vbertf
s„ONS BLAD”
fl
Bureau:.HOF 6. ALKMAAR. Telefoon:
*Oe Jaavgaag
M
'Tabletten,
Kriste dus BS ent
r
f
a» postgiro 1MN& ÜMateg 1» Febroari 19M«. postgiro immx soe J^uurgaBg
Verspreide Berichten.
EEN BOER VAN HONDERD ACHT EN
DERTIG JAAR.
AbonnemenUprü»»
«ser rwinaai voor Alkmaar X—
Voor builen Alkmaar f 2M
Ma OeflluatreerdZondagablai J 60 f hooger.
FEUILLETON.
OM DE EER DER FAMILIE.
BUITENLAND.
A*#ertentieprij*.
DE AARTSBISSCHOP
EN DE BISSCHOPPEN
VAN NEDERLAND.
ton abonné*» wordt op aanvrage gratis een poli» verstrekt, welke hen verzekert fgën ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, t 1OO,—f 6O,~, f 35.—. f IfC
sussen en meent men gerechtigd te zijn op U de plicht siechte lectuur
I
nent
dien
1
ruim-
■1
(Wsrdt vervolgd-) -
Ijjken
manier nobel,
ieid was net
stevig, gö'
want
van
ACMMNISTItATie No. «M
REDACTIE (ta. «3>
terrein, die niet allereerst zorgt een blad 1
te hebben van hare richting. Mochten
toch alle katholieken beseffen, hoe ge
biedend noodzakelijk het is de katho
lieke kranten te steunenl
Z. H. Paus Pius X roemrijker gedach
tenis heeft weleer gezegd: „wat baat het
I kerken te bouwen, missies te houden,
wer
ken, alle krachtsinspanning der katho
lieken zullen onvruchtbaar blijven, in-
i ze niet tevens zich weten te bedie-
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
DE ONVEILIGHEID OP DE RUSSISCHE
SPOORWEGEN.
De sovjet-regeering heeft, volgens een be
richt uit Moskou, wegens de toenemende on
veiligheid op de spoorwegen den staat van
beleg afgekondigd voor de spoorwegen,
zoodat misdadigers, die betrapt worden, vol
gens het standrecht terstond ter plaatse ge
fusilleerd kunnen worden.
In de laatste 2 maanden hebben niet min*
der dan 2000 overvallen op de Russische
spoorwegen plaats gehad, waarbij den mis
dadigers een buit van ruim 5 millioen roe
bel in handen viel.
Te Koenganja, een dorp in de nabijheid
van Rostof, aan de Don, is een boer Tr.tjo
genaamd overleden in den ouderdom van
honderd acht en dertig jaar.
Driemaal in zijn leven is hij in het huwelijk
getreden; de laatste bruiloft viel ongeveer sa
men met zijn honderdsten verjaardag.
Hij moet nog nooit ziek zijn geweest en tot
aan zijn dood toe werkte hij nog op het land.
De Methusalem-traditie wordt thans voort
gezet door een kind uit bet eerste huwelijk,
een boerendeefne van eventjes 100 jaar.
PARIJS, CENTRUM VAN EEN INT.
VALSCHE MUNTERSBENDE.
Inzake de valsche munterjj, welke te Parijs
ontdekt is en in verband waarmee nog steeds
nen van het wapen, de katholieke pers.
„Het is dan ook diep te betreuren, 3. G.,
dat er nog altijd tal van katholieke
huisgezinnen zijn, waarin geen katholie
ke krant komt. Én dat nog wel, terwijl
Jhd-
ring
tta-
arha,
tho—
niet langeri
Wij vermanen daarom met allen aan
drang de ouders, om waakzaara te zijn
en streng toezicht te houden op de lec
tuur hunneF- kinderen. Bedenkt wel, dat
het boek en niet het minst een dergelijk
boek, veel aantrekkelijks heeft voor kin
deren. Weest een voorbeeld voor uwe
kinderen, voor uw huisgezin. Leest zelf
geen bladen of boeken, die direct of in
direct een gevaar zouden kunnen zijn
voor het geloof en de reinheid uwer
kinderen of een ergernis voor uwe on-
derhoorigen. Koopt en leest d«.rgelijke
bladen en boeken nooit, ook niet op reis,
vraagt daar zonder menschelijk opzicht
katholieke lectuur. Leidt den leeslust
uwer kinderen in de goede richting, en
mogen zij van u leeren slechte lectuur te
verafschuwen.
