„ONS BLAD”
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
-4
voor zamgers
H SCHOOMHOVEN en X*
Mr. P. v. 8.
(Wordt vervolgd.)
WONIBttlMBIGHTIKtt
LANOESTftAAT IOO ALKWlAArt
Vitylag M Feferftftrl tWt postgiro immi SOc Jaargang
kwzertsntisptijs
Van 1—5 regel» f 25; elke regel meer f 0.25; Reda^
per regel I 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod* b| vot
uitbetaling per plaatsing f 0.60
BUITENLAND.
Verspreide Berichten.
Korte berichten.
Abonnementsprijsx
Per cwanaai voor Alkmaar ï--~
/oor buiten Alkmaar I 2 85
Met Oeflluztreerd Zondagablad 0 60 I nooger.
ton fflle abonné’3 wordt op a* «rrag» gratis een poli» verstrekt welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, 1 4©O,—f 200,—, t IOO,—. f 60,—, f 35,—, f 16*.
BRIEVEN UIT FRANKRIJK.
REIMS, HET ELDORADA DER WONING
ZOEKENDEN.
FEUILLETON.
OM DE EER OER FAMILIE.
POSTGIRO 104863.
POSTGIRO IMM3.
t*
di
EEN GEDWONGEN HUWELIJK.
1
Onze kracht ia, dat onze Meubelen
na Jaren nog goed zijn.
Gistermorgen heeft de Senaat de art. 1 tot
4bis aangenomen.
ADMINISTRAT* No. 430
REDACTIE No. 333
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
verbitterd' en bestrafte het meer dan eern,
wyl hij niet wist, dat de kleine wortelen,
t
liefde tochten maar niet vonden, in de rots had door liefdesgedaohten en liefdesbeelden
het eigen hart moest groeien. Zoo werd 1 woei ook de adem van een onverzwakt leven
uit hare ziel. Ook haar omgang was aantrek
kelijk; wijl zij steeds alleen was geweest,
had zij ook alleen hare wereld o|»gebouwd en
het was «en nieuw, merkwaardig, slechts
echter de
en trekt op
De crisis, veroorzaakt door de .Suiting van
de douane door de internationale tiouaiie-
eommiasie, is thans geëindigd, als gevolg van
de teruggave van de door de stakers in be
slag genomen goederen en de aankondiging,
dat alle noodige formaliteiten moeten worden
vervuld.
Hedenmiddag zou de douane-administratie
wger vergunning geven tot het laden en
- lossen.
van weleer terug te geven en het aantal in
woners Ie vergrooten. Men sprak mij van een
Imoleunifabriek die 4 a 5000 arbeiders aan
het werk zal stellen en andere ondernemin
gen die worden voorbereid.
De financieele moeilijkheden ontleenen
echter niet alleen hieraan hun bezorgdheid.
De benepen toestand van dé Fransche schat
kist speelt ook een rol. Voor het jaar 1925
waren 25 miliioen door het Rijk toegezegd,
200.000 francs zijn slechts gestort en in de
laatste maanden is niets ontvangen.
Reims verkeert inderdaad in een betreu-
renswaardigen toestand ondanks de uiterljjko
teekenen van herleving en den aanblik die
het herstelde stadsbeeld bij oppervlakkige be
schouwing biedt.
Het is verwonderlijk dat niet uit alle oorden
de menschen sainenstroomen om zich hier te
vestigen. Uiterst gunstig gelegen ten opzich
te van Parijs, Belgie en Zwitserland, biedt het
bovendien als stad zelf menige bekoring.
Het leven is er niet bijzonder duur, de wonin
gen staan er te keus en te keur; de bevol
king is de vreemdelingen goed gezind en de
gezondheidstoestand laat niets te wenschen
over.
In do Fransche pers ie dan ook een cam
pagne geopend om zooveel mogelijk de aan
dacht op Reims als woonstad te vestigen.
