„ONSBLAD”
r
I
Bureau: HOF 6. ALKMAAR. Telefoon:
N» lOfe
-A
I
i
J
Abonnementsprijs*
fer kwartan voor Alkeuar
foor buiten Alkmaar w.f 185
Met Otflluatreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
Awertentieprijs
Van 1—5 regtfi 1.25; elke regel meer f 0.25; Red^
per regel f 0.75; Rubriek .Vraag en aanbod” b| vn|
uitbetaling per plaatsing f 0.60
f 400,—, f 200,—, f 1OO,—, f 60.—, f 35.—, f 15^
Versprelde Berichten.
Katerdag 1 Maft ItM. postgiro immx *oe Jaarg aag
BUITENLAND.
BRIEF UIT ROME.
alle abonné's wordt op aanvrage gratis een poli» verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,
FEUILLETON.
OM DE EER OER FAMILIE.
Korte berichten.
IM
POSTGIRO 1MMS,
1
Ik
Volgens statistiek van
ong«q>eer
I
ADMINISTRATIE Net «M
REDACTIE No.
Lindis, als
te hóoren van
belasterd!
slistheid.
Graaf Ix*o zag haar verwonderd aan.
„Gij weet daar dus van af en kendet de
gravin?”
„Ja, ik kende de gravin en weet alles, al
les’.’
een handvol aseb was overgebleven.
Nadat Lindis aan graaf Leo’s tijde de lange
ry portretten bijna afgewandeld had, werd
haar blik onwillekeurig geketend, door het
portret van een man, die daar in een hoogst
vreemde kleedjj zat, welke tot geen enkele
eeuw der geschiedenis scheen te behooren,
een wjjde, ravenzwarte mantel met roede
zijde gevoerd en met prachtig bont afgezet,
een hoofd vol schoonheid en beteekenis, zag
ernstig en toch vriéndelijk dwepend daaruit
neer. „Graaf Nicolaus” stond met gouden
letters onder bet portret.
druk maakte. Naast haar met een herculi-
schen lichaamsbouw en een scharlakenrood
maarschalkenkleed, zat Jobst met een goedl-
gen glimlach op het. frissche, volle gezicht en
ren weinig ter zyde gebogen, evenals wilde
hy den beschouwer op zijn tweede vrouw op
merkzaam maken, wier portret in de naast-
byzynde vensternis had plaats gevonden. Een
blond golvend vrouwenhoofd met blauwe
oogen en ouderwetsche hoog opetaanden
kraag had zich geheel naar haren echtgenoot
toegekeerd, evenals vreesde zij. dat zy over
het hoofd gezien zou kunnen worden. Tegen
een marmeren pilaar tusschen het echtpaar
in hing het borstbeeld van een ongeveer vier
jarigen knaap, Jutta’s zoon, in wiens kist
Lindis de diamanten had gevonden. Margarc-
tha wees er haar op en met zonderlinge ge
voelens beschouwde Lindis het bloeiende kin
dergezichtje, waarvan ter nauwernood nog
cyfers van het eerste kwartaal van 1925 valt
een vermeerdering van den invoer waar ta
nemen met 253.739 ton en fres. 4415.924 en een
vermindering van 't gewicht der uitgevoerde
goederen met 82.078 ton, terwijl de waard©
met fres. 13.4(54 is toegenomen.
In algemeenen zin is de crisis, welke in
1925 werd waargenomen, in den loop van het
eerste kwartaal van 1926 nog verscherpt. Uit
de détail-cijfers der statistiek blijkt verder,
dat de invoer van grondstoffen met niet min
der dan 95.645 ton is vermeerderd en dat voor
de rubriek levensmiddelen en dranken een
stijging van circa 100.000 ton moest worden
geboekt.
HET CONFLICT IN DE BRITSCHE
MIJNINDUSTRIE.
Na een langdurige bijeenkomst tusschen
de induetrieele commissie van het vakver-
eenigingscongres en de leiders der mijnwer
kers, onder voorzitterschap van den premier
Baldwin verklaarde Thomas, de leider der
spoorwegarbeiders, dat de toestand hoogst
ernstig is. De partyen zijn verder van elkaar
verwijderd. Het is duizend tegen een, voeg
de hy er aan toe, dat bet werk in de kolen
mijnen zal worden stopgezet.
