.ONSBLAD”
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
13».
'3
4
j
FEUILLETON.
EEN OFFER.
VERGETEN WETS-
ARTIKELEN?
r»
postgiro twMi JMaderdag AT Mei postgiro immi »oe «laarf.a*g
Korte berichten.
Awertenti oprij*
Van 1—5 rcgtfs-f 1.25: elke regel meer f 0.25; Veda*
per regel f 0.75; Rubriek .Vraag en aanbod” b| vat
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
INTERNATIONALE ARBEIDS-
CONFERENTIE.
BUITENLAND.
Verspreide Berichten.
Indien
misdrijf i
kan gevangenisstraf van ten hoogste twee
jaren of geldboete van ten hoogste vjjf dui
zend gulden worden opgelegd”.
Abonnemontaprtyag
nr fwaruai voor Alknai* i' 4'r r
Foor buiten Alkmaar f 2 SS
tt Oeffl—treerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
Rsn Sll* abonné** wordt op aanvrage gratia een poli* veratrokt, wolk* hen venekort tegen ongevallen tof *en bedrag van f 6OO,—, f 400,—, f 200,—, f. 1OO,—f 60?
n
f 36,—, f 1fC
A
I
van
der
1
de
8.
alm te er in zjjne
ADtMNISTHATK Nol 4S9
REDACTNI Na. *3*
worden ontzet.
ildige van het plegen van het
een beroep of eene gewoonte maakt,
waren, den Dnjeeter overschreden
Roemeenacbe grenswachten verdreven,
bende plunderde do wachthuizen en
waanzinnige doldriestheid rent.
Ikander
u nog
Bem-
Jeiding van een
van den Cechoslovaakschen gede-
everka, dat hjj geenszins den hui-
en rechtvaardig gekenschetet en men is
van ovarUngd, dat h«* een
king in het buitenlanri l_'.
Ziehier „De Telegraaf” weer eens op haar
beet, ziehier „De Telegraaf” in haar element
't Is natuurlijk heel toevallig, dat ’t juist
r ten gunste van zekere schunnigheid is,
„De Telegraaf” zich weert
„De Telegraaf’ om ,,een
van den Nederlandschen
golf. Verschillende
hebben zich voojgi
(Wordt vervolgd.)
thermometer stijgt nog steeds.
Naar de Roel verneemt bedraagt heU
aantal workloozen in de Sowjet-Unie thans
meer dan 3.000.000.
Uit Boedapest wordt gemeld, dat ten
gevolge van een wolkbreuk te Salgotanjau
een -muur ingestort is, tengevolge waarvan
9 personen gedood werden.
Boven Neusatz en omgeving beeft een
hevig onweer gewoed, dat gepaard ging met
wolkbreuk-aebtige stortregens. Een aantal
huizen werden vernield. Volgens de tot dus
ver ontvangen berichten zijn negen perso
nen omgekomen.
een geheime
regeenng aan
rient. Dezen
Ite was van het
Ivering ging het jon-
2—2 J
paar haastige^schreden, evenals of zjj wiMe
bare macht verhinderde haar echter zeker om
DE WILD,
tu. a« M
IJZERWAREN
GEREEDSCHAP» N
MACHINES
BUISUOUDELIJKfe. ARlIKELcN
ALLEEN KWALITEITS-ARTIKELfcN
TOCH OOEDKOOPI
„We hebben hier te doen met een in
rechten onachterhaalbaar misbruik van
macht. Er is geen strafbepaling gemaakt,
die men troteeeren kan om een beslissing
van den rechter uit te lokken. B. en W.
weigeren eenvoudig een vergunning als
iemand zich niet by het verkoopverbod
neerlegt, en van de weigering is geen be
roep.
Men kan slechts hopen, dat B. en W. op
bun beleid in dezen zooveel en zoo scherpe
critiek te hooren zullen krjjgen, dat zij;
daarvoor tot normalere inzichten komen en
het pad van maatschappelyké ondeugd
spoedig veer voor dat van recht en wet
zullen prjjsgeven.”
j/'L-’-'lP® Telegraaf” van gisterenavond fdit
•egstyke en keurig-nette blad verloochent
Min aard toch nooit!) trekt de redactie danig
van leer tegen B. en W. van Amsterdam,'
omdat deze de venters op bet Stationsplein
•Udaar verbieden, zekere schunnige geïl
lustreerde blaadjes te verkoopen.
