A
SlLLES BESQfung
ONS BLAD”
Bureau: HOF «fALKMAAR. - Telefoon: m
H SCHOONHOVEN en Z*
WONINGIN RI C HTING
LANGESTRAAT IOO - ALKmAAk
No 90 POSTGIRO 104863, Vrijdag 1« April 1926. PO6TG«o 1M863 Jaarf aag
Abormemontepry*«
»er wwanaai voor Alkmaar 3 T J’S’TS’Wrt t—
koor buiten Alkmaar •<-. f 285
Met Geïllustreerd Zondagsblad C 80 f booger.
r.1
BUITENLAND.
1 FEUILLETON.
OM DE EER DER FAMILIE.
Vwn alia abonrró'n wordt op aanvrag» gratin een poli» verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 600,—,
BRIÈVEN UIT FRANKRIJK.
POSTGIRO 164863
POSTGIRO 104863,
af, de wijze waarop
i
een
(Wordt ▼ervo’gl.)
I
Onze eigen gemaakte Meubelen
zijn voor Uw leven, on daarom
niet duur.
spool
Egor
▼an Leo’s lot daaq
te bevestigen, om
Zij besi
Stevens,
huid bedekte de
'ur haaldol yk reeds
NDORD-HOLLANDSCH DAGBLA
><WL
jespeeld” en nu jreigue
fel onder de eiken sat. Zjj wilde feeds de
voorzienigheid spelen en zachtjes aan te
werk te gaan, om de verbittering en den
krenkten trots van Leo wegens Adèles
welijk met den prins Eberetein wat te doen
bedaren. Met geen enkel woord had hjj naar
de voormalige geliefde gevraagd, integendeel
voor hem scheen bet prinselijke lust kasteel
tje, uit welks geopende vensters lieflijke kla-
viertonen drongen In het geheel met te be
staan. Hij was in een ernstig gesprek met
zjjn broeder verdiept en thans scheen het d<y
gravin, bij een nauwkeuriger beschouwing
toe, als ware Leo tien jaar ouder dan Egon,
wiens sombere gelaatsuitdrukkidg ny zoo
mogelijk nog overtrof. Hier en daar liep er
een witte draad door zjjn hoofdhaar en aan
de slapen was het geheel vergrijsd. Werkelijk
hjj had zwaar geboet voor zjjn jeugdige
dwaasheid, daarvan getuigden de .-trecge lij
nen om de oogen, die zich daar in weinige
laren in den strjjd met bet leven gevormd
hadden. Ook de handen bezaten niet meer de
zachtheid en de schitterende witheid, hard
en bruin lagen zjj daar op het hagelwitte da
mast van het tafelkleed, eelterige uit wassen
ontsierden de eenmaal zoo schoon gevormde
vingers en een hoornachtige
binnenvlakte daarvan. Het
hadden de blikken der moeder daarop ge
rust en nu streek zjj zuchtend met- net servet
daarover heen, als wilde zjj bel ontsierende
l.van verwiideren.
A*^ertentinpnj»>
Van I—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; «edMf
I per regel f 0.75; Rubriek .Vraag en aanbod" b| vof
I uitbetaling per plaatsing r 0.60
f 400,—. f 200,—, f 1OO,—f 60,—f 35,—, f Tfy
Vandervelde, passeerde de omgeving van de
zaal waar de bijeenkomst was gehouden.
Een groep oud-strjjders herkende hem en
jouwde hem uit. De Minister kreeg een slag
met een wandelstok of een trap tegen zjju
been; vandaag was hjj nog eenigszins kreu
pel. De betöogers dwongen verder den Minis
ter, met ontbloot hoofd te luisteren naar het
volkslied, dat door hen werd aangeheven.
Nader wordt gemeld: Minister Vandervel
de is ernstiger gewond dan aanvankelijk ge
dacht werd. De minister heeft een zwaren
slag of een schop gekregen en had heden
nog veel pjjn. Hoewel hjjzelf geen klacht in
diende, stelde bet parket een onderzoek in.
DE BURGEROORLOG IN CHINA.
Uit Peking wordt gemeld, dat de Kuo Min
Cbuang troepen gisteravond Peking ontruim
den. De burgers hebben een telegram gezon
den aan de leiders der troepen van generaal
Woe Pei Foe met het verzoek de troepen
niet de stad te laten inrukken, daar de ber
gers voor plundering vreezen.