Of het baten zal? De trek der Frans, hen
naar de groote steden, waaronder wy Reims
maar eens zullen rekenen, waar voor dit land
een stad met 10Ö.Ó00 inwoners al aanzien
lijk heet, beperkt zich voornamelijk tot Pa
rijs. Het lijkt wel of allen die het platteland
vaarwel zeggen, slechts een wensch koeste
ren, de ville lumaire te gaan bewonen.
En zoo groeit iederen dag de bevolking
van deze millioenenstad tot schade van de
dorpen die hoe langer Iroe meer arbeidskrach
ten gaan missen tenzij dezen door buitenlanl-
sche worden aangevuld.
Parijs is als een kaars waarop een ieder -
aanvliegt, zonder te denken aan het gevaat
zich te zullen schroeien. De woningnood
schrikt blijkbaar niet af, de moeite arbeid te
vinden evenmin.
Liever dan in Gods vrije natuur van een
behoorlijk bestaan verzekerd te zijn, zoekt
dé iuaiHH*.) jjke en ook de vroiiweljjke' )<Mg'l
do lichtstad op, om er vaak een zorgelijk en
lichamelijk en geestelijk een gevaarlijk {even
te leiden.
Dit laatste geldt zeker op het oogenbllk,
nu de franc bergafwaarts holt, de da^>'jjk-
sche levensbehoeften ontstellend in prijs -tij
gen en de loonen daarmede alles behalve
gelijken tred houden.
Hoeveel ellende, zelfs honger in deze da
gen te Parijs wordt geleden door duizenden
die in hoopvolle verwachtingen er heen zijn
gekomen, doch zonder zekere waarborgen, is
niet te zeggen.
Onze wekelijksche zittingen der Ver. voo’
Liefdadigheid, en hier komen nog slechts
Hollanders of met Fransehen gehuwde and-
genooten, spreken boekdeelen.
Mocht Reims dat bet zoo broodnoodig heeft
een deel der overtollige Parjjsche >*evo!ki*ig,
natuurlijk de beter gesitueerde, tot zich zien
getrokken. Over «maken valt echter niet te
twisten. Parijs heeft nog altijd den voorkeur.
Parijs, 24 Febr.
DE KLEINE ENTENTE.
Volgens betrouwbare berichten Ls het in
1923 tusschen Polen en Roemenië gesloten
bondgenootschapsverdrag enkele dagen ge
leden te Boekarest in opdracht der Pookscho
regeering voor den duur van drie jaar ver
lengd.
Deae
Een koude, donkere Januariavond .daalde
op P. neer. De sneeuwvlokjes dwarrelden in
een dol jagen op den grond, waarop een
bard bevroren ijskorst bij iedere schrede ake-
Hg kraakte. De storm huilde en gierde om de
hoeken der straten en verjoeg de voetgan-
gere, die trouwen» toch maar ia een klein
van
de woestenh' al grooter en grooter.
Toen nu het leeren kwam, en de uren van
den voormiddag bezet waren, zat zij daar en
staarde niet het eenig schoont?, dat zy bezat,
met do fraaie, sombere oogen, op do punt i haar toebehoorend rijk, waarin hare gedach-
von ver van haar af. Inrrrr-nrlo Iwinl nf 1 ten ZWelgdën.
Buiten de gravin Elisabeth had Lindis nie
mand gehad, wien zij een Wik in haar bin
nenste veroorloofde. In de laatste jaren tvas
aan haar gloeiende phantasie een nieuwe
tooverwereld geopend geworden voor de al
vaker en vaker terugkeerende vertellingen
van de oude dame, die met het toenemen der
jaren als ’t ware met geestdrift over liet ver
leden sprak, over de schitterende feesten, do
prachtige bals, de toovernachten van net
kasteel Hallwey, en daarbij was de innige
liefde voor den dooden echtgenoot het voort
durend middelpunt in de verwarde taal, die
de hooge leeftijd ingaf.
Sinds gravin Elisabeth het tijdelijke met
bet eeuwige had verwisseld en Lindis h».t
groote geheim van haar bruidschat bezat,
sierde hare phantasie de vervlogen beelden
met nieuwe en dichtte nog veel schoons bjj
het gehóórde. Hare rib! greep steeds om zieh’
heen, haar geest zag het kasteel, den graaf
Egon, de trotsche gravin-Moeder, zü zag
verlenging wordt in Roemecnsche
regeeringekringen als een groot succes van
den Roemensenen minister van Buitenland-
selie Zaken, Duca, beschouwd.