Wanneer de mijneigenaar* en de mijnwer
kers niet tot overeenstemming kunnen ko
men, zal Baldwin als arbiter uitspraak doen.
In antwoord op een vraag werd in het la
gerhuis medegedeeld, dat in Februari van
de 808 mijnondernemingen er 602 zyn ge
weest, met 72 pCL van de productie, die met
verlies hebben gewerkt, als men de subsidies
niet meerekent.
Officieel wordt gemeld, dd. gróteren, dat
geen overeensteming in de crisis is bereikt.
De onderhandelingen zyn afgebroken zon
der resultaat.
Deze mededeeling kwam geheel onver
wacht Om 8.20 ’s avonds verklaarde de pre
mier zich bereid, de subsidie voor enkele da
gen te verlengen, ten einde de voortzetting
der onderhandelingen mogelijk te maken. Hij
stelde echter de voorwaarde, dat de mijnwer
kers zich bereid zouden verklaren, te onder
handelen op de basis van het rapport der
steen kool commissie, met Inbegrip van de aan
bevelingen van het rapport betreffende een
tjjdelijke verlaging der loonen.
Over deze voorwaarde is den gebeden
avond onderhandeld.
Naar verluidt, hebben de mijnwerkers de
definitieve instructie ontvangen om zonder
tegenbericht van den executieve het werk
vandaag te staken.
*H 5
voor hen aan. Het was de beroemde portret
tengalerij der Hallwey’s, een gansche reeks
van de prachtigste schilderijen. Het waren de
gezamenlijke Hallwey’s, mannen vrouwen, en
kinderen, van hoof 1- en zylinién, en gelijk de
eerse blik aantoonde, door de eerste meesters
geschilderd. Zy zagen er Rubens’ en van
Dijk's penseel; De Ouitsche meesters en zelfs
den Spanjaard Murillo.
Lindis stond verbaasd, ja, zij was als be
dwelmd door deze pracht.
Daar hing in de eerste plaats de oude Ku-
no, een vroom heer en ridder en daarnaast
zyn gemalin Adelgonde, een echt Duitsch ge
zicht, gelyk ze ons zoo vaak uit de portretten
van Albert Durer aanzien. Bruno en Bregitte,
Leuthold en Irmmengard. Dan Hendrik de
kruisvaarder en anderen en weder anderen.
De namen stonden met gouden letters onder
ieder portret. Van de vrouwen was er geen
enkele onschoon, menigeen van een heerlijke
bekoorlijkheid en eenige jonkvrouwen ver
blindend en onberispelijk. Van de mannen
was er geen enkele onbeduidend, velen waren
schoon, enkelen met een dwepend, anderen
met een energiek gelaat. En daar was ook do
zwarte Jutta, de stichtster, in een eenvoudige
lijst, gelijk boven in de pronkzalen van het
slot, met een somber gelaat en fonkelende
stralen barer diamanden. Zy nam een bevoor
rechtte plaa's in, in de door haar aangelegde
reeks van voorvaderlijke portretten, die naar
geslachten geordend een overweldigenden in-
HET VERGAAN VAN DE CHICHIBU
MARDE.
Het stoomschip „Chichibu Maroe”, dat
Dinsdag op de klippen bij de Kurileneilanden
is vergaan, had een bemanning van 26 kop
pen aan boord, en vervoerde 233 visschers,
die op weg waren naar Kamsjatka voor da
krabbenvangst. Er is nog niets bekend aan
gaande bet lot der opvarenden. Een Japan
se he torpedojager en een visschersstoomboot
zyn onmiddellijk naar de plaats des onheils
vertrokken, ten einde zoo mogelyk hulp te
verkenen.
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
^oo, nu kom dan spoedig mede.”
Een zonderlinge flikkering ging er door
graaf Leo’s oog. Het zwaarmoedig peinzend.*,
dat Lindis al vaak aan hem bemerkt had en
hem als 't ware terstond overmeesterd hal,
toen hy den drempel van het „Juttapavil-
joen” had betreden, verdween plotseling.
Haastig snelde hy vooruit, de massieve
deuren uit hare verroeste scharnieren lich
tend.
Verwelkte pracht; ouderwetsche gebeeld
houwde meubelen, wonderlijke behangsels,
deels nog gaaf, deels door schimmel en eigen
zwaarte verscheurd, pronktafels, divans. Dit
alles van antieke pracht, kunstvol maar so-
liede bewerkt, alles bedekt met massa's stof
en spinnewebben, ontving hen in de reeksen
kamers en een mat licht viel door de blinde
ruiten naar binnen.
