1
-
iii<| JWW 1
«Mui-
toch in het oogloopend, dat de barones te doen opvatten. Ik acht dit zoowel rones, „dat was de naam Otto sprak van
zich heden vol moed gevoelde en ik eens- geval heeft mijnheer Van Kolb btuten-
t
daarop naar het spoorwegstation vertrok.
reed naar...
V-
,De rooverbende telde wel 1500 man,
schreef hij, „kan ik aankomst der oud-bandieten-hoofden Sou
kon dit .slechts ten gunste der weduwe
mijn teruggekeerd
i
De bende, waar ik tot nu toe bij was
toen zij zagen, dat er niets meer te win-
Frederik eene nieuwe lasterlijke aantij-
„Niet verder, mijnheer Van Halten," haar met goed begrepen was geworden bespot en beleedigd te worden. Nooit
te
stiefkinderen ontmaskerd zullen oom Frederik van Galen, haar een brief, hun toedoen zoowel het plaatselijke be-
binneaste doen werpen. U verlaat
ongepaste scherts veroorloofde.
zou
„Frederik Williams 1"
de ba-
bood Frederik de hand der verzoening
aan. Deze schreef echter niet terug.
te ontnemen.
Bij het doorbladeren
i een groote reis
aandeel in de er*
aanspraak dacht
antwoord. Was de brief wellicht achter
wege gehouden
len, van wien wij hooren, dat zijn hart
warm klopt voor zijn in ongeluk verkee-
zij. „Gij zoudt gaarne willen, dat ik weer iedereen aan u twijfelde.'
Onze geschiedenis loopt ten einde. De
wilsbeschikking.
„Uwe getuigenis is van buitengewoon
zoo
vin t
kw’a
in de gunst van den heer Van Kolb kwam,
rooven, maar ook haar eer bezoedelen
en zedelijk vernietigen.
Wat de dochters van Van Galen aan
gaat, beweerde men eenstemmig, dat zij
met anstokratischen hoogmoed waren
opgevoéd, geheel onder den invloed
i van
dat Graaf Hoek daarbij voornamelijk
een man. een arm meisje vond en van t
haa: vernam, hoe edel en meewarig de Als
waarheid, en Frederik had er reeds da
delijk aan getwijfeld, dat tusschen hem
en de barones, zooals de juffrouw nijdig heeft mijn naatn reeds door het slijk ge
er bij, „dat eefle sluwe intrigante zoo zou
Wij moesten allen bijeenkomen op
een hoogen heuvel. Daar kon ik mij voot
naam de barones vergeten heeft, plotse-
ing in het Diakonessengesticht van
■evonden werd dat hij ziek uit Amerika
vas gekomen en op het ziekbed zijn ge-
uigenis heeft afgelegd. Dat is natuurlijk
naar eene veronderstelling, maar het as
gebukt ging onder de vooroordeelen van
iets had vernomen,
broeder in Amerika had. pülen beheerde
dat, zoodra zijn zaken het hem veroor-
Kolb niets, ik bemoei mij niet met hem datum en inhoud van den brief aan Fre-
en wensch, dat hij zich dit evenmin met derik bewezen duidelijk en ontegenspre
kelijk, dat Gerardine in alle opzichten
Mevrouw, door mij uwe geschiedenis waarheid had gesproken. Otto had zijn
cyn
aan om juffrouw Bitter in haar
;ij zichzelve naar het politie-bureau om
van haar vertrek kennis te geven.
Het viel haar op, dat een oude heer te-
Van Galen was, trad hij tn den voortuin
van 1
hij echter nog iemand gevonden had, om uw
hem aan te]dienen, hoorde hij in den turn ik nooit weder I”
de stem van Van Halten en zag hem met
de barones wandelen.
Op dit punt had juffrouw Bitter toch
niet gelogen werkelijk scheen er tus- Halten uiteen. Van Halten, die op't
Door deze mededeeling was Mijn zonen kunnen geen betere moeder tuiging geki wv,
c- j__ verlangen, dan u, die ondanks al avond van het feest haar vader had weten bisschop (Mgr. Van Dijck) en mijn be-
maIas-Iam VxaVs» Mrtrt evacvrvAM lestest I- J.’—'t L a_Ammaa-m* -1 t -i - Jaam.^
heer Van Halten hjm opzocht. Hij be- dat gij de dochters van Van Galen zult te voegen, dit geloofden zij met een goed toe al de pogingen aanwendden, die hun
vergeven op den dag,'dat uw recht zal geweten te kunnen bezweren, en nu toon- vaderhart hun kon ingeven, daar was ik
onze
hoe hij daar zijn onderzoek begon
deze partij kiezen. Hij overlegde bij hij alleen uit belani itelhng zijn bloed- re vernemen, dat de baronw**haJr
had
i aangewend, om naar stiefmoeder te be-
die eergisteren nog zoo gedrukt was. nutteloos als mijner onwaardig. In ieder een vriend strijden, en beschroomd namen zij de
'Z-“-„Dus hebt gij den brief met eens ge- hand der verzoening aan, die Gerardine
klapt werd ontslagen, opdat ik haar doen gewone belangstelling voor mijne gewe- lezen Ik ben de broeder van Otto.” haar aanbood deze echter wist door
zen gezelschapsjuffrouw betoond. De Zij wierp zich aan de borst van den fijnen tact en gepaste voorkomendheid
i ver-
steliig had verklaard, dat de barones zijn
toenadering bepaald had vermeden, zag Van Halten, „Gij staat niet alleen.... valschen eed af te leggen. Toen nu zij, gansch de streA. Ónmogelijk zich een
Frederik eene nieuwe lasterlijke aantij- ja,” ging hij voort terwijl hij haar hand die tot nu toe haar beste vrienden waren, meet volledig samenraapsel van booa-
vermoedde, dat zijn broeder aan een
Van Halten had op Fredrik ook niet mij vervolgt Hij ziet tn t r
den mdruk gemaakt, ah sprak hij on- weet, dat ik liever alles zou verdragen en procés hadden opgestookt, waren
DE AVONTUREN
VAN PATER CUPPELE.
