„ONS BLAD”
’I
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
No 45
POSTGIRO f04863.
POSTGIRO 104863.
IS
drr
zijn.
Kaasdag 22 Fekraarl 19X«. postgiro hmsm. 3Oe Jaargang
Abonnem«nttprijax
kwartaal voor Alkmaar *-**?• t t—
r buiten Alkmaar V 2SS
Oeflluatreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
Korte berichten.
DE FRANSCHE SENAAT CONTRA DE
KAMER.
Verspreide Berichten.
-(o>—
BUITENLAND.
(Wordt vervolgd-X
FEUILLETON.
OM DE EER DER FAMILIE.
&nal Egon was doodsbleek geworden. Hjj
r o
UIT DE PERS.
Een leemte In de
Kinderwetten.
fewertenfieprijst
Van I5 regeh 11.25 elke regel meer f 0.25; VedaM
per regel f 0 75; Rubriek „Vraag en aanbod* b| vof
uitbetaling per plaatsing f 0.60
Un alle abonné’a wórdt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, t 1OO,—f 60,—, f 35,—, f IS*
gen op het slot Hallwey
u nu, welke schande er<
wey’t
rfn beide gevallen zal het een smaad ajjn."
BINNENLAND.
i
de Rijn Zater-
en bet land tussehcn I
I
,4
POLITIEKE REDE VAN MR. A. BARON
VAN WIJNBERGEN.
■en van 13 Novem
ber 1925 van het Tweede-Kamerlid Boon in
zake de verhoudingen bij de leiding der P.
T. T„ dat reeds geruimen tijd ter inzending
AOMMfSTRATK No. 488
REDACTIE No. «88
greep beefde licht,
moeten o]
keuze ia.
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
I A- - II I.
eun
van
den graaf. De hand die naar den mantel
De koopman Geilenbuigge, die in den
nacht van 16 December den spaarkasemployó
Haarmaan uit Langendreer haeft vermoord
en hem daarop van 1200 Mark (circa f 720)
heeft beroofd, is door de jury-rechtbank ter
dood veroordeeld.
Het algemeen bestuur van de Groot-
Duitsche partij in Tirol eischt van de Oos-
dag een Litauache compagnie
ledig uitgerust over do roolscl
district Poldaj getrokken. De Pool
van Nadossy voor de machinaties van prins
Windischgraetz bad gewaarschuwd. Bethlen
sloeg er toen geen geloof aan, doch by bad
Nadossy (die nu blijkbaar tot één der voor
naamste medeplichtigen behoortl Red.)
opgedragen een oog in bet zeil te houden.
DITSCHLANDS TOELATING TOT
DEN VOLKENBOND.
Generaal Smuts heeft inzake de toelating
van Duitschland een boodschap aan de „Dail-
ly News”g ezonden, waarin hy betoogt, dat
het denkbeeld van een uitbreiding van den
Volkenbondsraad in dit stadium zou worden
opgevat als een plan moden Raad te gr*ot
te makeh en een verpletterenden slag zou
toebrengen zoowel aan den Volkenbond als
aan het te Locarno verrichte werk.
De V. B., zoo betoogt Smuts verder, is
vaak jammerlijk zwak geweest, maar zijn
karakter is althans niet aangetast. Het denk
beeld zou hem veel meer schade toebrengen
dan al de mislukkingen van de laatste vijf
jaren.
Locarno, aldus Smuts verder, bevindt zich
in den smeltkroes en het is mogelijk dat wy
ervaren dat de geest van Locamo plotseling
gewijzigd is in een vernietiging van alle pas
gevestigde hoop voor de toekomst
Voorzeker dient de toestand tusschen
Duitschland en Frankrijk in het bijzonder
behoorlijk behandeld te worden, met nauw
lettende inachtneming van alles wat welvoe-
geljjk is. Locarno is begonnen als een „gent
leman’s business”; laat het in dien geest
worden voltooid.
De financieele commissie van den Senaat
hêw* de belasting op den uitvoer, weike
door de Kamer was aangenomen, aanvaard,
en daarna een motie, strekkende tot terug
zending van het financieele ontwerp naar
de Kamer verworpen. Ten slotte nam de
commissie op verzoek der regeering met 22
stemmen voor en 8 onthoudingen de betas
tingen op de betalingen, welke door de Ka
mer was verworpen, aan.