Steunt ook, B. G., zooveel in uw ver-
mogen is, èn moreel èn finantieel de
goede pers, met name de dagbladpers.
Bedenkt wel, B. G., de pers is de groot- - -
macht van onzen tijd. Het dagblad is de 1 herhaald, nl. volledig© inning der vermogene-
kracht van elke partij, het groote middel j belasting, verhoogden werkloozensteun en
mis-
scherpere bestrijding der ambtelijke
bruiken.
Het in de bladen aangekondigde aftreden
van den minister van Oorlog, Zeligowriii,
heeft niet plaats gevonden. De ministerraad
heeft gevolg gegeven aan zjjn eisch tot toe
geven in de Pilsoedski-aangelegenheid.
EEN RUSSISCH ULTIMATUM AAN
LETLAND.
Het Russisch correspondentie bureau meldt
dat .te Moskou een nota openbaar is ge
maakt, welke de zaakgelastigde vau de sov-
jet-unio te Riga aan den Letlandschen minis
ter van buitenlandsche zaken heeft overhan
digd en waarin hij het reeds eerder gedaan
verzoek herhaalt om de sovjetvertegenwoor-
13.
De hemel beware me. Oorspronkelijk wel,
maar er moet eens iets in de familie vojrgc-
vallen zijn, een grootmoeder of een tante,
weet ik het, die er pleizier in had, om het
geld met volle handen weg te gooien, totdat
alles verkwist was. De tegenwoordige gravin
Hallwey moet een flinke, omzichtige zaakbe-
heerscher zjjn, want zij heeft de financiën
weder in het gereede gebracht en hare zoons
steeds onbekrompen geholpen. Nu, Jte zal
ook op staan te kijken van haar lieveling.”
„Of het geheel voor haar geheim zal blij
ven, dit betwijfel ik öp goede grondtn, de
booze faam is maar al tc dienstjjverig.”
„Verborgen zal het voor mama zek :r niet
blijven, dat mijnheer haar zoon zoo deerlijk
in de klem zit, want de musschen up bet
dak kwetteren reeds van de gederangeerde
omstandigheden van den jongen graaf Hall
wey.
„Dat is zeer zeker een allerleelfjkste his
torie. Hm ik ben benieuwd te vernemen, hoe
hjj er zien uit zal redden. Wellicht dat op
het laatste oogenblik een rijke schoonvader
hem uit-den brand helpt.”
„De regeeringepreeident vos Rendewitz
soms? Met diens financiën is het bij toeval
ook niet schitterend gesteld. De oude heer ie
■eer wantrouwend.'hjj geeft zijn dochters
gaarne soliede echtgenooten, en kiest altijd
do oudste aanzoekere uit, wijl deze -le doile-
mansjaren al achter den rug hebben. Maar
a propos als ik mjj niet vergis, zyt ge een
bloedverwant der familie.”
„Een neef; dus Hallwey heeft zijn oog la
ten vallen op het jongste dochtertje van den
president?”
„Op Adèlc, juist; do mooiste en betoove-
rendste van allen, een bekoorlijk kind, die
Adèle.” De garde-luiteitaut kuste vol geest
drift de toppen zijner vingers, en draaide
zich om in duwrichting waarin P. lag. „Zoo-
als ik zeide -Hallwey maakt jacht op baar, en
ik voor mij geloof wel dat hij haar ten slotte
wel krjjgen zou, wanneer hij geen schulden
had en zijne omstandigheden wat favorabe-
ler warén.”
„Hm, hm”, kwam dc baron. „Dat is waar-
lijk merkwaardig nieuws. Egon Hallwey
heeft zich onlangs met freule von Bietiugboff
verloofd. Beide broeders schijnen bij hun
keuze niet op geld te letten, want Egon zou
als stamhouder op de eerste partijen des
lande mogen rekenen. Beiden behoefden ech
ter geld, om den glans van hunnen Mini er
weder boven op te helpen.”
Eenige weken later kwam baron'nchlich-
ting, die met voorname nonchalance de
promenade afslenterde, wederom dén beken
den gardeluitenant tegen die met een bcff>
Ijjken groet hem voorbij wilde gaanA
„Pardon, een ©ogenblikje”, riep de baren
diging op de hoogte te houden van alle pun
ten van het onderzoek inzake den moord op
de’sovjetkoeriers. De notd waarschuwt de
Letlandsche regeering, dat de sovjetregee-
ring, iudien aan haar verzoek niet wordt
voldaan, verplicht zal zijn een dergeljjke
gedragslijn van de Letlandsche regeering te
beschouwen als medeplichtigheid, welke ten
doel heeft de sporen van de misdaad uit te
wisschen, en daaruit de dienovereenkomsti
ge gevolgtrekkingen zal maken.
