.ONSBLAD” Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon: 13». '3 4 j FEUILLETON. EEN OFFER. VERGETEN WETS- ARTIKELEN? r» postgiro twMi JMaderdag AT Mei postgiro immi »oe «laarf.a*g Korte berichten. Awertenti oprij* Van 1—5 rcgtfs-f 1.25: elke regel meer f 0.25; Veda* per regel f 0.75; Rubriek .Vraag en aanbod” b| vat uitbetaling per plaatsing f 0.60. INTERNATIONALE ARBEIDS- CONFERENTIE. BUITENLAND. Verspreide Berichten. Indien misdrijf i kan gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren of geldboete van ten hoogste vjjf dui zend gulden worden opgelegd”. Abonnemontaprtyag nr fwaruai voor Alknai* i' 4'r r Foor buiten Alkmaar f 2 SS tt Oeffl—treerd Zondagsblad 0 60 f hooger. Rsn Sll* abonné** wordt op aanvrage gratia een poli* veratrokt, wolk* hen venekort tegen ongevallen tof *en bedrag van f 6OO,—, f 400,—, f 200,—, f. 1OO,—f 60? n f 36,—, f 1fC A I van der 1 de 8. alm te er in zjjne ADtMNISTHATK Nol 4S9 REDACTNI Na. *3* worden ontzet. ildige van het plegen van het een beroep of eene gewoonte maakt, waren, den Dnjeeter overschreden Roemeenacbe grenswachten verdreven, bende plunderde do wachthuizen en waanzinnige doldriestheid rent. Ikander u nog Bem- Jeiding van een van den Cechoslovaakschen gede- everka, dat hjj geenszins den hui- en rechtvaardig gekenschetet en men is van ovarUngd, dat h«* een king in het buitenlanri l_'. Ziehier „De Telegraaf” weer eens op haar beet, ziehier „De Telegraaf” in haar element 't Is natuurlijk heel toevallig, dat ’t juist r ten gunste van zekere schunnigheid is, „De Telegraaf” zich weert „De Telegraaf’ om ,,een van den Nederlandschen golf. Verschillende hebben zich voojgi (Wordt vervolgd.) thermometer stijgt nog steeds. Naar de Roel verneemt bedraagt heU aantal workloozen in de Sowjet-Unie thans meer dan 3.000.000. Uit Boedapest wordt gemeld, dat ten gevolge van een wolkbreuk te Salgotanjau een -muur ingestort is, tengevolge waarvan 9 personen gedood werden. Boven Neusatz en omgeving beeft een hevig onweer gewoed, dat gepaard ging met wolkbreuk-aebtige stortregens. Een aantal huizen werden vernield. Volgens de tot dus ver ontvangen berichten zijn negen perso nen omgekomen. een geheime regeenng aan rient. Dezen Ite was van het Ivering ging het jon- 2—2 J paar haastige^schreden, evenals of zjj wiMe bare macht verhinderde haar echter zeker om DE WILD, tu. a« M IJZERWAREN GEREEDSCHAP» N MACHINES BUISUOUDELIJKfe. ARlIKELcN ALLEEN KWALITEITS-ARTIKELfcN TOCH OOEDKOOPI „We hebben hier te doen met een in rechten onachterhaalbaar misbruik van macht. Er is geen strafbepaling gemaakt, die men troteeeren kan om een beslissing van den rechter uit te lokken. B. en W. weigeren eenvoudig een vergunning als iemand zich niet by het verkoopverbod neerlegt, en van de weigering is geen be roep. Men kan slechts hopen, dat B. en W. op bun beleid in dezen zooveel en zoo scherpe critiek te hooren zullen krjjgen, dat zij; daarvoor tot normalere inzichten komen en het pad van maatschappelyké ondeugd spoedig veer voor dat van recht en wet zullen prjjsgeven.” j/'L-’-'lP® Telegraaf” van gisterenavond fdit •egstyke en keurig-nette blad verloochent Min aard toch nooit!) trekt de redactie danig van leer tegen B. en W. van Amsterdam,' omdat deze de venters op bet Stationsplein •Udaar verbieden, zekere schunnige geïl lustreerde blaadjes te