„HET OFFER AAN DE VLAG.”
De missionaris pater De Clippele die
m handen van Chineesche roovers ge-
g«-
ont-
slagen. Een gezelschapsjuffrouw behoort deren, te hooren, dat de getuige, wiens
niet tot de gewone dienstbare personen
wier praatjes over hun meesters niet al
te veel geloof verdienen zij is dikwe;
naar geboorte en opvoeding aan haa
meesteressen gelijk zij heeft eene betrek
I ver
hun haat geen middel ongebruikt liet,
om de weerlooze, vrouw te vervolgen.
Het was reeds avond, toen hij met de
omnibus naar de badplaats terugkeerde
hij moest in een hótel slapen en vernam
daardoor, dat Van Halten naar hem ge
vraagd had. De portier zeide hem, dat
Halten hem had opgedragen, dat,
te vreemde heer, naar de besehrij-
o mijnheer gelijkende, in het hótel
i. men hem moest zeggen, dat de
he.r V i Halten hem dringend wenschte „Ik verbied u, u-zelve te beschimpen, gegeven en het was bij haar tot eene over- toch bezig en kon ik nog hopen op een
;en. Door deze mededeeling was Mijn zonen kunnen geen betere moeder tuiging gekomen, dat Gerardine op den gunstige'cntknooping. Dat mijn geliefde
Fredti.i.t eenigszins verrast Er moest dan u verlangen, dan u, die ondanks al avond van het feest haar vader had weten bisschop (Mgr. Van Dijck) en mijn be
tets bijzonders zijn voorgevallen, dat de wat gij geleden hebt, nog zeggen kunt, te bepraten een codicil bij zijn testament minde provinciaal (pater Stagier) daar-
het visschcrsdoip zoodanig hebt ge- Wilt gij beweren, dat de arme zieke liegt,
o „e Wendel de tranen die gij eigenhandig hebt verbonden? de bruidskrans op het hoofd, toen Gerar-
- i- t
al afgelegen bank. Ik heb mij ook langen beschrijving past op u...." los. En gij, Gerardine, kunt gerust uw hand te geven en geheel den man toe te
De barones lachte bitter. „Mijnheer toekomst toevertrouwen aan den man, behooren, met wien zij door wederzijd*
Van Halten, gij valt uit uw rol,” zeide die onwankelbaar in u geloofde, ofschoon sche genegenheid en achting reeds lang
verbonden was.
EINDE.
«pdat de dochters van den baron de be
laagster van haar erfdeel zouden kunnen
verjagen, vóórdat het te iaat was.
in hetzelfde artikel werd er op gewe
zen. ast de dochters eene ahnklacht tegen
en laten niet zou gadeslaan. Mijnheer zen gezelschapsjuffrouw betoond. De 2., r d.
