PI
I
&l\d~
ronden
„ONS BLAD
11 THEODOOR GILISSEN
I R. iMlMSRMt 12—14, Rmsttrdaa
Rekening-Courant
te?
Zaterdag Febraarf
Na 8S
Bureau: HOF 6. ALKMAAR. Telefoon:
DOET UW SCHOENEN GOED
t
MOe Aaargaag
I Incasso’s - Bankgiro
BUITENLAND.
FEUILLETON.
OM DE EER DER FAMILIE.
EEN KONINKLIJK
HUWELIJKSFEEST
ROOMSCH-KATHOLIEKE
VREDESBOND IN
NEDERLAND.
P08TG4RO (MMX
POSTGIRO iwaw.
I»
Lid v. d.
Is
echter
volk
4
God
waagden
(Wortt vervotgfL’
eens.
ai
ADMMOSTRAHB N<k «33
RÏDACT1I Na. 333
O»»i l»i i n
tesaw» J«tUs
—f ao d.
M onmisbaar, daar bet door
M>n veelzijdige etgrtuvKappen
dagrlylu te pas kan komen.
den Haag.
(1)
NOORD-HOLLANÜSCH DAGBLAD
wfl gaven
e ijdelheid
ANARCHISTISCHE BETOOGINGEN IN
TOKIO.
Naar de .Matin’’ uit Tokio verneemt, heb
ben een veertigtal anarchisten de ruiten van
twintig winkels in de passage Ginxa verbrij
zeld, na eerst door de passage te zjjn getrok
ken onder het zingen van revolntionnaire lie
deren. De politie is tusschenbeide gekomen,
om de betoogers uiteen te Jagen en den spre
kers het houden -van redevoeringen te belet
ten. Negentien personen zijn gearresteerd.
Zjjn volk geweest is:
van nationaal standpunt bezien
echtverbintenis voor ou
geweest: dR
de Koningin bieefWnze
Haar Gemaal heeft steeds op
DE ONRUST IN SYRIC.
Een christendorp uitgemoord.
Bandieten hebben Woensdag de bewoners
van het christendorp Maroeneh, op 25 K SL
ten N. W van Ttemascus, uitgemoord. Een
vijftigtal menschen is gedood.
De uitmoording van een Chrwtendorp be
wijst wel. dat de godsdienstige drjjfveeran
zich aan het ontwikkelen zijn Dit wordt ook
door zekere voorvallen in Damascus beves
tigd. Door het in het openbaar ophangen van
twee bandieten, wordt bovendien de verhit-
tering hunner kameraden aangewakkerd. die
dreigen als represaille-maatregel drie Euro
peanen te zullen ophangen
In liamascus werd een Fransch soldaat
door een dolksteeg eedood. De bevolking
begint een vijandige houding aan te nemen,
als gevolg van het voortduren der wanorde
en de Europeanen worden allerminst wel
willend behandeld. De barricaden worden ge
regeld aangevallen.
De Fran.when hebben een poging gedaan
een voorloopige regeenng te vormen, maar
niemand schijnt verlangend te zijn daarin
een functie te mogen bekleeden.
bsmrtentiapnji;
Van 9 regels t 1.29; elke regel meer f 0.29; Yeda^
per regel f 0 75; Rubriek .Vraag en aanbod" b| var
uitbetaling per plaatsing f 0.60
6.
Door onzichtbare banden geleid, vond zij
al tastend hierover baren weg, totdat zij wel
dra op den gevelmuur van het achterhuis
stond, die op de openbare wandelplaats uit
kwam. Het zachte kloppen stierf onverhoord
weg, ook bet sterke kloppen had geen ge
volg. Lindis duwde nu met alle kracht tegen
het raam, dat weldra open ging. Met een
juichkreet sprong zjj naar binnen en blikte
••enige seconden later in het verschrikte ge
richt der geliefde tante, die uit de aangren-
gedrafaeh had vernomen en
in de band in de deur ver-
Bruid en Bruidegom en Kind nog lange ja-
ren sparen moge. tot gchik voor bét ge
zin, tot geluk voor ons volk!
desgeest van waarheid en waarachtigheid «n
van oprechte, christelijke liefde in het pei^N.
soonIgke en volkeren verkeer, ook jegens
vreemde en vijand.
