„ONS BLAD” Is- i I Bureau: HOF 6' ALKMAAR. Telefoon: Me. bf I f FEUILLETON. EEN OFFER. BRIEVEN UIT FRANKRIJK. '4 - f' 1 B. 8CHOOMHOVEM en In. W OHM «IMKICHTIMG TOESTEL OM DOOVEN TE DOEN HOOREN. Visdag Juli 1M«. postgiro 164863. gQe Jaarfaag Abonnementsprijs* »er rwtnui voor Alkmaar <14 11 z— Voor buiten Alkmaar I 2M Act OefHnatreerd Zondagsblad' 000 f hooger. Verspreide Berichten. BUITENLAND. De arbeidsduur In de middeleeuwen. te «ü®- (Wordt vervolgd.) Awertentieprijsi v«n 1—5 r«gete I .’25; elke regel meer tO.25; per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanborf1 uitbetaling per plaatzing f 0J5O. Alle abonné’s wordt op aanvrage gratie een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 600,—, 400—, f 200,—, f 1OO—f 6O— f 35— 15* UIT DE PERS. Katholieken, past op POSTGIRO 104863, ■:<k 1 Mr. P. v. S. Parjjs, 29 Juni 1926. ADSMNtSTRAT* N*. 4M RCDACTM Na Ma In alle dtan tiers. EEN NIEUWE PERIODE IN DE FRANSCHE POLITIEK. Deze feiten signaJeeren moge voldoende zijn om onze Katholieken te waarschuwen: weest op uw hoode, want er schuilt gevaar in zulke ondernemingen, die ongetwijfeld ook gericht zjjn tegen de belangen van het Ka tholicisme, ook en vooral hier in het Zuiden. aan een ram met Mog< sies in De meubelen door one ge maakt, munten uit door keurige etwerking on sierlijkheid van verm. LANGESTRAAT 1OO - ALKMAAR Volgens berichten uit Frankrijk cn bet Rijnland heeft gisternacht onieuw een aard beving plaats gehad, welke op tal van plaat sen werd waargenomen. Zoo heeft men ze gevoeld te Epinal, Straats, Colmau, Mulhau- sen, Belfort en Remiremant. Te Breisach, in Rijnland kwamen scheuren in de straten; een groot aantal menschen passeerden den nacht biddend in de kerk. Te Baden cn te Freiburg vielen echooreteenen van de d» ken. Vele personen vluchtten op straat. J&en civiel ingenieur te Huil heeft een toe stel uitgevonden, waarmede ’t hem gelukt is ruim tochtig procent van de leerlingen van het doofstommeninstituut geluid te doen hooren. Zijn toestel ziet er uit als een klein draadloos ontvangtoestel zonder antenne of verbinding met de aarde. Het resultaat wordt bereikt door dat 't geluid wordt geleid naar het inwendige van *t oor. NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD Het doel der stichting is in bet algemeen het verleenen van advies en hulp ter bevor dering, op economisch gebied, der Protestant- sche zaak; o.a. door de instelling en het onderhouden van een bemiddelingsbureau tot behartiging van protestantsche belangen; het vcrleenen van bemiddeling van verkoop c .i aankoop, verhuur en huur van boerderijen ca andere onroerende goederen ter bevorde- ring, dat de exploitatie daarvan bljjve of gebracht worde in handen van protestanten; het bevorderen van soortgelijke belangen ook op industrieel en commercieel gebied; het verleenen van arbeidsbemiddeling tus- schcn protestantsche werkgevers en werkne mers. Men zal dus met geld gaan werken, ten einde zooveel mogellijk de exploitatie van boerderijen, van industrieën en van handels taken in protestantsche handen te krijgen. En dit zal men trachten te bereiken niet alleen in Utrecht, doch in het geheele land. Dit toch blijkt reeds hieruit, dat de oprich ters, die tevens .het bestuur vormen, met dominéé van Wijngaarden (uit Amsterdam) als voorzitter, en de bekende, mr v. d. Laar (uit Gendringen) als