VOOR DE HUISKAMER
ZESDE JAARGANG 1926
NUMMER 24
ELCK WAT WILS i
M
ooooooooo o ooooooooo oooooooooo<hh>-o<h>o| C>
DE BRUIDSDIAMANTEN ROMAN
i „Zeg eens, gebruikt die van jou een
1
ii'Htitiiittitiiiiiiiiiiiiiimitiiiiii
zelden gelegenheid den hamster in zijn
litniHtiimniiiimiiiiiiHiiiiiiHiiiitiiiiitHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiitiw
u
vensters,
mende dorpen.
„Tante was een oude dame,'
ver- 545.000 gulden ontving.
er
meter van de eerste., loopt loodrecht
niet. Lady Brackenbury 1 wij zouden
aan
een
voelen bij een Wij waren ver weg,'
op en
zijn roof beginnen.
De grootste som, die hij op een avond
met de voorpooten een paar korenaren
waren
met tol veranderd.
begrepen, wat die snelle val van den
leeuwerik beduidde. De grootc i
Een Amerikaan op bezoek in Dublin,
ikkende staal-
ew-York er he-
HOOFDSTUK LXII.
Het geluid, dat dezen uitroep aan de
lava
IJszee-Gletscher
ONBEWUSTE ZELFCRITIEK.
Negerin, dienstbode bij rijke dame,
staat voor 't eerst voor een spiegel en
"p maar
moois in
0
^>00000000000000000000000000000000000 0
„Maar gij moet groot gevaar hebben ge
loopen,” zeide Winifrieda, zich naar
de Gravin Caste Irosso wendend.
„Gevaar 1 in het geheel niet, Lady
Brackenbury, behalve van verstikking.
Het Observatorium gelegen op een uit
stek van den berg ha 1 ge zijt niet op
den Vesuvius geweest Nu dan, verbeeld
u op den Montanvert te staan, en op
den Grooten IJszee-Gletscher neer te
er een oo-
waren, was
met haar getrouwd ben."
TUSSCHEN ECHTGENOOTEN.
Echtgenoot„Die nieuwe compagnon
van mi; js nooit tevreden. Hij wil alles
hebben wat hij ziet."
Echtgenoote „Zou je hemniet eene
voorstellen aan onze dochter V’
niet overeenkomstig
t en
zegt bemoedigend tegen den getroffene:
„Trek er je maar niets van aan, ik ver-
i voor ongeldig."
OMSCHRIJVING.
Meester „Wat is een skelet
Leerling „Een skelet is een mensch
dit ontzagwekkend schouwspel zouden den onder den maaltijd weg. Zelfs zij,
den, vermindert de machinist de snelle van tijd tot tijd mes en vork neder, en zoeken af.'
weer verschijnen. En ja, daar zien wij Het liefst zag Dickens de shillingplaat-
andermaal hoe hij behoedzaam uit zijn sen bezetvoor wie daar zaten, beweerde
dezelfde richting gekeerd.
Toen evenals nu, was de Villa di Rorna Ge kent mijn
en Februari aan.
noodig, om den hamster naar buiten te Amerikaanschen landbouwer.
Later liet hij een groot aantal exempla-
i van de „Old Curiosity Shop” in ieder,
uithouden, wil hij naar buiten, Brailleschrift drukken, om dit boek aan
te
zijn doen en laten gadeslaan. Hij is
verbazend schuw en i
gevaar. Het lange
waterval van glinsterend ijs ziet ge op
een steeds voortgolvenden stroom van
„Ik heb al jaren lang van verlangen ge- roodgloeiende lava neer 1 Kent gij
grooten IJszee-Gletscher niet,
DE VRAAG KWAM TE VROEG.
De eene man vroeg eens aan de andere t
„Nou, hoe is het afgeloopen met de
brand
„Stil ’n beetje voor de menschen, het is
vaart der machine, en zonder juist stil liepen naar het venster, om te zien of er
ts staan, stoomt zij bijna kruipend door eenige verandering
4 a ..aIIa. TT'. w
Lancelot en Winifrieda zich regelrecht
daarheen. Zij vonden deze goedbestuur- Brackenbury kennis te maken,
de inrichting in een toestand van buiten-
gewone verwarring de plaats vol huur- die grappige haast
-en - -
zingen hield, 96.000 gulden ontving.
Zijn zuivere winst van de Amerikaan-
welk een schade sche reis bedroeg 240.900 gulden, terwijl
voor de 428 lezingen, die hij op ver- mijn schulden betaal en ik
met 720 gulden vermeerderd per avond
dus met 30000 gulden in ’t geheel.
Dickens was de eerste beroemde man diens_tmeis’e, K?.1,
uit Engeland, die een reis naar Amerika
ondernam, hetgeen sedert dien tijd wordt
beschouwd als een hooMvereischte voor
iederen schrijver en acteur in Engeland.