De financieele commissie van den Seniat
heeft voorts het financieele ontwerp in zyn
geheel aangenomen.
EEN PAEDAGOGISCH BURGEMEESTER.
De burgemeester van Bordeaux, wien het
wél van zjjn stedelingen zeer ter harte gaat,
beeft een interessant besluit genomen. Hij
heeft namelyk gelast, dat aan elk geboorte
bewijs, dat den vaders bij de aangifte van
bun spruit wordt uitgereikt, een biljet moet
worden gehecht met de noodige voorschrif
ten: „Hoe voed ik myn kinderen op?”
Deze maatregel, zoo vertrouwt de burge
meester, zal er toe bijdragen, de kindersterfte
te verminderen.
bruid verplichtingen, gij begrijpt mij wel
licht, wanneer ik niet dadelijk het bindende
woord spreek, alvorens ik deze verbroken
heb. Op een of twee dagen zal en kan het
toch niet aankomen en ge moet mij een uit
eenzetting met mijn bruid toestaan. Ik ben
haar die verschuldigd. Ook een ruggespraak
met mijn moeder. Geef mij vier-en-twintig
uur den tijd.” Plotseling de zichtbare aarze
ling bemerkende, liot hij er schielijk op vol
gen: „Vrees niets, ik heb reeds een besluit
genomen het strijd alleen tegen mijn eer
om nieuwe banden aan te knoopen, alvorens
de oudo geliefde verbroken to heb
ben.”
„Welnu, ga uw gang. Over vier-en-twintig
uur verwacht ik uw komst.”
„Mij niet doch ik zend een telegram. Is
u dat voldoende?”
„Het te voldoende.”
„Het is goed”, zeide nu de graaf met zicht
bare inspanning. „Gy zult zeker wel verder
de noodige «tappen doen en mjj in kennis
stellen met het tijdstip van het huwelijk.
Twee getuigen zyn voldoende, in alle stilte.”
„Wilt ge uw toekomstig© echtgenoot© niet
leeren kennen?”
„Neen." De woorden klonken ate ijzer en
zwaar als een vloek. „Vergeet echter niet,
dat uw dochter alleen maar mijn naam
aagt, doch nimmer myn echtgenoot© zal
jn. Vergeet vooral niet, dat zjj m myn huis
slechte zóólang geduld wordt, tot de laatst*
OVER8TROOM1NGEN IN HET
buitenland.
Tengevolge van den sterken regenval is in
de laatste dagen de Lahn buiten zyn oevers
getreden en begint het dal onder water te
loopen. Daar de was*nog aanhoudt, zyn vele
verbindingswegen reeds afgesneden.
In de Palts hebben wolkbreuken in vele
plaatsen schade aangericht.
Straatwegen en straten staan onder wa
ter, terwijl het verkeer met booten onderhou
den moet worden. Verschillende groote ge
bieden werden binnen enkele minuten in me
ren herschapen.
Sedert Vrijdagmorgen was de Ryn Zater
dag bij Duisburg 1.50 M„ by Ruhrort 1.43 M.
en bjj Hamborn 1.34 M. gestegen. De zijrivie
ren voeren groote watermassa’s aan. Gevaar
lijk is de toestand te Angermund, daar bet
stadje bijna geheel door het water is ingeslo
ten.
Ook in de Roer steeg het water tot een
bedenkelyke hoogte
Muhlheim en Oberhausen is overstroomd. In
de stad Muhlheim zyn de straten onderge-
loopen. Ook rondom Wesel staan de' lande
rijen onder water.
Het Maaspeil is te Luik thans 2.12 M. boven
het normale. Te Tilleur staan reeds een 12-tal
huizen in het water. Ook elders o.a. te Kin-
kempois staan straten blank.
EEN BERUCHT OPLICHTER
GEVAT.