Naar uit Peking gemeld wordt, bedragen
de verliezen van het Nationale Leger bij de
jongste gevechten om Peking 2000 dooder
en 6000 gewonden.
Een brigade van het negende nationale le
ger heeft zich gistermiddag overgegeven,
waarna de verdediging van het gebit-d van
Toengtsjau (ten 0. van Peking) is ineenge
stort. De troepen van het nationale leger be
gonnen naar de stad te vluchten, hetgeen tot
uitwerking had, dat de troepen in de stad
zelf gedemoraliseerd werden Li Tsjöeng Lin
heeft vervolgens de macht over de stad aan
Wang Sjih Tsjen overgedragen, die de lei
ders der verbonden legere telegrafisch van
den toestand op de hoogte bracht, er bij voe
gend, dat het derhalve onnoodig was de
stad te belegeren.
HET ZUID-SLAVISCHE KABINET
HERVORMD.
Het kabinet-Oezoenowitsj is afgetreden. De
koning heeft de samenstelling van hel nieuwe
kabinet goedgekeurd.
Stefan Raditsj is uitgetreden endoor Tri-
foenowitsj vervangen. Verder zijn Paul Ra
ditsj en Krajatsj afgetreden en opgevolgd
door twee andere leden der partij van Raditsj,
De nieuwe regeering heeft den eed afge
legd en haar werkzaamheden aanvaard. Het
program van het kabinet inzake de Servisch-
Kroatische en de democratische samenwer
king blijft onveranderd.
Mr. P. v. S.
Parijs, 14 April 1926.
gemiddelde in de jaren tusschen 1905 en
1914 bedroeg. Dit ondanks het feit dat de
oogst per acre boven het gemiddelde van
▼óór den oorlog was.
De algeheele opbrengst van de voornaam
ste gewassen voor 1925 wae in vergelijking
met het gemiddelde van vóór den oorlog als
volgt: gemiddelde vóór den oorlog 48.276.000
ton, 1925 40.693.500 ton.
De achteruitgang bedroeg voor tarwe 11
pCt., gerst 15 pet., haver, boonen, erwten,
rapen, knollen 26 pet.
De verbouw van aardappelen nam met 14
pCt toe en aan suikerbieten werd voor het
eerst 440.000 ton geoogst.
INCIDENTEN IN HET ENGELSCHE
LAGERHUIS.
Gistermorgen om zes uur heeft in bet En
gelsche Lagerhuis, na een debat, dat den
geheelen nacht geduurd heeft, een incident
plaats gehad.
Gedurende de besprekingen van de bezui-
nigingswet hadden de Labour-afgevaardig-
den verdaging der discussies gevraagd wat
werd afgewezen. Lansbury, Wheatly en elf
andere afgevaardigden weigerden uit ob
structie, de „lobby” te verlaten en bleven
meer dan een half uur staan, zingende en
grapjes makende. Hierdoor konden de be
sprekingen niet voortgezet worden. De waar
nemend voorzitter en de ministers confereer-
geruimen tijd en besloten eindelijk den
■aker” uit zjjn bed te halen.
diende vervolgens
lawaai der socialisten het
i w, uw de dertien labour-afgevaar-
te schorsen, waarop de Labour-oppo-
sitie weer dezelfde* tactiek toepaste. Na een
AMERIKA EN RUSLAND.
Den laateten tjjd werd, dat weet men, een
krachtige campagne gevoerd door New York-
sche zakenlieden voor de erkenning van de
Sovjet-regeering.
President Coolidge heeft die kwestie
lang en breed met de gezanten Houghton en
Gibson besproken, en besloten alle onderhan-
deiingen daarover te verdagen.
Een der voornaamste tegenstanders dpr
erkenning is de minister van Handel, Hoo
ver, die verlangt dat de Sovjets eerst de oude
schulden erkennen en aan de Amerikaansche
burgers de eigendommen teruggeven, die tij
dens de revolutie zjjn geconnskeerd.
HET DUITSCH-RUSSISCHE VERDRAG.
De Engelsche bladen houden zich breed
voerig bezig met het bericht in zake het aan
staande Duitsch-Russische verdrag. De „Dai
ly Telegraph” ziet de neutraliteitsclausule
met eenig wantrouwen tegemoet in verband
met de politiek, die Moskou steeds voert.
Het blad ziet verder de mogelijkheid van een
gevaar voor den vrede van Europa door een
bepaalde uitlegging der clausule.