secretaris, over geheel I het land verspreid zijn en ook hier in het I Zuiden vertegenwoordiging vinden in den heer Bolomey (te Ginncken), die de flnan- I ciën zal beheeren. woord schuldig kon blijven, zeide hjj: „Ik ben niet voldoende op de hoogte van de karaktereigenschappen en de gezellige gewoonten onzer voorouders, lieve Isa, maar ik wil tot hun eer werkelijk aannemen, dat leugen en huichelarij bij hen nog wat zeld zamer waren dan bij ons, waar zij als ’t ware de pasmunt van bet verkeer zijn geworden. Doch wat gaat ons andere menschen ook aan”, liet hij, teneinde dit allesbehalve inte ressante onderwerp af te breken, er met een koenen gedachtensprong op volgen: „Het is immers al voldoende, als wjj niet aan de eerlijkheid behoeven te twijfelen van dege nen die ons lief en dankbaar zijn." „Doch dat is juist het treurige in zulk een beschouwingswijze’', zei zjj peinzend en be drukt, „wanneer wjj er on» eenmaal aan ge wend hebben om wantrouwen tegen anderen te koesteren, dan komen wij er maar al te licht toe, om dengenen onrecht aan te doen, die wy, enfin je zeide het zelf, dio wij liefhebben.” Hij begreep de bedoeling van hare woor den niet, doch wat hem niet beviel, dat was dat zjj zoo hardnekkig aan het toevallig aan geroerde thema bleef vasthouden. ,,Ben je dan bang, vau je aan zulk een on recht schuldig te hebben gemaakt, Isa?” vroeg hjj. „Misschien wel tegen my?" Verrast en vol naïeve verbazing keek zy naar hem op. „Tegen 'jou?" herhaalde zy. „Neen, Kurt» toovert, is nog altyd niet uitgevonden.” Hjj vatte haar antwoord als een plagerij op, want hjj twijfelde er geen oogenblik aan, dat hare gedachten zich alleen met hem kon den beziggehouden hebben, terwijl zy met zulk een aandachtige opmerkzaamheid in de beschouwingen van zyn cadeau verdiept was. „Wie weet” zei hjj daarom, den schertsen den toon overnemend. „Wellicht ben ik zelf door de geheimzinnige kracht van zulk een tooverroede hierheen gestuurd.- De ooren tenminste hebben my in het laatste kwartier zoo getuit, dat de een of ander zeer levendig aan mij gedacht moet hebben, en zoover al tijd in deze onoprechte eeuw zelfs niet de ♦ertijds betrouwbare orakels liegen.” „Waarom noem je deze eeuw een onop rechte, Kurt? Zyn de menschen niet ten al len tjjde dezelfden geweest? En zouden w juist tegenwoordig minder eerlijke en open hartige karakters onder hen zijn?” De luitenant was een weinig verwonderd door de ernstige beteekenis, die zjj aan zyn vluchtig weggeworpen woorden gaf, doch Mlirezien hy hier toch onmogelijk het ant- ringspartijen afgeloopen. De voorzitter der fractie, Wels, zou vandaag bij de derde le zing van het regeeringsontwerp het afwij zende standpunt der soc-democraten motl veeren en de ontbinding van den Rijksdag verlangen. HET ENGELSCHE MIJNCONFLICT. Het Lagerhuis heeft het wetsontwerp tot toelating van den achtuurswerkdag in de mijnen artikelsgewijs afgedaan. De beraadslaging kenmerkte zich door hardnekkig verzet van de arbeiderspartij. De beraadslaging over het eerste artikel duurde zes uur. Toen kon pas een voorstel tot slui ting van het debat erover aangenomen won den. De beraadclaging over het tweede artikel werd voortgezet in een volle zaal. Westwood (arbeiderspartij) zeide dat men het wetsontwerp kon bestempelen ale een moordenaarswet en dat er moordenaars aan den anderen kant