In 1857 ontving hij tengevolge van het
succes, dat hij met zijn lezingen te Londen
en Manchester behaald had, een schitte
rend aanbod van een Amerikaan, maar
hij sloeg dit af. In 1867 gaf Dickens ge
hoor aan het dringend verzoek zijner
bewonderaars en stak nogmaals den At-
lantischen Oceaan over.
De reis ging naar Boston, Washington,
Vesuvius binnenstoomt, hoor gekregen had, tot den meest buiten-
Ate.lino A- XYTaaA -22'-1- A
en niet zonder veel oponthoud begaven toen hij zeide opgetogen te zijn o.... o
schijnen ze geheel gevuld, en de buit
wordt naar het hol gebracht. Dat herhaalt
Hl zich zoo heel wat keeren op een dag.
JS Als straks de boer naar zijn graan komt
zien, dan 231 tot z*’n sP*’t bemerken,
sommjge plaatsen iemand hem
nAMS'rm voor geweest met oogsten. En hij zal
UK, izk. wel vrien<ieiijk gestemd zijn als
In ons vaderland heeft men hoogst hij hoort, dat wij hebben toegekeken
zelden gelegenheid den hamster in zijn en den kleinen roover niet verjoegen
„natuurstaat” gade te slaan. Dat is maar toen hij daar heel kalm zijn slag sloeg,
goed ook, want hij kan veel schade aan- Maar wij weten waar hij zijn schuilplaats
richten aan de te velde staande gewassen, heeft, en wij beloven de wacht te houden,
zijn herkomst is niet vast te stellen, opdat de roover niet ontsnapt voordat
Vermoedelijk is hij afkomstig uit de de boer terug is om hem te vangen,
steppen ten Noorden van het Baikalmeer Weldra komt de boer terug, zelf draagt
gelokt door de vruchtbare akkers is hij een paar emmers water en de beide New-York, Chicago en andere min of
hij vandaar naar Rusland, den Kaukasus, knechts en meiden ook, gevolgd door
naar Duitschland, Oostenrij k-Honganje zijn grooten hond, die den hamster zal Staten en hij had zoo mogelijk nog meer
westwaarts doorgedrongen, opvangen.
Wat gaat er nu gebeuren In de beide
nen’ naarmate de gesmolten massa ver-
over de eer, mé.... met Lady der kwam, vervolgens de stad bereikte, beneden gespleten
de meeste verschrikkingen van den oor-
in de eenvoudige tegenwoordig- derd aanstaren, liet het glaasje uit zijn oog vandaan komen," zeide hij, een wanho- ste gedeelte den veldtocht in Texas mee
genieten en te doen genieten. „Verwon-
J___~ __t met
den gedacht hebben, een niet schoone vrouw zulk een vreeselijk onheil in verband
zou haar leelijkheid te verwijten, als zij haar stond, „verwonderlijk gelukkig” zijn kon 1
op de loer liggen,
wiens gejubel in
nog te goed
s moet we-
„Ja, al jaren lang, sedert ik uw buur- ten, dat ik een eigen theorie over zijn
het Regentesselaan naar de binnenstad te „Ga jij voor, dan scheurt de mist mis
komen. schien.een beetje, want je bent nogal
Bij dc eerste halte kwam een aardig dik."
nufje, van ongeveer achttien jaar, de tram
binnentrippelen, 'n Coquet hoedje met OP EEN BOKSWEDSTRIJD,
veertje bovenop, hooggehakte schoentjes. De boksers bebeukten elkaar „voor-
Daar tusschen *n keurig gekleed da- treffelijk". Eén ontvangt op een gegeven
---1--ipstopper, dat zijn neus-
en hem 4 tanden uit den
de laatste bocht is omgegaan en terwijl rend, slaagde er
pels en den
vertoont
het beste der weinige Napelsche loge- me kent.”
menten, die een uitzicht hebben op den Mr. Fink maakte een
Vesuvius. Daarom langzaam rijdende en het was beter te zien dan te hooren redden de wijngaarden, die verdwe- stond op
„kan jouw kind al praten V vraagt
„Nee, nog niet veel,” antwoordt Meyer.
xJ- a L..9»»
ja, die praat als iedereen. Jouw baby
amA aaLaW <o Viwt
jNee, hïj is er nog niet mee begonnen,"
7,Nóg niet roept Jansen minachtend
_7t. „En hij is ouder dan de mijne en
die loopt al als een kievit."
Meyer is ten einde raad en kijkt pein
zend het raampje uit. Maar plotseling
Even later, onder ’t weer voortrijden, vraagt hij
1 ze wonder wat geleerdheid te veiligheidsscheermes of een gewoon?"
verbergen heeft, maar ze dient bij me
vrouw Perling, waar ze net inbelde.
DAgmeisje is ze. Heel gewoon! Nog
niet eens meid-voor-dag-en-nacht.