Met de weemoedigste gevoelens van men-
schelyke nietigheid en vergankelijkheid wan
delden zij door deze plaatsen van in puin ge
stort geluk.
Plotseling sloegen zy een hoek en mst
zichtbare krachtsinspanning rukte Margare-
tha twee verbazend groote vleugeldeuren
open, en een betooverende aanblik hood zich
Lindis hield den adem in en drukte bilde
handen tegen hare borst.
Dat was hy dus, Elisabeth's vurig geliefde
echtgenoot, de man, die zooviel lief gehad,
die zooveel geleden had, omtrent wien zulke
onzinnige geruchten liepen en die toch zoo
kalm en gelaten uit ’t portret keek, ofschoon
er in bet wijdgeopende, door somber gefronste
wenkbrauwen overwelfde oog iets opdoemde,
evenals gloeide er dichtkunst of waanzin in.
„Ja, het is Nicolaus, ik herken hem nog,
ofschoon hy tA^tijde dat ik hem zag, reeds
naar lichaamei^geest gebroken was. Een
schcone man, bezie^rin goed, juffrouw Lin
dis, en ren rijk geluk mocht hij het zijne noe
men. Zelfs de gier, die aan zyne hersenen
vrat, en hem met de donkere vleugels het
hoofd omruischte, vermocht niet geheel en
al de tenig lichtvolle gedachte te dooden:
Elisabeth. En toen ik hem voor de sfinx aan
trof, noemde hy onafgebroken haar naam,
klagend en weeuend riep hy hem en sprak
van schatten, die hij voor haar bewaard hal
op een verborgen plaats.”
„Hebt ge hem niet nader daarnaar ge
vraagd, graaf Hallwey”? Het was
had zij behoefte om nog meer
dezen man en van zyn zwaar
vrouw,
DE FINANCIEELE OMSTANDIG
HEDEN VAN BELGIC.
Volgens statistiek van den buitenland-
schen handel der Belgisch-Luxemburgsche
tolunic heeft de totale invoer, in Maart j.L
3.301.254 ton met een waarde van fres.
1.901.685.000 bedragen tegen 2.975.126 ton
en 1.669.284.000 francs in dezelfde maand van
1925. Voor den uitvoer waren deze cijfers
respectievelijk 1.814.239 ton en fres.
1.476.667.000 tegen in Maart van het vorig
jaar 1.866.621 ton en fres. 1.469.845.00.
Óver het eerste kwartaal van 1926 bedra
gen de Invoercyfws 8.496.159 ton en fres.
4.776.093.000 en de uitvoercyfers 4.887.387
ton en fres. 3.524.791.000. Vergeleken met de
over de prachtige hulp, die ik hier weer
ontving van de werkelijke deskundigen op
Christelijk Archeologische gebied, die Z. H.
de Paus heeft samen geroepen om het Nieu
we Katholieke Archeologische Instituut te
organiseeren. De man, met wien Z. H. Hu»
XI deze hoogst gewichtige aangelegenheid
persoonlijk voortdurend regelt, is Mgr. Dr.
J. Kirsch, die sinds 30 jaar hoogleeraar is in
de R. K. Archeologie aan de Hoogeschool
van Freiburg. Deze gemoedelyke, maar niet
minder streng-wetenschappelijke man had me
reeds geschreven, dat hy. te Rome vertoe
vend in de maand April, my zeer gaarne zon
ontvangen, om sommige punten, die mij van
het hoogste belang schenen, te bespreken,
met name over de duiding der Catacomben
voorstellingen in beeldhouwwerk en schilder
werk en over de beteekenis der titelwerken
voor de Katholieke Andogie.
Uren heb ik nu met hem gesproken op ziln
kamer, het vertrek, dat eertyds het heilig
dom was van Mgr. de Waal en ik ben in de
overtuiging bevestigd nopens het grootsch,
apologetisch karakter der Catacomben-figu-
ren als men dezer beteekenis tenminste
niet loochenen wil in naam der Protestant-
eche-Duitsche-rationalistische betweterij!
