..ONS BLAD”
No AS
Bureau: HOF 6. ALKMAAR. Telefoon:
(Wordt vervolgd^
-1
FEUILLETON.
OM DE EER DER FAMILIE.
Donderdag 1» Febraari 1V*« postgiro »mmx *Oe Jaarlaag
BINNFNI AND
n PARTIJ-CRISIS.
Verspreide Berichten.
Korte berichten.
hi
Abonnementsprijs
per kwartml voor Alirmaw L—
Ifoor buiten Alkmaar
Met Odltotreerd Zondagzbtaf 060 f hooger.
tan alle abonné'e wordt op aanvrage gratie een poli» verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,
BUITENLAND.
UIT DE PERS.
Kamerontbinding.
POSTGIRO IHM1
ding te verzoeken. Met recht kan de vraag
'o'
16.
ACMMNISTHATM No. 4»
REDACTIE Mo. SS»
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
dubbel beklagenswaardigen? En wanneer hij
hot huwelijk koos het huwelijk met de
dochter van den woekeraar. Welk een ver
schrikkelijke foltering moest dat zijn een
zedeljjk-J dood. Neen dan maar duizendmaal
liever den ilood gekozen, hij vrijwaarde hem
ten minste voor de vertwijfeling, voor de
zelfverachting. „Voorwaarts, Leo, weet te
sterven sprak hjj luid, opende een lade en
haalde er twee pistolen uit, die hij langzaam
vóór zich op tafel neerlegde. Zijn blik vloog
naar de pendule op de concole. Zij wees het
middaguur aan. Nu nog slechts de helft van
het uitstel, dat hem verleend, was, waarmeda
zou hij ’t doorbrengon. ‘t Waren schrikkelijk
vele gedachten, die zijn hersens folterden.
Zijn oppasser was reeds onderscheidene ma
len in do kamer onder het een of ander voor
wendsel binnengekomen. Een bezorgde blik
trof zijn heer, die hom ’t eerst met een dienst-
boodschap naar zijn compagiiies-comman.lant
had gezonden. De graaf ging niet naar de
kazerne en toch was hij niet ziek, wat zat
daar tusseben? Zijn vraag! of de luitenant nn
het ontbijt wilde gebruiken, was reeds twee
malen ontkennend beantwoord. Frits be
schouwde met heimelijke ongerustheid het
paar pistolen op de tafel, en betrad al vaker
en vaker de woonkamer, om zijn heer en die
„verdraaide dingen” van naderbij te bekij
ken Het angstzweet brak hem uit en bedek
te zjjn voorhoofd. Hij had vaak van een duel
gehoord, waar er twee uitgingen en er maar
HET S. D. A. P-VOORSTEL TOT
KAMERONTBINDING.
Hoewel men in sommige parlementaire,
kringen buiten de socialisten niet onsympa
thiek staat tegenover den stap der sociaal
democratische Tweede-Kamerfractie om de
Tweede Kamer bijeen te roepen, meent men
toch vrij algemeen, dat liet voorstel om "ot
ontbinding der Kamer te geraken, geen kans
op aanneming heeft. Afgescheiden van do
vraag, welk kabinet de verantwoordeliikheid
voor een ontbindingsbesluit zou moeten dra
gen, bestaat in verschillende parlementaire
kringen de meening, dat het geen zin heeft
de Tweede Kamer te ontbinden, omdat er
geen conflict tusschen de regeering en het
parlement bestaat, waarbij door de regeering
de portefeuillekwestie is gesteld.
Een vooraanstaand politicus van links gaf*
„de Tel,” te kennen, dat, wanneer het de
bedoeling der eoc.-democraten mocht zijn,
om bjj do behandeling van het voorstel tot
ontbinding der Kamer een debat over de cri
sis te ontketenen, zulks thans en in het hui-
Graaf Leo trad aan het venster en zette
het wijd open. De glinsterende Sneeuw joeg
het salon binnen op den met tapijten bedek
ten vloer en legde ^ich verkoelend op het
verhitte voorhoofd van den koortsigen man.