Door deze verlenging heeft Roemenie
naar de meening in Roemeensche regeerings-
k ringen de leiding van alle op Rusland be
treffende kwesties der Kleine Entente ov >r-
genomenk waardoor het zwaartepunt van
Praag naar Boekarest is overgebracht.
Met nauw in kringen die in relatie met
Duca staan is men ervan verzekerd, dat tus-
schen Joegoslavië en Roemenië in alle aan-
EEN BLOEDBAD TE DAMASCUS?
De Syrische delegatie, die voor het voeren
van onderhandelingen te Rome vertoeft,
heeft een bericht uit Cairo ontvangen
blijkens hetwelk in Damascus een
groot bloed blad ie aangericht. Armeensche
soldaten zouden de wijk Nidan binneuge-
drongen en 600 Mohammedanen vermoord
hebben. Voorts zouden 150 huizen verbrand
en geplunderd zijn.
Volgens Christelijke notabelen zouden do
groene heuvels verrijzen, bronnen vloeien,
wijngaardranken fluisteren, kortom, een
nieuwe wereld ontsloot zich aan haar door
blijde verwachting en een door hoop door-
gloeid binnenste.
Wat ook graaf Hallwey be.wogen mocht
hebben om aanzoek te doen om hare liaiJ,
welke onedele motieven zij veronderstelde,
wijl hij haar naar het altaar wilde voeren,
zonder haar gezien te hebben, zoo «prak toch
een onverklaarbaar iets in haar hart ten zij
nen gunste. Een niet te noemen gevoel trok
met een heimelijke vreugde naar de plolf,
waar gravin Elizabeth de schoonste dagen
haam levens gesmaakt, waar zij bemind en
geleden had, de plek, welke haar laatste
woord had gegolden. Een zeker smachtend
verlangen) ja, een liefde zonder naam, waar
omtrent zij het met zich zelve niet eens was,
maakte zich van haar meester en deed haar
sneller ademhalen bij de gedachte, eenmaal
tante’» naam aan te nemen, waaraan deze
zulke zware offers bad gebracht.
DE ENGELSCHE MACHINE INDUSTRIE.
Een conferentie tueschen werkgever» en
arbeiders in de machine-iudustrie, die te Lon
den heeft plaats gehad, is opnieuw zon Ier
resultaat beëindigd, zoodat een kritieke *oe-
stand is ontstaan.
Do vakbond weigert zijn eisch tot loons-
verhooging van 20 shilling per week in te
trekken. Vertegenwoordigers der werkge
vers hebben een berpep gedaan op den vak
bond, om dit besluit nader in overweging te
nemen, daar anders de industrie niet in staat
is, zich te herstellen. Voorts werd nam-n»
de werkgevers verklaard, dat, indien men in
eenig district een verbooging zou willen af
dwingen, zoader dat de uiterste mogeljjkh ld
is gedaan, een conflict te vermijden, de werk
gevers hun toevlucht zullen nemen tot een
algemcene uitsluiting.
DE BURGEROORLOG IN CHINA.
Vluchtelingen uit het Zuiden komen in
grooten getale naar Tientsin, om den opnk-
kenden troepen uit den weg te gaan en <le
daaraan verbomien gevaren te ontloop* n.
Gemeld wordt, dat wp twintig mjjlen van
Tientsin gistermorgen troepen waren aan
gekomen en verwacht wordt, dat deze elk*
oog en blik de stad kunnen bereiken. Tot nu
toe hebben geen ernstige gevechten pliats
gehad.
x UK Sjanghaikwan worden geen verdete
krijgsverrichtingen gemeld.
Het leger uit Sjantoeng heeft
Oosteljjke grens overschreden
naar de hooblstad der povincie.