zaten. Het artikel, hetwelk bepaalt dat de wet vyf jaar van kracht zal zyn, werd met 271 tegen 132 stemmen aan genomen. DE REVOLUTIE IN SPANJE. Een speciale correspondent vau de Oeuvre seint uit Hendaye, dat de regeering verdere huiszoekingen vooral te Barcelona en Va lencia heeft bevolen; in het geheel zyn reeds meer dan 400 hooge militairen in hechtenis genomen. Men heeft generaal Aguilera voor zyn arrestatie gevraagd om te herroepen wat hy in zyn manifest aan het leger had gezegd, maar de generaal weigerde dit te.doea en herbaalde dat hy de dictatuur van Primo de Rivera voor schadelijk en immoreel hiellL Vrywel het geheele leger is tegen Primo de Rivera gekant, dio zich echter, dank zjj de politie, op wie hy onvoorwaardeljjk rekenen kan, nog kan hapdhaven en al zijn voor naamste tegenstanders achter slot en gren del zitten. Dit kan echter zoo niet bljjvcu want de militaire gevangenissen zijn overvol en het leger heeft praktisch geen opperoffl- cieren meer. Onder de laatst-gcarresteerden is Melquido de Alvarez, de bekende redenaar en oud- minister-president; Graaf Romanones heeft zich door overhaaste vlucht op Fraaach grondgebied^ aan de op handen zijnde arres tatie wetea'te onttrekken. Reizigers die uit Spanje komen, berichten dat het land voor een ernstige omwenteling staat. De censuur duldt geen berichten over deze gebeurtenissen. DE AARDBEVINGEN. Volgens de gepubliceerde officjeele gege vens blykt thans, boe groot de uitwerking van de aardbeving van j.l. Zaterdag in Egypte is geweest. In het geheel werden 116 personen gedood en 66 gewond, terwijl 4236 woningen geheel of gedeeltelijk zijn vernield. Schade werd toegebracht aan 74 moskeeën. COMMISSAR1S-GENERAAL SMITH. Smith, de Amerikaansche economist, die na een arbeid van twee jaren de reorganisa tie der Hongaarsche fiatum heeft beëindigd, heeft geweigerd een cbéque van 100.000 dol lar als honorarium voor zjjn werk in ont vangst te nemen. Hij stond het geld af voor een liefdadig doel en verklaarde alleen de vriendschap van het Hongaarsche volk te wenschen. DE DUITSCHE VLAG. De Völkischen hebben in den Duitechen Rijksdag het volgend voorstel ingediend: Voor den duur van het Verdrag van Ver sailles is de rijksvlag zwart. De definitieve vlag is die, waaronder de bevrijdingsoorlog zal worden gevoerd. DE SCHADELOOSSTELLING DER DUIT SCHE VORSTEN. De sociaaldemocratische Rjjksdagfraetie heeft gisteravond met 75 tegen 38 stemmen besloten het regeeringsontwerp betreffende vennogensreoiitelyke regeling met de voor malige vorstenhuizen te verwerpen. Met dit besluit (Ier soc.-democraten zijn alle verdere onderhandelingen met de regee- aan jou heb ik waarlijk niet gedacht” Zy hield zich dus werkelijk met een ander bezig. En met een anderdien zjj liefhad? Een vurige stroom van ijverzucht op dien onbekenden drong den jongen officier uit het hart naar het hoofd, doch deze hartstoch- teljjke opwelling was slechte van korten duur. Nog dezelfde seconde moest hy nog in zicbzelven lachen over zjjn kinderachtige vrees. Op wien anders konden hare raadsel achtige woorden betrekking hebben dan op de een of andere vriendin, aan wier oprecht heid zy twijfelde. Zoo iets pleegt onder de jonge dames ja zoo vaak voor te komen. Volkomen gerustgesteld en zelfs met een zweem van goedhartigen spot antwoordde hy daarqm: „Nu dan doe ik je in allen