Gelijk Goud ij r „ONS BLAD” fhlLLES BESCHurt’ 1' Xï». f'*!#' Bureau: HOF 6. ALKMAAR. Telefoon: 1 (W'"" No POSTGIRO 184861 H. SCHOOSKOVEM EN Z" - 1 ■I WOU MSI! BI C ITIie LAhtGESTRAAF IOO - ALKMAArt POSTGIRO 184861 Vrijdag S3 April 1933. POSTGIRO 184861 8(Je jTnargwg FEUILLETON. OM DE EER DER FAMILIE, co. Jtwerfenfieprijsi VanJ—5 regehf 1.25; elke regel meer f 0.25; ?edafl I per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod’* b| vöj I uitbetaling per plaatsing f 0.60 f 400,-, f 200,—, t 1OO.—, f 60,—, f 35,—, f 15? BUITENLAND. Abonnementsprijsi Jet xwtruai voor Alkmaar ge loot builen Alkmaar jt, -. f 285 Set Oefllustreerd Zondagablad 060 f hoogtr. snn Alia abonné’s wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke h»n verzekert tegen ongevallen tot eon bedrag van f 500 - BRIEVEN UIT FRANKRIJK. andige bestuurders zelfs herhalen. ‘4 riep zy jam- lielyk naar de ADMINISTRATW No. 43» REDACTIE Mo. 433 is in deze tijden, nu zoovelen aan Influenza of Griep lyden, Akker’s Abdijsiroop. Ver zachtend, slymoplossend, genezend. Onz« Etalage taant U, dat onza orapeauda aen apart cachet dragen. op ho vengenoemde wetten, welk protest Wg door NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD doch zij veisunnde voor de hartstochtelyk smeekense oogcn, die op haar gericht wa ren. Als een electrische slag ging het doo^, haar leden, een vervoering overviel haar. Half bedwelmd door die openbaring van haar gelijk, tastte zij met de vrije linkerhand naar een steunpunt, de bemoste eikenstam moest toch immers in hare onmiddellijke nabijheid staan. Vurig brandende vingers omklemden de hare en een sidderende stem fluisterde haar toe: „Zeg tegen uw vader, dat ge vrij willig bij mij wilt blijven." „Vrijwillig?” herhaalde zij aarzelend. 1. aan het aandenken van ste pfennig betaald is. EEN BELASTINGSCHANDAAL. Naar uit Belgrado wordt gemeld, werd een Amerikaansche petroleummaatschappg verdacht valsche balansen te publiceeren met het doel de belasting te ontduiken. Oud-Minister Krajatsj (van de Raditsj par tij) liet deswege een commissie benoemen om de boekhouding dezer maatschappij te controleeren. Naar aanleiding van een aangifte deed de politie een huiszoeking in de woning van Petsjar, den kabinetsschef van Krajaty, die als lid der commissie verdacht werd bewijs stukken verborgen te hebben gehouden. De resultaten daarvan werden niet gepubliceerd. In politieke kringen eischt men thans een parlementair onderzoek. GEVECHTEN IN ITALIAANSCH SOMALILAND. De correspondent van de „East African Standard" te Lamu maakt melding van een groote vermindering in den gewonen seizoen- handel der inboorlingen, welke vermindering wordt toegeschreven aan de gevechten in Ita- liaansch Somali-land ten noorden van Mogdis- hoe. De Italiaansche troepen hebben, naar gemeld wordt, verleizen geleden doch zijn thans aan de winnende hand. Een afdeeling opstandelingen heeft zich teruggetrokken in Engclseh Somaliland. Anderen zijn getrok ken naar Abessynisch Somaliland. De Italia nen zouden de kust geblokkeerd hebben, waardoor de handel van de inboorlingen wordt stopgezet. „Ge kunt wel gelijk hebben moeder, alleen bestaat bet onderscheid hierin, dat graaf Ni- solaus zich zijn vrouw uit de armen liet ne men, terwijl ik de mijne, die mij zelfs niet sens liefheeft, vasthoud, alle machinaties ten trots, en ook vast zal blijven houden.” „Je