Een Wolfbericbt meldt de arrestatie te
Fiume van den internationalen zwendelaar
Schwob. Hjj is een der grootste bedriegers
door middel van chéques en de recherche
van byna elk land heeft zich met hem bezig
gehouden. In Frankrijk heeft hij, voor zoo
ver tot dusver kon worden nagegaan, ten
minste zes millioen frs. buitgemaakt. Daar
na heeft hij te New York met chéques „ge
werkt", waar hjj werd gearresteerd, maar
uit de gevangenis wist te ontsnappen. Ver
volgens begaf hy zich naar Berlijn. Hij zag
daar onder een valschen naam kans zyn par
ticulier vermogen met 800.000 M. uit brei
den.
Schwob zal binnenkort aan Duitschland
worden uitgeleverd.
Voor den Bond van R. K. Kiesverëenigin-
gen in Gelderland hield Mr. A. baron van
Wijnbergen, lid der Tweede Kamer, Zaterdag
een politieke rede.
Spr. had gaarne onder meer blijde omstan
digheden hierheen gekomen. Het heeft niet
mogen zijn. Een groot deel van het gewest is
door den watersnood geteisterd geworden.
Beziet spr. onze binnenlandsche politiek,
dan ziet het er niet zoo bljj en vroolyk uit.
Juist 102 dagen duurt de crisis.
Eerst wenscht hy de opmerking te maken,
dat de wyze, .waarop de Staat betrekkingen
onderhoudt met het Vaticaan niet van in
vloed kan zijn op onze liefde en aanhanke
lijkheid aan den Paus.
Spr. schetst hierop de geschiedenis van hei
gezantschap.
Goed moeten wy onthouden, dat het ge
zantschap uitsluitend hersteld werd in
lands belang door een linksch ministerie.
Een oogenblik zal spr. zich op het stand
punt plaatsen der C. H. Unie. Hij wil het als
waar aanvaarden, dat anders te handelen als
zij deden in strijd zou zyn met eigen gewe
ten en overtuiging. Dan had men zich ook in
1915 niet mogen verklaren voor een tyde-
lijk gezantschap. De Christelijk Historische
ministers hadden geen zitting moeten nemen
in een ministerie, dat dit gezantschap op zijn
program had.
Spreker vraagt zich af. wat zullen wy nn
doen? Het hoofd laten zakken en zeggen: de
coalitie is toch niet meer te redden? Neen,
zegt spr., dan handelen wy verkeerd. In dit
verband herinnert spreker aan de rede van
den heer Van Vunren en hetgeen daartegen
door het Kamerlid Kuiper is aangevoerd. Er
zijn bezwaren aan de evenredige vertegen-
woordiging verbonden, zegt hij. Na de in
voering daarvan is gezegd: nu werken wij
bjj de verkiezingen ieder voor ons zelf. De
coalitie komt na de verkiezing wel in orde.
Tegen die opvatting zegt spreker zich altijd
zoo kras mogelyk te hebben verzet. Hij is
daarover aangevallen, maar gelukkig heeft
de overgroote meerderheid, zijn inzichten ge
volgd en is het Katholieke kiezersvolk in een
coalitiestemming gheouden. Hetzelfde is ge
schied in de Anti-Revolutionaire party. Ka
tholieken en Anti-Rievolutionairen hebben te
volgens de wettelyke bepalingen en voor
zieningen ten vöórdeele van het kind.
Toch bestaat er een leemte, waar juist bij
dit jubileum van kinderbescherming de aan
dacht nogeens op zy gevestigd.
Wy stellen het geval: de ouders zyn uit
hun ouderlijke macht ontzet; een algeheel©
ontzetting dus. Wanneer nu bij ben wordt
aangeklopt, om In de verzorging van hun
kind bij te dragent dan weten zij zich daar
aan op allerlei wyzen te onttrekken: door
werkloosheid, wóAr of voorgewend; door
zich financieel in alle opzichen machteloos
te toonen; of wel door, als zy daar de kans
toe zien, bijv. het land te verlaten. Wette-
Ijjk zyn deze ouders, om wettelijke reden
dus, uit de ouderlijke macht ontzet, maar
verder trekken zij zich van het stoffelijke,
dat op hun kind betrekking heeft, niets aan.
De moreels zijde van do zaak deert hen nog
veel minder, en er is niets, dat hen wettelijk
dwingen kan niet alle verantwoordelijkheid
van zich af te schuiven, nadat zij moreel aan
hunne ouderlijke, due eerste plichten zyn te
kort geschoten. Een dwang byv. bij nalatig
heid, boe dan ook, opzending naar een rijk»-
workinrichting, bestaat niet. Met de stoffe
lijke verantwoordelijkheid nemen die ouders
by algeheele ontzetting het al even gemak-
kelijk als met de moreele.
