ELCK WAT WILS
ij?d
c
hij heeft den plicht rijn ia-
IOU
Hij beschouwde het als een gelukkig
gedachte, dat zijn geheim reeds de nieuws-
k en de een
ling winden n noodeloos op, en zelfs al legd
fijngevoeligheid
hel-verfichte
neg in overweging, dat volgens het zeggen
der dames V, Galen en de opgeroepen ne-
P actoor,
wij
wovenmaar in haar ziel toch misgunnen
I*
een
gekozen haar te naderen, en daann werd
hij versterkt, toen hij des namiddags een
naar haar huis, moest zij, om het pnSei
te bereiken een open plek voorbij gaan,
waar geen boomen den bespieder van de
overzijde hinderden, en toen zag Van
hem geven, dat hij werkelijk wet-
ade voornemens koesterde, en al
zou
ooren
als
om
opgewonden;
uit al zijn geba-
zrifa tngevai de woning haar met beviel,
zijn diensten nog verder aanbood. Zijn
womng was tegenover het huaje gelegen
HOOFDSTUK III.
„Gij moet u desnoods met geweld,
aan J'~ J----
ken,1
verklaring
-m deel
waar de handteekening, en ’t
j afgestorvene in het codicil
zag in, dat 1
snoeien, om
iet openen van het
u kunt met weten, of men
aangelegenheden te mengen?’ wellicht ook bij de tegenpartij het aan-
De oude heer boog net scheen ver- hangig maken van dit proces niet diep
geefsche moeite te zijn Van Halten tot betreurt....”
andere gedachten te brengen. Gerardine viel de spreekster in de rede,
Toen Van Halten zijn weg vervolgde, terwijl zij haar den brief overgaf, die haar
speet het hem evenwel, den vreemdeling zoo had opgewonden. „Lees." zeide zij
zoo belist te hebben teruggewezen. Hij „en wees dan nog langer zoo gij kunt, de
welke partij de vreemdeling ook in het
Halten, dat haar oogen vochtig en demr vertrouwelijk verzoek doen? Ik
tranen roodgeverfd weren.
De tijd naderde, die Van Halten aan
vankelijk tot zijn vertrek had bepaald,
maar zonder zijn vrienden of bekenden
een enkel wooed te zeggen, had hij gijn
kamers, voor nog dne weken ingehuurd
Het was hem onmogelijk geweest, de
badplaats te verlaten
De berichten, die Van Kolb heden Van
Halten had medegedeeld, konden te
minder de goede uitwerking hebben,
welke de overbrenger er van verwachtte.
doet regenen of mooi
Ea als hij *t nu op
“Jt om
lezen?.
er bij. Toevallig de woning gisteren De afwijzing was ruw genoeg geweest,
open gekomen daar de huurder door om zelfs een minder gevoelig mensch te
oen ongelukkig toéval onverwachts naar verbitteren, en toch gevoelde Van Halten
buis geroepen a.”
-Het cal afhankelijk zijn van den prijs,”
heelemaal donker,
teekende
een van de
een aemnrachtig gebaar ilaat
hij de zitplaats neer van een der stoelen.
Dus tegenwoordig ie monsieur Jules
de Groote Geest van Berny? Hij die het
weer geeft....
een dag in Zijn idee
mij te verbieden de Mis te
i, roept Regina
naar het
;eten uit de restauratie laten bren- had
toch spoedig van zienswijze ver- diens
anderende, keerde hij, toen hij reeds de 13 de r
straat bereikt had, waarin hij woonde, deze, de versche tnkvlek te h<
plotseling om, en ging naar de Kurjaii, verklaart de knecht onder eede,
om daar als vroeger te dineeren.
blij kelijk de weduwe, terwijl een onver
biddelijk noodlot den éénigen bescher
mer en vriend, dien zij in haar treurig
leven had gevonden, haar ontnomen had.
Toen Van Halten den weg naar zijn
huis insloeg, bemerkte hij plotseling den
ouden heer, die in de restauratie in zijn
nabijheid had gezeten deze groette hem
met eene beweging, die toenadering te
kennen gaf.
hij ze
gaat er mee
oe hoogte!t
twee Op vijftien kisten die daar staan aan
paadje naar
ren, toen hij te,
waarop hij. toen
En dat alles komt omdat het aan een
van het badleven verwijderd zijn.” was t
-De wooing, die ik u kan aanbieden, doordacht
voldoet beter dan ieder andere aan uw
ewchen en ik geloof, dat zj goedkoop u.
Dit haasje daar soudt gij alleen met de
verhuurders behoeven, te bewonen.”
~H«. dat net er atterteefst uit,” nep
de dame. -Ik ben er u recht dankbaar
«eer nu maar wam are manii-
enr Jules zou niets van beteekenis wezen
n hem niet da middelen verschafte
iets te rijn!
Maar, mijnbeer
wisten niet!.
Nu weet n hetfNu behoeft u
Nu
saM ase-
geweten a zal ingvvea....
ik heb nog vaal te doen
Den volgenden dag: in de spreekka
mer van een Parijech klooster; een pas
toor en een overste
De pastoor is rood,
overtuiging spreekt er
ren; onder zijn grove, stekelige wenk-
brauwen schieten zijn oogen vuur.