verliest dus alle égards jegens je moe der uit het oog, Egon?” „Dat doe ik niet. Lindis zal aan uw aan blik onttrokken worden, ik zal mjjn best doen, om u van elkander te houden.” „Laat hem maar begaan, fluisterde Eugenie bjjgend. MA. A A a* mam 1 J Egt schi „Ja, vrijwillig en gaarne, totdat ook 1 gravin Else de laat- Waar is nu de moe dige Lindis gebleven, die zoo dapper en vrij voor de dooden in de bres sprong. Mag zij halverwege baar vaandel ontrouw worden, heeft zij dat gewild? Titans geldt het te vol harden tot aan het einde.” „Ik zal blijven, vader, hoort u het?" Lindis zweeg hijgend. De spraak begaf haar eensklaps. „Lindis bewilligt erin, om bij mij te blijven, totdat alle misverstand is opgelost”, vulde de graaf haar woorden aan. De oude man knikte met het hoofd. „En de gravin-moeder?” vroeg hg onwillekeurig en bezorgd. „Mgn vrouw staat onder mjjne bescher ming, mijn moeder zal met dit feit rekening houden en zich in het onvermijdelijke schik- DE SCHULDEN AAN DE V. S. De ratificatie van de betahngsregeling der schulden van Italiië aan de Ver. Staten door den Senaat volgde pas nadat het voorstel van senator Borah om de zaak aan de finan- cieelo commissie door te zenden, eveneens met 54 tegen 33 stemmen, was verworpen, en nadat er harde woorden over Mussolini ge vallen waren. Senator Reed vergeleek Musso lini met Caligula en Nero. Voorts hield senator Johnson een felle rede tegen Wallstreet, dat de in behandeling zjjn- hadden verklaard dat de in behandeling zijn de regeling met Italië de beste was die men van Italië kon bedingen. Die bewering is thans de reden waarom de meerderheid voor ratificatie is. De Ver. Staten zgn bereid een vergelijk te treffen met Frankrijk dat ligt tusschen 40 en 45 pCt. van het totaal bedrag. Caillaux had 40 pCt. aangeboden, en op 60 pCt. wa ren de V. St. toen tot een vergelijk bereid. De veilighekteparagraaf blijft echter nog een bezwaar. DE VOLKENBONDSRAAD. Lord Cecil, die Groot-Brittamrië zal ver tegenwoordigen in de commissie tot reorga nisatie van den VoUceubopcUraad, heeft in bet Hoogerhuis met betrekking tot deze aan gelegenheid een verklaring afgelegd. Indertijd heeft de Britsche regeering ver klaard, dat geen verandering in den Volken bondsraad, welke de toetreding van Duitsch- land zou kunnen verhinderen of vertragen, kan worden toegestaan. Dit is nog steeds het standpunt der regeering. Ook is zij nog steeds van oordeel, dat uitsluitend de groote mo gendheden permanent lid van den Volken- bonderaad dienen te zijn. Voor het verdere echter zullen do Brit sche gedelegeeerden in de commissie zitting nemen zonder ook skchts eenigszins gebon den te zjjn door eenige verklaring, vroeger uit naam van Groot-Brittanniië afgelegd met betrekking tot bet lidmaatschap van den VoN kenbondsraad. ECONOMISCHE CONFERENTIE DER SUCCESSIESTATEN? Mr. Zimmerman is te Weenen terugge keerd na in Zuid-Slavië en Roemenië op uit- noodiging van de regeeringen dier landen le zingen gehouden te hebben over den herop bouw van Oostenrijk Hjj verkreeg in beide staten hooge ridderorden. Verscheidene Weensche bladen melden, dat mr. Zimmernxn voor dezen zomer en economische conferentie van verteg^iwoor- digers van de successiestaten voorbereid tot regeling van de betrekkingen dier state'll met Oostenrijk. lijks meer en meer onder de aan Uwe zorgen toevertrouwde kudde in onderlinge