Korte berichten.
I
Uren van openstelling
der Nuts-Spaarbank.
Eiken werkdag van
BUITENLAND.
k
■I
van
I
(Wordt vervolgd
Em verschrikt
hoeft op twee mijlen
levensideaal der jeugd
tweeling broeders Francte,
Aloysiue van Gonzaga.
Niet van verre hebben
t Huys-
feidt de
en het onverwachte vaa
succes
i niet
uit Epirus
doening op
•en, opdat ook do
bgen met bljjmoe-
échittéring van een serafjjneche Hefde
vaa
It le
van
wfl-
hij zich <vni|( m
overron peluw.
verscholen achter een haag van
gegeten heeft, hjj h-reft
z(jn dorst geleeeht.
nders hun kinderen het
de aapitoln,
gen klank h
bloedelotj*
uuwaohtige
i kunne >nstroe
on het punt «loods»
o» kapitein hue uog
na, dat de assistent toch vooral hot uoAÜgs
verband mede sou breng»».
t ge<>ed,
ebt van 1
Dat de ouders dan in hun
18% on van 2—1 uur.
Zaterdagavond van 7—8 uur.
Zaterdagmiddag gestoten.
troffen, en bet leed geen twijfel of deze had
'„Leg hom beboediaan op do sofa”, beval
iwonsu, ruatt-
i ernstig, half
ht nog de ao-
„Zona twee
man naar hot dorp, Leutnor, ooi don «Mis
tent to roepen, want do dokt* aside mjj d^
soa avond nog, dal M «I» aioeot
zal b| dit vroooeljjk oaweer
niet naar huis teruggekeerd I
De beide soldaten kregen
ties en toen sty reeds
oia heen to gaan, riep
De kapitein had zjjn stoel achb ruit ge
luwd en riep nu met al de kracht zijner lon-
gen: „Wie daar?" De rollende, geraasmaken
de donder, die door het dal dreunde, even
alsof een reusachtig rotsgebergte in honderd
duizend over elkander neerploffende stukken
brak, verzwolg den klank der men*cno)ijkn
stem.
De hand van den officier tastte naar de re
volver, doch zjj stiet slechts tegen den voet
van den armluchter, die van de tafel af en
op den grond viel.
En nu opnieuw een schel opflikkeren aan
bet firmament een stroom van toovorveh-
tfg licht, dis voor den duur van een polsslag
au» hoeken van het vertrek vulde, maar toen
ook had de brutale indringer bemerkt, dat
hjj zich in zjjn hoop om deze kamer ledig te
vinden, bedrogen zag. Op minder dan een
armslengte bad de een den ander vó ir rich
gezien, en in die onmeetbare «panne tjjto
nad de een toch op het gelaat van den ander
gelezen, dat er hier aan geen onderhandelen
te denken viel, maar slechte aan een strjjd
op leven of dood.
Wie van de twee zjjn tegenstand* het
eerst bad aangegrepen geen van belden zou
ia staat geweert zjjn. dit lat* self te zeggen,
doch toen de nachtelijke duisternis hen we
der ia haar («doordringbaren mantel had ge
huld, toen hielde» zjj elkaar in een ijzeren
ontotrengeling vast, een ieder met de uiterste
HET ENGELSCHE MIJNCONFLICT.
Over het algemeen wordt het betreurd, dat
de conferentie, welke Dinsdag ia ge'wuden
tiiMchen de mijn eigenaren en de mjjnwerkozs-
vertqgenwoordiger» zonder resultaat is ge-
bleven. De bewering, geuit door dn mmj-
eigenaren, ah zouden de mijnwerkers niet
genegen zjjn om hun standpunt op te gsven,
ie toegelicht door Cook, den «eer. v. d. Myn
werker?foderatfe. die verklaarde, dat ook de
mijneigenaren in geeneriei opzicht hun
standpunt hebben gewijzigd sedert het
oogenblik, dat zjj een concessie heblieu ge
daan, wat betreft den 8-urigen werkdag en
de regeling op den basis zooals die gold voor
1921. Vooral de onverschilligheid, welke
door de m|jn-eigeiiaren a»n den dag wordt
gelegd tegenover de reorganisatie 'au de
mjjn industrie vormt een belemmering om tot
overeenkomst te geraken. Momenteel zjjn ook
alle verwachtingen, dat de onderliandollngen
zullen kunuen worden hervat, opgegeven.
ik leven.
erk van Christus al« een
was, opgroeit en
Jezus ia als Qe levensboom in vollen bloei,
verscholen achter een haag van doornen.