Hoe dan! Eerwaarde moeder, gr
twijfel, of zij hem opzettelijk bad willen
beleedigen. Het kwam hem voor, dat in
hernam de damsJ -ik heb echter -ook den soon barer stem een smartelijke
aan keuken noodig of ten minste eene snaar had getrild en deze zelfs had ge-
gataganheid tot koken. Bovenal moet de beefd het maakte op hem veeleer den
woragcoovarmogaKk van het gednusch mdruk, dat zij schuw, angstig, verechnkt--
i_n-- „33 geweest, dat hare terugwijzing on- oog twijfel, of het wel de weduwe
■*“*1 was, en dat trots noch mijn vriend is, die hier woont L
hoogmoed de drijfveer van haar terug- schreef mij, dat zij in haar onafhankelijke
_2— 1_._ I genoot en ten 8een deel 1r-
inder beleedigd dan wel misnoegd, volle gebruik maakte van de gunstige ba- haalde ze ook niet aan, om u te grieven
- J tn l.—I rim -**-;"**..
tament beschreven, zeer ten koste van ik het waagde, mij tot u te wenden. On-
'ig zou ik handelen, wanneer ik aan
Mootend gedrag konden zijn. Hij gevoelde toestand het leven ruim ge.
w-h minder beleedigd dan wel misnoegd, volle gebruik maakte van de
dat hij een ongelukkig oogenblik had palingen, ten hare voordede
-de kinderen uit het eerste huwelijk.”
1 anderen?....
dte zijn op de fabriek!....
Komen se niet repeteeren.
’Heelemaal niet!.... Monsieur Ju
les heeft het gezegd
Oh! Als Monsieur Jutes bet gezegd
beeft!
Eu met
in werkelijkheid hield hij ze er
goed, dat mijnheer pastoor zo
heelemaal niet meer zag! Langzaam bad
monsieur Jules de schroeven sterker
aangedraaid, begunstigde do werksters,
die zulks het minst verdienden.eerst
lag hij hindernissen ia don weg om de'
godsdienstplichten te vemlten, terwijl
hij later, die vervulling ónmogelijk maak
te; hij richtte oen verdachte „Vrienden
kring" op die ergernisgevende danspar
tijen organiseerde.... eindelijk wierp
hij het masker af en toonde zich open
lijk vijandig.... het vorig jeer was hij
door de H. Secramentsproceeeie heen
gedrongen met een bende opzichsterv;
dit jaar verbood hij aan alle arbeidsters
om de Meimaand te vieren; de volgends
keer zoe hij nog 't houden vaa Paschesi
verbieden aan de enkele vrouwen die
haar Paaschplicht nog vervuidea.
vriéndelijke woorden
bewegingen: hij kwam 't land ven
en werk brengen.... Hij kocht het
op uit Parijs en verwerkte dat hier voor
de verzending ia valsch haar, pruiken,
haarnetjes, enz enr..... hij rekende
stellig op den Pastoor om hom te recom-
mandeeren bij de beste families, want
zoodoende zou hij ze ia bet dorp hou
den. enz.
En
zelfs zoo
Waar blijven we,
net ook °lt. Hem zou haast verlangen
einde der wereld!
.Ondertusschen zou ik wel ecus komt ook uit Parijs van een pensionaat
j Belgisch
Maar Regina schudt nog dieper met t klooster
Het beele doosje lucifers
omdat die kleinen tot 2 op, maar eindelijk is hij op
verdienenen twee Op vijftien kisten die daar staan aan het
is heusch geen kleinig- station komen er dertien uit katholieke
huizen, waarvan zes uit kloosters!
Mijnheer Pastoor kon heelemaal niet
zenuw-
met zijne vis
ioen hij opitond
zijn lakens in elkaar gerold als
van de mariniers.
nchten en er zoetjes aan aOe vrouwen
on alle meisjes uit den omtrek been te
trekken!....
Neen.,., hij heeft den plicht rijn in
vloed te herwinnen, want die invloed ie
noodig!.... En als 't bom niet gelukt
krijgt bij den indruk zelfs bet zwart*
brood te stelen en den aardappel dien
hij eet!....
....En wat heeft die fabrikant er zich
op een schijnheilige manier vreten in fa
werken!....
