schrijnwerkers geweest waren. Nu zijn ongedaan willeh laten, niet verdragen, „Goeden dag" te moeten mijn kansen, om zulk schoon, eerlijk u en uw 1 kunst, die gij zoo innig lief verbetering gezonden. Het zal uw i r_.„ wat ik zeide. Indien ge mij aangezien hadt, ten? Er zijn toch zeker Lords genoeg te zal waarlijk te werken zijn en een ernstig eens beproeven," zeide zij glimlachend. „om wtT wetten te stem- man een man zooals uw vriend Penne- en speeches af te steken, zonder dat feather zou zijn leven niet slecht be- in krijt, in olie-en waterverf, en -profil, OU t t.a.A— .‘mU.'am L.'l - --- - -* ,Ik bedoel niet mijn parlementaire roepen werd.' ‘JstPri faiAa U.’l 1.-L- i i »m rto rl o ne.... „Ik vraag u verschooning. Die hut is veranderd naar de school te lokken en,.hoewel de volkomen waterdichtdak en vloer zijn wilden zulk eén onsamenhangend, op een wijze, die noodlottig is voor mijn ouders waarschijnlijk tot het laatste toe hersteld, de vensters heerlijk gesprek,waarin verloofden ge- vooruitzichten als schilder. De kunst bandeloos en weerspannig zouden blijveir, ken voorzien; nieuwe deuren, nieuwe woonlijk vervallen alles terugblik en duldt geen verdeelde toewijding of ver- de kinderen ten minste zouden opgroeien sloten, een nieuwe aanrechtbank, alles droo- eering. Een man moet haar zijn geheele onder gewoonten van orde en zedelijkheid, in orde en gemakkelijk ingericht." ;rt ge ziel wijden al zijn tijd al zijn gaven Zoo zou langzamerhand een nieuwe staat en van opmerking, van herinnering, van ver- va® zaken tot stand komen, en in den loop van een paar geslachten zouden de zwer- te verjagen en het dak te herstellen i i mj)n tooverpnns, een en ai edelmoedigheid en goedheid.” Met deze wending kwamen zij op het ..En dan heb ik gedacht, dat de kerken „De trekken zijn de uwe de oogen zeggen. Mijn hart was vol teederheid en werk te doen, voorbij. Ik ben niet lan- het schoolgebouw daar konden staan, de lieve, trouwe oogen zijn de uwe," zeide hij, terwijl hij de photo nu eens de zen, dan genen kant uitdraaide, om haar in „En er een „Wat soort van plichten En waarom Ik heb 'n schets geteekend van de gebou- spookachtige ongelijkheid in. Het zal mij kunst wen, en ik heb haar aan een architect ter benieuwen, of ik er ooit in zal slagen, een - 1 Cen afge- fatsoenlijk portret van u te malen I” parlementaire plich- legen plekje zijn om te leven, maar er „Ge moet het den eenen of anderen dag DESKUNDIGE. Een redenaar beschreef in een vurige rede den ondergang van iemand, die een- man wel eens gevallen van zwakzinnig- maal het slechte pad is opgegaan. Hij heid- I, vergeleek hem bij een schip, dat vergaat. „Nee, dat niet,” antwoordde de vrouw i, onder zijn gehoor, luisterde des huizes, „alleen verbeeldt m’n man „De golven slaan over het dek", zoo klonk het. „De zeilen zijn gescheurd, de -jeknapt, het roer ontredderd. spijt, trof alle oude krotten neerhalen en zoodoende ■Mittagessen" haar oor dadelijk. zijn „zwart volk” dwingen, zich eenigs- dat haar, noch haar kind voedsel of vuur „Waarom nu niet zeide zij. „Wat zins in gemeenschap neer te zetten, ontbreken. Die hut is niets dan een ruï- waren allen even verlaten. Er was me- meent ge met dat nu Was het eens zóóver, dan zou het betrek- mand om hen te beluisteren. Zij konden „Ik meen, dat nu mijn levensomstan- keiijk gemakkelijk zijn, hun kinderen loopen en spreken zoo als zij het liefst digheden veranderd zijn, en werkzaamheden, waar ik doorheen zal „O Lancelot dat is wat ik gevraagd moeten waden, als ik in Engeland terug- zou hebben als ik gedurfd had.” kom.” „Ik kan ma-kgn, dat *t het aannemen „Maar als dat ploeteren gedaan en waard is. Ik denk namelijk het inkomen voorbij is, zult ge vrij zijn uw eigen werk van de laatste vier jaren aan deze zaak te weer op te vatten