„ONS BLAD”
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
No 48
»Oe Jaargaag
tegen keelpijn
BUITENLAND.
i
1
FEUILLETON.
OM DE EER DER FAMILIE.
3
IMa4er4a< SS Febrnari 1>N.
De Geloofsafval In de
steden en het organlsa-
tieleVen ten plattelande.
UIT DE PERS.
Campagne tegen den
minister van Waterstaat.
Awertentfeprlja»
Van 1—5 regeh f 1.25; elke regel meer f 0.25; Veda^
per regel f 0.75; Rubriek «Vraag en aanbod" b| vot
uitbetaling per plaatsing f 0.60
een bedrag van f 500,—, f 400,—. f 200,—, f 1OO,—f 60,—, f 35,—, f 15*
^aajHMMaMMMMBlMiaiamaaiHHBaaMaMaaalHaMMMMaBaBa
Abonnenwntsprtys*
Per kwartaal voor Alkmaar I S' l t
««ót-bUS
^an alle abonné*» wordt op aanvrage gratia een poiia verstrekt, welk» hen verzekert tegen ongevallen tot
POSTGIRO 1M863.
POSTGIRO 1MMX
O
i-
nog
i
22.
(Wordt vervolgd.)
lamp
*1
->*r
ADMINISTRATIE Ito.
REDACTIE No. «M
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
iouane te Peking is
genomen uitslui-
ingelsche belan-
Te Moskou is thans officieel bericht ont
vangen, dait China's opvatting in ’t con
flict op grooter schaal weder zullen doen-uit-
Chineeschen Ooeterspoorweg, Iwanof, is, dat
deze de Russisch-Chiueeeche overeenkomst
van 1924 heeft geschonden.
Volgens China's meening heeft het Chi-
neesche oppergezag het recht binnen de
landsgrenzen troepen te vervoeren, welk
recht haar door de directie van den spoor*
weg niet kan worden ontnomen.
Te Moskou voorziet men, dat deze ver-
voor nieuwe
eiechen van Tsjang-Tso-lin. welke het con-
groote
behouden en vooral,
propagandisten *dczo
zijn zjj zeker bo-
De „Morning- Post” verklaart, dat het slui
ten van de havens in Kanton en Whampoa
door de douane-autoriteiten, met volledige
instemming van den Engekchen inspecteur-
generaal der maritieme d<
geschied. De maatregel is
tend ter bescherming van
gen. De handelsgoederen, welke het stakings-
comitè zich kleeft toegeëigend zijn voor het
grootste deel van Franschen, Duitschen en
Nederlandschen oorsprong.
zedelijk behoud van
van het land naar de
Een van de meeet treurige en onrustba
rende feiten van onzen tijd is wel de om
vangrijke geloofsafval in de steden. Een
steeds toenemend aantal Katholieken, niet
- bestand tegen de hen daar aan alle kanten
omringende verleidingen en godsdienstige
en zedelijke gevaren, verlaten de Moeder
kerk. En meer in het bijzonder diegenen van
hen, die tot den arbeidersstand behooren, la
ten zich dan al heel spoedig drijven tot het
socialisme en communisme, treden toe tot de
roode politieke of economische vereen iging
en bonden en worden dan niet zelden onze
meest verbitterde tegenstanders.
Het Bestuur van den Algemeenen R. K.
Landbouw-Bedryfsraad beeft zich in den van
zijn jongste maandelijksche bijeenkomsten
ook met deze hoogst belangrijke aangelegen
heid bezig gehouden en haar meer van uit
het platteland bekeken.
Immer het is bekend, dat een zeer aanzien
lijk gedeelte van de bevolkingen der groo-
tere steden niet in die steden geboren maar
van elders afkomstig is. Van deze elders ge
boren inwoners der steden zijn ongetwijfeld
de meesten gekomen van het platteland,
dat slechts een klein gedeelte van zjjn be
volkingsoverschot kan plaatsen in de land
en tuinbouwbedrijven en In neringen en am
bachten in de dorpen.