Maar andersom, als men hier van tegeu-
«tellint» spreken mag, is bet precies zóó.
Stellen wy alweer het geval: ouders, die
uit hun ouderlijke macht ontzet zyn. Aan
het kind, dat elders goed en degelijk is op
gevoed hebben zij zich immoreel noch mate
rieel ook maar iete laten gelegen liggen. Het
kind is, ver van echadelyke invloeden, groo-
ter geworden en alle menschel ijk o waarbor
gen zyn aanwezig om het een goede maat
schappelijke kane te geven. Dan komen de
ouders tot het besef, dat zij financieel voor
deel kunnen hebben van het kind op een
leeftijd, dat ’t kan gaan verdienen. Zucht
naar een voldoen aan moreele verantwoor
delijkheid is dit niet; het ie louter een titoffo-
Ijjk, geldelijk motief, dat hen leidt het kind
terug te krijgen, waarbij het veelal de vraag
is of dit voor het kind en zyn verder leven
goed is. Het kan natuurlijk gebeuren, dat de
oudere niet meer zyn als vroeger, toen zij uit
hun macht ontzet werden, maar de verwaar-
loozing ook van him materieel© verplichting
daarnA, duidt gewoonlyk op niet veel goeds.
Ook hier is een leemte, welke nog niet af
doende mocht worden aangevuld, en waar-
nee in de practjjk vaak moeilijkheden wor
den ondervonden, rechtstreeks ingaando te
gen het belang van het te beschermen kind.
DE BANKBILJETTEN-AFFA1RE.
Volgens de „Arbeiter Zeipung” heeft Teliki
in de jongste bijeenkomst der parlementaire
enquête-commissie verklaard, dat hy den pre
mier Bethlen in 1922 in tegenwoordigheid
DE TOESTAND IN GRIEKENLAND.
De staatscourant publiceert een besluit,
waarbjj een buitengewone krijgsraad wordt
ingesteld, die hoogverraad en delicten tegen
de gevestigde orde zal berechten.
Tot de bevolking van Griekenland Is een
proclamatie gericht, waarin wordt aange
maand, alle verboden wapens in te leveren.
By niet inlevering wordt met strenge straf
fen gedreigd.
De bladen der oppositie zyn verboden en
bun leiders, o.a. twee oud-ministers, verban
nen.
Den oud-premier Kafabearis is verzocht
Athene te verlaten. Hy zal voorloopig op bet
eiland Santorin moeten verblijven.
OOSTENRIJK EN IT AL 18.
Mussolini heeft te Weenen een energiek
protest ingediend tegen de rede van Bonds
kanselier Ramek.
Het semi-officieel orgaan de „Tribuna” be
vatte Zaterdag een blykbaar door Mussolini
geïnspireerd artikel, waarin Oostenrijk ge
waarschuwd wordt zich niet aan de zijde x
van Duitschland te scharen. Het blad dringt
er bjj Oostenrijk op aan, geen dubbel spel te
spelen. „De rede van Ramek ie waarschijn
lijk de laatste vergissing, welke door Mus
solini door de vingers wordt gezien. Musso
lini zal volledige genoegdoening eischen. In
discreties dienen niet herhaald te worden."
VERSCHIL VAN MEENING IN DEN
THURINGSCHEN LANDDAG.
Na afloop der zitting van den Thuring-
sehen landdag is Vrijdag in de vergaderzaal
een incident voorgevallen.
Afg. Schulze (comm.) eiechte van den afg.
Wünsche (naL-soc.), die in een interruptie
Schulze een oorvjjg had aangeboden, dat hjj
zyn woorden zou terugnemen. Toen Wün-
sche dit weigerde, sloeg Schulze hem in het
gezicht, waarbij Wünsche een gebroken kaak
en bloedige schrammen opliep.
POLEN EN LITAUEN.