De militaire gebeurtenissen schjjnen te wij
zen op de mogelijkheid van een spoedige ver
andering van de regeering in Peking, wtar-
bjj men verwacht, «lat aan de pro-bolsjewis-
tische elementen een gevoelige slag zal wor
den toegebracht.
Missionarissen, die uit het door Woe-Pci-
Foe belegerde Sinyang, een stad van 300.1XM)
inwoners, zijn gevlucht, geven een beschrij
ving van de gruwelijke ellende waarvan de
inwoners hebben te lij«len. De garnizoete-
troepen plunderen, rooven en zien zelfs niet
tegen moorden op. De bandeloosheid over
treft alles wat de binnenlaudache oorlogen tot
nu toe hebben gebracht.
De op Tientsin aanrukkende troepen «taan
onder bevel van den toechoen van Twjili, Li-
Tsjing-Iin, die na zijn verdrijving uit Tient
sin op Sjangtoeng terugtrok. Li is een aan
hangers van Tsjang-Tso-lin.
van het ver van haar af- liggende boek of
van de lamlkaart, en wanneer de vader, rij
het ook maar zelden, een schielijke vraag
tot haar richtte, verschrikte zy en wist 'reen
antwoord te geven. Maar op lange avonden,
of wanneer de vader in zjjn werkkamer zat
en tiaar niet miste, lag zy op den grond tu.«-
sschen dooreengeworpen boeken of platen
en verscheurde kaarten, die zy niet meer noc-
dig had.
Van de boeken haars vaders had zjj, daar
de sleutel steeds op de boekenkast zat, meer
dan de helft gelezen, zonder dat bij het ver
moedde. Daaronder waren de meesten zul-
ken, die zjj niet kon begrijpen. Sinds Liiulis
had leeren denken, had de veredelende geest
der gravin op haar gewerkt; wat in de op
voeding verzuimd was, had deze trachten
aan te vullen, en bet was een vriendeljjke,
hartverkwikkende omgang tusechen die beb
den geweest. Uit het diep gevoelende hart
van het jonge meisjekwam een warm be
staan voort, eerst niette en onbeduidend.
aantal vertegenwoordigd waren.
Met den kraag van zjjn mantel hoog opge-
slagen schreed graaf Egon in het voorge-
deelto eener kleine parochiekerk in de voor
stad op en neer. Reeds een ;xx» liep hy al
dus met groote schreden, toen er plotseling
in de duisternis een tweede, eenzame ge
stalte opdook en naar de kerk toekwam.
Het traliehek viel in het slot, de onbeken
de schudde zich de sneeuw van de voeten,
deed zjjn parapluie toe en wilde juist het
ruim der kerk binnentreden, uit 't welke
door de half aanstaande deur een rw?k
kaarslicht schitterde.
„Gutheim.”
„Neem me niet kwalijk, ik had u niet ge-
zien, kapitein." Uo aangeroepene sprak le
vendig en schudde krachtig de hand van uen
graaf.
„Myn moeder heeft u tot de reis overvo-
haald, is ’t niet?’’
gelegenheden, die Rusland en Hongarjjj be
treffen, algeheele overeenstemming en soli
dariteit bestaan, waartegenover Roemenië
de speciale belangen, die Joegoslavië op den
Balkan heeft, zonder voorbehoud erkent.
DE BOSCHBRANDEN IN AUSTRALIA.
Nad« r meldt men, dat de 150 menschen die in
het postkantoor van het dorpje Kinglake een
toevlucht gezocht hadiien tegen de vlamme i
die hen opnieuw uit hun woningen hadden
verdreven zyn gered. Zjj hebben 6 uur in bet
postkantoor doorgebracht, voordat er vol
doende hulp aanwezig was en velen van dc<
geredden waren tengevolge van den schrik
en de overspau'uii^ half zinneloos.
HET RUSSISCHE PLATTELAND NOG
NIET HEELEMAAL RIJP.
Onvermoeid streven de autoriteiten in Sov-
jet-Rusland er naar om de groote massa,
vooral <>p het platteland, van de oude padeu
der religie af te voeren en hen tot gods
dienstloosheid te brengen.