deemoed het bescheiden voorstel, lieve Isa, om het ge heimzinnige wezen, dat je zoozeer bezig houdt, voor een poos zyn congé te.geven. Zoo zwaar zal je dat, hoop ik, toch niet val len, om het ten minste voor een kwartiertje uit je hart te bannen. Naar ik zie, zyn er nog eenige nieuwe geschenken aangekomen. Van wien om hemelsnaam is toch dat metor- groote bouquet van viooltjes? Van graaf Teleky? Nu, een kleine attentie, gelijk hij daar op zjjn kaartje gezet heeft, kan men dat gevaarte toch bezwaarlijk noemen! Maar k propos, heeft Nordenholz nog niets van zich later hooren? Zelfs niet een felicitatie?” Isa bad het gelaat in het zoo slecht gecri- Het is niet te verwonderen geweest dat Briand langeren tyd dan gewoonlijk beeft noodig gehad om een nieuw kabinet te vor men. De taak van Minister van financiën is niet begeerlijk in een land dat aan groote verwarring ten prooi is en gestrenge maat regelen vordert, by voorbaat impopulair, om orde op zaken te stellen. Dat de keuze ten slotte op Caillaux is ge vallen, die reeds eerder gepoogd heeft en toen te vergeefs, den financieelen chaos te redden, bewyst wel dat het aantal beschik bare ea geschikte mannen, voor dat ambt berekend, uiterst gering is. Want al wordt zyn deskundigheid op dit aan voetangels en klemmen rjjke gebied al gemeen erkend, in zyn verleden zjjn te veel luistere plekken om hem opuieuw een eer de viool, waar Briand, hoewel minister pre sident tot tweede is téruggebracht, te doen spelen. Het oogenblik is echter niet geschikt cm zich te zeer in personen te verdiepen. Hun laden vragen allereerst de aandacht. Eu daarom is de kornet van Caillaux, zon- ler dat van eeuig enthousiasme sprake is, n de meest uiteenloopende kringen met een zekere welwillendheid begroet. groepen vindt hy voor- en tegen- En zelfs de laatsten zjjn meeren- deels van oordeel dat men hem zonal g*en direct vertrouwen, toch, crediet moet venee- nen om te toonen of zjjn plannen een finan cieel herstel kunnen bewerken. De kritiek hoedt zich nu reeds tot uiting te komen. De rechterzjjde heeft allerminst reden Caillaux als baar man te beschouwen, maar «aar is geen hardnekkig verzet té verwachten, on- dftr aëïfl ééne voorwaarde, dat hjj zich zoo veel mogeljjk van politieke daden zal ont houden en alleen het technische probleem der financiën tot oplossing zal trachten te bren gen. Op het oogenblik dat wjj dit schrjjven is de Regeeringsverklaring nog niet afgelegd en kan derhalve niet worden gezegd hoe het wispelturige parlement zal reageeren, maar redeljjkerwjjze is hem een voldoende meer derheid gewaarborgd. Dat Caillaux de groote voorstander is van sen streng doorgevoerde bezuiniging staat vast. Hy weet daarbjj te voren dat een groo ve klasse der bevolking deze niet zonder mor ren zal aanvaarden. Bezuiniging immers brengt met zich mede, beperking van het aantal ambtenaren, uit stel van hoog noodjge salarisveriiooging en sociale verbeteringen, mogelijkheid van werkloosheid, in ieder geval een zich ont zeggen op menig gebied van levensgenietin- gen, waaraan men in de laatste jaren niet gewoon was. Indien niet alleen een bepaalde kring daar door wordt getroffen, doch allen gelijkmatig ia de op te leggen lasten zullen deelen, kan men niet anders dan Caillaux, wie dicta toriale eigenschappen niet vreemd zjjn, moe ten ondersteunen in zjjn voornemens. Zeer