van het
I.
11
„Noord-Hollandsch Dagblad”
J
IETS NIEUWS
Ie KLH8 FOTO’S
voor ONGEKEND
LAGE PRIJZEN
nuto-Dienstregeiiiig Heorn-fflkmaar v.v.
OP WERKDAGEN.
14*
10J0
10.35
10.45
11.—
11.15
ioL
10.15
10.30
10 40
10.45
11.15
1
Ook vergrootmgen
Alknur - Munt 2 hoik Wuiplilo
I
Taf «roeien uit het
Evangelie.
Ne IS
Vrijdag *O April IStS
I
le
beid.
1J5
j I
TERRAZZO-ft KUN8T8TEERFABR1EK
1. I. GOLHUTO a I. Hill.
EPISTEL EN EVANGELIE.
DE GOEDE, TIMMER en SMIT.
ALKMAAR ever Stesspetorea
en
gevloek en getier
ken
«K
:oc
tand
Doch verder uan die landen.
rieken en zegt: Genaderd in bet koninkrijk
i
(Wordt vervolgd.)
BIJ DE UITVAART VAN EEN
.JÓNGE MOEDER.
behoeven te
te houden.
eeren
•r het
neut reedt, groet bet dan, -
zy dit huis. En too dat huis
Daar vm een moeder,
Zy werd door baren
£n voor dien man
y eene weer?
ppmg.
De doodsklok klept., uit 't kerkportaal
De schuifelende voeten treên
Van dragers om de Hjkbaar been....
Het is een kort maat droef verbaal.
Daar moeten we allen henen;
Het lacht ons toe van ver
In 't schittren van de tonne
In 't hebt van elke «ter.
Daar troont de hoogt- Goedheid
Die op ons nederstraalt;
Dóór voedsel voor verbeelding,
oor hart en tiel gebaald.
1.15
130
1 45
1.55
2.-
230
7.-
7.15
7.30
7 40
7.45
8.15
ALKMAAR
Kattenburg
Uruom
Avon hora
Berkhout
HOORN
iHt rauw rara
2
2.15
2.30
6.45
6.15
622
6.30
6.45
7.—
9.—
9.30
9.35
1245
1.15
1.25
1.30
i—
8
8.15
8.30
8.40
8 45
9.15
4. —
4*30
4 35
4 45
5. —
5.15
9.—
9.15
9.30
9 40
9 45
10.15
6
615
6.30
6.40
6 45
7.15
m 9 30.
8.30
835
8.45
945
730
746
8.—
K10
Dat waren seboone dagen,
Die dagen van weleer;
En tuchtend vraagt het harte:
Wanneer keert gy
o Wonderen der schei
Waaraan myn oog eens hing.
Gy kunt, gjj blijft ook leven
In myn herinnering I
lipputt nam bet ernat^; op, «verzag
is-, telde en rpferde en antwoordt
genoeg voor hen, opdat ieder
kri'
OFFICIEEL KE
10.30
11.—
11.05
I 11.15
11.30
I 11.45
Daarna wees Je»us nog twee en teventig
anderen aan, en sond ben twee aan twee
voor xieb uit naar iedere stad of plaate waar
Hij zelf zou komen. Maar dan teide Hy tut
ben:
,Gaat heen: tiet, Ik tend u als lammeren
te midden van wolven. Draagt geen geld
beurs. geen liedelzak, geen schoenen,, en
groet niemand onderweg. Maar in wat huis
ge binnentreedt, zegt eerst: Vrede zy dit
hui»! Blijft echter datzelfde huis, en eet
en drinkt wat men er heeft, want de arbei
der is aijn loon waard. Gaat niet van bet
een© lint, in het andere over. Geneest de
en schoon
mind
voor bun kind
Zij rich uitputte in dienstbetoon,
]u 't bljj voonritsieht, dat se een dag
Niet ver meer af verheugen sou
Met een nieuw pand der huwelijkstrouw
Haar echtgenoot.... Toen kwam de slag,
Die met een aanval, fel en wreed
De moeder wierp op *t doodsbed neer.
Zij gaf haar riel den Schepper weer,
Maar voor haar man wat zieleleed!