Nou, ik ken d’r goed, hoor 1”
Ik schudde enkel maar 't hoofd.
(Nieuw Ned*rL) de andere week pas 1” antwoordde deze.
beneden glijden, om zijn achter- volging en van den dood van haar echt- WAAR GAAT HET HEEN T
’t Is gebeurd in een Haagsche tram.
Ik zat 's morgens, om ongeveer acht EEN VROUW MET DOORZICHT.
Zij (op een bergtocht tot haar man
schien.een beetje, want je bent nogal
en gestreken, met strooke
en verder westwaarts doorgedrongen, opvangen. succes dan de vorige maal.
Wellicht is zijn spreekwoordelijke ver- Wat gaat er nu gebeuren In de beide De ontvangst bedroeg bijna 552.000
zamelwoede een instinkt, dat hij geërfd uitgangen van het hol worden de emmers gulden, de onkosten waren slechts 7200
heeft van zijn Aziatische voorouders, die één voor één leeggegoten, de hond is gulden’
in de onherbergzame, weinig vruchtbare een en al oplettendheid en snuffelt nu De lezingen waren zes en zeventig in dat
steppen een zwaarder strijd om het eens bij de eene dan weer bij ee andere getal en
r bestaan moesten voeren dan hun na- gang. Wij zien in de grootste wat be- gen tot£200 gulden.
koüélingen. De hamster behoort tot wegen, en waarschuwen fluks den boer, Die reis is zeker zeer gehaast gegaan,
het „gilde der mijnwerkers" onder de maar ook de hond heeft dén hamster al want hij besteedde er slechts de maanden
dieren waartoe men ook den das, den bemerkt. Deze speurt het gevaar, dat December, Januari
s, mol en veldmuis rekent. De natuur hem wacht, en trekt zich haastig terug. In Boston was Dickens op het zeer
heeft hem voor zijn graafwerk goed De hond is te groot om hem in de nauwe gelukkige denkbeeld gekomen, in zijn Van wien bekend is, dat ni), wanneer
gang te volgen er is nog meer-water voordrachten hulde te brengen aan den men hem een dubbeltje en een2% cent-
te staan, stoomt ztj bijna kruipend door eenige verandering was.
de vallei. Hier achtten Lancelot en
HOOFDSTUK LXI. die grootc behoefte hadden aan
De zon was ondergegaan, en het was en rust zich gelukkig, toen zij een ver-
bijna duister, toen de trein het station schrikt kijkende bediende er toe L__
Napels binnenreed, want hier, aan de bewegen, hun wat koude soep en een
3ia- 1. u _La._j. r
tuur lijke orde van licht en duisternis.
Ook was hier het geweld van de uitbar
sting de afstand tusschen Napels en
hamster vlucht voor een naderend gevaar, vrouwtje misschien nog hebben kunnen
Hij laat zich door die gang pardoes vluchten Het heeft echter van de ver-
naar L
volgers te ontkomen. genoot niets bemerkt, want onder de
Als wij ons muisstil houden op zoo’n hamsters leven man en vrouw bijna
mooien zomeravond, en wat geduld steeds gescheiden. Waren zij slechts uur, in een wagen van l’jn om van de
hebben, dan kunnen wij hem wellicht onverschillig tegen elkaar, dan was 1
voorschijn zien komen, en hem in al erg genoeg, maar de man staat zijn
’i vrouw naar het leven, belust op den
ruikt als hét ware door haar vergaarden voedselvoorraad,
„i stilzitten tusschen het al heeft hij zelf ook nog zooveel ver-
graan, want dit is zijn meest geliefkoosde zameld 1 Arme vrouw Maar ook zij
Mijn man wilde mij niet naar u toe laten aan een Zwitserschen gletscher én die
gaan Hij zeide, dat het met de Engelsche van zijn vuurcirkel aan een uitbarsting
de groote wet in strijd was en met levenslang^ ver- van den Vesuvius. Hij kan wel door
half zeven begon- banning gestraft werd. Maar ik heb door Zwitserland of Savoye zijn gegaan, toen
steeds voort. Nooit Mrs. Pennefeather veel van u gehoord hij zich naar Parijs begaf, moet ge denken
o._i aan zulk een maal- en ook van Langtrey Grange. Zij zegt, en wat den Vesuvius betreft, daar had een
den berg, een drie- of vierhonderd voet tijd deelgenomen. Om elkander over de dat dit het mooiste eikenhouten huis is uitbarsting plaats in 1305 volgens
i-a. „i.i— i--te verjtaaD) moesten zij zóó uit de drie graafschappen. Wij hebben Murray, en in 1306 zou Dante een en
luid spreken als wilde men een straat over- in Amerika ook eikenhouten huizen en veertig jaar geweest zijn. Herinnert ge 1'
*■- De vensters, schudden; werkelijk oude gebouwen ook, zoo oud de'beschrijving van de stad Dis met zijn
zilverwerk rammelde de vloeren bijna als de tijden der heilige pelgrims roodgloeiende torens en wallen, en achter
oi namen aan tafel plaats, maar ons oudste natuurlijk zou een ding deze het meer van brandend pek? Ge
even stoffig en vuil van de reis als zij wa- van gisteren zijn, vergeleken met Lang- behoeft het venster slechts uit te zien,
en daar hebt ge het geheele tooneel vóór
u Wat zou ik u vanmiddag graag bij ons
t en t._
en benevens een paar leeren pantoffels,
huis zien dragen.