geven. Het geld is in Marrabes* handen „Ik zal nooit weer vrij zijn, mijn lieve- steeds aangegroeid, en ik heb er natuurlijk ling, zooals ik dat te voren was,” zeide geen penning van aangeraakt. Het maakt HOOFDSTUK XLVIII. „Maar ik wachtte in de poort den- Lancelot zuchtend. „Hoe kan het moge- te zamen een groote som meer dan ge- „Bij den Hemel! Ik weet niet hoe ik kend dat ge terug zoudt komen.” lijk zijn Kijk naar de pachters kan ik noeg om de heiden te draineeren, de „Als ik dat geweten had, zou ik terug- hun belangen in de handen van rentmees- nieuwe kolonie te bouwen en de predi- nemen en gekeerd zijn, al was ik ook half weg Mün- ters en rechtsgeleerden laten Ik moet kantsplaats te bezoldigen. Ik denk, dat de op mijn plaats in den waggon gaan zitten, chen geweest.” doen, wat Cuthbert zou gedaan hebben, Pennefeathers zich meer dan rijk zouden „Maar ge reedt weg en ik luisterde en wat ik weet dat Cuthbert van plan ge- voelen met een aardige, gezellige pastorie, t was te doen. Daar hebt ge zijn lie- een dozijn hectaren bouwland en een vier de trein wegsnort uit het raampje kijken, van uw paard in de verte wegstierf. velingsvoornemen de Danebury-heide te- of vijf honderd pond ’s jaars.” met een gezicht zoo koud en strak, alsof „Wat voelde ik mij eenzaam, toen ik rug te eischen dat zal het werk van jaren Winifrieda kon nauwelijks spreken van ik niet mijn halve leven en al mijn hoop ze niet langer kon hooren zijn. Bóven alles is daar dat ellendige vreugde. Dat haar verloofde haar vrien- „En nu zult ge weer eenzaam zijn als ik „zwarte volk," dat meer dan de heidenen din van dienst zou zijn, was haar zelfs nog eischt, dat men zich met hen bezig houde." aangenamer, dan wanneer zij het zelve „Ge zult er nooit in slagen het „zwarte had kunnen doen. Wat zouden zij geluk- volk” te beschaven.” kig zijn, en hoe gelukkig maakte het haar „Ik meen het toch te beproeven. Denk over hun geluk te denken Voor het oog „Eenzaam ja, maar het zal niet de -zoo- alle geval een van onze weinige voorrech- als het toen was. Gij zult mij en ik u schrij- ten - te schamen." Zij slenterden door den Englischen manns zullen heel goed voor mij zijn r - zijde der «vier, de Kreuzmanns woon- weet niet, hoe hard ik plan heb te werken leven, zonder een poging te doen om hen zag zij Mrs. Pennefeather bevrijd van het den. Daar zij den vongen dag door een en hoe ik mijt best zal doen alles van beter te maken. Zoo ooit een plicht mij sL-vgnwerk, dat goedkoop novellenschrij- Münchener photograaf hun portretten Herrn Krugers onderwijs te maken wat duidelijk en helder voor oogen stond, dan ven heet, de kinderen van een gouvernan- morgen de fotografieën van zijn atelier ge mijn vorderingen prijst, wanneer ge afgehaald twee van die uitermate teere met Paschen terugkomt.” en zacht getinde kopjes op verzilverde „Maar mijn lieveling, hoe zal ik over platen, die wij allen en zoo terecht voor uw vorderingen oordeelen? Ge vergeet, wellen overvloedig opsprongen -- mode waren. En nu, hoewel het midden maar een enkele schets te zien.” op den dag was en Winifrieda aan de tafel r -- van den predikant verwacht werd, gin- aan een kunstenaar, gelijk gij zijt, toonen spreid liggen, om haar een dorp te kun- en de giftbrieven opgemaakt waren. Dit 4. „«.i-- --i._j - nu Winifrieda hem een „kunstenaar” nen noemen zou bestaan uit een aan- alles zou minstens een maand duren, weer onder de groote boomen, wier dorre noemde, trok Lancelot haar hand bij wijze tal °P zich-zelf en vrij gelegen hutten, „Er is een andere goede daad, waaraan takken, helder blinkend en scherp afste- van tegenwerping door zijn arm en hield hier en daar neergeworpen over een op- gij ter wille van mij moet denken, en die kend in het zonlicht, het pad met hun haar liefkozend vast. pervlakte van ongeveer twee