„ONS BLAD”
ÜHILLE'S BESCHUIF
“ft
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
ST
H. 8CH00MH8VEN en I*
Vrijdag IS Febrnari ISMS. postgiro nmu MOe J««rgaa<
FEUILLETON.
OM DE EER DER FAMILIE.
De rechtsche samen
werking.
WSMIMGIMBICHTISG
LANOESTRAAT IQO ALKVAAR
BRIEVEN UIT FRANKRIJK.
de verontwaardiging groeit.
BUITENLAND.
UIT DE PERS.
Het instituut der
schriftelijke vragen.
POSTGIRO 1M8A3,
«temmen verstaan die steels
recht
geen
.o)-
Mr. P. v. 8.
i
Hjj wil.de leideis der rechtsche partyen uiteen op liet oogenblik, dat de generaal in
^rv/» nr rn/kfrol lilr in L- 1 n_n/nn tf A hüoön train »-> n n Un,4„1.4
I
van
de
(Wordt vervolgd).
ADMINISTRATIE No. «M
REDACTIE No. EM
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
11.
een twjjfel bestaat en dat het uur
slaan, waarop de Staat tan zen
nu ga je met ons mede”, beval
barou Schlichting.
Wanneer ge Uwe woning door one
teat inrichten, slaat onze naam er
borg voor. da< hot goed wordt.
In een rede te Leeuwarden had het R. K.
goed.” Een onbe-
114 de oogen der
rijke punten schijnt door de delegaties een
i bet
geacht, dat Duitschland
De beslissing daarover
Tangraam «loepen zich in de Kamer de fi
nancieels debatten voort.
Terwijl geheel het land in verontwaardi
ging den onmacht aanschouwt van de volks
vertegenwoordigers, schjjnen dezen zeit met
blindheid geslagen. En in plaats van het ver
loren terrein terug te winnen door aoo spoe
dig mogelijk tot praktische resultaten te ko
men, verliezen zij zich meer en meer in po
litieke schermutselingen en nemen de on
waarschijnlijkste besluiten, waarvan het land
niets goeds heeft te verwachten.
Een radicale en socialistische meerderheid
•temt den fiscalen eed, die ontdaan van zjjh
>oogere beteekenis, zijn godsdienstige waar
in, niets meer te beteekenen heeft dan de
ot nu toe afgelegde verklaring, naar waar-
•eid zjjn. inkomen te hebben., opgegeven.
Zoo weinig zelfrespect bezit de tegenwoor-
Uge Kamer, dat zjj een maatregel heeft ge-
r off en, die op z’n zachtst genomen baar le
ien in een verdacht licht stelt. Het teslvit
miners de vermogens der afgevaardigden in
•914 en 1918 bloot te leggen, hen aan bepa-
ingen van openbaarheid te onderwerpen die
tiet aan alle burgers worden gevraagd, is
«einig geschikt het reeds zwaar geechokte
fezag van bot parlement hoog te houden.
Een onteerende beslissing, alleen gevnllen
mdat een demagogische wind waait door
iet ontredderde „Palaie Bourbon."
De atbmoepheor is doorloopeuj met
doctriciteit geladen en zelfs in de oogeu-
Slikken, dat Kalmte bjj de debatten heerscht,
roeit men de vijandige stemmingen die een
*inancieel herstel belemmeren.
Het kartel toornt tegbn zijn tegenstanders,
die niet zonder leedvermaak de overwin
naars van den Hen Mei méér en meer bet
Indien wjj den balans opmaken der d.-bat-
<jen, sedert twee weken in vollen gang, W de
oogst uiterst pover. Zoo goed als n' 'ts is
bereikt.
Enkele artikelen zijn gestemd, 90 blijven
oog ter behandeling over en ruim 200 amen
dementen zjjn ingediend, afgezien van (ie
verrassingen die tijdens de kittingen z< If
wo t- !'c-en.
