I
r
K FnlrMri MM
I
ACHTTIEN.
Rllmsnreoken van
Pater Portiers.
--
Tafereelen uit het
EPISTEL f-N FVANGELIE.
-ö
Hem.
xeiile
opruier.
-<0>—
I
menwhen
de
en
tal leden: en voor dien Hoogen Raad moch
ten de gedingen gebracht worden van de Jo
den uit gansch de wereld.
Doch, naast dit groote synedrium werkten
toch nog districtsbanken in kleine steden van
Judea, heelemaal gelijk als in Galilea.
De rechtbanken stelden strafgedingen in,
over dóodslag. echtbreuk, verwondingen dief
stal. godslastering. Doorgaans echter traden
zij,niets op uit eigen beweging maar enkel na
aanklacht door de verongelukte burgers.
't Meeste werk hadden zij met burgelijke
gedingen.
De rechters waren evenwel niet immer
willig om naar de pleiters te luisteren,
zonder als het maar geringe lieden
Maar de klagers hielden niet af. en hielden
bjj de rechters aan tot vervelens toe.
Missiehuis, Hoorn.
Postrekening 12011.37
Biecht zonder rouw
Vriend zonder trouw.
Gebed zonder innigheid,
Is al verloren arrebeid.
Ts al: Joannis. Joannis,
Zoolang daar wijn in de kan is;
Maar, als de wijn daar uit is.
Dan zeggen ze, dat Jan een guit is.
Geen heer, geen eer, geen excellentie
Gaat voor een goede consciëntie.
Father LEFEBER.
Directeur.
ve*»
de
eer dienen. Aangezien
gemaakt 's Vrijdags
geluk een dag uit voor vleeschonthouding.
Wat dat het schoonste staat
En alle rijk sieraad
In glans te boven gaat.
Dat ts noch zacht eathn.
Noch diamanten schijn.
Maar dat ie: eerbaar zjjn.
waren.
Maar dan zouden de Herodianen Hem aan
klagen bjj Pilatus en Hem doen dooden all
opruier.
Durfde Hjj ,Ja” antwoorden, dan kon Hij
bij het volk niet als Messias doorgaan. De
strikvraag moest Hem noodwendig ten val
H.-ORN
ZWAXG
ALKMAAR
MEDEMBIJK
WADWAY
OBDAM
BOVENKARSPEL
WEERE
GROOTEBROEK
WOGNUM
BROEKERHAVEN
Ben je maat, of ben je knecht.
Hou je handen altijd recht;
Ben je knecht, of ben je maat,
Ziet, dat gy uw eer bewaart.
Een naarstige hand
En sparende tand.
Die nooden gasten,
Als anderen vasten
5
8
2
1
t
1
t
1
1
1
t
ge
en
of
werd bandiet Onk waren mijne gezellen woe
dend over dat onverschrokken optreden van
het provinciaal bestuur. ..Vroeger”, zoo raas
den z*j, ..waren wen onafbankoliiken (toe li-
toei): nu zijn wij gedwongenen (ni-li-toeD A’s
de gouverneur zoo doorgaat, zal iedereen ge
dwongen worden om zoover te spelen.” 'Zij
overdreven: ..iedereen”, wilde zeggen: ,j»l de
deugnieten" Zeker, di zijn er tegenwoordig
veel; maar het aantal der onschuldige slacht
offers van de onrechtvaardigheid is nog vee'
grooter”
ft -■
FFICIEEL KERKBERICHT
van het >jNoopd"Hollandsch Dagblad”
strikvraag moest Hem noodwendig ten val
brengen, *t zjj bij de Romeinen, ’t zjj bjj het
volk.
Docfa Hjj kende hun arglistigheid en sprak
tot hen:
„Wat beproeft gij Mij? Brengt Mjj een tien-
ling om te zien.”
En ze brachten er Hem een. En Hij zegt
tot hen: „Wiens beeld en opschrift is.dit?”
Z|j zeiden Hemt „Van den keizer.”
En Jesus hernam en sprak tot hen: /leeft
wat des keizers is aan den keizer en wat Go
des is, aan God.”
En zjj waren verwonderd over Hem. Met
één enkele uitspraak had Hjj de oude opvat
ting gewijzigd: zij mogen schatting betalen
aan den keizer, hoewel hjj geen nationaal-
godsdienstig vorst is. Het wereldlijk gezag bij
hen kan van het godsdienstig gescheiden, en
toch wettig zjjn.
