„ONS BLAD”
Is-
i
I
Bureau: HOF 6' ALKMAAR. Telefoon:
Me.
bf
I
f
FEUILLETON.
EEN OFFER.
BRIEVEN UIT FRANKRIJK.
'4
- f'
1
B. 8CHOOMHOVEM en In.
W OHM «IMKICHTIMG
TOESTEL OM DOOVEN TE DOEN
HOOREN.
Visdag Juli 1M«. postgiro 164863. gQe Jaarfaag
Abonnementsprijs*
»er rwtnui voor Alkmaar <14 11 z—
Voor buiten Alkmaar I 2M
Act OefHnatreerd Zondagsblad' 000 f hooger.
Verspreide Berichten.
BUITENLAND.
De arbeidsduur
In de middeleeuwen.
te «ü®- (Wordt vervolgd.)
Awertentieprijsi
v«n 1—5 r«gete I .’25; elke regel meer tO.25;
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanborf1
uitbetaling per plaatzing f 0J5O.
Alle abonné’s wordt op aanvrage gratie een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 600,—, 400—, f 200,—, f 1OO—f 6O— f 35— 15*
UIT DE PERS.
Katholieken, past op
POSTGIRO 104863,
■:<k
1
Mr. P. v. S.
Parjjs, 29 Juni 1926.
ADSMNtSTRAT* N*. 4M
RCDACTM Na Ma
In alle
dtan tiers.
EEN NIEUWE PERIODE IN DE
FRANSCHE POLITIEK.
Deze feiten signaJeeren moge voldoende
zijn om onze Katholieken te waarschuwen:
weest op uw hoode, want er schuilt gevaar in
zulke ondernemingen, die ongetwijfeld ook
gericht zjjn tegen de belangen van het Ka
tholicisme, ook en vooral hier in het Zuiden.
aan
een
ram met
Mog<
sies in
De meubelen door one ge
maakt, munten uit door keurige
etwerking on sierlijkheid van
verm.
LANGESTRAAT 1OO - ALKMAAR
Volgens berichten uit Frankrijk cn bet
Rijnland heeft gisternacht onieuw een aard
beving plaats gehad, welke op tal van plaat
sen werd waargenomen. Zoo heeft men ze
gevoeld te Epinal, Straats, Colmau, Mulhau-
sen, Belfort en Remiremant. Te Breisach, in
Rijnland kwamen scheuren in de straten;
een groot aantal menschen passeerden den
nacht biddend in de kerk. Te Baden cn te
Freiburg vielen echooreteenen van de d»
ken. Vele personen vluchtten op straat.
J&en civiel ingenieur te Huil heeft een toe
stel uitgevonden, waarmede ’t hem gelukt is
ruim tochtig procent van de leerlingen van
het doofstommeninstituut geluid te doen
hooren. Zijn toestel ziet er uit als een klein
draadloos ontvangtoestel zonder antenne of
verbinding met de aarde. Het resultaat
wordt bereikt door dat 't geluid wordt geleid
naar het inwendige van *t oor.
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Het doel der stichting is in bet algemeen
het verleenen van advies en hulp ter bevor
dering, op economisch gebied, der Protestant-
sche zaak; o.a. door de instelling en het
onderhouden van een bemiddelingsbureau
tot behartiging van protestantsche belangen;
het vcrleenen van bemiddeling van verkoop
c .i aankoop, verhuur en huur van boerderijen
ca andere onroerende goederen ter bevorde-
ring, dat de exploitatie daarvan bljjve of
gebracht worde in handen van protestanten;
het bevorderen van soortgelijke belangen
ook op industrieel en commercieel gebied;
het verleenen van arbeidsbemiddeling tus-
schcn protestantsche werkgevers en werkne
mers.
Men zal dus met geld gaan werken, ten
einde zooveel mogellijk de exploitatie van
boerderijen, van industrieën en van handels
taken in protestantsche handen te krijgen.
En dit zal men trachten te bereiken niet
alleen in Utrecht, doch in het geheele land.