Klaar en beslissend schreef Pius XI in Zijn
bekend Moto Proprio van 24 Nov. 1925,
waarin de oprichting van het nieuwe „Ka
tholieke Archeologische Instituut” te Rome
werd aangekondigd (Pius XI betaalt dit zelf
uit de giften,' die Z. H. ontving en de raming
van het gebouw alléén is 4 ton), dat de Ar
cheologische Commissie reeds heeft aan het
licht gebracht „documenten en monumenten
"van de groot st-mogelijke HISTORISCHE
waarde, waarmede zij de Oudheid van de
dogma’s (der Roomsche Kerk) van haar Ge
loof en van haar eerbiedwaardige overleve
ringen kan aantoone».En dat Z. H. bier
zeer bepaaldelijk de Catacomben op 't oog
heeft, blijkt verderop: „Hier” (op de oude
graftomlien!) ..kunnen de geloovigen van élke
taal op de muren der gewyde begraafplaatsen
en in de schilderingen, beeldhouwwerken en
inschriften niet weinig artikelen van het Ka
tholiek, Apostoliek en Roomsch geloof lezen”
....Ik zou nog veel meer Trillen aanhalen!
Et pour cause!.
Het bovenstaande zegt echter reeds genoeg
voor het onmiskenbaar Apologetisch karak
ter der Catacomben-monumenten. Daarom
ook herinnert de Paus aan de grootscho gel-
delyke offers, die Zijn Voorgangers brachten
om de uitgravingen mogelyk te maken. De
geheele Pauselyke Commissie, wereldberoem
de deskundigen als Mgr. Wilpert, Kirsch, Ca
valier!, Muracchi. Mgr. Seraplinio en anderen
twijfelen geen seconde aan hetgeen Z. H. als
een bekend feit heeft herinnerd. Vandaar ho
pen en wachten zy, dat Roomsche jongeren
in het Najaar naar Rome komen, om de les
sen te volgen aan hel nieuwe Kath. Archeo
logische Instituut. Waht al is het gebouw dan
stellig niet voltooid, de lessen vangen dan
aan. Mgr. Kirsch (de Voorzitter der Commis
sie van regeling) heeft herhaaldelijk geconfe-
reed met Z. H. Zelf ook met Mgr. Wilpert,
soms ook met andere geleerden en het pro
gram is gereed. Ik mag mededeelen, dat dit
in Juni wordt openbaar gemaakt en de lessen
aanvangen in September! Natuurlijk wilde
men als Hoogleeraar den besten deskundige,
die ettelijke Standaardwerken over de Cata
comben schreef: Mgr. Wilpert niet missen.
ondanks zyn 70 jaren.In het Najaar ver
schijnt diens meesterwerk over de Sarcopha-
gen, waarvan ik de onvergefelijk schoons
platen heb gezien, en zoowel het Overzicht
van het grootsch geheel als het 2e en 3#
Hoofdstuk grootendeels heb gelezen op de
kamer van den Schrijver. Tientallen uren ben
ik by Mgr. Wilpert geweest; ik heb myn heole
verzameling plaatjes met hem doorloopen en
ik heb nog méér dan vroeger verstomd ge
staan over zyn hulpvaardigheid enkep-
nisl Hy heeft zich in de mentaliteit der ééztte
Christen-eeuwen, in de 40 jaar, dat hij nu te
Rome arbeidt op het terrein der KatHblieke
Archeologie, zóó ingeleefd, dat zijn kalm en
Belofte maakt schuld en de schuld, die ik
heb aan de R. K. Pers, is er eene, die ik
gaarne afdoe.' Overal, en werkelijk op de
meest sympathieke manier, hebben, dezen
winter, de Roomsche bladen my geholpen,
om het publiek te bewegen, zich te komen
overtuigen van het groot „Christelijk Ge
tuigenis der Catacomben!” Ik heb toen
gaarne toegezegd, dat ik uit Rome in het
voorjaar 1926 iets van my zou laten hooren,
als er tenminste iets merkwaardigs te ver
tellen zou vallen, en werkelijk is dit nu het
geval en ben ik dus bly, dat ik de Roomsche
Pers (met eenige beperking toch!) een we
derdienst kan bèwyzen. De beperking bestaat
hierin, dat ik myn brief zend aan de Room
sche Dagbladen, die my hebben geholpen; ik
hoop, dat de weekbladen en de andere dag
bladen niet boos op my worden, want er is
toch eigenlyk ook aan iederen wederdienst
een grens. Ik zal niet vertellen, dat som
mige Italianen op buitengewoon handige
manier zich op de hoogte stellen van den
binnenkant van iemands vest; als men dit
eens wil komen zien, stel ik mij beschikbaar.