verkoopen. En de redactie kan bet blijkbaar alleen Biet af: ae heeft bjj deze gelegenheid de hulp in geroepen van haren teekenaar Louis Kae- ■aekers, die in dit „Telegraaf’-nummer een teekening ten beste geeft, waarop „De Ko- mugin der Aarde” (de pers) den Amsterdam aahen autoriteiten, die bezig zjjn, de bedoel de schunnige blaadjes dood te drukken, toe- *°^ilet ter verdediging van deze jiitwasjes, maar tot handhaving onzer duur be vochten Persvrijheid zeg ik: je gaat buiten je boekje!” Hetzelfde tracht in uitvoeriger vorm de redactie te betoogen: Daarmede is de redactie echter nog niet aan bet einde van haar Latjjn; ze haalt er onze grondwet bij, die „de vqjheid van mee- Bingsuiting" beschermt als oen der grond- rechten van den Nederlandachet^ Staatsbur ger, door in een harer artikelen uitdrukke- Hjk de wederinvoering van de censuur te verbieden, maar dan heet bet verder: „Dat wjj vryeljjk onze meening mogen «eggen over alle zaken, die one ter harte gaan, en dat wij die meening met alle mid delen, die daartoe ten dienste staan, aan onze medeburgers mogen kenbaar maken, spreekt zoo vanzelf, dat wjj ons nauwelijks kunnen voetstellen, hoe het ooit anders geweest is, reep, zou kunnen worden. En, sooals bet gaat met alle dingen! in het be- *it waarvan men zich verzekerd waant, wij hebben de juiste waardeering voor onre vrjjbeid van meningsuiting verloren, om dat wjj nooit trvaren behoefden, wat het beteekent haar te moeten missen. Als men boort, dat B. en W. de venters op bet Stationsplein verbieden zekere tijd schriften ten verkoop aan te bieden, wordt daaraan nauwelijks eenige aandacht ge schonken, en hoogstens glimlacht men •ven om de naïeve zorgzaamheid waar mede onze vroede vaderen over hun stad- genooten meen en te kunnen waken. Ver wonderd hoort men op, als dan plotseling hoog aan den toren wordt geblazen: „Bur gers, let op uw saeek, men randt uw vrij heid aan.” Het gaat bier niet om die tijdschriften, maar om de principieele vraag, of B. en W. of eenig ander overheidsorgaan, het recht hebben om den verkoop van een perio diek, welk het dan ook zjj, onmogeijjk te maken, ji, dan neen. Legt men zich van daag neer bij een dergeljjke Imycot van blaadjes, aan bet verschijnen waarvan nie mand eenige reëele beteekenis hecht, dan hebben wjj ons begeven op 't hellend vlak, dat tot een volledige censuur leidt en waarop morgen de tweede stap gedaan kan worden. Men erkent dan stilzwijgend het recht van de overheid om te treden in de beoordeeling van hetgeen al dan niet geschikt om der burgerij tot geestelijk voedsel te dienen. Morgen kan dan hun veto een publicatie treffen, die door de groote menigte nog niet, maar b.v. door een kleine groep wel van positief belang wordt geacht. En zoo gaat het verder. Zelfs politiek machtsmisbruik kan op den duur niet achterwege blijven.” den, mynheer Mercker”, zeide zy ongekun steld, zij het dan ook met hoorbare beklemd heid, „en ik hoop van ganeeber harte eens zijne vrouw te worden.” „Nu, voor mijn part, ga je gang, zottin, ik zal het je niet beletten I” zeiae hij weder om koud en spottend. „Maar wat was het nu eigenlijk, dat je me zeggen kwaamt?” Haar antwoord werd overstemd door het woedende geblaf van den hond, die opge wonden langs het tuinhek been en weer liep, even alsof hij er overheen wilde springen. En tegelijkertijd weerklonk' van