De sovjetregeering verwacht binnen den
korst mogelijken tijd antwoord van de Let
landsche regeering.
VLAAMSCH OECONOMISCH VERBOND.
Uit Brussel wordt gemeld dat een groot
aantal Vlaamsche bankiers, industrbstfen en
handelaars, die de meening zijn toegedaan
dat geen oplossing van het Vlaamsehe vraag
stuk mogelijk is zonder een stevige organi
satie op oeconomisch gebied, hunne adhaesie
hebben betuigd aan het voorloopig comité
tot oprichting van een Vlaamsch Oeepno-
misch Verbond. De sti^htingsvergadering
van dit Verbond zal dan ook reeds 11 April,
te Gent kunnen worden gehouden.
DE BANKB1LJETTEN-AFFAIRE.
Nadossy, Kurtz en Geroe, beklaagden in
de bankbiljetten-affaire, die door de parle
mentaire onderzoekingscommissie ge$iag-
vaard waren, zijn niet voor haar versche
nen.
De bladen maken naar aanleiding hiervan
verschillende opmerkingen en vragen zich af,
of de beschuldigden geweigerd hadden om
te verschijnen.
Bij een nieuw verboor heeft Raba ver
klaard, dat hjj te München geweest was met
een brief van prins Windischgrütz; bestemd
voor twee officieren van het cartografisch
instituut te München, die hem naar Keulen
verwezen, waar men hem verder hi dp.
Raba voegde er aan toe, dat de prins hem
bij zjjn terugkeer uit Duitsehland brieven had
gedicteerd, die in verdachte termen gesteld
waren en geadresseerd waren aan de ge
neraals Ludendorff en von Seeckt.
HET POOLSCHE KABINET.
De reorganisatie van het Poolsche kabinet
is voorloopig tot het aftreden van den mi
nister van Openbare Werken, Moraczeweki,
beperkt gebleven. Na een beraadslaging van
verscheidene dagen heeft de socialistische
partjj besloten aan de coalitie te blijven
deelnemen. De partij thans haar fractie
voorzitter Barlicki tot het ministerie doen
toetreden; deze wordt voorloopig mini <ter
zonder portefeuille. Tevens heeft de partjj
de door baar reeds eerder gestelde eischen
armste aan geluk, heeft niet naar den verren
tjjd-der bljjcle hoop met een onstuimig ge
voel vin zaligheid gewenseht. En toch stoort
de tjjd zich niet aan onze gevoelens, toch
komt hij sneller noch langzamer.
Vijf lange jaren van een smartelijk verlan
gen voor Egon Hallwey en Eugenie von Bei-
tinghoff, die hun vereeniging na dezen tjjd
wachtten.
‘Vijf ontzettend lange jaren voor Lindis
Kemper, die achter de muren van het grijze
huis droevig hare kinderjaren slijt.
En eindelijk vijf korte jaren van het dolste
genot voor Leo Hallwey.
In al dien tijd is het grijze huis onveran
derd gebleven. De ijzeren blinden ritten
dicht gesloten voor de venstens, evenals op
dien zomerdag, toen de blinde vrouw in het
achterhuis alle genfeenschap verbroken had
tussehen zich en haar woekerzuchtige neef.
Nog zeldzamer dan te voren was deze sinds
dien tijd van achter zijn geldzakken m het
eigenlijke daglicht gekomen. Hü verliet zijn
sombere woning alleen om zakenreizen to
doen, of om des zomers voor eenige weken
naar een ver verwijderde badplaats te trek
ken, die zijn geschokte zenuwen genezen
moest Gedurende zijn afwezigheid
grijze huis ontoegankelijk, de deur
sloWn.
In 1924 hebben Wij in een gezamen
lijk schrijven van het Episcopaat erop
gewezen, dat, helaas, de wufte, lichtzin
nige geest van zinnelijkheid en genot
zucht ook bij de aan Onze zorgen toe
vertrouwde geloovigen meer en meer
veld wint en dientengevolge de degelij
ke, echt godsdienstige geest van weiger
uit menig huisgezin is verdwenen.
Diep doordrongen van de zware ver
plichting Ons opgelegd, óm te wakeh
over de kudde aan Onze leiding toever
trouwd, achten Wij Ons andermaal ver
plicht gezamenlijk U, B. G., te wijzen
op een groot gevaar, dat tegenwoordig
meer dan vroeger het godsdienstig leven
bedreigt en dat reeds menig godsdienstig
huisgezin heeff verwoest, n.l. de slechti
lectuur.