Wie van dien boom
zjjn honger gestild, i
Zoo hebben de oi
leven te laten zien.
Zelfverloochening ie vrucht van het
gesamenlijke zelfverloochening is vru<
gezamenlijk gebed. Dat de oud
gezin herstellen het gezamenlijk ochtend-
avondgebed, waarbij het gewetensonderzoek
niet mag worden vergeten. Zelfverloochening
is offerande van zich zelf aan God door
en met Christus Dat dan de oudere herstet-
len de praktijk van het dagelykach Miohooren
met de kinderen, en met eerbiediging van
ieders geweien, van de dageljjksche H. Com
munie. Christus offert zien zelf en ons en
wjj offeren ons met Hem en in de H. Com
munie nemen wjj op de innigste wjjze deel
aan het offer. Zoo bloeit opnieuw onder ons
op de geest van liet offer.
Wie zjjn leven wil behouden verliest het,
wie zjjn leven aflegt, wint het leven Zelf
verloochening beteekent Christus navolg>n.
Dat dan weer hersteld wordt de lezing van
het Evangelie in het gezin, om Christus te
kennen. Zelfverloochening beteekent leven
met Christus. En zoo wil dan Z. H. de Pins
in dit jubejjaar, dat de derde orde van St.
Franciscus onder groot en klein bewerken zal
een bljjvende levenshernieuwing.
Want Franctecus volgen is Christus vol
gen.
Zoo dan groeie het Rijk Gods in ons en
om ons heen. Christus noemde Zijn Kerk het
zuurdeeg, dat het meel doordeesemt, het
mosterdzaadje, dat wordt tot een breed ge
takte boom. Hoe meer de Kerk als zuurdeeg
rt doordringt, hoe
tl uitspreiden over
Zij, die het buweljjk beschouwen als een
heilige roeping tot openbaring van de schep
pende en verlossende Godsliefde, zij weten,
dat z<j elkander hebben te heilige», e» met
geheel ’t gezin langs den weg van boet» en
verzterviniz hebben op te gaan tot God. En
voor dezen is het kind een zinnebeeld van
de vruchtbaarheid der goldeljjke HeMe. een
genadebewerkend onderpand van hemelse ha
zegening. Itonkt de man er wel genoeg aan,
dat hij In het huwelijk den Christus uitbeeldt.
Die zich zelf ontledigde, de gestalte van een
dienstknecht aannam, om het menschdom te
heiligen en aldus zich te winnen een smette-
ksoze bruid. Weet hij wri genoeg. dat hij niet
minder godsdienstig mag zijn dan de vrouw,
ja ook in de go.ledieiutige opvoeding dér
kinderen de eerste is en de meeste verant
woordelijkheid draagt. Weet hij wel genoeg,
dat hij. hot zinnebeeld van den Christus, geen
offer te groot mag achten, om de reinheid
van zijn vrouw te beschermen, om baar te
heiligen in liefde. En beseft de vrouw haar
hooge waardigheid wel genoeg? Is zjj er van
doordrongen, dat zjj tehuis heeft uit te beel
den de H. Kerk, de door Christus verlost»
en geheiligde menschbeid, aan wie geen an
dere naam gegeven is, waarin wij kunnen
zalig worden dan de Naam van ons aller
Hoofd, Christus. Is de vrouw aan haar mau
aauhankedjjk en trouw met een kuische trouw
als aan Christus? Hoe moet hierop het ant
woord z<jn? Klagen geestelijke en leeken-
1 eiders niet luid over de jammerlijke ver
woesting van het christelijk gezins- en huwe
lijksleven?
Hoevele huiagezinnnen hebben door gebrek
aan den geest van versterving en boete en
zelfbeheersching. door gebrek aan liefde voor
God en voor elkander den grjiwel der onthei
liging binnengewaaid die andere landen met
ontvolking dreigt? En als wjj overwegen,
welken omgang de ouders toelaten aan hun
kinderen, welke lectuur zij dulden in hun
hnis, welk» vermakeh zjjn binnengeelopen in
onze kringen, hoe en onder welke omstandig
heden de kennismaking van jongens en meis
je» geschiedt hoe onvoorzichtig-lang. hoe ge
vaarlijk-vr|j de veriovingen zjjn. moeten wjj
dan niet erkennen, dat vele ouden en kinde
ren niet beseffen, dat het tweede doel, waar-
I om God twee menschen in het huwelijk ver-
I eenigt dit is, dat zij elkander zullen zijn tot
hulp en steun op den weg naar den hemel.