Dit toch blijkt reeds hieruit, dat de oprich
ters, die tevens .het bestuur vormen, met
dominéé van Wijngaarden (uit Amsterdam)
als voorzitter, en de bekende, mr v. d. Laar
(uit Gendringen) als secretaris, over geheel I
het land verspreid zijn en ook hier in het I
Zuiden vertegenwoordiging vinden in den
heer Bolomey (te Ginncken), die de flnan- I
ciën zal beheeren.
woord schuldig kon blijven, zeide hjj:
„Ik ben niet voldoende op de hoogte van
de karaktereigenschappen en de gezellige
gewoonten onzer voorouders, lieve Isa, maar
ik wil tot hun eer werkelijk aannemen, dat
leugen en huichelarij bij hen nog wat zeld
zamer waren dan bij ons, waar zij als ’t ware
de pasmunt van bet verkeer zijn geworden.
Doch wat gaat ons andere menschen ook
aan”, liet hij, teneinde dit allesbehalve inte
ressante onderwerp af te breken, er met een
koenen gedachtensprong op volgen: „Het is
immers al voldoende, als wjj niet aan de
eerlijkheid behoeven te twijfelen van dege
nen die ons lief en dankbaar zijn."
„Doch dat is juist het treurige in zulk een
beschouwingswijze’', zei zjj peinzend en be
drukt, „wanneer wjj er on» eenmaal aan ge
wend hebben om wantrouwen tegen anderen
te koesteren, dan komen wij er maar al te
licht toe, om dengenen onrecht aan te doen,
die wy, enfin je zeide het zelf, dio wij
liefhebben.”
Hij begreep de bedoeling van hare woor
den niet, doch wat hem niet beviel, dat was
dat zjj zoo hardnekkig aan het toevallig aan
geroerde thema bleef vasthouden.
,,Ben je dan bang, vau je aan zulk een on
recht schuldig te hebben gemaakt, Isa?”
vroeg hjj. „Misschien wel tegen my?"
Verrast en vol naïeve verbazing keek zy
naar hem op.
„Tegen 'jou?" herhaalde zy. „Neen, Kurt»
toovert, is nog altyd niet uitgevonden.”
Hjj vatte haar antwoord als een plagerij
op, want hjj twijfelde er geen oogenblik aan,
dat hare gedachten zich alleen met hem kon
den beziggehouden hebben, terwijl zy met
zulk een aandachtige opmerkzaamheid in de
beschouwingen van zyn cadeau verdiept was.
„Wie weet” zei hjj daarom, den schertsen
den toon overnemend. „Wellicht ben ik zelf
door de geheimzinnige kracht van zulk een
tooverroede hierheen gestuurd.- De ooren
tenminste hebben my in het laatste kwartier
zoo getuit, dat de een of ander zeer levendig
aan mij gedacht moet hebben, en zoover al
tijd in deze onoprechte eeuw zelfs niet de
♦ertijds betrouwbare orakels liegen.”
„Waarom noem je deze eeuw een onop
rechte, Kurt? Zyn de menschen niet ten al
len tjjde dezelfden geweest? En zouden w
juist tegenwoordig minder eerlijke en open
hartige karakters onder hen zijn?”
De luitenant was een weinig verwonderd
door de ernstige beteekenis, die zjj aan zyn
vluchtig weggeworpen woorden gaf, doch
Mlirezien hy hier toch onmogelijk het ant-
ringspartijen afgeloopen. De voorzitter der
fractie, Wels, zou vandaag bij de derde le
zing van het regeeringsontwerp het afwij
zende standpunt der soc-democraten motl
veeren en de ontbinding van den Rijksdag
verlangen.
HET ENGELSCHE MIJNCONFLICT.
Het Lagerhuis heeft het wetsontwerp tot
toelating van den achtuurswerkdag in de
mijnen artikelsgewijs afgedaan.
De beraadslaging kenmerkte zich door
hardnekkig verzet van de arbeiderspartij. De
beraadslaging over het eerste artikel duurde
zes uur. Toen kon pas een voorstel tot slui
ting van het debat erover aangenomen won
den.
De beraadclaging over het tweede artikel
werd voortgezet in een volle zaal.