Volgen© de „Gazeta Warsawska is Zater-
soldaten, vol-
'oolsche grens in het
jlscho grens
posten trokken voor de overmacht terug. De
Litauers bezetten een bosch by Poldaj, be
gonnen loopgraven aan 'te leggen en draad
versperringen aan te brengen. De Poolscha
militaire overheid treft tegen maatregelen.
de crisis moest berusten. De minister zag
zich herhaaldeljjk verplicht zelfstandig zijn
houding te palen en beslissingen te nemen,
zónder daaromtrent eenig advies te vragen
af te volgen, ook niet van den directeur-g*-
neraal.
In Januari j. 1. kwam de minister voor en
kele voldongen feiten te staan, die hy maar
uiterst bezwaarlijk voor zijn verantwoording
kon nemen.
Na ryp beraad besloot hy den directeur-
generaal naar buiten niettemin met zyn ver
antwoordelijkheid te dekken, doch tevens
in te grypen, en tydelyk zelf de teugels in
handen te nemen en een regeling te treffen,
waardoor hy een herhaling van dorgelijke
crisis-moeiljjkheden niet meer zal hebben te
vreezen.
Het is zeer juist, dat het geenszins in de
bedoeling van den minister lag, het prestige
van den directeur-generaal te schokken,
doch bet was evenmin zyn bedoeling, zijn
eigen prestige in het gedrang te laten ko
men. Indien de directeur-generaal de verhou
dingen en de moeilijkheden van den beginne
af in het juiste licht had gezien, ware de
prestige-kwestie in het geheel niet aan de
orde gekomen.
Het is niet juist, dat de minister door de
regeling omtrent den dienst tijdens de afwe
zigheid van den heer Damme een directorium
heeft voorbereid.
Overigens acht hy het in overeenstem
ming met een goede constitutioneele practyk
om zich in de huidige omstandigheden een
definitief standpunt omtrent den vorm der
bedrijfsleiding voor te behouden.
pfennig betaald is.”
In het vorstelijk slot te D. heerschto ten
doodeches til te. Geruischloos slopen de be
diende door gangen en langs trappen mot
strikken van zwart floers aan hun kleeren,
Zwarte draperieën hingen aan alle wanden
en deuren, overal den somberen rouw ver
kondigend, die hier binnengetrokken was.
Hare Hoogheid de hertogin was heden in
de eerste jnorgenuren na een langdurig lij
den en een harden doodsstrijd ingeslapen.
Met een klemmend leed in het harte, was
graaf Hallwey het bordes van het slot op
gegaan. langs de schitterende equipages die
hier stilhielden om de zwartgeraude rouw
kaarten af te geven. De fluisterende, eerbie
dig schuwe stemmen der dienstdoende ka-
merheeren gaven op de belangstellende vra
gen een bereidwillig antwoord en met een
harteljjken hoofdknik begroetten zy den
voorbijsnellenden graaf, die zijne schreden
richtte naar dat gedeelte van het slot, waar
de hofdames haar appartementen hadden.
„Freule van Bietinghoff zal niet te spre
ken zijn, zy heeft vandaag kort na het af-
■terven van Hare Hoogheid een toéval ge
had”, fluisterden zy Hallwey toe.
Hy schudde het hoofd. „Ik moet freule van
Meünghoff spreken", zeide hjj, een voorbf
loopende lakei aanhoudende, wien hjj ee»
kaartje overgaf, waarop hjj inderhaast *en>
ge woorden had geschreven.
trok den handschoen van zjjn linkerhand en
wees op den eenvoudigen verlovingsring
agn zyn vinger. „Zie eens hier, deze ring
verbindt mij zoowel als mijn hart reeds vele
jaren aan een geliefd wezen, waaraan myn
trouw behoort. Over cenige weken willen wij
onze bruiloft vieren. Indien ge wist, hot*
vurig ik naar dit oogenblik verlangd heb
zeer zeker zoudt ge dan niet meer het ver
langen koesteren om mij met uw dochter
verbonden te zien. Wat toch kan ik naar
aanbieden. Verachting, haat. Maar dit kan
ook uit het volste mijner ziel. Verder ook
slechts een bescheiden lot, want van uw on
rechtmatig verdiend geld zou nimmer een
pfennig in myn huis komen, dat zweer ik u
op mjju woord van eer.”
Een onverschillig schouderophalen van
Kemper was het antwood op deze woorden.