Bij het opsporen van de oorzaken van den
vreeselijken geloofsafval in de steden móet,
SS» dns ültt slechts zoeken in de stedfen
zelf, maar evenzeer op het platteland, dat
immers jaarlijks een belangrijk aantal nieu
we burgers aan de steden levert.
De oorzaken van den geloofsafval zijn na
tuurlijk vrij talrjjk en zeer verscheiden van
aard. 0. m. behooren hiertoe: onwetendheid
en al dan niet daaruit voortkomende onver
schilligheid in de zaken van den godsdienst;
de talïooze verleidingen in de steden, die de
zedelijkheid der nieuw-komers ondermijnen
of ten slotte verwoesten; gebrek aan de noo-
dige voorzichtigheid bij de vestiging In de
stad; ontevredenheid over de eigen
standen in het algemeen; het gebrek
organisatie van ons, F
on« 1 -
nieuw-komers, verzuimen, hen tijdig te waar
schuwen en zooveel mogelijk te behoeden
tegen de ben dreigende gevaren en ben den
weg te wjjzen naar Kerk, Katholieke school
en Katholiek vereenigingsleven.
van deze oorzaken ook
ten deele op het platteland
ervan toch te zoe-
DE KERKVERVOLGING IN MEXICO.
Er hebben in Mexico-City Dinsdag by dc
Katholieke kerk ernstige onlusten plaats ge
had. De aanleiding daartoe was de vrees van
een aantal geloovigen, dat de politie wilde
overgaan tot bet sluiten van de kerk, zooals
door de autoriteiten was bevolen.
Toen de gendarmen de menigte, die hoofd-
zakeljjk uit vrouwen bestand, wilde versprei
den, werden zy door de vrouwen verwoed
aangevallen. De hulp van de brandweer werd
ingoroepen, die een aantal waterstralen op de
menigte richtte. Dit mocht evenwel niet ba
ten, zoodat de politie een charge met de blan
ke sabel moest uitvoeren, waardoor vier per
sonen gewond werden.
De rust by de kerk was toen hersteld, maar
een aantal vrouwen begaven zich daarop
naar het ministerie van Binnenlandsche Za
ken, waar zy opnieuw wilden gaan manifes-
teeren. Ook hier worden evenwel de spuit
gasten te hulp geroepen, wien het gelukte de
manifestanten te verspreiden. Een politiebe
ambte is door de opgewonden menigte doode-
lyk gewond.
DU1TSCHLAND EN DE VOLKENBOND.
De ryksregeering heeft gistermiiidag een
Kabinetsraad gehouden ter bespreking van
de vraagstukken die samenhangen met de bij
eenkomst van den Volkenbondsraad in Genè
ve. Het bleek dat er volkomen overeenstem
ming bestond tusschen de ryksministers aan
gaande het Duitsche standpunt. Aan het einde
der zitting is besloten om rykskanselier Lu
ther en minister Stresemann, evenals naar Lo
carno, ook als Duitschland's vertegenwoor
digers naar Geuève af te \dzardigen.
wenscht geen individueele aanspraken te be
handelen, maar de aandacht te vestigen op
een gezichtspunt, waaraan tot dusver te wei
nig aandacht is gewyd.
De Raad bestaat thans uit 10 leden, als
Duitschland er by komt uit 11. Zyn nu 11 le
den voldoende, om het moreele oordeel der
wereld uit te spreken, als op een gegeven
oogenblik, in de ernstige en meest-kritiekn
omstandigheden, 6 van de 11 misschien we)
niet in staat zijn te stemmen of deel te nemen
aan de besprekingen, omdat zy zelf belang
hebbende partijen zyn, zoodat het oordeel
van den Raad het oordeel van een minderheid
zou kunnen zyn? Volgens' spreker zou men
dan te veel eischcn van hun loyauteit en
goede trouw.
Als men den Raad op gepaste wijze zou
kunnen uitbreiden, dan zyn er dus goede re
denen om dat te doen, opdat in gevallen,
waarin zooveel afhangt van het moreel ge
zag van zyn beslissing, dezo beslissing door
de wereld ook ais gezaghebbend worde er
kend.
HET BELGISCHE KABINET.
