1
„ONS BLAD”
I
Bureau: HOF 6. ALKMAAR. Telefoon:
A-
Tiende Haarlemsohe Katholiekendag.
POSTGIRO 1MNX
POSTGIRO 1MM3.
20.
FEUILL ETON.
EEN OFFER.
Abonnementsprijs^
rer Kwanaa. voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Mat Oeflluetreerd Zondagsblad 4 80 f hoogcr.
I»«M<ler4*< 10 postgiro immx *Oe JaarfaMf
i- nr w
'«u< I 2 85
Het te voor toekomstige ouden en vooral
▼oor toekomstige moeders een natuurlijke
püeht, zich tijdig aangaande de kunst «an
venorging en opvoeding van zuigelingen en
Awsrtenti oprijs i
Van I—S n»ef» f 1.25; elke regel meer f 0.25: Veda*
per regel f 0.75; Rubnek „Vraag en aanbocr* b| «of
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
Ün allo sbonné’a wordt op aanvrage gratis oen polis vsrstrokt welks hen verzekert togen ongevallen tot een bedrag van f 600,—. f 400,—, f 200,—, f 1OO,—f 60,—, f 35,—, f 15,!
■B^MHaaaWWMSMMSMMmBmWM.MmMaMMNnMMMaeMMaaMBH^
ten hoogste wordt gewaardeerd.
I
I
DE WILD,
eens
i
op-
I
1
f
▼an i|jn i
reeds een
godsdienst en zedelijkheid.
huisgezin moeten de kinderen be-
ADMMSTRA-nE N«. 4M
RCDACTMI Ne. SM
I I .1
NOORD-HOLLANUSCH DAGBLAD
LAAT - ALENAAB
I OVER DE BOTEBSTBAAT. TEL. M M. I
STEEDS DE BESTE I
I KWALrTEIT*'ABTIEELEN
ft TOCH GOEDKOOP'
IV D
voortichi
opvoeder, om de middelen ter
iweniMr
de Opvoeder
lie.
Pater Vlaar weer er op, dat dit onderwerp
■tast in het brandpunt ran teer velen van
de meest uiteenloopende levensopvatting en
levensrichting. Jeins, de opvoeder der volke
ren, beeft ons de beginselen nagelaten en de
swartachtige rookwolk dreef langzaam naar
het raam voort, en niets bleef er over, dan
een onbeduidend reepje, waarop toevalliger
wijs. juist de laatste woorden van het schrij
ven te leien stonden: ..stelt In den boog-
In tegi
digen BI
t deel van de ontwik- de aan
eigenschappen ia bet
van godsdien-
t als
top sou willen hyschen mijn viervou-
nclusie. Wat tal de vrucht van dat
zjjn voor mij. God geve ons nieuwe.be-
1 eerbied
sullen wjj opnieuw naderen tot het kind, dat
■enade en van gaven, met
leerend gevoel, dat wjj dat
fjjne maaksel niet tullen breken, maar tullen
versieren en versterken, als wjj ons self scho
len in de school van heiligheid en zelfbebeer-
sching. Dan tal vrn uitbloeien de persoonlijk
heid van het kind; ten teek en vkn de vrij
heid der kinderen Gods, terwijl persoonlijk
heids- en gemeenschapszin daar in volle har
monie tien tullen ontwikkelen.
En geen boek van opvoedkundige waarde
sullen wij meer ter hand nemen, dan het B.
Evangelie van Jezus Christus, om daaraan
te toetsen onze kleine en groote daden.
moedervoeding is een -
ing dier
lin* aan bet kind billijken,
ti, die begunstigend werken
Ie normale ontwikkeling van l.et
Srste levensjaren behoort ook het
•cwoon-
de ka
tijn waarnemingspost aan het
■ootache schouwspel over,
—ter sprong hij op en tijn
Openingsrede.
Vervolgens hield de Voorsitter van het
Hoofdbestuur, de heer Mr J N. J. E. Heer-
kens Thjjssen de openingsrede.
8pr. richt sich allereerst tot Mgr. Callier en
noemt bet een groot voorrecht dezen op den
tienden dioeesanen Katholiekendag te mogen
begroeten.
