„ONSBLAD” r I Bureau: HOF 6. ALKMAAR. Telefoon: N» lOfe -A I i J Abonnementsprijs* fer kwartan voor Alkeuar foor buiten Alkmaar w.f 185 Met Otflluatreerd Zondagsblad 0 60 f hooger. Awertentieprijs Van 1—5 regtfi 1.25; elke regel meer f 0.25; Red^ per regel f 0.75; Rubriek .Vraag en aanbod” b| vn| uitbetaling per plaatsing f 0.60 f 400,—, f 200,—, f 1OO,—, f 60.—, f 35.—, f 15^ Versprelde Berichten. Katerdag 1 Maft ItM. postgiro immx *oe Jaarg aag BUITENLAND. BRIEF UIT ROME. alle abonné's wordt op aanvrage gratis een poli» verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500, FEUILLETON. OM DE EER OER FAMILIE. Korte berichten. IM POSTGIRO 1MMS, 1 Ik Volgens statistiek van ong«q>eer I ADMINISTRATIE Net «M REDACTIE No. Lindis, als te hóoren van belasterd! slistheid. Graaf Ix*o zag haar verwonderd aan. „Gij weet daar dus van af en kendet de gravin?” „Ja, ik kende de gravin en weet alles, al les’.’ een handvol aseb was overgebleven. Nadat Lindis aan graaf Leo’s tijde de lange ry portretten bijna afgewandeld had, werd haar blik onwillekeurig geketend, door het portret van een man, die daar in een hoogst vreemde kleedjj zat, welke tot geen enkele eeuw der geschiedenis scheen te behooren, een wjjde, ravenzwarte mantel met roede zijde gevoerd en met prachtig bont afgezet, een hoofd vol schoonheid en beteekenis, zag ernstig en toch vriéndelijk dwepend daaruit neer. „Graaf Nicolaus” stond met gouden letters onder bet portret. druk maakte. Naast haar met een herculi- schen lichaamsbouw en een scharlakenrood maarschalkenkleed, zat Jobst met een goedl- gen glimlach op het. frissche, volle gezicht en ren weinig ter zyde gebogen, evenals wilde hy den beschouwer op zijn tweede vrouw op merkzaam maken, wier portret in de naast- byzynde vensternis had plaats gevonden. Een blond golvend vrouwenhoofd met blauwe oogen en ouderwetsche hoog opetaanden kraag had zich geheel naar haren echtgenoot toegekeerd, evenals vreesde zij. dat zy over het hoofd gezien zou kunnen worden. Tegen een marmeren pilaar tusschen het echtpaar in hing het borstbeeld van een ongeveer vier jarigen knaap, Jutta’s zoon, in wiens kist Lindis de diamanten had gevonden. Margarc- tha wees er haar op en met zonderlinge ge voelens beschouwde Lindis het bloeiende kin dergezichtje, waarvan ter nauwernood nog cyfers van het eerste kwartaal van 1925 valt een vermeerdering van den invoer waar ta nemen met 253.739 ton en fres. 4415.924 en een vermindering van 't gewicht der uitgevoerde goederen met 82.078 ton, terwijl de waard© met fres. 13.4(54 is toegenomen. In algemeenen zin is de crisis, welke in 1925 werd waargenomen, in den loop van het eerste kwartaal van 1926 nog verscherpt. Uit de détail-cijfers der statistiek blijkt verder, dat de invoer van grondstoffen met niet min der dan 95.645 ton is vermeerderd en dat voor de rubriek levensmiddelen en dranken een stijging van circa 100.000 ton moest worden geboekt. HET CONFLICT IN DE BRITSCHE MIJNINDUSTRIE. Na een langdurige bijeenkomst tusschen de induetrieele commissie van het vakver- eenigingscongres en de leiders der mijnwer kers, onder voorzitterschap van den premier Baldwin verklaarde Thomas, de leider der spoorwegarbeiders, dat de toestand hoogst ernstig is. De partyen zijn verder van elkaar verwijderd. Het is duizend tegen een, voeg de hy er aan toe, dat bet werk in de kolen mijnen zal worden stopgezet. Wanneer de mijneigenaar* en de mijnwer kers niet tot overeenstemming kunnen ko men, zal Baldwin als arbiter uitspraak doen. In antwoord op een vraag werd in het la gerhuis medegedeeld, dat