Westwood (arbeiderspartij) zeide dat men
het wetsontwerp kon bestempelen ale een
moordenaarswet en dat er moordenaars aan
den anderen kant zaten. Het artikel, hetwelk
bepaalt dat de wet vyf jaar van kracht zal
zyn, werd met 271 tegen 132 stemmen aan
genomen.
DE REVOLUTIE IN SPANJE.
Een speciale correspondent vau de Oeuvre
seint uit Hendaye, dat de regeering verdere
huiszoekingen vooral te Barcelona en Va
lencia heeft bevolen; in het geheel zyn reeds
meer dan 400 hooge militairen in hechtenis
genomen. Men heeft generaal Aguilera voor
zyn arrestatie gevraagd om te herroepen wat
hy in zyn manifest aan het leger had gezegd,
maar de generaal weigerde dit te.doea en
herbaalde dat hy de dictatuur van Primo de
Rivera voor schadelijk en immoreel hiellL
Vrywel het geheele leger is tegen Primo de
Rivera gekant, dio zich echter, dank zjj de
politie, op wie hy onvoorwaardeljjk rekenen
kan, nog kan hapdhaven en al zijn voor
naamste tegenstanders achter slot en gren
del zitten. Dit kan echter zoo niet bljjvcu
want de militaire gevangenissen zijn overvol
en het leger heeft praktisch geen opperoffl-
cieren meer.
Onder de laatst-gcarresteerden is Melquido
de Alvarez, de bekende redenaar en oud-
minister-president; Graaf Romanones heeft
zich door overhaaste vlucht op Fraaach
grondgebied^ aan de op handen zijnde arres
tatie wetea'te onttrekken.
Reizigers die uit Spanje komen, berichten
dat het land voor een ernstige omwenteling
staat. De censuur duldt geen berichten over
deze gebeurtenissen.
DE AARDBEVINGEN.
Volgens de gepubliceerde officjeele gege
vens blykt thans, boe groot de uitwerking
van de aardbeving van j.l. Zaterdag in
Egypte is geweest. In het geheel werden 116
personen gedood en 66 gewond, terwijl 4236
woningen geheel of gedeeltelijk zijn vernield.
Schade werd toegebracht aan 74 moskeeën.
COMMISSAR1S-GENERAAL SMITH.
Smith, de Amerikaansche economist, die
na een arbeid van twee jaren de reorganisa
tie der Hongaarsche fiatum heeft beëindigd,
heeft geweigerd een cbéque van 100.000 dol
lar als honorarium voor zjjn werk in ont
vangst te nemen.
Hij stond het geld af voor een liefdadig
doel en verklaarde alleen de vriendschap
van het Hongaarsche volk te wenschen.
DE DUITSCHE VLAG.
De Völkischen hebben in den Duitechen
Rijksdag het volgend voorstel ingediend:
Voor den duur van het Verdrag van Ver
sailles is de rijksvlag zwart. De definitieve
vlag is die, waaronder de bevrijdingsoorlog
zal worden gevoerd.
DE SCHADELOOSSTELLING DER DUIT
SCHE VORSTEN.
De sociaaldemocratische Rjjksdagfraetie
heeft gisteravond met 75 tegen 38 stemmen
besloten het regeeringsontwerp betreffende
vennogensreoiitelyke regeling met de voor
malige vorstenhuizen te verwerpen.
Met dit besluit (Ier soc.-democraten zijn
alle verdere onderhandelingen met de regee-
aan jou heb ik waarlijk niet gedacht”
Zy hield zich dus werkelijk met een ander
bezig. En met een anderdien zjj liefhad?
Een vurige stroom van ijverzucht op dien
onbekenden drong den jongen officier uit
het hart naar het hoofd, doch deze hartstoch-
teljjke opwelling was slechte van korten
duur. Nog dezelfde seconde moest hy nog in
zicbzelven lachen over zjjn kinderachtige
vrees. Op wien anders konden hare raadsel
achtige woorden betrekking hebben dan op
de een of andere vriendin, aan wier oprecht
heid zy twijfelde. Zoo iets pleegt onder de
jonge dames ja zoo vaak voor te komen.