Jesus echter zeide tot de scharen: ..Wan
ners ge met uw tegenpartij naar de overheid
gaat, doe dan onderweg uw heet om haar van
de zaak te doen afzien, dat ze u niet voo»
den rechter sleure. ende rechter u aan den
gerechtsdienaar overlevere, en de gerechts
dienaar u in den keM^er werpe. Ik zeg u: Van
daar zult ge niet uitga an voor ge tot den
laatsten penning hebt afbetaald.
En wil iemand u voor het gerecht dingen
en u den'lijfrok ontnemen* laat hom ook den
mantel!”
DE BLIJDE BOODSCHAP VAN HET RIJK.
X.
Dat laag werk kon verricht worden door
de aanhangers van het huis van Herodes. Die
leefden wel in goede verstandhouding met
den landvoogd, maar zouden toch liever een
vorst nit de familie van Herodes te Jerusa
lem gehad hebben, al was *t dan nog onder
Romeinsch toezicht. Zoo regeerde Antipas in
Galilcn en Philippus in Iturea. Zij zouden
werkelijk eenige jaren later hun zin krjjgcn,
als Herodes Agrippa door keizer Claudius ko-
ning over Judea zou gemaakt worden.
opgezocht en dagelijks werden zij bü tien
tallen, in Saratsi en elders, nnsc.hadetük
maakt. Wie op tijd lont had geroken
vluch’en kon trok naar hetere streken
J», weer twee vooruitgesprongen. Als *t
maar aan den gang blijft dan komt de zaak
in orde. Er was een stichter, die schuchter
twee gulden bracht, met het doel om gaan
deweg tot da honderd te komen. „Of ik nat
genoeg vond?” Natuurlijk. Voor mjjn part
kon ik een kantoortje opzettw om de be
dragen van honderden dergeliike «tj'htors
op te schrjjven. Als ik dat een paar jaar kan
volhouden, dan was ik er bovenop. k l>cn
niet bang voor een beetje en ook niet voor
beetjes.
De rechtbanken liet Jesus voortbestaan,
maar Hjj wees aan de kinderen des Vaders
den weg om ze te ontwijken.
In elke stad in Galilea bestond een ge
rechtshof. uit minstens zeven rechters sa
mengesteld; naar gelang do bevolking der
stad was het getal gezworenen ook grooter,
en giifg tot den, tot twintig en meer. De
macht van die gezworenbank reikte ook over
de omliggende dorpen.
In Judea was de toestand nagenoeg <le-,
zelfde. Te Jeruzalem was het gerechtshof de
Hooge Baad, samengesteld uit een zeventig-
doch
hun
oen
DE LOTGEVALLEN VAN EEN
MISSIONARIS IN HANDEN DER
ROOVERS.
In de Annalen van Scheut lezen wij ver
der over de lotgevallen van den Z. E. Pater
De (Tlppele. s>
„Weeral reden wjj tot nabij mijne residen-
tie, doch ik was gerust, daar ik de bandieten
had hoeren zeggen: „Laat ons Che-laoe-soe-
hoe vermijden, want er zjjn soldaten.” Der-
geljjk nieuws weten zjj gewoonlijk door spi
onnen, die zij op verkenning sturen, of ook
door de hoeren, die. hetzij uit schrik of uit
Nikodemus antwoordde en
„Hoe kan dit geschieden?”
Jesus antwoordde en zeide hem: „7jjt ce
1 en begrjjpt ge dit niet?”
De nieuwe mensch in het koninkrijk der
hemelen zal andersom denken en voelen dan
voortijds. Wat hem toen begeerlijk voor
kwam. verwerpt hij nu; wat hij toen ducht
te. zoekt hjj nu.
Eens. hii het z>en der scharen steeg Je
sus den berg op. en als Hjj gezeten was. na,
derden zjjn leerlingen. En Hii openfe den
mond om hen te onderlichten en sprak:
„Zalig de armen van geest, want hun be
hoort het rijk der hemelen.
„Zalig de zachtmoedigen, want zij zullen
het land bezitten.
„Zalig die weenen, want zij zullen getroost
worden.
„Zalig die hongeren en drtrsten naar dt
rechtvaardigheid, want zij zullen verzadigd
worden.