in Februari van de 808 mijnondernemingen er 602 zyn ge weest, met 72 pCL van de productie, die met verlies hebben gewerkt, als men de subsidies niet meerekent. Officieel wordt gemeld, dd. gróteren, dat geen overeensteming in de crisis is bereikt. De onderhandelingen zyn afgebroken zon der resultaat. Deze mededeeling kwam geheel onver wacht Om 8.20 ’s avonds verklaarde de pre mier zich bereid, de subsidie voor enkele da gen te verlengen, ten einde de voortzetting der onderhandelingen mogelijk te maken. Hij stelde echter de voorwaarde, dat de mijnwer kers zich bereid zouden verklaren, te onder handelen op de basis van het rapport der steen kool commissie, met Inbegrip van de aan bevelingen van het rapport betreffende een tjjdelijke verlaging der loonen. Over deze voorwaarde is den gebeden avond onderhandeld. Naar verluidt, hebben de mijnwerkers de definitieve instructie ontvangen om zonder tegenbericht van den executieve het werk vandaag te staken. *H 5 voor hen aan. Het was de beroemde portret tengalerij der Hallwey’s, een gansche reeks van de prachtigste schilderijen. Het waren de gezamenlijke Hallwey’s, mannen vrouwen, en kinderen, van hoof 1- en zylinién, en gelijk de eerse blik aantoonde, door de eerste meesters geschilderd. Zy zagen er Rubens’ en van Dijk's penseel; De Ouitsche meesters en zelfs den Spanjaard Murillo. Lindis stond verbaasd, ja, zij was als be dwelmd door deze pracht. Daar hing in de eerste plaats de oude Ku- no, een vroom heer en ridder en daarnaast zyn gemalin Adelgonde, een echt Duitsch ge zicht, gelyk ze ons zoo vaak uit de portretten van Albert Durer aanzien. Bruno en Bregitte, Leuthold en Irmmengard. Dan Hendrik de kruisvaarder en anderen en weder anderen. De namen stonden met gouden letters onder ieder portret. Van de vrouwen was er geen enkele onschoon, menigeen van een heerlijke bekoorlijkheid en eenige jonkvrouwen ver blindend en onberispelijk. Van de mannen was er geen enkele onbeduidend, velen waren schoon, enkelen met een dwepend, anderen met een energiek gelaat. En daar was ook do zwarte Jutta, de stichtster, in een eenvoudige lijst, gelijk boven in de pronkzalen van het slot, met een somber gelaat en fonkelende stralen barer diamanden. Zy nam een bevoor rechtte plaa's in, in de door haar aangelegde reeks van voorvaderlijke portretten, die naar geslachten geordend een overweldigenden in- HET VERGAAN VAN DE CHICHIBU MARDE. Het stoomschip „Chichibu Maroe”, dat Dinsdag op de klippen bij de Kurileneilanden is vergaan, had een bemanning van 26 kop pen aan boord, en vervoerde 233 visschers, die op weg waren naar Kamsjatka voor da krabbenvangst. Er is nog niets bekend aan gaande bet lot der opvarenden. Een Japan se he torpedojager en een visschersstoomboot zyn onmiddellijk naar de plaats des onheils vertrokken, ten einde zoo mogelyk hulp te verkenen. NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD ^oo, nu kom dan spoedig mede.” Een zonderlinge flikkering ging er door graaf Leo’s oog. Het zwaarmoedig peinzend.*, dat Lindis al vaak aan hem bemerkt had en hem als 't ware terstond overmeesterd hal, toen hy den drempel van het „Juttapavil- joen” had betreden, verdween plotseling. Haastig snelde hy vooruit, de massieve deuren uit hare verroeste scharnieren lich tend. Verwelkte pracht; ouderwetsche gebeeld houwde meubelen, wonderlijke behangsels, deels nog gaaf, deels door schimmel en eigen zwaarte verscheurd, pronktafels, divans. Dit alles van antieke pracht, kunstvol maar so- liede bewerkt, alles bedekt met massa's stof en spinnewebben, ontving