kilometer in gij volbrengen moet, Lancelot," zeide zij schaduw teekenden. „Ach neen 1” zeide hij. „Ik ben geen het vierkantieder met zijn stukje tuin- nu. „Ik wilde, dat ge voor de arme Lettice Want Lancelot zou met den avondtrein kunstenaar. Ik zal nooit een kunstenaar grond en allen op een korten afstand van Leigh een goed vriend waart.” naar Engeland terugkeeren, en dit was worden nu.” een kerkje en een schoolgebouw. Waren „Wat verlangt ge dat ik voor haar doen hun laatste gezamenlijke wandeling. Zij zag vragend op. De oogenblikkelijke de hutten eens gebouwd, dan wilde hij zal?” Zij hadden den tuin voor zich alleen schaduw van aarzeling, van spijt, trof »Ue oude krotten neerhalen en zoodoende „Wel, zorg voor haar dragen - zorgen, want het was algemeen „T' --J - in München en straten, pleinen, parken Graag had zij haar vrigndin dienzelfden dag, het eigen oogenbiik geschreven, maar plaatsen, dacht hij een nieuwe kolonie te ven. Zij moest wachten tot de schetsen „Hoe kon ik mijn zwakke pogingen stichten. Deze kolonie zij zou te ver- in orde, de grond uitgemeten en afgepaald, geen Christenen, reeds zulk een meed aan den dag aan onze den, en gevoelde me ttotsch te mogen ar- terend voorbeeld van geloof gaven. Ze ver- wel voor dienden ten volle, c_ 22------ - J - de bres voor hen stelde en krachtig hun - partij op nam. Ik besloot d an ook reeds des zeep-essence anderen daags naar Binka te gaan, een tocht van ongeveer drie uur. Daar ik ZFFP neutrale zeep daarentegen kunnen zij rende weg. voorzichtigheidshalve daar niet wenschte dikwijls nadeelig zijn voor de teint. Wij te overnachten, omdat we dan allen gedu- Het gebruik van zeep wordt wel eens willen nu zelfs niet eens spreken over NIET DE JUISTE PLAATS. „Wat zie je er uitKrabben, bebloed iroducten meer uit het en gezwollen. Kom, ik zal je naar je vrouw ilrt rronzvAG'raatn Hat rwtlt „Wat een idee 1 Daar kom ik vandaan.” UIT EEN NIEUWSBERICHT. De Vesuvius, die gedurende acht maan- „Je zou nog meer kans hebben, als je zouden kunnen gemaakt worden, stand 'genoemd. Zeker is het, dal n ik tot het besluit om vroeg in den schaafd mensch niet zonder t „Ja zeker, honderddertig meter I En c van - nere, zachtere en gelijkmatiger teint zou- puntje van het kruis ging staan, heele- Vooral moesten blonde dames met zachte teint het gelaat niet lederen dag pijp voor den dag, stopte ze en een hoop groote kinderen die z’n „maar ik weet, dat ik het genoeg te kwaad najagen had op dien dag, toen ik u verliet daar on- T der de poort en wist, dat ik u in geen leven door. Zij werkten ten minste week terug zou zien. Herinnert ge u, hoe hard, alsof zij metselaars, loodgieters of niet verdragen, „Goeden dag" te moeten mijn kansen, medelijden met u. Uw verdriet scheen ger vrij. Ik heb andere plichten plich- lieveling, ter nagedachtenis tusschen ons beiden in te staan. Maar ik ten, door het meerendeel droog en verve- Zijn stem haperde, nam uw hand, liefste herinnert ge u lend genoi g maar plichten zijn het, en dat Ik nam uw hand, en terwijl ik haar ik kan er mij niet aan onttrekken." vasthield, zeide ik zwijgend, maar met zulk een diepgevoelden ernst, dat ik de moeten die zich tusschen woorden inderdaad in den geest hoorde stellen, uw 1 Ik heb u lief. Ik wilde u doen gevoelen, hebt? Meent ge !rJ T S A w zoudt ge alles geweten hebben maar ge Westminster, ge er bij zijt?” steed achten, indien hij een$ daartoe ge- en-front en trois-quarts Ik beproefde „Ik bedoel niet mijn parlementaire roepen werd.” het altijd opnieuw en altijd mislukte het. plichten," zeide hij glimlachend, „hoe- Winifrieda keek verlangend op, als Wat kans had ik ook van slagen, daar ge lang^ toe? Mij wel zij natuurlijk toch ook meetellen. Ik wilde zij spreken maar zij hield zich in nooit voor mij hebt gezeten." ,Het