6. Aan de uiterlijke voorwaarden van den
maatschappelyken en volk eren-vrede hebben
de Katholieken nationaal en international
mede te werken, naar de mate hunner kennis,
talenten en maatschappelijke positie, ook,
zoo mogelqk, in federatief samengaan met
niet-KaihoIieken. In bet bijzonder echter moe
ten alle Katholieken, overal waar hun in-
vloed rjjkt, den waren vredesgerat doen le
ven.
(2) Voor het lidmaatschap kan men zich
opgeven bij een der leden van het Dagelijkse!-
Bestuur. I-ater ook bij de op te richten plaat
seljjke comités en correspondentschappen.
moeten on-
T nuddeifajk verzorgd
worden, zorg er du.
voor nevenstaand doosje
•«eed» in huw te hebben.
Dan beeft U tr-eo. een .itst.ke.d
middel tegen wonden, huidwtdng. jicht
rheumabek. schrale en ruwe tend. Ahher’s j
abonné’s wordt op aanvrage gratis een poli» verstrekt, welke han vwzekTt togeri ongevallen tot een bedrag van f 600,—, f 400,—, f 200,—, f 1OO—f 60,—, f 36,—, f 15?
Morgen zal het 25 jaar geleden zijn, lat
enze geëerbiedigde Koningin in den echt trad
met Hertog Hendrik van Mecklenburg-
Schwerin.
En hoewel H. M. de Koningin uit een tr*f-
fenden eerbied voor de nog talrijke noodeu
der bevolking, zeW verzucht heeft dezen dag
niet te tooien mot luidruchtige en vaak kost
bare feestelijkheden, toch zal men er in Ne
derland algemeen behoefte aan gevoelen, op
dezen beteekenisvollen dag zich te vermeien
in waardige feestelijke stemming en zij het
ook niet in schallend gejubel iets van zjjn
rreugde om de schoonheid van dit stille feest
te openbaren.
Op herderlijke aanmaning van onsen ge-
vierden Biaschop zullen er morgen uit de bar-
.eu van duizenden en tienduir.enilen vurige
gebeden ten Hemel stijgen om God dank to
brengen voor de vele gunsten en genaden,
Welke Hij aan de Koninklijke Familie en aan
ons volk gedurende de laatste 25 jaren heeft
t>ewezen en om van Hem ook voor de to‘«-
komst nog veel heil in het Koninklijk huwe
lijksleven en in de door deze Koningin be-
-tierde samenleving af te stneeken
op aansporing van de wereldlijke overheid
voorzoover die aansporing nog noodig ge
weest ie zal men algemeen door het uit
steken van vlaggen zyn vreugde doen uit
wapperen langs straten en pleinen;
er zullen plechtige bijeenkomsten worden
gehouden; als evenzoovele symbolen van
vereering en vreugde om het feest zullen aan
de Koninklijke Familie van hier en daar
schoone geschenken fijne attenties wor
den aangeboden.
Al worden op verzoek van de Koningin
zelf, die daardoor weer eens opnieuw olijk
geeft van Haar edele opofferingsgezindheid,
aan de openbare feestvreugde ook teugels
aangelegd, de ware blijheid om wat w
morgen herdacht wordt zal er onder de bevol
king niet minder om zijn.