hen in de reeksen kamers en een mat licht viel door de blinde ruiten naar binnen. Met de weemoedigste gevoelens van men- schelyke nietigheid en vergankelijkheid wan delden zij door deze plaatsen van in puin ge stort geluk. Plotseling sloegen zy een hoek en mst zichtbare krachtsinspanning rukte Margare- tha twee verbazend groote vleugeldeuren open, en een betooverende aanblik hood zich Lindis hield den adem in en drukte bilde handen tegen hare borst. Dat was hy dus, Elisabeth's vurig geliefde echtgenoot, de man, die zooviel lief gehad, die zooveel geleden had, omtrent wien zulke onzinnige geruchten liepen en die toch zoo kalm en gelaten uit ’t portret keek, ofschoon er in bet wijdgeopende, door somber gefronste wenkbrauwen overwelfde oog iets opdoemde, evenals gloeide er dichtkunst of waanzin in. „Ja, het is Nicolaus, ik herken hem nog, ofschoon hy tA^tijde dat ik hem zag, reeds naar lichaamei^geest gebroken was. Een schcone man, bezie^rin goed, juffrouw Lin dis, en ren rijk geluk mocht hij het zijne noe men. Zelfs de gier, die aan zyne hersenen vrat, en hem met de donkere vleugels het hoofd omruischte, vermocht niet geheel en al de tenig lichtvolle gedachte te dooden: Elisabeth. En toen ik hem voor de sfinx aan trof, noemde hy onafgebroken haar naam, klagend en weeuend riep hy hem en sprak van schatten, die hij voor haar bewaard hal op een verborgen plaats.” „Hebt ge hem niet nader daarnaar ge vraagd, graaf Hallwey”? Het was had zij behoefte om nog meer dezen man en van zyn zwaar vrouw, DE FINANCIEELE OMSTANDIG HEDEN VAN BELGIC. Volgens statistiek van den buitenland- schen handel der Belgisch-Luxemburgsche tolunic heeft de totale invoer, in Maart j.L 3.301.254 ton met een waarde van fres. 1.901.685.000 bedragen tegen 2.975.126 ton en 1.669.284.000 francs in dezelfde maand van 1925. Voor den uitvoer waren deze cijfers respectievelijk 1.814.239 ton en fres. 1.476.667.000 tegen in Maart van het vorig jaar 1.866.621 ton en fres. 1.469.845.00. Óver het eerste kwartaal van 1926 bedra gen de Invoercyfws 8.496.159 ton en fres. 4.776.093.000 en de uitvoercyfers 4.887.387 ton en fres. 3.524.791.000. Vergeleken met de over de prachtige hulp, die ik hier weer ontving van de werkelijke deskundigen op Christelijk Archeologische gebied, die Z. H. de Paus heeft samen geroepen om het Nieu we Katholieke Archeologische Instituut te organiseeren. De man, met wien Z. H. Hu» XI deze hoogst gewichtige aangelegenheid persoonlijk voortdurend regelt, is Mgr. Dr. J. Kirsch, die sinds 30 jaar hoogleeraar is in de R. K. Archeologie aan de Hoogeschool van Freiburg. Deze gemoedelyke, maar niet minder streng-wetenschappelijke man had me reeds geschreven, dat hy. te Rome vertoe vend in de maand April, my zeer gaarne zon ontvangen, om sommige punten, die mij van het hoogste belang schenen, te bespreken, met name over de duiding der Catacomben voorstellingen in beeldhouwwerk en schilder werk en over de beteekenis der titelwerken voor de Katholieke Andogie. Uren heb ik nu met hem gesproken op ziln kamer, het vertrek, dat eertyds het heilig dom was van Mgr. de Waal en ik ben in de overtuiging bevestigd nopens het grootsch, apologetisch karakter der Catacomben-figu- ren als men dezer beteekenis tenminste niet loochenen wil in naam der Protestant- eche-Duitsche-rationalistische betweterij! Klaar en beslissend schreef Pius XI in Zijn bekend Moto Proprio van 24 Nov. 1925, waarin de oprichting van het nieuwe „Ka tholieke Archeologische Instituut” te Rome werd aangekondigd (Pius XI betaalt dit zelf uit de giften,' die Z. H. ontving