>p de bank, keek, oi) ae
klok, die we passeerden.
smal zijden lint klaar dezen slag toch
haar geloof wa- lige, vlugge schepseltje met haar radde
de mensch
platte neus, de vorm van den bek, de ze door de moeder eenvoudig buiten de
aan weerskanten staande haren doen deur gezetze moeten nu zelf maar zien,
onwillekeurig aaq een kattensnuit denken, hoe zich er verder door te slaan. Nadert
schichtig gaan dedigen zij laat ze kalm aan hun lot link'
Een valsche, over, alleen bedacht op eigen lijfsbehoud.
ONDER SNOEVERS.
Dickens's lezingen waren even nuttig en ^«dienstig pakte hij de tasch op, om Twee trotsche vaders hebben het in den
A-W—
De hamster heeft eerder dan wij drongen om hem te hooren. Was de goede 0^.^^ t «t Slot Jansen.
Voor dertig lezingen in Londen en om- week, de klep van de collegetasch sloeg - -
vogel voor wien de lieve zanger vluchtte Chappell achttien duizend gulden betaald, leeren wanden te voorschijn: één schoon
J 1 WT .*11 AM ztM Vzsa am hrvrit mit wprVsrVinrt.
maar weer even geduld, dan zal hij wel vergoed werden,
weer verschijnen. En ja, daar zien wij IZ_.
afmeting zijndat zijn de voorraad- sleept. Men begrijpt
een andere gang dan de bovengenoemde kan aanrichten en
verbindt de woonkamer met de buiten- bouwer, onder wiens akker
wereld. Die ligt gewoonlijk ruim twee scheidene huizen. Den meesten bijval vonden bij het pu-
Het is opvallend, dat wij alleen een bliek de voornaamste zijner kerstvertel-
naar beneden, en wordt gebruikt als de mannelijk exemplaar vonden zou het Hngen. (Nieuw-Nederland).
- om -- ---
zijn zin te zoeken, viel zijn ben herinnerd. Weinig kon zij gissen, Zwitserland en Chamounix en den IJs-
stige toeschouwers bezet. De heirweg en Winifrieda.
was door rijtuigen versperd. De pieren
zagen zwart van de opeengepakte men
de hamster zijn kop naar
weerskanten staande haren doen deur gezetze moeten nu zelf maar zien.
De neusgaten bewegen zich snel, naar gevaar, dan zal de moeder ze niet ver- de kleur der japon, om den dunnen
vijanden „ruikend en i__
de sluwe oogen heen en weer,
wreede grijns ligt over dien kop. Het
onderzoek is bepaald bevredigendde
hamster komt nu met het geheele lichaam
uit de holtemaar plotseling zien wij u<^.Uauu maar
het vaal geelbruine dier weer verdwijnen. Dickens behooren tot de belangrijkste slotte zoo weinig
Heeft iemand zich misschien bewogen dagen uit zijn leven. In de zaal van de 1
Neen, maar dicht bij de plaats, waar wij Town Hall trad de beroemde schrijver huizen, verliet ze, tamelijk gejaagd, de
lf het een leeuwerik, voor een groot publiek op, aan wie het tram, vergetend, in haar haast, de college-
de lucht weerklonk lezen zijner werken bijna dagelijks genot tasch.
zich plotseling pijlsnel vallen, en eenige verschafte,
oogenblikken daarna zien wij hoog boven
ons een grooten vogel zweven.
uitgerust, hij heeft scherpe nagels en
sterke, korte pooten.