Dankbaar en blij gestemd zal men morgen,
overwegen, hoe thans gedurende 25 jaar een
koninkiyke echtverbintenis Haar en Hem en
....hun volk y>t heil gestrekt heeft, vooral
omdat uit die echtverbintenis voortkwam
het Kind, waarmede ons Volk zoo kinderlijk
gelukkig is en waarop het zijn sterke hoop
voor de toekomst van land en volk gebouwd
heeft.
eigen Koningin
en Haar Gemaal heeft steeds op pryzens-
waardige wijze de juiste, hem toekomende
moeilijke positie weten in te nemen, terwijl
Hjj zich bovendien veler sympathie wist te
veroveren door zijn joviaal en hartelijk op
treden en door zijn werkzaamheden op cha
ritatief gebied:
Hjj werd de gast, die men bij offieiëele
feesten niet gaarne mist eu dien men gaar
ne als vertegenwoordiger van de Koningin
ontvangt.
Doch bovenal wy doelden er reeds op
fs dit huwelijk voor onze natie gelukkig
geweest door de geboorte van het zoo vurig
verlangde Koningskind, Prinses Juliana, die
door on» volk nü reeds oprecht bemind
wordt en dank zij haar voortreffelijke op
voeding in het koninklijk gezin ook een
maal onze voortreffelijke Koningin moge
zjjn!
Besluiten wij met den wensoh. dat
volle handen gaf. Ik heb op een onverant
woordelijke wjjze verkwist, de couranten
noemden later de sommen, ik zou bet zelf
niet voor mogelijk gehouden hebben. Maar
niet fk «Been, ook mijn echtgenoot deed het.
Later, veel later, toen hij ziek werd, sprak
hy in zjjn laatste oogenblikken zoo verward
van den watertoren maar mijn hoofd was
destijds even verward als bet zijne ach,
wat had hjj geleden en wat had het verdriet
van mijn fleren Nicolaus gemaakt. Niet rijk,
zeg Jel Maar de Hallwey’s hebben immers den
beroemden familiesc.hat, die bjj miflioencn
telt. Prachtige, wereldberoemde steenen en
briljanten. Tk heb ze alle gedragen, in Parijs
in Londen, in Weenen Weken lang kon ik
ergens blijven en dagelijks tooiden mfj an
dere edelgesteenten. De bladen ge
er van. Ja, de bewondering, die ik
verblindde mij en mijn chtgeneot, i
steeds grootere sommen uit om onze
te bevredigen. Ik straalde in Juweelen, in de
liefde van Nicolaus. Ach, hoe ver ligt die
tijd thans reeds achter mj|, en hoe droevig is,
ondanks den glans, de herinnering daaraan,
w|jl wH niet goed gehandeld hebben. Mijn ge
luk, mjjn eigen groot geluk viel mede in puin,
ik zag het niet, ik las immers alleen bewon
dering in aller blikken. Nieolam, och, wist ge
eens/hoe innig ik heb liefgehad.
Een traan rolde uit de oogen der code,
blinde dame.
Een uur latei keerde Lindte vaa hare
Huwelijksfeesten zijn familie-feesten,
bet zjjn feesten, waarbij het particulier
mensch-zyn hoogtij viert; het zijn feesten,
welke de beteekenis hebben van mijlftalen in
net menschel ijk leven, waarbij de bruid en
bruidegom' en de medevierende familieleden
een wijle de adem der eeuwigheid over zich
voelen komen, om de grootheid van bet ge
heugen, om de diepheid van de herinnering,
om de onmetelijkheid der overwegingen,
waartoe zulke feesten leiden:
bet huwelijk is na de komst uit Godee
hand voor bet jonge paar de wederge
boorte, waaruit nieuw leven ontbloeien zal
en waarachter huivert de dood.
Abonnementsprijs i
Pier Irwtrfaa! voor AUumaas 4 f Ï-—
Ifoor buiten Alkmaar ..•••••••’ÏW»
Met Geïllustreerd Zondagsblad OOP f booger.
Katholieke I-andgenooten!
Deze oproep noodigt U uit toe te treden
tot den Roomsch Katholieken Vredesbond in
Nederland (2).
Geweldige kracht kan uitgaan van ons,
Katholieken als wjj, in internationale een
heid, de Christelijke vredes-ideu verbreiden.