V.- vader en moeder, jongen of meisjtro^ft
'•'dig beseften, en in togenw oordighEl
Art Allerheiligste Sacrament dit biddend
den overwegen, zou dan de ramp van het ge
mengde huwelijk de Kerk in ons Modern zoo
schaden ais thans het geval te. Dooit het be
sluit tot aangaan van verloving en huwelijk
wordt zoo dikwijte op andere plaatsen geno
men dan in de stille eenzaamheid vaa het
kerkgebouw. Het rumoer van spel en dana
overschreeuwt zoo gemakkelijk dé stille stem
van bet geweten. En versterving boete,
waarachtige liefde mogen niet één woordje
meespreken hij de keuze van dien alierge-
wichtigsten levensstaat.
Moet het ons dan verwonderen, dat ook in
menig katholiek gezin de esMntieeie kwali
teiten van het huwelijk, de eenheid en on
verbreekbaarheid niet meer worden ontzien?
St. Augustinus noemt drie goederen op, dto
eigen zjjn aan den echtelijken staat en waar
door verzacht worden de ongemakken, waar
op Paulus doelt, wanneer hjj zegt, dat de
gehuwden zullen hebben verdrukking des
vleesches.' Waj de menscheljjke rede inboet
wondt gecompenseerd door tiet goede van
nakomelingschap; wat het huwelijk aan zor
gen meebrengt wordt gecompenseerd door
het goed van den echtelijken trouw, en wat
<l» niensoh aan vrijheid verliest, wordt ver
goed door het goed van den on verbreek l>a-
ren huwelijksband. Maar door gebrek aan
hooger leven verspelen ook christelijke echt-
ge»ooten deze goederen geljjk Ezau in
aardsehgezindheM het goed van zjjn eerste
geboorterecht verkocht voor een bord lin
zensoep.
In zjjn leven van 3t. Lidnina zegt
nians ons. dat God in de handen ho
weegschaal van goed en kwaad. Ala de tij
den hoos zijn en de mensehen zijn afgeweken
van Gods weg, dreigt de schaal van het
kwade omlaag to- gaan en het evenwicht te
verstoren. Waar God waakt, dat het
evenwicht bewaard I.lijft en Hij richt zich
tot edelmoedige zielen, en smeekt hen. 1at
zij hun verstervingen en offeranden zullen
werpen in de schaal van het goede, opdat
het evenwicht worde bewaard. F<p nooit heeft
God zich in de edelmoedigheid der Zijnen
vergist.
Wij kunnen ge»n ohristolijk-levende men-
schen zijn als onze zie] niet edelmoedig ie en
weigert de versterving te aam aarden W int,
de grondwet van bet christelijk leven te ds
abnegatie sui ipaius, de verloochening vaa
zich zelf.
De liefde der wereld ia als het wuivend
koren in bet open veld. Zijn halmen zjjn leeg
en worden ra» tot «tof. Doch de liefde vaa
het ge^in en óns eigen hi
breeder Z|] haar takken^
de aarde.
Onze Paus heeft Zijn pontificaat in dienst
geetold van de hereeniging van alle afge-
dwaalden met de M<>ederkerk. Waar wacht
God op? Op ons gebed, maar ook op ons
offer, op onze verstervingen, op ons voor
beeld van een kathoHek persoonlijk, gszins-
en maatsehappelfj]
Wfj zien de K
rozelaar, d’e eerst klein was, opgroeit en
eeus geheel de aarde gnet z|jn schaduw zal
bedekken. Elk huiegezin is als een klein
je aan dien rozelaar.
>oor den dauw van God» genade, vrucht
van gebed en versterving, ontluiken de ro
zen. En eerst als al de rozen ontloken zijn,
staaf de rozenstruik in vollen bloei, is de
Kerk van Christus tot vollen wasdom geko
men. Hoevelen onzer, in brandende liefde
voor de Kerk in apoetolischen ijver voor de
uitbreiding van het rijk Gods vragen ver
langend: staan alle rozen reeds in bloei?