Het blad tracht Duitschland terug te hou
den van den weg, dien het wil inslaan.
De Fransche „Journal” schrijft, dat een
dergeljjk accoord moeilijk vereenigbaar zou
zjjn met de hooge moreele en vredelievende
beteekenis van het Locamo-pact.
MUSSOLINI IN TRIPOLIS.
Mussolini, die zich per automobiel op weg
bevond naar Hohls, heeft in de oase van Ta-
guera een compagnie nationale militie geïn
specteerd. Hij zeide in een toespraak: De
gouverneur heeft mjj gezegd, dat gjj vol
maakte soldaten zijt en volmaakte vrijwilli
gers. Hieraan wil ik toevoegen, dat gjj bij
gevolg volmaakte fascisten zjjt. Ter herinne
ring aan u zal ik aan uw kameraden zeggen,
dat er in Afrika plaats en waarschijnlijk ook
roem is voor allen.
Mussolini is des avonds naar Tripolis te
ruggekeerd.
ACHTERUITGANG VAN DEN
ENGELSCHEN LANDBOUW.
Een officieele statistiek wijst uit dat En
geland verleden jaar 7.582.500 ton landbouw
gewassen minder verbouwd heeft dan het
i „En zult ge dan met ons terugxecren?”
vroeg zij haastig.
„Ik denk wel van ja.”
„Zoo ga dan met God en heb mijn leste
wcnschen”, had Mabel hem toen aog nagc-
roepen, als moest het voor hem een aanma
ning zjjn om haar niet te vergeten.
Op het slot Hallwey en zjjn bewoners
«chwn sinds gisteren de hoorn van overvloed
der vreugde te zjjn uitgestort.
Gravin Stephanie droeg bet hoofd trots op
geheven en wierp een verachtelyken blik
naar de jonge vrouw, wanneer zij deze ont
moette. Eindelijk zou dit gehate gelaat moe
ten wjjken uit dit kasteel, waar het overal
opdook, evenals hoorde het er thuis. De ude
gravin herademde weder, thans eerst besefte
zjj hoe bitter aanwezigheid van de advo-
catendocbter haar gevallen was. Erin onbe
schrijfelijk triumfeerebd bewustzijn bedwelm
de als ’t ware de graaflijke vrouw; haar ,Joi
ste” had alles
niet meer op den achtergrond het oiitee.-ende
spook. Thans gold hot alleen nog maar
Egon’s banden te verbreken en le ora.lcn
van Leo’s lot daarginds in het „prinselijke”
te bevestigen, om eindelijk de vlijtige handen
werkeloos in den schoot te kunnen "leggen.
Dit alles, meende zjj, zou nu slechte kinder
spel zijn. Met een blik van voldoening be
schouwde de gravin-moeder de ge Uiten ha-
rer belde zoons, met wie zjj aan de outbirta-
„niets” vervallen. Ook de ranchero'•‘‘iwihen
bun toezicht hebben en de opperleiding be
gint mjj nu al tamelijk zwaar te vallen. Wan
neer Mabel’s keuze zich vestigt op een man,
die mjj niet aanstaat, dan zal ik dit alles hier
verkoopen en ik zou het aan u dan nog het
liefst geven, en ik geloof wel, dat dit het
hoogste bewijs van mjjn vertrouwen is. Over
weeg dit voorstel eens met uw familie. In
Amerika toch geld geen stamboom, geen af
komst, de naam doet niets ter zake, zou U
dat dus kunnen bevredigen?”
Een diepezucht deed Leo's borst rijzen,
het was een schitterend vooruitzicht; hjj wist
zulks zeer goed, en zjju toekomst zou hjj aan
geen andere omstandigheid te danken heb
ben dan aan zjjn eigen kracht.
Het trotsche zelfbewustzijn deed zjjn borst
opzwellen.
Hjj behoefde slechte de hand uit te strek
ken en Mabel Ritter behoorde hem maar
graaf Leo’s blik snelde verlangend naai het
verschiet, het ging niet aan, in het vaderland,
ja, in het vaderland, wachtte het geluk im
mers op hem, dat het hem te buis verbeidde.
„Wat zoudt ge er wei van zeggen, als ik
met papa binnenkort eveneens naar Duitsch
land kwam?” vroeg Mabel met geheimen
angst in de bruine oogen, toen Leo, afscheid
nemend, voor haar stond. „Mag ik op Hall
wey komen?"