Ik zal ook niet vertellen, dat het vandaag na
tionale feestdag is en dat overal gouden en
zilveren pronkstukken (menschen) op straat
staan, die bet verkeer op wanhopige wy'zo
belemmeren, omdat over 1 uur eenige sol
daten voorby zullen komen. Ik zal evenmin
er de aandacht voor vragen, dat men als men
„sigaren” meencemt, óók de rekening van
zyn leverancier in zyn zak moet steken en
zorgen voor een paar Certificaten van Ita-
.iaansche Consuls en Kamers van Koophan
del, oin met daverende bewyzen vast te stel
len, dat de sigaren geen „Havanna’s” zijn,
maar doodgewone sigaren. Het verschil ligt
hierin, dat voor „Havanna’s” 180 én voor
gewone sigaren 7Ö goudlires per Kilo ver
schuldigd is. Maar dat weet geen enkele
Italiaanscbe douane, voordat men hem bom
bardeert met minstens 3 Italiaansche Con
suls uit Hollandsche steden en zwaarwichti
ge verklaringen van cenigo Kamers van
Koophandel. Maar als men dat doet, speelt
ook plotseling om de lippen der douane-
menschen de allerbeminnelijkste glimlach
van bewondering en ook iets van listige ver
standhouding en ze zyn eensklaps zóó cou
lant, dat men er eenvoudig verstomd over
staat! Ik spreek natuurlijk voor het geval
men de sigaren persoonlijk meeneemt en ze
niet per postpakket overzendt, want het is
aan gene zyde der Alpen nog altyd onver
mijdelijk, dat dingen als sigaren blijkbaar
niet tegen bet klimaat' kunnen en naar alle
windstreken op den loop gaan, om die ge
vaarlijke sfeer te ontvluchten. Tenminste 10
tegen 1 verdwijnen zy spoorloos! Natuurlijk
rooken Italiaansche douanen geen Holland-
sche sigaren. Het eenige, wat ik wél zou
willen vertellen is, dat heusch ter gelegen
heid van den wereldoorlog het militarisme
niet is opgeruimd! Militaristisch in merg en
been is hier de straatjongen, die, met iets
van een broek aan, langs de straten para
deert met eèn zwarte muts op het hoofd;
militaristisch is de vrouw, die op den hoek
eener straat couranten verkoopt en haar
heele kraampje in den steek laat., om 30
meter verder eenige iy gelid voorttrekkende
Fascisten toe te jubelen; militaristisch zyn
de tienduizenden soldaten van allerlei cos-
tuum en graad, die de straten van Rome
overzwermen en die van groot tot klein en
van laag tot hoog je sankyken met een ge
zicht van „kom maar eens op, als je durft”.
De „Duce” ie echter niet-militaristisch,
dat heeft hij al dikwerf zéér nadrukkelyk
verklaard. De eenigo vraag blijft echter,
waarom al dit opzienbarend militaristisch
vertoon in zyn naam en onder zijn vlag hoog
tij viert Maar dit kan men alles ook in an
dere bladen vinden en er zyn zeker wel cor
respondenten, die het fijner en diepzinniger
hebben uitgeboord dan ik zou vermogen.
Wat ik in hoofdzaak wilde vertellen, is
altyd hoogst objectief oordeel de grootste
waarborgen biedt van absolute vertrouwbaar
heid..
fk heb ongeveer 30 nieuwe stukken van
hem ontvangen. Hy is breed genoeg, om, uit
geestdrift voor myn apologetisch werk, my
te laten genieten van zyn vindingen en m.:
zelfs toestaat er gebruik van te maken, vóór
dat hy ze zélf publiceert!
De Trappisten van Callixtus, die mij voor
2 jaar zoo onvermoeid hielpen, hebben mij
ook nü weer hoogstgewichtige diensten be
wezen. Zeker is de factor, dat de Prior Ne
derlander is en ook een der beste geleiders in
de Catacombe aldaar (Broeder Alexander, de
vriendeljjke man met den bruinen baard) een
gulle Noord-Brabanter is, niet vreemd aan
de ongelooflijke faciliteiten, die ik in Callix-
tus ontving en waardoor ik nog een 20-tal
mooie, nieuwe beteekenisvolle foto’s mee naar
huis breng.