Uit de beste bron verneemt „de Tel.”, dat
de minister van Landbouw, Vandevyvere, by
den koning en bij den premier Poullet, zijn
ontslag als lid van het kabinet heeft inge
diend, om redenen van persoonlijken aard.
Dezo ontslagneming zal eerst aan het eind
van de week bekend gemaakt worden. Do
portefeuille van Landbouw zal niet aan een
nieuwen functionaris worden aangeboden,
maar de minister voor Economische aangele
genheden, de Liedekerke. zal haar o verne
men, en het bestuur der twee departem n-
ten combineeren.
Het ontslag van den minisiter van Binnen-
land-sche Zaken, Rolin Jaequemyus, schijnt
eveneens aanstaande.
DE BURGEROORLOG IN CHINA.
.Naar het Ohineescho gezantschap te Ber
lijn mededeelt Is tot dtisverre geen enkele
bevestiging ontvangen van het bericht dat
Woe Pei Foe vermoord zou zjjn.
Integendeel, uit Sjanghai wordt gemeld,
dat de troepen van Wtm Pei Foe, die do pro
vincie Honan zyn binnengevallen, de strijd
krachten van de Kwo-Min Tsjoeu by het
provinciaal centrum van Kaifeng hebben
aangevallen. De soldaten van Sjantoeng, on
der Tsjang-Teoeng-Tsjang steunen Woe
Pei Foe, wiens doel is het bolsjewisme te
onderdrukken.
„Slaap gerust, geliefde tante, ik weot en
denk aan alles, ik zal niets vergeten,” ver
zocht Lindis vriéndelijk en streelde de gerim
pelde handen der grijze dame, die in waar
heid een moeder voor haar was geweest.
Met Lindis hand in hare rechterhand sliep
gravin Elisabeth iu, kalm en vast, Den vol
genden morgen was zy den eeuwigen vrede
ingegaan. Een veel bewogen leven had een
einde genomen.
Met een heldhaftig besluit had gravin Eli
sabeth zich van haren neef Werner Kemper
afgewend, wyl zjj het onvereenigbaar achtte
met haar geweten om van het brood te eten,
dat hy onrechtmatig verwierf. Zij had, om het
onderhoud voor zich zelve te bestrijden, klei
ne byoutcrieen, die zy nog van hare ouders
bezat, verkocht. Dat deze kleine bijdragen,
dank zij Lindis’ zorgen, zich in het oneindige
verlengden, dit vermoedde zy niet, hoogstens
dat zjj er zich eens over verwonderde, dat
hare levensbehoeften zoo gering waren. Het
haar toebehoorende bad zy notariëel aan de
kleine Lindis vermaakt, en verder in ieder
mogelijk opzicht ten gunste van dezo ge
legateerd.
Hel was wel niet veel, wat gravin Elisabeth
de meest gevierde vrouw van haar tijd, na
liet, doch toen Lindis van baar vader bevel
ontving om de noodige toebereidselen tot
baar vertrek naar D. te maken, haalde zjj de
met stof bedekte kisten van de overledene
van den zolder en. Het ze met haar eigen k of-
„Over eeni^e weken heeft het huwelijk
plaats, richt je daarnaar”, klonk de stem
haars vaders te midden van baar gedachten-
chaos. „Je uitzet zal ik in Parijs bestellen, je
hebt voor niets te zorgen dan je te onderwer
pen en beminnelijk te zyn. Het huwelijk zal
in alle stilte voor twee getuigen plaats vin
den, wyl je verloofde een afkeer heeft van al
die luidruchtige drukte. Het andere zal ik jr
later wel mededeelen. Je kunt thans gaan.’
Lindis ging niet, zjj vloog weg, en toch was
het haar als droeg zij looden gewichten aan
de voeten. Als in een droom verzonken lag
zy in een hoek van den divan en dacht na
over de woorden, die zy heden vernomen had,
en over de toekomstbeelden, die haar getornd
waren geworden.
Met het vallen van de schemering schreed
zij over den met sneeuw zwaar bedekten
muur naar het smalle venster van het ach
terhuis, van 't welk zy een sleutel bezat, en
klom tiaar binnen, zorgvuldig het venster
achter zich sluitend.