Van Halten, die vroeger door de barones baddirecteur deed beter,'de lieden te ouden heer. „O mijn God,** snikte zij, elke schaduw van misverstand te
niet werd aangezien, maar nu eensklaps steunen, die hulp van het bestuur noodig „dat had ik nooit gehoopt, noch vermoed, drijven, die na zulke onaangename toe
zieken en ongelukkigen bij Gij weet, waarvan men mij beschuldigt.” standen dikwerf bij de betrokken par-
„Ik weet alles. Bovendien weet ik ook, tijen overblijft. Zij toch gevoelde zich het
dat gij met alleen te trotsch zijt om u te gelukkigst bij deze verzoening, haar hart
„Gij zegt dit op een toon, als hadt gij verdedigen, maar dat gij zelfs uw deug- won daardoor de liefde van vrouwelijke
waaraan het zoozeer
bid u....‘spaar mij.... maak mij den moeder kort
last, dien tk dragen moet, niet zwaarder!” geboden, een bewijs van hare gbedheid tingen uit te barsten. Heel het repertorium
„Gerardine was geweest, toen begrepen zij, hoe licht- van hun laagste en gemeenste verwenschin-
„Mijnheer Van Halten, al stond ik daar vaardig men met haar gespeeld had. De- gen passeerde de revue. Maar daar zij
bevrijd van tedere beschuldiging, dan zelfde lieden, die haar hadden willen uit de beschaafde wereld kwamen, vernam
zou ik toch nog moeten zeggen geef overtuigen, dat haar stiefmoeder eene ik tenminste wat nieuws door hen. Zoo
uw kinderen nooit eene stiefmoeder. In avonturierster, een huichelares en leu- hoorde ik, dat de gouverneur der Blauwe
mijn omstandigheden ware het misdadig genaarster was, spraken nu. alsof men Stad officieel 5000 dollars had uitgeloofd
er aan te denken, dat gij eene vervolgde, zich wellicht had kunnen vergissen. aan dengene, die mij kon redden en terug
gebrandmerkt..De jeugd is wispelturig. De beide jonge brengen naar mijn missie. Bijgevolg was
„Geen woord mee» I’’ nep Van Halten, meisjes hadden aan slechten raad gehoor de burgerlijke overheid met mijn zaak
Gerardine van gierigheid, hui- den van mijn man gunstig voor mij te beraad had vastgesteld, trof de tegenpartij gouverneur, zoo beweerden zij, wilde van
van Gerardine als een donderslag. Nu hen niet weten, gaf hun geen soldij en
was iedere hoop verloren, het kostbare bijgevolg waren zij allen te samen gedeser-
in het onvermijdelijke doeners van alle soort en allen leeftijd
Gerardine of broeder van den overledene, die in
koketterie, Amerika moet wonen, door haar echt-
erfenisjacht, hardvochtigheid, vertelde dat genoot met zijn voornemen is bekend ge-
zij nauwelijks den rouwtijd kon afwach- maakt. Daardoor wil zij de getuigen op
ten, en voor haar vermaak slechts levende, een dwaalspoor brengen, ofschoon het
reeds weder haar netten uitwierp. De ook mogelijk is. dat zij haar man tot het
weinigen, die haar partij kozen, spraken schrijven van zoo’n brief dwong Haar
echter met des te meer warmte in haar Amenkaansche getuige kan zij echter
voordeel. Zij vertelden, hoe men Gerar- met noemen en haar bedreiging, de ge-
dine gedurende het leven van haar man tuigen van meineed aan te klagen, is
bemoeilijkte dat zij, ondanks hun vijand- weder een bewijs voor haar boosaardige
schap na den dood van Van Galen van listigheid."
ieder voorrecht had willen afstand doen De haat sprak zoo duidelijk uit Hulda’s
de haat verblindde echter haar vijanden woorden, dat Frederik haar verhaal wan-
gaf zich naar diens woning, en toen men vergeven op den dag,' dat uw recht zal geweten te kunnen bezweren, en nu toon- vaderhart hun kon ingeven, daar was ik
hem zeide, dat de baron bij de barones gedaan worden en de vabche vrienden <je Frederik Williams, of liever haar eigen zeker van. Ook vernam ik later, dat door
i van uw stiefkinderen ontmaskerd zullen oom Frederik van Galen, haar een brief, hun toedoen zoowel het plaatselijke be
llet tegenover gelegen huis. Vóórdat zijn l Die uitspraak heeft mij een blik in waarin stond „Gij moet mijn vrouw stuur als de legaties in Peking en de pers
leeren kennen, om te begrijpen, dat zij der kuststeden in mijn geval ten zeerste
ondanks den haat, dien mijne dochters belang stelden.
„Bravo I” klonk een stem, „en ik geef haar toedragen, mij bidt en smeekt het
testament niet te haren voordeele te ver- Htt verschrikkelijk .joffer aan de vlot."
--Op een der laatste dagen van ons ver-
„Ik heb ook geloofd," voegde Frederik blijf in de Zandbergen was ik getuige
bij, „dat eefle sluwe intrigante zoo zou van een ceremonie, die ik nooit zal ver-
Men zeide, dat,er een „tsi-tsi" zou
De courk
rardme, volgde bij dit antwoord meer de kwam, was
inspraak van den trotsch op zijn adel- in het geheel Varen er reeds zeven maan-
.«l.^k. „k,---un j- --_,derI Otto van Ga]en m
wallen. Frederik moest
tiet onderhavige proces
Gerardine leeren kennen, om haar recht- «taal onbekend was, begreep ik slechts,
vaardig te beoordeelen." Jtt er van een offer ter eere van de vlag
De dochters van Van Galen vernamen, sprake was, toen het feit onder mijt
hoe Frederik juist door de lasterlijke aan- oogen plaats greep.