En de redactie kan bet blijkbaar alleen
Biet af:
ae heeft bjj deze gelegenheid de hulp in
geroepen van haren teekenaar Louis Kae-
■aekers, die in dit „Telegraaf’-nummer een
teekening ten beste geeft, waarop „De Ko-
mugin der Aarde” (de pers) den Amsterdam
aahen autoriteiten, die bezig zjjn, de bedoel
de schunnige blaadjes dood te drukken, toe-
*°^ilet ter verdediging van deze jiitwasjes,
maar tot handhaving onzer duur be
vochten Persvrijheid zeg ik: je gaat buiten
je boekje!”
Hetzelfde tracht in uitvoeriger vorm
de redactie te betoogen:
Daarmede is de redactie echter nog niet
aan bet einde van haar Latjjn; ze haalt er
onze grondwet bij, die „de vqjheid van mee-
Bingsuiting" beschermt als oen der grond-
rechten van den Nederlandachet^ Staatsbur
ger, door in een harer artikelen uitdrukke-
Hjk de wederinvoering van de censuur te
verbieden, maar dan heet bet verder:
„Dat wjj vryeljjk onze meening mogen
«eggen over alle zaken, die one ter harte
gaan, en dat wij die meening met alle mid
delen, die daartoe ten dienste staan, aan
onze medeburgers mogen kenbaar maken,
spreekt zoo vanzelf, dat wjj ons nauwelijks
kunnen voetstellen, hoe het ooit anders
geweest is, reep, zou kunnen worden. En,
sooals bet gaat met alle dingen! in het be-
*it waarvan men zich verzekerd waant, wij
hebben de juiste waardeering voor onre
vrjjbeid van meningsuiting verloren, om
dat wjj nooit trvaren behoefden, wat
het beteekent haar te moeten missen.
Als men boort, dat B. en W. de venters
op bet Stationsplein verbieden zekere tijd
schriften ten verkoop aan te bieden, wordt
daaraan nauwelijks eenige aandacht ge
schonken, en hoogstens glimlacht men
•ven om de naïeve zorgzaamheid waar
mede onze vroede vaderen over hun stad-
genooten meen en te kunnen waken. Ver
wonderd hoort men op, als dan plotseling
hoog aan den toren wordt geblazen: „Bur
gers, let op uw saeek, men randt uw vrij
heid aan.”
Het gaat bier niet om die tijdschriften,
maar om de principieele vraag, of B. en W.
of eenig ander overheidsorgaan, het recht
hebben om den verkoop van een perio
diek, welk het dan ook zjj, onmogeijjk te
maken, ji, dan neen. Legt men zich van
daag neer bij een dergeljjke Imycot van
blaadjes, aan bet verschijnen waarvan nie
mand eenige reëele beteekenis hecht, dan
hebben wjj ons begeven op 't hellend vlak,
dat tot een volledige censuur leidt en
waarop morgen de tweede stap gedaan
kan worden. Men erkent dan stilzwijgend
het recht van de overheid om te treden in
de beoordeeling van hetgeen al dan niet
geschikt om der burgerij tot geestelijk
voedsel te dienen. Morgen kan dan hun
veto een publicatie treffen, die door de
groote menigte nog niet, maar b.v. door
een kleine groep wel van positief belang
wordt geacht.
En zoo gaat het verder. Zelfs politiek
machtsmisbruik kan op den duur niet
achterwege blijven.”
den, mynheer Mercker”, zeide zy ongekun
steld, zij het dan ook met hoorbare beklemd
heid, „en ik hoop van ganeeber harte eens
zijne vrouw te worden.”
„Nu, voor mijn part, ga je gang, zottin,
ik zal het je niet beletten I” zeiae hij weder
om koud en spottend. „Maar wat was het nu
eigenlijk, dat je me zeggen kwaamt?”