De pastoor herinnerde riek nog diens
eerste bezoek op do pastorie met zijn
vriendelijke woorden en zijn beschaafde
ten
jeecheoen, dat gij, genadige vrouw, nog
langen tijd na het vertrek der gasten en
uw stiefdochters, onder het gebruik van
een flesch champagne, met uw echtge-
hij met beter had kun- noot zijt blijven praten. Mejuffrouw An-
1 de barones tegen hem thotue Van Galen beweert nu nadrukke-
in te nemen, dat hij zijn geheele levens- lijk, zich te herinneren, den volgenden
wijze zou moeten veranderen, om de ge- dag een inktvlek op het tafelkleed be-
ruchten tot zwijgen te brengen, welke hij merkt te hebben, welke zij aan haar ka-
zelf in het leven geroepen had, door zich menier heeft aangewezen beide zusters
aan het gezellige verkeer eener badplaats verklaren des nachts het dichtslaan van
te onttrekken. deuren te hebben gehoord, alsof zich
In de laatste dagen had hij zelfs zijn iemand naar de werkkamer van den baron
middageten uit de restauratie laten bren- had begeven, waar zooals bekend ts,
gen. Doch spoedig van zienswijze ver- diens geldkrit stond. Door de jonge dames
kamenier gedagvaard getuigt
tnkvlek te hebben gezien
den
HOOFDSTUK H. 1
Het was op een Zondag, dat Van en kon hij Sus van uit zijn venster zien,
Halten barones Van Galen voor bet eerst wat er verder zou gebeuren. Zooals hij
had ge&en. Hij had zijn beide zoons, die verwacht had, nam de vreemdelinge er
in een nabijgelegen stad bij een hoofd- haar intrek, ofschoon het gesprek met de
onderwijzer in den kost waren, naar de verhuurders tamelijk lang duurde Een
omnibus gebracht, welke tusschen bet half uur verliep, vóórdat hij den eigenaar
nabijgelegen spoorwegstation en de bad- van bet huisje dit zag verlaten en den weg
plaste reed de wagen bracht de vreem- inslaan naar de vracht kamer, om de
dafaagen mede, die met den middagtrein bagage van de dame naar de door haar
tegrea aangekomen, en nam ban, die gehuurde kamers te halen.
mK dan avondancltretn wilden vertrek- Aan eenige bekenden had Van Halten
ken, weder naar het station terug. beloofd, zoodra hij zijn jongens had weg-
De driemaal daags aankomende om- gebracht, nog op het concert te komen
nibus word te Blankenberg steeds op- die belofte vergat hij echter geheel en aL
gewacht door allerlei personen, die de
had mejuffrouw Bitter den vorigen is, eerst op den avond van den lóden is francs per dag
avond tot barones Van Galen gezegd, toen geschreven en voorbedachtelijk valsche- heid,
deze na het lezen van een pas ontvangen lijk gedateerd werd. Ongetwijfeld zal
lam graan loopt de pastoor door bet slapen; der heelen nacht had hij
I van zijn oude kerk terug: van achtig liggen trommelen,
de werkkamer en het dicht- die kerk die vroeger zoo bezocht was en gers tegen zijn bed en ti
waarvan nu de Romaansche Arcades waren
aan het beweren van uw tegenpartij, dat
de heer Van Galen iets moet gegeten
hebben, dat zijn dorst bijzonder heeft
geprikkeld en op zijn wilskracht een ver-
uunmenden invloed heeft uitgeoefend.
„Dit moet ik u tn ernstige overweging
geven, genadige vrouw, u tevens voorbe
reidende op alle mogelijke gebeurte
nissen.
„Tevens heeft men mij doen vermoeden
dat de tegenpartij thans nog zich tot een
vergelijk wil laten vinden, alvorens de
zaak tot het uiterste te drijven. Uw tegen
partij is zich ten volle bewust, dat het
verlies van dit kostbare proces u volkomen
zal ruineeren. Is u dus niet stellig over
tuigd van de kracht uwer wapenen tegen
over een dergelijken aanval, en dat moet
ik betwijfelen, daar u bovendien geen ge
tuigen kunt aanvoeren, dan mag ik alleen
u nog den raad geven,Jmij te machtigen,
een vergelijk met de tegenpartij te tref
fen.”
Toen zij het slot van dezen brief las,
lachte juffrouw Bitter, alsof zij eene over
winning had behaald en zich verheugde
over den bijna hopeloozen toestand,
waarin het proces zweefde.
(Wordt verwgd).
tende. „Genadige vrouw,” ging zij op
een kouden, maar toch vleienden toon
voort, ofschoon Gerardine een ongedul
dige beweging maakte, ,Jk ben u te zeer
genegen, aan dat ik het zou kunnen aan
zien, dat u door zooveel ergernis ziek
■en, die mij zoudt worden en wellicht voor altijd uw
van Halten gezondheid benadeelen. Zwaar heeft men
r u beleedigd, maar Uefderijker zult u oor-
gij u verplaatst in den
toestand der dochters van uw gestorven
VAN EEN PASTOOR WIENS
HAREN TE BERGEN REZEN
Na zijn «ten stak de pastoor bet
kleine straatje over en duwde de bou
ten deur open die toegang gaf tot do
kerk.
De kerk was
Slechts een petroleumlampje
een gele lichtstreep tegen
pilaren
Niemandaeide hij Ik twijfelde
er aan.Wel jal.
Nu onderscheidde hij twee schaduw
beelden, dicht bjj elkaar. Hij ging eenige
passen vooruit en herkende de oude
Rcgina, presidente der congregatie, die
met Melia, de naaister samen den rozen
krans bed.