..Zalig de harmhartigen. want zjj zullen
barmhartigheid ondervinden.
„Zalig de zuiveren van hart, want zjj tal
len God zien.
„Zalig de vreedzamen. want zjj zullen kin
deren Gods genoemd worden.
„Zalig die vervolging lijden om de recht
vaardigheid want hun behoort het. rijk der
hemelen.
„Zalig zjjt gij als men u om mijnentwil be
schimpt en vervolgt en valschclük beschul
digt van allerlei kwaad. Verheugt en ver
blijdt u. omdat uw loon in den hemel over
vloedig is: want zóó beeft men de profetnu
vervolgd die vóór u geweest zjjn.
Nu moesten zjj noodwendig vijandig staan
tegenover Jesus, die naar hun meening als
Messias tegen de Romeinen en mode tegen
Herodus’ familie moest optreden. De mees
te Herodianen leefden in Galilea, aan ’t hof
van Antinas, maar kwamen met hem, tegen
de Paaschfeesten naar Jerusalem.
Jeans’ belagers uit den Hoogen Raad zon
den dan enkelen uit de Farizeeën en de Hero
dianen tot Hem. om Hem te vangen in de re
de. Deze nu komen en zeggen tot Hem:
Meester, wjj weten, dat Gjj oprecht zjjt en
u aan niemand stoort; want Gij kent gesin
aanzien des persoons, maar leert naar waar
heid don weg Gods. Is hot geoorloofd den
keizer schatting te betalen of niet? «uilen wjj
betalen of niet?’*
Als Jesns waarlijk hun nationale Messias
was, dan moest Hij „neen" antwoorden; de
Messias mocht niet gedoogen dat de Joden
aan een Vreemden vorst onderdanig waren.
in.
Rond 9 uur van den volgenden morgen
weerklonk opnieuw bet bekende ordewoord:
vluchten! Om ni'-t slaags te geraken met de
soldaten, schijnen de roovers tot alles be
reid: negen tienden van ben zijn wreedaards
van laag* allooi, die enkel den moedige uit
hangen, wanneer zjj voor ongewapende man
nen staan of te doen hebhen met vrouwen
en weeriooze kinderen.
Ook zal het den oningewijde wonder toe-
sehHnen. dat de soldaten nooit trachten de
roe’-o-s te om-in-Me- Dot rnp mglrin Fnro-
pa doen en ’t ware uit met de roovers; men
znu de roovers dwingen tot het gevecht en
zil zouden sneuvelen of gevangen genomen
worden; edoch, in China schijnt dat teven al
le krijgstactiek en men moet den vijand een
arhtcrnoortio or>en laten om hem den aftocht
niet af te snijden.De omsingeling is een
afdoend middel en ook wol een beetje ge
vaarlijk, want er zou ernstig gevochten kun
nen wordenOntegen zeggelijk is de
methode, waarvan ik getuige hen, weinig
moorddadig: zij veroorlooft aan de soldaten
op gemakkolifke manier talrijke overwinnin
gen te behalen. Men vuurt eenige kanon
schoten af. men doet een paar granaten uit
eenbarsten en aanstonds weten de bandie
ten, van welken kant de soldaten in aan
tocht zf|n. ZH vluchten natunrliik In tegen
overgestelde richting.
Die manier van strijden is klassiek in Chi
na. althans wanneer hei bandieten geldt. De
soldaten van den nieuwen-gouverneur ton
den wel hebben willen bübkea met di» ge
woonte en hunne taak ernstig Opnemen, dat
verkondigden zij tenminste in ’t begin, jam
mer genoeg voor do streek hebben zij hun
mooi voornemen niet ten nltvoer gcb-acht
en om dezen keer hnn nalatigheid of lafhar
tigheid te rechtvaardigen, hadden zii dit
prachtig excuus gevonden: een manhaftig»
aanval op de roovers zou het leven van den
Europeesehen gijzelaar in gevaar hebben ge
bracht. De verontschuldigingen zjjn er om or
zich van te bedienen, zeggen de Franschen.
Kortom, kalm en goed kozen mijne gezel
len nu voor goed het hazenpad en ik zou,
met hen. heel onze missie in alle richtingen
doorkruisen.