Haar antwoord werd overstemd door het
woedende geblaf van den hond, die opge
wonden langs het tuinhek been en weer liep,
even alsof hij er overheen wilde springen. En
tegelijkertijd weerklonk' van uit do verte een
dof gedruisch, niet ongelijk aan het bruisen
van een heftigeu stormwind of 't ruischen
van de branding der zee.
Verbaasd keek Mercker op; maar daarop
keerde hij zich om en «pooide zich, zonder
ook maar een enkelen blik achterwaarts te
slaan op do hevig ontstelde fabrieksarbeid-,
eter, met groote schreden naar den uitgang
van den tuin.
Een kort fluiten riep den hond aan zijne
zijde en onder een onafgebroken geblaf
sprong de Leonberger hem nu vooruit op
den weg, welke naar de fabrieksgebouwen
voerde.
„Barmhartige God, hjj loopt hun juist in
de handen”, steunde Gertrude Martens, bijna
bewusteloos tegen de ijzeren omrastering
van den tuin steunend, „o, ik weuechte, dat
ik het volgende uur niet behoefde te over
loven.”
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Volgens berichten uit St. Petersburg
heerscht daar op bet oogenblik een hitte-
evallen van zonnesteek
aan.
Te Parijs heerscht een hittegolf I Qe
aan. „Is het dan zoo iets ongehoords, dat het
zelfs niet over je lippen wil?"
„O, myn hemel zult ge me dan ook belo
ven om mjj niet te verraden? Het is toch im
mers zoo slecht, dat ik hierheen gegaan ben
en waaneer ik had kunnen denken, dat myn
heer Mercker mjj ontdekken zou
„Dan had je het niet gedaan”, vulde hjj
hare woorden aan. „Nu, dat is een zeer
vriendelijke bekentenis, want, naar ik ver
moed, betreffen je mededeelingen toch juist
een aanslag tegen myn persoon?”
„Hebt ge dan reeds vernomen wat men
daar ginds in ’t schild voet?” vroeg zij ver
schrikt. „En gelooft ge, dat er nog een mo
gelijkheid bestaat om het onheil te verhoe
den?”
Gelijk zij daar in bet heldere maanlicht
vóór hem stond* in haar angst en opwinding
zag zij er werkelijk zeer lief uit en niet ale
eene, sinds haar prilste jeugd, tot harde
werkzaamheid veroordeelde fabrieksarbeid
ster.
De koude blauwe oogen van Mercker rust
ten onafgewend op haar en terwijl hjj nog
een schrede naderbij kwam, zeide hy, In
plaats van een antwoord, met gedempte
stem: „Natuurlijk is het je vrijer, die Reinic-
ke, die daarachter zit Hoe in 's hemels naam,
kan toch een fatsoenlijk, net meisje zich ver
slingeren aan zoo’n kerel? Heb je er dan
nooit aan gedacht?”
„Wjj mogen mekaar nu eenmaal graag l(j-
De omtrek zjjner geetall
S^eb^Zve^h^n^S;en °^de"ed een
r‘ 2. 22.
ontvluchten. Een onweerstaanbare, onzicht
bare macht verhinderde haar echter zeker om
dit voornemen ten uitvoer te brengen. In de
schaduw van de hooge heg, die den weg om
zoomde, bleef zy staan, en wachtte, met het
hoofd diep op de borst gebogen, bet verschij
nen van Mercker.
Nog geen twee minuten laten of hjj was
aan hare zjjde. Hjj had den hoed opgezet en
droeg wederom de karwats itr de rechter
band.
„Nu wat is er? Wat heb je mjj te zeggen,
kleine?” vroeg h|j op een toon, waarvan de
arglistige vriendelijkheid wellicht nog veel
onaangenamer klonk, dan de overige ruw
heid. „Ik wil toch niet hopen, dat die ga-
wichtige mededeeüng maar een Hauw uit
vluchtte geweest is, en dat je bier een of an
der lichtzinnig avontuur zoekt."