uit do verte een dof gedruisch, niet ongelijk aan het bruisen van een heftigeu stormwind of 't ruischen van de branding der zee. Verbaasd keek Mercker op; maar daarop keerde hij zich om en «pooide zich, zonder ook maar een enkelen blik achterwaarts te slaan op do hevig ontstelde fabrieksarbeid-, eter, met groote schreden naar den uitgang van den tuin. Een kort fluiten riep den hond aan zijne zijde en onder een onafgebroken geblaf sprong de Leonberger hem nu vooruit op den weg, welke naar de fabrieksgebouwen voerde. „Barmhartige God, hjj loopt hun juist in de handen”, steunde Gertrude Martens, bijna bewusteloos tegen de ijzeren omrastering van den tuin steunend, „o, ik weuechte, dat ik het volgende uur niet behoefde te over loven.” NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD Volgens berichten uit St. Petersburg heerscht daar op bet oogenblik een hitte- evallen van zonnesteek aan. Te Parijs heerscht een hittegolf I Qe aan. „Is het dan zoo iets ongehoords, dat het zelfs niet over je lippen wil?" „O, myn hemel zult ge me dan ook belo ven om mjj niet te verraden? Het is toch im mers zoo slecht, dat ik hierheen gegaan ben en waaneer ik had kunnen denken, dat myn heer Mercker mjj ontdekken zou „Dan had je het niet gedaan”, vulde hjj hare woorden aan. „Nu, dat is een zeer vriendelijke bekentenis, want, naar ik ver moed, betreffen je mededeelingen toch juist een aanslag tegen myn persoon?” „Hebt ge dan reeds vernomen wat men daar ginds in ’t schild voet?” vroeg zij ver schrikt. „En gelooft ge, dat er nog een mo gelijkheid bestaat om het onheil te verhoe den?” Gelijk zij daar in bet heldere maanlicht vóór hem stond* in haar angst en opwinding zag zij er werkelijk zeer lief uit en niet ale eene, sinds haar prilste jeugd, tot harde werkzaamheid veroordeelde fabrieksarbeid ster. De koude blauwe oogen van Mercker rust ten onafgewend op haar en terwijl hjj nog een schrede naderbij kwam, zeide hy, In plaats van een antwoord, met gedempte stem: „Natuurlijk is het je vrijer, die Reinic- ke, die daarachter zit Hoe in 's hemels naam, kan toch een fatsoenlijk, net meisje zich ver slingeren aan zoo’n kerel? Heb je er dan nooit aan gedacht?” „Wjj mogen mekaar nu eenmaal graag l(j- De omtrek zjjner geetall S^eb^Zve^h^n^S;en °^de"ed een r‘ 2. 22. ontvluchten. Een onweerstaanbare, onzicht bare macht verhinderde haar echter zeker om dit voornemen ten uitvoer te brengen. In de schaduw van de hooge heg, die den weg om zoomde, bleef zy staan, en wachtte, met het hoofd diep op de borst gebogen, bet verschij nen van Mercker. Nog geen twee minuten laten of hjj was aan hare zjjde. Hjj had den hoed opgezet en droeg wederom de karwats itr de rechter band. „Nu wat is er? Wat heb je mjj te zeggen, kleine?” vroeg h|j op een toon, waarvan de arglistige vriendelijkheid wellicht nog veel onaangenamer klonk, dan de overige ruw heid. „Ik wil toch niet hopen, dat die ga- wichtige mededeeüng maar een Hauw uit vluchtte geweest is, en dat je bier een of an der lichtzinnig avontuur zoekt." Gertrude schudde het hoofd. Vrees en be vangenheid snoerden haar keel toe en tranen parelden nog maar onophoudelijk over hare wangen. - „Nu, spreek dan toch”, drong Mercker Tot slot geeft de redactie déze schoons tirade ten beste: „Als B. en W. van Amsterdam in een wrange satyre de gevaren van gemeente lijke bemoeiingen