eensge zindheid en met den grootsten ijver uit te breiden. De Katholieke actie zeggen Wjj; im mers in de tegenwoordige, verre van gemak- kelyke omstandigheden, is het bovenal-noo- dig, Eerbiedwaardige Broeders, dat Gjj, en allen uit den clerus, en eveneens de Katho lieke vereenigingen, zich volkomen onthou den van iedere inmenging in de politieke par tijen, ook daarom, opdat gij den tegenstan ders van het Katholiek geloof geen aanlei ding geeft Uw geloof te houden voor eenige politieke partij of groep. Aldus luiden, Eerbiedwaardige Broeders, Onze vermaningen en voorschriftenen wan neer de Chisten-geloovigen, zooals passend is, deze getrouw nakomen en in practjjk brengen, zullen zij daardoor geenszins ver hinderd worden de burgerlijke rechten en plichten uit te oefenen, welke hun met de overige burgers gemeen zijn; integendeel zoo wel hun geloof als het gemeenschappelijk welzijn van godsdienst en vaderland vorde ren, dat zg van die rechten en plichten een uitstekend gebruik maken. Zelfs den geestelijke zal het niet vrij staan zich geheel van de publieke zaak terug te trekken en de zorg en bekommernis over politieke aangelegenheden van zich af te schudden; Integendeel, ofschoon staande bui ten den strijd der partijen, moet hij krachtens zjjn priesterlijk ambt en voor zoover daamede aan de heilige bediening geen nadeel wordt toegebracht, het welzijn van den staat be vorderen, en dat wel niet alleen door zijn burgerlijke rechten en plichten ijverig en nauwgezet uit te oefenen, maar ook door den geloovigen met het goede voorbeeld te lee- ren, zooals de wetten Gods en der H. Kerk dat eischen, opdat ieder hunner zjjn burger plichten stipt vervulle. Als getuigenis van Zijn bijzondere vader lijke genegenheid en als onderpand van de hemelsche zegeningen verleent Z. H. aan heel de geestelijkheid het trouwe volk van Mexico Zijn apostolischen zegen. ken moeten.” HOOFDSTUK XVIII. DE GEVOLGEN VAN EEN STEENWORP. Daar zat het weder bijeen het hoogst aris tocratische gezelschap in de koelste schaduw van het bosch op lichte veldstoelen en prach tig met bloemen bezaaide gazons en dronk van den heerlijken aardbeienbowl, dien Margaretha klaar gemaakt bad. De jonge dames in luchtige zomertoiletjes, stonden met de heeren op de kleine bosch- weide langs den oever van het meer, de meer bejaarde dames en daaronder gravin Hall- wey zaten onder het grijze tentdak bg het dichte struikgewas te kijken naar de vroo- lyke spelen. Op het gelaat van de oude gravin lag geen schaduw van de in den vroegen morgen plaats gehad hebbenden twist, zg lachte vriéndelijk, naar alle zijden en sprak zeer levendig met mevrouw von Eichradt, met de vrouw van den minister Von der Goltz en den opperja germeester Von Stetten. In den liegmne had ■ij scherpe, vorsebende blikken naar het ge ïmproviseerde buffet geworpen, waaraan Margaretha met een groot wit schort stond en maa onophoudelijk de wijnglazen op het groote presenteerblad vulde, dat Dietrich vasthield. Ietwat zijwaarts was Lindis druk bezig de koffie in portie’s te verdeden, zij keerde zich geen enkelen maal om en bemerkte daarom ook niet de blikken van de gravin. Margare- DE MILITAIRE DIENSTTIJD IN BELGIë. De Kame rheeft gisteren de behandeling van het wetsontwerp waarbij de militaire diensttijd in principe op tien maanden wordt gebracht, voortgezet. Met 105 tegen 37 stem men