Volkomen gerustgesteld en zelfs met een
zweem van goedhartigen spot antwoordde
hy daarqm:
„Nu dan doe ik je in allen deemoed het
bescheiden voorstel, lieve Isa, om het ge
heimzinnige wezen, dat je zoozeer bezig
houdt, voor een poos zyn congé te.geven.
Zoo zwaar zal je dat, hoop ik, toch niet val
len, om het ten minste voor een kwartiertje
uit je hart te bannen. Naar ik zie, zyn er nog
eenige nieuwe geschenken aangekomen. Van
wien om hemelsnaam is toch dat metor-
groote bouquet van viooltjes? Van graaf
Teleky? Nu, een kleine attentie, gelijk hij
daar op zjjn kaartje gezet heeft, kan men
dat gevaarte toch bezwaarlijk noemen! Maar
k propos, heeft Nordenholz nog niets van
zich later hooren? Zelfs niet een felicitatie?”
Isa bad het gelaat in het zoo slecht gecri-
Het is niet te verwonderen geweest dat
Briand langeren tyd dan gewoonlijk beeft
noodig gehad om een nieuw kabinet te vor
men. De taak van Minister van financiën is
niet begeerlijk in een land dat aan groote
verwarring ten prooi is en gestrenge maat
regelen vordert, by voorbaat impopulair, om
orde op zaken te stellen.
Dat de keuze ten slotte op Caillaux is ge
vallen, die reeds eerder gepoogd heeft en
toen te vergeefs, den financieelen chaos te
redden, bewyst wel dat het aantal beschik
bare ea geschikte mannen, voor dat ambt
berekend, uiterst gering is.
Want al wordt zyn deskundigheid op dit
aan voetangels en klemmen rjjke gebied al
gemeen erkend, in zyn verleden zjjn te veel
luistere plekken om hem opuieuw een eer
de viool, waar Briand, hoewel minister pre
sident tot tweede is téruggebracht, te doen
spelen.
Het oogenblik is echter niet geschikt cm
zich te zeer in personen te verdiepen. Hun
laden vragen allereerst de aandacht.
Eu daarom is de kornet van Caillaux, zon-
ler dat van eeuig enthousiasme sprake is,
n de meest uiteenloopende kringen met een
zekere welwillendheid begroet.
groepen vindt hy voor- en tegen-
En zelfs de laatsten zjjn meeren-
deels van oordeel dat men hem zonal g*en
direct vertrouwen, toch, crediet moet venee-
nen om te toonen of zjjn plannen een finan
cieel herstel kunnen bewerken. De kritiek
hoedt zich nu reeds tot uiting te komen. De
rechterzjjde heeft allerminst reden Caillaux
als baar man te beschouwen, maar «aar
is geen hardnekkig verzet té verwachten, on-
dftr aëïfl ééne voorwaarde, dat hjj zich zoo
veel mogeljjk van politieke daden zal ont
houden en alleen het technische probleem der
financiën tot oplossing zal trachten te bren
gen.
Op het oogenblik dat wjj dit schrjjven is
de Regeeringsverklaring nog niet afgelegd
en kan derhalve niet worden gezegd hoe het
wispelturige parlement zal reageeren, maar
redeljjkerwjjze is hem een voldoende meer
derheid gewaarborgd.
Dat Caillaux de groote voorstander is van
sen streng doorgevoerde bezuiniging staat
vast. Hy weet daarbjj te voren dat een groo
ve klasse der bevolking deze niet zonder mor
ren zal aanvaarden.
Bezuiniging immers brengt met zich mede,
beperking van het aantal ambtenaren, uit
stel van hoog noodjge salarisveriiooging en
sociale verbeteringen, mogelijkheid van
werkloosheid, in ieder geval een zich ont
zeggen op menig gebied van levensgenietin-
gen, waaraan men in de laatste jaren niet
gewoon was.