Naast het ouderwetsche ledikant in de
slaapkamer zat de dienstbode der oude gravin
en knikte by de ziekewacht over haar brei
kous heen, die zy in de handen had. De kk>k
tikte in haar kast, de met een kap bedekte
lamp op een salontafel brandde met een ge
temperd licht, alles zooals het Vroeger was
geweest, en toeh anders dan Voórheen.
Tante zat overeind in haar wit kussen, het
fijne oor irericht naar den kant Vanwaar het
gel bet organisatiewezen moeilijk tot
rwerking overeenkomstig^
ten tot stand komt, zal het
Katholieke vereenigingsleven tot steeds hoo-
ger bloei komen eu zullen de gelukkige ge
volgen hiervan zich steed» meer eu steeds
krachtiger doen gevoelen, ook in een ver
sterking van het godsdienstig leven en de
bevestiging van de maatschappelijke orde.
Het Bestuur van den Algemeenen
R. K. Landbouw-Bedrjjfsraad:
Prof. L. v. AKEN, Ord. Praem.,
Voorzitter.
JAC. GROEN Azn.
G. W. J. VAN KOEVERDEN-
A. J. LOERAKKER.
J. SALMAN.
Mr. H. VAN HAA8TERT,
Adj .-Secretaris.
-(o)—
„Het Centrum" driestar!:
Er wordt een stelselmatige campagne
door vrijzinnige en sociaal-democrati-
sche bladen gevoerd tegen den Katho
lieken Minister van Waterstaat.
Eerst was de aanleiding het aan den
Directeur-Generaal der Posterijen gege
ven verlof. Aanstonds heette het, dat de
ondergrond hiervan was de voorgeno
men benoeming van een Katholiek tot
mede-directeur. En dan ging het van dik
hout zaagt men planken tegen dezen
hoogst verdienstelijken hoofdambtenaar.
Totdat het aan „Het Handelsblad” zelfs
al te erg voorkwam, en dit blad een ste-
.vig ander gehiid deed hooren.
Onmiddellijk daarna kwam „Het Volk”
dat zich bij de Po&t-affaire ook niet on-
fers naar hare toekomstige woning in D.
brengen.
Lindis kwam zich zelve voor in een onbe
kenden droom verkeerend, in angstige span
ning wachtte zy op haar trouwdag, die haar
door haar vader na een langdurig heen en
weerschrijven met den graaf medegedeeld
was geworden. Een onbeschrijfelijke droefheid
overviel haar, wanneer zjj aan het oogenblik
der eerste ontmoeting met haar toekomstigon
echtgenoot daclit en een wild verzet tegen
den man verbitterde haar hart. Waarom koos
hjj haar uit tot echtgonoote, nadat zyn Ie*
vensloop verijdeld was? Ja, waarom, wan
neer er geen geldelijko motieven bestonden,
geljjk haar vader verzekerd had. Waarom
koos hjj ha Ir, het onbeduidende, leolijks
meisje?
Men moeet medelijden met Lindis ^hebben.
Toen zij geboren werd, lag zjj in het fraaie
vergulde pronkbedje in het kostbaarste lin
nen en de heerlijkste kant met een minJet
aangenaam betrokken gezichtje, evenals had
een demon er zjjn adem over laten gaan.
een aantal vooraanstaande priesters, werk
zaam in de volkswijken van onze groote ste
den, is n.l. door bet Bestuur de vraag voor
gelegd of inderdaad degenen, die op het
platteland buiten de organisatie stonden,
minder bestand zjjn tegen de gevaren der
stad dan zjj, die op het platteland reeds het
Katholieke vereenigingsleven hebben mee
geleefd.
Hoewel er uiteraard geen statistieken
z|jn aangelegd, die dit ook met cy’fers zouden
kunnen uitwijzen en hoewel natuurlijk ook
de persoonlijke eigenschappen en tal
van andere mee- of tegenwerkende omstan
digheden van invloed zjjn op afval of be
houd der nieuw-komers, waren bovenge
noemde priesters toch vrijwel eenstemmig
van meening, dat het weerstandsvermogen
der Katholiek georganiseerden in het alge
meen veel grooter Is dan dat der niet of ,iiet-
Katboliek georganiseerden.