Maar telkens luidt het antwoord van Christus’
Plaatabekleeder en van onze Hoogwaardige
Bisschoppen: er ontbreken nog velen. G|J,
Katholieke ouders en kinderen van dit Dio
cees. die soodlkwijls hebt ondervonden de
vaderlijke zorg van onzen Hoog waardig on
Bisscbop voor de uitbreiding van bet Rijk
Gods op aarde, weeet apostelen in uw eigen
gezin op de eerst* plaats door de verstor
venheid van uw christelijk gezinsleven,
smeekt door uw gebed en door het offer van
U zelf van God af den dauw zijner gena Je,
opdat de Kerk van Haarlem moge bevrijd
worden van Hare velerlei en groot* beproe
vingen, en Hij, die ons bestuurt met aposto
lisch gezag eenmaal moge teggen: ik zie den
struik volgroeid, al zgn rosen zjjn ontloken.
De magistrale rede van pastoor Mniler werd
in stille aandacht aanhoord. Aan het <lot
brak een applaus los dat minutenlang aan-
hield.
Toen wederom de stilt» in de zaai waa
weergekeerd, zong bet koor het „Dominê
salvam far Reginam nostrasn” van Gieeen en
daarop verzocht de algemeen* voorzitter aan
Mgr. (tellier de vergadering to willen toe-
«preken. De grijze Bfsechop voldeed aan dit
verzoek en sprak ongeveer als volgt:
Toespraak Mgr. CalB*.
Het te mij altijd een vreugde, zei Mgr., om
een KatholiekeiMi: g bij te wonen, omdat ik
m|j dan zoo gemakkeljjk verbeelden kan, dat
ik door ^vertegenwoordigers van het gche Ie
bisdom omringd l>en om te hooren spreken
over gewichtige aangelegenheden van het
Katholiek leven.
Dezen keer, zeide Mgr., te het mij een bij
zondere vreugde, omdat ik gehoord heb lat
de groote opkomst ook waarschijnlijk te dan
ken ia aan bet belangrijke onderwerp.
„Het kind” ia inderdaad een van de be
langrijkste onderwerpen. lu het kind ligt de
toekomst. Wil de Katholieke Kerk bl|j.-en
groeien dan hangt dat af van hen die' thane
nog kinderen zjjn. Belangrijk ook is dit on
derwerp om den tijd, waarin het wordt I**
bandeld.
Men heeft dikwijls gesproken over de eeuw
van bet kind. Wanneer ik alles gelooven
moet, zeide Mgr., wat ik lees en wat mjjn
verzwakkende ooren te hooren krijgen, dan
Bij den chaos van verdoovende natuurge
luiden hoorde h| noch den scherpen knal der
sahoten, noch een kreet, noch een val, doch
de nieuwe aanval, waarop h|| bedacht moest
wezen, volgde niet, en de aanvaller moest
dientengevolge hf getroffen «ijn reword»»,
óf de vlucht genomen hebben. Nordenhols
tastte naar de tafel, waarop bij zoo even e»a
takje met lucifers had ontwaard, doch de
tafel wee omgevallen en het zou to veel tjjd
gekost hebben en ook te gevaarlijk zjjn ge
weest o* op den grond te zoeken. Hij ging
du» naar de deur en rukte dese open.
„Sergeant l-eutnev”, dreunde ztjn foroebs
«tem door de gang en hier, binnen de beslo
ten rviznte, klonk zij dan ook verstaanba*
genoeg o* h»t oor d* mansehappen to be
reiken, Me niet v* vaa da* ware>oi>dw<e-
braebt.
Weinige miauton lal* had zich bet ver
trek, dal aoo »v«a bet setoawtooneai vaa
zulk eea vreeeeltjkea striM wa» g»w»»et, m»t
de toronwilen le soldaten gevuld, het raam
waa gesloten geworden ea de lamp, die ma»
op den eeboorsteenmantol bad neergeeel,
verlichtte helder h* wtenig omvangrijk» v*-
trek. Da* lag de omvergeworpea tafel op
den grond, en daarnaast, boven den zilveren
armluchter ea de ia de scheed» stekende sa
bel van den kapitein uitgeetrekt de leven
loos* geetalt* vaa een maa, wieaa oogen ge
broken ea verglaasd na* hel plafond op-
Mbbtk «4 om te doordring
kinderen het kennen en vol
dige geestdrift.