Indien niet alleen een bepaalde kring daar
door wordt getroffen, doch allen gelijkmatig
ia de op te leggen lasten zullen deelen, kan
men niet anders dan Caillaux, wie dicta
toriale eigenschappen niet vreemd zjjn, moe
ten ondersteunen in zjjn voornemens.
Zeer persoonlijk is ongetwijfeld zijn inzicht
in de wjjzo waarop het financieel herstel
dient ter hand genomen. Verklaarbaar dan
ook, dat hjj de adviezen der commissie van
deskundigen niet zonder meer zal volgen,
doch deze aan zjjn eigen meeningen zal
passen. De stabilisatie der franc is wel
der voornaamste punten op zjjn progi
de regeling der intergealUeerde schulden.
Veel zal er voor zjjn welslagen van afhan
gen of de valuta barometer naar mooi weer
wyst en derhalve duidt op steun in de In
ternationale financieel® centra en op een al
te lang verloren, terugkeerend vertrouwen.
Een gunstig verschynsel is, dat hjj zich om
ringd heeft van jongere elementen, wier fl-
nancieele deskundigheid menigmaal is ge
bleken. 1
Over den arbeidsduur in de middeleeuwen
hebben in de paar laatste weken eenige 11-
bezale kranten zich bijzonder druk gemaakt.
Zjj hebben zich verheugd met een gewaan
de historische ontdekking, wijl deze hen zoo
te pas zou komen in hun stiijd tegen den
achturendag.
De hoeren grijpen er echter op formidabele
wjjzo en finaal néAst! constateert „De Volks
krant”.
Het „Utr. .Dagblad” is de ontdekker van
het groote historische nieuwe; is nameljjk
komen aandragen met het feit, dat in de 15e
eeuw, de werktyd met smeden, wolwevers,
ejjihouwers etc. met inbegrip van schaft
uren som» te 4 uur, maar in den regel om
5 6 6 uur des morgens aanving, en 's avonds
soms te 8 uur, maar nooit eerder dan te 6 h 7
uur eindigde.
En de conclusie was natuurlijk, dat dus in
de verheerlijkte middeleeeuwen 12, 13 en
soms 14 uren daags werd gewerkt, en waar
om de arbeiders nu niet langer dan 48 uren
per week mogen werken?
De beeren maken zich bljjdo met een
doode musch! t Geval is dus dood-onschul-
dig.
Zjj kennen de historie maar half, doen al
thans alsof ze niet weten, dat in de middel
eeuwen, méér dan thans, het geestelijk en
godsdienstig leven op den voorgrond stotyl,
en niet meer dan gemiddeld vier dagen
per week werd „gewerkt”.
De kerkeljjke feestdagen en de gildefees
ten stonden in hoog aanzien en werden al
gemeen gevierd.
Laat ons aannemen, dat in de middel
eeuwen gemiddeld van morgens 5 tot
avonds 7 uur werd gawerkt, met onderbre
king van 2 schafturen.
Dan was de werktijd 12 uren daags, midi
4 dagen, is 48 uren per week.
Om van bet verschil in „werken” tusschen
toen en nu maar te zwjjgen.
De heeren grijpen er grandioos nüst!
rechte eeuw sprak?”
Zoo zeker waande hjj zich in bet bezit van
zjjn geluk, dat hem ook thans nog niet de
lust bekroop, om naar een verband van deze
vraag met Isa's vroegere woorden te zoeken.
Slechts zijn wanne vriendschap voor zjjn ka
meraad was het, die hem het snelle antwoord
in den mond gaf:
„Nordenholz onoprecht!” riep hjj. „Neen,,
Isa, wanneer ik op niemand’» rechtschapen-,
heid meer bouwen zou, dan zou mjjn vertrou
wen op Hellmuth’s trouw en gouden hart
toch nog steeds onwrikbaar zjjn. Het is een
van die zeldzame menschen, die ongenaak
baar zjjn voortwjjfel, zoodra men naar ds
eerste kern van hun wezen heeft loeren hen-,
nen En ik ken hem bjjna even goed als ik
my zelvgn ken. Zonder er mjjn geachte
ouders mede te beleedigeu, kan ik gerust
zeggen, dat ik aan 3en hartelyken, vertrou-
weiyken omgyag met hem, ved meer te dan-
ken heb, dan do gansebe opvoeding, die
ik in mjie Jeugd genoten heb. Nog lang na
onze seèSding was de bloote herinnering aan
^hem voldoende om injj van menige dwaas
heid en dolheid al te houden, die anders vel
licht voor mij noodlottig ware geworden..