Het gaat den propagandisten voor vrijden
kerij met hun arbeid op bet platteland even
wel niet altjjd naar den vleeze. Vele platte
landers doen maar niet goedschiks afstand
van hun geloof. Pete^Yacnlef. uit Lobanie in
het gouvernement Pskow heeft het onder
vonden. Hjj was naar Moskou gereisd, had
daar communistische cursussen bezocht en
keerde, met vurige liefde voor de nieuwe leer
bezield, naar zjjn dorpje terug, ten einde het
g leerde «laar aan zjjn dorpagenooten door
te geven.
Hjj noodigde zjjn mededorpsbewoners in de
dorpsschool, ten einde zijn eerste propa-
gandas]>eech te houden. Op den bewuaten -
avond waren bijna alle dorpelingen versche
nen, om hem te hooreu. De boeren hzisterd-m
met groeiende veontwaardiging naar de vrjj-
denkers-ieer. Eindelijk werd het bun al te
bont. Zjj grepen hun stoelen en sloegen daar
mede den spreker dood.
Maar niet alleen wegens atheïstische pro
paganda kan men doodgeslagen worden. Een
tweetal drankbestrijders in Karpowa bjj
Ubisk verging het niet beter. Toen zjj op een
kletsnatte bruiloft propaganda maakten voor
«ie drooglegging van Rusland, werden zjj
door de bruiloftsgasten eenvoudig opgehan
gen. Twee der da«iers zjjn ter dood veroor-
deeeld en zes anderen tot zware gevangenis
straffen.
Een andere categorie van ijverige-commu
nisten, die het in Rusland zwaar fe verant
woorden hebben, wordt gevormd door de z.g.
„arbeiderscorrespondenten". In 1925 werden
er 25 vermoord, 34 zwaar gewond, tcrwjjl op
15 hunner gesenoten werd, evenwel zonder
ernstige gevolgen.
Bij de gemeenteraadsverkiezingen in
Bulga^jje zjjn 423.000 stemmen op de regve-
ringslysten uitgebracht en 217.000 rtemmen
op de gezamenljjke lijsten der oppositiepar
tijen. 80 procent der zetels zyn aan regee-
.wigscandidaten gekomen.
De politie de Zagreb heeft zekeren oan-
kier Scaids, van Korfoe, gearresteerd, die be
schuldigd wordt van verduistering ten be
drage van 32 millioen drachmen.
Een groep jongelieden, voornam «dijk
studenten van Giesenhehn hebben in den
loop van den nacht verscheidene huizen te
Malnz geplunderd, van welker bewoners be
kend was, dat zy separatistische gevoelens
hadden gekoesterd. De politie, die nogal laat
tusschenbeide kwam heeft geen enkele ar
restatie verricht.
DE ITALIAANSCHE WETGEVING OVER
KERKELIJKE ZAKEN.
De brief, door Z.H. den Paus aan zjjn
staatssecretaris, kardinaal Gasparri gericht,
naar aanleiding van het wetsontwerp voor
kerkelijke wetgeving is door alle Italiaanscho
bladen terstond •vergenomen.
Door heen der bladen echter, uitgezonderd
de „Secolo", zelfs niet door het fel anti-Ka-
trolieke „Gioruale d'Itaiia” wordt een com
mentaar erop geleverd. Alleen het officieuse
fascistenblad „II popolo d' Italia" maakt na
het afdrukken van het schrijven de volgende
kantteekening:
„De brief an den Paus aan den kardinaal-
staatssecretaris stelt do volgende pnnten
vast:
1De geestetjjkc deskundigen, die deel
namen aan het werk der regeeringscommissie
voor de hervorming der kerkeljjke wetgeving,
hadden van de kerkelijke overhetlen verlof,
maar ontvingen gee» opdracht van den H.
Stoel. r-
2. Ongeacht het oordeel over de verdien
sten van «ie hervorming zelf, gelijk over de
andere bepalingen, waarover bjj andere gc-
leganbeHkde Paus zich.kon verheugen, houdt-
de H. Stoel vaat ain het historisch beginsel,
dat hjj aan de burgerijjke macht geen recht
toekent om wetten te maken over kerkeljjko
onderwerpen, tenzjj in overeenstemming met
den H. Stoel, namelijk bjj wjjze van wat men
noemt concordat^- regiem.