De echittérla
harmonisch.verbonden met den luister
een ongedachtige zuiverheid wordt ons als
1 voprgehouden in de
Iseus van As<isie en
zaga.
hebben wfl ze te bewonde
ren als een hoog doch onbereikbaar Dvens-
Ueaal. Neen. De Paus wil het, wjj hebben te
volgen op het spoor van deze meesters al
valt onze tred wat zachter.
In de christerijke levensopvatting en le
venspraktijk ligt het program van jeugdop-
voeding, het geluk van het kind, de vrede
van het gezin, do toekomst van de samenle
ving. de hoop der Kerk, de roeping van va
der en moeder. Den vooruitgang in het goe
de gaf Ignatius aan met dit kernaebtige
woord: tantum quantum. Zooverre wjj ons
verwijderen van bet kwaad, zoover en niet
verder naderen wij tot het goed. Zoover wij
de aarde verlaten, zoover en niet verder stij
gen wjj op naar het hemelsche. Zoover wj)
aan ons zelf afsterven, zoover en niet verder
komen wij tot de liefde Gods. Zij. die tegen
over ons staan, zijn niet bang de jeugd op
to voeden in idealen, die belaas niet booger
dan deze aarde reiken. Daarvoor leeren zij
De leden van het bestuur der Mjjnwerkzrs-
federatie hebben gisteren t* Ixznden verga
derd en hebben zich bij Cook aangesloten,
wat betreft diens meenh.g om de status que
te handhaven. Gok de vertegenwoordigers
van de mün-eigena-en hebben besloten om
Londen te verlaten.
D<r z.g. kolencommieeie van het kabinet
heeft gisteren over den toestand beraad
slaagd. Men heeft verschillende mogelijkhe
den in overweging genomen, doch zal de te
rugkomst van den premier worden afgewacht
alvorens definitieve besluiten worden geno
men.
A erwacht wordt dat de premier mo'gen
in het Lagerbute hierover een verklaring ral
afleggen.
DE RAADSZETELKWESTIE.
Briand heeft voor zQn vertrek uit Genève
aan de Franeche delegatie opgedragen, in
verband met de houding van Brazuié en
Spanje, een voorstel te doen tot b(je.*nroe-
ping van'den Raad op een nog nader vaat te
stollen datum In een buitengewone zitting,
teneinde definitief de toetreding van Dultpan
land voor te bereiden.
hjj nu naar zijn overtuiging ook in het don
ker met een enkelen greep moest kunnen be
machtigen. Wel Is waar moest hjj daartoe
den arm ran den ander loslaten, wanneer hfj
dezen greep beproeven wilde en het leed
geen twijfel of de and* waa daardoor voor
een oogenblik tegenover hem in het voordeel.
Doch het waagstuk waa onvermij<ielQk, want
op de een of andere wijze moest aan deze
vreeslijke worsteling een einde worden ge
maakt.
Door een vernieuwde krachtsinspanning
was het den kapitein eindelijk gelukt. Jen
Indringer tot vlak bij de tafel te dringen'Nu
liet hij den arm los om met een bliksemsnelle
beweging naar d» plek op tafel te taeton,
waar hjj wtet dat zijn revolver lag, terwijl
hij tegelijkertijd de Hnker den ander van
zich stootte.
Alleen de snelheid
deze manoeuvre had
mogen voorstellen, doch het waa
gehikt, den tegenstander to
Hjj voelde een nevigen «lag of «toot tegen zjjn
borst en daarop een snijdende «tekende pijn
in den linkerarm. Doch tovana ook voelde hjj
de kolf van zijn ptetool tuasciien de ringen
en e* nog bet moordwerktuig vaa Je» an
der hmn voor de derde maal had kunne.i tref
fen, had hjj zjjn revolver tweemaal «iul *6-
t* elkaar op goed getak ia de datetornis af-
gevunrd.
denk ik te moeten spreken over de eeuw van
de bedorven kinderen. Ik Imor dat tegen
woordig veel kinderen in hui» regeeren. Dat
wijst op een verkeerde opvoeüng. Ik zal niet
alles herhalen, reide Mgr.. wat hi* in de
sectievergaderingen te gezegd, maar wil op
iets de aandacht vestigen dat zelden wordt
vernomen. De opvoeding van het kind be
gint reeds in de wieg en dat begrijpen de
moeders niet. In de wieg leert het kind reeds
dwingen en wanneer de moeder daaraan toe
geeft zal zij daar de wrange vruchten van
plukken. Dan kwecken zij geen sterke man
nen en geen sterke vrouwen’.