„Ik zal mjj gelukkig achten, u daar tékun
nen begroeten."
den
„spe.
Neville Chamberlain
onder geweldig
voorstel in, om
digden 1
half uur vertraging bleek, dat de motie met
163 stemmen tegen 76 was aangenomen.
Den dertien afgevaardigden werd daarop
verzocht zich te verwijderen, waarop de be-
sorekingen wérden voortgezet,
DE RUSSISCHE ECONOMISCHE CRISIS.
De economische crisis in* Sovjet-Rusland
neemt onrustbarende afmetingen aan. De re-
geering vreest een catastrophe voor den
oogst niet te kunnen vermijden. Talrijke werk
plaatsen en staatsmonopolies zjjn gedwon
gen het bedrjjf stil te zetten wegens gebrek
aan grondstoffen.
De raad van Volkscommissarissen beeft aan
- de handelsdelegaties in het buitenland voor
geschreven met ingang van 1 Mei slechts te
gen contante betaling verkoopen af te slui
ten.
BESCHERMING VAN DEN FRAN-
4 SCHEN FRANC
De Journal meldt, dat de Fransche minis
ter van financiën een omzendbrief zal richten
tot de procureurs-generaal met het verzoek
de wisselagenten en bankiers te vervolgen,
die zonder commercieele noodzaak vreemde
deviezen verkoopen, evenals degenen, die
valsche geruchten in omloop brengen met 't
doel de staatsfondsen omhoog of omlaag te
drjjven, degenen, die bezitters van staatspa
pieren trachten te bewegen te van de hand
te doen en de bladen, die artikelen opnemen,
welke de strekking’hebben het crediet van
den staat te benadeelen.
POOLSCH-LITHAUSCH INCIDENT.
Om 8 uur Woensdagavond heeft een Li-
thausche gresswacht een Poolsch luitenant
doodgeschoten, die de afbak eningsljjn had
overschreden en, toen bem „halt!" werd ge
roepen, zjjn geweer ter hand had genomen.
Het incident had plaats op 300 meter van
de afbakeningsljjn op Lithausch grondgebied.
EEN MINISTER GEMOLESTEERD.
De Brusselsche justitie heeft zich giste
ren beziggehouden met een incident, dat
Woensdag is voorgevallen na afloop van
een bijeenkomst, georganiseerd door oud
strijders tegen de eventueele invrijheidstel
ling van Borms.
De minister van Buitenlandsche Zaken,
kende verzameling hebben bijeen ge-
bracht.
Ook hier geldt wederpm, dat de beste
stuurlui aan den wal staan.
Niemand zal zeer zeker ontkennen,
dat terecht een eereplaats is afgestaan
aan de grootmeesters van onze Ned.
schilderkunst, Jan Toorop, van Konij
nenburg en Jan Sluyters. Zij vormen als
het ware het middelpunt, waaromheen
een 50-tal schilders zijn gegroepeerd,
met Brutner als uitgangspunt, die een
brug vormt tusschen een beroemd ver-
leden en een niet minder beteekenis vol
heden op het gebied van onze vader-
landsche schilderkunst
Dwingen de schilderijen zelf onze
groote bewondering af, de wijze waarop
zij zijn gerangschikt getuigt van den
goeden smaak en de bevoegdheid der
inrichters. Ieder werk op zich zelf komt
tot zijn recht. De wanden zijn niet over
laden en het oog kan ongestoord rusten
op ieder tableau zonder te vzorden afge
leid door nevenhangende werken.
Het bezwaar door sommigen geop
perd, dat de werken van één kunstenaar
verspreid hangen, waardoor vergelij
kende studie wordt bemoeilijkt, wordt
ongedaan gemaakt door het feit, dat op
deze manier een geheel van sprekende
schoonheid is bereikt.
Waar de meeste schilderijen en tee-
keningen in Holland bekend zijn en
plaatsruimte mij ontbreekt, willen wij
niet in bijzonderheden treden over het
geëxposeerde. Wij zouden bovendien
niet aan het gevaar ontsnappen d<x>r
enkelen te noemen, meerderen onrecht
te doen.
Volstaan wij derhalve met een opsom
ming der kunstenaars, gelijk zij. in den
welverzorgden catalogus, met een 20-
tal afbeeldingen verlucht, worden ver
meld.