Wil overtuigd zjjn, too segt spr. dat Uw
aanwezigheid te dMer plaatse door ons allen
in, die de bruisende wervelwind de kamer in
dreef. Nog viel er geen enkel regend'«»ppel-
tje, doch bet oproer in de natuur was des
niettemin toch al geweldig genoeg. Het was
een ruteeben, steunen en kraken in de hoo
rnen en struiken in den tuin, als wild, de
dolle rukwind alles in woeste omsiingering
1 lijn vernielenden
onderlijke blik- m-
stralen elkander ook vooreerst met tamelijke
een verbalend korte geweest, dat h|j self niet
aan de juistheid der vermeende waarneming
geloofde, en rich door het een of ander toe
val bedrogen waande. Met nieuwsgierigheid
eerder dan bezorgdheid wachtte hij op de be
vestiging of de wederlegging van den son-
deriingen indrak. die nu immers toch poedig
genoeg volgen moest en het viel hem niet
eens in, om naar zjjn revolver te grjjpen, die
toch onder zjjn bereik lag.
Wederom een bliksemstraal even alsof
’t hemelgewelf uiteengebaraten en de blik
▼rij ware in een daarachter liggende wereld
van vuur en vlammen.
Drie bliksemschichten volgden elkaar met
zulk eene verbazende snelheid op, dat laar-
tusschen niet eens de tijd bleef voor het we
der intreden der duisternis en in het spook
achtig blauwe licht bemerkte nu Nordcnholt
met een duidelijkheid, die lederen verdere»
twijfel uitsloot, dat datgeen. wat hjj too< ven
had meenen te ilen, geen gezichtsbedrog,
maar de volle waarheid geweest was.
Een breedgeschouderde man, bloots hoety
met door den storm verwarde haren, had riek
over de vensterbank van het lage raam ge
werkt. In het vale licht, dat hem omvlooh
had s|jn voornemen tets epooka^tig* g«M<
en sijn gestalte was bowinnatwuljp Rt
ja reneachtig geschenen.
naar een vast model
-voor de persoon) ijkheM
omdat de genade de natuur niet
mlkabrmt, maar aan de natuur nieuwen, bo-
vennatuuriijken luister geeft.
grondslag voor alle studie en
over de eigenschappen van den
‘delen ter opvoeding en
dier middelen, biedt Jezus,
volkeren, in het Evange-
de
;er. Hij wilde
setkomen, dat
bQ in plaats van „vootrbouwende”, wilde le
ien, „voort te bouwen” en verder, na ge
legd” in den laats ten regel, te leien: „zjj
mogen dien laatsten plicht niet achteloos
prijsgeven of afwentelen op geestelijken of
anderen.” De wijziging op bet eersto deel
dezer condussie achtte spr niet terzake, om
dat het betreft de schoolvrije, en dus cate
chismusvrije jeugd. Wat bet amendement op
conclusie IV betreft, is spreker het niet eens
met prof. Steger, dat de werk zyunhoid ein
digt als de opvoeding voltooid te. Spr. ge
looft, dat hij het nog niet sterk genoeg beeft
gezegd, want hjj meent nu' dat de plicht van
waakzaamheid pas ophoudt bij den dood,
(applaus.)
Prof. Steger zegt, dat zijn amendementen
allereerst ontstaan zjjn uit een drang om inl
elk geval debat uit te lokken. Voorts brengt
hij hooggeetemden lof aan den inleider en
spreekt nader over de beteekente der gods
dienstige opvoeding in het gecin. Hjj blijft
van meening, dat de toevoeging over den
grondslag van bet catechtemusonderwjjs ach
terwege moet blijven, en ook, zelfs na de re
dactiewijziging van den inleider, de toevoe
ging over het afwentelen op de geestelijken.
Het scheppen en bewaren van een sfeer in bet
hutecezin door de geestelijken Is een onmo
gelijkheid: dat die plicht daartoe op hen niet
afgewenteld mag worden, behoeft dus geen
vermelding. Spr. handhaaft ook zijn amende
ment op stelling TV, want hij meent, dat
strikt genomen een kind op 21-jarigen leeftijd
niet meer den plicht van gehoorzaamheid aan
de ouders heeft. Waar deze plicht niet be
staat, bestaat ook de plicht van waakzaam
heid der ouders dan niet meer, tenzij de kin
deren na 21 jaar nog in bet ouderlijk buis
verblijven. Dan eiseht de huiselijke orde
waakzaamheid eenerzHcte. en onderwerping
anderzihte. 1
De inleider blijft bjj zjj eerste conclusie.