En
- W<
sneeken. De -~tededeelingen, welke ik
deed en u tot waarschuwing moesten
strekken, verdienen eerder uw dankbaar
heid dan uw ongenoegen. Ik bewijs u een
vriendendienst
J>ie ik volstrekt van de hand moet
wijzen van iemand te ontvac
volmaakt onbekend is,” viel
den ouden heer tn de rede, we! minder
opgewonden dan vroeger, maar toch koel deden, wanneer
en afgemeten. t
„Heb ik mij dan vergist, en stelt gij niet echtgenoot als u bedenkt, hoé uw be
de minste belangstelling in mevrouw de nijdèrs en vijanden haar tegen u verbit-
baroneat” teren en tot vijandige handelingen heb-
„Ik zeide u reeds, dat mevrouw de ba- ben aangedreven, wat van die zijde ge-
rones mijne poging, kennis met haar te beurde, was het gevolg van een harts-
rnaken, volstrek' belet heeft, en mag tochtehjke opwinding, geprikkeld door
zij dus verwachten, dat ik geen verdere de teleurstelling bij h«
moeite zal doen, mij in hare, persoonlijke testament u kunt niet weten, of
aangelegenheden te mengen?' 1
De oude heer boog het scheen ver- hangig maken van dit proces met diep
geefsche moeite te zijn Van Halten tot betreurt....”
andere gedachten te brengen. Gerardine viel de spreekster tn de rede.
Toen Van Halten zijn weg vervolgde, terwijl zij haar den brief overgaf, die haar
speet het hem evenwel, den vreemdeling zoo had opgewonden. „Lees.” zeide zij
zoo belist te hebben teruggewezen. Hij „en wees dan nog langer, zoo gij kunt, de
had, wel is waar, de overtuiging, dat hij, verdedigster van die meisjes.”
Met de snelheid, waarmede een sperwer
vervolg ten opzichte der barones niocht op zijn buit neerstort, greep de juffrouw
kiezen, strikt eerlijk had gehandeld, maar naar den brief. Zoo Gerardine haar had
de gedachte, dat hij wellicht de eenige gadegeslagen, zou de nieuwsgierigheid,
mogelijkheid had afgesneden, de schoone waarmede de juffrouw den brief verslond,
vrouw nog eenmaal te naderen, drukte haar vreemd, wellicht verdacht zijn voor-
als een Alp op zijn ziel Sneller en warmer gekotnen, maar zij sloeg geen acht op
vloeide het bloed door zijn aderen bij de de gezelschapsjuffrouw, en verzonk weder
-in een diep gep nns
gierigheid van het plaatsje had opgewekt, „Genadige mevrouw barones,” schreef
ja zelfs reeds een onderwerp van laster de advocaat der dame, „zooals ik u reeds
was geweest, daar men het den eerste den berichtte, is door de tegenpartij een meuw
baste vreemdeling had medegedeeld. Het bezwaar opgeworpen, namelijk dat het
was dus niet meer alleen Van Kolb, die zoo gewichtig codicil van het testament
geraden had wat in hem omging van van uw overleden heer gemaal, waarvan
Zijn heiligste gevoelens had men een straat- de echtheid en geldigheid tot nu toe zonder
praatje gemaakt, terwijl hij-zelf er nog twijfel wordt aangenomen, er is bijge-
geheel in het onzekere over was. vosgd, toen hij in een staat van kennelijk
Wel had hij zich meer sa meer uit bet onvermogen verkeerde, en wil men daar-
gezellige badleven teruggetrokken en het door de kleine onregelmatigheid m zijn
was met onopgemerkt gebleven, dat hij handschrift verklaren. Ah getuige heeft
alleen genot scheen te vinden in het be- men den toenmaligen bediende van uw
spieden van het voorwerp zijner heime- echtgenoot opgezocht deze verklaarde
hjke vereering waarover de badgas- dat baron Van Galen op den avond van
ten spraken, zal de barones zeker niet den lóden November van het jaar 1876
onbekend zijn gebleven, en nam zij het in een klein gezelschap buitengewoon veel
hem zeker hoogst kwalijk, dat hij haar had gedronken, zoodat ham het voorko-
soodoeadc op de tong der gasten had ge- men van den baron sterk in het oog was
brachthij vergaf het haar derhalve, dat gevallen en dat het hem vreemd was toe-
zij zich meer en meer terurtrok en de een- gi
zaamhrid zocht, meer zeln dan zij onder la
andere omstandigheden zou noodig ge
acht hebben.
Hij r-
nen ham
tot vooasciMighrid aan te manen. Maar Dst zeggende boog zij en ging naar de
daar gaat mevrouw Van Blisaen. Ik ga vrouw, die in het schaduwrijke tuintje
baar «yartsn morgen” Mggen.” voor het htus zacjOp het zien der vraem-
Dit zeggende verwijderde Van Kott> delingen stond de vrouw op en trad
Zich, zonder antwoord af te wachten, nader.
verheugd een pijnlijk gesprek te kunnen Van Halten gevoelde, dat men hem
afbreken, en Hep vlug haar den strand- zijn afscheid had gegeven in het gebaar
*0g, vanwaar de gevierde vrouw, door der dame had iets gelegen, dat hem zeide,
een drom bewonderaan omgeven, juist dat hij tndnngead sou schijnen, zoo hij,
VóorschAi trad. seifa ingeval de woning haar met beviel.