Het is wel de moeite waard de hamster jagen. Als het gehaald is en in de gangen
een weinig van naderbij te bekijken, gegoten, kan hij het in zijne woning ren
Eerst zijn omgeving. Een schuin naar niet meer 1-t. it
beneden loopende gang dient tot in- en op hetzelfde oogenblik heeft de hond hem het blindeninstituut ten geschenke te ge- Z'^^o^14t5n^^B'j"to^'712^0*het
.a--«iyormige te pekhea en trekt het reeds half doode ven. vu„—-
de wanden volkomen dier geheel uit de gang. Nu wordt ge- Deze Amerikaansche reis was veel ln waarïle 'niet
glad zijn, en de bodem met stroo of hooi graven om de woning van den hamster voordeeliger dan een der reizen, die hij _1
„Old Curiosity Shop”
twaalf ofschoon hij voor zijn laatste tocht in dubbeltje nam,jtou niemand 't meer met
uitgang, en mondt uit in een eivonnige te pakken
holte, waarvan -
grau v. vu, -Ulill.g vaix UVU VXAJIUCXUgtl uau MU „X.1 WA „jawel, XUIWW.UV'. WWW.,
bekleed is. Hier huist de hamster, maar bloot te leggen. Behalve zijn hol, waar in het Vereenigde Koninkrijk maakte, ken het verschil wel, maar, als ik het
men zal straks zien bepaald huiselijk en hij geregeld verblijft, komen twaalf ofschoon hij voor zijn laatste tocht in dubbeltje nam,^zou niemand 't meer met
gezellig aangelegd is hij allerminst. Van voorraadschuren voor den dag. Een 1867, gedurende welken hij honderd le- me probeeren.”
uit de „woonkamer" leiden verschillende halven centenaar graan heeft het nauwe- zingen hield, 96.000 gulden ontving. fpn DILEMMA
gangen naar holten, welke kleiner van lijks 30 c.M. lange dier daarheen ge- Zijn zuivere winst van de Amerikaan- Waarom staat u niet trouwen?"
afmeting zijn dat zijn de voorraad- sleept. Men begrijpt nu welk een schade sche reis bedroeg 240.900 gulden, terwijl ”jk kan 1 7;: wd me niet trouwen,
schuren van den vrekkigen vraat. Nog slechts één hamster onder het graan hij J‘ j--- --
ongelukkig de land- schillende tijden in het Koninkrijk hield, kan mijn schulden niet betalen, voor ik
trekt het reeds half doode
gang. Nu wordt ge
was
EEN UITKOMST.
„wat ik je zeggen wilde, mevrouw Jan-
Denk je eens in, op ons laatste bridge-
partijtje ontbrak op *t laatste moment *n
speler. Bij die gelegenheid heeft ons dienst
meisje zich keurig aangekleed, zij heeft
meegespeeld en ik heb een maand huur
van haar gewonnen.
HET KREUNEN VAN DE ZEE.
Zij „Luister naar het kreunen van de
zee, lieveling.”
Hij „Dat is niet de zee, kindje, dat
zijn de menschen, die hun hotelreke
ningen betalen.”
EEN STERK STAALTJE.
wr._ 7
meer belangrijke steden der Vereenigde vertelde eenige vebaiingwe!
1 en hii had zoo mogeliik nog meer ,,e3ltva" de h<x«te van
melkrabbers.
„Hebt u al ons nieuwste hotel gezien
vroeg een Ier. Neen, dat had de Yankee
„Och man,” zei de Ier, dat is zoo hoog,
c>._men de bovenste twee veroiepingen
de' gemiddelde ontvangsten ste- in scharnieren heeft moeten hangen.
„Waarom vroeg de Amerikaan.
„Om ze te laten omklappen als de maan
voorbij moet 1" antwoordde de Ier,
DE SLIMME IDIOOT.
Een dorp houdt er een dorpsidioot OP
wien bekend is, dat hij, wanneer
stuk voorhoudt, steeds her laatste kiest.
Het is *een geregelde proefneming, waar-
die het dorp bezoekt, zich on
ledig houdt.
Op zekeren dag vraagt een vreemdeling
verkeerde geldstuk Weet je het verschil
„Jawel,” antwoordde de idioot, ,ak
komen.
L„LJ
nufje, van ongeveer achttien jaar, de tram
met
veertje bovenop, hooggehakte schoentjes.
- C—
spijs, is wel lastig, doch wordt eindelijk- verdient ons medelijden niet zoozeer, metje, modern-nauwe mantel met bont- oogenblik zoo’n opstopper, dat zijn neus-
beloond. Daar beweegt zich iets aan den want zij is eene hartelooze en ontaarde garneering, beige kousen, nauwsluitende been breekt t J*“
ingang van het hol. Voorzichtig steekt moeder. Als de kleintjes nauwelijks wat glacé-tjes. Een zwarte college-tasch, met mond vliegen. De scheidsrechter oordeelt
buiten de aarde weg kunnen krabbelen, dan worden dubbel slot, wierp ze, een beetje achte- dat deze opstopper niet overeenkom.'’*1’
en bek. de ze door de moeder eenvoudig buiten de loos- op/* bank, keek, bij de de regelen der kunst is toegebracht
eerste electnsche klok, die we passeerden,
met eenig vertoon op 't blijkbaar gouden
miniatuur-horloge, aan s
ikerpols.