Gertrude schudde het hoofd. Vrees en be
vangenheid snoerden haar keel toe en tranen
parelden nog maar onophoudelijk over hare
wangen. -
„Nu, spreek dan toch”, drong Mercker
Tot slot geeft de redactie déze schoons
tirade ten beste:
„Als B. en W. van Amsterdam in een
wrange satyre de gevaren van gemeente
lijke bemoeiingen hadden willen doen
spreken tot de burgerij, hadden zjj geen
beter scenario kunnen uitdenken.
intusschen geldt het bier geen
grap, maar mtteren ernst. En de Am-
sterdamsche burgerij en haar vertegen
woordigers in den Gemeenteraad zullen
goed doen bet college van B. en W. eens
en vooral te leeren aan zjjn onduldbare
bemoeizucht paal en perk te stellen”.
Ons dunkt: ’t is nogal kras!
nieuwe voorstellen heeft gedaan tot beveili
ging zijner grenzen en die van genoemde
staten met de Unie der Sovjet-republieken.
Polen is bereid zjjn buren met troepen by te
staan, wanneer zH c._. 2.
worden aangevallen. Als
vraagt Polen uitsluitend, dat
door de Unie mochten
tegenprestatie
de Oostzee-
staten hun politiek tegenover de Sovjets in
overeenstemming zullen brengen met de po
litiek van Polen.
VLAAMSCH-NATIONALE PARTIJ.
Met 125 tegen 80 stemmen is door het
partijcongres van het Vlaamsche Front (Par
tij van Vlaamsche Nationalisten) besloten
tot het stichten van een Vlaamsch-Nationale
Partjj-federatie, bestaande uit het Vlaam
sche Front en de Vlaamsch-Nationaiistische
Katholieke partjjgroepeeringen.
Verder is aan den partijraad van bet
Vlaamsche Front opdracht gegeven, na de
stichting van de federatie, over te gaan tot
de oprichting van een Algemeens Vlaamsch-
Nationale Unie, waarin, naast de partjjgroe-
peeringen ook alle andere vereenigingen, die
Vlaamsch-nationalisttech getint zjjn, ver
een igd zullen worden.
De 8e Internationale Arbeidsconferentie,
heeft, geljjk reeds gemeld, tot haar voorzit
ter den Nederlandschen regeeringsgedele-
geerde, mgr. Nolens, gekozen.
i 200 menschen verdronken,
ït, dat de beroemde Japan*che
badplaats Matsuyama Spa "geheel vernield
is, ofschoon daaromtrdtlt nog niets met ze
kerheid vaststaat. Vele lyken drijven
stroomafwaarts op de rivier Furano, die bui
ten baar oevers is getreden. Een hulpleger-
tje, bestaande uit artsen, ziekenverpleeg
sters en infanterie is direct naar het geteis
terde gebied vert.okKen. De reddingspogin
gen worden echter ten zees te bemoeilijkt,
ooord^t de rails onder een voetenbooge la-
vamassa is bedolven, waardoor het gebeele
spoor wegverkeer L» ontwricht
De laatste berichten uit Hakkaido waren,
dat er 144 lijken geborgen zjjn. De vulkaan
bljjft asch spuwen en men vreest voor een
nieuwe uitbarsting.
NOG EEN RAMP IN JAPAN.
Een telegram uit Akita meldt, dat bet wa
terreservoir van Mayana (Ncord-Japan) is in
gestort. Het water stroomde met kracht in
bet stadje Kitaura en vernielde bet bank- en
schouwburggebouw, alsmede veie andere hui
zen. Détails ontbreken nog, men gelooft ech
ter, dat er vele slachtoffers zijn gemaakt Het
stadje telt zevenduizend inwoners.
Men vreest dat 400 personen bet leven
hebben verloren. De helft van de stad Ki
taura, die 7000 inwoners telt, is door bet wa
ter verwoest. Ook het stadhui» is geheel ver
woest Bijzonderheden ontbreken, daar de
verbindingen verbroken zjjn.
DE OVERSTROOMING VAN DE
WOLGA.
Het hoog water van de Wolga beeft een
zeer ernstigen toestand veroorzaakt De stand
van het water by Baratof is 14 M. boven nor
maal. Te Sysran zyn 9000, te Pokrofk
12.000 personen dakloos. Zy zijn in openbare
gebouwen ondergebracht. Vele huizen en
bruggen zjjn vernield. De schade is zeer
groot. Er zyn geen menechenlevens te be
treuren.