werden verscheidene amendementen, in gediend door den Katholieken democraat Heyman, den communist Jacquemotte, den Vlaamsbhen nationalist Butaye en den socia list, Mathieu niet voor behandeling vatbaar verklaard, waarna art. 1 werd aangenomen. Jacquemotte en en de Vlaamsche nationalist Declercq pleitten nog voor vermindering van den diensttijd tot zes maanden, waarna deze laatste het amendement-Mathieu voor het principe van een zesmaandsohea diensttijd overnam. Dit werd echter bij appél nominaal verworpen. Een tweede amendement-De Clercq, strekkende tot invoering van een diensttijd van tien maanden bij de auxiliare diensten, werd eveneens verworpen met 87 tegen 16 stemmen. Vervolgens werden d« artikelen 2 en 3 goedgekeurd. De volgende week Woensdag komt de eindstemming ovet bet geheel. oefent alleen ruw geweld, gelijk het hem is wedervaren.” „Het zg dan zoo, mjjn kind. Doch voer mjj thans naar mjjn kamer. Al weder die twist ter wille vu een zwarte vrouw. O, ik wist wel, dat zjj den Hallwey’s ongeluk brengt.” Zonder nog verder een blik op de groep te werpen, maakten de beide dames aanstalten om zich te verwijderen. „Komen wij tot een conclusie”, zeide graaf Hallwey nog steeds heftig, maar toch met gematigde stem tot de verstomd daar staan de groep. „Wilt ge u goedschiks voegen of er een proces van maken?” Kemper schudde het hoofd. „Veel is er, wat ik nog niet begrijp. Lindis wil je blij ven?" „Neen, neen, liever ga ik naar naar de ge- ge nis van het grjjze buis terug’ merend. Graaf Egon trad schi jonge vrouw toe, hij vatte hare hand en zeide zeer vriendeljjk: „En wanneer ik u dringend verzoek, om een korten tyd nog slechts een heel korten tjjd, hoort ge wel bjj mjj te bljjven.’’ Welk een toon, welk een tooverklank in het beven der mannenstem. Zjj ontweek zgn blikken en schudde als het ware de vleiend weeke klanken van zich af zjj wilde schielijk antwoorden. Hg drukte zacht haar hand, smeekend hing zjjn qog aan hare bewogen trekken en nu keek zii pp. een beslist „neen” op de lippen, Niemand is het onbekend, dat Onze Dele- gaat. dien gjj twee jaar geleden met bewij zen van welwillende onderdanigheid, en blijdschap hebt ontvangen, met voorbijzien van alle rechtvaardige en godsdienstige over wegingen, als een man, schadelijk voor het welzjjn van de republiek, uit den staat ver bannen. In lijdzaam geduld hebben Wjj de beleedi- ging verdragen en U dringend - verzocht om met gelijkmoedigheid hetzelfde te doen. Deze inschikkelijkheid en gematigdheid van Onzen kant, heeft echter een ongelukkige - uitwerking gehad. Toen dan de bestuurders der Mexicaanecbe republiek weigerden Onzen Delegaat te ont vangen, waren zjj gedwongen Onze Zending zelf, welke toch door bjjna alle regeeringen als een werk des vrede» aanvaard wordt, te verwerpen en lieten zjj zich verleiden tot een politiek van godsdienstvervolging, zooaD in derdaad bjj U, tot groot nadeel der Katholij- ko burgers, gevoerd wordt. Terwjjl deze gebeurtenissen Ons met de diepste droefheid vervullen, was de eenige, maar niet geringe troost voor Ons vaderlijk hart, dat Wjj zagen, hoe bet volk van Mexi co zich krachtig tegen de kuiperijen der schismatiekeu verzette. Daarvoor brengen Wjj de Voorzienigheid Gods innigen dank; maar ook willen Wij U, Eerbiedwaardige Broeder» en het géheele volk van Mexico, warm prjjzen en tegelijkertijd met alle kracht