persoonlijk is ongetwijfeld zijn inzicht in de wjjzo waarop het financieel herstel dient ter hand genomen. Verklaarbaar dan ook, dat hjj de adviezen der commissie van deskundigen niet zonder meer zal volgen, doch deze aan zjjn eigen meeningen zal passen. De stabilisatie der franc is wel der voornaamste punten op zjjn progi de regeling der intergealUeerde schulden. Veel zal er voor zjjn welslagen van afhan gen of de valuta barometer naar mooi weer wyst en derhalve duidt op steun in de In ternationale financieel® centra en op een al te lang verloren, terugkeerend vertrouwen. Een gunstig verschynsel is, dat hjj zich om ringd heeft van jongere elementen, wier fl- nancieele deskundigheid menigmaal is ge bleken. 1 Over den arbeidsduur in de middeleeuwen hebben in de paar laatste weken eenige 11- bezale kranten zich bijzonder druk gemaakt. Zjj hebben zich verheugd met een gewaan de historische ontdekking, wijl deze hen zoo te pas zou komen in hun stiijd tegen den achturendag. De hoeren grijpen er echter op formidabele wjjzo en finaal néAst! constateert „De Volks krant”. Het „Utr. .Dagblad” is de ontdekker van het groote historische nieuwe; is nameljjk komen aandragen met het feit, dat in de 15e eeuw, de werktyd met smeden, wolwevers, ejjihouwers etc. met inbegrip van schaft uren som» te 4 uur, maar in den regel om 5 6 6 uur des morgens aanving, en 's avonds soms te 8 uur, maar nooit eerder dan te 6 h 7 uur eindigde. En de conclusie was natuurlijk, dat dus in de verheerlijkte middeleeeuwen 12, 13 en soms 14 uren daags werd gewerkt, en waar om de arbeiders nu niet langer dan 48 uren per week mogen werken? De beeren maken zich bljjdo met een doode musch! t Geval is dus dood-onschul- dig. Zjj kennen de historie maar half, doen al thans alsof ze niet weten, dat in de middel eeuwen, méér dan thans, het geestelijk en godsdienstig leven op den voorgrond stotyl, en niet meer dan gemiddeld vier dagen per week werd „gewerkt”. De kerkeljjke feestdagen en de gildefees ten stonden in hoog aanzien en werden al gemeen gevierd. Laat ons aannemen, dat in de middel eeuwen gemiddeld van morgens 5 tot avonds 7 uur werd gawerkt, met onderbre king van 2 schafturen. Dan was de werktijd 12 uren daags, midi 4 dagen, is 48 uren per week. Om van bet verschil in „werken” tusschen toen en nu maar te zwjjgen. De heeren grijpen er grandioos nüst! rechte eeuw sprak?” Zoo zeker waande hjj zich in bet bezit van zjjn geluk, dat hem ook thans nog niet de lust bekroop, om naar een verband van deze vraag met Isa's vroegere woorden te zoeken. Slechts zijn wanne vriendschap voor zjjn ka meraad was het, die hem het snelle antwoord in den mond gaf: „Nordenholz onoprecht!” riep hjj. „Neen,, Isa, wanneer ik op niemand’» rechtschapen-, heid meer bouwen zou, dan zou mjjn vertrou wen op Hellmuth’s trouw en gouden hart toch nog steeds onwrikbaar zjjn. Het is een van die zeldzame menschen, die ongenaak baar zjjn voortwjjfel, zoodra men naar ds eerste kern van hun wezen heeft loeren hen-, nen En ik ken hem bjjna even goed als ik my zelvgn ken. Zonder er mjjn geachte ouders mede te beleedigeu, kan ik gerust zeggen, dat ik aan 3en hartelyken, vertrou- weiyken omgyag met hem, ved meer te dan- ken heb, dan do gansebe opvoeding, die ik in mjie Jeugd genoten heb. Nog lang na onze seèSding was de bloote herinnering aan ^hem