Gy hebt dan het verhaal gehoord.
Nu volgt met my den droeven stoet
Waarbij soo menig hart verbloedt,
In tranen, door de kerkbofpoort.
Eén van de koorknapen droeg 't kruin,
Een ander bet wjjwatersvat
Van silver en de priester bad.
Toen ging er als een zacht gesuis
Door 't loover van het boog geboomt,
Waarmede de*godsakker, groen
En lieflijk als een schoon plantsoen,
Van alle kanten is omzoomd
Men had de zoden wat verschikt
graf
'saam men de lijkkist af.
ALKMAAR
Woonplaats: Bergerwag Ha.
Fabriek en Kantoor: Bloemstraat 9.
Filiaal te HOORN: Wmterdjjk 6
Romslnsche Mozafk- aai Qranlrt-
vloerea, Wand- m Trapbekla©-
diag, Towsbaukaa, AaarMbt-
Madua, Gaolstaawaa,
SpwaibakkM, allo voatkö-
maada Graaltowarkan
BLKE LEVERING MET GARANTIE.
srcciALirair in uouToaaNirr
EN ESTmaWENsKN
Der christenen, die sterven niet,
Want hope is hunne leven wet.
Die hope make in droefheid blij
En geve troost den echtgenoot,
Wiens vrouw en kindje zjjn niet dood..
In Christus eeuwig leven zy!
De Pastoor van Zwaag.
27 April 1924.
RKBERICHT
En in bet versch gedolven
Liet lang: - ---
Eén beeft zyu droefheid uitgesnikt.
Intusscben gaat de priester door
Met zegening en kruisgebaar,
Trekt op het deksel na elkaar
Drie kruisen tot een levensvoor
En hoopvol teeken, dat herryst
Vit kracht van hey geheimenis
Des kruises. wat onudapen is
En Jesus zyn Verlosser prysi.
Herin’ring aan vergank’lykbeid
-En 's menschen afkomstl *s Priesters band
Heeft driemalen het schepie
Over de lijkkist uhgeepreid.
Daarna door zangers ingezet
Wordt 't Ego sum, het levenslied
IN VERRE LANDEN.
Ik heb in verre landen
Zoo menigmaal gedwaald,
Er voedsel voor verbeelding,
Voor hart en riel gehaald,
Gezien er en genoten
Wat God er heerlyks schiep,
Hoog op de kruin der bergen
En in der dalen diep
niet ontvangt en
GEDACHTEN.
Omdat de liefde miskend werd, heeft de
wet de liefdadigheid verplicht gemaakt
Een aalmoes ontvangen uit is handen
van een waren Christen is voor den arme
geen vernedering. T ia een erkenning vaa
sjjn waardigheid.
Niemand is strenger voor de armen Jan
nieuwe rijken, die dikwyls oude armen zijn.
Plotselinge rijkdom is jonge wyn: hy ba-
dwelmt
Nachtegaal en monnik soekea da stilte.
(Joos).
Ryken hebben weinig arme neven: armen
hebben er vele ryke.
Als een esel gekroond ia riet men *t beet
syn lango ooren.
Het leven kent hy alleen, die ook den dood
kent
De laatste beteekenis d«v andere gods-
diensten ligt hierin: se syn „opvoeders na»r
Christus”.
Heden gebeurt bet volgend»: de werkelijk
heid wordt ons opaieuw zichtbaar, nadat wy
lang in formulen hebben geleefd
(Romano Guardim).
(worden was sprak Hy
aat ons naar de <>ver-
Toen lieten zy de menigte
gelijk Hy in het
_2 J schepen waren bij
Hem. En er brak een hevige stormbui los,
en de golven sloegen In het schip, zoodat
bet schip vol water kwam. En Hy zelf was
op den achtersteven en sliep op de bank op
het hoofdkussen.