„Ook Leo bemint” ging Hallwey voort.
,JEn wy, Haltwey’s zjjn trouw en standvastig
in onze liefde. Zy zou hoogstens in huis ge
duld worden, totdat de laatste pfennig be
taald is. Welk een treurige toekomst, welk
een pijnlijk samenzijn. Gevoelt uw vaderhart
dan geen gewetenswroeging voor dit lot van
uw eenig kind? Geef dat verlangen op, ik
bid er u om, Kemper. Wellicht dat uw doch
ter eens nog een rjjk geluk te wachten staat
in andere kringen, by ons zou zy zich nim
mer thufe gevoelen. Ik zelf ben een vjjand
van alle mésalliances. Wat wrok en verach
ting mochten kunnen uitdenken aan verne-
19.
,Jk verlang, dat mjjn dochter de vrouw
van uw broeder wordt.”
„Ik zeide u reeds, dat bij naar Amerika
vertrokken is.”
„Dan zult ge hem terugroepen."
„Dan kan niet. Leo’s carrière is geëindigd,
wat zou hjj hier nog**doen. Aan uw verlan
gen zal hjj nimmer voldoen.”
„Nu dan zult gij mjjn dochter tot vrouw
nemen."
Het klonk jjzig koud, met scherpte en na
druk in toon en gebaren; de houding van
den woekeraar was dreigend geworden. Hij
scheen verbitterd.
„En wanneer ik evenzeer eens weiger om
uwe dochter tot vrouw te nemen.vroeg
graaf Egon.
„Dan zal de wereld vernemen, dat ik mui
•chuldbekenenti© van graaf Leo bezit Zjjn
terugkeer zal dan wel voor immer ónmoge
lijk zjjn. Bovendien zal ik beslag laden leg-
2; 1-2 -2-1en de groote vraag
nu, welke schande groóter is, de trotsobe
bezitting der Halwey’s onder de hamer ge
bracht te zien of i
huwen. Kies dus."
wwwv mu iivw ©six auuaou a^u.
Dezer dagen, is terecht de lof gezongen
over de Kinderwetten, welke gedurende vyf-
en-twintig jaar in ons land zegenrijk hebben
gewerkt, schrijft het „Dagbl. v. Nrd.-Br.”
Dit wil geenszins zeggen, dat de wetteljjke
maatregelen ter volledige bescherming van
het kind niet zouden kunnen verbeterd.
Daarvoor immers is het menseoenwerk,
maar ’t mag toch al tot vreugde stemmen,
dat met menscheljjke middelen zooveel goods
kan worden verricht in aangelegenheden,
welke in den regel een scherp geaccentuecr-
den moreelen kant bezitten.
Dat moreele is en blijft de diepere onder
grond, ook wanneer naar het uiterlijk ma
terieel hulp moet worden verschaft. Het
geestelijke en bet stoffelijke grjjpen hier, ge-
)(jk in de meeste gevallen, in elkander,
volgens de wettelyke bepalingen
tenryksche regeering, dat zij de kwestie van
Zuid-Tirol voor den Volkenbond brengt. Het
protesteert tegen de bewering, dat de Tirool-
sche kwestie een binnenlandse!)© aangelegen
heid van Italië is.
De Fransche regeering heeft een con
flict met de ambtenaren van de posterijen te
legraaf en telefoon, van wier ontevredenheid
wjj enkele dagen geleden hebben melding
gemaakt, weten te vermijden.
De Echo de Paris betoogt in een lang
artikel, dat de inkomstenbelasting moet wor
den afgeschaft en vervangen door een be
lasting op de uitgaven. Men moet betalen,
meent het blad, over wat men uitgeeft, niet
over wat men verdient; over wat men ge
niet en niet over den arbeid.
De bekende Fransche socialistenleider
Renaudel is te Toulon door een menigte aan
gevallen; hij moest door’ de politie be
schermd worden.
De Duitsche Ryksdag heeft in derde
en laatste lezing de Duitsch-Fransch© han-
delsovereenkomst van 12 Februari jh zonder
discussie aangenomen.
De socialist Berger heeft in het Ameri-
kaansche Huis van Afgevaardigden een amen
dement ingediend op de immigratiewet, waar
in voorgesteld wordt aan alle buitenlanders
toestemming te geven, het land binnen t©
komen, behalve aan misdadigers.