3. Dat een concordatair regiem tuss<'ben
den H. Stoel en het Italiaansche rijk niet kan
worden gemaakt, zoolang met het vraagstuk
van de rechtspositie van den H. Stoel te
Aome is opgelost”.
Het commentaar, «lat de „Secolo” op het
schrjjven levert is zeer welwillend.
Het blad constateert, dat de toon van het
schrjjven heelemaal niet vjjandig is; dat de
Paus erkent het goede, dat in het besprokene
wetsontwerp en in andere regeeringsverorde-
ningen van den laatsten tjjd opgesloten is.
Men was, zegt het blad, algemeen van wee
ning, dat geen regeering van Italië ooit zoo
veel gedurfd heeft op het gebied der Katho-
lieke belangen, als thans de nationaal-fascis-
tisehe. Deze meening is door bet pauselyk do
cument niet teniet gedaan.
DE FRANSCHE FINANCIËN.
De groep der republikeineche Unie in den
Senaat heeft eenstemmig besloten, de finan-
«rieele hulpbronnen, welke door de regeering
worden gevraagd, toe te staan.
De sooialietische groep heeft op voorstel
van Blum besloten, aan de Kamer voor te
leggen en te verdedigen een eocialfetiecli te
genontwerp, zoodra de financieele ontwier
pen van den Senaat teruggekomen zijn.
Dit tegenontwerp zal anet name bevatten
bezuinigingen van een milliard op de uitgaven
voor de Nat. Verdediging. Voorts den staat
erfrecht verleenen, een buitengewone hef
fing van het kapitaal voorstellen benevens
andere ingrjjpende maatregelen.
doch daarop zich al rjjker en rjjker ontwik
kelend, hare ziel was sterk en kuiech. Wijl
toen zjj eens den warmen b«>dem der vader zjj haar hart niet voor den tijd ontzenuwd
Fransche autoriteiten in zooverre hebben in
gegrepen, dat zjj 20 Armeeneche soldaten
hebben ontslagen.
De Syrische delegatie heeft onmid«Ietlyk
het zenden van een Commissie van Onder
zoek gelast.
(Wjj plaatse» dit bericht ogder het groot
ste voorbehoud. Red.)
Een Fransche stud die als het ware om in
woners bedelt en teven» een keur van wo
ningen ter beschikking beeft is een zeldzaam
heid.
En toch bestaat die uitzondering waardoor
de algëmeene regel van bjjna pjjnlijkeu wo
ningnood wordt bevestigd.
Terwjjl in Parjjs met den besten wil van
dc wéreld en een yoeil gcvulden buidel een
appan«aneirt niet is te vinden, zit Reims <:p
twee uren afstand gelogen, met een duizend-
tal opverhuurde woningen verlegen.
Een luilekkerlaiul voor dakloozen. En men
begrijpt niet dat zij die vrij zjjn in de keuzo
van een woonplaats, dit Eldorada iu een tjjd
van wouingcrisis, onachtzaam voorbjj gaan.
Hier geen concierge die oppermachtig de
lakens uitdeelt maar uiterst vriendeljjk de
nieuwe sleutels aan een eventueelcn bewoner
overhandigt.
De overname van waardclooze meubelen
.egen hoogen prjjs is onbekend. Een bezoek
aan dezo herbouwde stad, waar de oorlog
zoo gruweljjk heeft huis gehouden heeft ons
hiervan de verzekering gegeven.
Reims is in den waren ziu des woordz uit
zyn asch herrezen. Vol bewondering hebben
wjj dc Bisschopsstad doorkruist en zijn wij
getroffen door de werkkracht en de energie
die zich sedert het einde van den oorlog hier
hehben ontplooid. Het allereerst richtte zidi
onze blik naar de kathedraal, dat wonder van
Middtdeeuwsche schoonheid, waarvan het oor
logsvuur de steenen heeft geblakerd, de rui
ten heeft vernield en een groot deel aan ver
woesting heeft prijs gegeven.
