Gelijk Goud
ij
r
„ONS BLAD”
fhlLLES BESCHurt’
1'
Xï». f'*!#'
Bureau: HOF 6. ALKMAAR. Telefoon:
1
(W'""
No
POSTGIRO 184861
H. SCHOOSKOVEM EN Z"
-
1
■I
WOU MSI! BI C ITIie
LAhtGESTRAAF IOO - ALKMAArt
POSTGIRO 184861 Vrijdag S3 April 1933. POSTGIRO 184861 8(Je jTnargwg
FEUILLETON.
OM DE EER DER FAMILIE,
co.
Jtwerfenfieprijsi
VanJ—5 regehf 1.25; elke regel meer f 0.25; ?edafl
I per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod’* b| vöj
I uitbetaling per plaatsing f 0.60
f 400,-, f 200,—, t 1OO.—, f 60,—, f 35,—, f 15?
BUITENLAND.
Abonnementsprijsi
Jet xwtruai voor Alkmaar ge
loot builen Alkmaar jt, -. f 285
Set Oefllustreerd Zondagablad 060 f hoogtr.
snn Alia abonné’s wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke h»n verzekert tegen ongevallen tot eon bedrag van f 500 -
BRIEVEN UIT FRANKRIJK.
andige bestuurders
zelfs herhalen.
‘4
riep zy jam-
lielyk naar de
ADMINISTRATW No. 43»
REDACTIE Mo. 433
is in deze tijden, nu zoovelen aan Influenza
of Griep lyden, Akker’s Abdijsiroop. Ver
zachtend, slymoplossend, genezend.
Onz« Etalage taant U, dat onza
orapeauda aen apart cachet
dragen.
op
ho
vengenoemde wetten, welk protest Wg door
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
doch zij veisunnde voor de hartstochtelyk
smeekense oogcn, die op haar gericht wa
ren. Als een electrische slag ging het doo^,
haar leden, een vervoering overviel haar.
Half bedwelmd door die openbaring van haar
gelijk, tastte zij met de vrije linkerhand naar
een steunpunt, de bemoste eikenstam moest
toch immers in hare onmiddellijke nabijheid
staan. Vurig brandende vingers omklemden
de hare en een sidderende stem fluisterde
haar toe: „Zeg tegen uw vader, dat ge vrij
willig bij mij wilt blijven."
„Vrijwillig?” herhaalde zij aarzelend.
1.
aan het aandenken van
ste pfennig betaald is.
EEN BELASTINGSCHANDAAL.
Naar uit Belgrado wordt gemeld, werd
een Amerikaansche petroleummaatschappg
verdacht valsche balansen te publiceeren met
het doel de belasting te ontduiken.
Oud-Minister Krajatsj (van de Raditsj par
tij) liet deswege een commissie benoemen
om de boekhouding dezer maatschappij te
controleeren.
Naar aanleiding van een aangifte deed de
politie een huiszoeking in de woning van
Petsjar, den kabinetsschef van Krajaty, die
als lid der commissie verdacht werd bewijs
stukken verborgen te hebben gehouden. De
resultaten daarvan werden niet gepubliceerd.
In politieke kringen eischt men thans een
parlementair onderzoek.
GEVECHTEN IN ITALIAANSCH
SOMALILAND.
De correspondent van de „East African
Standard" te Lamu maakt melding van een
groote vermindering in den gewonen seizoen-
handel der inboorlingen, welke vermindering
wordt toegeschreven aan de gevechten in Ita-
liaansch Somali-land ten noorden van Mogdis-
hoe. De Italiaansche troepen hebben, naar
gemeld wordt, verleizen geleden doch zijn
thans aan de winnende hand. Een afdeeling
opstandelingen heeft zich teruggetrokken in
Engclseh Somaliland. Anderen zijn getrok
ken naar Abessynisch Somaliland. De Italia
nen zouden de kust geblokkeerd hebben,
waardoor de handel van de inboorlingen
wordt stopgezet.