Deze meening berust o.m. op de volgende
ervaringen.
De naar de stad trekkende buitenman, die
op het platteland het Katholiek organisatie-
leven heeft meegemaakt, is over het alge
meen beter onderlegd zoowel op godsdien
stig als op sociaal en economisch gebied.
Door het deelnemen aan de vergaderingen
der organisatie en de vanwege de organi
satie gehouden apologetische en/of sociale
cursussen, en het lezen van het Katholieke
Bondsblad is zjjn godsdienstige kennis groo
ter geworden en heeft hij meer inzicht gekre
gen in de werkelijke sociale verhoudingen en
economische mogelijkheden, fijj heeft dgQ
ook leeren inji^n, dat voor zoover hij
Ook op hei platteland reeds arbeider was
niet de werkgever zjjn natuurlijke tegen
stander is, maar dat hij zich vooral wachten
moet voor den socialistiseben en communis-
tischen propagandist, die tracht hem over
te halen o’m lid te worden van diens orga-
nisatie, waardoor hy onvermydelyk zjjn hei
ligste goed: de godsdienst en zijn gelaten
heid in Gods alwjjze beschikkingen verliest en
tevens de meest geëigende middelen, om be
tere toestanden te scheppen, dwaselijk prijs
geeft.
De georganiseerde buitenman, die naar
de stad trekt «al in den regel ook meer
strijdbaar «Qn dan de ongeorganiseerde en
dus ook beter bestand M ijken tegen den
hoon en den spot of om het populair te
«eggen tegen „de groote bek” van den
rooden propagandist, die hem dienstbaar
poogt te maken aan socialisme en commu
nisme.
Daarenboven weet hjj uiteraard beter dan
de ongeorganiseerden ook in de stad den
weg naar de Katholieke vak vereen iging,
waarbij hjj allicht geneigd zal zjjn zich aan
te sluiten en steun te zoeken, omdat hy
reeds voldoende heeft ondervonden, van
welke groote waarde deze vereenigingen
voor hem zjjn.
Het mag dus wel als vaststaand worden
aangenomen, dat een krachtige bevordering,
van het Katholieke vereenigingsleven op het
platteland, zoowel van de boeren en tuinders
als van de land- en tuinbouwarbeiders, snede
ten zeerste dienstbaar kan worden gemaakt
aan het godsdienstig en
«oovelen, die jaarlijks
etad trekken.
Het is dus plicht èn van de werkgevers
èn van de arbeidersorganisaties ten platto-
lande hiertoe naar beete krachten mede te
werken. Dit geldt zeer zeker voor beiderlei
organisaties, maar toch in het bijzonder voor
die der werkgevers. Immers er zjjn
steeds streken, waar de boeren- en/of tuin-
dersorganisatio het met leede oogen aanziet,
dat er ter plaatse een land- en tuinbouw-
arbeidersorganisatie wordt opgericht. En
waar een dergelyke organisatie bestaat, on
dervindt z|j nog maar al te dikwijls in plaats
van erkenning, aanmoediging en steun van
de z|jde der werkgeversorganisatie wantrou
wen en tegenwerking. Dat een dergelijke
mentaliteit in de hoogste mate te betreuren
is en onder Katholieken niet moest voorko-
„Best mogelijk, maar Van die party is een
voudig niets gekomen. Overigens gaat me
dat ook niet aan, my is het voldoende, dat
hy jou huwen wil. Hallwey is van ouden .ulel
en de beste partij in het heele land zy het,
dan ook al niet in een financieel opzicht.
Maar wat geeft geld? Ik bezit het bij cen
tenaars en h|j wil het niet eens”.
Een boosaardige rimpel vertoonde zich tus-
schen de wenkbrauwen van den woekeraar.
Lindis wist, dat daarop een uitbarsting van
toorn volgen zou en zweeg.