Egon, de oudere, zooveel meer bezadigde
broeder zou toch zeker er wel wat op weten.
Leo Hallwey greep krampachtig naar het
vensterkruit. Bedrog, bedrog. Hij wist op het
oogenblik nog niets, nog hoegenaamd niets.
En wanneer er toch nog eens redding voor
hem ware! Zijn voorhoofd zonk zwaar op de
besneeuwde Vensterbank en zijne heesche
stem fluisterde:
„God, die daar boven de sterren troont,
zend mij een oplossing, red mij vrijwillig nit
het leven en ik zal gaan zonder morren, zon
der klagen, op dit oogenblik ware het zelfs
een weldaad voor mij. Straf mij gelijk Gij
wilt, ik zal het geduldig dragen, neem slechts
de schande van mijn hoofd en van dat mjjner
familie. Ik wil voortaan aan U gelooven, U
dienen en U liefhebben gelijk de beste Uwer
kinderen.”
De morgen brak helder aan. Thans las
Eg<in de regels. Graaf Leo’s hart bonsde
luid, in zijn slapen klopte het als in een
srilidse. Een oogenblik stokte do hartklop
ping, een ademlooze spanning trok zijn hart
naar bet venster heen, zal hjj ooit den gelief
den broeder daar aan zien komen? En wan
neer hot rampzalige toeval eens wilde dat
Egon den brief niet ontving? Moest hij de
revolver tegen het voorhoofd zetten? Van
Kemper was geen medelijden te verwachten,
hij zag den koudon vampiersblik vars den
woekeraar op zich, gericht, hij hoordé zijn
laatste voorstel, om zijn eigen vleesch en
bloed te tronwen, zijn millicenen met hem te
deelen, en wederom ontsnapte er een „nim
mer” aan graaf Leo’s lippen. Liever den ko
gel door het hoofd dan do slavenketen der
schande te dragen. En zjjn ziel? Het geloof
had nooit bijzonder vast in zjjn ziel gezeten,
zijn karakter was te oppervlakkig geweest,
maar thans zoo vlak voor do poorten der
eeuwigheid, dook het wonderschoono Chris
telijke geloof voor hem op. De lessen, die
hjj als kind had ontvangen, doken helder en
vast voor zjjn ziel. Waarheen zou de twee
spalt van zijn binnenste voeren? Was hij niet
wat al te schielijk met zjjn woord geweest?
Had hjj gehoopt Kemper’s eisch te kunnen
afwijzen? Zjjn dood kon in de zaak niets ba
ten, hjj redde zich alleen voor schande en,
maar neen, ook dat nog niet. De woekeraar
zou dg pissels aan zjjn broeder presentee ren
openlijk legen hem optreden, en zijn aanden
ken bevlekken. Al hoorde en zag hjj zelf ook
niets, waren dan zjjn familieleden niet de
naar schade en
en om te vermanen, te be
en als *t moet van zich te
stooten, elk, hoe hoog ook geplaatst,
die, hetzij uit menschenvrees, uit suc
cesbejag of machtsbegeerte, niet den
weg achter dat vaandel, maar listige
kronkelpaden bewandelt.
De redactie van „Het Protestantsche
tuiden** verklaart, dat zij zich „van har
te” bij het stuk van den heer van Koets
veld aansluit.
Déze crisis in de Unie is het voor
een goed deel, welke de groote crisis
veroorzaakt heeft.
Men stelle daartegenover eens de een
heid, welke zich juist de laatste maan
den in onze R. K. Staatspartij demon
streerde.
We hebben niet alleen een Kabinets
crisis in Den Haag, we hebben ook crisis
in enkele partijen.
Bracht het conflict Limburg-Marchant
crisisverschijnselen in de vrijzinnig-de-
mokratische partij aan het licht, in de
christelijk-historische Unie „criselt” het
nog veel ernstiger en nog veel gevaar
lijker.