Hjgingen van Hulda het ware karakter
van Gerardine had leeren kennen zij
bloosden over de middelen, door Hoek het eei^t overtuigen, wat een talrijk lege*
gebroken de aanklacht, die Otto tegen tuigendbewijzen.dat werkeiijkde broe-
zijn dochters slingerde, deed Frederik der van baron Van 1
voor
xich-zelven, dat Otto waarschijnlijk zijn verwanten bezoeken, Uan
dochters met aristokratische begrippen zijn.
aad opgevoed en nu plotseling van ze Kort vóór het vertftk
euchte, dat zij eene intrigante, die den uit Amerika ontving hij ee
ouden man in haar netten verstrikt had, advocaat der dochters v
eerbied zouden bewijzen. Het beviel hem Galen, met de vraag, of
volstrekt niet, dat Otto schreef, het be- correspondentie met den
mgelicht was over de voornemens van krijgt zonder uitstekende getuigun e»
den overledene betreffende zijn laatste goede aanbevelingen van het oogenblik
af, dat zij haar dienst verlaat,houdt zij
op tot de afhankelijke persv.ien gerekend
veel belang voor de beslissing van het te worden. Frederik geneerde zich daar-
proces, dat de dochters contra de weduwe om met, mejuffrouw Bitter aan te spre-
van den overledene voeren dringend ken en haar te zeggen, dat het hem be-
verzoek ik u dus mij daarover inlichtingen tang inboezemde, iets betreffende het
te geven," zoo schreet de advokaat, en karakter van de weduwe te vernemen,
tevens of hij de weduwe zijn besluit, naar Juffrouw Bitter was maar al te gaarne
Europa te komen, had medegedeeld, bereid aan haar gemoed lucht te ver-
of met haar m briefwisseling stond. schaffen, dan dat zij met met vreugde
De verontrustende gedachte, dat Van hieraan voldeed.
Galen met Frederik kon gecorrespon- „Eigenlijk betaamt het mi) niet, over
deerd hebben, deed de tegenpartij van mijne pas verlaten meesteres te spreken,”
Gerardine voorzichtig zijn, om altijd een zeide zij, „maar aan het politiebureau
achterdeurtje open te houden, ten einde hebt u wellicht vernomen, dat ik plotseling
bij eene ongunstige beslissing met haar ontslagen ben, en ik gevoel geen ver
een vergelijk te kunnen treffen Frede- piichtmg tegenover een dame, dip in een
rik zond den advokaat geen antwoord en luim,, om haai eigen tout te bedekken,
hield hem daardoor m onzekerheid hem- haar boosheid aan eene onschuldige koelt
zelf kwamen die vragen verdacht voor, en een arm verlaten meisje broodeioos
Was hij tot nu toe van meemng, dat de maakt Ik had het ongeluk,” vervolgde
intrigante vrouw, die Otto had weten te Hulda, „de barones, die iedereen wil
bepraten, zijn aristokratisch gevoel op te wijsmaken, dat zij het gezelschap der
offeren, hem ook had weten over te menschen vermijdt op een rendez-
halen, haar ten koste van zijn eigen km- vous te betrajipen. Dtt en de bede, in
deren te bevoordeelen, kwam het hem een proces, dat haar eer en vermogen
toch vreemd voor, dat men hem nu op kan ontrooven, toegevender te zijn, zijn
eens vroeg of hij de voornemens van zijn de eigenlijke gronden van mijn ontslag.”
broeder had gekend en of hij met de „De dame had u voor dien goeden raad
weduwe correspondeerde. Zoodra er een dankbaar moeten zijn I’ merkte Frederik
testament bestond, was dit voor het pro- aan.
ces geheel onverschillig. Wat raakte het „Zij is koppig als een muilezel, zij is
den advokaat, of hij ai of met met Ge- bevreesd, dat zij haar vermogen zou
rardme briefwisseling .hield Vreesde moeten missen. Wel i waar, beweert
men dat zij zich tot hem had gewend, zij, als men haar van gierigheid beschul-
dat hu haar ondersteunde Of had de digt, dat zij spaarzaam moet zijn, totdat
weduwe zich op zijn getuigenis beroepen haar proces beslist is, maar ieder aange-
Dan had zij zich toch met hem in ver- boden vergelijk wijst zij van de hand, om-
bmdig moeten stellen nu was het meer te dat zij zich dan eenige opofferingen zou
opvallend, dat zij zijn brief niet had be- moeten getroosten."
„Ik meen gehoord te hebben, dat men
haar het proces heeft aangedaan, dat zij
Wanneer Frederik als getuige optrad, :ene schikking heeft voorgeslagen.”