en de raming van het gebouw alléén is 4 ton), dat de Ar cheologische Commissie reeds heeft aan het licht gebracht „documenten en monumenten "van de groot st-mogelijke HISTORISCHE waarde, waarmede zij de Oudheid van de dogma’s (der Roomsche Kerk) van haar Ge loof en van haar eerbiedwaardige overleve ringen kan aantoone».En dat Z. H. bier zeer bepaaldelijk de Catacomben op 't oog heeft, blijkt verderop: „Hier” (op de oude graftomlien!) ..kunnen de geloovigen van élke taal op de muren der gewyde begraafplaatsen en in de schilderingen, beeldhouwwerken en inschriften niet weinig artikelen van het Ka tholiek, Apostoliek en Roomsch geloof lezen” ....Ik zou nog veel meer Trillen aanhalen! Et pour cause!. Het bovenstaande zegt echter reeds genoeg voor het onmiskenbaar Apologetisch karak ter der Catacomben-monumenten. Daarom ook herinnert de Paus aan de grootscho gel- delyke offers, die Zijn Voorgangers brachten om de uitgravingen mogelyk te maken. De geheele Pauselyke Commissie, wereldberoem de deskundigen als Mgr. Wilpert, Kirsch, Ca valier!, Muracchi. Mgr. Seraplinio en anderen twijfelen geen seconde aan hetgeen Z. H. als een bekend feit heeft herinnerd. Vandaar ho pen en wachten zy, dat Roomsche jongeren in het Najaar naar Rome komen, om de les sen te volgen aan hel nieuwe Kath. Archeo logische Instituut. Waht al is het gebouw dan stellig niet voltooid, de lessen vangen dan aan. Mgr. Kirsch (de Voorzitter der Commis sie van regeling) heeft herhaaldelijk geconfe- reed met Z. H. Zelf ook met Mgr. Wilpert, soms ook met andere geleerden en het pro gram is gereed. Ik mag mededeelen, dat dit in Juni wordt openbaar gemaakt en de lessen aanvangen in September! Natuurlijk wilde men als Hoogleeraar den besten deskundige, die ettelijke Standaardwerken over de Cata comben schreef: Mgr. Wilpert niet missen. ondanks zyn 70 jaren.In het Najaar ver schijnt diens meesterwerk over de Sarcopha- gen, waarvan ik de onvergefelijk schoons platen heb gezien, en zoowel het Overzicht van het grootsch geheel als het 2e en 3# Hoofdstuk grootendeels heb gelezen op de kamer van den Schrijver. Tientallen uren ben ik by Mgr. Wilpert geweest; ik heb myn heole verzameling plaatjes met hem doorloopen en ik heb nog méér dan vroeger verstomd ge staan over zyn hulpvaardigheid enkep- nisl Hy heeft zich in de mentaliteit der ééztte Christen-eeuwen, in de 40 jaar, dat hij nu te Rome arbeidt op het terrein der KatHblieke Archeologie, zóó ingeleefd, dat zijn kalm en Belofte maakt schuld en de schuld, die ik heb aan de R. K. Pers, is er eene, die ik gaarne afdoe.' Overal, en werkelijk op de meest sympathieke manier, hebben, dezen winter, de Roomsche bladen my geholpen, om het publiek te bewegen, zich te komen overtuigen van het groot „Christelijk Ge tuigenis der Catacomben!” Ik heb toen gaarne toegezegd, dat ik uit Rome in het voorjaar 1926 iets van my zou laten hooren, als er tenminste iets merkwaardigs te ver tellen zou vallen, en werkelijk is dit nu het geval en ben ik dus bly, dat ik de Roomsche Pers (met eenige beperking toch!) een we derdienst kan bèwyzen. De beperking bestaat hierin, dat ik myn brief zend aan de Room sche Dagbladen, die my hebben geholpen; ik hoop, dat de weekbladen en de andere dag bladen niet boos op my worden, want er is toch eigenlyk ook aan iederen wederdienst een grens. Ik zal niet vertellen, dat som mige Italianen op buitengewoon handige manier zich op de hoogte stellen van den binnenkant van iemands vest; als men dit eens wil komen zien, stel ik mij beschikbaar. Ik zal ook niet vertellen, dat het