„Ge kunt wel gelijk hebben moeder, alleen
bestaat bet onderscheid hierin, dat graaf Ni-
solaus zich zijn vrouw uit de armen liet ne
men, terwijl ik de mijne, die mij zelfs niet
sens liefheeft, vasthoud, alle machinaties ten
trots, en ook vast zal blijven houden.”
„Je verliest dus alle égards jegens je moe
der uit het oog, Egon?”
„Dat doe ik niet. Lindis zal aan uw aan
blik onttrokken worden, ik zal mjjn best
doen, om u van elkander te houden.”
„Laat hem maar begaan,
fluisterde Eugenie bjjgend.
MA. A A a* mam 1 J
Egt
schi
„Ja, vrijwillig en gaarne, totdat ook
1 gravin Else de laat-
Waar is nu de moe
dige Lindis gebleven, die zoo dapper en vrij
voor de dooden in de bres sprong. Mag zij
halverwege baar vaandel ontrouw worden,
heeft zij dat gewild? Titans geldt het te vol
harden tot aan het einde.”
„Ik zal blijven, vader, hoort u het?"
Lindis zweeg hijgend. De spraak begaf haar
eensklaps.
„Lindis bewilligt erin, om bij mij te blijven,
totdat alle misverstand is opgelost”, vulde
de graaf haar woorden aan.
De oude man knikte met het hoofd. „En
de gravin-moeder?” vroeg hg onwillekeurig
en bezorgd.
„Mgn vrouw staat onder mjjne bescher
ming, mijn moeder zal met dit feit rekening
houden en zich in het onvermijdelijke schik-
DE SCHULDEN AAN DE V. S.
De ratificatie van de betahngsregeling der
schulden van Italiië aan de Ver. Staten door
den Senaat volgde pas nadat het voorstel
van senator Borah om de zaak aan de finan-
cieelo commissie door te zenden, eveneens
met 54 tegen 33 stemmen, was verworpen, en
nadat er harde woorden over Mussolini ge
vallen waren. Senator Reed vergeleek Musso
lini met Caligula en Nero.
Voorts hield senator Johnson een felle rede
tegen Wallstreet, dat de in behandeling zjjn-
hadden verklaard dat de in behandeling zijn
de regeling met Italië de beste was die men
van Italië kon bedingen. Die bewering is
thans de reden waarom de meerderheid voor
ratificatie is.
De Ver. Staten zgn bereid een vergelijk te
treffen met Frankrijk dat ligt tusschen 40
en 45 pCt. van het totaal bedrag. Caillaux
had 40 pCt. aangeboden, en op 60 pCt. wa
ren de V. St. toen tot een vergelijk bereid.
De veilighekteparagraaf blijft echter nog een
bezwaar.
DE VOLKENBONDSRAAD.
Lord Cecil, die Groot-Brittamrië zal ver
tegenwoordigen in de commissie tot reorga
nisatie van den VoUceubopcUraad, heeft in
bet Hoogerhuis met betrekking tot deze aan
gelegenheid een verklaring afgelegd.
Indertijd heeft de Britsche regeering ver
klaard, dat geen verandering in den Volken
bondsraad, welke de toetreding van Duitsch-
land zou kunnen verhinderen of vertragen,
kan worden toegestaan. Dit is nog steeds het
standpunt der regeering. Ook is zij nog steeds
van oordeel, dat uitsluitend de groote mo
gendheden permanent lid van den Volken-
bonderaad dienen te zijn.
Voor het verdere echter zullen do Brit
sche gedelegeeerden in de commissie zitting
nemen zonder ook skchts eenigszins gebon
den te zjjn door eenige verklaring, vroeger
uit naam van Groot-Brittanniië afgelegd met
betrekking tot bet lidmaatschap van den VoN
kenbondsraad.
ECONOMISCHE CONFERENTIE DER
SUCCESSIESTATEN?
Mr. Zimmerman is te Weenen terugge
keerd na in Zuid-Slavië en Roemenië op uit-
noodiging van de regeeringen dier landen le
zingen gehouden te hebben over den herop
bouw van Oostenrijk Hjj verkreeg in beide
staten hooge ridderorden.