En zij maakten Hem wakker en zeiden
tot Hem: „Meester, bekommert het V niet
dat wij vergaan?” En ontwakende dreigdo
Hjj den wind en sprak tot de see: „Zwijg,
wees stil!” En de wind viel en er kwam tun
grootc stilte.
nog veel te zeggen, maar
a. Maar ris Hjj,
zal gekomen zijn,
27Hy s
ZI'? Hjj zal alles spre-
gehoord heeft, en Hjj zal u de
dingen verkondigen. Hij zal
Mjj verheerlijken; want Hjj zal van het Mij
ne ontvangen en a ver' ondigen.
En toen het laat
tot zijn leerlingen:
sjjde varen."
gaan en namen Hem mede,
schip was; en ook andere c
daar zy als schapen zonder herder waren,
en Hjj begon hen te leeren.
En toen het alreeds laat geworden was,
naderden zQn leerlingen en zeiden„Deze
plaats ia woeat en bet is al seer laat gewor
den: laat hen gaan, of»dat zjj zich naar de
omliggende dorjten en gehnchten begeven om
wat eten te koopen."
Maar Hjj zeide scherteepd tot den naieven
PbUipfuis: „Van waar znlien wjj brood kno
pen. opdat »ij zelf hun te eten geven?”
Dit zeide Hij echter om hem te beproeven,
want zdf wist Hjj wat Hjj doen zou. Phi-
-- seba-
ido Hem:
„Voor tweehonderd tienWugen brood kt niet
genoeg voor hen, opdat ieder een stukje
‘ie; Hjj zegt tot hen: „Hoeveel ’brooden
hebt gy? Gaat een» zien.”
8.15
8J0
Maar de dienst van God, de deugd, die
moeten er sjjn, en die morton, bet licht in,
opdat ze den Vader verheerlijken, die in den
hem I is.
Vooruit jongens!
De durver», dat moeten jullie zyu.
’t Woord is al veel td lang aan hen.die
zwijgen moesten als het graf.
ZIJ, DIE NIET DURVEN!
Dat zjjn zwakkelingen.
Want 'n sterk karakter durft allee,
overal.
Voor niets en niemand schrikt ’n sterke
ziel.
Die blijft kalm en vastberadenby 't
gevloek en getier van verwilderden, by den
spot van verfijnde deugnieten.
Zij weten, wat hun te doen staat, en dat
laten ze voor niemand na.
Zy, die niet derven.... dat zijn de zwak
kelingen.
Kwaad zjjn ze uiet van huis uit, maar flink
ook niet.
Ze zouden wel willen.... maar daar blijft
het ook by!
Willen en doendat krjjgen ze niet
▼oor mekaar.
Ze zouden wel niet meedoen met vnile
taal.... maar ze dnrveu niet.... voor kui-
sche jongens door te gaan!
Ze zouden wel niet de kerk verzuimen
maar ze durven niet.... hun geweten invol
gen.
Ze zouden wel niet met die slechte kame
raden willen omgaan.... maar ze durven
niet „neen” te zeggen.
Zie, zoo zjjn de uiet-durven!
Anne jongens, wanneer worden jullie eens
„mannen”?
VIERDEN ZONDAG NA PASCHEN.
gfirtel tttt den brief van den H. Apoetel
Jacobus.
I, 17—21.
goede gift, en alle vol
boven, en daalt neder
Swenburg
Uraem
Avenhern ©vet 4e Boon 1W.10
Berkhout 7 25
HOORN 4 7.40
die Mjj gezonden
vraagt Mjj: Waar
droefheid heeft
uw hart vervuld, omdat Ik u deze dingen
gezegd heb. Doch Ik zeg u de waarheid,
bet is u dienstig, dat Ik ga; want, soo ik
niet ga. dan zal de Vertrooster tot u niet
komei^0zaar als Ik wegga, dan zal Ik Hem
e sen desa En als B(j gekomen zal zjjn, dan
zal By de wereld overtuigen van zonde,
van rechtvaardigheid en van oordeel. En
wel van sonde, omdat zy in Mjj niet ge
loofd hebben; van rechtvaardigheid, omdat
Ik tot den Vader ga, en gij Mij niet mee*
zien zult; en van oordeel, omdat de vorst
dezer wereld reeds geoordeeld ie. Ik heb
gij kunt bet nu
niet dragen. Maar ab Bij, de geest der
waarheid, zal gekomen zjjn, die zal a alle
waarheid leeren. Want By zal uit zich zel-
ven niet spreken; maar
ken wat B(j
toekomende
Welbeminden, alle
maakte gaaf is van
van den Vader van alle licht, by wien geen
verandering noch schaduw van verwbse-
ling plaats beeft Bij beeft ons uit goed
heid door de leer der waarheid gebaard, op
dat wy de eerstelingen zijner schepselen
tonden wezen. Gjj Weet het myn welbemin
de broeders! Alle mensch zjj dan vlijtig
om te booren, maar traag om te spreken,
ea traag tot gramschap. Want de gram
schap des mans wekt Gods rechtvaardig
heid niet Daarom werpt af alle onzuiver
heid, ea overdaad van boosheid, en neemt
aan met zachtmoedigheid het ingeplante
woord, hetwelk uwe zielen kan zalig ma-
Godz! Wie u boort hoort My, en wie u ver
smaadt, versmaadt Mjj; doch wie Mjj ver
smaadt, smaadt Hem. die My gezonden
beeft.”