Dit gecrisel is niet van vandaag of gis
teren, het is al jaren lang op te mer
ken geweest; naarmate de anti-Room-
«che stroomingen, dank zij heeren als
Kersten en Lingbeek, in de Kamer meer
.en meer tot uiting kwamen, zag ook de
cliristelijk-historische leiding zich ge
noopt, in meer anti-paapsche richting
te gaan.
De stemming
was ten slotte de proef op de
a^ertentieprl ja
Van I—zegels 1 12$; elke regel meer f 0.25; Ree
I ‘per regel f 0.75; Ru riek .Vraag en aanbod" b|
uitbetaling per plaatsing f 0.60
f 400,-, f 200,-, f JOOf 60.—, f 35.—, f 15*
andere regeeringen wenden, ten einde door
samenwerking in deze aangelegenheid tot
een gemeenschappelijk voorste) te komen
Tjjdens een tumult dat ontstond slingerde
een Hongaarsch afgevaardigde den voortna-
ligen sociaal-demoeratischen minister Meis
ner. een ae.tentaseh in het gezicht. Meiener
viel neer en moest worden weggedragen.
De Hongaar werd daarop onder groot tu
mult vas de zitting uitgesloten.
DE DEPORTATIE VAN GEESTE- -
LIJKEN UIT MEXICO.
De maatregelen, door de Mexicaansche -e-
■gecriug genomen voor de deportatie van
buitenlandsche priesters en onderwjjsen>,
bljjven niet beperkt tot Spaansche katholie
ken, doch strekken zich nu ook uit tot alle
andere nationaliteiten en alle gezindten. Het
hoofd van het volksinstituul te Piedras Ne-
gras, aan den Rio Grande, eeie methodisten
school, beeft aanzegging gekregen, binnen
24 uur het land te verlaten. De leider is met
zeven Anierikaansche onderwijzers onmid
dellijk over de grens getrokken. Een katho
lieke meisjesschool, waar meisjes tot steno
typisten etc. worden opgeleid, is eveneens
op, bevel van de Mexicaansche autoriteiten
gesloten.
Een Mexicaansch blad meldt, dat de mi
nister van Binnenlandsche Zaken de depor
tatie binnen 10 dagen heeft bevolen van alle
buitenlandwhe priesters en predikanten.
DE „BEDREIGINGEN” VAN MUSSOLINI
TEGEN OOSTENRIJK.
Bondskanselier Ramek heeft gisteren in
een commissievergadering van den Nationa
le» Raad verklaard, dat de Oostnnrijksche
regeering door middel van den Gezant
Rome Mussolini om opheldering verzocht
heeft inzake de in zijn rede geuite bed ed
ging met overschrijding van den Brennor.
Mussolini heeft hierop geantwoord, dat hij
er niet aan gedacht heeft Oostenrijk to ver
ontrusten^ Geen enkele combattant zal ooit
den Brenner over trekkx. Italië zal zoo
besloot hij nooit een aaneensluiting van
Oostenrijk en Duitaëhland kunnen dulden.
DE BANKBILJETTEN AFFAIRE.
Schulie, do ehemicus-fotograaf, wiens naam
in verhand met de Boedapcster vervalschings-
affaire zoo vaak genoemd is, beeft zich dins
dagavond bjj de Berljjnsche politie aangege-
ven. Hij verklaarde, dat pr’cs Wim'nch-
Graetz hem in 1923 verzocht had aan do
vervalsc.hing mee te werken, welke de prins
voorstelde als een politiek bedrjjf, dat door
de Hongaarsehe regeering goedgekeurd werd.
De man, die aangehouden is, zou al sinds
twee jaar in geen betrekking meer ’.ebb-n
gestaan tot Hongarije en indertjjd alleen
hebben meegewerkt bjj het fotografeeren van
echte 1000 franebiljetten.
EEN NIEUWE MANIER OM VAN DE
SCHULDEISCHERS AF TE KOMEN.