'n Tip-top dametje Zeker op weg naar Meester „Wat is een skelet?”
een inrichting van onderwijs. Gewone 2 ::s
school, muziek of huishoudschool. Het zonder vleesch I”
DE REIZEN VAN DICKENS, accent, waarmee ze den conducteur haar
De veel besproken reizen van Charles f^gaf, klonk nu niet bepaald óver-
beschaafd, maar och, daarop kun je ten
Ujaau. staat voor 't eerst voor een tr
In een stille straat, met nette, gesloten jegt, zichzelf bekijkend :„Ik begrijp
tamelijk gejaagd, de niet, wat mevrouw daar voor rr.ee
ziet.”
Ik maakte den conducteur op
merkzaam op 't verzuim van het dametje
en gedienstig pakte hij de tasch op, om
ze alsnog terug te geven aan <2: 7
resse, die juist aanbelde.
Was de goede man
roof- streken werd hem in 1867 door de heeren open en er kwamen uit de diepten der „Kan de jouwe het
aaCaA*A^* ^4«-7aA«A^ AM«1*4aM 1 A A 1 A M MN AA A*„ Aa r - - A 4 A A A L. A*/“"X A^a rfAAAA^ A 1a -A.
i» ook de vijand van den h^nster. Nog terwijl verder al zijn uitgaven en onkosten bont en één helder wit werkschort, loopt nu zekér al, is het niet
- -en benevens een paar leeren pantoffels, „Ne®, hij
zooals dames graag door hun meisjes in zegt Meyer.
--- -- .Ik glimlachte. De man met de um- uitl J
hol komt. Nu is de baan vrij en kan hij hij, was zijn lezing even goed, zooniet formpet lachte ook, verschoonend, sprong
zijn roof beginnen. beter geschikt, dan voor hen, die meerbe- daa viUg, mét de tasch, van de tram af.
Op de achterpooten rustend pakt hij taalden.
met de voorpooten ?en paar korenaren -
beet duwt ze in zijn bek en draait ze ontving in de St. James Hall, bedroeg lachte hij nog. „Zoo’n kind toch I Een
vlug heen en weer. V<4 gingen de halmen 3600 gulden. In Liverpool kreeg hij 2880 tasch, of ze
in zijn bek, leeg als stroo komen ze er gulden,
uitde goudgele graankorrels zijn in In den herfst van het volgend jaar on
zijn wijde wangzakken achtergebleven, dernam Dickens een tweede reis onder
De oogst schijnt nog al wat op te leveren, leiding van dezelfde firma,
want de eerst slap hangende huidplooien Gedurende zijn reis hield hij twee en
gaan meer en meer uitstaaneindelük veertig lezingen en het honorarium werd
dachten wij er nooit over.” lijk gelukkig, dat wij op dezen tijd te Na-
De schoone Gravin kreeg een vuur- pels zijn.”
mager man kwam binnen met een glaasje rooden blos, en wist niet, waarschijnlijk Winifrieda zag haar aan, half onzeker
J voor de eerste maal in haar leven, wat zij of zij werkelijk dit schitterende, beval-
in de hand en een damesdoek over den moest zeggen. Volgens 1
worden niet langer tot de onmogelijk- bukken, om onder de kroon door te kun- aardigste rampen, waaraan
heden behoorden. nen, en
Geheel Napels was uitgeloopen een Peter Schlemil, zijn schaduw
ontelbare menigte was samengestroomd booze verkocht had, niemand die
op ieder plekje van waar de berg zicht- gemist hebben,
baar was."De Santa-Luciakade was één De kamer doordrentelend
zee van hoofden. De daken der huizen, plaatsje naar
de vensters, de balkons waren met ang- oog op twee stoelen, tegenover Lancelot
stige toeschouwers bezet. De heirweg en Winifrieda. arm,” Winifrieda niet meer leed of „Wat zijn dié echo’s verschrikkelijk,
„Hier qui,” zeide hij, zijn karig schaamte kostten dan zij had kunnen zelfs op dezen afstand 1” zeide de Grr.-
Italiaansch met een overgroot deel van - -
schenmassa. Zelfs in de lantaarnpalen zijn moedertaal, het Engelsch, aanvul- „Wij hadden het heel druk.’