De twee en zeventig nu keerden met
vreugde terug en zeiden: „Heer, zelfs duive
len zjjn ons onderworpen in uwen naaml"
Maar Hjj zeide hun: „Ik zag 3aUn
ab een bliksem uit den hem»! valkn! Zie. Ik
heb u het vermogen gegeven om op slan
gen en schorpioenen te treden en op ge
heel de legermacht des vyands, ru nieU zal
u het niinwte letsel doen. Toch vertw-ugt u
niet hierover, dat <te duivelen u onderwor
pen zijn, maar verheugt u, dat uw namen
staan opgwchreven in de hemelen!”
Tegen Paacheu kwamen ook de apostelen
weer by elkaar, by Jesus en verhaalden Rem
alles wal zjj gedaan en wal zjj onderwezen
hadden. En Hy zeide tot hen: ,Komt gijlie
den alleen naar een eénzame plaats en
rust een wginjg."
Want talrjjk waren degeuen, die kwamen
en gingen, en zy hadden zelfs geen tyd om
te eten. En sjj voeren allen in het «chip
weg naar een eenzame plaats, by Betheaida.
Doch men zag hen vertrekken en velen «ris
ten het en Heften te voet uit, alle stede*
daarheen, langs het seestrand en de Jor-
daanbrug over, en kwamen ben vóór.
En toea Hij uitstaag, zag Jesus een groot©
schare. Ea Hë kreee msdeliid©u met besu
610
6 25
640
AUTO's VOOR GEZELSCHAPPEN STAAN 8TEEDS GEREED
Standplaats te ALKMAAR: Cat* 8WIT8ER, Fnesohs Brug, Telefoon 317.
•teadpiaau te HOORN: J. KOK. CufA /tWitte Paard”, Telefoon 256
Waar ik heb rondgodwaald
En voedsel voor verbeelding,
Voor hart en ziel gehaald,
Daar ligt in eeuwgen luister
Aan 't bovenaardsche strand,
Het schoonste land van alle,
Ons aller Vaderbnd.
ZIJ, DIE DURVEN!
Dat stoesten zyn de artte, de plichtsge.
troewe, de kubebe jonge mannen.
Dat moesten de durven zijn. Want niets
„uit jebaamts”.achterbaks
Ze mogen vry voor den dag komen die
fliake, ferme katholieke jongenszóó, ab
se daar van hub kwamen.
Voor bun geloof hebben tb zich niet te
schamen!
Want dat geloof.is veel ouder dan de
spotter», en veel eerbiedwaardiger dsn hun
„standpunten.”
t Is ook zóó dat Geloof dat hfj die
er na leeft, zich gelukkig weet.
En wie het opgaf.... miste de rust van
het geweten.
Wat zuudt ge je schamen om je geloof
dat iedere eeuw de grootste mannen hielp
vormen? Dat door duizenden zóó hoog werd
geschat, dat.... ze d'r voor stierven!
En om je goede zeden, om je kubch en
plichtvol levenbehoef je toch evenmin
beschroomd te zjjn!