vandaag na tionale feestdag is en dat overal gouden en zilveren pronkstukken (menschen) op straat staan, die bet verkeer op wanhopige wy'zo belemmeren, omdat over 1 uur eenige sol daten voorby zullen komen. Ik zal evenmin er de aandacht voor vragen, dat men als men „sigaren” meencemt, óók de rekening van zyn leverancier in zyn zak moet steken en zorgen voor een paar Certificaten van Ita- .iaansche Consuls en Kamers van Koophan del, oin met daverende bewyzen vast te stel len, dat de sigaren geen „Havanna’s” zijn, maar doodgewone sigaren. Het verschil ligt hierin, dat voor „Havanna’s” 180 én voor gewone sigaren 7Ö goudlires per Kilo ver schuldigd is. Maar dat weet geen enkele Italiaanscbe douane, voordat men hem bom bardeert met minstens 3 Italiaansche Con suls uit Hollandsche steden en zwaarwichti ge verklaringen van cenigo Kamers van Koophandel. Maar als men dat doet, speelt ook plotseling om de lippen der douane- menschen de allerbeminnelijkste glimlach van bewondering en ook iets van listige ver standhouding en ze zyn eensklaps zóó cou lant, dat men er eenvoudig verstomd over staat! Ik spreek natuurlijk voor het geval men de sigaren persoonlijk meeneemt en ze niet per postpakket overzendt, want het is aan gene zyde der Alpen nog altyd onver mijdelijk, dat dingen als sigaren blijkbaar niet tegen bet klimaat' kunnen en naar alle windstreken op den loop gaan, om die ge vaarlijke sfeer te ontvluchten. Tenminste 10 tegen 1 verdwijnen zy spoorloos! Natuurlijk rooken Italiaansche douanen geen Holland- sche sigaren. Het eenige, wat ik wél zou willen vertellen is, dat heusch ter gelegen heid van den wereldoorlog het militarisme niet is opgeruimd! Militaristisch in merg en been is hier de straatjongen, die, met iets van een broek aan, langs de straten para deert met eèn zwarte muts op het hoofd; militaristisch is de vrouw, die op den hoek eener straat couranten verkoopt en haar heele kraampje in den steek laat., om 30 meter verder eenige iy gelid voorttrekkende Fascisten toe te jubelen; militaristisch zyn de tienduizenden soldaten van allerlei cos- tuum en graad, die de straten van Rome overzwermen en die van groot tot klein en van laag tot hoog je sankyken met een ge zicht van „kom maar eens op, als je durft”. De „Duce” ie echter niet-militaristisch, dat heeft hij al dikwerf zéér nadrukkelyk verklaard. De eenigo vraag blijft echter, waarom al dit opzienbarend militaristisch vertoon in zyn naam en onder zijn vlag hoog tij viert Maar dit kan men alles ook in an dere bladen vinden en er zyn zeker wel cor respondenten, die het fijner en diepzinniger hebben uitgeboord dan ik zou vermogen. Wat ik in hoofdzaak wilde vertellen, is altyd hoogst objectief oordeel de grootste waarborgen biedt van absolute vertrouwbaar heid.. fk heb ongeveer 30 nieuwe stukken van hem ontvangen. Hy is breed genoeg, om, uit geestdrift voor myn apologetisch werk, my te laten genieten van zyn vindingen en m.: zelfs toestaat er gebruik van te maken, vóór dat hy ze zélf publiceert! De Trappisten van Callixtus, die mij voor 2 jaar zoo onvermoeid hielpen, hebben mij ook nü weer hoogstgewichtige diensten be wezen. Zeker is de factor, dat de Prior Ne derlander is en ook een der beste geleiders in de Catacombe aldaar (Broeder Alexander, de vriendeljjke man met den bruinen baard) een gulle Noord-Brabanter is, niet vreemd aan de ongelooflijke faciliteiten, die ik in Callix- tus ontving en waardoor ik nog een 20-tal mooie, nieuwe beteekenisvolle foto’s mee naar huis breng. „Het Christelijk Getuigenis der Catacom ben” zal er nog krachtiger door uitklinken over Nederland! Ik heb nu de technisch- en anologetisch-besto stukken en hen blij, dat W’ilpert en Kirsch en de Pauselyke Commis sie vooral bil Wilpert alles, stuk voor stuk, met me wilde contróleeren.Och, er Is vooral aan de Sarcophagen veel „bijge werkt” en dat i» gevaarlijk, en ik geloof niet, dat dit in eenig hoek met zooveel zekerheid is te tyinden als Wilpert het vaststelt uit 't hoofd.'