Voor velen, B. G., is de lectuur een
levensbehoefte geworden. In alle rangen
en klassen der maatschappij wordt ge
grepen naar het boek, het tijdschrift, de
krant. De meerdere verstandelijke eu
geestelijke ontwikkeling, ook van de
volksklasse, de stijgende onvoldaanheid
van het leege leven van velen, de trek
naar het sensationeele, dit alles leidt er
toe de zucht tot het lezen aan te wak
keren. Men wil lezen om zich te ont
wikkelen, om op de hoogte te blijven,
teneinde over actueele onderwerpen te
kunnen meepraten, om niet voor achter
lijk te worden aangezien in gezelschap
van vrienden en kennissen. En met der-
gelijke beweringen wil men zijn geweten
te beveiligen. Nu zegge men niet, dat het. om propaganda te maken voor hare be
ginselen. Vandaar dat er geen partij is,
noch op godsdienstig, noch op politieK
Van I—9r«gel*< 1.29; elke regel meer f0.25;
per regel f 0.75; Rubriek «Vraag en aanbod’
uitbetaling per plaatsing f 0.60
zulke groote sommen als Hallwey van hem
geleend heeft, dit schijnt toch wel wat be
denkelijk.”
„Hm,Tim, wanneer dc zaak maar gord af
loopt”, zeide Schlichting jieinzend.
„Weet de andere Hallwey van de strikken,
waarin zich zijn broeder verwikkeld heeft?”
dadelijk bij
P. naar hier
verliezen van
alles gehoord
wij in ons land een katholieke dagblad
pers hebben, welke de bewondei
wekt van de wereld. Beseften de kat!
lieken dat voorrecht en de kracht daar!
gelegen, dan zouden zij zich op kathol
lieke bladen abonneeren en i
liberale kranten lezen, waarvoor thans
zeker geen enkele geldige reden meer
kan worden aangevoerd.
Steunt ook, B. G., de katholieke lees
bibliotheken, welke in meerdere paro
chies zijn opgericht, omdat men wist,
dat vele parochianen lazen en lezen wil
den, en zoo gevaar liepen verkeerde lec
tuur in handen te krijgen.
Ernstig vermanen Wij dan ook de
directeuren dier bibliotheken, alsmede
de censoren, die met het toezicht daar
op belast zijn, dat zij met de meeste
nauwgezetheid er voor waken, dat geen
onbehoorlijke lectuur daarin binnen
sluipt.
I Tenslotte, B. G., vermanen Wij U
nog veel te bidden voor onzen H. Vader
den Paus en voor Hare Majesteit onze
geëerbiedigde Koningin.
En zal dit Ons herderlijk schrijven in
alle tot het Aartsbisdom en de Bisdom
men van Nederland behoorende kerken,
alsmede in de kapellen, waarover een
Rector is aangesteld, op Zondag Quin
quagesima op de gebruikelijke wijze wor
den voorgelezen.
Gegeven den Isten Februari 1926.
,t H. VAN DE WETERING,
Aartsbisschop van Utrecht.
t A. J. CALLIER,
Bisschop van Haarlem.
t L. J. A. H. SCHRIJNEN,
Bisschop van Roermond.
t P- A. W. HOPMANS,
Bisschop van Breda.
t A. F. DIEPEN,
Bisschop van 's-Bosch.
Aan de Hun- toe vertrouwde Geestelijk
heid en Geloovigen
Zaligheid in den Heer.
Aan het einde van het zoo glansrijk
verloopen jubeljaar te Rome heeft Z. H.
Paus Pius XI een Encycliek gericht aan
de geheele wereld, waarin Hij klaar en
duidelijk uiteenzet, dat Jesus Christus
èn als eeniggeboren Zoon van den He-
melschen Vader èn als Verlosser' der
wereld is de Koning der koniogfia aan
Wien alle macht gegeven is in hwfaèi en
op aarde, Wiens rijk geen einde zaWieb-
ben. Aan Zijn heerschappij ziin engelen
en menschAi onderworpetf. Geen ster
veling, die niet verplicht is de geboden
van Christus te onderhouden. Onder
den hemel is aan de menschen gedh an
dere naam gegeven, waarin zij zalig
moeten worden, dan de naam van Jesus
Christus.