Apol 1, Bakels 1, Bantz 1, Bastert 1,
W. van den Berg 2, Bottema 4, Breitner
7, Bron 1, Colnot 3, Vijsselhof 2, Gestie
7, Gorter 2, Haverman 6, van der Hem
4, Roland Holst 1, R. H. de Meester 1,
Huidekoper 1, van Haytema 2, Isaac Is-
raëls 11, Jurres 1, Karsen 1, Richert 1,
van Konijnenburg 10, Leyden 2, Maho
1, Mantes 7, Henk Meyer 1, Monnicken-
dam 2, de Moor 2, Hart Nibbrig 1, Thorn
Pricker 1, M. van Raalte 1, van Rees I,
Coba Ritsema 1, Albert Roelofs 7, Rue-
ter 2, Schumacher 2, Scheefhout 1, Slui
ter 1, Jan Sluijters 13, van Soest 1, Tho-
len 1, Jan Toorop 14, Verstir 2, Voerman
3, Wenning 1. Westendorp 2, P. Wieg
man 3, M. Wiegman 9, Wijgers 1, Wol
ter 3, de Zwart 2, en „last not least",
niet genoemd in de catalogus, Bauer met
twee w'erken uit de particuliere verza
melingen van jhr. Loudon en Labouchère
De Fransche pers is over het algemeen
kwistig met lof over deze expositie en
waar een enkeling zich bepaald ongun
stig uitlaai is al spoedig de zeer persoon
lijke beweegreden te achterhalen.
Dit neemt niet weg, dat velen vreemd
staag tegenover sommige kunstuitingen,
die zulk een geheel eigen karakter dra
gen en in menig opzicht sterk doordron
gen zijn van nationale eigenschappen.
Het nationale element treedt inder
daad in tal van doeken op den voor
grond, al heeft de reeds genoemde Henri
Asselin gelijk als hij zegt, dat de Neder-
landsche schilderkunst niet meer zoo na-
Leo lachte. Het was een zonderling ge
dwongen lach, evenals hadde hy in tang met
gedaan en reeds verleerd, zjjn trekken wer
den daarbij scherp en hoekig, zy bezaten
niet meer de bekoorlijke weete trek om óe
lippen. De zorg had alles uitgewisobt in bet
ernstige mannengelaat.
,Jk begrijp moeder, wat ge daarmede be
doek, doch wanneer ik my met gswid in
die nauwe glacé handschoenen moet wrin
gen, xiet niemand den, aan werken gewen
den Amerikaan in mjj, ik zal u geen ono»-r
aandoen; de holle phrasen der groote wereld
gaan mij nog tamelijk wel af; en ieti rug
zal ik denkelyk ook nog wel buigen kunnen.
Ranchero’s, afkomstig van het Spian-
sche woord rancho, kameraadschap, noemt
men in Mexico landbouwer, die "jesp.'oten
zjju uit Spaansch bloed en vtn bun jtugd
of in het zadel zitten, zoodat zy uitsteken
de jagers en ruiters zjjn.
«3.
„Ge wilt dus weer naar uw vaderland te
rug en al spoedig?” had hy hem toeu ge
vraagd.
„Als het eenigszins kan, morgen.”
„Wanneer het zjjn moet, beet. En wanneer
komt ge terug.”
Toen graaf Leo besluiteloos met net ant
woord draalde, zeide de oude man plotseling
„ge zult niet wederkeeren, nu ge hier geen
doel meer te vervullen hebt. Ge zult u in het
slot uwer voorvaderen vestigen en u
vrouw nemen.”
„Onvoorwaardelyk wil ik niet „neen” zeg
gen, doch wanneer ge toch liever m Europa
wonen wilt, had ge u eerst een flink
moeten verwerven by de vooruitzichten, die
ik u geopend heb, zouden eenige jaren daar
toe voldoende zyn geweest.”
„Mijnheer Ritter, ge zjjt werkelijk een
goed, onbaatzuchtig vriend, waarmede kan ik
uw vertrouwen beloonen?”
„Daarmede, dat ge terugkeert. Ik. ben oud,
mjjn dochter Mabel, ie myn eenige erïgjnam*»,
en of zy de myn na mjjn dood zal zanhou-ien,
dit hangt af van den echtgenoot dien zy kr(F
gen zal. Ik voor mjj wilde niets jever dan
dat de zaak in beproefde, kundige handen
bleef, Men ziet niet gaarne zjjn schepping tot
DE NEDERL. KUNSTTENTOON
STELLING TE PARIJS.