SLOTVERGADERING.
Te half vier ving in de Maria Magdalena-
kerk de algemeene slotvergadering aan.
Nadat door het 8t. Oeedlia koor ondei
leiding van den heer S. M. H. Giesen „Tu
es Petrus" van A. Gissen was geeongen,
sprak de voorzitter van het uitvoerend •oml-
U. Mr. J. H. M Stieger een welkomstwoord.
Vervolgens hield de voorzitter van het
Hoofdbestuur, de heer J. N. J. E. Heerkens
Tbjjssen een
Inleider voor de derde sectie in „het Slot
Oostende”, was de beer E. Franke, leeraai
aan het R. K. Lyceum te 's Gravenhage.
Behandeld werd hier:
„Het kind op weg naar den levens
staat.”
Het is de plicht der ouders, in het huisge.
zin een godsdienstige sfeer te scheppen en te
bewaren, daarbij voortbouwende op den
godsdiensüg-zedeljjken grondslag, die door
het Catechïsmus-onderwjjs in de vroege
jeugdjaren te gelegd. Zjj mogen dien plioht
nooit afwentelen op de geestelijken.
De overdreven sporttieoefening, zooate men
die tegenwoordig onder een goed deel der op
groeiende jeugd vindt, is een groot gevaar
voor god
In het
vrediging vinden voor hun behoeften '<aar-
en recht op levensvreugde.
De plicht der ouders van waakzaamheid
over het gedrag der kinderen eindigt niet b|j
de volwassen kinderen, of zoodra zjj het
ouderlijk dak verlaten en zoolang dezen niet
Mn positie innemen, geheel onafhankelijk
van bet ouderlijk gezag.
De ouders zjjn verplicht, aan hunne op
groeiende kinderen een standvastig voorbeeld
te geven van gehoorzaamheid en onderwer
ping aan het geestelijk gezag, niet alleen in
geloofszaken, maar ook daar, waar dit hoog
ste gezag zich verplicht acht op zedel|jk ge
bied practlsche voorschriften te geven, zoo
ate in kleeding en dergelijke.
Met niet al deze redeneeringen was prof,
dr. Alph. Steger het eens. Deze had schrifte-
Ijjk amendementen ingediend. Want, zoo re
deneerde deze, niet het Catechismusonder
richt in de vroegere jeugdjaren legt den
godedienstig-zedelijken grondslag waarop dc
ouders in het huisgezin moeten voortbouwen,
maar omgekeerd: de ouders in het g'.nin leg
gen den godsdienstig-zedeltyken grondslag,
waarop het Catechtemusonderwijs in de vroe
ge jeugdjaren moet voortbouwen. Het schep
pen en bewaren van een godsdienstige sfeer
In het huisgezin door de geestelijken te een
onmogelijkheid, de ouders kunnen dien plicht
dus niet afwentelen op de geestelijken. Daar
om wilde prof. Steger gewoon concludooren
„het te de pUcht van de ouders, in het huis
gezin een godsdienstige sfeer te scheppen en
te bewaren.”
Voorts was professor Steger het niet
met de slot-condusie des inleiders.
De waakzaamheid der ouders tegenover
de kinderen volgt uit den plicht der ouders
om de kinderen op te voeden. Is de opvoe
ding voltooid, dan houdt die plicht dus opl
Tegenover volwassen kinderen, die onder
het ouderlijk dak wonen, behouden de ouders
den plicht van waakzaamheid, die in ver
sten nood iljn laatste hoop nog eenmaal op
je vaak beproefde liefde,
Je ongelukkige vader.’
„Totdat ook deze liefde Mns hare grenzen
bereikt zal hebben", mompelde de tfficier
voor zich uiv, terwijl h|j ook het kleine ver
brande vodje tusschen z|jn vingers tot «tof
Freef. „God alleen WMt boe dat eindigen
zal.”