En wat doet de Regeering temidden van
die chaotische verwarring en roekeiooze
tijdverspilling. Zjj speelt het spel van de kat
•n de muis.
Onuitgesproken blijft haar oordeel over de
financieele geneesmiddelen die de financieel
«waar zieken schatkist dienen toe; edb-n I.
j Een van deze bommen ontplofte bij de deur
van het officiersgebouw, waar by was afge-
I stapt; een andere was op den spoonveg ge-
i legd op enkele kilometers afstand van het
station. Zy sprong met een geweldigen slag
den trein stapte naar Madrid.
I Deze aanslagen zyn het werk van syndica-
I listisebe en Cataiaansche elementen, aan den
genheid te geven, hun fabrieken daartoe in
te richten.
HONGARIJE EN ITALIC.
In de Hongaarscbe nationale vergadering
is Dinsdag het verdrag met Italic behandeld,
dat in 1922 gesloten is over de wederzyd-
«che wetteljjke bescherming van eikaars on
derdanen. De socialisten verklaarden zich
tegen welke overeenkomst met Italië ook,
daar dit land het centrum is der reactie en
zelfs de bescherming van zyn eigen onder
danen niet kan verzekeren. In geen land
heerscht zoo’n schrikbewind als m Italië.
Italië is een gevaar voor den Europevschen
vrede. Pesthi, de minister van justitie merk
te hiertegenover op, dat in de internationale
betrekkingen geen_rekening mag worden ge
houden met de blnnenlandscbe inrichting
van een land. Deze mag niet tot onderwerp
van debat gemaakt worden.
Hèt verdrag is daarop aangenomen.
AANSLAGEN OP PRIMO DE RIVERA.
Uit Barcelona wordt gemeld,'dat geduren
de het verblyf van generaal Primo de Rive
ra te Barcelona verscheidene tegen hem ge
richte aanslagen zyn gepleegd. Vijf bommen
zjjn op verschillende plaatsen gesprongen.
in ven icue wi mkuwuiucii uau uei rv. tv. j b.n van (Ima honimpn nmtnlnft. hii Ho .lour
Kamerlid van Vuuren betoogd, dat vóór de
verkiezingen van1929 een nieuwe recht- I
sche samenwerking moest worden voorbe- i
reid.
FRANSCH—DUITSCHE HANDEL.
De Fransch-Duitsehe economische bespre
kingen zijn volgens de Matin” op een punt
gekomen, dat de Regeering van Duitschland
een beslissing zal moeten nemen. Op belang
de- lljov |>>liiieu o. uijaiv aw, vie ueiv^oviv.
I voorloopig accoord te zijn bereikt en
wordt waarschijnlijk
dit zal goedkeuren,
valt dezer dagen.
Volgens dit voorloopig accoord zullen aan
Frankrijk van 1 Maart tot 31 Mei zekere ver
laagde douane-tariewen toegestaan worden
Aan den anderen kant zal Duitschland van
i 1 April tot 30 Juni verlaagde invoertarieven
verkrijgen voor medicijnen, sommige elec-
I trische voorwerpen en meubelen. Dit weder-
zijdsch accoord gaat dus voor zoover het
Duitschland betreft een maand later in. Dit
is overeengekomen, om aan de Duitsehe fa
brikanten van artikelen, die voor de gunsti
gere bepalingen in aanmerking komen, gele-
slissen of het de rechtsme samenwerking al geveld tegen de bedrijven
dan niet verkiest. Het kamerlid Kuiper be- -
strijdt in de „Volkskrant” de mogelijkheid
daarvan.
Dit is de methode, die vroeger vóór de
toepassing van hit algemeen kiesrecht en
de evenredige tegenwoordiging werd
gevolgd, en. daar zit iets aanlokkelijks in
óók, inaar het schijnt een vergissing te tntem_,i(>iial«
meenen d*t deze wyze van voorbereiding
geschikt zou zijn. i lu de ,ndu8tl
Jteden zjju thans geheel k
- i het feit dat in Nederland op de scheepshel
lingen langer gewerkt wordt dan in
land.