aansporen, dat ge voortgaat den Katholieken godsdienst uit geheel uw hart te verdedigen. Onze bijzondere raadgevingen en verma ningen hebben enkel ten doel, U vaderlijk aan te sporen, de „Katholieke actie” dage- tba had Dietrich weggestuurd, zjj schoot thans de groote, met een wit servet bedekte hengselmand, die de koek bevatte, achter een boomgroep, die door slingerplanten omwoe- kerd, een natuurlijken schutsmuur vormde, en riep de jonge vrouw bjj zich. „Nemen wjj er thans voor eenige minuten ons gemak van, de dames en heeren zgn vooreerst verzorgd. Voor de koffie is het nog te vroeg, de gravin zal later wel een wenk geven. Hebt ge al eens naar de weide gekeken, waar het jongo volkje speelt?” vroeg zjj met een glimlachend gezicht. „Ja, Margaretha.” „Zoo, dan moet go ook eens kijken naar de mooie prinses. Duizend bommen en gra naten”, zeide Frits, die ginds bedient, „ze loopt daar rond met een gezicht, waarop de verveling te lezen staat, en kijkt zoo zuur als azjjn.” Frits sprong in de hoogte van blijdschap, toen hjj graaf Leo miste, hjj ver heugde zich vorstelijk over de veronachtza ming en beweerde, dat do graaf zoo zeker als twee maal twee vier was zijn nicht Mabel trouwen zou, bjj wier vader hjj in Californio zoo heidensch veel geld had verdiend, en hjj had hem dan ook het voorstel gedaan om mede naar Amerika te gaan en daar een be tere en winstgevender betrekking te zoeken. Graaf Leo zou verder gezegd hebben, dat hij niets liever deed dan vandaag nog naar zijn nieuw vaderland terug te keeren, doch h\’ wilde zich iets kostbaars mede nemen wezig, afgevaardigden van de meest belang rijke Kamers van Koophandel te Parijs en in Nederland, hebben zich niet onbetuigd ge laten. Lieten de Fransche sprekers vooral him dankbaarheid uitkomen voor hetgeen Nederland gedurende den oorlog voor dit ge teisterde gewest heeft gedaan, in herinnering brengend de historische verwantschap tus- scchen Lille en ons vaderland, de Nederland- sche hebben in het bijzonder den nadruk ge legd op de krachtsinspanning van het ver woeste gebied, dit opnieuw tot bloei te bren gen. Hoezeer men daarin geslaagd is, bewij zen ons eenige cijfers door den heer ('isscher in zjjn uitnemend gedocumenteerde rede ge noemd. De 3.300.000 Hectaren omwoelde gronden zgn op een klein deel wederom in cultuur gebracht; 867.000 huizen zijn ver woest, 522.000 zgn herbouwd. 70 milliard beeft de reconstructie der ver woeste gebieden verslonden; 40 uit voldoe ning van persoonlijk geleden schade;, meer dan 100 voor den opbouw, opgebracht door het Fransche volk in zgn geheel. De land bouw staat er goed voor en de graanoogst is dusdanig gestegen (dit geldt voor geheel Frankrgk), dat met een geringe krachtsin spanning de invoer van dit allervoornaamste levensmiddel kan worden vermeden. Voor Nederland valt het te betreuren, dat de invoer van vee, voor den oorlog zeer aan zienlijk, sedert enkele jaren, om redenen van mond- en klauwzeer, is stopgezet. De ver wachting is echter, dat binnenkort wederom de zwart-witte koeien de grenzen zullen overtrekken. De behoefte er aan wordt ten zeerste gevoeld. De bedenkalgke stand van de frane is echter op dit ©ogenblik een schier onoverkomelijk bezwaar. Het zal intusschen vele Hollandscbe boeren verheugen te ver nemen, dat pogingen in het werk worden ge steld bij de volgende jaarbeurs een veeten toonstelling te