schijnt voorbarig, te spreken over ’.ou instaan. ik hier bijvoegen, dat de geestelijke oogst koesterde, niet altijd aan het doel be- houden 1 Ik had werkelijk sympathie met die vijf- in deze Missie van dien aard is, dat er antwoordden. P' rn-twintig stoere negers, die, ofschoon nog overvloed van werk is voor tienmaal het Heeft men reiniging van de huid op brulde in hevige spanning -a^_- --1 getai Fathers als wij zijn, en dat we alle het oog, dan heeft men niets anders noo- hoop hebben, om na enkele jaren het gan- dig dan goede d.w.z. neutrale zeep, jnet schreef dit voorval dan ook meer om U doeleinden bereiken, dan neme men daar- te verzoeken om een gebed zoo- de heldhaftige geloofsbelijders, it ze mogen v< ameroen-Missie. brengen. Dit is rationeel en ook uit een t volkomen juist. godsdienst betrof, zachte zeepen (voor de toiletzeepen is is het doel der zeep bereikt en hemen vet u-»ii— en nu ligt en 2*--“ 2- de Catechumenen niet langer te mo- het op den weg van den fabrikant, een kingen der zeep weg. heden te geraken met de autoriteiten. M’n cali volkomen aan het zeepvet is verbon- ig stond verbluft. Allen stonden leveren. Het doet er dus volstrekt niet als een kleine jongen, die van toe welke reuk of welke naam i' Nu moest ik me een weg draagt, maar in hoofdzaak komt' schen. Koelbloedigheid alleen kon me de fabrikanten in aanmerking. stok, en met behulp daarvan maakte ik slechten reuk, dan is al het andere, a _.^aa Hua» mrfiiiM a^a aIaaVaa Catechisten en vervolgens voor mijzelven, zaak. Hier is voor de huid volkomen l ^a^Uaa «iaaao vr* r cr-Vii'llirv ama» —a.aa^. r te krij- lelie- en ander heerlijk riekende jënstand te ont- ket voor velen slechts de vlag, Catechumenen werden hefde- VERANDERING. „En,” vroeg de oude, juffrouw aan *t jong-gehuwde vrouwtje: „en.... ben spreken, het is zijn spreekuur." jullie nou heusch heel gelukkig met me kaar GELUK BIJ ONGELUK. Waarop ’t vrouwtje antwoorddde Dienstmeisje „Mevrouw, daar is een „O ja, heel gelukkig, maar.... man, die vraagt of u wat te lijmen hebt. ,w.-maar.laten we nou liever ’s over wat Is dat niet reuze toevallig Ik heb juist al zonder vrees verschillig of zij met rozen-, amandel- wat plezierigere praten i' J geuren zeer wordt gewasschen, gewoonlijk is het eti- terug. De lading dekt.. Ook zeepsoorten, waarin eenig jenomen, neeskrachtig bijmengsel is verwerkt l» volg- 1 den ze gretig de instructies voor het H. 1 zonder met aandacht. raUu wlWrn zien Welhcht, dat dan de Hetzelfde geldt ook voor glycermezeep, hoofdman intusschen tot andere gedachten waarvan eigenlijk geen nut is te verwach- masten geknapt, het roer ontredderd. Vrouw (haar man heftig schuddende) ia ■■komen Uit vrees dat de Uw» moch- ten, en evenzoo van overvette zeepen, Daar drijft het schip naar het strand. Het „Wordt wakker Piet, het is tiid om. j» ttn 4en>en‘ dat deze’ regelen geschreven die trots de groote verwachtingen, die men schijnt dat all* boo© vM*J~*e.n B. Kan er slaapdrank in te nemen f’ nuterende werking is er water genoeg bij den weg, heb je hon- aanbevolen zelfs ger, dan vraag je ’n stuk brood bij een is men in den jongsten tijd zoover gegaan boer, en wil je slapen, dan ga je liggen, i en Goedkooper lan het niet.” BAAS BOVEN BAAS. De opsnijder had een vreemdeling bezoek en bekeek met hem de stad. Tc_. Om deze reden moeten wij vele dames z« bij den toren van de groote kerk waren, om, t_2'L vat. Slechts had hij enkele woorden ge- huid van het aanklevend vuil zuiveren, beschouwd moet worden als een graad- hoog viel in, een leven makend als een oordeel Deze bevrijdt de huid van haar vettig schaafd te willen zijn, dat zij bij een wei- ,ulk een optreden de afgestooten huiddeeltjes benevens dadelijk uit het veld. Indien ik evenals mengen en op deze manier met wafer Dit verzeepen is mets