Een bekend rechtsgeleerde, lid van de fas
cistische partjj te Milaan, meldde zich een
paar dagen geleden bij den prefect van zjjn
woonplaats, wien hij mededeelde, dat hij een
complot, om Mussolini te dooden, ontdekt
had. Hij deelde bijzonderheden inede, over de
wjjze waarop de plannen zouden worden uit
gevoerd en noemde'een twintigtal namen. De
prefect stelde onmiddelljjk een onderzoek in,
waarvan het eenige resultaat was. dat men
aan de waarheid van het verhaal begon te
twjjfelen. Om te zien of zjjn vermoeden ge
grond was, zette hjj een val uit, waar de
rechtsgeleerde in liep. Hjj werd in Rome ge-
arresteord.t De 20 personen, die hij noemde
als samenzweerders, bleken alle crediteuren
van hem te zjjn.
De stad Berlijn is voor verscheidene
honderdduizenden mark benadeeld door amb
tenaren der stedeljjke belastinginspectie, die
op valsche quitanties aanzienlijke bedragen
- .-.-.•'■‘■'f*
V f’ X
in handen wisten te krjjgen. De schuldigen
zijn voortvluchtig.
Jurgea Negrilesti, de vertegenwoordiger
der Fokker-vliegtuigenfabriek te Boekarest
is gearresteerd op tast der militaire enquête
commissie. Hjj weigerde op verzoek dezer
commissie den sleutel van cijfertelegrammen
mede te deelen, benevens de bestemming van
een cheque van 12 millioen lei.
Te Woronezj (Rusland) heeft een ernsti
ge botsing plaats gehad tusseben orthodoxe
geloovigen en politietroepen. Het gerucht
had zich verspreid, dat het beeld van de Hei
lige Maagd in de kathedraal een bovenna
tuurlijk licht was gaan afstralen. Dit gerucht
dronk ook door tot de Ge-pe-oe. die daarop
bevel gaf, het beeld uit de kathedraal te ver
wijderen. De geloovigen trachtten dit te ver
hinderen, met het gevolg dat politietroepen
werden gerequireerd, die op de menigte
vuurden. Er zouden negen personen gedood
en vjiftien gewond zjjn.
- Ter gelegenheid van de gemeenteraads
verkiezingen in Lainanda-Mersani is het tot
ernstige onlusten gekomen tusschen de aan
hangers der regeering en de oppositie. Er zjjn
verscheidene dooden.
Door een lawine van de rotsen bjj Bing
ham, in de buurt van Salt Laken (V. S.) zijn
vijftig of honderd menschen bedolven. Vijf
tien van hen zijn reeds uit de puinen van een
gebouw gered.
In de rivier Jjittang is een stoomschip,
op ca. 56 K. M. van de monding, door een
vloedgolf opgenomen en omgeslagen. Aan
boord bevonden zich 65 personen, een dertig
tal inboorlingen is verdronken.
De aartsbisschop Cieptak uit Wilna, die
de.stijds door de Soviet-autoriteiten ter dood
was veroordeeld, doch na interventie van de
Engelsche en de Amerikaansche regeering in
vrijheid werd gesteld is lijdende aan longont
steking. Ziin toestand is zeer ernstig.
Uit Sassari (Noord-Sardinië) wordt ge
seind, dat verscheidene bandieten het huis
van een gezeten boer binnendrong'Cn. waar
zij den boer, zijn vrouw en twee van zjjn kin
deren vermoordde» en twee andere kinderen
ernstig verwondden.
Te Novo Soncz, in Galicië is een berucht
bandiet. Rusznk geheeten. einddlijk gearres
teerd. Door dit individu zijn niet minder daa
53 moorden geploegd. Ruszuk, die in hoog»
mate gedegenereerd is. bracht zjjn slachtof
fers onder de afgrijselijkste martelingen '>m
het leven.
Bij een poging van de politie om twee
verdachte gasten in een hotel te Warschau te
arresteeren ontstond een gevecht, waarbij
een politieagent doodgeschoten werd en een
andere gewond werd. De misdadigers ont
kwamen.
Hoe argwanend men in dit verband
yan sommige zijden ook over de R. K.
Staatspartij spreken en schrijven mag,
wij hebben uit hoofde van „binnen-
landscbe onlustep” geen Kabinetscrisis
behoeven te veroorzaken.
ng over het gezantschap
de proef op de som.