En alleen zoo kan 's Pausen ideaal verwezen
lijkt worden:
de vrede van Christus in het
rijk van Christus.
Het Algemeen Bestuur:
Mgr. Prof. Dr. W, H. Nolens. Den
Haag. Eere-Voorzitter.
Dagelhkseh Bestuur:
Prof. Mag. G. de Langen Wendels
O. P., Kdfkensbosch 2, Nijmegen,
le Voorzitter.
P. J .Haazcvoet. Lid v. d. Eerste
Kamer der SL Generaal, Over
toom 218, Amsterdam. 2e Voor
zitter.
P. Mr. D. Beaufort O. F. M., Alver
na, Wychen. le Secretaris.
K. de Haan, Hoofdredacteur v. Ons
Noorden. Pension St. Jozef, Gro
ningen, gew. 2e Secretaris.
Dre. H. A. Kaag, Rfsiacteur v. d.
Maasbode. N. Z. Voorburgwal Am
sterdam. Penningmeester.
Prof. J. D. J. Aengenent. Hoogleeraar to
Warmond; Prof. Dr. Tjtus Brawisnia O.Cartn.
Hoogleeraar te Nijmegen, G. Bulten. Lid van
de Tweede Kamer der Staten Generaal, Voor
hout; Mevr. W. Bijvoet—van Haaren, Presi
dente v. d. R. K. Meiejeabescbcrming, Til
burg; Henri Hermans, Lid w. d. Tweede Ka
mer der St. Generaal, den Haag; Mej. Dr. J.
Rillen, Presidente v. d. afd Amsterdam v. <L
R. K. Vrouwenbond, Amsterdam. M. G. Krop
man, Voorzitter van de K. 8. A. te Amster
dam; J. W. van Meegeren, Voorzitter v. <L
Bond van groot»- gezinnen. Venlo; Prof Mr.
Dr. Ch. Raaymakers 8.J., Rector Magnificus
der Keizer-Karel-Univereiteit te Nijmegen; L.
H. van Rooijen, Lid der Prov. Staten v.
Noord-Holland, te Amsterdam; Jhr. Mr. Ch.
Ruys de Boeren brouck, Voorzitter van de
Tweede Kamer der 8t Generaal, den Haag;
Mr. Dr. A. B. G. M. van Rjjckevorsel, Li«i v.
d. Tweede Kamer der St Generaal, den
Haag; Mevr. F. SteenbergheEngeringh,
Centraal-Preeidente van den R. K. Vrouwen
bond. Soesterberg; H. P. J. Truftino, Bankier,
Beginselen van den Roomse Ft
Katholieken Vredesbond in Ne
derland:
1. De ware vrede in de menechelijke sa
menleving, bo<‘zeer afhankelijk van stoffelijke
levensvoorwaarden, is op de eerste plaats do
vrucht van redelijke dalen.
2. In zjjn diepsten grond is vrede deel
name aan het eigen vredeleven Gods, een ge
nade van den H. Geest, verkregen door ver-
eenigiug met Christus, den Vredevorst en
Vredestichter.
3. De Katholieke Kerk als draagster van
Christus' leer en genade en als gemeenschap
van volkeren k op bijzondere wijze geroepen,
Christus' beginselen te ontwikkelen en hun
toepassing over de wereld te bevorderen.
4. Krachtens zijn geloof moet de Katho
liek dus pacifist zijn, niet alleen vredelieven 1,
maar ook vredestichtend, hierin geleid door
Christus’ Plaatsbekleedor, den Paus.
5. De vrede onder de menschen heeft ah
de menschelijke natuur een stoffelijke en <*n
geestelijke zijde. Zijn onmisbaren uiterljjken
vorm vindt hij in een gezonde maatschappe
lijke en Staatkundige, rechterlijke en econo
mische werelderde. De ziel echter is de vre-
mede te werken. Belangstellende leden de
genen die instemmen met beginselen, het
doel en de middelen van Jrn Bond, zoowel
afzonderlijke personen als vereenigingen.