Als wilde h|j zich zei ven daardoor op an
dere gedachten brengen, stond h|j weder
op en trad naar het openslaande raam. Nog
schitterde de volle schijf der maan in zilve
ren helderheid aan den hemel, doch er viel
niet langer aan te twijfelen, dat een ver-
schrikkelijk onweer boven de heuvelreeksen
in het Zuiden kwam opsetten. De pikzwarte
wolkbank was aanmerkelijk gestegen, en het
scherpe od» van den soldaat vernam h het
verschiet rMds het rommelen van den Ton
der. Nog slechts weinige minuten en toen was
ook het vriéndelijk nachtgesternta door de
onheilspellende wolkenmassa bedekt, en Mn
ondoordringbare duistomte had sich plotse
ling over bet ganache landschap uitgebreid.
..Bi) het onwMr, dat thane loebarstm zal,
zal wel niemand eraan denken, om een aan
slag te beproeven”, zeide de kapitein b|| dch
zei ven, terwijl b|j weder in de kamer terug
tred, „laten w|j het ons dus maar vat ge
makkelijk sftaken."
Hij deed de sabel af en zette baar tegen
een stoel, vervolgens haalde hij ook de re--
jonge kinderen uit bevoegde bron behoorlijke
kennis te vergaren.
Onthouding van
zeer ernstige pticbtaverzaking. Slechts
wichtige redenen kunnen de onthoudii
waarde volle voedi
Tot de factoren, 3ie
kunnen op
kind in de
geneeskundig onderzoek voor het buwe.ijk
der toekomstige ouders.
Door zjjne uiteenzettingen streefde spr. er
naar, nader en scherp in het licht te stellen,
dat ook reeds in de vroegste levensjaren voor
bet levensdoel aan de kinderen kan worden
gewerkt
Hoe meer dat beseft zal gaan worden, hoe
zegenrijker dat zal zijn voor het opgroeien
de geslacht. Hoe dieper da Roomsche ouden
zich ervan bewust zulten worden, dat, naast
de zorgeu voor een gezonde, sterke, ous
niet verweekelijkts, lichamelijke ontwikkeling
ook al zeer vroeg gezorgd tpoet worden bij
bet kind voor bet vormen en sterken van den
wil, voor een krachtig groeien van gemoed
en karakter, hoe grooter de kansen zullen
zijn, dat in de rjjen der toekomstige geslach
ten van Roomsche mannen en vrouwen met
zullen voorkomen de aldoor talrijker worden
de slappe, wiliooze, decadente individuen,
die slecnts voor laag-bij-den-grondsche ge
nietingen leven, die zonder hooge idealen zijn,
wier grootste levensvreugde schijnt gelegen
te zijn in de dwaaste grillen van mode, «port
en dans en die voor ernstigen, nuttigen arbeid
vohnaakt onbruikbaar zijn.
Vormt een sterk geslacht! Dat moet het
ooge streven zjjn van ale Roomsche ouders.
Wat zou de toekomst van Kerk en Staat
een lichtende worden, wanneer alle Rooinscbc
ouders, staande aan de wieg van hun kind,
de handen kloek ineenensloegen, elkaar Oer
in de oogen keken en dan met forochen wil
bet elkaar beloofden: wij willen en wQ zul
len al onse krachten er voor geven, om dit
kind, dat God ons gaf, op te voeden voor
dat sterke geslacht.
Moge In dien sin van dezen Haartemschen
Katholiekendag leering M begeestering uit
gaan!
Rede Pastoor Möller.
;en woordigheid van onsen Hoogwaar-
Iteechop wil spr. het onderwerp van
den Katholiekendag samenvatten ia een
grondgedachte. En hij meent, dat er over de
opvoeding van het kind door de ouders niets,
dat meer alremeen en dieper te. gezegd kan
worden dan dit woord van Christus: „Wie na
Mij wil komen, verloochene zich zelf," wsfit
^de zelfverloochening, de boete het afsterven
aan zich zelf en aan de wereld te de grond
wet van bet christelijke leven. du.« ook van
de christelijke opvoeding, te de harde en
smalle en eenzame weg, dien ouders on kin
deren tezamen achter Christus hebben op te
gaan, om te komen tot de hoogte van Gods
liefde.
God, die geen tweede oorzaken noodlg
heeft, doch geheel de wereld door tweede
oorzaken leidt en bestuurt, heeft het in Zijn
oneindige wijsheid zoo geordend, dat Hfl,
die de kinderen niet schept zonder do mede
werking der ouders, de kinderen ook niet za
lig maakt zonder hunne medewerking.
Een ware wijnstok, door den hemelschea
landman geplant is het christelijk ouderpaar.