anders dan eene met zeep wasschen er bestaan immers de vetzuren, die het vet die een droge, licht schilferachtige aan- lerlijk effect. Het gewoel der of kalili en ik zag vóór me een spie- samensf hij niet voor het leven van dezen laatste zijn in een vlaag van moedeloosheid, wil enkele jaren bij hunne invoering er van mets meer gedaan worden om het te be* ïk had werkelijk sympathie met die vijf- in deze Missie van dien aard is, dateer antwoordden. etal Fathers ais wij zijn, en dat we alle het oog, dan heeft men niets anders noo- legdem Onwillekeurig dacht ik hoop hebben, om na enkele jaren het gan- dig dan goede d.w.z. neutrale zeep, met Katholieken in beschaafde lan- sche land voor Chr^tus ie winnen. Ik niet al te leelijke reuk. Wil men andere beiden onder Twarten, dw. ruik ern schit- dringend te verzoeken om een gebed zoo- voor andere miccelen. Waartoe is het tuum met valkap stofbril, enz.-- noodig, deze beide zaken te vermengen weg naar Artis, om aan een st„^ ;en volharden, als voor onze en door elkaar te verwerken Het is dui- den weg te vragen „Kom ik zoo in Ar- 'dat ik mijzelven in opdal Kam, alcoholische zeep-op- partij op nam. Ik besloot dan ook reeds des i van ongeveer drie uur. Daar ik tighcidshalve daar niet wenschte ichten, omdat we dan allen gedu- noodig, deze beide zaken te vermengen weg naar Artis, om aan een si delijk dat zeeppoeder, vloeibare zeep, tis,” vroeg hij. en "1: 2' lossingen niets vóór hebben bij gewone een staart had,” zei de straatjongen en -r, ------ - 2 zl” dikwijls nadeelig zijn voor de teint. Wij rende den nacht wel eens een kopje klei- den barometer van den beschavingstoc- puimsteen, kwartzand en kiezelzure zeep ner zouden kunnen gemaakt worden, stand 'genoemd. Zeker is het, dat een be- en dergelijke producten meer uit het en gezwo kwam ik tot het besluit om vroeg in den schaafd mensch niet zonder water en aangevoerde blijkt genoegzaam, dat ook brengen, morgen heen te gaan, slechts vergezeld zeep kan bestaan. Men heeft hiervoor deze, op zijn minst genomen, overbodig van twee Catechisten. Lang voordat de zon een bewijs kunnen vinden in hetgeen de zijn. [oud wierp op het heuvelachtige beroemde Noordpcol-reiziger Nansen ons Ieder weet hoe men zeep gebruikt reeds op wig. Dap- vertelt, waar hij zijn lijden en ontberen, zij dient om zich mede te wasschen. Wei- evenals dat van zijn medereiziger Jo- nigen echter weten iets omtrent de wer- den rustig was, werkt opnieuw. De vul- _ig hansen, schildert en als een van zijn groot- king en de schadelijke bijwerking der kaan was echter kalm genoeg opdat toe- ste martelingen, het maandenlange ge- zeep. Die bewerking bepaalt zich niet ik mis aan zeep noemde. alleen tot het wegnemen van vuil, doch w"T Men zou geneigd zijn te meenen, dat oefent bovendien een invloed uit op de hiervan niets blijken. Op *t laatst kwamen dit zeepgebruik hoofzakelijk moet dienen huid zelve. De zeep onttrekt bij het we aan een bergrug, welke.zooveel als de om stof en vuil, dat op de huid is geraakt, wasschen vet aan de oppervlakkige cel- Bij onze aan- slechts ten deele het geval. Al weer levert deel i --- -f r eene publieke receptie te wachten stond, keerde met zijn reisgenoot maandenlang zweet- en talgkliertjes, verzeept ook hier mijn eerlijk gezicht.' - L - op blanke ijsvelden, duizenden kilo- vet en vernietigt ook hier cellen. Deze „Zoo, dan moet meters verwijderd van alles wat stof en inwerkingen zijn natuurlijk van te meer klein eindje mee 1” w*j waren r'.;. v**“*"“. "2: tz ZZ~ z~ in het woud. Mijn vermoeden bleek niet te zeggen, stijf van vuil. Dit vuil wasech- huid en in klieren wordt ingewreven, hoe want al zoodra we het erf van ter van geheel anderen aard en iten hoofdman betraden, vond op de huid zelve van ieder mensch, zelfs langdurige inwerking van