....Neen, bij dezen toestand kan
[genl.T. Zelfs
rlijk standpunt
Niets mesr
rich een
iemand
kunnen ontnemen. Dan ook zou ik mijn had van te veel te drinken en nog veel min- wssrover njen medelijdend de schouder» niet meer aan te twigelenl
stiefdochters voor de voeten werpen, der ns een feestmaal, als de gasten ver- ophealtl.... de minste wegwerker zou hoop ik dat gij het
wst zij mij weliswaar met kunnen ont- trokken waren, bij den wijn te blijven lelijk hebben rijn pet tot over rijn ooren ken, dat uw
sooven, maar in haar ziel toch misgunnen.” ritten, dan zult gij moeten toestemmen, te trekken als hij hem op den weg out- Adien want
„God verhoede, dat u iets tn overijling dat aan het vertrouwen speelruimte te moette!.... vandaag!
soudt doen, waarover u later de bitterste over is gelaten voor ieder, die met uw En dat alles komt omdat het aea een A» pestoor die voer Mn
Wel had hij zich meer en meer uit bet onvermogen verkeerde, en wil men daar-
met onopgemerkt gebleven, dat hij handachnft verklaren,
n genot scheen te vinden in het be- men den toenmaligen
„Aan de praatjes der menschen stoor
-L
verschillende zijden
vdbtrekteniet strookt, zoodat ik werkelijk
noch mijn vriend is, die hier woont 1-
amen gaf. lag iets zeer buitengewoc
„Vergeef mij, mijnheer,” begon de voorop, dat Van Halten
zelfden weg te gaan. Ik ben hier nog gertnate tot den medeplichtige van den
vreemd.” jnan wilde maken, die in het geheim de
Van Halten boog. handelingen van een derde wilde beepie-
-
hij er bij, ,ooo ik u eenige
kan geven, ben ik er
De vreemdeling 1
doof het proces kunnen winnen De
haat van die kinderen, de dorst naar het
vernietigen van mijn _eer, en die alleen
moet i’
afgunst strijd ik voor mijn recht,
doogt God, dat de leugen overwint,-
verhonger ik liever, dan een aalmoes aan der dames V. Galen en de opgeroepen be
is nemen, die zelfs de leugen mij niet zou dienden, de baron nimmer de gewoonte
werpen, der na een feestmaal, als de gasten ver- ophaaltL...de minste wegwerker
zitten, dan zult gij moeten toestemmen, te trekken als hij hem op den weg out- Adieu
daar mijn naam, die aan de weduwe wel
licht bekend is, in de badlijsten zou ko
men. Er is mij veel aan gelegen, over
mevrouw de barones een zelfstandig oor
deel te kunnen vellen, vóórdat zij weet
wie ik beu. Ik wil u allen waarborg geven,
die gij mocht verlangen, dat alleen eer
lijke, belangstellende beweegredenen mij
aaagskomenen een woning of een loge- voorteeken, dat de vreemdelinge, die gunden, vervolgden ook nu nog klaar- ki
ment wilden aanwijzen af hun goed wilden hem een onverklaarbare belangstelling
beeorgan, knechts tut bótels en restau- inboezemde, juist de woning tegenover
caties. wegwijzen, enz. enz. hem had genomen hij gevoelde, dat het
Daar de meeste retzigen reeds voorat plaatsje aan zijn raam hem spoedig dier-
eea womng besteld, of de aanbiedingen, baar zou worden.
welke men hen in het station had gedaan, Niet alleen de schoonheid, de buiten-
iswgsn msn hadden,wss de onbeschaamd- gewoon zachte gelaatstrekken waren het
beid van deze lieden somtijds zeer die hem betooverden, want die schoon-
laatig j oeverdragelijk werd zij echter heid werd door eene opvallende bleek-
voor diegenen, welke nog eerst zelve een heid eemgszins benadeeld en toch ook
woning moesten zoeken, ofschoon er weder zóó er door verhoogd, dat zij Van
nog verscheidene kamers ledig stonden. Halten onwederstaanbaar aantrok.