Maar je zult je dat ternauwernood kunne»,
voorstellen, Isa, en xult het Tj
interessant vinden, dat ik teer zoo den 1
ring van iemand, die n zelfs niet sympathiek
Terwjjl het vervangen van den verpoli
tiekten Painlevé door Generaal de Guillau-
mat aan het Ministerie van Oorlog, de k ins
verhoogt dat partijpolitiek zooveel mogeiyk
zal worden uitgeschakeld, al blfift het ka
binet in zjjn geheel sterk naar links georiën
teerd.
De keuze van dezen militairen autoriteit
vindt bovendien zjjn grond in het verlangen
van Caillaux, een krachtige figuur aan zijn
zijde te hebben, als onverhoopt moeilijk
heden zich zouden voordoen, die een daad-
werkeljjk ingrjjpen noodig maken.
Niemand immers kan zeggen waartoe de
ontevredenheid een volk zaï voeren dat zich
sedert jaren beroofd ziet van de schoonste
voorspiegelingen en eindeljjk tot het besef
komt, dat de overwinning in den oorlog
slechts denkbeeldige lauweren heeft ge
bracht
Te meer, indien het aan den Ijjvo menige
materieele beproeving zal gaan ondervinden.
En deze kan met den besten wil van de we
reld niet uitbljjven. Een tjjdperk van ont
houding onder welken vorm dan ook, zal
moeten aanbreken.
Hoe is men gestemd ten opzichte van- een
niet te ver verwijderde toekomst Men heeft
verleerd zich deze ai te rooskleurig voor te
stellen, waartoe trouwens ook geen aanlei
ding bestaat Want zelfs een krachtige per
soonlijkheid als Caillaux is niet by machte,
ook als bem een vrijere hand wordt geigt^n,
hem speciale bevoegdheden worden toege
kend in een korte spanne tyds de schatkist
te vullen cn iedere bedreiging van inflatie
te keeren. Hy is geplaatst voor betalingen
die geen uitstel dulden, heeft rekening te
houden met de voorschotten van de „Ban-
que de France” die de grens naderen en I
waaraan zelfs een wjjjyjiug in het bestuur
van dig j/ank Reinig veranderen kan.
Beperking van den import om den han-
delsbalans te verbeteren, verhooging der in
komsten cn erfrecht belastingen brengen met
aanstonds geld in het laadje.
Het parlement, een der groot^ hinderpalen
om de afwikkeling der moeilijkheden te
bevorderen, zal vermoedeljjk een langdurige
vacantie tegemoet gaan na de groote ijjnen
van het Regeeringsjn-ogram te hebben goed
gekeurd. Me» kan zich daarover niet anders
dan verheugen, waar de politieke debatten
niets bjjbrengen om licht te scheppen in de
duisternis, integendeel deze doen toenemen.
En niet ten onrechte wordt aan Caillaux
in overeenstemming met Briand het voor
nemen toegeschreven, eventueel tot kamer
ontbinding over tik gaan, indien hy door bet
parlement zou wordtm gedwarsboomd.
De vraag is of niet reeds te lang is ge
wacht, bet volk opnieuw uitspraak te laten
doen, waar van een meerderheid door de
vorige algemeene verkiezingen aangewezen
weinig meer valt te bespeuren.
De uitweg uit den doolhof is nog niet ge
vonden. De toestand is nog steeds verward.
Men kan alleen zeggen, dat^ieze verwarder
geweest zou zjjn, indien Herriot gevolg had
gegeven aan zjjn voornemen een kabinet te
formeeren.
Het tiende kabinet Briand telt in ieder
geval elementen, wier doorzettingsvermogen
hoopvolle verwachtingen schept en heeft
cenig nieuw bloed in zjjn aderen, dat in de
vorige werd gemist.