HulcL lachte ,fZoo vertelt zij het ge-
djn Otto had toch alleen haar vijanden val,” gaf zij ten antwoord. „Dadelijk na
en zijn eigen dochters bij hem beklaagd den dood van haar man heeft zij de erf-
Door die overweging had hij aanvankelijk genamen eene schikking voorgeslagen,
besloten, zich niet met het proces te be- maar op een wijze, welke ieder vergelijk
moeien nu zou hij evenwel persoonlijk onmogelijk maakte zij geloofde, dat de
onderzoeken. erfgenamen, uit achting voor den naam
Hij kwam naar Europa, deed in zijn van den overledene, voot een aanklacht
geboorteplaats onderzoek naar zijn schoon- zouden terugdeinzen. Nu haar advokaat
zuster en zijn nichten en hoorde daar de vreest, het proces te zullen verliezen,
meest tegenstrijdige berichten. Niemand want getuigen willen bezweren, dat de
vermoedde, hoe na hij aan de strijdvoe- overledene in een staat van dronkenschap
rende* partijen verwant was openhartig op haar verlangen het testament schreef,
sprak men tegenover hem de meerder- nu vertelt zij een sprookje, dat een vriend
heid echter veroordeelde
men beschuldigde haar van
tijd door haar laten foppen.”
De omnibus, die geen andere j>assa-
giers bevatte, bereikte het station.
Frederik nam afscheid van de juffrouw,
bestelde oogenblikkelijk een rijtuig en en wrijft mij daar iets aan, om dit te ver- lezer kan begrijpen, daf een getuige als
aaarom daar in het Diakones- wezenlijken. Wat fraais gij mij daar ver- Frederik aan allen laster den bodem in-
sengesticht onderzoek naar den zieke te telt, weet ik niet, maar gij weet wel, dat sloeg, dat Otto van Galen in dronken-
doen, die er door de baron» Van Galen ik niet uitga. Ik verwijt mijnheer Van schap zijn testament had geschreven. De
besteed was.
Had hij de mededeelingen van de juf-
frouw voor het minst zeer overdreven 4 mij doet.”
geacht, thans kwamen zij hem als boos- f*
aardige laster voor, toen hij m plaats van te verhalen, hebt gij mij recht gegeven u besluit, om zijn testament door een co-
een man, een arm meisje vond en van naar mijn beste overtuiging raad te geven, dial nog gunstiger
haar vernam, hoe edel en meewarig de Als ihótaee
voorname dame in stilte voor haar ge- vriendTan
zorgd had. aan nOg nauwelijks valt te twijfelen, dan
haar vertrouwde raadgever is geworden, hebben,
zal het overige wel in orde maken. Als te staan,
de barones haar proces wint, doet hij een nijd behulpzaam te zijn.”
goede partij.” -*-
„De heer Van Halten vroeg Fre- eene bepaalde beschuldiging tegen hem I den verloochent. Kent gij dezen zakdoek? bloedverwanten,
denk verrast. „Hij vertelde mij vandaag Zijt gij het wellicht geweest, die de zieke Wie heeft er het naamcijfer uitgeknipt behoefte had.
nog, dat hij de barones met kende.” m het visschzrsJ'' P zoodanig hebt ge- Wilt gij beweren, dat de arme zieke liegt, De stiefdochters zetten de stiefmoeder
„Ik trof hen toch beide aan m het plant- holpen, dat de o ...e Wendel de tranen die gij eigenhandig hebt verbonden? de bruidskrans op het hoofd, toen Gerar-
soen, zij zaten vertrouwelijk op een nog m de oogen komen, ais zij het vertelt. De Mijnheer Van Halten, laat die hand met dine eindelijk besloot, Van Halten haar
mijn zegen t._;
Verschrikt vlogen Gerardine en Van anderen.'
schen Van Halten en Gerardine eene ver- ste oogenblik dacht, dat iemand zich een
trouwelijke verhouding te bestaan. ongepaste scherts veroorloofde, greep hebben moeten spreken, om mijn broe- geten.
Een boschje verborg Frederik voor de Frederik, die te voorschijn was getreden, der te bewegen, juist het tegendeel te
wandelaars zij schenen bovendien te maar dien hij in t halfdonker met her- doen, maar Otto heeft gelijk, men moet plaats hebben. Daar die uitdrukking m?
zeer tn hun gesprek verdiept, om er aan kende.
te denken, dat iemand hun kon beluis- „Ik ben Frederik Williams of liever
teren. Frederik’van Galen zeide de oude heer
„Ik zal nooit het geringste doen," zoo Gerardine naderde „Heeft men mijn
klonk de heldere, vaste stem van Ge- brief aan u achterwege gehouden, schgJB-
rardine. „om de menschen, die mij be- zuster k
ca veroordelen, eene andere meemng „Frederik Williams 1” kMt
men.”
- ---r „Zij beweert, den naam vergeten te
overledene, nooit iets had vernomen, hij als voogd het vermogen van zijn pu- hebben. Och, maar getuigen zijn er wel
een broeder in Amerika had. pinen beheerde en trachtte zijn zoon met
hij spoedig berouw zou en de dochters van Van Galen herinner- Antonia van Galen te doen huwen Men
gevoelen als verliefde had hij zijn hóóg den zich slechts, van haar vader gehoord keurde het m de dochters
moed verloochend, hij vreesde echter te hebben, dat een broeder van hem reeds
dat hij spoedig met vernieuwde kracht jarenlang verdwenen was. De heer Frede-
tn hem zou ontwaken. rik Williams, zooals hij schreef dat hij in
De tweede brief van Otto bevestigde Amerika werd genoemek
bijna de vrees Frederik. De zinspe- Galen, zou dus teverge/fs
ling, dat Ottto in een duel zou kunnen maken, zoo hij op eeni| ai
vallen, bewees den Amerikaan, dat hij fems van den overledcfce i
te krijgen, als men geld heeft.”