Door middel van deze laatste vooral wil
de Bond zijn actie voeren om aldus te ver
zwaring van het vereenigingsleven te vermij
den en met meer zekerheid zijn doel te be
reiken.
Katholieke landgenoot en!
Reeds geruimen tjjd en vooral sinds het
einde van den wereldoorlog, openbaart zich
een algemeen verlangen naar vrede. - Er is
een drang naar een hetere wereldorde, waar
in een nieuwe 1914 onmogeljjk zou blijken.
Tal van vredesorganisaties in binnen- en
buitenland trachten die strevingen te leiden
en aan wat woeft en gist in het internatio
nale leven passenden vorm te geven om zoo
het groote vrede-doel te benaderen.
In die wereldbeweging moesten de Katho
lieken. krachtens, beginsel en traditie, een
eerste plaats innemen. Nog In den laatsten
tijd hebben Leo XHI. Benedictus XV en Plus
XI herhaaldeljjk alle Katholieken opgeroepen
aan den Pauselijken vredesarbeid mee te
werken. „Het is te wenschen, aldus Paus
Pius XI in zijn Kerstmis-Encycliek van 1922,
dat alle welgezinden. in eenheid van voe
len en willen, ons kr^chtigen steun verlee-
nen, om een ware en duurzame verzoening
der menschen van God te verkrijgen
Maar het kan niet worden ontkend en de
zelfde Pausen hebben erover geklaagd: de
deelname der Katholieken was onvoldoende!
Gelukkig is hierin verandering gekomen.
Onze mode-Katholieken in het buitenland
vereenigden zich om 's Pausen actie daad
werkelijk te steunen en Nederland's Katho
lieken bleven hierbij niet achter. Meerdere
organisaties stelden zich in dienst van de
vredesactie, maar van een algem®ene bewe
ging was tot dusver geen sprake.
Om daartoe te geraken werd in November
I van het vorige jaar. op het einde van de Ka-
tholieke vredesweek te Amsterdam, tot de
oprichting besloten van den algemeenen
R^MHnsch-K'sttioii-trw» Vrr«leehond in Neder-
larv’
S» laiiguungu vourbereiuing is nu deze
Bond tot stand gekomen en reeds werd de
Bisschoppelijke goedkeuring op zjjn streven
en middelen verkregen.
Uit de beginselen (1) van den Bond blijkt,
dat hij als naaste doel beoogt het aank woe
ien van vredosgezindheid; als grondslag van
duurzamen wereldvrede beschouwt den
Christelijken vre-degeest. Op dien grondslag
wil hjj een krachtigen steun verleenen aan al
wat een gezonde wereldorde kan bevorderen.
In aansluiting hiermee propageert de Bond
als middelen ter bereiking van dit dubbel
doel: het s<xiiale vredesgebed, do practi-
ache beoefening van den Christelijkcn vrede
in eigen kring cn daarbuiten, de waardce-
ring voor iedere ernstige vredesbeweging,
ook van niet-Katholieken en ten laatete, de
studio en verbreiding der Katholieke vredes
leer
De taak van den Bond is dus een tweevou
dige: studie en actie. In zijn atudie-sectie zal
de Bond zjjn actie voeren om aldus ver-
vredeswerk samenhangen, alzijdig onder
zoeken en het resultaat neerleggen in rap
porten, die dan de houding der Katholieken
in die zon moeilijke vragen kunnen bepalen
en tot leidraad strekken voor verdere natio
nale en internationale actie. Deze actie vol
gens de aangegeven middelen zal worden ge
voerd door de propaganda-ecctie.