Verscheidene Weensche bladen melden,
dat mr. Zimmernxn voor dezen zomer en
economische conferentie van verteg^iwoor-
digers van de successiestaten voorbereid tot
regeling van de betrekkingen dier state'll met
Oostenrijk.
lijks meer en meer onder de aan Uwe zorgen
toevertrouwde kudde in onderlinge eensge
zindheid en met den grootsten ijver uit te
breiden. De Katholieke actie zeggen Wjj; im
mers in de tegenwoordige, verre van gemak-
kelyke omstandigheden, is het bovenal-noo-
dig, Eerbiedwaardige Broeders, dat Gjj, en
allen uit den clerus, en eveneens de Katho
lieke vereenigingen, zich volkomen onthou
den van iedere inmenging in de politieke par
tijen, ook daarom, opdat gij den tegenstan
ders van het Katholiek geloof geen aanlei
ding geeft Uw geloof te houden voor eenige
politieke partij of groep.
Aldus luiden, Eerbiedwaardige Broeders,
Onze vermaningen en voorschriftenen wan
neer de Chisten-geloovigen, zooals passend
is, deze getrouw nakomen en in practjjk
brengen, zullen zij daardoor geenszins ver
hinderd worden de burgerlijke rechten en
plichten uit te oefenen, welke hun met de
overige burgers gemeen zijn; integendeel zoo
wel hun geloof als het gemeenschappelijk
welzijn van godsdienst en vaderland vorde
ren, dat zg van die rechten en plichten een
uitstekend gebruik maken.
Zelfs den geestelijke zal het niet vrij staan
zich geheel van de publieke zaak terug te
trekken en de zorg en bekommernis over
politieke aangelegenheden van zich af te
schudden; Integendeel, ofschoon staande bui
ten den strijd der partijen, moet hij krachtens
zjjn priesterlijk ambt en voor zoover daamede
aan de heilige bediening geen nadeel wordt
toegebracht, het welzijn van den staat be
vorderen, en dat wel niet alleen door zijn
burgerlijke rechten en plichten ijverig en
nauwgezet uit te oefenen, maar ook door den
geloovigen met het goede voorbeeld te lee-
ren, zooals de wetten Gods en der H. Kerk
dat eischen, opdat ieder hunner zjjn burger
plichten stipt vervulle.
Als getuigenis van Zijn bijzondere vader
lijke genegenheid en als onderpand van de
hemelsche zegeningen verleent Z. H. aan heel
de geestelijkheid het trouwe volk van Mexico
Zijn apostolischen zegen.
ken moeten.”
HOOFDSTUK XVIII.
DE GEVOLGEN VAN EEN STEENWORP.
Daar zat het weder bijeen het hoogst aris
tocratische gezelschap in de koelste schaduw
van het bosch op lichte veldstoelen en prach
tig met bloemen bezaaide gazons en dronk
van den heerlijken aardbeienbowl, dien
Margaretha klaar gemaakt bad.
De jonge dames in luchtige zomertoiletjes,
stonden met de heeren op de kleine bosch-
weide langs den oever van het meer, de meer
bejaarde dames en daaronder gravin Hall-
wey zaten onder het grijze tentdak bg het
dichte struikgewas te kijken naar de vroo-
lyke spelen.
Op het gelaat van de oude gravin lag geen
schaduw van de in den vroegen morgen plaats
gehad hebbenden twist, zg lachte vriéndelijk,
naar alle zijden en sprak zeer levendig met
mevrouw von Eichradt, met de vrouw van
den minister Von der Goltz en den opperja
germeester Von Stetten. In den liegmne had
■ij scherpe, vorsebende blikken naar het ge
ïmproviseerde buffet geworpen, waaraan
Margaretha met een groot wit schort stond
en maa onophoudelijk de wijnglazen op het
groote presenteerblad vulde, dat Dietrich
vasthield.
Ietwat zijwaarts was Lindis druk bezig de
koffie in portie’s te verdeden, zij keerde zich
geen enkelen maal om en bemerkte daarom
ook niet de blikken van de gravin. Margare-
DE MILITAIRE DIENSTTIJD IN BELGIë.