„Hoe bedoelt gij dat?”
van Galen af, „Mevrouw de barones bezoekt gaarne
dat zij met trachtten zich met haar stief- ziekenhuizen, dat geeft een schijn van
moeder te verzoenen, dat men, door haar braafheid en godsvrucht. Op onze door-
van erfenisroof te beschuldigen, een schan- reu door bezocht zij het Diakones-
of Frederik van d^aj uitlokte. sengesticht. Op de badplaats hier heb ik
Frederik besloot de weduwe eerst barones steeds vergezeld en nooit
persoonlijk te leeren kennen hij ver- bemerkt, dat zij een zieke bezocht van-
j, nam, dat zij in de badplaats Blanken- daagheeftzijechterplotselmgiemandge-
volstrekt met met alle vooroordeelen had maken, ^k^ hu ^ter wetug ei over- beg vertoefde, en onze lezers weten, vonden, dien zij in het ziekenhuis deed
hoe hij daar zijn onderzoek begon opnemen, zij heeft een aanzienlijke som
zalen was, en wilde -
rekenen, door den eenen of anderen uit- woord geworden.
gedaagd te zullen worden. Voorbedachtelijk had Frederik achter-
Frederik had de beide brieven ont- wege gelaten over zijn gunstigen finanti-
vangen. De eerste beantwoordde hij niet, eeien toestand te schrijven of er op re
omdat het hem kwetste, dat Otto slechts zinspelen, dat zijn broeder hem kort
aan hem dacht, nu zijn standgenooten vóór het duel weder had geschreven en
hem hadden verlaten. Hij*wilde hem ook toenadering gezocht. Als voogd der tonge vijanden
voor Gerardine te
leer, dien ik vandaag sprak, de maken, daardoor gemotiveerd, dat lüj
i uw overleden gemaal is, waar- de vaste overtuiging had, dat zijn doch-
-.L. J ters alleen door dwang haar stiefmoeder vallen was, vertelt er van mteressante
Het werk van zuivere, verborgen naas- 13 hij m ieder geval slechts met juffrouw de verschuldigde achting zouden bewij- bijzonderheden m de Annalen van Scheut,
„.-.l-.cfdc —cc d„ dcc. d. bv^^.d.B Biucr naargereden om haar uit te zen en geen omgang met de personen „De rooverbende telde wel 1500 man,
heid van Hulda gebruikt, om d«. slechtste hooren. Als hij meer wil weten, vervoegt hebben, die Gerardine haten. „Met een toen zij plotseling aangroeide door de
c.--r ...1 V„, ge™» gewe«u,” schreef hij, „kan ik aankomst der oud-bandieten-hoofden Sou
ken Schitterender kon Gerardine niet alles wat ik gehoofd en gezien heb, schijnt mijn testament maken, daar Gerajdine en Tsjao’
hij er op gesteld te zijn, voornamelijk on- st|gd^ m mijn geest zal handelen en zich Deze twee kopstukken zijn bekend
al beijveren, de liefde harer stiefdochters na verleden jaar pater van Praet z.g. te
om zijn geweten gerusj te stellen, dat hij te verwerven en haar tweede moeder te hebben opgelicht, werden zij met een
u geen hulp biedt gij hebt dus ongelijk worden.” groot aantal hunner mannen ingelijfd en
Het vertrouwen van den afgestorven bekwamen den rang van kapitein. Na een-
te hulp te komen." zou bevestigd worden. De mare, dat de jaar lang de uniform te hebben gedragen
„Mijnheer Van Halten,” zeide Ge- broeder van Van Galen naar Europa was en $e streek, waar zij m garnizoen lagen
menschenmin evenzoo verkreeg Frede- rardme, „ik vertrouw op God en mijn teruggekeerd en dat hij het bewijs had, in het geniep te hebben uitgebuit, werden
rik de zekerheid, dat Hulda tegen beter goed recht. Ik zal niets doen, om de vrien- cüt Je overledene zijn testament na rijp zij weer openlijk roovers. De nieuwe
weten m C - - - -
chelarij en hardvochtigheid had beschul- stemmen wil hij een hem opgedragen
digd, voorbedachtelijk onwaarheid had plicht niet vervuilen, dan zal God mijr__rij
gesproken, of door een boosaardig doel Wel op eene andere wijze te hulp komen, proces te winnen de dochters van Van teerd en voegden zich met wapens en
geleid, haar zoo ongunstig mogelijk had Hij weet, dat ik niet geldgierig ben, zoo- Galen waren afhankelijk van de edelmoe- munitie bij majoor Liou. Op het oogen-
afgeschilderd. als men mij belastert, en waarom men digheid van Gerardine. Graaf Hoek en blik van hun vlucht heten zij zich ver-
Van Halten had op Fredfnk ook niet mij vervolgt Hij ziet in mijn hart en zijn partij, die ze tot het voeren van een gezellen door talrijke nietsdoeners der
rji nu dorpen, waar zij ingekwartierd waren
er bij te gronde gaan, dan afstand te doen niet in staat de proceskosten te beulen en geweest, zoodat die groep nu wel 3000
van hetgeen ik mijn goed recht acht. Men namen dadelijk een andere houding aan, man sterk was.