Opdat de menschen meer en meer
doordrongen zullen worden van, den
plicht aan dien Koning Christus de hulde
der aanbidding te brengen, met de alge-
heele onderwerping aan Zijn wil, heeft
L. H. bepaald, dat telken jare op den
laatsten Zondag van October, dien n. I.,
welke den feestdag Allerheiligen vooraf
gaat, over de geheele wereld de feest
dag van Jesus Christus Koning zal wor
den gevierd en tevens 'op dienzelfden
dag jaarlijks de toewijding zal worden
hernieuwd van het menschelijk geslacht
aan het Allerheiligst Hart van Jesus.
Van de erkenning van dat Koningschap
van Christus is alleen het heil der wereld
te verwachten. En wee de wereld, in
dien dat Koningschap geloochend zou
wordenI Wordt Christus uit de maat
schappij verbannen, dan is daarmee de
grondslag van recht en plicht vervallen.
Zoodra, zegt de H. Vader, God en Jesus
Christus uit de wetten en de gemeen
schap verwijderd zijn, zoodra het gezag
niet meer aan God, maar aan menschen
ontleend wordt, zijn de grondslagen van
het gezag verdwenen en is het motief
vervallen, waarom enkelen het recht
zouden hebben, te bevelen, anderen den
plicht om te gehoorzamen en moet ten
slotte de geheele menschelijke samen
leving ineenstorten, daar deze niet meer
gesteund wordt door een krachtigeo
steun en stut.
Zoo heeft de thans roemrijk regee-
rende Paus opnieuw voor de wereld be
toogd, hetgeen zijn hoogvereerde voor
gangers de wereld steeds hebben voor
gehouden. dat namelijk het heil der
wereld alleen te verwachten is van den
terugkeer tot Christus, die is de weg, de
waarheid en het leven. Op deze eenvou
dige waarheid van het Koningschap van
Christus, den Verlosser der wereld, be
rusten de zwaarste verplichtingen van
den mensch. Immers is Christus onze
Koning, dan zijn wij Zijn onderdanen,
die Hem moeten dienen met alle ver
mogens en krachten die in ons <ijn. Zijn
wet moet voor ons zijn de hoogste wet
des levens. Blijven wij-tekort in het vol
brengen van Zijn wil, dan treft ook ons
het verwijt van Christus aan de Fari
zeeën: dat volk eert Mij met de lippen,
maar hun hart is verre van Mij.
vroeg hij.
..Ik geloof het niet
mijn overplaatsing
vroeg bij my naar de
zijn broeder, hjj had
van het storten van de „Zwaluw gei'jk ik
terstond uit zijn woorden bemerkte. Ik bleef
wat terughoudend en zeide. dat Leo zijn fi-
naneieele omstandigheden wel weder in orde
zou brengen, want zjjn winsten bij de wed
denschappen der wedrennen wogen ruim
schoots op tegen de verliezen, en daarmede
scheen hij ook gerusgesteld. Leo zal zjju fa
milie denkelijk wel niet het ware van dc
zaak zeggen, anders zou deze zeker reeds
lang tussehen beide gekomen zijn.
Vijf jaren zijn wel een lang tijdsverloop,
doch zij gaan toch voorbij, onverschillig of
zij met sidderen gevreesd, dan wel met een
mlig verlangen door de verbeidenden ver
wacht worden. Vijf korte, vjjf lange jaren.
Wie onzer heeft al niet reeds een tijdstip in
het leven gehad, waarin hü de toekomst met
een weifelend hart, met tinkenden moed te
gemoet beeft gezien. En wie van ons, ook de
boeken, tijdschriften, kranten te lezen,,
van welke men weet, dat ze voor het
godsdienstige leven, voor het ongerept
bewaren van het geloof en de reinheid
des harten verderfelijk zijn. En het
slechte boek, het slechte tijdschrift, het I
slechte blad, zelfs het zoogenaamde neu
trale blad, doet geleidelijk maar zeker
zijn werk. Als een geestelijk gift onder- j
mijnt die lectuur het zieieleven, brengt
onrust en verwarring in geest en hart en
geeft ten slotte den doodsteek aan het
godsdienstig leven. Mocht iemand mee
nen, dat deze bewering overdreven is,
dan* is de droeve ondervinding daar om
haar te staven. Meerderen, helaas, heb
ben door slechte lectuur hun geloof ver
loren. De slechte lectuur is dan ook den
katholiek verboden, omdat daarin Je
geloofs- en zedenleer der Kerk worden
aangevallen, gbspot wordt met alles, wat
den katholiek heilig en dierbaar moet
zijn. Het materialisme naast zinnenprik
kelend realisme in deze lectuur doet den
lezer vergeten, dat God zijn geboden ge
geven heeft voor alle menschen en voor
alle tijden. De Kerk is verplicht zulke
lectuur te verbieden om ook hare kin
deren, die zelf dat gevaar niet bespeuren
lezen van zulke lectuur zonder schade
lijke gevolgen aan geest en hart kan
voorbij gaan. Wij weten immers allen,
B. G., de mensch is van nature tot het
kwade geneigd, de booze begeerlijkheid
leeft in ieder van ons, en deugd beoefe
nen, braaf, godsdienstig leven kost ons
moeite en strijd. Indien iemand ju voort
durend boeken en bladen leest, waarin
de zonde wordt voorgesteld als een ver- -- -- -
geeflijke, natuurlijke zwakheid, de scholen op te richten; alle goede
deugd wordt beschouwd als een dwaze
conventie; waarin verleiding en bedrog
worden verheerlijkt; de schijn-weton-
do hand uitsteken. „Hebt ge een kwartiertje
den töd?”