voldoende om injj van menige dwaas heid en dolheid al te houden, die anders vel licht voor mij noodlottig ware geworden.. Maar je zult je dat ternauwernood kunne», voorstellen, Isa, en xult het Tj interessant vinden, dat ik teer zoo den 1 ring van iemand, die n zelfs niet sympathiek Terwjjl het vervangen van den verpoli tiekten Painlevé door Generaal de Guillau- mat aan het Ministerie van Oorlog, de k ins verhoogt dat partijpolitiek zooveel mogeiyk zal worden uitgeschakeld, al blfift het ka binet in zjjn geheel sterk naar links georiën teerd. De keuze van dezen militairen autoriteit vindt bovendien zjjn grond in het verlangen van Caillaux, een krachtige figuur aan zijn zijde te hebben, als onverhoopt moeilijk heden zich zouden voordoen, die een daad- werkeljjk ingrjjpen noodig maken. Niemand immers kan zeggen waartoe de ontevredenheid een volk zaï voeren dat zich sedert jaren beroofd ziet van de schoonste voorspiegelingen en eindeljjk tot het besef komt, dat de overwinning in den oorlog slechts denkbeeldige lauweren heeft ge bracht Te meer, indien het aan den Ijjvo menige materieele beproeving zal gaan ondervinden. En deze kan met den besten wil van de we reld niet uitbljjven. Een tjjdperk van ont houding onder welken vorm dan ook, zal moeten aanbreken. Hoe is men gestemd ten opzichte van- een niet te ver verwijderde toekomst Men heeft verleerd zich deze ai te rooskleurig voor te stellen, waartoe trouwens ook geen aanlei ding bestaat Want zelfs een krachtige per soonlijkheid als Caillaux is niet by machte, ook als bem een vrijere hand wordt geigt^n, hem speciale bevoegdheden worden toege kend in een korte spanne tyds de schatkist te vullen cn iedere bedreiging van inflatie te keeren. Hy is geplaatst voor betalingen die geen uitstel dulden, heeft rekening te houden met de voorschotten van de „Ban- que de France” die de grens naderen en I waaraan zelfs een wjjjyjiug in het bestuur van dig j/ank Reinig veranderen kan. Beperking van den import om den han- delsbalans te verbeteren, verhooging der in komsten cn erfrecht belastingen brengen met aanstonds geld in het laadje. Het parlement, een der groot^ hinderpalen om de afwikkeling der moeilijkheden te bevorderen, zal vermoedeljjk een langdurige vacantie tegemoet gaan na de groote ijjnen van het Regeeringsjn-ogram te hebben goed gekeurd. Me» kan zich daarover niet anders dan verheugen, waar de politieke debatten niets bjjbrengen om licht te scheppen in de duisternis, integendeel deze doen toenemen. En niet ten onrechte wordt aan Caillaux in overeenstemming met Briand het voor nemen toegeschreven, eventueel tot kamer ontbinding over tik gaan, indien hy door bet parlement zou wordtm gedwarsboomd. De vraag is of niet reeds te lang is ge wacht, bet volk opnieuw uitspraak te laten doen, waar van een meerderheid door de vorige algemeene verkiezingen aangewezen weinig meer valt te bespeuren. De uitweg uit den doolhof is nog niet ge vonden. De toestand is nog steeds verward. Men kan alleen zeggen, dat^ieze verwarder geweest zou zjjn, indien Herriot gevolg had gegeven aan zjjn voornemen een kabinet te formeeren. Het tiende kabinet Briand telt in ieder geval elementen, wier doorzettingsvermogen hoopvolle verwachtingen schept en heeft cenig nieuw bloed in zjjn aderen, dat in de vorige werd gemist. Voor alles echter, de atmosfeer is gun