Onderstaatssecretaris Betterson antwoord
de, dat uitgenoodigd waren België^JYankryk
en Duitschland, die ook deelgenomen hebben
aan de vorige conferentie terzake in 1924 te
Bern gehouden, en bovendien Italië, dat
voorwaardelijk de 8-uren-conventie van Was
hington geratificeerd heeft. Het was een on
derwerp dat alle industriestaten aanbelangt,
maar het was moeilijk en in de huidige sta
dium was het maar beter de conferentie nio*
verder uit te breiden.
DUITSCHLAND EN ITALlë.
Naar de avondbladen vernemen, is de re
geering niet van plan, op de rede van Mns-
solini in den Senaat officieel te antwoorden,
aangezien deze tweede rede erop schijnt te
wijzen, dat Mussolini het incident als geslo
ten wenscht te beschouwen.
Held, de Beiersche minister-president, heeft
aan een vertegenwoordiger van de Gazetta
del Popolo verklaard, dat zjjn bekende rede
voering niet tegen Italiö was gerieöt. Hij
heeft alleen geantwoord op de klachten der
partijen over de onderdrukking van taal en
cultuur der Duitsehe bevolking in Zuid-TiroL
Van de politieke oplossing van de Zuid-Tirol -
sche kwestie heeft hij niet gerept. Hjj heeft
slechts betoogd, dat de Duitschers in Zuid-
Tirol vrijheid van taal, school en cateëhasa-
tie-onderwjjs moeten genieten. Ver-
der verklaarde Held, dat de Beiersche regee-
ring met de boycotbeweging tegen Italiö
niets te maken heeft. Het beste middel om
aan die beweging een einde te maken zou zijn
dat Italië de Duitsehe bevolking in Zuid-'iirol
de vrijheid verleent die het voor zjjn eigen
nationale minderheden in andere staten
eischt.
woorden des barons het hóófd.
„Waarom ga je niet in je bed slapen,
meisje?”
„Ik kon den weg naar huis niet meer vin
den, het was al zoo donker”, fluisterde de
kleine, „en ik was zoo moe”, voegde zij er
nog aan toe.
„Komaan,
Do kerkklok van bet badplaatsje sloeg in
plechtig langzame slagen zeven maal. De
zon stond in schitterende pracht aan het he
melgewelf, en van uit bet dal klonken de
schalmeien der herdersknapen opwaarts. In
den Kurtuin deden zich de eerste tonen van
het ochtendconccrt hooren.
„Eeuwig do uwe eeuwig de uwe” zeido
Eugenie van Bictenboff en legde hare beldo
banden op Egon Hallwey’s borst.
„Onherroepelijk de mjjne en trouw, totdat
de dood ons scheidt, niet waar, Eugenie?”
•prak hij ernstig en diep bewogen.
„Geen eeden, wat ik u bidden mag. Neen,
neen, onze gelofte zjj voldoende. Een liefde
geljjk de onze heeft geene verzekeringen
noodig.
„Je hebt geljjk, mjjn engel, doch voortaan
geen heimelijkheid meer; heden nog zal ik om
gehoor vragen bjj Hare Hoogheid en zoodra
zjj haar toestemming geeft, maken wjj ons en
gagement publiek.”
„Ja, Egon, dat vind ik
«chrijfelyk geluk straalde
Er wordt nog al eens geklaagd over de
vele interpellaties in d« Iweede Kamer.
Waartoe zijn ze noodig?, zoo zegt men.
Er bestaat toch gclegwibeid den betrokken
„Kjjk eens, hier links is een gemakkelyko
rustbank voor de badgasten aangebraebt. Als
ge soms lust hebt, wat te gaan zitten?"
„Ik dank u", antwoordde graaf Egon kort-
af-
„Hemelsche goedheid, daar ligt wat te sla
pen”, riep hjj, opgewonden wcgsnellend.