„Het Christelijk Getuigenis der Catacom
ben” zal er nog krachtiger door uitklinken
over Nederland! Ik heb nu de technisch- en
anologetisch-besto stukken en hen blij, dat
W’ilpert en Kirsch en de Pauselyke Commis
sie vooral bil Wilpert alles, stuk voor
stuk, met me wilde contróleeren.Och, er
Is vooral aan de Sarcophagen veel „bijge
werkt” en dat i» gevaarlijk, en ik geloof niet,
dat dit in eenig hoek met zooveel zekerheid
is te tyinden als Wilpert het vaststelt uit 't
hoofd.'... Hij weet b.v. ook precies wat in
later tijd „ueberarbeitet” is aan de Sarco
faag, die te Leiden staat en die, om die re
den, veel van zyn waardtf verloor. Men ziet
zoo iets niet aan het stuk, tenzij men zoo in
geleefd is in de wijze van uitdrukking der
meesters uit de 2e. 3e en 4e eeuw, als Wil
pert! Zoo zal hy ook weldra (in Amerika) een
artikel in het daglicht brengen over de „ve:*-
valschingen” aan enkele „wereldberoemde”
stukken, waarvoor Piespont. Morgan en het
British Museum schatten hebben betaald! 't
Zal een stórm wekken, maar Wilpert’s kalme,
zakelijke, heel objectieve en geeetig-vergelij-
kende methode is onweerstaanbaar. Hy laat
U het bedrog voélen, vist, en met beide han
den.... Reeds hield hy over dit onderwerp
een lezing hier, voor het „Amerikaansch In
stituut”, en men twijfelde niet aan de juist
heid zyner beweringeta Daarom zette hij de
studie voort. Men zal er later wel van hoo
ren cn do falsarissen zullen geen raad
weten!!!
Voor heden cenoeg. Objectief-kalm. maar
zonder vooroordeel, rekening houdend met de
zuidelijke mentaliteit moet deze studie zijn
eene studie, die onze jongere Roomsche, be
gaafde menschen niet genoeg kan worden
aanbevolen.... ook al omdat nog zoo vele
Roomschen er de ontzagwekkende beteekenis
nog steeds van onderschatten. Pius XI denkt
er zeer stellig anders over! Prof. Kirsch vroeg
me, of ik geen knappe Roomsche jongeman
nen uit Nederland kende, die in 't najaar zich
willen laten inschrijven aan het nieuwe „Ka
tholieke Archeologische Instituut”....
breng de vraag maar over.... f
Rome, 22 April Ao.Do.
F. HENDRICHS S. J.
De conferentie van de Executieven der
vak vereenigingen is vannacht om halfeen uit
een gedaan, na den mijnwerkers den volledi
gen steun van het vakvereenigingecongree
te hebben toegezerd
De kwestie van een algemeene staking is
buiten beschouwing gebleven.
DE BANKBILJETTENAFFAIRES.
Aan de „Daily Mail” wordt Uit Boedapest
geseind, dat onbekend gebleven personen in
den nacht het paleis van justitie zyn binnen
gedrongen, waar zij dossiers, betrekking heb
bend op de valsche bankbiljetten-affaire, ont
vreemdden en ter plaatse verbrandden. Ten
gevolg© van dezo gebeurtenis is het valsche
muntersproces tot een nog niet bepaalden
datum uitgesteld.
Op aanwijzing van de Fransche detectives
is in het carthografisch instituut te Boeda
pest 25 kilogram papier gevonden, dat ge
bruikt is by de eerste proefnemingen om val-\
sebe francs te vervaardigen. Het papier is uit
Duitschland geïmporteerd.
MUSSOLINI GEHULDIGD.
De bloem der Romeinscbe society, de lei
ders van het diplomatieke corps, de Fransche
ex-premier Barthou vulden de gaJeryen van
het Parlement dat Donderdag om vier uur
heropend werd.
Toen Mussolini verscheen barstte een ge
juich los, dat minutenlang aanhield. Het „Le-
.76.