De Kame rheeft gisteren de behandeling
van het wetsontwerp waarbij de militaire
diensttijd in principe op tien maanden wordt
gebracht, voortgezet. Met 105 tegen 37 stem
men werden verscheidene amendementen, in
gediend door den Katholieken democraat
Heyman, den communist Jacquemotte, den
Vlaamsbhen nationalist Butaye en den socia
list, Mathieu niet voor behandeling vatbaar
verklaard, waarna art. 1 werd aangenomen.
Jacquemotte en en de Vlaamsche nationalist
Declercq pleitten nog voor vermindering van
den diensttijd tot zes maanden, waarna deze
laatste het amendement-Mathieu voor het
principe van een zesmaandsohea diensttijd
overnam. Dit werd echter bij appél nominaal
verworpen. Een tweede amendement-De
Clercq, strekkende tot invoering van een
diensttijd van tien maanden bij de auxiliare
diensten, werd eveneens verworpen met 87
tegen 16 stemmen. Vervolgens werden d«
artikelen 2 en 3 goedgekeurd. De volgende
week Woensdag komt de eindstemming ovet
bet geheel.
oefent alleen ruw geweld, gelijk het hem is
wedervaren.”
„Het zg dan zoo, mjjn kind. Doch voer mjj
thans naar mjjn kamer. Al weder die twist
ter wille vu een zwarte vrouw. O, ik wist
wel, dat zjj den Hallwey’s ongeluk brengt.”
Zonder nog verder een blik op de groep te
werpen, maakten de beide dames aanstalten
om zich te verwijderen.
„Komen wij tot een conclusie”, zeide graaf
Hallwey nog steeds heftig, maar toch met
gematigde stem tot de verstomd daar staan
de groep. „Wilt ge u goedschiks voegen of er
een proces van maken?”
Kemper schudde het hoofd. „Veel is er,
wat ik nog niet begrijp. Lindis wil je blij
ven?"
„Neen, neen, liever ga ik naar naar de ge-
ge nis van het grjjze buis terug’
merend. Graaf Egon trad schi
jonge vrouw toe, hij vatte hare hand en zeide
zeer vriendeljjk: „En wanneer ik u dringend
verzoek, om een korten tyd nog slechts
een heel korten tjjd, hoort ge wel bjj
mjj te bljjven.’’
Welk een toon, welk een tooverklank in
het beven der mannenstem.
Zjj ontweek zgn blikken en schudde als
het ware de vleiend weeke klanken van zich
af zjj wilde schielijk antwoorden.
Hg drukte zacht haar hand, smeekend hing
zjjn qog aan hare bewogen trekken en nu
keek zii pp. een beslist „neen” op de lippen,
Niemand is het onbekend, dat Onze Dele-
gaat. dien gjj twee jaar geleden met bewij
zen van welwillende onderdanigheid, en
blijdschap hebt ontvangen, met voorbijzien
van alle rechtvaardige en godsdienstige over
wegingen, als een man, schadelijk voor het
welzjjn van de republiek, uit den staat ver
bannen.
In lijdzaam geduld hebben Wjj de beleedi-
ging verdragen en U dringend - verzocht om
met gelijkmoedigheid hetzelfde te doen.
Deze inschikkelijkheid en gematigdheid van
Onzen kant, heeft echter een ongelukkige -
uitwerking gehad.
Toen dan de bestuurders der Mexicaanecbe
republiek weigerden Onzen Delegaat te ont
vangen, waren zjj gedwongen Onze Zending
zelf, welke toch door bjjna alle regeeringen
als een werk des vrede» aanvaard wordt, te
verwerpen en lieten zjj zich verleiden tot een
politiek van godsdienstvervolging, zooaD in
derdaad bjj U, tot groot nadeel der Katholij-
ko burgers, gevoerd wordt.
Terwjjl deze gebeurtenissen Ons met de
diepste droefheid vervullen, was de eenige,
maar niet geringe troost voor Ons vaderlijk
hart, dat Wjj zagen, hoe bet volk van Mexi
co zich krachtig tegen de kuiperijen der
schismatiekeu verzette. Daarvoor brengen
Wjj de Voorzienigheid Gods innigen dank;
maar ook willen Wij U, Eerbiedwaardige
Broeder» en het géheele volk van Mexico,
warm prjjzen en tegelijkertijd met alle kracht
aansporen, dat ge voortgaat den Katholieken
godsdienst uit geheel uw hart te verdedigen.