Voor alles echter, de atmosfeer is gun
stiger om gemeenschappeljjk te arbeiden aan
den financieelen herbouw van het Franscbe
Staatsgebouw, dat wel geen onherstelbare,
maar toch hoogst verontrustende scheuren
vertoont
•en niet opnieuw de gekoesterde illu-
i rook opgaan.
De tjjd is voorbjj zich nog langer met
lucbtkasteelen te vergenoegen. De waarheid
bovenal moet het volk medegedeeld, alvo
rens de geneesheeren de operatie voltrek
ken, waarvan Frankrjjks leven en welzyn
afhangen.
„Het zou weinig baten, Kurt, of ik hem
noemen wilde. De tooverroede toch, waar
mede men afwezige personen naar zich toe-
toovert, is nog altyd niet uitgevonden.’
„De Grondwet” schrijft:
Na de verwerping van het gezantschap by
den H. Stoel, de overwinning van het anti
papisme op het gezond verstand van ons Ne-
derlandsch parlement, is men in den anti
papistenhoek blijkbaar overmoedig gewor
den, belust op nog nieuwe overwinningen.
Reeds maakten wjj melding van de reeks
vragen, welke het Kamerlid Dominéé Ling-
beek den ministers van Financiën en Onder
wijs heeft gesteld, inzake de salarissen van
religieuze leerkrachten aan de Katholieke
Scholen.
Dat bij genoemd Kamerlid de bedoeling
voor zit, naar aanleiding, van de te verwach
te beantwoording een actie te beginnen te
gen onze kloosterlingen, behoeft geen be
toog.
En dat dan daarbjj het recht op loon voor
arbeid voor de religieuze leerkrachten door
een anti-papistischen bril zal worden be
schouwd en... bestreden, laat zich ook al ge-
makkelyk voorzien. Evenwel al by voor
baat zjj opgemerkt men zal het recht
geweld aan kunnen doen door onrecht, doch
het recht zelf in zjjn wezen en bestaan aan
tasten zal een onmogelijkheid blyken.
Echter, er is nog meer. De z.g.n. „Evange
lische Maatschappij” een organisatie, wel
ke vooral haar kracht zoekt jn anli-papigti-
sebe drjjveryen heqft weer iets nieuws be-
I da&ht en wel de stichting van een „Fonds
ter behartiging van Protestantsche Economi
sche belangen”, hetwelk zjjn zetel te Utrecht
heeft.
tiseerde bouquet van viooltjes verborgen,
toen Kurt »ijn onbevangen vraag deed, en
wellicht wat de sterke geur der bloemen, die
het bloed uit hare wangen deed wijken.
„Neen!” antwoordde zjj na zulk een rust
poos, dat Kurt door de beschouwing van an
dere zaken den kapitein bijna vergeten had.
„En waarom zou hjj dat doen? Ik denk
toch wel,-dat men hem niet gezegd had, Jat
ik vandaag jarig was?”
„O, wanneer daar verkeerd aan gedaan
zou zjjn, dan moet ik berouwvol erkennen de
schuldige te wezen. Ik heb zelfs een vol uur
lang moeten praten als Brugman, alleen om
hem toch maar te bewegen, dat hjj de uit-
noodiging tot ons klein feestmaal zou aan
nemen!"
„Het is zeF# vlsiend voor mjj, dat daartoe
zooveel moeite noodig was”, viel Isa in de
rede, en die verrassende bitterheid in de uit
drukking barer woorden bracht den luite
nant tot het bewustzijn, dat hy daar wellicht
Iets heel doms kon gezegd hebben. Hjj
haastte zich dus natuurlijk om de begane
fout zoo goed mogeljjk weder te herstellen.
Zjjn jonge bloedverwante eehter scheen
slechts met een half oor te hooren naar de
geestdriftige voorrieUiagea, die de eenvou
digste en duidelijkste wijze moeiten verkla
ren, want zy onderbrak hem midden te >9°
rede met de vraag:
„Was kapitein Von Nordenholz eronder
begrepen, toen je zoo even van onze onop-
1