Dien eersten morgen viel ik reeds vijf
maal van mijn struikelaar en telkens werd
mjj een „Schiet hem dood" naar het hoofd
geworoen. Dan brak miin teugel en ik riep
op miine beurt: „De teugel is kanot”. Doch
ais eenlg antwoord weerklonk langs alle
kanten: „Vooruit, vooruit.” En zoo ging het
over zandduinen en bevroren rivieren, tot
dat een 15 kilometer verder, alle gevaar
scheen geweken. Mim paard kreeg hier on-
hc-naM v|r’of en m>'n tenwel werd hersteld.
Weldra was bet gevaar weer nakend....
Wjj staken dan de hobbelige ijsblokken van
den Gelen Stroom over, botsten aan den
overkant een oogenblik op Mongoolsche sol
daten en geraakten nabij onze groote
missie Sia-noor.
Ik was nu ongeveer 200 kilometer verwij
derd van mijn residentiepost.
II stuurde een briefie aan pater I<efévre.
In het nieuwe rijk zal de mensch dan kind
zijn van God en leven zonder kommer, zjjn
Vader uit den hemel en zjjn broeders op aar
de liefhebben, op Zjjn Vader vertrouwen,
frisch en nederig bidden, blijmoedig vasten,
zelfs zijn vjjanden liefhebben, kwellingen van
hunnentwege verdragen, zevenmaal ze van
vriendschap, maar al te dikwerf kostelijke
inlichtingen aan de bandieten verschaffen. In
ieder geval beschikken zij over een wel-in-
gerichten verkenningsdienst en moeten zij,
op stuk van organisatie niet onderdoen voor
een leger, dat een vjiandeljjke streek bezet.
H Was pikdonker en ik had alle notie van
richting of plaats verloren, toen wij Ta-pel-
yao-tze binnenrukten, ’t Moest middernacht
zjjn. De slapers werden van den bed-oven
opgejaagd en moesten plaats maken voor
de roovers. Iedereen moest buiten.
De mannen werden opgeëischt voor het
voederen en verzorgen van het vee, de vrou
wen moesten zorg dragen voor een degelijke
keuken. Alle kwartieren waren weldra be
zet, enkel de vertrekken, waar eene moeder
met een pas geboren kind verbleef, werden
geëerbiedigd: een bjjgeloovige vrees, in Chi
na zeer verspreid, boezemde hun dat ontzag
An hartol’ike genegenheid van
>rn onbekende", was voor mjj
troo-4. Ik was zeer ver van iedere
Katholieke nn'yie verwijderd. De Protestant-
sche missies zjm zeldzaam in Mongolië: het
was een waar buitenkansje door deze te kun
nen geholpen worden
ïk belastte den knecht mjjne hartelijke
dankbetuigingen over te brengen aan zijn
meester. Later na mjjne bevrijding haastte ik
mij. dien weldoener dit nieuws te berichten
en een welgemeenden dankbrief te zenden.
Het verwonderde mij, dat de bandieten die
missie gemat lieten. Naderhand echter
nam ik, dat een garnizoen soldaten er
wacht hield. Wij vertoefden er dan ook niet
lang en draaiden het oosten in. Daar de sol
daten ons niet afwachtten, draaiden wjj af
naar het zuiden en zonden er drie volle we
ken verblijven in de dorre zandbergen.
Gedurende heel dien ti’d kon ik geen teeken
van leven geven aan mjjne medebroders. I-a-
ter zeiden mii de confraters, dat zjj mij dood
gewaand hadden en dat zelfs een paar weken
lang, de militaire overheid geen nieuws 'meer
kon geven over mijn persoon.
Hier begon ik verward te geraken in den
kalender en wist van dag noch datum. Mijn
brevier, dien ik zooveel moereljjk dagelijks
gebeden had. kon mij ook niet meer terecht
wijzen, daar ik vermoedde, dat de Vasten se
dert ettelijke dagen was aangebroken en het
Wintvrgedeelte van den brevier, dien ik men-
droeg, kon dus ninl
Ik het voornemen iu
ten minste vleesch te derven, koos ik op goed
geluk een dag uit voor vleeschonthouding.
Later zal de datum van een briefje van pa
ter Lefévre mjj bewjjzen. dat ik mjj sedert
twee weken vergiste, en, bjj mjjne aankomst
triade Blauwe Stad, bemerkte ik daarenboven,
dat mjjne tijdrekening eene gansebe week ten
achteren was!