In dit verband zou men zelfs kunnen
beweren, dat heel de Kabinetscrisis ten
slotte het gevolg is van de crisis in de
christelijk-historische Unie.
De christelijk-historischen moesten
althans naar hun inzicht op den tfe-
denkwaardigen llden November aldus
stemmen (tegen het gezantschap en dus
ook tegen de coalitie), niet uit prin
ciep (anders zouden zij voorheen dat
zelfde princiep verloochend hebben),
maar uit partijcrisis-noodzaak.
Hoe hevig en hoe diep het in die krin
gen „criselt**, komt vooral de laatste da
gen duidelijk aan het licht.
Er wordt zelfs een beweging op touw
gezet om de partij van minder onver-
zoenliike elementen te .zuiveren.*'
In „Het Protestantsche Zuiden", een
weekblad waarin o.a. het christelijjr-his-
torische Kamerlid Krijger de pen voert,
heeft een medewerker gevraagd, of de
leden der chr. hist. Unie niet het recht
hebben de namen te weten dergenen. die
in zake het gezantschap een afwijkend
standpunt innamen van de opvatting der
meerderheid van de Chr. Hist. Kamer
fractie.
Een lickyan de redactie, ds. van Koets-
yeld uit Vught acht deze vraag te za?ht:
ïn de plaats van gerechtigd tot vra
gen, moeten wij spreken van verplicht
tot eischen. Wij mogen niet slechts
weten de namen, waarnaar de geachte
schrijver informeert, maar wij moeten
ze weten. Want onze Unie is er niet
om personen als leiders omhoog te
beuren, te ontzien, wat zij ook doen,
en te volgen waar zij ook gaan. On
ze Unie is er om een beginselvaandel
omhoog te beuren, hét trouw te vol
gen. als *t moet óók
smaad,
straffen
schelen, over een uur zal alles voorbjj zjjn.”
Frits sloot de deur en begaf zich naar zijn
luisterpost. Twee uren verstreken In geluid-
looze stilte. Eenige heeren, die Hallwey spre
ken wilden, wees hjj af met de verklaring,
dat de graaf zeer ziek was. Met geheimen
angst luisterde hij naar de deur, achter wel
ke bet doodstil geworden was. Alleen het
kletteren van een vel papier ontging het fjj-
ne gehoor van den oppasser niet.
De wijzer der pendule wees zes uur aan.
Frits zotte de deur van den corridor wjjd
open en hield het slot van het woonvertrek
met beide handen vast. Bij het minste ge-
druisch wilde hjj naar binnen stormen, onver
schillig wat daarvan het gevolg mocht zjjn.
Plotseling verscheen er een hooge gestalte
in het schemerlicht van de huisgang.
„Kapitein,” juichte Frits, den aankomen-
de tegemoet snellende en zijue handen grij
pende, als ware hjj van iedere verantwoor
delijkheid ontheven.
ter exploiteren dan van de sociaaldemo
craten. Het is dus wej zeer begrjjpeljjk,
dat men van dien kant een Kamerontbin
ding gaarne zou zien. Maar dezelfde argu
menten nopea de têgenstanders der fraetie
van den heer Albania zich te verzetten
tegen dit plan.
Dat het denkbeeld wordt geopperd is
inmiddels maar al te begrjjpeljjk.
De ministers zjjn al even lang demissio
nair als ze regelmatig in functie waren.
Het Centrum schrjjft onder meer:
De S. D.- A. P. bljjkt zelfs niet het re
sultaat der pogingen van mr. Limburg te
willen afwachten. En het zou wel ee-i
vreemd geval zjjn, indien de Kamer een
vooretel aannam, om haar eigen ontbin
ding te verzoeken. Met recht kan de vraag
worden gesteld, of dit wel op haren weg
GROOT LAWAAI IN DE CECHÏSCHE
KAMER.
In tiet Cechoslovaaksche parlement hebben
gisteren heftige tooneelen plaats gevonden,
toen de minister ven Buitenlandsche Zaken,
Benesj, verscheen om over de valsche mun-
tersaffaire in Hongarije te spreken.