Onze bijzondere raadgevingen en verma
ningen hebben enkel ten doel, U vaderlijk
aan te sporen, de „Katholieke actie” dage-
tba had Dietrich weggestuurd, zjj schoot
thans de groote, met een wit servet bedekte
hengselmand, die de koek bevatte, achter een
boomgroep, die door slingerplanten omwoe-
kerd, een natuurlijken schutsmuur vormde,
en riep de jonge vrouw bjj zich. „Nemen wjj
er thans voor eenige minuten ons gemak van,
de dames en heeren zgn vooreerst verzorgd.
Voor de koffie is het nog te vroeg, de gravin
zal later wel een wenk geven. Hebt ge al
eens naar de weide gekeken, waar het jongo
volkje speelt?” vroeg zjj met een glimlachend
gezicht.
„Ja, Margaretha.”
„Zoo, dan moet go ook eens kijken naar
de mooie prinses. Duizend bommen en gra
naten”, zeide Frits, die ginds bedient, „ze
loopt daar rond met een gezicht, waarop de
verveling te lezen staat, en kijkt zoo zuur
als azjjn.” Frits sprong in de hoogte van
blijdschap, toen hjj graaf Leo miste, hjj ver
heugde zich vorstelijk over de veronachtza
ming en beweerde, dat do graaf zoo zeker
als twee maal twee vier was zijn nicht Mabel
trouwen zou, bjj wier vader hjj in Californio
zoo heidensch veel geld had verdiend, en hjj
had hem dan ook het voorstel gedaan om
mede naar Amerika te gaan en daar een be
tere en winstgevender betrekking te zoeken.
Graaf Leo zou verder gezegd hebben, dat hij
niets liever deed dan vandaag nog naar zijn
nieuw vaderland terug te keeren, doch h\’
wilde zich iets kostbaars mede nemen
wezig, afgevaardigden van de meest belang
rijke Kamers van Koophandel te Parijs en
in Nederland, hebben zich niet onbetuigd ge
laten. Lieten de Fransche sprekers vooral
him dankbaarheid uitkomen voor hetgeen
Nederland gedurende den oorlog voor dit ge
teisterde gewest heeft gedaan, in herinnering
brengend de historische verwantschap tus-
scchen Lille en ons vaderland, de Nederland-
sche hebben in het bijzonder den nadruk ge
legd op de krachtsinspanning van het ver
woeste gebied, dit opnieuw tot bloei te bren
gen. Hoezeer men daarin geslaagd is, bewij
zen ons eenige cijfers door den heer ('isscher
in zjjn uitnemend gedocumenteerde rede ge
noemd. De 3.300.000 Hectaren omwoelde
gronden zgn op een klein deel wederom in
cultuur gebracht; 867.000 huizen zijn ver
woest, 522.000 zgn herbouwd.
70 milliard beeft de reconstructie der ver
woeste gebieden verslonden; 40 uit voldoe
ning van persoonlijk geleden schade;, meer
dan 100 voor den opbouw, opgebracht door
het Fransche volk in zgn geheel. De land
bouw staat er goed voor en de graanoogst is
dusdanig gestegen (dit geldt voor geheel
Frankrgk), dat met een geringe krachtsin
spanning de invoer van dit allervoornaamste
levensmiddel kan worden vermeden.
Voor Nederland valt het te betreuren, dat
de invoer van vee, voor den oorlog zeer aan
zienlijk, sedert enkele jaren, om redenen van
mond- en klauwzeer, is stopgezet. De ver
wachting is echter, dat binnenkort wederom
de zwart-witte koeien de grenzen zullen
overtrekken. De behoefte er aan wordt ten
zeerste gevoeld. De bedenkalgke stand van
de frane is echter op dit ©ogenblik een schier
onoverkomelijk bezwaar. Het zal intusschen
vele Hollandscbe boeren verheugen te ver
nemen, dat pogingen in het werk worden ge
steld bij de volgende jaarbeurs een veeten
toonstelling te organiseeren, waar Nederland
ruimschoots vertegenwoordigd zal zijn.