Het leven, de genade, de goddeljjkke kracht,
die werkt in den stam stort zich uit in de
ranken.
Helaas, vele ouders zijn geen ware, doch
vateebe wijnstokken, waaraan de ranken
geen druiven, doch doornen voortbrengen.
Z. H. de Paus, wHIende, dat door
voeden Christus leeft in de zielen der kin
deren, heeft ons juist dit jaar in zijne ge
dachten, gewijd aan 8L Franciscus en St.
Aloysius, voor oogen gesteld bet christelijk
levensideaal. Van dit christelijk levensideaal
H. Kerk met baar wonderbaar aanpassings
vermogen aan alle tijden, omdat zij van alle
ttyden is, zal al het goede In het nteuwe en
ten op den goddelijk en stam, want Jesus la
de wijnstok en wij zjjn de ranken.
Pater Vlaar besloot zijn uiteenzettingen al
dus:
Naar best vermogen heb ik getracht het
buis voor U op te bouwen, waarop ik
vlag in t
dige com
alles i“
zieling voor ons werk. Met diepen
zullen wjj opnieuw
schouwspel yaiAgi
het bljj en triomfe
Gisteren werd te Goes de Tiende Haarlem-
sehe Katholiekendag gehouden.
Uit de huizen van tal van Katholieke inge
zetenen was de vlag uitgestoken.
De belangstelling voor dezen dag viel, ge
zien de slechte verkeersmiddelen in Zeeland
en het feit, dat deze Katholiekendag, als
steeds, op een dag in de week gehouoen
werd, mee, zoodat Z.D.H. Mgr. Callier te
kwart voor elven de H. Mis in de parochie
kerk van de H. Maria Magdalena in *t bijzijn
van talrijke geloovigen kon opdragen.
Op het altaar had plaats genomen Mgr.
8troomer, Deken van Amsterdam. z
AFDEELINGSVERGADERINGEN.
Om 1 uur werd in de groote zaal van
het „Schuttershof” de vergadering der eer -te
sectie gehouden.
Daar voerde prof. Dr. A. H. J. W. van
Rooy, boogleeraar aan de Amsterdauucbe
universiteit, het woord over:
„Het kind ia de eerste levensjarM**.
Prof, van Rooy verdedigde de volgende
stellingen:
Het behoort tot de eerste en belangrijk te
plichten der ouders reeds in de eerste levens
uren der kinderen nauwkeurig te zorgen voor
een zoo goed mogeljjke ontwikkeling hunner
lichamelijke en geestelijke eigenschappen Bij
de vervulling dier plichten moeten de ouders
dch laten leiden niet alleen door natuurlijke,
maar ook en bovenal door bovennatnurlijke
beweegredenen.
Het kind in de eerste levensjaren is geneel
aangewezen op d« hulp van anderen.
Zonder die hulp lijdt het grootelijks scha
de of gaat het ten gronde.
In het kind zien wij een gave Gods, ge
schonken en toevertrouwd aan de ouders.
Voor ons. Christenen, is elk kind een ge
schenk uit de liefderijke handen van den Al-
ssachtige in pand gegeven aan zjjn vader en
aan zijn moeder.
Wanneer bet kind in de eerste jaren van
zijn bestaan niet derven kan de sorg en Jen
bystand nn anderen, dan moeten het natuur
lijk en van-zelf-eprekend de ouders zijn, die
allereerst en bovenal die en dien bijstand
moeten geven. Het redelijk denken dwingt
onverbiddelijk tot dat inzicht
De beteekente vaa een plicht stijgt naar
mate het doeleinde der verplichting van hoo-
gv orde m waarde ia.
s. Ieder menech te Mn evenbeeld Oods. Ook
voor het kind gekit het woord van den Cate-
ehiamus: De mensch te een redelijk schepsel
Gods, beslaande uit-een onsterfelijke ziel en
Mn sterfelijk lichaam.
De eenvoudige maar ontzaglijke waarle-
bepaling van het kind, die in deze woorden
besloten ligt, geeft meteen en met ontstellen
de duidelijkheid aan hoe zwaar en belangrijk
wel de plicht der verzorging te, die voor de
ouders ten opzichte van bet kind bestaat
Het kind is drager van lichamelijke en
geMtelfjke eigenschappen
l Door <Me ontwikkeling wordt voor Mn
groot deel bepaald wat bet kind eens in zijn
verder leven waard zal zjjn.