groene of zwarte er met zeer slim uitzag, bij een examen ik dc plaats zwart van een dichte senare ook van aen meest zindelijke. Men moet zeep 1 inboorlingen, allen gewapend met speren namelijk de huid niet beschouwen als danig weg zal komen. En toch, als het uur daar is, denk ik, zal ik mijn kaartje nemen en gekeerd zijn, al was ik ook half weg Mün- ters en rechtsgeleerden laten Ik moet kantsplaats te bezoldigen. Ik denk, dat de mij bij mijn overbuurman verontschul- digen wegens mijn lange beenen en, als totdat de laatste echo" van den hoefslag weest gezicht zoo koud en strak, alsof aan de oevers van den Isar achterliet „Terwijl ik, die maar vrouw ben, mij- weg ben.” zelf in mijn kamer opsluiten en mijn 00- gen uithuilen kan. Dat is ten minste in eenzaamheid der verlatenheid zijn, wij kunnen schreien zonder ons ven. Er zal altijd een brief te beantwoor- «ens wat het is een plunderzieke hor- haars geestes zag zij reeds den goeden thzmen." den of te ontvangen zijn. En de Kreuz- zoo onwetend als wilden, zoo wette- man en zijn vrouw bedrijvig, ernstig, loos als roovers. Hoe kan ik zulk een god- hulpvaardig, de gevallenen opbeuren gemeend hebben, dat ik bevreesd was. Maar m*n oogenschijnlijke kalmte had op hen een wonderlijk effect. Het gewoel der of kaliloog aan baren hield op en ik zag vóór me een spie- samenstellen, gelgladde en kalme zee. De hoofdman was zou dus oppervlakkig zeggen, hoe meer zeep^ en voorzichtig zijn, ten einde de Slechte raadgevers hadden hem aangezet, en beter zal zij reinigen. Intusschen moet ik eveneens duidelijk. Die raadge- hier in aanmerking ‘T -. ^2eigenbelang gehandeld, dat overmaat aan alcali (zooals men loog na het wasschen, vooral bij een droge L, .12 _1e twijfelen. Ieder hunner noemt) de huid zeer sterk aangrijpt en huid, een weinig vet op het gezicht sme- dacht aan z’n eigen vrouwen. Vandaar de ziek maakt, zoodat een goede zeep nooit ren, anderen wier huid gemakkehjk zweet -- oppositie. Kalm en bedaard verzekerde overmaat aan loog mag bevatten, doch of vetrijk 13, die er een weinig poeder op wetr m het Engelsch terug vertalen ik hun thans, dat er bij ons geen kwestie steeds z.g. neutraal zijn moet. brengen. Dit is rationeel en ook uit een was van dwang, maar algeheele vrijheid. In dezen zin zijn zeepen met natron- schoonheidsoogpunt volkomen juist. REVANCHE. Dia vrijheid moest geëerbiedigd worden, loog bereid harde, en die met kaliloog- Want nadat de nuid eenmaal is gereinigd, bn«, mijnheer, is on vooral wanneer het den godsdienst betrof. zachte zeepen (voor de toiletzeepen is is het doel der zeep bereikt en liemen vet duidelijk. Wie een-ander zijn denkbeel- Qpataande vermaande ik hen ernstig voor- alleen natronzeep geschikt) en nu ligt en poeder daarop de schadelijke inwer- den niL' duidelijk kan maken, is een taan de Catechumenen niet langer te mo- het op den weg van den fabrikant, een kingen der zeep weg. idioot. Begrepen 1 lesteeren op straffe van in groote moeilijk- product te vervaardigen, waann het al- Student„Neen, professor.” heden te geraken met de autoriteiten. M’n cali volkomen aan het zeepvet is verbon- woorden gingen er in als koek. De geheele den, dus een volkomen neutrale zeep te HET SPREEKUUR. 1 ..«.kliJr AIIavs Mot ..