Zy betraden het paviljoen van de hoofd
trap en volgden zwygend de lange, glazen
gang, die langs het gebouw liep. Allee toonde
aan, dat hier jaren lang geen menschelyko
voet zich had neergezet. Margaretha had de
deur aan het einde van de glazen gang ge
opend en voerde hen nu door eenige vertrek
ken met beschimmelde, bestoven meubelen,
zwarte schilderijen, blinde vensters en aan
flarden hangende behangsels. -
„Zal ik graaf Nicolaus spoedig zien?” fluis
terde Lindis met gloeiende wangen.
De koortsachtige verwachtinge maakte haar
onbekwaam tot eenige andere gedachte
het was als moest zjj bij iedere schrede ver-
sche sporen der vurig geliefde oud-tante aan
treffen, en als moest het aandenken aan baar
in deze zalen langer biyven voortleven dan
daar buiten in het slot, waar hare sporen
zorgvuldigd vernietigd, haar naam uitge-
wischt en zij zelve als een onwaardige ver
bannen was geworden.
„Zeker, go zult bom zien, den graaf Nico
laus met het hartroerende verlangen naar
lijn ontrouwe echtgenoote.”
„Elisabeth had haren echtgenoot lief en
was hem trouw tot aan haar laatsten adem
tocht”, antwoordde Lindis met levendige be-
Het verzoek van de Hongaarsche re-
geering om uitlevering van prof. Meszaroa
als medeplichtige by de affaire der Fransche
bankbiljetten is door de Turksche regecring
om principieele redenen geweigerd.
Vijfduizend arbeiders hebben het werk
neergelegd in de goederendepots en dokken
van Hul), omdat twaalf hunner weigerden lid
van do vakvereeniging te worden, en deze
niet zijn ontslagen.
De havenarbeiders van Antwerpen heb
ben den eiech gesteld, dat hun loon, met in
gang van 3 Mei, met 2 francs per dag wordt
verhoogd. Indien deze verhooging niet wordt
toegqytaan, zullen zij den volgenden dag
in staking gaan.
Een sub commissie uit de commissi#
voor de economische- politiek zal^pnderzoe-
ken, welke maatregelen de regeeritg kan ge
inen in het belang van de algemeene '“wel
vaart.
Volgens een bericht uit Riga L> in de
buurt van St. Petersburg door het hoogo
water een noodbrug weggeslagen. Ongeveer
100 personen zyn in het water gevallen. Men
weet nog niet hoeveel er gered zijn; meer
dan tachtig zonden omgekomen zijn.
De directie van de Ooetenrykscha
Staatsspoor is voornemens op alle sneltrei
nen radio-apparaten te laten aanbrengen.
In Zweden neemt het autobusverkeer
sterk toe. Op het oogonblik zyn er
1300 lijnen met ruim 4000 bussen.
ve Mussolini” klonk door de ruimte. Het ap
plaus begon opnieuw tot-n Mussolini ;4aats
nam in de ntinistersbanken.
Mussolini dankte voo* de buide hem ge
bracht.
Daarop bad een plechtigheid plaats in ver
band met het ov.erlyden van Amendola. Mus
solini's bittersten vyand. Een fascistische af
gevaardigde, een liberaal en een communist,
spraken onder doodsebe stilte in scherp con
trast met het donderend applaus dat hieraan
voorafging. -
AMERIKA EN ITALIC.
De Amerikaansche emigratie-commissaris
Demichelis heeft een waarschuwing gericht
tot de Italiaansche pelgrims die bet Eucharis
tisch Congres te Ctricago gaan bywonen. Hy
verklaart hierin dat zy beschouwd zullen
worden als toeristen en binnen zes maanden
het Amerikaansche grondgebied weer moeten
verlaten. Ieder die zal trachten langer te blij
ven wordt gedeporteerd. De bewegingen der
pelgrims zullen tydens hun verblyf in Ame
rika nauwkeurig worden geobserveerd.
DE VREDESONDERHANDELINGEN
IN MAROKKO.
Gistermiddag hadden er besprekingen
plaats tusschen den Franschen premier,
Briand, den minister van oorlog. Painlevé «n
maarschalk Pétain over de vredes-onderhaa-
delingen met Abd-el-Krim Na afloop ver
klaarde Painlevé, dat er besloten is aan de
Riffi een laat-te uitstel tot 3 Mei te verlee-
nen, opdat zij nog eens met Krim kunnen
overleggen. Het antwoord moet echter defini
tief zyn.
De minister verklaarde nog, dat men by de
gestelde voorwaarden tot de uiterst© grein*
van edelmoedigheid is gegaan.