Dip drie weken in de duinen waren betrek-
keljjk rustig. Ik kon nu wat op adem konjen
en in kalmte bidden
Toch waren die dagen eentonig en als ik
een dagboek had geschreven, zou ik er niet
veel zaaks in hebben kunnen noteeren. Dit
kan ik zeggen, dat een catalogus van de
Amerikaansche firma „Montgomery and
Ward” in staat is aan een gevangene dagen
en da ven een zeer interessante lectuur te ver
schaffen.
Waar hoofdman Uou hem gehaald had,
weet ik niet; doch ik moest hem van a tot z
uitleggen, wat al die reclameprenten be«ee-
kenden, en zoo bestudeerden wij: schoenen
en Amerikaansche kleederen, lepels, vorken,
voetballen en meubels, electricitert en water
leidingen, en al de andere ariikels, die mün
baas het grootste belang inboezemden. Het
speet hem zichtbaar, zjjn rooversbaantje niet
in Amerika te kunnen uitoefenen.
Na een veertien dagen hadden de soldaten
van Pao-t’eon onder bevel van kolonel You-
lou. ons ontdekt.
Maar in de zandheuvels voelden de bandie
ten zich sterk. Op zekeren dag lokten zij de
aanvallers in eene hinderlaag: Yuo-lou werd
gekwetst en gevangen, vijf zijner Infwachten
vielen eveneens in de handen der handie’en
en. volgens het zevren dezer laatsten, wer
den enkele tientallen soldaten gedood. Van
op een hoogte konden, wn gijzelaars het ge
vecht volgen; enkel een 200 roovers namen
er aan deel, de anderen hielden zich buiten
schot. Toen ik vernam, dat een koloiel
krijgevangene was, dacht ik terecht,
dat de overheid nu gedwongen ton
zjjn te handelen en de inleving der roovers
zou bespoedigen. Evenwel schenen de bandie
ten nu zelfs niet haastig meer, om soldaat 'o
I woolen. „Inlijving?” zoo lachten zij. ..daar
I zullen wij later eens om denken. Nu wij een
kolonel in onze handen hebben staan wij er
te goed voor. Voor zijne locating, eischen
wij van den gouverneur geweren en munitie,
gaan de Blauwe Stad innemen en zullen de
inlijving bost -kunnen missen. Dan zjjn wjj
«elf de meesters van do provincie
Yu-lou is zelf een mid-handiet en de
meeste zjjner soldaten hebben eveneens een
bewo«en verleden. In overwegend aantal h.?.
hoorden zij, gelnk de roovers tot de Ko-lao-
hoei. geheime sekte, die. bijzonder in de prn-
vincie-Swi-yuan. veel aanhangers telt.
China is het klassiek land der geheime ge
nootschappen. di® alle achter *én politiek
uithangbord schuilen soms zelfs een gods
dienstig doelwit schijnen te beoogen.
ten slotte het stelen en plunderen als
voornaamste taak beschouwen. Het is
bekend feit, dat die sekten heden ten dace
veelal holehevistisrh zijn ■■•efint en teven ti
le overheid ziin gekant. Het is dan ook niet
te verwonderen, dat de Soviets in China zoo
doende een weelderig terrein vinden voor
hnnne communistische gedachten en geen
moeite hebben, om die oproerige gelnkzoe.
kers te overtuigen, dat het Christendom, m«-t
znn leering over orde. Irezag rechtvaardig
heid en naastenliefde, hun groote vjiand Is.
Het centraal bestuur ziet onmachtig toe, do
aanhoudende bumcroorlon-en ontzenuwen het
gezag en werkefde anarchisten in de hand.
De gouverncti^Li. die pas nW Peking was
aangekomen om ^t gouvernementeel ge
bouw der Blauwe Stad in bezit, te nemen, wil
de een eindtestellen aawujjg geheime kuine-
rjjen. Het opperhoofd der Ko-la-hoei werd ge
vangen genomen en onthoofd. In zijn huis
vond men een lange lijst der voornaamste
nartii—enooten Deren worden een voor een
tiginaal vergeven, grootmoedig zijn met de
armen kiesch in den omgang met zijn broo- j
dera, liever dienen dan gediend te worden.
En voortleven In de oude omraming der sa- de leeraar van Israël
menleving, doch in een verstevigde familie, I
onder wettig wereldliik staatsgezag, en zon
der de rechtbank noodig te hebben. En al Jin
wonderen zouden uitgewerkt worden door do
liefde.