Het aantal werkloozen te Berljjn is in
de afgeloopen week gestegen tot 245.815.
Daaronder zyn 36.000 kantoorbedienden. De
jeugdige werkloozen zullen binnenkort in
den landbouw te werk worden gesteld.
myn onschuldige Lindis te
deringen, daaraan zou uw dochter bioot
gesteld zjjn, want Ik ben geen verdraagzaam
menseb, even sterk in liefde als in den haat.
En ik zou haar doodeljjk haten, daar zjj im
mers myn geluk verwoestte en mij in slaven
ketenen klonk. Bedenk dat toch goed alvo
rens ge over het lot van uw kind eigenmach
tig beschikt.”
Egon Hallwey’s taal was edel, zjjn hou
ding vol waardigheid, eeu diepe aandoening
had door zyn woorden getrild. Meende hij
dën woekeraar te overtuigen?
Mot een kouden bedaarden glimlach zat
deze op den leeren leuningstoel cn beschouw
de den jongen man met onverholen belang
stelling.
„Wüt ge myn dochter Relindis ook soms
zien?” vroeg hy eensklaps.
Dit was dus bet resultaat van het go-
sprek. Graaf Egon maakte zulk een heftig
afwerend gebaar met do hand, dat Kemp^r.
schouderophalend zeide: „Gc zoudt alsdan
zien, dat het moeilijk valt om de kleine een
kwaad woord toe te voegen. Doch myn tjjd
is beperkt, verklaar u kort en bondig, wilt
g© uw eer of uw geluk redden?"
„De eer dat spreekt van zelf.”
Een diepe bleekheid bedekte vöor
oogenblik het mannelijk schoon© gelaat
„Mjjn liefde, mjjn geluk
ipgeofferd worden wanneer er geen
Ik heb verplichtingen jegens mijn
DE KWESTIE DAMME.
Het antwoord op de vrage..
- e-K
zake de verhoudingen bjj de leiding
gereed ligt, houdt aldus deelt minister Bon-
gaerts thans mede, in een verwjjzing naar
een by de Memorie van Antwoord op de
Postbcgrooting 1926 gevoegde nota, waarin
uitvoerige mededeelingen omtrent de hoofd
lijnen cn de reorganisatie der bedryfaleidiag
en postraad zjjn vervat.
De Memorie lag ter iu zen ding gereed, toen
de vragen door den minister werden ontvan
gen, doch de inzending kon niet geschieden
vanwege de crisis. Uit den aard kan ook
thans niet daartoe worden overgegaan, om-
dat de minister dienaangaande aan zjjn even-
tueelen ambtsopvolger de vrije hand moet
laten.
Hjj meent er nochthans op te kunnen wij
zen, dat voor hem in de gedrukte rapporten
Nolting en Van Royen, die ten einde een of-
ficieelen grondslag voor de beslissingen te
hebben, door de regeering zjjn uitgelokt, de
groote meerderheid der opvattingen duidelijk
wijst op de noodzakelijkheid van een direc
torium.
Ofschoon de beslissing der regeering niet
met zjjn inzichten strookte, heeft de direc
teur-generaal met bereidwilligheid met den
heer Duynsteo en Van Royen de bovenbe
doelde nota-bylage der Memorie van Ant
woord voorbereid. Hij verklaarde zich be
reid om, mocht het tot een directorium ko
men, daarvan deel uit te maken met inacht
neming van zekere distincties.
De directeur-generaal acht het zjjn plicht,
om de bestaande organisaties en de daarin
thuishoorende verhoudingen te bestendigen,
niet alleen, doch om binnen het hem beken
da geen rekening te houden met de mogelijk
heid van daarin voorkomende veranderin
gen, zoolang de regeeringsvoornemens tot
wjjziging van den bedrijfsvorm nog niet de
sanctie hebben, die deze behoeven om den
grondslag van het beleid te kunnen vormen.
Diensvolgens werd sinds de maand Octo
ber 1925 de bedrijfsleiding gevoerd in den
vorm, en op wijze, die niet strookt met het
inzicht en de wenschen, die de regeering
dienaangaande heeft, doch waarin zij tijdens