Wat de jaarbeurs zelf betreft, deze maakt
een uitnemenden indruk. De organisatie laat
niets te wenschen over. De zeven gebouwen
zijn ruim en doelmatig ingericht. Het bezoek
is overweldigend groot. Naar veler meening
zelfs té groot om zakeljjke besprekingen te
bevorderen. Meet*'dan 150 duizend personen
bezochten den eersten dag de jaarbeurs, ter
wijl de volgende dagen een bezoek van
100.000 geen zeldzaamheid was. Dit moge een
aansporing zijn voor onze landgenooten, het
voorbeeld van Philips, van Houten en Rade-
maker te volgen en niet langer door afwezig
heid te schitteren.
Het is wel merkwaardig, dat Lille in moeie-
lijke tijdsomstandigheden, gelijk Frankrijk
thans doorleeft, kans gezien heeft een instel
ling in het leven te roepen, voorbestemd een
steeds grooteren om vang te nemen.
Dit getuigt zeker van ondernemingsgeest,
waaraan een gezond optimisme niet vreemd
is. Trouwens voor eenig optimisme in Frank-
ryk’s financieel herstel schijnt wel aanleiding,
als wij de mededeelingen van den voorzitter
van de Parjjsohe Kamer van Koophandel mo
gen gelooven, al stemmen de beursberichten
der laatste dagen, ondanks strengere maat
regelen en een beroep op vrijwillige bijdra
gen, weinig hoopvol.
De handelsbalans wjjst uit, dat de uitvoer
in 1925 den invoer met 350 millioen goud-
franken overtreft. Welk een verschl met 1949,
toen het deficit 11S milliard bedroeg. De
civiele dienst in 1917, 6 milliard, 543 millioen
fra., eischt thans 3 milliard, 370 millioen. De
militaire uitgaven zgn van 12 milliard 601
millioen in 1919 tot 1 milliard, 200 millioen
teruggebracht. Het parlement heeft 3 mil
liard nieuwe belastingen en 4 milliard, 600
millioen nieuwe rechten gestemd. Deze opti
mistische cijfers passen geheel in het kader
vau het optimistische Lille, dat de toekomst
in groot vertrouwen tegemoet gaat en geheel
de wereld uitnoodigt door deelname aan haar
jaarbeurs mede te werken aan den internatio
nalen vooruitgang.
Parjjs, 21 April.
i, gravin Hallwey”,
Het ia immers ak
leen maar eigenzinnigheid en wraak van
;on’s kant Hij wil den woekeraar met
lorpioenen kastijden. Geef voor den schijn
maar toe, de scheiding is immers ingeleid.”
„Hg heeft zijn handteekening nog niet ge
geven.”
„Hoe, gij vreest dus een verandering van
gevoelens, dwaasheid, hjj haat haar evenzeer
als wij. Met geweld krijgen wjj hier nieta ge
daan, wg moeten met overleg te werk gaan.”
„Kind, kind, ge kent de toovennacht dezer
swarte vrouwen niet, heb ik dan zoo even
alleen de verterende uitdrukking in zijne trék
ken gezien?”
E-igenie verbleekte. „Gg vergist Egon
Z. H. DE PAUS OVER DE KERKVER
VOLGING IN MEXICO.
Aan het Apostolisch schrijven van onzen
H. Vader Pius XI aan de Tartsbisschoppen
en Bisschoppen van de republiek Mexico over
de Kerkvervolging in den Mexicaanschen
ontleen en wy het vtdgende:
Do waarlijk vaderde bezorgdheid, welke
Wjj in ’t zoo hooge ambt, hetwelk Wy van
de Goddelijke Voorzienigheid ontvingen en
bekleeden, ten opsichte van alle Christenen
over de geheele wereld koesteren, dwingt
On» vooral hen mei een bijzondere liefde te
beminnen, van wie Wy weten, dat zij in
zulke groote droefheden gedompeld zyn en
daarom des te meer behoefte gevoelen aan
een grootere toegenegenheid van hun aller
Vader.