Doch daartoe moest do mensch zelf ver
nieuwd worden.
Er was toen te Jerusalem een mensch nit.
de Farizeeën met name Nikodemus een over
ste der Joden. Deze kwam des nachts bjj Je
sus cn zeide tot hem: „Rabhi, we weten dat
Ge van Gods weee gekomen ziit als lee^iar,y'
want niemand kan deze won lerteekeuen
doen die Gjj doet, indien god niet met Hein
Jesus antwoordde en zeide hem: „Voor
waar. voorwaar. Ik zeg u: ïndien iemand niet
opnieuw geboren wordt, kan hjj het konink-
rjjk Gods niet zien.”
Nikodemus zegt tot Hem „Hoe kan een
mensch gehoren worden als hjj hoogbejaard
Is? Kan hij andermaal in den schoot zjjner
moedei ingaan en geboren worden?”
Jtsus antwoordde: „Voorwaar, voorwaar.
Ik zeg u: Indien iemand niet geboren wordt
uit water en Geest, kan hij niet ingaan ';n
bet Koninkrijk Gods. Wat uit het vleench ge
boren is, is vleesch; en wat uit den geest ge
boren ia, is geest.
„Verwonder u dan niet dat Ik u zeide: Gjj
Kenen moet opnieuw geboren worden. De
wind waait waar bjj wil, en ge boort zjjn ge-
druisch, maar weet niet van waar hij komt en
waar hjj heengaat; zóó is alwie «H den Geest
geboren is.”
den missionaris van deze streek, doch eer de
koerier terug was, waren wjj alweer verderop
naar het Weeten. Ik zond dan een tweede
briefje met mjjn nieuw adres, doch den vol
genden dag hadden wjj weer 80 kilometer af
gelegd. Hoewel ik de vorige dagen gekwetst
was en uitgeput door het aanhoudend rijden,
voelde ik mjj nu weer frisch en werd zelfs de
wonden niet meer gewaar. Tegen mjjn ver
wachting in, bereikte mij, op 120 kilometer
afstand van Sia-noor, het antwoord van pater
Lefévre; een zjjner christenen had ons ge
volgd en was er in gelukt, mjj bet kostbare
pakje te overhandigen. Al was de inhoud ver
hard en hier en daar verschimmeld, toch
smaakte bet zeer goed.
Na ettelijke dagen, want wjj zetten onzen
tocht altjjd voort, zaten wjj nabjj de woeste
nij van Ortos. Het overgroot eetal fazanten
en hazen bewees mjj, dat zelfs de jagers die
streek te afgelegen en te droevig vonden.
Nochtans de bandieten kennen de streek te
goed; *t was de eerste keer niet, dat zjj
er een schuilplaats zochten. Van hen vernam
ik, dat wjj in de nabijheid waren van de
Zweedeche Protestantsche zending P’a-tze-
poe-long.
Daar mjjn voorraad alweer was uitgeput en
ik gedurig gekweld werd door den honger,
schreef ik in afgebroken Engelsch bet vol
gend briefie »an de dominees ter plaatse:
„Eerwaarde Heeren. ik ben oen katholiek
priester, missionaris te Che-la-oe-soe-hao bij
Tokato. Ik ken niet veel Engelsch. Kent gij
Fransch of Latijn? De bandieten hebben mjj
ontvoerd sedert 28 dagen. Zondt gij mij nit
lief dadigheid niet wat eten kunnen zenden?
Ik zal er u zeer dankbaar voor zjjn”.
Na een tijdje kwam een knecht der zen
ding mjj zeggen: „Priester, heb een oocenblik
geduld; de zending zal u aanstonds het ge-
vraa-rde verschaffen”. En inderdaad, na een
uurtie bracht men mij een mandie vol eetwa
ren: koeken, melk, brood en zelfs een pot
„jam”. Niemand zal het mjj kwalijk nemen,
zoo eenvoudig bekend, dat. dit mij groot ple
zier deed te midden van die woestijn. Ik vond
daarenboven het volgend briefje:
„Beste vriend, ik ben zeer bedroefd, dat ik
niets kan doen, om u uit de handen der roo
vers te redden. ïk heb hnn gevraagd u vrij I
te laten maar zjj denken, dat de soldaten hen I
niet znllen bevechten, koolang gij in bun mid
den. zijt. Ik zend u wat eten. Het spijt mij. dat
Ik noch Franse.h noch I>atijn ken. Als ’k n
nog met iet» kan heilagen, zal ik het met veel
genoegen voldoen. Verv amrerily vouss”
H. M. Mnhrrnan
D” bewii.
de>
een w»»»
0P DEN ZONDAG QUINQUAGESIMA.