De waarde van den mensch wordt allereerst
sn voornamelijk bepaald door wat hH geeste
lijk waard ia, dat wil zeggen door de hoog
heid van zijn verstand, den adeldom van zijn
karakter, de kracht van zijn wil, de even
wichtigheid van zijn gemoed, hoedanigheden
en vermogens derhalve, die allen tezamen
ham richten naar een diep plichtsbesef en
een volledige plichtsvervulling in aHe tijden
van zijn leven.
Een uitent belangrijk
keHng der geestelijke
zoo vroeg mogeljjk bjjbrengen
edge begrippen aan het kind.
Zeeland, zoo zegt spr. dan, is niet rijk aan
Katholieken, als men het aantal in ver
houding tot de geheele bevolking beziet,
maar het is rijk aan Katholiek geloof, omdat,
zooals men meer ziet in ons vaderland, de
Katholieken, die er zjjn, in kwaliteit willen
goedmaken wat ze in kwantiteit tekort ko
men.
Naast de inheemsche bevolking, welke
zich in dezen dag verheugt, mogen we hier
ondanks de bingo en kostbare reis velen ont-i
moeten uit Noordelijker streken, velen, die
we geregeld op Katholiekendagen zien ver
schijnen. omdat ze weten, hoe aangenaam,
hoe gezellig, maar vooarl boe nuttig en leer
zaam deze samenkomsten zijn.
Naast de tegenwoordigheid des Bisschope,
naast de aantrekkelijke, voor velen, wellicht
nog onbekende Goessche omgeving is naar
Ut meen te mogen veronderstellen, odk het
onder Uw hooge goedkeuring gekozen onder
werp van den dag eene aantrekkelijkheid.
Wij bespreken vandaag het kind, niet op
de ziêkelijke wijze, waarop dit tegenwoordig
maar al te vaak geschiedt, maar in den vorm
van een reeks wenken, door bekwame en ge
leerde voorlichters met zorg opgesteld en
den ouders, belast door God met de opvoe
ding, op duidelijke wijze voorgehouden.
Geve de goede God, dat het zaad, hetwelk
heden met kwistige hand wordt rfitgestrooid,
wortel moge schieten in ontvankelijke ge.
moederen om rijke vruchten op te leveren
voor Kerk en huis.
Met deze bede verklaar ik de Algemeene
Vergadering van den tienden diocesanen Ka-
tlfoliekendag in het bisdom Haarlem geypend.
Hierna werd voorlezing gedaan van een te.
legnun wisseling met Z. H. den Paus en H.
M. de Koningin.
Daarna werd het ..Domine salvum fac Re-
ginam Noetram” van A. Gieeen gezongen.
De secretaris van het Uitvoerend-Comitd,
de heer J. W. Vienings, deed vervolgens me-
dedeeling der in de afdeelingsvergadering
aangenomen conclusies.
Feestredenaar in deze bijeenkomst was de
ZeerEerw. Heer J. B. W. M. Möller te Schie
dam.
volver uit den zak en legde haar naast den
armluchter op do tafel, Mr hij zich jpnieuw
in den gemakkelQken leuningstoel neervlijde.
Eerst thans gevoelde bij in hoofd en lede
maten de zware ontspanning, die de h*ete
dag noodwendig haai moeten teweegbrengen.
Ofschoon hij nog een pooe zijn beet deel,
om zich te verzetten tegen deze drukkende
vermoeidheid, die meer en meer zich vin li
chaam en geest trachtte meester te maken,
zoo moeet hij toch na verloop van eenige mi
nuten dat hopeloos worstelen opgev»n. en
zjjn slaapdronken hoofd zonk loodzwaar tegen
de leuning van den stoel.
Hoe lang deze verkwikkende sluimering
geduurd had, dit bepalen kon hij volstrekt
niet, want niet het licht van den aanbrekpn-
ken dag deed hem ontwaken. Een feite blik-
semsohicht en een vreeseljjke dbmierslag de
den hem plotseUng verschrikt opspringen en
eer zijn verwarde zinnen het beeld zijner om
geving weder hadden kunnen vatten, deed
een enkele heftige windvlaag, die bruhend
door het dal voer, de drie kaarten op den
armluchter uitgaan.