Benesj verklaarde, dat de Hongaarsehe
valsche muntersaffaire ongetwijfeld een po
litiek karakter draagt en in nauwen samen
hang staat met de vervalsching der Cechi-
sche bankbiljetten in 1919 en 1921. De ver
valsching der franesbiljetten heeft d(* aange
legenheid der valsche Cechische biljetten in
een nieuw licht geplaatst en daarom heeft
Benesj aan de Hongaarsehe regeering ver
klaard, dat Cechosiovakjje verdacht, dat
thans ook de kwestie der valsche kronenbil-
jetten zal worden opgehelderd. Mocht aan
dezen wensch geen gevolg worden gegeven,
dan behoudt de Cechische regceering zich het
recht voor, verdere "maatregelen te treffen
De minister legde de verklaring af, dat
Cechosiovakjje bereid is met Hongarije een
garantiepact af te sluiten.
De Cechische regeering zal zich tot de
-
Het .JIdbd.'’ schrjjft a m.:
Nu de politici geen weg vinden in het
labyrinth van den uiterst gecompliceerde»
politiek en toestand, dien deze crisis aan
het licht bracht, kan mén niet verwach
ten dat een of andere Ariadne den politiek
ongeschoolde een draad zou verschaffen,
die hem de gelegenheid geeft den uitweg
te vinden.
De kiezers zouden voor een zeer groot
deel dupe worden van den man met de
meest jokkende leus. Het „protestantsch
bewustzijn” zou ojigeld doen en de
roomsch-katholieken zou men weer op
een hoop drjjven. De zonden der rechter
zijde latVn zich ten bate van niemand be-
-(o)-
De „N. R. C.” schrjjft over het voorstel
der 8. D. A. P.-Tweede Kamer fractie om
tot Kamerontbinding ofer te gaan:
Dit Ijjkt ons, zacht uitgedrukt, een won
derlijk idee. Kamerontbinding is, met uit
zondering natuurlijk vah enkele in de
Grondwet genoemde gevallen, een uiter-
sfr redmiddel, om een tusschen de Re.gee-
ring en de Kamer gerezen conflict tot op
lossing te brengen. Zjj is alléén dan ge
rechtvaardigd, indien het conflict betrek
king heeft op een landsbelang van de al
lereerste orde, en er daarenboven reden
is om aan te nemen, dat de Kamer, die de
uitspraak deed of de beslissing nam, waar
uit het conflict met de Regeering is voort
gesproten, daarbjj niet meer de gevoelens
en de inzichten van de kiezers vertolkt
heeft.
Van deze verschillende voorwaarden, die
vervuld belmoren te zijn, om eene Kamer
ontbinding te recht vaardigen, is er op het
oogenblik geen enkele aanwezig.
„De Tel.” schrijft o.m het volgende:
Waar de huidige crisis niet ontstond uit
een conflict tusschen Regeering en Volks
vertegenwoordiging, is de oplossingsjroging
die door de socialisten wordt aan de band
gedaan wel een zeer ongewone. Van een
Kamerontbinding pleegde vooralsnog
slechts sprake te zjjn, wanneer een Regee
ring door de Kamer naar hnis gestuurd
werd, terwjjl zij er van overtuigd was de
meerderheid der kiezers achter zich te heb
ben in de kwestie waaruit het conflict
voorkwam.
De heer Albania zelf betoonde zich voor
eenige weken nog een tegenstander van
een KamerontbiiHling. als onder de gege
ven omstandigheden zinloos.