DE VALSCHB MUNTERIJ TE
BOEDAPEST.
Onder geweldige «panning is gisteravond
laat de uitspraak gevallen inzake de vslache
muntera-af faire.
Gabriel Baross en Joseff Szoertsey werden
vrijgesproken, de overige beklaagden kre
gen straffen, vaneerende uusschen vier jaren
en twee maamfen. Prins Windjschgraeta en
Nadoasy werden elk veroordeeld tot vier
jaren tuchthuisstraf, tien millioen kr. boete
en drie jaren ambteverlie», terwijl vier maan
den en 14 dagen preventieve hechtenis sul
len worden afgetrokken. De leiders van het
Kartograflsch Instituut Haits en Kurtz kre
gen elk één jaar gevangenisstraf, de parti
culiere secretaris van Windiechgraetz Baba
één jaar en 6 maanden, en Geroe twee ja
ren gevangenisstraf. De vrijspraak van Ba
ross heeft opzien gebaard, daar de officier
van justitie zich in zjjn requisitoir scherp te
gen hem had gekeerd.
De broeder van den in 's-Gravenhage ver
oordeelden Mankovitch werd tot één jaar en
de broeder van den in Hamburg veroordeel
den Olchvary tot zes maanden gevangenis
straf veroordeeld.
In politieke kringen wordt dit vonnis
ook van den kant der oppositie als streng
--j w
i gunstige mtwer-
zal hebben.
HET ENOBLSCHE MIJNCONFLICT.
In het mynconflict is nog geen verandering
gekomen. Men verwacht nog steeds, dat het
bestuur van de mjjnwerkerefederatie deze
week bijeenkomt om te beraadslagen ever
het ultimatum van de regeering,. dat Maan
dag aa. afloopt. Tevens is bet waarschijnlijk,
dat de mynwerkereassociatie deze week bij
eenkomt. Nergens blykt echter iets, dat op
een regeling wijst.
De solidariteit van de Europeesche mijn
werkers en transportarbeiders zal, te oordêe-
len naar een bericht van de „Daily Herald”
eerlang op proef worden gesteld.
Dit blad publiceert namelyk een
circulaire, die door de Britecbe i
de steenkoolverechepers is gericht,
wordt door de regeering steun beloofd hy
den aanvoer van steenkool uit het buiten
land. De ingevoerde steenkool zal vrijge
steld worden van de regeerings-contróle,
waaraan alle Engek-che steenkoolvoorradeu
zyn onderworpen en prys-beperkingen zullen
niet worden opgelegd.
RUSSISCH ROEMEENSCH INCIDENT.
Enkele dagen geleden heeft een bende van
circa 200 man bolejewiki, die met geweren,
handgranaten en machinegeweren gewapend
waren, den Dnjeeter overschreden en de
De
uam
alle documenten mede. Een afdeeling van
het vierde jager-regiment, dat den grens
wachten te hulp snelde, slaagde erin, de
bokjewiki over de grens terug te drijven.
POLEN EN DE OOSTZEE-STATEN.
Uit Moskou wordt van semi-officieele zyde
gemeld, dat Polen aan de Oostzee-staten
Nadat de vertegenwoordigers der drie groe
pen de voortreffelijke eigenschappen van
mgr. Nolens hadden doen ukkomen en zjjn
on vermoeiden arbeid in de „Association in
ternationale pour la protection légale des
travaiüeura” en in de -internationale Ar
beidsorganisatie” b» herinnering hadden ge
bracht, aanvaardde Nolens het voorzitter
schap der arbeidsooafereaüe met een rede,
waarin hy eenige ideeën ontwikkelde over
het bestaande verschil tukvehen het ideaal
eener internationale arbeidsorganisatie en de
werkelijkheid en over de middelen om dat
verschil te doen verdwynen.
DE VOORBEREIDENDE ONTWA
PENINGSCONFERENTIE.
De eerste bijeenkomst der voorbereidende
ontwapeningscommissie is gisteren geëindigd
met de aanvaarding van het rapport van den
Belgischen gedelegeerde, de Brouckère.