De kapitein lachte bjj zich zelven over do
OMteltente, waarin bem gedurende ■'enige
seconden dit onvriendelijke ontwaken had
gebracht. Hij dacht evenmin eraan de ramen
te sluiten al opnieuw de kaarsen van den
luchter aan te steken.
Het onweer was hem welkom genoeg en
met welbehagen ademde hü de koelere lucnl
Tegelijkertijd was in de tooneeizaal van
bet „Schuttembof" de tweede sectie bjjeen
gekomen, waar pater dn. N. Hl Vlaar O.
E. 8. A., Rector van het R. K. Lyceum te
O verveen, tot onderwerp inleidde:
„Het kind te de schooljaren”.
Zjjne stellingen waren de volgende:
I. Katholieke opvoeding in den meest ver
heven zin beteekent: de ziel van bet kind
maken tot een geechütten voedingsbodem
voor de vruchten en gaven van den H.
Geest.
II. De goedbegrepen katholieke opvoeding
veronderstelt daarom in den opvoeder (ou
ders, priesters, onderwijzers), als werktuig
van den H. Geest, een ernstig streven naar
zelfheiliging en zelfverzaking, waar het geldt
de uitoefening van een sterken Invloed ten
goede op het kind tijdens de schooljaren.
ITT. De goed begrepen katholieke opvoe
ding beveiligt in haar consequenties het kind
tegen de verwringing
en waarborgt eerbied i
nrtjret kind.
De kapitein opende den bovensten knoop
inrok en i|jn gelaat, dat toch
Irukking van diepen ernst
droeg, ward nog somberder, terwijl hij lang
iaam een brief ontvouwde, dien hij tot Jm-
ver in sijn borstzak had gedragen. Het pa
pier, dat in den bovensten linkerhoek met
een gouden baronnenkroon en met eaa op
richtte vedkleurig monogram veraierd was,
spreidde een zoetachtig-Bauwen geur uit,
even alsof het van de schrijftafel Mner dame
kwam, doch de lange, haastige, onK'Cf'one
lettors verrieden duidelijk genoeg de ktaeh-
tige hand van Mn man.
Nordenholz steunde het hoofd in de hand
en staarde een poos op het blad, zonder van
en inhoud iets anders te zien, dan het op
schrift „Beste Hellmuth!” H|j moest zeker
aeer goed weten, wat <l»ar in drie diclit be
schreven pagina’s op dit voorschrift voigde,
want plotseling vouwde h|j den brief tot een
fidibuK «amen en hield hem In een der kaars
vlammen. Het papier ontvlamde, een kleine,
het raam voort, en ntete bleef er over, dan
liger-
rarf-
band staat met de huiselijke orde, welke zQ
■toeten handhaven.
Daarom stelde professor Steger als slot
conclusie voor:
De püeht der ouders vap waakzaam he i<i
over 't gedrag der kinderen eindigt eerst
wanneer de kinderen volwassen zjjn; zoo
lang zij onder het ouderlijk dak wonen, blij
ven zjj afhankelijk van het ouderlijk gezag
in zoover de huiselijke orde dat eteoht.
De heer Franke verzette zich tegen
amendementen van prof. Si
prof. Steger in zooverre tege
met zich voortrukken op
weg. en al volgden de afzi
lange timschentijden op, zoo waren toch de
donderslagen, waarvan zjj vergezeld gingen,
zóó hevig en dreunden zóó lang na, dat de
grond ervan scheen te beven.
Met die bijna eerbiedige uitdrukking, wel
ke de razende «trjjd der elementen g<
lijk in gezonde naturen opwekt, gaf
pitein zich op i
genot van dit gri
Plotseling echk.
oogen schenen zich, als 't ware In Ie duis
ternis to willen doorboren. In hot blauwich-
tig<* licht v*n ‘*n bliksemstraal had hjj dui
delijk bet openstaande venster en de in den
storm gMweepto boomkroon daarvoor ge
ilen; maar het had hem toegeechemn, alsof
er nog ieta anders, tets, vreemds in dit vale
kortstondige licht voor hem opgedoken was,
tets, dat te voren niet tusschen de venstor-
posten gewMst waa, en dat in elk geval
daarin niet behoord. Het was hem als ’t hoofd
en de schouders van een mensch toegMchev
nen, doch de duur der waarneming wm t»lks