hadden willen doen spreken tot de burgerij, hadden zjj geen beter scenario kunnen uitdenken. intusschen geldt het bier geen grap, maar mtteren ernst. En de Am- sterdamsche burgerij en haar vertegen woordigers in den Gemeenteraad zullen goed doen bet college van B. en W. eens en vooral te leeren aan zjjn onduldbare bemoeizucht paal en perk te stellen”. Ons dunkt: ’t is nogal kras! nieuwe voorstellen heeft gedaan tot beveili ging zijner grenzen en die van genoemde staten met de Unie der Sovjet-republieken. Polen is bereid zjjn buren met troepen by te staan, wanneer zH c._. 2. worden aangevallen. Als vraagt Polen uitsluitend, dat door de Unie mochten tegenprestatie de Oostzee- staten hun politiek tegenover de Sovjets in overeenstemming zullen brengen met de po litiek van Polen. VLAAMSCH-NATIONALE PARTIJ. Met 125 tegen 80 stemmen is door het partijcongres van het Vlaamsche Front (Par tij van Vlaamsche Nationalisten) besloten tot het stichten van een Vlaamsch-Nationale Partjj-federatie, bestaande uit het Vlaam sche Front en de Vlaamsch-Nationaiistische Katholieke partjjgroepeeringen. Verder is aan den partijraad van bet Vlaamsche Front opdracht gegeven, na de stichting van de federatie, over te gaan tot de oprichting van een Algemeens Vlaamsch- Nationale Unie, waarin, naast de partjjgroe- peeringen ook alle andere vereenigingen, die Vlaamsch-nationalisttech getint zjjn, ver een igd zullen worden. De 8e Internationale Arbeidsconferentie, heeft, geljjk reeds gemeld, tot haar voorzit ter den Nederlandschen regeeringsgedele- geerde, mgr. Nolens, gekozen. i 200 menschen verdronken, ït, dat de beroemde Japan*che badplaats Matsuyama Spa "geheel vernield is, ofschoon daaromtrdtlt nog niets met ze kerheid vaststaat. Vele lyken drijven stroomafwaarts op de rivier Furano, die bui ten baar oevers is getreden. Een hulpleger- tje, bestaande uit artsen, ziekenverpleeg sters en infanterie is direct naar het geteis terde gebied vert.okKen. De reddingspogin gen worden echter ten zees te bemoeilijkt, ooord^t de rails onder een voetenbooge la- vamassa is bedolven, waardoor het gebeele spoor wegverkeer L» ontwricht De laatste berichten uit Hakkaido waren, dat er 144 lijken geborgen zjjn. De vulkaan bljjft asch spuwen en men vreest voor een nieuwe uitbarsting. NOG EEN RAMP IN JAPAN. Een telegram uit Akita meldt, dat bet wa terreservoir van Mayana (Ncord-Japan) is in gestort. Het water stroomde met kracht in bet stadje Kitaura en vernielde bet bank- en schouwburggebouw, alsmede veie andere hui zen. Détails ontbreken nog, men gelooft ech ter, dat er vele slachtoffers zijn gemaakt Het stadje telt zevenduizend inwoners. Men vreest dat 400 personen bet leven hebben verloren. De helft van de stad Ki taura, die 7000 inwoners telt, is door bet wa ter verwoest. Ook het stadhui» is geheel ver woest Bijzonderheden ontbreken, daar de verbindingen verbroken zjjn. DE OVERSTROOMING VAN DE WOLGA. Het hoog water van de Wolga beeft een zeer ernstigen toestand veroorzaakt De stand van het water by Baratof is 14 M. boven nor maal. Te Sysran zyn 9000, te Pokrofk 12.000 personen dakloos. Zy zijn in openbare gebouwen ondergebracht. Vele huizen en bruggen zjjn vernield. De schade is zeer groot. Er zyn geen menechenlevens te be treuren. DE VALSCHB MUNTERIJ TE BOEDAPEST. Onder geweldige «panning is gisteravond