Nog ajtjjil troont dit kerkgebouw als «en
verminkte te midden der bebouwde stad, do
Herinnering al te zeer levendig houdend ran
jaren van leed en ontzetting.
Maar toch hoe merkbaar is reeds de herrtej-
lingsarbeid die onvermoeid wordt voortgj-
zet. De grjjze Aartsbisschop gesteund door
zjjn kundigen architect en de 10 millioen
door Rockefeller geschonken, koestert de
hoop Hiel Fascben voor het eerst na Jeu oor
log in dit GodMmis de H. Mis óp te drag*»,
tl zullen vermoede!jjk nog lange jaren noo-
dig zjjn om bet geheel zjjn ouden aanzien
weer te geven.
De stad zelf doet weinig meer denken aan
ie puinhopen die wjj er eens hebben aan
schouwd. Zjj heeft een nieuw kleed aange
trokkén dat aantrekkelijk is door uiter.yse
voornaamheid en getuigt van goeden «maak,
maar dat belaas te wjjd is voor bet licha'im
lat er mede is omhuld. Eenzaam en verlat* n
zijn de straten, onbewoond de huizen die m
-rooten getale wachten op bewoners. R •ime
.elde voor den oorlog 120.000 inwoners. Na
den wapenstilstand was de bevolking onge
veer even groot, maar de aard was veran
derd. Een 40.000 arbeiders, belast met den
herbouw waren in de plaats getreden van
ie vaste bevolking van industrieelcn en
kooplieden, die de stad noodgedwongen n
rug hadden toegekeerd en eens elders geves
tigd er niet zjjn teruggekomen.
Thans hebben die arbeider» het werk
tendeels gereed, Reims verlaten, en nauw--
Ijjks 80.000 zielen bljjven over. De berck«*-
ningen hebben gefaald. Dc 4 groote magazij
nen die op het hoofdplein bun gevels verhef
fen wachten vérgeefs op de noodige bazoë-
••ers. De middenstand doorleeft moeilijke tij
den en de huiseigenaren zien hun bordjes
met „woning te huur” al te lang aan wind
en weer blootgeef ld.
De oorzaak is verklaarbaar. Reims leiddo
noofdzakeljjk van de «diampagne en de wol-
mdustrie. De eerste is nog altjjd bloeiend,
maar de laatste is door den oorlog ten on 'er-
gang gebracht.
Nieuwe bronnen van inkomsten zullen noo-
dg zjjn om deze stad het hoofd hoven water
te doen houden. Nieuwe industrie dient ge
zocht om het ontvolkte Reims den welstanl
28.
Wanyécr vreemde menschen in de woning
van den advocaat kwamen, misprezen zjj act
wicht niet, maar zjj zwaaiden het ook even
min lof toe. Zoo word zij al grooter en groo
ter. De vatler kwam vaak door de kamer, om
naar haar te kijken, en wanneer de.jouge
moeder menigmaal ale uit wanhopige innig
heid de kleine aan het hart drukte, vestigde
zich het zwarte oog van het kind ale vra-
gen«l op den vader, ale gev«>elde het ook de
krenking. Wegens toenemende ziekelijkheid
kon de moeder zich weinig meer met het
kind bemoeien, «fit bleef daarom dan ook
urenlang aan zich zei ven overgelaten en
richtte de groote donkere kijkers op het ver
guldsel van het bedje of op de krullen van
het behangsel. Daar de ledematen sterker
geworden waren en hare woning niet meer
uit het nauwe bedje bestond, zat zjj in een
hoek, speelde met «teentjes en maakte ge
luiden, die zij van niemand gehoord had.
Later, toen de moeder gestorven was en
Werner Kemper in een aanvechting van te
late liefde en barmhartigheid het kleine we
zen in de armen sloot, betoonde bet hier hoe-
genaemd geen bljjdschap over, maar huilde
en trachtte zich los te maken uit de baar
cm vattende armen. De vader werd «laardoor