Er is in de afdeelingsver<raderingen, ver
volg}* mgr., gewezen op den plicht der
ouders om een godsdienstige sfeer te schep
pen en te bewaren in het huisgezin. Als die
sfeer ontbreekt krjjgen wjj geen ware christe
nen. Mgr. wil hier een voorbeeld aanhalen jilt
het leven van den H. Origines en vertelt,
hoe de vader van OrigiriM op zekeren avond
Jn dien slaapkamer kwam. De kleine deed als
of hij sliep, hield de oogje* toe, maar dc ooren
open. Vader trad op den kleine toe en kust*
hem op d* borst. Het kind hoorde hem daar
bij zeggen: Gegroet gij tempel van den H.
Geest Een vader die zoo spreekt, zeide mgr.,
is e*n man die zijn kinderen doet leven in een
Katholieke sfeer. Want verhaalt de H. Ori
gine*-., dat woord van mjjn vader is van zoo
grooten invloed geweest ep mfln vorder le
ven, dat ik steeds eerbied heb gehad voor
mjjn lichaam, den tempel van den H. Geest.
Dit is een voorbeeld, verklaarde mgr. van
bet feit, dat de christelijke sfeer van Invloed
is op de ontwikkeling van het kind Ten
slotte wijst mgr. op de zelfverloochening, dl»
door de ouders beoefend moet worden.
Mocht bot de vrucht zijn van dezen Katholie
ken lag, waarop ved mode woorden zjjn ge
sproken, dat voortaan in de huisgezinnen va
der en moeder op dh eerste plaat* ware Chris
tenen zjjn en de lasten der opvoeding van
hun klnderei. gaarne dragen. Als dat de
vrucht moge z(jn, besluit mgr., dan heb ik de-
wn morgen in de H. MIs niet tevergeefs ge
beden.
De toespraak van den Btescbop verwekt»
een langdurig applaus.
Door den heer HEERKEN8 THIJS8EN
werd hierop het slotwoord gesproken, waarin
hij allereerst dank bracht aan den Bissohop,
die nu reeds voor den tienden keer een Ka
tholiekendag van het Bisdom Haarlem heef»
willen bijwonen en ook thans we* ztjn Jio-
oesanen heeft toegeaproken. Aan de woorden
van mgr. wenecht spr. n«g let» toe te voe
gen, n.l dat men hier Katholiek te geweest
onder Katholieken. Men heeft een aag be
leefd, die rijker heeft gemaakt In Katholieke
wetenschap vooral. Moge d* toekomst dit
toonen dan zal het werk aan dezen Katholie
kendag besteed niet vrucbteloo» zjjn
I>* IM««chop wilde de vergadering niet
Muiten alvorens nomnaal» aan allen ztjn ze
gen to hebben geschonken.
Terwjl de gansche vergadering het „Aan
U, o Konine der Eeuwen” zong, verMet Mon-
eeéemeur de zaal,
I»c Katholiekendag was hiermede gesloten.
inspanning van spieren en perzen zjjn beet
doende om den ander op den grond to krij
gen.
Tweemaal driemaal had de kapitein in
het begin van deze worsteling een roep uiU
gestooten, die zijn ondergeschikten opm*k-
zaam moeet maken, maar wanneer de rollen
de donder werkelijk al een» voor een v*cond»
zweeg, d.>n molt het braken van den storm
met den als door een wolkbreuk neerstroo-
menden regen nog steeds tot zulk een vreo-
«olijk zinbedwelmend geraas te zam»n, dat
led** roep ónmogelijk de enge ruimte van
het vertrek kon doordringen.