Wat kon zy ook goed en wel hebben tegen
een huwelijk, dat haar in andere, vriéndelij
ker sferen brengen moest, het was immers
hare verlossing uit deze gevangenis, uit deze
muffe atmosfee», uit dat met een vloek be
laden huis, achter welks hooge muren de wij
de schoone wereld wenkte en groette. Hall
wey, dit was dte naam, dien hare oudtante
droeg en dien |y thans in een zware ziekte
onophoudelijk noemde. Was het een be
schikking des hemels, dat zij hem eveneens
dragen zou, om het geslacht een nieuwen
glans te bezorgen? Wellicht met haar geld,
met de mlllloene^ baars vaders. Lindis hui
verde.
De Britsche minister van Buitenlandscho
Zaken, Sir Austen Chamberlain, heeft gister
te Birmingham een rede gehouden, waarin hij
o.a. zeide:
De groote kwestiq, dia thans besproken --
wordt, is, of, afgezien van Duitschland, de klaring, het voorspel vormt
Raad moet worden uitgebreid. Spreker i:„
betuigd had gelaten, met een nieuwe
sensationeele onthulling. Er moet een
Secretaris-Generaal bij het Departement
van Waterstaat benoemd worden. Een
daar aanwezig hoofdambtenaar was de
aangewezen man. Maar hij _ou gepas
seerd worden, want Minister Bongaerts
wilde per se een Katholiek, die natuur
lijk veel minder geschikt was, benoe
men.
En ziet! Nauwelijks waren de lezers
van hun ergernis over zooveel partijdig
heid bekomen, of daar verscheen het
Koninklijk Besluit, waarbij de genoemde
hoofdambtenaar, die zoo snood gepas
seerd zou worden, benoemd werd tot
Secretaris-Generaal van het Departe
ment van Waterstaat!
'n Mensch moet toch maar pech heb
ben!
Maar is 't niet diep ergerlijk, dat nu
wij aan het hoofd van dit Departement
een zoo bekwaam en energiek ingenieur
hebben, wiens onkreukbare eerlijkheid
en gaafheid van karakter hem sinds ja-
ren aan beide zijden der Tweede Kamer
zulk een groot aanzien verschafte, zelfs
hij, réeds zoo kort na zijn optreden, door
de modder wordt gebaald?
En dan verbaast „Het Volk" zich er
nog over, dat er maar niet aanstonds ne
gen geschikte mannen bereid zijn, om
aan Mr. Limburg's verzoek, het hooge
Ministersambt te aanvaarden, gevolg te
geven!
jonge meisje kwam. „Lindis, Lindis, je bent
lang weggebleven,” zeide de oude vrouw, als
vreesde zy de slaapster te wekken, wier re
gelmatige. gezonde ademhalingen door do
stilte van de kamer weerklonken.
„Tante.” Lindis ging op den rand van het
bed zitten en leunde haar zwart kopje tegen
do sneeuwwitte wangen der blinde grijze da
me. „Stil, wees stil, schrik niet, papa heeft
me vandaag gezegd, dat ik de vrouw van
graaf Egon Hallwey moet worden, binnen
kort reeds, en
„Stephanies zoon? O, het zyn harde men-
echen, klaagde de oude vrouw. „Ga uiet tot
hen; Stephanie is myn vyandin, hare zoons
moeten het eveneens zyn. Werner, ik bid je,
laat het kind niet heengaan.''
De oude, door de jaren verzwakte vrouw
phantaseerde blijkbaar, bet verschrikte meis
je sloot met hare hans zacht de lippen der
opgewonden vrouw. I
„Laat my, Lindk^xte, de Kempers brengen
den Ijallwey’s géén geluk hel woekeraars
kind ha.”
De oude oppasseres was door dc luide
woorden wakker geworden, zij stond op en
reikte der zieke een sterkend geneesmiiUel.