„Waarachtig een klein meisje. Kom eens
spoedig hier, graaf Hallwey.”
De barou hield zyn lucifersdoosje in de
hand en verlichtte het slapende kind, dat
angstig iu elkaar gedoken, zacht sluimerde.
Het wild verwarde haar hing tot op den
grond af. Dorre takken hadden zich daarin
verwikkeld, eu toonden aan, dat de kleiuo
slaapster door heg en struik gekropen waa,
vóór zjj dit plekje gevonden nad, waar de
vermoeidheid haar had overmeesterd.
„Parbleu. Dat is waaraebtig bet kind van
den woekeraar. De kleine heks verkeert ze
ker in de meening dat zjj bjj de geldzakken
baars vaders slaapt. Hé daar.” Ruw schudde
de baron de slapende kleine, die doodelyk
verschrikt wakker werd. „Wil je wel eens
dadelijk opstaan, klein nest, wat voer je hier
by nacht uit? Ben je soms met je vader aan
het geldgraven geweest? en hebben de bo's-
ae geesten je hierheen gedreven. Wat een
paar prachtige kijker» heeft dat kind, zie
dien toeten, verschrikten blik eens. Ik denk
wel, dat we nog een belooinng voor het viu-,
den zullen krygen.”
Brrr. Egon Hallwey schudde rich bij de
ook thaus nog
De omstandig
anders, b< t is niet laogflyk.ale partijpro
grams buiten-dc massa dcT georganiseerde
kiezers om, vast tc stellen: en het is voorts
zeer do vraag of, welke rechtsche party
dan ook, zich op de been kan houden
zonder program met eischen en wenschen,
die de wederzjjasche aanhangers bezielen
en in staal zjjn het noodige enthousiasme
te wekken.
Daaraan is uiets te veranderen doof
een, zeg drie-jarig voorafgaand beraad
der leiders, omdat deze zich ónmogelijk
kunnen losmaken van hetgeen onder hun
volgelingen leeft
Abonnementsprtyst
Nr Kwartau voor Alkmaar -
i'sUS
alle abonné’a wordt op aanvrage gratis aon poli» verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot
Ijjkhcden
weldra zi
verplichtingen zal hebben te voldoen.
Een nieuwe inflatie blijft dreigen al <ft
ook de minister van financiën gerustst Mb-n-
de woorden gesproken. Deskundigen on dit
gebied verheelen het niet.
Verklaarbaar is bet dan oek dat in geloei
de pers, de „Matin” voorop, een halt
toegeroepen aan den geest van wanorde die
in het parlement hoogtij viert. Veler Hikken
richten zich naar Italië, waar een vaste hand
weet te regeeren. En al gaat het verlangen
slechts by weinigop uit naar een die H.nr,
zeer velen «oud''» gaarne tegenover de on
macht van honderden afgevaardigden, den
eterken invloed van een krachtig bewinds
man zien gesteld.
Zullen Parlement en Regeering eindelijk de
stemmen verstaan die steeds duidelijker in
den lande zich doen hooren?
De komende dagen zullen het antwoord
kunnen en moéten geven. Het ged ild is
reeds te lang op de proef gesteld.
Ook de parlementaire kruik gaat zoo lang
te water tot hjj berst.
Parys, 10 Febr. 1926.
jonge bruid. „En niet waar, de kleine on
waarheid heeft je gekrenkt, die ik gisteren
tegen deu baron zeide? Het was toch ech
ter niets meer dan een afweer van zyn
nieuwsgierigheid, een verdedigingswapen.
Wederom trok de vluchtige schaduw, ge
ljjk ook gisteren reeds geschied was, over het
schoone voorhoofd van den jongen officier.
„Ik kan de leugen niet uitstaan, onverschil
lig onder welke gedaante dan ook. Je moet
haar herroepen.”
„Dat kan niet, ik zou mjj daardoor com-
promitteeren,” antwoordde Eugenie ont
steld.