De Duitsche gedelegeeole, graaf
storff, verklaarde naar «inleiding v
opmerkin
legeerde,
digen stand der bewapeningen als basis voor
ontwapening erkend beeft, doch dat hy na-
drukkeljjk den toekomstigen stand der ont
wapening, zooals deze door de werkzaiftihe-
den der commissie zal worden voorbereid, de
eenig mogelyke basis heeft genoemd.
HET SPOORWEGONGELUK TE
MÜNCHEN.
De beambten, die met het onderzoek naar
de oorzaken van het treinongeluk in de Ost-
bahnhof zyn belast, hebben verschillende per.
sonen in verboor gehad. De machinist van den
trein, die op den anderen is gereden, ver
klaarde dat trein 814 door Rosenheitner per
soneel is gereden. Op de locomotief bevonden
zich de machinist Aubele en diens helper
Sehrödel, die beiden ongedeerd zjjn gebleven.
Aubele, een man van 52 jaren, verklaarde
met veel beslistheid, dat het signaal op „of
ten heeft geetaan. Ook zeide hjj dat hjj in
geen deele vermoeid en volkomen nuchter is
weer ten
dat
Het gaat
grondrechten van den
StaatMrarger”, om de vrjjheid van meenings-
uiting, om de aanmatiging van een gein een te-
bestuur, hetwelk wil beoordeelen, of bepaal
de lectuur voor het publiek goed of niet
goed ie
Aan onze grondwet wordt hier geweld
aangedaanI
Zoo redeneert JDe Telegraaf".
Wat is echter de nuchtere waaitieid?
Dat B. en W. van Amsterdam, door den
verkoop van zekere schunnige blaadjes zoo
veel doenljjk onmogeljjk te maken, er in
tegendeel juist naar streven, bestaande
wetten practisch te doen gelden.
Het bedoelde ventvezbod heeft met beper
king van vrjje meeningeuiting (wie neemt het
voor een dergeljjke vrjje meeningeuiting
overigens op?!) niéts, dbeoluut niéts te ma
ken, en de grondwet kan hier dus heel ge
voegelijk buiten beschouwing gelaten wor
den.
Indien B. en W. van Amsterdam den ver
koop van deze en dergeljjke geschriften
trachten te verhinderen, dan willen zjj blijk
baar enkel en alleen artikel 240 van bet
Wetboek van Strafrecht niet tot een doode
letter laten zjjn of.blijven.
Bet staat er in artikel 240 toch zoo dui
delijk:
„Hjj die eenig geschrift waarvan hjj den
inhoud kent, of eenige hem bekende afbeel
ding of voorwerp, aanstooteljjk voor de eer
baarheid, hetzjj verspreidt, hetzij ter versprei
ding vervaardigt, invoert, uitvoert of in voor
raad heeft, hetzjj openlijk ten toon stelt, aan
biedt, aanslaat of als verkrijgbaar aankon
dig!, wordt gestraft met gevangenisstraf van
ten hoogste een jaar of geldboete van ten
hoogste drie duizend gulden.
Indien de schuldige het misdrijf in zjjn be
roep begaat en er tydens het plegen van het
misdrjjf nog geen twee jaren zjjn verloopen,
sedert eene vroegere veroordeeling wegens
geljjk misdrjjf te zjjnen opzichte onherroepe
lijk is geworden, kan hjj van de uitoefening
van <la|f
Voorts zou hier in vele gevallen artikel
451 bis van hetzelfde wetboek van toepas
sing verklaard kunen worden.
Is het niet teekenend, dat „De Telegraaf’
ia haar betoog deze wetsartikelen gewoon
weg vergat? |p
Men zou zelfs tot de veronderstelling kun
nen komen, dat de redactie het bestaan van
deze artikelen niet eens vermoedde, toen zjj
haar stuk schreef!
Béter dan de „Telegraaf’-redactie heeft de
wetgever er echter aan gedacht, dat zekere
uüwoeaen van de in de grondwet gewaar
borgde druk pers vrjjheio, bestreden moeten
kunnen worden.