Door moeheid overweldigd, verzooffl zjj
nog: „Ga niet heen, Lindis, je moet mü n >g
vertellen hoe het zoo geloopen is en Lindis,
je weet, dat Ik onschuldig ben, je zult over
myu eer waken. Vergeet niet, wat ik je ge-
zeed heb. de watertoren—’’
of ten slotte verwoesten; gebn
dige voorücRtigheid bij de v
t maat
schappelijke positie en de economische toe-
1 aan
uisaue vau vus, Katholieken, zelf, <lie
nog veel te weinig aantrekken van de
schuwen en zooveel mogelijk te
weg te wjjzen naar Kerk", Katholieke school
en Katholiek vereenigingaleven.
Hoewel eenige van deze oorzaken
reeds geheel of t
liggen, zjjn de meeste
ken in de stad zelf.
Er is echter nog een oorzaak, die uitslui
tend op het platteland ligt en waarop o.m.
Z. D. H. de Bisschop van Haarlem, Mgr. A.
J. Callier, met grooten nadruk beeft gewe
ien, toen hjj In zjjn rede, gehouden bij ge
legenheid van de jongste Nieuwjaarsrecep
tie op het bisschoppelijk paleis, o.m. zeide:’
„Inderdaad de achteruite-ang, die valt te
eonstateeren, moet worden toegeschreven
aan gebrek aan Roomsche organisatie. La
ten wjj dus deze organisatie van alle kanten
steunen, ook al zien wij zelf zoo direct het
nut er niet van in.Waneer eenmaal onze
buitenmenechen zjjn aangesloten aan de
Roomsche organisaties en deee komen bij
den tegenwoordigen trek naar de
steden, dan blijven zjj L
wanneer onze Roomsche pro|
menschen d$n vinden, i
houden.”
Hetgeen Mgr. Callier hier als zyn overtui
ging weergeeft n.l. dat ongeorganiseerde bul-
tenmenschen eerder verloren gaan In de
steden dan georganiseerden, wordt beves
tigd door een onderzoek, dat het Bestuur
gemeend heeft te moeten instellen. Aan
men, behoeft hier wel niet te worden gezegd.
Zjj is herhaaldeljjk oorzaak, dat er in stre
ken, waar de verhouding tussohen werkge
vers en arbeidersorganisatie zóó is, ófwel
geen arbeidersorganisatie tot stand komt óf>
wel deze organisatie een kwijnend en mach
teloos leven leidt De gevolgen van een der-
geljjken toestand zal men vroeg of laat bitter
te betreuren hebben, omdat wij dan onzen
plicht als Katholieken verzuimen en boven-'
dien de oorzaak zijn, dat vele arbeiders bui
ten hunne organisatie blijven en gemakkelyk
een prooi worden van socialisme en commu
nisme. X
Het Bestuur acht zich daarom verplicht
er by de organisaties van werkgevers en ar
beiders op aan te dringen hunne onderlinge
verhouding te regelen op de basis van ver
trouwen en Christelijke liefde. Meer in bet
bjjzonder vraagt het Bestuur aan allen, die
over eenigen invloed beschikken, om krach
tig te willen medewerken aan de oprichting
van een Katholieke arbeidersorganisatie op
die plaatsen, waar er nog geen bestaat en
om daar waar een dergelyke organisatie wel
bestaat, deze daadwerkelijk te erkennen, ge
regeld met haar overleg te plegen en samen
te werken, de toetreding van alle Katholieke
arbeiders aan te moedigen en te bevorderen
en de leden zooveel mogeljjk te doen deelen
in de economische voordeelen der boeren- en
tuindersorganisaties. Voor zoover bet de re
geling der arbeidsvoorwaarden betreft zal
het overleg het best tot uitdrukking fonwaï
in het afsluiten eeqer collectieve arbeids
overeenkomst, noodig voor een rustigen en
verzekerden gang van zaken in het bedrijf.
Een beroep op onze ijverige geestelijkheid,
die het nauwe verband tusschen zielzorg en
Katholiek organisatiewezen duidelijker nog
dan wij kent,’ zal voorzeker niet noodig zyn.
Hare medewerking tot het krachtig maken
der werkgevers- èn arbeidersorganisaties,
vooral in de kleistreken, is onmisbaar. Waar
deze medewerking ontbreekt, zal in den re-
---bloei
te brengen zjjn.
Waar de san
bovenstaande w