en in de boomen langs de kaden, zelfs in lend „Deze twee queste dueen oo- 1
de ra's en in het want der schepen, die genblikkelijk wat eten verstaat ge verlegenheid zijner
in de haven lagen, zag men de toeschou- Presto subito oogenblikkelijk.” 1
wers elkander verdringen. Toen hij daarop naar zijn overburen maakte
Er is altijd iets indrukwekkends, ook zag, bleef hij hen een oogenblik verwon-
maar i - -
heid eener groote menigte, zelfs al is het vallen
bij vroolijke gelegenheden, en als zij tot
vreugd gestemd is; J* t
schillig doffe, angstige stilte van deze beide heeren schudden over de tafel heen teur van het observatiorium daar ginds HemelWat een knalDe uitbarsting
duizenden en t--J■*■- J---u"* T—-r
plechtige ernst, die zich door geen woor-
den laat uitdrukken. Ieder gelaat droeg Lancelot, „waart ge te
dat de Gravin Castelrosso het goed maakt, gen den lavastroom langs den Atrio del Gravin ontlokte, was iets meer dan een
-ü vrouw niet Winifrieda, Cavallo naar beneden stroomen, en zijn knal het was een schok. Een schok, zóó
gewoonlijk het Hotel van Rome genoemd, dit is mijnheer Fink, wien ge wel bij na- loop naar San Sebastiano nemen. Ja, plotseling, zóó hevig, dat het scheen, als-
t a--- een u;:-J v-
diepe buiging ners die wegvluchtten om hun leven te eenstortte. Ieder, die in de kamer
wen te doen verstaan 1 Ik vraag wel dui
zendmaal verschooning 1"
En nadat Mr. Fink dit gezegd en zorg
vuldig den doek op den eenen en zijn
hoed op den anderen stoel gelegd had,
drentelde hij het vertrek weder uit en
keerde een oogenblik later terug met de
Gravin Castelrosso, die er even frisch,
En nu, als Portici achter hen ligt, staan Rome waren, vol doodsangst, om met den teer en schoon uitzag, en even smaakvol,
dc officier en zijn makker van hun zit- laatsten trein naar Capua te vertrekken fladderend
plaatsen op en dringen naar het venster, anderen, door de uitbarsting gelokt, kwa- en kanten te voorschijn kwam, alsof er zien maar in plaats van op een vasten
waaraan Lancelot en Winifrieda zitten, men of waren juist aangekomen. Sommi- zulke verschrikkingen als rook en zwavel- i--J
De lucht wordt dik en zwavelachtig. Een gen eischten met veel drukte en bewe- dampen niet bestonden,
koperen gloed, die hoe langer hoe verder ging hun rekeningen op anderen poog-
doordringt, straalt v»n den hemel. De den met evenveel rumoer plaats te krij- smacht u te leeren kennen, Lady Brac- den
laatste verstrooide huizen zijn voorbij, gen. Lancelot, als tot de laatsten behoo- kenbury," zeide zij, nadat de voorstel- Lady Brackenbury! Hoe gelukkig zijt
in, nadat hij met moeite ling en de eerste begroeting voorbij waren ge dat ge Chamounix
de trein de breede vallei tusschen Na- bij den verschrikten logementhouder ge- en zij hun plaatsen hadden ingenomen, hebt 1 Leest ge Dante Nu, ge
den Vesuvius binnenstoomt, hoor gekregen had, tot den meest buiten- „J* -‘"T 4— *-- -•*- *-
zich plotseling de geheele West- sporigen prijs op de derde verdieping vrouw geworden ben. Maar ziet ge, ge Inferno heb en die is, dat Dante de idéé
zijde van den berg, met zijn ruwe wijn- een vertrek te huren, dat de baai en den kwaamt mij nooit een bezoek brengen, van den laagsten kring heeft ontleend
muren door ontelbare rivieren van vuur berg geheel overzag.
doorsneden rivieren die elkaar ont- Het was nu dicht bij negen uur en een
moeten, zich met elkander vereenigen, ongeregelde table-d’höte in
zich van elkander scheiden, en toch allen eetzaal, die reeds om
naar éénjdoel samenstroomen dat doel nen was, duurde nog s
js een uitgestrekt, natuurlijk plateau op had een der aanwezigen
2..:
boven de vlakte. Hier konfen zij samen, tafel heen te verstaan,
zich dinks en rechts tot een groot vuur- 1 r
-meer uitbreidend, en aan den oever van schreeuwen,
dit vreeselijk meer, of misschien op een glas- en
mijl afstands, staan drie gloeiende, vlam- trilden. De gasten'namen aan tafel plaats, maar ons oudste natuurlijk zou een ding deze het meer van brandend pek? Ge
tnende dorpen. c--- »T**t T^nar. a+ «.aaaaAam aIaa^^Aa Aa a3
Hetzij opzettelijk, opdat de reizigers ren aangekomen. Anderen gingen mid- trey Grange.”
dit ontzagwekkend schouwspel zouden den onder den maaltijd weg. Zelfs zij, „Tante was eea oude dame,” zeide
kunnen aanzien, of om eenige andere re- die noch kwamen noch gingen, legden Winifrieda, ,^n wij legden nergens be- gehad hebben 1 Ach, schud uw hoofd
vermindert de machinist de «n»iie «<«.4 m.a- a— i. ~a4a« *oeken af.” niet, Lady Brackenbury wij zouden
„Mrs. Pennefeather vertelde mij, dat er op aangedrongen hebben en gij zoudt
gij er niet om gaaft menschen te zien. La- meegegaan zijn. Er was volstrekt geen ge-
Winifrieda, dy Brackenbury, en dat troostte mij. Ik vaar. En een schouwspelik had het
voedsel wist toen, dat ge mij niet buitensloot." voor de heele wereld niet willen missen.