EPISTEL.
Spittel vit ien eersten brief van den
H. Apostel Penlus oen de CortntbUre;
Xlll; 1—13.
Broeders! al «prak ik de talen der men-
«ehen an der Engelen, zoo ik geene liefde
heb. dan ben ik gelijk een luidend metaal en
een klinkende schei En al had ik de gaaf det
voorzegging, al kende ik alle geheimen en
alle wetenschap, en al bad ik al het geloof,
«oodat ik t-ergen konde verzetten, maar zoo
Ik geene liefde heb. dan ben ik nieu. En
al deelde ik al mjjne goederen uit tot spjjz
der armen, en al gaf ik mijn lichaam ovet
om te branden, indien ik geene liefde heb,
bet baat mjj niets. De liefde is lankmoedig,
«ji is goedaardig; de liefde ia niet afgunstig,
rij handelt niet lichtvaardig, zjj ie niet op
geblazen. zjj is niet eerzuchtig, zjj zoekt haar
eigenbelang niet, zjj wordt niet toornig, zjj
denkt geep kwaad, zjj verheugt zich niet
over de ongerechtigheid, maar zjj verblijdt
zich over de waarheid: zjj verdraagt alles, zjj
gelooft alles, tij hoopt alles, zjj lijdt allea. De
liefde vervalt nimmer, maar, hetzij voorzeg
gingen zti zullen te nfet gaan, hetzij tal-n,
tjj znllen ophouden. h»tzjj wetenschap, zjj
zal vernietigd worden Want wij weten matr
ten deele. en wjj voorzeggen maar ten deels.
Maar als hetgeen volmaakt is. zal .gekomen
zijn, dan zal hetgeen ten deele vernietigd
worden. Toen ik een kind was. sprak ik ala
•en kind, gevoelde fk als een kind, dacht ik
als een kind. Maar, nu ik een man geworden
ben. heb ik al bet kfndsche af gelegd. Wjj
zien nu door eenen spiegel in een raadsel;
maar dan zullen wij van aanschijn tot aan
schijn zi»n. Nu ken ik ten deele. maar dan
zal ik kennen, gelijk ik gekend word. Nu
Miiven deze drie, geloof, hoop en liefde.
Maat de liefde Is de voornaamste van deze,
EVANGELIE.
Evangelie volgens den H. Lucas; JU'lil,
31—43.
In dien tjjde nam Jesus de twaalf tot zich
en zeide hun: Ziet wjj gaan naar Jerusalem,
<m allee zal vnlhrarht worden, wat door de
Profeten van den Zoon des menschen ge
schreven ia. Want hjj zai aan de heidenen
geleverd, bespot gegeeseld en bespogen
worden; en nadat zjj bem zullen gegeeseld
hebhen. zuil m zij hem dooden. en ten der-
den dage «al hjj verrijzen. En zij verahmden
hier niets va», en dit woord wes v<M»r he»
verborgen, en zij begrepen niet hetgeen »r
gezegd w<»rd. En het gebeurde, toen hjj Je-
riebo naderde, dat een blinde bij den weg
zat te bedelen. En als hij de menigte hoorde
voorbijgaan, vroeg hjj. wat er te doen waa.
Zjj zeiden hem dan. dat Jesus van Nazareth
voortij) ging. En hij riep, en zeide: Jeaua,
Davids Zoon, ontferm u mijner! En die voor
uit gingen, bestraften bem. opdat hjj zonde
zwijgen Maar bjj riep vee] meer: .Davids
Zoon ontferm u mjjnerl Jesus stool dan
stil en gebood, dat men hem zoude hi| hem
brengen En al« hjj naderde, vroeg hii hem,
en zeide- Wst wilt gjj. dat ik u doe? Hü ant
woordde: Heer, dat ik zien mag. En Jesua
zeide hem: Word ziende, uw geloof heeft u
genezen Fn terstond zag hij en volgde hem
en verheerlijkte God. En al bet volk, dit zien
de. loofde God.