:;r toen zij zagen, dat er niets meer te win- 3. 2.
beweerde, een rendez-vous zou hebben sleurd, laat men mij tot den dood toe ver- nen wiS, Qp je jonge meisjes maakte het geweest, schitterde voorzeker niet uit
een diepen mdruk, toen zij ontwaarden, door deugd maar deze nieuwe aanhang
plaats gevonden. Naar dien Van Halten volgen, ik ben op alles voorbereid.” rr
„Spreek zoo met, Gerardine riep hoe dicht zij er aan toe waren geweest een was ongetwijfeld de heffe des volks van
ging hij voort terwijl hij haar hand die tot nu toe haar beste vrienden waren, meet volledig samenraapsel van boos-
ging onthuld, waardoor men den naam greep, Jk dring mij bij u in; op dit oogen- haar riedden zich L.1
der barones trachtte te bekladden. Hij blik beken ik het onbewimpeld, dat ik te schikken en het beste deel te kiezen, voor te stellen. Van de aankomst van dit
vermoedde nu reeds, dat de vijanden u bemin.” bewerende, dat Gerardine wellicht door nieuw gezelschap af begon ik eerst goed
van Gerardine haar gezelschapsjuffrouw
tot hun werktuig hadden gebruikt dar stotterde zij met een bevende stem. „Ik djt de overeenkomst, door haar stief- zagen ze mij zonder aanstonds m ver
til Van Galen’s dood aan- wenschingen, bedreigingen en bespot
tenliefde was dus door de boosaardig- Bitter naargereden om haar uit te zen en geen omgang met de personen
J—U-«..IJ. -J - -J-
vermoedens tegen de barones op te wek- hij zich bij mijnheer Van Kolb. Naar gerust’ge weten*
F- -J
gerechtvaardigd worden. Evenals wij ons
altijd tot iemand aangetrokken gevoe- gunstige berichten van u te vernemen, i
zijn geweten gerusj te stellen, dat hij te
renden evenmensch, en wij ons overtui- het er op toe te leggen, hem in zijn plan
gen, dat hij geen liefdedienst doet om
den uiterlijken schijn, maar uit zuivere
Niets was Frederik aangenamer dan vo°t de verpleging gedeponeerd en be
loofd, den zieke nog verder te ondersteu
nen. Het zou mij volstrekt niet verwon-
j welkopi zelschapsjuffrouw plotseling had
van predenk
I bny van den
Tlaron van
1ST wellicht in
roverledene of
staan van Gerardine verzekerd te hebben diens tweede vrouw had gestaan en of hij j^g vertrouwen,’ niemand'
De gezelschapsjuffrouw moest uit dien en zijn twee dochters wilde dwingen,
geheel veranderden toon begrijpen, dat in haar een tweede moeder te eeren en te
■:r iets bijzonders was gebeurd zij durfde beminnen. Frederik besloot zich met deze
*.r echter met naar tt vragen. Terwijl men geheele geschiedenis met te bemoeien
iaat goed naar de omnibus bracht, begaf had men vroeger zich niet om hem be
kommerd, dan moest men hem ook nu
met rust laten.
Frederiic_was in Amerika gehuwd ge-
gehjkertijd met haar op her bureau was weest, maar reeds sedert twee jaren we-
weest en met een der beambten had «•- duwnaar. Het eénige kind uit dien echt,
sproken, haar naar de wachtkamer der eene dochter, die sedert den dood der
omnibus was gevolgd en tegenover haar moeder het huishouden waarnam, kreeg
in den wagen plaats nam, die spoedig zwarekoortsen en stierf daaraan.