laat de uitspraak gevallen inzake de vslache muntera-af faire. Gabriel Baross en Joseff Szoertsey werden vrijgesproken, de overige beklaagden kre gen straffen, vaneerende uusschen vier jaren en twee maamfen. Prins Windjschgraeta en Nadoasy werden elk veroordeeld tot vier jaren tuchthuisstraf, tien millioen kr. boete en drie jaren ambteverlie», terwijl vier maan den en 14 dagen preventieve hechtenis sul len worden afgetrokken. De leiders van het Kartograflsch Instituut Haits en Kurtz kre gen elk één jaar gevangenisstraf, de parti culiere secretaris van Windiechgraetz Baba één jaar en 6 maanden, en Geroe twee ja ren gevangenisstraf. De vrijspraak van Ba ross heeft opzien gebaard, daar de officier van justitie zich in zjjn requisitoir scherp te gen hem had gekeerd. De broeder van den in 's-Gravenhage ver oordeelden Mankovitch werd tot één jaar en de broeder van den in Hamburg veroordeel den Olchvary tot zes maanden gevangenis straf veroordeeld. In politieke kringen wordt dit vonnis ook van den kant der oppositie als streng --j w i gunstige mtwer- zal hebben. HET ENOBLSCHE MIJNCONFLICT. In het mynconflict is nog geen verandering gekomen. Men verwacht nog steeds, dat het bestuur van de mjjnwerkerefederatie deze week bijeenkomt om te beraadslagen ever het ultimatum van de regeering,. dat Maan dag aa. afloopt. Tevens is bet waarschijnlijk, dat de mynwerkereassociatie deze week bij eenkomt. Nergens blykt echter iets, dat op een regeling wijst. De solidariteit van de Europeesche mijn werkers en transportarbeiders zal, te oordêe- len naar een bericht van de „Daily Herald” eerlang op proef worden gesteld. Dit blad publiceert namelyk een circulaire, die door de Britecbe i de steenkoolverechepers is gericht, wordt door de regeering steun beloofd hy den aanvoer van steenkool uit het buiten land. De ingevoerde steenkool zal vrijge steld worden van de regeerings-contróle, waaraan alle Engek-che steenkoolvoorradeu zyn onderworpen en prys-beperkingen zullen niet worden opgelegd. RUSSISCH ROEMEENSCH INCIDENT. Enkele dagen geleden heeft een bende van circa 200 man bolejewiki, die met geweren, handgranaten en machinegeweren gewapend waren, den Dnjeeter overschreden en de De uam alle documenten mede. Een afdeeling van het vierde jager-regiment, dat den grens wachten te hulp snelde, slaagde erin, de bokjewiki over de grens terug te drijven. POLEN EN DE OOSTZEE-STATEN. Uit Moskou wordt van semi-officieele zyde gemeld, dat Polen aan de Oostzee-staten Nadat de vertegenwoordigers der drie groe pen de voortreffelijke eigenschappen van mgr. Nolens hadden doen ukkomen en zjjn on vermoeiden arbeid in de „Association in ternationale pour la protection légale des travaiüeura” en in de -internationale Ar beidsorganisatie” b» herinnering hadden ge bracht, aanvaardde Nolens het voorzitter schap der arbeidsooafereaüe met een rede, waarin hy eenige ideeën ontwikkelde over het bestaande verschil tukvehen het ideaal eener internationale arbeidsorganisatie en de werkelijkheid en over de middelen om dat verschil te doen verdwynen. DE VOORBEREIDENDE ONTWA PENINGSCONFERENTIE. De eerste bijeenkomst der voorbereidende ontwapeningscommissie is gisteren geëindigd met de aanvaarding van het rapport van den Belgischen gedelegeerde, de Brouckère. De Duitsche gedelegeeole, graaf storff, verklaarde naar «inleiding