... Hij weet b.v. ook precies wat in later tijd „ueberarbeitet” is aan de Sarco faag, die te Leiden staat en die, om die re den, veel van zyn waardtf verloor. Men ziet zoo iets niet aan het stuk, tenzij men zoo in geleefd is in de wijze van uitdrukking der meesters uit de 2e. 3e en 4e eeuw, als Wil pert! Zoo zal hy ook weldra (in Amerika) een artikel in het daglicht brengen over de „ve:*- valschingen” aan enkele „wereldberoemde” stukken, waarvoor Piespont. Morgan en het British Museum schatten hebben betaald! 't Zal een stórm wekken, maar Wilpert’s kalme, zakelijke, heel objectieve en geeetig-vergelij- kende methode is onweerstaanbaar. Hy laat U het bedrog voélen, vist, en met beide han den.... Reeds hield hy over dit onderwerp een lezing hier, voor het „Amerikaansch In stituut”, en men twijfelde niet aan de juist heid zyner beweringeta Daarom zette hij de studie voort. Men zal er later wel van hoo ren cn do falsarissen zullen geen raad weten!!! Voor heden cenoeg. Objectief-kalm. maar zonder vooroordeel, rekening houdend met de zuidelijke mentaliteit moet deze studie zijn eene studie, die onze jongere Roomsche, be gaafde menschen niet genoeg kan worden aanbevolen.... ook al omdat nog zoo vele Roomschen er de ontzagwekkende beteekenis nog steeds van onderschatten. Pius XI denkt er zeer stellig anders over! Prof. Kirsch vroeg me, of ik geen knappe Roomsche jongeman nen uit Nederland kende, die in 't najaar zich willen laten inschrijven aan het nieuwe „Ka tholieke Archeologische Instituut”.... breng de vraag maar over.... f Rome, 22 April Ao.Do. F. HENDRICHS S. J. De conferentie van de Executieven der vak vereenigingen is vannacht om halfeen uit een gedaan, na den mijnwerkers den volledi gen steun van het vakvereenigingecongree te hebben toegezerd De kwestie van een algemeene staking is buiten beschouwing gebleven. DE BANKBILJETTENAFFAIRES. Aan de „Daily Mail” wordt Uit Boedapest geseind, dat onbekend gebleven personen in den nacht het paleis van justitie zyn binnen gedrongen, waar zij dossiers, betrekking heb bend op de valsche bankbiljetten-affaire, ont vreemdden en ter plaatse verbrandden. Ten gevolg© van dezo gebeurtenis is het valsche muntersproces tot een nog niet bepaalden datum uitgesteld. Op aanwijzing van de Fransche detectives is in het carthografisch instituut te Boeda pest 25 kilogram papier gevonden, dat ge bruikt is by de eerste proefnemingen om val-\ sebe francs te vervaardigen. Het papier is uit Duitschland geïmporteerd. MUSSOLINI GEHULDIGD. De bloem der Romeinscbe society, de lei ders van het diplomatieke corps, de Fransche ex-premier Barthou vulden de gaJeryen van het Parlement dat Donderdag om vier uur heropend werd. Toen Mussolini verscheen barstte een ge juich los, dat minutenlang aanhield. Het „Le- .76. Zy betraden het paviljoen van de hoofd trap en volgden zwygend de lange, glazen gang, die langs het gebouw liep. Allee toonde aan, dat hier jaren lang geen menschelyko voet zich had neergezet. Margaretha had de deur aan het einde van de glazen gang ge opend en voerde hen nu door eenige vertrek ken met beschimmelde, bestoven meubelen, zwarte schilderijen, blinde