Van Halten sag nu boe een dame, wier De vreemdelinge had haar fraaie don
voorkomen hem reeds op den eersten kere oogen slechts opgeslagen, toen zij
aanblik onverklaarbaar boeide, zich nau- door het volk zoo lastig was gevallen
weiijks tegen het woeste indringen kon overigens hadden zij alleen geschitterd
verdedigen. Ben dozijn mannen omringde door de lange zijden wimpers, den zoeken-
haag, woningen aanprijzende anderen den blik vermijdende, dien Van Halten
hadden zich van hare bagage meester er op had geslagen, en toch brandde hij
gemaakt en wilden die wegdragen. De van verlangen, nog eenmaal die stralende
dame wendde zich tot den conducteur sterren te zien,
van de omnibus en verzocht haar goed Langen tijd stond hij voor 't venstef,
ia de bagagekamcr te bewaren, totdat zij de dame verscheen er echter evenmin
bet liet halen de indringers wees zij als in den tuin toen eindelijk het licht
terug, gelastte aan hare kamenier op het werd ontstoken, liet de gezelschap»-
josd te passen en wilde zich met haar juffrouw eerst de gordijnen zakken en
gezelschapsjuffrouw verwijderen de com- sloot daarna de» luiken, zoodat zelfs geen
missionairs, knllners en pakjesdragers enkele lichtstraal naar buiten drong,
volgden haar op de hielen en boden haar Des anderen daags verzuimde Van
alle mogelijke diensten aan. Halten zijn bad, om zijn studiën aan het
De dame wierp een blik om zich heen, venster voort te zetten. Hij had geluk
als zocht zij een pohtie-agent, die hier zijn blikken zagen een dame achteloos
ds orde toon herstellen en haar bescher- op het vensterkozijn leunende, terwijl
men. Er was geen enkele te zien de poli- zij na het ontbijt met haar gezelschaps-
tie van de badplaats was juist ergens an- juffrouw sprak. Zelfs bemerkte Van
ders op Zondag-avond kwamen er toch Halten een vluchtig lachje, dat een on-
zelden reizigers. Van Halten gevoelde gekende glans aan haar bleek gelaat
sich verplicht de dame ter hulp te komen verleende, en zag hij den omtrek van een
de brutaalste indringers verdreef hij met gestalte, m een sierlijk morgenkleed
de bedre^ing hen te zullen aanklagen, gehuld daar viel plotseling de blik van
nam afscheid van zijn zoons en verge- de vreemde op hem, onvoorzichtig had hij
telde de dame, om te voorkomen, dat zij de gordijnen te ver terug geschoven,
opnieuw lastig gevallen zou worden, en zij moest hem herkend hebben, want
Dit was te meer noodig, omdat de straten oogenblikkelijk trad zij met een snelle
van het badplaatsje, in den regel desavonds beweging van het venster terug, om
weinig bezocht, nu geheel verlaten waren, terstond daarop het gordijn te laten vallen,
daar de inwoners en badgasten door een en toen hij 's middags zich bij haar aan-
concert en een daarop volgend vuurwerk meldde, om haar zijn opwachting te ma-
aaar het nabijgelegen boechje aan het ken, kudde bet antwoord der kamenier
Strand waren gelokt. „Mevrouw de barones ontvangt geen
„Het zal wel het beste zijn, dat ik voor- bezoek Hij wist het echter zoo te schik-
loopig mijn intrek in een hotel neem,” ken, dat hij haar bij den terugkeer van
zesde de dame, half tot haar gezefachaps» het bad tegenkwam. Zijn beleefden groet
jufirouw, half tot Van Halten. „Ik wilde beantwoordde zij met een kouden, terug
gas* womng vooraf bestellen, daar ik bij stootenden blik en toen hij het waagde
aoorkeur zelve bes.” haar .aan te spreken, viel zij hem on-
„Ate dne kamen u voldoende zijn, middellijk in de rede met de woorden
daa kan ik s esa droge, gezonde en „Ik zesde u reeds, mijnheer, dat tk hier
zonmge woning aanbevelen,” zeide Van m afzondering wensch te leven.” Daarop
Halten. Een klein, aardig tuintje behoort wendde zij zich om en vervolgde haar weg.
er bij. Toevallig n de womng gisteren
De jMrioor zet rijn wandeling voort
komt op 't spoorwegemplacement, «raar
het itation met rijn eindeloos lange rafb
een ondier lijkt, dat ook op hem loert,
in den donker.
Nog eenige paaaen op bet perron en
daar ia hij bij den overweg: roods maak
te hij rich gereed bot klinkje van de af
sluiting op te lichten na langs een «teil
jl.-terug te kee-
gen een kist sanlitp
het flauwe achijnsel der
sterren bet adrei zag vastgeplakt:
Monsieur Jules
te Berny-aar-Onroq,
(Zending van de overate vaa 't kiooe
ster N. te Parijs).
Van bet klooster N....? Niet mo-
gelijkt.... ik kan niet goed rieal....
Hij waagde er een lucifer aan....
Juist!dat i» wel de overste van
N.die haren stuurt als materiaal
aan monsieur Jules:
Wel. tra mèref
Hij beziet een tweede kirt.... deze
vermaan ut hdwjii truc, ucu ----
baron in een toestand van ontoereken- einde .willen zien van iets andersl.Een derde.... uit oen
baarheid te hebben aangetroffen, dan
krijgt het beweren van de tegenpartij hoofd
een bedenkelijk gewicht, daar het codi- Het komt
die droefgeestige stemming onttrek- cil, hetwelk den 15 November gedateerd francs per dag
- gest
-r -n lijk t,
brief, geruimen tijd in een somber naden- men de joi
ken verzonken had gezeten. „Ik zou harte- eede doen
kjk bedanken voor al die brieven van ad- gaan naar
vokaten. Moest het ongelooflijke gebeu- slaan der deuren hebben gehoord kg- waarvan nu de Romaanscbs Arcades waren
ren en het recht ten uwen nadeele be- gen zij daaromtrent de eed af. dan twijfel nch boven zijo hootd spannen, lijkend touwen
slissen," ging - j -1--1 -1-
voort, „dan ts het nog tijd genoeg, zich loren, zoo gij’ geene bevredigende op- '1
daarover te ergeren als de uitspraak ge- lossing kunt geven van hetgeen dien- kale lichten bened.