„Een geheel uur zelfs; beschikt volkomen
over mij.”
„Wij spraken voor eenigen tijd over Leo
Hallwey. Hebt ge inmiddels nog iets andeis
omtrent hem vernomen?”
„Zeker heb ik dat.” De luitenant lachte.
„Alles is in orde. De zaak is merkwaardig
vlug in haar werk gegaan.”
„Maar op welke manier? Ik ben werkelijk
nieuwsgierig, om iets naders te vernemen.”
„Halwey heeft een vriend gevonden, die
hem de sommen voorgeschoten heeft en h>-m
een onbegrensd erediet geopend heeft om zijn
kostbare levepswjjze verder te kunnen voort
zetten. Verbeeld u eens, mijn waarde Hall
wey neemt weer deel aan de groote wedren
nen te B., die prachtig beloven te worden,
hij heeft reeds vermaarde renners aange
kocht en
Baron Schlichting deed een zacht fluiten
hooren. „En de bron waaruit 't peld vloeit?”
viel hij bem ongeduldig in de rede.
Wederom lachte de officier. Een lichte vei-
legenhem teekende zich op zqne trekken af.
„Och, men sjireekt daar maar liever met
over”, zeide hij.
„Toch son» niet van den woekeraar?”
„Het moet zoo wezen. Bqna ieder van de
kameraden is reeds een of meermalen met
kleine bedragen geholpen geworden, de
woekeraar is op zijn manier nobel, maar
schap het geloof in Be door God geopen
baarde waarheid bespot en een nood
lotstheorie het Godsvertrouwen onder
mijnt, moet dan zoo iemand, vragen Wij,
niet noodzakelijk zijn geloof verliezen
en tot volslagen zedeloosheid vervallen?
Het is dan ook niet te verwonderen, dat
tegenwoordig zooveel misdaden té be
treuren zijn, misdaden die getuigen van
algeheele zedelijke verwording.
Ook de zoogenaamde neutrale ont
spanningslectuur van onzen tijd is ver
derfelijk voor een ieder, maar vooral
voor de jeugd. Meestal behelzen deze
boeken liefdesgeschiedenissen, beschre
ven op een wijze, welke op de verbeel
ding inwerkt, de nieuwsgierigheid op
wekt, de hartstochten prikkelt en zoo
den lezer of de lezeres tof zonde brengt.
En is eenmaal de leeslust van dergelijke
boeken in leeswoede ontaard, dan, B. G.,
wordt rijp en groen, goed en slecht ver
slonden. De boekenmarkt wordt letter
lijk overstroomd met dergelijke minder
waardige lectuur, hetgeen wel bewijst,
dat talloos velen die boeken kzen.
Niet zelden wordt de verontschuldi
ging vernomen: Die lectuur werkt op mij
niet nadeelig, ik laat er mij niet door
medesleepen. Betreurenswaardige ver
blinding! Die bewering wordt weerspro
ken door de dagelijksche ervaring, wel
ke klaarblijkelijk aantoont, dat niemand
aan de verleidende kracht der slechte
lectuur kan ontkomen.
Doch al zou het zoo zijn, dan nog rust
/^rre van
U te houden om het slechte voorbeeld,
dat gij anders zoudt geven en waardoor
gij anderen tot slechte lectuur zoudt
kunnen brengen.
w/::i
I
elke partij, het groote middel belasting, verhoogden werkloozensteun