Onrechtvaardig voorwaar zgn de verorde
ningen en voorschriften, welke de Kerkvij
andige bestuurders aan de Katholieke bur
gers der MexicaaMche republiek hebben op
gelegd.
Uit eigen ervaring weet gg, dat deze maat
regelen sinds lang niet meer op een redelij
ke basis steunden en geenszins, zooals behoo-
ren zou, bijdragen tol heil der gemeenschap,
doch daarentegen zelfs den naam van wet
niet waardig schgneK
Terecht heeft Onze zalige Voorganger Be
nedicts XV U lof en hulde gebracht, toen
gij, in rechtvaardig en heilig verzet,
plechtige wijze protest uitbracht tegen
dit schrijven niet slechts goedkeuren, doch
- 11 -- 1 --L
BEZOEK AAN DE JAARBEURS TE
LILLE.
Fransche provinciesteden zjjn over het al
gemeen weinig aantrekkelijk. Lille behoort
tot de uitzonderingen, die de regel bevesti
gen. Centrum van handel, industrie en land
bouw, beerseben er een bedrijvigheid en op
wekt leven, die moeilijk doen vermoeden,
dat zy slechts 200.000 inwoners telt
Belangrijke gebouwen, waarvan enkelen
de scheppende hand van Cordonnier, even
eens de bouwmeester van ons Haagsche Vre
despaleis, verraden, hierin de stad. Talrijk zijn
de mooie geveltjes rondom het hoofdplein
gelegen. Het Museum, ryk aan oude meesters
en waarin de Hollandscbe school een belang
rijke plaats inneemt, is het voornaamste van
de provinciale musea in Frankrijk. Kortom,
Lille, de hoofdstad van Vlaanderen, maakt
met recht de trots uit van de Noordelijke
departementen.
Een der steden, die het meest van den
oorlog hebben geleden, heeft zy liet kloeke
energie herbouwd, wat verwoest wa» niet
alleen, maar naarstig gezocht naar uitbrei
ding en grootere bloei van haar industrie.
Een der teekenen daarvan is de Jaarbeurs,
dit jaar voor de tweede maal gehouden en
waaraan wy, bij gelegenheid van een Neder-
Jandsch-Franschen dag, in de afgeloopen week
een bezoek hebben gebracht., Het voorbeeld
van Lyon is gevolgd en Lille belooft in dit
opzicht haar zusterstad uit bet Zuiden te
evenaren.
Wel gewaagden reeds de oude kronieken,
zelf» uit de 12e eeuw, van geregelde jaar
markten, maar een internationaal karakter
hebben zy voor 1925 nooit gedragen.
Thans vereenigen zich de kooplieden uit
alle landen jaarlijks in deze stad, om den
afzet van producten te bevorderen door we-
derzjjdscbe betrekkingen aan te knoopen.
Nederland is slechts door een drietal fir
ma’s vertegenwoordigd. Maar gegronde hoop
bestaat, dat een volgend jaar ons land een
ruimere plaats in de expositie zal innemen.
Veel zal hiertoe bijdragen de nadere ken-
nixmaking door onze landgenooten met de
Jaarsbeur» op den Hollandschen dag en waar
toe ook een tweetal afgevaardigden van de
Alkmaarsche Kamer van Koophandel, de hee-
rca Scheffel en Kuiper, beboeren.
De ontvangst, ons bereid en waaraan voor
een groot deel onze Consul te Lille heeft me
degewerkt, was uiterst hartelijk en getuigde
van een groote sympathie in dit gewest voor
Nederland.
Een receptie ten huize van den Consul, den
heer Roozendaal, een bezoek aan een der
meest belangrijke wolfabrieken van Maswiel,
ontvangst op het Stadhuis en op de beurs,
bet in oogenschouw nemen van de Jaarbeurs
en „last not least” een feestmaaltijd, aange
boden door het bestuur van de Jorré.
Aan redevoeringen heeft het niet ontbro
ken. Vertegenwoordigers van onze Regee
ring, stedelijke autoriteiten, de Burgemees
ters van den Haag en Tilburg, waren aan-
hl