De zonde, de ondeugd die hebben geen
recht te bestaan, laat staan te-pronken.
HET VOLK DAT IN DUISTERNIS ZAT,
V.
En in vele dusdanige gelijkenissen sprak
Hjj het woord tot bet volk, naar dat zij
konden verstaan. Zonder gelykonb sprak Hij
schier niet tot hen, om hen tot nadenken
te prikkelen en te doen begrijpen, dat het
rjjk Gods geestelijk was, niet aardsch; dat
bet langzaam groeien moest en niet met ge
veld gevestigd. Maar aan zjjn leerlingen
afzonderlijk legde Hij alles uit
4 15
4.30
4.40
4 45
6 15
Goat ep Zaterdag
FEESTDAGEN.
HOORN
Berkhout
A venhors
Ursem
Rustenburg
ALKMAAR
HOORN
Berkhout over de Goorn
Avenhors
Ursem 7.
Rasteabarg over Stompetoren 7.10
Alkmaar 7.40
4- Gaat ep Zaterdag om 11.30.
OP ZON- EN
4.30
5.—
5.05
5.15
5.30
5.45
Evangelie volgens den
H. Johannes; XV l, ild.
In dien tjjde zeide Jezus aan zijne leer-
Hngen: Ik ga tot Hem die Mfj gezonden
beeft, en niemand van U
gaat Gjj heen? Maar de
Tot nog toe waren de twaalf enkel zijn
leerlingen geweest; nu zou hjj er zjjn helpers
van maken en met hen nog eens pogen
aan bet volk het rjjk Gods te doen verstaan.
Bij bet zien der scharen ha<] Hy medelijden
met hen, want zjj waren in druk en lagen
daar ah schapen zon<ler herder.
Toen zeide Hjj tot zyn leerlipgen: „De
oogst b groot, doch werklieden rijn er wei
nig. Vraagt derhalve den Hoer van den
oogst, <ht Hjj in zjjn oogst werklieden zcn<le.
Eb Hy nam de twaalf en begon hen twee
aan twee uit te zenden en gebood hun-
„Staat niet den weg in naar de heidenen en
treedt de steden van de Samaritanen ni.*t
binnen, maar gaat veeleer tot de verdwaal
de schapen van het hub van Israel
„Gaat, predikt hun en segt: Het ryk der
hemelen is nabjj gekomen. Geneest rieken,
wekt dooden op, reinigt melaatschen, drjjft
booze geesten uit,
„Oin niet hebt gij ontvangen: geeft om
niet. Goud, noch zilver1, noch kopermunt
zult gfj in uw gordels dragen, geen bedelzak,
geen twee lijfrokken, geen schoebai, enkel
een reimtaf; want de arbeider is sjjn onder
houd waardig.
bidden en ook voor mij Neem mii niet
kwalijk, dat ik dezen keer zoo weinig
dankbare Heari.” t
schrijf Ik heb nog rust noodjg. Uwe U
Men ziet uit dit schrijven» dat de
zwaar beproefde missionaris den moed
*2 Oeve God Hem sterkte en
n om zijnen arbeid voort te zet-
Daar sinds weken de bevolking mij
ner miMiestatk en omstreken 'n schuil
plaats is gaan zoeken in Tientsin woon
voorfoopig ook daar I t
Moge OL Heer ons weldra vrede
schenken’ I t
Dan kan ik weer mijn mi&siearbetd
hervatten A. u b goed voor vader zg.
„In welke stad of dorp gy ook binnengaat,
onderzoekt wie daar waardig is en blijft bjj
hetn totdat ge vertrekt. Als gjj het hub bin-
i, zeggende: Vrede
uis het waardig b,
zal uw vrede er over komen, doch zoo h«
dat niet waardig is, zal uw vrede tot u
terugkeeren.
„En waar mee
UIT DE CHINEESCHE MISSIE.