vensters en aan flarden hangende behangsels. - „Zal ik graaf Nicolaus spoedig zien?” fluis terde Lindis met gloeiende wangen. De koortsachtige verwachtinge maakte haar onbekwaam tot eenige andere gedachte het was als moest zjj bij iedere schrede ver- sche sporen der vurig geliefde oud-tante aan treffen, en als moest het aandenken aan baar in deze zalen langer biyven voortleven dan daar buiten in het slot, waar hare sporen zorgvuldigd vernietigd, haar naam uitge- wischt en zij zelve als een onwaardige ver bannen was geworden. „Zeker, go zult bom zien, den graaf Nico laus met het hartroerende verlangen naar lijn ontrouwe echtgenoote.” „Elisabeth had haren echtgenoot lief en was hem trouw tot aan haar laatsten adem tocht”, antwoordde Lindis met levendige be- Het verzoek van de Hongaarsche re- geering om uitlevering van prof. Meszaroa als medeplichtige by de affaire der Fransche bankbiljetten is door de Turksche regecring om principieele redenen geweigerd. Vijfduizend arbeiders hebben het werk neergelegd in de goederendepots en dokken van Hul), omdat twaalf hunner weigerden lid van do vakvereeniging te worden, en deze niet zijn ontslagen. De havenarbeiders van Antwerpen heb ben den eiech gesteld, dat hun loon, met in gang van 3 Mei, met 2 francs per dag wordt verhoogd. Indien deze verhooging niet wordt toegqytaan, zullen zij den volgenden dag in staking gaan. Een sub commissie uit de commissi# voor de economische- politiek zal^pnderzoe- ken, welke maatregelen de regeeritg kan ge inen in het belang van de algemeene '“wel vaart. Volgens een bericht uit Riga L> in de buurt van St. Petersburg door het hoogo water een noodbrug weggeslagen. Ongeveer 100 personen zyn in het water gevallen. Men weet nog niet hoeveel er gered zijn; meer dan tachtig zonden omgekomen zijn. De directie van de Ooetenrykscha Staatsspoor is voornemens op alle sneltrei nen radio-apparaten te laten aanbrengen. In Zweden neemt het autobusverkeer sterk toe. Op het oogonblik zyn er 1300 lijnen met ruim 4000 bussen. ve Mussolini” klonk door de ruimte. Het ap plaus begon opnieuw tot-n Mussolini ;4aats nam in de ntinistersbanken. Mussolini dankte voo* de buide hem ge bracht. Daarop bad een plechtigheid plaats in ver band met het ov.erlyden van Amendola. Mus solini's bittersten vyand. Een fascistische af gevaardigde, een liberaal en een communist, spraken onder doodsebe stilte in scherp con trast met het donderend applaus dat hieraan voorafging. - AMERIKA EN ITALIC. De Amerikaansche emigratie-commissaris Demichelis heeft een waarschuwing gericht tot de Italiaansche pelgrims die bet Eucharis tisch Congres te Ctricago gaan bywonen. Hy verklaart hierin dat zy beschouwd zullen worden als toeristen en binnen zes maanden het Amerikaansche grondgebied weer moeten verlaten. Ieder die zal trachten langer te blij ven wordt gedeporteerd. De bewegingen der pelgrims zullen tydens hun verblyf in Ame rika nauwkeurig worden geobserveerd. DE VREDESONDERHANDELINGEN IN MAROKKO. Gistermiddag hadden er besprekingen plaats tusschen den Franschen premier, Briand, den minister van oorlog. Painlevé «n maarschalk Pétain over de vredes-onderhaa- delingen met Abd-el-Krim Na afloop ver klaarde Painlevé, dat er besloten is aan de Riffi een laat-te uitstel tot 3 Mei te verlee- nen, opdat zij nog eens met Krim kunnen overleggen. Het antwoord moet echter defini tief zyn. De minister verklaarde nog, dat men by de gestelde voorwaarden tot de uiterst© grein* van edelmoedigheid is gegaan.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1926 | | pagina 1