organiseeren, waar Nederland ruimschoots vertegenwoordigd zal zijn. Wat de jaarbeurs zelf betreft, deze maakt een uitnemenden indruk. De organisatie laat niets te wenschen over. De zeven gebouwen zijn ruim en doelmatig ingericht. Het bezoek is overweldigend groot. Naar veler meening zelfs té groot om zakeljjke besprekingen te bevorderen. Meet*'dan 150 duizend personen bezochten den eersten dag de jaarbeurs, ter wijl de volgende dagen een bezoek van 100.000 geen zeldzaamheid was. Dit moge een aansporing zijn voor onze landgenooten, het voorbeeld van Philips, van Houten en Rade- maker te volgen en niet langer door afwezig heid te schitteren. Het is wel merkwaardig, dat Lille in moeie- lijke tijdsomstandigheden, gelijk Frankrijk thans doorleeft, kans gezien heeft een instel ling in het leven te roepen, voorbestemd een steeds grooteren om vang te nemen. Dit getuigt zeker van ondernemingsgeest, waaraan een gezond optimisme niet vreemd is. Trouwens voor eenig optimisme in Frank- ryk’s financieel herstel schijnt wel aanleiding, als wij de mededeelingen van den voorzitter van de Parjjsohe Kamer van Koophandel mo gen gelooven, al stemmen de beursberichten der laatste dagen, ondanks strengere maat regelen en een beroep op vrijwillige bijdra gen, weinig hoopvol. De handelsbalans wjjst uit, dat de uitvoer in 1925 den invoer met 350 millioen goud- franken overtreft. Welk een verschl met 1949, toen het deficit 11S milliard bedroeg. De civiele dienst in 1917, 6 milliard, 543 millioen fra., eischt thans 3 milliard, 370 millioen. De militaire uitgaven zgn van 12 milliard 601 millioen in 1919 tot 1 milliard, 200 millioen teruggebracht. Het parlement heeft 3 mil liard nieuwe belastingen en 4 milliard, 600 millioen nieuwe rechten gestemd. Deze opti mistische cijfers passen geheel in het kader vau het optimistische Lille, dat de toekomst in groot vertrouwen tegemoet gaat en geheel de wereld uitnoodigt door deelname aan haar jaarbeurs mede te werken aan den internatio nalen vooruitgang. Parjjs, 21 April. i, gravin Hallwey”, Het ia immers ak leen maar eigenzinnigheid en wraak van ;on’s kant Hij wil den woekeraar met lorpioenen kastijden. Geef voor den schijn maar toe, de scheiding is immers ingeleid.” „Hg heeft zijn handteekening nog niet ge geven.” „Hoe, gij vreest dus een verandering van gevoelens, dwaasheid, hjj haat haar evenzeer als wij. Met geweld krijgen wjj hier nieta ge daan, wg moeten met overleg te werk gaan.” „Kind, kind, ge kent de toovennacht dezer swarte vrouwen niet, heb ik dan zoo even alleen de verterende uitdrukking in zijne trék ken gezien?” E-igenie verbleekte. „Gg vergist Egon Z. H. DE PAUS OVER DE KERKVER VOLGING IN MEXICO. Aan het Apostolisch schrijven van onzen H. Vader Pius XI aan de Tartsbisschoppen en Bisschoppen van de republiek Mexico over de Kerkvervolging in den Mexicaanschen ontleen en wy het vtdgende: Do waarlijk vaderde bezorgdheid, welke Wjj in ’t zoo hooge ambt, hetwelk Wy van de Goddelijke Voorzienigheid ontvingen en bekleeden, ten opsichte van alle Christenen over de geheele wereld koesteren, dwingt On» vooral hen mei een bijzondere liefde te beminnen, van wie Wy weten, dat zij in zulke groote droefheden gedompeld zyn en daarom des te meer behoefte gevoelen aan een grootere toegenegenheid van hun aller Vader. Onrechtvaardig voorwaar zgn de verorde ningen en voorschriften, welke