v opmerkin legeerde, digen stand der bewapeningen als basis voor ontwapening erkend beeft, doch dat hy na- drukkeljjk den toekomstigen stand der ont wapening, zooals deze door de werkzaiftihe- den der commissie zal worden voorbereid, de eenig mogelyke basis heeft genoemd. HET SPOORWEGONGELUK TE MÜNCHEN. De beambten, die met het onderzoek naar de oorzaken van het treinongeluk in de Ost- bahnhof zyn belast, hebben verschillende per. sonen in verboor gehad. De machinist van den trein, die op den anderen is gereden, ver klaarde dat trein 814 door Rosenheitner per soneel is gereden. Op de locomotief bevonden zich de machinist Aubele en diens helper Sehrödel, die beiden ongedeerd zjjn gebleven. Aubele, een man van 52 jaren, verklaarde met veel beslistheid, dat het signaal op „of ten heeft geetaan. Ook zeide hjj dat hjj in geen deele vermoeid en volkomen nuchter is weer ten dat Het gaat grondrechten van den StaatMrarger”, om de vrjjheid van meenings- uiting, om de aanmatiging van een gein een te- bestuur, hetwelk wil beoordeelen, of bepaal de lectuur voor het publiek goed of niet goed ie Aan onze grondwet wordt hier geweld aangedaanI Zoo redeneert JDe Telegraaf". Wat is echter de nuchtere waaitieid? Dat B. en W. van Amsterdam, door den verkoop van zekere schunnige blaadjes zoo veel doenljjk onmogeljjk te maken, er in tegendeel juist naar streven, bestaande wetten practisch te doen gelden. Het bedoelde ventvezbod heeft met beper king van vrjje meeningeuiting (wie neemt het voor een dergeljjke vrjje meeningeuiting overigens op?!) niéts, dbeoluut niéts te ma ken, en de grondwet kan hier dus heel ge voegelijk buiten beschouwing gelaten wor den. Indien B. en W. van Amsterdam den ver koop van deze en dergeljjke geschriften trachten te verhinderen, dan willen zjj blijk baar enkel en alleen artikel 240 van bet Wetboek van Strafrecht niet tot een doode letter laten zjjn of.blijven. Bet staat er in artikel 240 toch zoo dui delijk: „Hjj die eenig geschrift waarvan hjj den inhoud kent, of eenige hem bekende afbeel ding of voorwerp, aanstooteljjk voor de eer baarheid, hetzjj verspreidt, hetzij ter versprei ding vervaardigt, invoert, uitvoert of in voor raad heeft, hetzjj openlijk ten toon stelt, aan biedt, aanslaat of als verkrijgbaar aankon dig!, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van ten hoogste drie duizend gulden. Indien de schuldige het misdrijf in zjjn be roep begaat en er tydens het plegen van het misdrjjf nog geen twee jaren zjjn verloopen, sedert eene vroegere veroordeeling wegens geljjk misdrjjf te zjjnen opzichte onherroepe lijk is geworden, kan hjj van de uitoefening van <la|f Voorts zou hier in vele gevallen artikel 451 bis van hetzelfde wetboek van toepas sing verklaard kunen worden. Is het niet teekenend, dat „De Telegraaf’ ia haar betoog deze wetsartikelen gewoon weg vergat? |p Men zou zelfs tot de veronderstelling kun nen komen, dat de redactie het bestaan van deze artikelen niet eens vermoedde, toen zjj haar stuk schreef! Béter dan de „Telegraaf’-redactie heeft de wetgever er echter aan gedacht, dat zekere uüwoeaen van de in de grondwet gewaar borgde druk pers vrjjheio, bestreden moeten kunnen worden. Al is het dan ook waar, dat er in de prak tijk van die bestriding over het algemeen niet zoo heel veel terecht komt. Karl Mercker bad echter op dit oogenblik geenszins het uiterlyk van een man, die blin delings en zonder nadenken in een onderne ming van waanzinnige 2-22.22.