stiger om gemeenschappeljjk te arbeiden aan den financieelen herbouw van het Franscbe Staatsgebouw, dat wel geen onherstelbare, maar toch hoogst verontrustende scheuren vertoont •en niet opnieuw de gekoesterde illu- i rook opgaan. De tjjd is voorbjj zich nog langer met lucbtkasteelen te vergenoegen. De waarheid bovenal moet het volk medegedeeld, alvo rens de geneesheeren de operatie voltrek ken, waarvan Frankrjjks leven en welzyn afhangen. „Het zou weinig baten, Kurt, of ik hem noemen wilde. De tooverroede toch, waar mede men afwezige personen naar zich toe- toovert, is nog altyd niet uitgevonden.’ „De Grondwet” schrijft: Na de verwerping van het gezantschap by den H. Stoel, de overwinning van het anti papisme op het gezond verstand van ons Ne- derlandsch parlement, is men in den anti papistenhoek blijkbaar overmoedig gewor den, belust op nog nieuwe overwinningen. Reeds maakten wjj melding van de reeks vragen, welke het Kamerlid Dominéé Ling- beek den ministers van Financiën en Onder wijs heeft gesteld, inzake de salarissen van religieuze leerkrachten aan de Katholieke Scholen. Dat bij genoemd Kamerlid de bedoeling voor zit, naar aanleiding, van de te verwach te beantwoording een actie te beginnen te gen onze kloosterlingen, behoeft geen be toog. En dat dan daarbjj het recht op loon voor arbeid voor de religieuze leerkrachten door een anti-papistischen bril zal worden be schouwd en... bestreden, laat zich ook al ge- makkelyk voorzien. Evenwel al by voor baat zjj opgemerkt men zal het recht geweld aan kunnen doen door onrecht, doch het recht zelf in zjjn wezen en bestaan aan tasten zal een onmogelijkheid blyken. Echter, er is nog meer. De z.g.n. „Evange lische Maatschappij” een organisatie, wel ke vooral haar kracht zoekt jn anli-papigti- sebe drjjveryen heqft weer iets nieuws be- I da&ht en wel de stichting van een „Fonds ter behartiging van Protestantsche Economi sche belangen”, hetwelk zjjn zetel te Utrecht heeft. tiseerde bouquet van viooltjes verborgen, toen Kurt »ijn onbevangen vraag deed, en wellicht wat de sterke geur der bloemen, die het bloed uit hare wangen deed wijken. „Neen!” antwoordde zjj na zulk een rust poos, dat Kurt door de beschouwing van an dere zaken den kapitein bijna vergeten had. „En waarom zou hjj dat doen? Ik denk toch wel,-dat men hem niet gezegd had, Jat ik vandaag jarig was?” „O, wanneer daar verkeerd aan gedaan zou zjjn, dan moet ik berouwvol erkennen de schuldige te wezen. Ik heb zelfs een vol uur lang moeten praten als Brugman, alleen om hem toch maar te bewegen, dat hjj de uit- noodiging tot ons klein feestmaal zou aan nemen!" „Het is zeF# vlsiend voor mjj, dat daartoe zooveel moeite noodig was”, viel Isa in de rede, en die verrassende bitterheid in de uit drukking barer woorden bracht den luite nant tot het bewustzijn, dat hy daar wellicht Iets heel doms kon gezegd hebben. Hjj haastte zich dus natuurlijk om de begane fout zoo goed mogeljjk weder te herstellen. Zjjn jonge bloedverwante eehter scheen slechts met een half oor te hooren naar de geestdriftige voorrieUiagea, die de eenvou digste en duidelijkste wijze moeiten verkla ren, want zy onderbrak hem midden te >9° rede met de vraag: „Was kapitein Von Nordenholz eronder begrepen, toen je zoo even van onze onop- 1

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1926 | | pagina 1