de Kerkvij andige bestuurders aan de Katholieke bur gers der MexicaaMche republiek hebben op gelegd. Uit eigen ervaring weet gg, dat deze maat regelen sinds lang niet meer op een redelij ke basis steunden en geenszins, zooals behoo- ren zou, bijdragen tol heil der gemeenschap, doch daarentegen zelfs den naam van wet niet waardig schgneK Terecht heeft Onze zalige Voorganger Be nedicts XV U lof en hulde gebracht, toen gij, in rechtvaardig en heilig verzet, plechtige wijze protest uitbracht tegen dit schrijven niet slechts goedkeuren, doch - 11 -- 1 --L BEZOEK AAN DE JAARBEURS TE LILLE. Fransche provinciesteden zjjn over het al gemeen weinig aantrekkelijk. Lille behoort tot de uitzonderingen, die de regel bevesti gen. Centrum van handel, industrie en land bouw, beerseben er een bedrijvigheid en op wekt leven, die moeilijk doen vermoeden, dat zy slechts 200.000 inwoners telt Belangrijke gebouwen, waarvan enkelen de scheppende hand van Cordonnier, even eens de bouwmeester van ons Haagsche Vre despaleis, verraden, hierin de stad. Talrijk zijn de mooie geveltjes rondom het hoofdplein gelegen. Het Museum, ryk aan oude meesters en waarin de Hollandscbe school een belang rijke plaats inneemt, is het voornaamste van de provinciale musea in Frankrijk. Kortom, Lille, de hoofdstad van Vlaanderen, maakt met recht de trots uit van de Noordelijke departementen. Een der steden, die het meest van den oorlog hebben geleden, heeft zy liet kloeke energie herbouwd, wat verwoest wa» niet alleen, maar naarstig gezocht naar uitbrei ding en grootere bloei van haar industrie. Een der teekenen daarvan is de Jaarbeurs, dit jaar voor de tweede maal gehouden en waaraan wy, bij gelegenheid van een Neder- Jandsch-Franschen dag, in de afgeloopen week een bezoek hebben gebracht., Het voorbeeld van Lyon is gevolgd en Lille belooft in dit opzicht haar zusterstad uit bet Zuiden te evenaren. Wel gewaagden reeds de oude kronieken, zelf» uit de 12e eeuw, van geregelde jaar markten, maar een internationaal karakter hebben zy voor 1925 nooit gedragen. Thans vereenigen zich de kooplieden uit alle landen jaarlijks in deze stad, om den afzet van producten te bevorderen door we- derzjjdscbe betrekkingen aan te knoopen. Nederland is slechts door een drietal fir ma’s vertegenwoordigd. Maar gegronde hoop bestaat, dat een volgend jaar ons land een ruimere plaats in de expositie zal innemen. Veel zal hiertoe bijdragen de nadere ken- nixmaking door onze landgenooten met de Jaarsbeur» op den Hollandschen dag en waar toe ook een tweetal afgevaardigden van de Alkmaarsche Kamer van Koophandel, de hee- rca Scheffel en Kuiper, beboeren. De ontvangst, ons bereid en waaraan voor een groot deel onze Consul te Lille heeft me degewerkt, was uiterst hartelijk en getuigde van een groote sympathie in dit gewest voor Nederland. Een receptie ten huize van den Consul, den heer Roozendaal, een bezoek aan een der meest belangrijke wolfabrieken van Maswiel, ontvangst op het Stadhuis en op de beurs, bet in oogenschouw nemen van de Jaarbeurs en „last not least” een feestmaaltijd, aange boden door het bestuur van de Jorré. Aan redevoeringen heeft het niet ontbro ken. Vertegenwoordigers van onze Regee ring, stedelijke autoriteiten, de Burgemees ters van den Haag en Tilburg, waren aan- hl

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1926 | | pagina 1