-1- Wel waren zyn dunne lippen vaat op ejk gedrukt en de energieke kin scmïCTi sterker uit het magere, bleeke gezicht naar voren te treden dan gewoonlyk, doch een koude, bijna steenen k; trekken en ajjne bewegingen waren zeker en veerkrachtig geljjk altyd. Hoe meer hij bet lage, het dichtst bjj de villa gelegen gebouw naderde, waarin de beide reusachtige stoommotoren opgeeteld waren, des te duidelijker onderscheidde hy in het bruischende geluid, dat van seconde tot seconde sterker werd, den klank van eenige joelende, krjjschende en zingende menschenetemmen. Er was geen twjjfel meer, dat de bende van uit het dorp naderde en in de duisternis, die dan ook het al om hulde, bewoog zich een aantal van lichten de roodachtig flikkerende punten, omtrent welker aard Mercker’s scherp oog weldra ze kerheid erlangd had. „Zij loopen met fakkellisbt bun verderf in, die domkoppen”, sprak hjj vóór zich uit, doch hjj bracht daarbij de hand toch aan den zak, waarin hjj zooeven de revolver gesto ken had, om er zich van te overtuigen, dat het wapen zich daar aog bevond. Een herkuliech gebouwde man in oen blauwen kiel kwam blootshoofd en bijna bui ten adem oiigeveer een honderdtal passen van 't machinegebouw den fabrikant tege moet. „Goddank, dat ge daar zjjt, mynheer Merc ker. Ik geloof dat de bende, die daar aan komt zetten, niet veel goeds in den zin heeft." Mercker maakte een verachtelijk gebaar. „Onzin, de bonden, die zoo hard blaffen, by ten niet. Wanner ik my op jou vertrou wen kan, Tenzke, dan zullen wij ze met eea enkelen schop naar buis jagen.” Gerustgesteld door de koelbloedige gela tenheid van zjjn meester, hief de man zjjn reusachtige vuist uit. „Zoover ik met dezen arm reiken kan, is er geen nood. Maar wjj beiden zjjn alleen, mijnheer Mercker, en wel licht ware het toch beter, als we tenminste de bedienden uit de villa tot onzen bijstand hier haalden.” „Dat zullen we maar laten. Het zjjn lat- aards en onbetrouwbaar volk. Geloof me Tenzke, wanneer dat gespuis maar eerst ziet, dat wij met ons tweeën niet bang voor hen zjjn, dan kruipt het vanzelf wel in zjjn •ohulp." Zjj hadden thana het machinehuis bereikt en tr*den dit door do openstaande deur bin-- nen. geweest Ter staving van zyn mededeeling, dat het signaal op het noodlottige oogen blik op „offen” heeft gestaan, kon hy getui gen medebrengen. Ook SchrOdel beeft ver klaard, dat bet signaal groen, en geen rood licht vertoonde. Technisch is echter bewezen, dat het signaal op „halt” moet hebben ge staan. DE VULKAANRAMP IN JAPAN. Uit Tokio wordt gemeld: De vulkaan is thans tot rust gekomen. Ge weldige rookwolken stygen nog uit den kra ter omhoog. Vele menschen werden door het gerom mel, dat aan de uitbarsting voorafging ge waarschuwd en konden bjjtjjds vluchten. Doordat de uitbarsting bjj dag plaats had, konden vele op het veld werkende boeren zich in veiligheid «tellen. Hun families in dv dorpen echter moesten jammeriyk omkomea. en van allen is have en vee verboren. Daar de vloedgolf zich met donderend geweld een weg baande, konden vele inwoners der 1or- pen zich niet meer in veiligheid brengep. Ia kamifurano zjjn Gevreesd wordt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1926 | | pagina 1