«Liml,» a»»aO ReizigCf I Ik WOU nuinhCCT ÓCH dok" de zeep VERANDERING. ter een offerte maken.” •hier de ••En” vr°e« de oude> juffrouw “n *t Dienstmeisje „De dokter is niet te 1 van Heeft een kleine jongen, die van toe welke reuk of welke risten veilig konden dalen. Erg vriendelijk van den Vesuvius. HET EERLIJKE GEZICHT. j- Boer (in den trein, tot een heer, die ge- scheidamuur was van bet gebied van ver- daarvan te verwijderen. Dit is echter laag van de huid, brengt daardoor een abonneerd is) „Hè, da’s aardig, heb je «rkillend* opperhoofden. Bij onze aan- slechts ten deele het geval. Al weer levert deel van deze cellen tot versterven en geen kaartje noodig komst te Binka bleek het al ras, dat ons Nansen daarvoor het bewijs, hij toch ver- afstooten, dringt in de openingen der Heer „Neen, ze laten mij meerijden op eene publieke receptie te wachten stond, keerde met zijn reisgenoot maandenlang zweet- en talgkliertjes, verzeept ook hier mijn eerlijk gezicht.” Dc negers toch van de gehuchten, waar op blanke ijsvelden, duizenden kilo- vet en vernietigt ook hier cellen. Deze „Zoo, dan moet je zeker maar een héél wc voorbijtrokken, vluchtten bij onze na- meters verwijderd van alles wat stof en inwerkingen zijn natuurlijk van te meer klein eindje mee 1” dering in het lange gras of verscholen zich vuil afgeeft, en toch waren zij, om zoo beteekenis, hoe krachtiger de zeep op in het woud. Mijn vermoeden bleek niet te zeggen, stijf van vuil. Dit vuil wasech- huid en in klieren wordt ingewreven, hoe NOG ZOO DOM NIET, ongegrond, want al zoodra we het erf van ter van geheel anderen aard en ontstaat alcalischer zij is zelfs is een veelvuldige en Een examinator wilde een leerling, die dén bewusten hoofdman betraden, vond op de huid zelve van ieder mensch, zelfs langdurige inwerking van groene of zwarte er met zeer slim uitzag, bij een examen ik dc plaats zwart van een dichte schare ook van den meest zindelijke. Men moet zeep in staat de bovenste huid laag zpo- erin laten loopen en vroeg toen de aard- -- ------- u—-* -- J—j aan te grijpen, dat men ze binden rijks kunde aan de beurt kwam: „Hoe op het gelaat, een gewoon dekkend omhulsel, evenals eenige dagen in lapjes en stukjes er kan af- breed is wel de Seine bij Londen De pelde. Te mid- een glacé-handschoen, die de hand om- trekken. Hieruit zullen de verschijnselen jongen viel echter mee en antwoordde --geeft, neen onze huid is niet iets doods, duidelijk worden, die men soms na het zonder een op ik me zonder veef complimenten zij leeft en dit leven brcnjjt een voort- wasschen met zeep gewaar wordt, n.l. de breed als de plaatste. Doodbedaard haalde ik nu m’n durend afstooten mede van de opper- ruwe, droge huid, de zemelachtige af- 2-Z-^ZZ zz zz stak ze ste lagen, die voortdurend weer door schiifenng en de roodheid, die alle blijken *- aan, aangegaapt onder dit bedrijf door nieuwe worden vervangen. Deze lagen neer te komen op prikkeling der huid L. een hoop groote kinderen die geen worden afgestooten in den vorm van en der klieropeningen. Daaruit laat zich u?" oogen genoeg hebben om den blanke en schilfers enz. Het zweet en het vet, dat ook het feit verklaren, dat een onzuivere z’n kleeding van meer nabij te beschouwen de huid afscheidt, mengt ze en maakt ze teint soms door zeepwasschingen veel ik vragen mag Vervolgens beval ik hun het opperhoofd te kleverig, ontleedt en kleurt ze en doet ze verbetert. „Ik wou 'reis ’n voetreisje maken.” halen. Na een minuut of vijf wachten, ten slotte onaangenaam rieken. Men ziet Om dezelfde reden worden wasschin- „’n Voetreis?.... Landlooperij kwam deze te voorschijn, in allerhaast de dus dat alle eigenschappen van vuilnis gen met zeep, die teer, zwavel, puim- dan reis je voor één gulden het heele land law hand leggende aan z’n toilet. Daar aanwezig zijn voegt zich daar nu nog steen, sublimaat, naphtol en andere stef- door, Loopen kost niets als je dorst hebt hij bekend stond als een doortrapte leu- stqf en vuil uit de lucht en de omgeving fen bevat, welke de schilferende werku -L genaar, was ik in 't geheel niet verwon- bij, dan volgt daaruit, dat onze huid eene der zeep verhoogen, derd toen hij met het onschuldigste ge- verzamel-plaats moet zijn van stoffen, - zicht van dc wereld de geheele toedracht waaraan de meeste onzer lezers waarschijn- dergelijke zeepen bij zomersproeten