En de nnttelooze inspanning d* longen
waa buitenQien een kraohtover*pi1Hng, die hjj
zulk e«n strijd ma* al te licht noo-ib trig
kon wor lcn Daarom dan ook Het Norden-
holz ieder* hoop op bjjstan 1 vaa buiten va
ren, om slechts des te energiek* alle geerte
lijke en lichamelijke krachten tot het beha
len van een voordeel op zijn onbekenden en
toch aoo verbitterden tegenstand* in te
«pannen
Een van die geruimen tijd durende bMk-
eemstraleu gelijk «e bjj zware onweskr» Met
zeldzaam zyri. had hem getoond, dal de, do ie
de omstrengeling tot dusvw machtelo ge
bleven rechterhand van den man een glinrte-
rend voorwerp omvat Meld, doch de bliksem
straal bad hem tegelijkertijd ook vaa de lig
ging van zjjn eigen revolt* ond*riebt. die
jorwagoogaluk
vaa Kaapstad
plaat» gehad. De trein viel in de rivier. V|jf-
tien lijken zijn reed» uit de verspttntorde wa
gon* gehaald, terwijl dertig personen ernstig
werden gewond. Het verice* ia verbroken.
Nadat voor oenige dagen een ap-jorweg-
aanslag op de IQn DresdenEteterweMa werd
beproefd, bebben gteteren misdadig*» ge-
tracht tuseohen Dresden en Alberstedt (Jen
trein te doen ontsporen, do* op eea brug
e*n dwarsligger op de raite t* bevestigen
Het Engetoche lagertuj» heeft een wgt
wxarbjj een Invoerrecht vaa 16K pot. Op
pakpapier wordt Ingeetold, aangenomea.
De staking <tor havenarbeider»“te Sal
ford, naar aanleiding vaa aanneming van niet
bij vakvereenigigen aangesloten werklieden,
ia opgeheven. Ito werkgsvsr» hebben er in
toegestemd de voorkeur te geven aan de
vaste werklieden.
Het trampersoneel van Rjjssel en voor
steden te In staking gegaan. Het etecht reu
loonsverhooging van 81 pou, terwjji de mast
schappij niet meer dan 11 k 18 percent wil
toe» taan.
Ds Fransetoe Kam* hoeft met 150 te
gen 128 stemmen een voorstel tot veriioogiag
der vergoe.Ung aan p*tomentaledea
28.000 tot 42.000 francs, verworpen.
De Cnaaiiassche Senaat heeft met 46
tegen 21 stemmen bel wetoontwerp tot in
voering van oudordomspenoioonea verwar
p6O.
De wmkgevera ia de Belgische textiel
industrie hebben bet verzoek der arbeid*»
om 5 pruaent loonaverbooging iugowil'Jgd.
Naar de „Petit Parisien” uit Genét» meldt.
iMwtaat thans na het sluiten van bet v*drag
ttHschen Ixvnden en Angora de mogelijkheid
dat Turkije tot den Volkenbond zal toetre
den. Besprekingen zijn hieromtrent reeds
gaande.. Indien deze resultaat zullen hebben
is de mogelijkheid niet uitgeeloton dal T»r-
kijo tegelijk met DuitochJand in September
tot den Volkenbond toetreedt.
DE GRIEK8CHB DICTATOR.
Generaal Pangalos te Ihnedag te Ath-Jie
teruggekeerd. H(j wees met vol
de betrekkingen taa Grieken
land met het buitenland, en op het feit, dat
de Britsche publieke opinie z|jn (Peugslos*)
pogingen, om Griekenland vooruit te helpen,
begint te waardeeren
De kwestie van to benoeming vaa een
jrrernier, den den president in zjjn werkaaam
lieden zal kunnen bestaan en voorberrid*»-
gen treffen voor de algemeen» verkiezing»»,
zal binnenkort worden opgeloeL
De verkiezingen zullen waarsehUnlfk in
ftoptomber of October worden gehoutou.
De eerste bijeenkomst d* leiders vm de
Grieksch-Joegoslavtochs delegatie voor de
vaststelling d* Joegoelaviscbe sone te 8a-
lontki had plaats Men geraakte tot ov>r-
eenstemmlng betreffende de bests tor onder
hand eilngen.
staarden. Het gelaat waa nog jeugdig, maar
door een uiMruttiag van waanzinnige woed*
en door verwringing van den doodzkrsmp
vreeeeltyk misvormd. Ov* het rechtoro ig,
dicht onder de haarwortels, vertoond.» «tel.