vallen is. De berichten van iedere zit- avond geschreven en in de geldkist ge
tuig winden u noodeloos op, en zelfs al legd is.
gebeurde het ergste, dat u het proces ver- „Bij testamenten van de soort als het
loor, dan bleven u toch de inkomsten, onderhavige met alleen, maar in iedere ,chaduw
die iedere weduwe bij de wet zijn ge- bestemming, waar d?
waartxsrgd altijd hadt u dan nog meer zegel van den l_-
dan u thans uitgeeft." kracht van testamentaire beschikking
Om de lippen van Gerardine van Ga- heeft, ts de rechter steeds gene
len speelde een bitteren glimlach. „Hoe aanvallen tegen de rechtsgeldig!!
dikwerf zal ik nog moeten herhalen,” zoodanig coaidil in overweging te
riep zij, „dat ik niet ter wille van het geld „Het aangevallen codicil is nu
dit proces voer Had ik anders de meisjes waar, door den stervenden baron aan den
vrijwillig meer aangeboden, dan zij ooit door u opgeroepen notaris overhandigd
l._t proces kunnen winnen De geworden, maar gij hebt het gezegelde
-‘■“t document uit de brandkast genomen,
'ogen van mijn eer, en die alleen „Gij zult zelve moeten inzien, genadige
ik verdedigen. Tegenover haat en vrouw, hoewel aanleiding tot verdacht- lJc® oumogelijk neerleg
at strijd ik voor mijn recht, en ge- making hierdoor bestaat. Neemt gtj nu natuurlijk, van burgerl
God, dat de leugen overwint, dan neg jn overweging, dat volgens het zeggen urt tagenl.
fa rijn in sa eigen parochie
officieele nulliteit te loeien
waarover
geven," antwoordde hij, ^lasr ik gebeei
onbekend ben met het huisehjk leven
der barones."
Mijnheer Van Halten, mag ik u een
kom alleen uit Amerika, omdat ik ver
nomen heb, dat er tusschen de kinderen
vsn mijn vriend en zijne weduwe een pro-
CCS aanhangig ts. oniddt ik bet dmi af
gestorvens verplicht ben diegene der
achtergeblevenen te beschermen, welke
door de andere benadeeld dreigt te worden,
hetzij doordten Van Galen de bepalingen
van zijn uitersten wil niet voldoende over
wogen heeft, hetzij hij teleurgesteld is m
het vertrouwen van personen, die hij
liefhad, of. m het tegenovergestelde ge
val, ieder onrechtvaardige aanval op de
wweduwe te voorkomen. Ik ben aan het
daar Van Halten reeds door den toon vsn station afgestapt en hierheen gereden
Van Kolb's stem misnoegd en wsntrou- ik durf echter geen kamer te lemen,
wend was geworden, en toen de baddirec-
teur later nog moest toestemmen, dat hij
voor de waarheid zijner mededeelingen
met kon instaan, verhoogde dit, zoo mo
gelijk, nog de belangstelling, welke Van
Halten reeds voor de schoone vreemde
linge koesterde. Die arme vrouw had geen
vrienden. Nijd en afgunst, die het our- w
germeisje het welverdiende geluk met aandrijven, der achtergebleven betrek
kingen van mijn vnend onbevooroor
deeld te leeren kennen dat ik geen eigen
belang op het oog heb, en dat gij hen en
mij zeer zoudt verphchtea, zoo gij mij
m de gelegenheid zoudt willen stellen,
mijn doei te bereiken. Gij zegt mij, dat
gij tegenover de barones woont, h« zou
dus u gemakkelijk vallen, mij de behulp
zame hand te bieden.”
In het verzoek van den vreemdeling
lewoons her stelde
hem een zeer
vreemdeling, „maar wij schijnen deö- groot vertrouwen schonk, ja, zich eem-
tnan wilde maken, die in het geheim de
haat’
„Mijn naam is Van Halten," voegde den. Welke waarborgen kon de vreemde-
u- - •- inlichtingen Ung h-J --
r gaarne toe bereid." willen.
w scheen het met ge- ware dit ook bet geval, hij het gevoel der
hoord te hebben, dat Van Halten zich barones met zou kwetaen, winneer hij
had voorgesteld, ten minste hij verzuimde werkelijk onbevooroordeeld eene recht-
‘ige uitspraak deed, en zijn volgende
tungen niet zou laten afhangen van
'tuchtigen indruk
Het grijze haar, het eerMjke getast ven
gedateerd werd. Ongetwijfeld zal
jonge dames haar beweren onder I
1, alsook dar zij het middenpad
de gezelschapsjuffrouw ;k niet, of uw proces ts zoo goed ris ver- op ‘t geW<]f »an een verlaten graf.
Het dorp slaapt rustig en vlak met en-
2.Jen en enkele sterren
er boven: evyn nog onderscheidt men de
rechte lijn van t kanaal, zich verlengend
in de donker^ vlakte en de bevende
van de populieren langs het
jaagpad
Rechts met rijn dertig
deze beleefdheid te beantwoorden.