der zaak ontkende. Zou hij de kerk ver- lijk wel nooit gedacht hebben. Al spoedig gelijksoortige huidaandoeningen te ge brand hebben Allemaal leugens. Langer zou de samenleving van menschen met bruiken, natuurlijk met hetzelfde doel, hierover tc redekavelen beschouwde ik zulk een natuurstaat van de huid on- het doen afschilferen en afstooten der ue opsnijder had een vreemdeling op als tijdverlies. Het gebeurde dus terzijde dragelijk worden, daarom zou men als huid. bezoek en bekeek met hem de stad. Toen latend, vroeg ik hem hoe hij zulk een an- het ware reeds door instict gedreven wor- Om deze reden moeten wij vele dames z« bij den toren van de groote kerk waren, tipathie tegen onzen godsdienst had opge- den, om naar middelen uit te zien, die de aanraden, om, indien het zeepgebruik vertelde hij, dat die toren wel 130 meter t— LijL-l----Z- sproken, of de geheele bende negers Zulk een middel bezitten we nu in zeep, meter der beschaving, iets minder be- t.-J 1_ _^_JaaI T>aaa z4a fa «■■•Ham *»««m zIa* m«« aam •.■a.' Ik vergenoegde mij te glimlachen en zag overtreksel, doordien het vet verzeept en nig minder gebruik hen medelijdend aan. Zulk een optreden de afgestooten huiddeeltjes benevens an- 1 is de neger niet gewoon. Het slaat hem der stof en vuil, zich met het schuim ver- den vertoonen. zij kabaal hadde gemaakt, dan zouden ze van de huid worden gespoeld. scheikundige bewerking, waarbij na-tron- nog andere reinigingsmiddelen. Ook zij, eigen oogen gezien ‘t de vetzuren, die het vet die een droge, licht schilferachtige aan- Toen knipte de bezoeker ’n oogje en worden gebonden. Men gezichtshuid hebben moeten zuinig met zeide Zz „Nou, ik zal *t je maar zeggen; die iemand zonder gezag, dat was zonneklaar, loog in eene seep is vervat, des te meer huid niet nog armer aan vet te maken man was ik Slechte raadgevers hadden hem aangezet, en beter zal zij reinigen. Intusschen moet en de afschufering niet te doen toenemen. dit zag ik eveneens duidelijk. Die raadge- hier in aanmerking worden genomen, Er zijn dames met een zachte teint, die DAT ZEGT GENOEG, vers hadden uit eigenbelang gehandeld, dat overmaat aan alcali (zooals men loog na het wasschen, vooral bij een droge „Hoe was mijn vertaling uit het En- daaraan viel niet te twijfelen. Ieder hunner noemt) de huid zeer sterk aangrijpt en huid, een weinig vet op het gezicht sme- gclsch, mijnheer zou j,et raaar zoo gauw mogelijk worden genomen, zaagt niet op. Ge zeidet zelfs niet „Goe den dag „Ik beproefde het; maar de woorden wilden niet komen.” plichten,” zeide hij glimlachend, „hoe- Winifrieda keek verlangend op, cis Wat kans had ik ook van slagen? daar ge „Scheen de week u lang toe? Mij wel zij natuurlijk toch ook meetellen. Ik wilde zij spreken maar zij hield zich in nooit voor mij hebt gezeten." scheen zij een maand. Ha, indien ge ge- meen mijn plichten ah landheer. Daar is en wachtte. „Ge hebt er mij nooit om gevraagd.” weten hadt, met welk een bezwaard hart een wereld van allerhande werk te doen „Het schijnt voorbarig, te spreken over „Ik durfde niet. Toch kreeg ik soms ik mij omwendde bij het beheeren van een groot landgoed het wegschenken van een predikants- een trek van gelijkenis, die mij genoegen „Ge dacht dat ik er niets om gaf?” en in mijn geval dat ik nu dank aan de om- plaats eer de kerk gebouwd is,” ui.i. -- „Ik wist niet wat ik er van denken standigheden van deze vier laatste jaren, Lancelot „maar ik geloof dat ge moest. Ge liet mij gaan zonder een blik— zal dat werk nog zwaarder zijn. Ge hebt graag zoudt zhn, dat ik haar Mr. Penne- -- geen begrip van.de zee van achterstallige feather aanbood®” steed achten, indien hij eeng daartoe ge- rrw>né>n werd.” 4 trois-quarts Ik beproefde

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1926 | | pagina 7