Pater Petrus t nemer, Rector oer Ew
Misters Theresiancn te Schiedam, ont
ving van zijn besdirrmeling pater Ma-
rijnen, Lazarist, missionaris in (4i nx
fbe daags vóór Kerstfeest en op den
feestdag aelven des nachts zoo gemarteld
en van alles letterlijk beroofd b, vol
gend schrijven, hetwelk eeri-‘«erd was
10 Maart Eerst meldt hij daar n, dat 'n
tweede $!ag hem getroffen had. doordat
zijn goede vader 15 Febr IJ overleden
was Dan vervolgt zijn eerw.„De om-
gtaodiRheden laten mil niet toe veel te
schrijven Ik heb uwen brief en het of
fertje voor mijn koperen priesterfeest
oatvanoen Aan allen zal Ik ’n woordje
van dank zenden
Heden schrijf ik u uit Sien-CWoei Kom
waar R voor n paar dagen ben om de
Christenen te bezoeken en waf uit te
maten Sinds Kerstmis laaf de gezond
heid wat te wensthen over Ik kan bij
na niet meer sTanen De oorioc gaat
hier steeds doot Met Kerstmis hebben
de soldaten heel mijne Missiestabe te
Kwan-poe-fou leeagenHir’e-v* teweer-
stfioten hebben ze ook op mij gelost
Zelfs hadden ze ’n vuur aangelegd om
mij te verbranden Doth OL fteer
heeft mii bet leven gespaard ABes neb
h toen verloren, zeffs de kleeren die
ft aan 't lijf had
LEVENSWIJSHEID.
De meeste moeders vermanen hare
dochters meer om rechtop te zitten
dan om oprecht te zijn. A. Karr-
Door een beslissende keuze te doen
wordt men tal van mogelijkheden ar
mer. Maar één werkelijkheid weegt
zwaarder dan duizezxf mogelijkheden.
H v M-
De beste vorm van het practisch-zim
ia nog bet idealisme. Terwiji de uuch-
ter-practische menschen meten den af
stand der sterren, de hoogte der t<r -ns.
de lengte der baan met wiskundige lor-
mulen. hebben de idealisten de baan
afgedaan, bezingen zii fk sterren en
feiden zii de klokken in de torens.
Lodewirk Dosfel.
Oii kunt geen wonderen doen, om de
menschen te bekeeren, welnu, bekeer
ze dan door hetgeen in uw macht staat,
door mensdilievendfoerd en goede zorg
door zachtmoedigheid en vriendetijk-
L H- Chryaostomua
H. Chrygostomusu
sprak Hy tot hun: „Wat zyt gjj bc-
Hebt gjj nog geen geloof?"
J vreeze en
•praken tot elkander: „Wie is toch deze, dat
ZIELE-RIJKDOM.
Een eenvoudige landbouwer m de
parochie van den Pastoor van Ars had
de gewoonte des morgens es eer axonds
bij het gaan naar, en het terugki
van zijn arbeid, «enigen tiid vOól
H. Sacrament in de paroeniekerk door
te brengen.
Daar knielde hij dan achter in de kerk,
rechtop, en staarde onophoudelijk op
de heilige Hostie, die bovea het Taber-
nekel stond uitgesteM.
Op zekeren dag sprak de Pastoor
hem hierover aan.
„Wat zegt ge toch wel aan den goe
den jesus, ai den tijd, dien ge daar zoo
roerioós doorbrengt?”
En het antwoord
Mijnheer Pastoor, jk zeg H«m niets,
ik kan aoo geen woorden vinden; maar
ik zie Hem aan, en Hii jiet mij .aan-.
Oetrof.en door d t nee. hik antwoord
kon de Pastoor óók geen woorden vin
den, en nam zwijgend afscheid.
r__ u niet ontvangt en niet
luiHtert naar uw woorden, verlaat dat huis
of die «tad, en schudt het stof van uw vou
ten. Voorwaar, Ik zeg u: Voor het land van
Sodoma en Gomora zal het dragelyker zyn
op den oordeelsdag dan voor die stad."
Zy nu togen uit en gingen de dorpen
rond en predikten, dat men zich zoude m-
keeren. En ze dreven vele duivelen uit en
zalfden met olie vele zieken en genazen ze.
Toen
vreead?
En zy vreesden met groote
r~< L. i—ir- aa11.„..Ja„. KKTa.
ook wind en zee Hem gehoorzamen?”