„Nu, dan zal ik het in jou naam doen, zeil#
hjj beslist.
Het wondereeboone, blonde kopje zonk te
gen zjjn borst.
„Nu, wauueer je het dan volstrekt wilt i
zeide zjj aarzelend.
Aan uw borst verwelken zjj nimmer.
Laat de trotsebe schoonheid loopen, zjj
>rengt u den hemel niet. Eugenio kent geen
antberingeu, uwe liefde kan haar niet alleen
Xhadeloos stellen, zjj is daartoe niet onbaat-
Mchtig genoeg.”
„Waarom onthult ge uw gezicht niet, bo-
toorlyko waarschuwster? Wat ik u verzoe
ten mag, een open vizier.”
„Gjj kent mjj zeer goed, en ik ken uw lief-
Se voor de hofdame.
„Komaan, genoeg hierover, nwe raadge
vingen vloeien uit een slechte bedoeling
voort, bemoei u liever niet met dingen, lie
a volstrekt niet aangaan, ik let zelden op der-
geljjke waarschuwingen.
De onbekende scheen te ontstellen. Blik-
Mmsnel draaide zjj bet hoofd om, en maakte
Mn beweging alsof zjj vluchten wilde. „Ik
beklaag u. Doch daar komt iemand, fluis
terde zjj angstig. ,Jk bid n, geef mjj gelegen-
Mid om te ontvluchten.
„Ga gerust been”, zeide hjj kortaf.
Gedruischloos verdween zjj onder de boo
tten.
„Alle duivels, wie «pookt er hier in den
plkdonkeren nachtl” riep baron Behliohting
Wuclijk naderbij komend
te brengen, tlok de eenvou<iigi
over eenigo «paard ui ten btMchikken, aarze
len niet dezen in dollars en ponden -mi te
zetten. Indien de Iransche munt nog niet
sneller daalt is het ongetwijfeld toe te .-chry-
ven aan een ingrijpen van hoogerhand. aan
een fmancicelen steun vau de wisselmarkt
door do Regeering. Want zelf» als m«n
meening is dat financieele redding nog cio-
gclijk blyft, dan zyn toch de nsycnoiogis<-he
invloeden dermate ongunstigdat vertrouwen
in de franc hoe langer hoe geringer m -et
worden.
De loeetand kan alleen ten goede worden
gekeerd indien alle partjjen een deel van
haar dogmatische verlangens laten varen
en oprecht willen samenwerken aan het fi
nancieel herstel.
Een bewust eenheidsverlangen dient ge
boren. Maar juist daarin schuilt de moeilijk
heid. Want zelfs als die goede wil niut u
ontbreken, dan nog vraagt tneji zich af,
waarover men eensgezind zal zjjn.
Zeker niet over de voorstellen van de fi-
naneieele commissie die alltvlH-halve. vat
baar zyn voor toepassing cn de basis vau 't
economische leven aantaeteu. l euken wy
slechts aan de belastingen op de nalat--n-
scbapjien, die tot het uiterste gedreven, utn
geest van «jiaarzaamheid zullen ondermym n
en het gezin, waarop iedere maatso-U-ppy
dient gebouwd, van hechte steunpilaren rul
len berooven.
Evenmin de voorstellen van de Reg tering
die wat het belangrijkste deel betreft, de be
lasting op de productie of de betalingen, nog
al te vaag zijn omlynd.
Helaas hieromtrent alleen is overi'em tem
ming te vimlen. dat aan de financieele moei-
„Ik ben het, Hallwey", antwoordde
graaf bedaard.
„Wat sapperment dan ben- ik toch op een
valsch spoor. Ik meende zoo even in bet
schemerlicht de kleine Horst gezien te heb
ben en vind in plaats daarvan u in den ma
neschijn staan te mjjmeren.”
„Horst, wie is dat?”
„Wel sapperloot, de kleine hofdame met
baar lichtblauwe oogen, de collega vau uwe
aangebodene Bietinghoff. Hebt ge' die dame
vandaag niet by het pandspel op de weido
gezien?"