Uit dit dubbel karakter van «den Bond
1 vloeit vanzelf voort verschil in lidmaatschap
en zoo kent de Bond werkende en belang
stellende leden. Werkende leden zijn dege*
nen, die, na toelating door den Bond en on
der diena leiding zich verplichten door per
soonlijke offers, door studie of propaganda,
aan de verwezenlijking van het vredesdoel
avondwandeling over den stadsmuur terug,
zacht en op dezelfde wijze als zjj gekomen
was. Toen zjj het grijze huis bereikt had en
langs de trap naar de beneden woonvertrek
ken sloop, wcergahnde de huisbel schril doof
de flauw veriiciite vestibule.
Leonore’s sloffende tred deed zich hooren,
zij maakte ketting en grendel van de gesloten
deur los, en een slank officier trad binnen,
met de pet diep in bet voorhoofd gedrukt en
den kraag van zijn mantel hoog opgralagen.
Een fijn' parfum ging van zijne kleederen
uit, en vervulde op een aangename wijze dt
g „Irecies alsof hö regelrecht «rit de balzaal
kwam", dacht Lindis. en plotseling kwam et
een herinnering bij haor op bij den klank do
zer welluidende mannenstem.
„Graaf Hallweyl’’
Relindis verschrikte. HatTsij den uaam ge
fluisterd? Ook de genoemde ontroerde. Zoe
kend vloog zjjn oog naar' de in het duister
gehuld» trnp, wnnrop Lindis wno neergo-
hurkt
De jong* officer wilde mijnbeer Kempu
spreken en Leonora geleidde hem naar de
werkkameu van haren meester.
der wereld zoo geweest.
„Dat is hard antwoordde dc kleine, en
terwijl zq snikkend bet bruine gezichtje te
gen de verkoelende vensterruiten drukte, zat
de gravin daar in diep nadenken verzonken
en als droomend.
Daarop begon zjj te spreken, meer tot zich
zelf dan tot de kleine Lindis.
.Jk heb veel schuld in mijn leven gedra
gen, ik was immers zóó jong, zóó rjjk,
zóó overmoedig by den vollen schnimenden
levensbeker; laat eerst kwam het schuldbe
wustzijn, too laat dat ik het niet meer kon
goedmaken. Wat ik beweend en berouwd
heb, heeft tegen mjjn bestaan opgewogen.
Do blinde hief als bezwerend haar rechter»
hand omhoog, als wilde zij een eol doen.
„Steeds echter is het mij een groote troost
geweest, dat ik nooit een kina gehad heb,
op welk de een of andere ondeugd mijner
jeugdige jaren zou kunnen overgaan. GQ
Hallwey'a kunt gerust zijn, uw bloed te on
ver vatecht. liet burgerlijk element dat zoo
veel tweedracht onaer uw leden heeft ge
bracht, te weggeruimd en onschadelijk ge
maakt.”
.J)» Hallwey’s zijn niet rijk, ia *t wel, tan
te r* onderbrak Lindis de zachte alleenspraak
karer tante.
„Niet rjjk", herhaalde deze. „Och bet vei-
mogen heb ik naar alle kanten been ver-
strooM. Nicolaus zag dit glimlachend aan en
verheugd» er zich over, wanneer ik maar met
rende kamer het
nu met een lamp
echeen.
„Ik ben het, tante, Lindte, nit het voor-
boi«.”
1 te schrik week uit de trekken der blinde
vrouw. Een warme toon sidderde in de woor
den. toon zjj vroeg: „Wie ben je?”
„Kleine Lindis. Kent u mij dan niet m*er?"
De poezele, wanne kinderhandjes schoven
«l< h ontstuimig onder den arm der grijze
dame, aoodat deze bezorgd achteruit trad
naar de tafel en de lamp nederzette.
„Hoe ben je binnengekomen?" vroeg zjj
▼erder.
»Door bet venster. Wees niet booe op mil
tante. Ik kon niet anders bjj u komen.”
Daarom voelen wy ons in het huwelijk en
by ieder huwelijksfeest zoozeer mensch, en
daarom zijn huwelijksfeesten van zoo hooge
en voorname beteekeniv niet alleen voor
de feestdagen, maar ook voor de maatschap
pij omdat zjj de triomph zyn van die kleine
gemeenschappen, waaruit heel onze samen
leving is ongebouwd en waarop heel onze sa
menleving steunt.