„Gij zijt wel goed,” antwoordde hij.
„Het kwam mij straks voor. Je hoorde ik «en vl
u den naam Van Galen noemen. Ik ^oop I-.-
met onbescheiden te zijn, ris ik mij de den ouden heer gaven hem M eemgen
vraag veroorloof, of gij tic barones Van waarborg, maar toch nog geen voldoende.
Grien kent, wier naam ik m de badlijst „Mijnheer,” hernam Van Halten, „het
heb opgemerkt. Met een baron van Grien vertrouwen, dat gij in mij stelt, is zeer
was ik vroeger Zeer bekend, hij was uit vleiend, maar bij eenige overweging zuk
het hertogdom Baden herkomstig." ge zelf moeten inzien, dat uw verlangen
„Ik heb met de eer, mevrouw de baro- ,ets ieer Pthüijks voor mij moet hebben
nes meer als van aanzien te kennen ant- Bewli’ ik aan den eenen kant gaarne een
woordde Van Halten, „ofschoon wij vis i chen,t h«m’ bel*ng schijnt te stel-
vis wonen, zij heeft zich aan allen oro- lea d*m«- ^e mijn levendigste
gang met de ovenge badgasten onttrok- ^«rineming heeft opgewekt, aan den an
ken. De heer, dien gij bij mij hebt gezien, def*n kant ik mij met geroepen,
is de baddirectcur majoor Van Kolb, en nU) m ^are bijzondere aangelegenheden
naar hetgeen ik van hem vernomen heb, mtngen- en dat te minder, daar zij iedere
is de barones uit Zuid-Duitschland en to«“denng van mijne zijde beslist vaa
de weduwe vsn een grondeigenaar Van de hand heeft gewezen, en dit laatste zou
Galen.” verder min of meer het geval zijn, zoo
„Dezelfde die vóór ongeveer veertien lk uw voornemen ondersteun.”
of vijftien maanden in een duel werd „Uw bezweer is alleszins billijk,” ans-
doodgeachoten woordde de oude heer. „Maar ik verzoek
„Naar hetgeen ik hoorde, moet het de- u toch met meer dan hetgeen gij aan ieder
zelfde zijn.” uwer bekenden volgaarne zoudt toestaan
„Dan is het de weduwe van mijn vnendik vroeg slechts verlof, u op ooderache»-
Maar waarom leeft zij zoo afgezonderd den uren van den dag te mogen bezoeken
Het rouwjaar is om. Naar hetgeen ik van en gaf u de verzekering, dat daaruit voor
u hoor, twijfel ik, of ik haar wel mijn op- ujniet de minste last zou voortspruiten
wachting durf te maken." „Hadt gij mij uw voornemen met ge-
„Het is mogelijk, js hoogst waarschijn- openbaard, dat was het iets anders ge
lijk, dat zij met een oud vriend van haar weest, nu daarentegen zou ik uw mede-
overleden man eene uitzondering zal phchtige zijn in alles wat gij onderneemt,
maken. Ik zou u aanraden, u als zoodanig Evenwel zou ik daar wellicht geen acht
te laten aandiencn, daar de kamenier op slaan, en uw wensch vervullen, ware
lederen bezoeker geregeld belet geeft.” het met ^t juist ik mij bijzonder m acht
Door zijn houding gaf de oudeheer te tnoet nemen* Mevrouw de barones heeft
kennen, dat hij nog meer vragen op het bet tmi eetugertnate tot een eerezaak of
hart had en slechts een k leme aanmoedi- liever tot een punt van fijngevoeligheid
ging van Van Halten verwachtte, om hem gemaakt, haar niet door te ver gedreven
zijn vertrouwen te schenken. belangstelling lastig te vallen."
Van Halten verheugde zich intnaschen De oude heer lachte eene. „Mijnhaer
dat hij wellicht een bemiddelaar ge- Van Halten,” hernam hij, „ik zal maar
vonden had, om eene kennismaking met ronduit met u spreken ik ging juist naar
de barones aan te knoopen, maar hij ver- de restauratie, om met u kennis te maken,
keerde in tweestrijd, of hij dit zou zeggen Toen ik in deze plaats onderzocht, wie
of laten vermoeden. met de barones omging, zeide men mij
Eenige oogenblikken wandelden beide niemand behalve gij, en trok daarbij een
heeren zwijgend naast elkander, toen de gezicht, alsof men nog iets meer wilde
vreemdeling plotseling opnieuw begon laten vermoeden
„Aan de praatjes der menschen stoor „Mijnheer 1” stoof Van Halten op.
ik mij weinig, maar toch hoorde ik van »Gi> geeft mij daar het bewijs, dst ik van
-—i over de barones spre- “W zijde op geen fijngevoeligheid mag
ken op een wijze, dte met uw beweren rekenen. Ons gesprek zulten wij hiermede
van -Neg één woord, mijnheer,” nep de
Men vreemdeling, toen Van Halten zich na deze
wilde verwijderen. „Ik heb
aan de praatjes der lieden, en
het tes- om u een verklaring te geven,waarom
jaagd. U die mijn kerk leeghaalt U
die mijn proceeriee verbiedPrate»-