Wat kan de socialistische Kamerfrac
tie dan thans verwachten van een derge-
Ijjke manoeuvre? Een direct oordeel voor
of tegen de democratische concentratie
zullen nieuwe verkiezingen evenmin kun-
'nen geven als die van den zomer 1925,
omdat de R. K. Staatspartij ook thans na
tuurlijk hljjft weigeren deze ‘vraag tot ver-
kiezingsinzet te maken. Waarschjjnljjk
speculeert men echter op ontevredenheid
over de leiding in het Katholieke kamp,
waaruit voor de socialisten winst, althans
voor de R. K. Staatsjiartjj ernstige verhe
zen het gevolg zoqilen kunnen zjjn, al
Ijjkt de kans daarop niet erg groot. En
dergeljjke verliezen zouden kunnen dienen
om den heer Nolens er van te overtuigen
dat de „uiterste noodzaak” dichter bjj is
dan hjj momenteel voor doet komen te wil
len gelooven.
een terugkeerdc. Kon er niet iets dergeljjks
in aantocht zijn? Graaf Leo had in de laatste
jaren veel geld uitgegeven. Frits was uit
Hallwey’s dorp, hjj kende do omstandigheden
van zjjn meester haarfijn. Droevige gedach
ten kwamen er daarom bij hem op. Doch wat
zou bij doen? Voor de derde maal vroeg hjj
beleefd aan de demr of mijnheer do luitenant
nu b*‘t ontbijt wilde hebben. Een heimelijke
blik miste terstond een der pistolen. „Aeh,
groot God.” riep hij ontsteld uit, toen hjj dit
in de handen van den graaf ontwaarde.
..Hoe laat is het?” antwoordde hij op do
vraag van den ojrpasser.
„Het is een minuut of wat over drieën, zal
ik de koffie brengen, nijjnheer de graaf heeft
nog niets gebruikt”, herinnerde hij met
zichtbaren angst.
De graaf wenkte afwerend met de hand.
„Ik wil niet meer gestoord zjjn, begrepen?
Mocht rnjjn broeder komen, zoo laat hem dan
terstond boven. Je kunt wel wat naar hem
uitkjjken. Als-hij om zes uuh nog niet hier ia,
ga dan naar het station en wacht daar op
hem”.
„Maar na vjjf uur komt er hier geen trein
uit de residentie meer aan, eerst in den
nacht-
„Hoe dan ook, je gaat”.
Graaf Leo wendde zich af. Frits bemerkte
dat meu hem weg wilde hebben.
„Hoe tang mag ik nitbljjven?” vroeg hjj.
„Tot dat kan me trouwens ook niet
ligt en tot hare taak behoort.
Ook kunnen wjj niet inzien, dat -r
thans, of thans reeds, aanleiding zou be
staan, om tol Kamer-ontbinding over te
^aan.
Een beroep op de kiezers duchten wjj
voor ónze partjj geenszins, reeds her
haaldelijk werd het door ons te kennen
gegeven. Met vertrouwen zouden wij den
strjjd aanvaarden.
Hot Huisgezin heeft een beschouwing
onder het opschrift: Een speculatie der 8. D.
A. P.? Het blad constateert dat het thans
vaststaa, „dat de S. D. A. P. voor haar ieel
geen kabinet-Limbunr wenscht toe to ’aten”,
en vervolgt:
Zekerheid dat de (Htging van mr. Lim
burg zal mislukken, heeft ze niet; eer
moet ze het tegendeel verwachten. De sa-
menstelling en het program van het ka-
binet-Limburg kent ze niet; daarin kan
ze derhalve geen motief hebben gevondéh
voor haar voorste] tot Kamerontbinding.
Wat drjjft haar dan9
Hier moet men. zoolang de toelichting
ons onthouden- bljjft, gissen.
Zou het gewaagd zjjn to meenen, dat
de S. D. A. P». njtat ^pider beduchtheid is,
dat een kabinétd.irfRftirg aan de partijen
der rechterzjjdé de noodige rust en tev**ns
gelegenheid zou «ehenken om in politik
ken zin op verademing te komen'en zij in
die rustpoos misschien elkaar zonden te-
rugvinden?
Wel is gezegd en herhaald en nog eens
herhaald, dat do coalitie morsdood is;
maar ze zou tot nieuw leven kunnen oj»-
staan en dan ware het vooruitzicht vart
een Roomech-rood bondgenootschap naar
een verschiet buiten den gezichtskring
weggeschoven.