„Ik weet haast niet of wij er om gaven Een vreeselijk onheil, natuurlijk maar
konden menschen te zien of niet,” antwoordde als zulk een onheil toch moest plaats heb-
r "3 Winifrieda eenvoudig. „Wij waren heel ben en Signor Melloni zegt dat de kra-
lijzij van de rook, heerschte nog de na- schotel lauwe, bleeke cótelettén te bren- arm en, daar het ons onmogelijk was, ter vol lava is dan zijn wij verwonder-
--• gen. dachten wij er nooit over.” lijk gelukkig, dat wij op dezen tijd te Na-
Daar ging de deur open, en een lang, De schoone Gravin kreeg een vuur- pels zijn.”
Winifrieda zag haar aan, half onzeker
den Vesuvius is ongeveer gelijk aan dien in het rechteroog geschroefd, den hoed
tusschen den Vesuvius en Castellamare i
zoo veel minder, dat hooren en gehoord arm. Hij was zoo lang, dat hij zich moest ren armoede en leelijkheid de twee wreed- tong lief had, dat zoo geneigd scheen te
-s—Jaa Iamma. 4a -«ai- t.i- - dc mensch
zoo mager, dat indien hij, evenals blootstaaten zij zou er even weinig aan derlijk gelukkig alsof iets, dat
haar leelijkheid te verwijten, als zij haar stond, „verwonderlijk gelukkig” zijn kon 1
nieuwe kennis aan de bekrompen om- En verder, al dat gemakkelijke theorisee-
standigheden harer meisjesjaren zou heb- ren over Dante en dat gebabbel over
dat die vier woorden „Wij waren heel zee-Gletscher
arm,” Winifrieda niet meer leed of „Wat zijn dié echo’s verschrikkelijk,
of vin. „Het is alsof men in een belegerde
stad aan tafel zat alleen grootscher en
Mr. Fink echter, die de oorzaak van de ontzagwekkende!. Ha 1 Lady Bracken-
vrouw raadde, pakte bury, ge denkt, dat ik, niet weet, wat
hals overkop de uitbarsting beet, en dat is maar dan vergist ge u. Ik ben met
een wending in het gesprek. de meeste verschrikkingen van den oor-
„Ge zoudt nooit raden, waar wij juist log getrouwd. Ik maakte voor het groot-
mz4-.-»m IzAnssM 11 wnnnn— eto a am «.a14aaaUa
en riep uitpige poging doende om zich verstaanbaar in dienst der ambulance, bien entendu.
t „Hé? is het moge lij k Lord te maken. „Welnu dan wij zijn toevallig Dacht ge, dat ik met een musket over
maar in de onver- Brackenbury!” Lancelot stond op en bekend met Signor Melloni, den direc- den schouder in de gelederen diende?
tienduizenden, lag een elkander de hand. dus namen wij een stoomboot van Ischia neemt zeker in hevigheid toe
„Toen ik het laatst van u hoorde,” zeide naar Portici en gingen van Portici regel-
Constantinopel recht naar het Observatorium, waar wij
dezelfde starende uitdrukking en was in en had ge Palmyra reeds bezocht. Ik hoop den geheelen namiddag bleven. Wij za-
niet Winifrieda, Cavallo naar beneden stroomen, en zijn knalhet was een schok. Een schok, zóó
verbijsterend gezicht 1 De bewo- 'of de geheele voorgevel van het"hms'i^-
urparvIseMit+pei r\rr» htm Ipvpn aamaAmaaaa TaJ-e
-——f - '-’w smmmvs.' was,
en haastte zich naar een venster.
Indien zij den Vesuvius van boven tot
- - -een zee van lava,
haar overstroomde en in vlam zette.... recht op Napels aanrollend, bidden
Wij waren te Ischia,” zeide hij, met o, ijzingwekkend 1 Wat het leven aangaat, zien, zou het hen nauwelijks verwonderd
27 t en aarzeling sprekend, de hitte, de rook en de zwaveldampen hebben. Maar behalve dat vier dorpen
rijtuigende portalen en gangen vol die zijn woorden gewoonlijk kenmerk- die waren overstelpend, verstikkend, in laaien gloed stonden, terwijl
pakken en koffefs portiers overal, be- ten „maar wij vlogen over op het eerste Toen wij een half uur geleden aankwamen genblik geleden slecht drie
dienden nergens te zien. Hier haastten geluid van de uitbarsting. Een vreeselijk zoudt ge ons niet herkend hébben. Wü het algemeens uitzicht van dc uitbarsting
Zich groepjes reizigers, die op weg naar leven onmogelijk zich zonder schreeu- waren zoo zwart als negers." niet veel ~u«aung