Zien wij dus- in dit Koninklijk huwelijks
feest allereerst een feest van meiuchen, van
menschen zooals wy en ieder ander, en ver-
heujren wij ons erover, dat er op dezen dag
in een koninklijk paleis een gelukkige fami
lie innig feest viert van mensch met mensch,
wij kunnen en mogen ook thans de ko
ninklijke waardigheid niet vergeten, en zoo
zien wjj hier een koninklijk voorbeeld van
liefde tot het gpzin, de kern der samen
leving gegeven.
^at waardeert ons volk, want ons volk
te een volk van het gezin, een volk van de
ware huiselijkheid, waarin zooveel deugd
schuilt en waarin zooveel deugd gekweekt
wordt.
Een koninklijk huwelijksfeest
nog méér dan een gezinsfeest:
waar de vorsten het volk regeeren en
waar het leven dier vorsten ook van invloed
te op het volk, daar heeft een koninklijk hu
welijksfeest ook zijn nationale beteekenis.
En bjj deze overweging mogen wjj dank
baar zijn, dat het huwelijk van onze dier
bare Koningin 4 met Hertog Hendrik onze
natie tot veel zegen geweest is.
Koninklijke huwelijken ztjn over het alge
meen van een ietwat bijzondere makelij: de
keuze Is beperkt, de wetgevende macht heeft
er een woordje in mee te snreken. terwijl
ieder burger bovendien onwillekeurig in de
meenlng verkeert, dat het huwelijk ook bóm
betreft en dus min of meer ook aan zijn
goedkeuring onderworpen is
Voeg daarbij onze Hollandsche gereser
veerdheid tegen „vreemde” vorsten, waarbij
men niet langer „van vreemde smetten vry”
zou blijven, en men kan zich voorstellen,
welke heel bijzondere moeilijkheden dit hu
welijk indertijd medebracht, en boe „ering
de kansen op een algemeene waardeering
waren.
Nu wjj echter dit zilveren huwelijksfeest
vieren, kunnen wy er dankbaar van getui
gen dat God in dit koninklijk huwelijk met
te deze
ideaal
Gravin Hallwey zweeg, alleen hare groote
strakke oogen blikten naar de plaats heen,
vanwaar do kinderstem klonk. Plotseling
strekte zij hare handen ui; en streelde lief-
koozend het kleine, bruine 5<opje, dat zich
vleiend tegen haar heup aanlcuude.
„Niet waar tante ik mag nu altijd komen
en zoo dil^wjjls ik wil?”
^Ja, mjjn kind, niaar door do deur. Die
halsbrekende weg jaagt mjj angst aan.”
„Eu zal ik dan nooit meer gesloten deuren
vinden? Zult u me weer ontvangen zooals
vroeger?"
„Als wo nu eens zeiden, op bepaalde tij
den", zeide de blinde aarzelend.
„Maar ik wil bij u komen, wanneer ik ver
kies. U moogt mij den toegang niet weige
ren. En zeg me nu eena, tante, wat een
woekeraar is?”
„Lindte, Lindte, hoe zou ik dat kunnen.”
„O, ik weet bet wel, bet te iete heel ver
achtelijks; voor eenigen tjjd had u woorden
met papa, ik sloop juist de trap op, en
toen zei u het ook, dat leelqke woord. Maar
na dien tijd heb ik bet dikwijls gehoord, van
kwajongens en van groote menschen.
Ach tante, het te een vreeseljjk woord, Ik
■ou nog liever willen sterven dan bet ooit
weer te hooren. Ik heb immers niemand
I kwaad gedaan en toch beschimpen m mjj al-
lemaal.
I „De tonden der ouden moeten de kinde-
ren dragen. Irma Lindis. bet te van hst begin