Nadat de eerste smart over dit ernstig
verlies bedaard was, ontwaakte in zijn een-
HOOFDSTUK VL zaamheid bij hem de gedachte, dat hij
Frederik Williams, zoo noemde zich onrechtvaardig had gehandeld, de bede
de vreemdeling, die des morgens getracht van zijn broeder onverhoord te laten
had Van Halten uit te hooren, en met het- dat de hemel hem wellicht voor die liefde-
zelfde doei kennis met Hulda maakte, loosheid haa gestraft, door hem zijn kind
was een broeder van den gestorven ba- te ontnemen.
ron Van Galen. In zijn jeugd had hij, Bij het doorbladeren van Duitsche
evenals zoovele andere jongelieden, die couranten viel hem een artikel in het oog,
het vermogen hunner ouders onuit- waarin het du^l wordt besproken, dar
putteiijk achten, door dwaze verkwisting den dood van Otto van Galen ten gevolge
het zoover gebracht, dat hij naar Amerika had«-Na een lang debat had de recht-
moest vertrekken, om daar in een harde bank uitspraak gedaan en een streng
school een nieuw leven te beginnen. De vonnis over de tegenpartij geveld, over-
ijzeren noodzakelijkheid, zich een bestaan wegende, dat zij. hoewel het huwelijk
te moeten verschaffen, is de beste leer- van Van Galen afkeurende, haar bezoeken
meesteres Frederik van Galen had een in diens huis toch had voortgezet, om
aangeboren aanleg voor werktuigkunde, tweedracht te zaaien tusschen de echt-
Hij wist zich op een fabriek te onder- genooten dat zij voorts in tegenwoordig-
scheiden en de opmerkzaamheid op zich te heid van getuigen tot graaf Hock had
vestigen, en was na verloop van een aantal gezegd, dat zij Van Galen niet zou sparen,
jaren een gezocht ingenieur. Zijn vader
war reeds lang gestorven, zijn broeder,
met wien hij briefwisseling hield, ant
woordde hem op de vraag, of hij het goed
keurde, dat hij naar Duitschland terug
keerde met het verdiende geld aldaar eene haar stiktmdeder hadden ingediend en dat
fabriek oprichtte, dat hij dit als een baron dit proces eene mteressante bijdrage voor
Van Galen onmogel|jk kon doen Otto de chrotnaue scandaleuse leverde.
van Galen, later de echtgenoot van Ge- De couript, waarin dit bericht voort-
eeds drie maanden opd en
dom en valsche schaamte, waarvan hij de den verloopen,\
gevolgen met kon berekenen; dan zijn het duel wi
broederlijk gevoel. Uit het antwoord be- aannemen, dat r
merkte Frederik, dat zijn broeder geen reeds beslist was en dat niemand daarbij
verlangen had hem te zien, dat hij nog zijn hulp of getuigenis meer zou noodig
hebben, daar noch dé weduwe, noch de
een zekeren stand, ja, zich misschien over kinderen van zijn broeder zich tot hem
hem zou schamen. Hij schreef hem terug, gewend hadden. Hij nam het besluit
dat hij door het ontvangen antwoord allen naar Europa terug te keeren. Sedert den
lust had verloren, zijn broeder op te zoe- dood van zijn dochter had hij niemand,
ken, en daarmede werd ook de corres- voor wien hij kon arbeiden en zijn reeds
jxmdentie tusschen de broeders afge- aanzienlijk vermogen vermeerderen wel-
aroken, totdat Otto, na zijn huwelijk met licht kon hij het ongelijk, zijn broeder
Gerardine, de waarde van een ojwecht aangedaan, óf zijner weduwe vergelden
vriend begon te gevoelen, en er nu tever- door haar te ondersteunen, wanneer zij
geefs een zocht. hét proces moest verhezen, óf een tweede
Hij schreef aan zijn broeder, dat de vader worden voor de dochters van Otto,
liefde hem van de vooroordeelen van zijn zoo zij benadeeld waren geworden. Maan
stand had genezen, dat hij ondanks het den verliepen echter, vóórdat hij zijn
minachtend schouderophalen van zijn zaken geregeld en zijn tabnek verkocht
stand een arm meisje had gehuwd, efi had.
Een brief, welke hij aan de weduwe
van zijn broeder schreef, bleef onbe-
Was de brief verloren geraakt, was zijn antwoord, een andere, waarin hij meldde,
broeder dood, of wilde hij van geen ver- J*‘ ---
zoening hooren Nogmaaks schreef Otto loofden, hij zou overkomen, om zijn bloed-
hem op den avond, waarop hij zijn val- verwanten te bezoeken was op eene eigen-nw-
sche vrienden ontmaskerde en er op kon aardige wijze door graaf Hoek beant- mpi’wildé'^ tröüwénd aanhw7é7h7deed*het\c’hte
voorkomen, alsof hij haar volkomen ge
loofde.
„Die al te wijs wil zijn, begaat dikwerf
domheden,” antwoordde hij.
„De rechtbank zal den naam van haar
van getuige eischen of op haar gezegde geen
nem naaaen verlaten. Hij-wdde hem ook toenadering gezocht. Als voogd der jonge de vijanden van Gerardine stonden acht slaan, ata zij den man niet kan noe-
niet schrijven, dat hij zijn huwelijk eer- dames antwoordde de graaf, dat hij on- 2.Iiai
der veroordeelde dan prees, dat hij sterk danks zijn intieme vriendschap met den 21jn eigen belangen oo het ooTh^d^d^r
vermoedde, dat zijn broeder aan een cverieden* ---
oogenblikkelijke zwakheid had toegege- dat deze
ven, waarover