Al is het dan ook waar, dat er in de prak
tijk van die bestriding over het algemeen
niet zoo heel veel terecht komt.
Karl Mercker bad echter op dit oogenblik
geenszins het uiterlyk van een man, die blin
delings en zonder nadenken in een onderne
ming van waanzinnige 2-22.22.-1-
Wel waren zyn dunne lippen vaat op ejk
gedrukt en de energieke kin scmïCTi
sterker uit het magere, bleeke gezicht naar
voren te treden dan gewoonlyk, doch een
koude, bijna steenen k;
trekken en ajjne bewegingen waren zeker en
veerkrachtig geljjk altyd.
Hoe meer hij bet lage, het dichtst bjj de
villa gelegen gebouw naderde, waarin de
beide reusachtige stoommotoren opgeeteld
waren, des te duidelijker onderscheidde hy
in het bruischende geluid, dat van seconde
tot seconde sterker werd, den klank van
eenige joelende, krjjschende en zingende
menschenetemmen. Er was geen twjjfel
meer, dat de bende van uit het dorp naderde
en in de duisternis, die dan ook het al om
hulde, bewoog zich een aantal van lichten
de roodachtig flikkerende punten, omtrent
welker aard Mercker’s scherp oog weldra ze
kerheid erlangd had.
„Zij loopen met fakkellisbt bun verderf
in, die domkoppen”, sprak hjj vóór zich uit,
doch hjj bracht daarbij de hand toch aan den
zak, waarin hjj zooeven de revolver gesto
ken had, om er zich van te overtuigen, dat
het wapen zich daar aog bevond.
Een herkuliech gebouwde man in oen
blauwen kiel kwam blootshoofd en bijna bui
ten adem oiigeveer een honderdtal passen
van 't machinegebouw den fabrikant tege
moet.
„Goddank, dat ge daar zjjt, mynheer Merc
ker. Ik geloof dat de bende, die daar aan
komt zetten, niet veel goeds in den zin
heeft."
Mercker maakte een verachtelijk gebaar.
„Onzin, de bonden, die zoo hard blaffen,
by ten niet. Wanner ik my op jou vertrou
wen kan, Tenzke, dan zullen wij ze met eea
enkelen schop naar buis jagen.”
Gerustgesteld door de koelbloedige gela
tenheid van zjjn meester, hief de man zjjn
reusachtige vuist uit. „Zoover ik met dezen
arm reiken kan, is er geen nood. Maar wjj
beiden zjjn alleen, mijnheer Mercker, en wel
licht ware het toch beter, als we tenminste
de bedienden uit de villa tot onzen bijstand
hier haalden.”
„Dat zullen we maar laten. Het zjjn lat-
aards en onbetrouwbaar volk. Geloof me
Tenzke, wanneer dat gespuis maar eerst ziet,
dat wij met ons tweeën niet bang voor hen
zjjn, dan kruipt het vanzelf wel in zjjn
•ohulp."
Zjj hadden thana het machinehuis bereikt
en tr*den dit door do openstaande deur bin--
nen.
geweest Ter staving van zyn mededeeling,
dat het signaal op het noodlottige oogen
blik op „offen” heeft gestaan, kon hy getui
gen medebrengen. Ook SchrOdel beeft ver
klaard, dat bet signaal groen, en geen rood
licht vertoonde. Technisch is echter bewezen,
dat het signaal op „halt” moet hebben ge
staan.
DE VULKAANRAMP IN JAPAN.
Uit Tokio wordt gemeld:
De vulkaan is thans tot rust gekomen. Ge
weldige rookwolken stygen nog uit den kra
ter omhoog.
Vele menschen werden door het gerom
mel, dat aan de uitbarsting voorafging ge
waarschuwd en konden bjjtjjds vluchten.
Doordat de uitbarsting bjj dag plaats had,
konden vele op het veld werkende boeren
zich in veiligheid «tellen. Hun families in dv
dorpen echter moesten jammeriyk omkomea.
en van allen is have en vee verboren. Daar
de vloedgolf zich met donderend geweld een
weg baande, konden vele inwoners der 1or-
pen zich niet meer in veiligheid brengep. Ia
kamifurano zjjn
Gevreesd wordt.