„En wat moet die dame op dit uur hier in
het bosch doen?”
„Hm” kwam de baron en bootste zoo na
tuurlijk een spotvogel na, dat bet In een lan
ge echo van de bergen weerklonk. „Komaan,
waarde graaf, ge kondet hier zeer licht een
verkoudheid oploopen, laat ons dus liever
langzaam naar huis tenigwandelen. In
vertrouwen gesproken, mjjn waarde, ik ge
loof niet, dat de beide hofdames op een al te
besten voet staan doch ik geloof het ook
maar. Zeker is ’t echter dat zjj elkander
graag wederkeerig een poets spelen.”
„Haha, thans was bet Halfwey die een
aarcastischen lach deed hooren.
Langzaam wandelden de beide beeren den
breeden weg naar het dal af. Baron Schhch-
ting had een sigaar aangestoken en Mep te*
meljjk stil naast den in diep gepeins verzon
ken Hallwey te dampen
Geeft zjj do voorkeur aan den geest die de
voorstellen van het kartel bezielt of stuit zjj
meer naby aan de oppositie éde dezen hard
nekkig bestrijdt?
Onzekerheid heerscht, van een vaste ovtr-
tuiging i« geen sprake, en het eenige wat
men denken kan, is, dat zjj beide partjjen
haar spel laat spelen tot het oogen blik rijp
is, den eigen wil te doen zegevieren, omdat
de wil der volksvertegenwoordigers onmach
tig gebleken zich in tastbare resultaten te
uiten.
De minister-president sluipt stil heen om
de kooi, waarin als het ware de wilde dieren
zich verdringen, wachtend op het uur, dat
zjj elkander zullen hebben verslonden. Parle
mentair ie de vergelijking niet, maar tei valt
moeiljjk een nobeler beeld te geven, als men
dagelijks den Kamerlucht inademt, die in
hoogé mate is bedorven.
Briand blyft als van ouds de tacticus die
overal zjjn oor te luisteren l«gt en langzaam
aan het not spint, waarin hjj zjjn tegenstan
ders zal vangen. Hjj wil zich niet laten af
maken als zjjn voorgangers, vast beslo’en
bet roer in handen te houden met behulp
van een 60-tal radicalen, die hjj hoopt op
een zeker moment van de uiterste linkerzyde
los te scheuren, om met do rechterzijde zjjn
Regeeringsvoorstellen te doen aannemeu.
Hjj rekent bovendien op den. Senaat, waar
zjjn minister van financiën een gretig oor
heeft om het sloopende werk van bet kartel
in de Kamer eventueel ongedaan te maken.
Hjj denkt er nog niet aan de vertrouwens
kwestie te stellen, die toch zeker op zjjn
plaats was geweest bjj het ingrijpende vraag
stuk der effecten op naam of aan toonder
Of ditmaal zjjn takllek zal gelukken, de
ontbieding van hét parlement zyn verwach
tingen niet zal in de war sturen is nog niet
te zeggen. Maar zeker is, dat intussehan in
eigen graf zien graven. Het is verbolg--n op I geheel het land een storm van ontevreden-
ejjn vrienden, wanneer dezen niet door dik en
dun de hopeloos verwarde voorstellen der fl-
nancieele commissie aan vaar cn Het w voor al
les in het onreine met zichzelf, omdat bet
rich bewust is een economisch onhoudbare
politiek te voeren, waavan alleen eens snn
zjjn kiezers gedane beloften beletten af te
wjjken.
Politieke intriges als nooit te veren spelen
•kb af achter de schennen en niets wordt
rorzuimd het parlementarisme in steeds
jrooter discredit te brengen.
Van 1.25; dke regel meer f0.25; VedaB
per regel f 0-75; Rubriek. .Vraag en aanbod” b| «of
uitbetaling per plaatsing f 0.60
oen bedrag van f 500,—. f 400,^», f 200,—, t 1OO,—f 60.—, 36,—, f 1.6?