Weer wappert de vaderlandsche drie
kleur hoog boven de „Place de la Con
corde”. Evenals vijf jaren geleden toont
Nederland in de „Sall^ du jeu de Paume"
het allerbeste, wat het op het gebied
der schilderkunst kan geven.
Niet dat het trekken van een parallel
tusschen beide exposities mogelijk is.
In 1921 waren de oude meesters aan
het woord, thans zijn het op een enkele
uitzondering na, levende kunstenaars,
die een beeld komen brengen van de
verschillend? richtingen in onze heden-
daagsche Nederlandsche schilderkunst.
Maar niet minder groot als toenmaals
het succes der tentoonstelling is ge
weest, waaraan de herinnering nog
voortleeft, zal het ook ditmaal zijn.
De kenrcollectie hier te samen ge
bracht uit musea en kunstverzamelingen,
geeft reden te hopen, dat, gelijk Hem-i
Asselin het in zijn voorrede van dam
catalogus uitdrukt, het Fransche volk
overtuigd zal worden, dat Holland nog
altijd het land is der coloristen, waar de
hartstocht en de genialiteit om te schil
deren hun intensiviteit hebben bewaard.
Heel wat moeilijkheden dienden over
wonnen eer deze tentoonstelling t">t
stand kon komen. Groot zijn de kosten
aan een dergelijke onderneming verbon
den. Dank zij den onvermoeiden ij vee
van onze kunstzinnige landgenooten, te
Parijs, de heeren van Gelder, Pollones en
Jhr. Roëll, zijn^ij schitterend te boven
gekomen.
Grooter nog de artistieke zorgen in
onpartijdigheid een keuze te doen uit de
Nederlandsche kunstwerken van onzen
tijd.
Ook hierin is het organiseerend comi
té, bijgestaan door deskundige mannen
als Prof. Wolter, van Konijnenburg en P.
van der Hem, uitnemend geslaagd.
Zeker het is gemakkelijk genoeg cri-
tiek uit te oefenen, namen te noemen
van schilders, wier aanwezigheid men
gaarne had gezien, in meening te ver
schillen over de gewenschtheid sommi
ge kunstenaars met een groot aantal
doeken, anderen slechts met een enkel
werk vertegenwoordigd tb weten.
Maar wie onbevooroordeeld zijn blik
laat waren langs de muren van de „Salie
du jeu de Paume" kan niet anders dan
hulde brengen aan hen, die ten koste
van moeite en tijd, zulk een belangwek-
tiónaal is- als die van de 17e eeuw, om
dat Nederland zelf geïnternationaliseerd
is.
Of dit als een voordeel dan wel ah
een nadeel dient beschouwd, kan hier
in het midden worden gelaten. De ver
scheidenheid heeft er ongetwijfeld door
gewonnen. En deze spreekt krachtig tot
ons op deze tentoonstelling.. Is de reli-
gieuse kunst ruimschoots vertegenwoor
digd (Toorop, Sluijters, Konijnenburg, M
Wiegman) het ontbreekt evenmin aan
portretten, stillevens, landschappen en
stadsgezichten.
Het spreekt van zelf, dat de Fransche
critici, ouder gewoonte verwantschap
zoeken tnsschen de Nederlandsche en
Fransche schilderscholen.
speuren den invloed van een
Le Fanconnier, Céranne en
Matisse, maar moeten toch erkennen,
dat onze Hollandsche kunstenaars in
geen enkel Opzicht als diens leerlingen
dienen beschouwd.
Wie trouwens geregeld de Parijsche
salons bezoekt, mag zonder chauvinisme
verklaren, dat Nederland een geheel
eigen geluid weet te doen hooren. Gelijk
te verwachten was, is de belangstelling
voor deze expositie uitermate groot, niet
alleen in de Parijsche kunstenaarskrin
gen, ntaar ook bij 't kunstlievende pu
bliek. De beide eerste dagen hebben een
recette van 6500 frs opgeleverd, terwijl
Vrijdagmiddag 6000 personen een ba-
zoek hebben gebracht.
Voor een deel zal daartoe ook zeker
meewerken, dat met de kunst hier wel
dadigheid hand in hand gaat, waar de
opbrengst bestemd is de kassen der Na
tionale Musea en van de vereeniging tot
kankerbestrijding te stijven.
Deze tentoonstelling zal er veel toe
bijdragen den naam van Nederland in
den vreemde hoog te*houden en de ban
den tusschen Nederland en Frankrijk
nauwer toe te halen.