i*n klein, blauwachtig zwart omrond gat,
waaruit slechts enkel* bloeddroppeto' or r
het voorhoofd afgealjpeid waren; da* had
hem en van de kogel» van den kapitein ge
troffen, en bel leed geen twijfel of deze had
buna terstond «U*‘ dood veroorzaakt
wiens stem ha*
klank had, ofschoon ia i
geworden keten go
opwinding trilde
itaer, om den serie-
denkelijk vd
tegen-
gd op
voeden in idealen, die belaas niet Loog*
j- -te-— vx-- -5
de hunnen te lijden, te strijden, te offeren,
zich zelf te vergeten. Hoeveel te meer krachts-
inspanning mag dan niet terecht gevraagd
■worden van ons, waar onze omgang in den
hemel te. Laten onze ouders niet hang zijn
hun kinderen te leeren het ideaal van de
zelfverloochening, opdat zij mogen grijpea
naar het hooge levensideaal der goddelijke
Hefde. dat ons in Franciscus en Aloysiui te-
genstraalt.
J*en geleden schreef de Amsterdamsche
Hoogleeraar Prof. Pel een boekje over „de
kunst om goed en gezond te leven.”
Hjj vertelde daarin van de ervaring zijner
medische prak*ijk. Veel lijden is er in de we
reld, doch hoeveel van dat lijden doen de
menschen zich zelf en elkand* aan. D* er
varing heeft dez» n medicus geleerd, dat de
menschen zich zelf openen drie bronnen van
ontzettend menschelijk leed, bet al oholisme,
de onkuischheid.de weelde en genotzucht. El
ke priester zal uit zijn ervaring dit oordeel ge
heel onderschrijven, er bijvoegende, dat hier
niet alleen de ondergang les lichaam*, doch
ook de ondergang der ziel de deugd tegen-
greinst.
Zoodra onze kinderen hun eerste schreden
zetten in de maatschappij worden zjj be
stormd door een onnoemlijk aautal levens
ei» wcreldbrechouwin-'en, waardoor velen hun
evenwicht verliezen. Houvast hebben zjj noo-
f <üg. en die moeten zy vinden in de god*.
dienstige eenheid en vaste levensrichting
van bet eigen gezin. De ouders heeft d»
Schepper der natuur aangewezen als de eer
ste opvoeder». Doch »U hebben het kind niri
voor zich en mogen het niet opvoeden naar
eigen smaak, doch voor den dienst cn de
liefde Gods overeenkomstig Qirtetus' leer,
die om door de onfeilb** Kerk wordt voor
gehouden. Naar die leermeosteresse van ge
loof*- en zedenleer hebben de oudere te luis
teren met kinderlijke g*hoorzaai.;heid, zon
der eenige critiek.
Helaas zelfs in het gezin besluipt het kind
de geest der wereld. En al wat in de wereld
la, is begeerlijkheid des vlerech*». begeeilyk
heid der oogen en hoovaardty des levens.
Wij kunnen dan ook niet tot de ouders
spreken over de opvoeding van het kin 1 zon
der tot de echtgenooten te zeggen, dat z|j
moeten terugkeeren tot de zuivere, evange
lische Paulinische opvatting van het hnwe-
Hjk
Het huwelyk te niet een feest der zinnen,
doch een boetegang in zelfverloochening,
^onthechting, onderling dienstbetoon. Eerst
(dan wanne* de echtgenooten dit evangelie
v beleven in hun onderlinge verhouding, zul
len de-ouders het met vrucht voorhou.ien aan
hun kinderen.
Vi* grond waarheden vindt na vele >m-
«wervingen de hedendaagsche mensch einde
lijk weer terug. Het huwelijk reikt verder
dan het gebied van d« natuurdriften, dringt
door in het gebied van het geestelijke, het
sedelyk*. het heilige. Boven de natuurdriften
alt wil de menseh in geestelijke vrijheid zich
zelf beheersehen en overwinnen, het huwelijk
leidt d* echtgenoot*) naar de hoogt* vao
een geestelijke beschaving, ja leidt naar Pau
linische. katholieke opvatting tot in het ge
meenschapsleven van den driepersoonlljken
God.
Waar reeds natuurlijke ervaring en wijs
begeert vermanen ’t hnwelijk niet te be
schouwen ah een feest der zinnen, doeh als
?en oefenschool van versterving ten flenste
d* gemeenschap, daar mogen onze katho
lieke ouders en onze jeugd, onderwezen door
Ohrlztns en St. Paulus hun oogen gericht
bonden tneerop de geestelijke dan de sexn-
eele zijd» van de echtrereenfging