Omdat Z. E. demissionair is?
Maar dat beeft hem niet weerhouden, den
Directeur-Generaal der P. T. en T. onge
vraagd een maand uit wandelen te sturen
en volgens sommige üugbiadbericliten zou
bet hem óók niet hebben weerhouden een
driemanschap aan bet hoofd van dit staats
bedrijf te willen zetten en aldus te breken
met de tot nu toe bestaande regeling. Hoe
kan het den minister dan wél afhouden van
het beantwoorden van een paar vragen aan
een Kamerlid?
In ieder geval getuigt het niet van de
ferentie tegenover de Kamer, als een minis
ter een officieel ingesteld instituut practisch
van zjjn beteekenis berooft door op belang
rijke vragen drie maanden geen antwoord
te geven.
Deze praktijk werkt het aanvragen van
interpellaties in d>- hand.
-•En de regeering heeft dan
zich daarover te beklagen.
bedreigingen als een noodlottig
- -i-v 1--V(lf -f
gaat ia è«a «reswde kapitaal in veiligheid
ke de minister dan schriPeljjk beantwoordt.
Langs dien eenvoudigen weg wordt een-
zoo spoedig inogeljjk in klein-coinité byeen
brengen om tydig vóór 1929 een regeerings-
prograiu klaa: te heH.cn, waarover bet kie-
zersvulk dan heeft te oordeelen en kan be- vooravond van het vonnis, dat zal worden
_i van den aanslag
in den tunnel van Garas, welke eveneens
tegen den generaal was gericht.
DE INTERNATIONALE CONFERENTIE
OVER DEN WERKTIJD IN DE
INDUS 1R1E.
In het Lagerhuis heeft brigadier-generaal
Brooke gevraagd, waarom Nederland niet uit-
confe
rentie over den werktijd iu de industrie waar
s in verband met
heid driester opsteekt. Handel en industrie
geven uiting aan hun verontwaardiging cn
economische bezorgdheid.
De instabiliteit van den franc verontrust
niet alleen de bezittende kla»se, die -Ie so
cialistische I
zwaard boven zich ziet hangen, en
to brengen. Ook de eenvoudige burgers die tninister sohrifteljjke vragen te stellen, wel-
wordt
zelfde doel bereikt zonder dat het nationa-
len tyd kost en zonder dat de onderhavige
zaak wordt gemaakt tot onderwerp van een
misschien bewogen bespreking in de Kamer.
Inderdaad!
Mits, zoo lezen wjj in „De, Morgen”
de Regeering het instituut der schriftelijke
vragen behoorlijk late functioneeren. Als zjj
vragen maandenlang onbeantwoord laat of
zich by de beantwoording van de zaak af
zou makon met „Jantjes van Leiden", wordt
de voorkeur voor een interpellatie bjj de
Kamerleden begrijpelijk.
Het geruchtmakend conflict bij het Hoofd
bestuur der P. T en T. beeft den heer
Boon aanleiding gegeven, opuieuw een paar
vragen tot den Minister van Waterstaat te
richteu.
Hoe luidt de eerste dier vjjf vragen?
1. Is de Minister niet van oordeel, dat
beantwoording der vragen van onderge-
teekende op 18 November 1925 gedaan
en in het aanhangsel gepubliceerd, wjjl
daarop binnen 30 dagen geen antwoord
was ontvangen door de jongste voor
vallen bij'de leiding dei Posterijen en der
Telegrafie, urgenter dan ooit is?
Deze vraag werpt een merkwaardig licht
op de manier, waarop de Regeering in dit
geval het instituut der schriftelijke vragen
respecteerde. j.
Op 18 November doet een Kamerlid een j trische voorjverpen en meubelen. Dit weder
paar vragen.
En bjjna drie maanden later heeft de mi
nister van Waterstaat ze nóg niet beant
woord.
Waarom niet?
E-‘ Zr z
